Europees beschermingsbevel — EU-brede ondersteuning van slachtoffers van misdrijven

SAMENVATTING VAN:

Richtlijn 2011/99/EU — Europees beschermingsbevel

SAMENVATTING

WAT DOET DEZE RICHTLIJN?

De richtlijn staat toe dat slachtoffers van geweld, met name van huiselijk geweld en belaging, bescherming tegen daders blijven genieten wanneer ze naar een ander EU-land verhuizen.
Hierin worden regels uiteengezet waardoor het een rechtbank of soortgelijke autoriteit in een EU-land wordt toegestaan om een Europees beschermingsbevel uit te vaardigen wanneer de beschermde persoon naar een ander EU-land verhuist.
De richtlijn is tegelijkertijd in werking met Verordening (EU) nr. 606/2013, die een eenvoudig certificeringsproces introduceert zodat een bevel dat is uitgevaardigd in het ene EU-land snel en gemakkelijk kan worden erkend in een ander EU-land.

KERNPUNTEN

Om een Europees beschermingsbevel uit te vaardigen, moet er in dat EU-land een bestaande nationale beschermingsmaatregel zijn ingesteld waarmee een of meerdere van de volgende verboden of beperkingen worden opgelegd aan de persoon die gevaar veroorzaakt ten aanzien van de beschermde persoon:

een verbod tot het betreden van bepaalde plaatsen of omschreven gebieden waar de beschermde persoon verblijft of die door hem worden bezocht,
een verbod op of een regeling omtrent enige vorm van contact met de beschermde persoon, inclusief per telefoon, elektronische of gewone post, fax of enige andere wijze,
een verbod of beperking de beschermde persoon tot binnen een bepaalde afstand te benaderen.

Uitvaardiging van een beschermingsbevel

Er zijn verschillende voorwaarden waaronder dat:

de beschermde persoon besluit in een ander EU-land te gaan wonen of verblijven of er reeds woont of verblijft,
de beschermde persoon zelf heeft verzocht om het beschermingsbevel,
de persoon die gevaar veroorzaakt, het recht heeft te worden gehoord en de beschermingsmaatregel te betwisten, voor zover hem deze rechten niet zijn verleend in de procedure die tot de beschermingsmaatregel hebben geleid.

Het beschermingsbevel kan worden aangevraagd in het EU-land waar de beschermde persoon op dat moment woont of verblijft (tenuitvoerleggingsstaat) of in het EU-land waarin het bevel is uitgevaardigd (beslissingsstaat).

Niet-erkenning van een beschermingsbevel

De tenuitvoerleggingsstaat kan de erkenning van een bevel om een aantal redenen weigeren, waaronder:

het beschermingsbevel is onvolledig of is niet vervolledigd binnen de door de tenuitvoerleggingsstaat vastgestelde termijn,
de beschermingsmaatregel houdt verband met een handeling die geen strafbaar feit is in het recht van de tenuitvoerleggingsstaat,
de beschermingsmaatregel legt geen van voornoemde verboden of beperkingen op.

Indien de tenuitvoerleggingsstaat erkenning van het bevel weigert, moet deze staat:

de beslissingsstaat en de beschermde persoon onverwijld op de hoogte stellen van deze weigering en de redenen daarvoor,
de beschermde persoon in kennis stellen van de mogelijkheid een verzoek om een beschermingsmaatregel in te dienen overeenkomstig het nationale recht,
de beschermde persoon op de hoogte stellen van de geldende rechtsmiddelen die hem overeenkomstig het nationale recht tegen deze beslissing ter beschikking staan.

Tenuitvoerlegging van een beschermingsbevel

De tenuitvoerleggingsstaat is er verantwoordelijk voor de maatregelen te treffen en ten uitvoer te leggen die nodig zijn om het bevel uit te voeren. Indien het bevel wordt overtreden, kan de tenuitvoerleggingsstaat:

sancties opleggen en enige andere actie nemen, indien de overtreding een strafbaar feit is in dat land,
een niet-strafrechtelijke beslissing in verband met de overtreding nemen,
een spoedeisende voorlopige maatregel nemen die een einde maakt aan de overtreding voorafgaande aan een eventueel in de beslissingsstaat te nemen latere beslissing.

VANAF WANNEER IS DEZE RICHTLIJN VAN TOEPASSING?

Deze richtlijn trad op 10 januari 2012 in werking. EU-landen moesten de richtlijn voor 11 januari 2015 omzetten in hun nationale wetgeving.

ACHTERGROND

Zie „slachtoffers” op de website van de Europese Commissie inzake rechtvaardigheid.

BESLUIT

Richtlijn 2011/99/EU van het Europees Parlement en de Raad van 13 december 2011 betreffende het Europees beschermingsbevel (PB L 338 van 21.12.2011, blz. 2-18)

Achtereenvolgende wijzigingen van Richtlijn 2011/99/EU werden in de oorspronkelijke tekst opgenomen. Deze geconsolideerde versie is enkel van documentaire waarde.

GERELATEERDE BESLUITEN

Verordening (EU) nr. 606/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 12 juni 2013 betreffende de wederzijdse erkenning van beschermingsmaatregelen in burgerlijke zaken (PB L 181 van 29.6.2013, blz. 4-12)

Laatste bijwerking 25.01.2016