16.12.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 342/1

(1)

Richtlijn 2014/107/EU van de Raad (3), houdende wijziging van Richtlijn 2011/16/EU van de Raad (4), is sinds 1 januari 2016 van toepassing in 27 lidstaten en vanaf 1 januari 2017 in Oostenrijk. Met deze richtlijn wordt de internationale standaard voor de automatische uitwisseling van financiële rekeninggegevens in belastingzaken in de Unie uitgevoerd, waardoor wordt gewaarborgd dat inlichtingen betreffende rekeninghouders van financiële rekeningen worden gerapporteerd aan de lidstaat waarvan de rekeninghouder ingezetene is.

(2)

Richtlijn 2011/16/EU bepaalt dat wanneer de rekeninghouder een intermediaire structuur is, financiële instellingen door die structuur heen moeten kijken en de uiteindelijk begunstigden ervan moeten identificeren en rapporteren. Dit belangrijke onderdeel in de toepassing van de richtlijn is afhankelijk van antiwitwasinlichtingen („anti-money-laundering” — „AML”) die zijn verkregen op grond van Richtlijn (EU) 2015/849 van het Europees Parlement en de Raad (5) om de uiteindelijk begunstigden te kunnen identificeren.

(3)

Om er doeltreffend op te kunnen toezien dat financiële instellingen de due-diligenceprocedures van Richtlijn 2011/16/EU toepassen, moeten de belastingautoriteiten toegang hebben tot AML-inlichtingen. Zonder die toegang zijn deze autoriteiten er niet toe in staat erop toe te zien, te bevestigen en te controleren dat de financiële instellingen Richtlijn 2011/16/EU naar behoren toepassen door de uiteindelijk begunstigden van intermediaire structuren correct te identificeren en te rapporteren.

(4)

Richtlijn 2011/16/EU bevat andere uitwisselingen van inlichtingen en vormen van administratieve samenwerking tussen lidstaten. In het kader van administratieve samenwerking in belastingzaken toegang verlenen tot AML-inlichtingen in het bezit van entiteiten op grond van Richtlijn (EU) 2015/849, zal ervoor zorgen dat belastingautoriteiten beter zijn gewapend om hun taken uit hoofde van Richtlijn 2011/16/EU te vervullen, alsmede om belastingontduiking en -fraude doeltreffender te bestrijden.

(5)

Het is daarom noodzakelijk te waarborgen dat de belastingautoriteiten toegang hebben tot AML-inlichtingen, -procedures, -documenten en -mechanismen, zodat zij hun taken bij het toezicht op de correcte toepassing van Richtlijn 2011/16/EU kunnen uitvoeren en met het oog op het functioneren van alle vormen van administratieve samenwerking uit hoofde van die richtlijn.

(6)

Deze richtlijn eerbiedigt de grondrechten en neemt de beginselen in acht die zijn erkend in het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie. Wanneer in deze richtlijn wordt vereist dat toegang voor de belastingautoriteiten tot persoonsgegevens bij wet wordt vastgesteld, betekent dit niet noodzakelijk dat een wetgevingshandeling van een parlement nodig is, onverminderd het constitutionele bestel van de betrokken lidstaat. Een dergelijke wet dient evenwel duidelijk en precies te zijn en de toepassing ervan dient voor de personen die eraan zijn onderworpen, duidelijk en voorzienbaar te zijn, in overeenstemming met de jurisprudentie van het Hof van Justitie van de Europese Unie en het Europees Hof voor de Rechten van de Mens.

(7)

Daar de doelstelling van deze richtlijn, namelijk een doeltreffende administratieve samenwerking tussen de lidstaten en een doeltreffend toezicht erop onder voorwaarden die verenigbaar zijn met het goed functioneren van de interne markt, niet voldoende door de lidstaten kan worden verwezenlijkt en dit wegens de vereiste uniformiteit en doeltreffendheid dus beter op Unieniveau kan worden verwezenlijkt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze richtlijn niet verder dan nodig is om deze doelstelling te verwezenlijken.

(8)

De door de financiële instellingen op grond van Richtlijn 2011/16/EU verrichte customer due diligence-procedures zijn reeds van start gegaan en de eerste uitwisselingen moeten uiterlijk in september 2017 worden voltooid. Om ervoor te zorgen dat het doeltreffende toezicht op de toepassing van die richtlijn geen vertraging oploopt, dient deze wijzigingsrichtlijn derhalve zo spoedig mogelijk, en ten laatste op 1 januari 2018, in werking te treden en te zijn omgezet.

(9)

Richtlijn 2011/16/EU moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd,

16.12.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 342/4

(1)

Bijlage III bij Verordening (EG) nr. 1235/2008 van de Commissie (2) bevat een lijst van derde landen waarvan de productiesystemen en de controlemaatregelen voor de biologische productie van landbouwproducten als gelijkwaardig met die van Verordening (EG) nr. 834/2007 zijn erkend.

(2)

De Republiek Korea heeft de Commissie meegedeeld dat haar bevoegde autoriteit de erkenning van één controleorgaan heeft ingetrokken en drie andere controleorganen heeft toegevoegd aan de lijst van erkende controleorganen.

(3)

Bijlage IV bij Verordening (EG) nr. 1235/2008 bevat een lijst van de controlerende autoriteiten en de controleorganen die bevoegd zijn om in derde landen voor gelijkwaardigheidsdoeleinden controles uit te voeren en certificaten af te geven.

(4)

De Commissie heeft een verzoek van „A CERT European Organization for Certification SA” tot opname in de lijst van bijlage IV bij Verordening (EG) nr. 1235/2008 ontvangen en onderzocht. Op basis van de ontvangen informatie heeft de Commissie geconcludeerd dat het gerechtvaardigd is „A CERT European Organization for Certification SA” te erkennen voor de productcategorieën A en D voor Albanië, Azerbeidzjan, Bhutan, Belarus, Chili, China, de Dominicaanse Republiek, Ecuador, Egypte, Ethiopië, Grenada, Georgië, Indonesië, Iran, Jamaica, Jordanië, Kenia, Kazachstan, Libanon, Marokko, Moldavië, de voormalige Joegoslavische Republiek Macedonië, Papoea-Nieuw-Guinea, de Filipijnen, Pakistan, Servië, Rusland, Rwanda, Saudi-Arabië, Thailand, Turkije, Taiwan, Tanzania, Oekraïne, Uganda en Zuid-Afrika.

(5)

De Commissie heeft een verzoek van „Bioagricert S.r.l.” tot wijziging van zijn specifieke gegevens ontvangen en onderzocht. Op basis van de ontvangen informatie heeft de Commissie geconcludeerd dat het gerechtvaardigd is het geografische toepassingsgebied van zijn erkenning voor productcategorie A uit te breiden met Indonesië en Senegal, voor de productcategorieën A en D met Albanië en Bangladesh en voor productcategorie E met Albanië en Thailand.

(6)

„Caucacert” heeft de Commissie meegedeeld dat zijn vermelde handelsnaam niet correct is en moet worden veranderd in „Caucascert”.

(7)

De Commissie heeft een verzoek van „CCPB Srl” tot wijziging van zijn specifieke gegevens ontvangen en onderzocht. Op basis van de ontvangen informatie heeft de Commissie geconcludeerd dat het gerechtvaardigd is het geografische toepassingsgebied van zijn erkenning voor de productcategorieën A, B, D, E en F uit te breiden met Georgië, Iran, Jordanië en Saudi-Arabië, voor productcategorie B met China, Irak, Mali, de Filipijnen en Syrië, voor productcategorie C met Marokko en Tunesië, voor productcategorie E met Tunesië en voor de productcategorieën E en F met China, Egypte, Irak, Libanon, Marokko, Mali, de Filipijnen, San Marino, Syrië en Turkije.

(8)

De Commissie heeft een verzoek van „CERES Certification of Environmental Standards GmbH” tot wijziging van zijn specifieke gegevens ontvangen en onderzocht. Op basis van de ontvangen informatie heeft de Commissie geconcludeerd dat het gerechtvaardigd is het geografische toepassingsgebied van zijn erkenning voor de productcategorieën A, B en D uit te breiden met Armenië, voor de productcategorieën A en D met Belarus, Malawi, Sierra Leone, Somalië en Tadzjikistan en voor productcategorie B met Guatemala, Honduras, Nicaragua en El Salvador.

(9)

De Commissie heeft een verzoek van „Control Union Certifications” tot wijziging van zijn specifieke gegevens ontvangen en onderzocht. Op basis van de ontvangen informatie heeft de Commissie geconcludeerd dat het gerechtvaardigd is het geografische toepassingsgebied van zijn erkenning voor de productcategorieën A, B, C, D, E en F uit te breiden met Burundi, Somalië en Zuid-Sudan, voor de productcategorieën B en C met Angola, Belarus, Djibouti, Eritrea, Fiji, Liberia, Niger, Tsjaad en Kosovo en voor de productcategorieën B, C en D met de Democratische Republiek Congo en Madagaskar.

(10)

De Commissie heeft een verzoek van „Ecocert SA” tot wijziging van zijn specifieke gegevens ontvangen en onderzocht. Op basis van de ontvangen informatie heeft de Commissie geconcludeerd dat het gerechtvaardigd is het geografische toepassingsgebied van zijn erkenning voor productcategorie B uit te breiden met Mozambique en voor productcategorie C met Bangladesh, Chili, Hongkong, Honduras, Peru en Vietnam.

(11)

Ecocert SA heeft de Commissie meegedeeld dat zijn dochteronderneming „ECOCERT IMO Denetim ve Belgelendirme Ltd Ști” haar certificeringsactiviteiten in alle derde landen waarvoor zij was erkend, heeft stopgezet. Bijgevolg mag „ECOCERT IMO Denetim ve Belgelendirme Ltd Ști” niet langer op de lijst van bijlage IV bij Verordening (EG) nr. 1235/2008 staan.

(12)

De Commissie heeft een verzoek van „Ekoagros” tot opname in de lijst van bijlage IV bij Verordening (EG) nr. 1235/2008 ontvangen en onderzocht. Op basis van de ontvangen informatie heeft de Commissie geconcludeerd dat het gerechtvaardigd is „Ekoagros” te erkennen voor productcategorie A voor Rusland, voor de productcategorieën A en B voor Belarus en Oekraïne, voor de productcategorieën A en D voor Tadzjikistan en voor de productcategorieën A en F voor Kazachstan.

(13)

De Commissie heeft een verzoek van „Florida Certified Organic Growers and Consumers, Inc. (FOG), DBA as Quality Certification Services (QCS)” tot wijziging van zijn specifieke gegevens ontvangen en onderzocht. Op basis van de ontvangen informatie heeft de Commissie geconcludeerd dat het gerechtvaardigd is het geografische toepassingsgebied van zijn erkenning voor de productcategorieën A en D uit te breiden met Jamaica en Vietnam en voor productcategorie D met Ecuador.

(14)

De Commissie heeft een verzoek van „IMOswiss AG” tot wijziging van zijn specifieke gegevens ontvangen en onderzocht. Op basis van de ontvangen informatie heeft de Commissie geconcludeerd dat het gerechtvaardigd is het geografische toepassingsgebied van zijn erkenning voor productcategorie A uit te breiden met de Verenigde Arabische Emiraten, voor de productcategorieën A en D met Burundi, voor productcategorie B met Mexico en Peru en voor productcategorie C met Brunei, China, Hongkong, Honduras, Madagaskar en de Verenigde Staten. Daarnaast heeft „IMOswiss AG” de Commissie meegedeeld dat het zijn certificeringsactiviteiten in Azerbeidzjan, Georgië, Kazachstan, Kirgizië, Oezbekistan, Rusland en Tadzjikistan heeft stopgezet. Bijgevolg mag het voor die landen niet langer op de lijst van bijlage IV bij Verordening (EG) nr. 1235/2008 staan.

(15)

De Commissie heeft een verzoek van „Kiwa BCS Öko-Garantie GmbH” tot wijziging van zijn specifieke gegevens ontvangen en onderzocht. Op basis van de ontvangen informatie heeft de Commissie geconcludeerd dat het gerechtvaardigd is het geografische toepassingsgebied van zijn erkenning voor de productcategorieën A en D uit te breiden met Zambia, voor productcategorie B met Laos, Myanmar/Birma en Thailand, voor productcategorie C met Hongkong, Indonesië en Sri Lanka en voor de productcategorieën C en E met Bangladesh.

(16)

De Commissie heeft een verzoek van „Mayacert” tot wijziging van zijn specifieke gegevens ontvangen en onderzocht. Op basis van de ontvangen informatie heeft de Commissie geconcludeerd dat het gerechtvaardigd is het geografische toepassingsgebied van zijn erkenning voor productcategorie A uit te breiden met Colombia, de Dominicaanse Republiek en El Salvador, voor de productcategorieën A en D met Belize en Peru en voor productcategorie B met Guatemala, Honduras en Nicaragua.

(17)

De Commissie heeft een verzoek van „OneCert International PVT Ltd” tot wijziging van zijn specifieke gegevens ontvangen en onderzocht. Op basis van de ontvangen informatie heeft de Commissie geconcludeerd dat het gerechtvaardigd is het geografische toepassingsgebied van zijn erkenning voor de productcategorieën A en D uit te breiden met Bangladesh, China, Ghana, Cambodja, Laos, Myanmar/Birma, Oman, Rusland en Saudi-Arabië.

(18)

De Commissie heeft een verzoek van „Oregon Tilth” tot wijziging van zijn specifieke gegevens ontvangen en onderzocht. Op basis van de ontvangen informatie heeft de Commissie geconcludeerd dat het gerechtvaardigd is het toepassingsgebied van zijn erkenning voor productcategorie E uit te breiden met Mexico.

(19)

De Commissie heeft een verzoek van „Organic Certifiers” tot wijziging van zijn specifieke gegevens ontvangen en onderzocht. Op basis van de ontvangen informatie heeft de Commissie geconcludeerd dat het gerechtvaardigd is het geografische toepassingsgebied van zijn erkenning voor de productcategorieën A en D uit te breiden met Indonesië.

(20)

De Commissie heeft een verzoek van „Organska Kontrola” tot wijziging van zijn specifieke gegevens ontvangen en onderzocht. Op basis van de ontvangen informatie heeft de Commissie geconcludeerd dat het gerechtvaardigd is het toepassingsgebied van zijn erkenning voor productcategorie B uit te breiden met alle landen.

(21)

„QC&I GmbH” heeft de Commissie meegedeeld dat het zijn certificeringsactiviteiten in alle derde landen waarvoor het was erkend, heeft stopgezet. Bijgevolg mag het niet langer op de lijst van bijlage IV bij Verordening (EG) nr. 1235/2008 staan.

(22)

De Commissie heeft een verzoek van „Suolo e Salute srl” tot wijziging van zijn specifieke gegevens ontvangen en onderzocht. Op basis van de ontvangen informatie heeft de Commissie geconcludeerd dat het gerechtvaardigd is het geografische toepassingsgebied van zijn erkenning voor productcategorie A uit te breiden met de Dominicaanse Republiek en Egypte en voor productcategorie D met de Dominicaanse Republiek.

(23)

Elke verwijzing naar Taiwan in bijlage IV bij Verordening (EG) nr. 1235/2008 moet worden begrepen als een verwijzing naar het afzonderlijk douanegebied Taiwan, Penghu, Kinmen en Matsu.

(24)

De bijlagen III en IV bij Verordening (EG) nr. 1235/2008 moeten bijgevolg dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(25)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité voor biologische productie,

1)

Bijlage III wordt gewijzigd overeenkomstig bijlage I bij deze verordening.

2)

Bijlage IV wordt gewijzigd overeenkomstig bijlage II bij deze verordening.

16.12.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 342/14

(1)

Lallemand SAS heeft overeenkomstig artikel 13, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1831/2003 een aanvraag tot wijziging van de naam van de vergunninghouder ingediend met betrekking tot de Verordeningen (EG) nr. 226/2007 (2), (EG) nr. 1293/2008 (3), (EG) nr. 910/2009 (4), (EG) nr. 911/2009 (5), (EU) nr. 1120/2010 (6), (EU) nr. 212/2011 (7) van de Commissie en de Uitvoeringsverordeningen (EU) nr. 95/2013 (8) en (EU) nr. 413/2013 (9) van de Commissie.

(2)

De aanvrager voert aan dat Danstar Ferment AG de wettelijke eigenaar is van de rechten voor het in de handel brengen van de toevoegingsmiddelen voor diervoeding Pediococcus acidilactici CNCM MA 18/5M en Saccharomyces cerevisiae CNCM I-1077. De aanvrager heeft de nodige gegevens ingediend ter onderbouwing van de aanvraag.

(3)

De voorgestelde wijziging van de vergunninghouder is louter administratief en maakt geen nieuwe beoordeling van de desbetreffende toevoegingsmiddelen noodzakelijk. De Europese Autoriteit voor voedselveiligheid is in kennis gesteld van de aanvraag.

(4)

Om Danstar Ferment AG in staat te stellen gebruik te maken van zijn rechten, is het nodig dat de respectieve vergunningsvoorwaarden worden gewijzigd.

(5)

De Verordeningen (EG) nr. 226/2007, (EG) nr. 1293/2008, (EG) nr. 910/2009, (EG) nr. 911/2009, (EU) nr. 1120/2010, (EU) nr. 212/2011 en de Uitvoeringsverordeningen (EU) nr. 95/2013 en (EU) nr. 413/2013 moeten daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(6)

Aangezien er geen veiligheidsredenen zijn die tot de onmiddellijke toepassing van de wijzigingen van de Verordeningen (EG) nr. 226/2007, (EG) nr. 1293/2008, (EG) nr. 910/2009, (EG) nr. 911/2009, (EU) nr. 1120/2010, (EU) nr. 212/2011 en de Uitvoeringsverordeningen (EU) nr. 95/2013 en (EU) nr. 413/2013 door deze verordening verplichten, mogen de bestaande voorraden worden opgebruikt tijdens een overgangsperiode.

(7)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

1)

In de titel wordt de term „Lallemand SAS” vervangen door de term „Danstar Ferment AG”.

2)

In kolom 2 van de bijlage wordt de term „LALLEMAND SAS” vervangen door de term „Danstar Ferment AG, vertegenwoordigd door Lallemand SAS”.

1)

In de titel wordt de term „Lallemand SAS” vervangen door de term „Danstar Ferment AG”.

2)

In kolom 2 van de bijlage wordt de term „Lallemand SAS” vervangen door de term „Danstar Ferment AG, vertegenwoordigd door Lallemand SAS”.

1)

In de titel wordt de term „Lallemand SAS” vervangen door de term „Danstar Ferment AG”.

2)

In kolom 2 van de bijlage wordt de term „Lallemand SAS” vervangen door de term „Danstar Ferment AG, vertegenwoordigd door Lallemand SAS”.

1)

In de titel wordt de term „Lallemand SAS” vervangen door de term „Danstar Ferment AG”.

2)

In kolom 2 van de bijlage wordt de term „Lallemand SAS” vervangen door de term „Danstar Ferment AG, vertegenwoordigd door Lallemand SAS”.

1)

In de titel wordt de term „Lallemand SAS” vervangen door de term „Danstar Ferment AG”.

2)

In kolom 2 van de bijlage wordt de term „Lallemand SAS” vervangen door de term „Danstar Ferment AG, vertegenwoordigd door Lallemand SAS”.

1)

In de titel wordt de term „Lallemand SAS” vervangen door de term „Danstar Ferment AG”.

2)

In kolom 2 van de bijlage wordt de term „Lallemand SAS” vervangen door de term „Danstar Ferment AG, vertegenwoordigd door Lallemand SAS”.

16.12.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 342/18

(1)

De verlening van vergunningen voor toevoegingsmiddelen voor diervoeding, met inbegrip van de vergunningsgronden en -procedures, is geregeld bij Verordening (EG) nr. 1831/2003.

(2)

Overeenkomstig artikel 7 van Verordening (EG) nr. 1831/2003 is een aanvraag voor de verlening van een vergunning voor dikoperoxide als toevoegingsmiddel voor diervoeding ingediend; de krachtens artikel 7, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1831/2003 vereiste nadere gegevens en documenten waren bij de aanvraag gevoegd.

(3)

Die aanvraag betreft de verlening van een vergunning voor dikoperoxide als toevoegingsmiddel in de categorie „nutritionele toevoegingsmiddelen” voor alle diersoorten.

(4)

De Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) heeft in haar advies van 25 mei 2016 (2) geconcludeerd dat dikoperoxide onder de voorgestelde gebruiksvoorwaarden geen ongunstige effecten heeft voor de diergezondheid of de gezondheid van de consument en dat er geen veiligheidsproblemen voor de gebruikers zullen rijzen als de nodige beschermingsmaatregelen worden genomen.

(5)

De EFSA heeft voorts geconcludeerd dat dikoperoxide voor het milieu niet meer risico's oplevert dan de andere bronnen van koper en dat het voor alle diersoorten kan worden beschouwd als een doeltreffende bron van koper. Specifieke eisen voor monitoring na het in de handel brengen acht de EFSA niet nodig. Zij heeft ook het verslag over de analysemethode voor het toevoegingsmiddel voor diervoeding geverifieerd dat door het bij artikel 21 van Verordening (EG) nr. 1831/2003 ingestelde referentielaboratorium was ingediend.

(6)

De in de aanvraag gebruikte naam van het toevoegingsmiddel is dikoperoxide. De IUPAC-naam (Internationale Unie voor Zuivere en Toegepaste Chemie) van het toevoegingsmiddel is echter koper(I)oxide. Overeenkomstig de aanbeveling van de EFSA in haar advies over kopermonoxide (3) moet het toevoegingsmiddel koper(I)oxide worden genoemd.

(7)

Uit de beoordeling van koper(I)oxide blijkt dat aan de in artikel 5 van Verordening (EG) nr. 1831/2003 vermelde voorwaarden voor de verlening van een vergunning is voldaan. Het gebruik van die stof zoals omschreven in de bijlage bij deze verordening moet daarom worden toegestaan.

(8)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

16.12.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 342/22

(1)

In bijlage I bij Verordening (EG) nr. 881/2002 worden de personen, groepen en entiteiten opgesomd waarvan de tegoeden en economische middelen krachtens die verordening worden bevroren.

(2)

Het Sanctiecomité van de VN-Veiligheidsraad heeft op 12 december 2016 besloten één natuurlijke persoon toe te voegen aan de lijst van personen, groepen en entiteiten waarvan de tegoeden en economische middelen dienen te worden bevroren. Bijlage I bij Verordening (EG) nr. 881/2002 moet daarom dienovereenkomstig worden bijgewerkt.

(3)

Om de doeltreffendheid van de in deze verordening vastgestelde maatregelen te garanderen, dient deze verordening onmiddellijk in werking te treden,

16.12.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 342/24

(1)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011 zijn, op grond van de resultaten van de multilaterale handelsbesprekingen van de Uruguayronde, de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de perioden die in bijlage XVI, deel A, bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

De forfaitaire invoerwaarde wordt elke dag berekend overeenkomstig artikel 136, lid 1, van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011, met inachtneming van de variabele gegevens voor die dag. Bijgevolg moet deze verordening in werking treden op de dag van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie,

16.12.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 342/26

(1)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) 2016/2080 van de Commissie (3) is de verkoop van mageremelkpoeder in het kader van een openbare inschrijving geopend.

(2)

In het licht van de inschrijvingen die voor de eerste deelinschrijving zijn ontvangen, moet een minimumverkoopprijs worden vastgesteld.

(1)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité voor de gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten,

16.12.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 342/28

(1)

Op grond van Beschikking 2007/884/EG van de Raad (2) werd het Verenigd Koninkrijk tot 31 december 2010 gemachtigd om het recht van de huurder of lessee op aftrek van de voorbelasting op de huur- of leasekosten van een personenauto die niet uitsluitend voor bedrijfsdoeleinden wordt gebruikt, tot 50 % te beperken. Tevens werd het Verenigd Koninkrijk gemachtigd om het privégebruik van een auto die door een belastingplichtige voor bedrijfsdoeleinden wordt gehuurd of geleased, niet als een dienst onder bezwarende titel aan te merken. Dankzij die maatregelen (de „derogatiemaatregelen”) hoeft de huurder of lessee niet voor zulke auto's van de zaak een administratie van de gereden privékilometers bij te houden noch belasting over de feitelijk afgelegde privékilometers te voldoen.

(2)

Besluit (EG) nr. 2007/884/EG werd later gewijzigd bij Uitvoeringsbesluit 2011/37/EU van de Raad (3) en bij Uitvoeringsbesluit 2013/681/EU van de Raad (4), waarin de geldigheidsduur voor de derogatiemaatregelen verlengd werd tot 31 december 2016.

(3)

Bij brief, ingekomen bij de Commissie op 14 maart 2016, heeft het Verenigd Koninkrijk verzocht om machtiging tot verlenging van de derogatiemaatregelen.

(4)

Overeenkomstig artikel 395, lid 2, tweede alinea, van Richtlijn 2006/112/EG heeft de Commissie de overige lidstaten bij brief van 28 juni 2016 van het verzoek van het Verenigd Koninkrijk in kennis gesteld. Bij brief van 28 juni 2016 heeft de Commissie het Verenigd Koninkrijk meegedeeld dat zij over alle gegevens beschikte die zij nodig achtte voor de beoordeling van het verzoek.

(5)

Overeenkomstig artikel 3 van Beschikking 2007/884/EG heeft het Verenigd Koninkrijk de Commissie een verslag voorgelegd over de toepassing van die beschikking, met daarin ook een evaluatie van het percentage van de aftrekbeperking. Uit de door het Verenigd Koninkrijk verstrekte gegevens blijkt dat een beperking van het recht op aftrek tot 50 % nog altijd aansluit bij de werkelijke verhouding tussen het zakelijke en niet-zakelijke gebruik van de voertuigen in kwestie.

(6)

Het Verenigd Koninkrijk moet derhalve worden gemachtigd de derogatiemaatregelen gedurende een nieuwe beperkte periode te blijven toepassen, namelijk tot 31 december 2019.

(7)

Indien het Verenigd Koninkrijk een verdere verlenging na 2019 noodzakelijk acht, moet het de Commissie uiterlijk op 1 april 2019 een verslag voorleggen met daarin ook een evaluatie van het percentage van de aftrekbeperking, samen met het verzoek om verlenging.

(8)

De verlenging van de derogatiemaatregelen zal geen noemenswaardige invloed hebben op de totale belastingopbrengst in het stadium van het eindverbruik en geen negatieve gevolgen hebben voor de eigen middelen van de Unie uit de btw.

(9)

Beschikking 2007/884/EG moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd,

16.12.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 342/30

(1)

Op 29 maart 2016 heeft Nederland verzocht om machtiging tot toepassing, overeenkomstig artikel 19, lid 1, van Richtlijn 2003/96/EG, van een verlaagd belastingtarief voor elektriciteit die wordt geleverd aan elektrische voertuigen. Op verzoek van de Commissie hebben de Nederlandse autoriteiten op 6 april, 20 juni en 18 augustus 2016 aanvullende inlichtingen verstrekt.

(2)

Het verlaagde tarief heeft tot doel het gebruik van elektrische voertuigen te bevorderen door de kosten voor de elektriciteit die wordt gebruikt voor de aandrijving van deze voertuigen te verlagen.

(3)

Het gebruik van elektrische voertuigen voorkomt de uitstoot van luchtverontreinigende stoffen door de verbranding van benzine en diesel of andere fossiele brandstoffen en draagt zodoende bij tot de verbetering van de luchtkwaliteit in steden. Bovendien kan het gebruik van elektrische voertuigen de CO2-uitstoot verminderen wanneer de gebruikte elektriciteit is geproduceerd uit hernieuwbare energiebronnen. Er wordt bijgevolg verwacht dat de maatregel zal bijdragen aan de doelstellingen van het milieu-, gezondheids- en klimaatbeleid van de Unie.

(4)

Nederland heeft expliciet gevraagd te bepalen dat het verlaagde tarief wordt toegepast op de levering van stroom aan elektrische auto's voor zowel zakelijk als niet-zakelijk gebruik en dat deze verlaging ook wordt toegepast op laadstations die niet voor het publiek toegankelijk zijn.

(5)

Nederland heeft verzocht het verlaagde belastingtarief op elektriciteit alleen toe te passen voor oplaadstations waar de elektriciteit wordt gebruikt om rechtstreeks elektrische voertuigen op te laden en dat tarief niet toe te passen op elektriciteit die wordt geleverd door middel van een wisseling van batterijen.

(6)

Een verlaagd belastingtarief op elektriciteit die wordt geleverd aan elektrische voertuigen via laadstations zal de businesscase van voor het publiek toegankelijke oplaadstations in Nederland verbeteren, waardoor het gebruik van elektrische auto's aantrekkelijker wordt en zou leiden tot een betere luchtkwaliteit.

(7)

Gezien het beperkte aantal elektrische voertuigen en het feit dat de belasting op elektriciteit geleverd via laadstations voor elektrische voertuigen boven het minimumbelastingniveau voor zakelijk gebruik ligt dat is vastgelegd in artikel 10 van Richtlijn 2003/96/EG, zal de maatregel tijdens de duur ervan waarschijnlijk niet tot verstoringen van de mededinging leiden en zal deze derhalve geen negatieve gevolgen hebben voor de goede werking van de interne markt.

(8)

Het belastingniveau voor elektriciteit die wordt geleverd via laadstations voor elektrische voertuigen voor andere dan bedrijfsdoeleinden, zal boven het minimumbelastingniveau voor niet-zakelijk gebruik liggen, zoals bedoeld in artikel 10 van Richtlijn 2003/96/EG.

(9)

Overeenkomstig artikel 19, lid 2, van Richtlijn 2003/96/EG dient iedere uit hoofde van artikel 19, lid 1, van die richtlijn verleende machtiging in de tijd strikt beperkt te zijn. Nederland heeft gevraagd dat de machtiging voor vier jaar wordt verleend, om ervoor te zorgen dat de machtigingsperiode lang genoeg is om marktdeelnemers niet te ontmoedigen de noodzakelijke investeringen te doen.

(10)

Dit besluit laat de toepassing van de Unieregels betreffende staatssteun onverlet,

16.12.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 342/32

(1)

De rekeningen van de Europese Centrale Bank (ECB) en van de nationale centrale banken van de lidstaten die de euro als munt hebben, worden gecontroleerd door onafhankelijke externe accountants die zijn aanbevolen door de Raad van bestuur van de ECB en zijn aanvaard door de Raad.

(2)

Het mandaat van de externe accountants van Banc Ceannais na hÉireann/de Central Bank of Ireland is na de audit van het boekjaar 2015 verstreken. Het is derhalve noodzakelijk om met ingang van het boekjaar 2016 externe accountants te benoemen.

(3)

Banc Ceannais na hÉireann/de Central Bank of Ireland heeft Mazars geselecteerd als haar externe accountants voor de boekjaren 2016 tot en met 2020.

(4)

De Raad van bestuur van de ECB heeft aanbevolen Mazars te benoemen tot externe accountants van Banc Ceannais na hÉireann/de Central Bank of Ireland voor de boekjaren 2016 tot en met 2020.

(5)

Op grond van de aanbeveling van de Raad van bestuur van de ECB moet Besluit 1999/70/EG van de Raad (2) dienovereenkomstig worden gewijzigd,

16.12.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 342/34

(1)

In de Beschikkingen 2007/305/EG (2), 2007/306/EG (3) en 2007/307/EG (4) worden de regels vastgesteld voor het uit de handel nemen van hybride Ms1 × Rf1 (ACS-BNØØ4-7 × ACS-BNØØ1-4)-koolzaad, hybride Ms1 × Rf2 (ACS-BNØØ4-7 × ACS-BNØØ2-5)-koolzaad en Topas 19/2 (ACS-BNØØ7-1)-koolzaad en daarvan afgeleide producten („gg-materiaal”). Die beschikkingen zijn vastgesteld nadat de vergunninghouder, het bedrijf Bayer CropScience AG, de Commissie had laten weten dat hij niet voornemens was om een aanvraag in te dienen tot verlenging van de vergunning voor dat gg-materiaal overeenkomstig artikel 8, lid 4, eerste alinea, artikel 11, artikel 20, lid 4, en artikel 23 van Verordening (EG) nr. 1829/2003.

(2)

In elk van deze drie beschikkingen werd voorzien in een overgangstermijn van vijf jaar tijdens welke levensmiddelen en diervoeders die materiaal bevatten dat geheel of gedeeltelijk uit dit gg-materiaal bestond of daarmee was geproduceerd, in de handel mochten worden gebracht mits het gehalte niet meer dan 0,9 % bedroeg en die aanwezigheid onvoorzien of technisch niet te voorkomen was. Deze overgangstermijn was bedoeld om rekening te houden met het feit dat soms minieme sporen van dat gg-materiaal in de voedsel- en voederketen aanwezig konden zijn, zelfs nadat Bayer CropScience AG had besloten om te stoppen met de verkoop van zaad dat van deze genetisch gemodificeerde organismen was afgeleid, ook al waren alle maatregelen genomen om de aanwezigheid van dat gg-materiaal te voorkomen.

(3)

In het licht van de ervaring die na het uit de handel halen van dat gg-materiaal is opgedaan, werden de drie beschikkingen bij Uitvoeringsbesluit 2012/69/EU van de Commissie (5) gewijzigd om de overgangstermijn te verlengen tot en met 31 december 2016. Gezien de zeer lage sporenniveaus waarvan melding was gemaakt, werd bij dat uitvoeringsbesluit het aanwezigheidsniveau van dat gg-materiaal dat in levensmiddelen en diervoeders wordt getolereerd, tot 0,1 % (massafractie) verlaagd.

(4)

Daarnaast werd in de Beschikkingen 2007/305/EG, 2007/306/EG en 2007/307/EG een aantal maatregelen vastgesteld die Bayer CropScience AG moest nemen om ervoor te zorgen dat dit gg-materiaal daadwerkelijk uit de handel werd gehaald, en werden de verslagleggingsverplichtingen van Bayer CropScience AG bepaald.

(5)

In december 2013 en in maart 2016 heeft Bayer CropScience AG gemeld dat er in de afgelopen jaren toch nog altijd minieme sporen van die genetisch gemanipuleerde organismen konden worden waargenomen in goederen die koolzaad bevatten, ondanks de maatregelen die werden genomen om aanwezigheid ervan te voorkomen overeenkomstig de Beschikkingen 2007/305/EG, 2007/306/EG en 2007/307/EG. De aanhoudende aanwezigheid van sporen kan worden verklaard door de biologie van koolzaad dat gedurende lange perioden in een slapende toestand kan blijven, alsook door de landbouwpraktijken die zijn toegepast om het zaad te oogsten en de daaruit voortvloeiende accidentele verspreiding, waarvan het niveau moeilijk te schatten was op de datum van vaststelling van de Beschikkingen 2007/305/EG, 2007/306/EG en 2007/307/EG en van Uitvoeringsbesluit 2012/69/EU. Het sporenniveau blijft wel dalen.

(6)

Tegen deze achtergrond is het nodig dat de huidige overgangsperiode met drie jaar wordt verlengd, d.w.z. tot en met 31 december 2019, wat voldoende tijd moet bieden om de totale verwijdering van Ms1 × Rf1, Ms1 × Rf2 en Topas 19/2-koolzaad uit de voedsel- en de voederketen mogelijk te maken.

(7)

Daarnaast moet Bayer CropScience AG, met het oog op een verdere verwijdering van dat gg-materiaal, doorgaan met de uitvoering van het krachtens de Beschikkingen 2007/305/EG, 2007/306/EG en 2007/307/EG verplichte interne programma en met het verzamelen van informatie, zoals tot nu toe op vrijwillige basis gebeurde, over de aanwezigheid van dergelijk materiaal in uit Canada in de Unie ingevoerde goederen die koolzaad bevatten, aangezien Canada het enige land is waar deze koolzaadsoorten werden geteeld voor commerciële doeleinden. Bayer CropScience AG moet uiterlijk op 1 januari 2019 bij de Commissie verslag uitbrengen over beide aspecten.

(8)

Bayer CropScience AG moet zorgen voor de permanente beschikbaarheid van gecertificeerde referentiematerialen om de controlelaboratoria in staat te stellen ook tijdens die overgangstermijn hun analyse uit te voeren.

(9)

De Beschikkingen 2007/305/EG, 2007/306/EG en 2007/307/EG moeten daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(10)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

1)

Artikel 1 wordt vervangen door:

„Artikel 1

De geadresseerde voert een intern programma uit in het kader van de teelt en de zaadproductie om ervoor te zorgen dat ACS-BNØØ4-7, ACS-BNØØ1-4 en de hybride combinatie ACS-BNØØ4-7 × ACS-BNØØ1-4-koolzaad daadwerkelijk uit de handel worden gehaald, en hij verzamelt informatie over de aanwezigheid van deze genetisch gemodificeerde organismen in koolzaad dat vanuit Canada naar de Unie wordt verzonden.

De geadresseerde brengt uiterlijk op 1 januari 2019 bij de Commissie verslag uit over de uitvoering van dit programma en over de aanwezigheid van die genetisch gemodificeerde organismen in koolzaad dat van Canada naar de Unie wordt verzonden.”.

2)

Artikel 2 wordt vervangen door:

„Artikel 2

1.   Tot en met 31 december 2019 wordt de aanwezigheid van materiaal dat geheel of gedeeltelijk uit ACS-BNØØ4-7-koolzaad, ACS-BNØØ1-4-koolzaad en de hybride combinatie ACS-BNØØ4-7 × ACS-BNØØ1-4-koolzaad bestaat of daarmee is geproduceerd, in overeenkomstig artikel 8, lid 1, onder a), en artikel 20, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1829/2003 gemelde levensmiddelen of diervoeders getolereerd, mits:

2.   De geadresseerde moet zorgen voor de beschikbaarheid van gecertificeerd referentiemateriaal voor ACS-BNØØ4-7 × ACS-BNØØ1-4-koolzaad via de American Oil Chemists Society op https://www.aocs.org/attain-lab-services/certified-reference-materials-(crms)”.

3)

De bijlage wordt geschrapt.

1)

Artikel 1 wordt vervangen door:

„Artikel 1

De geadresseerde voert een intern programma uit in het kader van de teelt en de zaadproductie om ervoor te zorgen dat ACS-BNØØ4-7, ACS-BNØØ2-5 en de hybride combinatie ACS-BNØØ4-7 × ACS-BNØØ2-5-koolzaad daadwerkelijk uit de handel worden gehaald, en hij verzamelt informatie over de aanwezigheid van deze genetisch gemodificeerde organismen in koolzaad dat vanuit Canada naar de Unie wordt verzonden.

De geadresseerde brengt uiterlijk op 1 januari 2019 bij de Commissie verslag uit over de uitvoering van dit programma en over de aanwezigheid van die genetisch gemodificeerde organismen in koolzaad dat van Canada naar de Unie wordt verzonden.”.

2)

Artikel 2 wordt vervangen door:

„Artikel 2

1.   Tot en met 31 december 2019 wordt de aanwezigheid van materiaal dat geheel of gedeeltelijk uit ACS-BNØØ4-7-koolzaad, ACS-BNØØ2-5-koolzaad en de hybride combinatie ACS-BNØØ4-7 × ACS-BNØØ2-5-koolzaad bestaat of daarmee is geproduceerd, in overeenkomstig artikel 8, lid 1, onder a), en artikel 20, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1829/2003 gemelde levensmiddelen of diervoeders getolereerd, mits:

2.   De geadresseerde moet zorgen voor de beschikbaarheid van gecertificeerd referentiemateriaal voor ACS-BNØØ4-7 × ACS-BNØØ2-5-koolzaad via de American Oil Chemists Society op https://www.aocs.org/attain-lab-services/certified-reference-materials-(crms)”.

3)

De bijlage wordt geschrapt.

16.12.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 342/38

(1)

De procedure voor de erkenning van in derde landen gevestigde centrale tegenpartijen (hierna „CTP's” genoemd) die in artikel 25 van Verordening (EU) nr. 648/2012 is vastgesteld, is bedoeld om CTP's die zijn gevestigd en een vergunning hebben gekregen in derde landen waarvan de reguleringsnormen gelijkwaardig zijn aan die welke in genoemde verordening zijn vastgesteld, de mogelijkheid te bieden clearingdiensten te verrichten voor clearingleden of handelsplatformen die in de Unie zijn gevestigd. Die erkenningsprocedure en de gelijkwaardigheidsbesluiten waarin wordt voorzien, dragen zodoende bij tot het bereiken van de overkoepelende doelstelling van Verordening (EU) nr. 648/2012 om het systeemrisico te verminderen door meer gebruik te maken van veilige en solide CTP's voor de clearing van over-the-counter (otc) derivatencontracten, ook als die CTP's in een derde land zijn gevestigd en daar een vergunning hebben gekregen.

(2)

Om een rechtstelsel van een derde land als gelijkwaardig aan het rechtsstelsel van de Unie aan te merken wat CTP's betreft, dient het concrete resultaat van het toepasselijke juridische en toezichthoudende kader gelijkwaardig te zijn aan dat van de Unievereisten wat de bereikte toezicht- en regelgevingsdoelstellingen betreft. Doel van deze gelijkwaardigheidstoetsing is daarom na te gaan of het juridische en toezichthoudende kader van India waarborgt dat CTP's die daar zijn gevestigd en een vergunning hebben gekregen, in de Unie gevestigde clearingleden en handelsplatformen niet blootstellen aan een hoger risiconiveau dan dat waaraan de CTP's die in de Unie een vergunning hebben gekregen, kunnen worden blootgesteld — en of ze bijgevolg geen onaanvaardbare niveaus van systeemrisico in de Unie opleveren. In het bijzonder dienen daarbij de aanzienlijk lagere risico's die verbonden zijn aan clearingactiviteiten die worden ontplooid op financiële markten die kleiner zijn dan de financiële markt van de Unie, in aanmerking te worden genomen.

(3)

Op 1 september 2013 heeft de Commissie het technische advies van de Europese Autoriteit voor effecten en markten (hierna de „ESMA” genoemd) ontvangen over het juridische en toezichthoudende kader dat van toepassing is op CTP's waaraan in India een vergunning is verleend. In het technische advies wordt geconcludeerd dat het toepasselijke juridische en toezichthoudende kader op jurisdictioneel gebied waarborgt dat CTP's die in India over een vergunning beschikken, voor verschillende sectoren interne beleidslijnen en procedures hebben vastgesteld die voldoen aan juridisch bindende vereisten die gelijkwaardig zijn aan de vereisten zoals die in titel IV van Verordening (EU) nr. 648/2012 zijn neergelegd.

(4)

Overeenkomstig artikel 25, lid 6, van Verordening (EU) nr. 648/2012 moeten drie voorwaarden vervuld zijn om te kunnen verklaren dat het juridische en toezichthoudende kader van een derde land ten aanzien van CTP's die in dat land over een vergunning beschikken, gelijkwaardig is aan de vereisten die in die verordening zijn vastgelegd.

(5)

Volgens de eerste voorwaarde moeten CTP's die in een derde land over een vergunning beschikken, voldoen aan juridisch bindende vereisten die gelijkwaardig zijn aan de vereisten zoals die in titel IV van Verordening (EU) nr. 648/2012 zijn neergelegd.

(6)

De juridisch bindende vereisten van India voor CTP's die daar een vergunning hebben gekregen om bedrijfseffecten en financiële derivaten te clearen en die onder het toezicht staan van de Securities and Exchange Board of India (SEBI) (hierna „het SEBI-regime” genoemd), zijn vervat in de Securities Contracts (Regulation) Act 1956 (hierna „de SCRA” genoemd) en Securities Contract (Regulation) (Stock Exchange and Clearing Corporations) Regulations 2012 (hierna „de besluiten” genoemd) die in juni 2012 door de SEBI zijn vastgesteld op grond van de bevoegdheden die hem zijn verleend door de SCRA en de Securities and Exchange Board of India Act (SEBI Act). Op 4 september 2013 maakte de SEBI een circulaire bekend (hierna „de circulaire” genoemd) waarin deze de Principles for Financial Markets Infrastructures (hierna „PFMI's” genoemd), die in april 2012 zijn uitgevaardigd door het Committee on Payment and Settlement Systems (2) en de International Organization of Securities Commissions (IOSCO), vaststelde en eiste dat financiële marktinfrastructuren met inbegrip van clearingorganisaties, zich daaraan zouden houden.

(7)

In de SCRA en de besluiten wordt een vergunningsstelsel beschreven voor door de centrale overheid en de SEBI als clearingorganisaties erkende clearingfaciliteiten (hierna „RCC's” genoemd). Een aanvragende clearingfaciliteit moet voldoen aan specifieke vereisten die bedoeld zijn om een eerlijk functioneren van de clearingfaciliteit en de bescherming van beleggers te verzekeren. De centrale overheid of de SEBI kunnen ook voorwaarden opleggen aan RCC's. RCC's moeten een intern reglement van orde vaststellen dat door de centrale overheid en de SEBI wordt beoordeeld voordat een RCC-vergunning wordt afgegeven, en dat in overeenstemming moet zijn met de aan elke RCC opgelegde voorwaarden. Het intern reglement van orde van een RCC kan alleen worden gewijzigd na voorafgaande goedkeuring door de SEBI. Voorts kan de SEBI interne RCC-regels vaststellen voor specifieke kwesties of bestaande interne RCC-regels wijzigen, wanneer dit noodzakelijk of dienstig is. Daarnaast kan de SEBI sancties opleggen voor inbreuken op het intern reglement van orde van RCC's of door de SEBI gegeven aanwijzingen.

(8)

De juridisch bindende eisen voor in India vergunninghoudende CTP's die overheidseffecten, geldmarktinstrumenten en forex-instrumenten clearen en die onder het toezicht van de Reserve Bank of India (RBI) (hierna „het RBI-regime” genoemd) vallen, bestaan uit de Payment and Settlement Systems Act, 2007 (hierna „de PSSA” genoemd) en de Payment and Settlement Systems Regulations, 2008 (hierna „de PSS-besluiten” genoemd). De RBI geeft aan entiteiten vergunningen af om een clearinghuis te opereren, mits deze aan de nodige voorwaarden voldoen (hierna „vergunninghoudende clearinghuizen” genoemd). Voorts kan de RBI specifieke voorwaarden aan een vergunning verbinden, die dan geldt zolang de specifieke voorwaarden zijn vervuld. Op grond van de PSSA stellen clearinghuizen een intern reglement van orde vast en zijn ze gehouden om het clearinghuis in overeenstemming daarmee te opereren.

(9)

Daarnaast is de RBI door de PSSA gemachtigd om algemene aanwijzingen of aanwijzingen voor specifieke vergunninghoudende clearinghuizen te geven. Beide soorten aanwijzingen moeten door de vergunninghoudende clearinghuizen worden nageleefd. De RBI heeft op 26 juli 2013 het „Policy Document for Regulation and Supervision of Financial Market Infrastructures” bekendgemaakt, waarin alle vergunninghoudende clearinghuizen zijn vermeld die de PFMI's in acht moeten nemen.

(10)

Dit besluit ziet uitsluitend op de gelijkwaardigheid van het juridische en toezichthoudende kader voor RCC's en vergunninghoudende clearinghuizen — en niet op het juridische en toezichthoudende kader voor CTP's die clearingdiensten verlenen op de grondstoffenmarkt en waarvoor de Forward Markets Commission bevoegd is voor reglementering en toezicht.

(11)

De juridisch bindende vereisten voor CTP's met een vergunning in India hebben dus een tweeledige structuur. De kernbeginselen waaraan RCC's en vergunninghoudende clearinghuizen zich moeten houden om een vergunning te krijgen voor het verlenen van clearingdiensten in India (hierna „de primaire regels” genoemd), zijn als volgt: a) onder het SEBI-regime: de kernbeginselen voor RCC's zoals uiteengezet in de SCRA en de besluiten, aangevuld met de circulaire van 4 september 2013 die inachtneming van de PFMI's eist, en b) onder het RBI-regime: de PSSA en de PSS-besluiten, samen met het Policy Document for Regulation and Supervision of Financial Market Infrastructures, dat inachtneming van de PFMI's eist. Die primaire regels vormen het eerste niveau van de juridisch bindende vereisten in India. Om aan te tonen dat ze de primaire regels naleven, moeten RCC's hun intern reglement van orde ter goedkeuring voorleggen aan de SEBI. Onder het RBI-regime moeten vergunninghoudende clearinghuizen hun intern reglement van orde naleven bij het opereren van hun vergunninghoudende clearinghuizen. Dat intern reglement van orde omvat het tweede niveau van de juridisch bindende vereisten in India, die nadere voorschriften moeten bevatten over de wijze waarop RCC's en vergunninghoudende clearinghuizen aan die normen moeten voldoen. Bovendien bevat het intern reglement van orde van RCC's en vergunninghoudende clearinghuizen verdere bepalingen die de primaire regels op bepaalde punten aanvullen. Het intern reglement van orde van RCC's en vergunninghoudende clearinghuizen, dat de PFMI's ten uitvoer legt, is juridisch bindend voor RCC's en vergunninghoudende clearinghuizen.

(12)

Bij het beoordelen van de gelijkwaardigheid van het juridische en toezichthoudende kader voor RCC's en vergunninghoudende clearinghuizen die in India gevestigd zijn, dient ook rekening te worden gehouden met de bereikte risicolimitering die dat oplevert in termen van het risiconiveau waaraan in de Unie gevestigde clearingleden en handelsplatformen worden blootgesteld als gevolg van hun deelneming in die entiteiten. De uitkomsten inzake risicolimitering worden bepaald door zowel het risiconiveau dat aan de door de betrokken CTP ontplooide clearingactiviteiten verbonden is en dat afhankelijk is van de omvang van de financiële markt waarop deze opereert, als de geschiktheid van het voor CTP's geldende juridische en toezichthoudende kader voor het limiteren van dat risiconiveau. Om een gelijkwaardige uitkomst inzake risicolimitering te verkrijgen, zijn striktere vereisten inzake risicolimitering vereist voor CTP's die hun activiteiten ontplooien op grotere financiële markten waarvan het inherente risiconiveau hoger is, dan voor CTP's die hun activiteiten ontplooien op kleinere financiële markten waarvan het inherente risiconiveau lager is.

(13)

De financiële markt waarop RCC's en vergunninghoudende clearinghuizen waaraan in India vergunning is verleend, hun clearingactiviteiten ontplooien, is aanzienlijk kleiner dan de markt waarop in de Unie gevestigde CTP's actief zijn. Met name de afgelopen drie jaar vertegenwoordigde de totale waarde van de in India geclearde derivatentransacties minder dan 1 % van de totale waarde van de in de Unie geclearde derivatentransacties. Daarom stelt deelneming in RCC's en vergunninghoudende clearinghuizen die in India zijn gevestigd, in de Unie gevestigde clearingleden en handelsplatformen aan aanzienlijk lagere risico's bloot dan wanneer ze deelnemen in CTP's waaraan in de Unie vergunning is verleend.

(14)

Bijgevolg kan het juridische en toezichthoudende kader dat op in India gevestigde RCC's en vergunninghoudende clearinghuizen van toepassing is, als gelijkwaardig worden beschouwd wanneer dat passend is om dat lagere risiconiveau te limiteren. De primaire regels die van toepassing zijn op RCC's en vergunninghoudende clearinghuizen waaraan in India vergunning is verleend, aangevuld met hun intern reglement van orde dat inachtneming van de PFMI's voorschrijft, limiteren het in India bestaande lagere risiconiveau en leveren een uitkomst inzake risicolimitering op die gelijkwaardig is aan die welke door Verordening (EU) nr. 648/2012 wordt nagestreefd.

(15)

Derhalve dient te worden geconcludeerd dat het juridische en toezichthoudende kader van India waarborgt dat RCC's en vergunninghoudende clearinghuizen die daar over een vergunning beschikken, voldoen aan juridisch bindende vereisten die gelijkwaardig zijn aan de vereisten zoals die in titel IV van Verordening (EU) nr. 648/2012 zijn neergelegd.

(16)

Volgens de tweede voorwaarde van artikel 25, lid 6, van Verordening (EU) nr. 648/2012 moet het juridische en toezichthoudende kader van India voor de CTP's die daar over een vergunning beschikken, voorzien in doorlopend, effectief toezicht en effectieve handhaving ten aanzien van die CTP's.

(17)

Het toezicht op RCC's gebeurt door de SEBI. De SEBI kan interne RCC-regels vaststellen voor specifieke kwesties of bestaande interne RCC-regels wijzigen, met hetzelfde effect als werden deze vastgesteld of gewijzigd door de betrokken RCC. Voorts kan de SEBI aan RCC's aanwijzingen geven in het belang van het publiek, de handel, beleggers of de effectenmarkt. De SEBI kan inspecties, onderzoeken en audits uitvoeren bij RCC's en deze moeten de SEBI informatie verschaffen over hun bedrijfsactiviteiten. In de SCRA is bepaald dat de SEBI sancties kan opleggen voor inbreuken op het intern reglement van orde van RCC's of door de SEBI gegeven aanwijzingen. Ten slotte kunnen vergunningen van RCC's worden ingetrokken door de centrale overheid of de SEBI in het algemeen belang of in het belang van de handel.

(18)

Het toezicht op vergunninghoudende clearinghuizen gebeurt door de RBI. De RBI kan vergunninghoudende clearinghuizen om informatie vragen en is bevoegd tot inspecties van hun bedrijfslocaties en het uitvoeren van audits. Voorts kan de RBI in specifieke omstandigheden aan vergunninghoudende clearinghuizen aanwijzingen geven om hun gedragingen te beëindigen en om de maatregelen te nemen die nodig worden geacht om de situatie te verhelpen. Daarnaast is ook voorzien in sancties in het geval van niet-naleving van de PSSA-bepalingen en de besluiten, bevelen of aanwijzingen van de RBI. Ten slotte kan de vergunning om een vergunninghoudend clearinghuis te opereren door de RBI worden herroepen indien het vergunninghoudende clearinghuis inbreuk maakt op de PSSA, de PSS-besluiten, de bevelen of aanwijzingen van de RBI, of bij niet-nakoming van de voorwaarden waarvan de vergunning afhankelijk is gesteld.

(19)

Derhalve dient te worden geconcludeerd dat RCC's en vergunninghoudende clearinghuizen waaraan in India een vergunning is verleend, onderworpen zijn aan doorlopend, effectief toezicht en effectieve handhaving.

(20)

Volgens de derde voorwaarde van artikel 25, lid 6, van Verordening (EU) nr. 648/2012 moet het juridische en toezichthoudende kader van India voorzien in een effectief gelijkwaardig systeem voor de erkenning van CTP's waaraan uit hoofde van buitenlandse rechtsstelsels een vergunning is verleend (hierna „CTP's uit derde landen” genoemd).

(21)

CTP's uit derde landen kunnen een vergunning als „vergunninghoudend clearinghuis” aanvragen in het kader van het RBI-regime, waardoor CTP's uit derde landen dezelfde clearingdiensten kunnen verlenen als in India gevestigde CTP's. CTP's uit derde landen kunnen voor bepaalde vereisten die gelden voor RCC's en vergunninghoudende clearinghuizen in India, ontheffing krijgen, mits ze de PFMI's in acht nemen en een samenwerkingsregeling wordt afgesloten tussen de RBI en de toezichthouder van het derde land. De beoordeling van de vergunningsaanvraag kan worden gebaseerd op de door de toezichthouder van het derde land verstrekte informatie.

(22)

Derhalve dient te worden geconcludeerd dat het juridische en toezichthoudende kader van India wat betreft de erkenning van CTP's uit derde landen voorziet in een stelsel dat daadwerkelijk gelijkwaardig is.

(23)

Dit besluit is gebaseerd op de op het tijdstip van de vaststelling van dit besluit in India geldende juridisch bindende vereisten voor RCC's en vergunninghoudende clearinghuizen. De Commissie dient, in samenwerking met de ESMA, de ontwikkeling van het juridische en toezichthoudende kader voor RCC's en vergunninghoudende clearinghuizen en de inachtneming van de voorwaarden op grond waarvan dit besluit is genomen, regelmatig te blijven monitoren.

(24)

De regelmatige beoordeling van het juridische en toezichthoudende kader dat in India van toepassing is op CTP's die daar over een vergunning beschikken, dient voor de Commissie de mogelijkheid onverlet te laten om, naast de algemene beoordeling, te allen tijde een specifieke beoordeling te verrichten wanneer relevante ontwikkelingen vereisen dat de Commissie de bij dit besluit erkende gelijkwaardigheid herbeoordeelt. Dit soort herbeoordeling kan tot de intrekking van dit besluit leiden.

(25)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Europees Comité voor het effectenbedrijf,

16.12.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 342/42

(1)

Bij Verordening (EU) nr. 648/2012 worden voorschriften inzake clearing en bilateraal risicobeheer voor over-the-counter derivatencontracten (hierna „otc-derivatencontracten” genoemd), alsook rapportagevoorschriften voor dergelijke contracten, vastgesteld. In artikel 2, punt 7, van Verordening (EU) nr. 648/2012 zijn otc-derivaten omschreven als derivatencontracten waarvan de uitvoering niet plaatsvindt op een gereglementeerde markt in de zin van artikel 4, lid 1, punt 14, van Richtlijn 2004/39/EG van het Europees Parlement en de Raad (2), of op een markt van een derde land die overeenkomstig artikel 2 bis van Verordening (EU) nr. 648/2012 wordt geacht gelijkwaardig te zijn aan een gereglementeerde markt. Een derivatencontract waarvan de uitvoering plaatsvindt op een markt van een derde land die niet wordt geacht gelijkwaardig te zijn aan een gereglementeerde markt, wordt bijgevolg als otc-derivatencontract aangemerkt voor de toepassing van Verordening (EU) nr. 648/2012.

(2)

Overeenkomstig artikel 2 bis van Verordening (EU) nr. 648/2012 wordt een markt van een derde land geacht gelijkwaardig te zijn aan een gereglementeerde markt mits hij voldoet aan juridisch bindende voorschriften die gelijkwaardig zijn aan de in titel III van Richtlijn 2004/39/EG vastgelegde voorschriften, en in dat derde land doorlopend aan effectief toezicht en effectieve handhaving is onderworpen.

(3)

Opdat een markt van een derde land kan worden geacht gelijkwaardig te zijn aan een gereglementeerde markt in de zin van Richtlijn 2004/39/EG, dient het concrete resultaat van de toepasselijke juridisch bindende voorschriften en toezicht- en handhavingsregelingen gelijkwaardig te zijn aan de Unievoorschriften wat de bereikte toezicht- en regelgevingsdoelstellingen betreft. Het doel van de onderhavige gelijkwaardigheidsbeoordeling is bijgevolg na te gaan of de juridisch bindende voorschriften die in Singapore op goedgekeurde beurzen van toepassing zijn, gelijkwaardig zijn aan de in titel III van Richtlijn 2004/39/EG vastgelegde voorschriften, en of die markten doorlopend aan effectief toezicht en effectieve handhaving zijn onderworpen. Markten waaraan op de datum van vaststelling van dit besluit een vergunning als goedgekeurde beurzen is verleend, moeten bijgevolg worden aangewezen als markten die geacht worden gelijkwaardig te zijn aan een gereglementeerde markt in de zin van Richtlijn 2004/39/EG.

(4)

Het Singaporese rechtskader voor goedgekeurde beurzen bestaat uit de Securities and Futures Act (SFA), Securities and Futures (Markets) Regulations 2005, Securities and Futures (Corporate Governance of Approved Exchanges, Approved Clearing Houses and Approved Holding Companies) Regulations 2005, Securities and Futures (Offers of Investments) (Shares and Debentures) Regulations 2005, Securities and Futures (Licensing and Conduct of Business) Regulations 2004 en de overeenkomstig artikel 321 van de SFA door de Monetary Authority of Singapore (MAS) uitgevaardigde richtsnoeren (Guidelines), waaronder de Guidelines on the Regulation of Markets No SFA 02-G01 en de Guidelines on Fit and Proper Criteria No FSG-G01. In de Guidelines on the Regulation of Markets zijn de voor de goedgekeurde beurzen geldende verplichtingen vastgelegd, zoals de verplichting om een eerlijke, ordelijke en transparante markt te exploiteren. In artikel 321, lid 5, van de SFA is bepaald dat een partij zich in zowel civielrechtelijke als strafrechtelijke procedures op de niet-naleving van richtsnoeren kan beroepen om een aansprakelijkheid te vestigen of teniet te doen. Voorts wordt aan de MAS krachtens artikel 334, lid 1, en artikel 335 de bevoegdheid verleend goedgekeurde beurzen boetes op te leggen wanneer de MAS tot de bevinding komt dat de beurs voor een inbreuk op een of meer richtsnoeren aansprakelijk is. Daarnaast beschikt elke goedgekeurde beurs over een rulebook dat een aantal bedrijfsvoerings- en noteringsregels bevat waarin de SFA-voorschriften nader zijn uitgewerkt. Zowel de bedrijfsvoerings- en noteringsregels zelf, als alle wijzigingen in deze regels moeten aan de MAS worden voorgelegd voordat deze worden geïmplementeerd. De SFA voorziet in sancties ingeval de bedrijfsvoerings- of noteringsregels niet stroken met de door de MAS vastgestelde voorschriften. Overeenkomstig de SFA worden de bedrijfsvoeringsregels als een bindend contract voor de goedgekeurde beurs en voor de leden ervan beschouwd. Deze regels moeten derhalve in acht worden genomen en voortdurend worden nageleefd.

(5)

De juridisch bindende voorschriften die op goedgekeurde beurzen in Singapore van toepassing zijn, leveren op de volgende gebieden concrete resultaten op die gelijkwaardig zijn aan die van de in titel III van Richtlijn 2004/39/EG vastgelegde voorschriften: vergunningsproces, definitievereisten, toegang tot de goedgekeurde beurs, organisatorische vereisten, vereisten voor het hoger management, toelating van financiële instrumenten tot de handel, opschorting en uitsluiting van instrumenten van de handel, monitoring van de naleving van de regels van de goedgekeurde beurzen, en toegang tot clearing- en afwikkelingsregelingen.

(6)

Op grond van Richtlijn 2004/39/EG zijn transparantievereisten vóór en na de handel alleen van toepassing op aandelen die tot de handel op gereglementeerde markten zijn toegelaten. Hoewel aandelen tot de handel op goedgekeurde beurzen in Singapore kunnen worden toegelaten, is de Commissie echter van oordeel dat de beoordeling van deze voorschriften niet relevant is voor de toepassing van het onderhavige besluit, daar het doel van dit besluit erin bestaat de gelijkwaardigheid van de op markten van derde landen toepasselijke juridisch bindende voorschriften met betrekking tot op die markten uitgevoerde derivatencontracten te bevestigen.

(7)

Bijgevolg moet worden geconcludeerd dat de juridisch bindende voorschriften die gelden voor goedgekeurde beurzen in Singapore, resultaten opleveren die gelijkwaardig zijn aan die van de in titel III van Richtlijn 2004/39/EG vastgelegde voorschriften.

(8)

De goedgekeurde beurzen in Singapore staan onder toezicht van de MAS, een overheidsinstantie die bij artikel 3 van de Monetary Authority of Singapore Act is opgericht. De MAS is de hoofdtoezichthouder op de kapitaalmarktactiviteiten in Singapore. Krachtens artikel 46 van de SFA is de MAS bevoegd een goedgekeurde beurs instructies met betrekking tot in de SFA gepreciseerde aangelegenheden te geven teneinde de bescherming van de beleggers, de goede werking van eerlijke, ordelijke en transparante markten, de integriteit en stabiliteit van de kapitaalmarkten en de inachtneming van elke door de MAS opgelegde voorwaarde of beperking te waarborgen. De MAS is wettelijk bevoegd om juridisch bindende kennisgevingen, richtsnoeren, codes, beleidsverklaringen en praktijknota's uit te vaardigen. De MAS kan boetes opleggen en berispingen geven voor inbreuken op SFA-bepalingen of op de daarvan afgeleide wetgeving, met inbegrip van kennisgevingen en instructies. De MAS kan ook sleutelpersoneel afzetten wanneer zij meent dat zulks in het belang is van het publiek. Tot slot oefent de MAS via inspecties ter plaatse en elders toezicht op de risicobeheerpraktijken en -controles uit.

(9)

Bijgevolg moet worden geconcludeerd dat goedgekeurde beurzen in Singapore doorlopend aan effectief toezicht en effectieve handhaving onderworpen zijn.

(10)

De in artikel 2 bis van Verordening (EU) nr. 648/2012 neergelegde voorwaarden moeten bijgevolg worden geacht te zijn vervuld met betrekking tot goedgekeurde beurzen in Singapore.

(11)

Dit besluit is gebaseerd op de op het moment van de vaststelling ervan in Singapore geldende juridisch bindende voorschriften met betrekking tot goedgekeurde beurzen. De Commissie dient de ontwikkeling van de juridische en toezichtsregelingen voor goedgekeurde beurzen en de inachtneming van de voorwaarden op basis waarvan dit besluit is genomen, regelmatig te blijven monitoren. Met name moet de Commissie dit besluit toetsen in het licht van het van toepassing worden van Verordening (EU) nr. 600/2014 van het Europees Parlement en de Raad (3) en van Richtlijn 2014/65/EU van het Europees Parlement en de Raad (4).

(12)

De regelmatige toetsing van de juridische en toezichtsregelingen die in Singapore op goedgekeurde beurzen van toepassing zijn, laat de mogelijkheid van de Commissie onverlet om op elk moment een specifieke toetsing te ondernemen indien relevante ontwikkelingen het noodzakelijk maken dat de Commissie de bij dit besluit verleende gelijkwaardigheid herbeoordeelt. Een dergelijke herbeoordeling kan tot de intrekking van dit besluit leiden.

(13)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Europees Comité voor het effectenbedrijf,

16.12.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 342/45

(1)

Bij Verordening (EU) nr. 648/2012 worden voorschriften inzake clearing en bilateraal risicobeheer voor over-the-counter derivatencontracten (hierna „otc-derivatencontracten” genoemd), alsook rapportagevoorschriften voor dergelijke contracten, vastgesteld. In artikel 2, punt 7, van Verordening (EU) nr. 648/2012 zijn otc-derivaten omschreven als derivatencontracten waarvan de uitvoering niet plaatsvindt op een gereglementeerde markt in de zin van artikel 4, lid 1, punt 14, van Richtlijn 2004/39/EG van het Europees Parlement en de Raad (2), of op een markt van een derde land die overeenkomstig artikel 2 bis van Verordening (EU) nr. 648/2012 wordt geacht gelijkwaardig te zijn aan een gereglementeerde markt. Een derivatencontract waarvan de uitvoering plaatsvindt op een markt van een derde land die niet wordt geacht gelijkwaardig te zijn aan een gereglementeerde markt, wordt bijgevolg als otc-derivatencontract aangemerkt voor de toepassing van Verordening (EU) nr. 648/2012.

(2)

Overeenkomstig artikel 2 bis van Verordening (EU) nr. 648/2012 wordt een markt van een derde land geacht gelijkwaardig te zijn aan een gereglementeerde markt mits hij voldoet aan juridisch bindende voorschriften die gelijkwaardig zijn aan de in titel III van Richtlijn 2004/39/EG vastgelegde voorschriften, en in dat derde land doorlopend aan effectief toezicht en effectieve handhaving is onderworpen.

(3)

Opdat een markt van een derde land kan worden geacht gelijkwaardig te zijn aan een gereglementeerde markt in de zin van Richtlijn 2004/39/EG, dient het concrete resultaat van de toepasselijke juridisch bindende voorschriften en toezicht- en handhavingsregelingen gelijkwaardig te zijn aan de Unievoorschriften wat de bereikte toezicht- en regelgevingsdoelstellingen betreft. Het doel van de onderhavige gelijkwaardigheidsbeoordeling is bijgevolg na te gaan of de juridisch bindende voorschriften die in Japan op beurzen voor financiële instrumenten en grondstoffenbeurzen van toepassing zijn, gelijkwaardig zijn aan de in titel III van Richtlijn 2004/39/EG vastgelegde voorschriften, en of die markten doorlopend aan effectief toezicht en effectieve handhaving zijn onderworpen. Markten waaraan op de datum van vaststelling van dit besluit een vergunning als beurzen voor financiële instrumenten en grondstoffenbeurzen is verleend, moeten bijgevolg worden aangewezen als markten die geacht worden gelijkwaardig te zijn aan een gereglementeerde markt in de zin van Richtlijn 2004/39/EG.

(4)

Het in Japan bestaande rechtskader voor beurzen voor financiële instrumenten en grondstoffenbeurzen omvat de Financial Instruments and Exchange Act 2006 (FIEA), waarin het regelgevingskader voor beurzen voor financiële instrumenten is vastgelegd, en de Commodity Derivatives Act 2009 (CDA), die het toezicht- en regelgevingskader voor grondstoffenbeurzen verschaft. Derivatencontracten waarvan de onderliggende waarde een grondstof is, worden op een grondstoffenbeurs genoteerd, terwijl derivaten die op financiële instrumenten zijn gebaseerd, op beurzen voor financiële instrumenten worden genoteerd. De voor beurzen voor financiële instrumenten geldende voorschriften worden verder uitgewerkt in de Order for Enforcement of the Financial Instruments and Exchange Act en de Cabinet Office Ordinance on Financial Instruments Exchanges, terwijl de voor grondstoffenbeurzen geldende voorschriften nader zijn uitgewerkt in de Order for Enforcement of the Commodities Derivatives Act en de Ordinance for Enforcement of the Commodity Derivatives Act. Daarnaast beschikken zowel de grondstoffenbeurzen als de beurzen voor financiële instrumenten over vrij ruime zelfregulerende bevoegdheden ten aanzien van bepaalde vereisten. De zelfregulerende bevoegdheden van de beurzen voor financiële instrumenten omvatten met name bedrijfsvoeringsregels die betrekking hebben op de notering en de beëindiging van de notering van financiële instrumenten, regelingen voor de handel en lidmaatschapsvereisten. De operationele voorschriften moeten ter goedkeuring aan de eerste minister van Japan worden voorgelegd (artikel 81 van de FIEA). De zelfregulerende bevoegdheden van een grondstoffenbeurs worden uitgeoefend door haar comité of afdeling voor zelfregulering. De marktvoorschriften van een grondstoffenbeurs omvatten voorschriften voor de handel en lidmaatschapsvereisten, die allemaal ter goedkeuring aan het ministerie van Landbouw, Bosbouw en Visserij en het ministerie van Economie, Handel en Industrie moeten worden voorgelegd. De zelfregulerende voorschriften zijn juridisch bindend voor de beurzen.

(5)

De juridisch bindende voorschriften die van toepassing zijn op beurzen waaraan in Japan vergunning is verleend, leveren op de volgende gebieden resultaten op die gelijkwaardig zijn aan die van de in titel III van Richtlijn 2004/39/EG vastgelegde voorschriften: vergunningsproces, definitievereisten, toegang tot de beurs, organisatorische vereisten, vereisten voor het hoger management, toelating van financiële instrumenten tot de handel, opschorting en uitsluiting van instrumenten van de handel, monitoring van de naleving, en toegang tot clearing- en afwikkelingsregelingen.

(6)

Op grond van Richtlijn 2004/39/EG zijn transparantievereisten vóór en na de handel alleen van toepassing op aandelen die tot de handel op gereglementeerde markten zijn toegelaten. Hoewel aandelen tot de handel op beurzen voor financiële instrumenten kunnen worden toegelaten, is de Commissie echter van oordeel dat de beoordeling van deze voorschriften niet relevant is voor de toepassing van het onderhavige besluit, daar het doel van dit besluit erin bestaat de gelijkwaardigheid van de op markten van derde landen toepasselijke juridisch bindende voorschriften met betrekking tot op die markten uitgevoerde derivatencontracten te bevestigen.

(7)

Bijgevolg moet worden geconcludeerd dat de juridisch bindende voorschriften die gelden voor beurzen voor financiële instrumenten en grondstoffenbeurzen in Japan, resultaten opleveren die gelijkwaardig zijn aan die van de in titel III van Richtlijn 2004/39/EG vastgelegde voorschriften.

(8)

De grondstoffenbeurzen staan onder toezicht van het ministerie van Economie, Handel en Industrie en het ministerie van Landbouw, Bosbouw en Visserij. De CDA verschaft het kader voor de toezichtbevoegdheden van beide ministeries. Het ministerie van Economie, Handel en Industrie en het ministerie van Landbouw, Bosbouw en Visserij keuren met name het volgende goed: de marktvoorschriften, de voorschriften voor makelaarsovereenkomsten, de voorschriften voor geschillenbeslechting en de voorschriften voor het comité voor de uitoefening van toezicht op markttransacties van een grondstoffenbeurs, alsook alle wijzigingen in genoemde voorschriften. Teneinde een eerlijke handel en de bescherming van de beleggers te verzekeren, kunnen het ministerie van Economie, Handel en Industrie en het ministerie van Landbouw, Bosbouw en Visserij verlangen dat een grondstoffenbeurs haar statuten, andere voorschriften of bedrijfsmethoden wijzigt, dan wel alle andere maatregelen neemt om haar bedrijfsvoering te verbeteren. Indien een grondstoffenbeurs haar zelfregulerende bevoegdheden niet naar behoren uitoefent en nalaat de noodzakelijke maatregelen te nemen teneinde een eerlijke handel en de bescherming van de beleggers te verzekeren, kunnen het ministerie van Economie, Handel en Industrie en het ministerie van Landbouw, Bosbouw en Visserij de vergunning intrekken of de bedrijfsactiviteiten van de beurs geheel of gedeeltelijk opschorten. De beurzen voor financiële instrumenten staan onder toezicht van de eerste minister van Japan, die zijn bevoegdheid heeft gedelegeerd aan de commissaris van de Japan Financial Services Agency (JFSA). De toezichtmaatregelen waarover de JFSA beschikt, zijn vastgelegd in hoofdstuk V, afdeling 5, van de FIEA. Daarin is met name bepaald dat wanneer een beurs voor financiële instrumenten wet- en regelgeving overtreedt, de JFSA de vergunning kan intrekken of de gehele of gedeeltelijke opschorting van de bedrijfsactiviteiten van de beurs voor financiële instrumenten kan gelasten. Voorts kan de JFSA van een beurs voor financiële instrumenten verlangen dat zij haar statuten, operationele voorschriften, voorschriften voor makelaarsovereenkomsten of enigerlei andere voorschriften of handelspraktijken wijzigt, dan wel andere noodzakelijke toezichtmaatregelen neemt. De statuten van een beurs voor financiële instrumenten moeten voorzien in sancties voor inbreuken op haar bedrijfsvoeringsregels door de leden. Indien een beurs voor financiële instrumenten het markttoezicht niet doeltreffend uitoefent, kan de JFSA overgaan tot het nemen van handhavingsmaatregelen, zoals onder meer het intrekken van de vergunning of het opschorten van de bedrijfsactiviteiten.

(9)

Bijgevolg moet worden geconcludeerd dat beurzen voor financiële instrumenten en grondstoffenbeurzen in Japan doorlopend aan effectief toezicht en effectieve handhaving onderworpen zijn.

(10)

De in artikel 2 bis van Verordening (EU) nr. 648/2012 neergelegde voorwaarden moeten bijgevolg worden geacht te zijn vervuld met betrekking tot beurzen voor financiële instrumenten en grondstoffenbeurzen waaraan in Japan vergunning is verleend.

(11)

Dit besluit is gebaseerd op de op het moment van de vaststelling ervan in Japan geldende juridisch bindende voorschriften met betrekking tot beurzen voor financiële instrumenten en grondstoffenbeurzen. De Commissie dient de ontwikkeling van de juridische en toezichtsregelingen voor deze markten en de inachtneming van de voorwaarden op basis waarvan dit besluit is genomen, regelmatig te blijven monitoren. Met name moet de Commissie dit besluit toetsen in het licht van het van toepassing worden van Verordening (EU) nr. 600/2014 van het Europees Parlement en de Raad (3) en van Richtlijn 2014/65/EU van het Europees Parlement en de Raad (4).

(12)

De regelmatige toetsing van de juridische en toezichtsregelingen die in Japan op beurzen voor financiële instrumenten en grondstoffenbeurzen van toepassing zijn, laat de mogelijkheid van de Commissie onverlet om op elk moment een specifieke toetsing te ondernemen indien relevante ontwikkelingen het noodzakelijk maken dat de Commissie de bij dit besluit verleende gelijkwaardigheid herbeoordeelt. Een dergelijke herbeoordeling kan tot de intrekking van dit besluit leiden.

(13)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Europees Comité voor het effectenbedrijf,

16.12.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 342/48

(1)

Bij Verordening (EU) nr. 648/2012 worden voorschriften inzake clearing en bilateraal risicobeheer voor over-the-counter derivatencontracten (hierna „otc-derivatencontracten” genoemd), alsook rapportagevoorschriften voor dergelijke contracten, vastgesteld. In artikel 2, punt 7, van Verordening (EU) nr. 648/2012 zijn otc-derivaten omschreven als derivatencontracten waarvan de uitvoering niet plaatsvindt op een gereglementeerde markt in de zin van artikel 4, lid 1, punt 14, van Richtlijn 2004/39/EG van het Europees Parlement en de Raad (2), of op een markt van een derde land die overeenkomstig artikel 2 bis van Verordening (EU) nr. 648/2012 wordt geacht gelijkwaardig te zijn aan een gereglementeerde markt. Een derivatencontract waarvan de uitvoering plaatsvindt op een markt van een derde land die niet wordt geacht gelijkwaardig te zijn aan een gereglementeerde markt, wordt bijgevolg als otc-derivatencontract aangemerkt voor de toepassing van Verordening (EU) nr. 648/2012.

(2)

Overeenkomstig artikel 2 bis van Verordening (EU) nr. 648/2012 wordt een markt van een derde land geacht gelijkwaardig te zijn aan een gereglementeerde markt mits hij voldoet aan juridisch bindende voorschriften die gelijkwaardig zijn aan de in titel III van Richtlijn 2004/39/EG vastgelegde voorschriften, en in dat derde land doorlopend aan effectief toezicht en effectieve handhaving is onderworpen.

(3)

Opdat een markt van een derde land kan worden geacht gelijkwaardig te zijn aan een gereglementeerde markt in de zin van Richtlijn 2004/39/EG, dient het concrete resultaat van de toepasselijke juridisch bindende voorschriften en toezicht- en handhavingsregelingen gelijkwaardig te zijn aan de Unievoorschriften wat de bereikte toezicht- en regelgevingsdoelstellingen betreft. Het doel van de onderhavige gelijkwaardigheidsbeoordeling is bijgevolg na te gaan of de juridisch bindende voorschriften die in Australië op financiële markten van toepassing zijn, gelijkwaardig zijn aan de in titel III van Richtlijn 2004/39/EG vastgelegde voorschriften, en of die markten doorlopend aan effectief toezicht en effectieve handhaving zijn onderworpen. Markten waaraan op de datum van vaststelling van dit besluit in Australië een vergunning als financiële markten is verleend, moeten bijgevolg worden aangewezen als markten die geacht worden gelijkwaardig te zijn aan een gereglementeerde markt in de zin van Richtlijn 2004/39/EG.

(4)

De Corporations Act 2001 (hierna „Corporations Act” genoemd) is de primaire wetgeving die in rechte afdwingbare regelingen vaststelt voor financiële markten die onder de Australische marktvergunningsregeling en onder de marktintegriteitsregels vallen. Voor de exploitatie van een financiële markt in Australië is een vergunning vereist. De Corporations Act voorziet in een regeling voor het vaststellen van regels op basis waarvan de Australian Securities and Investments Commission (ASIC) marktintegriteitsregels kan aannemen die van toepassing zijn op marktexploitanten, marktdeelnemers, bepaalde andere entiteiten en financiële producten die op financiële markten worden verhandeld. Verdere voorschriften zijn vastgelegd in op grond van de Corporations Act vastgestelde secundaire of gedelegeerde instrumenten, waaronder de Corporations Regulations 2001. Tot slot vaardigt de ASIC regelgevingsrichtsnoeren uit, waarin verder wordt uitgelegd hoe vergunninghouders zich kunnen voegen naar de relevante bepalingen van de Corporations Act, zoals onder meer de voor houders van een Australische marktvergunning geldende verplichting om passende regelingen voor de exploitatie van de markten te treffen, een eerlijke, ordelijke en transparante markt te waarborgen, en te voldoen aan andere vereisten die tot de te toetsen criteria behoren. Niet-naleving van de regelgevingsrichtsnoeren leidt tot een handhavingsmaatregel van de ASIC.

(5)

De juridisch bindende voorschriften die zijn vastgelegd in de wetgeving, de marktintegriteitsregels en de regelgevingsrichtsnoeren voor financiële markten waaraan in Australië vergunning is verleend, leveren op de volgende gebieden resultaten op die gelijkwaardig zijn aan die van de in titel III van Richtlijn 2004/39/EG vastgelegde voorschriften: vergunningsproces, definitievereisten, toegang tot de financiële markt, organisatorische vereisten, vereisten voor het hoger management, toelating van financiële instrumenten tot de handel, opschorting en uitsluiting van instrumenten van de handel, monitoring van de naleving van de regels van de financiële markt, en toegang tot clearing- en afwikkelingsregelingen.

(6)

Op grond van Richtlijn 2004/39/EG zijn transparantievereisten vóór en na de handel alleen van toepassing op aandelen die tot de handel op gereglementeerde markten zijn toegelaten. Hoewel aandelen kunnen worden toegelaten tot de handel op financiële markten waaraan in Australië vergunning is verleend, is de Commissie echter van oordeel dat de beoordeling van deze voorschriften niet relevant is voor de toepassing van het onderhavige besluit, daar het doel van dit besluit erin bestaat de gelijkwaardigheid van de op markten van derde landen toepasselijke juridisch bindende voorschriften met betrekking tot op die markten uitgevoerde derivatencontracten te bevestigen.

(7)

Bijgevolg moet worden geconcludeerd dat de juridisch bindende voorschriften die gelden voor financiële markten waaraan in Australië vergunning is verleend, concrete resultaten opleveren die gelijkwaardig zijn aan die van de in titel III van Richtlijn 2004/39/EG vastgelegde voorschriften.

(8)

De ASIC is een overheidsinstantie die bij de Australian Securities and Investments Commission Act 2001 (hierna „de ASIC Act” genoemd) is opgericht en die verantwoordelijk is voor de toepassing en handhaving van de wetgeving betreffende Australische financiële markten. De toezicht- en handhavingsbevoegdheden van de ASIC omvatten onder meer het onderzoeken van vermeende inbreuken op de wet, de uitvaardiging van kennisgevingen van inbreuken, het verwijzen van zaken naar rechterlijke instanties om civielrechtelijke sancties te vorderen, en het starten van gerechtelijke vervolging. De ASIC is bovendien bevoegd om onaangekondigde inspecties van financiële markten te verrichten. In dit verband beschikt de ASIC over de bevoegdheid om registers, dossiers en documenten te inspecteren. Daarnaast kan de voor financiële diensten verantwoordelijke minister schriftelijke instructies aan een exploitant van een financiële markt geven om bepaalde maatregelen te nemen teneinde ervoor te zorgen dat hij zijn verplichtingen als een vergunninghoudende financiële markt nakomt, indien de minister van mening is dat deze verplichtingen niet in acht worden genomen (artikel 794A van de Corporations Act). Indien de financiële markt geen gevolg geeft aan deze instructie, kan de ASIC voor de rechter de naleving van de instructie vorderen (artikel 794A van de Corporations Act). Ook de ASIC is bevoegd om een instructie aan een entiteit (waaronder marktexploitanten en deelnemers van vergunninghoudende markten) te geven indien het volgens haar noodzakelijk of in het algemeen belang is om in een financieel product of categorieën van financiële producten handelende personen te beschermen (artikel 798J van de Corporations Act). Voorts kan de ASIC vorderingen instellen en zaken naar rechterlijke instanties verwijzen om haar toezicht- en onderzoeksmaatregelen af te dwingen. De ASIC kan voor de rechter de naleving vorderen van maatregelen die op grond van haar toezicht- en onderzoeksbevoegdheden zijn genomen (artikel 70 van de ASIC Act). Indien een entiteit geen gevolg geeft aan een uit hoofde van de Corporations Act gegeven instructie, kan de ASIC bovendien voor de rechter de naleving van de instructie vorderen. Tot slot heeft de ASIC met elke betrokken marktexploitant protocollen voor samenwerking en informatiedeling gesloten om het toezicht op markten en deelnemers uit hoofde van de marktintegriteitsregels te faciliteren.

(9)

Bijgevolg moet worden geconcludeerd dat financiële markten in Australië doorlopend aan effectief toezicht en effectieve handhaving onderworpen zijn.

(10)

De in artikel 2 bis van Verordening (EU) nr. 648/2012 neergelegde voorwaarden moeten bijgevolg worden geacht te zijn vervuld met betrekking tot financiële markten waaraan in Australië vergunning is verleend.

(11)

Dit besluit is gebaseerd op de op het moment van de vaststelling ervan in Australië geldende juridisch bindende voorschriften met betrekking tot financiële markten. De Commissie dient de ontwikkeling van de juridische en toezichtsregelingen voor financiële markten en de inachtneming van de voorwaarden op basis waarvan dit besluit is genomen, regelmatig te blijven monitoren. Met name moet de Commissie dit besluit toetsen in het licht van het van toepassing worden van Verordening (EU) nr. 600/2014 van het Europees Parlement en de Raad (3) en van Richtlijn 2014/65/EU van het Europees Parlement en de Raad (4).

(12)

De regelmatige toetsing van de juridische en toezichtsregelingen die in Australië op financiële markten van toepassing zijn, laat de mogelijkheid van de Commissie onverlet om op elk moment een specifieke toetsing te ondernemen indien relevante ontwikkelingen het noodzakelijk maken dat de Commissie de bij dit besluit verleende gelijkwaardigheid herbeoordeelt. Een dergelijke herbeoordeling kan tot de intrekking van dit besluit leiden.

(13)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Europees Comité voor het effectenbedrijf,

16.12.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 342/51

(1)

Bij Verordening (EU) nr. 648/2012 worden voorschriften inzake clearing en bilateraal risicobeheer voor over-the-counter derivatencontracten (hierna „otc-derivatencontracten” genoemd), alsook rapportagevoorschriften voor dergelijke contracten vastgesteld. In artikel 2, punt 7, van Verordening (EU) nr. 648/2012 zijn otc-derivaten omschreven als derivatencontracten waarvan de uitvoering niet plaatsvindt op een gereglementeerde markt in de zin van artikel 4, lid 1, punt 14, van Richtlijn 2004/39/EG van het Europees Parlement en de Raad (2), of op een markt van een derde land die overeenkomstig artikel 2 bis van Verordening (EU) nr. 648/2012 wordt geacht gelijkwaardig te zijn aan een gereglementeerde markt. Een derivatencontract waarvan de uitvoering plaatsvindt op een markt van een derde land die niet wordt geacht gelijkwaardig te zijn aan een gereglementeerde markt, wordt bijgevolg als otc-derivatencontract aangemerkt voor de toepassing van Verordening (EU) nr. 648/2012.

(2)

Overeenkomstig artikel 2 bis van Verordening (EU) nr. 648/2012 wordt een markt van een derde land geacht gelijkwaardig te zijn aan een gereglementeerde markt mits hij voldoet aan juridisch bindende voorschriften die gelijkwaardig zijn aan de in titel III van Richtlijn 2004/39/EG vastgelegde voorschriften, en in dat derde land doorlopend aan effectief toezicht en effectieve handhaving is onderworpen.

(3)

Opdat een markt van een derde land kan worden geacht gelijkwaardig te zijn aan een gereglementeerde markt in de zin van Richtlijn 2004/39/EG, dient het concrete resultaat van de toepasselijke juridisch bindende voorschriften en toezicht- en handhavingsregelingen gelijkwaardig te zijn aan de Unievoorschriften wat de bereikte toezicht- en regelgevingsdoelstellingen betreft. Het doel van de onderhavige gelijkwaardigheidsbeoordeling is bijgevolg na te gaan of de juridisch bindende voorschriften die in Canada op erkende beurzen van toepassing zijn, gelijkwaardig zijn aan de in titel III van Richtlijn 2004/39/EG vastgelegde voorschriften en of die markten doorlopend aan effectief toezicht en effectieve handhaving zijn onderworpen. Markten waaraan op de datum van vaststelling van dit besluit een vergunning als erkende beurzen is verleend, moeten bijgevolg worden aangewezen als markten die geacht worden gelijkwaardig te zijn aan een gereglementeerde markt in de zin van Richtlijn 2004/39/EG.

(4)

De juridisch bindende voorschriften die gelden voor erkende beurzen waaraan in Canada vergunning is verleend, hebben een drielagige structuur. De eerste laag bestaat uit provinciale en territoriale wetgeving. Daarin zijn de algemene voorschriften vastgelegd die exploitanten van handelsplatformen in acht moeten nemen indien zij activiteiten in een provincie of een territorium wensen uit te oefenen. Meer specifieke en gedetailleerde voorschriften die op erkende beurzen van toepassing zijn, zijn vastgelegd in nationale instrumenten die de tweede laag vormen. Nationale instrumenten worden aangenomen door de Securities Regulatory Authorities (SRA's) van elke provincie en elk territorium. Deze instrumenten hebben betrekking op terreinen zoals eerlijke toegang en transparantie, clearing en afwikkeling, en rapportage- en openbaarmakingsverplichtingen. Erkenningsbeschikkingen vormen de derde laag. Deze worden door de betrokken SRA uitgevaardigd voor elke erkende beurs en bevatten de operationele voorwaarden die aan elke erkende beurs worden opgelegd. Door een SRA uitgevaardigde erkenningsbeschikkingen hebben kracht van wet en elke inbreuk op de daarin neergelegde voorwaarden is een inbreuk op het effectenrecht of op het recht inzake goederentermijncontracten.

(5)

De juridisch bindende voorschriften die in Canada op erkende beurzen van toepassing zijn, leveren op de volgende gebieden concrete resultaten op die gelijkwaardig zijn aan die van de in titel III van Richtlijn 2004/39/EG vastgelegde voorschriften: vergunningsproces, definitievereisten, toegang tot de erkende beurs, organisatorische vereisten, vereisten voor het hoger management, toelating van financiële instrumenten tot de handel, opschorting en uitsluiting van instrumenten van de handel, monitoring van de naleving van de regels van de erkende beurs en toegang tot clearing- en afwikkelingsregelingen.

(6)

Op grond van Richtlijn 2004/39/EG zijn transparantievereisten vóór en na de handel alleen van toepassing op aandelen die tot de handel op gereglementeerde markten zijn toegelaten. Hoewel aandelen kunnen worden toegelaten tot de handel op erkende beurzen waaraan in Canada vergunning is verleend, is de Commissie echter van oordeel dat de beoordeling van deze voorschriften niet relevant is voor de toepassing van het onderhavige besluit, daar het doel van dit besluit erin bestaat de gelijkwaardigheid van de op markten van derde landen toepasselijke juridisch bindende voorschriften met betrekking tot op die markten uitgevoerde derivatencontracten te bevestigen.

(7)

Bijgevolg moet worden geconcludeerd dat de juridisch bindende voorschriften die gelden voor erkende beurzen waaraan in Canada vergunning is verleend, resultaten opleveren die gelijkwaardig zijn aan die van de in titel III van Richtlijn 2004/39/EG vastgelegde voorschriften.

(8)

SRA's zijn verantwoordelijk voor de regelgeving van en het toezicht op erkende beurzen waaraan in hun rechtsgebied vergunning is verleend. Hun toezichtbevoegdheden omvatten onder meer de bevoegdheid om een besluit te nemen ten aanzien van de handel en van de wijze waarop erkende beurzen hun activiteiten uitoefenen. Voorts zijn erkende beurzen op grond van hun erkenningsbeschikking verplicht vermeende inbreuken op het effectenrecht door deelnemers en hun cliënten aan de SRA's te melden. Daarnaast moeten zij ook regelmatig aan de SRA's verslag uitbrengen over de stand van hun onderzoeken en disciplinaire maatregelen. Voor de uitoefening van hun toezichthoudende taken beschikken erkende beurzen over speciaal onderzoeks- en handhavingspersoneel dat de handel continu monitort en dat inspecties ter plaatse uitvoert in de handelsafdelingen van de deelnemers. SRA's zijn ook bevoegd om erkende beurzen sancties op te leggen voor inbreuken op het effectenrecht (wetgevingshandelingen, nationale instrumenten, regels en erkenningsbeschikkingen). De sancties omvatten geldboeten, berispingen, intrekking van de erkenningsbeschikking of opschorting van de registratie, of vaststelling van extra voorwaarden waaraan erkende beurzen moeten voldoen om zich naar het effectenrecht te voegen.

(9)

Bijgevolg moet worden geconcludeerd dat die financiële markten in Canada doorlopend aan effectief toezicht en effectieve handhaving onderworpen zijn.

(10)

De in artikel 2 bis van Verordening (EU) nr. 648/2012 neergelegde voorwaarden moeten bijgevolg worden geacht te zijn vervuld met betrekking tot erkende beurzen waaraan in Canada vergunning is verleend.

(11)

Dit besluit is gebaseerd op de op het moment van de vaststelling ervan in Canada geldende juridisch bindende voorschriften met betrekking tot erkende beurzen. De Commissie dient de ontwikkeling van de juridische en toezichtsregelingen voor erkende beurzen en de inachtneming van de voorwaarden op basis waarvan dit besluit is genomen, regelmatig te blijven monitoren. Met name moet de Commissie dit besluit toetsen in het licht van het van toepassing worden van Verordening (EU) nr. 600/2014 van het Europees Parlement en de Raad (3) en van Richtlijn 2014/65/EU van het Europees Parlement en de Raad (4).

(12)

De regelmatige toetsing van de juridische en toezichtsregelingen die in Canada op erkende beurzen van toepassing zijn, laat de mogelijkheid van de Commissie onverlet om op elk moment een specifieke toetsing te ondernemen indien relevante ontwikkelingen het noodzakelijk maken dat de Commissie de bij dit besluit verleende gelijkwaardigheid herbeoordeelt. Een dergelijke herbeoordeling kan tot de intrekking van dit besluit leiden.

(13)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Europees Comité voor het effectenbedrijf,

16.12.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 342/54

(1)

De procedure voor de erkenning van in derde landen gevestigde centrale tegenpartijen (hierna „CTP's” genoemd), die in artikel 25 van Verordening (EU) nr. 648/2012 is vastgesteld, is bedoeld om CTP's die zijn gevestigd en een vergunning hebben gekregen in derde landen waarvan de reguleringsnormen gelijkwaardig zijn aan die welke in genoemde verordening zijn vastgesteld, de mogelijkheid te bieden clearingdiensten te verrichten voor clearingleden of handelsplatformen die in de Unie zijn gevestigd. Die erkenningsprocedure en de gelijkwaardigheidsbesluiten waarin wordt voorzien, dragen zodoende bij tot het bereiken van de overkoepelende doelstelling van Verordening (EU) nr. 648/2012 om het systeemrisico te verminderen door meer gebruik te maken van veilige en solide CTP's voor de clearing van over-the-counter (otc) derivatencontracten, ook als die CTP's in een derde land zijn gevestigd en daar een vergunning hebben gekregen.

(2)

Om een rechtstelsel van een derde land als gelijkwaardig aan het rechtsstelsel van de Unie aan te merken wat CTP's betreft, dient het concrete resultaat van het toepasselijke juridische en toezichthoudende kader gelijkwaardig te zijn aan dat van de Unievereisten wat de bereikte toezicht- en regelgevingsdoelstellingen betreft. Doel van deze gelijkwaardigheidstoetsing is daarom na te gaan of het juridische en toezichthoudende kader van Nieuw-Zeeland waarborgt dat CTP's die daar zijn gevestigd en een vergunning hebben gekregen, in de Unie gevestigde clearingleden en handelsplatformen niet blootstellen aan een hoger risiconiveau dan dat waaraan de CTP's die in de Unie een vergunning hebben gekregen, kunnen worden blootgesteld, en of ze bijgevolg geen onaanvaardbare niveaus van systeemrisico in de Unie opleveren. In het bijzonder dienen daarbij de aanzienlijk lagere risico's die verbonden zijn aan clearingactiviteiten die worden ontplooid op financiële markten die kleiner zijn dan de financiële markt van de Unie, in aanmerking te worden genomen.

(3)

Overeenkomstig artikel 25, lid 6, van Verordening (EU) nr. 648/2012 moeten drie voorwaarden vervuld zijn om te kunnen verklaren dat het juridische en toezichthoudende kader van een derde land ten aanzien van CTP's die in dat land over een vergunning beschikken, gelijkwaardig is aan de vereisten die in die verordening zijn vastgelegd.

(4)

Volgens de eerste voorwaarde moeten CTP's die in een derde land over een vergunning beschikken, voldoen aan juridisch bindende vereisten die gelijkwaardig zijn aan de vereisten zoals die in titel IV van Verordening (EU) nr. 648/2012 zijn neergelegd.

(5)

De juridisch bindende vereisten van Nieuw-Zeeland voor CTP's die over een vergunning voor dat land beschikken, bestaan uit Part 5C van de Reserve Bank of New Zealand Act 1989 (hierna „de primaire regels” genoemd) en de besluiten waarbij CTP's een vergunning krijgen als een aangewezen afwikkelingssysteem (hierna „aanwijzingsbesluiten” genoemd). In de primaire regels en in de aanwijzingsbesluiten zijn de vereisten vastgelegd die CTP's doorlopend in acht moeten nemen om clearingdiensten in Nieuw-Zeeland te mogen aanbieden. In Nieuw-Zeeland gevestigde CTP's kunnen een vergunning als een aangewezen afwikkelingssysteem krijgen van de gouverneur-generaal, op advies van zowel de minister van Financiën als de minister van Handel en in overeenstemming met een gezamenlijke aanbeveling van de Bank of New Zealand en de Financial Markets Authority (hierna tezamen „de gezamenlijke toezichthouders” genoemd). Een CTP kan voorwaarden opgelegd krijgen om een vergunning als aangewezen afwikkelingssysteem te krijgen. Met de aanwijzingsbesluiten wordt het specifieke interne reglement van orde van het aangewezen afwikkelingssysteem goedgekeurd dat de voorwaarden bevat waaraan aangewezen afwikkelingssystemen moeten voldoen en dat consistent is met het door de gezamenlijke toezichthouders bekendgemaakte beleid op hoog niveau van de gezamenlijke toezichthouders. Volgens de Reserve Bank of New Zealand Act 1989 moeten aangewezen afwikkelingssystemen zich voegen naar de desbetreffende internationale normen voor clearing- en afwikkelingssystemen, met inbegrip van de Principles for Financial Markets Infrastructures (hierna „PFMI's” genoemd), die in april 2012 zijn uitgevaardigd door het Committee on Payment and Settlement Systems (2) en de International Organization of Securities Commissions (IOSCO). De gezamenlijke toezichthouders hebben een beleidslijn „The Designation and Oversight of Designated Settlement Systems” uitgevaardigd, waarin van aangewezen afwikkelingssystemen wordt geëist dat deze zich voegen naar de PFMI's.

(6)

De juridisch bindende vereisten voor CTP's met een vergunning in Nieuw-Zeeland hebben dus een tweeledige structuur. De kernbeginselen die in de primaire regels zijn omschreven, leggen normen van hoog niveau vast die aangewezen afwikkelingssystemen moeten naleven om een vergunning te kunnen krijgen voor het verrichten van clearingdiensten in Nieuw-Zeeland. Die primaire regels vormen het eerste niveau van de juridisch bindende vereisten in Nieuw-Zeeland. Om aan te tonen dat ze de primaire regels naleven, moeten aangewezen afwikkelingssystemen hun intern reglement van orde ter goedkeuring voorleggen aan de gezamenlijke toezichthouders. Dat interne reglement van orde, samen met de aanwijzingsbesluiten waarmee dat wordt goedgekeurd, vormt het tweede niveau van de juridisch bindende vereisten in Nieuw-Zeeland, die gedetailleerde voorschriften moeten bevatten over de wijze waarop de aangewezen afwikkelingssystemen aan die normen en de PFMI's voldoen. De inachtneming door het aangewezen afwikkelingssysteem van die normen en van de PFMI's wordt beoordeeld door de gezamenlijke toezichthouders. Nadat het systeem een vergunning als aangewezen afwikkelingssysteem heeft gekregen, wordt het intern reglement van orde juridisch bindend en het kan alleen worden aangepast indien de gezamenlijke toezichthouders geen bezwaar maken tegen de voorgenomen aanpassingen.

(7)

Bij het beoordelen van de gelijkwaardigheid van het juridische en toezichthoudende kader voor aangewezen afwikkelingssystemen die in Nieuw-Zeeland gevestigd zijn, dient ook rekening te worden gehouden met de bereikte risicolimitering die dat oplevert in termen van het risiconiveau waaraan in de Unie gevestigde clearingleden en handelsplatformen worden blootgesteld als gevolg van hun deelneming in die entiteiten. De uitkomsten inzake risicolimitering worden bepaald zowel door het risiconiveau dat aan de door de betrokken CTP ontplooide clearingactiviteiten verbonden is en dat afhankelijk is van de omvang van de financiële markt waarop deze opereert, als door de geschiktheid van het voor CTP's geldende juridische en toezichthoudende kader voor het limiteren van dat risiconiveau. Om een gelijkwaardige uitkomst inzake risicolimitering te verkrijgen, zijn striktere vereisten inzake risicolimitering vereist voor CTP's die hun activiteiten ontplooien op grotere financiële markten waarvan het inherente risiconiveau hoger is, dan voor CTP's die hun activiteiten ontplooien op kleinere financiële markten waarvan het inherente risiconiveau lager is.

(8)

De omvang van de financiële markt waarop aangewezen afwikkelingssystemen waaraan in Nieuw-Zeeland vergunning is verleend, hun clearingactiviteiten ontplooien, is aanzienlijk kleiner dan de markt waarop in de Unie gevestigde CTP's actief zijn. Met name de afgelopen drie jaar vertegenwoordigde de totale waarde van de in Nieuw-Zeeland geclearde derivatentransacties minder dan 1 % van de totale waarde van de in de Unie geclearde derivatentransacties. Daarom stelt deelneming in aangewezen afwikkelingssystemen die in Nieuw-Zeeland zijn gevestigd, in de Unie gevestigde clearingleden en handelsplatformen aan aanzienlijk lagere risico's bloot dan wanneer ze deelnemen in CTP's waaraan in de Unie vergunning is verleend.

(9)

Bijgevolg kan het juridische en toezichthoudende kader dat op in Nieuw-Zeeland gevestigde aangewezen afwikkelingssystemen van toepassing is, als gelijkwaardig worden beschouwd wanneer dat passend is om dat lagere risiconiveau te limiteren. De primaire regels voor aangewezen afwikkelingssystemen met een vergunning in Nieuw-Zeeland, aangevuld door hun eigen intern reglement van orde waarmee de PFMI's ten uitvoer worden gelegd, limiteren het lagere risiconiveau dat in Nieuw-Zeeland bestaat en leveren een uitkomst inzake risicolimitering op die gelijkwaardig is aan die welke door Verordening (EU) nr. 648/2012 wordt nagestreefd.

(10)

Derhalve dient te worden geconcludeerd dat het juridische en toezichthoudende kader van Nieuw-Zeeland waarborgt dat aangewezen afwikkelingssystemen die in dat land over een vergunning beschikken, voldoen aan juridisch bindende vereisten die gelijkwaardig zijn aan de vereisten zoals die in titel IV van Verordening (EU) nr. 648/2012 zijn neergelegd.

(11)

Volgens de tweede voorwaarde van artikel 25, lid 6, van Verordening (EU) nr. 648/2012 moet het juridische en toezichthoudende kader van Nieuw-Zeeland voor de CTP's die daar over een vergunning beschikken, voorzien in doorlopend, effectief toezicht en effectieve handhaving ten aanzien van die CTP's.

(12)

Het toezicht op aangewezen afwikkelingssystemen met een vergunning in Nieuw-Zeeland vindt plaats door de gezamenlijke toezichthouders. De gezamenlijke toezichthouders kunnen aangewezen afwikkelingssystemen en hun deelnemers om informatie verzoeken en kunnen sancties opleggen indien deze weigeren te antwoorden. De gezamenlijke toezichthouders kunnen de vergunning van een aangewezen afwikkelingssysteem intrekken. De gezamenlijke toezichthouders monitoren de inachtneming door aangewezen afwikkelingssystemen van de voorwaarden waarvan de vergunning als aangewezen afwikkelingssysteem afhankelijk is gesteld. Bij deze voorwaarden kan het onder meer gaan om vereisten om de gezamenlijke toezichthouders in kennis te stellen van belangrijke gebeurtenissen (zoals de niet-naleving van of veranderingen aan het risicobeheerskader van het systeem of het beleid inzake financiële middelen), regelmatige verslagen aan de gezamenlijke toezichthouders, alsmede de bekendmaking van informatie, met inbegrip van een zelfbeoordeling aan de hand van relevante internationale normen (PFMI's). De gezamenlijke toezichthouders houden regelmatig bijeenkomsten met de directie van de aangewezen afwikkelingssystemen en kunnen de vergunning herzien en afhankelijk stellen van aanvullende voorwaarden of deze herroepen indien de toepasselijke voorwaarden niet in acht worden genomen.

(13)

Derhalve dient te worden geconcludeerd dat aangewezen afwikkelingssystemen waaraan in Nieuw-Zeeland een vergunning is verleend, onderworpen zijn aan doorlopend, effectief toezicht en effectieve handhaving.

(14)

Volgens de derde voorwaarde van artikel 25, lid 6, van Verordening (EU) nr. 648/2012 moet het juridische en toezichthoudende kader van Nieuw-Zeeland voorzien in een effectief gelijkwaardig systeem voor de erkenning van CTP's waaraan uit hoofde van buitenlandse rechtsstelsels een vergunning is verleend (hierna „CTP's uit derde landen” genoemd).

(15)

CTP's uit derde landen kunnen in Nieuw-Zeeland actief zijn mits het voor hen en hun deelnemers toepasselijke toezichtkader juridisch robuust is. Bovendien moeten CTP's uit derde landen onder effectief toezicht staan om de naleving van het toepasselijke juridische en toezichthoudende kader te garanderen. Een memorandum van overeenstemming kan worden afgesloten tussen de Bank of New Zealand en de bevoegde toezichthouder van de CTP uit het derde land.

(16)

Derhalve dient te worden geconcludeerd dat het juridische en toezichthoudende kader van Nieuw-Zeeland voorziet in een effectief gelijkwaardig systeem voor de erkenning van CTP's uit derde landen.

(17)

Dit besluit is gebaseerd op de op het moment van de vaststelling van dit besluit in Nieuw-Zeeland geldende juridisch bindende vereisten met betrekking tot aangewezen afwikkelingssystemen. De Commissie dient, in samenwerking met de ESMA, de ontwikkeling van het juridische en toezichthoudende kader voor aangewezen afwikkelingssystemen in Nieuw-Zeeland en de inachtneming van de voorwaarden op grond waarvan dit besluit is genomen, regelmatig te blijven monitoren.

(18)

De regelmatige beoordeling van het juridische en toezichthoudende kader dat in Nieuw-Zeeland van toepassing is op CTP's die daar over een vergunning beschikken, dient de mogelijkheid onverlet te laten voor de Commissie om naast de algemene beoordeling te allen tijde een specifieke beoordeling te verrichten wanneer relevante ontwikkelingen vereisen dat de Commissie de bij dit besluit erkende gelijkwaardigheid herbeoordeelt. Dit soort herbeoordeling kan tot de intrekking van dit besluit leiden.

(19)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Europees Comité voor het effectenbedrijf,

16.12.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 342/57

(1)

De procedure voor de erkenning van in derde landen gevestigde centrale tegenpartijen (hierna „CTP's” genoemd) die in artikel 25 van Verordening (EU) nr. 648/2012 is vastgesteld, is bedoeld om CTP's die zijn gevestigd en een vergunning hebben gekregen in derde landen waarvan de reguleringsnormen gelijkwaardig zijn aan die welke in genoemde verordening zijn vastgesteld, de mogelijkheid te bieden clearingdiensten te verrichten voor clearingleden of handelsplatformen die in de Unie zijn gevestigd. Die erkenningsprocedure en het gelijkwaardigheidsbesluit waarin wordt voorzien, dragen zodoende bij tot het bereiken van de overkoepelende doelstelling van Verordening (EU) nr. 648/2012 om het systeemrisico te verminderen door meer gebruik te maken van veilige en solide CTP's voor de clearing van over-the-counter (otc) derivatencontracten, ook als die CTP's in een derde land zijn gevestigd en daar een vergunning hebben gekregen.

(2)

Om een rechtstelsel van een derde land als gelijkwaardig aan het rechtsstelsel van de Unie aan te merken wat CTP's betreft, dient het concrete resultaat van het toepasselijke juridische en toezichthoudende kader gelijkwaardig te zijn aan dat van de Unievereisten wat de bereikte toezicht- en regelgevingsdoelstellingen betreft. Doel van deze gelijkwaardigheidstoetsing is daarom na te gaan of het juridische en toezichthoudende kader van Japan waarborgt dat CTP's die daar zijn gevestigd en een vergunning hebben gekregen, in de Unie gevestigde clearingleden en handelsplatformen niet blootstellen aan een hoger risiconiveau dan dat waaraan de CTP's die in de Unie een vergunning hebben gekregen, kunnen worden blootgesteld — en of ze bijgevolg geen onaanvaardbare niveaus van systeemrisico in de Unie opleveren. In het bijzonder dienen daarbij de aanzienlijk lagere risico's die verbonden zijn aan clearingactiviteiten die worden ontplooid op financiële markten die kleiner zijn dan de financiële markt van de Unie, in aanmerking te worden genomen.

(3)

Overeenkomstig artikel 25, lid 6, van Verordening (EU) nr. 648/2012 moeten drie voorwaarden vervuld zijn om te kunnen verklaren dat het juridische en toezichthoudende kader van een derde land ten aanzien van CTP's die in dat land over een vergunning beschikken, gelijkwaardig is aan de vereisten die in die verordening zijn vastgelegd.

(4)

Volgens de eerste voorwaarde moeten CTP's die in een derde land over een vergunning beschikken, voldoen aan juridisch bindende vereisten die gelijkwaardig zijn aan de vereisten zoals die in titel IV van Verordening (EU) nr. 648/2012 zijn neergelegd.

(5)

De juridisch bindende vereisten van Japan voor CTP's die over een vergunning voor dat land beschikken, bestaan uit de Financial Instruments and Exchange Act 2006 (hierna „FIEA” genoemd), die het toezichtskader uittekent voor organisaties die effecten en financiële derivaten clearen, en de Commodity Derivatives Act 2009 (hierna „CDA” genoemd), die het toezichtskader vormt voor organisaties die grondstoffen clearen. Dit besluit ziet alleen op het in de CDA beschreven regime voor organisaties die grondstoffentransacties clearen (hierna „CTCO's” genoemd). In de CDA zijn de vereisten vastgelegd die CTCO's doorlopend in acht moeten nemen om clearingdiensten in Japan te mogen aanbieden. CTCO's moeten van de bevoegde minister een vergunning krijgen. De bevoegde minister kan voorwaarden bepalen om een CTCO-vergunning af te geven. De minister van het Ministerie voor Landbouw, Bosbouw en Visserij (hierna „MAFF” genoemd) is de minister die bevoegd is voor CTCO's die alleen voor onder MAFF vallende grondstoffenmarkten clearingdiensten verrichten. De minister van het Ministerie voor Economie, Handel en Industrie (hierna „METI” genoemd) is de minister die bevoegd is voor CTCO's die alleen voor onder METI vallende grondstoffenmarkten clearingdiensten verrichten. Voor de overige CTCO's zijn zowel de minister van Landbouw, Bosbouw en Visserij als de minister van Economie, Handel en Industrie bevoegd.

(6)

Voorts hebben METI en MAFF in november 2014 „Basisrichtsnoeren voor het toezicht op grondstoffen clearende organisaties” (hierna „de richtsnoeren” genoemd) bekendgemaakt, waarin het toezichtskader voor CTCO's nader is uitgetekend in het licht van de Principles for Financial Markets Infrastructures (hierna „PFMI's” genoemd), die in april 2012 zijn uitgevaardigd door het Committee on Payment and Settlement Systems (2) en de International Organization of Securities Commissions (IOSCO), en met name de wijze waarop de CDA door CTCO's moet worden nageleefd. De richtsnoeren worden ten uitvoer gelegd in het intern reglement van orde van de CTCO's.

(7)

Overeenkomstig de primaire regels moeten CTCO's interne regels inzake bedrijfsvoering — het intern reglement van orde van de CTCO — vaststellen die in overeenstemming zijn met de toepasselijke wet- en regelgeving en het mogelijk maken dat de derivatentransacties correct en veilig worden uitgevoerd. Interne regels inzake bedrijfsvoering zorgen er ook voor dat de financiële draagkracht van CTCO's voldoende is om de clearing van grondstoffen uit te voeren, dat de verwachte inkomsten en uitgaven met betrekking tot de activiteiten van de CTCO's gunstig zijn, dat de CTCO-medewerkers voldoende kennis en ervaring hebben om de clearing van financiële instrumenten passend en met zekerheid te kunnen verrichten, en dat de structuur en het systeem van de CTCO's afdoende zijn ontwikkeld om de afwikkeling adequaat te laten verlopen. Dat intern reglement van orde moet door de bevoegde minister worden goedgekeurd en kan niet worden gewijzigd indien de bevoegde minister daartegen bezwaar maakt.

(8)

De juridisch bindende vereisten voor CTCO's met een vergunning in Japan hebben dus een tweeledige structuur. De kernbeginselen voor CTCO's, die in de primaire regels zijn omschreven, leggen normen van hoog niveau vast die CTCO's moeten naleven om een vergunning te kunnen krijgen voor het verrichten van clearingdiensten in Japan (hierna tezamen de „primaire regels” genoemd). Die primaire regels vormen het eerste niveau van de juridisch bindende vereisten voor CTCO's in Japan. Om aan te tonen dat ze de primaire regels naleven, moeten CTCO's hun intern reglement van orde ter goedkeuring voorleggen aan de bevoegde minister. Dat intern reglement van orde omvat het tweede niveau van de juridisch bindende vereisten voor CTCO's in Japan, dat gedetailleerde voorschriften moeten bevatten over de wijze waarop de verzoekende CTCO in overeenstemming met de richtsnoeren aan die normen voldoet. Daarnaast bevat het intern reglement van orde van CTCO's bijkomende bepalingen die de primaire regels aanvullen. De inachtneming door de CTCO van die normen en van de PFMI's wordt beoordeeld door METI en MAFF. Na goedkeuring door de bevoegde minister wordt dat intern reglement van orde juridisch bindend voor de CTCO.

(9)

Bij het beoordelen van de gelijkwaardigheid van het juridische en toezichthoudende kader voor CTCO's die in Japan gevestigd zijn, dient ook rekening te worden gehouden met de bereikte risicolimitering die dat oplevert in termen van het risiconiveau waaraan in de Unie gevestigde clearingleden en handelsplatformen worden blootgesteld als gevolg van hun deelneming in die entiteiten. De uitkomsten inzake risicolimitering worden bepaald door zowel het risiconiveau dat aan de door de betrokken CTP ontplooide clearingactiviteiten verbonden is en dat afhankelijk is van de omvang van de financiële markt waarop deze opereert, als de geschiktheid van het voor CTP's geldende juridische en toezichthoudende kader voor het limiteren van dat risiconiveau. Om een gelijkwaardige uitkomst inzake risicolimitering te verkrijgen, zijn striktere vereisten inzake risicolimitering vereist voor CTP's die hun activiteiten ontplooien op grotere financiële markten waarvan het inherente risiconiveau hoger is, dan voor CTP's die hun activiteiten ontplooien op kleinere financiële markten waarvan het inherente risiconiveau lager is.

(10)

De omvang van de financiële markt waarop CTCO's waaraan in Japan vergunning is verleend, hun clearingactiviteiten ontplooien, is aanzienlijk kleiner dan de markt waarop in de Unie gevestigde CTP's actief zijn. Met name de afgelopen drie jaar vertegenwoordigde de totale waarde van de in Japan geclearde derivatentransacties minder dan 2 % van de totale waarde van de in de Unie geclearde derivatentransacties. Daarom stelt deelneming in CTCO's die in Japan zijn gevestigd, in de Unie gevestigde clearingleden en handelsplatformen aan aanzienlijk lagere risico's bloot dan wanneer ze deelnemen in CTP's waaraan in de Unie vergunning is verleend.

(11)

Bijgevolg kan het juridische en toezichthoudende kader dat op in Japan gevestigde CTCO's van toepassing is, als gelijkwaardig worden beschouwd wanneer dat passend is om dat lagere risiconiveau te limiteren. De primaire regels voor CTCO's met een vergunning in Japan, aangevuld door hun eigen intern reglement van orde waarmee de PFMI's ten uitvoer worden gelegd, limiteren het lagere risiconiveau dat in Japan bestaat en leveren een uitkomst inzake risicolimitering op die gelijkwaardig is aan die welke door Verordening (EU) nr. 648/2012 wordt nagestreefd.

(12)

Derhalve dient te worden geconcludeerd dat het juridische en toezichthoudende kader van Japan waarborgt dat CTCO's die in dat land over een vergunning beschikken, voldoen aan juridisch bindende vereisten die gelijkwaardig zijn aan de vereisten zoals die in titel IV van Verordening (EU) nr. 648/2012 zijn neergelegd.

(13)

Volgens de tweede voorwaarde van artikel 25, lid 6, van Verordening (EU) nr. 648/2012 moet het juridische en toezichthoudende kader van Japan voor de CTP's die daar over een vergunning beschikken, voorzien in doorlopend, effectief toezicht en effectieve handhaving ten aanzien van die CTP's.

(14)

Het toezicht op CTCO's waaraan in Japan vergunning is verleend, wordt uitgeoefend door METI en MAFF binnen de reikwijdte van de bevoegdheden van elk ministerie. METI en MAFF kunnen CTCO's en hun clearingleden gelasten verslagen of materiaal over hun activa of bedrijfsvoering in te dienen. METI en MAFF kunnen ook inspecties uitvoeren bij CTCO's en hun clearingleden, met inbegrip van een onderzoek van hun boeken en documenten of ieder ander element met betrekking tot hun bedrijfsvoering. METI en MAFF kunnen, wanneer ze dat noodzakelijk en passend achten voor een correcte en betrouwbare uitvoering van clearingdiensten, CTCO's gelasten hun statuten, hun regels inzake bedrijfsvoering en andere regels aan te passen, hun bedrijfsvoeringsmethoden te veranderen of de nodige maatregelen te nemen om hun bedrijfsvoering of de toestand van hun activa te verbeteren. Ook kunnen METI en MAFF zowel tuchtmaatregelen als geldboetes opleggen aan CTCO's als deze zich niet aan de toepasselijke voorschriften houden.

(15)

Derhalve dient te worden geconcludeerd dat CTCO's waaraan in Japan een vergunning is verleend, onderworpen zijn aan doorlopend, effectief toezicht en effectieve handhaving.

(16)

Volgens de derde voorwaarde van artikel 25, lid 6, van Verordening (EU) nr. 648/2012 moet het juridische en toezichthoudende kader van Japan voorzien in een effectief gelijkwaardig systeem voor de erkenning van CTP's waaraan uit hoofde van buitenlandse rechtsstelsels een vergunning is verleend (hierna „CTP's uit derde landen” genoemd).

(17)

CTP's uit derde landen kunnen een vergunning als CTCO aanvragen waarmee ze in Japan dezelfde diensten kunnen verrichten als die welke ze gemachtigd zijn te verrichten in dat derde land. De Japan Financial Services Agency (hierna „JFSA” genoemd) is, op grond van de Japanse Financial Instruments and Exchange Act (hierna „FIEA” genoemd), bevoegd om, in overleg met de voor een grondstoffenmarkt bevoegde minister, grondstoffen aan te wijzen die mogen worden verhandeld op een markt voor financiële instrumenten (hierna „FIM” genoemd). Wanneer CTP's uit derde landen dit soort op een FIM verhandelde aangewezen contracten clearen, kan de CTP bij de JFSA een vergunning voor een „buitenlandse CTP” aanvragen, waarmee zij in Japan dezelfde diensten kan verrichten als die welke zij gemachtigd is te verrichten in het derde land. De criteria die gelden voor een CTP uit een derde land die een vergunning aanvraagt, zijn vergelijkbaar met de criteria die gelden voor de Japanse clearingorganisaties, maar CTP's uit derde landen zijn vrijgesteld van bepaalde vereisten die gelden voor nationale CTP's met een vergunning in Japan, wanneer ze een gelijkwaardige vergunning hebben gekregen van buitenlandse autoriteiten met wie de JFSA een samenwerkingsovereenkomst heeft gesloten. CTP's uit derde landen die niet voor verhandeling op een FIM aangewezen contracten clearen, moeten op grond van de CDA bij METI en MAFF een vergunning vragen. Bij het onderzoek van een vergunningaanvraag gaan METI en MAFF de vergunningsstatus van het CTP in het derde land na.

(18)

Derhalve dient te worden geconcludeerd dat het juridische en toezichthoudende kader van Japan wat betreft de erkenning van CTP's uit derde landen voorziet in een stelsel dat daadwerkelijk gelijkwaardig is.

(19)

Dit besluit is gebaseerd op de op het moment van de vaststelling van dit besluit in Japan geldende juridisch bindende vereisten met betrekking tot CTCO's. De Commissie dient de ontwikkeling van het Japanse juridische en toezichthoudende kader inzake CTP's en de inachtneming van de voorwaarden op grond waarvan dit besluit is genomen, te blijven monitoren.

(20)

De regelmatige beoordeling van het juridische en toezichthoudende kader dat in Japan van toepassing is op CTP's die daar over een vergunning beschikken, dient voor de Commissie, in samenwerking met de Europese Autoriteit voor effecten en markten (ESMA), de mogelijkheid onverlet te laten om, naast de algemene beoordeling, te allen tijde een specifieke beoordeling te verrichten wanneer relevante ontwikkelingen vereisen dat de Commissie de bij dit besluit erkende gelijkwaardigheid herbeoordeelt. Dit soort herbeoordeling kan tot de intrekking van dit besluit leiden.

(21)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Europees Comité voor het effectenbedrijf,

16.12.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 342/61

(1)

De procedure voor de erkenning van in derde landen gevestigde centrale tegenpartijen (hierna „CTP's” genoemd) die in artikel 25 van Verordening (EU) nr. 648/2012 is vastgesteld, is bedoeld om CTP's die zijn gevestigd en een vergunning hebben gekregen in derde landen waarvan de reguleringsnormen gelijkwaardig zijn aan die welke in genoemde verordening zijn vastgesteld, de mogelijkheid te bieden clearingdiensten te verrichten voor clearingleden of handelsplatformen die in de Unie zijn gevestigd. Die erkenningsprocedure en de gelijkwaardigheidsbesluiten waarin wordt voorzien, dragen zodoende bij tot het bereiken van de overkoepelende doelstelling van Verordening (EU) nr. 648/2012 om het systeemrisico te verminderen door meer gebruik te maken van veilige en solide CTP's voor de clearing van over-the-counter (otc) derivatencontracten, ook als die CTP's in een derde land zijn gevestigd en daar een vergunning hebben gekregen.

(2)

Om een rechtstelsel van een derde land als gelijkwaardig aan het rechtsstelsel van de Unie aan te merken wat CTP's betreft, dient het concrete resultaat van het toepasselijke juridische en toezichthoudende kader gelijkwaardig te zijn aan dat van de Unievereisten wat de bereikte toezicht- en regelgevingsdoelstellingen betreft. Doel van deze gelijkwaardigheidstoetsing is daarom na te gaan of het juridische en toezichthoudende kader van Brazilië waarborgt dat CTP's die daar zijn gevestigd en een vergunning hebben gekregen, in de Unie gevestigde clearingleden en handelsplatformen niet blootstellen aan een hoger risiconiveau dan dat waaraan de CTP's die in de Unie een vergunning hebben gekregen, kunnen worden blootgesteld — en of ze bijgevolg geen onaanvaardbare niveaus van systeemrisico in de Unie opleveren. In het bijzonder dienen daarbij de aanzienlijk lagere risico's die verbonden zijn aan clearingactiviteiten die worden ontplooid op financiële markten die kleiner zijn dan de financiële markt van de Unie, in aanmerking te worden genomen.

(3)

Overeenkomstig artikel 25, lid 6, van Verordening (EU) nr. 648/2012 moeten drie voorwaarden vervuld zijn om te kunnen verklaren dat het juridische en toezichthoudende kader van een derde land ten aanzien van CTP's die in dat land over een vergunning beschikken, gelijkwaardig is aan de vereisten die in die verordening zijn vastgelegd.

(4)

Volgens de eerste voorwaarde moeten CTP's die in een derde land over een vergunning beschikken, voldoen aan juridisch bindende vereisten die gelijkwaardig zijn aan de vereisten zoals die in titel IV van Verordening (EU) nr. 648/2012 zijn neergelegd.

(5)

De juridisch bindende vereisten van Brazilië voor CTP's die daar een vergunning hebben gekregen, zijn vervat in wet nr. 10214 van 27 maart 2001 en op grond daarvan uitgevaardigde besluiten (resoluções) van de Conselho Monetário Nacional (CMN), circulaires van de Banco Central do Brasil (BCB) en instructies van de Comissão de Valores Mobiliários (CVM). Meer bepaald worden in besluit nr. 2882, als gewijzigd bij besluit nr. 3081, de activiteiten van clearinghuizen en verrichters van clearingdiensten geregeld, worden de beginselen uiteengezet die gelden voor het functioneren van clearinghuizen en verrichters van clearingdiensten, en wordt de BCB gemachtigd tot reglementering van, vergunningverlening aan en toezicht op clearinghuizen en verrichters van clearingdiensten.

(6)

Clearinghuizen en verrichters van clearingdiensten die in Brazilië zijn gevestigd, dienen over een vergunning van de BCB te beschikken om clearingdiensten te verlenen. Bij haar onderzoek met het oog op het verlenen van een vergunning aan een clearinghuis of verrichter van clearingdiensten, moet de BCB rekening houden met de gezondheid, het normale functioneren en de verbetering van het Braziliaanse betalingssysteem. De BCB kan ook „de voorwaarden die zij passend acht” bepalen voordat zij een vergunning verleent of achteraf, op grond van de stabiliteit van het financiële bestel, het risico en de doelmatigheid van clearinghuizen en verrichters van clearingdiensten. Clearinghuizen die een systeemrelevant systeem opereren dat risico's inhoudt voor de sterkte en het soepele functioneren van het Braziliaanse financiële bestel (hetgeen door de BCB moet worden nagegaan aan de hand van het volume en de aard van de clearingsystemen), kunnen worden onderworpen aan andere regels dan de rest van de clearinghuizen en verrichters van clearingdiensten.

(7)

De BCB heeft verschillende maatregelen vastgesteld om besluit nr. 2882 ten uitvoer te leggen en om te garanderen dat clearinghuizen en verrichters van clearingdiensten zich houden aan de waarden, beginselen en regels die gelden voor het betalingssysteem. Meer bepaald bevat circulaire nr. 3057 nadere regels voor het functioneren van clearinghuizen en verrichters van clearingdiensten en worden daarin diverse voorwaarden gesteld die deze in acht moeten nemen, zoals kapitaaleisen, transparantienormen, risicocontrolemaatregelen en operationele eisen. De BCB heeft beleidslijn nr. 25097 uitgevaardigd betreffende de vaststelling van de Principles for Financial Markets Infrastructures (hierna „PFMI's” genoemd), die in april 2012 zijn uitgevaardigd door het Committee on Payment and Settlement Systems (2) en de International Organization of Securities Commissions (IOSCO), waarmee de BCB de PFMI's in haar toezicht op en supervisie van clearinghuizen en verrichters van clearingdiensten toepast.

(8)

Overeenkomstig circulaire nr. 3057 moeten clearinghuizen en verrichters van clearingdiensten een intern reglement van orde opstellen dat de inachtneming van alle relevante voorwaarden waarborgt en dat alle relevante aspecten van hun taak bestrijkt, met inbegrip van veiligheidsmaatregelen ter beheersing van het krediet-, liquiditeits- en operationele risico. Dat intern reglement van orde wordt ingediend bij en moet eerst worden beoordeeld door de BCB tijdens de procedure voor vergunningverlening. Daarnaast moeten ook ingrijpende wijzigingen van het intern reglement van orde worden goedgekeurd door de BCB. Andere, niet-ingrijpende aanpassingen aan het intern reglement van orde moeten de BCB worden meegedeeld uiterlijk dertig dagen nadat deze aanpassingen zijn doorgevoerd, en de BCB kan zich daartegen verzetten.

(9)

De juridisch bindende vereisten voor CTP's met een vergunning in Brazilië hebben dus een tweeledige structuur. De kernbeginselen zijn vervat in wet nr. 10214 en de op grond daarvan vastgestelde besluiten, circulaires en instructies waarin hoge eisen worden gesteld waaraan clearinghuizen en verrichters van clearingdiensten moeten voldoen, om een vergunning te krijgen voor het verlenen van clearingdiensten in Brazilië (hierna tezamen de „primaire regels” genoemd). Die primaire regels vormen het eerste niveau van de juridisch bindende vereisten in Brazilië. Om aan te tonen dat ze de primaire regels naleven, moeten clearinghuizen en verrichters van clearingdiensten hun intern reglement van orde voorleggen aan de BCB die deze kan goedkeuren of er geen bezwaar tegen maakt. Dat intern reglement van orde omvat het tweede niveau van de juridisch bindende vereisten in Brazilië, die nadere voorschriften moeten bevatten over de wijze waarop clearinghuizen en verrichters van clearingdiensten aan die normen moeten voldoen. De BCB zal de naleving van die normen en van de PFMI's door clearinghuizen en verrichters van clearingdiensten nagaan. Na goedkeuring door de BCB wordt het intern reglement van orde juridisch bindend voor clearinghuizen en verrichters van clearingdiensten.

(10)

Bij het beoordelen van de gelijkwaardigheid van het juridische en toezichthoudende kader voor clearinghuizen en verrichters van clearingdiensten die in Brazilië zijn gevestigd, dient ook rekening te worden gehouden met de bereikte risicolimitering die dat oplevert in termen van het risiconiveau waaraan in de Unie gevestigde clearingleden en handelsplatformen worden blootgesteld als gevolg van hun deelneming in die entiteiten. De uitkomsten inzake risicolimitering worden bepaald door zowel het risiconiveau dat aan de door de betrokken CTP ontplooide clearingactiviteiten verbonden is (en dat afhankelijk is van de omvang van de financiële markt waarop deze opereert) als de geschiktheid van het voor CTP's geldende juridische en toezichthoudende kader voor het limiteren van dat risiconiveau. Om een gelijkwaardige uitkomst inzake risicolimitering te verkrijgen, zijn striktere vereisten inzake risicolimitering vereist voor CTP's die hun activiteiten ontplooien op grotere financiële markten waarvan het inherente risiconiveau hoger is, dan voor CTP's die hun activiteiten ontplooien op kleinere financiële markten waarvan het inherente risiconiveau lager is.

(11)

De financiële markt waarop clearinghuizen en verrichters van clearingdiensten waaraan in Brazilië vergunning is verleend, hun clearingactiviteiten ontplooien, is aanzienlijk kleiner dan de markt waarop in de Unie gevestigde CTP's actief zijn. Met name de afgelopen drie jaar vertegenwoordigde de totale waarde van de in Brazilië geclearde derivatentransacties minder dan 3 % van de totale waarde van de in de Unie geclearde derivatentransacties. Daarom stelt deelneming in clearinghuizen en verrichters van clearingdiensten in de Unie gevestigde clearingleden en handelsplatformen aan aanzienlijk lagere risico's bloot dan wanneer ze deelnemen in CTP's waaraan in de Unie vergunning is verleend.

(12)

Bijgevolg kan het juridische en toezichthoudende kader dat op in Brazilië gevestigde clearinghuizen en verrichters van clearingdiensten van toepassing is, als gelijkwaardig worden beschouwd wanneer dat passend is om dat lagere risiconiveau te limiteren. De primaire regels die van toepassing zijn op clearinghuizen en verrichters van clearingdiensten waaraan in Brazilië vergunning is verleend, aangevuld met hun intern reglement van orde dat inachtneming van de PFMI's voorschrijft, limiteren het in Brazilië bestaande lagere risiconiveau en leveren een uitkomst inzake risicolimitering op die gelijkwaardig is aan die welke door Verordening (EU) nr. 648/2012 wordt nagestreefd.

(13)

Derhalve dient te worden geconcludeerd dat het juridische en toezichthoudende kader van Brazilië waarborgt dat clearinghuizen en verrichters van clearingdiensten die daar over een vergunning beschikken, voldoen aan juridisch bindende vereisten die gelijkwaardig zijn aan de vereisten zoals die in titel IV van Verordening (EU) nr. 648/2012 zijn neergelegd.

(14)

Volgens de tweede voorwaarde van artikel 25, lid 6, van Verordening (EU) nr. 648/2012 moet het juridische en toezichthoudende kader van Brazilië voor de CTP's die daar over een vergunning beschikken, voorzien in doorlopend, effectief toezicht en effectieve handhaving ten aanzien van die CTP's.

(15)

De BCB monitort doorlopend de naleving door clearinghuizen en verrichters van clearingdiensten van de op hen toepasselijke juridisch bindende vereisten. Daarnaast beschikt de BCB over diverse middelen om die naleving te verzekeren. Met name beschikt de BCB over de bevoegdheid om clearinghuizen en verrichters van clearingdiensten om informatie te verzoeken, om waarschuwingen tot hen te richten en om hen te verzoeken bepaalde aanpassingen aan hun regels aan te brengen die nodig worden geacht. Voorts kan de BCB ook geldboetes opleggen voor inbreuken door clearinghuizen of verrichters van clearingdiensten van de op hen toepasselijke juridisch bindende vereisten en is zij zelfs bevoegd om hun vergunningen in te trekken.

(16)

Derhalve dient te worden geconcludeerd dat clearinghuizen en verrichters van clearingdiensten waaraan in Brazilië een vergunning is verleend, onderworpen zijn aan doorlopend, effectief toezicht en effectieve handhaving.

(17)

Volgens de derde voorwaarde van artikel 25, lid 6, van Verordening (EU) nr. 648/2012 moet het juridische en toezichthoudende kader van Brazilië voorzien in een effectief gelijkwaardig systeem voor de erkenning van CTP's waaraan uit hoofde van buitenlandse rechtsstelsels een vergunning is verleend (hierna „CTP's uit derde landen” genoemd).

(18)

CTP's die beschikken over een vergunning in een derde land waar het juridische en toezichthoudende kader uitkomsten oplevert die vergelijkbaar zijn met die van het in Brazilië toepasselijke juridische en toezichthoudende kader en die de PFMI's in acht nemen, en waar in dat land een gelijkwaardige regelgeving ter bestrijding van het witwassen van geld bestaat en CTP's onder effectief toezicht staan, mogen in Brazilië diensten verlenen. Ook moeten er samenwerkingsregelingen worden afgesloten tussen de BCB en de bevoegde buitenlandse autoriteit van de verzoekende CTP voordat de CTP kan worden erkend.

(19)

Derhalve dient te worden geconcludeerd dat het juridische en toezichthoudende kader van Brazilië wat betreft de erkenning van CTP's uit derde landen voorziet in een stelsel dat daadwerkelijk gelijkwaardig is.

(20)

Dit besluit is gebaseerd op de op het tijdstip van de vaststelling van dit besluit in Brazilië geldende juridisch bindende vereisten voor clearinghuizen en verrichters van clearingdiensten. De Commissie dient de ontwikkeling van het juridische en toezichthoudende kader van Brazilië voor clearinghuizen en verrichters van clearingdiensten en de inachtneming van de voorwaarden op grond waarvan dit besluit is genomen, regelmatig te blijven monitoren.

(21)

De regelmatige beoordeling van het juridische en toezichthoudende kader dat in Brazilië van toepassing is op CTP's die daar over een vergunning beschikken, dient voor de Commissie de mogelijkheid onverlet te laten om, naast de algemene beoordeling, te allen tijde een specifieke beoordeling te verrichten wanneer relevante ontwikkelingen vereisen dat de Commissie de bij dit besluit erkende gelijkwaardigheid herbeoordeelt. Dit soort herbeoordeling kan tot de intrekking van dit besluit leiden.

(22)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Europees Comité voor het effectenbedrijf,

16.12.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 342/65

(1)

De procedure voor de erkenning van in derde landen gevestigde centrale tegenpartijen (hierna „CTP's” genoemd) die in artikel 25 van Verordening (EU) nr. 648/2012 is vastgesteld, is bedoeld om CTP's die zijn gevestigd en een vergunning hebben gekregen in derde landen waarvan de reguleringsnormen gelijkwaardig zijn aan die welke in genoemde verordening zijn vastgesteld, de mogelijkheid te bieden clearingdiensten te verrichten voor clearingleden of handelsplatformen die in de Unie zijn gevestigd. Die erkenningsprocedure en het gelijkwaardigheidsbesluit waarin wordt voorzien, dragen zodoende bij tot het bereiken van de overkoepelende doelstelling van Verordening (EU) nr. 648/2012 om het systeemrisico te verminderen door meer gebruik te maken van veilige en solide CTP's voor de clearing van over-the-counter („otc”-) derivatencontracten, ook als die CTP's in een derde land zijn gevestigd en daar een vergunning hebben gekregen.

(2)

Om een rechtsstelsel van een derde land als gelijkwaardig aan het rechtsstelsel van de Unie aan te merken op het gebied van CTP's, dient het concrete resultaat van het toepasselijke juridische en toezichthoudende kader gelijkwaardig te zijn aan dat van de Unievereisten wat de bereikte toezicht- en regelgevingsdoelstellingen betreft. Het doel van deze gelijkwaardigheidstoetsing is daarom na te gaan of het juridische en toezichthoudende kader van het Dubai International Financial Centre (hierna „DIFC” genoemd) waarborgt dat CTP's die daar zijn gevestigd en een vergunning hebben gekregen, in de Unie gevestigde clearingleden en handelsplatformen niet blootstellen aan een hoger risiconiveau dan dat waaraan de CTP's die in de Unie een vergunning hebben gekregen, kunnen worden blootgesteld, en of zij bijgevolg geen onaanvaardbare niveaus van systeemrisico in de Unie opleveren. In het bijzonder dienen daarbij de aanzienlijk lagere risico's die verbonden zijn aan clearingactiviteiten die worden ontplooid op financiële markten die kleiner zijn dan de financiële markt van de Unie, in aanmerking te worden genomen.

(3)

Overeenkomstig artikel 25, lid 6, van Verordening (EU) nr. 648/2012 moeten drie voorwaarden vervuld zijn om te kunnen verklaren dat het juridische en toezichthoudende kader van een derde land dat geldt voor CTP's die in dat land over een vergunning beschikken, gelijkwaardig is aan de vereisten die in die verordening zijn vastgelegd.

(4)

Volgens de eerste voorwaarde moeten CTP's die in een derde land over een vergunning beschikken, voldoen aan juridisch bindende vereisten die gelijkwaardig zijn aan de vereisten zoals die in titel IV van Verordening (EU) nr. 648/2012 zijn neergelegd.

(5)

De juridisch bindende vereisten van het DIFC voor CTP's die er over een vergunning beschikken, zijn vastgelegd in de Reguleringswet van 2004 en de Marktenwet van 2012 (hierna „de DIFC-regelingen” genoemd). Deze regelingen worden aangevuld met het Rulebook van de Dubai Financial Services Authority (Autoriteit financiële diensten van Dubai, hierna „DFSA” genoemd) dat een module over Authorised Market Institutions (hierna „erkende marktinstellingen” genoemd) bevat.

(6)

In de DIFC gevestigde CTP's moeten door de DFSA als erkende marktinstellingen worden goedgekeurd. Het onderhavige besluit betreft uitsluitend de regeling die van toepassing is op marktinstellingen die de erkende financiële dienst van de exploitatie van een clearinginstelling in het DIFC uitoefenen. Om een vergunning voor clearing te ontvangen, moeten erkende marktinstellingen voldoen aan specifieke vereisten die door de DFSA en in het DFSA-rulebook zijn vastgelegd. Erkende marktinstellingen moeten clearingfaciliteiten veilig en effectief exploiteren en de aan hun activiteiten en transacties verbonden risico's prudent beheren. Ook moeten zij beschikken over voldoende financiële, personele en systemische middelen.

(7)

De DIFC-regelingen waarborgen de volledige tenuitvoerlegging van de internationale standaarden die zijn vastgesteld in het kader van de Principles for Financial Markets Infrastructures (hierna „PFMI's” genoemd), welke in april 2012 zijn uitgevaardigd door het Committee on Payment and Settlement Systems (2) (hierna „CPSS” genoemd) en de International Organization of Securities Commissions (hierna „IOSCO” genoemd).

(8)

De DIFC-regelingen schrijven ook voor dat erkende marktinstellingen een intern reglement van orde vaststellen dat de naleving waarborgt van alle relevante vereisten en dat nodig is voor een behoorlijke regulering van de clearing- en afwikkelingsfaciliteiten. Rule 5.6 voor erkende marktinstellingen bepaalt dat het interne reglement van orde van deze instellingen specifieke bepalingen moet bevatten, waaronder bepalingen op het gebied van wanbetaling. Dit interne reglement van orde, alsmede iedere wijziging daarvan, moet aan de DFSA worden voorgelegd voordat het ten uitvoer wordt gelegd. De DFSA kan de voorgenomen bepalingen verwerpen of wijzigingen eisen. Krachtens de DIFC-regelingen zijn de interne regels van de erkende marktinstellingen wettelijk bindend en afdwingbaar ten aanzien van leden en andere deelnemers.

(9)

De juridisch bindende vereisten die op in het DIFC erkende marktinstellingen van toepassing zijn, hebben dus een tweeledige structuur. De kernbeginselen die in het DFSA-rulebook en de DIFC-regelingen zijn opgenomen, leggen de normen van hoog niveau vast waaraan marktinstellingen moeten voldoen om een vergunning te krijgen voor het verlenen van clearingdiensten in het DIFC (tezamen de „primaire regels” genoemd). Deze primaire regels vormen het eerste niveau van de juridisch bindende vereisten in het DIFC. Om te bewijzen dat zij zich aan de primaire regels houden, vereist rule 5.6 betreffende „business rules” dat marktinstellingen hun interne reglement van orde vaststellen en ter goedkeuring aan de DFSA voorleggen alvorens het ten uitvoer te leggen, en dat de DFSA het kan weigeren of afkeuren. Dit interne reglement van orde vormt het tweede niveau van de vereisten in het DIFC.

(10)

Bij het beoordelen van de gelijkwaardigheid van het juridische en toezichthoudende kader dat in het DIFC op erkende marktinstellingen van toepassing is, dient ook rekening te worden gehouden met de bereikte risicolimitering die dat oplevert in termen van het risiconiveau waaraan in de Unie gevestigde clearingleden en handelsplatformen worden blootgesteld als gevolg van hun deelneming in die entiteiten. De uitkomsten inzake risicolimitering worden bepaald door zowel het risiconiveau dat aan de door de betrokken CTP ontplooide clearingactiviteiten verbonden is en dat afhankelijk is van de omvang van de financiële markt waarop deze opereert, als door de geschiktheid van het voor CTP's geldende juridische en toezichthoudende kader voor het limiteren van dat risiconiveau. Om gelijkwaardige uitkomsten inzake risicolimitering te verkrijgen, zijn striktere vereisten inzake risicolimitering vereist voor CTP's die hun activiteiten ontplooien op grotere financiële markten waarvan het inherente risiconiveau hoger is, dan voor CTP's die hun activiteiten ontplooien op kleinere financiële markten waarvan het inherente risiconiveau lager is.

(11)

De omvang van de financiële markt waarop marktinstellingen waaraan in het DIFC vergunning is verleend, hun clearingactiviteiten ontplooien, is aanzienlijk kleiner dan de markt waarop in de Unie gevestigde CTP's actief zijn. Sinds 2011 is de handel en clearing van derivaten zeer beperkt geweest. Daarom stelt deelneming in CTP's waaraan in het DIFC vergunning is verleend, in de Unie gevestigde clearingleden en handelsplatformen aan aanzienlijk lagere risico's bloot dan wanneer zij deelnemen in CTP's waaraan in de Unie vergunning is verleend.

(12)

Bijgevolg kan het juridische en toezichthoudende kader dat van toepassing is op CTP's waaraan in het DIFC vergunning is verleend, als gelijkwaardig worden beschouwd wanneer dat passend is om dat lagere risiconiveau te limiteren. De primaire regels die op die CTP's van toepassing zijn, aangevuld met het interne reglement van orde dat naleving van de PFMI's voorschrijft, limiteren het in het DIFC bestaande lagere risiconiveau en leveren een uitkomst inzake risicolimitering op die gelijkwaardig is aan die welke door Verordening (EU) nr. 648/2012 wordt nagestreefd.

(13)

Derhalve moet worden geconcludeerd dat het juridische en toezichthoudende kader van het DIFC waarborgt dat marktinstellingen die daar over een vergunning beschikken, voldoen aan juridisch bindende vereisten die gelijkwaardig zijn aan de vereisten zoals die in titel IV van Verordening (EU) nr. 648/2012 zijn neergelegd.

(14)

Volgens de tweede voorwaarde van artikel 25, lid 6, van Verordening (EU) nr. 648/2012 moet het juridische en toezichthoudende kader van het DIFC voor de CTP's die daar over een vergunning beschikken, voorzien in doorlopend, effectief toezicht en effectieve handhaving ten aanzien van die CTP's.

(15)

Als toezichthouder van de erkende marktinstellingen monitort de DFSA deze marktinstellingen in het DIFC om de naleving van de toepasselijke regels te waarborgen. De DFSA heeft de volledige bevoegdheid om de marktinstellingen te erkennen en te bestraffen; zo heeft zij onder meer de bevoegdheid om de vergunning van deze instellingen in te trekken of hun sancties op te leggen. Het dagelijks toezicht wordt door de DFSA uitgeoefend. De DFSA stelt een doorlopende risicobeheercyclus vast bestaande uit de identificatie, beoordeling, prioritering en beperking van risico's. De Reguleringswet 2004 verleent de DFSA vergaande bevoegdheden om haar wetten en voorschriften te handhaven. Zo kan de DFSA een onderzoek instellen naar vermeende overtredingen van haar voorschriften en is zij tevens bevoegd om inspecties te verrichten, beslag te leggen op boeken en bestanden en om personen te verplichten deel te nemen aan gesprekken onder ede of belofte. De DFSA kan onder meer financiële sancties opleggen, openbaar berispen en personen verbieden activiteiten in het DIFC te ontplooien.

(16)

Daarom moet worden geconcludeerd dat marktinstellingen met een vergunning in het DIFC doorlopend onderworpen zijn aan effectief toezicht en effectieve handhaving.

(17)

Volgens de derde voorwaarde van artikel 25, lid 6, van Verordening (EU) nr. 648/2012 moet het juridische en toezichthoudende kader van het DIFC voorzien in een effectief gelijkwaardig systeem voor de erkenning van CTP's waaraan uit hoofde van buitenlandse rechtsstelsels een vergunning is verleend (hierna „CTP's uit derde landen” genoemd).

(18)

CTP's uit derde landen die otc-derivaten in het DIFC willen clearen, moeten de DFSA om erkenning verzoeken. De criteria en de procedure voor erkenning worden in de erkenningsmodule uiteengezet.

(19)

Erkenning wordt pas verleend indien de jurisdictie waarin de CTP gevestigd is, een voldoende solide regelgevingskader heeft dat vergelijkbaar is met het juridische en toezichthoudende kader dat in het DIFC van toepassing is. Tevens moeten samenwerkingsovereenkomsten tussen het DIFC en bevoegde buitenlandse autoriteiten worden gesloten voordat een aanvraag van een CTP uit een derde land wordt goedgekeurd.

(20)

Derhalve dient te worden geconcludeerd dat het juridische en toezichthoudende kader van het DIFC voorziet in een effectief gelijkwaardig systeem voor de erkenning van CTP's uit derde landen.

(21)

Dit besluit is gebaseerd op de juridisch bindende vereisten voor erkende marktinstellingen die op het moment van de vaststelling van dit besluit in het DIFC van kracht waren. De Commissie dient, in samenwerking met de ESMA, de ontwikkeling van het juridische en toezichthoudende kader voor erkende marktinstellingen en de inachtneming van de voorwaarden op grond waarvan dit besluit is genomen, regelmatig te blijven monitoren.

(22)

De regelmatige beoordeling van het juridische en toezichthoudende kader dat in het DIFC van toepassing is op CTP's die daar over een vergunning beschikken, dient de mogelijkheid onverlet te laten voor de Commissie om naast de algemene beoordeling te allen tijde een specifieke beoordeling te verrichten wanneer relevante ontwikkelingen vereisen dat de Commissie de bij dit besluit erkende gelijkwaardigheid opnieuw beoordeelt. Een dergelijke herbeoordeling kan tot de intrekking van dit besluit leiden.

(23)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Europees Comité voor het effectenbedrijf,

16.12.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 342/68

(1)

De procedure voor de erkenning van in derde landen gevestigde centrale tegenpartijen (hierna „CTP's” genoemd), die in artikel 25 van Verordening (EU) nr. 648/2012 is vastgesteld, is bedoeld om CTP's die zijn gevestigd en een vergunning hebben gekregen in derde landen waarvan de reguleringsnormen gelijkwaardig zijn aan die welke in genoemde verordening zijn vastgesteld, de mogelijkheid te bieden clearingdiensten te verrichten voor clearingleden of handelsplatformen die in de Unie zijn gevestigd. Die erkenningsprocedure en de gelijkwaardigheidsbesluiten waarin wordt voorzien, dragen zodoende bij tot het bereiken van de overkoepelende doelstelling van Verordening (EU) nr. 648/2012 om het systeemrisico te verminderen door meer gebruik te maken van veilige en solide CTP's voor de clearing van over-the-counter („otc”-) derivatencontracten, ook als die CTP's in een derde land zijn gevestigd en daar een vergunning hebben gekregen.

(2)

Om een rechtsstelsel van een derde land als gelijkwaardig aan het rechtsstelsel van de Unie aan te merken op het gebied van CTP's, dient het concrete resultaat van het toepasselijke juridische en toezichthoudende kader gelijkwaardig te zijn aan dat van de Unievereisten wat de bereikte toezicht- en regelgevingsdoelstellingen betreft. Doel van deze gelijkwaardigheidstoetsing is daarom na te gaan of het juridische en toezichthoudende kader van de Verenigde Arabische Emiraten (hierna „VAE” genoemd) waarborgt dat CTP's die daar zijn gevestigd en een vergunning hebben gekregen, in de Unie gevestigde clearingleden en handelsplatformen niet blootstellen aan een hoger risiconiveau dan dat waaraan de CTP's die in de Unie een vergunning hebben gekregen, kunnen worden blootgesteld, en of zij bijgevolg geen onaanvaardbare niveaus van systeemrisico in de Unie opleveren. In het bijzonder dienen daarbij de aanzienlijk lagere risico's die verbonden zijn aan clearingactiviteiten die worden ontplooid op financiële markten die kleiner zijn dan de financiële markt van de Unie, in aanmerking te worden genomen.

(3)

Overeenkomstig artikel 25, lid 6, van Verordening (EU) nr. 648/2012 moeten drie voorwaarden vervuld zijn om te kunnen verklaren dat het juridische en toezichthoudende kader van een derde land dat geldt voor CTP's die in dat land over een vergunning beschikken, gelijkwaardig is aan de vereisten die in die verordening zijn vastgelegd.

(4)

Volgens de eerste voorwaarde moeten CTP's die in een derde land over een vergunning beschikken, voldoen aan juridisch bindende vereisten die gelijkwaardig zijn aan de vereisten zoals die in titel IV van Verordening (EU) nr. 648/2012 zijn neergelegd.

(5)

De juridisch bindende vereisten van de VAE voor CTP's die er over een vergunning beschikken, zijn vastgelegd in de wettelijke regelingen (hierna „de regelingen” genoemd) die door de Autoriteit effecten en grondstoffen van de VAE zijn uitgevaardigd. Deze regelingen bevatten de vereisten die CTP's doorlopend in acht moeten nemen om clearingdiensten in de VAE te mogen aanbieden. Hiertoe behoren Besluit nr. 157\R van 2005 waarin het begrip „clearinginstituut” wordt gedefinieerd en Besluit nr. 11 van de raad van bestuur van de Autoriteit effecten en grondstoffen van 2015 waarin de vereisten voor CTP's zijn vastgelegd. In de VAE gevestigde CTP's moeten over een vergunning van de Autoriteit beschikken.

(6)

De Autoriteit effecten en grondstoffen heeft een verordening vastgesteld (Besluit nr. 11 van 2015 van de raad van bestuur van de Autoriteit) op grond waarvan CTP's die in de VAE over een vergunning beschikken, moeten voldoen aan de „Principles for Financial Markets Infrastructures” (PFMI's) die in april 2012 zijn uitgevaardigd door het „Committee on Payment and Settlement Systems” (2) en de „International Organization of Securities Commissions”.

(7)

Krachtens de regelingen moeten CTP's een intern reglement van orde vaststellen dat alle relevante aspecten van hun taak bestrijkt en waarin ook veiligheidsmaatregelen ter beheersing van het krediet-, liquiditeits- en operationele risico zijn opgenomen. Dit interne reglement van orde moet door de Autoriteit effecten en grondstoffen worden goedgekeurd. Bovendien kan het niet worden gewijzigd indien de Autoriteit daartegen bezwaar maakt. Verder moeten de berekeningsmethoden van de financiële middelen en de stresstestscenario's die een CTP gebruikt, door de Autoriteit worden goedgekeurd.

(8)

De juridisch bindende vereisten die op in de VAE erkende CTP's van toepassing zijn, hebben dus een tweeledige structuur. De kernbeginselen die in de VAE-regelingen zijn opgenomen, en met name Besluit nr. 11 van de raad van bestuur van de Autoriteit effecten en grondstoffen van 2015, leggen de normen van hoog niveau vast die CTP's moeten naleven om een vergunning te krijgen voor het verlenen van clearingdiensten in de VAE. Deze regelingen vormen het eerste niveau van de juridisch bindende vereisten in de VAE. Het interne reglement van orde van de CTP vormt het tweede niveau van de juridisch bindende vereisten in de VAE. De Autoriteit effecten en grondstoffen evalueert de naleving van de regelingen en PFMI's door de CTP. Zodra het interne reglement van orde door de Autoriteit is goedgekeurd, is het juridisch bindend voor de CTP.

(9)

Bij het beoordelen van de gelijkwaardigheid van het juridische en toezichthoudende kader dat op in de VAE gevestigde CTP's van toepassing is, dient ook rekening te worden gehouden met de bereikte risicolimitering die dat oplevert in termen van het risiconiveau waaraan in de Unie gevestigde clearingleden en handelsplatformen worden blootgesteld als gevolg van hun deelneming in die entiteiten. De uitkomsten inzake risicolimitering worden bepaald door zowel het risiconiveau dat aan de door de betrokken CTP ontplooide clearingactiviteiten verbonden is en dat afhankelijk is van de omvang van de financiële markt waarop deze opereert, als door de geschiktheid van het voor CTP's geldende juridische en toezichthoudende kader voor het limiteren van dat risiconiveau. Om gelijkwaardige uitkomsten inzake risicolimitering te verkrijgen, zijn striktere vereisten inzake risicolimitering nodig voor CTP's die hun activiteiten ontplooien op grotere financiële markten waarvan het inherente risiconiveau hoger is, dan voor CTP's die hun activiteiten ontplooien op kleinere financiële markten waarvan het inherente risiconiveau lager is.

(10)

De omvang van de financiële markt waarop CTP's waaraan in de VAE vergunning is verleend, hun clearingactiviteiten ontplooien, is aanzienlijk kleiner dan de markt waarop in de Unie gevestigde CTP's actief zijn. In de afgelopen drie jaar bedroeg de totale waarde van de in de VAE geclearde derivatentransacties minder dan 1 % van de totale waarde van in de EU geclearde derivatentransacties. Daarom stelt deelneming in CTP's die in de VAE gevestigd zijn, in de Unie gevestigde clearingleden en handelsplatformen aan aanzienlijk lagere risico's bloot dan wanneer zij deelnemen in CTP's waaraan in de Unie vergunning is verleend.

(11)

Bijgevolg kan het juridische en toezichthoudende kader dat van toepassing is op in de VAE gevestigde CTP's, als gelijkwaardig worden beschouwd wanneer dat passend is om dat lagere risiconiveau te limiteren. De regelingen die van toepassing zijn op de CTP's waaraan in de VAE een vergunning is verleend, aangevuld met het interne reglement van orde dat de naleving van de PFMI's voorschrijft, limiteren het in de VAE bestaande lagere risiconiveau en leveren een uitkomst inzake risicolimitering op die gelijkwaardig is aan die welke door Verordening (EU) nr. 648/2012 wordt nagestreefd.

(12)

Derhalve moet worden geconcludeerd dat het juridische en toezichthoudende kader van de VAE waarborgt dat CTP's die daar over een vergunning beschikken, voldoen aan juridisch bindende vereisten die gelijkwaardig zijn aan de vereisten welke in titel IV van Verordening (EU) nr. 648/2012 zijn neergelegd.

(13)

Volgens de tweede voorwaarde van artikel 25, lid 6, van Verordening (EU) nr. 648/2012 moet het juridische en toezichthoudende kader van de VAE voor de CTP's die daar over een vergunning beschikken, voorzien in doorlopend, effectief toezicht en effectieve handhaving ten aanzien van die CTP's.

(14)

Het toezicht op CTP's waaraan in de VAE een vergunning is verleend, wordt uitgeoefend door de Autoriteit effecten en grondstoffen. In dit verband is de Autoriteit bevoegd om de naleving door de CTP's van de op hen van toepassing zijnde juridisch bindende vereisten te monitoren. Zo kan de Autoriteit de CTP's om informatie verzoeken, ter plaatse inspecties verrichten, instructies geven om de goede werking van de financiële markten in het gedrang brengende inbreuken of potentiële inbreuken op de prudentiële vereisten of praktijken te verhelpen, en CTP's bevelen interne controlemaatregelen en risicocontrolemaatregelen te nemen. De Autoriteit kan ook het bestuur, sommige leden van bepaalde comités en andere personeelsleden van de CTP uit hun functie ontheffen. Voorts is de Autoriteit bevoegd om de vergunning van de CTP in te trekken. Zij mag ook zowel tuchtmaatregelen als geldboeten aan CTP's opleggen als deze zich niet aan de toepasselijke juridisch bindende vereisten houden.

(15)

Daarom moet worden geconcludeerd dat CTP's met een vergunning in de VAE doorlopend onderworpen zijn aan effectief toezicht en doeltreffende handhaving.

(16)

Volgens de derde voorwaarde van artikel 25, lid 6, van Verordening (EU) nr. 648/2012 moet het juridische en toezichthoudende kader van de VAE voorzien in een effectief gelijkwaardig systeem voor de erkenning van CTP's waaraan uit hoofde van buitenlandse rechtsstelsels een vergunning is verleend (hierna „CTP's uit derde landen” genoemd).

(17)

De Autoriteit effecten en grondstoffen kan CTP's erkennen waaraan een vergunning is verleend in derde landen waar het toepasselijke juridische en toezichthoudende kader gelijkwaardige uitkomsten oplevert als die welke door het in de VAE geldende juridische en toezichthoudende kader worden gewaarborgd. Bovendien moeten CTP's uit derde landen onder effectief toezicht staan om naleving van het toepasselijke juridische en toezichthoudende kader te garanderen. Ook moet er een memorandum van overeenstemming worden gesloten tussen de VAE en de bevoegde buitenlandse toezichthouder van de verzoekende CTP voordat de CTP kan worden erkend.

(18)

Derhalve dient te worden geconcludeerd dat het juridische en toezichthoudende kader van de VAE voorziet in een effectief gelijkwaardig systeem voor de erkenning van CTP's uit derde landen.

(19)

Dit besluit is gebaseerd op de juridisch bindende vereisten met betrekking tot CTP's die op het moment van de vaststelling van dit besluit in de VAE van kracht waren. De Commissie dient, in samenwerking met de ESMA, de ontwikkeling van het juridische en toezichthoudende kader voor CTP's in de VAE en de inachtneming van de voorwaarden op grond waarvan dit besluit is genomen, regelmatig te blijven monitoren.

(20)

De regelmatige beoordeling van het juridische en toezichthoudende kader dat in de VAE van toepassing is op CTP's die daar over een vergunning beschikken, dient de mogelijkheid onverlet te laten voor de Commissie om naast de algemene beoordeling te allen tijde een specifieke beoordeling te verrichten wanneer relevante ontwikkelingen het noodzakelijk maken dat de Commissie de bij dit besluit erkende gelijkwaardigheid opnieuw beoordeelt. Een dergelijke herbeoordeling kan tot de intrekking van dit besluit leiden.

(21)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Europees Comité voor het effectenbedrijf,

16.12.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 342/71

(1)

Uitvoeringsbesluit (EU) 2016/2122 van de Commissie (3) is vastgesteld naar aanleiding van uitbraken van hoogpathogene aviaire influenza van het subtype H5N8 in bedrijven in Denemarken, Duitsland, Hongarije, Nederland, Oostenrijk en Zweden („de betrokken lidstaten”) en de instelling van beschermings- en toezichtsgebieden door de bevoegde autoriteit van de betrokken lidstaten overeenkomstig Richtlijn 2005/94/EG van de Raad (4).

(2)

In Uitvoeringsbesluit (EU) 2016/2122 is bepaald dat de door de betrokken lidstaten overeenkomstig Richtlijn 2005/94/EG ingestelde beschermings- en toezichtsgebieden ten minste de gebieden omvatten die in de lijst van de bijlage bij dat uitvoeringsbesluit als beschermings- en toezichtsgebieden zijn opgenomen.

(3)

Naar aanleiding van nieuwe uitbraken van hoogpathogene aviaire influenza van het subtype H5N8 in Duitsland, Hongarije en Nederland, en uitbraken van die ziekte in Frankrijk en Polen is de bijlage bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2016/2122 bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2016/2219 van de Commissie (5) gewijzigd om de gebieden in de bijlage bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2016/2122 te wijzigen, rekening houdend met de nieuwe epidemiologische situatie in de Unie en de instelling van nieuwe beschermings- en toezichtsgebieden door de bevoegde autoriteit van die lidstaten overeenkomstig Richtlijn 2005/94/EG.

(4)

Sinds de datum waarop Uitvoeringsbesluit (EU) 2016/2122 bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2016/2219 is gewijzigd, heeft Duitsland de Commissie in kennis gesteld van een uitbraak van aviaire influenza van het subtype H5N8 in een bedrijf waar in gevangenschap levende vogels worden gehouden buiten de gebieden waar pluimvee of andere in gevangenschap levende vogels worden gehouden, die op dit ogenblik in de bijlage bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2016/2122 zijn opgenomen, en heeft het de overeenkomstig Richtlijn 2005/94/EG vereiste noodzakelijke maatregelen genomen, waaronder de instelling van beschermings- en toezichtsgebieden rond die uitbraak.

(5)

Daarnaast heeft Frankrijk de Commissie sinds de datum waarop Uitvoeringsbesluit (EU) 2016/2122 bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2016/2219 is gewijzigd, in kennis gesteld van nieuwe uitbraken van aviaire influenza van het subtype H5N8 in bedrijven waar pluimvee wordt gehouden buiten de gebieden die op dit ogenblik in de bijlage bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2016/2122 zijn opgenomen, en heeft het de overeenkomstig Richtlijn 2005/94/EG vereiste noodzakelijke maatregelen genomen, waaronder de instelling van beschermings- en toezichtsgebieden rond die uitbraken.

(6)

Voorts heeft ook Hongarije sinds de datum waarop Uitvoeringsbesluit (EU) 2016/2122 bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2016/2219 is gewijzigd, de Commissie in kennis gesteld van nieuwe uitbraken van hoogpathogeneaviaire influenza van het subtype H5N8 op zijn grondgebied. Rekening houdend met de verdere ontwikkeling van de epidemiologische situatie in Hongarije is het noodzakelijk de gebieden die deze lidstaat op dit ogenblik overeenkomstig Richtlijn 2005/94/EG als beschermings- en toezichtsgebieden heeft ingesteld, uit te breiden.

(7)

De Commissie heeft in alle gevallen de door Duitsland, Frankrijk en Hongarije overeenkomstig Richtlijn 2005/94/EG genomen maatregelen bestudeerd en heeft geconstateerd dat de grenzen van de door de bevoegde autoriteiten van die lidstaten ingestelde beschermings- en toezichtsgebieden op voldoende afstand liggen van de bedrijven waar een uitbraak van hoogpathogene aviaire influenza van het subtype H5N8 is bevestigd.

(8)

Om te voorkomen dat de handel in de Unie onnodig wordt verstoord en om te vermijden dat derde landen ongerechtvaardigde handelsbelemmeringen opwerpen, moeten op het niveau van de Unie en in samenwerking met Duitsland, Frankrijk en Hongarije de in die lidstaten overeenkomstig Richtlijn 2005/94/EG ingestelde nieuwe beschermings- en toezichtsgebieden snel worden vastgesteld. De gebieden die op dit ogenblik voor die lidstaten in de bijlage bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2016/2122 zijn opgenomen, moeten daarom worden gewijzigd.