(1)

Er moeten benchmarks worden vastgesteld voor de kosteloze toewijzing van emissierechten aan vliegtuigexploitanten voor de handelsperiode van 1 januari tot en met 31 december 2012, als bedoeld in artikel 3 quater, lid 1, van Richtlijn 2003/87/EG, en voor de handelsperiode van 1 januari 2013 tot en met 31 december 2020, als bedoeld in artikel 13, lid 1, in samenhang met artikel 3 quater, lid 2, van die richtlijn.

(2)

De toewijzing van emissierechten aan de hand van deze benchmarks dient definitief te zijn tot 2020, tenzij overeenkomstig artikel 25 bis van Richtlijn 2003/87/EG besluiten worden vastgesteld die dienovereenkomstige wijzigingen noodzakelijk maken.

(3)

Nu Richtlijn 2008/101/EG van het Europees Parlement en de Raad van 19 november 2008 tot wijziging van Richtlijn 2003/87/EG teneinde ook luchtvaartactiviteiten op te nemen in de regeling voor de handel in broeikasgasemissierechten binnen de Gemeenschap ( 2 ) in de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte (EER) is opgenomen bij Besluit nr. 6/2011 van het Gemengd Comité van de EER van 1 april 2011 tot wijziging van bijlage XX (Milieu) bij de EER-overeenkomst ( 3 ), dienen de benchmarks van toepassing te zijn in de EER.

(4)

Derhalve moeten de benchmarks worden gebaseerd op de hoeveelheid kosteloos toe te wijzen emissierechten voor de EER als geheel, zoals vastgesteld bij Besluit nr. 93/2011 van het Gemengd Comité van de EER van 20 juli 2011 tot wijziging van bijlage XX (Milieu) bij de EER-overeenkomst ( 4 ).

(5)

De benchmarks dienen te worden berekend door de hoeveelheden emissierechten die voor de handelsperiode van 1 januari tot en met 31 december 2012 en voor de handelsperiode van 1 januari 2013 tot en met 31 december 2020 voor de hele EER zijn vastgesteld, te delen door het totaalcijfer van de tonkilometergegevens in de aanvragen die overeenkomstig artikel 3 sexies, lid 2, van Richtlijn 2003/87/EG bij de Commissie zijn ingediend,