De-minimissteun voor visserij

Deze verordening vervangt, voor de visserijsector, de regels inzake de de-minimissteun van Verordening (EG) nr. 1860/2004 die deze regels vaststelt voor de landbouw- en visserijsector.

BESLUIT

Verordening (EG) nr. 875/2007 van 24 juli 2007 betreffende de toepassing van de artikelen 87 en 88 van het EG-Verdrag op de-minimissteun in de visserijsector en tot wijziging van Verordening (EG) nr. 1860/2004.

SAMENVATTING

In artikel 87, lid 1, van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap is bepaald dat, behoudens de afwijkingen waarin het Verdrag voorziet, steunmaatregelen van de staten, in welke vorm ook, onverenigbaar zijn met de gemeenschappelijke markt, omdat zij de mededinging kunnen vervalsen.

Verordening (EG) nr. 994/98 stelt evenwel in artikel 2 dat de Commissie kan vaststellen dat bepaalde steunmaatregelen niet aan alle criteria van artikel 87 voldoen. Die maatregelen worden dan vrijgesteld van de aanmeldingsverplichting.

Op dezelfde wijze als de Commissie in 2001 de algemene de-minimisregeling heeft vastgesteld (Verordening (EG) nr. 69/2001) voor alle economische sectoren met uitzondering van vervoer, landbouw en visserij, heeft zij in 2004 een gemeenschappelijke

de-minimisregeling vastgesteld voor de landbouw en visserij (Verordening (EG) nr. 1860/2001) en nu een specifieke regeling voor de visserijsector.

De-minimisplafond

Voor de visserijsector wordt het de-minimisplafond vastgesteld op 30 000 euro per periode van drie jaar en per begunstigde, op voorwaarde dat het totale bedrag van de steun lager ligt dan 2,5 % van de jaarlijkse visserijproductie van de betrokken lidstaat.

Toepassingsgebied

De-minimissteun moet transparant zijn. Dit houdt in dat het subsidie-equivalent van de steun vooraf precies kan worden berekend zonder dat een risicoanalyse hoeft te worden uitgevoerd. Daarom geldt steun in de vorm van kapitaalinbreng of risicokapitaalmaatregelen alleen als transparante steun wanneer de kapitaalinbreng het de-minimisplafond niet overschrijdt.

De verordening is van toepassing op alle ondernemingen die visserijproducten produceren, verwerken en afzetten.

De verordening is niet van toepassing op:

• steun waarvan het bedrag is vastgesteld op basis van de prijs of de hoeveelheid van de op de markt gebrachte producten;
• steun voor werkzaamheden die verband houden met de uitvoer;
• steun die afhangt van het gebruik van binnenlandse producten in plaats van ingevoerde producten.
• steun aan ondernemingen in moeilijkheden met het oog op hun redding of herstructurering;
• steun voor de uitbreiding van de vangstcapaciteit, met uitzondering van steun voor de modernisering van het hoofddek;
• steun voor de aankoop of bouw van vissersvaartuigen.

Controle

De lidstaat die de-minimissteun toekent, voert een strikte controle van de toegekende steun uit.

Hij stelt de begunstigde onderneming schriftelijk in kennis van het steunbedrag. Vóór de toekenning van de steun moet de lidstaat van de onderneming een verklaring ontvangen met betrekking tot andere de-minimissteun die deze in de twee voorafgaande belastingjaren en in het betrokken belastingjaar heeft ontvangen.

Wanneer de lidstaat echter al een centraal register voor de-minimissteun voor de visserijsector heeft ingevoerd dat alle gevraagde gegevens bevat, zijn voornoemde voorwaarden niet meer van toepassing. Dit register moet een periode van drie belastingjaren bestrijken.

Een lidstaat kan de betrokken onderneming slechts nieuwe steun verlenen indien de nieuwe steun het totale bedrag van de gedurende de belastingperiode ontvangen steun niet zodanig doet toenemen dat het vastgestelde plafond wordt overschreden.

De lidstaten registreren en verzamelen alle informatie waarmee de Commissie kan vaststellen of de voorwaarden van deze verordening in acht zijn genomen. De gegevens worden gedurende tien belastingjaren bewaard. De betrokken lidstaat verstrekt de Commissie op haar schriftelijk verzoek, alle gegevens die de Commissie nodig acht.

Laatste wijziging: 27.05.2008