Broeikasgasreductie tot 2020: de beschikking inzake de verdeling van de inspanningen

 

SAMENVATTING VAN:

Beschikking nr. 406/2009/EG inzake de inspanningen van de lidstaten van de Europese Unie (EU) om hun broeikasgasemissies te verminderen om aan de verbintenissen van de EU op het gebied van het verminderen van broeikasgassen tot 2020 te voldoen

WAT IS HET DOEL VAN HET BESLUIT?

• Met de beschikking inzake de verdeling van de inspanningen (Effort Sharing Decision — ESD) worden er bindende jaarlijkse emissiedoelstellingen voor broeikasgas (BKG) opgesteld voor de lidstaten van de Europese Unie (EU) voor de periode 2013-2020. Deze doelstellingen gingen over emissies van de meeste sectoren die niet opgenomen zijn in de EU-regeling voor de emissiehandel (EU emissions trading system — EU ETS) zoals vervoer (behalve luchtvaart en internationale scheepvaart), gebouwen, landbouw en afval.
• De ESD maakte deel uit van een reeks beleidsregels en maatregelen op het gebied van klimaatverandering en energie — bekend als het klimaat- en energiepakket — dat was ontworpen om de EU te helpen bij de overgang naar een koolstofarme economie te evolueren en haar energiezekerheid te vergroten.
• De ESD bepaalt nationale emissiedoelstellingen voor 2020, uitgedrukt in het veranderingspercentage van de emissieniveaus van 2005. Hierin werd ook vastgesteld hoeveel ton broeikasgas iedere lidstaat elk jaar van 2013 tot 2020 mag uitstoten in de sectoren die onder deze beschikking vallen.

KERNPUNTEN

• De streefcijfers voor 2020 werden vastgesteld op basis van de relatieve rijkdom van de lidstaten (gemeten aan de hand van het bruto binnenlands product per persoon). Ze varieerden van 20 % emissiereductie in 2020 (ten opzichte van het niveau van 2005) voor de rijkste lidstaten tot een emissiestijging van 20 % voor de minst rijke lidstaat, Bulgarije.
• Om een gestage vooruitgang in de richting van de 2020-doelstelling te garanderen, zijn in Besluit 2013/162/EU broeikasgasemissielimieten voor elke lidstaat voor elk jaar vastgesteld. Deze doelstellingen worden jaarlijkse emissieruimtes (annual emission allocations — AEA’s) genoemd.
• Tegelijkertijd werd enige flexibiliteit toegestaan om de doelstellingen te halen en de lidstaten in staat te stellen de emissiereducties op een kosteneffectieve manier te realiseren: De lidstaten zouden 5 % van hun AEA’s van het volgende jaar kunnen lenen en AEA’s van andere lidstaten kunnen kopen of credits van bepaalde projecten kunnen kopen, bijvoorbeeld van een project dat de minst ontwikkelde landen helpt om hun uitstoot te verminderen. Indien een lidstaat zijn emissies meer reduceert dan nodig, en dus de doelstelling voor een bepaald jaar overtreft, kon het zijn AEA-overschot voor later gebruik (tot 2020) vastleggen of het aan andere lidstaten verkopen.
• Elk jaar moest elke lidstaat zijn emissies en de voortgang ten opzichte van zijn doelstelling rapporteren aan de Europese Commissie via nationale inventarisatierapporten, die werden beoordeeld door technische experts.
• Na de beoordeling van de BKG-inventarissen van de lidstaten heeft de Commissie elk jaar een uitvoeringshandeling (beschikking) vastgesteld waarin de definitieve ESD-emissies per lidstaat worden bepaald, rekening houdend met de technische correcties en herziene schattingen die tijdens de beoordeling zijn berekend. Deze besluiten staan vermeld in het gedeelte “Gerelateerde documenten” hieronder.
• Eens in de twee jaar publiceerden de lidstaten verslagen over hun beleid en maatregelen, en prognoses van hun toekomstige vooruitgang. De regels voor deze rapportering werden vastgelegd in Verordening (EU) nr. 525/2013 — later ingetrokken en vervangen door Verordening (EU) 2018/1999 betreffende het bestuur van de energie-unie (zie de samenvatting).
• Als een lidstaat in een bepaald jaar meer broeikasgassen uitstootte dan toegestaan, moest deze de Commissie laten weten hoe de lidstaat van plan was om weer op schema te komen, en moest deze een “vergoeding” betalen in de vorm van een strengere emissiedoelstelling voor het volgende jaar.

Voortgang geboekt onder de beschikking inzake de verdeling van de inspanningen

In 2020 waren de geregistreerde emissies die onder de ESD vallen 16,3 % lager dan in 2005, waarmee de EU-doelstelling met 6 procentpunten werd overtroffen. Alle lidstaten hebben in alle jaren van de periode tussen 2013 en 2020 aan hun inspanningsverdelingsverplichtingen voldaan.

VANAF WANNEER IS HET BESLUIT VAN TOEPASSING?

Het was van kracht van 2013 tot 2020.

ACHTERGROND

Zie voor meer informatie:

• Inspanningsverdeling 2013-2020: Doelstellingen, flexibiliteit en resultaten (Europese Commissie).

BELANGRIJKSTE DOCUMENT

Beschikking nr. 406/2009/EG van het Europees Parlement en de Raad van 23 april 2009 inzake de inspanningen van de lidstaten om hun broeikasgasemissies te verminderen om aan de verbintenissen van de Gemeenschap op het gebied van het verminderen van broeikasgassen tot 2020 te voldoen (PB L 140 van 5.6.2009, blz. 136-148).

Achtereenvolgende wijzigingen aan Besluit nr. 406/2009/EC zijn opgenomen in de oorspronkelijke tekst. Deze geconsolideerde versie is enkel van documentaire waarde.

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Uitvoeringsbesluit (EU) 2022/1953 van de Commissie van 7 oktober 2022 betreffende de onder Beschikking nr. 406/2009/EG van het Europees Parlement en de Raad vallende broeikasgasemissies voor elke lidstaat voor het jaar 2020 (PB L 269 van 17.10.2022, blz. 17-19)

Zie de geconsolideerde versie.

Uitvoeringsbesluit (EU) 2021/1876 van de Commissie van 20 oktober 2021 betreffende de onder Beschikking nr. 406/2009/EG van het Europees Parlement en de Raad vallende broeikasgasemissies voor elke lidstaat voor het jaar 2019 (PB L 378 van 26.10.2021, blz. 12-14)

Uitvoeringsbesluit (EU) 2020/1834 van de Commissie van 3 december 2020 betreffende de onder Beschikking nr. 406/2009/EG van het Europees Parlement en de Raad vallende broeikasgasemissies voor elke lidstaat voor het jaar 2018 (PB L 408 van 4.12.2020, blz. 3-5)

Uitvoeringsbesluit (EU) 2019/2005 van de Commissie van 29 november 2019 betreffende de onder Beschikking nr. 406/2009/EG van het Europees Parlement en de Raad vallende broeikasgasemissies voor elke lidstaat voor het jaar 2017 (PB L 310 van 2.12.2019, blz. 56-58)

Uitvoeringsbesluit (EU) 2018/1855 van de Commissie van 27 november 2018 betreffende de onder Beschikking nr. 406/2009/EG van het Europees Parlement en de Raad vallende broeikasgasemissies voor elke lidstaat voor het jaar 2016 (PB L 302 van 28.11.2018, blz. 75-77)

Uitvoeringsbesluit (EU) 2017/2377 van de Commissie van 15 december 2017 betreffende de onder Beschikking nr. 406/2009/EG van het Europees Parlement en de Raad vallende broeikasgasemissies voor elke lidstaat voor het jaar 2015 (PB L 337 van 19.12.2017, blz. 80-82)

Uitvoeringsbesluit (EU) 2017/1015 van de Commissie van 15 juni 2017 betreffende de onder Beschikking nr. 406/2009/EG van het Europees Parlement en de Raad vallende broeikasgasemissies voor elke lidstaat voor het jaar 2014 (PB L 153 van 16.6.2017, blz. 38-40)

Uitvoeringsbesluit (EU) 2016/2132 van de Commissie van 5 december 2016 inzake de onder Beschikking nr. 406/2009/EG van het Europees Parlement en de Raad vallende broeikasgasemissies voor elke lidstaat voor het jaar 2013 (PB L 331 van6.12.2016, blz. 9-11)

Besluit 2013/162/EU van de Commissie van 26 maart 2013 tot vaststelling van de jaarlijkse emissieruimte van de lidstaten voor de periode 2013 tot en met 2020 overeenkomstig Beschikking nr. 406/2009/EG van het Europees Parlement en de Raad (PB L 90 van 28.3.2013, blz. 106-110)

Zie de geconsolideerde versie.

Uitvoeringsbesluit 2013/634/EU van de Commissie van 31 oktober 2013 inzake de aanpassingen van de jaarlijkse emissieruimte van de lidstaten voor de periode 2013 tot en met 2020 overeenkomstig Beschikking nr. 406/2009/EG van het Europees Parlement en de Raad (PB L 292 van 1.11.2013, blz. 19-22)

Laatste bijwerking 16.01.2024