22.10.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 302/1

(1)

De lidstaten moeten ervoor zorgen dat de exploitanten en eigenaars van offshore olie- en gasinstallaties de bevoegde autoriteit minimaal de gegevens verstrekken betreffende de grotegevarenindicatoren zoals gespecificeerd in bijlage IX bij Richtlijn 2013/30/EU. Die informatie moet het de lidstaten mogelijk maken vroegtijdig te waarschuwen voor een mogelijke verslechtering van de veiligheids- en milieukritische barrières en hen in staat stellen preventieve actie te ondernemen, inclusief in het licht van hun verplichtingen overeenkomstig Richtlijn 2008/56/EG van het Europees Parlement en de Raad (Kaderrichtlijn mariene strategie) (2).

(2)

Aan de hand van de informatie kan ook de algemene doeltreffendheid worden aangetoond van maatregelen en controles die worden uitgevoerd door individuele exploitanten en eigenaars en de sector als geheel, met name om zware ongevallen te voorkomen en de risico's voor het milieu tot een minimum te beperken. Bovendien moeten de verstrekte informatie en gegevens van die aard zijn dat de prestaties van individuele exploitanten en eigenaars vergeleken kunnen worden in de lidstaat en de prestaties van de sector in zijn geheel vergeleken kunnen worden tussen lidstaten.

(3)

De uitwisseling van vergelijkbare gegevens tussen lidstaten verloopt moeizaam en is onbetrouwbaar omdat het de lidstaten aan een gemeenschappelijk model voor gegevensrapportering ontbreekt. Een gemeenschappelijk model voor het rapporteren van gegevens door exploitanten en eigenaars aan de lidstaat zou de veiligheids- en milieuprestaties van exploitanten en eigenaars transparant maken en zou ook relevante en vergelijkbare informatie over de veiligheid van offshore olie- en gasactiviteiten in de gehele Unie beschikbaar maken en de uit zware ongevallen en bijna-ongevallen getrokken lessen kunnen helpen verspreiden.

(4)

Om het vertrouwen van het publiek in het gezag en de integriteit van offshore olie- en gasactiviteiten in de gehele Unie te bevorderen, moeten de lidstaten regelmatig de in punt 2 van bijlage IX van Richtlijn 2013/30/EU bedoelde informatie publiceren overeenkomstig artikel 24 van Richtlijn 2013/30/EU. Een gemeenschappelijk rapporteringsmodel en de bijzonderheden van de informatie die aan het publiek beschikbaar moet worden gesteld, moeten een vlotte grensoverschrijdende vergelijking van gegevens mogelijk maken.

(5)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Raadgevend Comité voor de veiligheid van offshore-olie- en gasactiviteiten,

a)

verslagen van exploitanten en eigenaars van offshore olie- en gasinstallaties, gericht aan de bevoegde autoriteiten van de lidstaten overeenkomstig artikel 23 van Richtlijn 2013/30/EU;

b)

publicatie van informatie door de lidstaten overeenkomstig artikel 24 van Richtlijn 2013/30/EU.

22.10.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 302/26

(1)

Teneinde vergelijkbare gegevens te verzamelen en de rapportering door de lidstaten of door de hun in artikel 3 van Verordening (EU) nr. 256/2014 bedoelde gedelegeerde entiteiten of instanties te vereenvoudigen, moeten de in te dienen kennisgevingen gestandaardiseerd worden door gebruik te maken van rapporteringstabellen. Er moeten derhalve bepalingen met betrekking tot de vorm en andere technische details van de kennisgeving van gegevens en informatie worden vastgesteld.

(2)

Na de intrekking van Verordening (EG) nr. 736/96 van de Raad (2) krachtens Verordening (EU) nr. 256/2014 moet ook Verordening (EG) nr. 2386/96 van de Commissie (3) worden ingetrokken.

(3)

Ingevolge de nietigverklaring van Verordening (EU, Euratom) nr. 617/2010 van de Raad (4) door het Hof van Justitie van de Europese Unie (5) dient Verordening (EU, Euratom) nr. 833/2010 van de Commissie (6) bij de onderhavige verordening te worden ingetrokken,

22.10.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 302/46

(1)

Verordening (EG) nr. 2075/2005 van de Commissie (2) stelt regels vast voor de bemonstering van karkassen van diersoorten die gevoelig zijn voor Trichinellabesmetting, voor de bepaling van de status van bedrijven en compartimenten, alsook de voorwaarden voor de invoer van vlees in de Unie. De verordening voorziet eveneens in referentiemethoden en gelijkwaardige methoden voor de detectie van Trichinella in monsters van karkassen.

(2)

Verordening (EG) nr. 2075/2005 staat onder bepaalde voorwaarden het uitsnijden van karkassen van gedomesticeerde varkens toe in afwachting van de resultaten van het Trichinellaonderzoek. Om de exploitatie van uitsnijderijen te vergemakkelijken, moet een dergelijke machtiging onder dezelfde voorwaarden ook voor paarden in overweging worden genomen.

(3)

Verordening (EU) nr. 216/2014 van de Commissie (3) heeft in Verordening (EG) nr. 2075/2005 bepaalde afwijkingen voor de Trichinellabemonstering van gedomesticeerde varkens gewijzigd. Verordening (EU) nr. 216/2014 heeft ook vereisten gewijzigd waaraan door exploitanten van levensmiddelenbedrijven moet worden voldaan om officiële erkenning te verkrijgen van bedrijven die gecontroleerde huisvestingsomstandigheden toepassen. Een van deze omstandigheden is dat de exploitant nieuwe dieren uitsluitend het bedrijf mag binnenbrengen als zij komen van bedrijven die ook officieel zijn erkend als bedrijven die gecontroleerde huisvestingsomstandigheden toepassen. Er moet worden verduidelijkt welke omstandigheden gelden wanneer gedomesticeerde varkens, behalve die welke rechtstreeks bestemd zijn voor de slacht, via verzamelcentra van het ene naar het andere bedrijf worden vervoerd. Bovendien moeten de betrokken certificaten voor handelsverkeer en invoer binnen de Unie aan die gewijzigde vereisten worden aangepast.

(4)

Informatie over de officiële erkenning van het bedrijf van oorsprong als bedrijf dat gecontroleerde huisvestingsomstandigheden toepast, moet door een officiële dierenarts in de diergezondheidscertificaten worden opgenomen als bepaald in Richtlijn 64/432/EEG van de Raad (4) met betrekking tot het intra-uniale handelsverkeer in varkens en in Verordening (EU) nr. 206/2010 van de Commissie (5) met betrekking tot de invoer in de Unie van gedomesticeerde varkens uit derde landen om de lidstaten in staat te stellen bij het slachten de juiste testregeling voor Trichinella toe te passen en de status van het bedrijf van bestemming van fok- of gebruiksvarkens niet in gevaar te brengen.

(5)

Om voor de correcte toepassing van Verordening (EG) nr. 2075/2005 te zorgen, moeten derde landen die levende gedomesticeerde varkens of vlees daarvan uitvoeren in de betrokken handelingen over invoervoorwaarden worden opgenomen als zij de afwijkingen over Trichinellabemonstering van gedomesticeerde varkens toepassen en als bedrijven of compartimenten officieel zijn erkend als bedrijven die gecontroleerde huisvestingsomstandigheden toepassen.

(6)

De verklaring inzake de volksgezondheid van het Trichinellaonderzoek moet worden opgenomen in de veterinaire certificaten bij vers vlees overeenkomstig Verordening (EU) nr. 206/2010, vleesbereidingen overeenkomstig Beschikking 2000/572/EG van de Commissie (6) en vleesproducten overeenkomstig Beschikking 2007/777/EG van de Commissie (7).

(7)

Het EU-referentielaboratorium voor parasieten heeft aanbevolen de tekst van Verordening (EG) nr. 2075/2005 te verduidelijken wat de procedure van bepaalde gelijkwaardige methoden voor het testen op Trichinella betreft. Bovendien heeft het EU-referentielaboratorium een nieuwe methode (PrioCHECK® Trichinella AAD KIT) voor de opsporing van Trichinella in vlees van gedomesticeerde varkens gevalideerd. Deze methode moet daarom worden toegelaten voor het testen op deze soort.

(8)

Verordening (EG) nr. 2075/2005 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(9)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

1)

Artikel 2 wordt vervangen door:

„Artikel 2

Bemonstering van karkassen

1.   Karkassen van gedomesticeerde varkens worden in het kader van de postmortemkeuring als volgt bemonsterd:

Van elk karkas wordt een monster genomen, dat in een door de bevoegde autoriteit aangewezen laboratorium met een van de volgende detectiemethoden op Trichinella wordt onderzocht:

2.   Karkassen van paarden, wilde zwijnen en andere als huisdier gehouden of in het wild levende diersoorten die gevoelig zijn voor Trichinellabesmetting worden in het kader van de postmortemkeuring in slachthuizen of wildverwerkingsinrichtingen systematisch bemonsterd.

Van elk karkas wordt een monster genomen, dat overeenkomstig de bijlagen I en III in een door de bevoegde autoriteit aangewezen laboratorium wordt onderzocht.

3.   Zolang de uitslag van het Trichinellaonderzoek nog niet bekend is, mogen de karkassen van gedomesticeerde varkens of paarden, op voorwaarde dat de exploitant van het levensmiddelenbedrijf volledige traceerbaarheid garandeert, in een slachthuis of een op hetzelfde terrein gelegen uitsnijderij in maximaal zes stukken worden verdeeld.

In afwijking van het bepaalde in de eerste alinea en na goedkeuring door de bevoegde autoriteit mogen de karkassen in een al dan niet aan het slachthuis verbonden uitsnijderij in stukken worden verdeeld, mits:

2)

Artikel 13 wordt vervangen door:

„Artikel 13

Gezondheidsvoorschriften bij invoer

1.   Dwarsgestreept spierweefsel bevattend vlees van diersoorten die drager van Trichinella kunnen zijn, mag uitsluitend in de Unie worden ingevoerd als het in het derde land waar de dieren zijn geslacht overeenkomstig voorwaarden gelijkwaardig aan die van artikel 2 of 3 vóór uitvoer op Trichinella is onderzocht.

2.   Een derde land mag de afwijkingen als bepaald in artikel 3, leden 2 en 3, alleen toepassen als het de Commissie van de toepassing van deze afwijkingen in kennis heeft gesteld en als het met het oog daarop is opgenomen:

3)

Artikel 15 wordt vervangen door:

„Artikel 15

Documenten

1.   In het model van gezondheidscertificaat voor intra-uniale handel in levende gedomesticeerde varkens als vastgesteld in model 2 in bijlage F bij Richtlijn 64/432/EEG neemt de officiële dierenarts de informatie op over de officiële erkenning van het bedrijf van oorsprong als bedrijf dat gecontroleerde huisvestingsomstandigheden toepast als bepaald in artikel 8 van deze verordening.

2.   In het model van gezondheidscertificaat voor de invoer in de Unie van gedomesticeerde varkens als vastgesteld in de modellen POR-X en POR-Y in deel 2 van bijlage I bij Verordening (EU) nr. 206/2010, neemt de officiële dierenarts de informatie op over de officiële erkenning door de bevoegde autoriteit van een derde land van het bedrijf van oorsprong als bedrijf dat gecontroleerde huisvestingsomstandigheden toepast gelijkwaardig aan die waarin in bijlage IV bij deze verordening is voorzien.

3.   In het veterinair certificaat overeenkomstig de modellen” POR „als vastgesteld in deel 2 van bijlage II bij Verordening (EU) nr. 206/2010 dat zendingen begeleidt van vlees bestemd voor invoer in de Unie uit derde landen, neemt de officiële dierenarts de verklaring inzake de volksgezondheid van het onderzoek op Trichinella op dat overeenkomstig artikel 13 van deze verordening in het derde land van oorsprong van het vlees is uitgevoerd.

4.   In het diergezondheids- en volksgezondheidscertificaat waarvan het model is vastgesteld in bijlage II bij Beschikking 2000/572/EG dat zendingen begeleidt van vleesbereidingen bestemd voor invoer in de Unie uit derde landen, neemt de officiële dierenarts de verklaring inzake de volksgezondheid van het onderzoek op Trichinella op dat overeenkomstig artikel 13 van deze verordening in het derde land van oorsprong van het vlees is uitgevoerd.

5.   In het diergezondheids- en volksgezondheidscertificaat waarvan het model is vastgesteld in bijlage III bij Beschikking 2007/777/EG dat zendingen begeleidt van bepaalde vleesproducten en behandelde magen, blazen en darmen bestemd voor invoer in de Unie uit derde landen, neemt de officiële dierenarts de verklaring inzake de volksgezondheid van het onderzoek op Trichinella op dat overeenkomstig artikel 13 van deze verordening in het derde land van oorsprong van het vlees is uitgevoerd.”

4)

In punt 3 van hoofdstuk I van bijlage I wordt punt IV vervangen door:

.

5)

In punt 3 van deel D van hoofdstuk II van bijlage I wordt punt IV vervangen door:

.

6)

In hoofdstuk II van bijlage I wordt het volgende deel E toegevoegd:

„E.   Artificiële digestietest voor in vitro detectie van larven van Trichinella spp. in vleesmonsters, PrioCHECK® Trichinella AAD Kit.

Deze methode wordt alleen als gelijkwaardig beschouwd voor de controle van vlees van gedomesticeerde varkens.

De PrioCHECK® Trichinella AAD Kit wordt gebruikt overeenkomstig de handleiding van de kit met behulp van scheitrechters (Lenz NS 29/32) en een glazen reageerbuis van 80 ml.”

7)

In deel A van hoofdstuk I van bijlage IV worden de punten g) tot j) vervangen door:

.

22.10.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 302/51

(1)

De verlening van vergunningen voor toevoegingsmiddelen voor diervoeding, met inbegrip van de vergunningsgronden en -procedures, is geregeld bij Verordening (EG) nr. 1831/2003.

(2)

Overeenkomstig artikel 7 van Verordening (EG) nr. 1831/2003 is een aanvraag ingediend voor een vergunning voor een preparaat van fumonisine-esterase, geproduceerd door Komagataella pastoris (DSM 26643). De krachtens artikel 7, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1831/2003 vereiste gegevens en documenten waren bij de aanvraag gevoegd.

(3)

Die aanvraag betreft de verlening van een vergunning voor een preparaat van fumonisine-esterase, geproduceerd door Komagataella pastoris (DSM 26643), als toevoegingsmiddel in de categorie „technologische toevoegingsmiddelen” voor varkens.

(4)

De Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) heeft in haar advies van 8 april 2014 (2) geconcludeerd dat het preparaat van fumonisine-esterase, geproduceerd door Komagataella pastoris (DSM 26643), onder de voorgestelde gebruiksvoorwaarden geen ongunstige effecten voor de diergezondheid, de menselijke gezondheid of het milieu heeft. Zij heeft eveneens geconcludeerd dat het preparaat fumonisinen uit verontreinigd voeder voor varkens biologisch kan transformeren in minder giftige verbindingen. Specifieke eisen voor toezicht na het in de handel brengen acht de EFSA niet nodig. De EFSA heeft ook het rapport over de analysemethode voor het toevoegingsmiddel voor diervoeding geverifieerd dat door het bij Verordening (EG) nr. 1831/2003 ingestelde referentielaboratorium was ingediend.

(5)

Uit de beoordeling van het preparaat van fumonisine-esterase, geproduceerd door Komagataella pastoris (DSM 26643), blijkt dat aan de in artikel 5 van Verordening (EG) nr. 1831/2003 vermelde voorwaarden voor de verlening van een vergunning is voldaan. Het gebruik van het preparaat zoals omschreven in de bijlage bij deze verordening moet daarom worden toegestaan.

(6)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

22.10.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 302/54

(1)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011 zijn, op grond van de resultaten van de multilaterale handelsbesprekingen van de Uruguayronde, de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de perioden die in bijlage XVI, deel A, bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

De forfaitaire invoerwaarde wordt elke dag berekend overeenkomstig artikel 136, lid 1, van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 543/2011, met inachtneming van de variabele gegevens voor die dag. Bijgevolg moet deze verordening in werking treden op de dag van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie,

22.10.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 302/56

(1)

Krachtens het Protocol betreffende de overgangsbepalingen dat is gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie, het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie en het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie, worden de rechtsgevolgen van de handelingen van de instellingen, organen en instanties van de Unie die vastgesteld zijn vóór de inwerkingtreding van het Verdrag van Lissabon, gehandhaafd zolang deze handelingen niet krachtens de Verdragen ingetrokken, nietig verklaard of gewijzigd zijn.

(2)

Artikel 25 van Besluit 2008/615/JBZ is derhalve van toepassing en de Raad moet met eenparigheid van stemmen besluiten of de lidstaten de bepalingen van hoofdstuk 6 van dat besluit hebben toegepast.

(3)

In artikel 20 van Besluit 2008/616/JBZ is bepaald dat de Raad de in artikel 25, lid 2, van Besluit 2008/615/JBZ bedoelde besluiten neemt op basis van een evaluatieverslag, dat is opgesteld aan de hand van een vragenlijst. Wat de automatische uitwisseling van gegevens overeenkomstig hoofdstuk 2 van Besluit 2008/615/JBZ betreft, dient het evaluatieverslag gebaseerd te zijn op een evaluatiebezoek en een proefrun.

(4)

Volgens hoofdstuk 4, punt 1.1, van de bijlage bij Besluit 2008/616/JBZ stelt de betrokken Raadsgroep een vragenlijst op voor elke vorm van geautomatiseerde uitwisseling van gegevens, en beantwoordt een lidstaat de desbetreffende vragenlijst zodra hij van oordeel is dat hij aan de voorwaarden voor het uitwisselen van gegevens in een bepaalde gegevenscategorie voldoet.

(5)

Malta heeft de vragenlijst over gegevensbescherming en de vragenlijst over voertuigregistratiegegevens ingevuld.

(6)

Malta heeft met Nederland een geslaagde proefrun uitgevoerd.

(7)

Er is een evaluatiebezoek aan Malta gebracht en het Belgisch/Nederlandse evaluatieteam heeft daarover een verslag opgesteld en dat toegezonden aan de betrokken Raadsgroep.

(8)

Er is een algemeen evaluatieverslag aan de Raad voorgelegd, waarin de resultaten van de vragenlijst, het evaluatiebezoek en de proefrun betreffende voertuigregistratiegegevens zijn samengevat,

22.10.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 302/58

(1)

Verordening (EG) nr. 999/2001 bepaalt dat de lidstaten, derde landen of gebieden daarvan (hierna: „landen of gebieden”) naar hun status ten aanzien van boviene spongiforme encefalopathie (BSE) moeten worden ingedeeld in een van de drie categorieën: verwaarloosbaar BSE-risico, gecontroleerd BSE-risico en onbepaald BSE-risico.

(2)

De bijlage bij Beschikking 2007/453/EG (2) van de Commissie bevat een lijst van landen of gebieden volgens hun BSE-status.

(3)

De Wereldorganisatie voor diergezondheid (OIE) speelt een vooraanstaande rol bij de indeling van landen of gebieden naar BSE-risico. In de lijst in de bijlage bij Beschikking 2007/453/EG wordt rekening gehouden met Resolutie nr. 20 — Recognition of the Bovine Spongiform Encephalopathy Risk Status of Member Countries — die in mei 2013 is aangenomen door de OIE.

(4)

In mei 2014 heeft de OIE Resolutie nr. 18 — Recognition of the Bovine Spongiform Encephalopathy Risk Status of Member Countries — aangenomen (3). Naast de lidstaten die al in de lijst in de bijlage bij Beschikking 2007/453/EG zijn opgenomen, heeft die resolutie Bulgarije, Estland, Kroatië, Letland, Luxemburg, Hongarije, Malta, Portugal, Roemenië en Slowakije als landen met een verwaarloosbaar BSE-risico erkend.

(5)

In juni 2014 heeft de OIE de status van verwaarloosbaar BSE-risico voor Roemenië met ingang van 27 juni 2014 opgeschort (4) ingevolge een verslag dat van de OIE-afgevaardigde van Roemenië over de ontdekking van een BSE-geval in Roemenië is ontvangen.

(6)

De lijst in de bijlage bij Beschikking 2007/453/EG moet daarom worden gewijzigd om in lijn te worden gebracht met resolutie nr. 18, in mei 2014 door de OIE aangenomen, en om rekening te houden met het daaropvolgende besluit van de OIE om de status van verwaarloosbaar BSE-risico voor Roemenië op te schorten.

(7)

Beschikking 2007/453/EG moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(8)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

22.10.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 302/62