Verordeningen van de Europese Unie
SAMENVATTING VAN:
Artikel 288 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) — verordeningen
WAT IS HET DOEL VAN HET ARTIKEL?
In dit artikel worden de verschillende soorten rechtshandelingen gedefinieerd die de Europese Unie (EU) kan aannemen, waaronder verordeningen.
KERNPUNTEN
- Verordeningen zijn rechtshandelingen omschreven in artikel 288 van het Verdrag inzake de werking van de Europese Unie (VWEU). Ze zijn van algemene toepassing, in al hun onderdelen verbindend en rechtstreeks toepasselijk in EU-lidstaten.
- Er zij echter op gewezen dat sommige verordeningen niet voor alle lidstaten gelden en dat er voor bepaalde lidstaten vrijstellingen, de zogeheten uitstapmogelijkheden, bestaan, zoals:
- Toen bijvoorbeeld besloten werd om actie te ondernemen om de menselijke gezondheid en het milieu beter te beschermen tegen de risico’s van chemische stoffen, heeft de EU Verordening (EG) nr. 1907/2006 (bekend als de REACH-verordening — zie samenvatting) over deze kwestie aangenomen.
- Verordeningen maken deel uit van het afgeleid recht van de EU. Ze worden door EU-instellingen aangenomen op grond van de verdragen. Ze moeten voor de uniforme toepassing van EU-wetgeving in de hele EU zorgen.
- Een verordening kan een wetgevingshandeling, een gedelegeerde handeling of een uitvoeringshandeling zijn. Als de verordening na een gewone of bijzondere wetgevingsprocedure door de Raad van de Europese Unie en het Europees Parlement wordt vastgesteld, is het een wetgevingshandeling.
- Een verordening is algemeen van toepassing op abstracte categorieën van personen (niet geïdentificeerde personen) en is verbindend in al haar onderdelen. Een besluit daarentegen kan specificeren tot wie dit is gericht, en is dan alleen voor hen verbindend.
- Aan verordeningen moet volledig worden voldaan door degenen op wie ze van toepassing zijn en ze zijn rechtstreeks toepasselijk in lidstaten. Dit betekent dat:
- ze na hun inwerkingtreding rechtstreeks van toepassing zijn in lidstaten, zonder dat zij in nationaal recht hoeven te worden omgezet;
- ze rechten en verplichtingen kunnen scheppen voor personen, die daarop direct een beroep kunnen doen voor nationale rechters;
- ze door personen als referentie gebruikt kunnen worden in relatie met andere personen, lidstaten en EU-overheden.
- Verordeningen treden in werking op de datum die zij vaststellen of, bij gebreke daarvan, twintig dagen na de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie. Verordeningen zijn gelijktijdig, automatisch en uniform van toepassing in de hele EU.
Gedelegeerde verordeningen
In de procedure voor gedelegeerde handelingen (artikel 290 van het VWEU) kan de Europese Commissie gedelegeerde verordeningen vaststellen ter aanvulling of wijziging van bepaalde niet-essentiële onderdelen van een wetgevingshandeling.
Uitvoeringsverordeningen
- In de procedure voor uitvoeringshandelingen (artikel 291 van het VWEU) kan de Commissie, en in uitzonderlijke gevallen de Raad, verordeningen vaststellen voor de uitvoering van wetgeving die binnen de EU uniform moet worden uitgevoerd. De uitvoeringsbevoegdheden van de Commissie moeten worden uitgeoefend in overeenstemming met Verordening (EU) nr. 182/2011 (zie samenvatting).
- EU-instellingen mogen ook uitvoeringsverordeningen aannemen voor het Europees Sociaal Fonds en het Europees Fonds voor regionale ontwikkeling. Dit soort verordening wordt in artikel 164 en 178 van het VWEU gedefinieerd.
ACHTERGROND
Zie voor meer informatie:
BELANGRIJKSTE DOCUMENT
Geconsolideerde versie van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie — Zesde deel — Institutionele en financiële bepalingen — Titel I — Institutionele bepalingen — Hoofdstuk 2 — Rechtshandelingen van de Unie, vaststellingsprocedures en overige bepalingen — Eerste afdeling — Rechtshandelingen van de Unie — Artikel 288 (oud artikel 249 VEG) (PB C 202 van 7.6.2016, blz. 171-172)
Laatste bijwerking 16.03.2022