Dit document vormt slechts een documentatiehulpmiddel en verschĳnt buiten de verantwoordelĳkheid van de instellingen

betreffende het prospectus dat gepubliceerd moet worden wanneer effecten aan het publiek worden aangeboden of tot de handel worden toegelaten en tot wijziging van Richtlijn 2001/34/EG

HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, en met name op de artikelen 44 en 95,

Gezien het voorstel van de Commissie ( 1 ),

Gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité ( 2 ),

Gezien het advies van de Europese Centrale Bank ( 3 ),

Volgens de procedure van artikel 251 van het Verdrag ( 4 ),

Overwegende hetgeen volgt:

(1)

Richtlijn 80/390/EEG van de Raad van 17 maart 1980 tot coördinatie van de eisen gesteld aan de opstelling van, het toezicht op en de verspreiding van het prospectus dat gepubliceerd moet worden voor de toelating van effecten tot de officiële notering aan een effectenbeurs ( 5 ) en Richtlijn 89/298/EEG van de Raad van 17 april 1989 tot coördinatie van de eisen gesteld aan de opstelling van, het toezicht op en de verspreiding van het prospectus dat moet worden gepubliceerd bij een openbare aanbieding van effecten ( 6 ) zijn vele jaren geleden aangenomen en voorzagen in een onvolledig en complex stelsel van wederzijdse erkenning, dat niet in staat is gebleken de doelstelling van het ene paspoort van onderhavige richtlijn te verwezenlijken. Genoemde richtlijnen dienen dan ook te worden opgewaardeerd, geactualiseerd en samengevoegd tot één enkele tekst.

(2)

Inmiddels is Richtlijn 80/390/EEG geïntegreerd in Richtlijn 2001/34/EG van het Europees Parlement en de Raad van 28 mei 2001 betreffende de toelating van effecten tot de officiële notering aan een effectenbeurs en de informatie die over deze effecten moet worden gepubliceerd ( 7 ). Laatstgenoemde richtlijn behelst een codificatie van diverse richtlijnen inzake aan de beurs genoteerde effecten.

(3)	Ter wille van de samenhang verdient het evenwel aanbeveling de bepalingen van Richtlijn 2001/34/EG die uit Richtlijn 80/390/EEG werden overgenomen, samen te voegen met Richtlijn 89/298/EEG en Richtlijn 2001/34/EG dienovereenkomstig te wijzigen.

(4)

Deze richtlijn is van wezenlijk belang voor de totstandkoming van de interne markt volgens het tijdschema in de mededelingen van de Commissie „Actieplan voor risicokapitaal” en „Tenuitvoerlegging van het kader voor financiële diensten: een actieplan”. Zij biedt een zo ruim mogelijke toegang tot investeringskapitaal op Gemeenschapsniveau, ook voor het midden- en kleinbedrijf (MKB) en startende ondernemingen, door het „ene paspoort” voor uitgevende instellingen in te voeren.

(5)

Tijdens de zitting van 17 juli 2000 heeft de Raad het Comité van wijzen voor de regulering van de Europese effectenmarkten opgericht. In een eerste verslag van 9 november 2000 wijst het comité erop dat er geen algemeen aanvaarde definitie van een aanbieding van effecten aan het publiek bestaat, waardoor eenzelfde operatie in sommige lidstaten als een onderhandse plaatsing wordt beschouwd en in andere niet. De huidige regeling ontmoedigt ondernemingen om op communautair niveau kapitaal aan te trekken en ontzegt hun aldus in feite de toegang tot een grote, liquide en geïntegreerde financiële markt.

(6)

In zijn eindverslag van 15 februari 2001 stelt het Comité van wijzen voor om nieuwe wetgevingstechnieken in te voeren op basis van een aanpak op vier niveaus, te weten kaderbeginselen, uitvoeringsmaatregelen, samenwerking en toezicht op de naleving. Niveau 1, de richtlijn, dient beperkt te blijven tot globale, algemene kaderbeginselen, terwijl niveau 2 technische uitvoeringsmaatregelen dient te omvatten die door de Commissie moeten worden vastgesteld, hierin bijgestaan door een comité.

(7)	De Europese Raad heeft op 23-24 maart 2001 het eindverslag van het Comité van wijzen onderschreven, alsmede de voorgestelde aanpak op vier niveaus om het regelgevingsproces met betrekking tot de communautaire effectenwetgeving efficiënter en transparanter te maken.

(8)

Het Europees Parlement heeft in de resolutie van 5 februari 2002 over de tenuitvoerlegging van de financiëledienstenwetgeving het eindverslag van het Comité van wijzen onderschreven, en wel op basis van de formele verklaring die op diezelfde dag door de Commissie voor het Parlement is afgelegd, en de brief van het voor de interne markt bevoegde Commissielid van 2 oktober 2001 aan de voorzitter van de Economische en Monetaire Commissie van het Parlement met betrekking tot de garanties die het Europees Parlement zullen worden geboden wat betreft zijn rol in deze procedure.

(9)

Volgens de Europese Raad van Stockholm moeten de uitvoeringsmaatregelen van niveau 2 vaker worden gebruikt om ervoor te zorgen dat de technische bepalingen gelijke tred kunnen houden met de marktontwikkelingen en met de ontwikkelingen inzake toezicht, en moeten voor alle stadia van de werkzaamheden van niveau 2 uiterste termijnen worden vastgesteld.

(10)	Deze richtlijn en de maatregelen ter uitvoering ervan hebben ten doel de beleggers te beschermen en de efficiëntie van de markt te waarborgen, overeenkomstig de hoge standaarden die door de relevante internationale gremia zijn vastgesteld.

(11)

Effecten zonder aandelenkarakter, uitgegeven door een lidstaat of een van de regionale of plaatselijke overheden van een lidstaat, door een openbare internationale instelling waarbij één of meer lidstaten aangesloten zijn, door de Europese Centrale Bank of door de centrale banken van de lidstaten, vallen niet onder deze richtlijn en worden derhalve door deze richtlijn onverlet gelaten; uitgevende instellingen van dergelijke effecten mogen evenwel desgewenst een prospectus overeenkomstig deze richtlijn opstellen.

(12)

Ter bescherming van de beleggers dienen effecten met en zonder aandelenkarakter te worden bestreken, die worden aangeboden aan het publiek of zijn toegelaten tot de handel op gereglementeerde markten in de zin van Richtlijn 93/22/EEG van de Raad van 10 mei 1993 betreffende het verrichten van diensten op het gebied van beleggingen in effecten ( 8 ), en niet uitsluitend effecten die tot de officiële notering aan een effectenbeurs zijn toegelaten. De ruime definitie van effecten in deze richtlijn, die ook warrants, covered warrants en certificaten omvat, is alleen geldig voor deze richtlijn en laat derhalve de diverse definities van financiële instrumenten die in de nationale wetgevingen voor andere, met name fiscale doeleinden gehanteerd worden, geheel onverlet. Sommige effecten zoals gedefinieerd in deze richtlijn geven de houder het recht verhandelbare effecten te verkrijgen of door middel van een afwikkeling in contanten een geldbedrag te ontvangen dat wordt bepaald middels een verwijzing naar andere instrumenten, met name verhandelbare effecten, valuta, rente of rendement, grondstoffen of andere indices of maatstaven. „Depositary receipts” en converteerbare effecten, dat wil zeggen effecten die naar believen van de belegger inwisselbaar zijn, vallen onder de in deze richtlijn opgenomen definitie van effecten zonder aandelenkarakter.

(13)

De uitgifte van effecten van eenzelfde categorie en/of klasse in het geval van effecten zonder aandelenkarakter die worden uitgegeven in het kader van een aanbiedingsprogramma, met inbegrip van alle vormen van warrants en certificaten, alsmede in het geval van doorlopende of periodiek uitgegeven effecten dient te worden opgevat als niet alleen betrekking hebbende op identieke effecten, maar ook op effecten die doorgaans tot één categorie behoren. Deze effecten kunnen uiteenlopende producten omvatten, zoals obligaties, certificaten en warrants, of hetzelfde product uit hoofde van hetzelfde programma, en kunnen qua karakter verschillen, met name wat betreft rangorde, type van onderliggende waarden of de basis ter bepaling van het bedrag van terugbetaling of couponbetaling.

(14)

De verlening aan de uitgevende instelling van het, in de gehele Gemeenschap geldige ene paspoort en de toepassing van het beginsel van de lidstaat van herkomst vergen dat de lidstaat van herkomst voor de toepassing van deze richtlijn wordt aangewezen als de lidstaat die in de beste positie verkeert om toezicht uit te oefenen op de uitgevende instelling.

(15)

De in deze richtlijn vervatte voorschriften inzake informatievoorziening beletten een lidstaat, een bevoegde autoriteit of een beurs niet via de interne regelgeving andere bijzondere eisen te stellen in de context van de toelating van effecten tot de handel op een gereglementeerde markt (met name inzake goed ondernemingsbestuur). Dergelijke eisen mogen niet direct of indirect beperkingen inhouden voor de opstelling, de inhoud en de verspreiding van een door een bevoegde autoriteit goedgekeurd prospectus.

(16)

Een van de doelstellingen van deze richtlijn is het beschermen van beleggers. Het verdient bijgevolg aanbeveling met de uiteenlopende behoefte aan bescherming van de diverse categorieën beleggers rekening te houden, alsmede met hun deskundigheid. Voor aanbiedingen die uitsluitend voor gekwalificeerde beleggers zijn bedoeld, behoeft geen informatie te worden verstrekt door middel van de publicatie van een prospectus. Elke doorverkoop van de effecten aan het publiek of openbare verhandeling van de effecten als gevolg van de toelating ervan tot de handel op een gereglementeerde markt vereist de publicatie van een prospectus.

(17)	Uitgevende instellingen, aanbieders of aanvragers van een toelating tot de handel op een gereglementeerde markt van effecten die van de verplichting om een prospectus te publiceren zijn vrijgesteld, komen in aanmerking voor het ene paspoort mits zij aan deze richtlijn voldoen.

(18)

Samen met gedragsregels bevordert de verstrekking van passende en volledige informatie over effecten en de uitgevende instellingen ervan de bescherming van de beleggers. Deze informatie vormt tevens een doeltreffend middel om het vertrouwen in effecten te versterken en draagt aldus bij tot de goede werking en de ontwikkeling van de effectenmarkten. De informatie dient te worden verstrekt door middel van de publicatie van een prospectus.

(19)

Evenals alle andere beleggingsvormen brengen beleggingen in effecten risico's met zich. In alle lidstaten dienen waarborgen ter bescherming van de belangen van huidige en potentiële beleggers te worden geboden, zodat dezen in staat worden gesteld deze risico's in te schatten en met volledige kennis van zaken beleggingsbeslissingen te nemen.

(20)

De verstrekte informatie, die adequaat en zo objectief mogelijk dient te zijn en in het bijzonder betrekking moet hebben op de financiële positie van de uitgevende instelling en op de aan de effecten verbonden rechten, moet worden verschaft in een opmaak welke het analyseren en het begrijpen ervan zo gemakkelijk mogelijk maakt. De harmonisatie van de in het prospectus te vermelden informatie moet resulteren in een bescherming van beleggers die overal in de Gemeenschap gelijkwaardig is.

(21)

Informatie is een wezenlijk element in de bescherming van de belegger: in het prospectus moet een samenvatting worden opgenomen waarin de essentiële kenmerken van en risico's verbonden aan de uitgevende instelling, de eventuele garant en de effecten worden beschreven. Om deze informatie gemakkelijk toegankelijk te maken, moet de samenvatting in niet-technische bewoordingen gesteld zijn en mag deze in de taal waarin het prospectus oorspronkelijk is gesteld normaliter niet meer dan 2 500 woorden tellen.

(22)

Op internationaal niveau zijn optimale werkwijzen ontwikkeld om grensoverschrijdende aanbiedingen van aandelen mogelijk te maken op basis van één enkele reeks standaarden voor de informatievoorziening, die zijn vastgesteld door de International Organisation of Securities Commissions (IOSCO). Door de toepassing van deze IOSCO-standaarden voor de informatievoorziening ( 9 ) zullen de markten en beleggers over betere informatie kunnen beschikken en zal de procedure voor communautaire uitgevende instellingen die in derde landen kapitaal wensen aan te trekken eenvoudiger worden. De richtlijn voorziet tevens in de opstelling van standaarden voor de informatievoorziening die op andere categorieën effecten en uitgevende instellingen zijn toegesneden.

(23)

Om tot versnelde procedures te komen voor uitgevende instellingen waarvan de effecten tot de handel op een gereglementeerde markt zijn toegelaten en die veelvuldig op deze markten kapitaal aantrekken, is het nodig op communautair niveau een nieuw prospectusmodel voor aanbiedingsprogramma's en hypothecaire obligaties, alsook een nieuwe, op een registratiedocument berustende regeling in te voeren. Uitgevende instellingen kunnen er ook voor kiezen niet van deze modellen gebruik te maken en het prospectus in de vorm van één enkel document op te stellen.

(24)	De inhoud van een basisprospectus dient in het bijzonder rekening te houden met de behoefte aan flexibiliteit met betrekking tot de informatie die over de effecten moet worden verstrekt.

(25)	Teneinde schadelijke situaties voor een uitgevende instelling te vermijden, dient niet-vermelding van normaliter in een prospectus op te nemen gevoelige informatie in bepaalde omstandigheden te zijn toegestaan op grond van een door de bevoegde autoriteit toegestane afwijking.

(26)	Er dient een duidelijke tijdslimiet voor de geldigheidsduur van een prospectus te worden vastgesteld om te vermijden dat achterhaalde informatie wordt verstrekt.

(27)

Teneinde beleggers afdoende te beschermen, moet erop worden toegezien dat betrouwbare informatie wordt gepubliceerd. Uitgevende instellingen waarvan de effecten tot de handel op een gereglementeerde markt zijn toegelaten, zijn weliswaar verplicht doorlopend informatie te verstrekken, maar niet om periodiek geactualiseerde informatie te publiceren. Bovendien zouden uitgevende instellingen ten minste jaarlijks een lijst moeten opstellen van alle relevante informatie die gedurende de twaalf voorafgaande maanden is bekendgemaakt of ter beschikking gesteld van het publiek, met inbegrip van de informatie uit hoofde van in andere communautaire wetgeving vastgestelde verslagleggingsvereisten. Aldus zou de periodieke publicatie van consistente en makkelijk te begrijpen informatie worden gegarandeerd. Teneinde een overmatige belasting van sommige uitgevende instellingen te vermijden, zouden uitgevende instellingen van effecten zonder aandelenkarakter, met een hoge nominale waarde per eenheid, niet aan deze verplichting behoeven te voldoen.

(28)

Het is nodig dat de lidstaten overeenkomstig hun verplichtingen uit hoofde van het Gemeenschapsrecht en het nationale recht betreffende effecten, uitgevende instellingen van effecten en effectenmarkten, terdege toezicht houden op de jaarlijkse informatie die moet worden verstrekt door uitgevende instellingen van welke de effecten tot de handel op een gereglementeerde markt zijn toegelaten.

(29)

Het feit dat uitgevende instellingen wordt toegestaan de in het prospectus te verstrekken informatie op te nemen door middel van verwijzing naar documenten die deze informatie bevatten, mits de door middel van verwijzing opgenomen documenten eerder bij de bevoegde autoriteit zijn gedeponeerd of door haar zijn goedgekeurd, zou de procedure voor het opstellen van een prospectus moeten vereenvoudigen en de kosten voor de uitgevende instellingen moeten verminderen, zonder dat aan de bescherming van de beleggers afbreuk wordt gedaan.

(30)

De verschillen in doelmatigheid, de methoden en het tijdstip van de verificatie van de informatie in een prospectus bemoeilijken niet alleen het aantrekken van kapitaal of de toelating van effecten tot de handel op een gereglementeerde markt in verscheidene lidstaten voor ondernemingen, maar hinderen beleggers uit een gegeven lidstaat ook bij het verwerven van effecten die door een in een andere lidstaat gevestigde uitgevende instelling worden aangeboden of in een andere lidstaat worden verhandeld. Deze verschillen dienen te worden opgeheven door de desbetreffende voorschriften zodanig te harmoniseren dat voldoende gelijkwaardigheid wordt bereikt van de waarborgen die in de lidstaten worden geëist met het oog op een passende en zo objectief mogelijke voorlichting van de huidige en potentiële bezitters van effecten.

(31)	Om de verspreiding van de documenten die samen het prospectus vormen, te vergemakkelijken, dient het gebruik van elektronische communicatiekanalen zoals internet te worden aangemoedigd. Het prospectus moet steeds kosteloos op papier worden verstrekt aan beleggers die daarom verzoeken.

(32)	Het prospectus moet worden gedeponeerd bij de bevoegde autoriteit en voor het publiek beschikbaar worden gesteld door de uitgevende instelling, de aanbieder of de aanvrager van de toelating tot de handel, met inachtneming van de EU-voorschriften betreffende gegevensbescherming.

(33)	Om te voorkomen dat lacunes in de Gemeenschapswetgeving het vertrouwen van het publiek ondermijnen en afbreuk doen aan de goede werking van de financiële markten, dient ook reclame te worden geharmoniseerd.

(34)

Elk nieuw feit dat van invloed kan zijn op de beoordeling van de belegging en zich voordoet na de publicatie van het prospectus maar vóór de sluiting van de aanbieding of de aanvang van de handel op een gereglementeerde markt, moet naar behoren door de beleggers kunnen worden geëvalueerd en vereist bijgevolg de goedkeuring en verspreiding van een aanvulling op het prospectus.

(35)

De verplichting voor een uitgevende instelling om het volledige prospectus in alle officiële talen te vertalen, ontmoedigt grensoverschrijdende aanbiedingen of handel in meerdere lidstaten. Om grensoverschrijdende aanbiedingen te vergemakkelijken, zou de lidstaat van ontvangst of van herkomst, wanneer het prospectus is opgesteld in een taal die in internationale financiële kringen pleegt te worden gebruikt, voortaan alleen nog het recht mogen hebben een samenvatting in één van zijn officiële talen te verlangen.

(36)

De bevoegde autoriteit van de lidstaat van ontvangst moet het recht hebben van de bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst een verklaring te verlangen dat het prospectus conform deze richtlijn is opgesteld. Opdat de doelstellingen van deze richtlijn ten volle worden verwezenlijkt, moet de werkingssfeer ervan zich uitstrekken tot effecten die zijn uitgegeven door uitgevende instellingen die onder het recht van derde landen vallen.

(37)

Verschillende bevoegde autoriteiten met verschillende verantwoordelijkheden binnen één lidstaat kunnen onnodige kosten en overlapping van verantwoordelijkheden met zich brengen zonder dat dit extra voordelen oplevert. Derhalve moet in elke lidstaat één bevoegde autoriteit worden aangewezen die de prospectussen goedkeurt en die het toezicht op de handhaving van deze richtlijn uitoefent. Onder strikte voorwaarden kan het een lidstaat worden toegestaan meer dan één administratieve autoriteit aan te wijzen, maar slechts één ervan mag de taken op het gebied van de internationale samenwerking vervullen. Deze autoriteit(en) moet(en) van administratieve aard zijn en zodanig zijn opgezet dat de onafhankelijkheid ervan ten opzichte van marktdeelnemers is gewaarborgd en belangenconflicten worden vermeden. De aanwijzing van één voor de goedkeuring van het prospectus bevoegde autoriteit moet geen beletsel vormen voor samenwerking met andere entiteiten om een efficiënte controle en goedkeuring van prospectussen in het belang van zowel uitgevende instellingen, beleggers, marktdeelnemers als markten te waarborgen. Elke delegatie van taken met betrekking tot de in deze richtlijn of in de maatregelen ter uitvoering ervan omschreven verplichtingen moet, overeenkomstig artikel 31, vijf jaar na de datum van inwerkingtreding van deze richtlijn worden herzien en moet, uitgezonderd voor de publicatie van goedgekeurde prospectussen op het internet en de deponering van prospectussen zoals bedoeld in artikel 14, acht jaar na de inwerkingtreding van deze richtlijn eindigen.

(38)

Het toekennen van een gemeenschappelijk minimumpakket van bevoegdheden aan de bevoegde autoriteiten zal de doeltreffendheid van het toezicht garanderen. De informatiestroom naar de markten welke bij Richtlijn 2001/34/EEG is vereist, moet worden verzekerd en de bevoegde autoriteiten dienen actie te ondernemen tegen eventuele inbreuken.

(39)	De bevoegde autoriteiten dienen voor de uitoefening van hun taken samen te werken.

(40)

Om rekening te houden met nieuwe ontwikkelingen op de financiële markten kan het van tijd tot tijd nodig zijn om aan de in deze richtlijn vastgelegde voorschriften technische richtsnoeren en uitvoeringsmaatregelen toe te voegen. De Commissie dient derhalve de bevoegdheid te krijgen om uitvoeringsmaatregelen vast te stellen, met dien verstande dat deze geen wijziging van de essentiële onderdelen van deze richtlijn met zich mogen brengen en dat de Commissie conform de in deze richtlijn neergelegde beginselen dient op te treden na raadpleging van het bij Besluit 2001/528/EG van de Commissie ( 10 ) ingestelde Europees Comité voor het effectenbedrijf.

(41)

Bij de uitoefening van haar uitvoeringsbevoegdheden overeenkomstig deze richtlijn dient de Commissie de volgende beginselen in acht te nemen:

— bij kleine beleggers en kleine en middelgrote ondernemingen moet voor vertrouwen in de financiële markten worden gezorgd door strenge normen ten aanzien van de transparantie op de financiële markten te bevorderen;

— aan beleggers moeten een ruime keuze aan concurrerende beleggingsmogelijkheden en een op hun situatie toegesneden niveau van informatievoorziening en bescherming worden geboden;

— er moet voor worden gezorgd dat onafhankelijke toezichthoudende autoriteiten de voorschriften consequent handhaven, met name in de strijd tegen financieel-economische criminaliteit;

— een hoge mate van transparantie alsmede uitgebreid overleg met alle marktdeelnemers en met het Europees Parlement en de Raad zijn nodig;

— innovaties op de financiële markten moeten, ter wille van de dynamiek en doelmatigheid van die markten, worden gestimuleerd;

— de stabiliteit van het financiële stelsel moet worden gewaarborgd door de financiële innovaties op de voet te volgen en erop in te spelen;

— verlaging van de kosten van kapitaal en verbetering van de toegang tot kapitaal zijn van belang;

— bij uitvoeringsmaatregelen moet een balans worden gevonden tussen kosten en baten op lange termijn voor de marktdeelnemers (met inbegrip van kleine en middelgrote ondernemingen en kleine beleggers);

— het internationale concurrentievermogen van de financiële markten van de Gemeenschap moet worden versterkt zonder dat afbreuk wordt gedaan aan de hoognodige uitbreiding van de internationale samenwerking;

— voor alle marktdeelnemers moeten gelijke concurrentievoorwaarden worden gecreëerd door telkens wanneer dit dienstig is regelgeving voor de hele Gemeenschap vast te stellen;

— verschillen tussen de nationale financiële markten moeten worden geëerbiedigd wanneer deze de samenhang van de interne markt niet bovenmatig aantasten;

— de samenhang met andere Gemeenschapswetgeving op dit gebied moet worden gewaarborgd, daar een onevenwichtige informatievoorziening en een gebrek aan transparantie de werking van de markten in gevaar kunnen brengen en vooral consumenten en kleine beleggers kunnen schaden.

(42)

Het Europees Parlement dient te beschikken over een termijn van drie maanden vanaf de eerste indiening van de ontwerp-uitvoeringsmaatregelen om deze te onderzoeken en er advies over uit te brengen. In dringende en naar behoren gemotiveerde gevallen kan deze termijn worden ingekort. Indien het Europees Parlement binnen deze termijn een resolutie heeft aangenomen, zal de Commissie de ontwerp-maatregelen opnieuw onderzoeken.

(43)	De lidstaten dienen administratieve maatregelen of sancties vast te stellen op inbreuken tegen de bepalingen van deze richtlijn en toe te zien op handhaving. De administratieve maatregelen of sancties moeten doeltreffend, evenredig en afschrikkend zijn.

(44)	Er dient beroep bij de rechter open te staan tegen besluiten van de bevoegde autoriteiten van de lidstaten in het kader van deze richtlijn.

(45)

Overeenkomstig het evenredigheidsbeginsel is het voor de verwezenlijking van de basisdoelstelling om een eengemaakte effectenmarkt tot stand te brengen, noodzakelijk en dienstig voorschriften vast te stellen inzake het ene paspoort voor uitgevende instellingen. Overeenkomstig artikel 5, derde alinea, van het Verdrag gaat deze richtlijn niet verder dan nodig is om deze doelstellingen te verwezenlijken.

(46)

De door de Commissie te verrichten evaluatie van de toepassing van deze richtlijn dient in het bijzonder te zijn toegespitst op het proces van goedkeuring van prospectussen door de bevoegde autoriteiten van de lidstaten, en meer in het algemeen op de toepassing van het beginsel van de lidstaat van herkomst, alsmede op de vraag of de toepassing van dit beginsel problemen met zich kan brengen op het gebied van de bescherming van de beleggers en de efficiëntie van de markt; de Commissie dient tevens de werking van artikel 10 te evalueren.

(47)

Voor de toekomstige ontwikkelingen van deze richtlijn dient te worden overwogen welk goedkeuringsmechanisme moet worden vastgesteld om de uniforme toepassing van de Gemeenschapswetgeving inzake prospectussen verder te verbeteren, met inbegrip van de eventuele oprichting van een Europese Effecteneenheid.

(48)	Deze richtlijn eerbiedigt de grondrechten en neemt de beginselen in acht die met name zijn erkend in het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie.

(49)	De voor de uitvoering van deze richtlijn vereiste maatregelen moeten worden vastgesteld overeenkomstig Besluit 1999/468/EG van de Raad van 28 juni 1999 tot vaststelling van de voorwaarden voor de uitoefening van de aan de Commissie verleende uitvoeringsbevoegdheden ( 11 ),

HEBBEN DE VOLGENDE RICHTLIJN VASTGESTELD:

1. Het doel van deze richtlijn is de harmonisatie van de eisen inzake opstelling, goedkeuring en verspreiding van het prospectus dat wordt gepubliceerd wanneer effecten worden aangeboden aan het publiek of toegelaten tot de handel op een in een lidstaat gelegen of functionerende gereglementeerde markt.

3. Niettegenstaande het bepaalde in lid 2, onder b), d), h), i) en j), beschikt een uitgevende instelling, aanbieder of aanvrager van een toelating tot de handel op een gereglementeerde markt over de mogelijkheid een prospectus overeenkomstig deze richtlijn op te stellen wanneer de effecten aan het publiek worden aangeboden of tot de handel worden toegelaten.

4. Teneinde rekening te houden met de technische ontwikkelingen op de financiële markten, met inbegrip van de inflatie, stelt de Commissie via gedelegeerde handelingen overeenkomstig artikel 24 bis en volgens de voorwaarden van de artikelen 24 ter en 24 quater maatregelen vast betreffende de aanpassing van de in lid 2, onder h) en j), van dit artikel bedoelde grensbedragen.

4. Om rekening te houden met de technische ontwikkelingen op de financiële markten en om de in dit artikel neergelegde bepalingen te specificeren, past de Commissie door middel van gedelegeerde handelingen overeenkomstig artikel 24 bis en volgens de voorwaarden van de artikelen 24 ter en 24 quater definities in lid 1 aan, met inbegrip van de drempels voor de definitie van kmo’s en beperkte beurswaarde, daarbij rekening houdend met de toestand op de verschillende nationale markten, met inbegrip van de door de exploitanten van gereglementeerde markten gebruikte kwalificatie, met de wetgeving en aanbevelingen van de Unie en met de economische ontwikkelingen.

1. De lidstaten staan aanbieding van effecten aan het publiek zonder voorafgaande publicatie van een prospectus op hun grondgebied niet toe.

Elke doorverkoop van effecten die voorheen het voorwerp waren van één of meer soorten aanbiedingen zoals bedoeld in dit lid, wordt evenwel als een afzonderlijke aanbieding aangemerkt en moet aan de definitie van artikel 2, lid 1, onder d), worden getoetst om uit te maken of het een aanbieding van effecten aan het publiek betreft. De plaatsing van effecten via financiële intermediairs wordt afhankelijk gesteld van de publicatie van een prospectus indien voor de definitieve plaatsing aan geen enkele van de voorwaarden onder a) tot en met e) is voldaan.

Bij een dergelijke doorverkoop van effecten of definitieve plaatsing van effecten via financiële intermediairs eisen de lidstaten geen ander prospectus zolang een geldig prospectus in de zin van artikel 9 beschikbaar is en de uitgevende instelling of de voor het opstellen van een dergelijk prospectus verantwoordelijke persoon bij schriftelijke overeenkomst in het gebruik ervan toestemt.

3. De lidstaten dragen er zorg voor dat elke toelating van effecten tot de handel op een op hun grondgebied gelegen of functionerende gereglementeerde markt afhankelijk wordt gesteld van de publicatie van een prospectus.

4. Om rekening te houden met de technische ontwikkelingen op de financiële markten, met inbegrip van inflatie, stelt de Commissie door middel van gedelegeerde handelingen overeenkomstig artikel 24 bis, volgens de voorwaarden van de artikelen 24 ter en 24 quater maatregelen vast voor de drempelwaarden van lid 2, onder c) tot en met e), van dit artikel.

1. De prospectusplicht geldt niet voor aanbieding aan het publiek van de volgende categorieën effecten:

Punt e) geldt ook voor een buiten de Unie gevestigde onderneming waarvan de effecten tot de handel op een gereglementeerde markt of op een markt van een derde land worden toegelaten. In dit laatste geval is de vrijstelling van toepassing op voorwaarde dat er adequate documentatie — waaronder het in punt e) genoemde document — ten minste beschikbaar is in een taal die in internationale financiële kringen gangbaar is en dat de Commissie voor de betrokken markt in het derde land een gelijkwaardigheidsbesluit heeft genomen.

Op verzoek van een bevoegde autoriteit van een lidstaat stelt de Commissie overeenkomstig de in artikel 24, lid 2, bedoelde procedure gelijkwaardigheidsbesluiten vast waarin wordt verklaard of het juridisch en toezichtskader van een derde land verzekert dat een in dat derde land toegestane gereglementeerde markt aan juridisch bindende voorschriften beantwoordt die voor de doeleinden van de toepassing van de vrijstelling krachtens punt e) gelijkwaardig zijn aan de vereisten welke voortvloeien uit Richtlijn 2003/6/EG van het Europees Parlement en de Raad van 28 januari 2003 betreffende handel met voorwetenschap en marktmanipulatie (marktmisbruik) ( 17 ), uit titel III van Richtlijn 2004/39/EG en uit Richtlijn 2004/109/EG van het Europees Parlement en de Raad van 15 december 2004 betreffende de transparantievereisten die gelden voor informatie over uitgevende instellingen waarvan effecten tot de handel op een gereglementeerde markt zijn toegelaten ( 18 ), en die in dat derde land aan effectief toezicht en effectieve handhaving zijn onderworpen. Die bevoegde autoriteit geeft aan waarom zij van mening is dat het juridisch en toezichtskader van het bewuste derde land als gelijkwaardig moet worden beschouwd en verstrekt te dien einde relevante informatie.

Het juridisch en toezichtskader van een derde land kan als gelijkwaardig worden beschouwd indien dat kader ten minste aan de volgende voorwaarden voldoet:

Om rekening te houden met de ontwikkelingen op de financiële markten kan de Commissie, met betrekking tot punt e), door middel van gedelegeerde handelingen overeenkomstig artikel 24 bis, en volgens de voorwaarden van de artikelen 24 ter en 24 quater maatregelen nemen om bovenstaande criteria te specificeren of aan te vullen met nieuwe criteria die bij de gelijkwaardigheidsbeoordeling moeten worden toegepast.

2. De prospectusplicht geldt niet voor de toelating tot de handel op een gereglementeerde markt van de volgende categorieën effecten:

3. Om een consequente harmonisatie van deze richtlijn te garanderen, kan de bij Verordening (EU) nr. 1095/2010 van het Europees Parlement en de Raad ( 19 ) opgerichte Europese toezichthoudende autoriteit (Europese Autoriteit voor effecten en markten) (European Securities and Markets Authority — hierna „de ESMA”) ontwerpen van technische reguleringsnormen opstellen om de uitzonderingen betreffende lid 1, letters a) tot en met e), en lid 2, letters a) tot en met h), nader te bepalen.

Aan de Commissie wordt de bevoegdheid verleend de in de eerste alinea bedoelde technische reguleringsnormen vast te stellen overeenkomstig de artikelen 10 tot en met 14 van Verordening (EU) nr. 1095/2010.

1. Onverminderd artikel 8, lid 2, bevat het prospectus alle gegevens welke in het licht van de specifieke aard van de uitgevende instelling en van de aan het publiek aangeboden of tot de handel op een gereglementeerde markt toegelaten effecten de noodzakelijk informatie vormen om de beleggers in staat te stellen zich een verantwoord oordeel te vormen over het vermogen, de financiële positie, het resultaat en de vooruitzichten van de uitgevende instelling en de eventuele garant, en over de rechten welke aan deze effecten verbonden zijn. Deze gegevens worden gepresenteerd in een vorm die makkelijk te analyseren en te begrijpen is.

2. Het prospectus bevat gegevens over de uitgevende instelling en de effecten die aan het publiek worden aangeboden of tot de handel op een gereglementeerde markt worden toegelaten. Het omvat ook een samenvatting waarin op beknopte wijze en in niet-technische bewoordingen de kerngegevens worden verstrekt in de taal waarin het prospectus oorspronkelijk is opgesteld. In combinatie met het prospectus verschaffen de vorm en inhoud van de samenvatting van het prospectus de nodige gegevens over de wezenlijke elementen van de betreffende effecten om beleggers te helpen wanneer zij overwegen in die effecten te investeren.

De samenvatting wordt opgesteld in een gemeenschappelijk formaat, zodat zij makkelijk vergeleken kan worden met de samenvattingen betreffende soortgelijke effecten, en qua inhoud bevat zij de kerngegevens over de betrokken effecten om beleggers te helpen wanneer zij overwegen in die effecten te investeren. De samenvatting bevat ook de waarschuwing dat:

Wanneer het prospectus betrekking heeft op de toelating tot de handel op een gereglementeerde markt van effecten zonder aandelenkarakter die een nominale waarde per eenheid van ten minste 100 000 EUR hebben, is het niet verplicht een samenvatting te verstrekken, tenzij een lidstaat daar conform artikel 19, lid 4, om verzoekt.

Om te zorgen voor eenvormige voorwaarden voor de toepassing van deze richtlijn en van de gedelegeerde handelingen die de Commissie overeenkomstig lid 5 vaststelt, stelt de ESMA ontwerpen van technische uitvoeringsnormen op, teneinde eenvormige voorwaarden voor de toepassing te garanderen van de gedelegeerde handelingen die de Commissie overeenkomstig lid 5 vaststelt met betrekking tot een uniform template voor de presentatie van de samenvatting, en om beleggers in staat te stellen de betrokken effecten te vergelijken met andere relevante producten.

Aan de Commissie wordt de bevoegdheid verleend de in de eerste alinea bedoelde technische uitvoeringsnormen vast te stellen overeenkomstig artikel 15 van Verordening (EU) nr. 1095/2010.

3. De uitgevende instelling, aanbieder of aanvrager van de toelating tot de handel op een gereglementeerde markt kan het prospectus in de vorm van één enkel document of in de vorm van afzonderlijke documenten opstellen. In een uit afzonderlijke documenten bestaand prospectus wordt de vereiste informatie uitgesplitst in een registratiedocument, een verrichtingsnota en een samenvatting. Het registratiedocument bevat de gegevens over de uitgevende instelling. De verrichtingsnota bevat de gegevens over de effecten die aan het publiek worden aangeboden of waarvoor een aanvraag tot toelating tot de handel op een gereglementeerde markt is ingediend.

4. Voor de volgende categorieën effecten kan het prospectus, naar keuze van de uitgevende instelling, aanbíeder of aanvrager van de toelating tot de handel op een gereglementeerde markt, bestaan uit een basisprospectus met alle relevante informatie betreffende de uitgevende instelling en de effecten die aan het publiek worden aangeboden of tot de handel op een gereglementeerde markt worden toegelaten:

5. Om rekening te houden met de technische ontwikkelingen op de financiële markten en om de in dit artikel neergelegde vereisten te specificeren, stelt de Commissie door middel van gedelegeerde handelingen overeenkomstig artikel 24 bis, en volgens de voorwaarden van de artikelen 24 ter en 24 quater de volgende maatregelen vast:

1. De lidstaten dragen er zorg voor dat de verantwoordelijkheid voor de in een prospectus verstrekte informatie ten minste berust bij de uitgevende instelling of bij zijn leidinggevend, toezichthoudend of bestuursorgaan, de aanbieder, de aanvrager van de toelating tot de handel op een gereglementeerde markt of de garant, al naar gelang van het geval. De verantwoordelijke personen worden duidelijk in het prospectus geïdentificeerd met vermelding van hun naam en functie of, ingeval van rechtspersonen, naam en statutaire zetel, waarbij tevens een door deze personen afgelegde verklaring is opgenomen dat, voorzover hun bekend, de gegevens in het prospectus in overeenstemming zijn met de werkelijkheid en dat geen gegevens zijn weggelaten waarvan de vermelding de strekking van het prospectus zou wijzigen.

2. De lidstaten dragen er zorg voor dat hun wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen inzake burgerrechtelijke aansprakelijkheid van toepassing zijn op de personen die verantwoordelijk zijn voor de in het prospectus verstrekte informatie.

De lidstaten dragen er evenwel ook zorg voor dat een persoon niet wettelijk aansprakelijk kan worden gesteld op basis van de samenvatting alleen, met inbegrip van enigerlei vertaling ervan, tenzij deze misleidend, onjuist of inconsistent is wanneer zij samen met de andere delen van het prospectus wordt gelezen of tenzij het, in combinatie met de andere delen van het prospectus, niet de kerngegevens bevat om beleggers te helpen wanneer zij overwegen in die effecten te investeren. De samenvatting bevat daartoe een duidelijke waarschuwing.

1. De Commissie stelt overeenkomstig artikel 24 bis, en volgens de voorwaarden van de artikelen 24 ter en 24 quater, gedetailleerde gedelegeerde handelingen vast met betrekking tot de specifieke gegevens die in het prospectus moeten worden opgenomen en welke erop gericht zijn te vermijden dat meerdere malen dezelfde informatie wordt verstrekt wanneer een prospectus uit afzonderlijke documenten bestaat.

2. Bij het opstellen van de verschillende prospectusmodellen wordt met name rekening gehouden met het volgende:

3. De in lid 1 bedoelde gedelegeerde handelingen worden gebaseerd op de standaarden op het gebied van financiële en niet-financiële informatie die door de internationale effectentoezichthouders, en meer in het bijzonder door de International Organisation of Securities Commissions (IOSCO), zijn neergelegd, en op de indicatieve bijlagen bij deze richtlijn.

4. De ESMA kan ontwerpen van technische uitvoeringsnormen opstellen om te zorgen voor eenvormige voorwaarden voor de toepassing van de gedelegeerde handelingen die de Commissie overeenkomstig lid 1 vaststelt.

Aan de Commissie wordt de bevoegdheid verleend de in de eerste alinea bedoelde technische uitvoeringsnormen vast te stellen overeenkomstig artikel 15 van Verordening (EU) nr. 1095/2010.

1. De lidstaten dragen er zorg voor dat wanneer de definitieve prijs waartegen de effecten zullen worden aangeboden en het totale aantal effecten dat aan het publiek zal worden aangeboden, niet in het prospectus kan worden vermeld:

De definitieve prijs waartegen de effecten zullen worden aangeboden en het definitieve aantal worden bij de bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst gedeponeerd en gepubliceerd conform de in artikel 14, lid 2, vastgelegde regelingen.

2. De bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst kan toestaan dat bepaalde informatie waarvan de vermelding bij deze richtlijn of krachtens de in artikel 7, lid 1, bedoelde ►M2 gedelegeerde handelingen ◄ wordt voorgeschreven, niet wordt vermeld indien zij van oordeel is dat:

3. In de uitzonderlijke gevallen dat bepaalde gegevens die krachtens de in artikel 7, lid 1, bedoelde ►M2 gedelegeerde handelingen ◄ in het prospectus moeten worden vermeld, niet aansluiten bij de activiteiten of de rechtsvorm van de uitgevende instelling of bij de effecten waarop het prospectus betrekking heeft, bevat het prospectus, zonder afbreuk te doen aan de adequate informatieverstrekking aan beleggers, gegevens die gelijkwaardig zijn aan de vereiste gegevens. Indien geen gelijkwaardige gegevens voorhanden zijn, is deze verplichting niet van toepassing.

3 bis. Indien effecten gegarandeerd zijn door een lidstaat beschikt een uitgevende instelling, aanbieder of aanvrager van een toelating tot een gereglementeerde markt bij de opstelling van een prospectus overeenkomstig artikel 1, lid 3, over de mogelijkheid informatie over de garant weg te laten.

4. Om rekening te houden met de technische ontwikkelingen op de financiële markten en om de in dit artikel neergelegde vereisten te specificeren stelt de Commissie door middel van gedelegeerde handelingen overeenkomstig artikel 24 bis, en volgens de voorwaarden van de artikelen 24 ter en 24 quater maatregelen met betrekking tot lid 2 vast.

5. De ESMA kan ontwerpen van technische uitvoeringsnormen opstellen om te zorgen voor eenvormige voorwaarden voor de toepassing van de gedelegeerde handelingen die de Commissie overeenkomstig lid 4 vaststelt.

Aan de Commissie wordt de bevoegdheid verleend de in de eerste alinea bedoelde technische uitvoeringsnormen vast te stellen overeenkomstig artikel 15 van Verordening (EU) nr. 1095/2010.

1. Een prospectus is gedurende twaalf maanden na de goedkeuring ervan geldig voor aanbiedingen aan het publiek of toelatingen van effecten tot de handel op een gereglementeerde markt, mits het prospectus wordt aangevuld met overeenkomstig artikel 16 vereiste documenten ter aanvulling van het prospectus.

2. Bij een aanbiedingsprogramma is het eerder ingediende basisprospectus geldig gedurende een periode van ten hoogste twaalf maanden.

3. Wanneer het gaat om de in artikel 5, lid 4, onder b), bedoelde effecten zonder aandelenkarakter, is het prospectus geldig totdat de betrokken effecten niet langer doorlopend of periodiek worden uitgegeven.

4. Een eerder gedeponeerd en goedgekeurd registratiedocument zoals bedoeld in artikel 5, lid 3, is geldig voor een periode van ten hoogste twaalf maanden. Het registratiedocument dat overeenkomstig artikel 12, lid 2, of artikel 16 is aangevuld en van de verrichtingsnota en de samenvatting vergezeld gaat, wordt als een geldig prospectus beschouwd.

1. De lidstaten staan toe dat informatie in het prospectus wordt opgenomen door middel van verwijzing naar één of meer eerder of gelijktijdig gepubliceerde documenten die overeenkomstig deze richtlijn of Richtlijn 2004/109/EG door de bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst goedgekeurd of bij deze autoriteit gedeponeerd zijn. Dergelijke informatie is de meest recente waarover de uitgevende instelling beschikt. In de samenvatting wordt geen informatie door middel van verwijzing opgenomen.

2. Bij de opneming van informatie door middel van verwijzing wordt een lijst met de gebruikte verwijzingen verstrekt zodat beleggers specifieke gegevens gemakkelijk kunnen terugvinden.

3. Teneinde een consistente harmonisatie van de bepalingen van dit artikel te waarborgen, werkt de ESMA ontwerpen van technische reguleringsnormen uit tot nadere invulling van de door middel van verwijzing op te nemen informatie.

De ESMA legt die ontwerpen van technische reguleringsnormen uiterlijk op 1 juli 2015 voor aan de Commissie.

Aan de Commissie wordt de bevoegdheid toegekend om de in de eerste alinea bedoelde technische reguleringsnormen overeenkomstig de artikelen 10 tot en met 14 van Verordening (EU) nr. 1095/2010 vast te stellen.

1. Van een uitgevende instelling die reeds in het bezit is van een registratiedocument dat door de bevoegde autoriteit is goedgekeurd, wordt enkel nog verlangd dat hij de verrichtingsnota en de samenvatting opstelt wanneer effecten aan het publiek worden aangeboden of tot de handel op een gereglementeerde markt worden toegelaten.

2. In dat geval bevat de verrichtingsnota gegevens die normaliter in het registratiedocument zouden worden vermeld wanneer er zich sedert het meest recentelijk geactualiseerde registratiedocument een verandering of recente ontwikkeling van betekenis heeft voorgedaan die de beoordeling door de beleggers zou kunnen beïnvloeden, tenzij die gegevens overeenkomstig artikel 16 in een document ter aanvulling van het prospectus zijn verstrekt. De verrichtingsnota en de samenvatting worden afzonderlijk goedgekeurd.

3. Wanneer een uitgevende instelling een niet goedgekeurd registratiedocument alleen heeft gedeponeerd, moeten alle documenten met inbegrip van de geactualiseerde informatie worden goedgekeurd.

1. Het prospectus mag pas na goedkeuring door de bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst worden gepubliceerd.

2. De bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst stelt de uitgevende instelling, aanbieder of aanvrager van de toelating tot de handel op een gereglementeerde markt, al naar gelang van het geval, binnen een termijn van tien werkdagen volgend op de indiening van het ontwerpprospectus van haar besluit over de goedkeuring van het prospectus in kennis.

Indien de bevoegde autoriteit binnen de in dit lid en lid 3 vastgestelde termijn geen besluit over het prospectus neemt, wordt dit niet als een goedkeuring van de aanvraag beschouwd.

De goedkeuring van het prospectus en elk document ter aanvulling daarvan wordt door de bevoegde autoriteit gelijktijdig aan de ESMA en aan, naargelang het geval, de uitgevende instelling, de aanbieder of de persoon die om toelating tot de handel op een gereglementeerde markt heeft verzocht, meegedeeld. De bevoegde autoriteiten bezorgen de ESMA tegelijkertijd een exemplaar van het prospectus en van elk eventueel supplement daarop.

3. De in lid 2 bedoelde termijn wordt verlengd tot 20 werkdagen wanneer het gaat om een openbare aanbieding van effecten uitgegeven door een uitgevende instelling waarvan nog geen effecten tot de handel op een gereglementeerde markt zijn toegelaten en die nog geen effecten aan het publiek heeft aangeboden.

4. Wanneer de bevoegde autoriteit op redelijke gronden oordeelt dat de ingediende documenten onvolledig zijn of dat aanvullende informatie nodig is, gaan de in de leden 2 en 3 bedoelde termijnen pas in op de datum waarop de uitgevende instelling, aanbieder of aanvrager van de toelating tot de handel deze aanvullende informatie heeft verstrekt.

In het in lid 2 bedoelde geval moet de bevoegde autoriteit de uitgevende instelling binnen tien werkdagen na indiening van de aanvraag op de hoogte stellen als de documenten onvolledig zijn.

5. De bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst kan de goedkeuring van een prospectus overdragen aan de bevoegde autoriteit van een andere lidstaat, mits dit vooraf aan de ESMA wordt gemeld en de bevoegde autoriteit daarin toestemt. De uitgevende instelling, aanbieder of aanvrager van de toelating tot de handel op een gereglementeerde markt wordt binnen de drie werkdagen te rekenen vanaf de datum van het besluit van de bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst van een dergelijke overdracht in kennis gesteld. De in lid 2 vastgestelde termijn begint te lopen vanaf dezelfde datum. Artikel 28, lid 4, van Verordening (EU) nr. 1095/2010 is niet van toepassing op de overdracht van de goedkeuring van het prospectus overeenkomstig dit lid.

Met het oog op eenvormige voorwaarden voor de toepassing van deze richtlijn en een vlotte communicatie tussen de bevoegde autoriteiten onderling en tussen de bevoegde autoriteiten en de ESMA, kan de ESMA ontwerpen van technische uitvoeringsnormen opstellen met het oog op de vaststelling van standaardformulieren, templates en procedures voor de in dit lid bedoelde kennisgevingen.

Aan de Commissie wordt de bevoegdheid verleend de in de tweede alinea bedoelde van technische uitvoeringsnormen vast te stellen overeenkomstig artikel 15 van Verordening (EU) nr. 1095/2010.

6. Deze richtlijn laat de aansprakelijkheid van de bevoegde autoriteit geheel onverlet; deze aansprakelijkheid blijft uitsluitend geregeld door het nationale recht.

De lidstaten dragen er zorg voor dat hun nationale bepalingen inzake de aansprakelijkheid van bevoegde autoriteiten enkel van toepassing zijn op de goedkeuring van prospectussen door hun bevoegde autoriteit of autoriteiten.

7. Teneinde een consistente harmonisatie met betrekking tot de goedkeuring van het prospectus te waarborgen, werkt de ESMA ontwerpen van technische reguleringsnormen uit tot nadere invulling van de procedures voor de goedkeuring van het prospectus en van de voorwaarden voor het aanpassen van tijdslimieten.

De ESMA legt die ontwerpen van technische reguleringsnormen uiterlijk op 1 juli 2015 voor aan de Commissie.

1. Na goedkeuring wordt het prospectus gedeponeerd bij de bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst, is het via de bevoegde autoriteit toegankelijk voor de ESMA en wordt het door de uitgevende instelling, aanbieder of aanvrager van de toelating tot de handel op een gereglementeerde markt voor het publiek beschikbaar gesteld zodra dit doenlijk is en in elk geval op een redelijk tijdstip voorafgaand aan en uiterlijk bij de aanvang van de aanbieding of de toelating van de betrokken effecten tot de handel op een gereglementeerde markt. Daarenboven moet, in het geval van een eerste openbare aanbieding van een categorie van aandelen die nog niet tot de handel op een gereglementeerde markt is toegelaten en die voor de eerste keer tot de handel moet worden toegelaten, het prospectus ten minste zes werkdagen voor het einde van de aanbieding ter beschikking worden gesteld.

2. Het prospectus wordt geacht beschikbaar voor het publiek te zijn wanneer het is gepubliceerd:

De lidstaten schrijven voor dat de uitgevende instellingen of de personen verantwoordelijk voor de opstelling van het prospectus die hun prospectus overeenkomstig het bepaalde onder a) of b) publiceren, hun prospectus ook elektronisch publiceren overeenkomstig het bepaalde in c).

3. De lidstaat van herkomst mag daarenboven eisen dat een bericht wordt gepubliceerd waarin wordt vermeld op welke manier het prospectus beschikbaar is gesteld en waar het publiek het kan verkrijgen.

4. De bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst publiceert op haar website alle prospectussen of, naar keuze, ten minste de lijst met alle prospectussen die zij de afgelopen twaalf maanden overeenkomstig artikel 13 heeft goedgekeurd, in voorkomend geval met een hyperlink naar het prospectus dat op de website van de uitgevende instelling wordt gepubliceerd of op de website van de gereglementeerde markt.

4 bis. De ESMA maakt op haar website de lijst van overeenkomstig artikel 13 goedgekeurde prospectussen bekend, met inbegrip van, waar van toepassing, een hyperlink naar het prospectus dat op de website van de bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst, de website van de uitgevende instelling, of de website van de gereglementeerde markt is bekendgemaakt. Deze lijst wordt actueel gehouden en elke vermelding blijft op de website staan voor een periode van ten minste twaalf maanden.

5. Wanneer het prospectus de vorm van meerdere documenten aanneemt en/of wanneer er informatie door middel van verwijzing in het prospectus is opgenomen, mogen de documenten en informatie die het omvat afzonderlijk worden gepubliceerd en verspreid, mits al deze documenten kosteloos conform de in lid 2 vastgestelde regelingen voor het publiek beschikbaar worden gesteld. In elk document wordt aangegeven waar de andere samenstellende delen van het volledige prospectus kunnen worden verkregen.

6. De vorm en inhoud van het prospectus en/of de documenten ter aanvulling van het prospectus die worden gepubliceerd of voor het publiek beschikbaar worden gesteld, stemmen steeds geheel overeen met de originele versie die door de bevoegde autoriteit is goedgekeurd.

7. Ingeval het prospectus via publicatie in elektronische vorm beschikbaar wordt gesteld, wordt de belegger, indien hij daarom verzoekt, door de uitgevende instelling, de aanbieder, de aanvrager van de toelating tot de handel of de financiële intermediairs die de effecten plaatsen of verkopen, niettemin kosteloos een afschrift van het prospectus op papier verstrekt.

8. Teneinde een consistente harmonisatie van de bepalingen van dit artikel te waarborgen, werkt de ESMA ontwerpen van technische reguleringsnormen uit tot nadere invulling van de bepalingen van de leden 1 tot en met 4 betreffende de publicatie van het prospectus.

De ESMA legt die ontwerpen van technische reguleringsnormen uiterlijk op 1 juli 2015 voor aan de Commissie.

1. Elke soort reclame-uiting betreffende een openbare aanbieding van effecten of betreffende een toelating tot de handel op een gereglementeerde markt voldoet aan de in de leden 2 tot en met 5 vervatte beginselen. De leden 2 tot en met 4 zijn alleen van toepassing wanneer de uitgevende instelling, de aanbieder of de aanvrager van de toelating tot de handel verplicht is een prospectus op te stellen.

2. In alle reclame-uitingen wordt vermeld dat er een prospectus is of zal worden gepubliceerd en wordt tevens aangegeven waar beleggers het prospectus kunnen verkrijgen.

3. Reclame-uitingen moeten duidelijk als zodanig herkenbaar zijn. De in een reclame-uiting vervatte informatie mag niet onjuist of misleidend zijn. Zij moet bovendien in overeenstemming zijn met de in het prospectus verstrekte informatie of, indien het prospectus op een later tijdstip wordt gepubliceerd, met de informatie die daarin verstrekt moet worden.

4. Mondeling of schriftelijk meegedeelde informatie betreffende de aanbieding van effecten of de toelating van effecten tot de handel moet, ook al is zij niet voor reclamedoeleinden verstrekt, steeds stroken met die welke in het prospectus is vermeld.

5. Wanneer krachtens deze richtlijn geen prospectus vereist is, wordt door de uitgevende instelling of de aanbieder verstrekte en tot gekwalificeerde beleggers of speciale categorieën beleggers gerichte essentiële informatie, met inbegrip van in het kader van bijeenkomsten betreffende aanbiedingen van effecten verstrekte informatie, verstrekt aan alle gekwalificeerde beleggers of speciale categorieën beleggers tot wie het aanbod exclusief is gericht. Indien een prospectus moet worden gepubliceerd, wordt die informatie opgenomen in het prospectus of, overeenkomstig artikel 16, lid 1, in een document ter aanvulling van het prospectus.

6. Aan de bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst wordt de bevoegdheid toegekend te controleren of de reclameactiviteiten met betrekking tot een openbare aanbieding van effecten of een toelating van effecten tot de handel aan de in de leden 2 tot en met 5 vervatte beginselen voldoen.

7. Teneinde een consistente harmonisatie van de bepalingen van dit artikel te waarborgen, werkt de ESMA ontwerpen van technische reguleringsnormen uit om nadere invulling te geven aan de bepalingen met betrekking tot de verspreiding van advertenties waarin het voornemen om effecten aan het publiek aan te bieden of de toelating van effecten tot de handel wordt aangekondigd, met name voordat het prospectus aan het publiek beschikbaar wordt gesteld of de inschrijving wordt geopend, alsook om nadere invulling te geven aan de bepalingen van lid 4.

De ESMA legt die ontwerpen van technische reguleringsnormen uiterlijk op 1 juli 2015 voor aan de Commissie.

1. Elke met de informatie in het prospectus verband houdende belangrijke nieuwe ontwikkeling, materiële vergissing of onnauwkeurigheid die van invloed kan zijn op de beoordeling van de effecten en zich voordoet of geconstateerd wordt tussen het tijdstip van goedkeuring van het prospectus en de definitieve afsluiting van de aanbieding of, in voorkomend geval, het tijdstip waarop de handel op een gereglementeerde markt aanvangt indien dat later valt, wordt vermeld in een document ter aanvulling van het prospectus. Dit document wordt op dezelfde wijze binnen ten hoogste zeven werkdagen goedgekeurd en wordt conform ten minste dezelfde regelingen als bij de verspreiding van het oorspronkelijke prospectus gepubliceerd. Ook de samenvatting en eventuele vertalingen daarvan worden, zo nodig, aangevuld, zodat rekening kan worden gehouden met nieuwe, in het document ter aanvulling opgenomen informatie.

2. Indien het prospectus betrekking heeft op een aanbieding van effecten aan het publiek hebben beleggers die reeds aanvaard hebben de effecten te kopen of op de effecten in te schrijven voordat het document ter aanvulling is gepubliceerd, het recht om binnen twee werkdagen na de publicatie van het document ter aanvulling hun aanvaarding in te trekken, op voorwaarde dat de in lid 1 bedoelde nieuwe ontwikkeling, vergissing of onnauwkeurigheid zich voor de definitieve afsluiting van de aanbieding aan het publiek en de levering van de effecten voordeed. Deze termijn kan door de uitgevende instelling of aanbieder worden verlengd. De uiterste datum voor het recht tot intrekking wordt in het aanvullend document vermeld.

3. Teneinde te zorgen voor een consequente harmonisatie, de voorschriften van dit artikel nader te bepalen en rekening te houden met de technische ontwikkelingen van de financiële markten, stelt de ESMA ontwerpen van technische reguleringsnormen op, waarin is bepaald in welke situaties een belangrijke nieuwe factor, een materiële fout of een onnauwkeurigheid met betrekking tot de in het prospectus opgenomen informatie vereist dat een supplement op het prospectus wordt bekendgemaakt. De ESMA legt die ontwerpen van technische reguleringsnormen uiterlijk op 1 januari 2014 voor aan de Commissie.

Aan de Commissie wordt de bevoegdheid gedelegeerd de in de eerste alinea bedoelde technische reguleringsnormen overeenkomstig de in de artikelen 10 tot en met 14 van Verordening (EU) nr. 1095/2010 bedoelde procedure vast te stellen.

1. Wanneer in één of meer lidstaten of in een lidstaat die niet de lidstaat van herkomst is, een aanbieding van effecten aan het publiek of een aanvraag voor de toelating van effecten tot de handel op een gereglementeerde markt wordt gepland, zijn, onverminderd het bepaalde in artikel 23, het door de lidstaat van herkomst goedgekeurde prospectus en alle documenten ter aanvulling van dat prospectus in een willekeurig aantal lidstaten van ontvangst geldig voor een openbare aanbieding of voor een toelating van de betrokken effecten tot de handel op een gereglementeerde markt, op voorwaarde dat de ESMA en de bevoegde autoriteit van iedere lidstaat van ontvangst overeenkomstig artikel 18 een kennisgeving ontvangen. De bevoegde autoriteiten van de lidstaten van ontvangst starten geen administratieve of goedkeuringsprocedures voor prospectussen.

2. Indien er na de goedkeuring van het prospectus belangrijke nieuwe factoren, materiële fouten of onnauwkeurigheden zoals bedoeld in artikel 16 aan het licht komen, verlangt de bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst de publicatie van een document ter aanvulling van het prospectus dat conform artikel 13, lid 1, moet worden goedgekeurd. De ESMA en de bevoegde autoriteit van de lidstaat van ontvangst kunnen de bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst meedelen dat nieuwe informatie vereist is.

1. Op verzoek van de uitgevende instelling of van de voor het opstellen van het prospectus verantwoordelijke persoon stelt de bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst binnen drie werkdagen na ontvangst van het verzoek of, indien het verzoek samen met het ontwerpprospectus is ingediend, binnen één werkdag na goedkeuring van het prospectus, de bevoegde autoriteit van de lidstaat van ontvangst in kennis door het verstrekken van een goedkeuringsverklaring dat het prospectus in overeenstemming met deze richtlijn is opgesteld, alsook van een kopie van dat prospectus. Die kennisgeving gaat, in voorkomend geval, vergezeld van een onder de verantwoordelijkheid van de uitgevende instelling of van de voor het opstellen van het prospectus verantwoordelijke persoon gemaakte vertaling van de samenvatting. Voor eventuele documenten ter aanvulling van het prospectus wordt dezelfde procedure gevolgd. Ook de uitgevende instelling of de voor het opstellen van het prospectus verantwoordelijke persoon wordt tegelijk met de bevoegde autoriteit van de lidstaat van ontvangst van de goedkeuringsverklaring in kennis gesteld.

2. In de verklaring wordt vermeld of artikel 8, leden 2 en 3, is toegepast en, zo ja, om welke redenen.

3. De bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst brengt de ESMA op hetzelfde moment als de bevoegde autoriteit van de lidstaat van ontvangst op de hoogte van het certificaat van goedkeuring van het prospectus.

De ESMA en de bevoegde autoriteit van de lidstaat van ontvangst maken op hun website de overeenkomstig dit artikel gemelde lijst van certificaten van goedkeuring van prospectussen en van alle documenten ter aanvulling daarvan bekend, alsook, waar van toepassing, hyperlinks naar deze documenten die worden bekendgemaakt op de website van de bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst, op de website van de uitgevende instelling of op de website van de gereglementeerde markt. Deze lijst wordt actueel gehouden en elke vermelding blijft op de websites staan voor een periode van ten minste twaalf maanden.

4. Om te zorgen voor eenvormige voorwaarden voor de toepassing van deze richtlijn en rekening te houden met de technische ontwikkelingen op de financiële markten, kan de ESMA ontwerpen van technische uitvoeringsnormen opstellen met het oog op de vaststelling van de standaardformulieren, templates en procedures voor kennisgeving van het certificaat van goedkeuring, het exemplaar van het prospectus, documenten ter aanvulling van het prospectus en de vertaling van de samenvatting.

Aan de Commissie wordt de bevoegdheid verleend de in de eerste alinea bedoelde technische uitvoeringsnormen vast te stellen overeenkomstig artikel 15 van Verordening (EU) nr. 1095/2010.

1. Wanneer alleen in de lidstaat van herkomst een aanbieding van effecten aan het publiek wordt gedaan of een toelating van effecten tot de handel wordt aangevraagd, wordt het prospectus opgesteld in een taal die door de bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst wordt aanvaard.

2. Wanneer in één of meer lidstaten die niet de lidstaat van herkomst zijn, een aanbieding van effecten aan het publiek wordt gedaan of een toelating van effecten tot de handel op een gereglementeerde markt wordt aangevraagd, wordt het prospectus naar keuze van de uitgevende instelling, aanbieder of aanvrager van de toelating tot de handel, al naar gelang van het geval, opgesteld hetzij in een taal die door de bevoegde autoriteiten van die lidstaat wordt aanvaard, hetzij in een taal die in internationale financiële kringen pleegt te worden gebruikt. De bevoegde autoriteit van een lidstaat van ontvangst mag alleen verlangen dat de samenvatting in de officiële ta(a)l(en) van de betrokken lidstaat wordt vertaald.

Met het oog op de controle door de bevoegde autoriteit in de lidstaat van herkomst wordt het prospectus naar keuze van de uitgevende instelling, aanbieder of aanvrager van de toelating tot de handel, al naar gelang van het geval, opgesteld hetzij in een taal die door die bevoegde autoriteit wordt aanvaard, hetzij in een taal die in internationale financiële kringen pleegt te worden gebruikt.

3. Wanneer in meer dan één lidstaat, met inbegrip van de lidstaat van herkomst, een aanbieding van effecten aan het publiek wordt gedaan of een toelating van effecten tot de handel op een gereglementeerde markt wordt aangevraagd, wordt het prospectus opgesteld in een taal die door de bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst wordt aanvaard en tevens, naar keuze van de uitgevende instelling, aanbieder of aanvrager van de toelating tot de handel, al naar gelang van het geval, beschikbaar gesteld hetzij in een taal die door de bevoegde autoriteiten van de lidstaten van ontvangst wordt aanvaard, hetzij in een taal die in internationale financiële kringen pleegt te worden gebruikt. De bevoegde autoriteit van een lidstaat van ontvangst mag alleen verlangen dat de in artikel 5, lid 2, bedoelde samenvatting in de officiële ta(a)l(en) van de betrokken lidstaat wordt vertaald.

4. Wanneer voor effecten zonder aandelenkarakter met een nominale waarde per eenheid van ten minste 100 000 EUR toelating tot de handel op een gereglementeerde markt wordt aangevraagd, wordt het prospectus — naar keuze van de uitgevende instelling, aanbieder of aanvrager van de toelating tot de handel, al naargelang van het geval — opgesteld hetzij in een taal die door de bevoegde autoriteiten van de lidstaten van herkomst en ontvangst wordt aanvaard, hetzij in een in internationale financiële kringen gangbare taal. De lidstaten kunnen in hun nationale wetgeving bepalen dat een samenvatting moet worden opgesteld in hun officiële taal/talen.

1. De bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst van uitgevende instellingen met statutaire zetel in een derde land kan een prospectus voor een aanbieding van effecten aan het publiek of een toelating van effecten tot de handel op een gereglementeerde markt, dat in overeenstemming met de wetgeving van een derde land is opgesteld, goedkeuren op voorwaarde dat

2. Ingeval in een andere lidstaat dan de lidstaat van herkomst effecten aan het publiek worden aangeboden of tot de handel worden toegelaten welke door een uitgevende instelling met statutaire zetel in een derde land zijn uitgegeven, is het bepaalde in de artikelen 17, 18 en 19 van toepassing.

3. De Commissie stelt door middel van gedelegeerde handelingen overeenkomstig artikel 24 bis, en volgens de voorwaarden van de artikelen 24 ter en 24 quater maatregelen vast voor de vaststelling van algemene gelijkwaardigheidscriteria op basis van de in de artikelen 5 en 7 genoemde vereisten.

Op grond van bovengenoemde criteria kan de Commissie volgens de procedure van artikel 24, lid 2, in uitvoeringsmaatregelen bepalen dat een derde land zorg draagt voor de gelijkwaardigheid van de aldaar opgestelde prospectussen met die welke conform deze richtlijn zijn opgesteld door middel van zijn binnenlandse recht of doordat de aldaar gangbare praktijken of procedures gebaseerd zijn op door internationale organisaties opgestelde internationale standaarden, met inbegrip van de IOSCO-standaarden voor de informatievoorziening.

1. Elke lidstaat wijst een centrale bevoegde administratieve autoriteit aan die verantwoordelijk is voor het vervullen van de in deze richtlijn omschreven verplichtingen en voor het zeker stellen dat de ter uitvoering van deze richtlijn vastgestelde bepalingen worden toegepast.

Indien dit krachtens de nationale wetgeving vereist is, kan een lidstaat evenwel andere administratieve autoriteiten aanwijzen om hoofdstuk III toe te passen.

Deze bevoegde autoriteiten zijn volledig onafhankelijk van alle marktdeelnemers.

Indien het een aanbieding van effecten aan het publiek of toelating tot de handel in een andere lidstaat dan de lidstaat van herkomst betreft, is alleen de centrale bevoegde administratieve autoriteit die door elke lidstaat is aangewezen gemachtigd om het prospectus goed te keuren.

1 bis. De bevoegde autoriteiten werken voor de toepassing van deze richtlijn samen met de ESMA, overeenkomstig Verordening (EU) nr. 1095/2010.

1 ter. De bevoegde autoriteiten verstrekken de ESMA overeenkomstig artikel 35 van Verordening (EU) nr. 1095/2010 onverwijld alle informatie die zij nodig heeft voor de uitoefening van haar taken.

2. De lidstaten kunnen hun bevoegde autoriteit of autoriteiten toestaan taken te delegeren. Met uitzondering van de delegatie van het publiceren van goedgekeurde prospectussen op het internet en de deponering van prospectussen zoals bedoeld in artikel 14, wordt elke delegatie van taken met betrekking tot de in deze richtlijn of in de maatregelen ter uitvoering ervan omschreven verplichtingen overeenkomstig artikel 31 uiterlijk op 31 december 2008 herzien en eindigt op 31 december 2011. Wanneer taken worden toegewezen aan andere entiteiten dan de in lid 1 bedoelde autoriteiten, geschiedt dat op een specifieke wijze, waarbij melding wordt gemaakt van de te vervullen taken en de voorwaarden waaronder deze taken dienen te worden uitgevoerd.

In deze voorwaarden is een bepaling opgenomen die de entiteit in kwestie ertoe verplicht zodanig op te treden en zich zodanig te organiseren dat belangenconflicten worden vermeden en dat in het kader van de uitoefening van de gedelegeerde taken verkregen informatie niet onrechtmatig wordt gebruikt noch wordt aangewend om concurrentie te verhinderen. De eindverantwoordelijkheid voor het toezicht op de naleving van deze richtlijn en alle aangenomen uitvoeringsmaatregelen en voor het goedkeuren van het prospectus berust hoe dan ook bij de overeenkomstig lid 1 aangewezen bevoegde autoriteit(en).

De lidstaten stellen de Commissie, de ESMA en de bevoegde autoriteiten van de andere lidstaten in kennis van alle met het oog op de delegatie van taken getroffen regelingen, inclusief de precieze voorwaarden voor het delegeren van taken.

3. Aan een bevoegde autoriteit worden alle bevoegdheden verleend die nodig zijn voor de vervulling van haar taken. Een bevoegde autoriteit die een aanvraag tot goedkeuring van een prospectus heeft ontvangen, heeft ten minste het recht om:

Indien de nationale wetgeving dit vereist, kan de bevoegde autoriteit de bevoegde rechterlijke instantie verzoeken zich uit te spreken over het gebruik van de onder d) tot en met h) bedoelde bevoegdheden.

4. Wanneer de effecten tot de handel op een gereglementeerde markt zijn toegelaten, heeft de bevoegde autoriteit ook het recht om:

Overeenkomstig artikel 21 van Verordening (EU) nr. 1095/2010, is de ESMA gerechtigd deel te nemen aan de onder d) bedoelde inspecties ter plaatse wanneer deze door twee of meer bevoegde autoriteiten gezamenlijk worden uitgevoerd.

5. De leden 1 tot en met 4 laten de mogelijkheid onverlet voor een lidstaat om aparte juridische en administratieve regelingen te treffen voor overzeese Europese grondgebieden waarvan hij de buitenlandse betrekkingen behartigt.

1. Het beroepsgeheim geldt voor alle personen die werkzaam zijn of zijn geweest bij de bevoegde autoriteit en bij entiteiten waaraan de bevoegde autoriteit eventueel sommige taken heeft gedelegeerd. Onder het beroepsgeheim vallende informatie mag aan geen enkele andere persoon of autoriteit worden verstrekt, tenzij op grond van wettelijke bepalingen.

2. De bevoegde autoriteiten van de lidstaten werken onderling samen wanneer dat voor de vervulling van hun taken en de uitoefening van hun bevoegdheden nodig is. De bevoegde autoriteiten verlenen assistentie aan de bevoegde autoriteiten van andere lidstaten. Meer in het bijzonder wisselen zij informatie uit en werken zij samen wanneer een uitgevende instelling in de lidstaat van herkomst onder meer dan één bevoegde autoriteit ressorteert omdat zij meerdere categorieën effecten uitgeeft, of wanneer de goedkeuring van een prospectus is overgedragen aan de bevoegde autoriteit van een andere lidstaat, overeenkomstig artikel 13, lid 5. Zij werken eveneens nauw samen wanneer zij verzoeken om opschorting van of een verbod op de handel in effecten die in diverse lidstaten worden verhandeld ter waarborging van gelijke mededingingsregels voor de diverse handelscentra en ter bescherming van beleggers. Indien nodig kan de bevoegde autoriteit van de lidstaat van ontvangst vanaf het stadium waarin de zaak wordt onderzocht, de bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst om assistentie verzoeken, met name wanneer het een nieuwe categorie of zeldzame vorm van effecten betreft. De bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst kan de bevoegde autoriteit van de lidstaat van ontvangst om informatie verzoeken over alle aspecten die eigen zijn aan de relevante markt.

Onverminderd het bepaalde in artikel 21 kunnen de bevoegde autoriteiten van de lidstaten zo nodig overleg plegen met de exploitanten van gereglementeerde markten, met name wanneer zij een besluit nemen over opschorting van of een verbod op de handel dan wel een gereglementeerde markt verzoeken om opschorting van de handel of een verbod op de handel.

De bevoegde autoriteiten kunnen situaties waarin een verzoek om samenwerking, met name een verzoek om uitwisseling van informatie, is afgewezen of niet binnen een redelijke termijn is gehonoreerd, verwijzen naar de ESMA. Onverminderd artikel 258 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) kan de ESMA in de in de eerste zin bedoelde gevallen handelen overeenkomstig de haar bij artikel 19 van Verordening (EU) nr. 1095/2010 verleende bevoegdheden.

3. Lid 1 belet niet dat tussen de bevoegde autoriteiten uitwisseling van vertrouwelijke informatie plaatsvindt of dat vertrouwelijke informatie wordt bezorgd aan de ESMA of het Europees Comité voor systeemrisico’s (European Systemic Risk Board — hierna het „ESRB”), behoudens de beperkingen met betrekking tot bedrijfsspecifieke informatie en gevolgen voor derde landen, zoals bepaald in respectievelijk Verordening (EU) nr. 1095/2010 en Verordening (EU) nr. 1092/2010 van het Europees Parlement en de Raad van 24 november 2010 betreffende macroprudentieel toezicht van de Europese Unie op het financiële stelsel en tot oprichting van een Europees Comité voor systeemrisico’s ( 21 ). De tussen de bevoegde autoriteiten en de ESMA of het ESRB uitgewisselde informatie valt onder het beroepsgeheim, waaraan personen die werkzaam zijn of zijn geweest bij de bevoegde autoriteiten die de informatie ontvangen, gebonden zijn.

4. Teneinde te zorgen voor een consequente harmonisatie van dit artikel en rekening te houden met de technische ontwikkelingen van de financiële markten, stelt de ESMA ontwerpen van technische reguleringsnormen op om nader te bepalen welke informatie op grond van lid 2 vereist is.

Aan de Commissie wordt de bevoegdheid verleend de in de eerste alinea bedoelde technische reguleringsnormen overeenkomstig de artikelen 10 tot en met 14 quinquies van Verordening (EU) nr. 1095/2010 vast te stellen.

Om te zorgen voor eenvormige voorwaarden voor de toepassing van lid 2 en rekening te houden met de technische ontwikkelingen op de financiële markten, kan de ESMA ontwerpen van technische uitvoeringsnormen opstellen met het oog op de vaststelling van standaardformulieren, templates en procedures voor de samenwerking en de uitwisseling van informatie tussen de bevoegde autoriteiten.

Aan de Commissie wordt de bevoegdheid verleend de in de derde alinea bedoelde technische uitvoeringsnormen vast te stellen overeenkomstig artikel 15 van Verordening (EU) nr. 1095/2010.

1. Wanneer de bevoegde autoriteit van de lidstaat van ontvangst tot de bevinding komt dat de uitgevende instelling of de financiële instellingen die met de procedures voor de openbare aanbieding zijn belast, onregelmatigheden hebben begaan, dan wel dat de uitgevende instelling haar verplichtingen die voortvloeien uit het feit dat haar effecten tot de handel op een gereglementeerde markt zijn toegelaten, niet is nagekomen, stelt zij de bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst en de ESMA van deze bevindingen in kennis.

2. Wanneer de uitgevende instelling of de financiële instellingen die met de procedures voor de openbare aanbieding zijn belast, in weerwil van de door de bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst getroffen maatregelen, of omdat deze maatregelen ontoereikend zijn, inbreuk blijven plegen op de desbetreffende wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen, neemt de bevoegde autoriteit van de lidstaat van ontvangst, na de bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst en de ESMA daarvan in kennis te hebben gesteld, alle passende maatregelen ter bescherming van de beleggers en stelt de Commissie en de ESMA daarvan zo spoedig mogelijk in kennis.

1. De Commissie wordt bijgestaan door het bij Besluit 2001/528/EG ingestelde Europees Comité voor het effectenbedrijf, hierna het „Comité” genoemd.

2. Wanneer naar dit lid wordt verwezen, zijn de artikelen 5 en 7 van Besluit 1999/468/EG van toepassing, met inachtneming van artikel 8 van dat besluit, met dien verstande dat de volgens deze procedure vastgestelde uitvoeringsmaatregelen de essentiële bepalingen van deze richtlijn niet mogen wijzigen.

De in artikel 5, lid 6, van Besluit 1999/468/EG bedoelde termijn wordt op drie maanden vastgesteld.

2 bis. Wanneer naar dit lid wordt verwezen, zijn artikel 5 bis, leden 1 tot en met 4, en artikel 7 van Besluit 1999/468/EG van toepassing, met inachtneming van artikel 8 van dat besluit.

3. Uiterlijk op 31 december 2010, en vervolgens ten minste om de drie jaar, toetst de Commissie de bepalingen betreffende haar uitvoeringsbevoegdheden en dient zij bij het Europees Parlement en de Raad een verslag in over de werking van deze bevoegdheden. In dit verslag wordt met name onderzocht of het noodzakelijk is dat de Commissie op deze richtlijn wijzigingen voorstelt teneinde een passende reikwijdte van de aan de Commissie verleende uitvoeringsbevoegdheden te waarborgen. De conclusie volgens welke een wijziging al dan niet noodzakelijk is, wordt nader gemotiveerd. Indien noodzakelijk gaat het verslag vergezeld van een wetgevingsvoorstel tot wijziging van de bepalingen betreffende de aan de Commissie verleende uitvoeringsbevoegdheden.

1. De bevoegdheid om de in artikel 1, lid 4, artikel 2, lid 4, artikel 3, lid 4, artikel 4, lid 1, vijfde alinea, artikel 5, lid 5, artikel 7, lid 1, artikel 8, lid 4, artikel 11, lid 3, artikel 13, lid 7, artikel 14, lid 8, artikel 15, lid 7, en artikel 20, lid 3, eerste alinea, bedoelde gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend voor een periode van vier jaar na 31 december 2010. De Commissie stelt uiterlijk zes maanden voor het einde van de periode van vier jaar een verslag op over de bevoegdheidsdelegatie. De bevoegdheidsdelegatie wordt automatisch verlengd met dezelfde periode, tenzij het Europees Parlement of de Raad overeenkomstig artikel 24 ter de bevoegdheid intrekt.

2. Zodra de Commissie een gedelegeerde handeling heeft gesteld, stelt zij het Europees Parlement en de Raad daarvan gelijktijdig in kennis.

3. De aan de Commissie toegekende bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, is onderworpen aan de voorwaarden die worden gesteld in de artikelen 24 ter en 24 quater.

1. De in artikel 1, lid 4, artikel 2, lid 4, artikel 3, lid 4, artikel 4, lid 1, vijfde alinea, artikel 5, lid 5, artikel 7, lid 1, artikel 8, lid 4, artikel 11, lid 3, artikel 13, lid 7, artikel 14, lid 8, artikel 15, lid 7, en artikel 20, lid 3, eerste alinea, bedoelde bevoegdheidsdelegatie kan door het Europees Parlement of de Raad worden ingetrokken.

2. De instelling die een interne procedure is begonnen om te besluiten of zij de bevoegdheidsdelegatie wenst in te trekken, beijvert zich om de andere instelling en de Commissie hiervan binnen een redelijke termijn voordat een definitief besluit wordt genomen, op de hoogte te stellen en geeft daarbij aan welke gedelegeerde bevoegdheden mogelijk worden ingetrokken.

3. Het besluit tot intrekking maakt een einde aan de delegatie van de bevoegdheden die in dat besluit worden vermeld. Het besluit treedt onmiddellijk of op een latere datum die in het besluit wordt vermeld in werking. Het besluit laat de geldigheid van de reeds van kracht zijnde gedelegeerde handelingen onverlet. Het besluit wordt bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie.

1. Het Europees Parlement en de Raad kunnen tegen een gedelegeerde handeling bezwaar aantekenen binnen drie maanden na de datum van kennisgeving daarvan.

Op initiatief van het Europees Parlement of de Raad wordt deze termijn met drie maanden verlengd.

2. Indien noch het Europees Parlement noch de Raad bij het verstrijken van de in lid 1 bedoelde termijn bezwaar hebben aangetekend tegen de gedelegeerde handeling, wordt deze bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie en treedt zij in werking op de in die handeling bepaalde datum.

Indien zowel het Europees Parlement als de Raad elkaar en de Commissie hebben meegedeeld dat zij geen bezwaar zullen aantekenen, kan de gedelegeerde handeling vóór het verstrijken van de termijn worden bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie en in werking treden.

3. Indien het Europees Parlement of de Raad binnen de in lid 1 bedoelde termijn bezwaar aantekent tegen een gedelegeerde handeling, treedt deze niet in werking. Overeenkomstig artikel 296 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie vermeldt de instelling die bezwaar aantekent tegen een gedelegeerde handeling, de redenen daarvan.

1. Onverminderd het recht van de lidstaten tot het opleggen van strafrechtelijke sancties of onverminderd hun wettelijkeaansprakelijkheidsregeling dragen de lidstaten er zorg voor dat overeenkomstig hun nationale wetgeving passende administratieve maatregelen of administratieve sancties kunnen worden opgelegd aan de verantwoordelijke personen indien de ter uitvoering van deze richtlijn vastgestelde bepalingen niet worden nageleefd. De lidstaten zien erop toe dat deze maatregelen doeltreffend, evenredig en afschrikkend zijn.

2. De lidstaten bepalen dat de bevoegde autoriteit iedere maatregel of sanctie die is opgelegd voor schending van de krachtens deze richtlijn aangenomen bepalingen openbaar mag maken, tenzij deze openbaarmaking de financiële markten ernstig in gevaar zou brengen of de betrokken partijen onevenredige schade zou berokkenen.

De lidstaten dragen er zorg voor dat tegen besluiten die worden genomen uit hoofde van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen die overeenkomstig deze richtlijn zijn vastgesteld, beroep openstaat bij de rechter.

Met ingang van de in artikel 29 genoemde datum wordt Richtlijn 2001/34/EG als volgt gewijzigd:

Met ingang van de in artikel 29 genoemde datum wordt Richtlijn 89/298/EEG ingetrokken. Verwijzingen naar de ingetrokken richtlijn gelden als verwijzingen naar deze richtlijn.

De lidstaten doen de nodige wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen in werking treden om uiterlijk op 1 juli 2005 aan deze richtlijn te voldoen. Zij zullen de Commissie hierover onmiddellijk informeren. Wanneer de lidstaten die bepalingen aannemen, wordt in die bepalingen naar deze richtlijn verwezen of wordt hiernaar verwezen bij de officiële bekendmaking van de bepalingen. De regels voor deze verwijzing worden vastgesteld door de lidstaten.

1. Een uitgevende instelling met statutaire zetel in een derde land, waarvan de effecten reeds tot de handel op een gereglementeerde markt zijn toegelaten, kiest zijn bevoegde autoriteit overeenkomstig artikel 2, lid 1, onder m), iii), en stelt de bevoegde autoriteit van de door hem gekozen lidstaat van herkomst uiterlijk op 31 december 2005 van zijn beslissing in kennis.

2. In afwijking van artikel 3 kunnen lidstaten die gebruik hebben gemaakt van de ontheffing in artikel 5, onder a), van Richtlijn 89/298/EEG, kredietinstellingen of andere met kredietinstellingen gelijk te stellen financiële instellingen die niet onder artikel 1, lid 2, onder j), van deze richtlijn vallen, gedurende vijf jaar na de datum van inwerkingtreding van deze richtlijn blijven toestaan om op hun grondgebied obligaties of andere met obligaties gelijk te stellen verhandelbare effecten doorlopend of periodiek uit te geven.

3. In afwijking van artikel 29 voldoet de Bondsrepubliek Duitsland uiterlijk op december 2008 aan artikel 21, lid 1.

Vijf jaar na de datum van inwerkingtreding van deze richtlijn verricht de Commissie een evaluatie van de toepassing van deze richtlijn en dient zij een verslag in bij het Europees Parlement en de Raad, dat in voorkomend geval vergezeld gaat van herzieningsvoorstellen.

De ESMA stelt een raming op van de personeels- en andere behoeften die voortvloeien uit de vervulling van haar taken en bevoegdheden overeenkomstig deze richtlijn en brengt daarover verslag uit aan het Europees Parlement, de Raad en de Commissie.

Deze richtlijn treedt in werking op de dag van haar bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Unie.

De samenvatting geeft in een paar bladzijden een overzicht van de voornaamste informatie die in het prospectus is opgenomen. Deze informatie omvat ten minste de volgende punten:

Het is de bedoeling dat de vertegenwoordigers van de onderneming en andere personen betrokken bij de aanbieding van effecten door de onderneming of de toelating van effecten tot de handel, worden geïdentificeerd; het betreft de personen verantwoordelijk voor de opstelling van het bij artikel 5 van de richtlijn voorgeschreven prospectus en de personen verantwoordelijk voor de controle van de jaarrekening.

Het is de bedoeling dat de voornaamste informatie over de aanbiedingsprocedure wordt verstrekt en dat de belangrijke data in verband met de aanbieding worden vermeld.

Het is de bedoeling dat een beknopt overzicht wordt gegeven van de ►M2 ►C1 essentiële gegevens ◄ ◄ betreffende de financiële situatie, de kapitalisatie en de risicofactoren van de onderneming. Indien de in het document opgenomen jaarrekening aangepast is om met veranderingen van betekenis in de groepsstructuur of grondslagen van de administratieve verantwoording en verslaglegging van de onderneming rekening te houden, dan moeten ook de voornaamste financiële gegevens worden aangepast.

Het is de bedoeling dat informatie wordt verstrekt over de bedrijfsactiviteiten van de onderneming, de producten die zij vervaardigt of de diensten die zij verleent, en over de factoren die op de bedrijfsactiviteiten van invloed zijn. Het is eveneens de bedoeling dat informatie wordt verschaft over de adequaatheid en geschiktheid van de onroerende goederen, technische installaties en uitrusting van de onderneming, alsmede over haar plannen voor toekomstige capaciteitsverhogingen of -verlagingen.

Het is de bedoeling dat het management uitleg verstrekt over de factoren die van invloed zijn geweest op de financiële toestand en de bedrijfsresultaten van de onderneming in de tijdvakken die door de jaarrekeningen worden bestreken. Het management dient tevens zijn oordeel te geven over de factoren en tendensen waarvan wordt verwacht dat zij in de komende boekjaren een wezenlijk effect zullen sorteren op de financiële toestand en de bedrijfsresultaten van de onderneming.

Het is de bedoeling dat informatie wordt verstrekt over de bestuurders en managers van de onderneming opdat beleggers zich een oordeel kunnen vormen over de ervaring, de beroepskwalificaties en de beloning van deze personen, alsook over hun band met de onderneming.

Het is de bedoeling dat informatie wordt verstrekt over de belangrijkste aandeelhouders en anderen die zeggenschap over de onderneming uitoefenen of kunnen uitoefenen. Tevens dient informatie te worden verschaft die betrekking heeft op eventuele transacties van de onderneming met personen die met de onderneming verbonden zijn, en waaruit blijkt of de voorwaarden van deze transacties billijk zijn voor de onderneming.

Het is de bedoeling dat nader wordt aangegeven welke jaarrekeningen in het document moeten worden opgenomen, welke perioden moeten worden bestreken, van wanneer de jaarrekeningen dateren en welke andere informatie van financiële aard dient te worden vermeld. De grondslagen voor de verslaglegging en de accountantscontrole waarvan bij de opstelling en de controle van de jaarrekening gebruik mag worden gemaakt, zullen worden vastgesteld overeenkomstig de internationale standaarden voor jaarrekeningen en accountantscontrole.

Het is de bedoeling dat informatie wordt verstrekt over de aanbieding van effecten en de toelating van effecten tot de handel, het plan voor het op de markt brengen van de effecten en aanverwante zaken.

Het is de bedoeling dat hier de — meestal wettelijk verplichte — informatie wordt verstrekt die niet elders in het prospectus is opgenomen.

Het is de bedoeling dat de vertegenwoordigers van de onderneming en andere personen betrokken bij de aanbieding van effecten door de onderneming of de toelating van effecten tot de handel worden geïdentificeerd; het betreft de personen verantwoordelijk voor de opstelling van het bij artikel 5 van de richtlijn voorgeschreven prospectus en de personen verantwoordelijk voor de controle van de jaarrekening.

Het is de bedoeling dat hier de — meestal wettelijk verplichte — informatie wordt verstrekt die niet elders in het prospectus is opgenomen.

Het is de bedoeling dat de vertegenwoordigers van de onderneming en andere personen betrokken bij de aanbieding van effecten door de onderneming of de toelating van effecten tot de handel worden geïdentificeerd; het betreft de personen verantwoordelijk voor de opstelling van het bij artikel 5 van de richtlijn voorgeschreven prospectus en de personen verantwoordelijk voor de controle van de jaarrekening.

Het is de bedoeling dat de voornaamste informatie over de aanbiedingsprocedure wordt verstrekt en dat de belangrijke data in verband met de aanbieding worden vermeld.

Het is de bedoeling dat informatie wordt verstrekt over de transacties van de onderneming met deskundigen of adviseurs op wie voor bepaalde werkzaamheden een beroep wordt gedaan.

Het is de bedoeling dat hier de — meestal wettelijk verplichte — informatie wordt verstrekt die niet elders in het prospectus is opgenomen.

De samenvatting geeft in een paar bladzijden een overzicht van de voornaamste informatie die in het prospectus is opgenomen. Deze informatie omvat ten minste de volgende punten:

( 4 ) Advies van het Europees Parlement van 14 maart 2002 (PB C 47 E van 27.2.2003, blz. 417), gemeenschappelijk standpunt van de Raad van 24 maart 2003 (PB C 125 E van 27.5.2003, blz. 21), standpunt van het Europees Parlement van 2 juli 2003 (nog niet bekendgemaakt in het Publicatieblad) en besluit van de Raad van 15 juli 2003.

( 5 ) PB L 100 van 17.4.1980, blz. 1. Richtlijn laatstelijk gewijzigd bij Richtlijn 94/18/EG van het Europees Parlement en de Raad (PB L 135 van 31.5.1994, blz. 1).

( 8 ) PB L 141 van 11.6.1993, blz. 27. Richtlijn laatstelijk gewijzigd bij Richtlijn 2002/64/EG van het Europees Parlement en de Raad (PB L 290 van 17.11.2000, blz. 27).

( 9 ) International Disclosure Standards for cross-border offering and initial listings by foreign issuers, deel I, International Organisation of Securities Commissions, september 1998.

( 14 ) PB L 126 van 26.5.2000, blz. 1. Richtlijn laatstelijk gewijzigd bij Richtlijn 2000/28/EG (PB L 275 van 27.10.2000, blz. 37).

		Publicatieblad
		No	page	date
►M1	RICHTLIJN 2008/11/EG VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD Voor de EER relevante tekst van 11 maart 2008	L 76	37	19.3.2008
►M2	RICHTLIJN 2010/73/EU VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD Voor de EER relevante tekst van 24 november 2010	L 327	1	11.12.2010
►M3	RICHTLIJN 2010/78/EU VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD Voor de EER relevante tekst van 24 november 2010	L 331	120	15.12.2010
►M4	RICHTLIJN 2013/50/EU VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD Voor de EER relevante tekst van 22 oktober 2013	L 294	13	6.11.2013
►M5	RICHTLIJN 2014/51/EU VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD van 16 april 2014	L 153	1	22.5.2014