Europees Bureau voor fraudebestrijding (OLAF)

Het Europees Bureau voor fraudebestrijding (European Anti-Fraud Office - OLAF) onderzoekt corruptie en ernstige misstanden binnen EU-instellingen, evenals fraude ten nadele van de EU-begroting. Het helpt ook bij de ontwikkeling van het antifraudebeleid van de EU.

BESLUITEN

Besluit 1999/352/EG, EGKS, Euratom van de Commissie van 28 april 1999 houdende oprichting van het Europees Bureau voor fraudebestrijding (OLAF).

SAMENVATTING

WAT DOET DIT BESLUIT?

Met het oorspronkelijke besluit (1999/352/EG, ECSC, Euratom) werd OLAF in 1999 opgericht. Hierin werden de taken, verantwoordelijkheden, structuur en werkwijzen van OLAF gedefinieerd. Een volgende herziening in 2013 maakte het mogelijk efficiënter en doelmatiger te werken, met name met externe organisaties.

KERNPUNTEN

Fraude is een bewuste daad van bedrog bedoeld voor persoonlijk gewin of om verlies te veroorzaken bij een andere partij. Op EU-niveau kan dit verlies het gevolg zijn van een onrechtmatige betaling van middelen uit de EU-begroting of door het niet opgeven van inkomsten als gevolg van de EU-begroting, zoals douanerechten, landbouwheffingen en suikerheffingen.

OLAF start onderzoeken op:

• binnen EU-instellingen en -organen voor het opsporen van fraude, corruptie en andere illegale activiteiten ten nadele van de financiële belangen van de EU, alsmede zaken die te maken hebben met de uitvoering van beroepswerkzaamheden die geen invloed hebben op de financiële belangen van de EU;
• buiten EU-instellingen en -organen om fraude of andere onregelmatige handelingen door personen of organisaties op te sporen. Hierbij kunnen de autoriteiten van EU-landen (en soms die van niet-EU-landen) betrokken worden.

De directeur-generaal van OLAF wordt voor zeven jaar (niet verlengbaar) benoemd.

Het Comité van toezicht van OLAF houdt toezicht op het werk, tracht de onafhankelijkheid van het Bureau te versterken en houdt toezicht op de toepassing van procedurele waarborgen.

OLAF is onderworpen aan de EU-wetgeving inzake gegevensbescherming van natuurlijke personen in verband met het verwerken van persoonsgegevens door communautaire instellingen en organen.

OLAF is een administratief en onderzoeksorgaan. Het kan alleen aanbevelingen doen over welke maatregelen de EU of nationale autoriteiten naar aanleiding van het onderzoek moeten nemen.

Het programma Hercules III helpt bij de financiering van heel wat projecten van EU-landen, waarbij het programma hen helpt bij de bestrijding van strafbaar misbruik van EU-geld. Voorbeelden hiervan zijn de financiering van de aanschaf van scanners en andere technische uitrusting op luchthavens en havens en van opleidingsactiviteiten.

WANNEER IS DIT BESLUIT VAN KRACHT?

Vanaf 28 april 1999.

ACHTERGROND

Besluit 1999/352/EG, EGKS, Euratom (en de latere wijzigingen daarvan) heeft betrekking op de oprichting van OLAF. Het wordt aangevuld door Verordening (EU, Euratom) nr. 883/2013 waarin de rol en bevoegdheden van OLAF worden gedefinieerd, en door een interinstitutioneel akkoord dat specifiek betrekking heeft op onderzoek bij EU-instellingen.

Kijk voor meer informatie op de website van OLAF.

GERELATEERDE BESLUITEN

Verordening (EU, Euratom) nr. 883/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 11 september 2013 betreffende onderzoeken door het Europees Bureau voor fraudebestrijding (OLAF) en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 1073/1999 van het Europees Parlement en de Raad en Verordening (Euratom) nr. 1074/1999 van de Raad (PB L 248 van 18.9.2013, p. 1-22).

Interinstitutioneel akkoord van 25 mei 1999 tussen het Europees Parlement, de Raad van de Europese Unie en de Commissie van de Europese Gemeenschappen betreffende de interne onderzoeken verricht door het Europees Bureau voor fraudebestrijding (OLAF) (OJ L 136 van 31.5.1999, blz-15-19).

Laatste bijwerking 23.04.2015