26.4.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 91/1

1.

Het voorstel voor een Verordening tot wijziging van Verordening (EG) nr. 1073/1999 van het Europees Parlement en de Raad van 25 mei 1999 betreffende onderzoeken door het Europees Bureau voor fraudebestrijding (OLAF) (3) (hierna „het voorstel”) bevat wijzigingen van de meeste artikelen van Verordening (EG) nr. 1073/1999 (4). In bedoelde Verordening worden de operationele regels vastgesteld die moeten worden nageleefd door degenen die betrokken zijn bij OLAF-onderzoeken en zij vormt aldus de rechtsgrond voor de operationele activiteiten van OLAF.

2.

Het voorstel werd op 15 september 2006 door de Commissie aan de EDPS toegezonden. De EDPS vat dit op als een verzoek om advies uit te brengen aan de communautaire instellingen en organen, overeenkomstig artikel 28, lid 2, van Verordening (EG) nr. 45/2001 van 18 december 2000 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens door de communautaire instellingen en organen en betreffende het vrije verkeer van die gegevens (hierna Verordening (EG) nr. 45/2001). Aangezien artikel 28, lid 2, van Verordening (EG) nr. 45/2001 een dwingend karakter heeft, verwelkomt de EDPS de expliciete verwijzing naar deze raadpleging in de preambule van het voorstel.

3.

De opmerkingen in dit advies zijn van overeenkomstige toepassing op het voorstel voor een Verordening van de Raad tot wijziging van Verordening (Euratom) nr. 1074/1999 betreffende onderzoeken door het Europees Bureau voor fraudebestrijding (OLAF) (5).

4.

De EDPS acht het van belang advies uit te brengen over dit voorstel gezien de invloed ervan op de rechten van personen op gegevensbescherming en privacy. Gelet op het feit dat het voorstel nieuwe regels vaststelt die door OLAF in acht moeten worden genomen bij onderzoek naar vermeende illegale activiteiten, is het van essentieel belang dat daarbij het recht op gegevensbescherming en het recht op privacy van personen die bij een dergelijk onderzoek betrokken zijn of vermeende inbreukmakers, alsmede personeelsleden en andere personen die informatie aan OLAF verstrekken, voldoende wordt gegarandeerd. Dit geldt te meer gezien de zeer gevoelige gegevens die door OLAF kunnen worden verzameld, zoals gegevens over verdenkingen, overtredingen, strafrechtelijke veroordelingen of gezondheidsgegevens en informatie die kan dienen om iemand een recht of uitkering, of de mogelijkheid een contract aan te gaan, te ontzeggen, voor zover deze gegevens een specifiek risico inhouden voor de rechten en vrijheden van de betrokkenen.

5.

De voorgestelde wijzigingen in Verordening (EG) nr. 1073/1999 beantwoorden aan verschillende doelen en doelstellingen (6). Sommige wijzigingen beogen bijvoorbeeld de effectiviteit en de doelmatigheid van de onderzoeken van OLAF te verbeteren, bijvoorbeeld om ervoor te zorgen dat de onderzoeksbevoegdheden van het fraudebureau zich uitstrekken tot marktdeelnemers in de lidstaten die communautaire middelen ontvangen. Andere zijn erop gericht de uitwisseling te vergemakkelijken van informatie over vermoede inbreuken tussen OLAF en de verschillende betrokken instellingen op EU- en nationaal niveau (7). Sommige van de wijzigingsvoorstellen willen ten slotte de rechten garanderen van de personen tegen wie een onderzoek loopt, onder meer hun recht op gegevensbescherming en privacy, en sterkere procedurele waarborgen bieden.

6.

De EDPS onderkent het belang van de doelen en doelstellingen van de wijzigingsvoorstellen en juicht in dat opzicht het voorstel toe. De EDPS waardeert in het bijzonder de procedurele waarborgen voor personen die in het voorstel zijn ingebouwd. Dit geldt met name de mogelijkheid voor verdachten om het advies van de adviseur-revisor in te winnen over de vraag of tijdens het onderzoek de procedurele waarborgen in acht werden genomen. De EDPS toont zicht ook verheugd over de wijzigingen die tot doel hebben meer informatie te verstrekken aan klokkenluiders en informanten. De EDPS is van oordeel dat het voorstel vanuit het oogpunt van het recht van personen op bescherming van hun persoonsgegevens en privacy een verbetering vormt ten opzichte van de huidige situatie. De EDPS juicht bijvoorbeeld toe dat tijdens het onderzoek verschillende rechten op het gebied van gegevensbescherming van toepassing zijn, zoals het recht van de verdachte in kennis te worden gesteld van het onderzoek en opmerkingen te maken.

7.

Ondanks de overwegend positieve indruk, vindt de EDPS dat het voorstel vanuit een oogpunt van bescherming van persoonsgegevens nog kan worden verbeterd zonder afbreuk te doen aan de doelstellingen die het nastreeft. Met name vreest de EDPS dat het voorstel beschouwd wordt als een lex specialis die de verwerking van tijdens OLAF-onderzoeken verzamelde gegevens regelt, en dat het voorgaat op de algemene regeling voor gegevensbescherming als vervat in Verordening (EG) nr. 45/2001. Dat is des te meer zorgwekkend omdat zonder kennelijke aanleiding minder strenge normen inzake gegevensbescherming worden gehanteerd dan in die verordening.

8.

Om dit te voorkomen, wordt in het volgende deel een analyse gemaakt van het voorstel met een beschrijving van de zwakke punten en hoe die aangepakt kunnen worden. Die analyse is uiteraard beperkt tot de bepalingen die van belang zijn voor de bescherming van persoonsgegevens, met name artikel 1, punten 5, 6 en 7, die strekken tot aanvulling of wijziging van de artikelen 7 bis, 8 en 8 bis.

9.

Het beginsel van kwaliteit van de gegevens, dat erkend is in artikel 4 van Verordening (EG) nr. 45/2001, omvat verschillende aspecten. Met name moeten volgens dit beginsel de persoonsgegevens nauwkeurig zijn, in overeenstemming zijn met de objectieve realiteit, en ook volledig en bijgewerkt zijn. Voorts mogen de gegevens niet overmatig zijn, en moeten zij adequaat zijn, zodat er een verband is tussen de informatie en de doelen waarvoor zij zal worden gebruikt. Het beginsel van kwaliteit van de gegevens is in het voorstel opgenomen via artikel 1, punt 5 (waarbij artikel 7 bis, lid 1, is ingevoegd), dat bepaalt dat de onderzoeken van OLAF op zowel belastende als ontlastende feiten gericht moeten zijn.

10.

De EDPS is verheugd over de opname van de verplichting om zowel belastende als ontlastende feiten op te sporen, omdat deze verplichting van invloed is op de nauwkeurigheid en volledigheid van de verwerkte gegevens en het er dus mede voor zorgt dat het beginsel van kwaliteit van de gegevens in acht wordt genomen. Daardoor worden meer algemene garanties geboden inzake gegevensbescherming bij onderzoeken van het fraudebureau.

11.

Dit recht verplicht degenen die persoonsgegevens vergaren de personen op wie de gegevens betrekking hebben ervan in kennis te stellen dat hun gegevens worden verzameld en verwerkt. Personen hebben voorts het recht te weten wat het doel van de verwerking is, wie de gegevens ontvangt en wat de specifieke rechten zijn die de betrokkenen genieten. Doel van de verplichting om de betrokkene te informeren over de verwerking van zijn gegevens is te zorgen voor een eerlijke verwerking van persoonsgegevens, en het is tevens een onmisbare garantie voor de rechten van personen. Het voorstel erkent dat recht in artikel 1, punt 5, waarbij artikel 7 bis, lid 2, eerste alinea wordt ingevoegd, en artikel 1, punt 7, waarbij artikel 8 bis wordt ingevoegd.

12.

De EDPS juicht de invoeging toe van de artikelen 7 bis, lid 2, eerste alinea en 8 bis, voor zover zij bijdragen aan de eerbiediging van het recht van kennisgeving in het kader van gegevensbescherming, zoals neergelegd in artikel 11 en artikel 12 van Verordening (EG) nr. 45/2001, in de specifieke context van OLAF-onderzoeken.

13.

Afgezien van het vaststellen dat iemand het recht heeft in kennis te worden gesteld van de verwerking van informatie over zichzelf, bepalen de artikelen 11 en 12, die van toepassing zijn op situaties waar gegevens rechtstreeks bij die persoon, respectievelijk bij derden wordt ingewonnen, welke gegevens verplicht aan personen moet worden verstrekt, zodat zij over nauwkeurige en volledige informatie beschikken omtrent een hen betreffend verwerkingsproces. Deze informatie omvat onder meer de doelen waarvoor de gegevens zullen worden gebruikt, de mogelijke ontvangers van de gegevens en het bestaan van het recht van inzage in de gegevens.

14.

Helaas bevat noch artikel 7 bis, lid 2, eerste alinea, noch artikel 8 bis soortgelijke informatievereisten als de artikelen 11 en 12 van Verordening (EG) nr. 45/2001 en wordt er dus niet nader in vermeld welke informatie aan personen moet worden verstrekt om een eerlijke verwerking te garanderen. De EDPS is van oordeel dat de artikelen 7 bis, lid 2, eerste alinea en 8 bis moeten stroken met de artikelen 11 en 12 van Verordening (EG) nr. 45/2001. Daarom stelt de EDPS voor in de artikelen 7 bis, lid 2, eerste alinea, en 8 bis een uitdrukkelijke verwijzing op te nemen naar de toepassing van de artikelen 11 en 12 van Verordening (EG) nr. 45/2001.

15.

Indien wordt nagelaten om een verwijzing naar de artikelen 11 en 12 op te nemen zal volgens de EDPS rechtsonduidelijkheid ontstaan. Het voorstel zou dan immers een juridisch kader tot regeling van het recht op kennisgeving in het kader van OLAF-onderzoeken scheppen dat verschilt van het algemene kader dat vastgesteld wordt bij de artikelen 11 en 12 van Verordening (EG) nr. 45/2001. Helaas zou een dergelijk kader minder garanties op het vlak van gegevensbescherming bieden dan het algemene kader. De EDPS ziet geen rechtvaardiging voor deze ongelukkige uitkomst.

16.

Artikel 7 bis, tweede lid, en artikel 8 bis, tweede alinea, van het voorstel zijn niet van toepassing indien verstrekking van de informatie schadelijk zou zijn voor het verloop van het onderzoek. Die uitzondering op de toepasselijkheid komt er op neer dat de directeur-generaal van OLAF kan besluiten de nakoming van de verplichting om de betrokkene uit te nodigen zijn opmerkingen te maken, op te schorten.

17.

De EDPS merkt op dat de mogelijkheid om de verstrekking van informatie in bepaalde specifieke gevallen te beperken in overeenstemming is met artikel 20 van Verordening (EG) nr. 45/2001, dat voorziet in bepaalde beperkingen van dit recht, onder meer wanneer dit nodig is ter vrijwaring van i) preventie en onderzoek van strafbare feiten, ii) het economisch of financieel belang van een lidstaat of van de Europese Gemeenschappen, en iii) de bescherming van de betrokkene of van de rechten en vrijheden van anderen.

18.

De EDPS merkt op dat aan de beperking van het recht op informatie in het kader van artikel 20 van Verordening (EG) nr. 45/2001 verschillende garanties op het gebied van gegevensbescherming gekoppeld zijn. Met name bepaalt artikel 20, lid 3, dat indien een beperking wordt toegepast, de betrokkene in kennis wordt gesteld van de voornaamste redenen en van zijn recht om zich tot de Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming te wenden. De verstrekking van die informatie kan worden uitgesteld indien dit het onderzoek zou schaden.

19.

In het voorstel zijn de bepalingen waarin beperkingen worden gesteld op het recht van informatie echter niet gekoppeld aan de garanties op het gebied van gegevensbescherming die zijn neergelegd in artikel 20 van Verordening (EG) nr. 45/2001. In het kader van OLAF-onderzoeken zijn beperkingen van het recht op informatie dus niet gekoppeld aan waarborgen die er wel zijn in het algemene kader voor gegevensbescherming, en de EDPS vindt dat dit niet kan. Om die situatie te verhelpen, stelt de EDPS voor aan beperking van het recht op informatie van de artikelen 7 bis, lid 2, tweede alinea, en artikel 8 bis de garanties van artikel 20 van Verordening (EG) nr. 45/2001 te verbinden.

20.

Het recht op toegang geeft personen de mogelijkheid na te gaan of er gegevens over hen wordt verwerkt en om welke gegevens het gaat. Het voorstel erkent dit recht in artikel 1, punt 5, dat strekt tot invoeging van artikel 7 bis, lid 2, tweede alinea, en 7 bis, lid 3.

21.

Bovengenoemde wijzigingen, nl. de nieuwe artikelen 7 bis, lid 2, tweede alinea, en 7 bis, lid 3, geven personen die ervan worden verdacht overtredingen te hebben begaan het recht in kennis te worden gesteld van alle feiten die op hen betrekking hebben. Meer bepaald schrijven zij voor hoe dit recht wordt uitgeoefend in het kader van OLAF-onderzoeken. Ten eerste geldt dit recht na afloop van een onderzoek, dus aan het eind van dat onderzoek. Ten tweede wordt het recht verleend in de vorm van een samenvatting van de feiten die op een persoon betrekking hebben. Voorts wordt ook inzage verleend via een verslag van het gesprek met de verdachte.

22.

De EDPS juicht de opname toe van artikel 7 bis, lid 2, tweede alinea, en 7 bis, lid 3, omdat zij nader omschrijven wat het recht van toegang in het kader van gegevensbescherming, vastgesteld bij artikel 13 van Verordening (EG) nr. 45/2001, inhoudt in het kader van OLAF-onderzoeken. De EDPS vindt echter dat de manier waarop dit recht in het voorstel vorm heeft gekregen kan worden verbeterd. De EDPS maakt zich zorgen dat het recht van toegang, zoals het in het voorstel is omschreven, een beperktere strekking heeft dan onder Verordening (EG) nr. 45/2001.

23.

Krachtens Verordening (EG) nr. 45/2001 hebben personen als algemeen beginsel het recht van inzage in hun persoonsgegevens, tenzij één van de bovenbedoelde specifieke situaties als bepaald in artikel 20 van die verordening zich voordoet die een beperking van dat recht rechtvaardigen. In dat geval kan de toegang worden beperkt totdat de omstandigheden veranderen.

24.

De EDPS merkt op dat het voorstel het recht van toegang niet als algemeen beginsel erkent. Het voorstel voorziet daarentegen in toepassing van het recht van toegang in bepaalde stadia van de procedure en ten aanzien van bepaalde documenten. Tot op zekere hoogte kan worden gesteld dat het recht van toegang in het voorstel aan temporele en materiële beperkingen gebonden is.

25.

Krachtens artikel 7 bis, lid 2, tweede alinea, kan alleen toegang worden verkregen na afloop van een onderzoek, wanneer de persoon een samenvatting krijgt van de feiten die op hem betrekking hebben en wanneer hij een onderhoud met OLAF heeft gehad en een verslag van dat onderhoud is opgemaakt. Afgezien van die twee stadia van de procedure wordt als algemene regel geen inzage in persoonsgegevens verleend. Wat betreft het materiaal waartoe toegang wordt verleend, constateert de EDPS dat volgens het voorstel op grond van artikel 7 bis, lid 2, tweede alinea, respectievelijk artikel 7 bis, lid 3, toegang alleen kan worden verkregen tot de samenvatting van de feiten die op de persoon betrekking hebben en tot het verslag van het onderhoud. Geen toegang wordt verleend tot eventuele andere informatie over de persoon, zoals kopieën van documenten, e-mails, telefoongegevens, enz.

26.

De EDPS is het eens met het voorstel dat toegang tot persoonsgegevens relevant is in de twee stadia van de procedure en met betrekking tot de twee documenten die in het voorstel genoemd worden, en is verheugd dat het voorstel dit recht in die omstandigheden erkent. De EDPS vindt echter dat het voorstel het recht op toegang niet alleen in de twee uitdrukkelijk genoemde gevallen moet erkennen, maar dit recht als algemeen beginsel moet vastleggen.

27.

De EDPS is zich er ook van bewust dat er enig verzet bestaat tegen het idee om het recht op toegang tijdens een onderzoek als algemeen beginsel te erkennen. De EDPS memoreert echter dat indien in bepaalde gevallen het onderzoeksgeheim moet worden beschermd, OLAF conform artikel 20 van Verordening (EG) nr. 45/2001 de toegang kan opschorten. OLAF kan zich inderdaad op artikel 20 beroepen om de toegang op te schorten, bijvoorbeeld om het voorkomen en onderzoeken van misdrijven en andere strafbare feiten te garanderen. Dat het recht van toegang tot algemeen beginsel wordt verheven, verhindert niet dat dit recht op ad hoc basis kan worden beperkt, om redenen als hierboven beschreven.

28.

Gelet op het bovenstaande, stelt de EDPS voor, ten einde ervoor te zorgen dat er tijdens een onderzoek een — eventueel te beperken — effectief recht van toegang geldt, in het voorstel een duidelijke verwijzing op te nemen naar het recht van toegang van een persoon tot de hem betreffende persoonsgegevens in het onderzoeksdossier van OLAF. De EDPS vindt met name dat tussen de eerste en tweede alinea van artikel 7 bis, lid 2, een alinea van de volgende strekking moet worden ingevoegd: „Eenieder die betrokken is bij een onderzoek heeft recht van toegang tot de op hem betreffende persoonsgegevens die tijdens een onderzoek worden verzameld. Dit recht kan aan de in artikel 20 van Verordening (EG) nr. 45/2001 vastgestelde beperkingen worden onderworpen”.

29.

Die alinea zou de toepassing van het recht van toegang tot algemeen beginsel verheffen. Dit zou niet alleen tot samenhang leiden, maar bovendien zouden personen op wie OLAF-onderzoeken betrekking hebben voor de toegang tot persoonsgegevens niet aan een minder gunstige regeling worden onderworpen.

30.

Het recht op toegang is een voorwaarde voor het recht op correctie. Pas als personen de kans hebben gehad hun gegevens in te zien en na te gaan of ze op een juiste en rechtmatige wijze zijn verwerkt, kunnen zij op grond van het recht op correctie onjuiste of onvolledige gegevens laten corrigeren.

31.

In het voorstel is het recht op correctie geregeld in samenhang met het recht van toegang. In artikel 1, punt 5, dat strekt tot invoeging van artikel 7 bis, lid 2, tweede alinea, en 7 bis, lid 3, wordt verwezen naar de mogelijkheid dat de persoon die van overtredingen wordt verdacht opmerkingen maakt.

32.

De EDPS merkt op dat het voorstel stricto sensu niet in een eigenlijk recht op correctie voorziet. Wel voorziet het voorstel in een recht om „opmerkingen te maken”en „het verslag goed te keuren dan wel er opmerkingen over [te]maken”(in beide gevallen met betrekking tot persoonsgegevens). De EDPS is van oordeel dat die mogelijkheden gelijk staan met het recht op correctie en dat zij in overeenstemming zijn met artikel 14 van Verordening (EG) nr. 45/2001, dat het juridisch kader schept voor het recht onvolledige gegevens te laten corrigeren. De EDPS is van mening dat het niet mogelijk is personen in de loop van een OLAF-onderzoek de gelegenheid te geven gewoonweg informatie te laten „corrigeren ”die zij als onvolledig of onnauwkeurig beschouwen, en wel omdat het onderzoek veelal juist tot doel heeft na te gaan of de informatie juist is. Daarom kan het recht op correctie hier, zoals in het voorstel wordt gedaan, worden ingevuld door personen toe te staan opmerkingen te maken over en commentaar te leveren op de persoonsgegevens waarom het gaat.

33.

Bovendien is de EDPS ook van mening dat de opmerkingen die hierboven zijn gemaakt over de wijze waarop het recht van toegang in het voorstel is geregeld, van overeenkomstige toepassing zijn op het recht op correctie. Het recht op correctie, zoals geconcretiseerd in het voorstel, kent nl. dezelfde gebreken als hierboven beschreven voor het recht op toegang want het is evenmin als algemeen beginsel vastgelegd. Het recht op correctie is ten onrechte beperkt tot een samenvatting van de aangevoerde feiten en het verslag dat na een onderhoud wordt gemaakt.

34.

De EDPS is van mening dat het voorstel het recht op correctie als algemeen recht en niet als een gedeeltelijk recht moet erkennen. De EDPS stelt voor daartoe een bepaling in het voorstel in te voegen die erkenning van het recht op correctie behelst. Met name moet na de zin „Eenieder die betrokken is bij een onderzoek heeft te allen tijde recht van toegang tot de hem betreffende persoonsgegevens die tijdens een onderzoek worden verzameld ”het volgende worden toegevoegd: „en het recht mee te delen dat de persoonsgegevens volgens hem onvolledig of onnauwkeurig zijn”. De EDPS herinnert eraan dat zelfs bij toepassing van artikel 20 van Verordening (EG) nr. 45/2001, OLAF het recht op correctie misschien toch nog kan beperken met het oog op het voorkomen, onderzoeken, opsporen of vervolgen van strafbare feiten.

35.

Artikel 7 bis, lid 2, derde alinea, schept de mogelijkheid het recht op toegang en op correctie buiten toepassing te laten. Zoals reeds gezegd in verband met de beperking van het recht op informatie moeten die beperkingen gekoppeld zijn aan de garanties die van toepassing zijn in het kader van artikel 20 van Verordening (EG) nr. 45/2001. Daarom stelt de EDPS voor de beperking van die rechten uit hoofde van het voorstel gepaard te laten gaan met een expliciete verwijzing naar artikel 20.

36.

Het voorstel voorziet in de uitwisseling van persoonsgegevens binnen de Europese instellingen en met de autoriteiten van de lidstaten. Een van de doelstellingen van het voorstel is immers verbetering van de gegevensuitwisseling tussen OLAF enerzijds en autoriteiten op zowel EU- als lidstaatniveau anderzijds.

37.

In dit verband wil de EDPS benadrukken dat deze uitwisseling alleen mag worden toegestaan voor zover dat in het specifieke geval nodig is om aan de doelstellingen van het onderzoek te voldoen. Voorts herinnert de EDSP eraan dat overeenkomstig artikel 7 van Verordening (EG) nr. 45/2001 de ontvanger de persoonsgegevens uitsluitend mag verwerken voor de doeleinden waarvoor ze werden doorgegeven.

38.

Het voorstel voorziet niet in de uitwisseling van persoonsgegevens met derde landen, of in het kader van internationale samenwerking. Het laat zich evenwel aanzien dat in deze context samenwerking tot stand zal komen. In dat opzicht wenst de EDPS te benadrukken dat een dergelijke uitwisseling alleen is toegestaan indien het derde land een passend beschermingsniveau waarborgt, of indien de overdracht onder één van de in artikel 9, lid 6, van Verordening (EG) nr. 45/2001 genoemde afwijkingen valt. Voorts brengt de EDPS in herinnering dat dezelfde regels gelden voor de uitwisseling van informatie tussen, enerzijds, OLAF en anderzijds EU-instellingen en organen die geen Gemeenschapsorganen zijn, zoals EUROPOL en EUROJUST. De EDPS hoopt dat in dergelijke gevallen geschikte wetgeving zal worden aangenomen waarin wordt erkend dat het gegevensbeschermingskader dat voor dergelijke instellingen geldt, toereikend is. Dat zou de doorgifte van gegevens aan dergelijke instellingen op basis van artikel 9, lid 2, van Verordening (EG) nr. 45/2001 vergemakkelijken. Een andere mogelijkheid is dat nieuwe wetgeving wordt aangenomen waarin de gegevensbeschermingsregeling van die EU-instellingen wordt gelijkgesteld met de regeling voor Gemeenschapsorganen uit hoofde van artikel 7 van Verordening (EG) nr. 45/2001. Daarmee zou ook de belemmering voor de doorgifte van gegevens aan die instellingen worden weggenomen.

39.

Het voorstel heeft in artikel 8, lid 3, een expliciete verwijzing ingevoegd naar de toepassing van Verordening (EG) nr. 45/2001. De EDPS is ingenomen met de wijziging van artikel 8, lid 3, aangezien daarin bevestigd wordt dat wanneer in het voorstel niet nader wordt bepaald hoe de vereisten inzake gegevensbescherming worden toegepast in het kader van OLAF-onderzoeken, Verordening (EG) nr. 45/2001 automatisch van toepassing is.

40.

De EDPS is echter van mening dat artikel 8, lid 3, op zichzelf, dus zonder de in dit advies voorgestelde wijzigingen, niet dezelfde mate van bescherming van persoonsgegevens biedt als Verordening (EG) nr. 45/2001. Artikel 8, lid 3, volstaat op zichzelf niet omdat het zo kan worden uitgelegd dat het alleen relevant is wanneer het voorstel niet nader aangeeft hoe de voorschriften inzake gegevenbescherming toepassing vinden in het kader van OLAF-onderzoeken. Wordt in het voorstel wel aangegeven hoe de voorschriften inzake gegevensbescherming worden toegepast en daarmee een lager niveau van bescherming van persoonsgegevens geboden, dan bestaat de mogelijkheid dat een dergelijke ontoereikende regeling voorgaat op de algemene regeling voor gegevensbescherming van Verordening (EG) nr. 45/2001. De hierboven voorgestelde specifieke wijzigingen m.b.t. concrete verwijzingen naar Verordening (EG) nr. 45/2001 moeten dergelijke interpretatieproblemen voorkomen.

41.

De EDPS kan zich helemaal vinden in het voorstel waar het stelt dat in het belang van een grotere transparantie moet worden gezorgd voor passende informatieverstrekking aan klokkenluiders, en is ingenomen met de in het voorstel opgenomen verplichting informanten in kennis te stellen van het feit of al dan niet een onderzoek wordt ingesteld.

42.

De EDPS beveelt aan tijdens OLAF-onderzoeken en in latere stadia de identiteit van klokkenluiders geheim te houden. De EDPS is van mening dat dit voorstel daartoe een nieuw lid hoort te bevatten dat geheimhouding van de identiteit van klokkenluiders waarborgt. De huidige garanties (Commissiemededeling SEC/2004/151/2) lijken vanuit juridisch oogpunt niet te volstaan. De EDPS constateert dat een dergelijke bepaling in overeenstemming zou zijn met het advies van Groep gegevensbescherming van artikel 29 dat over de toepassing van de EU-gegevensbeschermingsregels op interne klokkenluidersregelingen gaat (8).

43.

De EDPS toont zich verheugd over dit voorstel voor zover het de procedurele waarborgen voor personen die betrokken zijn bij een OLAF-onderzoek, met inbegrip van de bescherming van de gegevens van die personen, duidelijker maakt.

44.

Vanuit het oogpunt van het recht van personen op bescherming van hun persoonsgegevens en privacy, constateert de EDPS dat het voorstel grotendeels een verbetering vormt ten opzichte van het huidige juridische kader. Voorbeelden van verbetering zijn onder meer de artikelen 7 bis, lid twee, eerste alinea, en 8 bis, omdat zij bijdragen tot de eerbiediging van het recht op informatie en de artikelen 7 bis, lid 2, tweede alinea, en 7 bis, lid 3, die bevestigen dat een gedeeltelijk recht op toegang en correctie geldt in het kader van het OLAF-onderzoek.

45.

Voorts verheugt het de EDPS dat het voorstel erkent dat Verordening (EG) nr. 45/2001 van toepassing is op alle gegevensverwerkingsactiviteiten in het kader van OLAF-onderzoeken, want dit zal mede zorgen voor een samenhangende en eenvormige toepassing van de voorschriften ter bescherming van de fundamentele rechten en vrijheden van het individu in verband met de verwerking van persoonsgegevens.

46.

Hoewel de EDPS de wijzigingen waardeert die gericht zijn op versterking van de procedurele rechten en de rechten op het gebied van gegevensbescherming, is hij bezorgd over het feit dat de meeste wijzigingsvoorstellen niet voldoen aan de minimumnormen inzake gegevensbescherming van Verordening (EG) nr. 45/2001. De EDPS is bezorgd dat indien geoordeeld wordt dat het voorstel voorgaat op het algemene kader inzake gegevensbescherming van Verordening (EG) nr. 45/2001, de normen inzake gegevensbescherming bij onderzoeken van het fraudebestrijdingsbureau op onaanvaardbare wijze uitgehold worden. Naar de mening van de EDPS is dit vooral zorgwekkend omdat de gegevens die in het kader van OLAF-onderzoeken kunnen worden verzameld gevoelige gegevens zijn. Om dit te vermijden, verzoekt de EDPS de communautaire wetgever de volgende punten in acht te nemen en daartoe de bijbehorende wijzigingen in het voorstel aan te brengen:

47.

Het verstrekken van informatie aan personen met het oog op eerlijke verwerking vormt een onmisbare waarborg die niet mag worden aangetast, zoals in het voorstel het geval is. Om dit te voorkomen, moet het voorstel als volgt worden gewijzigd:

48.

Het geven van inzage in persoonsgegevens, zodat personen kunnen nagaan of op hen betrekking hebbende gegevens worden verwerkt, is een essentieel element voor de eerbiediging van de regelingen inzake persoonsgegevens. Om een daadwerkelijk recht op toegang te garanderen, moet het voorstel als volgt worden gewijzigd:

49.

Het recht om onnauwkeurige of onvolledige informatie te laten corrigeren is een natuurlijk uitvloeisel van het recht op toegang tot persoonsgegevens, en vormt als zodanig een hoeksteen van de bescherming van persoonsgegevens. Het recht op correctie kan alleen worden beperkt voor zover toegestaan ingevolge Verordening (EG) nr. 45/2001. Het voorstel bevat aanvullende beperkingen die als volgt moeten worden voorkomen:

50.

Bovendien is de EDPS van mening dat dit voorstel een nieuw lid behoort te bevatten dat geheimhouding van de identiteit van klokkenluiders waarborgt.

26.4.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 91/9

1.

Op 19 december 2005 heeft de EDPS advies (3) uitgebracht over het voorstel van de Commissie voor een kaderbesluit van de Raad over de bescherming van persoonsgegevens die worden verwerkt in het kader van de politiële en justitiële samenwerking in strafzaken. In zijn advies wijst de EDPS op het belang van dit voorstel als een doeltreffend instrument voor de bescherming van persoonsgegevens op de onder titel VI van het EU-Verdrag vallende terreinen. In een dergelijk instrument dient niet alleen rekening te worden gehouden met de beginselen van de bescherming van persoonsgegevens als vastgelegd in Verdrag nr. 108 van de Raad van Europa (4) en meer specifiek in Richtlijn 95/46/EG, maar dienen ook aanvullende voorschriften te zijn opgenomen die voortvloeien uit de specifieke aard van het desbetreffende gebied, namelijk de wetshandhaving. Voor de EDPS is het van wezensbelang dat het kaderbesluit zal gelden voor iedere vorm van verwerking van politiële en justitiële gegevens, ook wanneer het niet gaat om gegevens die door de bevoegde autoriteiten van een andere lidstaat worden doorgezonden of beschikbaar gesteld. Een consistente bescherming van de persoonsgegevens is cruciaal, ongeacht waar, door wie of waartoe ze verwerkt worden. De EDPS heeft verscheidene voorstellen gedaan om de bescherming te verbeteren.

2.

Op 27 september 2006 heeft het Europees Parlement een wetgevingsresolutie over het Commissievoorstel goedgekeurd, waarmee in grote lijnen hetzelfde wordt beoogd als met het advies van de EDPS: het voorstel wordt in zijn algemeenheid gesteund, maar geamendeerd ten einde het door het kaderbesluit geboden beschermingsniveau te verhogen.

3.

Het Commissievoorstel is thans in bespreking bij de Raad, die hiermee naar verluidt goede vorderingen maakt (5), waarbij de tekst op wezenlijke punten gewijzigd wordt. Er worden door het voorzitterschap van de Raad ernstige pogingen in het werkt gesteld om zelfs nog sneller te gaan. Het is de bedoeling van het voorzitterschap dat in december 2006 met betrekking tot de voornaamste onderdelen overeenstemming wordt bereikt over een gezamenlijke aanpak.

4.

De EDPS acht het een goede zaak dat de Raad ruimschoots aandacht besteedt aan dit belangrijke voorstel. Hij is evenwel bezorgd over de evolutie van dit dossier. In de teksten die thans bij de Raad worden besproken, zijn noch de amendementen van het Europese Parlement noch de adviezen van de EDPS en van de Conferentie van Europese gegevensbeschermingsautoriteiten verwerkt. Daarentegen, zijn in heel wat gevallen de bepalingen in het Commissievoorstel die waarborgen voor de burgers bevatten, geschrapt of aanzienlijk afgezwakt. Dientengevolge is er nu een gerede kans dat het beschermingsniveau lager zal zijn dan het geval was met Richtlijn 95/46/EG, of zelfs lager dan krachtens het meer algemeen geformuleerde Verdrag nr. 108 van de Raad van Europa, dat bindend is voor de lidstaten.

5.

De EDPS merkt tevens op dat de Commissie LIBE van het Europees Parlement onlangs haar bezorgdheid geuit heeft over de keuzen die door de Raad met betrekking tot dit kaderbesluit dreigen te worden gemaakt.

6.

Om deze redenen brengt de EDPS thans een tweede advies uit. Dit beperkt zich tot enige wezenlijke punten van zorg, waarbij de opmerkingen in het advies van de EDPS van december 2005, die alle onverkort van kracht blijven, niet worden herhaald.

7.

Op het werkterrein van vrijheid, veiligheid en recht, zoals dit thans wordt ontwikkeld, wordt de uitwisseling van politiële en juridische gegevens tussen de lidstaten steeds belangrijker. Om deze informatie-uitwisseling te vergemakkelijken, zijn verscheidene rechtsinstrumenten voorgesteld dan wel reeds aangenomen. In deze context merkt de EDPS eens te meer op dat een stevig rechtskader ter bescherming van het gegevenssubject nodig is, om zeker te stellen dat de grondrechten van de burgers worden nageleefd. Het huidige (voorstel voor een) kaderbesluit houdt rechtstreeks verband met deze voorstellen om de uitwisseling van informatie te vergemakkelijken.

8.

Hoewel ook de EDPS erkent dat het belangrijk is dat de Raad het kaderbesluit zo snel mogelijk aanneemt, waarschuwt hij dat een snelle besluitvorming niet mag resulteren in lagere beschermingsnormen. De teksten die thans bij de Raad in behandeling zijn, doen eraan twijfelen of het resultaat voldoende stevig zal zijn om de burger een adequaat niveau van bescherming te garanderen. In de huidige situatie lijkt de nagestreefde snelheid ertoe te leiden dat controversiële bepalingen worden geschrapt of afgezwakt. Indien men te weinig tijd neemt om overeenstemming te bereiken over mogelijk omstreden bepalingen kan dit afbreuk doen aan de kwaliteit van het kaderbesluit.

9.

Gezien dit alles beveelt de EDPS de Raad aan om voor de onderhandelingen meer tijd uit te trekken, met het oog op een resultaat dat voldoende bescherming biedt.

10.

Dit punt was een wezenlijk onderdeel van het advies van december 2005 en is nadien uitvoerig besproken. Gemeenschappelijke voorschriften inzake databescherming dienen te gelden voor alle gegevens op het terrein van de politiële en justitiële samenwerking, en niet slechts voor die welke grensoverschrijdend tussen de lidstaten worden uitgewisseld. Een beperktere toepassing kan niet de krachtens artikel 30, lid 1, onder b) van het EU-Verdrag vereiste bescherming bieden. Dit punt is verscheidene malen te berde gebracht, ook door andere relevante betrokkenen dan de EDPS.

11.

In zijn advies van december 2005 heeft de EDPS opgemerkt dat beperking tot met andere lidstaten uitgewisselde gegevens het toepassingsgebied van het kaderbesluit buitengewoon ongewis en onduidelijk zou maken, hetgeen zou indruisen tegen de voornaamste doelstelling van dit besluit. Wanneer persoonsgegevens worden verzameld of verwerkt, is immers nog niet bekend of deze gegevens later in aanmerking komen voor uitwisseling met bevoegde autoriteiten uit andere lidstaten.

12.

Derhalve is een beperkter toepassingsgebied onwerkbaar; dit zou binnen de databestanden van de wetshandhavingsautoriteiten een moeizaam en nauwkeurig onderscheid vergen tussen verschillende gegevenscategorieën, hetgeen slechts kan leiden tot extra complicaties en kosten voor deze autoriteiten, terwijl de rechtszekerheid van de betrokkenen wordt geschaad.

13.

Hier volgen twee voorbeelden om deze gevolgen te illustreren. In de eerste plaats vloeien complicaties en extra kosten voort uit het feit dat er vrij vaak in misdaaddossiers gegevens voorkomen die van verschillende instanties afkomstig zijn. Het gevolg van een beperkte werkingssfeer zou zijn dat sommige onderdelen van dergelijke samengestelde dossiers — namelijk die welke afkomstig zijn van instanties uit andere lidstaten — krachtens het kaderbesluit beschermd zijn, terwijl de overige gegevens dat niet zijn. In de tweede plaats zou de rechtszekerheid van de betrokkenen geschaad worden omdat — indien het bij een beperkte toepassing zou blijven — uit derde landen afkomstige gegevens die niet tussen lidstaten zijn uitgewisseld, niet onder het kaderbesluit zouden vallen. De verwerking van dergelijke gegevens houdt uiteraard voor het gegevenssubject bepaalde risico's in, bijvoorbeeld wanneer er geen wettelijke verplichting is om de juistheid van dergelijke gegevens na te gaan. Een goed voorbeeld hiervan is wanneer in een lidstaat de „no-fly”-lijsten van derde landen voor wetshandhavingsdoeleinden zouden worden toegepast.

14.

De EDPS wijst er andermaal op dat op het gebied van politiële en justitiële samenwerking een hoog niveau van gegevensbescherming noodzakelijk is, aangezien de verwerking van persoonsgegevens op dit terrein van nature specifieke gevaren voor de burger meebrengt, zoals onder andere in artikel 30, lid 1, onder b) van het EU-Verdrag wordt erkend. Daarnaast zou, indien de gegevensbescherming in de eerste pijler sterk zou afwijken van die in de derde pijler, niet alleen het recht van de burgers op bescherming van persoonsgegevens worden geschaad maar ook de doeltreffendheid van de wetshandhaving en het wederzijds vertrouwen tussen de lidstaten.

15.

Het voorstel heeft twee doelstellingen. Ten eerste wordt beoogd de burgers waarborgen te bieden tegen oneigenlijk gebruik van hun persoonsgegevens. Voor de betrokken burger is het niet relevant of zijn gegevens verwerkt worden in het kader van uitwisseling tussen de lidstaten of in zuiver binnenlands verband. Ten tweede zou het voorstel moeten bijdragen aan het wederzijdse vertrouwen tussen de lidstaten, hetgeen een voorwaarde is voor een succesvolle uitwisseling van informatie. Indien bij de verwerking van deze gegevens gemeenschappelijke normen worden toegepast, zullen tussen de lidstaten uitgewisselde gegevens gemakkelijker worden aanvaard.

16.

De EDPS waarschuwt dat, indien de toepassing van het kaderbesluit beperkt blijft tot gegevens die tussen de lidstaten worden uitgewisseld, niet gewaarborgd is dat er tussen de instanties van de lidstaten vertrouwen kan worden opgebouwd. Daarenboven kan een tekst met een beperkte werkingssfeer de burger geen passende bescherming bieden. In beide gevallen vormt het kaderbesluit voor de burger niet langer een passende waarborg tegen misbruik van zijn gegevens door overheidsinstanties. De EDPS meent dat deze beschermingsfunctie van de wetgeving wezenlijk is, alleen al om te garanderen dat de Europese Unie overeenkomstig artikel 6 van het EU-Verdrag de grondrechten eerbiedigt.

17.

Ten slotte is er een strategisch argument om het kaderbesluit voor alle vormen van verwerking te laten gelden. Tijdens onderhandelingen die onlangs met de Verenigde Staten zijn gevoerd over een nieuwe overeenkomst inzake de verwerking en overdracht van persoonsgegevens van luchtvaartpassagiers (6), is gebleken dat een degelijke EU-wetgeving ter bescherming van de burgers in alle situaties binnen de EU tevens de positie van de EU tijdens onderhandelingen met derde landen zou versterken. Waar thans een dergelijke stevige wetgeving ontbreekt, kan moeilijk van derde landen als voorwaarde voor de overdracht van persoonsgegevens worden geëist dat ze een passend beschermingsniveau bieden.

18.

Nadruk op de kwaliteit van de gegevens. In artikel 4 van het Commissievoorstel zijn niet alleen de belangrijkste beginselen betreffende de kwaliteit van de gegevens uit Richtlijn 95/46/EG opgenomen, maar ook enige specifieke voorschriften. Er wordt onderscheid gemaakt tussen verschillende typen gegevenssubjecten (verdachten, veroordeelde personen, slachtoffers, getuigen), wier gegevens op verschillende wijze dienen te worden behandeld, met in het bijzonder voor niet-verdachte personen specifieke waarborgen. Voorts zijn de lidstaten verplicht om de gegevens te onderscheiden naar de mate van nauwkeurigheid en betrouwbaarheid. Dit is een belangrijke bepaling, aangezien de wetshandhavingsautoriteiten ook dikwijls gebruik maken van „zachte ”gegevens, die gebaseerd zijn op aannames en niet noodzakelijkerwijs op feiten. De EDPS beschouwt deze bepalingen als essentiële waarborgen, die niet uit het voorstel mogen worden geschrapt noch facultatief mogen worden gesteld.

19.

Verwerking van gegevens en doelbinding. In zijn advies van december 2005 heeft de EDPS zich gebogen over de noodzaak van betere wettelijke voorschriften voor het verdere gebruik van gegevens die door een instantie voor een specifiek doel zijn verzameld. Thans houden de twijfels van de EDPS ten aanzien van artikel 5 vooral verband met zijn opvatting op dit punt dat enerzijds (verdere) verwerking van gegevens voor bredere doeleinden dient te worden toegestaan, maar dat anderzijds de wet ter bescherming van het gegevenssubject duidelijk dient te bepalen aan welke voorwaarden deze verwerking dient te voldoen. De EDPS wenst te waarschuwen tegen oplossingen waarbij deze zaak volledig aan de nationale wetgeving zou worden overgelaten of waarin niet de beperkende voorwaarden voor verdere verwerking zijn opgenomen die in Richtlijn 95/46/EG en Verdrag nr. 108 van de Raad van Europa (7) zijn voorgeschreven. Wat de verwerking van speciale gegevenscategorieën betreft, geldt volgens Richtlijn 95/46/EG en Verdrag nr. 108 een algemeen verbod, waarop evenwel uitzonderingen mogelijk zijn (8). Het stemt de EDPS tot zorg dat in het kaderbesluit het algemene verbod komt te vervallen en dat hiermee de uitzondering de regel wordt. Deze oplossing druist niet alleen in tegen Richtlijn 95/46/EG maar ook tegen Verdrag nr. 108.

20.

Uitwisseling van persoonsgegevens met andere instanties en met particuliere partijen Het Commissievoorstel bevat beperkingen en specifieke waarborgen voor de uitwisseling van informatie met andere overheidsinstanties dan politie en justitie, met particuliere partijen en met de autoriteiten van derde landen. De EDPS bevestigt het belang van deze specifieke bepalingen, en wel om de volgende redenen. In de eerste plaats houdt de uitwisseling van informatie met dergelijke „derde partijen ”specifieke risico's in (beveiligingsinbreuken, verdere verwerking voor andere doeleinden, enz.). In de tweede plaats is het betrekken van derde partijen bij wetshandhaving en bij de verwerking van gegevens voor de wetshandhaving meer en meer gemeengoed aan het worden. Goede voorbeelden hiervan zijn Richtlijn 2006/24/EG betreffende de bewaring van gegevens (9), de overeenkomst inzake PNR-gegevens met de Verenigde Staten en de zogenaamde SWIFT-zaak (10).Ten derde stemt het PNR-arrest van het Europese Hof van Justitie van 30 mei 2006 (11) tot ongerustheid over de bescherming van de gegevens die door particuliere partijen voor commerciële doeleinden worden verzameld en die later voor wetshandhavingsdoeleinden worden verwerkt.

21.

Wat de overdracht naar en van andere overheidsinstanties dan wel particuliere partijen binnen de EU betreft, is het van belang dat deze zaken in het voorstel nauwkeurig worden geregeld en dat de geboden oplossingen in overeenstemming zijn met Richtlijn 95/46/EG. Deze oplossingen moeten ervoor zorgen dat de gevolgen van de pijlerstructuur — in het bijzonder de onzekere afbakening tussen beide pijlers waar het de uitwisseling van persoonsgegevens tussen wetshandhavingsautoriteiten en andere partijen betreft — geen afbreuk doen aan de doeltreffendheid van de bescherming.

22.

Wat de overdracht van gegevens naar en uit derde landen betreft: volgens het Commissievoorstel moet de Commissie beoordelen of een derde land een passend beschermingsniveau biedt. Indien de Raad op dit punt niet met het Commissievoorstel kan instemmen zou dit ertoe leiden dat iedere lidstaat zelf over dit beschermingsniveau een oordeel uitspreekt, of, erger nog, de gegevens toezendt zonder dat het beschermingsniveau in het betrokken derde land is onderzocht. Het ontbreken van een geharmoniseerd systeem voor de uitwisseling van persoonsgegevens met derde landen kan er ook toe leiden dat:

De EDPS acht het van essentieel belang dat er mechanismen worden ingevoerd die gemeenschappelijke normen en een gecoördineerde beoordeling van het beschermingsniveau mogelijk maken opdat aan Verdrag nr. 108 van de Raad van Europa ( in het bijzonder aan artikel 12) kan worden voldaan (12). Het kaderbesluit dient in dergelijke mechanismen te voorzien.

23.

De EDPS begrijpt dat verscheidene lidstaten niet overtuigd zijn van de rechtsgrond voor het regelen van de uitwisseling van persoonsgegevens met derde landen in gevallen waarin degelijke gegevens niet zijn ontvangen of zijn verstrekt door de bevoegde instantie van een andere lidstaat. De EDPS meent dat er geen redenen zijn om de rechtsgrond in twijfel te trekken. Uit de voorbeelden die hij in zijn advies van december 2005 uiteenzet en uit de argumenten in de vorige alinea blijkt dat de uitwisseling van gegevens met derde landen rechtstreeks verband houdt met de samenwerking op politieel en justitieel gebied tussen de lidstaten uit hoofde van artikel 29 van het EU-Verdrag. Een bepaling over de uitwisseling van persoonsgegevens met derde landen moet worden beschouwd als een aanvullende, noodzakelijke bepaling voor het bereiken van de doelstellingen van artikel 29 juncto artikel 6 van het VEU, in het bijzonder nauwere samenwerking tussen politiediensten met eerbiediging van de grondrechten.

24.

De rechten van de betrokkenen. Iedere betrokkene heeft het recht om ingelicht te worden over de verwerking van gegevens die op hem betrekking hebben. Dit recht houdt verband met het beginsel van een eerlijke en rechtmatige verwerking van persoonsgegevens, dat op zichzelf in het kaderbesluit wel in acht wordt genomen en dat voorts beschermd is krachtens Verdrag nr. 108 van de Raad van Europa, en met name de artikelen 5, onder a) en 8. Een wezenlijk onderdeel van dit recht is dat de verantwoordelijke voor de verwerking van de gegevens deze inlichtingen ambtshalve moet verstrekken. Aangezien de betrokkene normaliter niet weet noch kan weten dat verwerking van hem betreffende informatie plaatsvindt, zou het tegen het wezen van dit recht indruisen om te eisen dat de betrokkene een verzoek om informatie indient. Uiteraard bestaan er uitzonderingen op het recht om ingelicht te worden en is het duidelijk dat deze uitzonderingen juist op het gebied van de wetshandhaving van belang kunnen zijn, aangezien het verstrekken van inlichtingen over een strafrechtelijk onderzoek dit onderzoek kan schaden. Iedere oplossing waarbij het recht om ingelicht te worden afhangt van een verzoek van de betrokkene is echter onaanvaardbaar en is onverenigbaar met Verdrag nr. 108 van de Raad van Europa.

25.

De EDPS wenst te benadrukken dat de gegevensbeschermingsautoriteiten zich dienen op te stellen conform hetgeen krachtens Richtlijn 95/46/EG van hen mag worden verwacht. Deze positie is des te relevanter op het terrein van de politiële en justitiële samenwerking. De samenwerking tussen de wetshandhavingsautoriteiten met het oog op de effectieve bestrijding van terrorisme en andere ernstige vormen van criminaliteit maakt het in vele gevallen nodig om gevoelige persoonsgegevens te verwerken en om uitzonderingen te maken op de rechten waarover de betrokkenen in verband met hun gegevens beschikken (zie bijvoorbeeld het vorige punt met betrekking tot het recht om ingelicht te worden).

26.

De EDPS acht het in de eerste plaats nodig dat de autoriteiten binnen de werkingssfeer van het kaderbesluit op doeltreffende wijze toezien op de verwerking van persoonsgegevens, in het bijzonder wanneer persoonsgegevens in het kader van de politiële samenwerking worden uitgewisseld. In de tweede plaats dient gewaarborgd te zijn dat deze instanties hun adviserende rol kunnen spelen, zulks zowel binnen de nationale rechtsbevoegdheid als binnen het geïnstitutionaliseerde netwerk van gegevensbeschermingsautoriteiten, de Groep van artikel 29 (zoals deze in de Richtlijn wordt genoemd). De bijdrage van de gegevensbeschermingsautoriteiten is nodig om de bescherming uit hoofde van het instrument in kwestie beter te doen aansluiten op die krachtens Richtlijn 95/46/EG, om ervoor te zorgen dat de wettelijke verplichtingen worden nageleefd en om ook op praktisch niveau een volledige harmonisatie tussen de lidstaten te bewerkstelligen.

27.

Artikel 24 van het Commissievoorstel bevat gedetailleerde voorschriften voor de beveiliging van gegevens, die vergelijkbaar zijn met die van de Europol-overeenkomst. De EDPS waarschuwt uitdrukkelijk dat deze voorschriften niet mogen worden geschrapt. Een geharmoniseerd beveiligingsniveau is een belangrijk middel om het vertrouwen te versterken, zowel voor het gegevenssubject als tussen de autoriteiten van de lidstaten.

28.

In zijn advies van december 2005 heeft de EDPS specifieke waarborgen aanbevolen met betrekking tot de verwerking van bepaalde soorten gegevens, zoals biometrische gegevens en DNA-profielen. Op wetshandhavingsgebied wordt de toepassing van dit soort gegevens steeds belangrijker, ondanks dat het gebruik ervan bepaalde specifieke gevaren voor de betrokkene kan inhouden. Gemeenschappelijke regels zijn nodig. De EDPS betreurt het dat de Raad zich deze aanbeveling niet heeft aangetrokken, althans niet op merkbare wijze. De EDPS verzoekt de Commissie en de Raad dringend een voorstel hierover goed te keuren, waarin het beschikbaarheidsbeginsel al dan niet een rol speelt.

29.

De EDPS beveelt de Raad aan meer tijd voor de onderhandelingen uit te trekken, zodat er een resultaat kan worden bereikt dat voldoende bescherming biedt. Hoewel de EDPS erkent dat het van belang is dat de Raad het kaderbesluit op korte termijn aanneemt, moet er voor gewaakt worden dat een snelle besluitvorming leidt tot lagere beschermingsnormen.

30.

Een samenhangende bescherming is van wezensbelang, onafhankelijk van de vraag wie met welk oogmerk de persoonsgegevens verwerkt. De EDPS verzoekt de Raad dringend te zorgen voor een beschermingsniveau dat niet lager ligt dan hetgeen geboden wordt door Richtlijn 95/46/EG, en zeker niet dan het bepaalde in het meer algemeen geformuleerde Verdrag nr. 108 van de Raad van Europa, dat eveneens bindend is voor de lidstaten.

31.

De gemeenschappelijke voorschriften inzake gegevensbescherming dienen van toepassing te zijn op alle gegevens op het gebied van de politiële en justitiële samenwerking, en niet alleen op de grensoverschrijdende uitwisseling van gegevens tussen de lidstaten. In dit advies worden argumenten gegeven die aantonen dat een beperkter toepassingsgebied onwerkbaar is, voor de autoriteiten de zaken ingewikkelder maakt en tot meer kosten leidt, en de rechtszekerheid van het individu schaadt.

32.

De overige punten van bezorgdheid van de EDPS zijn:

26.4.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 91/15

1.

De Commissie heeft het voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad tot vaststelling van de wijze van toepassing van Verordening (EG) nr. 883/2004 betreffende de coördinatie van de socialezekerheidsstelsels (3) (hierna „het voorstel ”te noemen) overeenkomstig artikel 28, lid 2, van Verordening (EG) nr. 45/2001 voor advies aan de EDPS toegezonden. Volgens de EDPS dient het onderhavige advies in de preambule van de verordening te worden vermeld.

2.

De Commissie heeft het verzoek om advies ingediend na contacten tussen het secretariaat van de EDPS en de diensten van het betreffende DG van de Commissie (DG EMPL), in het kader van de opstelling van de prioriteitenlijst van de EDPS voor 2007 (4) Onderhavig voorstel is namelijk een van die onder de DG EMPL vallende voorstellen die kunnen rekenen op een grote belangstelling van de kant van de EDPS. Verder heeft de EDPS een bijdrage geleverd — in de vorm van enkele voorlopige kanttekeningen bij het voorstel — tijdens een hoorzitting die het Europees Parlement op 23 november 2006 had georganiseerd. De EDPS is in dit verband ingenomen met deze raadpleging en rekent erop dat het in de toekomst tijdig wordt geraadpleegd over andere Commissievoorstellen die raakvlakken hebben met de bescherming van persoonsgegevens in de sectoren sociale zekerheid en werkgelegenheid, met name de voorstellen die in zijn prioriteitenlijst worden vermeld.

3.

In het voorstel wordt de wijze van toepassing vastgesteld van Verordening (EG) nr. 883/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 betreffende de coördinatie van de socialezekerheidsstelsels. De nieuwe coördinatiebepalingen van de laatstgenoemde verordening kunnen pas worden toegepast wanneer het onderhavige voorstel tot vaststelling van de wijze van toepassing van die nieuwe bepalingen is aangenomen (5). Het voorstel zal derhalve worden geëvalueerd in samenhang met de basisverordening waarop het voorstel is gebaseerd. Opgemerkt zij dat de EDPS geen advies heeft uitgebracht over Verordening (EG) nr. 883/2004, aangezien het desbetreffende Commissievoorstel op 12 februari 1999 is aangenomen (6), voordat Verordening (EG) nr. 45/2001 in werking is getreden.

4.

Het voorstel beoogt de bestaande voorschriften te vereenvoudigen en te moderniseren door de samenwerking tussen de socialezekerheidsorganen te versterken en de methoden voor de uitwisseling van gegevens tussen deze organen te verbeteren.

5.

Het voorstel heeft een brede werkingssfeer, zowel wat de betrokken burgers als de bestreken gebieden betreft. Enerzijds heeft het betrekking op alle EU-burgers die krachtens de nationale wetgeving verzekerd zijn (met inbegrip derhalve van niet-werkenden), mits er sprake is van grensoverschrijdende elementen. Anderzijds is het van toepassing op een breed scala van sectoren van sociale zekerheid: ziekte-uitkeringen; moederschaps- en daarmee gelijkgestelde vaderschapsuitkeringen; invaliditeitsuitkeringen; ouderdomspensioenen; overlevingspensioenen; prestaties bij arbeidsongevallen en beroepsziekten; uitkeringen bij overlijden; werkloosheidsuitkeringen; vervroegde pensioenen; gezinsuitkeringen.

6.

De EDPS is ingenomen met dit voorstel, in zoverre het tot doel heeft het vrije verkeer van burgers te bevorderen en de levensstandaard en de arbeidsomstandigheden van de EU-burgers die zich binnen de Unie verplaatsen, te verbeteren.

7.

De bepalingen over de uitwisseling van persoonsgegevens tussen de nationale instanties die bevoegd zijn voor de sociale zekerheid, maken het leeuwendeel van het voorstel uit. Sociale zekerheid is onmogelijk zonder de verwerking van verschillende soorten persoonsgegevens, waarbij het veelal om gevoelige gegevens gaat. Voorts is de uitwisseling van met de sociale zekerheid verband houdende persoonsgegevens tussen de verschillende lidstaten een natuurlijk gevolg van een Europese Unie waarin burgers steeds meer gebruik maken van hun recht op vrij verkeer.

8.

Het is echter ook essentieel dat deze toegenomen uitwisseling van persoonsgegevens tussen de nationale instanties van de lidstaten niet alleen betere voorwaarden schept voor het vrije verkeer van burgers, maar ook een hoge mate van bescherming van persoonsgegevens biedt, en daarmee een van de grondrechten van de EU garandeert. In dit verband is de EDPS blij met de opmerking van het Europees Economisch en Sociaal Comité in diens advies van 26 oktober 2006 over het voorstel, namelijk dat moet worden gezorgd voor een passende bescherming van persoonsgegevens, vooral gezien de soms gevoelige aard van de desbetreffende gegevens (7).

9.

De EDPS is om advies gevraagd over het voorstel voor een uitvoeringsverordening. Zoals boven aangegeven kan de uitvoeringsverordening echter niet los worden gezien van Verordening (EG) nr. 883/2004, waarin het basisbeginsel van de coördinatie van de socialezekerheidsstelsels, ook wat betreft de bescherming van persoonsgegevens, is vastgelegd. De EDPS zal derhalve in zijn advies rekening houden met het kader dat in laatstgenoemde verordening is uitgezet. De EDPS zal zich niettemin in zijn advies concentreren op die kwesties waarvoor de opsteller van de uitvoeringsverordening nog over een bepaalde manoeuvreerruimte beschikt.

10.

Voorts wijst de EDPS erop dat het voorstel niet alleen een brede werkingssfeer heeft, maar ook zeer ingewikkeld is, omdat het gedetailleerde, en soms technische, bepalingen voor de verschillende omstandigheden, mechanismen en beperkingen in de coördinatie van de socialezekerheidsstelsels vaststelt. In zijn analyse van het voorstel zal de EDPS derhalve niet alle bepalingen afzonderlijk behandelen, maar horizontaal te werk gaan en zich concentreren op de beginselen van gegevensbescherming die voor het voorstel van bijzonder belang zijn.

11.

Deze aanpak betekent dat met dit advies wordt beoogd ervoor te zorgen dat enerzijds de wetgeving op het gebied van de gegevensbescherming wordt geëerbiedigd, en dat anderzijds de voorgestelde maatregelen efficiënt zijn, door te anticiperen op problemen die zich bij de uitvoering onder de nationale rechtsstelsels kunnen voordoen, en deze aan de orde te stellen. In dit advies zal de EDPS eerst het relevante juridische kader voor gegevensbescherming afbakenen, en vervolgens de relevante gegevensbeschermingsbeginselen toepassen op het voorstel. In zijn conclusies zal de EDPS zijn voornaamste bevindingen en aanbevelingen uiteenzetten.

12.

Volgens het voorstel zullen persoonsgegevens van verzekerde personen gewoonlijk verwerkt worden door bevoegde nationale instanties, en dus vallen onder de werkingssfeer van de nationale wetgeving ter uitvoering van Richtlijn 95/46/EG betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens en betreffende het vrije verkeer van die gegevens (hierna „de richtlijn ”te noemen) (8). In het beperkter aantal gevallen waarin gegevens van verzekerde personen worden verwerkt door de communautaire instellingen, vallen deze gegevens onder Verordening (EG) nr. 45/2001 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens door de communautaire instellingen en organen en betreffende het vrije verkeer van die gegevens (9). Dit is bijvoorbeeld het geval wanneer persoonsgegevens van personeel van de EU worden verwerkt. Het huidige juridische kader inzake gegevensbescherming voorziet dus in een geharmoniseerd niveau van bescherming in de gehele EU.

13.

Het huidige voorstel berust op dit geharmoniseerde kader. De nationale wetgevingen ter uitvoering van de richtlijn zijn echter niet volledig uniform en verschillen tussen nationale wetgevingen op het gebied van gegevensbescherming kunnen nog steeds voorkomen. Het is daarom van groot belang dat de wetgever hier rekening mee houdt om te garanderen dat de voorgestelde maatregelen volledig in overeenstemming zijn met dit kader en rekening kunnen houden met die eventuele verschillen.

14.

Voorts zal de toegenomen grensoverschrijdende uitwisseling vragen om een betere coördinatie van de nationale bepalingen inzake gegevensbescherming. In dit verband is de EDPS ingenomen met artikel 77 van Verordening (EG) nr. 883/2004. In dit artikel wordt uitdrukkelijk bepaald dat gegevens die uit hoofde van de verordening, alsmede uit hoofde van de bijbehorende uitvoeringsbepalingen, worden verwerkt, worden verzonden met inachtneming van de communautaire voorschriften op het gebied van de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens.

15.

In artikel 77 van genoemde verordening worden voorts aanwijzingen gegeven voor de nationale wetgeving inzake gegevensbescherming die van toepassing is bij de verzending van gegevens tussen de bevoegde instanties van verschillende lidstaten; zo gelden voor de mededeling van persoonsgegevens van de ene lidstaat naar de andere, de wettelijke bepalingen inzake gegevensbescherming van de lidstaat die de gegevens heeft verstrekt. Voor mededelingen van de ontvangende lidstaat, alsmede voor de opslag, wijziging en vernietiging van de ontvangen gegevens, gelden daarentegen de wettelijke bepalingen inzake gegevensbescherming van de ontvangende lidstaat. Deze bepaling sluit aan bij de bepaling inzake de toepasselijk nationale wetgeving van artikel 4 van de richtlijn.

16.

In het voorstel wordt zowel in overweging 3 als in artikel 3, lid 2, verwezen naar de communautaire bepalingen inzake de bescherming van persoonsgegevens. Volgens overweging 3 moeten de betrokkenen alle garanties genieten die door de communautaire bepalingen inzake de bescherming van persoonsgegevens geboden worden, en in artikel 3, lid 2, wordt specifiek gewezen op het recht van toegang tot en van rectificatie van de eigen persoonsgegevens.

17.

De EDPS is het ermee eens dat, in een juridisch instrument tot uitvoering van een betere verwerking en overdracht van persoonsgegevens, duidelijk en expliciet moet worden verwezen naar het toepasselijke gegevensbeschermingskader. Derhalve beveelt de EDPS aan om niet alleen in de overwegingen, maar ook expliciet in het dispositief (bijvoorbeeld in artikel 3), een algemene verwijzing naar de communautaire bepalingen inzake de bescherming van persoonsgegevens op te nemen. Deze algemene bepaling sluit niet uit dat in andere bepalingen, zoals die welke thans in artikel 3, lid 2, zijn vervat, nader kan worden ingegaan op meer specifieke vraagstukken betreffende de concrete toepassing van de beginselen van gegevensbescherming in het kader van de coördinatie van de socialezekerheidsstelsels (zie verder, punten 36-38).

18.

Een van de basisbeginselen van de regelgeving inzake gegevensbescherming is dat persoonsgegevens alleen worden verwerkt voor het doel waarvoor zij zijn verzameld of voor een daarmee verenigbaar doel (artikel 6, lid 1, punt b), van de richtlijn). Het voorstel bevat geen algemene bepaling inzake de doelbinding (10). Algemeen wordt er in het voorstel echter van uitgegaan dat persoonsgegevens die zijn verzameld voor een van de socialezekerheidsdoeleinden (pensioenen, invaliditeitsuitkeringen, werkloosheidsuitkeringen enz.) voor datzelfde doeleinde zullen worden verwerkt en doorgegeven aan de autoriteiten van andere lidstaten. Derhalve zullen de meeste verwerkingen waarin het voorstel voorziet, betrekking hebben op persoonsgegevens die voor hetzelfde doel of een daarmee verenigbaar doel verwerkt zijn. Dit geldt eveneens voor de verwerking van persoonsgegevens in het kader van de overdracht van gegevens voor de invordering van een schuldvordering of onverschuldigde prestaties (artikel 73).

19.

In andere omstandigheden, bijvoorbeeld in het geval van samenwerking tussen belastingdiensten, (overweging 14) kunnen socialezekerheidsgegevens ook noodzakelijk zijn voor andere dan socialezekerheidsdoeleinden. In dit geval kunnen uitzonderingen op het beginsel van doelbinding op grond van artikel 13 van de richtlijn worden gerechtvaardigd, in specifieke omstandigheden en mits zij noodzakelijk zijn en stoelen op nationale of communautaire wetgevingsmaatregelen. In dit verband zou de wetgever kunnen overwegen of de voorwaarden waaronder socialezekerheidsgegevens voor een ander doel verwerkt mogen worden, specifiek in het voorstel moeten worden genoemd.

20.

Tegen deze achtergrond is de EDPS van oordeel dat in het voorstel de fundamentele gegevensbeschermingsbepalingen inzake doelbinding in acht worden genomen. Voorts merkt de EDPS op dat het verbod op het gebruik van persoonsgegevens voor andere doeleinden dan sociale zekerheid voortvloeit uit de toepasselijke wetgeving inzake gegevensbescherming, die alleen onder specifieke en strikte voorwaarden uitzonderingen op dit algemene beginsel toestaat.

21.

Volgens de beginselen inzake gegevensbescherming moeten persoonsgegevens toereikend, ter zake dienend en niet bovenmatig zijn, uitgaande van de doeleinden waarvoor zij worden verzameld of waarvoor zij vervolgens worden verwerkt (artikel 6, lid 1, punt c), van de richtlijn). In de context van de socialezekerheidsstelsels betekent dit dat in alle omstandigheden slechts een noodzakelijk en proportioneel geheel van gegevens mag worden overgedragen.

22.

Dit beginsel is correct vastgelegd in artikel 2, lid 1, van het voorstel, waarin is bepaald dat de organen van de lidstaten elkaar alle gegevens moeten meedelen die nodig zijn voor de vaststelling van de rechten en plichten van de verzekerden. In dit verband benadrukt de EDPS dat de beoordeling van de vraag welke persoonsgegevens noodzakelijk zijn, afhankelijk van het soort uitkeringen enigszins kan variëren. Zo zullen voor ziekteverstrekkingen andere persoonsgegevens nodig zijn dan voor ouderdomspensioenen. De door de autoriteiten van de lidstaten overgedragen gegevens mogen niet verder reiken dan wat nodig is voor de rechten of plichten van de verzekerde waar het in concreto om gaat.

23.

Proportionaliteit moet ook gelden voor het aantal bevoegde instanties dat toegang heeft tot de gegevens, alsmede voor de voorwaarden en de duur van bewaring van persoonsgegevens. Alleen de betrokken autoriteiten en organen mogen toegang hebben tot de socialezekerheidsgegevens, en deze gegevens moeten worden opgeslagen in een vorm die de identificatie van de betrokkene mogelijk maakt en mogen niet langer worden bewaard dan noodzakelijk is voor de verwezenlijking van het doel waarvoor zij worden verwerkt (artikel 6, lid 1, punt e), van de richtlijn).

24.

Met betrekking tot het aantal autoriteiten en organen dat toegang heeft tot de persoonsgegevens van verzekerden zal op grond van artikel 83 van het voorstel een publiek toegankelijke gegevensbank worden opgericht waarin de betrokken organen voor elke lidstaat worden opgenomen. Er zij tevens op gewezen dat het voorstel het aan de lidstaten overlaat te beslissen of persoonsgegevens via een centraal toegangspunt in een lidstaat of rechtstreeks aan de betrokken autoriteit of het betrokken orgaan worden overgedragen (artikel 2, lid 3). Voorts kunnen er in elke lidstaat verscheidene organen worden aangewezen, waarvan er sommige op regionaal niveau actief kunnen zijn.

25.

Met betrekking tot de bewaringstermijn van persoonsgegevens wijst de EDPS erop dat de beoordeling van de proportionaliteit in het kader van de sociale zekerheid zeer uiteenlopende resultaten kan opleveren, afhankelijk van het betrokken gebied van de sociale zekerheid. Zo zal bijvoorbeeld de verwerking van persoonsgegevens voor ziekteverstrekkingen doorgaans voor een kortere tijdsspanne nodig zijn dan voor pensioenen, aangezien deze laatste wellicht gedurende een langere periode worden uitgekeerd. De bewaringstermijn van persoonsgegevens hangt ook af van het soort orgaan dat deze verwerkt. In het geval van centrale toegangspunten betekent dit bijvoorbeeld dat persoonsgegevens zullen worden verwijderd zodra zij aan de bevoegde instantie zijn doorgegeven. Het moet in ieder geval duidelijk zijn dat persoonsgegevens geschrapt of geanonimiseerd worden zodra zij niet langer nodig zijn voor het doel waarvoor zij zijn verzameld of verwerkt.

26.

In het licht van het bovenstaande benadrukt de EDPS dat er met een dergelijk complex systeem, waarin persoonsgegevens worden verwerkt en doorgegeven via een asymmetrisch netwerk van instanties, speciaal op moet worden toegezien dat de persoonsgegevens voor een proportionele termijn door de bevoegde autoriteiten worden verwerkt en dat doublures van gegevensbanken worden vermeden. De EDPS is van oordeel dat de in artikel 83 bedoelde gegevensbank ervoor zal helpen zorgen dat de voor elk specifiek geval noodzakelijke persoonsgegevens alleen aan de betrokken autoriteiten worden doorgegeven. In het huidige voorstel zou echter nog verder kunnen worden verduidelijkt hoe gegevens moeten worden doorgegeven en bewaard, zoals de Commissie dat reeds in andere voorstellen heeft gedaan (11). In dit verband is de EDPS van oordeel dat een zekere harmonisering van bewaringstermijnen niet alleen het recht van de burgers op bescherming van persoonsgegevens verzekert, maar tevens zou leiden tot een efficiëntere coördinatie tussen nationale overheidsinstanties van verschillende lidstaten.

27.

In het voorstel worden diverse mechanismen ingesteld op grond waarvan persoonsgegevens van verzekerden worden uitgewisseld tussen bevoegde instanties van verschillende lidstaten. Deze uitwisselingen van persoonsgegevens kunnen in twee grote categorieën worden onderverdeeld: uitwisseling op verzoek van de betrokkene en uitwisseling ambtshalve, doorgaans tussen derden (bevoegde organen, werkgevers), zonder een specifiek verzoek van de betrokkene. In vele gevallen zullen de bevoegde organen gevoelige gegevens, met name betreffende de gezondheidstoestand, verwerken en doorgeven.

28.

Bij al deze verwerkingsactiviteiten moeten de in de richtlijn vastgestelde voorwaarden voor het verwerken van persoonsgegevens in acht worden genomen: de bevoegde nationale instanties en de werkgevers mogen persoonsgegevens alleen verwerken met de toestemming van de betrokkene of op basis van een andere legitieme grondslag, zoals de nakoming van een wettelijke verplichting of de vervulling van een taak van algemeen belang of een taak die deel uitmaakt van de uitoefening van het openbaar gezag (artikel 7, punten a), c), en e), van de richtlijn). Er gelden striktere voorwaarden voor gevoelige gegevens, dit wil zeggen persoonsgegevens waaruit de raciale of etnische afkomst, de politieke opvattingen, de godsdienstige of levensbeschouwelijke overtuiging, of het lidmaatschap van een vakvereniging blijkt of die de gezondheid of het seksuele leven betreffen (artikel 8 van de richtlijn).

29.

In het licht daarvan wijst de EDPS erop dat de bepalingen van het voorstel zo kunnen worden opgevat dat er op grond van artikel 7, punt c), van de richtlijn een wettelijke verplichting wordt ingesteld om socialezekerheidsgegevens te verwerken en door te geven. Deze verplichting moet specifiek zijn. In de gevallen waarin het voorstel voorziet in een specifieke verplichting om persoonsgegevens te verwerken, kan de verwerking door de bevoegde nationale instanties en de werkgevers derhalve worden gebaseerd op artikel 7, punt c), van de richtlijn. Indien het voorstel echter niet rechtstreeks in deze wettelijke verplichting voorziet, dient de verwerking van persoonsgegevens te worden gebaseerd op een specifieke nationale (niet-geharmoniseerde) wettelijke verplichting of op een andere rechtsgrond.

30.

Artikel 7, onder e), van de richtlijn voorziet in de verwerking van persoonsgegevens wanneer dat noodzakelijk is voor de vervulling van een taak van algemeen belang of die deel uitmaakt van de uitoefening van het openbaar gezag dat aan de voor de verwerking verantwoordelijke of de derde aan wie de gegevens worden verstrekt, is opgedragen. Dat zou het geval zijn wanneer de betrokken instantie gegevens verwerkt in het kader van zijn taken of zijn openbaar gezag uit hoofde van een algemene — nationale dan wel communautaire — wetgevingsbepaling, en niet op basis van een specifieke wettelijke verplichting. In dat geval geldt het recht om verzet aan te tekenen op grond van artikel 14, onder a), van de richtlijn.

31.

Wanneer toestemming als rechtsgrond gebruikt wordt, overeenkomstig artikel 7, onder a), van de richtlijn, is de ruimte voor de verwerking van persoonsgegevens door overheidsinstanties of in arbeidsverhoudingen beperkter, omdat van vrije toestemming conform artikel 2, onder h), van de richtlijn alleen sprake kan zijn indien de betrokkene geldige alternatieven heeft.

32.

Met betrekking tot de verwerking van gevoelige gegevens (artikel 8 van de richtlijn) gelden soortgelijke overwegingen als in de vorige punten zijn opgesomd. De EDPS is van mening dat verplichtingen uit hoofde van de arbeidswetgeving (artikel 8, lid 2, onder b), van de richtlijn), verdere afwijkingen (artikel 8, lid 4) of toestemming (artikel 8, lid 2, onder a), toepasselijke rechtsgronden kunnen zijn voor de verwerking van gevoelige sociale zekerheidsgegevens. In dat geval kunnen specifieke beschermingsmaatregelen — zoals technische compartimentalisatiemaatregelen — nodig zijn.

33.

In het licht van vorengenoemde overwegingen wijst de EDPS erop dat hoe meer specifieke wettelijke verplichtingen voor bevoegde instanties en werkgevers het voorstel bevat om persoonsgegevens te verwerken, hoe gemakkelijker en efficiënter het in de lidstaten kan worden toegepast. De naleving van de nationale wetgeving inzake gegevensbescherming ter implementatie van de richtlijn wordt zo eenvoudiger. Zonder in te gaan op de details van de verschillende specifieke mechanismen die in het voorstel zijn opgenomen, beveelt de EDPS daarom aan dat de EU-wetgever verzekert dat alle voorgestelde mechanismen voor de verwerking en doorgifte van persoonsgegevens duidelijk gebaseerd zijn op een specifieke wettelijke verplichting waarin het voorstel rechtstreeks voorziet, of op andere legitieme gronden voor verwerking, conform artikel 7 of 8 van de richtlijn.

34.

Het adequaat informeren van de betrokkenen over de verwerking van hun persoonsgegevens en hun rechten is essentieel, als bepaald in deel IV van Richtlijn 95/46. Dat is nog belangrijker wanneer persoonsgegevens door vele instanties in verschillende lidstaten worden verwerkt en de betrokkenen daarom het risico kunnen lopen uit het oog te verliezen wie hun persoonsgegevens verwerkt en voor welk doel, en hoe ze hun rechten kunnen doen gelden.

35.

In verband hiermee is de EDPS sterk voorstander van een proactieve aanpak: de betrokkenen moeten tijdig volledige informatie krijgen, zodat duidelijk wordt hoe de ingewonnen informatie gebruikt zal worden en wat de rechten van betrokkenen zijn. Op dit punt schaart de EDPS zich niet alleen achter de oproep van het Europees Economisch en Sociaal Comité (12) om alle potentiële gebruikers van de verordening beter bekend te maken met de verordening, maar roept hij de wetgever ook op in het voorstel expliciet te verwijzen naar de noodzaak de betrokkenen specifieke en adequate informatie te verstrekken over de verwerking van hun persoonsgegevens. Dat kan gebeuren door wijziging van artikel 19 (Informatie van de verzekerden), teneinde ervoor te zorgen dat de verzekerden de nodige informatie ontvangen.

36.

De rechten van de betrokkenen zijn met name relevant in het kader van de sociale zekerheidsstelsels. Met deze rechten in de hand kunnen de betrokkenen deze controle over hun (gevoelige) gegevens behouden, ervoor zorgen dat deze correct zijn en nagaan op basis van welke informatie belangrijke besluiten worden genomen en prestaties worden verstrekt. Dit is met name van belang in een grensoverschrijdende context, waar de kans op fouten bij de doorgifte van persoonsgegevens groter zal zijn omdat de informatie moet worden vertaald. Vermeldenswaard is ook dat de grotere nauwkeurigheid van de informatie die het gevolg is van de toepassing van de rechten van de betrokkenen, niet alleen aan laatstgenoemden ten goede komt, maar ook alle betrokken socialezekerheidsinstellingen.

37.

De EDPS is zeer ingenomen met artikel 3, lid 2, van het voorstel, dat bepaalt dat de lidstaten de betrokkenen een recht van toegang tot persoonsgegevens garanderen, alsmede het recht gegevens die onjuist of onvolledig zijn te corrigeren, zulks met inachtneming van de communautaire bepalingen in verband met de verwerking van persoonsgegevens. De EDPS stelt evenwel voor die bepaling aan te vullen met een ruimere verwijzing naar alle rechten van de betrokkenen, inclusief het recht om bezwaar aan te tekenen (artikel 14 van Richtlijn 95/46) en de beschermingsmaatregelen tegen geautomatiseerde individuele besluiten (artikel 15 van Richtlijn 95/46).

38.

Voorts beveelt de EDPS aan dat in het voorstel naar behoren rekening wordt gehouden met het feit dat het de betrokkenen gemakkelijker moet worden gemaakt hun rechten in grensoverschrijdend verband effectief uit te oefenen. De betrokkenen zullen immers hun rechten moeten afdwingen in een situatie waarin hun persoonsgegevens afkomstig zijn van verschillende instanties in twee af meer landen. Daarom is het wenselijk dat de betrokkenen in dat geval hun rechten ook rechtstreeks kunnen uitoefenen via de betrokken instantie die persoonsgegevens van andere lidstaten ontvangt. Dat zou betekenen dat de bevoegde instantie die rechtstreeks contact met de betrokkene onderhoudt, wordt verzocht als enig loket op te treden, niet alleen voor socialezekerheidsuitkeringen, maar ook wat betreft alle persoonsgegevens die in verband met die uitkeringen worden verwerkt. Een verzekerde zou dan zijn of haar rechten als betrokkene via de bevoegde instantie kunnen uitoefenen, ongeacht de herkomst van de gegevens. Daarom verzoekt de EDPS de wetgever deze mogelijkheid te bezien, ook in het licht van de voorbeelden die reeds in andere Commissievoorstellen voorkomen (13).

39.

In het voorstel is de beveiliging van gegevensverwerking van specifiek belang in verband met het grootschaliger gebruik van elektronische instrumenten door de overheidsinstanties van de verschillende lidstaten. Voorts zullen in de meeste gevallen ook gevoelige gegevens worden doorgegeven, en zoals de EESC reeds heeft opgemerkt, is het daarom van nog meer belang om „ervoor te zorgen dat deze gegevens werkelijk beveiligd zijn en niet in de verkeerde handen kunnen vallen” (14).

40.

In dit opzicht verwelkomt de EDPS artikel 4 van het voorstel, dat bepaalt dat de gegevensuitwisseling tussen bevoegde organen „langs elektronische weg geschiedt in een gemeenschappelijke beveiligde omgeving die de vertrouwelijkheid en de bescherming van de uitgewisselde gegevens kan garanderen”. De EDPS benadrukt echter dat deze „gemeenschappelijke beveiligde omgeving”, waarvan de contouren moeten worden vastgesteld door de Administratieve Commissie voor de coördinatie van de socialezekerheidsstelsels (15) de aanbevelingen moet volgen van het IDABC-programma (16) (interoperabele levering van pan-Europese e-overheidsdiensten aan overheden, ondernemingen en burgers) voor de communautaire bepalingen inzake gegevensbescherming, met name die welke over verwerkingsbeveiliging gaan. De EDPS beveelt daartoe ook aan dat in gegevensbescherming en -beveiliging gespecialiseerde adviseurs betrokken worden bij de desbetreffende werkzaamheden van de Administratieve Commissie.

41.

De EDPS is ingenomen met dit voorstel, in zoverre het tot doel heeft het vrije verkeer van burgers te bevorderen en de levensstandaard en de arbeidsomstandigheden van de EU-burgers die zich binnen de Unie verplaatsen, te verbeteren. De coördinatie van de sociale zekerheidsstelsels is onmogelijk zonder de verwerking en doorgifte van verschillende soorten persoonsgegevens, waarbij het veelal om gevoelige gegevens gaat.

42.

Het is echter ook essentieel dat deze toegenomen uitwisseling van persoonsgegevens tussen de nationale instanties van de lidstaten niet alleen betere voorwaarden schept voor het vrije verkeer van mensen, maar ook een hoge mate van bescherming van persoonsgegevens biedt, en daarmee een van de grondrechten van de EU garandeert.

43.

Het voorstel sluit aan bij het geharmoniseerde kader voor gegevensbescherming dat is vastgesteld bij de communautaire bepalingen over de bescherming van persoonsgegevens, met name Richtlijn 95/46 en de nationale uitvoeringswetgeving. Het verheugt de EDPS dat er zowel in de Basisverordening nr. 883/2004 als in het voorstel op wordt gewezen dat dit kader voor gegevensbescherming van toepassing is. Specifieke problemen in verband met de toepassing van de beginselen inzake gegevensbescherming in het kader van de coördinatie van de sociale zekerheidsstelsels moeten echter uitvoerig nader worden bekeken.

44.

Wat betreft het beginsel van doelbinding, is de EDPS van mening dat in het voorstel de fundamentele gegevensbeschermingsbepalingen inzake beperking van het doel in acht genomen worden. Voorts merkt de EDPS op dat het verbod op het gebruik van persoonsgegevens voor andere doeleinden dan sociale zekerheid niet uitdrukkelijk in het voorstel is opgenomen, maar voortvloeit uit de toepasselijke wetgeving inzake gegevensbescherming, die alleen onder specifieke en strikte voorwaarden uitzonderingen op dit algemene beginsel toestaat. De wetgever zou in dit verband kunnen overwegen of de voorwaarden waaronder socialezekerheidsgegevens voor een ander doel verwerkt mogen worden, specifiek in het voorstel moeten worden genoemd.

45.

Met betrekking tot de proportionaliteit van de gegevensverwerking, de bevoegde instanties en de bewaringstermijnen, merkt de EDPS op dat er met een dergelijk complex systeem, waarin persoonsgegevens worden verwerkt en doorgegeven via een asymmetrisch netwerk van instanties, speciaal op moet worden toegezien dat de persoonsgegevens voor een proportionele termijn door de bevoegde autoriteiten worden verwerkt, en dat doublures van databanken worden vermeden. In dit verband kan in het voorstel verder verduidelijkt worden hoe gegevens moeten worden doorgegeven en bewaard.

46.

Wat de rechtsgronden voor de verwerking van persoonsgegevens betreft, beveelt de EDPS, zonder in te gaan op de details van de verschillende specifieke mechanismen die in het voorstel zijn opgenomen, de EU-wetgever aan erop toe te zien dat alle voorgestelde mechanismen voor de verwerking en doorgifte van persoonsgegevens duidelijk gebaseerd zijn op een specifieke wettelijke verplichting waarin het voorstel rechtstreeks voorziet, of op andere legitieme gronden voor verwerking, conform artikel 7 of 8 van de richtlijn.

47.

Met betrekking tot de informatie van de verzekerden, beveelt de EDPS aan in het voorstel een uitdrukkelijke verwijzing toe te voegen naar de noodzaak de betrokkenen specifieke en adequate informatie te verstrekken over de verwerking van hun persoonsgegevens.

48.

Met betrekking tot de rechten van de betrokkenen, is de EDPS zeer ingenomen met artikel 3, lid 2, van het voorstel en stelt hij voor deze bepaling aan te vullen met een ruimere verwijzing naar alle rechten van de betrokkenen, met inbegrip van het recht op verzet tegen geautomatiseerde individuele besluiten en de desbetreffende beschermingsmaatregelen. Voorts verzoekt de EDPS de wetgever de effectieve uitoefening van de rechten van de betrokkene in grensoverschrijdend verband te vergemakkelijken door te bepalen dat de bevoegde instantie die rechtstreeks contact met de betrokkene onderhoudt, als enig loket moet optreden, niet alleen voor socialezekerheidsuitkeringen, maar ook wat betreft alle gegevens die in verband met die uitkeringen worden verwerkt.

49.

Met betrekking tot de beveiligingsmaatregelen beveelt de EDPS aan dat de „gemeenschappelijke beveiligde omgeving ”voor de doorgifte van gegevens, als bepaald in artikel 4 van het voorstel, naar behoren rekening houdt met de relevante aanbevelingen over gegevensbescherming en verwerkingsbeveiliging. In dit verband moeten in gegevensbescherming en -beveiliging gespecialiseerde adviseurs betrokken worden bij de desbetreffende werkzaamheden van de Administratieve Commissie.

26.4.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 91/24

—

op de website „concurrentie ”van de Europese Commissie (http://ec.europa.eu/comm/competition/mergers/cases/). Deze website biedt verschillende mogelijkheden om individuele concentratiebeschikkingen op te zoeken, onder meer op bedrijfsnaam, nummer van de zaak, datum en sector;

—

in elektronische vorm op de EUR-Lex website onder documentnummer 32007M4577. EUR-Lex is het geïnformatiseerde documentatiesysteem voor de communautaire wetgeving. (http://eur-lex.europa.eu)

26.4.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 91/24

—

op de website „concurrentie ”van de Europese Commissie (http://ec.europa.eu/comm/competition/mergers/cases/). Deze website biedt verschillende mogelijkheden om individuele concentratiebeschikkingen op te zoeken, onder meer op bedrijfsnaam, nummer van de zaak, datum en sector;

—

in elektronische vorm op de EUR-Lex website onder documentnummer 32007M4594. EUR-Lex is het geïnformatiseerde documentatiesysteem voor de communautaire wetgeving. (http://eur-lex.europa.eu)

26.4.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 91/25

26.4.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 91/26

26.4.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 91/27

—

Investeringen in landbouwbedrijven, max. 40 % en max. 400 000 EUR over drie fiscale jaren

—

Adviesverlening aan individuele bedrijven in verband met managementsystemen, max. 80 % en max. 2 000 EUR

—

Ruilverkavelingen, max. 90 %

—

Aanloopsteun voor de oprichting van producentengroeperingen, max. 60 %, met een maximum van 400 000 EUR per groepering over 5 jaar.

—

Investeringen in landbouwbedrijven (Agrarinvestitionsförderungsprogramm (AFP))

Ter ondersteuning van een landbouw die kan concurreren en tevens duurzaam, milieu- en diervriendelijk alsmede multifunctioneel is, kunnen investeringen in landbouwbedrijven met het oog op de primaire productie van landbouwproducten worden bevorderd. De belangen van de consumenten, de plattelandsontwikkeling en de instandhouding van de biologische verscheidenheid moeten evenzeer in aanmerking worden genomen als de verbetering van de levens-, arbeids- en productieomstandigheden

De maatregel is gebaseerd op artikel 4 (Investeringen in landbouwbedrijven).

—

Steun voor adviesverlening in verband met managementsystemen (AFP)

Er wordt steun verleend voor individueel advies aan bedrijven dat verder reikt dan het routineadvies en verband houdt met het gebruik van documentatiesystemen. De maatregel moet de landbouwers helpen aan de normen van een moderne en kwaliteitsvolle landbouw en met name aan de in de artikelen 4 en 5 en in de bijlagen III en IV van Verordening (EG) nr. 1782/2003 (randvoorwaarden) vastgestelde eisen te voldoen. Het advies wordt door openbare en particuliere adviesorganen, die door de Länder erkend moeten zijn, verstrekt. De gegevens in de documentatiesystemen vormen het uitgangspunt voor het op het bedrijf afgestemde advies. In principe komen alle begunstigden voor de maatregel in aanmerking; deze neemt de vorm aan van een subsidie die aan de adviesorganen wordt betaald.

De maatregel is gebaseerd op artikel 15 (Technische ondersteuning in de landbouwsector).

—

Ruilverkavelingen (Principes voor steun voor een geïntegreerde plattelandsontwikkeling (Steun voor de reorganisatie van het grondbezit op het platteland))

Het doel van de steun is de reorganisatie van het grondbezit op het platteland en de inrichting van dit platteland op grond van het „Flurbereinigungsgesetz ”(wet op de ruilverkavelingen) en het „Landwirtschaftsanpassungsgesetz ”(wet inzake de aanpassing van de landbouw) met het oog op een verbetering van de agrarische structuur; de steun is tevens bedoeld voor maatregelen die een duurzaam productief ecosysteem en de plannen voor vrijwillige ruilpacht veiligstellen, De subsidiabele uitgaven zijn de procedurele uitgaven.

De maatregel is gebaseerd op artikel 13 (Steun voor ruilverkavelingen).

—

Aanloopsteun voor de oprichting van producentengroeperingen (Principes voor steun voor de verbetering van de marktstructuur (groeperingen))

De steun heeft ten doel de oprichting en het starten van de activiteiten van groeperingen te steunen en het concurrentievermogen van ondernemingen die landbouwproducten verwerken en afzetten, te verbeteren om op deze wijze bij te dragen aan de waarborging van de afzet of aan het scheppen van winstvoordelen voor de producent.

De steun levert een bijdrage om de registratie, verwerking en afzet van landbouwproducten — rekening houdend met soort, hoeveelheid en kwaliteit van het aanbod — aan te passen aan de behoeften van de markt.

De steun voor producentengroeperingen is gebaseerd op artikel 9 (Steun voor producentengroeperingen)

Provincie Noord-Brabant

Brabantlaan 1

Postbus 90151

5200 MC 's-Hertogenbosch

Nederland

Provincie Limburg

Limburglaan 10

Postbus 5700

6202 MA Maastricht

Nederland

—

Paragraaf 1.2: 3 000 000 EUR voor de periode 2007-2013;

—

Paragraaf 1.4: 60 000 EURvoor de periode 2007-2013;

—

Paragraaf 1.5: 1 250 000 EURvoor de periode 2007-2013;

—

Paragraaf 1.9: 4 500 000 EURvoor de periode 2007-2013;

—

Paragraaf 6.1: 3 000 000 EURvoor de periode 2007-2013;

—

Paragraaf 6.4: 1 200 000 EUR voor de periode 2007-2013;

—

Paragraaf 1.2: maximaal 60 % van de subsidiabele kosten tot een maximum van 1,2 miljoen EUR per projectvestiging, volgens artikel 4, lid 2, sub e, en lid 4, sub a en c.

—

Paragraaf 1.9: maximaal 60 % van de subsidiabele kosten, volgens artikel 4, lid 2, sub e, en lid 4, sub a en c.

—

Paragrafen 6.1: maximaal 60 % van de subsidiabele kosten, volgens artikel 4, lid 2, sub e, en lid 4, sub a en c.

—

Paragraaf 1.4: maximaal 50 % van de subsidiabele kosten tot een maximum van 20 000 EUR per project, volgens artikel 4, lid 2, sub e, en lid 4, sub a en c.

—

Paragraaf 1.5: maximaal 50 % van de subsidiabele kosten tot een maximum van 1,25 miljoen EUR, volgens artikel 4, lid 2, sub e, en lid 4, sub a en c.

—

Paragraaf 6.4: maximaal 50 % van de subsidiabele kosten tot een maximum van 50 000 EURper project, volgens artikel 4, lid 2, sub e, en lid 4, sub a en c.

—

Paragraaf 1.2: de steun heeft betrekking op de kosten van haalbaarheidsonderzoeken en businessplannen en de aanleg en verbetering van onroerende zaken gericht op de doelstellingen genoemd in artikel 4, lid 3, a t/m d;

—

Paragraaf 1.9: de steun heeft betrekking op de kosten van de aanleg en verbetering van onroerende zaken gericht op de doelstellingen genoemd in artikel 4, lid 3, a t/m d;

—

Paragrafen 6.1: de steun heeft betrekking op de kosten van de aanleg en verbetering van onroerende zaken gericht op de doelstellingen genoemd in artikel 4, lid 3, a t/m d;

—

Paragraaf 1.4: de steun heeft betrekking op de kosten van haalbaarheidsonderzoeken en businessplannen gericht op de aanleg en verbetering van onroerende zaken gericht op de doelstellingen genoemd in artikel 4, lid 3, a t/m d;

—

Paragraaf 1.5: de steun heeft betrekking op de kosten van haalbaarheidsonderzoeken en businessplannen en de aanleg en verbetering van onroerende zaken gericht op de doelstellingen genoemd in artikel 4, lid 3, a t/m d;

—

Paragraaf 6.4: de steun heeft betrekking op de kosten van haalbaarheidsonderzoeken en businessplannen gericht op de verbetering van onroerende zaken gericht op de doelstellingen genoemd in artikel 4, lid 3, a t/m d;

Provincie Limburg

Limburglaan 10

Postbus 5700

6202 MA Maastricht

Nederland

Provincie Limburg

Limburglaan 10

Postbus 5700

6202 MA Maastricht

Nederland

Provincie Limburg

Limburglaan 10

Postbus 5700

6202 MA Maastricht

Nederland

Ministerstvo zemědělství ČR

Těšnov 17

CZ-117 05 Praha 1

Ministerstvo zemědělství ČR

Těšnov 17

CZ-117 05 Praha 1

26.4.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 91/33

26.4.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 91/34

Europese Commissie

Directoraat-generaal Concurrentie

Griffie Staatssteun

SPA 3 6/5

B-1049 Brussel

Faxnummer: (32-2) 296 12 42

—

an annual compensation of GBP 150 million granted to POL for the net public service cost of rural counter coverage (“rural network support”),

—

an aid devoted to back POL's debt to Royal Mail Group plc which had financed POL's balance-sheet deficits up to 31 March 2002 (“debt payment funding”),

—

a rolling working capital loan to POL for over-the-counter cash payments meant to fund the basic postal account.

26.4.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 91/42

1.

Op 19 april 2007 ontving de Commissie een aanmelding van een voorgenomen concentratie in de zin van artikel 4 van Verordening (EG) nr. 139/2004 van de Raad (1) waarin wordt meegedeeld dat de ondernemingen International Power plc („IPR”, Verenigd Koninkrijk) en Mitsui & Co, Ltd. („Mitsui”, Japan) in de zin van artikel 3, lid 1), sub b), van genoemde verordening gezamenlijk zeggenschap verkrijgen over de ondernemingen Deeside Power Development Company Limited („Deeside”, VK), Rugeley Power Limited („Rugeley”, VK), International Power IQ Limited („Indian Queens”, VK) en International Power Fuel Company Limited („IPFC”, VK),momenteel onder volledige zeggenschap van IPR staande, door de aankoop van aandelen van een nieuw gestichte vennootschap die een gezamenlijke onderneming is.

2.

De bedrijfswerkzaamheden van de betrokken ondernemingen zijn:

3.

Op grond van een voorlopig onderzoek is de Commissie van oordeel dat de aangemelde transactie binnen het toepassingsgebied van Verordening (EG) nr. 139/2004 kan vallen. Ten aanzien van dit punt wordt de definitieve beslissing echter aangehouden. In het licht van de Mededeling van de Commissie betreffende een vereenvoudigde procedure voor de behandeling van bepaalde concentraties krachtens Verordening (EG) nr. 139/2004 (2) van de Raad wordt vermeld dat deze zaak in aanmerking kan komen voor deze procedure.

4.

De Commissie verzoekt belanghebbende derden hun eventuele opmerkingen ten aanzien van de voorgenomen concentratie kenbaar te maken aan de Commissie.

Deze opmerkingen moeten de Commissie uiterlijk tien dagen na dagtekening van deze bekendmaking hebben bereikt. Zij kunnen per fax (nummer (32-2) 296 43 01 of 296 72 44) of per post, onder vermelding van referentienummer COMP/M.4654 — IPR/Mitsui (UK electricity generation business), aan onderstaand adres worden toegezonden:

26.4.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 91/43

1.

Op 19 april 2007 ontving de Commissie een aanmelding van een voorgenomen concentratie in de zin van artikel 4 van Verordening (EG) nr. 139/2004 van de Raad (1) waarin wordt meegedeeld dat de onderneming Bridgepoint Capital Group Ltd. („Bridgepoint”, Verenigd Koninkrijk) in de zin van artikel 3, lid 1), sub b), van genoemde verordening volledig zeggenschap verkrijgt over de gehele onderwijsdivisie van Wolters Kluwer N.V. („WKO”, Nederland) door de aankoop van aandelen.

2.

De bedrijfswerkzaamheden van de betrokken ondernemingen zijn:

3.

Op grond van een voorlopig onderzoek is de Commissie van oordeel dat de aangemelde transactie binnen het toepassingsgebied van Verordening (EG) nr. 139/2004 kan vallen. Ten aanzien van dit punt wordt de definitieve beslissing echter aangehouden. In het licht van de Mededeling van de Commissie betreffende een vereenvoudigde procedure voor de behandeling van bepaalde concentraties krachtens Verordening (EG) nr. 139/2004 (2) van de Raad wordt vermeld dat deze zaak in aanmerking kan komen voor deze procedure.

4.

De Commissie verzoekt belanghebbende derden hun eventuele opmerkingen ten aanzien van de voorgenomen concentratie kenbaar te maken aan de Commissie.

Deze opmerkingen moeten de Commissie uiterlijk tien dagen na dagtekening van deze bekendmaking hebben bereikt. Zij kunnen per fax (nummer (32-2) 296 43 01 of 296 72 44) of per post, onder vermelding van referentienummer COMP/M.4658 — Bridgepoint Capital/Wolters Kluwer Onderwijsdivisie, aan onderstaand adres worden toegezonden:

26.4.2007   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 91/44

1.

Op 18 april 2007 ontving de Commissie een aanmelding van een voorgenomen concentratie in de zin van artikel 4, na een verwijzing overeenkomstig artikel 4, lid 5, van Verordening (EG) nr. 139/2004 (1) van de Raad, waarin wordt medegedeeld dat de onderneming HgCapital Investments Managers Ltd, Verenigd Koninkrijk („HgCapital”), in de zin van artikel 3, lid 1, onder b), van genoemde verordening volledige zeggenschap verkrijgt over de ondernemingen Denton ATD, Inc., Verenigde Staten, Robert Denton, Inc., Verenigde Staten en Denton COE GmbH, Duitsland (tezamen „Denton”), door de aankoop van aandelen.

2.

De bedrijfswerkzaamheden van de betrokken ondernemingen zijn:

3.

Op grond van een voorlopig onderzoek is de Commissie van oordeel dat de aangemelde concentratie binnen het toepassingsgebied van Verordening (EG) nr. 139/2004 kan vallen. Ten aanzien van dit punt wordt de definitieve beslissing echter aangehouden.

4.

De Commissie verzoekt belanghebbende derden haar hun eventuele opmerkingen ten aanzien van de voorgenomen concentratie kenbaar te maken.

Deze opmerkingen moeten de Commissie uiterlijk tien dagen na dagtekening van deze bekendmaking hebben bereikt. Zij kunnen per fax (nummer (32-2) 296 43 01 of 296 72 44) of per post, onder vermelding van referentienummer COMP/M.4498 — HgCapital/Denton, aan onderstaand adres worden toegezonden: