8.8.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 205/1

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 40/94 van de Raad (2), die later is gecodificeerd als Verordening (EG) nr. 207/2009, is een voor de Unie specifiek stelsel in het leven geroepen voor de bescherming van merken op grond van een aanvraag bij het Bureau voor intellectuele eigendom van de Europese Unie („het Bureau”) te verkrijgen op het niveau van de Unie.

(2)

Verordening (EU) 2015/2424 van het Europees Parlement en de Raad (3) tot wijziging van Verordening (EG) nr. 207/2009 brengt de bevoegdheden die daarin aan de Commissie zijn verleend, in overeenstemming met de artikelen 290 en 291 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie. Om de werking van het nieuwe rechtskader dat uit die aanpassing voortvloeit, te waarborgen, moeten bij uitvoerings- en gedelegeerde handelingen bepaalde voorschriften worden vastgesteld. De nieuwe voorschriften moeten worden toegepast in plaats van de bestaande voorschriften die zijn vastgesteld bij de Verordeningen (EG) nr. 2868/95 (4) en (EG) nr. 216/96 (5) van de Commissie, en zijn gericht op de uitvoering van Verordening (EG) nr. 207/2009. Bijgevolg dienen de Verordeningen (EG) nr. 2868/95 en (EG) nr. 216/96 te worden ingetrokken.

(3)

De procedurele regels inzake oppositie moeten zorgen voor een doeltreffende, efficiënte en snelle beoordeling en registratie van Uniemerkaanvragen bij het Bureau, volgens een transparante, gedegen, eerlijke en billijke procedure. Met het oog op meer rechtszekerheid en duidelijkheid moeten die regels inzake oppositie rekening houden met de uitgebreide relatieve weigeringsgronden vervat in Verordening (EG) nr. 207/2009, met name wat betreft de eisen voor ontvankelijkheid en onderbouwing van de oppositieprocedure, en worden aangepast om beter rekening te houden met de vaste rechtspraak van het Hof van Justitie van de Europese Unie en om de bestaande praktijk van het Bureau te codificeren.

(4)

Met het oog op een meer flexibel, consistent en modern merkenstelsel in de Unie is het, onder waarborging van de rechtszekerheid, passend de administratieve last voor partijen bij inter-partesprocedures te verminderen door een versoepeling van de vereisten inzake onderbouwing van oudere rechten in gevallen waarin de inhoud van het relevante bewijsmateriaal online toegankelijk is via een door het Bureau erkende bron, alsmede van het vereiste van overlegging van bewijsmateriaal in de proceduretaal.

(5)

Met het oog op duidelijkheid en rechtszekerheid is het van belang de vereisten voor wijziging van een Uniemerkaanvraag helder en uitputtend neer te leggen.

(6)

De procedurele regels voor vervallen- en voor nietigverklaring van een Uniemerk moeten ervoor zorgen dat een Uniemerk op doeltreffende en efficiënte wijze door middel van transparante, gedegen, eerlijke en billijke procedures vervallen of nietig kan worden verklaard. Voor meer duidelijkheid, consistentie, efficiëntie en rechtszekerheid moeten de procedurele regels inzake vervallenverklaring en nietigverklaring van een Uniemerk worden afgestemd op die welke van toepassing zijn ten aanzien van oppositieprocedures, en alleen die verschillen in stand worden gehouden die nodig zijn vanwege de specifieke aard van vervallenverklarings- en van nietigheidsprocedures. Bovendien moet er bij verzoeken om overgang van een Uniemerk dat is ingeschreven op naam van een gemachtigde die daarvoor geen toestemming heeft, dezelfde procedurele weg worden gevolgd als bij nietigheidsprocedures, aangezien zij in de praktijk dienen als alternatief voor nietigverklaring van een merk.

(7)

Volgens vaste rechtspraak van het Hof van Justitie (6) heeft het Bureau, tenzij anders is bepaald, een discretionaire bevoegdheid bij de beoordeling van laattijdig overgelegd bewijsmateriaal dat is ingediend ter staving van een oppositie of ten bewijze van het normale gebruik van het oudere merk in het kader van een oppositie- of een nietigheidsprocedure. Met het oog op de rechtszekerheid moeten de grenzen van deze beoordelingsvrijheid nauwkeurig worden weerspiegeld in de voorschriften omtrent oppositieprocedures of procedures voor nietigverklaring van een Uniemerk.

(8)

Om een doeltreffende, efficiënte en, binnen de grenzen van het door de partijen afgebakende beroep, volledige toetsing van beslissingen van het Bureau in eerste instantie mogelijk te maken door middel van een transparante, gedegen, eerlijke en onpartijdige beroepsprocedure die is afgestemd op de specifieke aard van het intellectuele-eigendomsrecht en met inachtneming van de beginselen die zijn neergelegd in Verordening (EG) nr. 207/2009, is het dienstig om de rechtszekerheid en de voorspelbaarheid te versterken door verduidelijking en precisering van de procedurele regels en de procedurele waarborgen van partijen, in het bijzonder wanneer een verweerder gebruikmaakt van het recht incidenteel beroep in te stellen.

(9)

Met het oog op een doeltreffende en efficiënte organisatie van de kamers van beroep moeten de president, de voorzitters en de leden van de kamers van beroep bij de uitoefening van de respectieve taken die hun zijn opgelegd bij Verordening (EG) nr. 207/2009 en bij deze verordening, zorgen voor een hoge kwaliteit en consistentie van de door de kamers van beroep onafhankelijk genomen beslissingen alsmede voor de doeltreffendheid van de beroepsprocedures.

(10)

Teneinde de onafhankelijkheid te waarborgen van de president, de voorzitters en de leden van de kamers van beroep zoals bepaald in artikel 136 van Verordening (EG) nr. 207/2009, moet de raad van bestuur acht slaan op dat artikel bij de vaststelling van passende uitvoeringsregels waarmee invulling moet worden gegeven aan het Statuut en de Regeling welke van toepassing is op de andere personeelsleden van de Unie overeenkomstig artikel 110 van het Statuut.

(11)

Met het oog op de transparantie en voorspelbaarheid van de beroepsprocedures moet het reglement voor de procesvoering bij de kamers van beroep dat momenteel is neergelegd in de Verordeningen (EG) nr. 2868/95 en (EG) nr. 216/96, worden vastgelegd in een enkele tekst en naar behoren worden gekoppeld aan de procedurele regels die van toepassing zijn op de instanties van het Bureau tegen de beslissingen waarvan beroep kan worden ingesteld.

(12)

Ter wille van de duidelijkheid en rechtszekerheid moeten bepaalde procedurele regels voor mondelinge behandeling, met name inzake de taal voor die procedure, worden gecodificeerd en verduidelijkt. Voorts is het passend te zorgen voor meer efficiëntie en flexibiliteit door invoering van de mogelijkheid om met technische middelen deel te nemen aan de mondelinge behandeling en om het proces-verbaal van de mondelinge behandeling te vervangen door de opname ervan.

(13)

Met het oog op een verdere stroomlijning van procedures en ter verhoging van de consistentie ervan, is het dienstig om de basisstructuur en de vorm waarin bewijsmateriaal in alle procedures bij het Bureau moet worden ingediend, te vermelden, evenals de gevolgen van het niet in overeenstemming met die structuur en vorm indienen van bewijsmateriaal.

(14)

Met het oog op de modernisering van het merkenstelsel in de Unie door dit aan te passen aan het internettijdperk, is het voorts dienstig te voorzien in een definitie van „elektronisch middel” in het kader van kennisgevingen en vormen van kennisgeving die niet achterhaald zijn.

(15)

In het belang van efficiëntie, transparantie en gebruiksvriendelijkheid moet het Bureau standaardformulieren ter beschikking stellen in alle officiële talen van het Bureau voor communicatie in procedures voor het Bureau, die online kunnen worden ingevuld.

(16)

Met het oog op meer duidelijkheid, consistentie en efficiëntie moet een bepaling betreffende de schorsing van procedures inzake oppositie, verval, nietigheid en beroep worden opgenomen, waarin ook de maximale duur van een schorsing op verzoek van beide partijen wordt vastgelegd.

(17)

De regels voor de berekening en de duur van termijnen, de procedures voor de herroeping van een beslissing of voor de doorhaling van een inschrijving in het register, de nadere regels voor de hervatting van procedures, en de nadere gegevens over vertegenwoordiging voor het Bureau moeten zorgen voor een vlotte, doeltreffende en efficiënte werking van het Uniemerkenstelsel.

(18)

Het is noodzakelijk te zorgen voor de effectieve en efficiënte inschrijving van internationale merken op een wijze die volledig in overeenstemming is met de bepalingen van het Protocol bij de Schikking van Madrid betreffende de internationale inschrijving van merken.

(19)

De in deze verordening vervatte regels vormen een aanvulling op bepalingen van Verordening (EG) nr. 207/2009 die bij Verordening (EU) 2015/2424 per 1 oktober 2017 zijn gewijzigd. De toepassing van die regels moet derhalve tot die datum worden uitgesteld.

(20)

Niettegenstaande de intrekking van de Verordeningen (EG) nr. 2868/95 en (EG) nr. 216/96 is het noodzakelijk specifieke bepalingen van die verordeningen op bepaalde procedures die voor de hierboven bedoelde datum zijn aangevangen, te blijven toepassen totdat die procedures zijn afgerond,

a)

de bijzonderheden van de procedure voor het instellen en het onderzoeken van een oppositie tegen de inschrijving van een Uniemerk bij het Bureau voor intellectuele eigendom van de Europese Unie („het Bureau”);

b)

de bijzonderheden van de procedure voor de wijziging van een Uniemerkaanvraag;

c)

de bijzonderheden inzake de vervallen- en de nietigverklaring van een Uniemerk, alsmede de overgang van een Uniemerk dat is ingeschreven op naam van een gemachtigde die daarvoor geen toestemming heeft;

d)

de formele inhoud van een beroepschrift, de procedure voor het instellen en het onderzoeken van een beroep, de formele inhoud en de vorm van de beslissingen van de kamers van beroep en de terugbetaling van de beroepstaksen, de details met betrekking tot de organisatie van de kamers van beroep, en de voorwaarden waaronder beslissingen in beroep door één enkel lid moeten worden genomen;

e)

de nadere regels voor mondelinge behandeling en bewijsvoering;

f)

de nadere regels inzake kennisgeving door het Bureau en de regels inzake de middelen voor communicatie met het Bureau;

g)

de nadere regels inzake de berekening en de duur van termijnen;

h)

de procedure voor de herroeping van een beslissing of de doorhaling van een inschrijving in het register van Uniemerken;

i)

de nadere regels voor de hervatting van de procedure voor het Bureau;

j)

de voorwaarden en de procedure voor de aanwijzing van een gemeenschappelijke vertegenwoordiger, de voorwaarden waaronder werknemers en erkende gemachtigden een volmacht indienen, alsmede de inhoud van die volmacht, en de voorwaarden waaronder een persoon uit de lijst van toegelaten erkende gemachtigden kan worden geschrapt;

k)

de nadere procedure voor internationale inschrijvingen op grond van een basisaanvraag of -inschrijving met betrekking tot een collectief merk, certificeringsmerk of garantiemerk, en de procedure voor het instellen en het onderzoeken van een oppositie tegen een internationale inschrijving.

a)

het dossiernummer van de aanvraag waartegen de oppositie wordt ingesteld, en de naam van de aanvrager van het Uniemerk;

b)

een duidelijke omschrijving van het oudere merk of recht waarop de oppositie berust, te weten:

c)

de gronden waarop de oppositie berust, door middel van een daartoe strekkende verklaring dat aan de vereisten van artikel 8, leden 1, 3, 4, 4 bis of 5, van Verordening (EG) nr. 207/2009 is voldaan, voor elk van de door de opposant ingeroepen oudere merken of rechten;

d)

ingeval van een oudere merkaanvraag of inschrijving, de datum van indiening en, indien beschikbaar, de datum van inschrijving en de datum van voorrang van het oudere merk;

e)

in het geval van oudere rechten uit hoofde van artikel 8, lid 4 bis, van Verordening (EG) nr. 207/2009, de datum van de aanvraag tot inschrijving of, indien die niet beschikbaar is, de datum van ingang van de bescherming;

f)

ingeval het een oudere merkaanvraag of inschrijving betreft, een weergave van het oudere merk zoals ingeschreven of aangevraagd; indien het een ouder merk in kleur betreft, moet de weergave in kleur zijn;

g)

een opgave van de waren of diensten waarop elk van de gronden van de oppositie is gebaseerd;

h)

met betrekking tot de opposant:

i)

een opgave van de waren of diensten waartegen de oppositie gericht is; bij ontbreken van een dergelijke opgave wordt de oppositie geacht gericht te zijn tegen alle waren of diensten van de aanvraag voor het Uniemerk waartegen oppositie wordt ingesteld.

a)

indien de oppositie berust op een ouder merk in de zin van artikel 8, lid 2, onder a) en b), van Verordening (EG) nr. 207/2009, dat geen Uniemerk is, bewijsmateriaal betreffende de indiening of inschrijving ervan door overlegging van:

b)

indien de oppositie berust op een algemeen bekend merk in de zin van artikel 8, lid 2, onder c), van Verordening (EG) nr. 207/2009, bewijsmateriaal waaruit blijkt dat het merk op het desbetreffende grondgebied algemene bekendheid geniet voor de waren of diensten die zijn vermeld overeenkomstig artikel 2, lid 2, onder g), van deze verordening;

c)

indien de oppositie berust op het ontbreken van toestemming van de merkhouder als bedoeld in artikel 8, lid 3, van Verordening (EG) nr. 207/2009, bewijsmateriaal betreffende het houderschap van het oudere merk van de opposant en van zijn relatie tot de gemachtigde of vertegenwoordiger;

d)

indien de oppositie berust op een ouder recht in de zin van artikel 8, lid 4, van Verordening (EG) nr. 207/2009, bewijsmateriaal waaruit het gebruik van dat recht in het economische verkeer van meer dan alleen plaatselijke betekenis blijkt, alsmede bewijsmateriaal betreffende de verkrijging, het voortbestaan en de reikwijdte van de bescherming, waaronder, indien het oudere recht wordt ingeroepen op grond van het recht van een lidstaat, een duidelijke omschrijving van de inhoud van het nationale recht waarop een beroep wordt gedaan, onder bijvoeging van publicaties van de desbetreffende bepalingen of jurisprudentie;

e)

indien de oppositie berust op een oudere oorsprongsbenaming of geografische aanduiding in de zin van artikel 8, lid 4 bis, van Verordening (EG) nr. 207/2009, bewijsmateriaal betreffende de verkrijging, het voortbestaan en de reikwijdte van de bescherming, waaronder, indien op de oudere oorsprongsbenaming of geografische aanduiding een beroep wordt gedaan op grond van het recht van een lidstaat, een duidelijke omschrijving van de inhoud van het nationale recht waarop een beroep wordt gedaan, onder bijvoeging van publicaties van de desbetreffende bepalingen of jurisprudentie;

f)

indien de oppositie berust op een bekend merk in de zin de artikel 8, lid 5, van Verordening (EG) nr. 207/2009, naast het onder a) van dit lid bedoelde bewijsmateriaal, bewijsmateriaal waaruit blijkt dat het merk in de Unie of in de desbetreffende lidstaat bekendheid geniet voor de aangegeven waren of diensten overeenkomstig artikel 2, lid 2, onder g), van deze verordening, alsmede bewijsmateriaal of argumenten waaruit blijkt dat gebruik van het aangevraagde merk zonder geldige reden ongerechtvaardigd voordeel zou trekken uit of afbreuk zou doen aan het onderscheidend vermogen of de reputatie van het oudere merk.

a)

het dossiernummer van de aanvraag;

b)

de naam en het adres van de aanvrager, overeenkomstig artikel 2, lid 1, onder b), van Uitvoeringsverordening (EU) 2017/1431;

c)

een opgave van het onderdeel van de aanvraag dat moet worden gewijzigd alsmede het desbetreffende onderdeel in de gewijzigde vorm ervan;

d)

indien de wijziging betrekking heeft op de weergave van het merk, een gewijzigde weergave van het merk overeenkomstig artikel 3 van Uitvoeringsverordening (EU) 2017/1431.

a)

het inschrijvingsnummer van het Uniemerk waarvan de vervallen- of de nietigverklaring wordt verzocht, en de naam van de desbetreffende merkhouder;

b)

de gronden waarop de vordering berust, door middel van een verklaring dat aan de respectieve vereisten van de artikelen 51, 52, 53, 73, 74, 74i of 74j van Verordening (EG) nr. 207/2009 is voldaan;

c)

met betrekking tot de eiser:

d)

een opgave van de waren of diensten waarvoor de vervallen- of de nietigverklaring wordt verzocht, bij ontbreken waarvan de vordering wordt geacht gericht te zijn tegen alle waren of diensten waarop het betrokken Uniemerk betrekking heeft.

a)

in geval van een vordering krachtens artikel 53, lid 1, van Verordening (EG) nr. 207/2009, een opgave van het oudere recht waarop de vordering is gebaseerd, overeenkomstig artikel 2, lid 2, onder b), van deze verordening, dat op een dergelijke vordering van overeenkomstige toepassing is;

b)

in geval van een vordering krachtens artikel 53, lid 2, van Verordening (EG) nr. 207/2009, een beschrijving van de aard van het oudere recht waarop de vordering is gebaseerd, een weergave ervan en een vermelding of dit oudere recht bestaat in de gehele Unie of in een of meer lidstaten, en indien dit het geval is, een opgave van die lidstaten;

c)

gegevens overeenkomstig het bepaalde in artikel 2, lid 2, onder d) tot en met g), dat op een dergelijke vordering van overeenkomstige toepassing is;

d)

indien de vordering wordt ingesteld door een licentienemer of een persoon die op grond van de toepasselijke Uniewetgeving of het toepasselijke nationale recht een ouder recht kan doen gelden, een opgave betreffende de machtiging of het recht om de vordering in te stellen.

a)

in geval van een vordering overeenkomstig artikel 51, lid 1, onder b) of c), of artikel 52 van Verordening (EG) nr. 207/2009, feiten, argumenten en bewijzen ter staving van de gronden waarop de vordering tot vervallen- of tot nietigverklaring berust;

b)

in geval van een vordering krachtens artikel 53, lid 1, van Verordening (EG) nr. 207/2009, het bewijsmateriaal dat wordt vereist door artikel 7, lid 2, van deze verordening en artikel 7, lid 3, is van overeenkomstige toepassing;

c)

in het geval van een vordering krachtens artikel 53, lid 2, van Verordening (EG) nr. 207/2009, bewijsmateriaal betreffende de verkrijging, het voortbestaan en de beschermingsomvang van het betrokken oudere recht alsmede bewijsmateriaal waaruit blijkt dat de eiser gerechtigd is tot het indienen van de vordering, waaronder, indien op het oudere recht een beroep wordt gedaan op grond van nationaal recht, een duidelijke omschrijving van de inhoud van dat nationale recht onder bijvoeging van publicaties van de bepalingen of jurisprudentie ter zake. Indien het bewijsmateriaal betreffende de indiening of inschrijving van een ouder recht in de zin van artikel 53, lid 2, onder d), van Verordening (EG) nr. 207/2009 of het bewijsmateriaal betreffende de inhoud van het desbetreffende nationale recht online toegankelijk is via een door het Bureau erkende bron, kan de eiser dergelijk bewijsmateriaal verstrekken door naar die bron te verwijzen.

a)

de naam en het adres van de appellant, overeenkomstig artikel 2, lid 1, onder b), van Uitvoeringsverordening (EU) 2017/1431;

b)

indien de appellant een vertegenwoordiger heeft aangewezen, de naam en het kantooradres van laatstgenoemde overeenkomstig artikel 2, lid 1, onder e), van Uitvoeringsverordening (EU) 2017/1431;

c)

indien vertegenwoordiging van de appellant verplicht is op grond van artikel 92, lid 2, van Verordening (EG) nr. 207/2009, de naam en het kantooradres van de vertegenwoordiger overeenkomstig artikel 2, lid 1, onder e), van Uitvoeringsverordening (EU) 2017/1431;

d)

een duidelijke en ondubbelzinnige vermelding van de bestreden beslissing, met vermelding van de datum waarop deze is genomen en het dossiernummer van de procedure waarmee de beslissing waartegen beroep wordt ingesteld, verband houdt;

e)

wanneer de bestreden beslissing slechts gedeeltelijk wordt betwist, een duidelijke en ondubbelzinnige opgave van de waren of diensten waarvoor tegen de bestreden beslissing wordt opgekomen.

a)

de beroepsprocedure waarop de uiteenzetting van de gronden betrekking heeft, door vermelding van hetzij het desbetreffende nummer van het beroep, hetzij van de bestreden beslissing, met eerbiediging van de eisen van artikel 21, lid 1, onder d), van deze verordening;

b)

de gronden van het beroep op basis waarvan om nietigverklaring van de bestreden beslissing wordt verzocht, met inachtneming van het bepaalde in artikel 21, lid 1, onder e), van deze verordening;

c)

de feiten, bewijzen en argumenten tot staving van de aangevoerde gronden, overgelegd met eerbiediging van de eisen van artikel 55, lid 2.

a)

wanneer het beroepschrift niet binnen twee maanden na de datum van kennisgeving van de bestreden beslissing is ingediend;

b)

indien het beroep niet in overeenstemming is met de artikelen 58 en 59 van Verordening (EG) nr. 207/2009, of met artikel 21, lid 1, onder d), en artikel 21, leden 2 en 3, van deze verordening, tenzij deze gebreken binnen vier maanden na de datum van kennisgeving van de bestreden beslissing zijn verholpen;

c)

indien het beroepschrift niet voldoet aan de eisen van artikel 21, lid 1, onder a), b), c) en e), en de appellant deze tekortkomingen, hoewel hij daarvan door de kamer van beroep in kennis is gesteld, niet binnen de door die kamer daartoe gestelde termijn heeft verholpen;

d)

indien de uiteenzetting van de gronden niet binnen vier maanden na de datum van kennisgeving van de bestreden beslissing is ingediend;

e)

indien de uiteenzetting van de gronden niet voldoet aan de eisen van artikel 22, lid 1, onder a) en b), en de appellant deze tekortkomingen, hoewel hij daarvan door de kamer van beroep in kennis is gesteld, niet binnen de door die kamer daartoe gestelde termijn heeft verholpen of binnen een maand na de datum van indiening van de oorspronkelijke uiteenzetting geen vertaling van de uiteenzetting van de gronden heeft ingediend overeenkomstig artikel 22, lid 2.

a)

indien het niet is ingesteld binnen de in lid 1 bedoelde termijn;

b)

indien het niet is ingediend met inachtneming van de vereisten van hetzij lid 2, hetzij artikel 21, lid 1, onder d);

c)

indien het niet voldoet aan de eisen van lid 3, en de verweerder deze tekortkomingen, hoewel hij daarvan door de kamer van beroep in kennis is gesteld, niet binnen de door de kamer van beroep daartoe gestelde termijn heeft verholpen of binnen een maand na de datum van instelling van het oorspronkelijke beroep geen vertaling van dat beroep en de bijbehorende uiteenzetting van gronden heeft ingediend.

a)

door gebruik verkregen onderscheidend vermogen als bedoeld in artikelen 7, lid 3, en artikel 52, lid 2, van Verordening (EG) nr. 207/2009;

b)

erkenning van het oudere merk op de markt uit hoofde van gebruik in het kader van artikel 8, lid 1, onder b), van Verordening (EG) nr. 207/2009;

c)

een bewijs van het gebruik overeenkomstig artikel 42, leden 2 en 3, van Verordening (EG) nr. 207/2009 of artikel 57, leden 2 en 3, van Verordening (EG) nr. 207/2009.

a)

zij kunnen op het eerste gezicht relevant zijn voor de oplossing van het geschil, en

b)

zij zijn om geldige redenen niet tijdig overgelegd, met name indien zij enkel eerder en tijdig ingediende relevante feiten en bewijzen aanvullen, of zijn ingediend ter betwisting van vaststellingen die door de eerste instantie in de bestreden beslissing op eigen initiatief zijn gedaan of onderzocht.

a)

een vermelding dat de beslissing door de kamer van beroep is genomen;

b)

de datum waarop de beslissing is genomen;

c)

de namen van de partijen en van hun vertegenwoordigers;

d)

het nummer van het beroep waarop zij betrekking heeft en een omschrijving van de bestreden beslissing overeenkomstig het bepaalde in artikel 21, lid 1, onder d);

e)

een opgave van de formatie van de kamer van beroep;

f)

de naam en, onverminderd artikel 39, lid 5, de handtekening van de voorzitter en van de leden die bij de beslissing waren betrokken, met inbegrip van een vermelding van wie in de zaak als rapporteur is opgetreden, of, indien de beslissing is genomen door één enkel lid, de naam en de handtekening van het lid dat de beslissing heeft genomen;

g)

de naam en de handtekening van de griffier en, in voorkomend geval, van de griffiemedewerker die namens de griffier ondertekent;

h)

een samenvatting van de feiten en van de argumenten die door de partijen zijn aangedragen;

i)

een uiteenzetting van de gronden waarop de beslissing is gebaseerd;

j)

de uitspraak van de kamer van beroep en, voor zover nodig, een beslissing inzake de kosten.

a)

indien het beroep niet wordt geacht te zijn ingesteld overeenkomstig artikel 60, lid 1, tweede volzin, van Verordening (EG) nr. 207/2009;

b)

indien de beslissende instantie van het Bureau die de bestreden beslissing heeft genomen, overgaat tot herziening overeenkomstig artikel 61, lid 1, van Verordening (EG) nr. 207/2009 of de bestreden beslissing herroept onder toepassing van artikel 80 van Verordening (EG) nr. 207/2009;

c)

indien na heropening van de onderzoeksprocedure zoals bedoeld in artikel 40, lid 3, van Verordening (EG) nr. 207/2009 naar aanleiding van de aanbeveling van de kamer van beroep op grond van artikel 30, lid 2, van deze verordening, de litigieuze aanvraag is verworpen bij de eindbeslissing van de onderzoeker en het beroep bijgevolg zonder voorwerp is geraakt;

d)

indien de kamer van beroep die terugbetaling billijk acht uit hoofde van een wezenlijke tekortkoming in de procedure.

a)

beslissingen op grond van artikel 23;

b)

beslissingen waarbij de beroepsprocedure wordt gesloten naar aanleiding van intrekking, afwijzing, afstand of nietigheid van het litigieuze of oudere merk;

c)

beslissingen tot afsluiting van de beroepsprocedure na intrekking van de oppositie, van de vordering tot de vervallen- of de nietigverklaring of van het beroep;

d)

beslissingen over maatregelen op grond van artikel 79 quinquies, lid 1, en artikel 80, lid 2, van Verordening (EG) nr. 207/2009, mits de correctie of, in voorkomend geval, de herroeping van de beslissing inzake het beroep betrekking heeft op een beslissing van één enkel lid;

e)

beslissingen overeenkomstig artikel 81, lid 4, van Verordening (EG) nr. 207/2009;

f)

beslissingen overeenkomstig artikel 85, leden 3, 4 en 7, van Verordening (EG) nr. 207/2009;

g)

beslissingen inzake beroepen tegen beslissingen in ex-parteprocedures, genomen op de gronden die zijn verankerd in artikel 7 van Verordening (EG) nr. 207/2009, die kennelijk ongegrond of kennelijk gegrond zijn.

a)

aanwijzing van een lid van de kamer van beroep, of van hemzelf of haarzelf, als rapporteur voor elke zaak die aan die kamer van beroep is toegewezen overeenkomstig artikel 35, lid 2;

b)

aanwijzing namens de kamer van beroep van de rapporteur als enig lid overeenkomstig artikel 135, lid 2, van Verordening (EG) nr. 207/2009;

c)

verzoeken aan de kamer van beroep om te beslissen over de ontvankelijkheid van het beroep overeenkomstig artikel 23, lid 2, van deze verordening;

d)

leiding geven aan het voorbereidend onderzoek van de zaak door de rapporteur, overeenkomstig artikel 41 van deze verordening;

e)

voorzitten van de mondelinge behandeling en de bewijsvoering en ondertekenen van het desbetreffende proces-verbaal.

a)

de partijen verzoeken hun opmerkingen in te dienen overeenkomstig artikel 63, lid 2, van Verordening (EG) nr. 207/2009;

b)

besluiten over verzoeken om verlenging van termijnen en, naargelang van het geval, termijnen stellen in de zin van artikel 24, lid 1, artikel 25, lid 5, en artikel 26 van deze verordening, en besluiten over schorsingen overeenkomstig artikel 71;

c)

mededelingen opstellen in overeenstemming met artikel 28 en de hoorzitting;

d)

het proces-verbaal van de mondelinge behandeling en de bewijsvoering ondertekenen.

a)

het ondertekenen van de beslissingen van de kamers van beroep inzake beroepen;

b)

het opstellen en ondertekenen van het proces-verbaal van de mondelinge behandeling en de bewijsvoering;

c)

het uitbrengen, hetzij op eigen initiatief, hetzij op verzoek van de kamer van beroep, van met redenen omklede adviezen aan de kamer van beroep inzake procedurele en formele vereisten, waaronder inzake onregelmatigheden, zoals bedoeld in artikel 23, lid 2, van deze verordening;

d)

het beroep voorleggen, overeenkomstig artikel 34, lid 1, van deze verordening, aan de instantie van het Bureau die de bestreden beslissing heeft genomen;

e)

het gelasten, namens de kamer van beroep en in de gevallen als bedoeld in artikel 33, onder a) en b), van deze verordening, van de terugbetaling van de beroepstaks.

a)

het toewijzen van zaken overeenkomstig artikel 35, leden 1 en 4;

b)

het uitvoeren, overeenkomstig artikel 136, lid 4, onder b), van Verordening (EG) nr. 207/2009, van de beslissingen van het presidium van de kamers van beroep in verband met de procesvoering voor de kamers van beroep.

a)

het beslissen over de samenstelling van de kamers van beroep;

b)

het bepalen van de objectieve criteria voor de toewijzing van zaken aan de kamers van beroep en het uitspraak doen in alle geschillen met betrekking tot de toepassing daarvan;

c)

op voorstel van de president van de kamers van beroep, het vaststellen van de behoeften inzake uitgaven van de kamers van beroep, met het oog op de opstelling van de raming van uitgaven van het Bureau;

d)

het vaststellen van zijn reglement van orde;

e)

het vaststellen van regels voor het vervolg geven aan uitsluiting en wraking van leden op grond van artikel 137 van Verordening (EG) nr. 207/2009;

f)

het vastleggen van werkinstructies voor de griffie;

g)

het nemen van enige andere maatregel met het oog op de uitoefening van zijn taken inzake het vaststellen van de regels en de organisatie van het werk van de kamers van beroep overeenkomstig de artikelen 135, lid 3, onder a), en artikel 136, lid 4, onder a), van Verordening (EG) nr. 207/2009.

a)

een uittreksel uit de in lid 1 bedoelde beslissing waarin de datum en tijd waarop en de plaats waar de gelaste hoorzitting zal plaatsvinden alsmede de feiten waarover de partijen, getuigen en deskundigen zullen worden gehoord, worden genoemd;

b)

de namen van de partijen bij de procedure en de vermelding van de rechten die de getuigen of deskundigen kunnen inroepen uit hoofde van artikel 54, leden 2 tot en met 5.

a)

een nauwkeurige beschrijving van diens taak;

b)

de termijn waarbinnen deze het deskundigenadvies moet indienen;

c)

de namen van de partijen bij de procedure;

d)

de vermelding van de rechten die de deskundige kan inroepen uit hoofde van artikel 54, leden 2, 3 en 4.

a)

het nummer van de zaak waarop de mondelinge behandeling betrekking heeft en de datum van de mondelinge behandeling;

b)

de namen van de ambtenaren van het Bureau, de partijen, hun vertegenwoordigers en de aanwezige getuigen en deskundigen;

c)

de door de partijen gedane indieningen en verzoeken;

d)

de wijze waarop bewijsmateriaal wordt verstrekt of verkregen;

e)

in voorkomend geval, de uitspraken of de beslissing van het Bureau.

a)

het Bureau indien het de getuigen of deskundigen op eigen initiatief heeft opgeroepen;

b)

de betrokken partij, indien deze erom heeft verzocht dat getuigen of deskundigen zouden worden gehoord, behoudens de beslissing over de verdeling en de vaststelling van de kosten overeenkomstig de artikelen 85 en 86 van Verordening (EG) nr. 207/2009 en artikel 18 van Uitvoeringsverordening (EU) 2017/1431. Die partij betaalt het Bureau de naar behoren betaalde voorschotten terug.

a)

het nummer van de bijlage;

b)

een korte beschrijving van het document of ander bewijsmateriaal en in voorkomend geval het aantal bladzijden;

c)

het nummer van de bladzijde van de indiening waarin het specifieke document of ander bewijsmateriaal is vermeld.

a)

langs elektronische weg overeenkomstig artikel 57;

b)

per post of koerier overeenkomstig artikel 58;

c)

door openbare kennisgeving overeenkomstig artikel 59.

a)

door indiening van een mededeling langs elektronische weg, in welk geval de vermelding van de naam van de afzender wordt geacht gelijkwaardig aan de handtekening te zijn;

b)

door indiening van een ondertekend origineel van het betrokken stuk bij het Bureau, per post of per koerier.

a)

het indienen van een Uniemerkaanvraag, met inbegrip van, indien passend, verzoeken om een rechercheverslag;

b)

het indienen van een oppositiebezwaarschrift;

c)

het vorderen van een verval van rechten;

d)

het vorderen van nietigverklaring of overgang van een Uniemerk;

e)

het aanvragen van inschrijving van een overgang alsmede het in artikel 13, lid 3, onder d), van Uitvoeringsverordening (EU) 2017/1431; bedoelde overgangsformulier of overgangsdocument;

f)

het aanvragen van inschrijving van een licentie;

g)

het aanvragen van vernieuwing van een Uniemerk;

h)

het instellen van beroep;

i)

het machtigen van een vertegenwoordiger, in de vorm van een individuele volmacht of van een algemene volmacht;

j)

het indienen van een internationale aanvrage of een latere aanwijzing uit hoofde van het Protocol bij de Schikking van Madrid betreffende de internationale inschrijving van merken, aangenomen te Madrid op 27 juni 1989 (9) bij het Bureau.

a)

de formulieren die zijn vastgesteld in het kader van het Verdrag inzake het merkenrecht of overeenkomstig aanbevelingen van de vergadering van de Unie van Parijs tot bescherming van de industriële eigendom;

b)

met uitzondering van het in lid 1, onder i), bedoelde formulier, formulieren met dezelfde inhoud en hetzelfde format als bedoeld in lid 1.

a)

op eigen initiatief wanneer een schorsing in de gegeven omstandigheden van de zaak passend is;

b)

op het met redenen omklede verzoek van een van de partijen bij een inter-partesprocedure indien een schorsing in de gegeven omstandigheden van de zaak passend is, waarbij rekening wordt gehouden met de belangen van de partijen en het stadium waarin de procedure zich bevindt.

a)

wanneer artikel 92, lid 2, van Verordening (EG) nr. 207/2009 van toepassing is, de Uniemerkaanvraag wordt geacht te zijn ingetrokken indien de informatie niet is ingediend binnen twee maanden nadat van de mededeling kennis is gegeven;

b)

wanneer artikel 92, lid 2, van Verordening (EG) nr. 207/2009 niet van toepassing is, de procedure met de aanvrager of de houder van het Uniemerk op de datum van de kennisgeving van deze mededeling zal worden hervat.

a)

in geval van overlijden of handelingsonbekwaamheid van de erkende gemachtigde;

b)

indien de erkende gemachtigde niet meer de nationaliteit van een lidstaat van de EER bezit, voor zover de uitvoerend directeur van het Bureau van deze eis geen ontheffing heeft verleend op grond van artikel 93, lid 4, onder b), van Verordening (EG) nr. 207/2009;

c)

indien de erkende gemachtigde geen kantoor of werkadres meer in de EER heeft;

d)

indien de erkende gemachtigde niet langer de bevoegdheid als bedoeld in artikel 93, lid 2, onder c), eerste volzin, van Verordening (EG) nr. 207/2009 bezit.

a)

indien er sprake is van een van de weigeringsgronden als bedoeld in artikel 68, lid 1 of lid 2, van Verordening (EG) nr. 207/2009, juncto lid 3 van dat artikel, of in artikel 74 quater, lid 1 of lid 2, van Verordening (EG) nr. 207/2009, juncto lid 3 van dat artikel;

b)

indien het reglement voor het gebruik van het merk niet overeenkomstig artikel 154 bis, lid 2, van Verordening (EG) nr. 207/2009 is ingediend.

a)

het nummer van de internationale inschrijving waartegen de oppositie is gericht;

b)

een opgave van de in de internationale inschrijving vermelde waren of diensten waartegen de oppositie is gericht;

c)

de naam van de houder van de internationale inschrijving;

d)

hetgeen wordt vereist door het bepaalde in artikel 2, lid 2, onder b) tot en met h), van deze verordening.

a)

elke verwijzing naar een aanvraag voor een inschrijving van het Uniemerk moet worden gelezen als een verwijzing naar een internationale inschrijving;

b)

elke verwijzing naar een intrekking van de aanvraag voor de inschrijving van het Uniemerk moet worden gelezen als een verwijzing naar de afstand van de internationale inschrijving ten aanzien van de Unie;

c)

elke verwijzing naar de aanvrager moet worden gelezen als een verwijzing naar de houder van de internationale inschrijving.

a)

het nummer van de internationale inschrijving;

b)

de vermelding dat de weigering is gebaseerd op het feit dat oppositie is ingesteld, met een verwijzing naar de bepalingen van artikel 8 van Verordening (EG) nr. 207/2009 waarop de oppositie berust;

c)

de naam en het adres van de opposant.

a)

de datum van indiening, de inschrijvingsdatum en de eventuele voorrangsdatum;

b)

het dossiernummer en, indien dat daarvan verschilt, het inschrijvingsnummer;

c)

de naam en het adres van de houder;

d)

een weergave van het merk;

e)

de opgave van waren en diensten waarop de oppositie is gebaseerd.

a)

indien de voorlopige weigering als gevolg van de oppositieprocedure is ingetrokken: dat het merk in de Unie bescherming geniet;

b)

indien een beslissing om bescherming van het merk te weigeren definitief is geworden na een beroep overeenkomstig artikel 58 van Verordening (EG) nr. 207/2009 of overeenkomstig artikel 65 van Verordening (EG) nr. 207/2009: dat de bescherming van het merk in de Unie wordt geweigerd;

c)

indien de weigering overeenkomstig het bepaalde onder b) slechts een deel van de waren of diensten betreft: de waren of diensten waarvoor het merk in de Unie bescherming geniet.

a)

de artikelen 2 tot en met 6 zijn niet van toepassing op opposities die vóór de bovengenoemde datum zijn ingesteld;

b)

de artikelen 7 en 8 zijn niet van toepassing op oppositieprocedures waarvan de contradictoire fase vóór de bovengenoemde datum is aangevangen;

c)

artikel 9 is niet van toepassing op schorsingen die vóór de bovengenoemde datum zijn ingegaan;

d)

artikel 10 is niet van toepassing op verzoeken om bewijs van gebruik die vóór de bovengenoemde datum zijn ingediend;

e)

titel III is niet van toepassing op verzoeken tot wijziging die vóór de bovengenoemde datum zijn ingediend;

f)

de artikelen 12 tot en met 15 zijn niet van toepassing op vorderingen tot vervallen- of tot nietigverklaring of verzoeken tot overgang die vóór de bovengenoemde datum zijn ingediend;

g)

de artikelen 16 en 17 zijn niet van toepassing op procedures waarvan de contradictoire fase vóór de bovengenoemde datum is aangevangen;

h)

artikel 18 is niet van toepassing op schorsingen die vóór de bovengenoemde datum zijn ingegaan;

i)

artikel 19 is niet van toepassing op verzoeken om bewijs van gebruik die vóór de bovengenoemde datum zijn ingediend;

j)

titel V is niet van toepassing op beroepen die vóór de bovengenoemde datum zijn ingediend;

k)

titel VI is niet van toepassing op mondelinge behandelingen die vóór de bovengenoemde datum zijn aangevangen of schriftelijk bewijsmateriaal waarvan de termijn voor indiening vóór de bovengenoemde datum is ingegaan;

l)

titel VII is niet van toepassing op kennisgevingen die vóór de bovengenoemde datum zijn ingediend;

m)

titel VIII is niet van toepassing op mededelingen die vóór de bovengenoemde datum zijn ontvangen en formulieren die vóór de bovengenoemde datum beschikbaar zijn gesteld;

n)

titel IX is niet van toepassing op termijnen die vóór de bovengenoemde datum zijn gesteld;

o)

titel X is niet van toepassing op herroepingen van beslissingen of doorhalingen van inschrijvingen in het register die vóór de bovengenoemde datum hebben plaatsgevonden;

p)

titel XI is niet van toepassing op schorsingen waarom door de partijen vóór de bovengenoemde datum is verzocht of die door het Bureau vóór de bovengenoemde datum zijn opgelegd;

q)

titel XII is niet van toepassing op procedures die vóór de bovengenoemde datum zijn onderbroken;

r)

artikel 73 is niet van toepassing op Uniemerkaanvragen die vóór de bovengenoemde datum zijn ontvangen;

s)

artikel 74 is niet van toepassing op vertegenwoordigers die vóór de bovengenoemde datum zijn aangewezen;

t)

artikel 75 is niet van toepassing op inschrijvingen van erkende gemachtigden die vóór de bovengenoemde datum hebben plaatsgevonden;

u)

titel XIV is niet van toepassing op aanduidingen van het Uniemerk die vóór bovengenoemde datum hebben plaatsgevonden.

8.8.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 205/39

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 40/94 (2) van de Raad, die later is gecodificeerd als Verordening (EG) nr. 207/2009, is een voor de Unie specifiek stelsel in het leven geroepen voor de op grond van een aanvraag bij het Bureau voor intellectuele eigendom van de Europese Unie („het Bureau”) te verkrijgen bescherming van merken op het niveau van de Unie.

(2)

Verordening (EU) 2015/2424 van het Europees Parlement en de Raad (3) brengt de bevoegdheden die bij Verordening (EG) nr. 207/2009 aan de Commissie zijn verleend, in overeenstemming met de artikelen 290 en 291 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie. Om de werking van het nieuwe rechtskader dat uit die aanpassing voortvloeit, te waarborgen, moeten bij uitvoeringshandelingen en gedelegeerde handelingen bepaalde voorschriften worden vastgesteld. De nieuwe voorschriften dienen ter vervanging van de bestaande voorschriften die zijn vastgesteld bij Verordening (EG) nr. 2868/95 van de Commissie (4) en zijn gericht op de uitvoering van Verordening (EG) nr. 207/2009.

(3)

Met het oog op de duidelijkheid, rechtszekerheid en efficiëntie en ter vereenvoudiging van de indiening van Uniemerkaanvragen is het van fundamenteel belang dat duidelijk en volledig wordt gespecificeerd welke verplichte en facultatieve nadere gegevens in een Uniemerkaanvraag moeten worden opgenomen, zonder onnodige administratieve lasten te veroorzaken.

(4)

Overeenkomstig Verordening (EG) nr. 207/2009 hoeft een merk niet langer grafisch te worden weergegeven, mits de bevoegde autoriteiten en het publiek het voorwerp van de bescherming duidelijk en nauwkeurig kunnen bepalen. Om de rechtszekerheid te garanderen moet derhalve duidelijk worden vastgesteld dat het precieze voorwerp van het aan de inschrijving verbonden uitsluitende recht aan de hand van de weergave wordt bepaald. In voorkomend geval moet de weergave worden aangevuld met een aanduiding van de soort van het betrokken merk. De weergave kan eventueel worden aangevuld met een beschrijving van het teken. Die aanduiding of beschrijving moet overeenkomen met de weergave.

(5)

Om tijdens de indieningsprocedure van een Uniemerkaanvraag de consistentie te garanderen en om het opstellen van rechercheverslagen doeltreffender te maken, moeten bovendien algemene beginselen worden vastgesteld waaraan de weergave van elk merk moet voldoen en moeten specifieke regels en vereisten worden vastgesteld voor de weergave van bepaalde soorten merken, in overeenstemming met de specifieke soort en eigenschappen van die merken.

(6)

De invoering van technische alternatieven voor grafische weergave, in overeenstemming met nieuwe technologieën, komt voort uit de behoefte aan modernisering, om de inschrijvingsprocedure beter af te stemmen op technische ontwikkelingen. Tegelijkertijd moeten de technische specificaties voor het indienen van een weergave van het merk, met inbegrip van elektronisch ingediende weergaven, worden vastgesteld, om ervoor te zorgen dat het merkenstelsel van de EU interoperabel blijft met het Protocol bij de Schikking van Madrid betreffende de internationale inschrijving van merken, aangenomen te Madrid op 27 juni 1989 („het protocol van Madrid”) (5). Overeenkomstig Verordening (EG) nr. 207/2009 en met het oog op een grotere flexibiliteit en snellere aanpassing aan de technologische vooruitgang moeten de technische specificaties voor elektronisch ingediende merken door de uitvoerend directeur van het Bureau worden vastgesteld.

(7)

Het is dienstig om de procedures te stroomlijnen, teneinde de administratieve lasten tijdens de indieningsprocedure en in het geval van beroepen op voorrang en anciënniteit te verminderen. Daarom zou het niet meer verplicht mogen zijn om gewaarmerkte afschriften van de eerdere aanvraag of inschrijving in te dienen. Ook zou het Bureau niet meer verplicht mogen zijn om, in het geval van een beroep op voorrang, een afschrift van de eerdere merkaanvraag in het dossier op te nemen.

(8)

Nu de grafische weergave van een merk geen vereiste meer is, kunnen bepaalde soorten merken op elektronische wijze worden weergegeven en is de conventionele publicatie ervan derhalve achterhaald. Om te waarborgen dat alle informatie met betrekking tot een aanvraag wordt gepubliceerd, wat nodig is met het oog op de transparantie en de rechtszekerheid, zou toegang tot de weergave van het merk via een link naar het elektronische register van het Bureau in het kader van de publicatie als een geldige vorm van weergave van het merk moeten worden erkend.

(9)

Om dezelfde redenen zou ook moeten worden toegestaan dat het Bureau inschrijvingsbewijzen afgeeft waarop de weergave van het merk is vervangen door een elektronische link. Voor bewijzen die na de inschrijving worden afgegeven en om tegemoet te kunnen komen aan aanvragen na een eventuele wijziging van de inschrijvingsgegevens zou het ook passend zijn dat, indien in het register latere vermeldingen zijn opgenomen, bijgewerkte versies van het bewijs kunnen worden afgegeven.

(10)

Uit de praktische ervaring met de toepassing van de vorige regeling is gebleken dat sommige bepalingen, met name met betrekking tot gedeeltelijke overgang en gedeeltelijke afstand, in het belang van de duidelijkheid en de rechtszekerheid moeten worden verduidelijkt.

(11)

Om de rechtszekerheid te waarborgen, maar tegelijkertijd een zekere flexibiliteit te behouden, moet de minimale inhoud worden vastgesteld van het reglement voor het gebruik van overeenkomstig Verordening (EG) nr. 207/2009 ingediende collectieve Uniemerken en Uniecertificeringsmerken, opdat marktdeelnemers zich op deze nieuwe soort bescherming van merken kunnen beroepen.

(12)

Er moet een maximumtarief worden vastgesteld voor de vergoeding van de door de in een procedure voor het Bureau in het gelijk gestelde partij gemaakte kosten van vertegenwoordiging, rekening houdend met de behoefte ervoor te zorgen dat de verplichting tot het dragen van de kosten niet door de andere partij kan worden misbruikt, bijvoorbeeld om tactische redenen.

(13)

Met het oog op de efficiëntie moet publicatie door het Bureau langs elektronische weg worden toegestaan.

(14)

De doeltreffendheid en efficiëntie van de uitwisseling van informatie tussen het Bureau en de autoriteiten van de lidstaten in het kader van de administratieve samenwerking moeten worden gewaarborgd, terdege rekening houdend met de beperkingen met betrekking tot inzage in een dossier.

(15)

De vereisten met betrekking tot verzoeken tot omzetting moeten waarborgen dat het merkenstelsel van de EU en de nationale merkenstelsels vlot en doeltreffend op elkaar aansluiten.

(16)

Met het oog op het stroomlijnen van de procedures voor het Bureau zou het mogelijk moeten zijn om de indiening van vertalingen te beperken tot de delen van de stukken die relevant zijn voor de procedure. Om dezelfde reden zou het Bureau slechts in geval van twijfel een bewijs mogen verlangen dat de vertaling overeenstemt met het origineel.

(17)

Met het oog op de efficiëntie zouden bepaalde beslissingen van het Bureau met betrekking tot opposities of vorderingen tot vervallen- of nietigverklaring van een Uniemerk door één enkel lid moeten worden genomen.

(18)

Aangezien de Unie is toegetreden tot het Protocol van Madrid, moeten de gedetailleerde procedureregels voor de internationale inschrijving van merken volledig in overeenstemming zijn met de regels van dat protocol.

(19)

De in deze verordening vervatte gedetailleerde regels hebben betrekking op bepalingen van Verordening (EG) nr. 207/2009 die bij Verordening (EU) 2015/2424 per 1 oktober 2017 zijn gewijzigd. De toepassing van die regels moet derhalve tot die datum worden uitgesteld. Op bepaalde vóór die datum ingeleide procedures moeten tegelijkertijd tot de beëindiging van die procedures specifieke bepalingen van Verordening (EG) nr. 2868/95 van toepassing blijven.

(20)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité inzake uitvoeringsbepalingen,

a)

de nadere gegevens die moeten worden opgenomen in een Uniemerkaanvraag die wordt ingediend bij het Bureau voor intellectuele eigendom van de Europese Unie („het Bureau”);

b)

de voor het inroepen van voorrang van een eerdere aanvraag en voor het inroepen van anciënniteit vereiste documentatie, en het voor het inroepen van voorrang in geval van tentoonstelling in te dienen bewijs;

c)

de nadere gegevens die moeten worden opgenomen in de publicatie van een Uniemerkaanvraag;

d)

de inhoud van een verklaring van afsplitsing van een aanvraag, de wijze waarop het Bureau een dergelijke verklaring moet verwerken en de nadere gegevens die moeten worden opgenomen in de publicatie van de afgesplitste aanvraag;

e)

de inhoud en de vorm van het inschrijvingsbewijs;

f)

de inhoud van een verklaring van afsplitsing van een inschrijving en de wijze waarop het Bureau een dergelijke verklaring moet verwerken;

g)

de nadere gegevens die moeten worden opgenomen in verzoeken tot wijziging en verzoeken tot wijziging van naam of adres;

h)

de inhoud van een aanvraag om inschrijving van een overgang, de voor een overgang vereiste documentatie en de wijze waarop aanvragen om gedeeltelijke overgang moeten worden verwerkt;

i)

de nadere gegevens die moeten worden opgenomen in een verklaring van afstand en de voor het opstellen van een bewijs van toestemming van een derde vereiste documentatie;

j)

de nadere gegevens die moeten worden opgenomen in het reglement voor het gebruik van een collectief Uniemerk en in dat voor het gebruik van een Uniecertificeringsmerk;

k)

het maximumtarief voor de vergoeding van de werkelijk gemaakte, noodzakelijke procedurekosten;

l)

bepaalde nadere gegevens met betrekking tot publicaties in het Uniemerkenblad en het Publicatieblad van het Bureau;

m)

de nadere regels over hoe het Bureau en de instanties van de lidstaten onderling informatie uitwisselen en inzage in dossiers geven;

n)

de nadere gegevens die moeten worden opgenomen in verzoeken tot omzetting en in de publicatie van een verzoek tot omzetting;

o)

de mate waarin bewijsstukken die in een schriftelijke procedure voor het Bureau worden gebruikt, mogen worden ingediend in eender welke officiële taal van de Unie, de mate waarin een vertaling moet worden verstrekt en de maatstaven waaraan vertalingen moeten voldoen;

p)

de beslissingen die door één enkel lid van de oppositie- of de nietigheidsafdeling worden genomen;

q)

met betrekking tot de internationale inschrijving van merken:

a)

een verzoek om inschrijving van het merk als Uniemerk;

b)

naam en adres van de aanvrager en de staat waar die aanvrager zijn woonplaats, een zetel of een vestiging heeft. Natuurlijke personen worden vermeld met familienaam of -namen en voornaam of -namen. Rechtspersonen en onder artikel 3 van Verordening (EG) nr. 207/2009 vallende lichamen worden vermeld met hun officiële benaming, inclusief hun rechtsvorm, die op een gebruikelijke wijze mag worden afgekort. Indien beschikbaar mag ook het nationale identificatienummer van de onderneming worden vermeld. Het Bureau mag verlangen dat de aanvrager telefoonnummers of andere contactgegevens voor elektronische communicatie, zoals bepaald door de uitvoerend directeur, verstrekt. Voor iedere aanvrager wordt in beginsel slechts één adres vermeld. Indien verscheidene adressen worden opgegeven, wordt slechts het als eerste genoemde adres in aanmerking genomen, tenzij de aanvrager een van die adressen als postadres aanwijst. Indien het Bureau al een identificatienummer heeft toegewezen, volstaat het dat de aanvrager dat nummer en de naam van de aanvrager vermeldt;

c)

een opgave van de waren of diensten waarvoor het merk moet worden ingeschreven, overeenkomstig artikel 28, lid 2, van Verordening (EG) nr. 207/2009. Die opgave kan volledig of deels worden gekozen uit een door het Bureau ter beschikking gestelde databank met aanvaarde termen;

d)

de weergave van het merk, overeenkomstig artikel 3 van deze verordening;

e)

indien de aanvrager een vertegenwoordiger heeft aangewezen, de naam en het kantooradres van die vertegenwoordiger of het identificatienummer overeenkomstig punt b); indien de vertegenwoordiger meer dan een kantooradres heeft of indien er twee of meer vertegenwoordigers met verschillende kantooradressen zijn, wordt slechts het als eerste genoemde adres als postadres in aanmerking genomen, tenzij in de aanvraag wordt vermeld welk adres als postadres dient;

f)

indien een beroep wordt gedaan op de voorrang van een eerdere aanvraag als bedoeld in artikel 30 van Verordening (EG) nr. 207/2009, een daartoe strekkende verklaring, waarin de datum waarop en de staat waarin of waarvoor die eerdere aanvraag werd ingediend, worden vermeld;

g)

indien een beroep wordt gedaan op voorrang in geval van tentoonstelling als bedoeld in artikel 33 van Verordening (EG) nr. 207/2009, een daartoe strekkende verklaring, waarin de naam van de tentoonstelling en de datum van de eerste expositie van de waren of diensten worden vermeld;

h)

indien samen met de aanvraag een beroep wordt gedaan op de anciënniteit van in een lidstaat ingeschreven oudere merken, met inbegrip van een in de Benelux-landen ingeschreven merk, of op een ouder merk waarvoor een internationale inschrijving met rechtsgevolgen in een lidstaat bestaat, als bedoeld in artikel 34, lid 1, van Verordening (EG) nr. 207/2009, een daartoe strekkende verklaring, waarin de lidstaat of de lidstaten waarin of waarvoor het oudere merk is ingeschreven, de datum waarop de betrokken inschrijving van kracht is geworden, het nummer van de betrokken inschrijving, alsmede de waren of diensten waarvoor het merk is ingeschreven, worden vermeld. Een dergelijke verklaring mag ook binnen de in artikel 34, lid 1 bis, van Verordening (EG) nr. 207/2009 bedoelde termijn worden ingediend;

i)

in voorkomend geval, de verklaring dat om inschrijving als collectief Uniemerk als bedoeld in artikel 66 van Verordening (EG) nr. 207/2009 of om inschrijving van een Uniecertificeringsmerk als bedoeld in artikel 74 bis van Verordening (EG) nr. 207/2009 wordt verzocht;

j)

een vermelding van de taal waarin de aanvraag is ingediend, en van de tweede taal als bedoeld in artikel 119, lid 3, van Verordening (EG) nr. 207/2009;

k)

de handtekening van de aanvrager of van de vertegenwoordiger van de aanvrager als bedoeld in artikel 63, lid 1, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2017/1430 van de Commissie (6);

l)

in voorkomend geval, het in artikel 38, lid 1 of 2, van Verordening (EG) nr. 207/2009 bedoelde verzoek om een rechercheverslag.

a)

in het geval van een merk dat uitsluitend bestaat uit woorden of letters, cijfers, andere standaard typografische tekens of een combinatie daarvan (woordmerk), wordt het merk weergegeven door indiening van een weergave van het teken in standaard schrift en opmaak, zonder grafisch kenmerk of kleur;

b)

in het geval van een merk met niet-standaard karakters, stilering of opmaak, een grafisch kenmerk of een kleur (beeldmerk), met inbegrip van merken die uitsluitend bestaan uit beeldbestanddelen of uit een combinatie van woord- en beeldbestanddelen, wordt het merk weergegeven door indiening van een weergave van het teken waaruit alle bestanddelen en in voorkomend geval kleuren daarvan blijken;

c)

in het geval van een merk dat bestaat uit of zich uitstrekt over een driedimensionale vorm, met inbegrip van houders, verpakkingen, het product zelf of het uiterlijk daarvan (vormmerk), wordt het merk weergegeven door indiening van hetzij een grafische weergave van de vorm, met inbegrip van met de computer gegenereerde beelden, hetzij een fotografische weergave. De grafische of fotografische weergave mag verschillende aanzichten bevatten. Een weergave die niet elektronisch wordt ingediend, mag maximaal zes verschillende aanzichten bevatten;

d)

in het geval van een merk dat bestaat uit de specifieke wijze waarop het merk op het product wordt geplaatst of aangebracht (positiemerk), wordt het merk weergegeven door indiening van een weergave waaruit de positie en de grootte of proportie van het merk ten aanzien van de betrokken waren naar behoren blijken. De bestanddelen die geen deel uitmaken van het voorwerp van de inschrijving worden visueel onderscheiden, bij voorkeur door middel van onderbroken of stippellijnen. De weergave mag vergezeld gaan van een nadere beschrijving van de wijze waarop het teken op de waren wordt aangebracht;

e)

in het geval van een merk dat uitsluitend bestaat uit een reeks bestanddelen die op regelmatige wijze worden herhaald (patroonmerk), wordt het merk weergegeven door indiening van een weergave waaruit het desbetreffende herhaalde patroon blijkt. De weergave mag vergezeld gaan van een nadere beschrijving van de wijze waarop de elementen regelmatig worden herhaald;

f)

in het geval van een kleurmerk,

g)

in het geval van een merk dat uitsluitend bestaat uit een klank of een combinatie van klanken (klankmerk), wordt het merk weergegeven door indiening van een geluidsbestand dat de klank bevat of van een nauwkeurige weergave van de klank in muziekschrift;

h)

in het geval van een merk dat bestaat uit of zich uitstrekt over een beweging of een wijziging van de positie van de bestanddelen van een merk (bewegingsmerk), wordt het merk weergegeven door indiening van een videobestand of een reeks opeenvolgende stilstaande beelden die de beweging of de wijziging van positie weergeven. Indien stilstaande beelden worden gebruikt, mogen deze worden genummerd of vergezeld gaan van een beschrijving ter verduidelijking van de beeldenreeks;

i)

in het geval van een merk dat bestaat uit of zich uitstrekt over de combinatie van beeld en klank (multimediamerk), wordt het merk weergegeven door indiening van een audiovisueel bestand dat de combinatie van het beeld en de klank bevat;

j)

in het geval van een merk dat bestaat uit bestanddelen met holografische kenmerken (hologrammerk), wordt het merk weergegeven door indiening van een videobestand of een grafische of fotografische weergave met de aanzichten die nodig zijn om het holografische effect in zijn geheel naar behoren te kunnen vaststellen.

a)

verkleining mogelijk is tot een formaat van minimaal 8 cm breed en 8 cm lang, of

b)

vergroting mogelijk is tot een formaat van maximaal 8 cm breed en 8 cm lang.

a)

naam en adres van de aanvrager;

b)

in voorkomend geval, de naam en het kantooradres van de door de aanvrager aangewezen vertegenwoordiger, niet zijnde een vertegenwoordiger als bedoeld in artikel 92, lid 3, eerste zin, van Verordening (EG) nr. 207/2009. Indien er meer dan één vertegenwoordiger met hetzelfde kantooradres is, worden slechts de naam en het kantooradres van de eerstgenoemde vertegenwoordiger gepubliceerd, gevolgd door de woorden „en anderen”. Indien er twee of meer vertegenwoordigers met verschillende kantooradressen zijn, wordt slechts het volgens artikel 2, lid 1, onder e), van deze verordening vastgestelde kantooradres gepubliceerd. In het geval van een samenwerkingsverband van vertegenwoordigers als bedoeld in artikel 74, lid 8, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2017/1430 worden slechts de naam en het kantooradres van het samenwerkingsverband gepubliceerd;

c)

de weergave van het merk, in voorkomend geval met de in artikel 3 bedoelde bestanddelen en beschrijvingen. De weergave van een in de vorm van een elektronisch bestand ingediend merk wordt toegankelijk gemaakt door middel van een link naar dat bestand;

d)

de opgave van de waren of diensten, ingedeeld volgens de klassen van de classificatie van Nice, waarbij elke groep van waren of diensten wordt voorafgegaan door het nummer van de klasse waartoe zij behoren, en weergegeven in de volgorde van de klassen van die classificatie;

e)

de datum van indiening van de aanvraag en het dossiernummer;

f)

in voorkomend geval, gegevens over de door de aanvrager ingeroepen voorrang als bedoeld in artikel 30 van Verordening (EG) nr. 207/2009;

g)

in voorkomend geval, gegevens over de door de aanvrager ingeroepen voorrang in geval van tentoonstelling als bedoeld in artikel 33 van Verordening (EG) nr. 207/2009;

h)

in voorkomend geval, gegevens over de door de aanvrager ingeroepen anciënniteit als bedoeld in artikel 34 van Verordening (EG) nr. 207/2009;

i)

in voorkomend geval, een verklaring overeenkomstig artikel 7, lid 3, van Verordening (EG) nr. 207/2009 dat het merk als gevolg van het gebruik dat ervan is gemaakt, onderscheidend vermogen heeft verkregen voor de waren of diensten waarvoor inschrijving wordt aangevraagd;

j)

in voorkomend geval, een verklaring dat de aanvraag een collectief Uniemerk of een Uniecertificeringsmerk betreft;

k)

een vermelding van de taal waarin de aanvraag is ingediend en van de tweede taal die de aanvrager overeenkomstig artikel 119, lid 3, van Verordening (EG) nr. 207/2009 heeft opgegeven;

l)

in voorkomend geval, een verklaring dat de aanvraag voortvloeit uit de omzetting van een internationale inschrijving waarin de Unie wordt aangewezen, als bedoeld in artikel 161, lid 2, van Verordening (EG) nr. 207/2009, met vermelding van de datum van de internationale inschrijving overeenkomstig artikel 3, lid 4, van het Protocol van Madrid, of de datum waarop de territoriale uitbreiding van deze inschrijving tot de Unie, overeenkomstig artikel 3 ter, lid 2, van dat protocol, in het internationale register is geregistreerd, en in voorkomend geval de datum van voorrang van de internationale inschrijving.

a)

het dossiernummer van de aanvraag;

b)

naam en adres van de aanvrager, overeenkomstig artikel 2, lid 1, onder b), van deze verordening;

c)

de opgave van de waren of diensten waarvoor afsplitsing wordt aangevraagd, of, als afsplitsing in meer dan één afgesplitste aanvraag wordt gevraagd, de opgave van waren of diensten voor elke afgesplitste aanvraag;

d)

de opgave van de waren of diensten die onder de oorspronkelijke aanvraag blijven vallen.

a)

het inschrijvingsnummer van het Uniemerk;

b)

naam en adres van de houder van het Uniemerk, overeenkomstig artikel 2, lid 1, onder b), van deze verordening;

c)

een vermelding van het in de weergave van het Uniemerk te wijzigen bestanddeel en dat bestanddeel in de gewijzigde vorm ervan, overeenkomstig artikel 48, lid 3, van Verordening (EG) nr. 207/2009;

d)

de weergave van het gewijzigde Uniemerk, overeenkomstig artikel 3 van deze verordening.

a)

het inschrijvingsnummer van het Uniemerk;

b)

naam en adres van de houder van het Uniemerk, overeenkomstig artikel 2, lid 1, onder b), van deze verordening;

c)

de opgave van de waren of diensten die de afgesplitste inschrijving vormen, of, als afsplitsing in meer dan één afgesplitste inschrijving wordt gevraagd, de opgave van de waren of diensten voor elke afgesplitste inschrijving;

d)

de opgave van de waren of diensten die onder de oorspronkelijke inschrijving blijven vallen.

a)

het inschrijvingsnummer van het Uniemerk;

b)

naam en adres van de houder van het Uniemerk, zoals ingeschreven in het register, tenzij het Bureau de merkhouder al een identificatienummer heeft toegekend; in dat geval volstaat het dat de aanvrager dat nummer en de naam van de merkhouder vermeldt;

c)

opgave van de nieuwe naam of het nieuwe adres van de houder van het Uniemerk, overeenkomstig artikel 2, lid 1, onder b), van deze verordening.

a)

het inschrijvingsnummer van het Uniemerk;

b)

gegevens over de nieuwe merkhouder, overeenkomstig artikel 2, lid 1, onder b), van deze verordening;

c)

een opgave van de ingeschreven waren of diensten waarop de overgang betrekking heeft, indien die niet alle ingeschreven waren of diensten omvat;

d)

stukken die genoegzaam het bewijs leveren van de overgang overeenkomstig artikel 17, leden 2 en 3, van Verordening (EG) nr. 207/2009;

e)

in voorkomend geval, de naam en het kantooradres van de vertegenwoordiger van de nieuwe merkhouder, overeenkomstig artikel 2, lid 1, onder e), van deze verordening.

a)

de ondertekening van de aanvraag om inschrijving van de overgang door de ingeschreven merkhouder of een vertegenwoordiger van die merkhouder en door de rechtsopvolger of een vertegenwoordiger van die rechtsopvolger;

b)

indien de aanvraag door de ingeschreven merkhouder of een vertegenwoordiger van die merkhouder wordt ingediend, de ondertekening door de rechtsopvolger of een vertegenwoordiger van die rechtsopvolger van een verklaring dat de rechtsopvolger met de inschrijving van de overgang instemt;

c)

indien de aanvraag om inschrijving door de rechtsopvolger wordt ingediend, de ondertekening door de ingeschreven merkhouder of een vertegenwoordiger van die merkhouder van een verklaring dat de ingeschreven merkhouder met de inschrijving van de rechtsopvolger instemt;

d)

de ondertekening door de ingeschreven merkhouder of een vertegenwoordiger van die merkhouder en door de rechtsopvolger of een vertegenwoordiger van die rechtsopvolger van een ingevuld overgangsformulier of overgangsdocument, als bedoeld in artikel 65, lid 1, onder e), van Gedelegeerde Verordening (EU) 2017/1430.

a)

het inschrijvingsnummer van het Uniemerk;

b)

naam en adres van de merkhouder, overeenkomstig artikel 2, lid 1, onder b), van deze verordening;

c)

indien van de afstand slechts voor sommige van de waren of diensten waarvoor het merk wordt ingeschreven kennis wordt gegeven, een opgave van de waren of diensten waarvoor de inschrijving van het merk behouden moet blijven.

a)

de naam van de aanvrager;

b)

het doel van de vereniging of het oogmerk waarmee de publiekrechtelijke rechtspersoon is opgericht;

c)

de organen die gemachtigd zijn de vereniging, respectievelijk de publiekrechtelijke rechtspersoon te vertegenwoordigen;

d)

in het geval van een vereniging, de voorwaarden voor het lidmaatschap;

e)

de weergave van het collectieve Uniemerk;

f)

de personen die gemachtigd zijn het collectieve Uniemerk te gebruiken;

g)

in voorkomend geval, de voorwaarden waaraan het gebruik van het collectieve Uniemerk is onderworpen, met inbegrip van sancties;

h)

de waren of diensten waarop het collectieve Uniemerk betrekking heeft, met inbegrip van een eventuele uit de toepassing van artikel 7, lid 1, onder j), k) of l), van Verordening (EG) nr. 207/2009 voortvloeiende beperking;

i)

in voorkomend geval, de machtiging bedoeld in artikel 67, lid 2, tweede zin, van Verordening (EG) nr. 207/2009.

a)

de naam van de aanvrager;

b)

een verklaring dat de aanvrager voldoet aan de in artikel 74 bis, lid 2, van Verordening (EG) nr. 207/2009 vastgestelde vereisten;

c)

een weergave van het Uniecertificeringsmerk;

d)

de waren of diensten waarop het Uniecertificeringsmerk betrekking heeft;

e)

de door het Uniecertificeringsmerk te certificeren kenmerken van de waren of diensten, zoals het materiaal, de wijze van vervaardiging van waren of verrichting van diensten, kwaliteit of nauwkeurigheid;

f)

de voorwaarden waaraan het gebruik van het Uniecertificeringsmerk is onderworpen, met inbegrip van sancties;

g)

de personen die gemachtigd zijn het Uniecertificeringsmerk te gebruiken;

h)

de wijze waarop de certificeringsinstantie die kenmerken moet testen en de wijze waarop zij moet toezien op het gebruik van het Uniecertificeringsmerk.

a)

indien de in het gelijk gestelde partij niet is vertegenwoordigd, de reis- en verblijfkosten van die partij voor één persoon, heen en terug, tussen de woonplaats of het zakenadres en de plaats van de mondelinge behandeling overeenkomstig artikel 49 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2017/1430:

b)

reiskosten van vertegenwoordigers in de zin van artikel 93, lid 1, van Verordening (EG) nr. 207/2009, zoals bepaald onder a), i);

c)

door de in het gelijk gestelde partij gemaakte kosten van vertegenwoordiging in de zin van artikel 93, lid 1, van Verordening (EG) nr. 207/2009:

a)

naam en adres van de indiener van het verzoek tot omzetting, overeenkomstig artikel 2, lid 1, onder b), van deze verordening;

b)

het dossiernummer van de Uniemerkaanvraag of het inschrijvingsnummer van het Uniemerk;

c)

een opgave van de reden voor omzetting overeenkomstig artikel 112, lid 1, onder a) of b), van Verordening (EG) nr. 207/2009;

d)

een opgave van de lidstaat of lidstaten waarvoor om omzetting wordt verzocht;

e)

indien niet voor alle waren of diensten waarvoor de aanvraag is ingediend of waarvoor het Uniemerk is ingeschreven om omzetting wordt verzocht, een opgave van de waren of diensten waarvoor om omzetting wordt verzocht, en, indien voor meer dan één lidstaat om omzetting wordt verzocht en de lijst van waren of diensten niet voor alle lidstaten dezelfde is, een opgave van de respectieve waren of diensten voor elke lidstaat;

f)

indien op grond van het feit dat een Uniemerk geen rechtsgevolgen meer heeft op grond van een beslissing van een rechtbank voor het Uniemerk wordt verzocht om omzetting overeenkomstig artikel 112, lid 6, van Verordening (EG) nr. 207/2009, een aanduiding van de datum waarop die beslissing definitief is geworden, en een afschrift van die beslissing, dat mag worden overgelegd in de taal van de beslissing.

a)

het dossiernummer of inschrijvingsnummer van het Uniemerk waarvoor om omzetting wordt verzocht;

b)

een verwijzing naar de eerdere publicatie van het verzoek of naar de inschrijving in het Uniemerkenblad;

c)

een opgave van de lidstaat, respectievelijk lidstaten waarvoor om omzetting wordt verzocht;

d)

indien niet voor alle waren of diensten waarvoor de aanvraag is ingediend of waarvoor het Uniemerk is ingeschreven, om omzetting wordt verzocht, een opgave van de waren of diensten waarvoor om omzetting wordt verzocht;

e)

indien voor meer dan één lidstaat om omzetting wordt verzocht en de lijst van waren of diensten niet voor alle lidstaten dezelfde is, een opgave van de respectieve waren of diensten voor elke lidstaat;

f)

de datum van het verzoek tot omzetting.

a)

indien het Bureau de vertaling ontvangt na het verstrijken van de termijn voor de indiening van het origineel of de vertaling;

b)

indien het in artikel 26 van deze verordening bedoelde certificaat niet binnen de door het Bureau vastgestelde termijn wordt ingediend.

a)

beslissingen ten aanzien van de verdeling van de kosten;

b)

beslissingen tot vaststelling van het ingevolge artikel 85, lid 6, eerste zin, van Verordening (EG) nr. 207/2009 te betalen bedrag van de kosten;

c)

beslissingen tot beëindiging van de procedure of beslissingen waarbij wordt bevestigd dat er geen beslissing ten gronde hoeft te worden genomen;

d)

beslissingen om een oppositie niet-ontvankelijk te verklaren voor het verstrijken van de in artikel 6, lid 1, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2017/1430 bedoelde termijn;

e)

beslissingen tot opschorting van de procedure;

f)

beslissingen om meerdere opposities overeenkomstig artikel 9, lid 1, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2017/1430 te voegen of te splitsen.

a)

de Uniemerkaanvraag waarop de internationale inschrijving is gebaseerd wat alle of bepaalde in de internationale inschrijving opgenomen goederen of diensten betreft, wordt ingetrokken, wordt geacht te zijn ingetrokken of bij definitieve beslissing wordt geweigerd;

b)

het Uniemerk waarop de internationale inschrijving is gebaseerd wat alle of bepaalde in de internationale inschrijving opgenomen goederen of diensten betreft zijn geldigheid heeft verloren doordat er afstand van is gedaan, het niet is vernieuwd, het is vervallen, of het bij definitieve beslissing van het Bureau of op grond van een reconventionele vordering in een inbreukprocedure door een rechtbank voor het Uniemerk nietig is verklaard;

c)

de Uniemerkaanvraag of het Uniemerk waarop de internationale inschrijving is gebaseerd in twee aanvragen of inschrijvingen is gesplitst.

a)

het nummer van de internationale inschrijving;

b)

de naam van de houder van de internationale inschrijving;

c)

de feiten en beslissingen betreffende de basisaanvraag of -inschrijving, evenals de datum waarop die feiten zich hebben voorgedaan en die beslissingen van kracht werden;

d)

in het in lid 1, onder a) of b), bedoelde geval: het verzoek tot doorhaling van de internationale inschrijving;

e)

indien de in lid 1, onder a) of b), bedoelde handeling slechts op een deel van de waren of diensten in de basisaanvraag of -inschrijving betrekking heeft: de betrokken waren of diensten, of de waren of diensten waarop de handeling geen betrekking heeft;

f)

in het in lid 1, onder c), bedoelde geval: het nummer van alle betrokken Uniemerkaanvragen en inschrijvingen.

a)

een beroepsprocedure aanhangig is tegen een beslissing van een onderzoeker om overeenkomstig artikel 37 van Verordening (EG) nr. 207/2009 de Uniemerkaanvraag waarop de internationale inschrijving is gebaseerd af te wijzen;

b)

een oppositieprocedure aanhangig is tegen de Uniemerkaanvraag waarop de internationale inschrijving is gebaseerd;

c)

een vordering tot vervallen- of nietigverklaring aanhangig is tegen het Uniemerk waarop de internationale inschrijving is gebaseerd;

d)

in het register van Uniemerken is vermeld dat bij een rechtbank voor het Uniemerk tegen het Uniemerk waarop de internationale inschrijving is gebaseerd een reconventionele vordering tot vervallen- of nietigverklaring aanhangig is, maar in het register nog geen beslissing van de rechtbank voor het Uniemerk over de reconventionele vordering is vermeld.

a)

het wordt ingediend met gebruikmaking van een van de in artikel 31 van deze verordening bedoelde formulieren en bevat alle aanduidingen en informatie die het gebruikte formulier vereist;

b)

het nummer van de internationale inschrijving in kwestie wordt erin vermeld;

c)

de opgave van waren of diensten wordt bestreken door de opgave van waren of diensten in de internationale inschrijving;

d)

de aanvrager komt volgens de inlichtingen op het internationale formulier overeenkomstig artikel 2, lid 1, punt ii), en artikel 3 ter, lid 2, van het Protocol van Madrid in aanmerking voor het doen van een aanwijzing na de internationale inschrijving door tussenkomst van het Bureau.

a)

het inschrijvingsnummer van de internationale inschrijving;

b)

naam en adres van de houder van de internationale inschrijving, overeenkomstig artikel 2, lid 1, onder b), van deze verordening;

c)

een opgave van de lidstaat of lidstaten waar of waarvoor het oudere merk is ingeschreven;

d)

het nummer en de datum van indiening van de betrokken inschrijving;

e)

een opgave van de waren of diensten waarvoor het oudere merk is ingeschreven en die ten aanzien waarvan anciënniteit wordt ingeroepen;

f)

een afschrift van het betrokken inschrijvingsbewijs.

a)

het nummer van de betrokken internationale inschrijving;

b)

de naam van de lidstaat of lidstaten waar of waarvoor het oudere merk is ingeschreven;

c)

het nummer van de betrokken inschrijving;

d)

de datum waarop de betrokken inschrijving van kracht werd.

a)

het nummer van de internationale inschrijving;

b)

een verwijzing naar de bepalingen van Verordening (EG) nr. 207/2009 waarop de voorlopige weigering is gebaseerd;

c)

een vermelding dat de voorlopige weigering van bescherming bij een beslissing van het Bureau zal worden bevestigd indien de houder van de internationale inschrijving niet binnen twee maanden na de datum waarop het Bureau hem de kennisgeving van voorlopige weigering van bescherming heeft gezonden, de weigeringsgronden opheft door bij het Bureau opmerkingen in te dienen;

d)

indien de voorlopige weigering slechts op een deel van de waren of diensten betrekking heeft: een vermelding van die waren of diensten.

a)

indien de voorlopige weigering als gevolg van de procedure voor het Bureau is ingetrokken: dat het merk in de Unie bescherming geniet;

b)

indien een beslissing om de bescherming van het merk te weigeren definitief is, in voorkomend geval na een beroep krachtens artikel 58 van Verordening (EG) nr. 207/2009 of een beroep krachtens artikel 65 van Verordening (EG) nr. 207/2009: dat de bescherming van het merk in de Unie is geweigerd;

c)

indien de weigering overeenkomstig punt b) slechts een deel van de waren of diensten betreft: de waren of diensten waarvoor het merk in de Unie bescherming geniet.

a)

de vermelding dat de nietigverklaring door het Bureau is uitgesproken, of een vermelding door welke rechtbank voor het Uniemerk de nietigverklaring is uitgesproken;

b)

een vermelding of de nietigverklaring is uitgesproken in de vorm van een vervallenverklaring van de rechten van de houder van de internationale inschrijving, van een verklaring dat het merk op absolute gronden nietig is verklaard of van een verklaring dat het merk op relatieve gronden nietig is verklaard;

c)

een verklaring dat tegen de nietigverklaring geen beroep meer kan worden ingesteld;

d)

het nummer van de internationale inschrijving;

e)

de naam van de houder van de internationale inschrijving;

f)

indien de nietigverklaring niet alle waren of diensten betreft: een opgave van de waren of diensten waarvoor de nietigverklaring is uitgesproken of die waarvoor de nietigverklaring niet is uitgesproken;

g)

de datum waarop de nietigverklaring is uitgesproken en de datum waarop zij in werking treedt.

a)

het inschrijvingsnummer van de internationale inschrijving;

b)

de datum van de internationale inschrijving of de datum van de aanwijzing van de Unie na de internationale inschrijving overeenkomstig artikel 3 ter, lid 2, van het Protocol van Madrid, en in voorkomend geval de gegevens over het beroep op voorrang voor de internationale inschrijving overeenkomstig artikel 159, lid 2, van Verordening (EG) nr. 207/2009 en de gegevens over het beroep op anciënniteit overeenkomstig de artikelen 34, 35 of 153 van Verordening (EG) nr. 207/2009;

c)

de in artikel 113, lid 1, van Verordening (EG) nr. 207/2009 en artikel 22, onder a), c) en d), van deze verordening bedoelde aanwijzingen en elementen.

a)

het nummer van de internationale inschrijving die is doorgehaald;

b)

de datum waarop de internationale inschrijving door het Internationaal Bureau is doorgehaald;

c)

naargelang het geval, de datum van de internationale inschrijving overeenkomstig artikel 3, lid 4, van het Protocol van Madrid of de datum waarop de territoriale uitbreiding tot de Unie na de internationale inschrijving overeenkomstig artikel 3 ter, lid 2, van het Protocol van Madrid is aangetekend;

d)

in voorkomend geval, de voorrangsdatum waarop in de internationale aanvraag een beroep is gedaan, zoals aangetekend in het internationale register dat door het Internationaal Bureau wordt bijgehouden.

a)

titel II is niet van toepassing op vóór de bovengenoemde datum ingediende Uniemerkaanvragen, noch op internationale inschrijvingen waarvoor de aanwijzing van de Unie vóór die datum heeft plaatsgevonden;

b)

artikel 9 is niet van toepassing op vóór de bovengenoemde datum ingeschreven Uniemerken;

c)

artikel 10 is niet van toepassing op vóór de bovengenoemde datum ingediende verzoeken tot wijziging;

d)

artikel 11 is niet van toepassing op vóór de bovengenoemde datum ingediende verklaringen van afsplitsing;

e)

artikel 12 is niet van toepassing op vóór de bovengenoemde datum ingediende verzoeken tot wijziging van naam of adres;

f)

titel IV is niet van toepassing op vóór de bovengenoemde datum ingediende aanvragen om inschrijving van een overgang;

g)

titel V is niet van toepassing op vóór de bovengenoemde datum ingediende verklaringen van afstand;

h)

titel VI is niet van toepassing op vóór de bovengenoemde datum ingediende aanvragen voor een collectief Uniemerk of een Uniecertificeringsmerk, noch op internationale inschrijvingen waarvoor de aanwijzing van de Unie vóór die datum heeft plaatsgevonden;

i)

titel VII is niet van toepassing op kosten in verband met vóór de bovengenoemde datum ingeleide procedures;

j)

titel VIII is niet van toepassing op publicaties van vóór de bovengenoemde datum;

k)

titel IX is niet van toepassing op vóór de bovengenoemde datum ingediende verzoeken om informatie of inzage;

l)

titel X is niet van toepassing op vóór de bovengenoemde datum ingediende verzoeken tot omzetting;

m)

titel XI is niet van toepassing op vóór de bovengenoemde datum ingediende bewijsstukken of vertalingen;

n)

titel XII is niet van toepassing op vóór de bovengenoemde datum genomen beslissingen;

o)

titel XIII is niet van toepassing op eventuele vóór de bovengenoemde datum ingediende internationale aanvragen, kennisgevingen van feiten en beslissingen inzake nietigheid van de Uniemerkaanvraag of -inschrijving waarop de internationale inschrijving is gebaseerd, verzoeken om territoriale uitbreiding, beroepen op anciënniteit, kennisgevingen van een voorlopige weigering van ambtswege, kennisgevingen van nietigverklaring van een internationale inschrijving, verzoeken tot omzetting van een internationale inschrijving in een aanvraag voor een nationaal merk en verzoeken tot omzetting van een internationale inschrijving met aanduiding van de Unie in een Uniemerkaanvraag.

8.8.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 205/59

(1)

Verordening (EG) nr. 1107/2009 heeft tot doel het op de markt brengen van gewasbeschermingsmiddelen die werkzame stoffen met een laag risico bevatten te vergemakkelijken door criteria vast te stellen voor de identificatie van werkzame stoffen met een laag risico en de toelatingsprocedure voor middelen met een laag risico te versnellen.

(2)

Richtlijn 2009/128/EG van het Europees Parlement en de Raad (2) bevordert het gebruik van geïntegreerde plaagbestrijding waarbij prioriteit wordt toegekend aan het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen en andere niet-chemische technieken die zo min mogelijk neveneffecten hebben voor de menselijke gezondheid, niet-doelwitorganismen en het milieu. In artikel 12 van de richtlijn is met name bepaald dat het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen met een laag risico in eerste instantie moet worden overwogen bij gebruik van gewasbeschermingsmiddelen in bepaalde specifieke gebieden, zoals gebieden die door het brede publiek worden gebruikt.

(3)

Overeenkomstig artikel 22 van Verordening (EG) nr. 1107/2009 is punt 5 van bijlage II bij die verordening van toepassing op de identificatie van werkzame stoffen met een laag risico die aan de criteria van artikel 4 van die verordening voldoen.

(4)

Bijlage II, punt 5, verwijst naar een aantal in Verordening (EG) nr. 1272/2008 van het Europees Parlement en de Raad vastgestelde gevarencategorieën (3). Omwille van de duidelijkheid en om de huidige toepassing van die verordening weer te geven, is het passend nadere gegevens te verstrekken met betrekking tot die gevarencategorieën.

(5)

Overeenkomstig artikel 16 van Richtlijn 2000/60/EG van het Europees Parlement en de Raad (4) worden stoffen die een significant risico voor of via het aquatische milieu betekenen, aangemerkt als prioritaire stoffen op het niveau van de Unie en opgenomen in bijlage X bij die richtlijn. Derhalve mogen deze opgenomen prioritaire stoffen niet als werkzame stoffen met een laag risico worden aangemerkt.

(6)

In het licht van de huidige wetenschappelijke en technische kennis zouden de criteria met betrekking tot persistentie en bioconcentratie de goedkeuring van bepaalde stoffen die in de natuur voorkomen en die aanzienlijk minder risico's inhouden dan andere werkzame stoffen, zoals bepaalde plantaardige stoffen of mineralen, als stoffen met een laag risico in de weg staan. Daarom is het passend de goedkeuring van dergelijke stoffen als stoffen met een laag risico toe te staan wanneer deze stoffen voldoen aan artikel 22 van Verordening (EG) nr. 1107/2009.

(7)

Signaalstoffen, namelijk door planten, dieren en andere organismen afgescheiden stoffen die worden gebruikt voor communicatie binnen en tussen soorten, hebben een doelgerichte en niet-toxische werking en komen voor in de natuur. Zij zijn over het algemeen effectief in zeer lage hoeveelheden, die dikwijls vergelijkbaar zijn met de hoeveelheden die in de natuur voorkomen (5). In het licht van de huidige wetenschappelijke en technische kennis is het ook passend vast te stellen dat signaalstoffen als stoffen met een laag risico moeten worden aangemerkt.

(8)

Werkzame stoffen in de zin van artikel 2 van Verordening (EG) nr. 1107/2009 omvatten micro-organismen waarvan de eigenschappen verschillen van de eigenschappen van chemische stoffen. Het is passend de criteria betreffende lage risico's die van toepassing zijn op micro-organismen op basis van de huidige wetenschappelijke en technische kennis te bepalen.

(9)

De in gewasbeschermingsmiddelen op te nemen stammen van micro-organismen moeten worden beoordeeld in overeenstemming met specifieke gegevensvereisten die zijn vastgesteld in de bijlage, deel B, bij Verordening (EU) nr. 283/2013 van de Commissie (6). Bijgevolg moeten stammen van micro-organismen ook worden geïdentificeerd en gekarakteriseerd wanneer wordt beoordeeld of zij voldoen aan de criteria betreffende stoffen met een laag risico, aangezien de toxicologische eigenschappen van verschillende stammen die tot dezelfde soorten micro-organismen behoren aanzienlijk kunnen verschillen. Een micro-organisme kan als een stof met een laag risico worden aangemerkt tenzij de stam meervoudig resistent blijkt tegen antimicrobiële stoffen die worden gebruikt in de mens- of diergeneeskunde.

(10)

Er moet duidelijk worden aangegeven dat baculovirussen, een gastheerspecifieke familie virussen die uitsluitend geleedpotigen besmetten en voornamelijk voorkomen in de insectenorde Lepidoptera, als stoffen met een laag risico moeten worden aangemerkt aangezien er geen wetenschappelijk bewijs bestaat dat baculovirussen negatieve gevolgen hebben voor dieren en mensen (7). Een baculovirus moet als een stof met een laag risico worden aangemerkt tenzij de stam schadelijke gevolgen blijkt te hebben voor insecten die niet tot de doelsoorten behoren.

(11)

Bijlage II, punt 5, bij Verordening (EG) nr. 1107/2009 moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(12)

De gewijzigde criteria weerspiegelen de huidige stand van de wetenschappelijke en technische kennis en scheppen duidelijkheid over de bestaande criteria van punt 5. De nieuwe criteria moeten dan ook zo snel mogelijk worden toegepast, tenzij het betrokken comité over de voorgestelde ontwerpverordening heeft gestemd zonder dat de Commissie de verordening ten laatste op 28 augustus 2017 heeft goedgekeurd.

(13)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

8.8.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 205/63

(1)

Overeenkomstig artikel 50, lid 2, onder a), van Verordening (EU) nr. 1151/2012 is de aanvraag van Slovenië tot registratie van de benaming „Štajerski hmelj” als beschermde geografische aanduiding (BGA) bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie  (2).

(2)

„Štajerski hmelj” is een hopplant. De naam betekent „Stiermarkse hop”. Stiermarken is de naam van een historisch gebied dat zich uitstrekte over een deel van het grondgebied van Oostenrijk en Slovenië.

(3)

Op 26 augustus 2016 ontving de Commissie van Oostenrijk een aankondiging van bezwaar en een met redenen omkleed bezwaarschrift. Op 12 september 2016 heeft de Commissie de aankondiging van bezwaar en het met redenen omklede bezwaarschrift van Oostenrijk doorgezonden aan Slovenië. Op 20 oktober 2016 heeft de Commissie aanvullende documenten bij het met redenen omklede bezwaarschrift ontvangen.

(4)

Oostenrijk maakte bezwaar tegen de registratie van de naam „Štajerski hmelj” omdat die het bestaan van Oostenrijks-Stiermarkse hop in gevaar zou brengen. „Stiermarkse hop” („Steirischer Hopfen”) wordt gebruikt bij het brouwen van bier en de aanduiding „Stiermarks bier van Stiermarkse hop” („Steirisches Bier aus steirischem Hopfen”) is een merk is dat al decennialang zowel nationaal als internationaal door Brau Union Österreich AG wordt ontwikkeld. De registratie van de naam „Štajerski hmelj” zou daarom de economische belangen van zowel de leden van de vereniging van hopproducenten als van de Oostenrijkse brouwerijen schaden.

(5)

Aangezien de Commissie dit bezwaar ontvankelijk achtte, heeft zij Slovenië en Oostenrijk bij brief van 13 december 2016, met als bijlage de door Oostenrijk ingediende aanvullende documenten bij het met redenen omklede bezwaarschrift, verzocht om overeenkomstig hun interne procedures gedurende een periode van drie maanden overleg te plegen om tot een akkoord te komen.

(6)

De partijen zijn tot een akkoord gekomen. Slovenië heeft de resultaten van het akkoord op 6 maart 2017 aan de Commissie meegedeeld.

(7)

Slovenië en Oostenrijk kwamen tot de slotsom dat het ook na de registratie van de naam „Štajerski hmelj” als BGA toegestaan moet blijven de termen „Hopfen aus der Steiermark” (hop uit Stiermarken) en „Hopfen aus der Südsteiermark” (hop uit Zuid-Stiermarken) voor producten die in deze twee Oostenrijkse regio's worden geproduceerd, op de markt te gebruiken. Zij erkenden dat „Hopfen aus der Steiermark” en „Hopfen aus der Südsteiermark” duidelijk met Oostenrijk verband houden, „Štajerski hmelj” op zich niet misbruiken, nabootsen of voorstellen en de consument niet kunnen misleiden aangaande de werkelijke oorsprong van het product.

(8)

In elk geval zijn Slovenië en Oostenrijk overeengekomen dat, om verwarring bij de consument te voorkomen, bij het gebruik van de termen „Hopfen aus der Steiermark” of „Hopfen aus der Südsteiermark” op de markt naar de Oostenrijkse oorsprong moet worden verwezen in de etikettering of de presentatie, door middel van tekst, symbolen of presentatie in hetzelfde gezichtsveld als de naam. Oostenrijkse producenten mogen op de verpakking geen elementen gebruiken die verwijzen naar Slovenië. Wanneer producten met de naam „Hopfen aus der Steiermark” of „Hopfen aus der Südsteiermark” worden uitgevoerd, mag die naam enkel worden vertaald als „Oostenrijkse hop”. In de vertaling van de naam „Štajerski hmelj” in het Duits moet de term „Štajerski” als zodanig ongewijzigd blijven en mag geen melding worden gemaakt van „Steiermark” of „Südsteiermark”.

(9)

De Commissie merkt op dat in de overeenkomst wordt erkend dat „Štajerski hmelj” aan de vereisten voor registratie als BGA voldoet, en dat daarin bepaalde rechtmatige voorwaarden ter waarborging van een eerlijk gebruik van de daaraan verbonden rechten zijn opgenomen.

(10)

In het licht van het voorgaande moet de benaming „Štajerski hmelj” worden ingeschreven in het register van beschermde oorsprongsbenamingen en beschermde geografische aanduidingen,

8.8.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 205/65

(1)

In artikel 1, lid 1, van Verordening (EU) nr. 642/2010 van de Commissie (2) is bepaald dat het invoerrecht voor de producten van de GN-codes 1001 11 00, 1001 19 00, ex 1001 91 20 (zachte tarwe, zaaigoed), ex 1001 99 00 (zachte tarwe van hoge kwaliteit, andere dan zaaigoed), 1002 10 00, 1002 90 00, 1005 10 90, 1005 90 00, 1007 10 90 en 1007 90 00, gelijk is aan de interventieprijs voor deze producten bij de invoer, verhoogd met 55 % en verminderd met de cif-invoerprijs voor de betrokken zending. Dit invoerrecht mag echter niet hoger zijn dan het recht van het gemeenschappelijk douanetarief.

(2)

In artikel 1, lid 2, van Verordening (EU) nr. 642/2010 is bepaald dat voor de berekening van het in lid 1 van dat artikel bedoelde invoerrecht regelmatig representatieve cif-invoerprijzen voor de in dat lid bedoelde producten worden vastgesteld.

(3)

Overeenkomstig artikel 2, lid 1, van Verordening (EU) nr. 642/2010 is de invoerprijs die in aanmerking moet worden genomen voor de berekening van het invoerrecht voor de in artikel 1, lid 1, van die verordening bedoelde producten de dagelijkse representatieve cif-invoerprijs die wordt bepaald volgens de methode van artikel 5 van die verordening.

(4)

Er dienen invoerrechten te worden vastgesteld voor de periode vanaf 8 augustus 2017, die van toepassing zijn totdat een nieuwe vaststelling in werking treedt.

(5)

Overeenkomstig artikel 2, lid 2, van Verordening (EU) nr. 642/2010 moet de onderhavige verordening op de dag van de bekendmaking ervan in werking treden,

8.8.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 205/68

(1)

De associatieovereenkomst tussen de Europese Unie en de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie en hun lidstaten, enerzijds, en de Republiek Moldavië, anderzijds (1) (de „overeenkomst”), werd ondertekend op 27 juni 2014 en is op 1 juli 2016 in werking getreden.

(2)

In overeenstemming met artikel 436, lid 1, van de overeenkomst heeft de Associatieraad de bevoegdheid aanbevelingen vast te stellen om de doelstellingen van de overeenkomst te verwezenlijken

(3)

Om de toepassing van de overeenkomst te vergemakkelijken zijn de partijen overeengekomen om een associatieagenda op te stellen waarbij zij ernaar streven per sector een prioriteitenlijst op te stellen voor hun gezamenlijke inspanningen.

(4)

De partijen hebben overeenstemming bereikt over een associatieagenda om de uitvoering van de overeenkomst te bevorderen. De associatieagenda zal worden vastgesteld door de bij de overeenkomst opgerichte Associatieraad.

(5)

Het standpunt van de Unie in de Associatieraad met betrekking tot de vaststelling van de associatieagenda tussen de EU en de Republiek Moldavië voor 2017-2019 dient te worden vastgesteld door de Raad,

8.8.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 205/70

(1)

Na aan de aanmelding voorafgaande contacten heeft het Verenigd Koninkrijk op 17 december 2014 overeenkomstig artikel 108, lid 3, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) de steun aangemeld voor het project om de elektriciteitscentrale van Lynemouth tot een biomassacentrale om te bouwen. Op 5 februari 2015 heeft het VK de Commissie aanvullende bewijzen verstrekt.

(2)

Bij schrijven van 19 februari 2015 heeft de Commissie het Verenigd Koninkrijk in kennis gesteld van haar besluit de procedure van artikel 108, lid 2, van het Verdrag ten aanzien van deze steun in te leiden (het „inleidingsbesluit”).

(3)

Op 23 maart 2015 heeft het Verenigd Koninkrijk zijn opmerkingen ingediend.

(4)

Het besluit van de Commissie om de procedure in te leiden is op vrijdag 10 april 2015 bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie (zie voetnoot 1). De Commissie heeft de belanghebbenden uitgenodigd hun opmerkingen kenbaar te maken.

(5)

De Commissie heeft van 30 belanghebbenden opmerkingen ontvangen en deze voor een reactie aan het Verenigd Koninkrijk doorgezonden op 20 mei 2015. Het Verenigd Koninkrijk heeft op 12 juni 2015 op deze opmerkingen gereageerd.

(6)

Op 23 juli 2015 heeft de Commissie om verdere informatie verzocht, die door het Verenigd Koninkrijk op 29 juli 2015 is verstrekt. Op 7 oktober 2015 heeft het Verenigd Koninkrijk aanvullende informatie verstrekt.

(7)

In het kader van de procedure voor de Final Investment Decision Enabling for Renewables (FIDeR) heeft het Verenigd Koninkrijk acht projecten voor hernieuwbare energie geselecteerd (2). Steun voor de geselecteerde projecten wordt verleend op basis van investeringscontracten. Het aangemelde project maakt deel uit van de acht projecten die geselecteerd zijn op grond van FIDeR.

(8)

De aangemelde steunmaatregel heeft betrekking op de ombouw van de kolencentrale van Lynemouth tot een centrale die volledig op biomassa draait. De elektriciteitscentrale is in Northumberland aan de noordoostelijke kust van Engeland gelegen. De elektriciteitscentrale is eigendom van en wordt geëxploiteerd door Lynemouth Power Limited, een volledige dochteronderneming van RWE Supply & Trading GmbH.

(9)

Lynemouth is een kolencentrale van 420 MW die sinds 1972 commercieel geëxploiteerd wordt. Volgens het huidige voorstel wordt de centrale omgebouwd tot een centrale die uitsluitend op biomassa draait. De kenmerken van het verbrandingsproces brengen met zich mee dat de centrale uitsluitend houtpellets van industriële kwaliteit zal kunnen verbranden. De centrale zal elektriciteit leveren aan het Northern Power Grid, dat het noordoosten van Engeland van stroom voorziet. Het Verenigd Koninkrijk schat dat het project 0,7 % van de toekomstige energiebehoefte van het Verenigd Koninkrijk dekt.

(10)

Volgens ramingen van het Verenigd Koninkrijk kan de CO2-uitstoot tijdens de twaalfjarige looptijd van het project met circa 17,7 miljoen ton worden teruggedrongen en zal circa 2,3 TWh elektriciteit per jaar worden opgewekt. De centrale zal op basisbelasting werken en aldus planmatig elektriciteit met een lage CO2-voetafdruk leveren.

(11)

Volgens de Britse autoriteiten is de centrale ontworpen om 420 MW nominaal elektrisch vermogen te leveren bij een gemiddelde belastingsfactor van 77 % (3). De centrale gaat ongeveer 1,44-1,56 miljoen ton droge stof aan houtpellets per jaar gebruiken, waarvan het grootste deel uit het zuidoosten van de Verenigde Staten ingevoerd zal worden ([60 %-80 %] van de totale benodigde brandstof). Circa [5 %-20 %] van de brandstof wordt betrokken uit Europa en de rest uit Canada. De centrale wordt niet zodanig omgebouwd dat zij aan de voorschriften inzake afvalverbranding voldoet, en zal dus geen afvalhout kunnen verbranden.

(12)

De tabel is een overzicht van de verwachte exploitatieparameters van de centrale van Lynemouth. Volgens de Britse autoriteiten is de belastingsfactor het product van de tijd dat de centrale technisch gezien elektriciteit kan opwekken (met aftrek van bijvoorbeeld de tijd die nodig is voor onderhoud of reparatie) en de tijd dat de centrale in werkelijkheid wordt ingezet om elektriciteit op te wekken (met aftrek van bijvoorbeeld de tijd waarin de beheerder van het distributienetwerk de centrale beperkingen oplegt wegens overbelasting van het netwerk; dit wordt ook wel de bruto belastingsfactor genoemd). De netto belastingsfactor uit de tabel wordt verkregen door een gemiddelde technische beschikbaarheid van 80,77 % te vermenigvuldigen met een bruto belastingsfactor van 95,51 %.

Exploitatieparameters Lynemouth.

(13)

De nationale rechtsgrondslag is de Energy Act 2013.

(14)

De totale begroting voor dit project wordt op 0,8 miljard GBP geraamd. Het Verenigd Koninkrijk heeft bevestigd dat voorafgaand aan de opleverdatum geen steun aan de begunstigde wordt betaald.

(15)

De steun zal worden uitgekeerd door een tegenpartij van de overheid en gefinancierd middels een wettelijke heffing ten laste van alle gelicentieerde elektriciteitsleveranciers, die gebaseerd wordt op het marktaandeel van die leveranciers zoals gedefinieerd door het gemeten elektriciteitsverbruik. Leveranciers moeten uit eigen middelen aan hun verplichtingen voldoen, maar zijn vrij om de kosten aan de klant door te berekenen als onderdeel van hun algemene prijsstrategie.

(16)

De steun aan het project zou worden toegekend in de vorm van een variabele premie (een zogenaamd Contract for Difference (CfD)), die gelijk is aan het verschil tussen een vooraf vastgestelde prijs (de uitoefenprijs) en de vastgestelde marktprijs voor elektriciteit (de referentieprijs). De referentieprijs is een prijs die gebaseerd is op termijnprijzen op de groothandelsmarkt voor elektriciteit in een bepaalde periode. De begunstigde zal geld verdienen door elektriciteit op de markt te verkopen, maar wanneer de gemiddelde groothandelsprijs van elektriciteit lager is dan de uitoefenprijs, zal de begunstigde van een tegenpartij die in handen is van de Britse regering (Low Carbon Contracts Company Ltd, hierna „de CfD-tegenpartij” genoemd), een toeslag ten belope van het verschil ontvangen. Het risico dat de referentieprijs niet wordt bereikt, alsook een volumerisico dat de geraamde verkoopvolumes niet worden gehaald, blijft echter voor de begunstigde (4).

(17)

De steun voor het biomassaproject wordt dienovereenkomstig bepaald op basis van een administratief vastgestelde uitoefenprijs. Om de transitie tussen de steunregelingen te vergemakkelijken, zijn uitoefenprijzen zodanig vastgesteld dat de steun krachtens de FIDeR nagenoeg gelijk is aan die van de huidige regeling inzake de verplichting tot gebruik van hernieuwbare energiebronnen (5).

(18)

Om de uitoefenprijs voor specifieke, tot biomassacentrale om te bouwen centrales te berekenen (die toepasselijk is op de centrale van Lynemouth), heeft het Verenigd Koninkrijk in het bijzonder rekening gehouden met de bandbreedten van gemiddelde elektriciteitskosten in het bereik van 105 GBP/MWh tot 115 GBP/MWh. Het Verenigd Koninkrijk heeft uitgelegd dat het niveau van de uitoefenprijs voor projecten voor de ombouw naar biomassa is berekend met inachtneming van een bandbreedte in drempelrendementen (6) van 8,8 %-12,7 %.

(19)

De toepasselijke uitoefenprijs voor dit project is 105 GBP/MWh (prijzen van 2012 — jaarlijks geïndexeerd op basis van de consumentenprijsindex). Hetzelfde bedrag per MWh is de maximale uitoefenprijs die volgens de CfD-regeling aan tot biomassacentrale om te bouwen centrales zal worden geboden. De gemiddelde kosten omvatten de financieringskosten van nieuwe elektriciteitscentrales op basis van een discontopercentage van 10 % voor alle technologieën. Het Verenigd Koninkrijk heeft gedetailleerd uiteengezet hoe deze kosten zijn berekend, welke gegevensbronnen er zijn gebruikt en met welke drempelrendementen rekening is gehouden (7).

(20)

De belangrijkste aannamen voor berekening van de uitoefenprijzen, daaronder begrepen de gemiddelde kosten, prijzen van fossiele brandstoffen, effectieve belastingtarieven en maximale capaciteitsopbouw, zijn vermeld in het verslag van de Britse regering over de gemiddelde kosten (8) en de verslagen van het ministerie van Energie en Klimaatverandering (9). In dit verband wordt uitgegaan van een groothandelsprijs van elektriciteit van ongeveer 55 GBP/MWh in reële prijzen, stijgend tot 65 GBP/MWh in 2020.

(21)

Op basis van deze uitoefenprijs werd voor dit project het reële interne rendement vóór belastingen geraamd op 9,7 %. Het voorgestelde investeringscontract loopt af op 31 maart 2027, ongeacht de startdatum.

(22)

Het Verenigd Koninkrijk heeft verduidelijkt dat de projecten waaraan investeringscontracten zijn toegewezen geen CfD voor dezelfde energieopwekking kunnen krijgen krachtens de nieuwe steunregeling. Bovendien kan een project dat betalingen ontvangt op grond van de investeringscontracten geen Renewable Obligation Certificates (groencertificaten) voor dezelfde energieopwekking ontvangen. Ten slotte kan opwekking van hernieuwbare energie die gesteund wordt door middel van een investeringscontract niet meedoen op de capaciteitsmarkt of investeringssteun ontvangen gedurende de termijn van het investeringscontract.

(23)

Op basis van de beginselen zoals beschreven in overweging 22, heeft het Verenigd Koninkrijk bevestigd dat noch de energieproducent, noch diens directe of indirecte belanghebbenden andere steun van het Verenigd Koninkrijk of een andere lidstaat hebben ontvangen, toegezegd hebben gekregen of hebben aangevraagd.

(24)

Zoals uitgelegd in overweging 9 hierboven, zullen in het Lynemouth-project alleen houtpellets verbrand kunnen worden. Houtpellets die in de centrale van Lynemouth worden gebruikt, moeten voldoen aan de duurzaamheidscriteria van het Verenigd Koninkrijk, waaronder een daling met minimaal 60 % van de uitstoot van broeikasgassen in vergelijking met de gemiddelde intensiteit van het fossielebrandstoffennet in de Unie (namelijk in vergelijking met het gemiddelde van de energieopwekking uit kolen en gas in de Unie, gemeten volgens de methodologie zoals uiteengezet in de richtlijn voor hernieuwbare energie). Die streefcijfers zullen worden verhoogd tot een minimale besparing van broeikasgassen van 72 % vanaf april 2020 en van 75 % vanaf april 2025. De duurzaamheidscriteria van het Verenigd Koninkrijk bevatten ook bepalingen om de biodiversiteit te beschermen en niet-duurzame praktijken te vermijden (10).

(25)

De wereldwijde handel in spaanders werd geraamd op 22 miljoen ton per jaar in 2011. De vraag in de Unie overtreft de productie, wat betekent dat houtpellets in de Unie worden ingevoerd. De netto-invoer van houtpellets in de Unie in datzelfde jaar werd geraamd op 3,2 miljoen ton per jaar en nam in 2012 toe tot ongeveer 4 miljoen ton per jaar.

(26)

Het mondiale verbruik van houtpellets in 2012 werd geraamd op 22,4 tot 24,5 miljoen ton (11), waarvan ongeveer 15,1 miljoen ton in de Unie werd verbruikt. De lidstaten die de meeste houtpellets in elektriciteitscentrales verbruiken zijn het Verenigd Koninkrijk (1,3 miljoen ton in 2013) (12), België (1,3 miljoen ton), Nederland (1,2 miljoen ton), Denemarken (1 miljoen ton) en Zweden (1 miljoen ton).

(27)

Met betrekking tot de verslaggeving en transparantie heeft het Verenigd Koninkrijk aangegeven dat alle in het FIDeR-proces toegekende investeringscontracten online gepubliceerd zijn in de vorm waarin ze zijn ondertekend (13).

(28)

Op 19 februari 2015 heeft de Commissie besloten om de procedure van het formele onderzoek naar de verenigbaarheid van de steun met de interne markt in gang te zetten, in het bijzonder met het oog op de proportionaliteit van de steun en het risico van marktverstoring.

(29)

Meer in het bijzonder heeft de Commissie geconcludeerd dat het risico van overcompensatie niet kan worden uitgesloten. De Commissie heeft aangetekend dat het interne rendement aanzienlijk werd beïnvloed door de aanvankelijk in de financiële berekeningen gebruikte aannamen en dat de aanvankelijk door het Verenigd Koninkrijk geschatte waarden van de operationele parameters niet geheel overeenkwamen met de beschikbare marktinformatie.

(30)

De Commissie heeft een gevoeligheidsberekening uitgevoerd om de invloed te schatten die veranderingen in het gemiddelde thermische rendement, de belastingsfactor en de brandstofkosten van de centrale hebben op het interne rendement. Indien het thermische rendement en de belastingsfactor met 5 % zouden stijgen en de brandstofkosten met 5 % zouden dalen, zou het reële interne rendement voor belastingen volgens deze berekeningen zijn toegenomen van 9,7 % tot 23,1 %. Bij een gelijksoortige variatie van deze drie parameters met 10 % zou het interne rendement tot 31,7 % zijn gestegen. De Commissie heeft dan ook overwogen dat onzekerheden in de voor de kostenberekening gebruikte aannamen tot overcompensatie kunnen leiden.

(31)

Bovendien heeft de Commissie haar zorg uitgesproken over de hoeveelheid grondstof die nodig is om de centrale van Lynemouth volledig op biomassa te laten draaien. Die is aanzienlijk in vergelijking met zowel de Europese Unie als de mondiale markt. Op basis van gegevens uit 2012 zou de elektriciteitscentrale van Lynemouth circa 7,4 % van het wereldwijde houtpelletverbruik, 11,2 % van het Europese verbruik en 88,2 % van het verbruik in het Verenigd Koninkrijk vertegenwoordigen, met een toenemende invoer.

(32)

De Commissie betwijfelt of de houtpelletmarkt zonder aanzienlijke marktverstoringen op korte termijn aan die vraagstijging kan voldoen. Verder heeft de Commissie aangetekend dat biomassa van hout in verschillende sectoren als grondstof wordt gebruikt (onder meer voor de productie van pulp, papier of karton) en dat marktverstoringen niet uitgesloten kunnen worden.

(33)

De Commissie heeft 30 opmerkingen van belanghebbenden ontvangen. In opmerkingen van handelsorganisaties (14) en Britse parlementsleden wordt de nadruk gelegd op het economische en sociale belang van het project. Ook hebben Lynemouth Power LTD en de Spencer Group steunbrieven van verschillende belanghebbenden ingediend.

(34)

Vier niet-gouvernementele organisaties hebben de milieurisico's van het project benadrukt (15). In het bijzonder wordt in de ingediende documenten de CO2-besparing in twijfel getrokken die met de opwekking van elektriciteit uit ingevoerde biomassa verwezenlijkt zou kunnen worden en wordt bezorgdheid uitgesproken over de mogelijke negatieve invloed op de luchtvervuiling en biodiversiteit.

(35)

Zes organisaties hebben argumenten aangedragen ter ondersteuning van de mening dat het Lynemouth-project de concurrentie op de grondstoffenmarkt voor houtvezel kan verstoren. De ingediende documenten hadden betrekking op: het effect van een toename in het gebruik van biomassa voor energie op de mondiale houtvezelmarkt (UK Wood Panel Industries Federation, WPF) en op de Europese prijs voor grondstoffen (European Panel Federation, EPF); de effecten op de houtpulpmarkt in het zuidoosten van de Verenigde Staten (VS) (de American Forest & Paper Association, Steptoe and Johnson namens een belanghebbende uit het zuidoosten van de VS en een in de VS gevestigde houtpulpgebruiker) en effecten op de Noord-Amerikaanse markt voor houtafval (Mulch & Soil Council).

(36)

Een in de VS gevestigde houtpulpgebruiker en Steptoe and Johnson beweren dat halffabricaten naar de Unie worden uitgevoerd, hoewel de betrokken productielocaties in de VS liggen. Activiteiten in de Unie kunnen dus beïnvloed worden door potentiële marktverstoringen. In de door de WPF en de EPF ingediende bijdragen wordt aangevoerd dat het ombouwproject voor Lynemouth de concurrentie op de houtvezelmarkt in het Verenigd Koninkrijk en de Europese Unie kan verstoren. Om die bewering te onderbouwen, heeft de WPF gegevens verstrekt van een enquête waaruit een prijsstijging voor zaagsel, spaanders en rondhout in het Verenigd Koninkrijk blijkt. De gegevens (grafiek) laten een prijsstijging van circa 80 % zien (gegevens zijn niet gecorrigeerd voor inflatie). De EPF heeft een grafiek met de prijzen van rondhout, zaagsel en houtspaanders in Europa ingediend uit een onderzoek van consultant Ecofys (16). De gegevens laten een stijging van circa 40 % zien sinds 2009. Uit de gegevens blijkt evenwel dat de prijsstijging beperkt blijft tot een aantal landen (Oostenrijk, Frankrijk, Italië, Zweden, het Verenigd Koninkrijk), terwijl de prijzen in andere landen (België, Litouwen, Slowakije, Spanje) betrekkelijk constant zijn gebleven.

(37)

In de ingediende documenten van een in de VS gevestigde houtpulpgebruiker, de American Forest & Paper Association („AFPA”) en Steptoe and Johnson, wordt aangedragen dat de voorgestelde maatregel de concurrentie op de Amerikaanse markt kan verstoren, daar het merendeel van de houtpellets uit het zuidoosten van de VS ingevoerd zal worden.

(38)

Een in de VS gevestigde houtpulpgebruiker en de AFPA merken op dat de totale houtproductie in het zuidoosten van de VS in 2011 opliep tot 230 miljoen Green Tonnes („GT”, staat gelijk aan 107 ton droge stof, omdat er wegens het vochtgehalte 2,15 GT nodig is om 1 ton droge stof te verkrijgen (17)). Circa 115 miljoen GT daarvan was houtpulp (grotendeels houtpulp van zachthout). Figuur 1 toont de totale oogst per productsoort in het zuidoosten van de VS (18).

Figuur 1

Houtproductie in het zuiden van de VS van 1995-2011 (Abt et al., 2014).

(39)

Uit de gegevens in het rapport blijkt dat de pelletproductie in het zuidoosten van de VS de laatste jaren is toegenomen en dat in dezelfde periode ook de uitvoer van pellets uit het zuidoosten van de VS is toegenomen. Volgens hetzelfde rapport is de productiecapaciteit voor houtpellets in het zuidoosten van de VS toegenomen van 2 miljoen GT in 2010 tot 6 miljoen GT in 2011. Die nieuwe productiecapaciteit is bijna volledig ontwikkeld om pellets te produceren voor uitvoer naar EU-lidstaten.

(40)

Volgens gegevens die door Steptoe and Johnson zijn ingediend, is de prijs van naaldhoutpulp in het zuidoosten van de VS tussen 2011 en 2014 gestegen met 25 % en die van hardhoutpulp met 60 %. Volgens de AFPA stegen de prijzen voor naaldhout op stam in het zuidoosten van de VS in 2013 met 11 % en in 2014 met 10 %. Deze partijen beweren dat die stijging veroorzaakt is door de toegenomen houtpelletproductie. De in punt 36 hierboven genoemde houtpulpgebruiker verstrekt geen kostengegevens, maar doet soortgelijke beweringen over het risico op prijsstijgingen voor grondstoffen door het gebruik van gesubsidieerde houtpellets.

(41)

Volgens gegevens die door Steptoe and Johnson zijn ingediend, is de prijs van naaldhoutpulp in het zuidoosten van de VS tussen 2011 en 2014 gestegen met 25 % en die van hardhoutpulp met 60 %. De genoemde partijen beweren dat de stijging veroorzaakt wordt door de toegenomen houtpelletproductie.

(42)

Om die bewering te onderbouwen, hebben een in de VS gevestigde houtpulpgebruiker en de AFPA een theoretisch onderzoek ingediend waarin de economische gevolgen van een forse toename in de pelletproductie voor de houtvezelmarkt in het zuidoosten van de VS worden geanalyseerd (19). In dit onderzoek zijn scenario's met een hoge marktpenetratie van biomassa in een model gevat. De auteurs hebben de toekomstige vraag naar houtpellets geschat en daarbij rekening gehouden met een hoge marktpenetratie van bio-energie (daaronder begrepen nationale en internationale beleidsontwikkelingen en de vooruitzichten in de nationale actieplannen voor energie uit hernieuwbare bronnen in de EU). Het model gaat ervan uit dat het zuidoosten van de VS in 2020 jaarlijks maar liefst 44 miljoen ton GT aan pellets en houtspaanders zal produceren voor energieopwekking. Volgens het gebruikte model veroorzaakt dit grote volume aan extra vraag op korte termijn een aanzienlijke prijsstijging voor grondstoffen (gemiddeld ongeveer 70 % voor de totale markt). Op lange termijn zou de bosbouwcapaciteit echter toenemen om aan de vraag te voldoen en zouden de prijzen dalen.

(43)

Steptoe and Johnson tekenden aan dat de commerciële bosaanplant in het zuidoosten van de VS al 3 decennia terugloopt. In combinatie met een toegenomen pelletproductie zou dat kunnen leiden tot negatieve groeicijfers in de regio en bijgevolg tot niet-duurzame milieupraktijken en verlies aan biodiversiteit.

(44)

Een in de VS gevestigde houtpulpgebruiker, de EPF en Steptoe and Johnson hebben hun bezorgdheid geuit over de gecumuleerde invloed van andere grote projecten (in het bijzonder die van de energiecentrale van Drax in het Verenigd Koninkrijk) en over het Europese beleid ten aanzien van biomassa in het algemeen.

(45)

De Mulch & Soil Council heeft zich bezorgd getoond over een mogelijke verstoring van de Noord-Amerikaanse markt voor houtafval.

(46)

De WPF, Steptoe and Johnson en de Mulch & Soil Council trokken de CO2-besparing in twijfel die bereikt zou worden door elektriciteit op te wekken uit biomassa die wordt ingevoerd uit Noord-Amerika. Steptoe and Johnson plaatsten ook kanttekeningen bij de proportionaliteit van de steun en verschaften aanvullende gegevens over de herkomst van het hout dat gebruikt wordt voor de productie van pellets en de grondstofbehoeften van de verpakkingsindustrie.

(47)

Twaalf (20) ondernemingen en brancheorganisaties hebben technische argumenten ingediend om de doelmatigheid en de positieve invloed van het project te benadrukken. De ingediende documenten hebben betrekking op (onder meer): het interne rendement van het project; de beschikbaarheid en duurzaamheid van biomassa; de rol van energie uit biomassa om de doelstellingen van het Verenigd Koninkrijk ten aanzien van hernieuwbare energie te halen; de verwachte operationele parameters van de centrale en de logistiek van de brandstofaanvoer.

(48)

In het bijzonder heeft de United States Industrial Pellet Association gewezen op de emissiereductie die verband houdt met bio-energie en de duurzaamheid van in de VS geproduceerde pellets. Ze verstrekten ook gegevens over de prijs van grondstoffen in het zuidoosten van de VS (zie figuur 2 hieronder).

(49)

De Wood Pellet Association of Canada verstrekte gegevens over de beschikbaarheid van houtpellets. In het bijzonder wordt in het ingediende document een onderzoek van consultant Poyry (21) aangehaald, dat stelt dat de toeleverende regio's — het zuidoosten van de Verenigde Staten, West-Canada en Rusland — gezamenlijk een overschot van 50 miljoen ton ovengedroogde biomassa hebben.

Figuur 2

Prijzen van hout op stam in het zuidoosten van de VS

(50)

Enviva heeft prognosegegevens ingediend voor vraag en aanbod van houtpellets. Volgens Enviva waren er in het eerste kwartaal van 2015 houtpelletprojecten in ontwikkeling die na voltooiing samen 18,1 miljoen ton droge stof aan de mondiale productiecapaciteit zullen toevoegen. Het ingediende document verschafte ook gegevens over de productie van timmerhout in de VS (zie figuur 3).

Figuur 3

Woningbouw en timmerhoutverbruik in de VS, 2004-2014

(51)

De European Pellet Council heeft gegevens verstrekt over de prijs en beschikbaarheid van houtpellets en de prijzen van grondstoffen in de Unie en de VS. Volgens de European Pellet Council heeft de sterk gestegen vraag naar pellets tussen 2012 en 2014 niet tot een significante stijging van de pelletprijs geleid. Om dit argument te staven heeft de European Pellet Council gegevens ingediend over de prijs van houtpellets in de VS van december 2013 tot april 2015 en in de Unie van januari 2011 tot maart 2015. In geen van beide gevallen kon een prijsstijging worden waargenomen.

(52)

Volgens deze gegevens heeft de sterk gestegen vraag naar pellets tussen 2012 en 2014 niet tot een significante stijging van de pelletprijs geleid.

(53)

Ten slotte heeft één bijdrage (Société Générale) gegevens verstrekt over de winstgevendheid van het project.

(54)

Het Verenigd Koninkrijk heeft aanvullende informatie verstrekt over de operationele parameters van de elektriciteitscentrale van Lynemouth. Na een vergelijking met andere biomassacentrales is de belastingsfactor van de centrale verhoogd van 75,3 % naar 77 % (zoals weergegeven in de tabel, zie ook voetnoot 3). Bovendien heeft het Verenigd Koninkrijk aangetoond dat het thermische rendement van energiecentrales op poederkool in de periode 2009-2013 rond 36 % ligt voor de kolencentrales van het Verenigd Koninkrijk. Ten slotte heeft het Verenigd Koninkrijk een uitsplitsing van de brandstofkosten verstrekt en uitgelegd dat alle operationele parameters kloppen omdat ze werden vergeleken met andere centrales en nagekeken door onafhankelijke deskundigen (22).

(55)

Het Verenigd Koninkrijk beweert dat de economische aspecten sinds de aanmelding aanzienlijk zijn gewijzigd. In het bijzonder werd verwacht dat het project in het derde kwartaal van 2016 van start zou gaan, maar het Verenigd Koninkrijk schat nu dat het project in de tweede helft van 2017 van start zal gaan. Aangezien de steun voor de ombouw tot een biomassacentrale ongeacht de startdatum afloopt in maart 2027, is het project ongeveer een jaar subsidie misgelopen. Het project heeft ook te maken gehad met toegenomen kapitaalkosten. Bovendien zouden hernieuwbare elektriciteitsbronnen als gevolg van een beleidswijziging vanaf augustus 2015 niet vrijgesteld zijn van de Climate Change Levy (klimaatveranderingsheffing, een koolstofbelasting). Ten slotte heeft de waardedaling van het Britse pond ten opzichte van de Amerikaanse dollar de winstgevendheid van het project verder ingeperkt.

(56)

Volgens de Britse autoriteiten hebben deze ontwikkelingen de winstgevendheid van het project aanzienlijk verlaagd. Het reële interne rendement voor belastingen wordt nu geraamd op ongeveer [3 %-8 %].

(57)

In 2014 groeide de mondiale houtpelletmarkt tot een omvang van 27 miljoen ton droge stof. Het Verenigd Koninkrijk heeft ook gegevens verstrekt over de handel op de mondiale houtpelletmarkt (zie figuur 4). Het verbruik van houtpellets in de Unie is bijna verdubbeld, van circa 8 miljoen ton droge stof in 2009 tot circa 16 miljoen ton droge stof in 2013 (23).

Figuur 4

Handel in ingevoerde houtpellets in de EU in ton droge stof

(58)

Figuur 5 toont dat de pelletinvoer in de Unie is toegenomen van 1,8 miljoen ton droge stof in 2009 tot 3,2 miljoen droge stof in 2011. In 2012 bedroeg de invoer in de Unie circa 4 miljoen ton droge stof en de verwachting is dat de invoer in de komende jaren zal toenemen. In 2014 bedroeg de invoer van houtpellets uit het zuidoosten van de VS naar de EU circa 7,3 miljoen ton droge stof (24).

Figuur 5

Invoer van houtpellets in de EU in ton droge stof

Bron: gegevens VK.

(59)

Het Verenigd Koninkrijk heeft ook verduidelijkt dat het overgrote deel van het beschikbare pelletaanbod momenteel wordt gekocht in het kader van individueel overeengekomen contracten (meestal met een looptijd van 5 tot 10 jaar). De spotmarkt voor houtpellets vertegenwoordigt een zeer beperkt aandeel van het totale pelletaanbod. Pelletfabrieken kunnen in 18 tot 30 maanden worden gebouwd en eventueel worden gesteund met een langlopend leveringscontract. Wegens de lage drempels voor toetreding tot de markt beweren de Britse autoriteiten dat de houtpelletmarkt de vraagstijging aankan die nodig is om Lynemouth van pellets te voorzien.

(60)

Om dit punt te onderbouwen vergeleek het Verenigd Koninkrijk het pelletverbruik in de Unie met de prijs op de spotmarkt in het zuidoosten van de VS. Zoals blijkt uit figuur 5 is de invoer uit het zuidoosten van de VS naar de Unie verdubbeld tussen 2009 en 2011. Zoals weergegeven in figuur 6 zijn de prijzen op de spotmarkt in deze periode ondanks een gestegen invoer naar de Unie niet wezenlijk veranderd.

Figuur 6

Verbruik van houtpellets en FOB-houtpelletprijzen op de spotmarkt in het zuidoosten van de VS (2009-2013)

[…] (*1)

(61)

Het Verenigd Koninkrijk heeft tevens gegevens verstrekt over de voorgestelde toeleveringsketen. Lynemouth is van plan om circa [60 %-80 %] van de benodigde pellets te betrekken uit het zuidoosten van de VS. Circa [5 %-20 %] wordt betrokken uit andere lidstaten en de rest uit West-Canada. Lynemouth heeft […] mogelijke leveranciers gevonden, waarvan […] in […] verschillende staten in het zuidoosten van de VS en […] in Europa. Lynemouth is niet van plan om biomassa te betrekken uit het Verenigd Koninkrijk.

(62)

Volgens het Verenigd Koninkrijk is de stijging van grondstofprijzen te verklaren door een gebrek aan zaagafval. Het Verenigd Koninkrijk heeft uitgelegd dat houtzagerijen bij het verwerken van timmerhout grote hoeveelheden zaagsel produceren dat gebruikt kan worden voor de productie van houtpellets, alsook voor andere toepassingen. De beschikbaarheid van zaagafval is echter beperkt en hangt samen met de productie van zaaghout. Volgens het Verenigd Koninkrijk is de bouwsector in de VS na de financiële crisis niet volledig hersteld. Het aanbod van zaagafval dat voor productie van houtpulp en houtpellets in aanmerking komt, is geslonken doordat er minder nieuwe huizen gebouwd worden en de productie van zaaghout is teruggelopen. Naar de mening van het Verenigd Koninkrijk draagt de schaarsheid van zaagafval aanzienlijk bij tot de stijging van de grondstofprijzen.

(63)

Tot staving van dit argument voert het Verenigd Koninkrijk aan dat de stijging van de grondstofprijs op de lokale markten geen verband houdt met de toegenomen productie van pellets. Figuur 7 toont de prijsstijging op lokale markten in de VS van het tweede kwartaal van 2013 tot het eerste kwartaal van 2015 en geeft aan welke markten te maken hadden met een aanzienlijke toename van de pelletproductie.

Figuur 7

Prijsstijging voor naaldhout op stam op lokale markten van de VS kwartaal 2 2013 — kwartaal 1 2015

[…] (*1)

(64)

Ten slotte heeft het Verenigd Koninkrijk bevestigd dat de centrale van Lynemouth er door een aanpassing van de contractvoorwaarden toe verplicht kan worden de in overweging 24 beschreven duurzaamheidscriteria aan te passen, bijvoorbeeld in geval van een toekomstig verplicht Europees duurzaamheidscriterium voor vaste biomassa.

(65)

Een maatregel is staatssteun in de zin van artikel 107, lid 1, van het VWEU als deze „door een lidstaat is toegekend of met staatsmiddelen is bekostigd in welke vorm ook die de concurrentie vervalst of dreigt te vervalsen door bepaalde ondernemingen of de productie van bepaalde goederen te begunstigen […] voor zover deze steun het handelsverkeer tussen de lidstaten ongunstig beïnvloedt”.

(66)

Zoals uiteengezet in het inleidingsbesluit van 19 februari 2015 ontvangt de begunstigde exploitatiesteun voor de opgewekte elektriciteit in de vorm van een variabele premie (zie overweging 16 tot en met 19 hierboven) van de tegenpartij die in handen is van de Britse overheid, de Low Carbon Contracts Company Ltd De maatregel begunstigt de opwekking van elektriciteit uit hernieuwbare energiebronnen (in dit geval biomassa) door de geselecteerde begunstigde. Elektriciteit wordt op ruime schaal tussen de lidstaten verhandeld. De aangemelde maatregel zou derhalve de concurrentie op de elektriciteitsmarkt kunnen vervalsen en de handel tussen de lidstaten ongunstig kunnen beïnvloeden. Bovendien zal de centrale op de grondstoffenmarkt concurreren om biobrandstof. Meer in het bijzonder zal het merendeel van de vaste biomassa die nodig is als brandstof voor de centrale wegens een gebrek aan voldoende lokale bosbouwcapaciteit uit het buitenland ingevoerd worden (zie overweging 61).

(67)

De Commissie concludeert dat de aangemelde maatregel staatssteun vormt in de zin van artikel 107 van het Verdrag (25).

(68)

Op basis van de informatie die het Verenigd Koninkrijk heeft verschaft, merkt de Commissie op dat er geen definitieve investeringsbeslissing is genomen. Er zullen geen betalingen worden verricht voordat goedkeuring voor de staatssteun is verkregen. De Commissie oordeelt bijgevolg dat het Verenigd Koninkrijk zijn verplichtingen krachtens artikel 108, lid 3 van het VWEU heeft vervuld.

(69)

De Commissie merkt op dat de aangemelde maatregel beoogt de opwekking van elektriciteit uit hernieuwbare energiebronnen, met name uit vaste biomassa, te bevorderen. De aangemelde maatregel valt daarmee onder het toepassingsgebied van de richtsnoeren voor staatssteun ten behoeve van milieubescherming en energie 2014-2020 (milieu- en energiesteunkader of MESK) (26). De Commissie heeft de aangemelde maatregel daarom getoetst aan de algemene verenigbaarheidsvoorwaarden (onderdeel 3.2. MESK) en de specifieke verenigbaarheidscriteria voor exploitatiesteun ten behoeve van elektriciteit uit hernieuwbare energiebronnen (deel 3.3.2.1 MESK).

(70)

Zoals geconcludeerd in haar inleidingsbesluit, tekent de Commissie aan dat de aangemelde steunmaatregel ten doel heeft om het Verenigd Koninkrijk te helpen de doelstellingen ten aanzien van hernieuwbare energie en CO2-reductie te bereiken die door de EU zijn vastgesteld als deel van de EU-strategie voor 2020 (27). Zoals beschreven in overweging 10 hierboven zal de centrale volgens ramingen van het Verenigd Koninkrijk waarschijnlijk circa 2,3 TWh hernieuwbare energie opwekken en 17,7 miljoen ton CO2 besparen. Overeenkomstig alinea 30, 31 en 33, onder a MESK, heeft het Verenigd Koninkrijk uitdrukkelijk voorzien in de van het project verwachte CO2-reductie en hernieuwbare elektriciteit. De Commissie concludeert dat de aangemelde steunmaatregel gericht is op een doelstelling van gemeenschappelijk belang, in overeenstemming met artikel 107, lid 3, onder c), van het Verdrag.

(71)

Milieuorganisaties en Steptoe and Johnson hebben hun bezorgdheid geuit over de milieueffecten van het project. Het Verenigd Koninkrijk heeft bevestigd dat alleen steun zal worden verleend voor biomassa die voldoet aan de definities van het MESK (zie overweging 6 MESK). De Commissie roept in herinnering dat de steunmaatregel aan de milieudoelstellingen van overweging 69 zal voldoen en bijgevolg de in het kader van het toezicht op de staatssteun uit te voeren milieutest doorstaat. Behalve dat de centrale deze test in het kader van staatssteun moet doorstaan, moet ook worden voldaan aan alle toepasselijke milieuwetgeving, met name wat betreft de invloed op de luchtverontreiniging. De centrale valt onder en moet voldoen aan Richtlijn 2010/75/EU van het Europees Parlement en de Raad (28), die beperkingen stelt aan de uitstoot van NOx, SO2 en deeltjes door grote verbrandingscentrales. Daarnaast tekent de Commissie aan dat de door de centrale van Lynemouth gebruikte houtpellets moeten voldoen aan de duurzaamheidscriteria van het Verenigd Koninkrijk. Volgens de autoriteiten van het VK worden deze criteria, inclusief de minimale CO2-reductie, berekend op basis van de levenscyclus. De duurzaamheidscriteria van het Verenigd Koninkrijk bevatten ook bepalingen om andere negatieve milieueffecten (zoals verlies aan biodiversiteit) te voorkomen.

(72)

De Commissie heeft tevens in haar inleidingsbesluit geconcludeerd dat de steun noodzakelijk is, een stimulerend effect heeft en gepast is. Met verwijzing naar alinea 38, 107 en 115 MESK merkt de Commissie in het bijzonder op dat het marktfalen (dat wil zeggen het onvermogen om neveneffecten van het gebruik van fossiele brandstoffen in de energieprijs te verwerken) onvoldoende worden opgeheven door het bestaande beleidskader en dat het project zonder de ter beoordeling voorliggende exploitatiesteun financieel niet haalbaar zou zijn.

(73)

Met verwijzing naar alinea 49 en 58 MESK heeft het Verenigd Koninkrijk aangetoond dat de gemiddelde elektriciteitskosten ruim boven de verwachte marktprijs van elektriciteit liggen. De Britse autoriteiten hebben een financiële analyse voorgelegd waaruit blijkt dat het interne rendement van het project zonder de ter beoordeling voorliggende steun negatief zou zijn. In een dergelijke situatie zouden marktspelers niet in het biomassaproject willen investeren. De steun wijzigt derhalve het gedrag van de begunstigde. Het Verenigd Koninkrijk heeft bevestigd dat de begunstigde aanvragen heeft moeten indienen en dat deze zijn ingediend voordat het werk aan het project is begonnen (alinea 51 MESK).

(74)

Met verwijzing naar met name alinea 40 en 116 MESK heeft het Verenigd Koninkrijk aangetoond dat de steun een gepast instrument is. Zoals uitgelegd in het inleidingsbesluit liggen de gemiddelde kosten van elektriciteit boven de verwachte marktprijs van elektriciteit en zou het verwachte interne rendement zonder staatssteun negatief zijn. Om het gebrek aan voldoende inkomsten voor het specifieke project te verhelpen, verleent het Verenigd Koninkrijk staatssteun, die in het bijzonder op het specifieke project en de behoeften van het te ondernemen project gericht is, zonder het verwachte interne rendement te overschrijden (bv. binnen de in overweging 18 hierboven beschreven drempelrendementen). In het bijzonder is het Lynemouth-project uit verschillende andere geselecteerd teneinde de doelstellingen voor hernieuwbare energie van de Unie te halen (zie overweging 7 hierboven) en werd er staatssteun aan toegekend in de vorm van een CfD. De Commissie heeft in haar beslissing in zaak SA.36196 (29) (Electricity Market Reform — Contract for Difference for Renewables) geconcludeerd dat het CfD een geschikt instrument is om de doelstelling van gemeenschappelijk belang te bereiken.

(75)

Daarom concludeert de Commissie dat de steun voor het aangemelde project noodzakelijk is, een stimulerend effect heeft en toegekend wordt middels een gepast instrument.

(76)

In haar inleidingsbesluit heeft de Commissie betwijfeld of de steun proportioneel is (zie overweging 28 hierboven). De Commissie herinnert eraan dat de gemiddelde elektriciteitskosten voor dat biomassaproject, op basis van een intern rendement van 10 %, door het Verenigd Koninkrijk becijferd waren op ten minste 105 GBP/MWh (zie overweging 19). De Commissie acht de gemiddelde elektriciteitskosten gepast, zoals al bevestigd werd in vorige beslissingen (30). Het Verenigd Koninkrijk heeft aangetoond dat de steun per energie-eenheid niet hoger is dan het verschil tussen de gemiddelde elektriciteitskosten en de verwachte marktprijs van elektriciteit, aangezien de uitoefenprijs (de marktprijs plus de premie) niet hoger is dan de gemiddelde elektriciteitskosten (31). Voorts heeft het Verenigd Koninkrijk bevestigd dat de steun zal worden toegekend tot de investering is afgeschreven volgens normale boekhoudregels.

(77)

Het daadwerkelijke drempelrendement van het project vóór belastingen ligt tussen 8,8 % en 12,7 %, zoals beschreven in overweging 18 hierboven en door de Commissie aanvaard in haar inleidingsbesluit. Het kwam overeen met de rendementen die de Commissie eerder had goedgekeurd voor biomassaprojecten in het Verenigd Koninkrijk (32). De Commissie zal vaststellen of het interne rendement van het project past bij het drempelrendement.

(78)

Na het inleidingsbesluit heeft het Verenigd Koninkrijk geactualiseerde informatie over het project ingediend waaruit blijkt dat het interne rendement van het Lynemouth-project aanzienlijk lager is dan in de aanmelding, voornamelijk door het verlies van circa één jaar subsidie, hogere kapitaalkosten, afschaffing van de vrijstelling van de Climat Change Levy en ongunstige wisselkoersontwikkelingen. Bovendien hebben de Britse autoriteiten de belastingsfactor, een van de operationele parameters, ten voordele bijgesteld.

(79)

Volgens de ingediende financiële berekening bedraagt het reële interne rendement voor belastingen nu circa [3 %-8 %], wat ruim onder het drempelrendement is en er al op duidt dat er geen sprake is van overcompensatie. Niettemin merkt de Commissie op dat de operationele parameters, zoals het gemiddelde thermische rendement, de belastingsfactor en de brandstofkosten, nog steeds kunnen wijzigen.

(80)

Vanuit dat oogpunt heeft het Verenigd Koninkrijk gegevens verstrekt waaruit blijkt dat het thermische rendement van centrales op poederkool rond 36 % is. Marktinformatie wijst erop dat een project voor ombouw tot een biomassacentrale van dit type een thermisch rendement van circa 38 % tot 39 % kan bereiken. Een stijging van het thermische rendement met 10 % zoals vermeld in het inleidingsbesluit lijkt dan ook niet realistisch.

(81)

Zoals hierboven uiteengezet, is de belastingsfactor van het project (zie overweging 12) verhoogd naar 77 % op basis van een analyse van gegevens van andere biomassacentrales door het Verenigd Koninkrijk volgend op het inleidingsbesluit. Bovendien geeft door het Verenigd Koninkrijk ingediende informatie aan dat de netto belastingsfactor van dit type centrale niet hoger wordt dan circa 80 % (33).

(82)

Wat de brandstofkosten betreft, heeft het Verenigd Koninkrijk een gedetailleerde opgave gedaan van de kosten die gemoeid zijn met het veiligstellen van een toereikende voorraad houtpellets. De verstrekte documentatie werd door onafhankelijke deskundigen geverifieerd en omvat een gedetailleerde uitsplitsing van de voornaamste kostenposten in de toeleveringsketen van Lynemouth, daaronder begrepen de productiekosten, het transport en de logistiek (met inbegrip van de kosten voor het verbeteren van de door Lynemouth benodigde havenfaciliteiten). Op basis van de verschafte uitleg concludeert de Commissie dat het bedrag van 7,17 GBP/GJ een redelijke raming van de te verwachten brandstofkosten is.

(83)

Het interne rendement is geschat met de aanname dat het thermische rendement en de belastingsfactor met 5 % zullen stijgen en de brandstofkosten met 5 % zullen dalen. Veranderingen in deze orde van grootte worden geacht overeen te komen met het realistische bereik van de exploitatieparameters zoals besproken in overweging 79 t/m 81. Dergelijke cumulatieve wijzigingen zouden het reële interne rendement voor belastingen doen stijgen van circa [3 %-8 %] tot […]. Deze waarde valt nog binnen het bereik van de door het Verenigd Koninkrijk voorziene drempelrendementen.

(84)

Gezien het bovenstaande concludeert de Commissie dat de steunmaatregel niet leidt tot overcompensatie. Daarom is de aangemelde maatregel proportioneel om de doelstelling van gemeenschappelijk belang te bereiken.

(85)

Bij het beoordelen van de verenigbaarheid van een staatssteunmaatregel moet de Commissie vaststellen dat „de negatieve effecten van de steunmaatregel in termen van mededingingsdistorsies en beïnvloeding van het handelsverkeer tussen lidstaten beperkt zijn en dat de positieve effecten ervan in termen van bijdrage aan de doelstelling van gemeenschappelijk belang opwegen tegen die negatieve effecten” (zie alinea 88 MESK).

(86)

Met verwijzing naar alinea 94-96 MESK, komt de Commissie tot de bevinding dat de maatregel niet merkbaar leidt tot negatieve effecten, daar de steun proportioneel is en niet puur leidt tot verplaatsing van de activiteit zonder milieueffect. De steunmaatregel helpt het Lynemouth-project om de transitie van steenkool naar biomassa te maken en op die manier de CO2-uitstoot te reduceren (zie overweging 10 hierboven).

(87)

Bij het beoordelen van de negatieve effecten van de steunmaatregel concentreert de Commissie zich op de voorzienbare effecten die de steunmaatregel heeft op de mededinging in de betrokken productmarkten en de locatie van economische activiteiten (zie alinea 97 MESK). Daar de steun wordt verleend voor het opwekken van elektriciteit uit hernieuwbare energiebronnen, is de elektriciteitsmarkt de betrokken productmarkt.

(88)

Ten eerste roept de Commissie het beperkte marktaandeel van de begunstigde in herinnering (0,7 % van de markt voor elektriciteitsopwekking in het Verenigd Koninkrijk). Ten tweede, met verwijzing naar alinea 101 MESK, tekent de Commissie voorts aan dat het project bestaat uit het ombouwen van een bestaande kolencentrale en daarom niet tot negatieve effecten zal leiden, zoals met name vergroting van de marktmacht van de begunstigde. De Commissie concludeert dan ook dat de steunmaatregel geen significante gevolgen zou hebben voor de mededinging op de Britse markt voor elektriciteitsopwekking.

(89)

In haar inleidingsbesluit betwijfelde de Commissie of het project de mededinging op de houtpelletmarkt en op de grondstoffenmarkt hogerop in de keten verstoort in een mate die strijdig is met het gemeenschappelijk belang. Met het oog op de specifieke kenmerken van dit individueel aangemelde project heeft de Commissie de analyse uitgebreid tot de indirecte gevolgen voor de secundaire markten.

(90)

De Commissie herhaalt allereerst dat de centrale van Lynemouth alleen houtpellets van industriële kwaliteit zal kunnen gebruiken. Terwijl andere centrales in staat kunnen zijn om houtpellets deels te vervangen door andere brandstoffen, wordt gezien het ontwerp niet verwacht dat de centrale van Lynemouth houtpellets door een ander product zal kunnen vervangen. Voor het doel om de schaal van concurrentievervalsing van het project te analyseren, is de industriële houtpelletmarkt de aangewezen productmarkt.

(91)

Uit door het Verenigd Koninkrijk verschafte gegevens (zie figuur 4) blijkt dat houtpellets worden verhandeld tussen de voornaamste productie- en verbruiksgebieden. Bovendien zijn de handelsstromen de laatste paar jaar aanzienlijk in omvang toegenomen (meer dan 40 % in één jaar). Daarnaast blijkt uit door het Verenigd Koninkrijk verstrekte gegevens dat de invoer van houtpellets in de EU vanuit het zuidoosten van de VS is verdubbeld tussen 2009 en 2011 (zoals figuur 5 aangeeft).

(92)

Op basis van de handelsstromen en de omvang van de invoer in de Unie concludeert de Commissie dan ook dat de houtpelletmarkt niet beperkt is tot één lidstaat of de Unie, maar als mondiale markt moet worden beschouwd om concurrentievervalsing op de houtpelletmarkt te kunnen vaststellen.

(93)

In 2014 groeide de mondiale houtpelletmarkt tot een omvang van 27 miljoen ton droge stof. Het Europese verbruik van houtpellets verdubbelde tussen 2009 en 2012 (zoals figuur 5 aangeeft). Ondanks deze toename illustreren de gegevens in figuur 6 dat de prijzen op de spotmarkt niet aanzienlijk zijn veranderd.

(94)

Voorts maakt de Commissie uit de informatie die in antwoord op het inleidingsbesluit is ingediend op dat het merendeel van de houtpelletvoorraad momenteel wordt aangekocht in het kader van individueel overeengekomen langetermijncontracten. Pelletfabrieken kunnen in twee jaar worden gebouwd als (of voordat) nieuwe contracten worden ondertekend en de verkoop gewaarborgd is. Bijgevolg lijken de belemmeringen die de markt opwerpt voor nieuwe productiefaciliteiten laag. De recente toename van de pelletproductiecapaciteit in zowel het zuidoosten van de VS als de Unie (34) onderbouwt deze waarneming.

(95)

De hoeveelheid houtpellets die Lynemouth nodig heeft, bedraagt circa 5,5 % van de mondiale houtpelletmarkt van 2014. Dat is aanzienlijk minder dan de raming van 7,4 % in het inleidingsbesluit, die gebaseerd is op gegevens van 2012. Gezien het feit dat nieuwe pelletfabrieken wat de duur betreft min of meer gelijktijdig met het ombouwproject kunnen worden gebouwd (zie overweging 59 en 60), kan worden voorzien dat met de extra vraag ook extra capaciteit beschikbaar zal komen, zoals bevestigd door de voor het project beschouwde toeleveringsketen.

(96)

Ook in het verleden zijn de niveaus van invoer en verbruik in de Unie snel gegroeid, wat nog een aanwijzing is dat de houtpelletmarkt grote stijgingen van de vraag naar houtpellets kan opvangen. Tevens wordt opgemerkt dat de prijs op de spotmarkt in het zuidoosten van de VS, het gebied waaruit het project naar verwachting het merendeel van de houtpellets zal betrekken, niet significant is gewijzigd (figuur 6), terwijl de invoer in de Unie uit die regio is gestegen (figuur 5).

(97)

Uit de analyse blijkt dat de markt voor houtpellets mondiaal is en een stijging van de vraag naar houtpellets zoals die naar verwachting uit het project zal voortvloeien, aankan. De Commissie concludeert dan ook dat de steun geen nadelige gevolgen heeft voor de voorwaarden waaronder het handelsverkeer op de houtpelletmarkt plaatsvindt in een mate die strijdig is met het gemeenschappelijk belang (CO2-besparing en meer opwekking van elektriciteit uit hernieuwbare energiebronnen).

(98)

De Commissie tekende in het inleidingsbesluit aan (zie overweging 75 van het inleidingsbesluit) dat een gestegen vraag naar houtpellets kan leiden tot verdere verstoringen op de grondstoffenmarkt (namelijk de houtvezelmarkt). In dit verband wordt herhaald dat de steun wordt verleend voor het aantal MWh aan elektriciteit dat door de centrale van Lynemouth wordt geproduceerd. De potentiële verstoringen op de houtpelletmarkt en grondstoffenmarkt vloeien niet voort uit rechtstreekse subsidies voor houtpellets of grondstof, maar uit de gestegen vraag naar brandstof voor opwekking van energie. Bovendien zijn de gevolgen voor de grondstoffenmarkt indirect in vergelijking met de verstoringen op de houtpelletmarkt.

(99)

Terwijl pellets over zee vervoerd kunnen worden, kunnen de grondstoffen die door de houtpelletindustrie worden gebruikt om economische redenen gewoonlijk slechts over beperkte afstanden worden vervoerd. Fabrieken waar half afgewerkte houtpulpproducten worden vervaardigd, betrekken het hout daarvoor binnen een gemiddelde afstand van circa 100 tot 150 km (de zogenaamde verzorgingsradius van de fabriek). Om de invloed van die fabrieken op de concurrentie vast te stellen is het daarom nodig om te bepalen van welke lokale markt de pellets zullen worden betrokken of waarschijnlijk zullen worden betrokken.

(100)

Zoals uitgelegd in overweging 11 hierboven zal de centrale van Lynemouth [60 %-80 %] van de in totaal als brandstof benodigde houtpellets betrekken uit het zuidoosten van de VS. Circa [5 %-20 %] tot 15 % zal worden betrokken uit andere lidstaten. Dit impliceert dat circa […] miljoen ton droge stof per jaar zal worden betrokken uit andere lidstaten, van circa 16 verschillende leveranciers. Dit zou gelijkstaan aan circa […] van het houtpelletverbruik van de EU (zie figuur 6). Bovendien zijn er voor het Lynemouth-project geen plannen om grondstoffen uit het Verenigd Koninkrijk te betrekken. Het is dan ook onwaarschijnlijk dat het project een stijging van de grondstofprijzen in het Verenigd Koninkrijk of op de markt van de Europese Unie zal veroorzaken, zoals het EPF en het WPF beweren. Het wordt daarom niet verwacht dat de steunmaatregel tot concurrentievervalsing in de Unie zal leiden. Daar het merendeel van de houtpellets buiten de Unie wordt betrokken en de markt voor grondstoffen lokaal is, vinden de gevolgen buiten de Unie plaats.

(101)

Circa [10 %-30 %] van de benodigde houtpellets wordt uit Canada betrokken. Mogelijke leveringen uit Canada worden geacht aanzienlijk omvangrijker te zijn dan uit Europa. Uit de door de Canadian Pellet Association ingediende gegevens rijst een geschat overschot van 14 miljoen ton droge stof aan biomassa in West-Canada op. De aanvoer uit Canada zou oplopen tot […] van het geschatte overschot. Naar verwachting zal het project dan ook geen ongewenste invloed op de Canadese grondstoffenmarkt voor houtpellets hebben.

(102)

De meeste grondstoffen voor het project worden ingevoerd uit het zuidoosten van de VS. Het onderzoek naar mogelijke marktverstoringen op de grondstoffenmarkt (houtvezel) richt zich dan ook op die regio.

(103)

Lynemouth zal circa 2 miljoen GT (ofwel circa 0,9 miljoen ton droge stof) invoeren uit het zuidoosten van de VS. Dat komt neer op 1,7 % van het totale houtpulpaanbod in het zuidoosten van de VS in 2011 en 0,9 % van de totale productie in die regio in hetzelfde jaar. Dergelijke lage percentages vormen op zichzelf geen sterke aanwijzing dat er sprake is van overmatige verstoring van de grondstoffenmarkt. Met name wanneer rekening wordt gehouden met de totale productie, zou de invloed niet leiden tot overmatige marktverstoringen. Voorts hebben deze cijfers alleen betrekking op houtpulp en wordt er geen rekening gehouden met andere grondstoffen zoals kap- en zaagafval, die tot op zekere hoogte eveneens gebruikt kunnen worden om houtpellets te produceren.

(104)

Sommige derden hebben echter aangevoerd dat de toename van de pelletproductie een stijging van de prijs van grondstoffen (houtpulp) heeft veroorzaakt in het zuidoosten van de VS. In het bijzonder hebben Steptoe and Johnson en AFPA gegevens ingediend waaruit blijkt dat de prijs in de periode 2011-2014 is gestegen. Dezelfde gegevens, maar voor een langere periode, werden ingediend door de US Industrial Pellet Association (figuur 3).

(105)

De Commissie tekent aan dat de gemiddelde prijs van grondstoffen (hout op stam) in het zuidoosten van de VS niet buiten de historische bandbreedte valt, zoals figuur 2 aangeeft. De prijsstijging sinds 2011 lijkt dan ook niet ongewoon. In 2010 waren de prijzen nog hoger, naar verluidt door de weersomstandigheden.

(106)

Bovendien heeft het Verenigd Koninkrijk opgemerkt dat de Amerikaanse markt nog steeds invloed ondervond van de vraagdaling als gevolg van de financiële crisis. In het bijzonder liep de productie van zaaghout terug met ongeveer 57 miljoen GT in vergelijking met 2005. Als deze hoeveelheid beschikbaar zou zijn, zou dat circa 28-19 miljoen GT afval genereren dat als bron zou kunnen dienen voor houtpellets of concurrerende producten. Bovendien beweert het Verenigd Koninkrijk dat er geen correlatie is tussen gebieden met een hoge pelletproductie en stijging van de houtpulpprijzen op lokale markten (figuur 7).

(107)

Uit figuur 1 blijkt inderdaad dat er vóór 2008 grotere volumes zaaghout en bijgevolg zaagafval beschikbaar waren. Een beperktere beschikbaarheid van afval had de prijs van houtpulp daarom negatief kunnen beïnvloeden. Voorts heeft het Verenigd Koninkrijk aangetoond dat een hoge pelletproductie niet noodzakelijkerwijs samenhangt met stijgingen van de grondstofprijs (zie overweging 63 hierboven).

(108)

Zoals hierboven uiteengezet (zie overweging 62 hierboven) wordt de houtpulpprijs beïnvloed door elementen als de weersomstandigheden en de beschikbaarheid van zaagafval (in samenhang met de markt voor zaaghout), en zijn er ook in het verleden prijsschommelingen waargenomen. Bovendien doen prijsstijgingen en -dalingen zich zowel in gebieden met een hoge als met een lage pelletproductie voor. Daarom wordt niet verwacht dat de indirecte vraag naar grondstoffen die voortvloeit uit het Lynemouth-project tot overmatige marktverstoringen zal leiden.

(109)

Belanghebbende partijen hebben tevens een theoretisch onderzoek ingediend waarin de mogelijke effecten van toekomstige scenario's met een hoge marktpenetratie van bio-energie in een model gevat zijn. Het onderzoek peilt niet naar de invloed van het Lynemouth-project op de markt, maar naar de gevolgen van de verwachte wereldwijde vraag naar biomassa, met inachtneming van bestaand en toekomstig beleid. Het is echter onzeker in hoeverre de toekomstige plannen voor biomassa verwezenlijkt zullen worden en, mocht dit gebeuren, onder welke voorwaarden en uit welke regio's de biomassa dan werkelijk betrokken zou worden. Het onderzoek verandert dan ook niets aan de conclusies ten aanzien van de mogelijke invloed van het Lynemouth-project, daar het zich in het bijzonder richt op de mogelijke gevolgen van toekomstige ontwikkelingen.

(110)

Ten slotte is Lynemouth volgens door het Verenigd Koninkrijk ingediende gegevens van plan om biomassa te betrekken van circa […] fabrieken uit […] staten in het zuidwesten van de VS. Het risico op verstoring van lokale markten wordt verder ingeperkt door de verscheidenheid van de toeleveringsketen.

(111)

De Commissie concludeert derhalve dat de maatregel naar verwachting niet zal leiden tot overmatige verstoring van de grondstoffenmarkt. In dit verband wordt eraan herinnerd dat de steun wordt verleend voor de productie van elektriciteit uit vaste biomassa en dat die steun hooguit indirect gevolgen kan hebben voor de grondstoffenvoorziening van de houtpelletindustrie.

(112)

Zoals uiteengezet in alinea 97 MESK lopen staatssteunmaatregelen die zijn toegespitst op het marktfalen dat ze beogen te verhelpen minder risico de concurrentie sterk te verstoren. De Commissie merkt op dat de steun er op een proportionele en gepaste manier rechtstreeks op gericht is de doelstellingen ten aanzien van hernieuwbare energie en CO2-reductie te halen. Daarom is ook het risico op concurrentievervalsing beperkter. Zoals uiteengezet in overweging 110 hierboven heeft de Commissie geen overmatige verstoringen op de betrokken productmarkt (houtpellets) vastgesteld. Ook op markten hogerop in de keten (grondstoffen) zijn geen overmatige verstoringen gevonden.

(113)

Bovendien moet de Commissie beoordelen of de maatregel de concurrentie vervalst of dreigt te vervalsen voor zover de maatregel het handelsverkeer tussen de lidstaten ongunstig beïnvloedt. De gevolgen voor de grondstoffenmarkt zijn lokaal en doen zich meestal buiten Europa voor aangezien de houtpellets worden ingevoerd. De gevolgen op de handel tussen lidstaten zouden daarom in elk geval beperkt zijn.

(114)

Derhalve oordeelt de Commissie dat de negatieve effecten van de steun aan het Lynemouth-project in termen van concurrentievervalsing en invloed op het handelsverkeer tussen lidstaten beperkt zijn en dat de positieve effecten ervan in termen van bijdrage aan de doelstelling van gemeenschappelijk belang (energieproductie uit hernieuwbare bronnen en CO2-reductie bij opwekking van elektriciteit) opwegen tegen die negatieve effecten, zodat de balans positief is.

(115)

In de context van het besluit ten aanzien van CfD voor hernieuwbare energiebronnen (SA.36196) en het besluit met betrekking tot FIDeR-steun voor vijf windenergieprojecten op zee (SA.38758, SA.38759, SA.38761, SA.38763 en SA.38812), en voor een warmte-krachtcentrale op biomassa (SA.38796), heeft het Verenigd Koninkrijk toegezegd dat het de manier waarop de aansprakelijkheid van elektriciteitsleveranciers voor CfD-betalingen wordt berekend zal aanpassen zodat de in aanmerking komende hernieuwbare elektriciteit die in EU-lidstaten buiten het Verenigd Koninkrijk wordt opgewekt en geleverd wordt aan klanten in het Verenigd Koninkrijk, niet in het marktaandeel van leveranciers wordt meegerekend.

(116)

Het Verenigd Koninkrijk zal erop toezien dat er geen CfD-betalingen worden verricht voordat deze vrijstelling is ingesteld, of, als dat niet mogelijk is, zal het Verenigd Koninkrijk een mechanisme in werking stellen om leveranciers schadeloos te stellen voor in aanmerking komende ingevoerde hernieuwbare elektriciteit die geleverd wordt voordat de vrijstelling in werking treedt, maar nadat de CfD-betalingen in gang zijn gezet.

(117)

De toezegging waarnaar wordt verwezen in overweging 114 is ook van toepassing op de aangemelde maatregel.

(118)

In het licht van de toezegging waarnaar in overweging 114 wordt verwezen, oordeelt de Commissie dat het financieringsmechanisme van de aangemelde steunmaatregelen geen beperkingen met zich zou moeten meebrengen die strijdig zijn met artikel 30 of artikel 110 VWEU.

(119)

Gezien het bovenstaande oordeelt de Commissie dat de aangemelde steunmaatregel op noodzakelijke en proportionele wijze een doelstelling van gemeenschappelijk belang dient in overeenstemming met het MESK en bijgevolg verenigbaar is met de interne markt op grond van artikel 107, lid 3, onder c), van het VWEU.