Uitvoer van cultuurgoederen
SAMENVATTING VAN:
Verordening (EG) nr. 116/2009 betreffende de uitvoer van cultuurgoederen
WAT IS HET DOEL VAN DEZE VERORDENING?
Deze verordening moet Europese cultuurgoederen beschermen, ervoor zorgen dat er met behulp van een uitvoervergunning eenvormige controles worden verricht bij de uitvoer buiten het douanegebied van de Europese Unie (EU).
KERNPUNTEN
De verordening bepaalt de regels voor de uitvoer van cultuurgoederen met het oog op hun bescherming. Ze zorgt ervoor dat er eenvormige controles worden verricht op dergelijke uitvoer aan de buitengrenzen van de EU. De categorieën van cultuurgoederen waarop de verordening van toepassing is, worden opgesomd in Bijlage I van de verordening.
Uitvoervergunning
-
Wanneer een cultuurgoed uitgevoerd wordt buiten het douanegebied van de EU, moet er een uitvoervergunning worden overgelegd. De uitvoerder moet een dergelijke vergunning aanvragen en deze wordt verstrekt door de bevoegde autoriteit van de lidstaat. De vergunning geldt voor de hele EU. Een lidstaat kan een uitvoervergunning weigeren, wanneer de goederen onder een wettelijke regeling voor de bescherming van nationaal artistiek, historisch of archeologisch bezit vallen. Onder bepaalde omstandigheden kan een lidstaat de uitvoer van bepaalde cultuurgoederen zonder vergunning toestaan.
-
De uitvoervergunning moet samen met de aangifte ten uitvoer aan het bevoegde douanekantoor worden overgelegd bij de vervulling van de douaneformaliteiten voor uitvoer. De EU-landen kunnen het aantal douanekantoren dat voor de vervulling van de formaliteiten voor cultuurgoederen bevoegd is, beperken.
-
Uitvoeringsverordening van de Commissie (EU) nr. 1081/2012 bepaalt regels voor het opstellen, verstrekken en het gebruik van uitvoervergunningen voorzien onder Verordening (EG) nr. 116/2009.
-
Het beschrijft drie te verstrekken vergunningtypes, hun gebruik en geldigheidsduur. Er zijn drie vergunningstypes:
-
de standaardvergunning - voor gebruik onder normale omstandigheden voor alle uitvoer onderworpen aan Verordening (EG) nr. 116/2009 en geldig gedurende 1 jaar;
-
de specifieke open vergunning - dekt de herhaaldelijke tijdelijke uitvoer van een specifiek cultuurgoed door de eigenaar voor gebruik en/of tentoonstelling in een derde land en geldig gedurende maximaal 5 jaar;
-
de algemene open vergunning - wordt verstrekt aan musea of andere instellingen en beslaat de tijdelijke uitvoer van alle stukken uit hun permanente collectie die herhaaldelijk en voor een bepaalde periode uit de EU kunnen worden uitgevoerd voor tentoonstelling in een niet-EU-land. Deze zijn geldig voor een periode van maximaal 5 jaar.
-
Voorbeelden van de drie formulieren zijn beschikbaar in respectievelijk de Bijlagen I, II en III.
Uitvoering
-
Met het oog op de uitvoering van deze verordening dienen de nationale administratieve autoriteiten elkaar wederzijdse bijstand te verlenen en samen te werken met de Europese Commissie. Verder moet ook voor een samenwerking gezorgd worden tussen de douane en de bevoegde autoriteiten van de EU-landen.
-
EU-landen moeten doeltreffende, evenredige en afschrikkende sancties vaststellen voor overtredingen van de bepalingen van de verordening.
VANAF WANNEER IS DE RICHTLIJN VAN TOEPASSING?
Verordening (EU) nr. 116/2009 is een gecodificeerde versie van een originele besluit (Verordening (EEG) nr. 3911/92) en latere wijzigingen ervan. Het besluit is sinds 2 maart 2009 van toepassing.
ACHTERGROND
Kijk voor meer informatie op:
BELANGRIJKSTE DOCUMENT
Verordening van de Raad (EG) nr. 116/2009 van 18 december 2008 betreffende de uitvoer van cultuurgoederen (Gecodificeerde versie) (PB L 39, 10.2.2009, blz. 1-7)
GERELATEERDE BESLUITEN
Lijst van autoriteiten die bevoegd zijn voor de afgifte van uitvoervergunningen voor cultuurgoederen, gepubliceerd overeenkomstig Artikel 3, lid 2, van Verordening (EG) nr. 116/2009 van de Raad (PB C 164, 16.7.2009, blz. 6-20)
Lijst van douanekantoren die bevoegd zijn de formaliteiten te vervullen voor de uitvoer van cultuurgoederen, gepubliceerd overeenkomstig Artikel 5, lid 2, van Verordening (EG) nr. 116/2009 van de Raad (PB C 134, 13.6.2009, blz. 9-13)
Laatste bijwerking 20.02.2017