—

in België: de artikelen 5 tot en met 14 van de Wet van 16 juli 2004 houdende het Wetboek van internationaal privaatrecht;

—

in Bulgarije: artikel 4, lid 1, tweede alinea, van het Wetboek betreffende het internationaal privaatrecht;

—

in de Tsjechische Republiek: artikel 86 van Wet 99/1963 Sb., het Wetboek van burgerlijke rechtsvordering (občanský soudní řád), zoals gewijzigd;

—

in Duitsland: artikel 23 van het Wetboek van burgerlijke rechtsvordering (Zivilprozessordnung);

—

in Estland: artikel 86 van het Wetboek van burgerlijke rechtsvordering (tsiviilkohtumenetluse seadustik);

—

in Griekenland: artikel 40 van het Wetboek van burgerlijke rechtsvordering (Κώδικας πολιτικής δικονομίας);

—

in Frankrijk: de artikelen 14 en 15 van het Burgerlijk Wetboek (Code civil);

—

in Ierland: de bepalingen inzake de bevoegdheid gebaseerd op een het geding inleidend stuk dat wordt betekend of meegedeeld aan de verweerder die tijdelijk in Ierland verblijft;

—

in Italië: de artikelen 3 en 4 van Wet 218 van 31 mei 1995;

—

in Cyprus: artikel 21, lid 2, van de Wet op de rechterlijke organisatie (Wet 14 van 1960), zoals gewijzigd;

—

in Letland: artikel 27 en artikel 28, leden 3, 5, 6 en 9, van de Wet betreffende het burgerlijk procesrecht (Civilprocesa likums);

—

in Litouwen: artikel 31 van het Wetboek van burgerlijke rechtsvordering (Civilinio proceso kodeksas);

—

in Luxemburg: de artikelen 14 en 15 van het Burgerlijk Wetboek (Code civil);

—

in Hongarije: artikel 57 van Wetsdecreet nr. 13 van 1979 betreffende het internationaal privaatrecht (a nemzetközi magánjogról szóló 1979. évi 13. törvényerejű rendelet);

—

in Malta: de artikelen 742, 743 en 744 van het Wetboek van Organisatie en burgerlijke rechtsvordering — Cap. 12 (Kodiċi ta’ Organizzazzjoni u Proċedura Ċivili — Kap. 12) en artikel 549 van het Handelswetboek — Cap. 13 (Kodiċi tal-kummerċ — Kap. 13);

—

in Oostenrijk: artikel 99 van de Wet op de rechterlijke bevoegdheid (Jurisdiktionsnorm);

—

in Polen: de artikelen 1103 en 1110 van het Wetboek van burgerlijke rechtsvordering (Kodeks postępowania cywilnego), voor zover de bevoegdheid berust op de woonplaats van de verweerder in Polen, op de omstandigheid dat de verweerder in Polen goederen bezit, op de omstandigheid dat hij in Polen aanspraak maakt op eigendomsrechten, op de omstandigheid dat het voorwerp van het geschil zich in Polen bevindt of op de omstandigheid dat een van de partijen een Poolse burger is;

—

in Portugal: de artikelen 65 en 65 A van het Wetboek van burgerlijke rechtsvordering (Código de Processo Civil) en artikel 11 van het Wetboek van rechtsvordering in arbeidszaken (Código de Processo de Trabalho);

—

in Roemenië: de artikelen 148-157 van Wet nr. 105/1992 inzake betrekkingen betreffende het internationaal privaatrecht;

—

in Slovenië: artikel 48, lid 2, van de Wet betreffende het internationaal privaatrecht en de internationale privaatrechtelijke procesvoering (Zakon o medarodnem zasebnem pravu in postopku), juncto artikel 47, lid 2, van de Wet betreffende het burgerlijk procesrecht (Zakon o pravdnem postopku) en artikel 58 van de Wet betreffende het internationaal privaatrecht en de internationale privaatrechtelijke procesvoering (Zakon o medarodnem zasebnem pravu in postopku), juncto artikel 59 van de Wet betreffende het burgerlijk procesrecht (Zakon o pravdnem postopku);

—

in Slowakije: artikel 37 tot en met artikel 37e van Wet 97/1963 betreffende het internationaal privaatrecht en de internationale privaatrechtelijke procesvoering;

—

in Finland: het Wetboek van rechtsvordering (oikeudenkäymiskaari/rättegångsbalken), hoofdstuk 10, artikel 1, lid 1, tweede, derde en vierde zin;

—

in Zweden: hoofdstuk 10, artikel 3, eerste alinea, eerste zin, van het Wetboek van rechtsvordering (rättegångsbalken);

—

in het Verenigd Koninkrijk: de bepalingen inzake de bevoegdheid die berust op:

—

in België, de rechtbank van eerste aanleg, het „tribunal de première instance”, of het „erstinstanzliches Gericht”;

—

in Bulgarije, de „окръжния съд”;

—

in de Tsjechische Republiek, de „okresní soud” of „soudní exekutor”;

—

in Duitsland,

—

in Estland, de „maakohus”;

—

in Griekenland, de „Μονομελές Πρωτοδικείο”;

—

in Spanje, de „Juzgado de Primera Instancia”;

—

in Frankrijk,

—

in Ierland, de „High Court”;

—

in Italië, het „corte d’appello”;

—

in Cyprus, de „Επαρχιακό Δικαστήριο” of, in het geval van een beslissing inzake onderhoudsverplichtingen, de „Οικογενειακό Δικαστήριο”;

—

in Letland, de „rajona (pilsētas) tiesa”;

—

in Litouwen, de „Lietuvos apeliacinis teismas”;

—

in Luxemburg, de president van het „tribunal d’arrondissement”;

—

in Hongarije, de „megyei bíróság székhelyén működő helyi bíróság”, en in Boedapest, de „Budai Központi Kerületi Bíróság”;

—

in Malta, de „Prim’ Awla tal-Qorti Ċivili” of de „Qorti tal-Maġistrati ta’ Għawdex fil-ġurisdizzjoni superjuri tagħha” of, in het geval van een beslissing inzake onderhoudsverplichtingen, de „Reġistratur tal-Qorti” door tussenkomst van de „Ministru responsabbli għall-Ġustizzja”;

—

in Nederland, de voorzieningenrechter van de rechtbank;

—

in Oostenrijk, het „Bezirksgericht”;

—

in Polen, de „sąd okręgowy”;

—

in Portugal, het „Tribunal de Comarca”;

—

in Roemenië, het „Tribunal”;

—

in Slovenië, de „okrožno sodišče”;

—

in Slowakije, de „okresný súd”;

—

in Finland, de „käräjäoikeus/tingsrätt”;

—

in Zweden, de „Svea hovrätt”;

—

in het Verenigd Koninkrijk,

—

in België,

—

in Bulgarije, de „Апелативен съд – София”,

—

in de Tsjechische Republiek, het hof van beroep via de districtsrechtbank;

—

in Duitsland, het „Oberlandesgericht”;

—

in Estland, de „ringkonnakohus”;

—

in Griekenland, de „Εφετείο”;

—

in Spanje „el Juzgado de Primera Instancia” die de bestreden beslissing heeft gegeven opdat de „Audiencia Provincial” zich uitspreekt over het rechtsmiddel;

—

in Frankrijk,

—

in Ierland, de „High Court”;

—

in IJsland, de „heradsdomur”;

—

in Italië, het „corte d’appello”;

—

in Cyprus, de „Επαρχιακό Δικαστήριο” of, in het geval van een beslissing inzake onderhoudsverplichtingen, de „Οικογενειακό Δικαστήριο”;

—

in Letland, de „Apgabaltiesa” via de „rajona (pilsētas) tiesa”;

—

in Litouwen, de „Lietuvos apeliacinis teismas”;

—

in Luxemburg, het „Cour supérieure de Justice siégeant en matière d’appel civil”;

—

in Hongarije, de lokale rechtbank ter zetel van de hogere rechter (in Boedapest: de centrale districtsrechtbank van Buda); de beslissing over het rechtsmiddel wordt gegeven door de hogere rechter (in Boedapest: het hoofdstedelijk hof);

—

in Malta, de „Qorti ta’ l-Appell”, overeenkomstig de beroepsprocedure zoals bepaald in de „Kodiċi ta’ Organizzazzjoni u Proċedura Ċivili — Kap. 12” of, in het geval van een beslissing inzake onderhoudsverplichtingen gegeven door de „ċitazzjoni” voor de „Prim’ Awla tal-Qorti ivili jew il-Qorti tal-Maġistrati ta’ Għawdex fil-ġurisdizzjoni superjuri tagħha’”;

—

in Nederland,

—

in Oostenrijk, het „Landesgericht” via het „Bezirksgericht”;

—

in Polen, de „sąd apelacyjny” via de „sąd okręgowy”;

—

in Portugal, het „Tribunal da Relação” is het bevoegde gerecht. Het rechtsmiddel wordt overeenkomstig de nationale wetgeving ingesteld door indiening van een verzoekschrift bij de rechtbank die de bestreden beslissing heeft gegeven;

—

in Roemenië, de „Curte de Apel”;

—

in Slovenië, de „okrožno sodišče”;

—

in Slowakije, het hof van beroep via de districtsrechtbank tegen de beslissing waarvan beroep wordt ingesteld;

—

in Finland, de „hovioikeus/hovrätt”;

—

in Zweden, the „Svea hovrätt”;

—

in het Verenigd Koninkrijk,

—

in België, Griekenland, Spanje, Frankrijk, Italië, Luxemburg en Nederland: beroep in cassatie;

—

in Bulgarije, „обжалване пред Върховния касационен съд”;

—

in de Tsjechische Republiek, een „dovolání” en een „žaloba pro zmatečnost”;

—

in Duitsland, een „Rechtsbeschwerde”;

—

in Estland, een „kassatsioonikaebus”;

—

in Ierland, een beroep over een rechtsvraag bij de „Supreme Court”;

—

in IJsland, een beroep bij de „Hæstiréttur”;

—

in Cyprus, een beroep bij het Hooggerechtshof;

—

in Letland, een beroep bij de „Augstākās tiesas Senāts” via de „Apgabaltiesa”;

—

in Litouwen, beroep bij de „Lietuvos Aukščiausiasis Teismas”;

—

in Hongarije, „felülvizsgálati kérelem”;

—

in Malta, geen beroep bij een andere rechtbank; in het geval van een beslissing inzake onderhoudsverplichtingen de „Qorti ta’ l-Appell” overeenkomstig de in de „kodiċi ta’ Organizzazzjoni u Procedura Ċivili — Kap. 12” beschreven procedure;

—

in Oostenrijk, „Revisionsrekurs”;

—

in Polen, „skarga kasacyjna”;

—

in Portugal, beroep over een rechtsvraag;

—

in Roemenië, een „contestatie in anulare” of een „revizuire”;

—

in Slovenië, beroep bij de „Vrhovno sodišče Republike Slovenije”;

—

in Slowakije, de „dovolanie”;

—

in Finland, beroep bij de „korkein oikeus/högsta domstolen”;

—

in Zweden, beroep bij de „Högsta domstolen”;

—

in het Verenigd Koninkrijk, beroep over een rechtsvraag in slechts één hogere instantie.