EU-regels voor de etikettering van honing

De Europese Unie stelt als aanvulling op de wetgeving inzake levensmiddelen specifieke regels op voor honing.

BESLUIT

Richtlijn 2001/110/EG van de Raad van 20 december 2001 inzake honing.

SAMENVATTING

WAT DOET DEZE RICHTLIJN?

Naast de regels over de samenstelling en definitie van honing, worden ook de soorten honingproducten die onder een bepaalde naam kunnen worden verkocht en de regels inzake etikettering, presentatie en informatie over de oorsprong gedefinieerd.

KERNPUNTEN

De richtlijn vult de algemene EU-regels inzake etikettering van voedings-middelen aan, zoals bepaald in Verordening (EU) nr. 1169/2011. Er moet essentiële informatie voor consumenten op de etiketten staan en etiketten moeten vooral ook het land van oorsprong van de honing en de in bijlage I genoemde verkoopbenamingen vermelden.

Definitie

Honing is een natuurlijke, zoete stof die door de bijensoort Apis mellifera wordt bereid uit bloemennectar of uit afscheidingsproducten van levende plantendelen of uitscheidingsproducten van plantensapzuigende insecten op de planten. Deze stof wordt door de bijen vergaard, verwerkt door vermenging met eigen specifie-ke stoffen, gedeponeerd, gedehydrateerd en in de honingraten opgeslagen en achtergelaten om te rijpen.

Samenstelling

Wanneer een product als honing in de handel wordt gebracht of wordt gebruikt in een product voor menselijke consumptie, moet de honing voldoen aan de kenmerken van samenstelling uit bijlage II van deze richtlijn.

Richtlijn 2014/63/EU verduidelijkt dat pollen eerder als een natuurlijk bestand-deel van honing dan als ingrediënt ervan moet worden beschouwd.

Etiketten

Richtlijn 2014/63/EU verduidelijkt ook etiketteringsvoorschriften indien de honing uit meer dan één EU-land of niet-EU-land komt. In deze gevallen mag de aanduiding van het land van oorsprong worden vervangen door een van de volgende aanduidingen, naargelang van het geval:

• „gemengde EU-honing”;
• „gemengde niet-EU-honing”;
• „gemengde EU- en niet-EU-honing”.

In bepaalde gevallen mogen deze namen worden vervangen door de eenvoudige verkoopbenaming „honing” (behalve voor „gefilterde honing” (*), „raathoning” (**), „brokhoning of raatbrokken in honing” (***) of „bakkers-honing” (****)).

Informatie over regionale, territoriale of topografische oorsprong, of over de bloemen of planten, of over specifieke kwaliteitscriteria mogen deze etikettering aanvullen (behalve voor „gefilterde honing” en „bakkershoning”).

Richtlijn 2014/63/EU stelt de Europese Commissie in staat verdere wetten (gedelegeerde handelingen) aan te nemen tot vaststelling van twee parameters voor het criterium „voornamelijk” ten aanzien van de bloemen en planten waarvan de honing afkomstig is, en het minimale pollengehalte in gefilterde honing na verwijdering van vreemde anorganische of organische stoffen.

VANAF WANNEER IS DE RICHTLIJN VAN TOEPASSING?

Richtlijn 2001/110/EG is sinds 1 februari 2002 van toepassing. Richtlijn 2014/63/EU is sinds 23 juni 2014 van toepassing. Honing die vóór 24 juni 2015 in de handel is gebracht of is geëtiketteerd, mag nog worden verhandeld totdat de voorraden uitgeput zijn.

KERNBEGRIPPEN

(*) Gefilterde honing: honing verkregen door zodanige verwijdering van vreemde anorganische of organische stoffen dat een aanzienlijk deel van de pollen is verwijderd.

(**) Raathoning: honing die door bijen is opgeslagen in de gesloten cellen of fijne platen was, uitsluitend bestaande uit bijenwas, en die in hele raten of delen daarvan wordt verkocht.

(***) Brokhoning of raatbrokken in honing: honing die één of meer brokken raathoning bevat.

(****) Bakkershoning: hier moet de vermelding „uitsluitend bestemd om te koken” in de onmiddellijke nabijheid van de verkoopbenaming op het etiket zijn aangebracht.

GERELATEERDE BESLUITEN

Verordening (EU) nr. 1169/2011 van het Europees Parlement en de Raad van 25 oktober 2011 betreffende de verstrekking van voedselinformatie aan consumenten, tot wijziging van Verordeningen (EG) nr. 1924/2006 en (EG) nr. 1925/2006 van het Europees Parlement en de Raad en tot intrekking van Richtlijn 87/250/EEG van de Commissie, Richtlijn 90/496/EEG van de Raad, Richtlijn 1999/10/EG van de Commissie, Richtlijn 2000/13/EG van het Europees Parlement en de Raad, Richtlijnen 2002/67/EG en 2008/5/EG van de Commissie, en Verordening (EG) nr. 608/2004 van de Commissie (PB L 304 van 22.11.2011, blz. 18-63).

Laatste bijwerking 20.02.2015