9.4.2015   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 93/1

(1)

Deel II, titel I, hoofdstuk III, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 bevat voorschriften inzake een vergunningenstelsel voor het aanplanten van wijnstokken, waarbij de in deel II, titel I, hoofdstuk III, sectie IV bis, subsectie II, van Verordening (EG) nr. 1234/2007 (3) bedoelde overgangsregeling inzake aanplantrechten met ingang van 1 januari 2016 wordt ingetrokken en vervangen. In dit hoofdstuk zijn regels vastgesteld inzake de looptijd, het beheer en de controle van het vergunningenstelsel voor het aanplanten van wijnstokken en wordt de Commissie gemachtigd gedelegeerde handelingen vast te stellen met betrekking tot het beheer van het stelsel. De in deel II, titel I, hoofdstuk III, sectie IV bis, subsectie II, van Verordening (EG) nr. 1234/2007 bedoelde overgangsregeling inzake aanplantrechten blijft overeenkomstig artikel 230, lid 1, onder b), ii), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 van toepassing tot en met 31 december 2015.

(2)

In artikel 62 van Verordening (EU) nr. 1308/2013 is als algemene vereiste gesteld dat lidstaten een vergunning voor de aanplant van wijnstokken verlenen wanneer producenten die wijnstokken wensen te planten of te herplanten, bij hen een aanvraag indienen. In lid 4 van dat artikel is echter bepaald dat het vergunningenstelsel voor het aanplanten van wijnstokken niet geldt voor bepaalde oppervlakten, waardoor deze algemene vereiste daar niet van toepassing is. Er dienen regels te worden vastgesteld betreffende de voorwaarden voor de toepassing van die vrijstelling. De oppervlakten voor experimentele doeleinden of voor de teelt van moederplanten voor entstokken mogen enkel worden gebruikt voor de genoemde doeleinden zodat het nieuwe stelsel niet wordt omzeild, en de wijnbouwproducten van die oppervlakten mogen niet in de handel worden gebracht tenzij de lidstaten menen dat er geen risico op marktverstoring is. Met het oog op een vlotte overgang van de regeling inzake aanplantrechten naar het nieuwe vergunningenstelsel voor het aanplanten van wijnstokken, moet worden toegestaan dat de bestaande wijnbouwexperimenten en de bestaande teelt van moederplanten voor entstokken onder de nu geldende regels worden voortgezet. Deze vrijstelling moet ook gelden voor oppervlakten waarvan de opbrengst aan wijn of wijnproducten uitsluitend bestemd is voor consumptie door de wijnbouwer en zijn gezin, aangezien deze onder bepaalde voorwaarden niet tot marktverstoring leiden. Om dezelfde reden dient deze vrijstelling ook te gelden voor organisaties zonder commerciële activiteit die aan dezelfde voorwaarden voldoen. Ook oppervlakten die worden beplant door producenten die een bepaalde met wijnstokken beplante oppervlakte hebben verloren als resultaat van verplichte aankopen in het openbaar belang overeenkomstig de nationale wetgeving, dienen in aanmerking te komen voor de vrijstelling, aangezien het verlies van de met wijnstokken beplante grond in dergelijke gevallen buiten de wil van de producent ligt. Er dient echter te worden bepaald wat de maximale oppervlakte van de nieuw beplante grond mag zijn om te vermijden dat de algemene doelstellingen van het vergunningenstelsel voor het aanplanten van wijnstokken worden ondermijnd.

(3)

In artikel 64, leden 1 en 2, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 zijn voorschriften vastgesteld met betrekking tot het verlenen van vergunningen voor nieuwe aanplant alsook subsidiabiliteits- en prioriteitscriteria die de lidstaten kunnen toepassen. Voor sommige van deze subsidiabiliteits- en prioriteitscriteria dienen specifieke voorwaarden te worden vastgesteld om een gelijk speelveld te creëren voor de toepassing ervan en om te vermijden dat het vergunningenstelsel wordt omzeild door producenten aan wie een vergunning is toegekend. Bovendien dienen drie nieuwe criteria te worden toegevoegd: een nieuw subsidiabiliteitscriterium inzake misbruik van de bekendheid van beschermde geografische aanduidingen; een nieuw prioriteitscriterium ten voordele van producenten die de voorschriften van het stelsel naleven en binnen hun bedrijf geen wijngaarden hebben die niet meer worden gebruikt; en een nieuw prioriteitscriterium ten voordele van non-profitorganisaties met een maatschappelijk doel die door terrorisme of andere vormen van misdaad geconfisqueerde grond hebben gekregen. Het nieuwe subsidiabiliteitscriterium speelt in op de behoefte om de faam van specifieke geografische aanduidingen op dezelfde manier te beschermen als de faam van specifieke oorsprongsbenamingen en ervoor te zorgen dat deze aanduidingen niet worden bedreigd door nieuwe aanplant. Het eerste nieuwe prioriteitscriterium begunstigt bepaalde aanvragers op basis van hun achtergrond, namelijk als zij de voorschriften van het vergunningenstelsel naleven en geen vergunning aanvragen voor nieuwe aanplant als zij met wijnstokken beplante grond hebben die niet meer in gebruik is en in aanmerking komt voor een vergunning voor herbeplanting. Doel van het tweede nieuwe prioriteitscriterium is om non-profitorganisaties met een maatschappelijk doel die door terrorisme of andere vormen van misdaad geconfisqueerde grond hebben gekregen, te begunstigen en op die manier het gebruik voor maatschappelijke doeleinden van grond die het risico loopt uit gebruik te worden genomen, te bevorderen.

(4)

Gezien artikel 118 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 moeten de lidstaten, om rekening te houden met de natuurlijke en sociaaleconomische verschillen en met de verschillende groeistrategieën van de economische actoren in deze verschillende gebieden binnen een bepaald grondgebied, de mogelijkheid krijgen de in artikel 64, leden 1 en 2, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 bedoelde subsidiabiliteits- en prioriteitscriteria en de bij deze verordening toegevoegde nieuwe criteria op regionaal niveau op verschillende wijze toe te passen voor specifieke gebieden die in aanmerking komen voor een beschermde oorsprongsbenaming, voor specifieke gebieden die in aanmerking komen voor een beschermde geografische aanduiding of voor gebieden zonder geografische aanduiding. Dergelijke verschillen in de toepassing van deze criteria in de verschillende gebieden van een bepaald grondgebied moeten altijd gebaseerd zijn op de verschillen tussen deze gebieden.

(5)

Om te reageren tegen vormen van omzeiling die niet door deze handeling zijn voorzien, moeten de lidstaten maatregelen nemen om te vermijden dat de aanvragers van vergunningen de subsidiabiliteits- of prioriteitscriteria omzeilen, voor zover de acties van die aanvragers niet reeds onder de in deze verordening vastgestelde specifieke bepalingen tegen omzeiling van de specifieke subsidiabiliteits- en prioriteitscriteria vallen.

(6)

Op grond van artikel 66, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 kunnen wijnstokken waarvan de producent heeft beloofd ze te rooien, samengaan met nieuw aangeplante wijnstokken. Om onregelmatigheden te voorkomen moeten de lidstaten de mogelijkheid krijgen om met de gepaste middelen te waarborgen dat de belofte om te rooien wel degelijk wordt uitgevoerd, met inbegrip van de vereiste om een zekerheid te stellen bij het verlenen van een vergunning voor vervroegde herbeplanting. Daarnaast is het noodzakelijk te verduidelijken dat de wijnstokken die worden aangeplant op een oppervlakte waarvoor rooiing was beloofd, als niet-toegestaan worden beschouwd indien de rooiing niet binnen de bij die bepaling vastgestelde termijn van vier jaar wordt uitgevoerd.

(7)

Ingevolge artikel 66, lid 3, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 kunnen de lidstaten de herbeplanting op oppervlakten die in aanmerking komen voor de productie van wijn met beschermde oorsprongsbenamingen of beschermde geografische aanduidingen, beperken op basis van een aanbeveling van erkende en representatieve beroepsorganisaties. De gronden of redenen voor dergelijke beperkingen moeten worden bepaald om te verduidelijken wat de grenzen van hun toepassingsgebied zijn; daarbij moet de coherentie met het stelsel worden gegarandeerd en moet worden vermeden dat het stelsel kan worden omzeild. Er moet met name voor worden gezorgd dat de in artikel 66, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 vastgestelde automatische verlening van vergunningen voor herbeplantingen niet belet dat de lidstaten de mogelijkheid behouden om de afgifte van vergunningen overeenkomstig artikel 63, lid 2, onder b), en artikel 63, lid 3, te beperken voor specifieke oppervlakten. Evenwel dient te worden verduidelijkt dat bepaalde specifieke gevallen niet als omzeiling van het stelsel worden beschouwd.

(8)

Artikel 64 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 voorziet in administratieve sancties in geval van niet-naleving van de subsidiabiliteitscriteria, de verbintenissen of andere verplichtingen die voortvloeien uit de toepassing van de sectorale landbouwwetgeving. Met het oog op het afschrikkend effect moeten de lidstaten deze sancties kunnen aanpassen aan de commerciële waarde van de in de betrokken wijngaarden geproduceerde wijn. Overeenkomstig artikel 71, lid 4, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 dient omwille van het afschrikkende effect te worden voorzien in administratieve sancties voor niet-toegestane aanplant. De minimumwaarde van deze sancties dient overeen te stemmen met het gemiddelde jaarinkomen per hectare wijnbouwoppervlakte op Unieniveau, gemeten in brutomarge per hectare. Afhankelijk van de duur van de niet-naleving dient de sanctie gradueel toe te nemen, te beginnen vanaf deze minimumwaarde. In gebieden waar de op Unieniveau vastgestelde minimumwaarde lager ligt dan het gemiddelde jaarinkomen per hectare, moeten de lidstaten ook de mogelijkheid krijgen voor de producenten hogere minimumsancties toe te passen. Een dergelijke verhoging van de minimumwaarde van de sancties dient in verhouding te zijn tot het gemiddelde jaarinkomen per hectare voor het gebied waar de niet-toegestane wijnbouwoppervlakte ligt,

a)

verkrijgt de producent overeenkomstig artikel 64 of 68 van Verordening (EU) nr. 1308/2013 een vergunning voor de betrokken oppervlakte zodat de op deze oppervlakte verbouwde druiven en de op basis daarvan verkregen wijnbouwproducten in de handel kunnen worden gebracht; of

b)

rooit hij deze oppervlakte op eigen kosten overeenkomstig artikel 71, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1308/2013.

a)

de oppervlakte is niet groter dan 0,1 ha;

b)

de betrokken wijnbouwer produceert geen wijn of andere wijnbouwproducten voor commerciële doeleinden.

a)

de specifieke te herbeplanten oppervlakte in hetzelfde gebied van de beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding ligt als de gerooide oppervlakte en de herbeplanting met wijnstokken voldoet aan dezelfde specificaties inzake beschermde oorsprongsbenaming of geografische aanduiding als de gerooide oppervlakte;

b)

de herbeplanting bedoeld is voor de productie van wijn zonder geografische aanduiding op voorwaarde dat de aanvrager dezelfde verbintenissen aangaat als vastgesteld in punt 2 van de delen A en B van bijlage I bij deze verordening betreffende nieuwe aanplant.

a)

6 000 EUR per hectare wanneer de producent de volledige niet-toegestane aanplant rooit binnen de vier maanden vanaf de datum waarop hij in kennis is gesteld van de onregelmatigheid, als bedoeld in artikel 71, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1308/2013;

b)

12 000 EUR per hectare wanneer de producent de volledige niet-toegestane aanplant rooit in de loop van het eerste jaar na het verstrijken van de termijn van vier maanden;

c)

20 000 EUR per hectare wanneer de producent de volledige niet-toegestane aanplant rooit na afloop van het eerste jaar na het verstrijken van de termijn van vier maanden.