De volgende stappen in het grensbeheer in de Europese Unie

In het kader van de Europese geïntegreerde strategie voor grensbeheer denkt de Commissie aan nieuwe instrumenten: maatregelen ten behoeve van bonafide onderdanen van derde landen; een systeem voor de registratie van het binnenkomen/verlaten van het grondgebied van de Europese Unie; de invoering van automatische poorten zodat reizigers automatisch kunnen worden gecontroleerd aan de hand van hun biometrische kenmerken, en een elektronisch systeem voor reisvergunningen waarvan niet-visumplichtige onderdanen gebruik kunnen maken vóór hun vertrek naar een lidstaat.

MAATREGEL

Mededeling van de Commissie van 13 februari 2008 aan het Europees Parlement, de Raad, het Europees Economisch en Sociaal Comité en het Comité van de Regio's: "De voorbereiding van de volgende stappen in het grensbeheer in de Europese Unie" [COM(2008) 69 definitief - Niet in het Publicatieblad verschenen].

SAMENVATTING

De Commissie denkt na over een nieuwe generatie instrumenten voor grensbeheer, die zouden gelden voor lidstaten die deelnemen aan de Schengensamenwerking of voor derde landen die bij deze samenwerking zijn betrokken.

Problemen bij het huidige geïntegreerde grensbeheer *

De Commissie wijst op een reeks problemen:

• ofschoon de in reisdocumenten opgenomen gegevens krachtens Richtlijn 2004/82/EG van 29 april 2004 betreffende de verplichting voor vervoerders om passagiersgegevens door te geven, worden doorgegeven op verzoek van de grensbewakingsautoriteiten van de lidstaat van bestemming, mogen deze gegevens niet worden gebruikt om iemand de toegang tot de grensdoorlaatpost van die lidstaat te ontzeggen;
• het consulaire visumbeleid van de Europese Unie is binair: onderdanen van derde landen worden wel of niet aan visumplicht onderworpen. Niet-visumplichtige onderdanen van derde landen worden niet gecontroleerd vóórdat zij in de lidstaat van bestemming aankomen;
• krachtens het Europees recht is er geen vereenvoudigde grenscontrole mogelijk voor personen die vaak naar de Schengenruimte reizen, met name personen aan wie een meervoudig visum is verstrekt (uitzondering: onderdanen van derde landen die onder de verordening inzake klein grensverkeer vallen);
• aangezien de datums waarop onderdanen van derde landen de buitengrenzen passeren (inreis/uitreis) niet worden geregistreerd, kan niet systematisch worden nagegaan welke personen hun toegestane verblijfsduur overschrijden;
• de grensbewakingsautoriteiten zijn evenmin in staat geval per geval de verblijfsduur te berekenen, met name wanneer zij voor praktische problemen worden gesteld, zoals in het geval van reisdocumenten met onleesbare stempels. Bovendien kunnen de autoriteiten van de verschillende lidstaten de eventueel verzamelde gegevens niet uitwisselen.

In het kader van de ontwikkeling van een nieuwe geïntegreerde strategie voor het grensbeheer, stelt de Commissie voor na te denken over de vier volgende onderwerpen.

Een specifieke regeling voor bonafide reizigers

Ongevaarlijke reizigers uit derde landen ("bonafide reizigers") zouden de status van "geregistreerde reiziger" kunnen verwerven. Deze status, op grond waarvan zij bij aankomst in de lidstaat van bestemming aan een vereenvoudigde grenscontrole zouden kunnen worden onderworpen, zou kunnen worden verworven op vrijwillige basis en na het doorlopen van een controleprocedure die wordt georganiseerd op de consulaten of in toekomstige gemeenschappelijke aanvraagcentra. Deze status zou worden verleend op basis van voor alle lidstaten gemeenschappelijke controlecriteria (met name: inachtneming van de toegestane verblijfsduur in de EU, bewijs van voldoende middelen van bestaan en bezit van een biometrisch paspoort).

Automatische poorten

Bonafide reizigers en EU-onderdanen met een e-paspoort zouden bij hun aankomst automatisch kunnen worden gecontroleerd met behulp van een systeem dat de biometrische kenmerken van de reiziger zou vergelijken met de biometrische gegevens die in de reisdocumenten of een gegevensbank zijn opgeslagen.

Voor onderdanen van derde landen zouden dezelfde biometrische kenmerken als voor visumhouders kunnen worden gebruikt (gezichtsopname en vingerafdrukken).

In afwachting van de algemene invoering van biometrische paspoorten, zouden EU-burgers bij binnenkomst gebruik moeten kunnen maken van nationale controleregelingen. Dienaangaande merkt de Commissie op dat het tijdens deze overgangsperiode de taak van de lidstaten zou zijn dergelijke regelingen in te voeren. Met het oog op de interoperabiliteit van deze regelingen, zouden de lidstaten financiële steun van het Buitengrenzenfonds kunnen krijgen.

Een systeem voor de registratie van inreis/uitreis

Voor onderdanen van derde landen die zijn toegelaten voor een kort verblijf zou automatisch de plaats en tijd van in- en uitreis worden geregistreerd, ongeacht of zij al dan niet visumplichtig zijn. Dit systeem zou op hetzelfde technische platform kunnen worden gebouwd als het Schengeninformatiesysteem (SIS) en het visuminformatiesysteem (VIS). Naast de overschrijding van de verblijfsduur, zou het systeem ook gegevens en cijfers over migratiestromen bevatten. Dit systeem zou in werking worden gesteld bij de invoering van het VIS teneinde gebruik te kunnen maken van de in het kader van het VIS verzamelde gegevens. Niet-visumplichtige onderdanen van derde landen zouden hun biometrische gegevens bij de eerste inreis in een lidstaat moeten laten registreren.

Een elektronisch systeem voor reisvergunningen (ESTA)

Met behulp van dit systeem zou vóór de reis naar een lidstaat kunnen worden gecontroleerd of niet-visumplichtige onderdanen van derde landen voldoen aan de voorwaarden voor binnenkomst. In het systeem zouden de in elektronische aanvragen verschafte gegevens worden opgenomen. Het gaat om gegevens ter identificatie van de reiziger en om paspoort- en reisgegevens. De Commissie is voornemens in 2008 een studie op te zetten om de haalbaarheid van een dergelijk systeem te analyseren en zal in 2009 verslag uitbrengen aan het Europees Parlement en de Raad over de resultaten van de studie.

Context

Deze mededeling past in het kader van het op 13 juni 2002 door de Raad aangenomen plan voor het beheer van de buitengrenzen van de lidstaten van de Europese Unie, dat zelf is gebaseerd op een mededeling van de Commissie van 7 mei 2002. Zij heeft ten doel nieuwe instrumenten te gebruiken voor de ontwikkeling van een geïntegreerde strategie voor grensbeheer.

Laatste wijziging: 18.03.2008