22.2.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 48/1

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 130/2006 (2) („de oorspronkelijke verordening”) heeft de Raad een definitief antidumpingrecht op wijnsteenzuur van oorsprong uit de Volksrepubliek China („China”) ingesteld.

(2)

De Commissie heeft van CU Chemie Uetikon GmbH („de indiener van het verzoek”), een importeur uit Duitsland, een verzoek ontvangen om een gedeeltelijk tussentijds nieuw onderzoek op grond van artikel 11, lid 3, van de basisverordening. De indiener van het verzoek betoogde dat het zogenaamde d-wijnsteenzuur een product is dat zich van andere soorten wijnsteenzuur onderscheidt door zijn specifieke moleculaire structuur, waardoor deze stof specifieke chemische eigenschappen bezit die andere soorten van het betrokken product niet hebben en dat deze stof dus niet onder de bovengenoemde maatregelen moet vallen.

(3)

Daar de Commissie na overleg in het Raadgevend Comité tot de conclusie was gekomen dat er voldoende bewijsmateriaal was om de opening van een gedeeltelijk nieuw onderzoek te rechtvaardigen, heeft zij dit op 17 maart 2007 overeenkomstig artikel 11, lid 3, van de basisverordening geopend (3). Het onderzoek betrof alleen de omschrijving van het product dat onder de geldende maatregelen valt.

(4)

De Commissie heeft de indiener van het verzoek, de autoriteiten van het land van uitvoer en alle haar bekende partijen officieel van de opening van dit nieuwe onderzoek in kennis gesteld. Aan de communautaire producenten, importeurs, gebruikers en producenten/exporteurs die medewerking verleenden aan het onderzoek dat tot de bestaande maatregelen heeft geleid, werd een vragenlijst toegezonden. Belanghebbenden werden in de gelegenheid gesteld hun standpunt schriftelijk kenbaar te maken en konden binnen de in het bericht van opening vermelde termijn een verzoek indienen om te worden gehoord.

(5)

Er werden twee ingevulde vragenlijsten ontvangen en er werd één partij gehoord.

(6)

De Commissie heeft alle gegevens ingewonnen en gecontroleerd die zij nodig achtte om te beoordelen of het toepassingsgebied van de maatregelen moest worden gewijzigd, en heeft bij de volgende ondernemingen ter plaatse een controle uitgevoerd:

(7)

Het onderzoek had betrekking op de periode van 1 januari 2006 tot en met 31 december 2006.

(8)

Het betrokken product, zoals gedefinieerd in de oorspronkelijke verordening, is wijnsteenzuur van oorsprong uit de Volksrepubliek China, momenteel ingedeeld onder GN-code 2918 12 00. Het betrokken product wordt gebruikt in wijn, dranken en voedingsadditieven, als vertragend middel in pleister en in talrijke andere producten. Het wordt verkregen uit de bijproducten van de wijnproductie (dit is het geval bij alle EG-producenten) of uit petrochemische verbindingen door middel van chemische synthese (dit is het geval bij alle Chinese producenten/exporteurs).

(9)

Wijnsteenzuur is een „chiraal” molecuul, d.w.z. dat er verschillende geometrische vormen van bestaan. De typen „L-(+)” en „D-(-)” (hierna respectievelijk „l-wijnsteenzuur” en „d-wijnsteenzuur”), waarvan de moleculen elkaars spiegelbeeld vormen, zijn van bijzonder belang. Deze soorten wijnsteenzuur worden van elkaar onderscheiden in algemeen aanvaarde industriële referenties zoals de Chemical Abstract Services (CAS) of de European Inventory of Existing Commercial Chemical Substances (Europese Inventaris van bestaande chemische handelsstoffen — Einecs). Zij zijn duidelijk van elkaar te onderscheiden door middel van een test waarmee de rotatie van gepolariseerd licht wordt gemeten. De rotatierichting van l-wijnsteenzuur is positief, terwijl die van d-wijnsteenzuur negatief is.

(10)

Het onderzoek dat tot de geldende maatregelen heeft geleid, was gericht op natuurlijk voorkomend wijnsteenzuur. De conclusie luidde dat het door de Chinese producenten vervaardigde en verkochte product dezelfde basiseigenschappen als het product van de bedrijfstak van de Gemeenschap had en dat het voor de meeste van de bovengenoemde toepassingen met het laatstgenoemde product concurreerde.

(11)

D-wijnsteenzuur komt daarentegen niet in de natuur voor en kan alleen door middel van chemische synthese worden verkregen. Dit type wijnsteenzuur wordt niet door de bedrijfstak van de Gemeenschap geproduceerd en wordt in de Gemeenschap niet als voedingsadditief erkend. De bekende toepassingen ervan zijn in de geneesmiddelenindustrie, namelijk bij de productie van bepaalde hulpstoffen die op hun beurt worden gebruikt om werkzame bestanddelen van geneesmiddelen te produceren. Voor dit type farmaceutische toepassingen kan zowel l- als d-wijnsteenzuur worden gebruikt, afhankelijk van de beoogde kenmerken van het eindproduct. Het d-type en het l-type zijn echter niet onderling uitwisselbaar voor elke toepassing. Deze conclusies werden bevestigd door het feit dat de indiener van het verzoek, een onderneming die hulpstoffen voor de geneesmiddelenindustrie vervaardigt, zowel l- als d-wijnsteenzuur voor de vervaardiging van zijn producten kocht en gebruikte, dus niet alleen het goedkoopste type wijnsteenzuur.

(12)

Uit het onderzoek bleek ook dat de prijs van d-wijnsteenzuur vier tot vijf keer hoger is dan die van andere typen wijnsteenzuur, aangezien er een ander productieproces wordt toegepast. Door deze hogere prijs wordt de markt voor d-wijnsteenzuur beperkt tot toepassingen zoals de bovengenoemde waarbij andere, goedkopere typen wijnsteenzuur niet kunnen worden toegepast. Als gevolg van deze verschillen in toepassing en kosten wordt de omvang van de markt voor d-wijnsteenzuur geschat op minder dan 1 % van de hele markt voor wijnsteenzuur.

(13)

Samenvattend kan uit het onderzoek worden geconcludeerd dat d-wijnsteenzuur wezenlijk andere fysische en chemische eigenschappen heeft dan het door de bedrijfstak van de Europese Gemeenschap geproduceerde l-wijnsteenzuur. Dit houdt in dat de twee soorten niet onderling uitwisselbaar zijn en niet met elkaar concurreren op de EG-markt. Gezien deze verschillen tussen d-wijnsteenzuur en het onderzochte product luidt de conclusie dat d-wijnsteenzuur niet onder de productomschrijving van de maatregelen dient te vallen.

(14)

Bovenstaande conclusies waren gebaseerd op de eigenschappen van zuiver d-wijnsteenzuur en zijn daarom niet van toepassing op mengsels van d-wijnsteenzuur met andere producten.

(15)

De belanghebbende partijen zijn van de bovenstaande conclusies in kennis gesteld.

(16)

De bedrijfstak van de Gemeenschap trok de conclusies van het onderzoek niet in twijfel, maar uitte de vrees dat het uitzonderen van één productsoort tot ontwijking van de maatregelen zou kunnen leiden.

(17)

Gezien de verschillen in prijzen en de betrokken hoeveelheden kan ontwijking echter snel door middel van statistische gegevens worden opgespoord. Bovendien is d-wijnsteenzuur gemakkelijk van andere soorten te onderscheiden door middel van de reeds genoemde optische test.

(18)

De Commissie zal toezicht houden op de invoergegevens van d-wijnsteenzuur en de andere soorten waarop de maatregelen van toepassing zijn. Indien de hoeveelheden en/of prijzen van de invoer van d-wijnsteenzuur in een lidstaat afwijken van de normale tendens, zal de Commissie de bevoegde douane-instanties onmiddellijk waarschuwen.

(19)

Gezien het bovenstaande wordt het passend geacht de oorspronkelijke verordening te wijzigen om de productomschrijving te verduidelijken en d-wijnsteenzuur van de maatregelen uit te sluiten.

(20)

Aangezien dit nieuwe onderzoek beperkt is tot de verduidelijking van de productomschrijving en het niet de bedoeling was dat deze productsoort onder de oorspronkelijke maatregelen viel, moeten de conclusies worden toegepast vanaf de datum van inwerkingtreding van de oorspronkelijke verordening, inclusief de invoer waarop tussen 30 juli 2005 en 28 januari 2006 voorlopige rechten van toepassing waren, om te voorkomen dat importeurs van het product schade ondervinden. Vooral omdat de oorspronkelijke verordening betrekkelijk recent in werking is getreden en het aantal terugbetalingsaanvragen naar verwachting beperkt zal blijven, zijn er bovendien geen doorslaggevende redenen om van een toepassing met terugwerkende kracht af te zien.

(21)

Bijgevolg moeten de krachtens artikel 1, lid 1, van de eerste versie van Verordening (EG) nr. 130/2006 betaalde of geboekte definitieve antidumpingrechten voor goederen die niet onder artikel 1, lid 1, van de bij deze verordening gewijzigde Verordening (EG) nr. 130/2006 vallen, worden terugbetaald of kwijtgescholden.

(22)

De terugbetaling of kwijtschelding dient overeenkomstig de douanewetgeving bij de nationale douaneautoriteiten te worden aangevraagd.

(23)

Dit nieuwe onderzoek is niet van invloed op de datum waarop Verordening (EG) nr. 130/2006 overeenkomstig artikel 11, lid 2, van de basisverordening vervalt,

22.2.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 48/4

(1)

In Verordening (EG) nr. 1580/2007 zijn op grond van de multilaterale handelsbesprekingen in het kader van de Uruguayronde de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de perioden die in de bijlage bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

Op grond van de bovenvermelde criteria moeten de forfaitaire invoerwaarden worden vastgesteld op de in de bijlage bij deze verordening vermelde niveaus,

22.2.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 48/6

(1)

Verordening (EG) nr. 581/2004 van de Commissie van 26 maart 2004 tot opening van een permanente inschrijving voor de bepaling van de uitvoerrestituties voor bepaalde soorten boter (2) voorziet in een permanente inschrijving.

(2)

In het kader van artikel 5 van Verordening (EG) nr. 580/2004 van de Commissie van 26 maart 2004 houdende een inschrijvingsprocedure tot vaststelling van de uitvoerrestituties voor bepaalde zuivelproducten (3) en na bestudering van de offertes die in het kader van de inschrijving zijn ingediend, dient te worden besloten geen restitutie toe te kennen voor de inschrijvingsperiode die eindigt op 19 februari 2008.

(3)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor melk en zuivelproducten,

22.2.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 48/7

(1)

In artikel 13, lid 1, van Verordening (EEG) nr. 2759/75 is bepaald dat het verschil tussen de wereldmarktprijs voor de in artikel 1 van die verordening genoemde producten en de prijs voor deze producten op de markt van de Gemeenschap kan worden overbrugd door een restitutie bij de uitvoer.

(2)

Gezien de huidige marktsituatie in de sector varkensvlees moeten derhalve uitvoerrestituties worden vastgesteld overeenkomstig de in artikel 13 van Verordening (EEG) nr. 2759/75 vastgestelde voorschriften en criteria.

(3)

Krachtens artikel 13, lid 3, van Verordening (EEG) nr. 2759/75 kan de restitutie voor de in artikel 1 van Verordening (EEG) nr. 2759/75 genoemde producten variëren naar gelang van de bestemming, indien de situatie op de wereldmarkt of de specifieke vereisten van bepaalde markten dat noodzakelijk maakt of maken.

(4)

Restituties mogen uitsluitend worden toegekend voor producten die vrij in de Gemeenschap kunnen circuleren en die zijn voorzien van een gezondheidsmerk zoals bedoeld in artikel 5, lid 1, onder a), van Verordening (EG) nr. 853/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 houdende vaststelling van specifieke hygiënevoorschriften voor levensmiddelen van dierlijke oorsprong (2). Deze producten moeten ook voldoen aan het bepaalde in Verordening (EG) nr. 852/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 inzake levensmiddelenhygiëne (3) en in Verordening (EG) nr. 854/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 houdende vaststelling van specifieke voorschriften voor de organisatie van de officiële controles van voor menselijke consumptie bestemde producten van dierlijke oorsprong (4).

(5)

Het Comité van beheer voor varkensvlees heeft geen advies uitgebracht binnen de door zijn voorzitter bepaalde termijn,

22.2.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 48/9

(1)

Overeenkomstig artikel 31, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1255/1999 kan het verschil tussen de prijzen van de in artikel 1, onder a), b), c), d), e) en g), van die verordening bedoelde producten in de internationale handel enerzijds en de prijzen in de Gemeenschap anderzijds door een restitutie bij de uitvoer worden overbrugd.

(2)

In Verordening (EG) nr. 1043/2005 van de Commissie van 30 juni 2005 houdende tenuitvoerlegging van Verordening (EG) nr. 3448/93 van de Raad wat betreft de regeling aangaande de toekenning van restituties bij uitvoer en de criteria voor de vaststelling van het restitutiebedrag betreffende bepaalde landbouwproducten, uitgevoerd in de vorm van goederen die niet onder bijlage I van het Verdrag vallen (2) is aangegeven voor welke producten een restitutie moet worden vastgesteld wanneer zij worden uitgevoerd in de vorm van goederen bedoeld in bijlage II bij Verordening (EG) nr. 1255/1999.

(3)

Overeenkomstig artikel 14, eerste alinea, van Verordening (EG) nr. 1043/2005 moet de restitutievoet per 100 kg van elk van de betrokken basisproducten maandelijks worden vastgesteld.

(4)

Voor bepaalde melkproducten die worden uitgevoerd in de vorm van goederen die niet onder bijlage I bij het Verdrag vallen, bestaat evenwel het gevaar dat, indien vooraf hoge restituties worden vastgesteld, de verplichtingen die met betrekking tot deze restituties zijn aangegaan, op het spel worden gezet. Om dat gevaar te voorkomen dienen passende voorzorgsmaatregelen te worden genomen, zonder evenwel contracten op lange termijn uit te sluiten. De vaststelling van specifieke restitutiebedragen voor het vooraf vaststellen van de restituties voor deze producten moet het mogelijk maken beide doelstellingen te verwezenlijken.

(5)

In artikel 15, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1043/2005 is bepaald dat voor de vaststelling van de restitutie in voorkomend geval rekening moet worden gehouden met de restituties bij de productie en de steunmaatregelen of andere maatregelen van gelijke werking die voor de in bijlage I bij Verordening (EG) nr. 1043/2005 vermelde basisproducten of daarmee gelijkgestelde producten in alle lidstaten worden toegepast uit hoofde van de verordening houdende een gemeenschappelijke ordening der markten in de betrokken sector.

(6)

Ingevolge artikel 12, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1255/1999 wordt steun verleend aan in de Gemeenschap geproduceerde en tot caseïne verwerkte ondermelk, indien deze melk en de daarvan vervaardigde caseïne aan bepaalde eisen voldoen.

(7)

Verordening (EG) nr. 1898/2005 van de Commissie van 9 november 2005 tot vaststelling van uitvoeringsbepalingen van Verordening (EG) nr. 1255/1999 van de Raad, wat betreft maatregelen voor de afzet van room, boter en boterconcentraat op de markt van de Gemeenschap (3) voorziet in de levering van boter en room tegen verlaagde prijs aan de fabrikanten van bepaalde koopwaren.

(8)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor melk en zuivelproducten,

22.2.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 48/12

(1)

Om de uniforme toepassing te waarborgen van de gecombineerde nomenclatuur die als bijlage bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 is gevoegd, dienen bepalingen te worden vastgesteld voor de indeling van de in de bijlage bij de onderhavige verordening opgenomen goederen.

(2)

Bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 zijn de algemene regels voor de interpretatie van de gecombineerde nomenclatuur vastgesteld. Deze regels zijn ook van toepassing op iedere andere nomenclatuur die, geheel of gedeeltelijk of met toevoeging van onderverdelingen, de gecombineerde nomenclatuur overneemt en die bij specifieke communautaire voorschriften is vastgesteld voor de toepassing van tarief- of andere maatregelen in het kader van het goederenverkeer.

(3)

Met toepassing van genoemde algemene regels, dienen de in kolom 1 van de tabel omschreven goederen die zijn opgenomen in de bijlage te worden ingedeeld onder de daarmee corresponderende GN-codes die zijn vermeld in kolom 2, op grond van de motiveringen die zijn opgenomen in kolom 3 van voornoemde tabel.

(4)

Het is wenselijk dat, onder voorbehoud van de in de Gemeenschap van kracht zijnde maatregelen inzake dubbele controle en communautair toezicht, vooraf en achteraf, op de invoer van textielproducten in de Gemeenschap, door de rechthebbende op een door de douaneautoriteiten van de lidstaten verstrekte bindende tariefinlichting betreffende de indeling van goederen in de gecombineerde nomenclatuur die niet in overeenstemming is met de bepalingen van onderhavige verordening, een beroep kan worden gedaan, gedurende 60 dagen, overeenkomstig de bepalingen van artikel 12, lid 6, van Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad van 12 oktober 1992 tot vaststelling van het communautair douanewetboek (2).

(5)

Het Comité douanewetboek heeft geen advies uitgebracht binnen de door zijn voorzitter vastgestelde termijn,

22.2.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 48/14

(1)

Voor het toevoegingsmiddel monensin-natrium (Coxidin) is onder bepaalde voorwaarden overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1831/2003 een vergunning verleend. Bij Verordening (EG) nr. 109/2007 van de Commissie (2) is voor het gebruik van dat toevoegingsmiddel voor mestkippen en kalkoenen een vergunning voor tien jaar verleend die is gebonden aan de persoon die houder is van de vergunning voor het in de handel brengen van dat toevoegingsmiddel.

(2)

Verordening (EG) nr. 1831/2003 biedt de mogelijkheid om de vergunning voor een toevoegingsmiddel te wijzigen ingevolge een verzoek van de vergunninghouder en een advies van de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA).

(3)

De houder van de vergunning voor het toevoegingsmiddel voor diervoeding monensin-natrium (Coxidin) heeft een aanvraag ingediend waarin wordt voorgesteld de voorwaarden van de vergunning te wijzigen door het verlagen van het minimumgehalte van dat toevoegingsmiddel voor kalkoenen.

(4)

In haar op 18 september 2007 goedgekeurde advies heeft de EFSA voorgesteld het minimumgehalte van het toevoegingsmiddel voor kalkoenen te verlagen van 90 mg tot 60 mg per kg volledig diervoeder, omdat het kan worden beschouwd als een doeltreffend middel voor de bestrijding van coccidiose (3).

(5)

Verordening (EG) nr. 109/2007 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(6)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

22.2.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 48/16

(1)

Krachtens artikel 41, lid 2, van Verordening (EG) nr. 105/2008 van de Commissie van 5 februari 2008 houdende uitvoeringsbepalingen van Verordening (EG) nr. 1255/1999 van de Raad ten aanzien van de interventiemaatregelen op de markt voor boter (2) dient de Commissie elk jaar het in artikel 6, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1255/1999 bedoelde steunbedrag voor de particuliere opslag te bepalen.

(2)

Krachtens artikel 6, lid 3, derde alinea, van Verordening (EG) nr. 1255/1999 moet voor de vaststelling van het steunbedrag worden uitgegaan van de opslagkosten en de verwachte ontwikkeling van de prijs voor verse boter en koelhuisboter.

(3)

Met betrekking tot de opslagkosten, en met name de kosten voor de in en uitslag van de betrokken producten, dient rekening te worden gehouden met de dagelijkse kosten voor opslag in het koelhuis en met de financiële kosten van de opslag.

(4)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor melk en zuivelproducten,

—

15,62 EUR voor vaste opslagkosten,

—

0,23 EUR voor de kosten van opslag in het koelhuis voor elke dag contractuele opslag,

—

een bedrag per dag contractuele opslag, dat wordt berekend op basis van 90 % van de interventieprijs voor boter die geldt op de dag waarop de contractuele opslag van start gaat, en op basis van een jaarlijkse rentevoet van 4,25 %.

22.2.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 48/17

(1)

Overeenkomstig artikel 6, lid 2, eerste alinea, en ter uitvoering van artikel 17, lid 2, van Verordening (EG) nr. 510/2006 zijn de door Duitsland ingediende registratieaanvragen voor de benamingen „Salate von der Insel Reichenau”, „Gurken von der Insel Reichenau”, „Feldsalat von der Insel Reichenau” en „Tomaten von der Insel Reichenau” bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie  (2).

(2)

Aangezien bij de Commissie geen bezwaren zijn ingediend overeenkomstig artikel 7 van Verordening (EG) nr. 510/2006, moeten deze benamingen worden ingeschreven in het register van beschermde oorsprongsbenamingen en beschermde geografische aanduidingen,

22.2.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 48/19

(1)

Verordening (EG) nr. 800/1999 van de Commissie van 15 april 1999 houdende gemeenschappelijke uitvoeringsbepalingen van het stelsel van restituties bij uitvoer voor landbouwproducten (3) en Verordening (EG) nr. 2090/2002 van de Commissie van 26 november 2002 houdende uitvoeringsbepalingen van Verordening (EEG) nr. 386/90 van de Raad ten aanzien van de fysieke controle bij de uitvoer van landbouwproducten waarvoor een restitutie wordt toegekend (4), voorzien in de regels betreffende door de douane te verrichten fysieke controles en substitutiecontroles van producten waarvoor een uitvoerrestitutie wordt gevraagd. In het licht van de opgedane ervaring, de door de lidstaten in hun jaarverslag over fysieke controles vermelde problemen en de aanbevelingen van de Rekenkamer zijn passende wijzigingen vereist.

(2)

Alvorens zegels aan te brengen moet het douanekantoor van uitvoer visueel controleren of de met een restitutie uitgevoerde producten in overeenstemming zijn met de documenten. De visuele conformiteitscontroles hebben ten doel de algemene controlemaatregelen in het kader van de douaneprocedure te verbeteren en zij verschillen van de in artikel 10, lid 4, van Verordening (EG) nr. 2090/2002 omschreven substitutiecontroles en de in artikel 5 van die verordening omschreven fysieke controles. De visuele conformiteitscontrole dient de douanediensten de zekerheid te geven dat de geladen producten wel degelijk overeenstemmen met de in de documenten vermelde producten. In principe worden de producten of goederen niet uitgeladen en worden de verpakkingen niet geopend of verwijderd. Indien bij een visuele conformiteitscontrole blijkt dat de overeenstemming problematisch kan zijn, kunnen de douanediensten besluiten een fysieke controle te verrichten overeenkomstig Verordening (EEG) nr. 386/90. Visuele conformiteitscontroles worden als doeltreffend, evenredig en afschrikkend beschouwd bij een controlepercentage van ten minste 10. Om informatieredenen moet het douanekantoor van uitvoer zijn conformiteitscontrole noteren op het controle-exemplaar T5 of een equivalent document.

(3)

De douanediensten moeten bij de selectie van aangiften ten uitvoer voor fysieke of substitutiecontroles in kennis worden gesteld van de desbetreffende uitvoerrestitutievoet. Deze informatie moet daarom worden vermeld in de aangifte ten uitvoer en in het controle-exemplaar T5 of een equivalent document. In sommige lidstaten evenwel beschikken de betrokken autoriteiten reeds over deze informatie. De exporteurs kunnen derhalve worden vrijgesteld van de verplichting deze informatie te vermelden in de aangifte ten uitvoer, in het controle-exemplaar T5 of een equivalent document, of in beide.

(4)

Met het oog op de doeltreffende toepassing van de verplichte vermelding van de uitvoerrestitutievoet moeten bepalingen worden vastgesteld om te voorkomen dat onjuiste informatie wordt verstrekt. Daarom dient een passende sanctieregeling te worden ingesteld. Indien de op grond van de vermelde restitutievoet berekende restitutie aanzienlijk afwijkt van de werkelijk toegepaste restitutie, zouden de douanediensten ten onrechte kunnen afzien van de nodige controles. Met name wanneer de exporteur een restitutievoet vermeldt die resulteert in een uitvoerrestitutie van minder dan 1 000 EUR, en de toegepaste restitutie meer dan 10 000 EUR bedraagt, moet de sanctie doeltreffend, evenredig en afschrikkend zijn.

(5)

Om de controles meer te concentreren op uitvoerproducten waarmee een relatief hoog restitutiebedrag is gemoeid, worden de voor de selectie van uitvoeraangiften vastgestelde maximale hoeveelheden en maximale restitutiebedragen die, op voorwaarde dat deze niet worden overschreden, doorgaans niet in aanmerking worden genomen bij de berekening van de minimumpercentages te verrichten controles, opgetrokken.

(6)

De voorspelbaarheid van douanecontroles tengevolge van een vast patroon van de controles door de douaneautoriteiten moet worden geminimaliseerd. Daarom moet er variatie zijn in het tijdstip waarop de douaneautoriteiten in de kantoren van de exporteur aankomen en de controles worden uitgevoerd. Parallel hieraan moet er strenger op worden toegezien dat de exporteurs geen producten meer substitueren nadat de aangifte ten uitvoer is ingediend en voordat de douane aankomt, door de uitvoerproducten te identificeren voordat zij worden geladen. De registratie van de fysieke controles door de douaneautoriteiten moet dienovereenkomstig worden aangepast.

(7)

Wanneer een lidstaat de derde alinea van artikel 3, lid 2, van Verordening (EEG) nr. 386/90 toepast, moet het mogelijk zijn de specifieke bepalingen toe te passen die zijn vastgesteld bij artikel 6 van Verordening (EG) nr. 2090/2002.

(8)

De substitutiecontroles moeten gericht zijn op alle uitvoer waarvoor nog geen fysieke controle is verricht bij het begin van de procedure. Het totale aantal substitutiecontroles en specifieke substitutiecontroles moet betrekking hebben op een representatief deel van de uitvoer die het douanegebied van de Gemeenschap verlaat. Dat aantal moet derhalve gebaseerd zijn op een percentage van het aantal controle-exemplaren T5 of equivalente documenten, en niet op het aantal dagen waarop met een restitutie uitgevoerde producten het douanegebied van de Gemeenschap verlaten.

(9)

Om te beslissen of substitutiecontroles dan wel specifieke substitutiecontroles zijn vereist, moet het douanekantoor van uitgang actief de aanwezigheid en deugdelijkheid van zegels controleren. Met het oog op de doeltreffendheid, de evenredigheid en de afschrikkende werking moeten in ten minste 10 % van de gevallen de zegels worden gecontroleerd.

(10)

De bepalingen inzake jaarverslagen in bijlage III bij Verordening (EG) nr. 2090/2002 moeten dienovereenkomstig worden aangepast.

(11)

De Verordeningen (EG) nr. 800/1999 en (EG) nr. 2090/2002 moeten daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(12)

De betrokken Comités van beheer hebben geen advies uitgebracht binnen de door hun voorzitter vastgestelde termijn,

1.

Artikel 5 wordt als volgt gewijzigd:

2.

Na artikel 8 wordt het volgende artikel 8 bis ingevoegd:

„Artikel 8 bis

In vak 44 van de aangifte ten uitvoer of het elektronische equivalent ervan en in vak 106 van het controle-exemplaar T5 of het equivalent ervan vermeldt de exporteur voor elke in het uitvoer- of het voorfixatiecertificaat als bedoeld in Verordening (EG) nr. 1291/2000 of in het restitutiecertificaat als bedoeld in hoofddstuk III van Verordening (EG) nr. 1043/2005 (5) vermelde eenheid van de betrokken producten of goederen de restitutievoet in EUR die geldt op de dag van vaststelling vooraf. Indien de uitvoerrestituties niet vooraf zijn vastgesteld, mag informatie over voor dezelfde producten of goederen betaalde uitvoerrestituties die niet ouder is dan 12 maanden, worden gebruikt. Indien de uit te voeren producten of goederen geen grens van een andere lidstaat overschrijden en indien de nationale valuta geen EUR is, mogen de restitutievoeten in de nationale valuta worden vermeld.

De bevoegde autoriteiten mogen de exporteur vrijstellen van de in de eerste alinea vastgestelde eisen indien de autoriteiten reeds een systeem toepassen in het kader waarvan de betrokken diensten reeds over deze informatie beschikken.

De exporteur kan ervoor kiezen een van de in bijlage XIV opgenomen vermeldingen aan te brengen in de aangiften ten uitvoer en in de controle-exemplaren T5 of equivalente documenten, indien het bedrag van de uitvoerrestitutie lager is dan 1 000 EUR.

3.

In artikel 51 wordt het volgende lid 1 bis ingevoegd:

„1 bis   Onverminderd het bepaalde in artikel 8 bis, tweede alinea, wordt, wanneer wordt geconstateerd dat niet aan de op grond van artikel 8 bis geldende verplichting inzake vermelding van de restitutievoet is voldaan, ervan uitgegaan dat de vermelde restitutievoet gelijk is aan nul. Indien het uitvoerrestitutiebedrag dat aan de hand van de op grond van artikel 8 bis meegedeelde informatie is berekend, lager is dan het toegepaste bedrag, is de voor de betrokken uitvoer verschuldigde restitutie gelijk aan de restitutie die geldt voor de daadwerkelijk uitgevoerde producten, verminderd met:

De eerste alinea is niet van toepassing indien de exporteur ten genoegen van de bevoegde autoriteiten aantoont dat de in die alinea bedoelde situatie is toe te schrijven aan overmacht of aan een duidelijke vergissing of, in voorkomend geval, dat zij gebaseerd was op correcte informatie met betrekking tot vorige betalingen.

De eerste alinea is niet van toepassing indien artikel 51, lid 1, van toepassing is met betrekking tot sancties op basis van dezelfde elementen op grond waarvan het recht op de uitvoerrestituties is vastgesteld.”.

4.

De bijlagen XIII en XIV, waarvan de tekst in bijlage I bij de onderhavige verordening is opgenomen, worden toegevoegd.

1.

Artikel 2 wordt als volgt gewijzigd:

2.

Aan artikel 5, lid 2, wordt de volgende alinea toegevoegd:

„De lidstaten zorgen ervoor dat het begin van de fysieke controle in de lokalen van de exporteur varieert in vergelijking met het opgegeven tijdstip voor het begin van de belading als bedoeld in artikel 5, lid 7, van Verordening (EG) nr. 800/1999.”.

3.

Aan artikel 6 wordt de volgende alinea toegevoegd:

„Bij toepassing van de derde alinea van artikel 3, lid 2, van Verordening (EEG) nr. 386/90 kan een lidstaat de regels toepassen waarin het eerste lid van onderhavige alinea voorziet.”.

4.

Artikel 8, lid 2, wordt vervangen door:

„2.   De bevoegde douaneambtenaar die de controle heeft verricht, stelt een gedetailleerd verslag over elke fysieke controle op.

In het controleverslag worden minstens vermeld:

De verslagen liggen gedurende drie jaar vanaf het jaar van uitvoer ter inzage in het douanekantoor dat de fysieke controle heeft uitgevoerd of op één plaats in de lidstaat.”.

5.

Artikel 10 wordt als volgt gewijzigd:

6.

Aan bijlage I, punt 1, wordt het volgende punt c) toegevoegd:

7.

Bijlage III wordt gewijzigd overeenkomstig bijlage II bij de onderhavige verordening.

22.2.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 48/27

(1)

Overeenkomstig artikel 6, lid 2, eerste alinea, en ter uitvoering van artikel 17, lid 2, van Verordening (EG) nr. 510/2006 zijn de door Italië ingediende aanvragen tot registratie van de benamingen „Pane di Matera” en „Tinca Gobba Dorata del Pianalto di Poirino” bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie  (2).

(2)

Aangezien bij de Commissie geen bezwaren zijn ingediend overeenkomstig artikel 7 van Verordening (EG) nr. 510/2006, moeten deze benamingen worden ingeschreven in het register van beschermde oorsprongsbenamingen en beschermde geografische aanduidingen,

22.2.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 48/29

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 1484/95 van de Commissie (4), zijn de uitvoeringsbepalingen van de regeling voor de toepassing van de aanvullende invoerrechten en de representatieve prijzen in de sectoren slachtpluimvee en eieren, alsmede voor ovoalbumine, vastgesteld.

(2)

Uit een regelmatige controle van gegevens waarvan wordt uitgegaan bij de vaststelling van de representatieve prijzen voor de producten van de sectoren slachtpluimvee en eieren, alsmede voor ovoalbumine, blijkt dat de representatieve prijzen voor de invoer van bepaalde producten moeten worden gewijzigd, met inachtneming van de naar gelang van de oorsprong optredende prijsverschillen. Derhalve moeten de representatieve prijzen voor die producten worden gepubliceerd.

(3)

Deze wijziging, gezien de marktsituatie, moet zo spoedig mogelijk worden toegepast.

(4)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor slachtpluimvee en eieren,

22.2.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 48/31

(1)

Het protocol tot vaststelling, voor de periode van 18 januari 2005 tot en met 17 januari 2011, van de vangstmogelijkheden en de financiële tegenprestatie, zoals bedoeld in de Overeenkomst tussen de Europese Economische Gemeenschap en de Republiek der Seychellen inzake de visserij voor de kust van de Seychellen, is vastgesteld bij Verordening (EG) nr. 115/2006 (1) van de Raad van 23 januari 2006.

(2)

Aangezien de door de huidige visserijovereenkomst geboden vangstmogelijkheden zeer goed worden benut, de Seychelse autoriteiten het partnerschap wensen te versterken en de communautaire autoriteiten dit protocol wensen af te stemmen op de andere tonijnprotocollen, hebben beide partijen wijzigingen in de vorm van een briefwisseling in het huidige protocol geparafeerd. Deze wijzigingen zijn opgenomen in een briefwisseling en hebben betrekking op een verhoging van de referentiehoeveelheid, de invoering van steun voor het partnerschap en de wijziging van de verhouding tussen het door de reders te betalen gedeelte en het uit de begroting van de Gemeenschap te betalen gedeelte.

(3)

Om ervoor te zorgen dat de wijzigingen in het protocol vanaf 18 januari 2008 in werking treden, moet de overeenkomst in de vorm van een briefwisseling worden ondertekend, onder voorbehoud van de definitieve sluiting ervan door de Raad.

(4)

Deze wijzigingen laten de sleutel voor de verdeling van de vangstmogelijkheden over de lidstaten ongemoeid,

22.2.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 48/37

(1)

De Gemeenschap heeft met Ivoorkust onderhandeld over een partnerschapsovereenkomst inzake visserij waarbij aan communautaire vaartuigen vangstmogelijkheden worden toegekend in de wateren waarover Ivoorkust de soevereiniteit of de jurisdictie voor visserijaangelegenheden bezit.

(2)

Na afloop van die onderhandelingen is op 5 april 2007 een nieuwe partnerschapsovereenkomst inzake visserij geparafeerd.

(3)

De overeenkomst inzake visserij tussen de Europese Economische Gemeenschap, enerzijds, en de regering van Ivoorkust, anderzijds, inzake de visserij voor de kust van Ivoorkust (1) wordt ingetrokken bij de nieuwe partnerschapsovereenkomst inzake visserij.

(4)

Om te garanderen dat de communautaire vaartuigen kunnen blijven vissen, is het van belang dat de nieuwe partnerschapsovereenkomst inzake visserij zo spoedig mogelijk wordt toegepast. Daarom hebben beide partijen een overeenkomst in de vorm van een briefwisseling inzake de voorlopige toepassing vanaf 1 juli 2007 van het geparafeerde protocol bij de nieuwe visserijpartnerschapsovereenkomst geparafeerd.

(5)

Het is in het belang van de Gemeenschap deze overeenkomst in de vorm van een briefwisseling goed te keuren.

(6)

Bepaald moet worden hoe de vangstmogelijkheden over de lidstaten moeten worden verdeeld,

22.2.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 48/64

(1)

Op 24 januari 2006 heeft de Raad Besluit 2006/116/EG aangenomen, houdende benoeming van de leden en plaatsvervangers van het Comité van de Regio’s voor de periode van 26 januari 2006 tot en met 25 januari 2010 (1).

(2)

Door het verstrijken van de ambtstermijn van de heer GALLEGO CUESTA is een zetel van een lid vrijgekomen. In het Comité van de Regio’s zijn twee zetels van plaatsvervangers vrijgekomen door het verstrijken van de ambtstermijn van de heren MARTÍN MALLÉN en SUÁREZ RODRÍGUEZ,

a)

tot lid:

en

b)

tot plaatsvervangers:

22.2.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 48/65

(1)

Bij brief van 15 juni 2004 werd de Commissie er door een burger van het Verenigd Koninkrijk van in kennis gesteld dat de Shetland Islands Council, de overheidsinstantie van het Verenigd Koninkrijk voor de Shetlandeilanden, aan de visserijsector steun had verleend, waarbij het mogelijk om onrechtmatige staatssteun ging. Bij brieven van 24 augustus 2004, 4 februari 2005, 11 mei 2005 en 16 december 2005 verzocht de Commissie het Verenigd Koninkrijk inlichtingen over die steun te verstrekken. Bij brieven van 10 december 2004, 6 april 2005, 8 september 2005 en 31 januari 2006 verstrekte het Verenigd Koninkrijk de Commissie nadere inlichtingen.

(2)

Bij brief van 13 september 2006 deelde de Commissie het Verenigd Koninkrijk mee dat zij had besloten de procedure van artikel 88, lid 2, van het EG-Verdrag ten aanzien van de steunmaatregel in te leiden. Het Verenigd Koninkrijk maakte zijn opmerkingen over de steun bij brieven van 16 oktober 2006 en 6 februari 2007.

(3)

Het besluit van de Commissie tot inleiding van de procedure is in het Publicatieblad van de Europese Unie bekendgemaakt (3). De Commissie heeft de belanghebbenden uitgenodigd hun opmerkingen over de betrokken steunmaatregel te maken.

(4)

De Commissie heeft van de belanghebbenden geen opmerkingen ontvangen.

(5)

De Shetland Islands Council heeft betalingen aan de visserijsector verricht in het kader van twee algemene steunmaatregelen, nl. „Aid to the Fish Catching and Processing Industry” (steun voor de visserijsector en de visverwerkende industrie) en „Aid to the Fish Farming Industry” (steun voor de viskwekerijsector), die in feite bestonden uit tal van verschillende steunregelingen die sinds de jaren 1970 van kracht waren. Een van die regelingen was de „Fishing Vessel Modernisation Scheme” (Steunregeling voor de modernisering van vissersvaartuigen), hieronder „de regeling” genoemd. In het kader van die regeling, die ten minste vanaf de jaren 1980 tot 14 januari 2005 is toegepast, kon steun worden verleend voor moderniseringswerken aan vissersvaartuigen die tot grote verbeteringen leidden, zoals een betere opslag van de vangsten, de vervanging van de motor, verbeteringen van de arbeidsomstandigheden of de veiligheid van de bemanning.

(6)

De steun bedroeg ten hoogste 10 % van de totale kosten van het verbeteringsproject, met een maximum van 40 000 GBP per vaartuig. Slechts één aanvraag per jaar kon in aanmerking worden genomen. Verbeteringsprojecten die meer kostten dan 50 % van de prijs van een nieuw vaartuig van dezelfde soort, waren niet subsidiabel, evenmin als werkzaamheden aan vaartuigen van minder dan vijf jaar oud. De werkzaamheden moesten voldoen aan alle door de Shetland Seafood Quality Control gespecificeerde normen.

(7)

Alle aanvragers moesten in het bezit zijn van een „Pressure stock licence” en andere relevante bekwaamheidscertificaten, en de aanvragers moesten lid worden van de „Shetlands Fishermen’s Association”.

(8)

De begunstigde van de steun moest zich ertoe verbinden het vaartuig voltijds te exploiteren, eigenaar van het vaartuig te blijven en de bemanning van het vaartuig voltijds in dienst te houden gedurende ten minste vijf jaar vanaf de ontvangst van de steun. Tot slot moesten de begunstigden elk jaar een verslag indienen waarin zij aantoonden dat aan alle voorwaarden werd voldaan, en omvatte de regeling een bepaling inzake de terugbetaling van de steun voor het geval de voowaarden niet werden vervuld.

(9)

De Commissie twijfelde er ernstig aan of de steun die na 1 juli 2001 in het kader van de regeling werd verleend, verenigbaar kon worden geacht met de voorschriften van de Richtsnoeren voor het onderzoek van de steunmaatregelen van de staten in de visserij- en aquacultuursector van 2001 (4) (hieronder „richtsnoeren van 2001” genoemd) juncto artikel 9 van Verordening (EG) nr. 2792/1999 van de Raad van 17 december 1999 tot vaststelling van de uitvoeringsbepalingen en voorwaarden voor de structurele acties van de Gemeenschap in de visserijsector (5), en met name met de bepaling dat voor de modernisering van vissersvaartuigen geen steun mag worden verleend als die betrekking heeft op de capaciteit, gemeten in tonnage of motorvermogen.

(10)

In zijn brieven van 16 oktober 2006 en 6 februari 2007 heeft het Verenigd Koninkrijk nadere gegevens verstrekt over de individuele steunbedragen die na 1 juli 2001 in het kader van de regeling werden verleend. In de periode van augustus 2002 tot en met juni 2005 werd in 23 gevallen steun verleend voor de modernisering van vissersvaartuigen; die steun had o.m. betrekking op systemen voor de behandeling van vis, brandbestrijdingssystemen, windassen of dekkranen en de vervanging van motoren. Het bedrag van de steun varieerde van 403 GBP tot 7 090 GBP per begunstigde.

(11)

Wat betreft de naleving van de bepaling van artikel 9 van Verordening (EG) nr. 2792/1999 op grond waarvan geen steun mag worden verleend als de modernisering betrekking heeft op de in tonnage of motorvermogen gemeten capaciteit, heeft het Verenigd Koninkrijk verklaard dat geen van de verbeteringen waarvoor steun werd verleend, invloed had op de brutotonnage of het motorvermogen van een van de betrokken vaartuigen.

(12)

Voorts heeft het Verenigd Koninkrijk inlichtingen verstrekt waaruit blijkt dat de toegekende steun in geen enkel geval meer bedroeg dan 40 % van de subsidiabele kosten.

(13)

Tot slot heeft het Verenigd Koninkrijk gesteld dat, als de Commissie een negatieve beschikking geeft, zij niet mag eisen dat de vóór 3 juni 2003 verleende steun wordt teruggevorderd, aangezien die terugvordering in strijd zou zijn met het beginsel van de bescherming van de legitieme verwachtingen. In dit verband verwees het Verenigd Koninkrijk naar Beschikking 2003/612/EG van de Commissie van 3 juni 2003 inzake leningen voor de aankoop van visserijquota op de Shetlandeilanden (Verenigd Koninkrijk) (6) en Beschikking 2006/226/EG van de Commissie van 7 december 2005 betreffende investeringen van Shetland Leasing and Property Developments Ltd op de Shetlandeilanden (Verenigd Koninkrijk) (7), waarin is bepaald dat de Shetland Islands Council er tot 3 juni 2003 terecht is vanuit gegaan dat de voor die steun gebruikte middelen privémiddelen, en geen overheidsmiddelen waren.

(14)

Eerst moet worden uitgemaakt of de maatregel als staatssteun kan worden beschouwd en zo ja, of hij verenigbaar is met de gemeenschappelijke markt. De steun is toegekend aan een beperkt aantal bedrijven in de visserijsector en heeft dus een selectief karakter. De Shetland Islands Council heeft de steun toegekend uit staatsmiddelen. De steun kwam ten goede aan begunstigden die rechtstreeks concurreren met andere bedrijven in de visserijsector, zowel in het Verenigd Koninkrijk als in andere lidstaten. Daarom vervalsen de maatregelen de mededinging of dreigen zij de mededinging te vervalsen en moeten zij worden beschouwd als staatssteun in de zin van artikel 87, lid 1, van het EG-Verdrag.

(15)

Met betrekking tot staatssteun in de visserijsector wordt staatssteun geacht verenigbaar te zijn met de gemeenschappelijke markt als wordt voldaan aan de voorwaarden van de Richtsnoeren voor het onderzoek van staatssteun in de visserij- en aquacultuursector van 2004 (8) (hieronder „richtsnoeren van 2004” genoemd). In punt 5.3, tweede alinea, van de richtsnoeren van 2004 is bepaald dat „onrechtmatige steun in de zin van artikel 1, onder f), van Verordening (EG) nr. 659/1999 zal worden beoordeeld overeenkomstig de richtsnoeren die van toepassing zijn op het tijdstip van inwerkingtreding van het besluit tot vaststelling van de steun”. Dit strookt ook met de algemene regels die de Commissie geeft in haar mededeling betreffende de vaststelling van regels voor de beoordeling van onrechtmatig verleende staatssteun (9). De steun moet dus worden beoordeeld op de verenigbaarheid ervan met de richtsnoeren van 2001 en de richtsnoeren van 2004.

(16)

Overeenkomstig punt 2.2.3.2 van de richtsnoeren van 2001, die vanaf 1 juli 2001 op de bestaande steun van toepassing waren, kan steun voor de modernisering van vaarklare vissersvaartuigen als verenigbaar met de gemeenschappelijke markt worden beschouwd als aan de ter zake geldende voorschriften van Verordening (EG) nr. 2792/1999 is voldaan.

(17)

In de artikelen 6, 7, 9 en 10 en bijlage III van Verordening (EG) nr. 2792/1999 is bepaald dat de inbreng van nieuwe capaciteit moet worden gecompenseerd door zonder overheidssteun aan de vloot een capaciteit te onttrekken die ten minste gelijk is aan de in de betrokken vlootsegmenten ingebrachte nieuwe capaciteit. Voor wat de periode tot en met 31 december 2001 betreft, gold dat, als de doelstellingen i.v.m. de omvang van de vloot nog niet waren nageleefd, een capaciteit moest worden onttrokken die ten minste 30 % groter was dan de ingebrachte nieuwe capaciteit.

(18)

De steun mag alleen worden toegekend als de lidstaat de informatie over de toepassing van het meerjarig oriëntatieprogramma heeft verstrekt, voldoet aan Verordening (EEG) nr. 2930/86 van de Raad van 22 september 1986 houdende definities van de kenmerken van vissersvaartuigen (10), de permanente regelingen voor vernieuwing en modernisering van de vloot uit hoofde van artikel 6 van Verordening (EG) nr. 2792/1999 heeft uitgevoerd en voldoet aan de algemene doelstellingen van het meerjarige oriëntatieprogramma.

(19)

Voorts kan de steun voor de modernisering van de vissersvaartuigen uitsluitend worden toegekend als die geen betrekking heeft op de capaciteit, gemeten in tonnage of motorvermogen.

(20)

Tot slot moeten de vaartuigen in het vlootregister zijn ingeschreven en moeten wijzigingen in de kenmerken van de vaartuigen aan dit register worden meegedeeld. De vervanging van vistuig komt niet voor steun is aanmerking.

(21)

Aangezien de Shetlandeilanden een regio van doelstelling 1 zijn, kan steun worden verleend tot ten hoogste 40 % van de totale subsidiabele kosten.

(22)

Op 1 januari 2003 werden de betrokken artikelen en bijlage van Verordening (EG) nr. 2792/1999 gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 2369/2002 (11). Deze wijziging behoudt de voorwaarden van Verordening (EG) nr. 2792/1999 voor de toekenning van steun voor de modernisering van vissersvaartuigen, en verscherpt ze nog, in die zin dat de steun nu alleen nog maar mag worden toegekend als die niet wordt gebruikt om de doeltreffendheid van het vistuig te vergroten.

(23)

Wat betreft de voorwaarde dat de steun geen betrekking mag hebben op de in tonnage of motorvermogen gemeten capaciteit, bestaat de bij Verordening (EG) nr. 2369/2002 aangebrachte wijziging erin dat van die beperking mag worden afgeweken als het gaat om steun die in overeenstemming is met artikel 11, lid 5, van Verordening (EG) nr. 2371/2002 (12), op grond waarvan de capaciteit mag toenemen als het moderniseringswerken aan het hoofddek betreft die bedoeld zijn om de veiligheid aan boord, de arbeidsomstandigheden, de hygiëne en de productkwaliteit te verbeteren.

(24)

Wat betreft de voorwaarden voor de vervanging van vistuig werd Verordening (EG) nr. 2792/1999 vervolgens gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 1421/2004 (13), die van kracht werd op 26 augustus 2004. Op grond van Verordening (EG) nr. 2792/1999, aldus gewijzigd, kan vervanging van vistuig als een in aanmerking komende uitgave worden beschouwd als voor het vaartuig een herstelplan is opgesteld en het vaartuig wordt verplicht de betrokken visserij stop te zetten en met ander vistuig op andere soorten te vissen. In een dergelijk geval kan de Commissie besluiten dat, indien de vangstmogelijkheden aanzienlijk worden beperkt door een herstelplan, de eerste vervanging van vistuig als een in aanmerking komende uitgave mag worden beschouwd.

(25)

De richtsnoeren van 2004 moeten vanaf 1 januari 2005 worden toegepast op alle bestaande regelingen. Wat de steun voor de modernisering van vissersvaartuigen betreft, verwijzen deze richtsnoeren naar de artikelen 9 en 10 en bijlage III, punt 1.4, van Verordening (EG) nr. 2792/1999 en blijven dus dezelfde voorwaarden gelden.

(26)

Uit de inlichtingen die het Verenigd Koninkrijk heeft verstrekt, kan worden afgeleid dat van augustus 2002 tot en met juni 2005 in 23 gevallen steun werd verleend voor de modernisering van vaartuigen; in 5 gevallen diende deze steun voor de vervanging van de motor en in één geval voor een project betreffende de hulpmotor, de pomp en de koppelingseenheid.

(27)

Volgens het Verenigd Koninkrijk had geen van deze door de steun vergemakkelijkte verbeteringen invloed op de brutotonnage of het motorvermogen van een van de betrokken vaartuigen en was de steun bijgevolg in overeenstemming met de bepalingen van de desbetreffende richtsnoeren.

(28)

Wat betreft de 17 subsidies voor de modernisering van vaartuigen waarbij het niet ging om de vervanging van de motor of om een project betreffende de hulpmotor, de pomp en de koppelingseenheid, heeft het Verenigd Koninkrijk gegevens verstrekt waaruit blijkt dat de steun in overeenstemming is met de richtsnoeren die van toepassing waren op het tijdstip waarop de steun werd toegekend.

(29)

Wat evenwel de zes overige subsidies betreft, mag de steun overeenkomstig artikel 9, lid 1, onder c), i), van Verordening (EG) nr. 2792/1999 geen betrekking hebben „op de capaciteit in tonnage of motorvermogen”. De vervanging van een motor van een vissersvaartuig heeft betrekking op de in motorvermogen gemeten capaciteit van het vaartuig en dus mag daarvoor geen steun worden verleend. De heer Holmquist, directeur-generaal Visserij, heeft dit nog eens bevestigd in zijn brief van 5 mei 2003 (referentie D(2003)37148). Volgens dezelfde redenering mag geen steun worden toegestaan voor het project betreffende de hulpmotor, de pomp en de koppelingseenheid.

(30)

Met betrekking tot de in Verordening (EG) nr. 2792/1999 aangebrachte wijzigingen die zijn vermeld in overweging 23, vonden de zes moderniseringsprojecten allemaal plaats onder het dek en kunnen zij daarom niet worden geacht onder artikel 11, lid 5, van Verordening (EG) nr. 2371/2002 te vallen.

(31)

In het licht van de overwegingen 26 tot en met 30 is de Commissie van oordeel dat de steun die in het kader van de regeling werd verleend voor de zes moderniseringsprojecten die betrekking hadden op de in tonnage of motorvermogen gemeten capaciteit van de vaartuigen, niet in overeenstemming is met artikel 9, lid 1, onder c), i), van Verordening (EG) nr. 2792/1999 en dus onverenigbaar is met de richtsnoeren van 2001 en 2004. De andere steun die in het kader van de regeling is verstrekt, is wel verenigbaar met die bepalingen.

(32)

Overeenkomstig artikel 14, lid 1, van Verordening (EG) nr. 659/1999 moet de Commissie, in het geval van negatieve beschikkingen inzake onrechtmatige steun, bepalen dat de betrokken lidstaat alle nodige maatregelen moet nemen om de steun van de begunstigde terug te vorderen.

(33)

Het Verenigd Koninkrijk heeft aangevoerd dat de Commissie niet mag eisen dat de steun wordt teruggevorderd als die terugvordering in strijd zou zijn met het beginsel van de bescherming van de legitieme verwachtingen, en beweert dat dit beginsel in dit geval van toepassing is.

(34)

De middelen die voor de financiering van de regeling zijn gebruikt, zijn dezelfde als die welke zijn aangewend voor de steun ten aanzien waarvan de Commissie een negatieve beschikking heeft gegeven bij de Beschikkingen 2003/612/EG en 2006/226/EG (zie overweging 13 van de onderhavige beschikking). In die gevallen was de Commissie van oordeel dat deze middelen met het oog op de toepassing van artikel 87 van het EG-Verdrag als staatsmiddelen moesten worden beschouwd. Tegelijk erkende de Commissie dat, in de specifieke context van die gevallen, de Shetland Islands Council en de andere betrokken instanties, door de combinatie van een aantal elementen, legitieme verwachtingen met betrekking tot het privékarakter van de betrokken middelen hadden gecreeerd, waardoor het niet mogelijk was de onverenigbare staatssteun terug te vorderen.

(35)

In het onderhavige geval kunnen de elementen waamee in die twee beschikkingen van de Commissie rekening is gehouden, evenwel niet op dezelfde wijze worden toegepast en werden geen legitieme verwachtingen gecreëerd. De Commissie wijst met name op de handelswijze en de verklaringen van het Verenigd Koninkrijk, waaruit duidelijk blijkt dat de bevoegde autoriteiten op de tijdstippen waarop de steun werd verleend, ervan overtuigd waren dat de regeling de facto een staatssteunregeling was en dat de daarvoor geldende regels van toepassing waren.

(36)

De Commissie is tot die conclusie gekomen vanuit de constatering dat de betrokken regeling, in tegenstelling tot de steun ten aanzien waarvan de Beschikkingen 2003/612/EG en 2006/226/EG werden gegeven, is ingesteld als een normale steunregeling en betrekking heeft op rechtstreeks aan de vissers verleende subsidies die rechtstreeks zijn toegekend door de Shetland Islands Council. Voorts blijkt in dit specifieke geval duidelijk dat de autoriteiten van het Verenigd Koninkrijk zelf van mening waren dat de regels voor de staatssteun van toepassing waren, aangezien zij de uitgaven voor de regeling altijd hebben gemeld in de jaarlijkse verslagen over staatssteun die overeenkomstig de communautaire verplichtingen aan de Commissie werden voorgelegd. In zijn antwoord op vragen van de Commissie heeft het Verenigd Koninkrijk het volgende gesteld (brief van 10 december 2004): „Zoals vereist, werden de betalingen in het kader van de regelingen gedurende vele jaren vermeld in het jaarregister voor staatssteun en werd jaarlijks een overzicht naar de Commissie gestuurd” en (brief van 6 april 2005): „Onze autoriteiten hebben jarenlang te goeder trouw gehandeld en geleefd in de overtuiging dat de regelingen in overeenstemming waren met de richtsnoeren voor staatssteun.”.

(37)

Gelet op deze verklaringen en op de specifieke kenmerken van het onderhavige geval is de Commissie van mening dat de eis tot terugvordering van de steun niet kan worden geacht in strijd te zijn met het algemene beginsel van het gemeenschapsrecht. Bijgevolg is de Commissie overeenkomstig artikel 14, lid 1, van Verordening (EG) nr. 659/1999 van mening dat het Verenigd Koninkrijk alle nodige maatregelen dient te nemen om de steun van de begunstigden van de regeling terug te vorderen, behalve in die gevallen waarin Verordening (EG) nr. 875/2007 van de Commissie van 24 juli 2007 betreffende de toepassing van de artikelen 87 en 88 van het EG-Verdrag op de-minimissteun in de visserijsector en tot wijziging van Verordening (EG) nr. 1860/2004 (14) van toepassing is.

(38)

In dit verband moet erop worden gewezen dat de terug te vorderen steun overeenkomstig artikel 14, lid 2, van Verordening (EG) nr. 659/1999 rente moet omvatten om te garanderen dat de daadwerkelijke mededinging wordt hersteld. Deze rente moet op samengestelde grondslag worden berekend overeenkomstig hoofdstuk V van Verordening (EG) nr. 794/2004 van de Commissie (15).

(39)

De Commissie verzoekt het Verenigd Koninkrijk haar de bijgevoegde vragenlijst betreffende de huidige stand van de terugvorderingsprocedure terug te sturen en een lijst op te stellen van de begunstigden van wie steun moet worden teruggevorderd.

(40)

In het licht van de beoordeling in deel IV is de Commissie van mening dat het Verenigd Koninkrijk, in strijd met artikel 88, lid 3, van het EG-Verdrag, onrechtmatige steun heeft verleend in het kader van de Steunregeling voor de modernisering van vissersvaartuigen.

(41)

De Commissie is van oordeel dat de steun die in het kader van die regeling is verleend, met de gemeenschappelijke markt verenigbaar is, behalve de steun voor moderniseringsprojecten die betrekking hadden op de capaciteit, gemeten in tonnage of motorvermogen,

a)

de lijst van de begunstigden die steun als bedoeld in artikel 1, lid 2, van deze beschikking hebben ontvangen voor zover die steun niet onder Verordening (EG) nr. 875/2007 valt, en het totale steunbedrag dat elk van hen heeft ontvangen;

b)

het totale bedrag (hoofdsom en rente) dat van elke begunstigde moet worden teruggevorderd;

c)

een gedetailleerde beschrijving van de maatregelen die reeds zijn genomen of die zullen worden genomen om aan deze beschikking te voldoen; en

d)

documenten waaruit blijkt dat de begunstigden zijn aangemaand de steun terug te betalen.

22.2.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 48/71

(1)

Bij brief van 15 juni 2004 werd de Commissie er door een burger van het Verenigd Koninkrijk van in kennis gesteld dat de Shetland Islands Council, de overheidsinstantie van het Verenigd Koninkrijk voor de Shetlandeilanden, onrechtmatige steun had verleend. Bij brieven van 24 augustus 2004, 4 februari 2005, 11 mei 2005 en 16 december 2005 verzocht de Commissie het Verenigd Koninkrijk inlichtingen over die steun te verstrekken. Het Verenigd Koninkrijk verstrekte de Commissie nadere inlichtingen bij brieven van 10 december 2004, 6 april 2005, 8 september 2005 en 31 januari 2006.

(2)

Bij brief van 13 september 2006 deelde de Commissie het Verenigd Koninkrijk mee dat zij had besloten de procedure van artikel 88, lid 2, van het EG-Verdrag in te leiden. Het Verenigd Koninkrijk maakte zijn opmerkingen over de zaak bij brieven van 16 oktober 2006 en 30 januari 2007.

(3)

Het besluit van de Commissie tot inleiding van de procedure is bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie van 28 november 2006 (3). De Commissie heeft de belanghebbenden uitgenodigd hun opmerkingen over de steunmaatregel te maken. Er werden geen opmerkingen ontvangen.

(4)

De Shetland Islands Council heeft betalingen aan de visserijsector verricht in het kader van twee algemene steunmaatregelen, nl. „Aid to the Fish Catching and Processing Industry” (steun voor de visserijsector en de visverwerkende industrie) en „Aid to the Fish Farming Industry” (steun voor de viskwekerijsector), die in feite bestonden uit tal van verschillende steunregelingen, o.a. de „Fish Factory Improvement Scheme” (Regeling voor de verbetering van de visserijbedrijven).

(5)

In het kader van de Regeling voor de verbetering van de visserijbedrijven (hieronder „de regeling” genoemd) kon steun worden verleend voor de aankoop van nieuwe machines en uitrusting voor visverwerking en voor de bouw, verbetering en uitbreiding van visserijbedrijven. De kosten voor de herstelling van machines of gebouwen waren evenwel niet subsidiabel. Tweedehands uitrusting werd slechts in bijzondere omstandigheden voor steun in aanmerking genomen en moest door een onafhankelijk technicus worden onderzocht en worden gecertificeerd als zijnde in goede staat.

(6)

De steun bedroeg ten hoogste 20 % van de subsidiabele kosten en het maximumbedrag was vastgesteld op 20 000 GBP voor bedrijven met een omzet van minder dan 1 000 000 GBP, op 25 000 GBP voor bedrijven met een omzet van 1 000 000 GBP tot 3 000 000 GBP, en op 30 000 GBP voor bedrijven met een omzet van meer dan 3 000 000 GBP.

(7)

Van 13 augustus 1993 tot en met 15 december 2004 werden in het kader van de regeling betalingen verricht aan Shetland Fish Products Limited, een bedrijf dat zich toelegt op de productie van vismeel en visolie die niet voor menselijke consumptie zijn bestemd. Hierbij ging het om de volgende bedragen:

(8)

In haar besluit tot inleiding van de procedure was de Commissie van oordeel dat de voorwaarden van de regeling en het grootste deel van de verleende steun verenigbaar waren met de gemeenschappelijke markt, aangezien werd voldaan aan de voorwaarden van Verordening (EG) nr. 3699/93 van de Raad van 21 december 1993 tot vaststelling van de criteria en voorwaarden voor de structurele bijstand van de Gemeenschap in de sector visserij/aquacultuur en verwerking/afzet van de producten daarvan (4) en van Verordening (EG) nr. 2792/1999 van de Raad van 17 december 1999 tot vaststelling van de uitvoeringsbepalingen en voorwaarden voor de structurele acties van de Gemeenschap in de visserijsector (5), die van toepassing waren op de respectieve tijdstippen waarop de steun werd verleend.

(9)

Daarentegen had de Commissie ernstige twijfels bij de verenigbaarheid met de gemeenschappelijke markt van de steun die aan Shetland Fish Products Limited werd toegekend, aangezien die steun werd verleend voor investeringen voor de verwerking en de afzet van visserij- en aquacultuurproducten die bestemd waren om te worden gebruikt en te worden verwerkt voor andere doeleinden dan menselijke consumptie, wat niet was toegestaan op grond van Verordening (EG) nr. 3699/93 en Verordening (EG) nr. 2792/1999.

(10)

In zijn antwoord van 16 oktober 2006 heeft het Verenigd Koninkrijk nadere gegevens verstrekt over de steun die aan Shetland Fish Products Limited is verleend.

(11)

Het Verenigd Koninkrijk bevestigde dat de steun die aan dat bedrijf is verleend, niet kan worden geacht in overeenstemming te zijn met Verordening (EG) nr. 3699/93 en Verordening (EG) nr. 2792/1999. Het Verenigd Koninkrijk verklaarde dat de beheerders van de regeling op het ogenblik waarop de subsidies werden toegestaan, er niet van op de hoogte waren dat steun voor de verwerking en de afzet van visserij- en aquacultuurproducten die bestemd zijn om te worden gebruikt en te worden verwerkt voor andere doeleinden dan menselijke consumptie, bij deze verordeningen was uitgesloten.

(12)

Toch wees het Verenigd Koninkrijk erop dat minstens een van de investeringen, namelijk die waarvoor op 3 september 1998 een subsidie van 1 592 GBP werd verleend, betrekking had op milieuverbeteringen, namelijk de recoating van een van de bedrijfsgebouwen, die tot doel had het gebouw „af te dichten” en zo de uitstoot van verontreinigde lucht te verminderen. Volgens het Verenigd Koninkrijk kon deze steun verenigbaar worden geacht met punt 2.0, onder b), van bijlage III bij Verordening (EG) nr. 3699/93.

(13)

Tot slot heeft het Verenigd Koninkrijk gesteld dat, als de Commissie een negatieve beschikking geeft, zij niet mag eisen dat de vóór 3 juni 2003 verleende steun wordt teruggevorderd, aangezien die terugvordering in strijd zou zijn met het beginsel van de bescherming van de legitieme verwachtingen. In dit verband verwees het Verenigd Koninkrijk naar Beschikking 2003/612/EG van de Commissie van 3 juni 2003 inzake leningen voor de aankoop van visserijquota op de Shetlandeilanden (Verenigd Koninkrijk) (6) en Beschikking 2006/226/EG van de Commissie van 7 december 2005 betreffende investeringen van Shetland Leasing and Property Developments Ltd op de Shetlandeilanden (Verenigd Koninkrijk) (7), waarin is bepaald dat de Shetland Islands Council er tot 3 juni 2003 terecht is vanuit gegaan dat de voor die steun gebruikte middelen privémiddelen, en geen overheidsmiddelen waren.

(14)

Eerst moet worden uitgemaakt of de maatregel als staatssteun kan worden beschouwd en zo ja, of hij verenigbaar is met de gemeenschappelijke markt.

(15)

De steun is toegekend aan één bedrijf in de visserijsector en heeft dus een selectief karakter. De steun werd door de Shetland Islands Council uit staatsmiddelen verleend en kwam Shetland Fish Products Limited ten goede, een bedrijf dat rechtstreeks concurreert met andere bedrijven in de visserijsector, zowel in het Verenigd Koninkrijk als in andere lidstaten. Daarom vervalst de steun de mededinging of dreigt hij die te vervalsen en lijkt het hierbij te gaan om staatssteun in de zin van artikel 87 van het EG-Verdrag.

(16)

Volgens het Verenigd Koninkrijk werden de twee algemene regelingen reeds toegepast vóór de toetreding van het Verenigd Koninkrijk tot de Europese Economische Gemeenschap. Hoe het ook zij, door het ontbreken van documenten over het verleden, kan het Verenigd Koninkrijk niet bewijzen dat de steunmaatregelen reeds bestonden voordat het Verenigd Koninkrijk tot de Gemeenschap toetrad. Bovendien heeft het Verenigd Koninkrijk bevestigd dat de steunregelingen in de loop van de jaren zijn gewijzigd en dat die wijzigingen nooit overeenkomstig artikel 88, lid 3, van het EG-Verdrag (ex artikel 93, lid 3) ter kennis van de Commissie zijn gebracht. Bijgevolg moeten de steunmaatregelen als nieuwe steunregelingen worden beschouwd.

(17)

Bij Verordening (EG) nr. 659/1999 van de Raad is geen verjaringstermijn vastgesteld voor het onderzoek van „onrechtmatige steun” zoals omschreven in artikel 1, onder f), van die verordening, namelijk steun die tot uitvoering wordt gebracht voordat de Commissie haar conclusie kan trekken wat betreft de verenigbaarheid ervan met de gemeenschappelijke markt. In artikel 15 van die verordening is evenwel bepaald dat de bevoegdheid van de Commissie om de terugvordering van de steun te eisen, verjaart na een termijn van tien jaar, dat deze termijn ingaat op de dag waarop de onrechtmatige steun aan de begunstigde is verleend en dat de verjaring wordt gestuit door elke maatregel van de Commissie. Bijgevolg oordeelt de Commissie dat in dit geval geen onderzoek nodig is naar de steun die verjaard is, d.w.z. de steun die werd verleend méér dan tien jaar voordat de Commissie enige maatregel nam.

(18)

De Commissie is van oordeel dat de verjaring in dit geval werd gestuit door het verzoek om informatie dat zij het Verenigd Koninkrijk op 24 augustus 2004 heeft toegezonden. Bijgevolg is de steun die vóór 24 augustus 1994 aan de begunstigden werd verleend, verjaard. Daarom heeft de Commissie alleen de steun beoordeeld die werd verleend bij de besluiten die na 24 augustus 1994 zijn genomen.

(19)

Staatssteun kan als verenigbaar met de gemeenschappelijke markt worden beschouwd wanneer die in aanmerking komt voor een van de uitzonderingen waarin het EG-Verdrag voorziet. Met betrekking tot staatssteun in de visserijsector wordt staatssteun geacht verenigbaar te zijn met de gemeenschappelijke markt als wordt voldaan aan de voorwaarden van de Richtsnoeren voor het onderzoek van staatssteun in de visserij- en aquacultuursector (8) van 2004 (hieronder „richtsnoeren van 2004” genoemd). In punt 5.3, tweede alinea, van die richtsnoeren is bepaald dat „onrechtmatige steun in de zin van artikel 1, onder f), van Verordening (EG) nr. 659/1999 zal worden beoordeeld overeenkomstig de richtsnoeren die van toepassing zijn op het tijdstip van inwerkingtreding van het besluit tot vaststelling van de steun”. De steun moet dus worden beoordeeld op de verenigbaarheid ervan met de Richtsnoeren voor het onderzoek van de nationale steunmaatregelen in de visserij- en aquacultuursector (9) van 1997 (hieronder „richtsnoeren van 1997” genoemd) en de Richtsnoeren voor het onderzoek van de steunmaatregelen van de staten in de visserij- en aquacultuursector (10) van 2001 (hieronder „richtsnoeren van 2001” genoemd).

(20)

Op grond van punt 2.3 van de richtsnoeren van 1997 en van 2001 kan steun voor investeringen op het gebied van de verwerking en de afzet van visserijproducten verenigbaar worden geacht met de gemeenschappelijke markt mits de voorwaarden voor de toekenning vergelijkbaar zijn met die welke in Verordening (EG) nr. 3699/93, respectievelijk Verordening (EG) nr. 2792/1999, zijn vastgesteld en minstens even stringent zijn, en op voorwaarde dat de staatssteun, omgerekend in subsidie-equivalent, niet hoger is dan het totaal aan nationale en communautaire subsidies dat is vastgesteld in bijlage IV bij die verordeningen.

(21)

Overeenkomstig zowel artikel 11 en bijlage III, punt 2.4, van Verordening (EG) nr. 3699/93 als artikel 13 en bijlage III, punt 2.4, van Verordening (EG) nr. 2792/1999 moeten subsidiabele investeringen betrekking hebben op met name bouw en aankoop van gebouwen en installaties, aankoop van nieuwe voorzieningen en installaties die nodig zijn voor de verwerking en afzet van visserij- en aquacultuurproducten tussen het lossen en het stadium van het eindproduct en de toepassing van nieuwe technologieën die met name gericht zijn op verbetering van het concurrentievermogen.

(22)

Overeenkomstig deze bepalingen komen investeringen niet voor steun in aanmerking als zij betrekking hebben op visserij- en aquacultuurproducten die bestemd zijn om te worden gebruikt en te worden verwerkt voor andere doeleinden dan menselijke consumptie, behalve als het gaat om investeringen die uitsluitend zijn bestemd voor de behandeling, de verwerking en de afzet van afval van visserij- en aquacultuurproducten.

(23)

Het Verenigd Koninkrijk heeft bevestigd dat het bij elke aan Shetland Fish Products Limited verleende steun ging om steun voor de verwerking en de afzet van visserij- en aquacultuurproducten die bestemd waren om te worden gebruikt en te worden verwerkt voor andere doeleinden dan menselijke consumptie. Bijgevolg voldoet de steun niet aan de in overweging 22 bedoelde bepalingen en dus ook niet aan de richtsnoeren van 1997 en de richtsnoeren van 2001, zodat hij onverenigbaar is met de gemeenschappelijke markt.

(24)

Het Verenigd Koninkrijk heeft er evenwel op gewezen dat het bij de op 3 september 1998 verleende subsidie van 1 592 GBP ging om steun voor investeringen betreffende milieuverbeteringen, die verenigbaar zou kunnen zijn met punt 2.0, onder b), van bijlage III bij Verordening (EG) nr. 3699/93.

(25)

Overeenkomstig punt 2.0, onder b), van bijlage III bij Verordening (EG) nr. 3699/93 komen materiële investeringen op de in titel III van die verordening bedoelde gebieden die bestemd zijn voor het verbeteren van de omstandigheden met betrekking tot de hygiëne of de gezondheid van mens of dier, voor het verbeteren van de kwaliteit van de producten of voor vermindering van milieuhinder, voor steun in aanmerking. Een van de in titel III van die verordening vermelde gebieden is „verwerking en afzet van visserij- en aquacultuurproducten” (punt 2.4 van die titel). Dus kan investeringssteun ten behoeve van de verwerking en de afzet, zelfs al gaat het om een bedrijf dat producten verwerkt en afzet die niet voor menselijke consumptie zijn bestemd, inderdaad verenigbaar worden geacht als de investering bedoeld is om de milieuhinder te verminderen.

(26)

Er is steun verleend voor de recoating van een van de bedrijfsgebouwen, die tot doel had het gebouw „af te dichten” en zo de uitstoot van verontreinigde lucht te verminderen. De Commissie is van oordeel dat dit soort steun verenigbaar kan worden geacht met punt 2.0, onder b), van bijlage III bij Verordening (EG) nr. 3699/93 en dat deze specifieke subsidie van 1 592 GBP dus verenigbaar is met de gemeenschappelijke markt.

(27)

Overeenkomstig artikel 14, lid 1, van Verordening (EG) nr. 659/1999 moet de Commissie, in het geval van negatieve beschikkingen inzake onrechtmatige steun, bepalen dat de betrokken lidstaat alle nodige maatregelen moet nemen om de steun van de begunstigde terug te vorderen.

(28)

Het Verenigd Koninkrijk heeft aangevoerd dat de Commissie niet mag eisen dat de steun wordt teruggevorderd als die terugvordering in strijd zou zijn met het beginsel van de bescherming van de legitieme verwachtingen, en beweert dat dit beginsel in dit geval van toepassing is.

(29)

De middelen die voor de financiering van de regeling zijn gebruikt, zijn dezelfde als die welke zijn aangewend voor de steun ten aanzien waarvan de Commissie een negatieve beschikking heeft gegeven bij de Beschikkingen 2003/612/EG en 2006/226/EG (zie overweging 13 van de onderhavige beschikking). In die gevallen was de Commissie van oordeel dat deze middelen met het oog op de toepassing van artikel 87, lid 1, van het EG-Verdrag als staatsmiddelen moesten worden beschouwd. Tegelijk erkende de Commissie dat, in de specifieke context van die gevallen, de autoriteiten van de Shetlandeilanden en de andere betrokken instanties, door de combinatie van een aantal elementen, legitieme verwachtingen met betrekking tot het privékarakter van de betrokken middelen hadden gecreëerd, waardoor het niet mogelijk was de onverenigbare staatssteun terug te vorderen.

(30)

De Commissie is evenwel van mening dat in het onderhavige geval de elementen waarmee in de Beschikkingen 2003/612/EG en 2006/226/EG rekening is gehouden, niet op dezelfde wijze kunnen worden toegepast en dat er geen legitieme verwachtingen werden gecreëerd. De Commissie wijst met name op de handelswijze en de verklaringen van het Verenigd Koninkrijk, waaruit duidelijk blijkt dat de bevoegde autoriteiten op de tijdstippen waarop de steun werd verleend, ervan overtuigd waren dat de regeling de facto een staatssteunregeling was en dat de daarvoor geldende regels van toepassing waren.

(31)

De Commissie is tot die conclusie gekomen vanuit de constatering dat de betrokken regeling, in tegenstelling tot de steun ten aanzien waarvan de Beschikkingen 2003/612/EG en 2006/226/EG werden gegeven, is ingesteld als een normale steunregeling en betrekking heeft op rechtstreeks aan de vissers verleende subsidies die rechtstreeks zijn toegekend door de Shetland Islands Council. Voorts blijkt in dit specifieke geval duidelijk dat het Verenigd Koninkrijk zelf van mening was dat de regels voor de staatssteun van toepassing waren, aangezien het de uitgaven voor de regeling altijd heeft gemeld in de jaarlijkse verslagen over staatssteun die overeenkomstig de communautaire verplichtingen aan de Commissie werden voorgelegd. In zijn antwoord op vragen van de Commissie heeft het Verenigd Koninkrijk het volgende gesteld (brief van 10 december 2004): „Zoals vereist, werden de betalingen in het kader van de regelingen gedurende vele jaren vermeld in het jaarregister voor staatssteun en werd jaarlijks een overzicht naar de Commissie gestuurd” en (brief van 6 april 2005): „Onze autoriteiten hebben jarenlang te goeder trouw gehandeld en geleefd in de overtuiging dat de regelingen in overeenstemming waren met de richtsnoeren voor staatssteun.”.

(32)

Gelet op deze verklaringen en op de specifieke kenmerken van het onderhavige geval is de Commissie van mening dat de eis tot terugvordering van de steun niet kan worden geacht in strijd te zijn met een algemeen beginsel van het gemeenschapsrecht. Bijgevolg is de Commissie overeenkomstig artikel 14, lid 1, van Verordening (EG) nr. 659/1999 van mening dat het Verenigd Koninkrijk alle nodige maatregelen dient te nemen om de steun van de begunstigde van de regeling terug te vorderen, behalve in die gevallen waarin Verordening (EG) nr. 875/2007 van de Commissie van 24 juli 2007 betreffende de toepassing van de artikelen 87 en 88 van het EG-Verdrag op de-minimissteun in de visserijsector en tot wijziging van Verordening (EG) nr. 1860/2004 (11) van toepassing is.

(33)

In dit verband moet erop worden gewezen dat de terug te vorderen steun overeenkomstig artikel 14, lid 2, van Verordening (EG) nr. 659/1999 rente moet omvatten om te garanderen dat de daadwerkelijke mededinging wordt hersteld. Deze rente moet op samengestelde grondslag worden berekend overeenkomstig hoofdstuk V van Verordening (EG) nr. 794/2004 van de Commissie (12).

(34)

De Commissie verzoekt het Verenigd Koninkrijk haar de bijgevoegde vragenlijst betreffende de huidige stand van de terugvorderingsprocedure terug te sturen.

(35)

In het licht van de beoordeling in deel IV is de Commissie van mening dat het Verenigd Koninkrijk, in strijd met artikel 88, lid 3, van het EG-Verdrag, Shetland Fish Products Limited onrechtmatige steun heeft verleend in het kader van de Regeling voor de verbetering van de visserijbedrijven.

(36)

De Commissie is van oordeel dat deze steunmaatregel niet verenigbaar is met de gemeenschappelijke markt voor wat betreft de steun, ten bedrage van in totaal 92 009 GBP, die op 13 augustus 1997, 7 januari 1999, 25 februari 1999, 10 december 1999, 19 januari 2001 en 15 december 2004 is verleend.

(37)

De steun ten bedrage van in totaal 1 592 GBP die op 3 september 1998 is verleend, wordt verenigbaar geacht met de gemeenschappelijke markt.

a)

het totale bedrag (hoofdsom en rente) dat van de begunstigde moet worden teruggevorderd voor zover de steun niet onder Verordening (EG) nr. 875/2007 valt;

b)

een gedetailleerde beschrijving van de maatregelen die reeds zijn genomen of die zullen worden genomen om aan deze beschikking te voldoen; en

c)

documenten waaruit blijkt dat de begunstigde is aangemaand de steun terug te betalen.

22.2.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 48/77

I.

De goedkeuring van motoren met compressieontsteking wat de emissie van zichtbare verontreinigende stoffen betreft,

II.

De goedkeuring van motorvoertuigen wat de installatie van goedgekeurde typen motoren met compressieontsteking betreft,

III.

De goedkeuring van motorvoertuigen met motoren met compressieontsteking wat de emissie van zichtbare verontreinigende stoffen door de motor betreft,

IV.

De meting van het vermogen van motoren met compressieontsteking.

22.2.2008   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 48/78

„2.7.

„vrachtwagen”: een motorvoertuig van categorie N1 dat uitsluitend of hoofdzakelijk is ontworpen en gebouwd voor het vervoer van goederen;

2.8.

„bestelwagen”: vrachtwagen met in de carrosserie geïntegreerde cabine;”