24.7.2009

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 193/1

---

VERORDENING (EG) Nr. 606/2009 VAN DE COMMISSIE

van 10 juli 2009

tot vaststelling van uitvoeringsbepalingen voor Verordening (EG) nr. 479/2008 van de Raad, wat betreft de wijncategorieën, de oenologische procedés en de daarvoor geldende beperkingen

DE COMMISSIE VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN,

Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap,

Gelet op Verordening (EG) nr. 479/2008 van de Raad van 29 april 2008 houdende een gemeenschappelijke ordening van de wijnmarkt, tot wijziging van de Verordeningen (EG) nr. 1493/1999, (EG) nr. 1782/2003, (EG) nr. 1290/2005, (EG) nr. 3/2008 en tot intrekking van de Verordeningen (EEG) nr. 2392/86 en (EG) nr. 1493/1999 (1), en met name op artikel 25, lid 3, en artikel 32,

Overwegende hetgeen volgt:

(1)

In de definitie van wijn die is gegeven in punt 1, tweede alinea, onder c), eerste streepje, van bijlage IV bij Verordening (EG) nr. 479/2008, waarin de wijncategorieën zijn opgesomd, is bepaald dat het totale alcoholgehalte hoogstens 15 % vol mag bedragen. Dit maximumgehalte wordt evenwel verhoogd tot 20 % vol voor wijn die zonder verrijking is verkregen in bepaalde wijnbouwzones welke nu moeten worden aangewezen.

(2)

Titel III, hoofdstuk II, en de bijlagen V en VI van Verordening (EG) nr. 479/2008 bevatten algemene voorschriften inzake oenologische behandelingen en procedés en verwijzen voor het overige naar door de Commissie vast te stellen uitvoeringsbepalingen. De toegestane oenologische procedés, met onder meer bepalingen betreffende de verzoeting van wijn, moeten helder en nauwkeurig worden omschreven, en er moet worden vastgesteld in welke hoeveelheden bepaalde stoffen mogen worden gebruikt en onder welke voorwaarden.

(3)

Bijlage IV bij Verordening (EG) nr. 1493/1999 van de Raad van 17 mei 1999 houdende een gemeenschappelijke ordening van de wijnmarkt (2) geeft een opsomming van de toegestane oenologische procedés. Deze toegestane oenologische procedés moeten, met aanvullingen om rekening te houden met de ontwikkeling van de technieken, worden gehandhaafd, maar dienen eenvoudiger en coherenter te worden beschreven in één enkele bijlage.

(4)

In punt A van bijlage V bij Verordening (EG) nr. 1493/1999 zijn voor in de Gemeenschap geproduceerde wijnen maximale sulfietgehalten vastgesteld die hoger zijn dan de maxima van de „Organisation Internationale de la vigne et du vin” (Internationale Organisatie voor Wijnbouw en Wijnbereiding — OIV). Het verdient aanbeveling de op internationaal niveau erkende maxima van de OIV te volgen en voor bepaalde speciale zoete wijnen die in kleine hoeveelheden worden geproduceerd, afwijkingen te blijven toestaan die nodig zijn wegens het hogere suikergehalte van deze wijnen en met het oog op een goede bewaring. Gezien de resultaten van de aan de gang zijnde wetenschappelijke studies over de vermindering en de vervanging van sulfiet in wijn en het aandeel sulfiet in de menselijke voeding dat van wijn afkomstig is, moeten de grenswaarden later opnieuw kunnen worden onderzocht om ze te kunnen verlagen.

(5)	Er moet worden bepaald onder welke voorwaarden de lidstaten gedurende een bepaalde periode sommige oenologische procedés of behandelingen waarin de communautaire regelgeving niet heeft voorzien, voor experimentele doeleinden mogen toestaan.

(6)	Voor de bereiding van mousserende wijn, mousserende kwaliteitswijn en aromatische mousserende kwaliteitswijn zijn naast de elders toegestane oenologische procedés specifieke procedés noodzakelijk. Duidelijkheidshalve moeten deze procedés in een afzonderlijke bijlage worden vastgesteld.

(7)

Voor de bereiding van likeurwijnen zijn naast de elders toegestane oenologische procedés specifieke procedés noodzakelijk, en bepaalde likeurwijnen met een beschermde oorsprongsbenaming vereisen specifieke bepalingen. Duidelijkheidshalve moeten deze procedés en beperkingen in een afzonderlijke bijlage worden vastgesteld.

(8)

Versnijden is een courant oenologisch procedé en, rekening houdend met de mogelijke effecten ervan op de kwaliteit van de wijn, moet het begrip nauwkeuriger worden gedefinieerd en moet de toepassing ervan worden gereglementeerd om misbruik te voorkomen en een hoge kwaliteit van de wijn te garanderen, wat de concurrentiepositie van de sector zal versterken. Om diezelfde redenen moet dit gebruik worden gereglementeerd voor de productie van roséwijn, meer bepaald voor sommige wijnen waarvoor geen productdossier geldt.

(9)

In de communautaire regelgeving inzake levensmiddelen en in de „Codex œnologique international” (Internationale wijncodex) van de OIV zijn voor een groot aantal stoffen die bij oenologische procedés worden gebruikt, reeds specificaties met betrekking tot de zuiverheid en de identiteit vastgesteld. Met het oog op harmonisatie en duidelijkheid moet in de eerste plaats worden uitgegaan van deze specificaties, maar moet ook worden voorzien in aanvullingen in de vorm van voorschriften die specifiek zijn voor de communautaire situatie.

(10)

Wijnbouwproducten die niet voldoen aan de bepalingen van hoofdstuk II van titel III van Verordening (EG) nr. 479/2008 of aan die welke in de onderhavige verordening zullen worden vastgesteld, mogen niet op de markt worden gebracht. Toch is industrieel gebruik van een aantal van deze producten mogelijk en moeten er bepalingen voor dat gebruik worden vastgesteld om een adequate controle op de eindbestemming van die producten te garanderen. Bovendien moet, om economische verliezen te voorkomen bij marktdeelnemers die nog voorraden producten hebben welke vóór de datum van toepassing van deze verordening zijn bereid, worden bepaald dat producten die zijn bereid overeenkomstig de vóór die datum geldende regels, nog voor consumptie mogen worden geleverd.

(11)

Op grond van bijlage V, punt D 4, van Verordening (EG) nr. 479/2008 moet elke verrijking, aanzuring en ontzuring bij de bevoegde autoriteiten worden gemeld. Hetzelfde geldt voor de hoeveelheden suiker, geconcentreerde druivenmost en gerectificeerde geconcentreerde druivenmost die in het bezit zijn van de natuurlijke of rechtspersonen die deze behandelingen uitvoeren. Deze meldingen hebben tot doel een controle van de betrokken behandelingen mogelijk te maken. Het is derhalve noodzakelijk dat de meldingen worden gericht aan de bevoegde autoriteit van de lidstaat op het grondgebied waarvan de behandeling zal plaatsvinden, dat deze meldingen zo nauwkeurig mogelijk zijn en dat zij bij de bevoegde autoriteit binnenkomen binnen een termijn die voor een doeltreffende controle geschikt is wanneer het een verhoging van het alcoholgehalte betreft.

(12)

Bij aanzuring of ontzuring is een controle achteraf voldoende. Daarom, en met het oog op een eenvoudiger administratie, moet worden toegestaan dat de meldingen, behalve de eerste melding van het wijnoogstjaar, plaatsvinden in de vorm van bijwerkingen van de registers die regelmatig door de bevoegde autoriteit worden gecontroleerd. In een aantal lidstaten verrichten de bevoegde autoriteiten systematisch analytische controles van alle partijen tot wijn verwerkte producten. Zolang deze toestand blijft bestaan, behoeft het voornemen tot verrijking niet te worden gemeld.

(13)

In afwijking van de algemene regel van bijlage VI, punt D, van Verordening (EG) nr. 479/2008 is het begieten van wijnmoer, druivendraf of geperste pulp van „aszú” of „výber” met wijn of druivenmost een essentieel kenmerk van de bereiding van bepaalde Hongaarse en Slowaakse wijnen. De bijzondere voorwaarden voor dit procedé moeten worden vastgesteld overeenkomstig de nationale bepalingen die in de respectieve lidstaten van kracht waren op 1 mei 2004.

(14)

Overeenkomstig artikel 31 van Verordening (EG) nr. 479/2008 zijn de analysemethoden waarmee de samenstelling van de onder die verordening vallende producten wordt bepaald, en de voorschriften aan de hand waarvan kan worden vastgesteld of deze producten behandelingen hebben ondergaan die strijdig zijn met de toegestane oenologische procedés, de analysemethoden en de voorschriften die door de OIV zijn aanbevolen en gepubliceerd in het „Recueil des méthodes internationales d’analyse des vins et des moûts” (Internationale analysemethoden voor wijn en most) van de OIV. Als er voor bepaalde communautaire wijnbouwproducten specifieke analysemethoden nodig zijn die niet door de OIV zijn vastgesteld, moeten deze communautaire methoden worden omschreven.

(15)	Om de transparantie te vergroten moeten de lijst en de beschrijving van de betrokken analysemethoden op communautair niveau worden bekendgemaakt.

(16)

Bijgevolg moeten Verordening (EEG) nr. 2676/90 van de Commissie van 17 september 1990 tot vaststelling van de in de wijnsector toe te passen communautaire analysemethoden (3) en Verordening (EG) nr. 423/2008 van de Commissie van 8 mei 2008 tot vaststelling van uitvoeringsbepalingen van Verordening (EG) nr. 1493/1999 van de Raad en tot instelling van een communautaire regeling inzake oenologische procedés en behandelingen (4) worden ingetrokken.

(17)	De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het bij artikel 113, lid 2, van Verordening (EG) nr. 479/2008 ingestelde regelgevend comité,

HEEFT DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

Artikel 1

Onderwerp

Bij deze verordening worden uitvoeringsbepalingen vastgesteld voor titel III, hoofdstukken I en II, van Verordening (EG) nr. 479/2008.

Artikel 2

Wijnbouwoppervlakten waarvan de wijnen een totaal alcoholgehalte van ten hoogste 20 % vol mogen hebben

De wijnbouwoppervlakten als bedoeld in punt 1, tweede alinea, onder c), eerste streepje, van bijlage IV bij Verordening (EG) nr. 479/2008 zijn de zones C I, C II en C III die zijn vastgesteld in bijlage IX bij die verordening, alsmede de oppervlakten van zone B waar de volgende witte wijnen met een beschermde geografische aanduiding kunnen worden geproduceerd: „Vin de pays de Franche-Comté” en „Vin de pays du Val de Loire”.

Artikel 3

Toegestane oenologische procedés en beperkingen

1.   De in artikel 29, lid 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde toegestane oenologische procedés en beperkingen inzake de productie en de bewaring van onder die verordening vallende producten worden vastgesteld in bijlage I bij de onderhavige verordening.

2.   De toegestane oenologische procedés, de gebruiksvoorwaarden en de gebruikslimieten worden aangegeven in bijlage I A.

3.   De maximumgehalten aan zwaveldioxide voor wijn worden aangegeven in bijlage I B.

4.   De maximumgehalten aan vluchtige zuren worden aangegeven in bijlage I C.

5.   De voorwaarden met betrekking tot de verzoeting van wijn worden vastgesteld in bijlage I D.

Artikel 4

Experimentele toepassing van nieuwe oenologische procedés

1.   Voor de in artikel 29, lid 2, van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde experimenten mag elke lidstaat voor een periode van ten hoogste drie jaar toestemming verlenen voor de toepassing van bepaalde niet in Verordening (EG) nr. 479/2008 noch in de onderhavige verordening genoemde oenologische procedés of behandelingen op voorwaarde dat:

a)	de betrokken procedés of behandelingen voldoen aan artikel 27, lid 2, van Verordening (EG) nr. 479/2008 en aan de in artikel 30, onder b) tot en met e), van die verordening vastgestelde criteria;

b)	de bij de procedés of behandelingen betrokken hoeveelheden niet groter zijn dan 50 000 hl per jaar en per experiment;

c)	de betrokken lidstaat de toelatingsvoorwaarden bij de aanvang van ieder experiment aan de Commissie en de overige lidstaten meedeelt;

d)	de behandeling wordt vermeld in het in artikel 112, lid 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde begeleidende document en in het in artikel 112, lid 2, van die verordening bedoelde register.

Een experiment omvat één of meer behandelingen in het kader van een welomschreven onderzoeksproject waarbij een gemeenschappelijke werkwijze gevolgd wordt.

2.   Producten die zijn verkregen door de experimentele toepassing van dergelijke procedés of behandelingen, mogen in een andere dan de betrokken lidstaat op de markt worden gebracht voor zover de bevoegde autoriteiten van de lidstaat van bestemming vooraf door de lidstaat die het experiment heeft toegestaan, op de hoogte zijn gebracht van de toelatingsvoorwaarden en de betrokken hoeveelheden.

3.   Binnen drie maanden na afloop van de in lid 1 bedoelde periode zendt de betrokken lidstaat de Commissie een mededeling over het toegestane experiment en het resultaat daarvan. De Commissie stelt de overige lidstaten in kennis van de resultaten.

4.   Op grond van deze resultaten kan de lidstaat de Commissie in voorkomend geval verzoeken het experiment, eventueel voor grotere hoeveelheden dan bij het eerste experiment, gedurende een nieuwe periode van ten hoogste drie jaar te mogen voortzetten. De betrokken lidstaat legt een desbetreffend dossier voor ter staving van zijn verzoek. De Commissie besluit volgens de in artikel 113, lid 2, van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde procedure over het verzoek om het experiment te mogen voortzetten.

Artikel 5

Oenologische procedés voor mousserende wijn

De toegestane oenologische procedés en beperkingen, inclusief die voor verrijking, aanzuring en ontzuring, voor mousserende wijn, mousserende kwaliteitswijn en aromatische mousserende kwaliteitswijn, als bedoeld in artikel 32, tweede alinea, onder b), van Verordening (EG) nr. 479/2008, worden vastgesteld in bijlage II bij de onderhavige verordening, onverminderd de algemene oenologische procedés en beperkingen waarin is voorzien bij Verordening (EG) nr. 479/2008 of in bijlage I bij de onderhavige verordening.

Artikel 6

Oenologische procedés voor likeurwijnen

De toegestane oenologische procedés en beperkingen voor likeurwijnen, als bedoeld in artikel 32, tweede alinea, onder c), van Verordening (EG) nr. 479/2008, worden vastgesteld in bijlage III bij de onderhavige verordening, onverminderd de algemene oenologische procedés en beperkingen waarin is voorzien bij Verordening (EG) nr. 479/2008 of in bijlage I bij de onderhavige verordening.

Artikel 7

Definitie van versnijding

1.   Onder „versnijding” als bedoeld in artikel 32, tweede alinea, onder d), van Verordening (EG) nr. 479/2008 wordt verstaan de vermenging van wijn of most van verschillende herkomst, verschillende wijnstokrassen, verschillende oogstjaren of verschillende categorieën van wijn of most.

2.   Als verschillende categorieën van wijn of most gelden:

a)	rode wijn, witte wijn, alsmede de most of de wijnen die een van deze wijncategorieën kunnen opleveren;

b)	wijn zonder beschermde oorsprongsbenaming/geografische aanduiding, wijn met een beschermde oorsprongsbenaming (BOB) en wijn met een beschermde geografische aanduiding (BGA), alsmede de most of de wijnen die een van deze wijncategorieën kunnen opleveren.

Voor de toepassing van dit lid wordt roséwijn beschouwd als rode wijn.

3.   Niet als versnijding geldt:

a)	de verrijking door toevoeging van geconcentreerde druivenmost of gerectificeerde geconcentreerde druivenmost;

b)	de verzoeting.

Artikel 8

Algemene bepalingen inzake vermenging en versnijding

1.   Wijn mag slechts via vermenging of versnijding worden verkregen als de bestanddelen van dit mengsel of deze versnijding de voor het verkrijgen van een wijn vastgestelde kenmerken vertonen en beantwoorden aan de bepalingen van Verordening (EG) nr. 479/2008 en van de onderhavige verordening.

Witte wijn zonder BOB/BGA en rode wijn zonder BOB/BGA mogen niet met elkaar worden versneden tot roséwijn.

Het bepaalde in de tweede alinea sluit evenwel de daar genoemde versnijding niet uit als het eindproduct bestemd is om er een cuvée van te maken als gedefinieerd in bijlage I bij Verordening (EG) nr. 479/2008 of bestemd is om er parelwijn van te maken.

2.   Druivenmost of wijn die het oenologische procedé als bedoeld in bijlage I A, punt 14, van de onderhavige verordening heeft ondergaan, mag niet worden versneden met druivenmost of wijn die dit oenologische procedé niet heeft ondergaan.

Artikel 9

Specificaties met betrekking tot zuiverheid en identiteit van de bij de oenologische procedés gebruikte stoffen

1.   De in artikel 32, tweede alinea, onder e), van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde specificaties met betrekking tot zuiverheid en identiteit van de bij de oenologische procedés gebruikte stoffen, zijn die welke zijn vastgesteld en bekendgemaakt in de „Codex œnologique international” van de „Organisation Internationale de la Vigne et du Vin” (OIV), voor zover zij niet zijn vastgesteld in Richtlijn 2008/84/EG van de Commissie (5).

In voorkomend geval worden de zuiverheidscriteria aangevuld met de in bijlage I A bij de onderhavige verordening vastgestelde specifieke voorschriften.

2.   De enzymen en enzympreparaten die worden gebruikt bij de in bijlage I A opgesomde toegestane oenologische procedés en behandelingen, voldoen aan de voorschriften van Verordening (EG) nr. 1332/2008 van het Europees Parlement en de Raad van 16 december 2008 inzake voedingsenzymen (6).

Artikel 10

Voorwaarden inzake het bezit, het verkeer en het gebruik van producten die niet in overeenstemming zijn met titel III, hoofdstuk II, van Verordening (EG) nr. 479/2008 of met de onderhavige verordening

1.   Producten die niet in overeenstemming zijn met titel III, hoofdstuk II, van Verordening (EG) nr. 479/2008 of met de onderhavige verordening, worden vernietigd. De lidstaten kunnen echter toestaan dat bepaalde producten, waarvan zij de kenmerken bepalen, in distilleerderijen, in azijnfabrieken of voor industriële doeleinden worden gebruikt.

2.   Deze producten mogen niet zonder wettige reden door producenten of handelaren in hun bezit worden gehouden en mogen alleen worden vervoerd naar een distilleerderij, een azijnfabriek of een bedrijf waar zij voor industriële doeleinden of voor de vervaardiging van industrieproducten worden aangewend, dan wel naar een verwijderingsinstallatie.

3.   Om de identificatie van de in lid 1 bedoelde wijn te vergemakkelijken mogen de lidstaten er denaturerende stoffen of verklikstoffen aan laten toevoegen. Om gegronde redenen mogen zij ook de aanwending ervan voor de in lid 1 genoemde doeleinden verbieden en de producten laten verwijderen.

4.   Vóór 1 augustus 2009 geproduceerde wijn mag voor rechtstreekse menselijke consumptie worden aangeboden of geleverd voor zover hij voldoet aan de vóór die datum geldende communautaire of nationale voorschriften.

Artikel 11

Algemene voorwaarden voor verrijking, aanzuring en ontzuring van andere producten dan wijn

De in bijlage V, punt D 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde behandelingen moeten in één maal worden uitgevoerd. Toch kunnen de lidstaten bepalen dat bepaalde behandelingen in verschillende fasen mogen worden uitgevoerd, wanneer daardoor een betere vinificatie van de betrokken producten wordt gegarandeerd. In dat geval gelden de in bijlage V bij Verordening (EG) nr. 479/2008 vastgestelde maxima voor de hele betrokken behandeling.

Artikel 12

Administratieve voorschriften voor verrijking

1.   De in bijlage V, punt D 4, bij Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde melding van de behandelingen tot verhoging van het alcoholgehalte wordt gedaan door de natuurlijke en de rechtspersonen die deze behandelingen uitvoeren, met inachtneming van de toepasselijke termijnen en controlevoorschriften die zijn vastgesteld door de bevoegde autoriteiten van de lidstaat waar de behandeling plaatsvindt.

2.   De melding wordt schriftelijk gedaan en bevat de volgende gegevens:

a)	naam en adres van de declarant;

b)	de plaats waar de behandeling wordt uitgevoerd;

c)	datum en uur waarop de behandeling zal aanvangen;

d)	de omschrijving van het te behandelen product;

e)	het bij die behandeling aangewende procedé, met opgave van de aard van het product dat daarbij zal worden gebruikt.

3.   De lidstaten kunnen toestaan dat een voorafgaande melding die voor meerdere behandelingen of voor een bepaalde periode geldt, aan de bevoegde autoriteit wordt gezonden. Een dergelijke melding wordt slechts toegestaan als de declarant een register bijhoudt waarin hij alle verrijkingsbehandelingen overeenkomstig lid 6 optekent en de in lid 2 bedoelde gegevens vermeldt.

4.   De lidstaten bepalen de voorwaarden waaronder de declarant die wegens overmacht de behandeling waarop de melding betrekking heeft, niet tijdig kon uitvoeren, bij de bevoegde autoriteiten een nieuwe melding kan doen toekomen die de nodige controles mogelijk maakt.

5.   De in lid 1 bedoelde melding is niet vereist in de lidstaten waar de bevoegde controleautoriteiten systematisch analytische controles van alle tot wijn verwerkte producten verrichten.

6.   De gegevens over de behandelingen tot verhoging van het alcoholgehalte worden onmiddellijk na het einde van de behandeling ingeschreven in de in artikel 112, lid 2, van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde registers.

Wanneer in een voorafgaande melding voor meerdere behandelingen datum noch uur is aangegeven waarop de behandeling zal aanvangen, moet bovendien iedere behandeling vóór het begin ervan in die registers worden ingeschreven.

Artikel 13

Administratieve voorschriften voor aanzuring en ontzuring

1.   De in bijlage V, punt D 4, van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde melding betreffende aanzuring en ontzuring wordt door de betrokkenen uiterlijk op de tweede dag na de eerste behandeling in een wijnoogstjaar gedaan. Zij geldt voor alle behandelingen in het wijnoogstjaar.

2.   De in lid 1 bedoelde melding wordt schriftelijk gedaan en bevat de volgende gegevens:

a)	naam en adres van de declarant;

b)	aard van de behandeling;

c)	de plaats waar de behandeling heeft plaatsgevonden.

3.   De gegevens over elke aanzuring of ontzuring worden ingeschreven in de in artikel 112, lid 2, van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde registers.

Artikel 14

Begieten van wijnmoer, druivendraf of geperste pulp van „aszú”/„výber” met wijn of druivenmost

Het begieten van wijnmoer, druivendraf of geperste pulp van „aszú”/„výber” met wijn of druivenmost, als bedoeld in bijlage VI, punt D 2, bij Verordening (EG) nr. 479/2008 wordt overeenkomstig de op 1 mei 2004 geldende nationale bepalingen als volgt uitgevoerd:

a)	„Tokaji fordítás” of „Tokajský forditáš” wordt bereid door druivenmost of wijn over de geperste pulp van „aszú”/„výber” te gieten;

b)	„Tokaji máslás” of „Tokajský mášláš” wordt bereid door druivenmost of wijn over de wijnmoer van „szamorodni”/„samorodné” of van „aszú”/„výber” te gieten.

De betrokken producten moeten van hetzelfde oogstjaar afkomstig zijn.

Artikel 15

Toepasselijke communautaire analysemethoden

1.   De in artikel 31, tweede alinea, van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde analysemethoden die moeten worden toegepast voor de controle van bepaalde wijnbouwproducten of van bepaalde op communautair niveau vastgestelde maxima, zijn opgenomen in bijlage IV.

2.   De Commissie publiceert in het Publicatieblad van de Europese Unie, C-serie, de lijst en de beschrijving van de in artikel 31, eerste alinea, van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde analysemethoden die in de „Recueil des méthodes internationales d’analyse des vins et des moûts” (het handboek van internationale analysemethoden voor wijn en most) van de OIV zijn beschreven en moeten worden toegepast om de in de communautaire regelgeving vastgestelde maxima en voorschriften voor de productie van wijnbouwproducten te controleren.

Artikel 16

Intrekking

De Verordeningen (EEG) nr. 2676/90 en (EG) nr. 423/2008 worden ingetrokken.

De verwijzingen naar de ingetrokken verordeningen en naar Verordening (EG) nr. 1493/1999 gelden als verwijzingen naar de onderhavige verordening en moeten worden gelezen overeenkomstig de in bijlage V opgenomen concordantietabel.

Artikel 17

Deze verordening treedt in werking op de zevende dag volgende op die van haar bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Unie.

Zij is van toepassing met ingang van 1 augustus 2009.

---

(1)  PB L 148 van 6.6.2008, blz. 1.

(2)  PB L 179 van 14.7.1999, blz. 1.

(3)  PB L 272 van 3.10.1990, blz. 1.

(4)  PB L 127 van 15.5.2008, blz. 13.

(5)  PB L 253 van 20.9.2008, blz. 1.

(6)  PB L 354 van 31.12.2008, blz. 7.

---

---

---

---

---

---

---

---

---

24.7.2009

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 193/60

---

VERORDENING (EG) Nr. 607/2009 VAN DE COMMISSIE

van 14 juli 2009

tot vaststelling van uitvoeringsbepalingen voor Verordening (EG) nr. 479/2008 van de Raad wat betreft beschermde oorsprongsbenamingen en geografische aanduidingen, traditionele aanduidingen, etikettering en presentatie van bepaalde wijnbouwproducten

DE COMMISSIE VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN,

Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap,

Gelet op Verordening (EG) nr. 479/2008 van de Raad van 29 april 2008 houdende een gemeenschappelijke ordening van de wijnmarkt, tot wijziging van de Verordeningen (EG) nr. 1493/1999, (EG) nr. 1782/2003, (EG) nr. 1290/2005, (EG) nr. 3/2008 en tot intrekking van de Verordeningen (EEG) nr. 2392/86 en (EG) nr. 1493/1999 (1), en met name op de artikelen 52, 56 en 63 en artikel 126, onder a),

Overwegende hetgeen volgt:

(1)	In titel III, hoofdstuk IV, van Verordening (EG) nr. 479/2008 zijn de algemene regels vastgesteld voor de bescherming van oorsprongsbenamingen en geografische aanduidingen van bepaalde wijnbouwproducten.

(2)

Om te garanderen dat de in de Gemeenschap geregistreerde oorsprongsbenamingen en geografische aanduidingen aan de voorwaarden van Verordening (EG) nr. 479/2008 voldoen, moeten de aanvragen door de nationale autoriteiten van de betrokken lidstaat in het kader van een inleidende nationale bezwaarprocedure worden onderzocht. Vervolgens moeten controles worden verricht om te garanderen dat de aanvragen aan de voorwaarden van de onderhavige verordening voldoen, dat in alle lidstaten een eenvormige aanpak wordt gevolgd en dat de registratie van oorsprongsbenamingen en geografische aanduidingen niet nadelig is voor derden. Bijgevolg moeten uitvoeringsbepalingen worden vastgesteld met betrekking tot de aanvraag-, onderzoek-, bezwaar- en annuleringsprocedures die moeten worden gevolgd voor de oorsprongsbenamingen en de geografische aanduidingen van bepaalde wijnbouwproducten.

(3)

De voorwaarden waaronder een natuurlijke persoon of een rechtspersoon een registratieaanvraag kan indienen, moeten worden vastgesteld. Specifieke aandacht dient te gaan naar de afbakening van het betrokken gebied, waarbij zowel met het productiegebied als met de kenmerken van het product rekening moet worden gehouden. Elke producent die in het afgebakende geografische gebied is gevestigd, moet de geregistreerde naam kunnen gebruiken voor zover aan de voorwaarden van het productdossier wordt voldaan. Elk gebied moet op gedetailleerde, nauwkeurige en ondubbelzinnige wijze worden afgebakend zodat de producenten, de bevoegde autoriteiten en de controleorganen kunnen nagaan of de behandelingen wel degelijk in het afgebakende geografische gebied plaatsvinden.

(4)	Er moeten specifieke voorschriften worden vastgesteld met betrekking tot de registratie van oorsprongsbenamingen en geografische aanduidingen.

(5)

Dat een wijnbouwproduct met een oorsprongsbenaming of een geografische aanduiding in het afgebakende geografische gebied moet worden verpakt en dat ook de behandelingen in verband met de presentatie van het product in dat afgebakende geografische gebied moeten plaatsvinden, zijn beperkingen van het vrije verkeer van goederen en van de vrijheid van dienstverlening. In het licht van de jurisprudentie van het Hof van Justitie mogen dergelijke beperkingen alleen worden opgelegd als zij voor de bescherming van de reputatie van de oorsprongsbenaming of de geografische aanduiding noodzakelijk zijn, daarmee in verhouding zijn en daartoe geschikt zijn. Elke beperking moet naar behoren worden verantwoord vanuit het standpunt van het vrije verkeer van goederen en de vrijheid van dienstverlening.

(6)	Er moeten bepalingen worden vastgesteld betreffende de verplichte productie in het afgebakende gebied. In de Gemeenschap wordt namelijk in een beperkt aantal gevallen hiervan afgeweken.

(7)	Voorts moet worden omschreven welke gegevens moeten worden verstrekt om de band met de kenmerken van het geografische gebied en de invloed van die kenmerken op het eindproduct aan te tonen.

(8)

Als een oorsprongsbenaming of een geografische aanduiding in een communautair register wordt opgenomen, moet daarover informatie worden verstrekt aan al wie bij de handel betrokken is en aan de consument. Om ervoor te zorgen dat die informatie voor iedereen toegankelijk is, moet zij elektronisch beschikbaar zijn.

(9)

Om het specifieke karakter van wijn met een beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding te behouden en de regelgeving van de lidstaten nader op elkaar af te stemmen teneinde een gelijk speelveld voor de mededinging in de Gemeenschap te creëren, moet een communautair rechtskader voor de controle van dergelijke wijnen worden vastgesteld, waarmee de specifieke bepalingen van de lidstaten moeten stroken. Dergelijke controles moeten het mogelijk maken de traceerbaarheid van de betrokken producten te verbeteren en te specificeren welke aspecten moeten worden gecontroleerd. Om concurrentie te voorkomen moet permanent worden gecontroleerd en moeten de controles door onafhankelijke instanties worden verricht.

(10)	Met het oog op de coherente toepassing van Verordening (EG) nr. 479/2008 moeten modelformulieren worden opgesteld voor aanvragen, bezwaren, wijzigingen en annuleringen.

(11)	In titel III, hoofdstuk V, van Verordening (EG) nr. 479/2008 zijn de algemene regels vastgesteld voor het gebruik van beschermde traditionele aanduidingen met betrekking tot bepaalde wijnbouwproducten.

(12)

Het gebruik en de bescherming van bepaalde aanduidingen (andere dan oorsprongsbenamingen of geografische aanduidingen) voor de omschrijving van wijnbouwproducten, alsmede de desbetreffende regelgeving zijn gevestigde praktijken in de Gemeenschap. Deze traditionele aanduidingen roepen bij de consument de associatie op met een productie- of rijpingsmethode dan wel met een kwaliteit, een kleur, een plaats of een specifieke gebeurtenis die met de geschiedenis van de wijn verband houdt. Bijgevolg moet, om een eerlijke mededinging te garanderen en misleiding van de consument te voorkomen, een gemeenschappelijk kader worden vastgesteld voor de definiëring, de erkenning, de bescherming en het gebruik van dergelijke traditionele aanduidingen.

(13)

Voor producten uit derde landen mogen traditionele aanduidingen worden gebruikt op voorwaarde dat die aanduidingen voldoen aan dezelfde of gelijkwaardige voorwaarden als die welke aan de lidstaten worden gesteld om misleiding van de consumenten te voorkomen. Voorts moeten, aangezien tal van derde landen niet hetzelfde niveau van gecentraliseerde voorschriften hebben als het communautaire rechtsbestel, bepalingen betreffende „representatieve beroepsorganisaties” in derde landen worden vastgesteld om ervoor te zorgen dat dezelfde garanties worden geboden als die waarin de communautaire regels voorzien.

(14)	In titel III, hoofdstuk VI, van Verordening (EG) nr. 479/2008 zijn de algemene regels vastgesteld voor de etikettering en de presentatie van bepaalde wijnbouwproducten.

(15)

Bepaalde voorschriften inzake etikettering van levensmiddelen zijn vastgesteld bij Eerste Richtlijn 89/104/EEG van de Raad (2), Richtlijn 89/396/EEG van de Raad van 14 juni 1989 betreffende de vermeldingen of merktekens die het mogelijk maken de partij waartoe een levensmiddel behoort te identificeren (3), Richtlijn 2000/13/EG van het Europees Parlement en de Raad (4) en Richtlijn 2007/45/EG van het Europees Parlement en de Raad van 5 september 2007 tot vaststelling van regels betreffende nominale hoeveelheden voor voorverpakte producten (5). Deze voorschriften gelden ook voor wijnbouwproducten, tenzij in de betrokken richtlijnen uitdrukkelijk anders is bepaald.

(16)	Bij Verordening (EG) nr. 479/2008 is de etikettering van alle wijnbouwproducten geharmoniseerd en is het gebruik van andere aanduidingen dan die waarin de communautaire regelgeving uitdrukkelijk voorziet, toegestaan mits die aanduidingen juist zijn.

(17)

In Verordening (EG) nr. 479/2008 is bepaald dat de voorwaarden moeten worden vastgesteld voor het gebruik van bepaalde aanduidingen van onder meer de herkomst, de bottelaar, de producent, de importeur enz. Voor sommige van die aanduidingen moeten, met het oog op de soepele werking van de interne markt, communautaire regels worden vastgesteld. Deze regels moeten zo veel mogelijk gebaseerd zijn op bestaande bepalingen. Voor andere aanduidingen moet elke lidstaat voor de op zijn grondgebied geproduceerde wijnen met het Gemeenschapsrecht verenigbare regels vaststellen, om er aldus voor te zorgen dat die regels zo dicht mogelijk bij de producent tot stand komen. Deze regels moeten niettemin volledig transparant zijn.

(18)

In het belang van de consument moeten bepaalde verplichte gegevens binnen hetzelfde gezichtsveld op de recipiënt worden gegroepeerd, moeten voor de vermelding van het effectieve alcoholgehalte tolerantiegrenzen worden vastgesteld en moet rekening worden gehouden met het specifieke karakter van de betrokken producten.

(19)	De bestaande regels voor het gebruik van vermeldingen of merktekens op de etikettering die het mogelijk maken de partij te identificeren waartoe een levensmiddel behoort, hebben hun nut bewezen en moeten bijgevolg worden gehandhaafd.

(20)	De begrippen die naar de biologische productie van de druiven verwijzen, vallen uitsluitend onder Verordening (EG) nr. 834/2007 van de Raad van 28 juni 2007 inzake de biologische productie en de etikettering van biologische producten (6) en zijn van toepassing voor alle wijnbouwproducten.

(21)

Het gebruik van loodhoudende capsules om de sluiting van recipiënten waarin onder Verordening (EG) nr. 479/2008 vallende producten worden bewaard, te bedekken, moet verboden blijven om enerzijds elk gevaar voor verontreiniging, met name door toevallig contact met die capsules, en anderzijds elk risico voor milieuvervuiling met loodhoudend afval van die capsules te voorkomen.

(22)	Met het oog op de traceerbaarheid van de producten en de transparantie moeten nieuwe regels inzake de aanduiding van de herkomst worden ingevoerd.

(23)	Voor het gebruik van aanduidingen betreffende de wijndruivenrassen en het wijnoogstjaar bij wijnen zonder beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding zijn specifieke uitvoeringsbepalingen nodig.

(24)

Het gebruik van bepaalde typen flessen voor bepaalde producten is vanouds een gevestigd gebruik in de Gemeenschap en in derde landen. Doordat deze flessen reeds lang worden gebruikt, kunnen zij bij de consumenten associaties oproepen met bepaalde kenmerken of met een bepaalde oorsprong van een product. Het gebruik van deze typen flessen moet dus voor de betrokken wijnen worden voorbehouden.

(25)

Ook de voorschriften inzake de etikettering van wijnbouwproducten uit derde landen die in de Gemeenschap in de handel zijn, moeten zoveel mogelijk worden geharmoniseerd met de voor de communautaire wijnbouwproducten vastgestelde aanpak, teneinde misleiding van de consument en oneerlijke concurrentie tussen de producenten te voorkomen. Hierbij dient echter rekening te worden gehouden met de verschillen in productieomstandigheden, wijnbouwtradities en wetgeving in de betrokken derde landen.

(26)

Gelet op de verschillen tussen de onder deze verordening vallende producten en tussen de markten waarop zij worden verhandeld en gezien de verwachtingen van de consument moeten de voorschriften worden gedifferentieerd naargelang van de betrokken producten, met name wat betreft bepaalde facultatieve aanduidingen voor wijnen zonder beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding waarop toch namen van wijndruivenrassen en wijnoogstjaren worden vermeld als die wijnen via een certificeringsprocedure zijn erkend (de zogenoemde cépagewijnen). Daarom moeten, om binnen de categorie wijnen zonder BOB/BGA een onderscheid te maken tussen de wijnen die onder de subcategorie cépagewijnen vallen en die welke niet onder die subcategorie vallen, specifieke voorschriften voor het gebruik van facultatieve aanduidingen worden vastgesteld voor enerzijds wijnen met een beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding en anderzijds wijnen zonder beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding, er rekening mee houdend dat deze laatste ook cépagewijnen omvatten.

(27)

Er moeten maatregelen worden vastgesteld om de overgang van de vroegere wijnbouwregeling, met name Verordening (EG) nr. 1493/1999 van de Raad van 17 mei 1999 houdende een gemeenschappelijke ordening van de wijnmarkt (7), naar de bij de onderhavige verordening vastgestelde regeling te vergemakkelijken ten einde te voorkomen dat de marktdeelnemers onnodig worden belast. Om de marktdeelnemers die in de Gemeenschap of in een derde land zijn gevestigd, in staat te stellen aan de etiketteringsvoorschriften te voldoen, moet voor de aanpassing een overgangsperiode worden gelaten. Derhalve moeten bepalingen worden vastgesteld die garanderen dat producten die overeenkomstig de bestaande regels zijn geëtiketteerd, nog tijdens een overgangsperiode mogen worden verkocht.

(28)

Door de hiermee gepaard gaande administratieve lasten zijn sommige lidstaten niet in staat om de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen vast te stellen die nodig zijn om tegen 1 augustus 2009 aan artikel 38 van Verordening (EG) nr. 479/2008 te voldoen. Om ervoor te zorgen dat de marktdeelnemers en de bevoegde autoriteiten geen nadeel van deze deadline ondervinden, moet een overgangsperiode worden gelaten en moeten overgangsbepalingen worden vastgesteld.

(29)	Deze verordening moet gelden onverminderd specifieke voorschriften die worden overeengekomen in het kader van overeenkomsten met derde landen die volgens de procedure van artikel 133 van het Verdrag worden gesloten.

(30)

De nieuwe uitvoeringsbepalingen voor titel III, hoofdstukken IV, V en VI, van Verordening (EG) nr. 479/2008 moeten de bestaande regelgeving ter uitvoering van Verordening (EG) nr. 1493/1999 vervangen. Verordening (EG) nr. 1607/2000 van de Commissie van 24 juli 2000 tot vaststelling van enige uitvoeringsbepalingen voor Verordening (EG) nr. 1493/1999 houdende een gemeenschappelijke ordening van de wijnmarkt (8), en in het bijzonder de titel betreffende in bepaalde gebieden voortgebrachte kwaliteitswijn, en Verordening (EG) nr. 753/2002 van de Commissie van 29 april 2002 tot vaststelling van uitvoeringsbepalingen van Verordening (EG) nr. 1493/1999 van de Raad wat betreft de omschrijving, de aanduiding, de aanbiedingsvorm en de bescherming van bepaalde wijnbouwproducten (9) moeten derhalve worden ingetrokken.

(31)

Bij artikel 128 van Verordening (EG) nr. 479/2008 wordt de bestaande regelgeving van de Raad in de wijnbouwsector, met inbegrip van die welke betrekking heeft op aspecten die door deze verordening worden bestreken, ingetrokken. Om handelsproblemen te voorkomen, een vlotte overgang voor de marktdeelnemers mogelijk te maken en de lidstaten een redelijke termijn te laten voor de vaststelling van een aantal uitvoeringsbepalingen, moet in overgangsperioden worden voorzien.

(32)	De uitvoeringsbepalingen die in de onderhavige verordening worden vastgesteld, moeten van toepassing worden met ingang van de datum waarop de hoofdstukken IV, V en VI van titel III van Verordening (EG) nr. 479/2008 van toepassing worden.

(33)	De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Beheerscomité voor de gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten,

HEEFT DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

HOOFDSTUK I

INLEIDENDE BEPALINGEN

Artikel 1

Onderwerp

Bij deze verordening worden bepalingen vastgesteld voor de uitvoering van titel III van Verordening (EG) nr. 479/2008, met name wat betreft:

a)	de bepalingen van hoofdstuk IV van die titel, die betrekking hebben op beschermde oorsprongsbenamingen en geografische aanduidingen van de in artikel 33, lid 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde producten;

b)	de bepalingen van hoofdstuk V van die titel, die betrekking hebben op traditionele aanduidingen van de in artikel 33, lid 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde producten;

c)	de bepalingen van hoofdstuk VI van die titel, die betrekking hebben op de etikettering en de presentatie van bepaalde wijnbouwproducten.

HOOFDSTUK II

BESCHERMDE OORSPRONGSBENAMINGEN EN GEOGRAFISCHE AANDUIDINGEN

AFDELING 1

Beschermingsaanvraag

Artikel 2

Aanvrager

1.   Een individuele producent kan een aanvrager zijn in de zin van artikel 37, lid 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008 als wordt aangetoond dat:

a)	de betrokken persoon de enige producent in het afgebakende geografische gebied is, en

b)

wanneer het betrokken afgebakende geografische gebied door gebieden met oorsprongsbenamingen of geografische aanduidingen wordt omringd, dit betrokken gebied kenmerken vertoont die wezenlijk verschillen van die van de omringende afgebakende gebieden, of de kenmerken van het product verschillen van die van de producten die in de omringende afgebakende gebieden worden verkregen.

2.   Een lidstaat of derde land, of de respectieve autoriteiten daarvan, zijn geen aanvrager in de zin van artikel 37 van Verordening (EG) nr. 479/2008.

Artikel 3

Beschermingsaanvraag

Een beschermingsaanvraag bestaat uit de op grond van de artikelen 35 of 36 van Verordening (EG) nr. 479/2008 vereiste documenten en een elektronische kopie van het productdossier en van het enige document.

De beschermingsaanvraag en het enige document worden opgesteld volgens het model in bijlage I, respectievelijk bijlage II bij de onderhavige verordening.

Artikel 4

Naam

1.   De te beschermen naam wordt uitsluitend geregistreerd in de taal (talen) die wordt (worden) gebruikt om het betrokken product in het afgebakende geografische gebied te omschrijven.

2.   De naam wordt geregistreerd in zijn originele spellingwijze(n).

Artikel 5

Afbakening van het geografische gebied

Het gebied wordt op gedetailleerde, nauwkeurige en ondubbelzinnige wijze afgebakend.

Artikel 6

Productie in het afgebakende geografische gebied

1.   Met het oog op de toepassing van artikel 34, lid 1, onder a), iii) en onder b), iii), van Verordening (EG) nr. 479/2008 en van het onderhavige artikel heeft „productie” betrekking op alle betrokken behandelingen, van het oogsten van de druiven tot de voltooiing van het wijnbereidingsproces, met uitzondering van eventuele procedés die pas na het productiestadium plaatsvinden.

2.   Voor producten met een beschermde geografische aanduiding is het aandeel druiven van ten hoogste 15 % dat overeenkomstig artikel 34, lid 1, onder b), ii), van Verordening (EG) nr. 479/2008 van buiten het afgebakende geografische gebied mag komen, afkomstig uit de betrokken lidstaat of het betrokken derde land waarin het afgebakende geografische gebied ligt.

3.   In afwijking van artikel 34, lid 1), onder a), ii), van Verordening (EG) nr. 479/2008 is punt 3 van deel B van bijlage III van Verordening (EG) nr. 606/2009 van de Commissie (10) betreffende de toegestane oenologische procedés en beperkingen, van toepassing.

4.   In afwijking van artikel 34, lid 1, onder a), iii), en lid 1, onder b), iii), van Verordening (EG) nr. 479/2008 en voor zover dit in het productdossier is bepaald, mag een product met een beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding tot wijn worden verwerkt:

a)	hetzij in een gebied in de onmiddellijke nabijheid van het afgebakende geografische gebied,

b)	hetzij in een gebied dat overeenkomstig de regelgeving van de lidstaat tot dezelfde administratieve eenheid of een naburige administratieve eenheid behoort,

c)

hetzij, wanneer het om een grensoverschrijdende oorsprongsbenaming of geografische aanduiding gaat of wanneer er tussen twee of meer lidstaten of tussen één of meer lidstaten en één of meer derde landen een overeenkomst inzake controlemaatregelen bestaat, in een gebied dat zich in de onmiddellijke nabijheid van het betrokken afgebakende geografische gebied bevindt.

In afwijking van artikel 34, lid 1), onder b), iii), van Verordening (EG) nr. 479/2008 en voor zover dit in het productdossier is bepaald, mogen wijnen met een beschermde geografische aanduiding nog tot en met 31 december 2012 tot wijn worden verwerkt in een gebied dat niet in de onmiddellijke nabijheid van het betrokken afgebakende geografische gebied ligt.

In afwijking van artikel 34, lid 1), onder a), iii), van Verordening (EG) nr. 479/2008 en voor zover dit in het productdossier is bepaald, mag een product in een gebied dat niet in de onmiddellijke nabijheid van het betrokken afgebakende geografische gebied ligt, tot mousserende wijn of parelwijn met een beschermde oorsprongsbenaming worden verwerkt voor zover dit procedé reeds vóór 1 maart 1986 werd toegepast.

Artikel 7

Verband

1.   Met de in artikel 35, lid 2), onder g), van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde gegevens over het geografische verband wordt gepreciseerd in welke mate de kenmerken van het afgebakende geografische gebied het eindproduct beïnvloeden.

Als een aanvraag op meer dan één wijncategorie betrekking heeft, worden voor elk van de betrokken wijnbouwproducten gegevens over het geografische verband verstrekt.

2.   Voor een oorsprongsbenaming omvat het productdossier de volgende gegevens:

a)	voor het verband relevante bijzonderheden over het geografische gebied, en met name natuurlijke en menselijke factoren;

b)	bijzonderheden over de kwaliteit of de kenmerken van het product die hoofdzakelijk of uitsluitend toe te schrijven zijn aan de geografische omgeving;

c)	een beschrijving van de causale interactie tussen de onder a) en b) bedoelde bijzonderheden.

3.   Voor een geografische aanduiding omvat het productdossier de volgende gegevens:

a)	voor het verband relevante bijzonderheden over het geografische gebied;

b)	bijzonderheden over de kwaliteit, de reputatie of andere specifieke kenmerken van het product die toe te schrijven zijn aan de geografische oorsprong van het product;

c)	een beschrijving van de causale interactie tussen de onder a) en de onder b) bedoelde bijzonderheden.

4.   In het productdossier voor een geografische aanduiding wordt vermeld of dat dossier is gebaseerd op een specifieke kwaliteit, een specifieke reputatie of andere kenmerken die met de geografische oorsprong van het product verband houdt of houden.

Artikel 8

Verpakking in het afgebakende geografische gebied

Als op grond van een vereiste als bedoeld in artikel 35, lid 2, onder h), van Verordening (EG) nr. 479/2008 in een productdossier staat dat het product in het afgebakende geografische gebied of in een gebied in de onmiddellijke nabijheid van het betrokken afgebakende geografische gebied moet worden verpakt, wordt deze vereiste voor het betrokken product verantwoord.

AFDELING 2

Onderzoeksprocedure van de Commissie

Artikel 9

Ontvangst van de aanvraag

1.   De aanvraag wordt op papier of elektronisch bij de Commissie ingediend. De datum van indiening van een aanvraag bij de Commissie is de datum waarop die aanvraag is ingeschreven in het correspondentieregister van de Commissie. Deze datum wordt met passende middelen bij het publiek bekendgemaakt.

2.   De Commissie brengt op de documenten die deel uitmaken van de aanvraag, de datum van ontvangst en het aan de aanvraag toegekende dossiernummer aan.

De autoriteiten van de lidstaat of van het derde land of de in het betrokken derde land gevestigde aanvrager krijgen een ontvangstbevestiging waarop ten minste de volgende gegevens zijn vermeld:

a)	het dossiernummer;

b)	de te registreren naam;

c)	het aantal ontvangen bladzijden, en

d)	de datum van ontvangst van de aanvraag.

Artikel 10

Indiening van een grensoverschrijdende aanvraag

1.   Bij een grensoverschrijdende aanvraag mag de gezamenlijke aanvraag voor een naam die een grensoverschrijdend geografisch gebied aanduidt, worden ingediend door verschillende producentenverenigingen die dat gebied vertegenwoordigen.

2.   Als bij een grensoverschrijdende aanvraag uitsluitend lidstaten betrokken zijn, geldt de in artikel 38 van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde inleidende nationale procedure in alle betrokken lidstaten.

Met het oog op de toepassing van artikel 38, lid 5, van Verordening (EG) nr. 479/2008 wordt een grensoverschrijdende aanvraag aan de Commissie voorgelegd door één lidstaat namens alle andere en bevat die aanvraag een machtiging van elke andere betrokken lidstaat voor de lidstaat die de aanvraag voorlegt, om namens hem te handelen.

3.   Als bij een grensoverschrijdende aanvraag uitsluitend derde landen betrokken zijn, wordt de aanvraag aan de Commissie voorgelegd door hetzij een van de aanvragende verenigingen namens de andere, hetzij een van de derde landen namens de andere en bevat zij de volgende gegevens:

a)	elementen waaruit blijkt dat de in de artikelen 34 en 35 van Verordening (EG) nr. 479/2008 vastgestelde voorwaarden zijn vervuld;

b)	het bewijs van bescherming in de betrokken derde landen, en

c)	een in lid 2 bedoelde machtiging van elk ander betrokken derde land.

4.   Als bij een grensoverschrijdende aanvraag minstens één lidstaat en minstens één derde land betrokken zijn, geldt de in artikel 38 van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde inleidende nationale procedure in alle betrokken lidstaten. De aanvraag wordt aan de Commissie voorgelegd door één van de lidstaten of derde landen of door één van de aanvragende verenigingen van de derde landen en bevat de volgende gegevens:

a)	elementen waaruit blijkt dat de in de artikelen 34 en 35 van Verordening (EG) nr. 479/2008 vastgestelde voorwaarden zijn vervuld;

b)	het bewijs van bescherming in de betrokken derde landen, en

c)	een in lid 2 bedoelde machtiging van elke andere betrokken lidstaat of elk ander betrokken derde land.

5.   De lidstaten, de derde landen of de in derde landen gevestigde producentenverenigingen die een in de leden 2, 3 of 4 van dit artikel bedoelde grensoverschrijdende aanvraag aan de Commissie voorleggen, fungeren als geadresseerde van elke desbetreffende kennisgeving of elk desbetreffend besluit van de Commissie.

Artikel 11

Ontvankelijkheid

1.   Om te bepalen of een beschermingsaanvraag ontvankelijk is, verifieert de Commissie of de in bijlage I opgenomen registratieaanvraag is ingevuld en of de bewijsstukken bij de aanvraag zijn gevoegd.

2.   Elke registratieaanvraag die ontvankelijk wordt geacht, wordt gemeld aan de autoriteiten van de lidstaat of van het derde land of aan de in het betrokken derde land gevestigde aanvrager.

Als de aanvraag niet of slechts gedeeltelijk is ingevuld of als de in lid 1 bedoelde bewijsstukken niet samen met de registratieaanvraag zijn overgelegd of als sommige daarvan ontbreken, brengt de Commissie de aanvrager daarvan op de hoogte en nodigt zij hem uit om binnen twee maanden de geconstateerde tekortkomingen te verhelpen. Als de tekortkomingen niet binnen de vastgestelde termijn zijn verholpen, verklaart de Commissie de aanvraag onontvankelijk. Elk onontvankelijkheidsbesluit wordt gemeld aan de autoriteiten van de lidstaat of van het derde land of aan de in het betrokken derde land gevestigde aanvrager.

Artikel 12

Onderzoek van de inachtneming van de geldigheidsvoorwaarden

1.   Als een ontvankelijke aanvraag voor de bescherming van een oorsprongsbenaming of een geografische aanduiding niet voldoet aan de artikelen 34 en 35 van Verordening (EG) nr. 479/2008, stelt de Commissie de autoriteiten van de lidstaat of van het derde land of de in het betrokken derde land gevestigde aanvrager in kennis van de weigeringsgronden en stelt zij een termijn vast voor de intrekking of de wijziging van de aanvraag of voor het maken van opmerkingen.

2.   Als de autoriteiten van de lidstaat of het derde land of de in het betrokken derde land gevestigde aanvrager de belemmeringen voor de registratie niet binnen de vastgestelde termijn verhelpen, wijst de Commissie de aanvraag af overeenkomstig artikel 39, lid 3, van Verordening (EG) nr. 479/2008.

3.   De Commissie neemt haar besluit om de betrokken oorsprongsbenaming of geografische aanduiding af te wijzen op basis van de documenten en de informatie waarover zij beschikt. Elk afwijzingsbesluit wordt gemeld aan de autoriteiten van de lidstaat of van het derde land of aan de in het betrokken derde land gevestigde aanvrager.

AFDELING 3

Bezwaarprocedures

Artikel 13

Nationale bezwaarprocedure bij grensoverschrijdende aanvragen

Met het oog op de toepassing van artikel 38, lid 3, van Verordening (EG) nr. 479/2008 wordt, als bij een grensoverschrijdende aanvraag uitsluitend lidstaten of ten minste één lidstaat en ten minste één derde land betrokken zijn, de bezwaarprocedure in alle betrokken lidstaten toegepast.

Artikel 14

Indiening van bezwaren in het kader van de communautaire procedure

1.   De in artikel 40 van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde bezwaren worden opgesteld aan de hand van het in bijlage III bij de onderhavige verordening vastgestelde formulier. Het bezwaarschrift wordt op papier of elektronisch bij de Commissie ingediend. De datum van indiening van een bezwaar bij de Commissie is de datum waarop het betrokken bezwaarschrift is ingeschreven in het correspondentieregister van de Commissie. Deze datum wordt met passende middelen bij het publiek bekendgemaakt.

2.   De Commissie brengt op de documenten die deel uitmaken van het bezwaarschrift, de datum van ontvangst en het aan het bezwaarschrift toegekende dossiernummer aan.

Degene die bezwaar maakt, krijgt een ontvangstbevestiging waarin minstens de volgende gegevens zijn vermeld:

a)	het dossiernummer,

b)	het aantal ontvangen bladzijden, en

c)	de datum van ontvangst van het verzoek.

Artikel 15

Ontvankelijkheid in het kader van de communautaire procedure

1.   Om te bepalen of een krachtens artikel 40 van Verordening (EG) nr. 479/2008 opgesteld bezwaarschrift ontvankelijk is, gaat de Commissie na of de verworven rechten waarop aanspraak wordt gemaakt en de bezwaargronden in het bezwaarschrift zijn vermeld en of het bezwaarschrift binnen de vastgestelde termijn bij de Commissie is ingediend.

2.   Als het bezwaar overeenkomstig artikel 43, lid 2, van Verordening (EG) nr. 479/2008 wordt gemaakt omdat er reeds een merk met reputatie en bekendheid bestaat, wordt bij het bezwaarschrift een bewijs van het depot, de registratie of het gebruik van dat reeds bestaande merk gevoegd, zoals het registratiecertificaat of het bewijs van het gebruik van dat merk, alsmede een bewijs van de reputatie en de bekendheid ervan.

3.   Elk naar behoren gemotiveerd bezwaarschrift bevat gedetailleerde gegevens over de feiten, bewijsstukken en opmerkingen ter staving van het bezwaar en gaat vergezeld van de desbetreffende onderbouwende bescheiden.

De inlichtingen en de bewijsstukken die moeten worden verstrekt om het gebruik van een reeds bestaand merk aan te tonen, hebben betrekking op de plaats, de duur, de omvang en de aard van dat gebruik en op de reputatie en de bekendheid van dat merk.

4.   Als de gegevens over de verworven rechten waarop aanspraak wordt gemaakt, de bezwaargronden, de feiten, de bewijsstukken, de opmerkingen en de onderbouwende bescheiden als bedoeld in de leden 1 tot en met 3, niet samen met het bezwaarschrift worden voorgelegd of als sommige daarvan ontbreken, stelt de Commissie de opposant daarvan in kennis en verzoekt zij hem de geconstateerde tekortkomingen binnen twee maanden te verhelpen. Als de tekortkomingen niet binnen de vastgestelde termijn zijn verholpen, verklaart de Commissie het bezwaar onontvankelijk. Het onontvankelijkheidsbesluit wordt gemeld aan degene die bezwaar maakt en aan de autoriteiten van de lidstaat of van het derde land of de in het betrokken derde land gevestigde aanvrager.

5.   Elk ontvankelijk geacht bezwaar wordt gemeld aan de autoriteiten van de lidstaat of van het derde land of aan de in het betrokken derde land gevestigde aanvrager.

Artikel 16

Onderzoek van een bezwaar in het kader van de communautaire procedure

1.   Als de Commissie het bezwaar niet heeft afgewezen overeenkomstig artikel 15, lid 4, stelt zij de autoriteiten van de lidstaat of van het derde land of de in het betrokken derde land gevestigde aanvrager in kennis van het bezwaar en nodigt zij hen of hem uit binnen twee maanden na de datum van die kennisgeving opmerkingen te maken. Alle opmerkingen die binnen die twee maanden worden ontvangen, worden meegedeeld aan degene die bezwaar maakt.

Tijdens het onderzoek van het bezwaarschrift verzoekt de Commissie de partijen om, indien nodig, binnen twee maanden na dat verzoek opmerkingen te maken over de mededelingen van de andere partijen.

2.   Als de autoriteiten van de lidstaat of van het derde land, de in het betrokken derde land gevestigde aanvrager of degene die bezwaar maakt, vervolgens geen opmerkingen maken of de vastgestelde termijnen niet naleven, neemt de Commissie een besluit betreffende het bezwaar.

3.   De Commissie neemt elk besluit om de oorsprongsbenaming of de geografische aanduiding af te wijzen of te registreren op basis van de gegevens waarover zij beschikt. Het afwijzingsbesluit wordt gemeld aan degene die bezwaar maakt, de autoriteiten van de lidstaat of van het derde land of de in het betrokken derde land gevestigde aanvrager.

4.   Als meerdere personen bezwaar maken, is het mogelijk dat, na een verkennend onderzoek van één of meer van die bezwaren, wordt besloten dat de registratieaanvraag niet kan worden aanvaard; in dergelijke gevallen kan de Commissie de overige bezwaarprocedures schorsen. De Commissie stelt de andere opposanten in kennis van alle tijdens de procedure genomen besluiten die voor hen van belang zijn.

Als een aanvraag wordt afgewezen, worden de geschorste bezwaarprocedures geacht te zijn afgesloten en worden de betrokken opposanten daarvan naar behoren in kennis gesteld.

AFDELING 4

Bescherming

Artikel 17

Beschermingsbesluit

1.   Tenzij de aanvragen voor de bescherming van een oorsprongsbenaming of een geografische aanduiding overeenkomstig de artikelen 11, 12, 16 of 28 worden afgewezen, besluit de Commissie de betrokken oorsprongsbenamingen en geografische aanduidingen te beschermen.

2.   Beschermingsbesluiten die overeenkomstig artikel 41 van Verordening (EG) nr. 479/2008 worden genomen, worden bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie.

Artikel 18

Register

1.   De Commissie houdt het in artikel 46 van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde „Register van beschermde oorsprongsbenamingen en beschermde geografische aanduidingen”, hieronder „het register” genoemd, bij.

2.   Een oorsprongsbenaming of geografische aanduiding die is aanvaard, wordt opgenomen in het register.

Als het gaat om namen die zijn geregistreerd op grond van artikel 51, lid 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008, neemt de Commissie de in lid 3 van het onderhavige artikel vermelde gegevens in het register op, behalve het onder f) bedoelde gegeven.

3.   De Commissie neemt de volgende gegevens in het register op:

a)	de geregistreerde naam van het product of de producten;

b)	de vermelding dat de naam beschermd is als geografische aanduiding of als oorsprongsbenaming;

c)	de naam van het land of de landen van oorsprong;

d)	de datum van registratie;

e)	de verwijzing naar het rechtsinstrument waarbij de naam is geregistreerd;

f)	de verwijzing naar het enige document.

Artikel 19

Bescherming

1.   De bescherming van een oorsprongsbenaming of een geografische aanduiding loopt vanaf de datum waarop die benaming of aanduiding in het register is opgenomen.

2.   Bij onrechtmatig gebruik van een beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding nemen de bevoegde autoriteiten van de lidstaten op eigen initiatief overeenkomstig artikel 45, lid 4, van Verordening (EG) nr. 479/2008, dan wel op verzoek van een partij, de nodige maatregelen om dat onrechtmatige gebruik te stoppen en het in de handel brengen of de uitvoer van de betrokken producten te voorkomen.

3.   De bescherming van een oorsprongsbenaming of geografische aanduiding geldt voor de hele benaming, met inbegrip van alle elementen waaruit die bestaat, voor zover die elementen op zich distinctief zijn. Een niet-distinctief of generisch element van een beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding wordt niet beschermd.

AFDELING 5

Wijzigingen en annulering

Artikel 20

Wijziging van het productdossier of van het enige document

1.   Een aanvraag tot goedkeuring van wijzigingen in het productdossier die wordt ingediend door een in artikel 37 van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde aanvrager van een beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding, wordt opgesteld overeenkomstig bijlage IV bij de onderhavige verordening.

2.   Om te bepalen of een krachtens artikel 49, lid 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008 ingediende aanvraag tot goedkeuring van wijzigingen in het productdossier ontvankelijk is, gaat de Commissie na of zij de op grond van artikel 35, lid 2, van die verordening vereiste gegevens alsmede een in lid 1 van het onderhavige artikel bedoelde ingevulde aanvraag heeft ontvangen.

3.   Met het oog op de toepassing van artikel 49, lid 2, eerste zin, van Verordening (EG) nr. 479/2008 zijn de artikelen 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17 en 18 van de onderhavige verordening van overeenkomstig toepassing.

4.   Een wijziging wordt geacht minimaal te zijn als zij:

a)	geen betrekking heeft op de wezenlijke kenmerken van het product;

b)	het verband niet wijzigt;

c)	geen wijziging inhoudt van de naam van het product of van delen daarvan;

d)	geen invloed heeft op het afgebakende geografische gebied;

e)	geen verdere beperkingen meebrengt voor het in de handel brengen van het product.

5.   Als de aanvraag tot goedkeuring van wijzigingen in het productdossier door een andere dan de oorspronkelijke aanvrager wordt ingediend, stelt de Commissie de oorspronkelijke aanvrager in kennis van de aanvraag.

6.   Als de Commissie besluit haar goedkeuring te hechten aan een wijziging in het productdossier die van invloed is op de in het register opgenomen gegevens of van die gegevens afwijkt, schrapt zij de originele gegevens uit het register en voert zij de nieuwe gegevens in, die van kracht worden op de datum waarop het betrokken besluit in werking treedt.

Artikel 21

Indiening van een annuleringsverzoek

1.   Een verzoek tot annulering op grond van artikel 50 van Verordening (EG) nr. 479/2008 wordt opgesteld aan de hand van het in bijlage V bij de onderhavige verordening vastgestelde formulier. Het annuleringsverzoek wordt op papier of elektronisch bij de Commissie ingediend. De datum van indiening van het annuleringsverzoek bij de Commissie is de datum waarop dat verzoek is ingeschreven in het correspondentieregister van de Commissie. Deze datum wordt met passende middelen bij het publiek bekendgemaakt.

2.   De Commissie brengt op de documenten die deel uitmaken van het annuleringsverzoek, de datum van ontvangst en het aan het annuleringsverzoek toegekende dossiernummer aan.

De opsteller van het annuleringsverzoek krijgt een ontvangstbevestiging die minstens de volgende gegevens bevat:

a)	het dossiernummer;

b)	het aantal ontvangen bladzijden, en

c)	de datum van ontvangst van het verzoek.

3.   De leden 1 en 2 zijn niet van toepassing als de annulering door de Commissie wordt ingeleid.

Artikel 22

Ontvankelijkheid

1.   Om te bepalen of een krachtens artikel 50 van Verordening (EG) nr. 479/2008 opgesteld annuleringsverzoek ontvankelijk is, gaat de Commissie na of in het verzoek:

a)	het rechtmatige belang, de redenen en de verantwoording van de opsteller van het annuleringsverzoek zijn vermeld;

b)	de annuleringsgrond is toegelicht, en

c)	wordt verwezen naar een verklaring ter onderbouwing van het annuleringsverzoek die is opgesteld door de lidstaat of het derde land waar zich de verblijfplaats of statutaire zetel van de opsteller van het verzoek bevindt.

2.   Elk annuleringsverzoek bevat gedetailleerde gegevens over de feiten, bewijsstukken en opmerkingen ter staving van de gevraagde annulering en gaat vergezeld van de desbetreffende onderbouwende bescheiden.

3.   Als de gegevens over de annuleringsgronden, de feiten, de bewijsstukken, de opmerkingen en de onderbouwende bescheiden als bedoeld in de leden 1 en 2, niet samen met het annuleringsverzoek worden voorgelegd, stelt de Commissie de opsteller van het annuleringsverzoek daarvan in kennis en verzoekt zij hem de geconstateerde tekortkomingen binnen twee maanden te verhelpen. Als de tekortkomingen niet binnen de vastgestelde termijn zijn verholpen, verklaart de Commissie het verzoek onontvankelijk. Het besluit over de onontvankelijkheid wordt gemeld aan de opsteller van het annuleringsverzoek en aan de autoriteiten van de lidstaat of van het derde land of de in het betrokken derde land gevestigde opsteller van het annuleringsverzoek.

4.   Ontvankelijk geachte annuleringsverzoeken en door de Commissie ingeleide annuleringsprocedures worden gemeld aan de autoriteiten van de lidstaat of van het derde land of aan de in het derde land gevestigde aanvragers van wie de oorsprongsbenamingen of geografische aanduidingen door de annulering worden getroffen.

Artikel 23

Onderzoek van een annuleringsverzoek

1.   Als de Commissie het annuleringsverzoek niet heeft afgewezen overeenkomstig artikel 22, lid 3, stelt zij de autoriteiten van de lidstaat of van het derde land of de in het betrokken derde land gevestigde producenten in kennis van het annuleringsverzoek en nodigt zij hen uit binnen twee maanden na de datum van die kennisgeving opmerkingen te maken. Alle opmerkingen die binnen die twee maanden worden ontvangen, worden, indien nodig, meegedeeld aan de opsteller van het annuleringsverzoek.

Tijdens het onderzoek van het annuleringsverzoek nodigt de Commissie de partijen uit om, indien nodig, binnen twee maanden na de datum van die uitnodiging opmerkingen te maken over de mededelingen van de andere partijen.

2.   Als de autoriteiten van de lidstaat of van het derde land, de in het betrokken derde land gevestigde aanvrager of de opsteller van het annuleringsverzoek vervolgens geen opmerkingen maken of de vastgestelde termijnen niet naleven, neemt de Commissie een besluit betreffende de annulering.

3.   De Commissie neemt haar besluit om een oorsprongsbenaming of geografische aanduiding te annuleren op basis van de gegevens waarover zij beschikt. Zij gaat na of het productdossier voor een wijnbouwproduct met een beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding niet langer kan worden nageleefd dan wel of de naleving ervan niet langer kan worden gegarandeerd, met name wanneer de voorwaarden van artikel 35 van Verordening (EG) nr. 479/2008 niet langer worden vervuld of misschien in de nabije toekomst niet langer zullen worden vervuld.

Een dergelijk annuleringsbesluit wordt gemeld aan de opsteller van het annuleringsverzoek en aan de autoriteiten van de lidstaat of van het derde land of de in het betrokken derde land gevestigde aanvrager.

4.   Als meerdere annuleringsverzoeken worden ingediend, is het mogelijk dat, na een verkennend onderzoek van één of meer van die verzoeken, niet kan worden aanvaard dat een oorsprongsbenaming of geografische aanduiding nog langer wordt beschermd, in welk geval de Commissie de overige annuleringsprocedures kan schorsen. In dit geval stelt de Commissie de overige opstellers van annuleringsverzoeken in kennis van alle tijdens de procedure genomen besluiten die voor hen van belang zijn.

Als een beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding wordt geannuleerd, worden de geschorste annuleringsprocedures geacht te zijn afgesloten en worden de opstellers van de betrokken annuleringsverzoeken daarvan naar behoren in kennis gesteld.

5.   Als een annulering van kracht wordt, schrapt de Commissie de naam uit het register.

AFDELING 6

Controles

Artikel 24

Aangifte door de marktdeelnemers

Elke marktdeelnemer die een product met een beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding wenst te produceren of te verpakken, of een deel van die activiteiten wenst uit te voeren, geeft dit aan bij de in artikel 47 van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde bevoegde controleautoriteit.

Artikel 25

Jaarlijkse verificatie

1.   De door de bevoegde controleautoriteit verrichte jaarlijkse verificatie als bedoeld in artikel 48, lid 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008 omvat het volgende:

a)	voor producten met een oorsprongsbenaming: een organoleptisch en een analytisch onderzoek;

b)	voor producten met een geografische aanduiding: enkel een analytisch onderzoek of zowel een organoleptisch als een analytisch onderzoek, en

c)	een controle op de naleving van het productdossier.

De jaarlijkse verificatie wordt verricht in de lidstaat waar volgens het productdossier de productie heeft plaatsgevonden, en wordt uitgevoerd:

a)	via op een risicoanalyse gebaseerde aselecte controles, of

b)	via steekproeven, of

c)	op systematische wijze.

Bij een aselecte controle bepaalt de lidstaat het minimum aantal marktdeelnemers dat moet worden gecontroleerd.

Als steekproefsgewijs wordt gecontroleerd, zien de lidstaten erop toe dat de controles qua aantal, aard en frequentie representatief zijn voor het hele betrokken afgebakende geografische gebied en in overeenstemming zijn met de hoeveelheid wijnbouwproducten die in de handel is gebracht of met het oog daarop in voorraad wordt gehouden.

Aselecte controles mogen met steekproefsgewijze controles worden gecombineerd.

2.   De in lid 1, eerste alinea, onder a) en b), bedoelde onderzoeken worden verricht op anonieme monsters, moeten aantonen dat het onderzochte product de kenmerken en kwaliteiten bezit die in het productdossier voor de desbetreffende oorsprongsbenaming of geografische aanduiding zijn beschreven, en worden uitgevoerd in elke fase van het productieproces, met inbegrip van de verpakkingsfase, of later. Elk monster moet representatief zijn voor de betrokken wijnen die door de marktdeelnemer in voorraad worden gehouden.

3.   Om de naleving van het productdossier te controleren als bedoeld in lid 1, eerste alinea, onder c), controleert de controleautoriteit:

a)	de gebouwen van de marktdeelnemers, waarbij zij nagaat of de marktdeelnemers werkelijk aan de voorwaarden van het productdossier kunnen voldoen, en

b)	de producten in elke fase van het productieproces, met inbegrip van de verpakkingsfase, volgens een inspectieplan dat vooraf door de controleautoriteit is opgesteld, waarvan de marktdeelnemers in kennis zijn gesteld en dat elke productiefase omvat.

4.   De jaarlijkse verificatie garandeert dat voor een product geen op dat product betrekking hebbende beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding wordt gebruikt tenzij:

a)	uit de resultaten van de in lid 1, eerste alinea, onder a) en b), en in lid 2 bedoelde onderzoeken blijkt dat het betrokken product aan de grenswaarden voldoet en alle desbetreffende kenmerken van de betrokken oorsprongsbenaming of geografische aanduiding bezit;

b)	aan de overige in het productdossier opgesomde voorwaarden is voldaan, wat blijkt uit de overeenkomstig lid 3 verrichte controles.

5.   Producten die niet aan de in dit artikel vastgestelde voorwaarden voldoen, mogen in de handel worden gebracht, maar zonder de desbetreffende oorsprongsbenaming of geografische aanduiding en voor zover zij in overeenstemming zijn met de overige rechtsvoorschriften.

6.   Als het om een grensoverschrijdende beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding gaat, mag de verificatie worden verricht door de controleautoriteit van eender welke lidstaat die bij deze oorsprongsbenaming of geografische aanduiding betrokken is.

7.   Als de jaarlijkse verificatie wordt verricht in de fase waarin het product wordt verpakt op het grondgebied van een andere lidstaat dan de lidstaat van productie, is artikel 84 van Verordening (EG) nr. 555/2008 van de Commissie (11) van toepassing.

8.   De leden 1 tot en met 7 zijn van toepassing op wijnen met een oorsprongsbenaming of een geografische aanduiding voor zover voor die benaming of aanduiding aan het bepaalde in artikel 38, lid 5, van Verordening (EG) nr. 479/2008 wordt voldaan.

Artikel 26

Analytisch en organoleptisch onderzoek

De analytische en organoleptische onderzoeken als bedoeld in artikel 25, lid 1, eerste alinea, onder a) en b), bestaan uit:

a)

een analyse van de betrokken wijn waarbij de volgende kenmerkende eigenschappen worden gemeten: i) via een fysische en chemische analyse: — het totale en het effectieve alcoholgehalte; — het totaal aan suikers, uitgedrukt in fructose en glucose (met inbegrip van de eventuele sucrose wanneer het om parelwijn of mousserende wijn gaat); — het totaalgehalte aan zuren; — het gehalte aan vluchtige zuren; — het totaalgehalte aan zwaveldioxide; ii) via een aanvullende analyse: — het koolzuurgehalte (parelwijn en mousserende wijn, overdruk in bar bij 20 °C); — eventuele andere kenmerkende eigenschappen die in de wetgeving van de lidstaten of het productdossier voor de betrokken beschermde oorsprongsbenamingen of geografische aanduidingen zijn vastgesteld;

b)	een organoleptisch onderzoek van het uitzicht, de geur en de smaak.

Artikel 27

Controle van producten van oorsprong uit derde landen

Als wijnen uit derde landen door een beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding worden beschermd, stuurt het betrokken derde land de Commissie desgevraagd gegevens over de in artikel 48, lid 2, van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde bevoegde instanties en over de aspecten waarop de controle betrekking heeft, alsmede het bewijs dat de betrokken wijn voldoet aan de voorwaarden van de desbetreffende oorsprongsbenaming of geografische aanduiding.

AFDELING 7

Omzetting in een geografische aanduiding

Artikel 28

Verzoek

1.   De autoriteiten van een lidstaat of een derde land of de in het betrokken derde land gevestigde aanvrager kunnen om de omzetting van een beschermde oorsprongsbenaming in een beschermde geografische aanduiding verzoeken als de naleving van het productdossier van een beschermde oorsprongsbenaming niet langer mogelijk is of niet langer kan worden gegarandeerd.

Het omzettingsverzoek, dat bij de Commissie wordt ingediend, wordt opgesteld volgens het model in bijlage VI bij deze verordening. Het omzettingsverzoek wordt op papier of elektronisch bij de Commissie ingediend. De datum van indiening van het omzettingsverzoek bij de Commissie is de datum waarop dat verzoek is ingeschreven in het correspondentieregister van de Commissie.

2.   Als het verzoek tot omzetting in een geografische aanduiding niet voldoet aan de artikelen 34 en 35 van Verordening (EG) nr. 479/2008, stelt de Commissie de autoriteiten van de lidstaat of van het derde land of de in het betrokken derde land gevestigde aanvrager in kennis van de weigeringsgronden en nodigt zij hen uit binnen twee maanden het verzoek in te trekken of te wijzigen of opmerkingen te maken.

3.   Als de autoriteiten van de lidstaat of van het derde land of de in het betrokken derde land gevestigde aanvrager de belemmeringen voor de omzetting in een geografische aanduiding niet binnen de vastgestelde termijn hebben verholpen, wijst de Commissie het verzoek af.

4.   De Commissie neemt haar besluit tot afwijzing van een omzettingsverzoek op basis van de documenten en de informatie waarover zij beschikt. Elk afwijzingsbesluit wordt gemeld aan de autoriteiten van de lidstaat of van het derde land of aan de in het betrokken derde land gevestigde aanvrager.

5.   Artikel 40, en artikel 49, lid 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008 zijn niet van toepassing.

HOOFDSTUK III

TRADITIONELE AANDUIDINGEN

AFDELING 1

Aanvraag

Artikel 29

Aanvragers

1.   De bevoegde autoriteiten van de lidstaten of van derde landen of in derde landen gevestigde representatieve beroepsorganisaties kunnen bij de Commissie een aanvraag indienen voor de bescherming van traditionele aanduidingen in de zin van artikel 54, lid 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008.

2.   Onder „representatieve beroepsorganisatie” wordt verstaan elke producentenorganisatie of unie van producentenorganisaties die dezelfde voorschriften heeft vastgesteld en actief is in één of meer gebieden waarvoor een oorsprongsbenaming of een geografische aanduiding geldt, als ten minste twee derde van de producenten die in dat gebied of die gebieden actief zijn, bij haar is aangesloten en zij ten minste twee derde van de productie van dat gebied of die gebieden voor haar rekening neemt. Een representatieve beroepsorganisatie mag alleen een beschermingsaanvraag indienen voor wijnen die zij zelf produceert.

Artikel 30

Beschermingsaanvraag

1.   De aanvraag tot bescherming van een traditionele aanduiding wordt ingediend volgens het model in bijlage VII en gaat vergezeld van een kopie van de voorschriften betreffende het gebruik van de betrokken aanduiding.

2.   Als de aanvraag wordt ingediend door een representatieve beroepsorganisatie die in een derde land is gevestigd, worden ook de gegevens van die beroepsorganisatie bijgevoegd. Deze informatie, met inbegrip van relevante gegevens over de leden van de representatieve beroepsorganisatie, wordt indien nodig in bijlage XI opgenomen.

Artikel 31

Taal

1.   De te beschermen aanduiding is gesteld:

a)	in de officiële taal of talen dan wel de regionale taal of talen van de lidstaat of het derde land waar de aanduiding vandaan komt, of

b)	in de taal die in de handel voor deze aanduiding wordt gebruikt.

De in een bepaalde taal gebruikte term verwijst naar specifieke producten als bedoeld in artikel 33, lid 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008.

2.   De aanduiding wordt geregistreerd in haar originele spellingwijze(n).

Artikel 32

Voorschriften voor traditionele aanduidingen van derde landen

1.   Artikel 54, lid 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008 geldt mutatis mutandis voor traditioneel in derde landen gebruikte aanduidingen wanneer het wijnbouwproducten betreft waarop geografische aanduidingen van de betrokken derde landen zijn aangebracht.

2.   Als bij wijnen uit derde landen andere traditionele vermeldingen op het etiket zijn aangebracht dan de traditionele aanduidingen welke in bijlage XII zijn vermeld, mogen die traditionele vermeldingen worden gebruikt volgens de in de betrokken derde landen geldende voorschriften, met inbegrip van de voorschriften van representatieve beroepsorganisaties.

AFDELING 2

Onderzoeksprocedure

Artikel 33

Indiening van de aanvraag

De Commissie brengt op de documenten die deel uitmaken van de aanvraag, de datum van ontvangst en het aan de aanvraag toegekende dossiernummer aan. De aanvraag wordt op papier of elektronisch bij de Commissie ingediend. De datum van indiening van de aanvraag bij de Commissie is de datum waarop die aanvraag is ingeschreven in het correspondentieregister van de Commissie. Deze datum en de traditionele aanduiding worden met passende middelen bij het publiek bekendgemaakt.

De aanvrager krijgt een ontvangstbevestiging waarin minstens de volgende gegevens zijn vermeld:

a)	het dossiernummer;

b)	de traditionele aanduiding;

c)	het aantal ontvangen documenten, en

d)	de datum van de ontvangst daarvan.

Artikel 34

Ontvankelijkheid

De Commissie gaat na of het aanvraagformulier volledig is ingevuld en vergezeld gaat van de in artikel 30 vermelde vereiste documenten.

Als het aanvraagformulier onvolledig is of als er documenten ontbreken of onvolledig zijn, brengt de Commissie de aanvrager daarvan op de hoogte en nodigt zij hem uit om binnen twee maanden de geconstateerde tekortkomingen te verhelpen. Als de tekortkomingen niet binnen de vastgestelde termijn zijn verholpen, verklaart de Commissie de aanvraag onontvankelijk. Het onontvankelijkheidsbesluit wordt ter kennis gebracht van de aanvrager.

Artikel 35

Geldigheidsvoorwaarden

1.   De erkenning van een traditionele aanduiding wordt aanvaard als:

a)	de aanduiding voldoet aan de definitie van artikel 54, lid 1, onder a) of b), van Verordening (EG) nr. 479/2008 en de bepalingen van artikel 31 van de onderhavige verordening;

b)

de aanduiding uitsluitend bestaat uit: i) hetzij een naam die traditioneel in een groot deel van het grondgebied van de Gemeenschap of van het betrokken derde land in de handel wordt gebruikt om de in artikel 33, lid 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde specifieke wijncategorieën te identificeren; ii) hetzij een gereputeerde naam die traditioneel minstens op het grondgebied van de betrokken lidstaat of het betrokken derde land in de handel wordt gebruikt om de in artikel 33, lid 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde specifieke wijncategorieën te identificeren;

c)

de aanduiding: i) geen soortnaam is; ii) in de regelgeving van de lidstaat is gedefinieerd en daarbij is geregeld, of iii) moet worden gebruikt volgens voorwaarden die zijn vastgesteld in het kader van de voorschriften welke in het betrokken derde land voor de wijnproducenten gelden, met inbegrip van de voorschriften die zijn vastgesteld door representatieve beroepsorganisaties.

2.   Met het oog op de toepassing van lid 1, onder b), wordt onder traditioneel gebruik verstaan gebruik gedurende:

a)	minstens vijf jaar voor aanduidingen waarvoor de aanvraag wordt ingediend in de in artikel 31, onder a), van deze verordening bedoelde taal of talen,

b)	minstens vijftien jaar voor aanduidingen waarvoor de aanvraag wordt ingediend in de in artikel 31, onder b), van deze verordening bedoelde taal,

3.   Met het oog op de toepassing van lid 1, onder c), i), wordt met „soortnaam” bedoeld dat de traditionele aanduiding, hoewel die betrekking heeft op een specifieke productie- of rijpingsmethode dan wel op een kwaliteit, een kleur, een plaats of een specifieke gebeurtenis die met de geschiedenis van een wijnbouwproduct verband houdt, in de Gemeenschap de gebruikelijke naam van het betrokken wijnbouwproduct is geworden.

4.   De voorwaarde van lid 1, onder b), van dit artikel geldt niet voor de in artikel 54, lid 1, onder a), van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde traditionele aanduidingen.

Artikel 36

Weigeringsgronden

1.   Als een aanvraag voor een traditionele aanduiding niet voldoet aan de definitie van artikel 54, lid 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008 en de bepalingen van de artikelen 31 en 35, stelt de Commissie de aanvrager in kennis van de weigeringsgronden en stelt zij een termijn van twee maanden, te rekenen vanaf de datum van die kennisgeving, vast voor de intrekking of de wijziging van de aanvraag of voor het maken van opmerkingen.

De Commissie neemt haar besluit inzake de bescherming op basis van de informatie waarover zij beschikt.

2.   Als de aanvrager de belemmeringen niet heeft verholpen binnen de in lid 1 vermelde termijn, wijst de Commissie de aanvraag af. De Commissie neemt haar besluit om de betrokken traditionele aanduiding af te wijzen op basis van de documenten en de informatie waarover zij beschikt. Een dergelijk afwijzingsbesluit wordt ter kennis gebracht van de aanvrager.

AFDELING 3

Bezwaarprocedures

Artikel 37

Indiening van een bezwaarschrift

1.   Binnen twee maanden te rekenen vanaf de in de eerste alinea van artikel 33 bedoelde datum van bekendmaking kan elke lidstaat, elk derde land of elke natuurlijke persoon of rechtspersoon met een rechtmatig belang bezwaar tegen de voorgestelde erkenning aantekenen door indiening van een bezwaarschrift.

2.   Het bezwaarschrift wordt opgesteld aan de hand van het formulier volgens het model in bijlage VIII en wordt op papier of elektronisch bij de Commissie ingediend. De datum van indiening van het bezwaarschrift bij de Commissie is de datum waarop dat bezwaarschrift is ingeschreven in het correspondentieregister van de Commissie.

3.   De Commissie brengt op de documenten die deel uitmaken van het bezwaarschrift, de datum van ontvangst en het aan het bezwaarschrift toegekende dossiernummer aan.

Degene die bezwaar maakt, krijgt een ontvangstbevestiging waarin minstens de volgende gegevens zijn vermeld:

a)	het dossiernummer;

b)	het aantal ontvangen bladzijden, en

c)	de datum van ontvangst van het bezwaarschrift.

Artikel 38

Ontvankelijkheid

1.   Om te bepalen of een bezwaarschrift ontvankelijk is, gaat de Commissie na of de verworven rechten waarop aanspraak wordt gemaakt en de bezwaargronden in het bezwaarschrift zijn vermeld en of het bezwaarschrift binnen de in artikel 37, lid 1, gestelde termijn bij de Commissie is ingediend.

2.   Als het bezwaar wordt gemaakt omdat er reeds een merk met reputatie en bekendheid bestaat overeenkomstig artikel 41, lid 2, wordt bij het bezwaarschrift een bewijs gevoegd van het depot, de registratie of het gebruik van dat reeds bestaande merk, zoals het registratiecertificaat, alsmede een bewijs van de reputatie en de bekendheid ervan.

3.   Elk naar behoren gemotiveerd bezwaarschrift bevat gedetailleerde gegevens over de feiten, bewijsstukken en opmerkingen ter staving van het bezwaar en gaat vergezeld van de desbetreffende onderbouwende bescheiden.

De inlichtingen en de bewijsstukken die moeten worden verstrekt om het gebruik van een reeds bestaand merk aan te tonen, hebben betrekking op de plaats, de duur, de omvang en de aard van dat gebruik en op de faam en de bekendheid van dat merk.

4.   Als de gegevens over de verworven rechten waarop aanspraak wordt gemaakt, de bezwaargronden, de feiten, de bewijsstukken, de opmerkingen of de onderbouwende bescheiden als bedoeld in de leden 1, 2 en 3, niet samen met het bezwaarschrift worden voorgelegd of als sommige daarvan ontbreken, stelt de Commissie de opposant daarvan in kennis en verzoekt zij hem de geconstateerde tekortkomingen binnen twee maanden te verhelpen. Als de tekortkomingen niet binnen de vastgestelde termijn verholpen, verklaart de Commissie het bezwaarschrift onontvankelijk. Het onontvankelijkheidsbesluit wordt gemeld aan degene die bezwaar maakt en aan de autoriteiten van de lidstaat of van het derde land of de in het betrokken derde land gevestigde representatieve beroepsorganisatie.

5.   Elk ontvankelijk geacht bezwaarschrift wordt gemeld aan de autoriteiten van de lidstaat of van het derde land of aan de in het betrokken derde land gevestigde representatieve beroepsorganisatie.

Artikel 39

Onderzoek van een bezwaar

1.   Als de Commissie het bezwaarschrift niet heeft afgewezen overeenkomstig artikel 38, lid 4, stelt zij de autoriteiten van de lidstaat of van het derde land of de in het betrokken derde land gevestigde representatieve beroepsorganisatie in kennis van het bezwaar en nodigt zij hen uit binnen twee maanden na de datum van die kennisgeving opmerkingen te maken. Alle opmerkingen die binnen die twee maanden worden ontvangen, worden meegedeeld aan degene die bezwaar maakt.

Tijdens het onderzoek van het bezwaarschrift verzoekt de Commissie de partijen om, indien nodig, binnen twee maanden na dat verzoek opmerkingen te maken over de mededelingen van de andere partijen.

2.   Als de autoriteiten van de lidstaat of van het derde land, de in het betrokken derde land gevestigde representatieve beroepsorganisatie of degene die bezwaar maakt, vervolgens geen opmerkingen maken of de vastgestelde termijnen niet naleven, neemt de Commissie een besluit betreffende het bezwaar.

3.   De Commissie neemt haar besluit om de betrokken traditionele aanduiding af te wijzen of te erkennen op basis van de gegevens waarover zij beschikt. Zij gaat na of de in artikel 40, lid 1, bedoelde voorwaarden en de voorwaarden van artikel 41, lid 3, of artikel 42 al dan niet zijn vervuld. Elk afwijzingsbesluit wordt gemeld aan degene die bezwaar maakt en aan de autoriteiten van de lidstaat of van het derde land of de in het betrokken derde land gevestigde representatieve beroepsorganisatie.

4.   Als meerdere bezwaarschriften worden ingediend, is het mogelijk dat, na een verkennend onderzoek van één of meer van die bezwaarschriften, wordt besloten dat de erkenningsaanvraag niet kan worden aanvaard; in dergelijke gevallen kan de Commissie de overige bezwaarprocedures schorsen. De Commissie stelt de andere opposanten in kennis van alle tijdens de procedure genomen besluiten die voor hen van belang zijn.

Als een aanvraag wordt afgewezen, worden de geschorste bezwaarprocedures geacht te zijn afgesloten en worden de betrokken opposanten daarvan naar behoren in kennis gesteld.

AFDELING 4

Bescherming

Artikel 40

Algemene bescherming

1.   Als een aanvraag voldoet aan de bepalingen van artikel 54, lid 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008 en van de artikelen 31 en 35 en niet is afgewezen op grond van de artikelen 38 en 39, wordt de traditionele aanduiding opgenomen in bijlage XII bij de onderhavige verordening.

2.   De in bijlage XII opgenomen traditionele aanduidingen worden uitsluitend in de in de aanvraag gebruikte taal en voor de in de aanvraag vermelde wijncategorieën beschermd tegen:

a)	elk misbruik, zelfs als de beschermde traditionele aanduiding vergezeld gaat van uitdrukkingen als „soort”, „type”, „methode”, „op de wijze van”, „imitatie”, „smaak”, „zoals” en dergelijke;

b)	enige andere bedrieglijke of misleidende vermelding over de aard, de kenmerken of de wezenlijke kwaliteiten van het product op de binnen- of de buitenverpakking, in reclamemateriaal of in documenten die op het betrokken product betrekking hebben;

c)	andere praktijken die de consument kunnen misleiden, met name praktijken die de indruk wekken dat de wijn recht heeft op de beschermde traditionele aanduiding.

Artikel 41

Verband met merken

1.   Als een traditionele aanduiding op grond van deze verordening is beschermd, wordt de registratie van een merk in een van de in artikel 40 bedoelde situaties geweigerd als de registratie van het merk wordt aangevraagd voor wijn die niet in aanmerking komt voor die traditionele aanduiding, de registratieaanvraag is ingediend na de datum waarop de aanvraag tot bescherming van de traditionele aanduiding bij de Commissie is ingediend en de traditionele aanduiding vervolgens is beschermd.

Merken die in strijd met de eerste alinea zijn geregistreerd, worden nietig verklaard als daartoe een aanvraag wordt ingediend volgens de daarvoor geldende procedures van Richtlijn 2008/95/EG van het Europees Parlement en de Raad (12) of van Verordening (EG) nr. 40/94 van de Raad (13).

2.   Een merk waarvoor een van de in artikel 40 van de onderhavige verordening bedoelde situaties van toepassing is en dat vóór 4 mei 2002 of vóór de datum waarop de aanvraag tot bescherming van de traditionele aanduiding bij de Commissie is ingediend, op het grondgebied van de Gemeenschap is gedeponeerd, is geregistreerd of, mits de betrokken regelgeving in deze mogelijkheid voorziet, door gebruik rechten heeft verworven, mag ondanks de bescherming van de traditionele aanduiding verder worden gebruikt, waarbij de duur van de registratie mag worden verlengd.

In die gevallen mag de traditionele aanduiding naast het desbetreffende merk worden gebruikt.

3.   Een naam wordt niet als traditionele aanduiding beschermd indien de bescherming, rekening houdend met de reputatie en de bekendheid van een merk, de consument kan misleiden ten aanzien van de werkelijke identiteit, de aard, de kenmerken of de kwaliteit van de wijn.

Artikel 42

Homoniemen

1.   Bij de bescherming van een traditionele aanduiding waarvoor een aanvraag is ingediend en die volledig of gedeeltelijk homoniem is met een reeds krachtens dit hoofdstuk beschermde traditionele aanduiding, wordt naar behoren rekening gehouden met de plaatselijke en traditionele gebruiken en het risico van verwarring.

Een homonieme traditionele aanduiding die de consument misleidt ten aanzien van de aard, de kwaliteit of de echte oorsprong van het product, wordt niet geregistreerd, ook al is de aanduiding correct.

Het gebruik van een beschermde homonieme aanduiding is slechts toegestaan indien de praktische omstandigheden garanderen dat het in tweede instantie beschermde homoniem zich duidelijk onderscheidt van de reeds in bijlage XII opgenomen traditionele aanduiding, rekening houdend met het feit dat de betrokken producenten een billijke behandeling moeten krijgen en de consument niet mag worden misleid.

2.   Lid 1 geldt mutatis mutandis voor traditionele aanduidingen die vóór 1 augustus 2009 zijn beschermd en gedeeltelijk homoniem zijn met een beschermde oorsprongsbenaming, een beschermde geografische aanduiding of een in bijlage XV vermelde naam van een wijndruivenras of synoniem daarvan.

Artikel 43

Handhaving van de bescherming

Met het oog op de toepassing van artikel 55 van Verordening (EG) nr. 479/2008 nemen de bevoegde nationale autoriteiten bij onrechtmatig gebruik van een beschermde traditionele aanduiding, op eigen initiatief of op verzoek van een partij, alle maatregelen die nodig zijn om het in de handel brengen van de betrokken producten, met inbegrip van de uitvoer ervan, te stoppen.

AFDELING 5

Annuleringsprocedure

Artikel 44

Annuleringsgronden

Een traditionele aanduiding wordt geannuleerd als zij niet langer voldoet aan de definitie van artikel 54, lid 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008 of aan de bepalingen van artikel 31, artikel 35, artikel 40, lid 2, artikel 41, lid 3, of artikel 42.

Artikel 45

Indiening van een annuleringsverzoek

1.   Een lidstaat, een derde land, een natuurlijke persoon of een rechtspersoon met een rechtmatig belang kan een naar behoren gemotiveerd annuleringsverzoek bij de Commissie indienen aan de hand van het formulier volgens het model in bijlage IX. Het annuleringsverzoek wordt op papier of elektronisch bij de Commissie ingediend. De datum van indiening van het annuleringsverzoek bij de Commissie is de datum waarop dat verzoek is ingeschreven in het correspondentieregister van de Commissie. Deze datum wordt met passende middelen bij het publiek bekendgemaakt.

2.   De Commissie brengt op de documenten die deel uitmaken van het annuleringsverzoek, de datum van ontvangst en het aan het annuleringsverzoek toegekende dossiernummer aan.

De opsteller van het annuleringsverzoek krijgt een ontvangstbevestiging die minstens de volgende gegevens bevat:

a)	het dossiernummer;

b)	het aantal ontvangen bladzijden, en

c)	de datum van ontvangst van het verzoek.

3.   De leden 1 en 2 zijn niet van toepassing als de annulering door de Commissie wordt ingeleid.

Artikel 46

Ontvankelijkheid

1.   Om te bepalen of een annuleringsverzoek ontvankelijk is, gaat de Commissie na of in het verzoek:

a)	het rechtmatige belang van de opsteller van het annuleringsverzoek is vermeld;

b)	de annuleringsgrond is vermeld, en

c)

wordt verwezen naar een verklaring die is opgesteld door de lidstaat of het derde land waar zich de verblijfplaats of statutaire zetel van de opsteller van het verzoek bevindt en waarin het rechtmatige belang, de redenen en de verantwoording van de opsteller van het annuleringsverzoek zijn toegelicht.

2.   Elk annuleringsverzoek bevat gedetailleerde gegevens over de feiten, bewijsstukken en opmerkingen ter staving van de annulering en gaat vergezeld van de desbetreffende onderbouwende bescheiden.

3.   Als de gegevens over de in de leden 1 en 2 bedoelde annuleringsgronden, feiten, bewijsstukken, opmerkingen en onderbouwende bescheiden niet samen met het annuleringsverzoek worden voorgelegd, stelt de Commissie de opsteller van het annuleringsverzoek daarvan in kennis en verzoekt zij hem de geconstateerde tekortkomingen binnen twee maanden te verhelpen. Als de tekortkomingen niet binnen de vastgestelde termijn zijn verholpen, verklaart de Commissie het verzoek onontvankelijk. Het onontvankelijkheidsbesluit wordt gemeld aan de opsteller van het annuleringsverzoek en aan de autoriteiten van de lidstaat of van het derde land of de in het betrokken derde land gevestigde opsteller van het annuleringsverzoek.

4.   Ontvankelijk geachte annuleringsverzoeken en door de Commissie ingeleide annuleringsprocedures worden gemeld aan de autoriteiten van de lidstaat of van het derde land of aan de in het derde land gevestigde opstellers van het annuleringsverzoek van wie de traditionele aanduiding door de annulering wordt getroffen.

Artikel 47

Onderzoek van een annuleringsverzoek

1.   Als de Commissie het annuleringsverzoek niet heeft afgewezen overeenkomstig artikel 46, lid 3, stelt zij de autoriteiten van de lidstaat of van het derde land of de in het betrokken derde land gevestigde aanvrager in kennis van het annuleringsverzoek en nodigt zij hen uit binnen twee maanden na de datum van die kennisgeving opmerkingen te maken. Alle opmerkingen die binnen die twee maanden worden ontvangen, worden aan de opsteller van het annuleringsverzoek meegedeeld.

Tijdens het onderzoek van het annuleringsverzoek verzoekt de Commissie de partijen om, indien nodig, binnen twee maanden na de datum van dat verzoek opmerkingen te maken over de mededelingen van de andere partijen.

2.   Als de autoriteiten van de lidstaat of van het derde land, de in het betrokken derde land gevestigde aanvrager of de opsteller van een annuleringsverzoek vervolgens geen opmerkingen maken of de vastgestelde termijnen niet naleven, neemt de Commissie een besluit betreffende de annulering.

3.   De Commissie neemt haar besluit om de betrokken traditionele aanduiding te annuleren op basis van de gegevens waarover zij beschikt. Zij gaat na of de voorwaarden van artikel 44 niet langer worden vervuld.

Een dergelijk annuleringsbesluit wordt gemeld aan de opsteller van het annuleringsverzoek en aan de betrokken autoriteiten van de lidstaat of van het derde land.

4.   Als meerdere annuleringsverzoeken worden ingediend, is het mogelijk dat, na een verkennend onderzoek van één of meer van die annuleringsverzoeken, niet kan worden aanvaard dat de traditionele aanduiding nog langer wordt beschermd, in welk geval de Commissie de overige annuleringsprocedures kan schorsen. In dit geval stelt de Commissie de overige opstellers van annuleringsverzoeken in kennis van alle tijdens de procedure genomen besluiten die voor hen van belang zijn.

Als een traditionele aanduiding wordt geannuleerd, worden de geschorste annuleringsprocedures geacht te zijn afgesloten en worden de opstellers van de betrokken annuleringsverzoeken daarvan naar behoren in kennis gesteld.

5.   Als een annulering van kracht wordt, schrapt de Commissie de betrokken naam uit de in bijlage XII vastgestelde lijst.

AFDELING 6

Bestaande beschermde traditionele aanduidingen

Artikel 48

Bestaande beschermde traditionele aanduidingen

Traditionele aanduidingen die beschermd zijn op grond van de artikelen 24, 28 of 29 van Verordening (EG) nr. 753/2002, worden automatisch beschermd op grond van de onderhavige verordening op voorwaarde dat:

a)	tegen 1 mei 2009 bij de Commissie een samenvatting van de definitie of van de gebruiksvoorwaarden was ingediend;

b)	de lidstaten of derde landen geen einde hebben gemaakt aan de bescherming van de betrokken traditionele aanduidingen.

HOOFDSTUK IV

ETIKETTERING EN PRESENTATIE

Artikel 49

Gemeenschappelijke regel voor alle etiketteringsaanduidingen

Tenzij in de onderhavige verordening anders is bepaald, mogen bij de etikettering van de producten als bedoeld in de punten 1 tot en met 11 en de punten 13, 15 en 16 van bijlage IV bij Verordening (EG) nr. 479/2008 (hieronder „de producten” genoemd) geen andere aanduidingen worden gebruikt dan die welke zijn bedoeld in artikel 58 of zijn vastgesteld in artikel 59, lid 1, en artikel 60, lid 1, van die verordening, behalve wanneer die aanduidingen voldoen aan artikel 2, lid 1, onder a), van Richtlijn 2000/13/EG.

AFDELING 1

Verplichte aanduidingen

Artikel 50

Presentatie van de verplichte aanduidingen

1.   De in artikel 58 van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde en de in artikel 59 van diezelfde verordening vastgestelde verplichte aanduidingen staan op de recipiënt in hetzelfde gezichtsveld, en wel zo dat zij tegelijk kunnen worden gelezen zonder dat het nodig is de recipiënt daarvoor te draaien.

Het is evenwel toegestaan de verplichte aanduidingen betreffende het nummer van de partij en de in artikel 51 en artikel 56, lid 4, van de onderhavige verordening bedoelde aanduidingen te vermelden buiten het gezichtsveld waarin de andere verplichte aanduidingen zich bevinden.

2.   De in lid 1 bedoelde verplichte aanduidingen en die welke van toepassing zijn op grond van de in artikel 58 van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde rechtsinstrumenten, worden met onuitwisbare karakters aangebracht en kunnen duidelijk worden onderscheiden van de omringende tekst of tekeningen.

Artikel 51

Toepassing van bepaalde horizontale voorschriften

1.   Wanneer één van de in bijlage IV bij Verordening (EG) nr. 479/2008 vermelde producten één of meer van de in bijlage III bis bij Richtlijn 2000/13/EG opgenomen ingrediënten bevat, worden deze laatste bij de etikettering vermeld, voorafgegaan door het woord „bevat”. Voor sulfieten mogen de aanduidingen „sulfiet” of „zwaveldioxide” worden gebruikt.

2.   Het in lid 1 bedoelde verplichte etiketteringsgegeven kan worden gecombineerd met het in bijlage X bij deze verordening afgebeelde pictogram.

Artikel 52

In de handel brengen en uitvoer

1.   Producten waarvan het etiket of de presentatie niet aan de desbetreffende bepalingen van deze verordening voldoen, mogen niet in de Gemeenschap in de handel worden gebracht of worden uitgevoerd.

2.   In afwijking van de hoofdstukken V en VI van Verordening (EG) nr. 479/2008 kunnen de lidstaten, als de betrokken producten voor uitvoer zijn bestemd, toestaan dat aanduidingen die in strijd zijn met de communautaire etiketteringsvoorschriften, toch op de etiketten van voor uitvoer bestemde wijnen worden aangebracht als die aanduidingen op grond van de wetgeving van het betrokken derde land zijn vereist. Deze aanduidingen mogen in andere dan de officiële talen van de Gemeenschap worden aangebracht.

Artikel 53

Verbod op het gebruik van loodhoudende capsules of folie

De sluiting van de in artikel 49 bedoelde producten mag niet zijn bekleed met een capsule of folie die lood bevat.

Artikel 54

Effectief alcoholgehalte

1.   Het in artikel 59, lid 1, onder c), van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde effectieve alcoholvolumegehalte wordt vermeld per alcoholvolumeprocent of half alcoholvolumeprocent.

Het getal waarmee het effectieve alcoholgehalte wordt aangegeven, wordt gevolgd door „% vol” en kan worden voorafgegaan door de woorden „effectief alcoholgehalte” of „effectieve alcohol” of door de afkorting „alc.”.

Onverminderd de toleranties die voor de gebruikte referentieanalysemethode gelden, mag het vermelde alcoholgehalte maximaal 0,5 % hoger of lager zijn dan het bij analyse geconstateerde gehalte. Voor producten met een beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding die gedurende meer dan drie jaar in flessen worden opgeslagen, mousserende wijn, mousserende kwaliteitswijn, mousserende wijn waaraan koolzuurgas is toegevoegd, parelwijn, parelwijn waaraan koolzuurgas is toegevoegd, likeurwijn en wijn verkregen uit overrijpe druiven mag het vermelde alcoholgehalte, onverminderd de toleranties die voor de gebruikte referentieanalysemethode gelden, maximaal 0,8 % vol hoger of lager zijn dan het bij analyse geconstateerde gehalte.

2.   Het effectieve alcoholvolumegehalte wordt op de etikettering vermeld in karakters die, als het nominale volume groter is dan 100 cl, ten minste 5 mm hoog zijn, als het nominale volume gelijk is aan of kleiner dan 100 cl en groter dan 20 cl, ten minste 3 mm hoog zijn en, als het nominale volume gelijk is of kleiner dan 20 cl, ten minste 2 mm hoog zijn.

Artikel 55

Aanduiding van de herkomst

1.   De in artikel 59, lid 1, onder d), van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde aanduiding van de herkomst wordt als volgt vermeld:

a)

voor de in de punten 1, 2, 3, 7, 8, 9, 15 en 16 van bijlage IV bij Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde wijnen die geen beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding hebben, aan de hand van een van de volgende uitdrukkingen: i) de woorden „wijn van (…)”, „geproduceerd in (…)”, of „product van (…)”, of equivalente begrippen, en de naam van de lidstaat of het derde land waar de druiven zijn geoogst en tot wijn zijn verwerkt. Als het gaat om grensoverschrijdende wijnen van bepaalde wijndruivenrassen als bedoeld in artikel 60, lid 2, onder c), van Verordening (EG) nr. 479/2008, mag alleen de naam van één of meer lidstaten of derde landen worden vermeld; ii) hetzij de woorden „wijn van de Europese Gemeenschap” of een equivalente uitdrukking, dan wel „mengsel van wijnen uit verschillende landen van de Europese Gemeenschap” voor wijn die is verkregen door vermenging van wijnen van oorsprong uit een aantal lidstaten, hetzij de woorden „mengsel van wijn uit verschillende niet tot de Europese Gemeenschap behorende landen” of „mengsel van wijn uit (…)”, en de naam van de betrokken derde landen voor wijn die is verkregen door vermenging van wijnen van oorsprong uit een aantal derde landen; iii) hetzij de woorden „wijn van de Europese Gemeenschap” of een equivalente uitdrukking, dan wel „wijn verkregen in (…) uit in (…) geoogste druiven”, en de naam van de betrokken lidstaten, voor wijn die in een lidstaat met druiven uit een andere lidstaat is gemaakt; hetzij de woorden „wijn verkregen in (…) uit in (…) geoogste druiven”, en de naam van de betrokken derde landen, voor wijn die in een derde land met druiven uit een ander derde land is gemaakt;

b)

voor de in de punten 4, 5 en 6 van bijlage IV bij Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde wijnen die geen beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding hebben, aan de hand van een van de volgende uitdrukkingen: i) de woorden „wijn van (…)”, „geproduceerd in (…)”, „product van (…)” of „sekt van (…)” of equivalente begrippen, en de naam van de lidstaat of het derde land waar de druiven zijn geoogst en tot wijn zijn verwerkt; ii) de woorden „geproduceerd in (…)”, of equivalente begrippen, en de naam van de lidstaat waar de tweede gisting plaatsvindt;

c)

voor wijn met een beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding, aan de hand van de woorden „wijn van (…)”, „geproduceerd in (…)”, of „product van (…)”, of equivalente begrippen, en de naam van de lidstaat of het derde land waar de druiven zijn geoogst en tot wijn zijn verwerkt. Als het gaat om een grensoverschrijdende beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding mag alleen de naam van één of meer lidstaten of derde landen worden vermeld.

Dit lid laat de artikelen 56 en 67 onverlet.

2.   De in artikel 59, lid 1, onder d), van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde aanduiding van de herkomst wordt op de etiketten van druivenmost, gedeeltelijk gegiste druivenmost, geconcentreerde druivenmost of jonge, nog gistende wijn vermeld aan de hand van de volgende uitdrukkingen:

a)	„most van (…)” of „most geproduceerd in (….)” of equivalente begrippen, en de naam van de lidstaat of van het tot een lidstaat behorende aparte land waar het product is gemaakt;

b)	„mengsel van producten van twee of meer landen van de Europese Gemeenschap” bij vermenging van producten die in twee of meer lidstaten zijn bereid;

c)	„most verkregen in (…) uit in (…) geoogste druiven” wanneer het gaat om druivenmost die niet is bereid in de lidstaat waarin de gebruikte druiven zijn geoogst.

3.   Als het om het Verenigd Koninkrijk gaat, mag de naam van de lidstaat worden vervangen door de naam van het aparte land dat deel uitmaakt van het Verenigd Koninkrijk.

Artikel 56

Aanduiding van bottelaar, producent, importeur en verkoper

1.   Met het oog op de toepassing van artikel 59, lid 1, onder e) en f), van Verordening (EG) nr. 479/2008 en van het onderhavige artikel wordt verstaan onder:

a)	„bottelaar”: de natuurlijke persoon of rechtspersoon of groepering van dergelijke personen die de producten bottelt of voor zijn rekening laat bottelen;

b)	„bottelen”: het aftappen, voor latere verkoop, van het betrokken product in recipiënten met een inhoud van 60 liter of minder;

c)

„producent”: de natuurlijke persoon of rechtspersoon of groepering van dergelijke personen door wie of in opdracht van wie de druiven, de druivenmost en de wijn zijn verwerkt tot mousserende wijn, mousserende wijn waaraan koolzuurgas is toegevoegd, mousserende kwaliteitswijn of aromatische mousserende kwaliteitswijn;

d)	„importeur”: de in de Gemeenschap gevestigde natuurlijke persoon of rechtspersoon of groepering van dergelijke personen die verantwoordelijk is voor het in het vrije verkeer brengen van niet-communautaire goederen in de zin van artikel 4, lid 8, van Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad (14);

e)

„verkoper”: de natuurlijke persoon of rechtspersoon of groepering van dergelijke personen die niet onder de definitie van producent valt en mousserende wijn, mousserende wijn waaraan koolzuurgas is toegevoegd, mousserende kwaliteitswijn of aromatische mousserende kwaliteitswijn aankoopt en vervolgens in het vrije verkeer brengt;

f)	„adres”: de naam van de gemeente en van de lidstaat waar het hoofdkantoor van de bottelaar, de producent, de verkoper of de importeur is gevestigd.

2.   De naam en het adres van de bottelaar worden aangevuld met:

a)	hetzij de woorden „bottelaar” of „gebotteld door (…)”;

b)

hetzij begrippen waarvoor de gebruiksvoorwaarden door de lidstaten zijn vastgesteld indien het bottelen van de wijn met een beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding plaatsvindt: i) op het wijnbouwbedrijf, of ii) in de gebouwen van de producentengroepering, of iii) in een bedrijf dat zich bevindt in het afgebakende geografische gebied of in de onmiddellijke omgeving van het betrokken afgebakende geografische gebied.

Als in loondienst wordt gebotteld, wordt de aanduiding van de bottelaar aangevuld met de woorden „gebotteld voor (…)” of, als ook de naam en het adres van degene die voor rekening van een derde het product heeft gebotteld, worden vermeld, met de woorden „gebotteld voor (…) door (…)”.

Als op een andere plaats wordt gebotteld dan op de plaats waar de bottelaar is gevestigd, gaan de in dit lid vermelde aanduidingen vergezeld van een verwijzing naar de exacte plaats waar de handeling heeft plaatsgevonden en, als die in een andere lidstaat is verricht, van de naam van die lidstaat.

Als de wijn in andere recipiënten dan flessen wordt aangeboden, worden de woorden „bottelaar” en „gebotteld door (…)” vervangen door „verpakker”, respectievelijk „verpakt door (…)”, tenzij in de gebruikte taal geen onderscheid tussen deze begrippen wordt gemaakt.

3.   De naam en het adres van de producent of verkoper worden aangevuld met de woorden „producent” of „geproduceerd door” en „verkoper” of „verkocht door”, of equivalente begrippen. De lidstaten kunnen opleggen dat de producent wordt vermeld.

4.   De naam en het adres van de importeur worden voorafgegaan door de woorden „importeur” of „ingevoerd door (…)”.

5.   Als de in de leden 2, 3 en 4 bedoelde aanduidingen betrekking hebben op eenzelfde natuurlijke persoon of rechtspersoon, mogen zij worden gegroepeerd.

Een van deze aanduidingen mag worden vervangen door een code die wordt vastgesteld door de lidstaat waar de bottelaar, de producent, de importeur of de verkoper zijn hoofdkantoor heeft. De code wordt aangevuld met een verwijzing naar de betrokken lidstaat. De naam en het adres van andere natuurlijke personen of rechtspersonen die betrokken zijn bij het verhandelen van het product, andere dan de met een code aangeduide bottelaar, producent, importeur of verkoper, worden ook op het etiket van het betrokken wijnbouwproduct vermeld.

6.   Als de naam of het adres van de bottelaar, de producent, de importeur of de verkoper geheel of gedeeltelijk bestaat uit een beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding, worden die op het etiket vermeld:

a)	in letters die hoogstens half zo groot zijn als die welke zijn gebruikt voor de beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding of voor de aanduiding van de betrokken wijncategorie, of

b)	aan de hand van een code als die waarin is voorzien in lid 5, tweede alinea.

De lidstaten mogen beslissen welke optie van toepassing is voor op hun grondgebied bereide producten.

Artikel 57

Aanduiding van het bedrijf

1.   De in bijlage XIII opgenomen aanduidingen die naar een bedrijf verwijzen, andere dan aanduidingen van de naam van de bottelaar, de producent of de verkoper, worden uitsluitend gebruikt voor wijnen met een beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding voor zover:

a)	de wijn uitsluitend is bereid van druiven die zijn geoogst in wijngaarden die door dat bedrijf worden geëxploiteerd;

b)	de wijnbereiding volledig op dat bedrijf plaatsvindt;

c)

de lidstaten het gebruik regelen van hun in bijlage XIII opgenomen aanduidingen. Derde landen bepalen welke voorschriften, met inbegrip van voorschriften die zijn vastgesteld door representatieve beroepsorganisaties, van toepassing zijn met betrekking tot het gebruik van hun in bijlage XIII opgenomen aanduidingen.

2.   De naam van een bedrijf mag slechts door andere bij het verhandelen van het product betrokken marktdeelnemers worden gebruikt als het betrokken bedrijf daarmee instemt.

Artikel 58

Aanduiding van het suikergehalte

1.   De in deel A van bijlage XIV bij deze verordening opgenomen vermeldingen ter aanduiding van het suikergehalte worden aangebracht op het etiket van de in artikel 59, lid 1, onder g), van Verordening (EG) nr. 479/2008 genoemde producten.

2.   Als het suikergehalte van deze producten, uitgedrukt in fructose en glucose (met inbegrip van eventuele sucrose), het gebruik van twee van die in deel A van bijlage XIV opgenomen vermeldingen rechtvaardigt, wordt slechts één van die twee vermeldingen gekozen.

3.   Onverminderd de in deel A van bijlage XIV zijn omschreven gebruiksvoorwaarden, mag het suikergehalte niet met meer dan 3 gram per liter afwijken van wat op het etiket van het product is vermeld.

Artikel 59

Afwijkingen

Overeenkomstig artikel 59, lid 3, onder b), van Verordening (EG) nr. 479/2008 mag de vermelding „beschermde oorsprongsbenaming” worden weggelaten voor wijnen met de onderstaande beschermde oorsprongsbenamingen op voorwaarde dat de regelgeving van de lidstaat of de in het betrokken derde land geldende voorschriften, met inbegrip van de voorschriften van representatieve beroepsorganisaties, in deze mogelijkheid voorzien:

a) Cyprus:	Κουμανδαρία (Commandaria)
b) Griekenland:	Σάμος (Samos)
c) Spanje:	Cava Jerez, Xérès of Sherry Manzanilla
d) Frankrijk:	Champagne
e) Italië:	Asti Marsala Franciacorta
f) Portugal:	Madeira of Madère Port of Porto

Artikel 60

Bijzondere voorschriften voor mousserende wijn waaraan koolzuurgas is toegevoegd, parelwijn waaraan koolzuurgas is toegevoegd en mousserende kwaliteitswijn

1.   De vermeldingen „mousserende wijn waaraan koolzuurgas is toegevoegd” en „parelwijn waaraan koolzuurgas is toegevoegd” als bedoeld in bijlage IV bij Verordening (EG) nr. 479/2008, worden in letters die even groot en van hetzelfde type zijn, aangevuld met de woorden „verkregen door toevoeging van koolzuurgas” of „verkregen door toevoeging van kooldioxide”, tenzij de vermelding in de gebruikte taal vanzelf aangeeft dat koolzuurgas is toegevoegd.

De woorden „verkregen door toevoeging van koolzuurgas” of „verkregen door toevoeging van kooldioxide” worden vermeld zelfs als artikel 59, lid 2, van Verordening (EG) nr. 479/2008 van toepassing is.

2.   Wat mousserende kwaliteitswijn betreft, mag de verwijzing naar de wijncategorie worden weggelaten voor wijnen waarvoor op het etiket de vermelding „Sekt” is opgenomen.

AFDELING 2

Facultatieve aanduidingen

Artikel 61

Wijnoogstjaar

1.   Het wijnoogstjaar als bedoeld in artikel 60, lid 1, onder a), van Verordening (EG) nr. 479/2008 mag op de etiketten van de in artikel 49 bedoelde producten worden vermeld op voorwaarde dat ten minste 85 % van de druiven die voor de bereiding van de producten zijn gebruikt, in het betrokken jaar is geoogst. Hieronder vallen niet:

a)	hoeveelheden producten die voor het verzoeten zijn gebruikt, „dosagelikeur” of „liqueur de tirage”, of

b)	hoeveelheden producten als bedoeld in punt 3, onder e) en f), van bijlage IV bij Verordening (EG) nr. 479/2008.

2.   Voor producten die traditioneel worden verkregen uit in januari of februari geoogste druiven, is het wijnoogstjaar dat op het etiket van de wijn moet worden vermeld, het voorafgaande kalenderjaar.

3.   Producten zonder beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding moeten ook in overeenstemming zijn met de leden 1 en 2 van dit artikel en met artikel 63.

Artikel 62

Naam van het wijndruivenras

1.   De in artikel 60, lid 1, onder b), van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde namen, of synoniemen daarvan, van de wijndruivenrassen die worden gebruikt voor de bereiding van de in artikel 49 van de onderhavige verordening bedoelde producten, mogen op de etiketten van de betrokken producten worden vermeld onder de in punt a) of punt b) van dit artikel vastgestelde voorwaarden.

a)

Voor in de Europese Gemeenschap geproduceerde wijnen zijn de namen, of synoniemen daarvan, van de wijndruivenrassen die welke zijn vermeld in de in artikel 24, lid 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde indeling van wijndruivenrassen. Voor de lidstaten die overeenkomstig artikel 24, lid 2, van Verordening (EG) nr. 479/2008 van de verplichting tot indeling zijn vrijgesteld, moeten de namen, of synoniemen daarvan, van de wijndruivenrassen vermeld zijn in de „Internationale lijst van druivenrassen en synoniemen daarvan” die door de Internationale Organisatie voor wijnbouw en wijnbereiding (OIV) wordt beheerd.

b)

Voor wijnen uit derde landen worden de namen, of synoniemen daarvan, van de wijndruivenrassen gebruikt overeenkomstig de voorschriften die voor de wijnproducenten in het betrokken derde land gelden, met inbegrip van die van representatieve beroepsorganisaties, en moeten die namen of synoniemen in de lijsten van minstens één van de onderstaande organisaties zijn opgenomen: i) de Internationale Organisatie voor wijnbouw en wijnbereiding (Organisation Internationale de la Vigne et du Vin — OIV); ii) de Internationale Unie tot bescherming van kweekproducten (Union for the Protection of Plant Varieties — UPOV); iii) de Internationale Raad voor plantaardige genetische hulpbronnen (International Board for Plant Genetic Resources — IBPGR).

c)

Voor producten met een beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding of met een geografische aanduiding van een derde land, mogen de namen, of synoniemen daarvan, van de wijndruivenrassen worden vermeld indien: i) bij vermelding van slechts één wijndruivenras of een synoniem daarvan, minstens 85 % van de producten uit dat ras is bereid, waarbij niet worden meegerekend: — hoeveelheden producten die voor het verzoeten zijn gebruikt, „dosagelikeur” of „liqueur de tirage”, of — hoeveelheden producten als bedoeld in punt 3, onder e) en f), van bijlage IV bij Verordening (EG) nr. 479/2008; ii) bij vermelding van twee of meer wijndruivenrassen of synoniemen daarvan, 100 % van de betrokken producten uit die rassen is bereid, waarbij niet worden meegerekend: — hoeveelheden producten die voor het verzoeten zijn gebruikt, „dosagelikeur” of „liqueur de tirage”, of — hoeveelheden producten als bedoeld in punt 3, onder e) en f), van bijlage IV bij Verordening (EG) nr. 479/2008. In het onder ii) bedoelde geval worden de wijndruivenrassen vermeld in dalende volgorde van hun aandeel en in karakters van gelijke grootte.

d)	Voor producten zonder beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding mogen de namen, of synoniemen daarvan, van de wijndruivenrassen worden vermeld op voorwaarde dat wordt voldaan aan lid 1, onder a) of b), en onder c), en aan artikel 63.

2.   Bij mousserende wijn en mousserende kwaliteitswijn mogen de ter aanvulling van de omschrijving van het product gebruikte namen van de wijndruivenrassen, namelijk „Pinot blanc”, „Pinot noir”, „Pinot meunier” en „Pinot gris” en de overeenkomstige namen in de andere talen van de Gemeenschap, worden vervangen door het synoniem „Pinot”.

3.   In afwijking van artikel 42, lid 3, van Verordening (EG) nr. 479/2008 mogen de namen, en synoniemen daarvan, van wijndruivenrassen die zijn opgenomen in deel A van bijlage XV bij de onderhavige verordening en geheel of gedeeltelijk bestaan uit een beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding, slechts op het etiket van een product met een beschermde oorsprongsbenaming, een beschermde geografische aanduiding of een geografische aanduiding van een derde land worden vermeld als zij waren toegestaan op grond van de communautaire voorschriften die van kracht waren op 11 mei 2002 of, indien dit later is, op de datum van toetreding van de betrokken lidstaat.

4.   De in deel B van bijlage XV bij deze verordening opgenomen namen, en synoniemen daarvan, van wijndruivenrassen die gedeeltelijk bestaan uit een beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding en rechtstreeks verwijzen naar het geografische element van de betrokken beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding, mogen enkel worden vermeld op het etiket van een product met een beschermde oorsprongsbenaming, een beschermde geografische aanduiding of een geografische aanduiding van een derde land.

Artikel 63

Bijzondere voorschriften betreffende wijndruivenrassen en wijnoogstjaren voor wijnen zonder beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding

1.   De lidstaten wijzen de bevoegde autoriteit of autoriteiten die verantwoordelijk is of zijn voor de in artikel 60, lid 2, onder a), van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde certificering, aan volgens de criteria van artikel 4 van Verordening (EG) nr. 882/2004 van het Europees Parlement en de Raad (15).

2.   De wijn wordt in elke productiefase, met inbegrip van de verpakkingsfase, gecertificeerd door:

a)	de in lid 1 bedoelde bevoegde autoriteit of autoriteiten, of

b)	één of meer controleorganen in de zin van artikel 2, tweede alinea, punt 5, van Verordening (EG) nr. 882/2004 die overeenkomstig artikel 5 van die verordening optreden als certificeringsorgaan voor het product.

De in lid 1 bedoelde autoriteit of autoriteiten bieden adequate garanties inzake objectiviteit en onpartijdigheid, en beschikken over het gekwalificeerde personeel en de middelen die nodig zijn om hun taak te vervullen.

De in de eerste alinea, onder b), bedoelde certificeringsorganen moeten voldoen aan, en vanaf 1 mei 2010 geaccrediteerd zijn volgens, de Europese norm EN 45011 of ISO/IEC Guide 65 (Algemene voorschriften voor instanties die productcertificeringssystemen toepassen).

De kosten van de certificering zijn ten laste van de betrokken marktdeelnemer.

3.   De in artikel 60, lid 2, onder a), van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde certificeringsprocedure moet administratieve gegevens opleveren waaruit blijkt dat de op de etiketten van de betrokken wijnen aangegeven wijndruivenrassen of wijnoogstjaren correct zijn.

Daarnaast mag een producerende lidstaat besluiten dat:

a)	de wijn aan de hand van anonieme steekproeven organoleptisch op geur en smaak moet worden onderzocht om te verifiëren of de essentiële kenmerken van de wijn aan het (de) gebruikte wijndruivenras(sen) toe te schrijven zijn;

b)	als de wijn bereid is uit één enkel wijndruivenras, een analytisch onderzoek moet worden verricht.

De certificeringsprocedure wordt door de in de leden 1 en 2 bedoelde bevoegde autoriteiten of controleorganen uitgevoerd in de lidstaat waarin de productie plaatsvond.

De certificering wordt uitgevoerd:

a)	hetzij via op een risicoanalyse gebaseerde aselecte controles,

b)	hetzij via steekproeven,

c)	hetzij op systematische wijze.

Bij de aselecte controles wordt uitgegaan van een vooraf door de autoriteit(en) opgesteld controleprogramma dat de verschillende stadia van de bereiding van het product omvat. De marktdeelnemers worden van het controleprogramma in kennis gesteld. De lidstaten selecteren op aselecte wijze het minimum aantal marktdeelnemers dat moet worden gecontroleerd.

Als steekproefsgewijs wordt gecontroleerd, ziet de lidstaat erop toe dat de controles qua aantal, aard en frequentie representatief zijn voor zijn hele grondgebied en in overeenstemming zijn met de hoeveelheid wijnbouwproducten die in de handel is gebracht of met het oog daarop in voorraad wordt gehouden.

Aselecte controles mogen met steekproefsgewijze controles worden gecombineerd.

4.   Wat artikel 60, lid 2, onder a), van Verordening (EG) nr. 479/2008 betreft, zien de producerende lidstaten erop toe dat de producenten van de betrokken wijnen zijn erkend door de lidstaat waar de productie plaatsvindt.

5.   Op het gebied van de controle, met inbegrip van de traceerbaarheid, zien de producerende lidstaten erop toe dat titel V van Verordening (EG) nr. 555/2008 en Verordening (EG) nr. 606/2009 worden toegepast.

6.   Bij mengsels van wijnen uit verschillende lidstaten als bedoeld in artikel 60, lid 2, onder c), van Verordening (EG) nr. 479/2008 kan de certificering worden uitgevoerd door de autoriteit(en) van ongeacht welke betrokken lidstaat.

7.   Voor overeenkomstig artikel 60, lid 2, van Verordening (EG) nr. 479/2008 geproduceerde wijnen mogen de lidstaten besluiten de aanduiding „cépagewijn” te gebruiken, aangevuld met de naam van:

a)	de betrokken lidstaat of lidstaten;

b)	het wijndruivenras of de wijndruivenrassen.

Voor in derde landen geproduceerde wijnen zonder beschermde oorsprongsbenaming, beschermde geografische aanduiding of geografische aanduiding, op het etiket waarvan de naam van één of meer wijndruivenrassen of het wijnoogstjaar zijn vermeld, mogen derde landen besluiten de vermelding „cépagewijn” te gebruiken, aangevuld met de naam van het betrokken derde land of de betrokken derde landen.

Als de naam van de lidstaat (lidstaten) of van het (de) derde land(en) wordt aangeduid, is artikel 55 van deze verordening niet van toepassing.

8.   De leden 1 tot en met 6 zijn van toepassing voor producten die zijn bereid van druiven welke in 2009 of daarna zijn geoogst.

Artikel 64

Aanduiding van het suikergehalte

1.   Tenzij in artikel 58 van deze verordening anders is bepaald, mag het overeenkomstig deel B van bijlage XIV bij deze verordening als fructose en glucose uitgedrukte suikergehalte worden vermeld op het etiket van de in artikel 60, lid 1, onder c), van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde producten.

2.   Als het suikergehalte van de producten het gebruik van twee van de in deel B van bijlage XIV bij deze verordening opgenomen vermeldingen rechtvaardigt, wordt slechts één van die twee vermeldingen gekozen.

3.   Onverminderd de gebruiksvoorwaarden die in deel B van bijlage XIV bij deze verordening zijn omschreven, mag het suikergehalte niet met meer dan 1 gram per liter afwijken van wat op het etiket van het product is vermeld.

4.   Lid 1 geldt niet voor de in de punten 3, 8 en 9 van bijlage IV bij Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde producten voor zover de lidstaten of derde landen voorwaarden voor het gebruik van de aanduiding van het suikergehalte hebben vastgesteld.

Artikel 65

Aanduiding van de communautaire symbolen

1.   De in artikel 60, lid 1, onder e), van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde communautaire symbolen mogen op de etiketten van wijn worden weergegeven overeenkomstig bijlage V bij Verordening (EG) nr. 1898/2006 van de Commissie (16). Onverminderd artikel 59 mogen de aanduidingen „BESCHERMDE OORSPRONGSBENAMING” en „BESCHERMDE GEOGRAFISCHE AANDUIDING” in de symbolen worden vervangen door de in de bovengenoemde bijlage vastgestelde overeenkomstige vermeldingen in een andere officiële taal van de Gemeenschap.

2.   Als de in artikel 60, lid 1, onder e), van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde communautaire symbolen of aanduidingen op het etiket van een product worden aangebracht, gaan zij vergezeld van de overeenkomstige beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding.

Artikel 66

Aanduidingen die verwijzen naar bepaalde productiemethoden

1.   Overeenkomstig artikel 60, lid 1, onder f), van Verordening (EG) nr. 479/2008 mogen op wijnen die in de Gemeenschap verhandeld worden, aanduidingen worden aangebracht die verwijzen naar bepaalde productiemethoden, waaronder die welke zijn vastgesteld in de leden 2, 3, 4, 5 en 6 van dit artikel.

2.   Om wijn met een beschermde oorsprongsbenaming, beschermde geografische aanduiding of geografische aanduiding van een derde land die in een houten recipiënt is gegist, verouderd of gerijpt te omschrijven, mogen enkel de in bijlage XVI vastgestelde aanduidingen worden gebruikt. De lidstaten en de derde landen mogen voor dergelijke wijnen evenwel andere aanduidingen vaststellen die gelijkwaardig zijn aan die van bijlage XVI.

Het gebruik van een van de in de eerste alinea bedoelde aanduidingen is toegestaan wanneer de wijn in een houten recipiënt is gerijpt overeenkomstig de geldende nationale regels, zelfs wanneer de rijping in een andere soort recipiënt wordt voortgezet.

De in de eerste alinea bedoelde aanduidingen mogen niet worden gebruikt om een wijn te beschrijven die met behulp van stukjes eikenhout is bereid, zelfs niet wanneer daarbij houten recipiënten zijn gebruikt.

3.   De uitdrukking „gisting op fles” mag alleen voor de beschrijving van mousserende wijnen met een beschermde oorsprongsbenaming of een geografische aanduiding van een derde land of voor mousserende kwaliteitswijnen worden gebruikt op voorwaarde dat:

a)	het product mousserend is gemaakt door een tweede alcoholische vergisting op fles;

b)	het bereidingsproces, met inbegrip van de rijping in het productiebedrijf, gerekend vanaf het begin van de gisting die is bestemd om de cuvée mousserend te maken, ten minste negen maanden heeft geduurd;

c)	de gisting die is bestemd om de cuvée mousserend te maken, en de aanwezigheid van de cuvée op de wijnmoer ten minste 90 dagen hebben geduurd, en

d)	het product van de wijnmoer is gescheiden door filtreren bij het oversteken of door degorgering.

4.   De uitdrukkingen „gisting op fles volgens de traditionele methode” of „traditionele methode” of „klassieke methode” of „traditionele klassieke methode” mogen alleen worden gebruikt om mousserende wijnen met een beschermde oorsprongsbenaming of met een geografische aanduiding van een derde land dan wel mousserende kwaliteitswijnen te omschrijven op voorwaarde dat het product:

a)	mousserend is gemaakt door een tweede alcoholische vergisting op fles;

b)	zonder onderbreking gedurende ten minste negen maanden vanaf de samenstelling van de cuvée in dezelfde onderneming op de wijnmoer is gebleven;

c)	van de wijnmoer is gescheiden door degorgering.

5.   De uitdrukking „crémant” mag alleen worden gebruikt voor witte of „rosé” mousserende kwaliteitswijnen met een beschermde oorsprongsbenaming of met een geografische aanduiding van een derde land op voorwaarde dat:

a)	de druiven manueel zijn geoogst;

b)	de wijn is verkregen door persing van volledige of afgeriste druiven. De verkregen hoeveelheid most mag hoogstens 100 liter per 150 kg druiven bedragen;

c)	het maximumgehalte aan zwaveldioxide niet meer bedraagt dan 150 mg/l;

d)	het suikergehalte minder bedraagt dan 50 g/l;

e)	de wijn aan de eisen van lid 4 voldoet, en

f)

onverminderd artikel 67 de uitdrukking „crémant” op de etiketten van mousserende kwaliteitswijnen wordt vermeld in combinatie met de naam van de geografische eenheid die ten grondslag ligt aan het afgebakende gebied van de beschermde oorsprongsbenaming of de geografische aanduiding van het betrokken derde land.

De punten a) en f) zijn niet van toepassing op producenten die vóór 1 maart 1986 geregistreerde merken bezitten waarin de uitdrukking „crémant” voorkomt.

6.   Verwijzingen naar de biologische productie van de druiven vallen onder Verordening (EG) nr. 834/2007 van de Raad (17).

Artikel 67

Naam van een geografische eenheid die kleiner of groter is dan het gebied dat aan de oorsprongsbenaming of de geografische aanduiding ten grondslag ligt, en verwijzingen naar een geografisch gebied

1.   Wat artikel 60, lid 1, onder g), van Verordening (EG) nr. 479/2008 betreft, mogen, onverminderd de artikelen 55 en 56 van de onderhavige verordening, de naam van een geografische eenheid en verwijzingen naar een geografisch gebied uitsluitend worden vermeld op de etiketten van wijnen met een beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding of met een geografische aanduiding van een derde land.

2.   De naam van een kleinere geografische eenheid dan het gebied dat aan de oorsprongsbenaming of geografische aanduiding ten grondslag ligt, mag slechts worden gebruikt als het gebied van de betrokken geografische eenheid goed omschreven is. De lidstaten mogen voorschriften vaststellen voor het gebruik van de naam van deze geografische eenheden. Minstens 85 % van de druiven waarmee de wijn is gemaakt, moet afkomstig zijn uit die kleinere geografische eenheid. De overige 15 % van de druiven moet afkomstig zijn uit het afgebakende geografische gebied van de betrokken oorsprongsbenaming of geografische aanduiding.

Bij geregistreerde merken of merken die door gebruik vóór 11 mei 2002 rechten hebben verworven en geheel of gedeeltelijk bestaan uit de naam van een kleinere geografische eenheid dan het gebied dat ten grondslag ligt aan de oorsprongsbenaming of geografische aanduiding, en uit verwijzingen naar een geografisch gebied van de betrokken lidstaat, mag de lidstaat besluiten de vereisten van de derde en de vierde zin van de eerste alinea niet toe te passen.

3.   De naam van een kleinere of een grotere geografische eenheid dan het gebied dat aan de oorsprongsbenaming of de geografische aanduiding ten grondslag ligt, en verwijzingen naar een geografisch gebied bestaan uit:

a)	een buurtschap of een groep van buurtschappen;

b)	een gemeente of een deel van een gemeente;

c)	een wijndeelgebied of een gedeelte daarvan;

d)	een administratief gebied.

AFDELING 3

Voorschriften voor bepaalde specifieke flestypen en -sluitingen en aanvullende bepalingen van wijnproducerende lidstaten

Artikel 68

Voorwaarden voor het gebruik van specifieke flestypen

Om te kunnen worden opgenomen in de lijst van specifieke flestypen van bijlage XVII moet het flestype aan de volgende voorwaarden voldoen:

a)	het wordt traditioneel sinds ten minste 25 jaar op authentieke en exclusieve wijze gebruikt voor een bepaalde wijn met een specifieke beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding, en

b)	het gebruik ervan doet de consument denken aan een specifieke beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding.

In bijlage XVII zijn de voorwaarden vermeld waaronder de erkende specifieke flestypen mogen worden gebruikt.

Artikel 69

Voorschriften inzake de presentatie van bepaalde producten

1.   In glazen flessen van het type „mousserende wijn” die op de onderstaande wijze worden gesloten, worden uitsluitend mousserende wijn, mousserende kwaliteitswijn en aromatische mousserende kwaliteitswijn in de handel gebracht of uitgevoerd:

a)

voor flessen met een nominale inhoud van meer dan 0,20 liter: een paddenstoelvormige stop van kurk of van een ander materiaal dat met levensmiddelen in contact mag komen, die met een korfsluiting aan de fles is bevestigd en in voorkomend geval is bedekt met een capsule en bekleed met een folie die de stop geheel en de hals van de fles geheel of gedeeltelijk omsluit;

b)	voor flessen met een nominale inhoud van hoogstens 0,20 liter: elke andere passende sluiting.

2.   De lidstaten mogen besluiten dat de in lid 1 vastgestelde voorwaarde geldt voor:

a)

producten die traditioneel in dergelijke flessen worden gebotteld en: i) zijn bedoeld in artikel 25, lid 2, onder a), van Verordening (EG) nr. 479/2008, ii) zijn bedoeld in de punten 7, 8 en 9 van bijlage IV bij Verordening (EG) nr. 479/2008, iii) zijn bedoeld in Verordening (EEG) nr. 1601/91 van de Raad (18), of iv) een effectief alcoholvolumegehalte hebben dat niet hoger is dan 1,2 % vol;

b)	andere dan de onder a) vermelde producten op voorwaarde dat de consument niet wordt misleid omtrent de ware aard van het product.

Artikel 70

Aanvullende bepalingen van de wijnproducerende lidstaten met betrekking tot de etikettering en de presentatie

1.   Voor wijnen met een beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding die op het grondgebied van een lidstaat zijn geproduceerd, mogen de in de artikelen 61, 62 en 64 tot en met 67 bedoelde aanduidingen worden verplicht, verboden of in hun gebruik beperkt door de invoering, via het productdossier van de betrokken wijn, van strengere voorwaarden dan die welke in dit hoofdstuk zijn vastgesteld.

2.   Voor wijnen zonder beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding die op hun grondgebied zijn geproduceerd, mogen de lidstaten de in de artikelen 64 en 66 bedoelde aanduidingen verplicht stellen.

3.   Met het oog op de controle mogen de lidstaten besluiten om voor op hun grondgebied geproduceerde wijnen andere dan de in artikel 59, lid 1, en artikel 60, lid 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008 opgenomen aanduidingen te definiëren en daaromtrent regels vast te stellen.

4.   Met het oog op de controle mogen de lidstaten besluiten de toepassing van de artikelen 58, 59 en 60 van Verordening (EG) nr. 479/2008 te verplichten voor wijn die op hun grondgebied is gebotteld, maar nog niet in de handel is gebracht of uitgevoerd.

HOOFDSTUK V

ALGEMENE BEPALINGEN, OVERGANGSBEPALINGEN EN SLOTBEPALINGEN

Artikel 71

In het kader van Verordening (EG) nr. 1493/1999 beschermde wijnnamen

1.   De Commissie vermeldt op elk krachtens artikel 51, lid 2, van Verordening (EG) nr. 479/2008 van de lidstaten ontvangen document betreffende een beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding als bedoeld in artikel 51, lid 3, van die verordening, de datum van ontvangst en het dossiernummer.

De betrokken lidstaat krijgt een ontvangstbevestiging waarin minstens de volgende gegevens zijn vermeld:

a)	het dossiernummer,

b)	het aantal ontvangen documenten, en

c)	de datum van ontvangst van de documenten.

De datum van indiening bij de Commissie is de datum waarop die documenten zijn ingeschreven in het correspondentieregister van de Commissie.

2.   Elk besluit om een oorsprongsbenaming of geografische aanduiding overeenkomstig artikel 51, lid 4, van Verordening (EG) nr. 479/2008 te annuleren, wordt door de Commissie genomen op grond van de documenten waarover zij op grond van artikel 51, lid 2, van die verordening beschikt.

Artikel 72

Voorlopige etikettering

1.   In afwijking van artikel 65 van deze verordening worden wijnen met een oorsprongsbenaming of geografische aanduiding waarvan die benaming of aanduiding voldoet aan de in artikel 38, lid 5, van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde voorwaarden, geëtiketteerd overeenkomstig hoofdstuk IV van de onderhavige verordening.

2.   Als de Commissie op grond van artikel 41 van Verordening (EG) nr. 479/2008 besluit geen bescherming te verlenen aan een oorsprongsbenaming of geografische aanduiding, worden wijnen die overeenkomstig lid 1 van het onderhavige artikel zijn geëtiketteerd, uit de handel genomen of opnieuw geëtiketteerd overeenkomstig hoofdstuk IV van de onderhavige verordening.

Artikel 73

Overgangsbepalingen

1.   Voor wijnnamen die tegen 1 augustus 2009 door de lidstaten zijn erkend als oorsprongsbenaming of geografische aanduiding, maar niet door de Commissie zijn bekendgemaakt op grond van artikel 54, lid 5, van Verordening (EG) nr.1493/1999 of artikel 28 van Verordening (EG) nr. 753/2002, wordt de procedure toegepast waarin is voorzien bij artikel 51, lid 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008.

2.   Voor elke uiterlijk op 1 augustus 2009 bij de lidstaat ingediende wijziging in een productdossier met betrekking tot wijnnamen die beschermd zijn op grond van artikel 51, lid 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008 of tot wijnnamen die niet beschermd zijn op grond van artikel 51, lid 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008, wordt de in artikel 51, lid 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoelde procedure gevolgd op voorwaarde dat, uiterlijk op 31 december 2011, de lidstaat een goedkeuringsbesluit heeft aangenomen en een in artikel 35, lid 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008 bedoeld technisch dossier aan de Commissie heeft voorgelegd.

3.   Lidstaten die de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen welke nodig zijn om tegen 1 augustus 2009 aan artikel 38 van Verordening (EG) nr. 479/2008 te voldoen, nog niet hebben ingevoerd, doen dit tegen 1 augustus 2010. In de tussenperiode gelden de artikelen 9, 10, 11 en 12 in de betrokken lidstaten mutadis mutandis als inleidende nationale procedure als bedoeld in artikel 38 van Verordening (EG) nr. 479/2008.

4.   Wijnen die vóór 31 december 2010 in de handel zijn gebracht of zijn geëtiketteerd en die voldoen aan de vóór 1 augustus 2009 geldende bepalingen, mogen worden verkocht tot de voorraden zijn uitgeput.

Artikel 74

Intrekking

De Verordeningen (EG) nr. 1607/2000 en (EG) nr. 753/2002 worden ingetrokken.

Artikel 75

Inwerkingtreding

Deze verordening treedt in werking op de zevende dag volgende op die van haar bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Unie.

Zij is van toepassing met ingang van 1 augustus 2009.

---

(1)  PB L 148 van 6.6.2008, blz. 1.

(2)  PB L 40 van 11.2.1989, blz. 1.

(3)  PB L 186 van 30.6.1989, blz. 21.

(4)  PB L 109 van 6.5.2000, blz. 29.

(5)  PB L 247 van 21.9.2007, blz. 17.

(6)  PB L 189 van 20.7.2007, blz. 1.

(7)  PB L 179 van 14.7.1999, blz. 1.

(8)  PB L 185 van 25.7.2000, blz. 17.

(9)  PB L 118 van 4.5.2002, blz. 1.

(10)  Zie bladzijde 1 van dit Publicatieblad.

(11)  PB L 170 van 30.6.2008, blz. 1.

(12)  PB L 299 van 8.11.2008, blz. 25.

(13)  PB L 11 van 14.1.1994, blz. 1.

(14)  PB L 302 van 19.10.1992, blz. 1.

(15)  PB L 165 van 30.4.2004, blz. 1.

(16)  PB L 369 van 23.12.2006, blz. 1.

(17)  PB L 189 van 20.7.2007, blz. 1.

(18)  PB L 149 van 14.6.1991, blz. 1.

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---