22.5.2014   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 152/1

(1)

De Commissie heeft een voorbereidend onderzoek uitgevoerd waarin de milieu- en economische aspecten van transformatoren werden bestudeerd. Het onderzoek werd samen met belanghebbenden en betrokken partijen uit de Gemeenschap ontwikkeld en de resultaten zijn openbaar gemaakt. Transformatoren worden beschouwd als energiegerelateerde producten in de zin van artikel 2, lid 1, van Richtlijn 2009/125/EG.

(2)

Het onderzoek toonde aan dat energie in de gebruiksfase het meest significante milieuaspect is dat via het productontwerp kan worden aangepakt. Bij de productie van transformatoren worden aanzienlijke hoeveelheden grondstoffen (koper, ijzer, hars en aluminium) gebruikt, maar het lijkt erop dat marktmechanismen zorgen voor een adequate behandeling in de eindfase van de levenscyclus, en daarom is het niet nodig om gerelateerde eisen inzake ecologisch ontwerp vast te leggen.

(3)

De eisen inzake ecologisch ontwerp vermeld in bijlage I zijn van toepassing op producten die op de markt worden geïntroduceerd of in gebruik worden genomen ongeacht de plaats waar zij worden geïnstalleerd. Daarom kunnen dergelijke eisen niet afhankelijk worden gemaakt van de toepassing waarin het product wordt gebruikt.

(4)

Transformatoren worden gewoonlijk gekocht in het kader van raamovereenkomsten. In deze context wordt met een aankoop verwezen naar de handeling waarbij met de fabrikant een overeenkomst wordt gesloten voor de levering van een bepaalde hoeveelheid transformatoren. Het contract wordt geacht in werking te zijn getreden op de datum van ondertekening door de partijen.

(5)

Bepaalde categorieën transformatoren mogen niet onder deze verordening vallen vanwege beperkingen met betrekking tot hun specifieke functie. Het energieverbruik en -besparingspotentieel van dergelijke transformatoren zijn te verwaarlozen vergeleken met andere transformatoren.

(6)

Er worden concessies op het gebied van regelgeving gedaan vanwege de gewichtsbeperkingen voor het installeren van transformatoren op elektriciteitsmasten. Om te voorkomen dat transformatoren die speciaal zijn geproduceerd voor gebruik op masten op een verkeerde manier worden gebruikt, dienen deze een zichtbare vermelding „Uitsluitend voor gebruik op masten” te hebben om het werk van nationale markttoezichtautoriteiten te vergemakkelijken.

(7)

Er worden concessies op het gebied van regelgeving gedaan voor transformatoren die zijn uitgerust met apparatuur die in staat is om spanningregelingsfuncties uit te voeren om decentrale opwekking uit hernieuwbare bronnen in het distributienet te integreren. Dergelijke concessies dienen geleidelijk te worden uitgefaseerd omdat deze opkomende technologie tot volledige ontwikkeling komt en er meetnormen beschikbaar komen om de aan de kerntransformator gerelateerde verliezen te scheiden van de verliezen gerelateerd aan de apparatuur die aanvullende functies vervult.

(8)

Er moeten eisen inzake ecologisch ontwerp voor de energieprestaties/-efficiëntie van middelgrote transformatoren en voor de energie-efficiëntie van grote vermogenstransformatoren worden vastgesteld met het oog op het harmoniseren van de eisen inzake ecologisch ontwerp voor deze apparatuur in de hele Gemeenschap. Dergelijke eisen zouden ook bijdragen aan het efficiënt functioneren van de interne markt en aan het verbeteren van de milieuprestaties van de lidstaten.

(9)

Het vaststellen van eisen inzake ecologisch ontwerp voor middelgrote en grote vermogenstransformatoren is ook nodig om de marktpenetratie te verbeteren van technologieën en ontwerpmogelijkheden die hun energieprestaties/-efficiëntie verbeteren. In 2008 bedroegen de totale verliezen van de transformatoren in bedrijf in de EU27 93,4 TWh per jaar. Het potentieel om de kosteneffectiviteit door efficiënter ontwerp te verbeteren, wordt geschat op ongeveer 16,2 TWh per jaar in 2025, wat overeenkomt met 3,7 Mt aan C02-emissie.

(10)

Een gefaseerde inwerkingtreding van de eisen inzake ecologisch ontwerp is nodig om fabrikanten een redelijke termijn te bieden om het ontwerp van hun producten aan te passen. Er moeten termijnen voor de tenuitvoerlegging van deze eisen worden bepaald, rekening houdend met het effect op de kosten voor fabrikanten, met name kleine en middelgrote bedrijven, waarbij ervoor moet worden gezorgd dat de beleidsdoelstellingen tijdig worden gerealiseerd.

(11)

Om de effectieve tenuitvoerlegging van de verordening mogelijk te maken, worden de nationale regelgevende instanties nadrukkelijk geadviseerd om rekening te houden met het effect van minimumeisen inzake efficiëntie op de initiële kosten van de transformator en om de installatie van efficiëntere transformatoren toe te staan dan de verordening vereist wanneer deze economisch te rechtvaardigen zijn op basis van de totale levensduur, waarbij onder meer de vermindering van energieverliezen op gepaste wijze wordt geëvalueerd.

(12)

Om controles op de naleving te vergemakkelijken, moeten de fabrikanten worden verzocht informatie te verstrekken in de in de bijlagen IV en V bij Richtlijn 2009/125/EG bedoelde technische documentatie.

(13)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het bij artikel 19, lid 1, van Richtlijn 2009/125/EG vastgestelde comité,

—

meettransformatoren die specifiek zijn ontworpen voor de voeding van meetinstrumenten, tellers, relais en gelijksoortige apparatuur;

—

transformatoren met laagspanningswikkelingen die specifiek zijn ontworpen voor gebruik met gelijkrichters om gelijkspanning te leveren;

—

transformatoren die specifiek zijn ontworpen om direct op een hoogoven te worden aangesloten;

—

transformatoren die specifiek zijn ontworpen voor offshoretoepassingen en drijvende offshoretoepassingen;

—

transformatoren die specifiek zijn ontworpen voor noodinstallaties;

—

transformatoren en autotransformatoren die specifiek zijn ontworpen voor spoorwegvoedingssystemen;

—

aardingstransformatoren, dat wil zeggen driefasige transformatoren bedoeld om een nulpunt voor de aarding van een systeem te bieden;

—

tractietransformatoren gemonteerd op rollend materieel, dat wil zeggen transformatoren aangesloten op een wissel- of gelijkstroombovenleiding, direct of via een omzetter, gebruikt in vaste installaties of spoorwegtoepassingen;

—

starttransformatoren die specifiek zijn ontworpen voor het starten van driefaseninductiemotoren om kortstondige voedingsspanningsdalingen uit te sluiten;

—

testtransformatoren die specifiek zijn ontworpen om in een circuit te worden gebruikt om een specifieke spanning of stroom te leveren om elektrische apparatuur te testen;

—

lastransformatoren die specifiek zijn ontworpen voor gebruik in booglas- of weerstandslasapparatuur;

—

transformatoren die specifiek zijn ontworpen voor explosieveilige toepassingen en toepassingen in de ondergrondse mijnbouw (2);

—

transformatoren die specifiek zijn ontworpen voor diepwatertoepassingen (met onderdompeling);

—

transformatoren met middenspanning-middenspanning-interface van maximaal 5 MVA;

—

grote vermogenstransformatoren waarbij is aangetoond dat er voor een bepaalde toepassing geen technisch haalbare alternatieven beschikbaar zijn om de in deze verordening bepaalde minimumefficiëntie te halen;

—

grote vermogenstransformatoren die grote vermogenstransformatoren van hetzelfde type vervangen in dezelfde fysieke locatie/installatie, wanneer die vervanging niet kan worden uitgevoerd zonder onevenredige transport- en/of installatiekosten;

1)

„vermogenstransformator”: statisch apparaat met twee of meer wikkelingen dat door elektromagnetische inductie een systeem van wisselspanning en -stroom omzet in een ander systeem van wisselspanning en -stroom met meestal verschillende waarden en bij dezelfde frequentie met als doel het overbrengen van elektrisch vermogen;

2)

„kleine vermogenstransformator”: vermogenstransformator met een hoogste spanning voor apparatuur die niet hoger is dan 1,1 kV;

3)

„middelgrote vermogenstransformator”: vermogenstransformator met een hoogste spanning voor apparatuur hoger dan 1,1 kV, maar niet hoger dan 36 kV en een nominaal vermogen gelijk aan of hoger dan 5 kVA maar lager dan 40 MVA;

4)

„grote vermogenstransformator”: vermogenstransformator met een hoogste spanning voor apparatuur hoger dan 36 kV en een nominaal vermogen gelijk aan of hoger dan 5 kVA of een nominaal vermogen gelijk aan of hoger dan 40 MVA, ongeacht de hoogste spanning voor apparatuur;

5)

„met vloeistof gevulde transformator”: transformator waarin het magnetische circuit en de wikkelingen in een vloeistof zijn ondergedompeld;

6)

„transformator van het droge type”: transformator waarin het magnetische circuit en de wikkelingen niet in een isolerende vloeistof zijn ondergedompeld;

7)

„middelgrote vermogenstransformatoren op elektriciteitsmasten”: vermogenstransformatoren met een nominaal vermogen van ten hoogste 315 kVA die geschikt zijn voor buitengebruik en zijn ontworpen om op de steunstructuren van bovengrondse elektriciteitsleidingen te worden gemonteerd;

8)

„distributietransformator met spanningsregeling”: middelgrote vermogenstransformator voorzien van aanvullende componenten, binnen of buiten de transformatorbak, om de ingangs- en uitgangsspanning van de transformator automatisch te regelen onder belasting;

9)

„wikkeling”: geheel van windingen die een elektrisch circuit vormen waaraan één van de aan de transformator toegekende spanningen gerelateerd is;

10)

„nominale spanning van een wikkeling” (Ur): de toegekende spanning die moet worden toegepast, of worden ontwikkeld bij nullast, tussen de aansluitpunten van een niet-afgetakte wikkeling, of van een afgetakte wikkeling die op de hoofdaftakking is aangesloten;

11)

„hoogspanningswikkeling”: wikkeling met de hoogste nominale spanning;

12)

„hoogste spanning voor apparatuur” (Um): bij transformatorwikkelingen de hoogste effectieve fase-fasespanning in een driefasensysteem waarvoor een transformatorwikkeling is ontwikkeld op het vlak van isolatie;

13)

„nominaal vermogen” (Sr): conventionele waarde van schijnbaar vermogen dat aan een wikkeling wordt toegekend, die samen met de nominale spanning van de wikkeling de nominale stroom van de wikkeling bepaalt;

14)

„kortsluitverlies” (Pk): het geabsorbeerde actieve vermogen bij nominale frequentie en referentietemperatuur gerelateerd aan een stel wikkelingen wanneer de nominale stroom (aftakstroom) door de netaansluitklem(men) van een van de wikkelingen stroomt en de aansluitklemmen van de andere wikkelingen zijn kortgesloten met andere wikkelingen die voorzien zijn van op de hoofdaftakking aangesloten aftakkingen, terwijl verdere wikkelingen, indien aanwezig, een open circuit hebben;

15)

„nullastverlies” (Po): het geabsorbeerde actieve vermogen bij nominale frequentie wanneer de transformator wordt bekrachtigd en het secundaire circuit open is. De aangelegde spanning is de nominale spanning en als de onder stroom staande wikkeling voorzien is van een aftakking, is zij aangesloten op de hoofdaftakking;

16)

„piekefficiëntie-index” (PEI): de maximale waarde van de verhouding van het overgebrachte schijnbare vermogen van een transformator min de elektrische verliezen tot het overgebrachte schijnbare vermogen van de transformator.

—

de mogelijkheid om minimum waarden van de piekefficiëntie-index (PEI) voor alle middelgrote vermogenstransformatoren vast te stellen, waaronder transformatoren met een nominaal vermogen onder de 3 150 kVA;

—

de mogelijkheid om de aan de kerntransformator gerelateerde verliezen te scheiden van de verliezen gerelateerd aan andere componenten die spanningregelingsfuncties vervullen waar dit het geval is;

—

de wenselijkheid van het vaststellen van minimumprestatie-eisen voor enkelfasige vermogenstransformatoren en voor kleine vermogenstransformatoren;

—

de vraag of uitzonderingen voor masttransformatoren en voor speciale combinaties van wikkelingsspanningen voor middelgrote vermogenstransformatoren nog steeds adequaat zijn;

—

de mogelijkheid om andere milieu-effecten dan energie in de gebruiksfase te behandelen.