Grondafhandeling op de luchthavens van de Gemeenschap

SAMENVATTING VAN:

Richtlijn 96/67/EG betreffende de toegang tot de grondafhandelingsmarkt op de luchthavens van de Gemeenschap

WAT IS HET DOEL VAN DE RICHTLIJN?

De grondafhandelingsdiensten* op de luchthavens van de Europese Unie (EU) waar toegang wordt verleend, omvatten die welke luchtvaartmaatschappijen in staat stellen luchtvervoersactiviteiten te verrichten (assistentie bij het taxiën, schoonmaken, bijtanken, bagagediensten, enz.).

De richtlijn is van toepassing op alle EU-luchthavens die voor commercieel verkeer zijn opengesteld en een jaarlijkse verkeersomvang van ten minste 2 miljoen passagiersbewegingen of 50 000 ton vracht hebben.

KERNPUNTEN

De luchthavenbeheerder*, de gebruiker van een luchthaven* of de verlener van grondafhandelingsdiensten* moet, onder toezicht van de aangewezen auditor, een strikte boekhoudkundige scheiding aanbrengen tussen de aan de levering van deze diensten verbonden activiteiten en zijn overige activiteiten.

Tegelijkertijd wordt bepaald dat de EU-landen:

voor elk van de bedoelde luchthavens een uit vertegenwoordigers van de gebruikers samengesteld comité moeten oprichten om de belangen van de gebruikers te vertegenwoordigen;
kunnen eisen dat de verleners van grondafhandelingsdiensten in de EU zijn gevestigd en het aantal dienstverleners kunnen beperken waaraan wordt toegestaan grondafhandelingsdiensten te verlenen zoals bagageafhandeling, platformafhandeling, brandstof- en olielevering, en vracht- en postafhandeling;
het aantal gebruikers die zelfafhandeling kunnen verrichten voor grondafhandelingsdiensten zoals bagageafhandeling, platformafhandeling, brandstof- en olielevering, en vracht- en postafhandeling, tot twee kunnen beperken;
gebruik kunnen maken van afwijkingen (van tijdelijke aard) wanneer het op een luchthaven door specifieke belemmeringen wat de beschikbare ruimte of capaciteit betreft onmogelijk is de markt en/of de uitoefening van zelfafhandeling open te stellen;
onder bepaalde voorwaarden aan één entiteit het beheer kunnen voorbehouden van de gecentraliseerde infrastructuurvoorzieningen die niet kunnen worden verdeeld of wegens hun kosten niet kunnen worden opgesplitst. Tegelijkertijd wordt bepaald dat de EU-landen, onder bepaalde voorwaarden, afwijkingen kunnen toestaan aan luchthavens wanneer het door specifieke belemmeringen onmogelijk is de markt en/of de uitoefening van zelfafhandeling open te stellen tot het in de richtlijn voorgeschreven niveau;
de geselecteerde dienstverlener op een luchthaven kunnen verplichten ook actief te zijn op eilanden die deel uitmaken van het grondgebied van het EU-land;
de activiteit van een verlener van grondafhandelingsdiensten kunnen onderwerpen aan de verplichting om een vergunning te verkrijgen die wordt afgegeven door een overheidsinstantie die onafhankelijk is van de luchthaven, teneinde te zorgen voor de veiligheid, beveiliging, bescherming van het milieu en naleving van de sociale wetgeving;
de noodzakelijke maatregelen moeten nemen om de verleners van grondafhandelingsdiensten en de gebruikers die voor zelfafhandeling wensen te zorgen, de toegang tot de luchthavenvoorzieningen te garanderen – wanneer voor de toegang tot de luchthavenvoorzieningen een vergoeding moet worden betaald, wordt deze vastgesteld op basis van relevante, objectieve, transparante en niet-discriminerende criteria;
met inachtneming van de overige bepalingen van het EU-recht, de maatregelen kunnen nemen die noodzakelijk zijn voor de bescherming van de rechten van de werknemers en de bescherming van het milieu.

VANAF WANNEER IS DE RICHTLIJN VAN TOEPASSING?

De richtlijn is sinds 14 november 1996 van toepassing en moest vóór 25 oktober 1997 in de EU-landen in nationale wetgeving worden omgezet.

ACHTERGROND

Deze richtlijn voorziet in een geleidelijk uitvoeringsschema afhankelijk van of het om zelfafhandeling of afhandeling voor derden gaat. Vanaf 1 januari 2001 is de richtlijn van toepassing op elke luchthaven die gelegen is op het grondgebied van een EU-land en die een jaarlijkse verkeersomvang van ten minste 2 miljoen passagiersbewegingen of 50.000 ton vracht heeft.

Zie voor meer informatie:

Grondafhandeling (Europese Commissie)

KERNBEGRIPPEN

Grondafhandeling: omvat de zeer uiteenlopende diensten die luchtvaartmaatschappijen nodig hebben om vluchten te kunnen uitvoeren. Deze diensten hebben onder meer betrekking op onderhoud, brandstoflevering en vrachtafhandeling. Grondafhandeling omvat daarnaast diensten zoals het inchecken van passagiers, catering, bagageafhandeling en het vervoer binnen de luchthaven zelf.

Luchthavenbeheerder: de instantie die verantwoordelijk is voor het beheren van de luchthaveninfrastructuur en het controleren en coördineren van de activiteiten van de verschillende ondernemingen.

Gebruiker van een luchthaven: iedere natuurlijke of rechtspersoon die door de lucht passagiers, post en/of vracht vervoert.

Verlener van grondafhandelingsdiensten: iedere natuurlijke of rechtspersoon die aan derden een of meer categorieën grondafhandelingsdiensten verleent.

BELANGRIJKSTE DOCUMENT

Richtlijn 96/67/EG van de Raad van 15 oktober 1996 betreffende de toegang tot de grondafhandelingsmarkt op de luchthavens van de Gemeenschap (PB L 272 van 25.10.1996, blz. 36-45)

Achtereenvolgende wijzigingen in Richtlijn 96/67/EG van de Raad werden in de basistekst opgenomen. Deze geconsolideerde versie heeft slechts informatieve waarde.

Laatste bijwerking 28.02.2020

Top