23.12.2016   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 352/48

(1)

Verordening (EU) nr. 1380/2013 heeft onder meer tot doel de teruggooi in alle visserijen van de Unie geleidelijk uit te bannen middels de invoering van een aanlandingsverplichting voor vangsten van soorten waarvoor vangstbeperkingen gelden.

(2)

Artikel 15, lid 6, van Verordening (EU) nr. 1380/2013 verleent de Commissie de bevoegdheid om door middel van gedelegeerde handelingen teruggooiplannen vast te stellen voor een termijn van ten hoogste drie jaar, op basis van gezamenlijke aanbevelingen die de lidstaten opstellen in overleg met de betrokken adviesraden. De teruggooiplannen kunnen ook technische maatregelen voor visserijen bevatten.

(3)

Italië heeft, als enige lidstaat met een rechtstreeks belang bij het beheer van de visserijen op de tweekleppige Venus spp. in de Italiaanse territoriale wateren, een aanbeveling bij de Commissie ingediend overeenkomstig de procedure van artikel 18 van Verordening (EU) nr. 1380/2013. Deze aanbeveling werd na overleg met de adviesraad voor de Middellandse Zee (Medac) ingediend in de vorm van een nationaal beheersplan voor de teruggooi van Venus spp. Na indiening van deze aanbeveling heeft het Wetenschappelijk, Technisch en Economisch Comité voor de visserij (WTECV) de door Italië voorgestelde wetenschappelijke bijdragen bekeken. De in de gezamenlijke aanbeveling opgenomen maatregelen zijn in overeenstemming met artikel 18, lid 3, van Verordening (EU) nr. 1380/2013.

(4)

Krachtens artikel 15 bis van Verordening (EG) nr. 1967/2006 is de Commissie bevoegd om, met het oog op de vaststelling van teruggooiplannen en voor soorten die onder de aanlandingsverplichting vallen, minimuminstandhoudingsreferentiegrootten vast te stellen om de bescherming van jonge exemplaren van mariene organismen te waarborgen. De minimuminstandhoudingsreferentiegrootten kunnen zo nodig afwijken van de in bijlage III bij die verordening vastgestelde grootten.

(5)

Volgens de conclusies van het WTECV inzake het nationale beheersplan voor de teruggooi van Venus spp. behoort Venus spp. tot de soorten met hoge overlevingskansen; bijgevolg is een verzoek om een afwijking van de aanlandingsverplichting voor de teruggegooide fractie van de vangst gerechtvaardigd. Een verlaging van de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte van 25 mm naar 22 mm is niet onverenigbaar met de lengte op het moment van de geslachtsrijpheid en zal naar alle waarschijnlijkheid dus weinig effect hebben op de bescherming van jonge exemplaren. Verwacht wordt dat deze verlaging slechts tot een geringe verlaging van het voortplantingspotentieel van het bestand zal leiden, wat geen grote impact op het bestand zou hebben. Tot slot heeft het WTECV geconcludeerd dat het voorgestelde wetenschappelijke toezichtsprogramma waarschijnlijk voldoende gegevens zal opleveren om de gevolgen van het teruggooiplan te evalueren.

(6)

Met het oog op een passende controle op de tenuitvoerlegging van de aanlandingsverplichting dient de lidstaat een lijst van onder de onderhavige verordening vallende vaartuigen op te stellen.

(7)

Aangezien de in deze verordening vastgestelde maatregelen rechtstreeks van invloed zijn op economische activiteiten die met de visserijen samenhangen en op de programmering van het visseizoen voor de vaartuigen van de Unie, moet deze verordening de derde dag na de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie in werking treden. Overeenkomstig artikel 15, lid 6, van Verordening (EU) nr. 1380/2013 mag de onderhavige verordening gedurende ten hoogste drie jaar van toepassing zijn,