Wisselkoersen van de euro (1)

8 september 2004

(2004/C 225/01)

1 euro=

(1)  

Bron: door de Europese Centrale Bank gepubliceerde referentiekoers.

STEUNMAATREGELEN VAN DE STATEN — VERENIGD KONINKRIJK

Steunmaatregel C 17/04 (ex N 566/03) — „Enterprise Capital Funds” (ECF's)

Uitnodiging om overeenkomstig artikel 88, lid 2, van het EG-Verdrag opmerkingen te maken

(2004/C 225/02)

(Voor de EER relevante tekst)

De Commissie heeft het Verenigd Koninkrijk bij schrijven van 7 mei 2004, dat na deze samenvatting in de authentieke taal is weergegeven, in kennis gesteld van haar besluit tot inleiding van de procedure van artikel 88, lid 2, van het EG-Verdrag ten aanzien van de bovengenoemde steunregeling.

Belanghebbenden kunnen hun opmerkingen over de betrokken maatregel ten aanzien waarvan de Commissie de procedure inleidt, kenbaar maken door deze binnen een maand vanaf de datum van deze bekendmaking te zenden aan:

Deze opmerkingen zullen ter kennis van het Verenigd Koninkrijk worden gebracht. Een belanghebbende die opmerkingen maakt, kan, met opgave van redenen, schriftelijk verzoeken om vertrouwelijke behandeling van zijn identiteit.

SAMENVATTING

Bij schrijven van 25 november 2003, door de Commissie geregistreerd op 26 november 2003, hebben de Britse autoriteiten, overeenkomstig artikel 88, lid 3, van het EG-Verdrag, aanmelding gedaan van de steunregeling „ECF”. Bij brief D/58191 van 19 december 2003 verzocht de Commissie om nadere inlichtingen betreffende bovengenoemde steunmaatregel. Deze inlichtingen werden door de Britse autoriteiten verstrekt bij schrijven van 30 januari 2004 en van19 maart 2004, door de Commissie geregistreerd op 3 februari 2004 en 25 maart 2004.

De regeling heeft tot doel de toegang tot groeikapitaal voor kleine en middelgrote ondernemingen (KMO's) in het Verenigd Koninkrijk te verbeteren. KMO's die aanvangsaandelenkapitaal willen aantrekken van minimaal 250 000 GBP (357 000 EUR) en maximaal 2 miljoen GBP (2,9 miljoen EUR), zullen hiervoor een beroep kunnen doen op erkende ECF's die in het kader van de regeling zullen worden opgericht. De Small Business Service (SBS) van het ministerie van Handel en Industrie van het Verenigd Koninkrijk zal toezicht houden op de vergunningsprocedure.

De regeling heeft uitsluitend betrekking op niet-beursgenoteerde kleine en middelgrote ondernemingen (1) in het Verenigd Koninkrijk. Ondernemingen in moeilijkheden zoals bepaald in de communautaire richtsnoeren voor reddings- en herstructureringssteun aan ondernemingen in moeilijkheden (2) komen niet in aanmerking voor investeringen. ECF's zullen niet investeren in gevoelige sectoren waarvoor beperkingen op het gebied van staatssteun gelden of in sectoren waarop de mededeling van de Commissie betreffende staatssteun en risicokapitaal (3) niet van toepassing is.

De aangemelde regeling moet op middellange termijn zichzelf kunnen bedruipen. Voor de startfase van de regeling heeft het Verenigd Koninkrijk […] (4) uitgetrokken ter dekking van de benodigde liquiditeiten in de aanloopfase.

Het VK verzocht om goedkeuring voor een initiële duur van tien jaar.

ECF's moeten in kleine en middelgrote ondernemingen investeren door aandelenkapitaal of quasi-aandelenkapitaal te verstrekken.

De Britse autoriteiten hebben toegezegd dat de begunstigde KMO's slechts in aanmerking komen voor andere door de overheid gefinancierde subsidies, leningen of andere vormen van investeringssteun die buiten deze aanmelding vallen, voorzover de steunintensiteit met 30 pct. beperkt wordt van degene die anders mogelijk zou zijn geweest.

De vraag of deze regeling steunt vormt

De Commissie is in deze fase van de procedure van oordeel dat de maatregel steun vormt in de zin van artikel 87, lid 1, van het EG-Verdrag. Volgens het bepaalde in de mededeling van de Commissie betreffende staatssteun en risicokapitaal (5), moet bij het onderzoek van de vraag of er sprake is van staatssteun rekening worden houden met de mogelijkheid dat met de maatregel op ten minste drie verschillende niveaus staatssteun kan worden verleend, namelijk aan:

Op het niveau van de investeerders is de Commissie van oordeel dat er sprake is van steun in de zin van artikel 87, lid 1, van het EG-Verdrag.

Op het niveau van het fonds is de Commissie niet van oordeel dat de ECF's afzonderlijke begunstigden van de steun zijn.

Op het niveau van de ondernemingen waarin wordt geïnvesteerd, is de Commissie van oordeel dat er sprake is van steun in de zin van artikel 87, lid 1, van het EG-Verdrag.

Voorlopige beoordeling van de verenigbaarheid van de maatregel

De maatregel voldoet aan verscheidene voorwaarden die zijn opgenomen in de mededeling van de Commissie betreffende staatssteun en risicokapitaal.

Aanwijzingen van marktfalen

Punt VI.5 van de mededeling van de Commissie betreffende staatssteun en risicokapitaal bepaalt dat de Commissie zal verlangen dat wordt aangetoond dat er sprake is van marktfalen voor risicokapitaalmaatregelen. Zij kan evenwel bereid zijn aan te nemen dat dit het geval is wanneer elke financieringstranche voor een onderneming uit hoofde van risicokapitaalmaatregelen die geheel of gedeeltelijk met staatssteun zijn gefinancierd, niet meer bedraagt dan 500 000 EUR, of 750 000 EUR in regio's die overeenkomstig artikel 87, lid 3, onder c), van het EG-Verdrag voor steun in aanmerking komen, dan wel 1 miljoen EUR voor regio's die overeenkomstig artikel 87, lid 3, onder a), van het EG-Verdrag voor steun in aanmerking komen.

Gelet op het feit dat het Verenigd Koninkrijk bestaat uit niet-steungebieden en gebieden die krachtens artikel 87, lid 3, onder a) en c), voor steun in aanmerking komen — zoals aangegeven op de regionale-steunkaart van het Verenigd Koninkrijk voor de periode 2000–2006 (7) — en rekening houdend met de bedoeling van de Britse autoriteiten om tranches investeringssteun van maximaal 2 miljoen GBP (2,9 miljoen EUR) toe te kennen, ongeacht de vestigingsplaats van de begunstigde onderneming, is de Commissie van oordeel dat zonder verder bewijsmateriaal er niet kan worden van uitgegaan dat er sprake is van marktfalen. Aangezien in deze regeling de maximumbedragen die zijn vastgesteld in de mededeling van de Commissie betreffende staatssteun en risicokapitaal door het beoogde bedrag van de tranche ruimschoots worden overschreden, vraagt de Commissie dat wordt aangetoond dat er sprake is van marktfalen.

Om aan te tonen dat er sprake is van marktfalen, hebben de Britse autoriteiten studies ingediend waarin inschattingen werden gemaakt van de omvang van het gebrek aan aandelenkapitaal in de Britse economie en van het financieringstekort („Assessing the Scale of the „Equity Gap” in the UK Economy” uit 2003 en „Assessing the Finance Gap”). De belangrijkste bevinding van deze studies is dat de KMO's te kampen hebben met een gebrek aan durfkapitaal voor transactievolumes tussen 250 000 GBP (357 000 EUR) en 2 miljoen GBP (2,9 miljoen GBP).

Na een eerste voorlopige beoordeling van de maatregel betwijfelt de Commissie of de door de Britse autoriteiten aangevoerde argumenten voldoende kunnen rechtvaardigen dat tranches van risicokapitaalinvesteringen worden toegekend die aanzienlijk hoger zijn dan de in de mededeling van de Commissie betreffende staatssteun en risicokapitaal vastgestelde maximumbedragen. De Commissie is van mening dat een grondiger onderzoek van dit complexe vraagstuk, noodzakelijk is. De Commissie wil informatie inwinnen bij andere belanghebbenden, in het bijzonder bij potentiële verstrekkers van risicokapitaal aan KMO's in het Verenigd Koninkrijk. Hiertoe moet de Commissie om juridische redenen de procedure van artikel 88, lid 2, van het EG-Verdrag inleiden. Alleen op basis van dergelijke opmerkingen kan de Commissie bepalen of zulke steun noodzakelijk is en de voorwaarden waaronder het handelsverkeer plaatsvindt, niet zodanig verandert dat het gemeenschappelijk belang wordt geschaad.

TEKST VAN DE BRIEF

(1)  De door de Britse autoriteiten in het kader van de regeling gehanteerde definitie van kleine en middelgrote ondernemingen is steeds in overeenstemming met de definitie die wordt gegeven in bijlage I van Verordening (EG) nr. 70/2001 van de Commissie betreffende de toepassing van de artikelen 87 en 88 van het EG-Verdrag op staatssteun voor kleine en middelgrote ondernemingen (PB L 10 van 13.1.2001, blz. 33).

(2)  PB C 288 van 9.10.1999, blz. 2.

(3)  PB C 235 van 21.8.2001, blz. 3.

(4)  Zakengeheim.

(5)  PB C 235 van 21.8.2001, blz. 3.

(6)  PB C 235 van 21.8.2001, blz. 3.

(7)  Besluit van de Commissie van 26 juli 2000 (PB C/272/2000).

(8)  The definition of small and medium-sized enterprises applied by the UK authorities for the purposes of the scheme is always in line with the definition given in Annex I to the Commission Regulation No 70/2001 on the application of Articles 87 and 88 of the EC Treaty to State aid to small and medium-sized enterprises (OJ L 10, 13.1.2001, p. 33).

(9)  OJ C 288, 09.10.1999, p. 2.

(10)  OJ C 235, 21.8.2001, p. 3.

(11)  Business secret

(12)  OJ C 235, 21.8.2001, p. 3.

(13)  State Aid C 46/2000.

(14)  State Aid N 722/2000 .

(15)  State Aid N 606/2001.

(16)  OJ C 235, 21.8.2001, p. 3.

(17)  Commission decision of 26 July 2000 (OJ C/272/2000).

STEUNMAATREGELEN VAN DE STATEN — ITALIË

Steunmaatregel C 19/04 (ex NN 163/03) — Fiscale stimuleringsmaatregelen ten voordele van bepaalde instellingen voor collectieve belegging in effecten die in participaties in kleine en middelgrote aandelenvennootschappen zijn gespecialiseerd

Uitnodiging om overeenkomstig artikel 88, lid 2, van het EG-Verdrag opmerkingen te maken

(2004/C 225/03)

(Voor de EER relevante tekst)

De Commissie heeft Italië bij schrijven van 7 mei 2004, dat na deze samenvatting in de authentieke taal is weergegeven, in kennis gesteld van haar besluit tot inleiding van de procedure van artikel 88, lid 2, van het EG-Verdrag ten aanzien van de bovengenoemde steunregeling.

Belanghebbenden kunnen hun opmerkingen over de betrokken maatregel ten aanzien waarvan de Commissie de procedure inleidt, kenbaar maken door deze binnen één maand vanaf de datum van deze bekendmaking te zenden aan:

Deze opmerkingen zullen ter kennis van Italië worden gebracht. Een belanghebbende die opmerkingen maakt, kan, met opgave van redenen, schriftelijk verzoeken om vertrouwelijke behandeling van zijn identiteit.

SAMENVATTING

Beschrijving van de maatregel

De maatregel is opgenomen in artikel 12 van Decreto Legge nr. 269 van 30 september 2003 betreffende „Misure in materia di sviluppo dell'economia e di correzione dei conti pubblici” (hierna: „DL 269/2003”), omgezet in wet nr. 326 van 24 november (L 326/2003). De regeling trad in werking op 2 oktober 2003, na bekendmaking van DL 269/2003 in het Italiaanse Publicatieblad en is niet bij de Commissie aangemeld.

Artikel 12 van DL 269/2003 bepaalt dat zodra in een fiscaal jaar aan bepaalde specifieke vereisten is voldaan, de kapitaalinkomsten van de door voornoemde wetgeving bedoelde investeringsinstrumenten die zich specialiseren in het nemen van participaties in aan een gereglementeerde Europese effectenbeurs genoteerde kleine en middelgrote aandelenvennootschappen, onderworpen zijn aan een vervangende belasting van 5 % in plaats van de gewone vennootschapsbelasting van 12,5 %.

Om ervoor te zorgen dat buitenlandse en Italiaanse investeringsinstrumenten daadwerkelijk tegen hetzelfde tarief worden belast, voorziet artikel 12 van DL 269/2003 in een verminderd nominaal tarief van 5 % vervangende belasting die wordt geheven op de kapitaalinkomsten van Italiaanse niet-gespecialiseerde investeringsinstrumenten die investeren in gespecialiseerde investeringsinstrumenten, voor het deel van hun inkomsten dat afkomstig is uit dergelijke gespecialiseerde investeringsinstrumenten, terwijl kapitaalinkomsten van Italiaanse investeringsinstrumenten die afkomstig zijn van buitenlandse investeringsinstrumenten, voor 60 % zijn vrijgesteld.

Om de stimuleringsmaatregel uit te breiden naar andere investeringsinstrumenten, wordt in artikel 12 van DL 269/2003 bepaald dat de pensioenfondsen ook zijn onderworpen aan een reëel belastingtarief van 5 % op het gedeelte van hun inkomsten dat afkomstig is uit buitenlandse gespecialiseerde investeringsinstrumenten, en dat de inkomsten die afkomstig zijn uit Italiaanse investeringsinstrumenten, in aanmerking komen voor een belastingkrediet van 6 % dat overeenstemt met de vervangende belasting van 5 % op de kapitaalinkomsten van gespecialiseerde investeringsinstrumenten waarin deze pensioenfondsen participeren.

Alle Italiaanse investeringsinstrumenten en de instellingen voor collectieve belegging in effecten (ICBE's) waarop Richtlijn 85/611/EEG van de Raad van 20 december 1985 van toepassing is, komen voor het verminderde tarief in aanmerking, op voorwaarde dat ze zijn gespecialiseerd in participaties in kleine en middelgrote aandelenvennootschappen die aan een gereglementeerde Europese effectenbeurs staan genoteerd. Overeenkomstig artikel 12 van DL 269/2003 worden laatstgenoemde vennootschappen gedefinieerd als vennootschappen waarvan het kapitaal tot 800 miljoen EUR beperkt blijft, op basis van de gemiddelde marktprijs van de aandelen van de vennootschap op de laatste handelsdag van elk kwartaal.

Overeenkomstig artikel 12 van DL 269/2003 gelden bovenvermelde investeringsinstrumenten als gespecialiseerde investeringsinstrumenten indien hun participaties in aan een gereglementeerde Europese effectenbeurs genoteerde kleine en middelgrote aandelenvennootschappen overeenstemmen met ten minste twee derde van de waarde van hun tijdens het kalenderjaar aangehouden activa, gedurende ten minste een zesde van het totale aantal dagen waarop het fonds operationeel is, zoals vermeld in de periodieke financiële verslagen van dergelijke investeringsinstrumenten. De regeling is pas van toepassing vanaf het fiscale jaar waarin een investeringsinstrument voor minimaal twee derde van zijn totale activa participeert in kleine en middelgrote aandelenvennootschappen die aan een Europese effectenbeurs genoteerd staan, of vanaf het ogenblik dat de statuten van het investeringsinstrument bepalen dat overwegend participaties moeten worden genomen in kleine en middelgrote aandelenvennootschappen die aan een Europese effectenbeurs genoteerd staan.

Naast de Italiaanse investeringsinstrumenten kunnen alle andere Italiaanse open-end en closed-end fondsen, de zogenaamde „historische Luxemburgse Fondsen”, de SICAV-beleggingsmaatschappijen en de buitenlandse ICBE's aanspraak maken op het verminderde tarief van 5 %, op voorwaarde dat ze zijn geregistreerd als gespecialiseerde investeringsinstrumenten of op grond van het aandeel van hun inkomsten dat in geregistreerde gespecialiseerde investeringsinstrumenten is geïnvesteerd.

Beoordeling van de maatregel

De Commissie is van oordeel dat de desbetreffende investeringsinstrumenten ondernemingen zijn in de zin van artikel 87, lid 1, van het EG-Verdrag, aangezien ze als ondernemingen economische activiteiten in concurrerende markten blijken te ontplooien. In tegenstelling tot andere investeringsinstrumenten lijken de gespecialiseerde investeringsinstrumenten op basis van artikel 12 van DL 269/2003 aanspraak te kunnen maken op een dubbel economisch voordeel. In de eerste plaats levert de maatregel een direct voordeel op dat overeenstemt met de gederfde vervangende belasting op kapitaalinkomsten van een gespecialiseerd investeringsinstrument; deze kan worden gekwantificeerd als 7,5 % van het nettobeheersresultaat van het investeringsinstrument. De Commissie merkt op dat het bedrag van het voordeel niet evenredig lijkt te zijn met het aantal aandelen van kleine en middelgrote beursgenoteerde aandelenvennootschappen dat in handen is van een gespecialiseerd investeringsinstrument en dat het evenmin evenredig lijkt te zijn met de bijdrage van de uit kleine en middelgrote beursgenoteerde aandelenvennootschappen afkomstige inkomsten in het nettobeheersresultaat van het gespecialiseerde investeringsinstrument. In de tweede plaats is de Commissie van oordeel dat door de regeling een indirect voordeel lijkt te worden toegekend aan gespecialiseerde investeringsinstrumenten. Door de groei van de inkomsten na belastingen van dergelijke gespecialiseerde investeringsinstrumenten voor om het even welke omzet vóór belastingen zal er bij de investeerders een grotere vraag ontstaan naar aandelen van gespecialiseerde investeringsinstrumenten, met als gevolg dat deze investeringsinstrumenten gemakkelijker kapitaal kunnen aantrekken.

Bovendien lijkt artikel 12 van DL 269/2003 een selectief voordeel toe te kennen aan buitenlandse gespecialiseerde investeringsinstrumenten in vergelijking met Italiaanse gespecialiseerde en niet-gespecialiseerde ICBE's, aangezien op grond van dit artikel aan pensioenfondsen een verminderde vervangende belasting van 5 % lijkt te worden toegekend, die alleen geldt voor kapitaalinkomsten die afkomstig zijn van buitenlandse gespecialiseerde investeringsinstrumenten, terwijl de daadwerkelijke belastingdruk op de kapitaalinkomsten van pensioenfondsen welke participeren in Italiaanse gespecialiseerde investeringsinstrumenten die aan een vervangende belasting van 5 % zijn onderworpen, 11 % bedraagt.

Artikel 12 van DL 269/2003 lijkt te wijzen op het gebruik van overheidsmiddelen doordat wordt afgezien van belastinginkomsten die normaalgesproken ten goede moeten komen van de Italiaanse schatkist. De Commissie merkt op dat de Italiaanse autoriteiten deze veronderstelling hebben bevestigd door hun conservatieve raming van het totaalbedrag van de desbetreffende fiscale uitgaven.

De regeling lijkt selectief te zijn doordat alleen gespecialiseerde investeringsinstrumenten voor de bovenvermelde voordelen in aanmerking komen. Door de regeling lijken in bepaalde omstandigheden buitenlandse gespecialiseerde investeringsinstrumenten waarin Italiaanse pensioenfondsen participeren — in vergelijking met Italiaanse gespecialiseerde investeringsinstrumenten — in aanmerking te komen voor een specifiek voordeel. Niet-gespecialiseerde investeringsinstrumenten zijn dus benadeeld, omdat zij een hogere belastingdruk ondergaan, namelijk de niet-verminderde vervangende belasting en de bronbelasting, die worden geheven op hun kapitaalinkomsten, met inbegrip van de inkomsten afkomstig uit participaties in kleine en middelgrote aandelenvennootschappen. Bovendien betwijfelt de Commissie of alle investeringsinstrumenten wel daadwerkelijk in aanmerking zullen komen voor de voordelen van de regeling. In het bijzonder verwijst zij naar beleggingsmaatschappijen met vast kapitaal, die meestal participeren in niet-beursgenoteerde kleine en middelgrote aandelenvennootschappen.

Aangezien de door de regeling begunstigde gespecialiseerde investeringsinstrumenten actief zijn op de Europese financiële markten, waar de concurrentie, met inbegrip van de intracommunautaire concurrentie, bijzonder intensief is, hebben fiscale voordelen ten gunste van bepaalde instrumenten tot gevolg dat de concurrentie op deze markten wordt verstoord. De Italiaanse autoriteiten hebben niet aangetoond dat de voordelen van deze concurrentieverstoring worden tenietgedaan door voordelen die ontstaan door het ter beschikking stellen van middelen aan kleine en middelgrote aandelenvennootschappen.

Ten slotte betwijfelt de Commissie dat de staatssteun ten voordele van gespecialiseerde investeringsinstrumenten met de interne markt verenigbaar is. De Italiaanse autoriteiten hebben geen argumenten naar voren gebracht om aan te tonen dat een van de afwijkingen van artikel 87, leden 2 en 3, van het EG-Verdrag — op basis waarvan staatssteun als verenigbaar met de gemeenschappelijke markt kan worden beschouwd — op het onderhavige geval van toepassing is. De belastingvoordelen die door de regeling worden toegekend, lijken geen betrekking te hebben op specifieke investeringen, werkgelegenheidscreatie of specifieke projecten die in aanmerking kunnen komen voor steun in het kader van de bestaande groepsvrijstellingsverordeningen of andere communautaire richtsnoeren. Ze zijn gewoonweg een vermindering van de lasten die normaalgesproken door de desbetreffende ondernemingen bij hun bedrijfsvoering moeten worden gedragen. Bijgevolg moeten deze belastingvoordelen worden beschouwd als exploitatiesteun, waarvan de voordelen ophouden zodra de steun wordt ingetrokken. Overeenkomstig de vaste praktijk van de Commissie kan dergelijke steun niet als met de interne markt verenigbaar worden aangemerkt, aangezien dit soort steun de ontwikkeling van bepaalde vormen van economische bedrijvigheid of van bepaalde regionale economieën niet vergemakkelijkt en hij niet beperkt is in tijd noch degressief. Evenmin is hij evenredig aan hetgeen noodzakelijk is om specifieke economische handicaps te verhelpen.

Gelet op de twijfel ten aanzien van de verenigbaarheid van de steun met het EG-Verdrag heeft de Commissie besloten de formele onderzoekprocedure van artikel 88, lid 2, van het EG-Verdrag in te leiden.

Overeenkomstig artikel 14 van Verordening (EG) nr. 659/1999 van de Raad kan alle onrechtmatige steun van de begunstigde worden teruggevorderd.

TEKST VAN DE BRIEF

(1)  Cfr. direttiva 85/611/CEE del Consiglio del 20 dicembre 1985 concernente il coordinamento delle disposizioni legislative, regolamentari ed amministrative in materia di taluni organismi d'investimento collettivo in valori mobiliari (o.i.c.v.m.) e le successive modifiche.

(2)  La principale differenza tra le SICAV (società d'investimento a capitale variabile) ed i fondi d'investimento risiede nell'assenza di separazione patrimoniale tra capitale investito e capitale sociale. Le quote di partecipazione alla SICAV (azioni) costituiscono il capitale sociale della società medesima.

(3)  Al fine di evitare ogni confusione nella lettura di quanto segue, si precisa che i fondi di pensione sono strumenti d'investimento che non rientrano nel campo d'applicazione del disposto dell'articolo 12 del DL 269/2003.

(4)  Cfr. il „Provvedimento del Governatore 27 agosto 2003” della Banca d'Italia, che modifica le disposizioni relative agli OICVM contemplate dal precedente Provvedimento del Governatore del 20 settembre 1999, adeguandole alle nuove norme introdotte dalla disciplina dei fondi chiusi emanata dal decreto n. 47 del 31 gennaio 2003.

(5)  Tale limite è fissato a 2 mesi nel caso di fondi chiusi.

(6)  Una società può essere inquadrata come società di piccola o media capitalizzazione per uno o più trimestri solari, a seconda delle fluttuazioni dei mercati azionari.

(7)  Secondo il disposto dall'articolo 10-ter della L 77/1983, i proventi derivanti da OICVM di diritto estero non regolamentati dalla direttiva 85/611/CEE del Consiglio concorrono a formare l'attivo netto non essendo soggetti ad imposta alla fonte.

(8)  L'articolo 12 del DL 269/2003 mantiene l'attuale credito d'imposta del 15 per cento, onde evitare che l'aliquota d'imposta ridotta del 5 per cento applicata agli strumenti d'investimento specializzati sia reincamerata a livello dell'investitore partecipante, come avverrebbe se, invece che al 15 per cento, il credito fosse limitato ad un livello del 5 per cento, coincidente con l'aliquota dell'imposta sostitutiva corrisposta dallo strumento d'investimento. Per evitare tuttavia che, qualora sia stata corrisposta solo un'imposta del 5 per cento, gli investitori partecipanti fruiscano indebitamente dell'intero credito del 15 per cento, la misura stabilisce che il credito d'imposta costituisce credito d'imposta limitato per la parte in cui non trova copertura nell'imposta sostitutiva del risultato maturato di gestione, cioè per il 9 per cento, per cui non può essere rimborsato o essere utilizzato per sconti sull'imposta sui redditi dovuta negli esercizi fiscali in cui il reddito è stato percepito. Per compensare l'imposta prelevata alla fonte, la normativa italiana prevede il pagamento di una somma a titolo di restituzione agli investitori esteri (non residenti), che abbiano sottoscritto quote in strumenti d'investimento soggetti a tassazione in Italia, i quali hanno il diritto ad un rimborso d'imposta pari al 15 per cento dei proventi distribuiti dagli strumenti di investimento, a titolo di compensazione dell'imposta precedentemente corrisposta. Il dispositivo limita il rimborso al 6 per cento qualora i proventi siano distribuiti da strumenti d'investimento specializzati assoggettati ad imposta sostitutiva, la cui aliquota sia stata ridotta al 5 per cento a norma dell'articolo 12 del DL 269/2003.

(9)  Cfr. cause riunite T-92/00 e T-103/00, Território Histórico de Álava — Diputación Foral de Alava et al. contro la Commissione [2002] Racc. II-1385.

(10)  Cfr. causa T-214/95 Het Vlaamse Gewest contro la Commissione — 1998 ECR II-717.

(11)  GU L 10 del 13.1.2001, pagg. 33-42.

Besluit om geen bezwaar aan te tekenen tegen een aangemelde concentratie

(Zaak nr. COMP/M.3513 — Caterpillar/XPART)

(2004/C 225/04)

(Voor de EER relevante tekst)

Op 20 augustus 2004 heeft de Commissie besloten geen bezwaar aan te tekenen tegen bovenvermelde aangemelde concentratie en deze verenigbaar met de gemeenschappelijke markt te verklaren. Deze beschikking is gebaseerd op artikel 6, lid 1, onder b), van Verordening (EG) nr. 139/2004 van de Raad. De volledige tekst van de beschikking is slechts beschikbaar in het Engels en zal openbaar worden gemaakt na verwijdering van eventuele bedrijfsgeheimen. De tekst is beschikbaar:

Besluit om geen bezwaar aan te tekenen tegen een aangemelde concentratie

(Zaak nr. COMP/M.3532 — CVC/FP/Hynix System IC Business (JV))

(2004/C 225/05)

(Voor de EER relevante tekst)

Op 31 augustus 2004 heeft de Commissie besloten geen bezwaar aan te tekenen tegen bovenvermelde aangemelde concentratie en deze verenigbaar met de gemeenschappelijke markt te verklaren. Deze beschikking is gebaseerd op artikel 6, lid 1, onder b), van Verordening (EG) nr. 139/2004 van de Raad. De volledige tekst van de beschikking is slechts beschikbaar in het Engels en zal openbaar worden gemaakt na verwijdering van eventuele bedrijfsgeheimen. De tekst is beschikbaar:

Inleiding van een antidumpingprocedure betreffende de invoer van polytetrafluorethyleenhars (PTFE) in korrelvorm uit de Volksrepubliek China en Rusland

(2004/C 225/06)

Bij de Commissie werd een klacht ingediend op grond van artikel 5 van Verordening (EG) nr. 384/96 van de Raad (1) („de basisverordening”) dat polytetrafluorethyleenhars (PTFE) in korrelvorm uit de Volksrepubliek China en Rusland („de betrokken landen”) met dumping wordt ingevoerd en dat de bedrijfstak in de Gemeenschap hierdoor aanmerkelijke schade lijdt.

1.   Indiener van de klacht

De klacht werd ingediend op 26 juli 2004 door CEFIC („de indiener van de klacht”) namens producenten die goed zijn voor een groot deel, in dit geval meer dan 50 %, van de productie van polytetrafluorethyleenhars (PTFE) in korrelvorm in de Gemeenschap.

2.   Product

De klacht heeft betrekking op polytetrafluorethyleenhars (PTFE) in korrelvorm, in primaire vormen en ruwe polymeer (reactorkorrels), de laatste zowel in natte als droge toestand, uit de Volksrepubliek China en Rusland („het betrokken product”), dat doorgaans wordt aangegeven onder GN-code ex 3904 61 00. De GN-code wordt slechts ter informatie vermeld.

3.   Dumping

De bewering dat het betrokken product uit Rusland met dumping wordt ingevoerd is gebaseerd op de vergelijking van de normale waarde berekend aan de hand van de binnenlandse prijzen met de prijzen van het betrokken product bij uitvoer naar de Gemeenschap.

Gelet op artikel 2, lid 7, van de basisverordening heeft de indiener van de klacht de normale waarde voor de Volksrepubliek China vastgesteld aan de hand van de prijs in een derde land met een markteconomie, zoals genoemd onder punt 5.1, onder d), van dit bericht. De bewering dat het betrokken product met dumping wordt ingevoerd is gebaseerd op de vergelijking van de aldus vastgestelde normale waarde met de prijzen bij uitvoer naar de Gemeenschap.

De aldus vastgestelde dumpingmarge is aanzienlijk.

4.   Schade

De indiener van de klacht heeft bewijsmateriaal voorgelegd waaruit blijkt dat de invoer van het betrokken product uit de Volksrepubliek China en Rusland afzonderlijk en in totaal een aanzienlijk marktaandeel in de Gemeenschap vertegenwoordigt.

De hoeveelheden waarin en de prijzen waartegen het betrokken product wordt ingevoerd zouden, onder meer, een ongunstige invloed hebben gehad op het marktaandeel, het verkoopvolume en het niveau van de prijzen in de bedrijfstak van de Gemeenschap, waardoor de bedrijfsresultaten en de financiële situatie van deze producenten aanzienlijk zijn verslechterd en arbeidsplaatsen verloren zijn gegaan.

5.   Procedure

Na overleg in het Raadgevend Comité is de Commissie tot de conclusie gekomen dat de klacht door of namens de bedrijfstak van de Gemeenschap is ingediend en dat er voldoende bewijsmateriaal is om een procedure in te leiden. De Commissie opent derhalve een onderzoek overeenkomstig artikel 5 van de basisverordening.

5.1.   Procedure voor de vaststelling van dumping en schade

Bij het onderzoek zal worden vastgesteld of het betrokken product uit de Volksrepubliek China en Rusland met dumping wordt ingevoerd en of hierdoor schade is ontstaan.

a)   Steekproeven

Gezien het kennelijk grote aantal bedrijven dat bij deze procedure is betrokken kan de Commissie, overeenkomstig artikel 17 van de basisverordening, besluiten van steekproeven gebruik te maken.

i)   Steekproef van producenten/exporteurs in de Volksrepubliek China

Om te kunnen beoordelen of het noodzakelijk is van een steekproef gebruik te maken en, indien dit het geval is, deze te kunnen samenstellen, verzoekt de Commissie alle producenten/exporteurs in de Volksrepubliek China, of hun vertegenwoordigers, binnen de onder punt 6, onder b) i), vermelde termijn en op de onder punt 7 vermelde wijze contact met haar op te nemen en haar de volgende gegevens over hun bedrijf of bedrijven te verstrekken:

Om de informatie te verkrijgen die zij voor het samenstellen van de steekproef van producenten/exporteurs nodig heeft, zal de Commissie bovendien contact opnemen met de autoriteiten van de exporterende landen en met de haar bekende organisaties van producenten/exporteurs.

ii)   Definitieve samenstelling van de steekproef

Op- of aanmerkingen over het samenstellen van de steekproef moeten binnen de onder punt 6, onder b) ii), vermelde termijn worden toegezonden.

De Commissie zal de steekproef eerst definitief samenstellen na de bedrijven te hebben geraadpleegd die zich bereid hebben verklaard daarin te worden opgenomen.

De in de steekproef opgenomen bedrijven moeten binnen de onder punt 6, onder b) iii), vermelde termijn een vragenlijst beantwoorden en medewerking verlenen bij het onderzoek.

Indien geen voldoende medewerking wordt verleend, zal de Commissie haar bevindingen, overeenkomstig artikel 17, lid 4, en artikel 18 van de basisverordening, op de beschikbare gegevens baseren. Zoals vermeld bij punt 8 van dit bericht kan het resultaat in dat geval voor de betrokken onderneming ongunstiger zijn.

b)   Vragenlijsten

Om de informatie te verkrijgen die zij voor haar onderzoek nodig heeft, zal de Commissie vragenlijsten toezenden aan de in de steekproef opgenomen producenten in de Gemeenschap, organisaties van producenten in de Gemeenschap, aan de in de steekproef opgenomen producenten/exporteurs in de Volksrepubliek China, aan producten/exporteurs in Rusland, organisaties van producenten/exporteurs, aan de importeurs en organisaties van importeurs die in de klacht zijn genoemd alsook aan de autoriteiten van de exporterende landen.

i)   Producenten/exporteurs in Rusland en importeurs

Alle belanghebbenden dienen zich zo snel mogelijk en uiterlijk binnen de onder punt 6, onder a) ii), vermelde termijn per fax met de Commissie in verbinding te stellen om na te gaan of zij genoemd worden in de klacht en, zonodig, een vragenlijst aan te vragen, aangezien de onder punt 6, onder a) ii), genoemde termijn geldt voor al deze belanghebbenden.

ii)   Producenten/exporteurs in de Volksrepubliek China die om de vaststelling van een individuele dumpingmarge verzoeken

Producenten/exporteurs in de Volksrepubliek China die, met het oog op de toepassing van artikel 17, lid 3, en artikel 9, lid 6, van de basisverordening, om de vaststelling van een individuele dumpingmarge verzoeken, moeten binnen de onder punt 6, onder a) ii), vermelde termijn een volledig ingevulde vragenlijst inzenden. Deze vragenlijst moet binnen de onder punt 6, onder a) i), vermelde termijn worden aangevraagd. Indien de Commissie van een steekproef van producenten/exporteurs gebruik maakt, kan zij evenwel besluiten geen individuele dumpingmarges te berekenen omdat individuele onderzoeken bij een groot aantal producenten/exporteurs een zo grote werklast kunnen vormen dat zij een tijdige voltooiing van het onderzoek in de weg staan.

c)   Het schriftelijk en mondeling verstrekken van inlichtingen

Belanghebbenden wordt verzocht hun standpunt schriftelijk uiteen te zetten en eventuele andere gegevens dan de antwoorden op de vragenlijst en bewijsmateriaal toe te zenden. Deze informatie en het bewijsmateriaal moeten binnen de onder punt 6, onder a) ii), vermelde termijn door de Commissie zijn ontvangen.

Voorts kan de Commissie de partijen horen die dit aanvragen en die kunnen aantonen dat er bijzondere redenen zijn om hen te horen. Deze aanvraag moet binnen de onder punt 6, onder a) iii), vermelde termijn worden ingediend.

d)   Selectie van een derde land met een markteconomie

Overwogen wordt de Verenigde Staten te kiezen als vergelijkbaar derde land met een markteconomie voor het vaststellen van de normale waarde voor de Volksrepubliek China overeenkomstig artikel 2, lid 7, onder a), van de basisverordening. Eventuele op- of aanmerkingen over de keuze van dit land dienen binnen de onder punt 6, onder c), vermelde termijn te worden toegezonden.

e)   Status van marktgericht bedrijf

Voor producenten/exporteurs in de Volksrepubliek China die kunnen aantonen dat zij op marktvoorwaarden werken, dat wil zeggen dat zij aan de criteria van artikel 2, lid 7, onder c), van de basisverordening voldoen, zal de normale waarde, op hun verzoek, overeenkomstig artikel 2, lid 7, onder b), van de basisverordening worden vastgesteld. Dergelijke aanvragen, van bewijsmateriaal vergezeld, moeten binnen de onder 6, onder d), vermelde termijn worden ingediend. De Commissie zal aanvraagformulieren toezenden aan de in de klacht genoemde producenten/exporteurs van het betrokken product in de Volksrepubliek China, aan de in de klacht genoemde organisaties van producenten/exporteurs in de Volksrepubliek China en aan de Chinese autoriteiten.

5.2.   Procedure voor het beoordelen van het belang van de Gemeenschap

Overeenkomstig artikel 21 van de basisverordening zal worden onderzocht of het niet tegen het belang van de Gemeenschap is antidumpingmaatregelen te nemen indien dumping en schade worden aangetoond. Producenten in de Gemeenschap, importeurs en representatieve organisaties van producenten, importeurs, verwerkende bedrijven en de consument die aantonen dat er een objectieve band is tussen hun activiteiten en het betrokken product, kunnen binnen de onder punt 6 a) ii) genoemde algemene termijn, contact met de Commissie opnemen en inlichtingen verstrekken. Deze partijen kunnen binnen de onder punt 6 a) iii) vermelde termijn ook een mondeling onderhoud aanvragen onder opgave van de bijzondere redenen waarom zij gehoord willen worden. Met informatie die op grond van artikel 21 wordt verstrekt, wordt slechts rekening gehouden indien daarbij, op het moment dat deze wordt verstrekt, het nodige bewijsmateriaal is gevoegd.

6.   Termijnen

a)   Algemene termijn

i)   Om een vragenlijst of aanvraagformulier aan te vragen

Vragenlijsten of aanvraagformulieren dienen zo spoedig mogelijk, doch in ieder geval binnen tien dagen na de bekendmaking van dit bericht in het Publicatieblad van de Europese Unie, te worden aangevraagd.

ii)   Om zich aan te melden en antwoorden op de vragenlijst en andere gegevens toe te zenden

Belanghebbenden die wensen dat bij het onderzoek met hun opmerkingen rekening wordt gehouden, dienen binnen 40 dagen na de bekendmaking van dit bericht in het Publicatieblad van de Europese Unie, tenzij anders vermeld, contact met de Commissie op te nemen, hun standpunt uiteen te zetten en het antwoord op de vragenlijst en eventuele andere gegevens te doen toekomen. Er wordt op gewezen dat de meeste in de basisverordening vermelde procedurerechten slechts kunnen worden uitgeoefend indien de betrokkene zich binnen de genoemde termijn bij de Commissie aanmeldt.

De in de steekproef opgenomen bedrijven moeten de antwoorden op de vragenlijst doen toekomen binnen de onder punt 6, onder b) iii), vermelde termijn.

iii)   Om een mondeling onderhoud aan te vragen

Binnen dezelfde termijn van 40 dagen kunnen belanghebbenden ook vragen door de Commissie te worden gehoord.

b)   Bijzondere termijn voor het samenstellen van de steekproef

c)   Bijzondere termijn voor de keuze van het derde land met een markteconomie

Opmerkingen over het voornemen van de Commissie, als in punt 5.1, onder d), genoemd, de Verenigde Staten te kiezen als vergelijkbaar derde land met een markteconomie voor het vaststellen van de normale waarde voor de Volksrepubliek China, moeten binnen tien dagen na het verschijnen van dit bericht in het Publicatieblad van de Europese Unie door de Commissie zijn ontvangen.

d)   Bijzondere termijn voor het indienen van aanvragen om als marktgericht bedrijf te worden behandeld en/of om een individuele behandeling

De in punt 5.1, onder e), bedoelde aanvragen om als marktgericht bedrijf te worden behandeld en aanvragen om een individuele behandeling op grond van artikel 9, lid 5, van de basisverordening, moeten, met voldoende bewijsmateriaal, binnen 15 dagen na de bekendmaking van dit bericht in het Publicatieblad van de Europese Unie door de Commissie zijn ontvangen.

7.   Schriftelijke opmerkingen, antwoorden op de vragenlijst en andere correspondentie

Alle opmerkingen en verzoeken moeten schriftelijk worden ingediend (niet elektronisch, tenzij anders vermeld) onder opgave van naam, adres, e-mailadres, telefoon-, fax- en/of telexnummer van de betrokkene. Alle schriftelijke opmerkingen, met inbegrip van de in dit bericht gevraagde informatie, antwoorden op de vragenlijst en correspondentie die als vertrouwelijk moet worden beschouwd, moeten van het opschrift „Limited” (4) zijn voorzien en moeten, overeenkomstig artikel 19, lid 2, van de basisverordening, vergezeld gaan van een niet-vertrouwelijke versie waarop is vermeld „For inspection by interested parties”.

Correspondentieadres van de Commissie

8.   Medewerking

Indien belanghebbenden de nodige gegevens niet binnen de gestelde termijnen verstrekken, geen toegang daartoe geven of het onderzoek ernstig belemmeren, kunnen, overeenkomstig artikel 18 van de basisverordening, op grond van de beschikbare gegevens voorlopige of definitieve conclusies worden getrokken, zowel in positieve als in negatieve zin.

De Commissie kan de verstrekte informatie, indien deze onjuist of misleidend blijkt, buiten beschouwing laten en van beschikbare gegevens gebruik maken. Indien een belanghebbende geen of slechts gedeeltelijk medewerking verleent en de bevindingen daarom worden gebaseerd op de beschikbare gegevens overeenkomstig artikel 18 van de basisverordening, kan het resultaat voor hem ongunstiger zijn dan wanneer hij wel medewerking had verleend.

9.   Tijdschema

Het onderzoek zal overeenkomstig artikel 6, lid 9, van de basisverordening binnen 15 maanden na de publicatie van dit bericht in het Publicatieblad van de Europese Unie worden afgesloten. Overeenkomstig artikel 7, lid 1, van de basisverordening kunnen uiterlijk negen maanden na de publicatie van dit bericht in het Publicatieblad van de Europese Unie voorlopige maatregelen worden genomen.

(1)  PB L 56, 6.3.1996, blz. 1, zoals laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 461/2004 (PB L 77, 13.3.2004, blz. 12).

(2)  Niet in de steekproef opgenomen ondernemingen kunnen om de vaststelling van een individuele dumpingmarge verzoeken op grond van artikel 17, lid 3, van de basisverordening; ondernemingen in een land zonder markteconomie kunnen om een individuele behandeling verzoeken op grond van artikel 9, lid 5, van de basisverordening en ondernemingen in een land met een overgangsecomie kunnen op grond van artikel 2, lid 7, onder b), om een behandeling als markgericht bedrijf verzoeken. Voor een individuele behandeling moet een aanvraag worden ingediend op grond van artikel 9, lid 5, van de basisverordening en voor een behandeling als marktgericht bedrijf moet een aanvraag worden ingediend op grond van artikel 2, lid 7, onder b), van de basisverordening.

(3)  Voor de betekenis van het begrip „verbonden bedrijf” zie artikel 143 van Verordening (EG) nr. 2454/93 van de Commissie houdende bepalingen ter uitvoering van het communautaire douanewetboek (PB L 253 van 11.10.1993, blz. 1).

(4)  Dit betekent dat de documenten slechts voor intern gebruik zijn bestemd en beschermd zijn in de zin van artikel 4 van Verordening (EG) nr. 1049/2001 van het Europees Parlement en de Raad (PB L 145 van 31.5.2001, blz. 43). Deze documenten zijn vertrouwelijk op grond van artikel 19 van Verordening (EG) nr. 384/96 van de Raad (PB L 56 van 6.3.1996, blz. 1) en artikel 6 van de WTO-Overeenkomst inzake de Tenuitvoerlegging van Artikel VI van de GATT 1994 (Antidumpingovereenkomst).