Voedingswaarde-etikettering (tot 2014)

De voedingswaarde-etikettering is in de hele Europese Unie geharmoniseerd. Deze is facultatief, maar wordt verplicht wanneer op het etiket of in een reclame een bewering met betrekking tot de voedingswaarde wordt gedaan.

BESLUIT

Richtlijn 90/496/EEG van de Raad van 24 september 1990 inzake voorschriften voor de voedingswaarde-etikettering van levensmiddelen [Zie wijzigingsbesluit(en)].

SAMENVATTING

Deze richtlijn is van toepassing op de voedingswaarde-etikettering * van voedingsmiddelen bestemd voor verkoop aan de eindverbruiker en aan instellingen die op grote schaal maaltijden verstrekken (restaurants, ziekenhuizen, kantines, enzovoort).

De richtlijn geldt niet voor natuurlijk mineraalwater, noch voor ander water dat bestemd is voor menselijke consumptie, noch voor voedingssupplementen.

De voedingswaarde-etikettering is facultatief, maar wordt verplicht wanneer op het etiket, in een presentatie of in een reclame een bewering met betrekking tot de voedingswaarde wordt gedaan.

Alleen beweringen inzake de voedingswaarde met betrekking tot de energetische waarde en de in de bijlage bij de richtlijn genoemde voedingsstoffen (eiwitten, koolhydraten, vetten, voedingsvezels, natrium, vitaminen en mineralen), alsmede met betrekking tot de stoffen die behoren tot of bestanddelen zijn van de categorieën van deze voedingsstoffen, zijn toegelaten.

De informatie op het voedingswaarde-etiket behoort tot groep 1 of groep 2, zoals hieronder aangegeven:

• Groep 1:
• Groep 2:

Wanneer de bewering met betrekking tot de voedingswaarde de suikers, de verzadigde vetzuren, de voedingsvezels of het natrium betreft, moet de informatie van groep 2 worden verstrekt.

De energetische waarde en het gehalte aan voedingsstoffen moeten worden vermeld in cijfers, in specifieke maateenheden. De informatie wordt uitgedrukt per 100 g of 100 ml of per verpakking of portie. De gegevens betreffende vitaminen en mineralen moeten bovendien worden uitgedrukt in percent van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid (RDA) die eveneens kan worden aangegeven aan de hand van een grafiek.

Op het voedingswaarde-etiket kunnen ook de hoeveelheden zetmeel, polyalcohol, enkelvoudig onverzadigde vetzuren, meervoudig onverzadigde vetzuren, cholesterol en vitaminen en mineralen worden opgenomen die worden vermeld in de bijlage van de richtlijn.

Al deze informatie moet samen, goed leesbaar en duurzaam op een duidelijk zichtbare plaats worden aangebracht; zij moet gesteld zijn in een voor de koper begrijpelijke taal. De lidstaten mogen ten aanzien van de voedingswaarde-etikettering geen eisen stellen die verder gaan dan de eisen die reeds zijn neergelegd in deze richtlijn.

Voor voedingsmiddelen die niet vooraf verpakt voor verkoop aan de eindverbruiker en aan restaurants, ziekenhuizen, enzovoort, worden aangeboden of voor voedingsmiddelen die op de plaats van verkoop aan de eindverbruiker worden verpakt, kan bij nationale bepalingen worden voorgeschreven welke van de gegevens op het voedingswaarde-etiket moeten worden vermeld en op welke wijze deze moeten worden vermeld, en zulks tot de eventuele vaststelling van communautaire maatregelen volgens de in de richtlijn bepaalde procedure.

Comitéprocedure

De Commissie wordt bijgestaan door het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid.

Context

Deze richtlijn wordt vanaf 13 december 2014 vervangen door Verordening (EU) nr. 1169/2011 betreffende de verstrekking van voedselinformatie aan consumenten. Deze verordening verenigt deze richtlijn en Richtlijn 2000/13/EG inzake de etikettering en presentatie van levensmiddelen, alsmede inzake de daarvoor gemaakte reclame.

De nieuwe normen gericht op het verbeteren van het niveau van voorlichting en bescherming van de Europese consumenten voorzien in een verplichte voedingswaardedeclaratie op de etiketten van levensmiddelen. De voedingswaardedeclaratie moet de volgende informatie bevatten:

• de energetische waarde;
• de hoeveelheid van bepaalde voedingsstoffen die in de samenstelling zijn opgenomen alsook het gehalte aan vetten, verzadigde vetzuren en koolhydraten naast een specifieke vermelding voor suiker en zout.

Laatste wijziging: 02.02.2012