Vrijstelling voor bepaalde overeenkomsten in de verzekeringssector

1) DOELSTELLING

Het vrijstellen, onder bepaalde voorwaarden, van bepaalde groepen van overeenkomsten, besluiten en onderling afgestemde feitelijke gedragingen afgesproken onder verzekeraars.

2) MAATREGEL

Verordening (EG) nr. 358/2003 van de Commissie van 27 februari 2003 betreffende de toepassing van artikel 81, lid 3, van het Verdrag op bepaalde groepen van overeenkomsten, besluiten en onderling afgestemde feitelijke gedragingen in de verzekeringssector [Publicatieblad nr. L 53 van 28.2.2003].

3) SAMENVATTING

Context

Overeenkomstig Verordening (EEG) nr. 1534/91, die de Commissie machtigt bepaalde groepen van overeenkomsten vrij te stellen in de verzekeringssector, bepaalt Verordening nr. 358/2003 de vrijstellingsvoorwaarden. Vanaf 31 maart 2003 komt Verordening nr. 358/2003 in de plaats van Verordening nr. 3932/92.

Toepassingsgebied

Verordening nr. 358/2003 is, onder bepaalde voorwaarden, van toepassing op groepen van overeenkomsten betreffende:

• de uitwisseling van informatie voor risicoberekening. Omdat de informatie waarover de verzekeraars intern beschikken niet altijd toereikend is, is het toegestaan bepaalde statistische informatie uit te wisselen en gezamenlijke studies uit te voeren om de huidige en toekomstige risico's te berekenen.
• de gezamenlijke bepaling van standaardvoorwaarden. De standaardvoorwaarden die opgesteld zijn door de nationale verzekeringsorganisaties kunnen voor een grotere doeltreffendheid zorgen bij de verzekeraars en kunnen ook een voordeel betekenen voor consumenten en makelaars, op voorwaarde dat ze enkel een aanwijzende waarde hebben.
• de oprichting van groepen verzekeringsondernemingen (pools) om grote risico's of uitzonderlijke risico's te dekken. De vereniging van verschillende verzekeraars tot verzekeringspools is de beste oplossing gebleken om grote risico's of uitzonderlijke risico's te dekken die de ondernemingen niet graag volledig alleen dekken.
• de vaststelling van technische specificaties voor het installeren en onderhouden van veiligheidsvoorzieningen. Deze vrijstelling betreft de technische specificaties, regels of richtsnoeren die dienen om classificatiesystemen, regels, procedures of richtsnoeren uit te werken voor de sectoren waarvoor nog geen communautaire wetgeving bestaat.

Deze overeenkomsten zijn vrijgesteld van toepassing van artikel 81, lid 1, van het EG-Verdrag, en moeten voor ze in werking treden, niet aangemeld worden bij de Commissie.

Voorwaarden om de vrijstelling toe te kennen

Om het mogelijke effect van dit type overeenkomst op de markt te beperken en om een betere doeltreffendheid en meer voordelen voor de consumenten te waarborgen, legt Verordening nr. 358/2003 de voorwaarden vast voor een vrijstelling en ook het maximale marktaandeel dat de ondernemingen mogen bezitten.

De voorwaarden en de marktaandeeldrempels zijn specifiek voor elk van de vier groepen van overeenkomsten en houden rekening met de eigenschappen van elk van hen, in het bijzonder voor:

• de uitwisseling van informatie voor risicoberekening. Voor zover het opnemen van de uitgewisselde informatie in de statistische gegevens en de informatiestudies van alle verzekeraars op de markt de mededinging bevordert door de kleine verzekeraars te helpen en de toegang tot de markt vergemakkelijkt, is de vrijstelling niet onderworpen aan marktaandeeldrempels.
• de gezamenlijke bepaling van standaardvoorwaarden. Indien de standaardvoorwaarden of -clausules voordelen met zich kunnen meebrengen voor de marktefficiëntie omdat de markttoegang voor kleine verzekeraars erdoor wordt vergemakkelijkt, is er een kans dat ze ook leiden tot de uniformisering van de producten. Bijgevolg is deze vrijstelling slechts van toepassing indien de standaardvoorwaarden:- niet bindend zijn voor de verzekeraars;- geen systematische uitsluiting bevatten van bepaalde risico's;- geen verplichting opleggen om het contract met de verzekerde na het einde van de wettelijke termijn voort te zetten.Daarenboven moet de transparantie gewaarborgd worden door elke betrokkene te informeren, omdat de standaardclausules als referentie dienen voor de consumentenorganisaties bij het vergelijken van verzekeringspolissen.
• de oprichting van verzekeringspools. Omdat verzekeringspools de mededinging kunnen beperken en kunnen leiden tot een uniformisering van de verzekeringsvoorwaarden, bepaalt Verordening nr. 358/2003 de noodzaak om de voorwaarden vast te leggen. De benadering is echter voldoende ruim om een maximaal marktaandeel van 20 en 25% toe te staan voor verzekeringspoolovereenkomsten en om een vrijstelling van drie jaar, zonder marktaandeeldrempel mogelijk te maken voor de overeenkomsten betreffende nieuwe risico's. De verordening beschouwt als "nieuw risico" alle risico's die een geheel nieuw verzekeringsproduct inhoudt. Risico's die recentelijk zijn gewijzigd (b.v. als gevolg van terrorisme) vallen niet onder Verordening nr. 358/2003.
• de totstandbrenging, de installatie en het onderhoud van veiligheidsvoorzieningen. Om te voorkomen dat een wetgeving die strenger is dan de Europese wetgeving en een grote invloed heeft op het gebied van mededinging op de markt grote gevolgen heeft voor de markt, bepaalt deze verordening dat de voorschriften die van toepassing zijn op de overeenkomsten betreffende veiligheidsvoorzieningen overeenstemmen met de regels van de gemeenschappelijke markt. Toch is de vrijstelling afhankelijk van bepaalde voorwaarden, en in het bijzonder van de voorwaarde dat elke verzekeringsmaatschappij vrij is om zelf veiligheidsvoorzieningen en installatie- en onderhoudsondernemingen te kiezen die niet onderworpen zijn aan de gemeenschappelijke procedure.

De Commissie mag echter elke vrijstelling intrekken wanneer ze vaststelt dat de studies over de invloed van toekomstige ontwikkelingen gebaseerd zijn op niet te rechtvaardigen hypothesen, wanneer de standaardpolisvoorwaarden een aanzienlijke verstoring van het evenwicht teweegbrengen tussen de rechten en de verplichtingen die uit het contract voortvloeien, of wanneer de groepen leiden tot een machtspositie of een verdeling van de markten.

Deze verordening vervalt op 31 maart 2010.

Laatste wijziging: 08.03.2007