24.5.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 135/1

(1)

In deel II, titel I, hoofdstuk II, afdeling 1, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 van het Europees Parlement en de Raad (4) is voorzien in een regeling voor schoolgroenten en -fruit en een regeling voor schoolmelk.

(2)

De ervaring met de toepassing van de huidige schoolregelingen, de conclusies van de externe evaluaties en de daaropvolgende analyse van de verschillende beleidsopties en de sociale moeilijkheden in de lidstaten duiden erop dat voortzetting en versterking van de twee schoolregelingen van het grootste belang is. In de huidige context van dalende consumptie van verse groenten en fruit en van zuivelproducten, met name bij kinderen, en de hogere prevalentie van kinderobesitas als gevolg van eetgewoonten waarbij vooral wordt gekozen voor hoogverwerkte voedingsmiddelen, waaraan vaak grote hoeveelheden suikers, zout, vet of additieven zijn toegevoegd, dient de Uniesteun voor de verstrekking van geselecteerde landbouwproducten aan kinderen in onderwijsinstellingen meer gericht te zijn op het bevorderen van gezonde eetgewoonten en de consumptie van lokale producten.

(3)

Uit de analyse van de verschillende beleidsopties komt naar voren dat een uniforme aanpak binnen een gemeenschappelijk wettelijk en financieel kader de meest geschikte en doeltreffende manier is voor het bereiken van de specifieke doelstellingen van het gemeenschappelijk landbouwbeleid die via schoolregelingen worden nagestreefd. Deze benadering biedt de lidstaten de mogelijkheid om binnen een vastgesteld budget een maximaal effect te bereiken met de verstrekking en de regelingen efficiënter te beheren. Vanwege de verschillen tussen groente- en fruit-, waaronder begrepen bananen, en melk- en zuivelproducten, d.w.z. schoolgroenten en -fruit en schoolmelk als omschreven in deze verordening, en de toeleveringsketens daarvan, moeten bepaalde elementen, zoals de budgetten, voor elke productgroep verder afzonderlijk worden vastgesteld. In het licht van de ervaringen met de huidige schoolregelingen dient de deelname van lidstaten aan de schoolregeling vrijwillig te blijven. Gezien de verschillende consumptiepatronen in de lidstaten moeten de deelnemende lidstaten en regio's in het kader van hun strategieën kunnen kiezen welke van de subsidiabele producten zij aan kinderen in onderwijsinstellingen willen verstrekken. De lidstaten kunnen ook overwegen om gerichte maatregelen te nemen teneinde de dalende melkconsumptie bij de doelgroep aan te pakken.

(4)

Er is een dalende trend in de consumptie van verse groenten en fruit en consumptiemelk vastgesteld. Daarom is het zaak de verstrekking in het kader van de schoolregeling bij wijze van prioriteit op die producten te concentreren. Dit helpt tevens om de organisatorische belasting voor scholen te verminderen, en met een beperkt budget toch het effect van de verstrekking te vergroten, en is in overeenstemming met de huidige praktijk, aangezien deze producten het vaakst worden verstrekt. Om aan de voedingsadviezen inzake calciumopname te voldoen en de consumptie van bepaalde producten te bevorderen of tegemoet te komen aan de specifieke voedingsbehoeften van kinderen op hun grondgebied, en gezien de toenemende problemen in verband met de intolerantie voor lactose in melk, dient het de lidstaten te worden toegestaan, op voorwaarde dat zij reeds drinkmelk of lactosevrije varianten daarvan verstrekken, andere zuivelproducten te verstrekken zonder toegevoegde smaakstoffen, fruit, noten of cacao, zoals yoghurt en kaas, die goed zijn voor de gezondheid van kinderen. De lidstaten moeten ook verwerkt fruit en verwerkte groenteproducten kunnen verstrekken, op voorwaarde dat zij reeds vers fruit en verse groenten verstrekken. Daarenboven moeten inspanningen worden geleverd voor de verstrekking van plaatselijke en regionale producten. Indien lidstaten dit voor het bereiken van de doelstellingen van de schoolregeling en van de doelstellingen van hun strategieën nodig vinden, moeten zij de verstrekking van de bovengenoemde producten kunnen aanvullen met bepaalde andere melkproducten en op melk gebaseerde dranken. Al die producten moeten volledig in aanmerking kunnen komen voor Uniesteun. In het geval van niet-landbouwproducten komt echter alleen het melkbestanddeel in aanmerking. Om rekening te houden met wetenschappelijke ontwikkelingen en om te waarborgen dat de verstrekte producten voldoen aan de doelstellingen van de schoolregeling, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) handelingen vast te stellen ten aanzien van de aanvulling van de in deze verordening opgenomen lijst van uitgesloten smaakversterkers en de vaststelling van de maxima voor toegevoegde suikers, toegevoegd zout en toegevoegd vet in verwerkte producten.

(5)

Teneinde van de schoolregeling een doeltreffend instrument te maken voor het bereiken van de korte- en langetermijndoelstelling om de consumptie van geselecteerde landbouwproducten te vergroten en gezondere eetgewoonten aan te leren, moet de verstrekking worden ondersteund met begeleidende educatieve maatregelen. Gezien het belang ervan moeten deze maatregelen dienen ter ondersteuning van de verstrekking van schoolgroenten en -fruit en schoolmelk. Als begeleidende educatieve maatregelen zijn zij een essentieel instrument om kinderen weer in contact te brengen met landbouw en de diversiteit van de landbouwproducten van de Unie, met name die welke in hun regio worden geproduceerd, met de hulp van, bijvoorbeeld, voedingsdeskundigen en landbouwers. Om de doelstellingen van de schoolregeling te bereiken, dienen de lidstaten de vrijheid te hebben om in hun maatregelen een grotere verscheidenheid aan landbouwproducten op te nemen alsook andere lokale, regionale of nationale specialiteiten zoals honing, tafelolijven en olijfolie.

(6)

Om gezonde eetgewoonten te bevorderen, moeten de lidstaten ervoor zorgen dat de nationale autoriteiten verantwoordelijk voor gezondheid en voeding voldoende betrokken zijn bij de opstelling van de lijst van producten die moeten worden geleverd, of dat deze autoriteiten de gepaste toestemming voor deze lijst hebben gegeven, in overeenstemming met nationale procedures.

(7)

Om te zorgen voor een efficiënt en gericht gebruik van de middelen van de Unie en om de uitvoering van de schoolregeling te vergemakkelijken, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden gedelegeerd om overeenkomstig artikel 290 VWEU handelingen vast te stellen met betrekking tot het bepalen van de kosten en maatregelen die in aanmerking komen voor Uniesteun.

(8)

De Uniesteun moet afzonderlijk worden toegewezen voor schoolgroenten en -fruit en schoolmelk, overeenkomstig het beginsel dat de verstrekking op basis van vrijwilligheid plaatsvindt. Die steun moet aan elke lidstaat worden toegewezen, rekening houdend met het aantal kinderen van zes tot tien jaar in die lidstaat, en de mate van ontwikkeling van de regio's in die lidstaat, zodat minder ontwikkelde regio's, de kleinere eilanden in de Egeïsche Zee en de ultraperifere gebieden meer steun ontvangen, gezien hun beperkte landbouwdiversificatie en het feit dat het vaak onmogelijk is bepaalde producten in de betrokken regio te vinden, waardoor de vervoers- en opslagkosten er hoger zijn. Bovendien is het zaak om die criteria te combineren met de besteding in het verleden van de Uniesteun voor de verstrekking van melk en zuivelproducten aan kinderen, met uitzondering van Kroatië, waarvoor een specifiek bedrag zal worden bepaald, zodat de lidstaten de omvang van hun huidige regelingen voor schoolmelk op peil kunnen houden, en met het oog op het aanmoedigen van andere lidstaten om de verstrekking van melk ter hand nemen.

(9)

In het belang van behoorlijk bestuur en gezond begrotingsbeheer moeten de lidstaten die aan de regeling voor de verstrekking van de subsidiabele producten wensen deel te nemen, elk jaar een aanvraag voor Uniesteun indienen.

(10)

Het opstellen van een nationale of regionale strategie is een voorwaarde voor de deelname van een lidstaat aan de schoolregeling. Alle lidstaten die wensen deel te nemen, moeten een strategie indienen in de vorm van een document voor een periode van zes jaar, waarin hun prioriteiten worden vastgelegd. De lidstaten moeten in staat worden gesteld hun strategieën regelmatig te actualiseren, vooral in het licht van evaluaties en herbeoordelingen van prioriteiten of doelstellingen, en van het welslagen van hun regelingen. Voorts kunnen de strategieën specifieke elementen bevatten in verband met de uitvoering van de schoolregeling die de lidstaten in staat stellen een efficiënt beheer te voeren, onder andere met betrekking tot de steunaanvragen.

(11)

Om de bekendheid met de schoolregeling en de zichtbaarheid van de Uniesteun te vergroten, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden gedelegeerd om overeenkomstig artikel 290 VWEU handelingen vast te stellen met betrekking tot de verplichting van de lidstaten om de Uniesteun voor de uitvoering van deze regeling duidelijk onder de aandacht te brengen, ook met betrekking tot publiciteitsmiddelen en, indien van toepassing, de gemeenschappelijke identiteit of grafische elementen.

(12)

Met het oog op de zichtbaarheid van de schoolregeling moeten de lidstaten in hun strategie uitleggen hoe ze ervoor zorgen dat hun regelingen meerwaarde opleveren, vooral wanneer uit hoofde van de Unieregeling gesubsidieerde producten tegelijkertijd worden geconsumeerd met andere maaltijden die aan kinderen in onderwijsinstellingen worden verstrekt. Teneinde ervoor te zorgen dat de educatieve doelstelling van de Unieregeling wordt bereikt, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden gedelegeerd om overeenkomstig artikel 290 VWEU bepaalde handelingen vast te stellen met betrekking tot de voorschriften voor de verstrekking van uit hoofde van de Unieregeling gesubsidieerde producten ten opzichte van de verstrekking van andere maaltijden in onderwijsinstellingen en voor de bereiding ervan.

(13)

Om de doeltreffendheid van de schoolregelingen in de lidstaten na te gaan, dienen initiatieven door de Unie te worden gefinancierd voor monitoring en evaluatie van de behaalde resultaten, met bijzondere aandacht voor veranderingen in de consumptie op de middellange termijn.

(14)

Het medefinancieringsbeginsel voor de verstrekking van schoolgroenten en -fruit moet worden afgeschaft.

(15)

Deze verordening mag geen invloed hebben op de verdeling van regionale of lokale bevoegdheden binnen de lidstaten.

(16)

Verordening (EU) nr. 1308/2013 en Verordening (EU) nr. 1306/2013 van het Europees Parlement en de Raad (5) moeten bijgevolg dienovereenkomstig worden gewijzigd. Teneinde rekening te houden met de indeling van het schooljaar moeten de nieuwe voorschriften met ingang van 1 augustus 2017 van toepassing worden,

1)

Deel II, titel I, hoofdstuk II, afdeling 1, wordt vervangen door:

„Afdeling 1

Steun voor de verstrekking van groenten en fruit en van melk en zuivelproducten in onderwijsinstellingen

Artikel 22

Doelgroep

De steunregeling ter verbetering van de distributie van landbouwproducten en ter verbetering van de eetgewoonten van kinderen is bedoeld voor kinderen die regelmatig naar een crèche, kleuterschool of een basisschool of middelbare school gaan die door de bevoegde autoriteiten van de lidstaten wordt beheerd of is erkend.

Artikel 23

Steun voor de verstrekking van schoolgroenten en -fruit en van schoolmelk, begeleidende educatieve maatregelen en daarmee gepaard gaande kosten

1.   Er wordt Uniesteun verleend ten behoeve van kinderen in de in artikel 22 bedoelde onderwijsinstellingen:

De Raad stelt overeenkomstig artikel 43, lid 3 VWEU beperkingen vast voor het aandeel Uniesteun voor maatregelen en kosten als bedoeld in de punten b) en c) van de eerste alinea van dit lid.

2.   Voor de toepassing van deze afdeling wordt verstaan onder:

a)   „schoolgroenten en -fruit”: de producten bedoeld in lid 3, onder a) en lid 4, onder a);

b)   „schoolmelk”: de producten bedoeld in lid 3, onder b), en lid 4, onder b), alsmede de producten bedoeld in bijlage V.

3.   Lidstaten die wensen deel te nemen aan de overeenkomstig lid 1 vastgestelde steunregeling („de schoolregeling”) en om de overeenkomstige Uniesteun verzoeken, moeten, rekening houdend met de nationale omstandigheden, voorrang verlenen aan de verstrekking van producten van een of beide van de volgende groepen:

4.   Niettegenstaande lid 3, en teneinde de consumptie van bepaalde producten te bevorderen en/of tegemoet te komen aan de specifieke voedingsbehoeften van kinderen op hun grondgebied, kan een lidstaat zorgen voor de verstrekking van producten uit een of beide van de volgende groepen:

5.   Ingeval de lidstaten het nodig achten voor het bereiken van de doelstellingen van de schoolregeling en de doelstellingen genoemd in de in lid 8 bedoelde strategieën, mogen zij naast de producten bedoeld in de leden 3 en 4 ter aanvulling ook de in bijlage V bedoelde producten verstrekken.

In dat geval wordt de Uniesteun slechts uitgekeerd voor het melkbestanddeel van het verstrekte product. Dat melkbestanddeel mag qua gewicht niet lager zijn dan 90 % voor producten van categorie I van bijlage V, en 75 % voor producten van categorie II van bijlage V.

De Raad bepaalt de hoogte van de Uniesteun voor het melkbestanddeel overeenkomstig artikel 43, lid 3, VWEU.

6.   Producten die in het kader van de schoolregeling worden verstrekt, bevatten niets van het volgende:

Niettegenstaande de eerste alinea van dit lid kan iedere lidstaat besluiten, nadat daarvoor toestemming is verkregen van zijn voor gezondheid en voeding verantwoordelijke nationale autoriteiten, conform zijn nationale procedures, dat subsidiabele producten als bedoeld in de punten 4 en 5 beperkte hoeveelheden toegevoegde suikers, toegevoegd zout en/of toegevoegde vetten mogen bevatten.

7.   Naast de producten bedoeld in de leden 3, 4 en 5 van dit artikel, kunnen de lidstaten bepalen dat andere landbouwproducten worden opgenomen in het kader van de begeleidende educatieve maatregelen, met name die welke worden genoemd in artikel 1, lid 2, onder g) en v).

8.   Als voorwaarde voor zijn deelname aan de schoolregeling stelt een lidstaat, voorafgaand aan zijn deelname en vervolgens om de zes jaar, op nationaal of regionaal niveau een strategie voor de uitvoering daarvan vast. Deze strategie kan worden gewijzigd door de autoriteit die verantwoordelijk is voor de opstelling daarvan op nationaal of regionaal niveau, in het bijzonder in het licht van monitoring en evaluatie, en van de bereikte resultaten. In de strategie wordt op zijn minst aangegeven in welke behoeften moet worden voorzien en hoe deze zijn geprioriteerd, wat de doelgroep is, welke resultaten moeten worden bereikt en, indien voorhanden, wat de gekwantificeerde streefdoelen ten opzichte van de uitgangssituatie zijn. Ook wordt aangegeven wat de meest geschikte instrumenten en acties zijn om die doelstellingen te bereiken.

De strategieën kunnen specifieke elementen in verband met de uitvoering van de schoolregeling bevatten, waaronder die ter vereenvoudiging van het beheer ervan.

9.   De lidstaten stellen in het kader van hun strategieën een lijst op van alle producten die in het kader van de schoolregeling moeten worden geleverd, hetzij door reguliere verstrekking of in het kader van educatieve begeleidende maatregelen. Onverminderd lid 6, moeten zij er ook voor zorgen dat de voor gezondheid en voeding verantwoordelijke nationale autoriteiten voldoende betrokken zijn bij de opstelling van die lijst, of dat deze autoriteiten de gepaste toestemming hebben gegeven voor die lijst, in overeenstemming met nationale procedures.

10.   Om de schoolregeling doeltreffend te doen functioneren, voorzien de lidstaten tevens in begeleidende educatieve maatregelen, die onder meer maatregelen en activiteiten kunnen omvatten welke erop zijn gericht kinderen weer in contact te brengen met landbouw via activiteiten, zoals boerderijbezoeken, en de verstrekking van een grotere verscheidenheid aan landbouwproducten zoals bedoeld in lid 7. Deze maatregelen kunnen ook bedoeld zijn voor de educatie van kinderen ten aanzien van daarmee verband houdende kwesties, zoals gezonde eetgewoonten, lokale voedselketens, biologische landbouw, duurzame productie of de strijd tegen voedselverspilling.

11.   De lidstaten selecteren de producten die worden verstrekt of worden opgenomen in begeleidende educatieve maatregelen, op basis van één of meer van de volgende objectieve criteria: gezondheids- en milieuoverwegingen, seizoensgebondenheid, verscheidenheid en beschikbaarheid van lokale of regionale producten, waarbij voor zover mogelijk voorrang wordt gegeven aan uit de Unie afkomstige producten. De lidstaten kunnen met name lokale of regionale aankopen, biologische producten, korte toeleveringsketens of milieubaten en, indien nodig, producten aanmoedigen die op grond van de kwaliteitsregelingen van Verordening (EU) nr. 1151/2012 zijn erkend.

De lidstaten kunnen in hun strategieën voorrang geven aan overwegingen betreffende duurzaamheid en eerlijke handel.

Artikel 23 bis

Financiële bepalingen

1.   Onverminderd lid 4 van dit artikel mag de steun die uit hoofde van de schoolregeling wordt toegewezen voor de verstrekking van producten, de begeleidende educatieve maatregelen en de daarmee gepaard gaande kosten, zoals bedoeld in artikel 23, lid 1, niet meer bedragen dan 250 miljoen EUR per schooljaar.

Binnen dat algemene maximum, bedraagt de steun maximaal:

2.   Bij de toewijzing van de in lid 1 bedoelde steun wordt voor elke lidstaat rekening gehouden met het volgende:

De toewijzingen voor de betrokken lidstaten moeten ervoor zorgen dat hogere steun wordt toegekend aan de in artikel 349 VWEU genoemde ultraperifere gebieden, om rekening te houden met de specifieke situatie van deze regio's wat betreft het betrekken van producten, en om te stimuleren dat ultraperifere gebieden die geografisch dicht bij elkaar liggen, producten van elkaar betrekken.

Bij de toewijzingen voor schoolmelk op grond van de in dit lid genoemde criteria moet ervoor worden gezorgd dat alle lidstaten recht hebben op ten minste een minimumbedrag aan Uniesteun per kind in de leeftijdsgroep bedoeld in de eerste alinea, onder a). Dat bedrag mag niet lager zijn dan het gemiddelde bedrag, berekend over alle lidstaten, van de Uniesteun per kind in het kader van de schoolmelkregeling die van toepassing was vóór 1 augustus 2017.

De Raad neemt overeenkomstig artikel 43, lid 3, VWEU maatregelen voor de vaststelling van indicatieve en definitieve toewijzingen en voor de herverdeling van Uniesteun voor schoolgroenten en -fruit en voor schoolmelk.

3.   Lidstaten die willen deelnemen aan de schoolregeling dienen elk jaar een verzoek in voor Uniesteun in, onder vermelding van het gevraagde bedrag voor schoolgroenten en -fruit en schoolmelk die ze willen verstrekken.

4.   Een lidstaat kan één keer per schooljaar maximaal 20 % van één of meer van zijn indicatieve toewijzingen overdragen, mits het in lid 1 genoemde algemene maximum van 250 miljoen EUR niet wordt overschreden.

Dit percentage mag tot 25 % worden verhoogd voor lidstaten met ultraperifere gebieden vermeld in artikel 349 VWEU en in andere naar behoren gemotiveerde gevallen, bijvoorbeeld indien een lidstaat een specifieke marktsituatie moet aanpakken in de sector waarop de schoolregeling van toepassing is, zijn bijzondere bezorgdheid over de geringe consumptie van een bepaalde groep producten, of andere maatschappelijke veranderingen.

Overdrachten kunnen worden gedaan:

De in punt a) van de derde alinea bedoelde overdrachten mogen niet worden gedaan uitgaande van de indicatieve toewijzing voor de groep producten waarvoor de betrokken lidstaat om een bedrag verzoekt dat hoger is dan zijn indicatieve toewijzing. De lidstaten stellen de Commissie in kennis van het bedrag van de overdrachten tussen de indicatieve toewijzingen.

5.   De schoolregeling laat aparte nationale schoolregelingen die verenigbaar zijn met Unierecht, onverlet. De in artikel 23 bedoelde Uniesteun kan worden gebruikt om het toepassingsgebied of de doeltreffendheid van bestaande nationale schoolregelingen of regelingen voor de verstrekking van schoolgroenten en -fruit en schoolmelk te vergroten, maar mag niet in de plaats komen van de financiering voor die bestaande nationale regelingen, behalve voor de gratis verstrekking van maaltijden aan kinderen in onderwijsinstellingen. Indien een lidstaat besluit de werkingssfeer van een bestaande nationale schoolregeling uit te breiden of doeltreffender te maken door te verzoeken om Uniesteun, vermeldt hij in de in artikel 23, lid 8, bedoelde strategie hoe dit zal worden gerealiseerd.

6.   De lidstaten kunnen de Uniesteun aanvullen met nationale steun voor de financiering van de schoolregeling.

De lidstaten kunnen die steun financieren met de opbrengsten van een door de betrokken sector te betalen heffing of met een andere door de particuliere sector te leveren bijdrage.

7.   De Unie kan krachtens artikel 6 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 tevens financiering verlenen voor voorlichtings-, publiciteits-, monitoring- en evaluatiemaatregelen met betrekking tot de schoolregeling, onder meer door maatregelen voor de bewustmaking van het publiek van de doelstellingen van de regeling, en voor gerelateerde maatregelen op het gebied van netwerkvorming die gericht zijn op de uitwisseling van ervaring en beste praktijken ter vergemakkelijking van de tenuitvoerlegging en het beheer van de regeling.

De Commissie kan, overeenkomstig artikel 24, lid 4, van deze verordening, een gemeenschappelijke identiteit of grafische elementen voor de vergroting van de zichtbaarheid van de schoolregeling ontwikkelen.

8.   De aan de schoolregeling deelnemende lidstaten maken in de schoolgebouwen of op andere relevante plaatsen bekend dat zij aan de schoolregeling deelnemen en wijzen daarbij op de rol van de Unie als subsidieverstrekker. De lidstaten mogen alle geschikte publiciteitsmiddelen gebruiken, daaronder begrepen posters, specifieke websites, informatief grafisch materiaal, en voorlichtings- en bewustmakingscampagnes. De lidstaten dragen zorg voor de meerwaarde en zichtbaarheid van de schoolregeling van de Unie ten opzichte van de verstrekking van andere maaltijden in onderwijsinstellingen.

Artikel 24

Gedelegeerde bevoegdheden

1.   Teneinde gezonde eetgewoonten bij kinderen te bevorderen en ervoor te zorgen dat de steun die uit hoofde van de schoolregeling wordt verstrekt, ten bate komt van kinderen in de in artikel 22 genoemde doelgroep, wordt aan de Commissie de bevoegdheid toegekend om overeenkomstig artikel 227 gedelegeerde handelingen vast te stellen betreffende voorschriften inzake:

2.   Teneinde een doelmatige en doelgerichte besteding van de Uniemiddelen te waarborgen en de uitvoering van de schoolregeling te vergemakkelijken, wordt aan de Commissie de bevoegdheid toegekend om overeenkomstig artikel 227 gedelegeerde handelingen vast te stellen met betrekking tot:

3.   Teneinde rekening te houden met de wetenschappelijke ontwikkelingen, wordt de Commissie gemachtigd gedelegeerde handelingen vast te stellen overeenkomstig artikel 227, met het oog op het aanvullen van de lijst van kunstmatige smaakversterkers bedoeld in artikel 23, lid 6, eerste alinea, onder e).

Teneinde ervoor te zorgen dat de producten die zijn verstrekt overeenkomstig artikel 23, leden 3, 4 en 5, voldoen aan de doelstellingen van de schoolregeling, wordt aan de Commissie de bevoegdheid toegekend om gedelegeerde handelingen vast te stellen overeenkomstig artikel 227, ter bepaling van de maximumgehalten voor toegevoegde suiker, toegevoegd zout en toegevoegd vet die door de lidstaten kunnen worden toegestaan overeenkomstig artikel 23, lid 6, tweede alinea, en die technisch noodzakelijk zijn voor de bereiding of vervaardiging van verwerkte producten.

4.   Teneinde de schoolregeling onder de aandacht van het publiek te brengen en de zichtbaarheid van de Uniesteun te vergroten, wordt aan de Commissie de bevoegdheid toegekend om overeenkomstig artikel 227 gedelegeerde handelingen vast te stellen waarbij de lidstaten die aan de schoolregeling deelnemen, ertoe worden verplicht duidelijk bekendheid te geven aan het feit dat zij Uniesteun krijgen voor de uitvoering van de regeling, onder meer met betrekking tot:

5.   Teneinde de meerwaarde en de zichtbaarheid van de schoolregeling te waarborgen, wordt aan de Commissie de bevoegdheid toegekend om overeenkomstig artikel 227 gedelegeerde handelingen vast te stellen met betrekking tot de voorschriften voor de verstrekking van producten ten opzichte van de verstrekking van andere maaltijden in onderwijsinstellingen.

6.   Aangezien ervoor moet worden gezorgd dat de Uniesteun tot uitdrukking komt in de prijs waartegen de producten in het kader van de schoolregeling beschikbaar worden gesteld, wordt aan de Commissie de bevoegdheid toegekend om overeenkomstig artikel 227 gedelegeerde handelingen vast te stellen, waarbij de lidstaten worden verplicht in hun strategieën uit te leggen hoe dit zal worden gerealiseerd.

Artikel 25

Uitvoeringsbevoegdheden overeenkomstig de onderzoeksprocedure

De Commissie kan bij wege van uitvoeringshandelingen de voor de toepassing van deze afdeling vereiste maatregelen vaststellen, onder andere met betrekking tot:

Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 229, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld.

(*)  Verordening (EG) nr. 1333/2008 van het Europees Parlement en de Raad van 16 december 2008 inzake levensmiddelenadditieven (PB L 354 van 31.12.2008, blz. 16).”."

2)

Artikel 217 wordt vervangen door:

„Artikel 217

Nationale betalingen voor de verstrekking van producten aan kinderen

De lidstaten kunnen nationale betalingen verrichten voor de financiering van de verstrekking, aan kinderen in onderwijsinstellingen, van de groepen subsidiabele producten bedoeld in artikel 23, voor begeleidende educatieve maatregelen in verband met dergelijke producten en voor de daarmee gepaard gaande kosten, zoals bedoeld in artikel 23, lid 1, onder c).

De lidstaten kunnen deze betalingen financieren met de opbrengsten van een door de betrokken sector te betalen heffing of met een andere door de particuliere sector te leveren bijdrage.”.

3)

Aan artikel 225 worden de volgende punten toegevoegd:

4)

Bijlage V wordt vervangen door:

24.5.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 135/11

(1)

Het geharmoniseerde indexcijfer van de consumptieprijzen (HICP) is ontworpen om de inflatie in de lidstaten op een geharmoniseerde manier te meten. De Commissie en de Europese Centrale Bank (ECB) gebruiken het HICP bij hun beoordeling van de prijsstabiliteit in de lidstaten op grond van artikel 140 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU).

(2)

Geharmoniseerde indexcijfers worden gebruikt in het kader van de procedure bij macro-economische onevenwichtigheden van de Commissie, zoals ingevoerd bij Verordening (EU) nr. 1176/2011 van het Europees Parlement en de Raad (3).

(3)

Prijsstatistieken van hoge kwaliteit en vergelijkbaarheid zijn van essentieel belang voor diegenen die verantwoordelijk zijn voor het overheidsbeleid in de Unie, onderzoekers en alle Europese burgers.

(4)

Het Europees Stelsel van centrale banken (ESCB) gebruikt het HICP als een index voor de meting van de verwezenlijking van de doelstelling van de ESCB inzake prijsstabiliteit uit hoofde van artikel 127, lid 1, VWEU, die van bijzonder belang is voor het bepalen en ten uitvoer leggen van het monetair beleid van de Unie uit hoofde van artikel 127, lid 2, VWEU. Overeenkomstig artikel 127, lid 4, en artikel 282, lid 5, VWEU dient de ECB te worden geraadpleegd over ieder voorstel van Uniehandeling op de gebieden die onder haar bevoegdheid vallen.

(5)

De doestelling van deze verordening is een gemeenschappelijk kader vast te stellen voor de ontwikkeling, productie en verspreiding van geharmoniseerde indexcijfers van de consumptieprijzen en van het indexcijfer van de huizenprijzen (house price index — HPI) op Unie- en nationaal niveau. Dit sluit echter de mogelijkheid niet uit om het toepassingsgebied van dit kader in de toekomst, indien nodig, uit te breiden tot het subnationale niveau.

(6)

In Verordening (EG) nr. 2494/95 van de Raad (4) is een gemeenschappelijk kader vastgesteld voor het opstellen van geharmoniseerde indexcijfers van de consumptieprijzen. Dat rechtskader moet worden aangepast aan de huidige vereisten en de technische vooruitgang, waardoor de relevantie en de vergelijkbaarheid van geharmoniseerde indexcijfers van de consumptieprijzen en het HPI worden vergroot. Op basis van het nieuwe door deze verordening vastgestelde kader moeten er werkzaamheden worden gestart in verband met een reeks aanvullende indicatoren inzake de ontwikkeling van de prijzen.

(7)

Deze verordening houdt rekening met de agenda voor betere regelgeving van de Commissie, en in het bijzonder met de mededeling van de Commissie van 8 oktober 2010 met als titel „Slimme regelgeving in de Europese Unie”. Op het gebied van de statistiek heeft de Commissie prioriteit gegeven aan de vereenvoudiging en verbetering van het systeem van regelgeving voor de statistiek, zoals bedoeld in de mededeling van de Commissie van 10 augustus 2009 over de productiemethode voor EU-statistieken: een visie voor de komende tien jaar.

(8)

Het HICP en het geharmoniseerde indexcijfer van de consumptieprijzen tegen constante belastingtarieven (harmonised index of consumer prices at constant tax rates — HICP-CT) moeten worden uitgesplitst naar de categorieën van de Europese classificatie van individuele consumptie naar doel (European classification of individual consumption according to purpose — ECOICOP). Deze classificatie moet ervoor zorgen dat alle Europese statistieken die betrekking hebben op de particuliere consumptie samenhangend en vergelijkbaar zijn. De ECOICOP moet ook samenhangen met de COICOP van de Verenigde Naties (VN) — d.i. de internationale standaard voor de classificatie van individuele consumptie naar doel —, en moet daarom worden aangepast om te sporen met de wijzigingen aan de COICOP van de VN.

(9)

Het HICP is gebaseerd op waargenomen prijzen, inclusief belastingen op producten. Daarom wordt de inflatie beïnvloed door veranderingen van belastingtarieven voor producten. Voor een analyse van de inflatie en voor de beoordeling van de convergentie in de lidstaten moet er ook informatie worden verzameld over de gevolgen van belastingwijzigingen voor de inflatie. Daartoe moet het HICP tevens worden berekend op basis van constante belastingtarieven.

(10)

De mogelijkheid om prijsindexcijfers vast te stellen voor woningen, en met name voor door de eigenaar bewoonde woningen (owner-occupied housing — OOH), is een belangrijke stap op weg naar verdere verbetering van de relevantie en vergelijkbaarheid van het HICP. Het HPI is een noodzakelijke basis voor het OOH-prijsindexcijfer. Bovendien is het HPI op zichzelf een belangrijke indicator. De Commissie moet uiterlijk op 31 december 2018 een verslag voorleggen over de geschiktheid van het OOH-prijsindexcijfer om te worden opgenomen in het HICP. Naar gelang van de resultaten van dat verslag moet de Commissie, indien passend, binnen een redelijke termijn een voorstel tot wijziging van deze verordening indienen dat betrekking heeft op de opneming van het OOH-prijsindexcijfer in het HICP.

(11)

Tijdige voorlopige informatie over het maandelijkse HICP in de vorm van een flashraming is van cruciaal belang voor het monetair beleid in de eurozone. Derhalve moeten de lidstaten die de euro als munt hebben dergelijke flashramingen verstrekken.

(12)

Het HICP is ontworpen voor het beoordelen van prijsstabiliteit. Het is niet bedoeld als indexcijfer van de kosten van het levensonderhoud. Naast het HICP moet er onderzoek worden gestart naar een geharmoniseerd indexcijfer van de kosten van het levensonderhoud.

(13)

De referentieperiode voor de geharmoniseerde indexcijfers moet periodiek worden geactualiseerd. Er moeten regels voor op verschillende tijdstippen geïntegreerde gemeenschappelijke referentieperioden voor indexcijfers worden opgesteld voor de geharmoniseerde indexcijfers en de sub-indexcijfers ervan, om ervoor te zorgen dat de daaruit voortvloeiende indexcijfers vergelijkbaar en relevant zijn.

(14)

Met het oog op de geleidelijke harmonisatie van geharmoniseerde indexcijfers van de consumptieprijzen en het HPI moeten er proefstudies worden uitgevoerd om te beoordelen wat de mogelijkheden zijn voor het gebruik van verbeterde basisgegevens of de toepassing van nieuwe methodologische benaderingen. De Commissie moet de noodzakelijke stappen zetten en de juiste stimulansen, waaronder financiële steun, vinden om dergelijke proefstudies aan te moedigen.

(15)

De Commissie (Eurostat) moet de bronnen en methoden die de lidstaten gebruiken voor de berekening van geharmoniseerde indexcijfers, controleren en toezien op de tenuitvoerlegging van het rechtskader door de lidstaten. Daartoe moet de Commissie (Eurostat) regelmatig overleggen met de statistische autoriteiten van de lidstaten.

(16)

Achtergrondinformatie is van essentieel belang om te beoordelen of de gedetailleerde geharmoniseerde indexcijfers die de lidstaten verstrekken voldoende vergelijkbaar zijn. Bovendien helpen transparante methoden voor de samenstelling en werkwijzen in de lidstaten alle betrokken partijen om inzicht in de geharmoniseerde indexcijfers te krijgen en de kwaliteit ervan verder te verbeteren. Daarom moet een reeks regels voor de verslaglegging van geharmoniseerde metagegevens worden vastgesteld.

(17)

Om de kwaliteit te waarborgen van de statistische gegevens die door de lidstaten worden verstrekt, moet de Commissie gebruikmaken van de passende prerogatieven en bevoegdheden bedoeld in artikel 12 van Verordening (EG) nr. 223/2009 van het Europees Parlement en de Raad (5).

(18)

Teneinde te zorgen voor de aanpassing aan de wijzigingen aan de COICOP van de VN, de lijst van artikelen die door uitvoeringshandelingen worden geregeld, aan te vullen om rekening te houden met technische ontwikkelingen wat betreft de statistische methoden en op basis van de evaluatie van proefstudies, en de lijst te wijzigen van sub-indexcijfers van de ECOICOP die lidstaten niet hoeven te verstrekken, teneinde kansspelen op te nemen in het HICP en het HICP-CT, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 VWEU handelingen vast te stellen. Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadpleging overgaat, onder meer op deskundigenniveau. De Commissie moet bij de voorbereiding en opstelling van de gedelegeerde handelingen ervoor zorgen dat de desbetreffende documenten tijdig en op gepaste wijze gelijktijdig worden toegezonden aan het Europees Parlement en aan de Raad.

(19)

Teneinde de volledige vergelijkbaarheid van de geharmoniseerde indexcijfers te waarborgen, zijn er eenvormige voorwaarden nodig voor de toepassing van de ECOICOP ten behoeve van het HICP en het HICP-CT, voor de uitsplitsing van de flashraming van het HICP die wordt verstrekt door de lidstaten die de euro als munt hebben, voor de uitsplitsingen van het OOH-prijsindexcijfer en het HPI, voor de kwaliteit van de gewichten van de geharmoniseerde indexcijfers, voor de op basis van vrijwillige proefstudies verbeterde methoden, voor de passende methodologie, voor gedetailleerde regels ten aanzien van de omschaling van de geharmoniseerde indexcijfers, voor de normen voor de uitwisseling van gegevens en metagegevens, voor de herziening van de geharmoniseerde indexcijfers en de sub-indexcijfers ervan, en voor de technische kwaliteitsborgingsvoorwaarden met betrekking tot de inhoud van de jaarlijkse standaardverslagen over de kwaliteit, de termijn voor voorlegging van de verslagen aan de Commissie (Eurostat), de structuur van de inventarissen en de termijn voor indiening van de inventarissen bij de Commissie (Eurostat). Om dergelijke eenvormige voorwaarden voor de uitvoering van deze verordening te waarborgen, moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend. Die bevoegdheden moeten worden uitgeoefend in overeenstemming met Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad (6).

(20)

Bij de vaststelling van uitvoeringsmaatregelen en gedelegeerde handelingen overeenkomstig de bepalingen van deze verordening, moet de Commissie waar passend de kosteneffectiviteit in overweging nemen en ervoor zorgen dat deze maatregelen en handelingen voor de lidstaten en de respondenten geen aanzienlijke extra lasten opleveren.

(21)

Daar de doelstelling van deze verordening, namelijk de vaststelling van gemeenschappelijke statistische normen voor geharmoniseerde indexcijfers van de consumptieprijzen en het HPI, niet voldoende door de lidstaten kan worden verwezenlijkt, maar beter door de Unie kan worden verwezenlijkt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel, gaat deze verordening niet verder dan nodig is om deze doelstelling te bereiken.

(22)

In het kader van artikel 7 van Verordening (EG) nr. 223/2009 is het Comité voor het Europees statistisch systeem gevraagd om professionele sturing te geven.

(23)

Verordening (EG) nr. 2494/95 moet derhalve worden ingetrokken,

a)

met betrekking tot het HICP en het HICP-CT:

b)

met betrekking tot het OOH-prijsindexcijfer:

c)

met betrekking tot het HPI:

—

door huishoudens,

—

in monetaire transacties,

—

op het economisch grondgebied van de lidstaat,

—

voor producten die worden gebruikt voor de rechtstreekse bevrediging van individuele behoeften en wensen, als omschreven in bijlage A, punt 3.101, bij de ESR 2010,

—

in een van beide of in beide tijdsperioden die worden vergeleken;

a)

0,1 procentpunt voor het algemene HICP (all-items HICP), het HICP-CT, het OOH-prijsindexcijfer of het HPI,

b)

respectievelijk 0,3, 0,4, 0,5 of 0,6 procentpunten voor elke afdeling, groep, klasse of subklasse (5 cijfers) van de ECOICOP voor het HICP of het HICP-CT.

a)

gemiddeld 0,1 procentpunt of minder over één jaar ten opzichte van het voorafgaande jaar van een indexcijfer dat is samengesteld overeenkomstig de methodologische aanpak van deze verordening, in het geval van het HICP en het HICP-CT;

b)

gemiddeld één procentpunt of minder over één jaar ten opzichte van het voorafgaande jaar van een indexcijfer dat is samengesteld overeenkomstig de methodologische aanpak van deze verordening, in het geval van het OOH-prijsindexcijfer en het HPI.

i)

steekproeftrekking en representativiteit;

ii)

de verzameling en behandeling van prijzen;

iii)

vervangingen en kwaliteitsaanpassingen;

iv)

de samenstelling van het indexcijfer;

v)

herzieningen;

vi)

speciale indexcijfers;

vii)

de behandeling van producten in specifieke gebieden.

a)

voor maandelijkse indexcijfers, vanaf het indexcijfer voor januari van het volgende jaar na de referentieperiode;

b)

voor driemaandelijkse indexcijfers, vanaf het indexcijfer voor het eerste kwartaal van het volgende jaar na de referentieperiode.

a)

de subindexcijfers van het HICP en van het HICP-CT die minder dan één duizendste van de totale bestedingen vertegenwoordigen;

b)

de subindexcijfers van het OOH-prijsindexcijfer en van het HPI die minder dan één honderdste vertegenwoordigen van respectievelijk de totale bestedingen voor huisvesting door bewoners van een eigen woning en de totale aankopen van woningen.

a)

15 kalenderdagen, voor de indexcijfers van februari tot en met december, en 20 kalenderdagen, voor de indexcijfers van januari, na het einde van de maand waarvoor de indexcijfers worden berekend; en

b)

85 kalenderdagen na het einde van het kwartaal waarvoor de indexcijfers worden berekend.

a)

op 13 februari van elk jaar voor de maandelijkse indexcijfers;

b)

op 15 juni van elk jaar voor de driemaandelijkse indexcijfers.

a)

jaarlijkse standaardkwaliteitsverslagen die de kwaliteitscriteria van artikel 12, lid 1, van Verordening (EG) nr. 223/2009 betreffen;

b)

jaarlijks bijgewerkte inventarissen met details over de gegevensbronnen, definities en gebruikte methoden;

c)

op verzoek van de Commissie (Eurostat), andere daarmee verband houdende gegevens, die voldoende gedetailleerd moeten zijn om de naleving van de voorschriften voor de vergelijkbaarheid en de kwaliteit van de geharmoniseerde indexcijfers te beoordelen.

24.5.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 135/39

(1)

Verordening (EG) nr. 953/2003 van de Raad (2) is herhaaldelijk en ingrijpend gewijzigd (3). Ter wille van de duidelijkheid en een rationele ordening van de tekst dient tot codificatie van die verordening te worden overgegaan.

(2)

In vele van de armste ontwikkelingslanden bestaat een dringende behoefte aan betaalbare essentiële geneesmiddelen voor de behandeling van infectieziekten. Die landen zijn sterk afhankelijk van de invoer van geneesmiddelen omdat de lokale productie schaars is.

(3)

Prijssegmentatie tussen de markten van ontwikkelde landen en die van de armste ontwikkelingslanden is noodzakelijk om ervoor te zorgen dat de armste ontwikkelingslanden tegen sterk gereduceerde prijzen de beschikking krijgen over essentiële geneesmiddelen. Daarom kunnen deze sterk gereduceerde prijzen niet worden beschouwd als een referentie voor de prijs die voor dezelfde producten op de markten van de ontwikkelde landen moet worden betaald.

(4)

De meeste ontwikkelingslanden kennen wetgevende en regelgevende instrumenten om in bepaalde gevallen de invoer van farmaceutische producten te voorkomen, maar deze instrumenten dreigen niet meer te volstaan, omdat aanzienlijke hoeveelheden sterk in prijs verlaagde farmaceutische producten op de markten van de armste ontwikkelingslanden worden verkocht, waarmee het economische belang van het verleggen van het handelsverkeer naar de hoger geprijsde markten aanzienlijk kan toenemen.

(5)

Farmaceutische bedrijven dienen derhalve te worden aangemoedigd, geneesmiddelen tegen sterk verlaagde prijzen en in aanzienlijk grotere hoeveelheden ter beschikking te stellen, door er middels deze verordening voor te zorgen dat deze geneesmiddelen alleen op de markten van de armste ontwikkelingslanden in het verkeer worden gebracht. Schenkingen van geneesmiddelen en producten die worden verkocht in het kader van contracten die zijn gegund na openbare aanbestedingen van nationale regeringen of internationale aankooporganisaties dan wel in het kader van een overeengekomen partnerschap tussen de fabrikant en de regering van een land van bestemming, moeten op gelijke voorwaarden in aanmerking kunnen komen voor de toepassing van deze verordening, indachtig het feit dat schenkingen niet duurzaam bijdragen tot verbetering van de toegang tot deze producten.

(6)

Er dient te worden voorzien in een procedure om de daaronder begrepen producten, landen en ziekten te identificeren.

(7)

Deze verordening heeft ten doel te voorkomen dat gedifferentieerd geprijsde producten in de Unie worden ingevoerd. Voor bepaalde situaties is voorzien in uitzonderingen, onder de strikte voorwaarde dat wordt gewaarborgd dat de eindbestemming van de betrokken producten een van de in bijlage II genoemde landen is.

(8)

Producenten van gedifferentieerd geprijsde producten moeten erop toezien dat de uiterlijke kenmerken ervan duidelijk verschillen van de oorspronkelijke producten, teneinde de identificatie daarvan te vergemakkelijken.

(9)

De lijst van de onder deze verordening vallende ziekten en landen van bestemming, en de formules die worden gebruikt om gedifferentieerd geprijsde producten te identificeren, dienen, onder andere in het licht van de ervaring opgedaan bij de toepassing van deze verordening, opnieuw te worden bezien.

(10)

Met betrekking tot gedifferentieerd geprijsde producten die zich met het oog op persoonlijk gebruik in de persoonlijke bagage van reizigers bevinden, zijn dezelfde regels van toepassing als die welke zijn uiteengezet in Verordening (EU) nr. 608/2013 van het Europees Parlement en de Raad (4).

(11)

Indien gedifferentieerd geprijsde producten uit hoofde van deze verordening in beslag zijn genomen, moet de bevoegde autoriteit, overeenkomstig het nationaal recht en om ervoor te zorgen dat het gebruik waarvoor de in beslag genomen producten bestemd zijn, geheel ten goede komt aan de in bijlage II genoemde landen, kunnen besluiten deze producten in die landen voor humanitaire doeleinden beschikbaar te stellen. Wanneer daartoe niet wordt besloten, dienen de in beslag genomen producten te worden vernietigd.

(12)

Met het oog op de toevoeging van producten aan de lijst van de onder deze verordening vallende producten, moet de bevoegdheid om handelingen vast te stellen overeenkomstig artikel 290 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie aan de Commissie worden overgedragen om de bijlagen bij deze verordening te wijzigen. Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadpleging overgaat, onder meer op deskundigenniveau. De Commissie moet bij de voorbereiding en de opstelling van de gedelegeerde handelingen ervoor zorgen dat de desbetreffende documenten tijdig en op gepaste wijze gelijktijdig worden toegezonden aan het Europees Parlement en aan de Raad,

a)

de criteria om te bepalen wat een gedifferentieerd geprijsd product is;

b)

de voorwaarden waaronder de douaneautoriteiten actie mogen ondernemen;

c)

de maatregelen die door de bevoegde autoriteiten in de lidstaten dienen te worden genomen.

a)

de wederuitvoer naar landen van bestemming;

b)

de plaatsing onder een regeling voor douanevervoer of in douane-entrepot, dan wel in een vrije zone of in een vrij entrepot, voor wederuitvoer naar een land van bestemming.

a)

niet hoger dan het in bijlage III genoemde percentage van de gewogen gemiddelde prijs af fabriek die op het moment van de aanvraag door de producent op markten van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) in rekening wordt gebracht voor hetzelfde product; of

b)

de directe productiekosten van de producent, verhoogd met het maximumpercentage vastgesteld in bijlage III.

a)

de naam en het werkzame bestanddeel van het gedifferentieerd geprijsde product, alsmede voldoende informatie om te bepalen voor de preventie, diagnose of behandeling van welke ziekte het geneesmiddel wordt gebruikt;

b)

de prijs, als vastgesteld op basis van een van de in artikel 3 genoemde opties voor de berekening van de prijs, alsmede voldoende details om controle van de prijs mogelijk te maken. In plaats van deze gedetailleerde informatie te verstrekken kan de aanvrager een door een onafhankelijke auditor afgegeven certificaat overleggen, waarin wordt verklaard dat de prijs is geverifieerd en dat deze overeenkomt met een van de in bijlage III vastgestelde criteria. De onafhankelijke auditor wordt in onderling overleg aangewezen door de producent en de Commissie. Alle informatie die door de aanvrager wordt overgedragen aan de auditor, blijft vertrouwelijk;

c)

het land of de landen van bestemming waar de aanvrager het betrokken product wil verkopen;

d)

het codenummer, gebaseerd op de gecombineerde nomenclatuur, vervat in bijlage I bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 van de Raad (5) en in voorkomend geval aangevuld met Taric-onderverdelingen, om de betrokken goederen ondubbelzinnig te identificeren; en

e)

alle door de producent of de exporteur genomen maatregelen om ervoor te zorgen dat het gedifferentieerd geprijsde product gemakkelijk te onderscheiden is van identieke producten die binnen de Unie te koop worden aangeboden.

24.5.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 135/53

(1)

Europol werd opgericht bij Besluit 2009/371/JBZ van de Raad (2) als een orgaan van de Unie dat wordt gefinancierd uit de algemene begroting van de Unie ter ondersteuning en versterking van het optreden van de bevoegde autoriteiten van de lidstaten en hun onderlinge samenwerking bij de preventie en bestrijding van georganiseerde misdaad, terrorisme en andere vormen van zware criminaliteit waardoor twee of meer lidstaten worden getroffen. Besluit 2009/371/JBZ verving de Overeenkomst op grond van artikel K.3 van het Verdrag betreffende de Europese Unie tot oprichting van een Europese Politiedienst (Europol-overeenkomst) (3).

(2)

Artikel 88 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) bepaalt dat Europol zal worden geregeld door verordeningen die worden vastgesteld volgens de gewone wetgevingsprocedure. Volgens dit artikel moeten er ook procedures worden ingesteld voor het toezicht op de activiteiten van Europol door het Europees Parlement, samen met de nationale parlementen, conform artikel 12, onder c), van het Verdrag betreffende de Europese Unie (VEU) en artikel 9 van Protocol nr. 1 betreffende de rol van de nationale parlementen in de Europese Unie, dat is gehecht aan het VEU en het VWEU („Protocol nr. 1”), teneinde de democratische legitimiteit en verantwoordingsplicht van Europol tegenover de Unieburgers te versterken. Daarom moet Besluit 2009/371/JBZ worden vervangen door een verordening met regels inzake onder meer de parlementaire controle.

(3)

Het „Programma van Stockholm — Een open en veilig Europa ten dienste en ter bescherming van de burger” (4) stelt dat Europol zich verder moet ontwikkelen en een knooppunt moet worden voor informatie-uitwisseling tussen de rechtshandhavingsautoriteiten van de lidstaten, een dienstverlener en een platform voor rechtshandhavingsdiensten. Uit een functioneringsevaluatie van Europol blijkt dat de operationele doeltreffendheid moet worden verbeterd om dat doel te kunnen bereiken.

(4)

Grootschalige criminele en terroristische netwerken vormen een belangrijke bedreiging voor de interne veiligheid van de Unie en de veiligheid en het bestaan van haar burgers. Uit beschikbare dreigingsevaluaties blijkt dat criminele groepen steeds vaker een polycrimineel karakter hebben en grensoverschrijdende activiteiten ontplooien. De nationale rechtshandhavingsinstanties dienen derhalve nauwer samen te werken met hun tegenhangers in andere lidstaten. Europol dient dan ook in staat te worden gesteld de lidstaten krachtiger te ondersteunen bij preventie, analyse en onderzoek van criminaliteit in de gehele Unie. Dit werd ook bevestigd in de evaluatie van Besluit 2009/371/JBZ.

(5)

Doel van deze verordening is de wijziging en uitbreiding van de bepalingen van Besluit 2009/371/JBZ en de Besluiten 2009/934/JBZ (5), 2009/935/JBZ (6), 2009/936/JBZ (7) en 2009/968/JBZ van de Raad (8) tot uitvoering van Besluit 2009/371/JBZ. Aangezien de wijzigingen talrijk en ingrijpend zijn, moeten die besluiten, met betrekking tot de lidstaten die door deze verordening gebonden zijn, voor de duidelijkheid in hun geheel worden vervangen. Het Europol dat bij deze verordening wordt opgericht, dient het bij Besluit 2009/371/JBZ opgerichte Europol te vervangen en de functies ervan over te nemen, en laatstgenoemd besluit dient derhalve te worden ingetrokken.

(6)

Aangezien zware criminaliteit zich vaak voordoet over binnengrenzen heen, dient Europol de acties van de lidstaten en hun onderlinge samenwerking bij de preventie en bestrijding van zware criminaliteit waardoor twee of meer lidstaten worden getroffen, te ondersteunen en te versterken. Aangezien terrorisme een van de belangrijkste bedreigingen voor de veiligheid van de Unie is, dient Europol de lidstaten te helpen om de gemeenschappelijke uitdagingen op dit gebied aan te pakken. Ook dient Europol, in zijn hoedanigheid van rechtshandhavende instantie van de Unie, de acties en samenwerking ter bestrijding van vormen van criminaliteit die de belangen van de Unie schaden, te ondersteunen en te versterken. Van alle vormen van criminaliteit waarvoor Europol bevoegd is, blijft georganiseerde misdaad één van zijn hoofddoelstellingen, omdat de omvang, de ernst en de gevolgen ervan ook om een gemeenschappelijke aanpak door de lidstaten vragen. Ook dient Europol steun te bieden bij de preventie en bestrijding van hiermee samenhangende strafbare feiten, die worden gepleegd om de middelen te verkrijgen voor het plegen van feiten waarvoor Europol bevoegd is, of om dergelijke feiten te bevorderen, te plegen of om te zorgen voor de straffeloosheid bij het plegen daarvan.

(7)

Europol dient strategische analyses en dreigingsevaluaties te verstrekken ter ondersteuning van de Raad en de Commissie bij het vaststellen van de strategische en operationele prioriteiten van de Unie op het gebied van de bestrijding van criminaliteit, en bij de operationele uitvoering van die prioriteiten. Wanneer de Commissie in overeenstemming met artikel 8 van Verordening (EU) nr. 1053/2013 van de Raad (9) daarom verzoekt, dient Europol ook risicoanalyses uit te voeren, ook wat betreft georganiseerde misdaad, voor zover de betrokken risico's de toepassing van het Schengenacquis door de lidstaten kunnen ondermijnen. Daarnaast dient Europol, op verzoek van de Raad of de Commissie, waar passend strategische analyses en dreigingsevaluaties te vertrekken als bijdrage aan de evaluatie van kandidaat-lidstaten van de Unie.

(8)

Aanvallen op informatiesystemen die organen van de Unie of twee of meer lidstaten treffen, vormen een steeds grotere dreiging in de Unie, met name gezien de snelheid en het effect ervan en de moeilijkheid om te achterhalen waar ze vandaan komen. Als lidstaten een verzoek behandelen van Europol om een onderzoek te starten naar een ernstige, vermoedelijk criminele aanval op informatiesystemen die organen van de Unie of twee of meer lidstaten treffen, dienen de lidstaten Europol onverwijld te antwoorden, aangezien een snelle reactie essentieel is om computercriminaliteit succesvol te kunnen bestrijden.

(9)

Gezien het belang van samenwerking tussen de agentschappen dienen Europol en Eurojust ervoor te zorgen dat regelingen worden getroffen die tot een optimale operationele samenwerking leiden, met inachtneming van hun respectieve taken en opdrachten en van de belangen van de lidstaten. In het bijzonder dienen Europol en Eurojust elkaar op de hoogte te houden van alles wat zij ondernemen in verband met financiering van gemeenschappelijke onderzoeksteams.

(10)

Bij het oprichten van een gemeenschappelijk onderzoeksteam dienen in de desbetreffende overeenkomst de voorwaarden waaronder het personeel van Europol aan het team deelneemt, te worden bepaald. Europol dient gegevens bij te houden over zijn deelname aan dergelijke gemeenschappelijke onderzoeksteams die zich bezighouden met de bestrijding van criminele activiteiten die binnen de doelstellingen van Europol vallen.

(11)

In specifieke gevallen waarin een grensoverschrijdende samenwerking een meerwaarde zou zijn, dient Europol lidstaten te kunnen vragen om strafrechtelijke onderzoeken op te starten, uit te voeren of te coördineren. Europol moet Eurojust op de hoogte brengen van dergelijke verzoeken.

(12)

Europol dient een platform voor informatie-uitwisseling in de Unie te zijn. Informatie die door Europol wordt verzameld, opgeslagen, verwerkt, geanalyseerd en uitgewisseld, omvat criminele inlichtingen, d.w.z. informatie over misdrijven of criminele activiteiten die binnen de doelstellingen van Europol vallen, verkregen met het doel te achterhalen of concrete criminele feiten zijn gepleegd of in de toekomst kunnen worden gepleegd.

(13)

Om de doeltreffendheid van Europol als platform voor informatie-uitwisseling in de Unie te verzekeren, moet duidelijk worden vastgesteld dat de lidstaten verplicht zijn Europol de informatie te verstrekken die het nodig heeft om zijn doelstellingen te verwezenlijken. Bij de naleving van deze verplichtingen dienen de lidstaten er met name voor te zorgen informatie te verstrekken die relevant is voor de bestrijding van misdaden die in de betreffende beleidsinstrumenten van de Unie als strategische en operationele prioriteiten worden aangemerkt, in het bijzonder de prioriteiten die de Raad heeft vastgesteld in het kader van de beleidscyclus van de EU voor georganiseerde en zware internationale criminaliteit. Voorts moeten de lidstaten ernaar streven Europol een kopie te verstrekken van bilaterale en multilaterale informatie-uitwisseling met andere lidstaten over vormen van criminaliteit die onder de doelstellingen van Europol vallen. De lidstaten dienen, bij het verstrekken van de noodzakelijke informatie aan Europol, ook informatie te geven over vermeende cyberaanvallen waarbij op hun grondgebied gevestigde organen van de Unie het doelwit zijn. Daarnaast dient Europol de lidstaten meer te gaan ondersteunen, om de onderlinge samenwerking en informatie-uitwisseling te verbeteren. Europol dient bij het Europees Parlement, de Raad, de Commissie en de nationale parlementen een jaarverslag in te dienen over de informatie die de afzonderlijke lidstaten verstrekken.

(14)

Om effectieve samenwerking tussen Europol en de lidstaten te garanderen, dient in iedere lidstaat een nationale eenheid (de „nationale eenheid”) te worden opgezet. De nationale eenheid moet het contactpunt zijn tussen de nationale bevoegde instanties en Europol, en tevens een coördinerende rol vervullen met betrekking tot de samenwerking van de lidstaten met Europol, en er dus mede voor zorgen dat elke lidstaat verzoeken van Europol uniform beantwoordt. Om ervoor te zorgen dat er voortdurend een effectieve uitwisseling van informatie tussen Europol en de nationale eenheden plaatsvindt en dat de samenwerking soepel verloopt, dient iedere nationale eenheid ten minste één verbindingsofficier aan te wijzen die aan Europol verbonden zal zijn.

(15)

Rekening houdend met de gedecentraliseerde structuur van sommige lidstaten en het feit dat gegevens snel moeten worden uitgewisseld, dient Europol de mogelijkheid te krijgen om rechtstreeks samen te werken met de bevoegde instanties in de lidstaten, onder de door de lidstaten te stellen voorwaarden, waarbij de nationale eenheden desgevraagd op de hoogte worden gehouden.

(16)

Het vormen van gemeenschappelijke onderzoeksteams moet worden aangemoedigd, en personeelsleden van Europol moeten aan deze teams kunnen deelnemen. Teneinde deelname in alle lidstaten mogelijk te maken, staat in Verordening (Euratom, EGKS, EEG) nr. 549/69 van de Raad (10) dat personeelsleden van Europol geen immuniteit genieten gedurende de periode waarin zij aan gemeenschappelijke onderzoeksteams deelnemen.

(17)

De wijze waarop Europol wordt bestuurd dient ook te worden verbeterd door naar meer efficiëntie te streven en door procedures te stroomlijnen.

(18)

De Commissie en de lidstaten dienen in de raad van bestuur van Europol (de „raad van bestuur”) vertegenwoordigd te zijn, om zijn werkzaamheden op doeltreffende wijze te controleren. Bij de benoeming van de leden en plaatsvervangende leden van de raad van bestuur moet worden gekeken naar hun bestuurlijke, administratieve en budgettaire competenties en hun kennis van de samenwerking bij rechtshandhaving. Plaatsvervangende leden dienen op te treden als lid wanneer het lid afwezig is.

(19)

Om de continuïteit van de werkzaamheden van de raad van bestuur te waarborgen, trachten alle partijen in de raad van bestuur het verloop van de vertegenwoordigers te beperken. Alle partijen streven naar een evenwichtige vertegenwoordiging van mannen en vrouwen in de raad van bestuur.

(20)

De raad van bestuur moet niet-stemgerechtigde waarnemers kunnen uitnodigen wier mening relevant kan zijn voor de discussie, waaronder een door de Gezamenlijke Parlementaire Controlegroep (GPC) aangewezen vertegenwoordiger.

(21)

Aan de raad van bestuur dienen de nodige bevoegdheden te worden verleend, in het bijzonder om de begroting vast te stellen, de uitvoering ervan te verifiëren, en de passende financiële voorschriften en planningsdocumenten vast te stellen, alsmede om voorschriften voor de preventie en de beheersing van belangenconflicten met betrekking tot zijn leden vast te stellen, transparante werkprocedures voor de besluitvorming door de uitvoerend directeur van Europol te bepalen en het jaarlijkse activiteitenverslag aan te nemen. De raad van bestuur dient de bevoegdheden van het tot aanstelling bevoegde gezag uit te oefenen ten aanzien van het personeel van het agentschap, met inbegrip van de uitvoerend directeur.

(22)

Met het oog op de efficiënte gang van zaken, dient de uitvoerend directeur te fungeren als wettelijk vertegenwoordiger en bestuurder, die onafhankelijk te werk kan gaan bij de uitvoering van zijn taken en erop toeziet dat Europol de opdrachten uitvoert waarin deze verordening voorziet. In het bijzonder dient de uitvoerend directeur belast te zijn met het opstellen van de begrotings- en planningsdocumenten die ter goedkeuring aan de raad van bestuur worden voorgelegd, en het uitvoeren van de meerjarenprogrammering en jaarlijkse werkprogramma's van Europol en andere planningsdocumenten.

(23)

Met het oog op de preventie en bestrijding van criminaliteit die binnen zijn doelstellingen vallen, dient Europol te beschikken over zo volledig en actueel mogelijke informatie. Europol dient derhalve in staat te zijn om informatie afkomstig van de lidstaten, organen van de Unie, derde landen, internationale organisaties en, onder in deze verordening bepaalde strikte voorwaarden, van particuliere partijen, en uit openbaar beschikbare bronnen te verwerken teneinde inzicht te krijgen in criminele verschijnselen en ontwikkelingen, inlichtingen te verzamelen over criminele netwerken en verbanden tussen verschillende strafbare feiten op te sporen.

(24)

Wil Europol de bevoegde instanties van de lidstaten op een meer doeltreffende manier voorzien van nauwkeurige criminaliteitsanalyses, dan dient het nieuwe informatieverwerkingstechnologieën te gebruiken. Europol dient in staat te zijn snel verbanden te zien tussen onderzoeken en de gemeenschappelijke modus operandi van verschillende criminele groepen, kruiscontrole van gegevens uit te voeren en een helder overzicht van tendensen te krijgen, onder waarborging van een hoog beschermingsniveau voor persoonsgegevens voor individuele personen. De gegevensbanken van Europol dienen derhalve zodanig gestructureerd te zijn dat Europol de meest doelmatige IT-structuur kan kiezen. Europol moet ook kunnen optreden als dienstverlener, met name als aanbieder van een beveiligd netwerk voor informatie-uitwisseling, zoals de applicatie voor veilige informatie-uitwisseling (Secure Information Exchange Network Application — SIENA), dat informatie-uitwisseling tussen de lidstaten, Europol, andere organen van de Unie, derde landen en internationale organisaties faciliteert. Om een hoog niveau van gegevensbescherming te waarborgen, dienen het doel van verwerkingen en toegangsrechten, alsmede de specifieke aanvullende waarborgen te worden vastgelegd. Met name de beginselen van noodzakelijkheid en van evenredigheid moeten bij de verwerking van persoonsgegevens in acht worden genomen.

(25)

Europol dient ervoor te zorgen dat aan alle persoonsgegevens die met het oog op operationele analyses worden verwerkt, een specifiek doel wordt toegekend. Niettemin moet Europol, om zijn opdracht te kunnen vervullen, worden toegestaan alle ontvangen gegevens te verwerken om banden tussen de verschillende actieterreinen van de criminaliteit en onderzoeken te onderkennen, en mag Europol niet worden beperkt tot het vaststellen van verbanden binnen slechts één actieterrein.

(26)

Met het oog op de eigendom van gegevens en de bescherming van persoonsgegevens dienen de lidstaten, organen van de Unie, derde landen en internationale organisaties te kunnen bepalen voor welk doel of welke doeleinden Europol hun gegevens kan verwerken, en de toegangsrechten te kunnen beperken. Doelbinding is een fundamenteel beginsel van de verwerking van persoonsgegevens. Het draagt in het bijzonder bij tot transparantie, rechtszekerheid en voorspelbaarheid en is met name uiterst belangrijk op het gebied van de samenwerking inzake rechtshandhaving, waarbij de betrokkenen gewoonlijk niet weten dat hun persoonsgegevens vergaard en verwerkt worden en waarbij het gebruik van persoonsgegevens sterk kan ingrijpen in het leven en de vrijheden van personen.

(27)

Om te garanderen dat bepaalde gegevens alleen toegankelijk zijn voor wie deze nodig heeft voor de uitvoering van zijn taken, dient deze verordening gedetailleerde voorschriften te bevatten ten aanzien van de verschillende toegangsrechten voor de gegevens die door Europol worden verwerkt. Deze voorschriften dienen onverlet te laten dat ook de partij die de gegevens verstrekt toegangsbeperkingen kan opleggen, aangezien het beginsel van de eigendom van gegevens dient te worden gerespecteerd. Voor een krachtiger preventie en bestrijding van de vormen van criminaliteit die binnen zijn doelstellingen vallen, dient Europol belangwekkende informatie aan de betrokken lidstaten door te geven.

(28)

Om de operationele samenwerking tussen de agentschappen te verbeteren, en met name verbanden te leggen tussen gegevens die reeds in het bezit zijn van de verschillende agentschappen, dient Europol Eurojust en het Europees Bureau voor fraudebestrijding (OLAF) toegang te verschaffen tot gegevens die bij Europol beschikbaar zijn op basis van een hit/no hit-regeling. Europol en Eurojust dienen een werkregeling te kunnen sluiten die ervoor zorgt dat zij binnen hun respectieve mandaten wederzijds toegang hebben tot alle informatie die met het oog op kruiscontroles is verstrekt, en deze informatie ook kunnen doorzoeken, overeenkomstig de specifieke voorzorgsmaatregelen en gegevensbeschermingswaarborgen waarin deze verordening voorziet. Elke toegang tot bij Europol beschikbare gegevens, dient met technische middelen te worden beperkt tot informatie die onder de respectieve mandaten van die organen van de Unie valt.

(29)

Voor zover nodig voor de vervulling van zijn taken dient Europol samenwerkingsverbanden te onderhouden met andere organen van de Unie, instanties in derde landen, internationale organisaties en particuliere partijen.

(30)

Voor zover nodig voor de verrichting van zijn taken dient Europol, met het oog op operationele doeltreffendheid, alle ter zake doende informatie, met uitzondering van persoonsgegevens, te kunnen uitwisselen met andere organen van de Unie, instanties in derde landen en internationale organisaties. Aangezien bedrijven, vennootschappen, bedrijfsverenigingen, niet-gouvernementele organisaties en andere particuliere partijen beschikken over ervaring en informatie die rechtstreeks van belang zijn voor de preventie en bestrijding van zware criminaliteit en terrorisme, dient Europol ook in staat te zijn dit soort informatie met particuliere partijen uit te wisselen. Ter voorkoming en bestrijding van computercriminaliteit in verband met incidenten op het gebied van netwerk- en informatiebeveiliging, dient Europol, overeenkomstig de toepasselijke wetgevingshandeling van de Unie houdende maatregelen om een hoog gemeenschappelijk niveau van netwerk- en informatiebeveiliging in de Unie te waarborgen, samen te werken en informatie, met uitzondering van persoonsgegevens, uit te wisselen met nationale autoriteiten die bevoegd zijn voor de beveiliging van netwerken en informatiesystemen.

(31)

Europol moet ter zake dienende persoonsgegevens kunnen uitwisselen met ander organen van de Unie, voor zover dit nodig is voor de verrichting van zijn taken of hun taken.

(32)

Zware criminaliteit en terrorisme strekken zich vaak uit tot buiten het grondgebied van de Unie. Voor zover nodig voor de verrichting van zijn taken dient Europol derhalve persoonsgegevens te kunnen uitwisselen met instanties in derde landen en met internationale organisaties zoals de Internationale Organisatie van Criminele Politie — Interpol.

(33)

Alle lidstaten zijn aangesloten bij Interpol. Om haar taak te kunnen uitvoeren, zorgt Interpol voor het ontvangen, opslaan en verspreiden van gegevens om bevoegde rechtshandhavingsautoriteiten bij te staan in het voorkomen en bestrijden van de internationale criminaliteit. Het is daarom passend de samenwerking tussen Europol en Interpol te versterken door een efficiënte uitwisseling van persoonsgegevens te bevorderen, zulks met eerbiediging van de fundamentele rechten en vrijheden bij de automatische verwerking van persoonsgegevens. Wanneer door Europol aan Interpol gegevens worden overgedragen, dient deze verordening van toepassing te zijn, met name de bepalingen over internationale doorgifte van gegevens.

(34)

Teneinde doelbinding te garanderen, moet ervoor worden gezorgd dat Europol persoonsgegevens alleen kan overdragen aan organen van de Unie, derde landen en internationale organisaties indien dit nodig is voor de preventie en bestrijding van criminaliteit die onder de doelstellingen van Europol valt. Daartoe moet er bij de overdracht van persoonsgegevens op worden toegezien dat de ontvanger zich ertoe verbindt dat hij de gegevens uitsluitend zal gebruiken of aan een bevoegde instantie in een derde land zal doorgeven voor het doel waarvoor ze oorspronkelijk zijn overgedragen. Verdere doorgifte van de gegevens moet gebeuren in overeenstemming met deze verordening.

(35)

Europol dient persoonsgegevens te kunnen overdragen aan een instantie in een derde land of een internationale organisatie op grond van een besluit van de Commissie waarin is vastgesteld dat het land of de internationale organisatie in kwestie een adequaat niveau van gegevensbescherming („adequaatheidsbesluit”) biedt of, indien er geen adequaatheidsbesluit is, een internationale overeenkomst van de Unie gesloten overeenkomstig artikel 218 VWEU, of een vóór de inwerkingtreding van deze verordening gesloten samenwerkingsovereenkomst voor de uitwisseling van persoonsgegevens tussen Europol en het derde land. In het licht van artikel 9 van Protocol nr. 36 over de overgangsbepalingen dat gehecht is aan het VEU en het VWEU, dienen de rechtsgevolgen van dergelijke overeenkomsten te worden gehandhaafd zolang zij niet krachtens de Verdragen worden ingetrokken, herroepen of gewijzigd. De Commissie moet, waar passend en in overeenstemming met Verordening (EG) nr. 45/2001 van het Europees Parlement en de Raad (11), voor en tijdens de onderhandelingen over een internationale overeenkomst de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming (European Data Protection Supervisor — „EDPS”) kunnen raadplegen. Wanneer de raad van bestuur vaststelt dat er een operationele behoefte is tot samenwerking met een derde land of een internationale organisatie, moet zij de Raad kunnen voorstellen om de Commissie te wijzen op de noodzaak van een adequaatheidsbesluit of een aanbeveling voor het opstarten van onderhandelingen over een als hierboven bedoelde internationale overeenkomst.

(36)

Indien persoonsgegevens niet kunnen worden overgedragen op grond van een adequaatheidsbesluit, een internationale overeenkomst die de Unie heeft gesloten of een bestaande samenwerkingsovereenkomst, dient de raad van bestuur met de instemming van de EDPS de mogelijkheid te hebben een reeks gegevensoverdrachten toe te staan, wanneer specifieke omstandigheden dat vereisen en op voorwaarde dat er passende voorzorgsmaatregelen zijn getroffen. De uitvoerend directeur dient de mogelijkheid te krijgen de gegevensoverdracht bij uitzondering en per geval toe te staan, wanneer die overdracht gelet op specifieke strikte omstandigheden is vereist.

(37)

Europol moet persoonsgegevens die afkomstig zijn van particuliere partijen en personen alleen kunnen verwerken indien zij zijn doorgestuurd door een nationale eenheid overeenkomstig het betrokken nationale recht, door een contactpunt in een derde land of door een internationale organisatie waarmee samenwerking is aangegaan via een samenwerkingsovereenkomst die de uitwisseling van persoonsgegevens mogelijk maakt en die vóór de inwerkingtreding van deze verordening is gesloten in overeenstemming met artikel 23 van Besluit 2009/371/JBZ, een instantie van een derde land, of een internationale organisatie waarvoor een adequaatheidsbesluit bestaat of waarmee de Unie een internationale overeenkomst heeft gesloten overeenkomstig artikel 218 VWEU. In gevallen waarin Europol rechtstreeks van particuliere partijen persoonsgegevens krijgt en de nationale eenheid, het contactpunt of de instantie in kwestie niet te achterhalen zijn, moet Europol die persoonsgegevens alleen kunnen verwerken om die entiteiten te identificeren, en deze gegevens dienen te worden verwijderd tenzij die entiteiten binnen vier maanden na de overdracht die persoonsgegevens opnieuw indienen. Europol moet met technische middelen er zorg voor dragen dat deze gegevens gedurende die periode niet voor andere doeleinden kunnen worden verwerkt.

(38)

Gelet op de uitzonderlijke en specifieke bedreiging voor de interne veiligheid van de Unie door terrorisme en andere vormen van zware criminaliteit, met name wanneer die via het internet wordt vergemakkelijkt, bevorderd of begaan, dienen de activiteiten die Europol op basis van deze verordening moet uitvoeren en die voortvloeien uit de toepassing van de conclusies van de Raad van 12 maart 2015 en de oproep van de Europese Raad van 23 april 2015 met betrekking tot die prioriteitsgebieden in het bijzonder, en met name de directe uitwisseling van persoonsgegevens met particuliere partijen, uiterlijk op 1 mei 2019 te worden geëvalueerd.

(39)

Informatie waarvan duidelijk is dat deze verkregen is met flagrante schending van de mensenrechten, dient niet te worden verwerkt.

(40)

Om burgers een hoog beschermingsniveau te garanderen met betrekking tot de verwerking van persoonsgegevens, dienen de voorschriften inzake gegevensbescherming bij Europol te worden verscherpt en gebaseerd op de beginselen die ten grondslag liggen aan Verordening (EG) nr. 45/2001. Aangezien in de aan het VEU en VWEU gehechte Verklaring nr. 21 betreffende de bescherming van persoonsgegevens op het gebied van justitiële samenwerking in strafzaken en op het gebied van politiële samenwerking de specifieke aard wordt erkend van de verwerking van persoonsgegevens in de rechtshandhavingscontext, dienen de gegevensbeschermingsregels van Europol autonoom te zijn en tegelijkertijd in lijn te zijn met andere relevante gegevensbeschermingsinstrumenten die van toepassing zijn op politiële samenwerking in de Unie. Die instrumenten omvatten met name Richtlijn (EU) 2016/680 van het Europees Parlement en de Raad (12) alsmede het Verdrag van de Raad van Europa tot bescherming van personen met betrekking tot de geautomatiseerde verwerking van persoonsgegevens en diens Aanbeveling nr. R(87) 15 (13).

(41)

Elke verwerking van persoonsgegevens door Europol dient ten aanzien van de betrokkenen rechtmatig en eerlijk te geschieden. Het beginsel van eerlijke verwerking vraagt om een transparante verwerking, waarbij de betrokkenen hun rechten kunnen uitoefenen uit hoofde van deze verordening. De toegang tot hun persoonsgegevens moet niettemin kunnen worden geweigerd of beperkt indien een dergelijke weigering of beperking, met behoorlijke inachtneming van de belangen van de betrokkenen, een noodzakelijke maatregel is die Europol in staat moet stellen zijn taken naar behoren te vervullen, de veiligheid en de openbare orde te beschermen of strafbare feiten te voorkomen, te waarborgen dat een nationaal onderzoek niet in gevaar wordt gebracht of de rechten en vrijheden van derde partijen te beschermen. Met het oog op de transparantie dient Europol een document openbaar te maken waarin de toepasselijke voorschriften betreffende de verwerking van persoonsgegevens en de middelen die de betrokkenen ter beschikking staan voor de uitoefening van hun rechten, op begrijpelijke wijze worden beschreven. Europol moet ook een lijst van adequaatheidsbesluiten, overeenkomsten en administratieve regelingen met betrekking tot de overdracht van persoonsgegevens aan derde landen en internationale organisaties op zijn website publiceren. Teneinde de transparantie en verantwoordingsplicht van Europol ten aanzien van Unieburgers te vergroten, moet Europol op zijn website een lijst van de leden van de raad van bestuur bekendmaken alsook, indien nodig, de resultaten van de bijeenkomsten van de raad van bestuur, met eerbiediging van de gegevensbeschermingsvoorschriften.

(42)

Persoonsgegevens moeten zoveel mogelijk worden onderscheiden naar nauwkeurigheid en betrouwbaarheid. Feiten dienen te worden onderscheiden van persoonlijke beoordelingen, zowel om de bescherming van de betrokken personen te waarborgen als om de kwaliteit en de betrouwbaarheid van de door Europol verwerkte informatie te garanderen. In het geval van informatie uit openbaar beschikbare bronnen, met name bronnen op het internet, dient Europol zo spoedig en zo goed mogelijk de nauwkeurigheid van de informatie en de betrouwbaarheid van de bron te beoordelen ter voorkoming van de risico's voor de bescherming van persoonsgegevens en de privacy van het internet.

(43)

In het kader van samenwerking bij rechtshandhaving worden persoonsgegevens verwerkt die betrekking hebben op verschillende categorieën betrokkenen. Europol moet een zo duidelijk mogelijk onderscheid maken tussen de persoonsgegevens ten aanzien van de verschillende categorieën betrokkenen. Met name persoonsgegevens betreffende bijvoorbeeld slachtoffers, getuigen en personen die over relevante informatie beschikken en persoonsgegevens betreffende minderjarigen moeten worden beschermd. Europol dient gevoelige gegevens alleen te verwerken indien deze gegevens andere persoonsgegevens aanvullen die al eerder door Europol zijn verwerkt.

(44)

Gezien het grondrecht op bescherming van persoonsgegevens kan Europol persoonsgegevens niet langer opslaan dan nodig is voor de uitvoering van zijn taken. Uiterlijk drie jaar na de eerste verwerking van dergelijke gegevens wordt getoetst of zij nog langer moeten worden bewaard.

(45)

Europol en de lidstaten dienen de noodzakelijke technische en organisatorische maatregelen te nemen om de veiligheid van persoonsgegevens te garanderen.

(46)

Iedere betrokkene dient het recht te hebben toegang te krijgen tot zijn persoonsgegevens, onnauwkeurige persoonsgegevens te laten rectificeren en deze gegevens te laten wissen of te beperken wanneer die gegevens niet meer noodzakelijk zijn. De kosten in verband met het uitoefenen van het recht van toegang tot persoonsgegevens, mogen geen belemmering vormen voor het effectief uitoefenen van dit recht. De rechten van de betrokkenen, alsmede de uitoefening daarvan, mogen geen gevolgen hebben voor de aan Europol opgelegde verplichtingen en dienen onderworpen te zijn aan de in deze verordening vastgestelde beperkingen.

(47)

In het licht van de bescherming van de rechten en vrijheden van de betrokkenen dienen ieders verantwoordelijkheden op grond van deze verordening duidelijk te worden vastgesteld. De lidstaten dienen met name verantwoordelijk te zijn voor de nauwkeurigheid van de gegevens die zij aan Europol hebben overgedragen, voor het bijwerken daarvan en voor de rechtmatigheid van die overdrachten. Europol dient verantwoordelijk te zijn voor de nauwkeurigheid van de gegevens die door andere partijen worden verstrekt of die voortvloeien uit Europols eigen analyses, en voor het bijwerken daarvan. Europol dient er voor te zorgen dat gegevens eerlijk en rechtmatig worden verwerkt, worden verzameld en verwerkt voor specifieke doeleinden. Europol dient er ook voor te zorgen dat de gegevens adequaat en relevant zijn, in verhouding staan tot het doel waarvoor ze worden verwerkt, niet langer worden opgeslagen dan noodzakelijk is voor het beoogde doel, en worden verwerkt op een wijze die een passende beveiliging van persoonsgegevens en de vertrouwelijkheid van de gegevensverwerking garandeert.

(48)

Europol dient gegevens bij te houden over de toegang tot en het verzamelen, wijzigen, bekendmaken, combineren of wissen van persoonsgegevens, teneinde te controleren of de gegevensverwerking rechtmatig is, interne controle uit te oefenen en de integriteit en de beveiliging van de gegevens te waarborgen. Europol dient te worden verplicht samen te werken met de EDPS en registratiegegevens en documentatie op verzoek over te leggen, zodat deze kunnen worden gebruikt voor de controle van de verwerkingsoperaties.

(49)

Europol dient een functionaris voor gegevensbescherming te benoemen die helpt bij de controle op de naleving van deze verordening. De functionaris voor gegevensbescherming dient in de gelegenheid te worden gesteld zijn functie en taken op onafhankelijke en doelmatige wijze uit te voeren en dient daartoe te beschikken over de nodige middelen.

(50)

Met het oog op de bescherming van personen in het kader van de verwerking van persoonsgegevens, overeenkomstig artikel 8, lid 3, van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, is een onafhankelijke, transparante, verantwoordingsplichtige en doeltreffende toezichtstructuur cruciaal. De nationale instanties die bevoegd zijn voor het toezicht op de verwerking van persoonsgegevens dienen te controleren of de door de lidstaten aan Europol verstrekte persoonsgegevens rechtmatig zijn. De EDPS dient te controleren of de door Europol uitgevoerde gegevensverwerking rechtmatig is en dient daarbij zijn taken in volkomen onafhankelijkheid uit te voeren. Het raadplegingsmechanisme is in dat verband een belangrijke voorzorgsmaatregel wanneer het nieuwe soorten verwerkingsoperaties betreft. Een en ander geldt niet voor specifieke individuele operationele activiteiten zoals operationele-analyseprojecten, maar wel voor het gebruik van nieuwe IT-systemen voor de verwerking van persoonsgegevens of bij belangrijke wijzigingen van die systemen.

(51)

Het is belangrijk Europol aan een versterkt en doeltreffend toezicht te onderwerpen en te garanderen dat de EDPS over de nodige expertise inzake gegevensbescherming bij rechtshandhaving beschikt, wanneer hij verantwoordelijk wordt voor het toezicht op de gegevensbescherming bij Europol. De EDPS en de nationale controleorganen dienen nauw samen te werken, in specifieke gevallen waarbij het nationale niveau moet worden betrokken en dienen consistente toepassing van deze verordening in de gehele Unie te garanderen.

(52)

Zonder afbreuk te doen aan de onafhankelijkheid van de EDPS en diens verantwoordelijkheid voor het toezicht op de gegevensbescherming bij Europol, en teneinde de samenwerking tussen de EDPS en de nationale controleorganen te bevorderen, dienen zij regelmatig bijeen te komen binnen de samenwerkingsraad, die, als adviesorgaan, adviezen, richtsnoeren, aanbevelingen en beste praktijken moet verstrekken over diverse aangelegenheden waarbij het nationale niveau moet worden betrokken.

(53)

Europol verwerkt ook niet-operationele persoonsgegevens, die geen betrekking hebben op strafrechtelijke onderzoeken, zoals de persoonsgegevens betreffende personeelsleden van Europol, dienstverleners en bezoekers, overeenkomstig Verordening (EG) nr. 45/2001.

(54)

De EDPS dient klachten van betrokkenen te behandelen en te onderzoeken. Het onderzoek naar aanleiding van een klacht dient zo ver te gaan als in het specifieke geval nodig wordt geacht, onder voorbehoud van rechterlijke toetsing. De nationale toezichthoudende autoriteit dient de betrokkene binnen een redelijke termijn te informeren over de voortgang en de resultaten van de klacht.

(55)

Eenieder moet het recht hebben een rechtsmiddel aan te wenden tegen een beslissing van de EDPS die op hem betrekking heeft.

(56)

Europol dient onderworpen te zijn aan de op de instellingen, agentschappen en organen van de Unie toepasselijke algemene regels inzake contractuele en niet-contractuele aansprakelijkheid, behalve wat betreft de regels inzake aansprakelijkheid voor onrechtmatige gegevensverwerking.

(57)

Het kan voor de betrokkene onduidelijk zijn of schade door een onrechtmatige gegevensverwerking het gevolg is van een handeling van Europol of van een lidstaat. Europol en de lidstaat waarin het schadeveroorzakend feit heeft plaatsgevonden, dienen derhalve gezamenlijk en hoofdelijk aansprakelijk te zijn.

(58)

Met inachtneming van de rol van het Europees Parlement, samen met de nationale parlementen, bij de controle van de activiteiten van Europol, is het noodzakelijk dat Europol een geheel verantwoordelijke en transparante interne organisatie is. Daartoe moeten gezien artikel 88 VWEU procedures worden vastgesteld voor de controle op de werkzaamheden van Europol door het Europees Parlement, in samenwerking met de nationale parlementen. Die procedures moeten in overeenstemming zijn met artikel 12, onder c), VEU en artikel 9 van Protocol nr. 1, waarbij is vastgesteld dat het Europees Parlement en de nationale parlementen samen de organisatie en bevordering van doeltreffende en regelmatige interparlementaire samenwerking moeten regelen. Bij de procedures die moeten worden vastgesteld voor de controle op de werkzaamheden van Europol, moet terdege rekening worden gehouden met de noodzaak om het Europees Parlement en de nationale parlementen op voet van gelijkheid te behandelen, en met de behoefte om de vertrouwelijkheid van de operationele gegevens te waarborgen. De wijze waarop de nationale parlementen de controle uitoefenen op hun regering met betrekking tot de activiteiten van de Europese Unie, wordt evenwel bepaald door de constitutionele inrichting en praktijk van elke lidstaat.

(59)

Het Statuut van de ambtenaren van de Europese Unie („het Statuut”) en de regeling welke van toepassing is op de andere personeelsleden van deze Unie („de Regeling welke van toepassing is op andere personeelsleden”) als bepaald in Verordening (EEG, Euratom, EGKS) nr. 259/68 van de Raad (14) dienen van toepassing te zijn op het personeel van Europol. Europol dient personeel van de bevoegde instanties van de lidstaten als tijdelijk functionaris te kunnen aanstellen voor een diensttijd waarvan de duur in verband met het rotatiebeginsel beperkt dient te zijn; wanneer die functionarissen nadien weer in dienst treden bij hun bevoegde instantie, bevordert dit immers een nauwe samenwerking tussen Europol en de bevoegde instanties van de lidstaten. De lidstaten dienen alle nodige maatregelen te nemen om te verzekeren dat personeelsleden die als tijdelijk functionaris bij Europol worden aangesteld, na afloop van hun dienst bij Europol kunnen terugkeren naar de nationale overheidsdienst waarvan zij deel uitmaken.

(60)

Gezien de aard van Europols taken en de rol van de uitvoerend directeur, moet de bevoegde commissie van het Europees Parlement de uitvoerend directeur, voorafgaand aan zijn benoeming of een verlenging van zijn ambtstermijn, kunnen verzoeken voor haar te verschijnen. De uitvoerend directeur dient het Europees Parlement en de Raad het jaarverslag te presenteren. Voorts dienen het Europees Parlement en de Raad de uitvoerend directeur te kunnen verzoeken verslag uit te brengen over de uitvoering van zijn taken.

(61)

Teneinde de volledige zelfstandigheid en onafhankelijkheid van Europol te garanderen, dient het agentschap een eigen begroting te krijgen, waarbij de inkomsten hoofdzakelijk afkomstig zijn van een bijdrage uit de algemene begroting van de Unie. De begrotingsprocedure van de Unie dient van toepassing te zijn op de bijdrage van de Unie en alle andere subsidies die ten laste komen van de algemene begroting van de Unie. De controle van de rekeningen dient te worden uitgevoerd door de Europese Rekenkamer.

(62)

Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 1271/2013 van de Commissie (15), moet van toepassing zijn op Europol.

(63)

Gezien hun specifieke juridische en bestuurlijke bevoegdheden en hun technische bekwaamheid voor het uitvoeren van grensoverschrijdende informatie-uitwisselingsactiviteiten, operaties en onderzoeken, onder meer in het kader van gemeenschappelijke onderzoeksteams, en voor het bieden van opleidingsfaciliteiten, moeten de bevoegde instanties van de lidstaten van Europol subsidies kunnen ontvangen zonder dat een oproep tot het indienen van voorstellen wordt gedaan overeenkomstig artikel 190, lid 1, onder d), van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 1268/2012 van de Commissie (16).

(64)

Verordening (EU, Euratom) nr. 883/2013 van het Europees Parlement en de Raad (17) dient van toepassing te zijn op Europol.

(65)

Europol verwerkt gegevens die bijzondere bescherming behoeven, aangezien zij gevoelige niet-gerubriceerde en gerubriceerde EU-informatie omvatten. Europol dient derhalve regels betreffende de vertrouwelijkheid en de verwerking van dergelijke informatie vast te stellen. De regels inzake de bescherming van gerubriceerde EU-informatie moeten consistent zijn met de basisbeginselen en minimumnormen van Besluit 2013/488/EU van de Raad (18).

(66)

Het is passend de toepassing van deze verordening regelmatig te evalueren.

(67)

De noodzakelijke bepalingen betreffende de huisvesting van Europol in Den Haag waar zijn hoofdkwartier is gevestigd en de specifieke voorschriften die gelden voor het personeel van Europol en hun gezinnen dienen te worden vastgelegd in een zetelovereenkomst. De gastlidstaat dient voorts de voorwaarden te creëren die ervoor zorgen dat Europol vlot functioneert, en met name zorgt voor meertalige, Europeesgerichte opleiding en adequate transportverbindingen, teneinde hooggekwalificeerd personeel te kunnen aantrekken uit een zo groot mogelijk geografisch gebied.

(68)

Europol wordt bij deze verordening opgericht ter vervanging en opvolging van Europol als opgericht bij Besluit 2009/371/JBZ. Europol dient derhalve de rechtsopvolger te worden voor alle overeenkomsten, met inbegrip van arbeidsovereenkomsten, financiële verplichtingen en eigendommen. Internationale overeenkomsten gesloten door Europol als opgericht bij Besluit 2009/371/JBZ en overeenkomsten, voor 1 januari 2010 gesloten door Europol als opgericht bij de Europol-overeenkomst, dienen van kracht te blijven.

(69)

Teneinde Europol in staat te stellen om de taken van Europol, als opgericht bij Besluit 2009/371/JBZ, naar zijn beste vermogen te vervullen, dienen overgangsmaatregelen te worden vastgesteld, in het bijzonder met betrekking tot de raad van bestuur, de uitvoerend directeur en personeelsleden die als plaatselijk personeelslid zijn aangesteld met een contract van onbepaalde tijd gesloten met Europol als opgericht bij de Europol-overeenkomst; zij dienen de mogelijkheid te krijgen om als lid van het tijdelijk of contractueel personeel te worden aangesteld volgens de Regeling welke van toepassing is op de andere personeelsleden.

(70)

Besluit van de Raad van 3 december 1998 (19) houdende vaststelling van het statuut voor de personeelsleden van Europol is ingetrokken bij artikel 63 van Besluit 2009/371/JBZ. Het dient echter nog steeds van toepassing te zijn op personeel dat al bij Europol in dienst was vóór de inwerkingtreding van Besluit 2009/371/JBZ. Derhalve dient bij overgangsbepaling te worden geregeld dat de in overeenstemming met dit statuut gesloten overeenkomsten onder dat statuut moeten blijven vallen.

(71)

Aangezien de doelstelling van deze verordening, namelijk de oprichting van een organisatie die op het niveau van de Unie verantwoordelijk is voor samenwerking bij rechtshandhaving, omwille van de omvang en de gevolgen van het optreden beter op Unieniveau kan worden verwezenlijkt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 VEU neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel 5 VEU neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is voor de verwezenlijking van deze doelstelling.

(72)

Overeenkomstig artikel 3 en artikel 4 bis, lid 1, van Protocol nr. 21 betreffende de positie van het Verenigd Koninkrijk en Ierland ten aanzien van de ruimte van vrijheid, veiligheid en recht, gehecht aan het VEU en het VWEU, heeft Ierland kennis gegeven van zijn wens deel te nemen aan de vaststelling en toepassing van deze verordening.

(73)

Overeenkomstig de artikelen 1 en 2 en artikel 4 bis, lid 1, van Protocol nr. 21 betreffende de positie van het Verenigd Koninkrijk en Ierland ten aanzien van de ruimte van vrijheid, veiligheid en recht, gehecht aan het VEU en het VWEU, en onverminderd artikel 4 ervan, neemt het Verenigd Koninkrijk niet deel aan de vaststelling van deze verordening, die derhalve niet bindend is voor, noch van toepassing is in het Verenigd Koninkrijk.

(74)

Overeenkomstig de artikelen 1 en 2 van Protocol nr. 22 betreffende de positie van Denemarken, gehecht aan het VEU en het VWEU, neemt Denemarken niet deel aan de vaststelling van deze verordening, die derhalve niet bindend is voor, noch van toepassing is in Denemarken.

(75)

De EDPS is geraadpleegd en heeft op 31 mei 2013 advies uitgebracht.

(76)

Deze verordening eerbiedigt de grondrechten en neemt de beginselen in acht die met name in het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie zijn neergelegd, met name het recht op de bescherming van persoonsgegevens en het recht op eerbiediging van het privéleven als gewaarborgd door de artikelen 8 en 7 van het Handvest, alsook door artikel 16 VWEU,

a)

strafbare feiten die zijn gepleegd om de middelen te verwerven waarmee feiten worden gepleegd die onder de bevoegdheid van Europol vallen;

b)

strafbare feiten die zijn gepleegd om feiten die onder de bevoegdheid van Europol vallen, te kunnen plegen of gemakkelijker te kunnen plegen;

c)

strafbare feiten die zijn gepleegd om degenen die daden plegen die onder de bevoegdheid van Europol vallen, te doen ontkomen aan bestraffing.

a)

verzamelen, opslaan, verwerken, analyseren en uitwisselen van informatie, met name criminele inlichtingen;

b)

de lidstaten, via de nationale eenheden, ingesteld of aangewezen in overeenstemming met artikel 7, lid 2, onverwijld op de hoogte brengen van informatie en van verbanden tussen strafbare feiten die hen betreffen;

c)

coördineren, organiseren en uitvoeren van onderzoeks- en operationele activiteiten ter ondersteuning en versterking van het optreden van de bevoegde autoriteiten van de lidstaten:

d)

deelnemen aan gemeenschappelijke onderzoeksteams, alsook voorstellen om deze op te zetten overeenkomstig artikel 5;

e)

de lidstaten informatie verstrekken en analytische ondersteuning bieden bij grote internationale evenementen;

f)

dreigingsevaluaties, strategische en operationele analyses en algemene situatieverslagen opstellen;

g)

ontwikkelen, delen en bevorderen van deskundigheid betreffende methoden van criminaliteitspreventie, onderzoeksprocedures en technische en forensische methoden, en advies verlenen aan lidstaten;

h)

steun bieden aan grensoverschrijdende informatie-uitwisselingsactiviteiten, operaties en onderzoeken van de lidstaten, evenals aan gemeenschappelijke onderzoeksteams, onder meer met operationele, technische en financiële steun;

i)

gespecialiseerde opleidingen geven en lidstaten helpen bij het organiseren van opleidingen, met inbegrip van het verstrekken van financiële steun, binnen zijn doelstellingen en in overeenstemming met de beschikbare personele en budgettaire middelen, in coördinatie met het Agentschap van de Europese Unie voor opleiding op het gebied van rechtshandhaving (CEPOL);

j)

samenwerken met de organen van de Unie die zijn opgericht op grond van titel V VWEU en met OLAF, in het bijzonder door informatie uit te wisselen en door hun analytische ondersteuning te bieden op hun bevoegdheidsgebieden;

k)

informatie verstrekken en ondersteuning bieden aan crisisbeheersingsstructuren en -missies van de EU die zijn gebaseerd op het VEU, binnen de in artikel 3 bepaalde doelstellingen van Europol;

l)

gespecialiseerde kenniscentra van de Unie ontwikkelen voor de bestrijding van bepaalde soorten criminaliteit die binnen de doelstellingen van Europol vallen, met name het Europees Centrum voor de bestrijding van cybercriminaliteit.

m)

acties van de lidstaten ter voorkoming en bestrijding van de in bijlage I opgenomen vormen van criminaliteit, die door het gebruik van internet worden vergemakkelijkt, bevorderd of begaan, ondersteunen, alsook, in samenwerking met de lidstaten, verwijzen naar internetcontent waarmee dit soort criminaliteit wordt vergemakkelijkt, bevorderd of begaan, melden aan de betrokken aanbieders van onlinediensten, opdat zij vrijwillig nagaan of deze internetcontent in overeenstemming is met hun eigen voorwaarden.

a)

strijdig is met de wezenlijke veiligheidsbelangen van de betrokken lidstaat; of

b)

het welslagen van een lopende onderzoek of de veiligheid van personen in gevaar zou brengen.

a)

Europol voorzien van de informatie die Europol nodig heeft voor de vervulling van zijn doelstellingen, zoals informatie die betrekking heeft op vormen van criminaliteit waarvan de voorkoming of bestrijding door de Unie als prioriteit wordt beschouwd;

b)

zorg gedragen voor effectieve communicatie en samenwerking tussen Europol en alle betrokken bevoegde autoriteiten;

c)

bekendheid gegeven aan de activiteiten van Europol;

d)

in overeenstemming met artikel 38, lid 5, onder a), toegezien op de naleving van het nationale recht bij het verstrekken van informatie aan Europol.

a)

de wezenlijke veiligheidsbelangen van de betrokken lidstaat in het gedrang komen;

b)

het welslagen van een lopend onderzoek of de veiligheid van een natuurlijk persoon in gevaar wordt gebracht; of

c)

informatie wordt bekendgemaakt die betrekking heeft op organisaties of specifieke inlichtingenactiviteiten op het gebied van de nationale veiligheid.

a)

een raad van bestuur;

b)

een uitvoerend directeur;

c)

in voorkomend geval andere adviesorganen die door de raad van bestuur overeenkomstig artikel 11, lid 1, onder s), worden opgericht.

a)

stelt ieder jaar met een tweederdemeerderheid van de leden overeenkomstig artikel 12 een document vast met de meerjarenprogrammering van Europol en het werkprogramma voor het volgende jaar;

b)

stelt de jaarlijkse begroting van Europol vast met een tweederdemeerderheid van de leden en oefent de overige taken betreffende de begroting uit overeenkomstig hoofdstuk X;

c)

stelt een geconsolideerd jaarlijks verslag over de activiteiten van Europol vast, dat hij voor 1 juli van het daaropvolgende jaar aan het Europees Parlement, de Raad, de Commissie, de Rekenkamer en de nationale parlementen doet toekomen. Het geconsolideerde jaarlijkse activiteitenverslag wordt openbaar gemaakt;

d)

stelt overeenkomstig artikel 61 de financiële regeling vast die op Europol van toepassing is;

e)

stelt een interne fraudebestrijdingsstrategie vast, die in verhouding staat tot het frauderisico en waarbij de kosten en voordelen van de uit te voeren maatregelen worden meegewogen;

f)

stelt regels vast voor de preventie en beheersing van belangenconflicten met betrekking tot zijn leden, ook in verband met hun belangenverklaring;

g)

oefent overeenkomstig lid 2 met betrekking tot het personeel van Europol de bevoegdheden uit die het Statuut toekent aan het tot aanstelling bevoegde gezag, en die de Regeling welke van toepassing is op de andere personeelsleden toekent aan het tot het sluiten van arbeidscontracten met andere personeelsleden bevoegde gezag („de bevoegdheden van het tot aanstelling bevoegde gezag”);

h)

stelt passende uitvoeringsregels ten behoeve van de uitvoering van het Statuut en de Regeling welke van toepassing is op de andere personeelsleden vast overeenkomstig artikel 110 van het Statuut;

i)

stelt interne regels vast met betrekking tot de procedure voor de selectie van de uitvoerend directeur, met inbegrip van de regels voor de samenstelling van het selectiecomité die de onafhankelijkheid en onpartijdigheid van dat comité waarborgen;

j)

draagt bij de Raad een shortlist met kandidaten voor de functies van uitvoerend directeur en plaatsvervangende uitvoerende directeuren voor en stelt de Raad, indien nodig, voor hun ambtstermijn te verlengen of hen van hun functie te ontheffen, overeenkomstig de artikelen 54 en 55;

k)

stelt prestatie-indicatoren vast en houdt toezicht op de ambtsuitoefening van de uitvoerend directeur, met name de uitvoering van de besluiten van de raad van bestuur;

l)

stelt een functionaris voor gegevensbescherming aan die functie onafhankelijk is bij de uitvoering van zijn taken;

m)

benoemt een rekenplichtige die onderworpen is aan het Statuut en de Regeling welke van toepassing is op de andere personeelsleden, die functioneel onafhankelijk is bij de uitvoering van zijn taken;

n)

zorgt, waar nodig, voor een interne-auditcapaciteit;

o)

zorgt voor een passend vervolg op de resultaten en aanbevelingen in de interne en externe auditverslagen en beoordelingen, alsmede op de resultaten en aanbevelingen die voortvloeien uit de onderzoeken van het OLAF en de EDPS;

p)

bepaalt de evaluatiecriteria voor het jaarverslag overeenkomstig artikel 7, lid 11;

q)

stelt richtsnoeren vast voor het nader omschrijven van de procedures voor de verwerking van informatie bij Europol, overeenkomstig artikel 18, na raadpleging van de EDPS;

r)

verleent toestemming voor het sluiten van werkafspraken en administratieve afspraken, overeenkomstig artikel 23, lid 4, respectievelijk artikel 25, lid 1;

s)

besluit, gelet op zakelijke en financiële vereisten, over het opzetten van de interne structuren van Europol, zoals de in artikel 4, lid 1, onder l), bedoelde gespecialiseerde kenniscentra van de Unie, op voorstel van de uitvoerend directeur;

t)

stelt zijn reglement van orde vast, met name de bepalingen over de taken en de werking van zijn secretariaat;

u)

stelt, zo nodig, andere interne regels vast.

a)

het dagelijkse bestuur van Europol te voeren;

b)

bij de raad van bestuur voorstellen over het opzetten van de interne structuren van Europol in te dienen;

c)

de besluiten van de raad van bestuur uit te voeren;

d)

het ontwerp van de meerjarenprogrammering en de jaarlijkse werkprogramma's op te stellen en, na raadpleging van de Commissie, aan de raad van bestuur voor te leggen;

e)

de meerjarenprogrammering en de jaarlijkse werkprogramma's uit te voeren en hierover aan de raad van bestuur verslag uit te brengen;

f)

het ontwerp op te stellen van geschikte regels ter uitvoering van het Statuut en van de Regeling welke van toepassing is op de andere personeelsleden, overeenkomstig artikel 110 van het Statuut;

g)

het opstellen van het ontwerp van het geconsolideerd jaarlijks activiteitenverslag van Europol en het ter aanneming voorleggen daarvan aan de raad van bestuur;

h)

een actieplan op te stellen als vervolg op de conclusies van interne of externe auditverslagen en evaluaties, alsmede van onderzoeksverslagen en aanbevelingen die voortvloeien uit onderzoeken van OLAF en de EDPS, en halfjaarlijks aan de Commissie en op regelmatige tijdstippen aan de raad van bestuur verslag over de voortgang uit te brengen;

i)

de financiële belangen van de Unie te beschermen door maatregelen ter voorkoming van fraude, corruptie en andere illegale activiteiten te treffen en, onverminderd de onderzoeksbevoegdheid van het OLAF, effectieve controles te verrichten, en, wanneer er onregelmatigheden worden geconstateerd, onrechtmatig betaalde bedragen terug te vorderen, en in voorkomend geval doeltreffende, evenredige en afschrikkende administratieve en financiële sancties op te leggen;

j)

een ontwerp van interne fraudebestrijdingsstrategie voor Europol op te stellen en ter aanneming aan de raad van bestuur voor te leggen;

k)

een ontwerp op te stellen van de interne regels ter voorkoming en beheersing van belangenconflicten met betrekking tot de leden van de raad van bestuur en het ter aanneming aan de raad van bestuur voor te leggen van die ontwerpregels;

l)

een ontwerp op te stellen van de financiële regels die op Europol van toepassing zijn;

m)

de ontwerpraming van ontvangsten en uitgaven van Europol op te stellen en de begroting van Europol uit te voeren;

n)

de voorzitter van de raad van bestuur te assisteren bij de voorbereiding van de vergaderingen van de raad van bestuur;

o)

de raad van bestuur regelmatig te informeren over de toepassing van de strategische en operationele prioriteiten van de Unie voor criminaliteitsbestrijding;

p)

andere taken uit te voeren overeenkomstig deze verordening.

a)

lidstaten overeenkomstig hun nationale recht en artikel 7;

b)

organen van de Unie, derde landen en internationale organisaties overeenkomstig hoofdstuk V;

c)

particuliere partijen en privépersonen overeenkomstig hoofdstuk V.

a)

het uitvoeren van kruiscontroles om connecties op te sporen of andere relevante verbanden met betrekking tot:

b)

analyses van strategische of thematische aard;

c)

operationele analyses;

d)

het bevorderen van de uitwisseling van informatie tussen lidstaten, Europol, andere organen van de Unie, derde landen en internationale organisaties.

a)

voor elk operationele-analyseproject omschrijft de uitvoerend directeur het specifieke doel, de categorieën van persoonsgegevens en de categorieën van betrokkenen, de deelnemers, de duur van de opslag en de voorwaarden voor toegang, overdracht en gebruik van de betrokken gegevens en stelt de raad van bestuur en de EDPS daarvan in kennis;

b)

persoonsgegevens kunnen alleen worden verzameld met het oog op het verwezenlijken van het doel van het vermelde operationele-analyseproject. Wanneer duidelijk wordt dat persoonsgegevens relevant kunnen zijn voor een ander operationele-analyseproject, kunnen die persoonsgegevens alleen verder worden verwerkt voor zover die verdere verwerking noodzakelijk en evenredig is en de persoonsgegevens verenigbaar zijn met de bepalingen van punt a) die op het andere operationele-analyseproject van toepassing zijn;

c)

alleen bevoegd personeel kan de gegevens van het betrokken project raadplegen en verwerken.

a)

vormen van criminaliteit die onder de bevoegdheid van Europol vallen; en

b)

andere vormen van ernstige criminaliteit als omschreven in Kaderbesluit 2002/584/JBZ van de Raad (22).

a)

een besluit van de Commissie, vastgesteld overeenkomstig Artikel 36 van Richtlijn (EU) 2016/680, dat het derde land of een grondgebied of een verwerkingssector in dat derde land, of de internationale organisatie in kwestie een passend niveau van bescherming bieden (adequaatheidsbesluit);

b)

een internationale overeenkomst gesloten tussen de Unie en dat derde land of die internationale organisatie op grond van artikel 218 VWEU waarin passende waarborgen zijn opgenomen ter bescherming van de privacy en de fundamentele rechten en vrijheden van burgers;

c)

een samenwerkingsovereenkomst, op grond waarvan persoonsgegevens kunnen worden uitgewisseld, die vóór 1 mei 2017 is gesloten tussen Europol en dat derde land of die internationale organisatie overeenkomstig artikel 23 van Besluit 2009/371/JBZ.

a)

noodzakelijk is ter bescherming van de vitale belangen van de betrokkene of een andere persoon;

b)

noodzakelijk is ter bescherming van de rechtmatige belangen van de betrokkene, wanneer het recht van de lidstaat die de persoonsgegevens overdraagt, aldus bepaalt;

c)

van wezenlijk belang is ter voorkoming van een onmiddellijk en ernstig gevaar voor de openbare veiligheid van een lidstaat of een derde land;

d)

in afzonderlijke gevallen noodzakelijk is met het oog op de voorkoming, het onderzoek, de opsporing of de vervolging van strafbare feiten of de tenuitvoerlegging van straffen; of

e)

in afzonderlijke gevallen noodzakelijk is voor de vaststelling, de uitoefening of de verdediging van een eis in rechte in verband met de preventie, het onderzoek, de opsporing of de vervolging van een specifiek strafbaar feit of de tenuitvoerlegging van een specifieke strafmaatregel.

a)

een nationale eenheid overeenkomstig het nationale recht;

b)

het contactpunt van een derde land of een internationale organisatie waarmee Europol, vóór 1 mei 2017, overeenkomstig artikel 23 van Besluit 2009/371/JBZ, een samenwerkingsovereenkomst heeft gesloten op grond waarvan persoonsgegevens kunnen worden uitgewisseld; of

c)

een instantie van een derde land of een internationale organisatie waarover overeenkomstig artikel 25, lid 1, onder a), van deze verordening een adequaatheidsbesluit is genomen of waarmee de Unie overeenkomstig artikel 218 VWEU een internationale overeenkomst heeft gesloten.

a)

de overdracht onmiskenbaar in het belang is van de betrokkene en de betrokkene heeft toegestemd of indien de omstandigheden duidelijk toelaten te veronderstellen dat toestemming is verleend;

b)

de overdracht absoluut noodzakelijk is om de dreigende uitvoering van een misdrijf dat onder de bevoegdheid van Europol valt, waaronder terrorisme, te voorkomen; of

c)

de overdracht van persoonsgegevens die publiek beschikbaar zijn, strikt noodzakelijk is voor de uitvoering van de in artikel 4, lid 1, onder m), beschreven taak en de volgende voorwaarden zijn vervuld:

a)

noodzakelijk is ter bescherming van de vitale belangen van de betrokkene of een andere persoon; of

b)

noodzakelijk is ter bescherming van de legitieme belangen van de betrokkene; of

c)

van wezenlijk belang is ter voorkoming van een onmiddellijk en ernstig gevaar voor de openbare veiligheid van een lidstaat of een derde land; of

d)

in afzonderlijke gevallen noodzakelijk is met het oog op de voorkoming, het onderzoek, de opsporing of de vervolging van strafbare feiten die onder de bevoegdheid van Europol vallen; of

e)

in afzonderlijke gevallen noodzakelijk is voor de vaststelling, de uitoefening of de verdediging van een eis in rechte in verband met de preventie, het onderzoek, de opsporing of de vervolging van een specifiek strafbaar feit dat onder de bevoegdheid van Europol valt.

a)

een nationale eenheid overeenkomstig het nationale recht;

b)

het contactpunt van een derde land of een internationale organisatie waarmee Europol, vóór 1 mei 2017, overeenkomstig artikel 23 van Besluit 2009/371/JBZ een samenwerkingsovereenkomst heeft gesloten, op grond waarvan persoonsgegevens kunnen worden uitgewisseld; of

c)

een instantie van een derde land of een internationale organisatie waarover een adequaatheidsbesluit overeenkomstig artikel 25, lid 1, onder a), is genomen of waarmee de Unie overeenkomstig artikel 218 VWEU een internationale overeenkomst heeft gesloten.

a)

eerlijk en rechtmatig te worden verwerkt;

b)

voor specifieke, expliciete en gerechtvaardigde doeleinden te worden verzameld en niet verder te worden verwerkt op een manier die onverenigbaar is met deze doeleinden. Verdere verwerking van persoonsgegevens voor historische of statistische doeleinden of voor wetenschappelijk onderzoek wordt niet als onverenigbaar beschouwd mits Europol passende waarborgen biedt, met name om ervoor te zorgen dat de gegevens niet voor andere doeleinden worden verwerkt;

c)

adequaat, relevant en beperkt tot het noodzakelijke te zijn in verhouding tot de doeleinden waarvoor ze worden verwerkt;

d)

nauwkeurig te zijn en te worden bijgewerkt; alle redelijke stappen moeten worden genomen om te zorgen dat persoonsgegevens die niet nauwkeurig zijn met betrekking tot de doeleinden waarvoor ze zijn verwerkt, onverwijld worden gewist of gecorrigeerd;

e)

te worden bewaard in een vorm die het mogelijk maakt de betrokkenen te identificeren en zulks niet langer dan nodig is voor de doeleinden waarvoor de persoonsgegevens worden verwerkt; en

f)

zodanig te worden verwerkt dat de persoonsgegevens voldoende beveiligd zijn.

A): er bestaat geen twijfel omtrent de authenticiteit, de betrouwbaarheid en de bevoegdheid van de bron, of de bron is in alle gevallen betrouwbaar gebleken;

B): de informatiebron is in de meeste gevallen betrouwbaar gebleken;

C): de informatiebron is in de meeste gevallen onbetrouwbaar gebleken;

X): de betrouwbaarheid van de bron kan niet worden beoordeeld.

1): informatie die zonder enige twijfel nauwkeurig is;

2): informatie die de bron uit de eerste hand heeft, maar de ambtenaar die de informatie doorgeeft, niet;

3): informatie die de bron niet uit de eerste hand heeft, maar die wordt gestaafd door andere reeds opgeslagen informatie;

4): informatie die de bron niet uit de eerste hand heeft en die niet kan worden gestaafd.

a)

dit de belangen van een betrokkene die moet worden beschermd, zou schaden. In dergelijke gevallen worden de gegevens uitsluitend gebruikt met uitdrukkelijke schriftelijke toestemming van de betrokkene;

b)

hun nauwkeurigheid wordt betwist door de betrokkene, en dit gedurende een periode waarin de lidstaten of Europol, waar nodig, de nauwkeurigheid van de gegevens kunnen controleren;

c)

zij moeten worden bewaard als bewijsmateriaal of voor het indienen, uitoefenen of verdedigen van een eis in rechte; of

d)

de betrokkene zich tegen de uitwissing verzet en in plaats daarvan verzoekt om een gebruiksbeperking.

a)

te verhinderen dat onbevoegden toegang krijgen tot apparatuur voor de verwerking van persoonsgegevens (controle op de toegang tot de installatie);

b)

te voorkomen dat onbevoegden de gegevensdragers lezen, kopiëren, wijzigen of meenemen (controle op de gegevensdragers);

c)

te voorkomen dat onbevoegden gegevens invoeren of opgeslagen persoonsgegevens lezen, wijzigen of verwijderen (opslagcontrole);

d)

te voorkomen dat onbevoegden de systemen voor geautomatiseerde gegevensverwerking gebruiken met behulp van datatransmissieapparatuur (gebruikerscontrole);

e)

te waarborgen dat diegenen die bevoegd zijn voor het gebruik van een systeem voor geautomatiseerde gegevensverwerking, uitsluitend toegang krijgen tot de gegevens waarvoor hun recht van toegang geldt (controle op toegang tot gegevens);

f)

te waarborgen dat kan worden nagegaan en vastgesteld aan welke organen persoonsgegevens met behulp van datatransmissieapparatuur kunnen worden verstrekt of zijn verstrekt (transmissiecontrole);

g)

te waarborgen dat kan worden nagegaan en vastgesteld welke persoonsgegevens in systemen voor geautomatiseerde gegevensverwerking zijn ingevoerd, alsook wanneer en door wie de gegevens zijn ingevoerd (invoercontrole);

h)

ervoor te zorgen dat kan worden nagegaan en vastgesteld welke gegevens door welk personeelslid op welk tijdstip zijn opgevraagd (toegangsregistratie);

i)

te voorkomen dat bij de overdracht van persoonsgegevens of bij het vervoer van gegevensdragers onbevoegden gegevens lezen, kopiëren, wijzigen of verwijderen (vervoerscontrole);

j)

te waarborgen dat de gebruikte systemen bij storing onmiddellijk opnieuw kunnen worden ingezet (herstel); en

k)

te waarborgen dat de functies van het systeem foutloos worden uitgevoerd, dat eventuele storingen in de functies onmiddellijk worden gesignaleerd (betrouwbaarheid) en dat opgeslagen gegevens niet door defecten van het systeem kunnen worden beschadigd (integriteit).

a)

een omschrijving van de aard van de inbreuk in verband met persoonsgegevens, waar mogelijk en zinvol de betrokken categorieën en het aantal betrokkenen, alsook de betrokken categorieën gegevensbestanden en het aantal ervan;

b)

een omschrijving van de waarschijnlijke gevolgen van de inbreuk in verband met persoonsgegevens;