Etikettering en presentatie van en reclame voor levensmiddelen
Voorverpakte levensmiddelen moeten aan een aantal regels inzake etikettering, presentatie en reclame voldoen. Deze regels worden geharmoniseerd op het niveau van de Europese Unie (EU) zodat de consument met kennis van zaken een keuze kan maken en zodat belemmeringen voor het vrije verkeer van levensmiddelen en ongelijke concurrentievoorwaarden worden voorkomen.
BESLUIT
Richtlijn 2000/13/EG van het Europees Parlement en de Raad van 20 maart 2000 betreffende de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten inzake etikettering en presentatie van levensmiddelen alsmede de daarvoor gemaakte reclame [Zie wijzigingsbesluiten].
SAMENVATTING
De richtlijn is van toepassing op voorverpakte levensmiddelen, bestemd om als zodanig te worden geleverd aan de eindverbruiker of aan restaurants, ziekenhuizen en andere soortgelijke instellingen. Zij heeft geen betrekking op producten die bestemd zijn om uit de Europese Unie (EU) te worden uitgevoerd.
De etikettering en de presentatie van en de reclame voor levensmiddelen mogen niet van dien aard zijn dat:
VERPLICHTE VERMELDINGEN OP HET ETIKET
De etikettering van levensmiddelen moet de verplichte vermeldingen bevatten. Deze vermeldingen moeten vlot begrijpbaar, goed zichtbaar, duidelijk leesbaar en onuitwisbaar zijn. Bepaalde vermeldingen moeten in hetzelfde gezichtsveld voorkomen.
De verplichte vermeldingen zijn:
AFWIJKINGEN EN BIJZONDERE BEPALINGEN
In de Europese voorschriften die op specifieke levensmiddelen van toepassing zijn, kan toelating gegeven worden voor het facultatieve karakter van het aanbrengen van de vermeldingen met betrekking tot de lijst van ingrediënten en de datum van minimale houdbaarheid. Deze voorschriften kunnen ook bepalen dat nog andere vermeldingen moeten worden aangegeven, op voorwaarde dat de voorlichting van de koper hierdoor niet in gevaar komt.
Er is voorzien in bijzondere bepalingen voor:
VRIJWARINGSCLAUSULE
Het in de handel brengen van levensmiddelen die beantwoorden aan de richtlijn kan enkel worden verboden door middel van niet-geharmoniseerde nationale bepalingen welke gerechtvaardigd zijn op bijzondere gronden zoals de bescherming van de volksgezondheid, het tegengaan van misleiding of de bescherming van de industriële en commerciële eigendom.
COMITOLOGIE EN CONTEXT
De Europese Commissie zorgt voor de tenuitvoerlegging van de richtlijn en wordt hierin bijgestaan door het Permanent Comité voor levensmiddelen (bv.: goedkeuring van nationale bepalingen die voor bepaalde levensmiddelen voorzien in de vermelding van ingrediënten naast de verkoopbenaming, afwijkingen van de verplichte vermeldingen, kwalificatie van een additief als ingrediënt, wijziging van de bijlagen, goedkeuring van overgangsmaatregelen, enz.).
Richtlijn 2000/13/EG vervangt Richtlijn 79/112/EEG van de Raad betreffende de etikettering en presentatie van levensmiddelen en de daarvoor gemaakte reclame.
Referenties
Besluit |
Inwerkingtreding |
Uiterste datum voor omzetting in nationaal recht |
Publicatieblad |
Richtlijn 2000/13/EG |
26.5.2000 |
- |
L 109 van 6.5.2000 |
Wijzigingsbesluit(en) |
Inwerkingtreding |
Uiterste datum voor omzetting in nationaal recht |
Publicatieblad |
Richtlijn 2001/101/EG |
18.12.2001 |
31.12.2002 |
L 310 van 28.11.2001 |
Richtlijn 2002/67/EG |
8.8.2002 |
30.6.2003 |
L 191 van 19.7.2002 |
Akten van toetreding van Tsjechië, Estland, Cyprus, Letland, Litouwen, Hongarije, Malta, Polen, Slovenië en Slowakije tot de EU |
1.5.2004 |
uiterlijk in 2007 |
L 236 van 23.9.2003 |
Richtlijn 2003/89/EG |
25.11.2003 |
25.11.2004 |
L 308 van 25.11.2003 |
Richtlijn 2006/107/EG |
1.1.2007 |
1.1.2007 |
L 363 van 20.12.2006 |
Richtlijn 2006/142/EG |
12.1.2007 |
23.12.2007 |
L 368 van 23.12.2006 |
Verordening (EG) nr. 1332/2008 |
20.1.2009 |
- |
L 354 van 31.12.2008 |
Verordening (EG) nr. 596/2009 |
7.8.2009 |
- |
L 188 van 18.7.2009 |
De reeks wijzigingen en correcties van de richtlijn 2000/13/EG werd in de basistekst aangepast. Deze geconsolideerde versie vormt slechts een communicatiehulpmiddel.
GERELATEERDE BESLUITEN
Voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad van 30 januari 2008 betreffende de verstrekking van voedselinformatie aan de consumenten [COM(2008) 40 – Niet bekendgemaakt in het Publicatieblad].
Deze verordening strekt ertoe Richtlijnen 2000/13/EG en 90/496/EEG betreffende de voedingswaarde-etikettering te consolideren teneinde de Europese consumenten beter te informeren en te beschermen.
Het voorstel voorziet in nieuwe eisen inzake etikettering. De verplichte vermeldingen hebben met name betrekking op de identiteit, samenstelling, voedingskenmerken en herkomst van levensmiddelen alsook op de veiligheidsomstandigheden van het gebruik ervan (houdbaarheid en effect op de gezondheid). Deze eerlijk verstrekte informatie moet gemakkelijk leesbaar en begrijpelijk zijn voor de consument. De lettergrootte moet minstens 3 mm bedragen.
De voedingswaarde-etikettering omvat verplichte vermeldingen zoals:
Bovendien moeten de consumenten toegang krijgen tot passende informatie, met name bij de aankoop van levensmiddelen op het internet of via andere middelen voor verkoop op afstand. Voorts moet informatie worden verstrekt over de aanwezigheid van allergenen in levensmiddelen, met inbegrip van levensmiddelen die in bulk of in restaurants worden verkocht.
De lidstaten behouden de mogelijkheid om voor bepaalde categorieën voedingsmiddelen bijkomende verplichte vermeldingen op te leggen met de bedoeling de volksgezondheid, de openbare veiligheid en de industriële- en commerciële-eigendomsrechten te vrijwaren. De beoogde vermeldingen worden vooraf aan de Commissie meegedeeld, die een negatief advies kan afgeven.
Medebeslissingsprocedure (2008/0028/COD)
GEBRUIK VAN TALEN VOOR DE ETIKETTERING
Op 10 november 1993 heeft de Commissie een interpretatieve mededeling aangenomen betreffende het gebruik van talen bij de verkoop van levensmiddelen naar aanleiding van het arrest "Peeters" van het Hof van Justitie [COM(93) 532 definitief - Publicatieblad C 345 van 23.12.1993]. In deze mededeling wijst de Commissie erop dat de etikettering van voor verkoop aan de eindgebruiker bestemde levensmiddelen moet worden aangebracht in een voor de consument gemakkelijk te begrijpen taal; in de regel zal het daarbij gaan om de officiële taal/talen van het land van verkoop. Het gebruik van termen of uitdrukkingen in een vreemde taal, die door de consument echter gemakkelijk worden begrepen, moet evenwel worden toegestaan.
Laatste wijziging: 16.11.2010