Betere bescherming voor slachtoffers in strafprocedures

SAMENVATTING VAN:

Richtlijn 2012/29/EU – minimumnormen voor de rechten, de ondersteuning en de bescherming van slachtoffers van strafbare feiten

SAMENVATTING

WAT DOET DEZE RICHTLIJN?

• Deze richtlijn staat bekend als de richtlijn voor slachtoffers. Ze verstevigt bestaande nationale maatregelen met Europese minimumnormen voor de rechten, de ondersteuning en de bescherming van slachtoffers van strafbare feiten in elk land van de EU.

• Slachtoffers moeten het recht hebben:
  • om te begrijpen en te worden begrepen tijdens contact met een autoriteit (bijv. gewone en eenvoudige taal);
  • om informatie te krijgen vanaf het eerste contact met een autoriteit;
  • om een officiële aangifte neer te leggen en daarvan schriftelijke bevestiging te krijgen;
  • op vertolking en vertaling (ten minste tijdens ondervragingen van het slachtoffer);
  • om informatie te ontvangen over de voortgang van de zaak;
  • op toegang tot slachtofferhulp.

KERNPUNTEN

• De belangrijkste doelstellingen van de richtlijn zijn: zorgen dat slachtoffers van strafbare feiten gepaste informatie, ondersteuning en bescherming krijgen en dat ze kunnen deelnemen aan strafprocedures, ongeacht waar de schade is veroorzaakt in Europa.
• Elk land van de EU moet zorgen dat slachtoffers van strafbare feiten op een respectvolle, tactvolle en professionele manier worden behandeld volgens hun individuele behoeften en zonder enig onderscheid (bijv. op grond van nationaliteit, verblijfsstatus, ras, religie, leeftijd, geslacht enz.).
• In de richtlijn zijn minimumnormen vastgelegd voor alle slachtoffers van strafbare feiten, ongeacht de nationaliteit of verblijfsstatus van het slachtoffer. Zodra een strafbaar feit wordt gepleegd of een strafprocedure wordt gehouden in de EU, moet het slachtoffer de rechten verleend krijgen die in de richtlijn voor slachtoffers zijn vastgelegd. In de richtlijn wordt bepaald dat gezinsleden van overleden slachtoffers zelf als slachtoffers worden beschouwd.

In de richtlijn zijn de volgende rechten vastgelegd:

• Deze slachtoffers moeten het recht hebben om:
  • te worden gehoord in de rechtbank;
  • de beslissing tot niet-vervolging te toetsen;
  • een vergoeding van de kosten te krijgen;
  • rechtsbijstand te krijgen;
  • gestolen voorwerpen terug te krijgen.
• De nationale autoriteiten moeten de problemen zo beperkt mogelijk houden wanneer het slachtoffer in een ander EU-land woont dan het land waar het strafbaar feit werd gepleegd.

VANAF WANNEER IS DEZE RICHTLIJN VAN TOEPASSING?

De richtlijn is 15 november 2012 in werking getreden. Eu-landen moesten de richtlijn voor 16 november 2015 opnemen in hun nationale wetgeving.

ACHTERGROND

De richtlijn vervangt het Europese Kaderbesluit betreffende de status van het slachtoffer in de strafprocedure (2001/220/JBZ).

• Zie voor meer informatie de pagina over slachtoffers op de website van de Europese Commissie

BESLUIT

Richtlijn 2012/29/EU van het Europees Parlement en de Raad van 25 oktober 2012 tot vaststelling van minimumnormen voor de rechten, de ondersteuning en de bescherming van slachtoffers van strafbare feiten, en ter vervanging van Kaderbesluit 2001/220/JBZ (PB L 315 van 14.11.2012, blz. 57–73)

Laatste bijwerking 15.02.2016