Structuur van het financieringsinstrument

De risicodelende lening (risicodelende lening of financieringsinstrument) heeft de vorm van een leningenfonds dat wordt opgezet door een financiële intermediair met bijdragen uit het programma en van de financiële intermediair om een portefeuille van nieuwe leningen te financieren, met uitsluiting van de herfinanciering van bestaande leningen.

De risicodelende lening wordt verstrekt in het kader van een actie die deel uitmaakt van de prioritaire as, zoals omschreven in het programma dat wordt medegefinancierd door het desbetreffende ESI-fonds en zoals bedoeld in het kader van de ex-antebeoordeling die vereist is uit hoofde van artikel 37 van Verordening (EU) nr. 1303/2013.

Doel van het instrument

Het doel van het instrument is:

Het is niet de bedoeling dat de bijdrage uit het ESIF-programma aan de financiële intermediair andere door particuliere of publieke investeerders beschikbaar gestelde financiering verdringt.

Het ESIF-programma verstrekt financiering aan de financiële intermediair teneinde een portefeuille van nieuwe leningen aan kmo's op te bouwen en tegelijkertijd te delen in de verliezen/wanbetalingen en terugvorderingen in verband met de kmo-leningen in deze portefeuille per afzonderlijke lening en in verhouding tot de programmabijdrage aan het instrument.

In het geval van een structuur van een dakfonds draagt het dakfonds de bijdrage uit het ESIF-programma over aan de financiële intermediair.

Naast de bijdrage uit het ESIF-programma kan het dakfonds eigen middelen bijdragen die worden gecombineerd met de middelen van de financiële intermediair. In dit geval neemt het dakfonds een evenredig deel van de risicodeling tussen de verschillende bijdragen in de leningenportefeuille voor zijn rekening. Staatssteunregels moeten worden nageleefd wanneer de middelen die door het dakfonds worden bijgedragen staatsmiddelen zijn.

Gevolgen van staatssteun

De risicodelende lening wordt ontworpen als een staatssteun-vrij instrument, d.w.z. een marktconforme vergoeding voor de financiële intermediair, een volledige doorberekening van financiële voordelen door de financiële intermediair aan de eindontvangers en de toepassing van de de-minimisverordening op de verstrekte financiering aan de eindontvangers.

a)   Steun op het niveau van de financiële intermediair en het dakfonds is uitgesloten wanneer:

b)   Op het niveau van kmo's:

Op het niveau van kmo's is de lening in overeenstemming met de de-minimisvoorschriften.

Voor elke lening die is opgenomen in de portefeuille berekent de financiële intermediair het BSE met behulp van de volgende berekeningsmethode:

Berekening van het BSE = nominale bedrag van de lening (EUR) × (financieringskosten (standaardpraktijk) + risicokosten (standaardpraktijk) — vergoedingen in rekening gebracht door de managementautoriteit over de programmabijdrage aan de financiële intermediair) × gewogen gemiddelde looptijd van de lening (in jaren) × risicodelingstarief.

Wanneer het BSE wordt berekend aan de hand van de bovenstaande formule voor risicodelende leningen, wordt aan de vereiste als bedoeld in artikel 4 van de de-minimisverordening (1) geacht te zijn voldaan. Er is geen minimumvereiste voor onderpand.

Een toetsingsmechanisme zorgt ervoor dat het BSE dat is berekend met de bovenstaande formule niet lager is dan het BSE dat is berekend overeenkomstig artikel 4, lid 3, onder c), van de de-minimisverordening.

Het totale steunbedrag berekend op basis van het BSE mag niet meer dan 200 000 EUR bedragen over een fiscale periode van drie jaar, rekening houdend met de regels inzake cumulering voor eindontvangers van de de-minimisverordening.

Subsidies voor technische ondersteuning of andere subsidies verstrekt aan de eindontvanger worden gecumuleerd met het berekende BSE.

Met betrekking tot kmo's in de visserij- en aquacultuursector, voldoet de steun aan de relevante voorschriften van de de-minimisverordening voor de visserijsector.

Voor activiteiten die worden ondersteund door het Elfpo zijn algemene regels van toepassing.

Beleid inzake kredietverschaffing

a)   Uitbetaling door de managementautoriteit of het dakfonds aan de financiële intermediair:

Na ondertekening van een financieringsovereenkomst tussen de managementautoriteit en het dakfonds of de financiële intermediair draagt de desbetreffende managementautoriteit de publieke programmabijdragen over aan het dakfonds of de financiële intermediair die dergelijke bijdragen in een speciaal fonds voor risicodelende leningen stort. De overdracht vindt plaats in tranches met inachtneming van de maxima van artikel 41 van Verordening (EU) nr. 1303/2013.

De beoogde totale omvang van de kredietverlening en het rente-interval worden bevestigd in het kader van de ex-antebeoordeling overeenkomstig artikel 37 van Verordening (EU) nr. 1303/2013 en worden in aanmerking genomen bij de vaststelling van de aard van het instrument (roterend of niet-roterend instrument).

b)   Ontstaan van een portefeuille van nieuwe leningen:

De financiële intermediair is verplicht binnen een vooraf bepaalde beperkte periode een portefeuille van nieuwe subsidiabele leningen te initiëren naast zijn huidige leningactiviteiten, deels gefinancierd met de verstrekte middelen uit het programma, tegen het in de financieringsovereenkomst overeengekomen percentage van risicodeling.

Subsidiabele leningen voor kmo's (op basis van vooraf vastgestelde subsidiabiliteitscriteria op het niveau van afzonderlijke leningen en de portefeuille) worden automatisch opgenomen in de portefeuille door ten minste ieder kwartaal mededelingen inzake opname in te dienen.

De financiële intermediair voert een consistent kredietbeleid uit, met name met betrekking tot de diversificatie van de portefeuille, waardoor een goed beheer van de portefeuille en risicospreiding mogelijk is, terwijl tegelijkertijd wordt voldaan aan de toepasselijke normen van de financiële sector en het beleid afgestemd blijft op de financiële belangen en beleidsdoelstellingen van de managementautoriteit.

De identificatie, selectie, „due diligence”, documentatie en uitbetaling van de leningen aan de eindontvangers worden door de financiële intermediair verricht overeenkomstig zijn standaardprocedures en in overeenstemming met de beginselen van de desbetreffende financieringsovereenkomst.

c)   Hergebruik van middelen terugbetaald aan het financieringsinstrument:

Middelen die zijn terugbetaald aan het financieringsinstrument worden hergebruikt in het kader van hetzelfde financieringsinstrument (roterend binnen hetzelfde financieringsinstrument) of worden, na terugbetaling aan de managementautoriteit of het dakfonds, gebruikt overeenkomstig artikel 44 van Verordening (EU) nr. 1303/2013.

Wanneer de middelen roteren binnen hetzelfde financieringsinstrument worden de bedragen die kunnen worden toegeschreven aan de steun uit de ESI-fondsen en de bedragen die binnen het tijdskader voor investeringen zijn terugbetaald en/of teruggevorderd door de financiële intermediair uit leningen aan eindontvangers, in principe beschikbaar gesteld voor hergebruik binnen hetzelfde financieringsinstrument. Deze rotatiebenadering zoals bedoeld in de artikelen 44 en 45 van Verordening (EU) nr. 1303/2013 wordt opgenomen in de financieringsovereenkomst.

Indien de managementautoriteit of het dakfonds rechtstreeks wordt terugbetaald, vindt de terugbetaling regelmatig plaats en weerspiegelt deze i) de aflossingen op de hoofdsom (op pro rata-basis op basis van het percentage voor risicodeling), ii) de teruggevorderde bedragen en de aftrek van verliezen (op basis van het percentage voor risicodeling) van de kmo-leningen en iii) eventuele rentebetalingen. Deze middelen moeten worden gebruikt overeenkomstig de artikelen 44 en 45 van Verordening (EU) nr. 1303/2013.

d)   Alsnog geïnde bedragen:

De financiële intermediair onderneemt stappen voor terugvordering met betrekking tot elke niet (volledig) terugbetaalde kmo-lening gefinancierd door het financieringsinstrument, overeenkomstig de interne richtsnoeren en procedures.

De door de financiële intermediair teruggevorderde en geïnde bedragen (na aftrek van de kosten voor terugvordering en executie, indien van toepassing) worden evenredig aan de risicodeling tussen de financiële intermediair en de managementautoriteit toegewezen.

e)   Overige:

Rente en andere voordelen als gevolg van steun uit de ESI-fondsen aan financieringsinstrumenten worden gebruikt overeenkomstig artikel 43 van Verordening (EU) nr. 1303/2013.

Prijsbeleid

Bij het voorstellen van de prijzen legt de financiële intermediair een prijsbeleid en de methode om te zorgen voor de volledige doorberekening van het financieel voordeel van de publieke programmabijdrage aan de in aanmerking komende kmo's voor. Het prijsbeleid en de methode omvatten de volgende elementen:

Programma-bijdrage aan het financierings-instrument: bedrag en percentage (productgegevens)

Het daadwerkelijke percentage van risicodeling, de publieke programmabijdrage en de rente op leningen worden gebaseerd op de resultaten van de ex-antebeoordeling, en zijn zodanig dat ervoor wordt gezorgd dat het voordeel voor de eindontvangers in overeenstemming is met de de-minimisregel.

De omvang van de beoogde portefeuille van risicodelende leningen wordt bevestigd in het kader van de ex-antebeoordeling die de steun aan het financieringsinstrument rechtvaardigt (artikel 37 van Verordening (EU) nr. 1303/2013), en houdt rekening met de rotatiebenadering van het instrument (indien van toepassing). De samenstelling van de beoogde portefeuille van leningen wordt zodanig vastgesteld dat de spreiding van de risico's wordt gewaarborgd.

De risicodelende lening en het percentage van risicodeling moeten worden vastgesteld om de kloof te dichten die bij de ex-antebeoordeling is geëvalueerd en moeten in ieder geval voldoen aan de voorwaarden van deze lijst.

Het percentage van risicodeling dat is overeengekomen met de financiële intermediair bepaalt voor elke subsidiabele lening die in de portefeuille is opgenomen het deel van de hoofdsom van de subsidiabele lening dat door het programma wordt gefinancierd.

Het percentage van risicodeling dat met de financiële intermediair is overeengekomen, bepaalt de blootstelling aan verliezen die door de financiële intermediair en uit de programmabijdrage moeten worden gedekt.

Programma-bijdrage aan het financierings-instrument (activiteiten)

De portefeuille die door het instrument voor risicodelende leningen wordt gefinancierd omvat alleen nieuwe leningen aan kmo's, met uitsluiting van de herfinanciering van bestaande leningen. De criteria voor opneming in de portefeuille worden bepaald overeenkomstig de EU-wetgeving (bv. Verordening (EU) nr. 1303/2013 en de fondsspecifieke voorschriften), programmavoorschriften en nationale bepalingen inzake subsidiabiliteit en met de financiële intermediair, met als doel het bereiken van een groot aantal eindontvangers en het zorgen voor voldoende diversificatie van de portefeuille. De financiële intermediair dient over een redelijke inschatting van het risicoprofiel van de portefeuille te beschikken. Deze criteria weerspiegelen de marktomstandigheden en -praktijken in de desbetreffende lidstaat of regio.

Aansprakelijk-heid van de management-autoriteit

De aansprakelijkheid van de managementautoriteit met betrekking tot het financieringsinstrument is zoals omschreven in artikel 6 van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 480/2014.

De verliezen die worden gedekt zijn verschuldigde hoofdsommen, te betalen en uitstaande rente en standaardrente (met uitzondering van boeten voor te late betalingen en andere kosten en uitgaven).

Tijdsduur

De leenperiode van het financieringsinstrument wordt zodanig vastgesteld dat de programmabijdrage, als bedoeld in artikel 42 van Verordening (EU) nr. 1303/2013, wordt gebruikt voor leningen die voor 31 december 2023 worden uitbetaald aan eindontvangers.

Er wordt aanbevolen dat de typische duur van het creëren van de portefeuille wordt vastgesteld op maximaal vier jaar vanaf de datum van ondertekening van de financieringsovereenkomst (tussen de managementautoriteit of het dakfonds en de financiële intermediair).

Kredietverlening en risicodeling op het niveau van de financiële intermediair (afstemming van de belangen)

De afstemming van de belangen tussen de managementautoriteit en de financiële intermediair wordt als volgt bereikt:

Het verwachte percentage van risicodeling wordt vastgesteld op basis van de resultaten van de ex-antebeoordeling die de steun voor het financieringsinstrument rechtvaardigt.

In aanmerking komende financiële intermediairs

Publieke en particuliere organen gevestigd in een lidstaat die wettelijk bevoegd zijn om leningen aan bedrijven te verstrekken die actief zijn binnen de jurisdictie van het programma dat een bijdrage levert aan het financieringsinstrument. Dergelijke instanties zijn financiële instellingen en, in voorkomend geval, microfinancieringsinstellingen of andere instellingen die bevoegd zijn om leningen te verstrekken.

Subsidiabiliteit van de eindontvangers

De eindontvangers zijn subsidiabel uit hoofde van de EU- en nationale wetgeving, het desbetreffende programma en de financieringsovereenkomst. Aan de volgende subsidiabiliteitscriteria moet worden voldaan op de datum van ondertekening van de lening:

Bovendien moeten eindontvangers op het tijdstip van de investering en tijdens de terugbetaling van de lening een statutaire zetel hebben in een lidstaat en moeten hun economische activiteiten waarvoor de lening is verstrekt, plaatsvinden in de desbetreffende lidstaat en regio/jurisdictie van het ESIF-programma.

Kenmerken van het product voor eindontvangers

De financiële intermediair verstrekt leningen aan de eindontvangers die bijdragen aan de doelstelling van het programma en die worden medegefinancierd door het programma in het kader van het instrument voor risicodelende leningen. De voorwaarden van deze leningen worden gebaseerd op de ex-antebeoordeling, zoals bedoeld in artikel 37 van Verordening (EU) nr. 1303/2013.

De leningen worden uitsluitend gebruikt voor de volgende toegestane doeleinden:

Aan de volgende subsidiabiliteitscriteria moet te allen tijde worden voldaan door leningen die zijn opgenomen in de portefeuille:

Verslaglegging en beoogde resultaten

Financiële intermediairs voorzien de managementautoriteit of het dakfonds ten minste eenmaal per kwartaal van informatie in een gestandaardiseerde vorm en omvang.

Dit verslag omvat alle voor de managementautoriteit relevante elementen om te voldoen aan de voorwaarden van artikel 46 van Verordening (EU) nr. 1303/2013.

Lidstaten voldoen ook aan hun rapportageverplichtingen overeenkomstig de de-minimisverordening.

De indicatoren moeten worden afgestemd op de specifieke doelstellingen van de relevante prioriteit van het ESIF-programma voor de financiering van het financieringsinstrument en op de verwachte resultaten van de ex-antebeoordeling. Zij worden voor het instrument voor risicodelende leningen ten minste eenmaal per kwartaal gemeten en gerapporteerd en ten minste in overeenstemming gebracht met de eisen van de verordening. Naast de gemeenschappelijke indicatoren van de prioritaire as van het ESIF-programma (toename van de werkgelegenheid, het aantal kmo's, …) zijn andere indicatoren:

Evaluatie van het economische voordeel van de programma-bijdrage

De financiële intermediair verlaagt de totale effectieve rente (en wanneer nodig het onderpand) ten laste van de eindontvangers voor elke in aanmerking komende lening die is opgenomen in de portefeuille, als weerspiegeling van de gunstige voorwaarden ten aanzien van de financiering en risicodeling van de risicodelende lening.

Het volledige financiële voordeel van de publieke programmabijdrage aan het instrument wordt doorberekend aan de eindontvangers in de vorm van een renteverlaging. De financiële intermediair houdt toezicht op en brengt verslag uit over het BSE voor eindontvangers als bedoeld in het onderdeel over staatssteun. Dit beginsel komt tot uiting in de financieringsovereenkomst tussen de managementautoriteit of het dakfonds en de financiële intermediair.

Structuur van het financierings-instrument

De geplafonneerde portefeuillegarantie voorziet in de dekking van kredietrisico's voor afzonderlijke leningen tot een maximum verliesbedrag (de limiet), om een portefeuille van nieuwe leningen voor kmo's te creëren.

De geplafonneerde portefeuillegarantie wordt geboden door de managementautoriteit in het kader van de actie die deel uitmaakt van de prioritaire as, zoals bedoeld in het programma dat wordt medegefinancierd door de Europese structuur- en investeringsfondsen (ESIF) en zoals bedoeld in de context van de ex-antebeoordeling die vereist is uit hoofde van artikel 37 van Verordening (EU) nr. 1303/2013.

Doel van het instrument

Het doel van het instrument is:

De ESIF-programmabijdrage van de managementautoriteit heeft de vorm van een garantiefonds dat wordt beheerd door een financiële intermediair. Het is niet de bedoeling dat deze bijdrage in de plaats komt van garanties van andere publieke of particuliere investeerders.

Het garantiefonds dat wordt beheerd door de financiële intermediair verplicht zich tot het verstrekken van middelen uit het ESIF-programma aan de financiële instellingen die portefeuilles van nieuwe leningen opbouwen in het geval van wanbetaling van de eindontvangers.

In het geval van een structuur van een dakfonds, draagt het dakfonds de bijdrage uit het ESIF-programma over aan de financiële intermediair.

Het instrument voor de geplafonneerde garantie wordt uitgevoerd om een portefeuille van nieuwe leningen te dekken die is opgezet door één of meer financiële instellingen.

De financiële instellingen die portefeuilles van nieuwe leningen opzetten, rekenen op een gedeeltelijke garantie die de verliezen tot een maximum bedrag dekt bij het verstrekken van leningen aan in aanmerking komende kmo's.

Het financiële voordeel van de garantie moet worden doorberekend aan de eindontvangers (bijvoorbeeld in de vorm van een verlaging van de rente op de lening of/en een verlaging van het onderpand, maar altijd met doorberekening van het volledige financiële voordeel van de publieke programmabijdrage aan de eindontvangers).

Gevolgen van staatssteun

De geplafonneerde portefeuillegarantie wordt ontworpen als een staatssteun-vrij instrument, d.w.z. marktconform op het niveau van de financiële intermediair die de garantie beheert en met financiële instellingen die portefeuilles van nieuwe leningen en steun voor eindontvangers opbouwen in overeenstemming met de toepasselijke de-minimisverordening.

a)   Op het niveau van het dakfonds, de financiële intermediair die het garantiefonds beheert en de financiële instellingen die portefeuilles van nieuwe leningen opbouwen, is steun uitgesloten wanneer:

De garantie moet worden gekoppeld aan een specifieke financiële transactie, voor een vast maximumbedrag en een beperkte periode.

b)   Op het niveau van de eindontvangers:

Op het niveau van kmo's is de gegarandeerde lening in overeenstemming met de de-minimisvoorschriften.

Voor elke lening die is opgenomen in de gegarandeerde portefeuille, berekent de financiële intermediair het BSE met behulp van de volgende berekeningsmethode:

Berekening van het BSE = nominale bedrag van de lening (EUR) × risicokosten (standaardpraktijk) × garantiepercentage × limiet garantiepercentage × gewogen gemiddelde looptijd van de lening (in jaren).

Het totale steunbedrag berekend op basis van het BSE mag niet meer dan 200 000 EUR bedragen over een fiscale periode van drie jaar, rekening houdend met de regels inzake cumulering voor eindontvangers van de de-minimisverordening.

Wanneer het BSE wordt berekend aan de hand van de bovenstaande formule voor een instrument voor de geplafonneerde portefeuillegarantie, wordt aan de vereiste als bedoeld in artikel 4 van de de-minimisverordening (1) geacht te zijn voldaan.

Een toetsingsmechanisme zorgt ervoor dat het BSE dat is berekend met de bovenstaande formule niet lager is dan het BSE dat is berekend overeenkomstig artikel 4, lid 6, onder c), van de de-minimisverordening.

Subsidies voor technische ondersteuning of andere subsidies verstrekt aan de eindontvanger worden gecumuleerd met het berekende BSE.

Met betrekking tot kmo's in de visserij- en aquacultuursector, voldoet de steun aan de relevante voorschriften van de de-minimisverordening voor de visserijsector.

Voor activiteiten die worden ondersteund door het Elfpo zijn algemene regels van toepassing.

Garantiebeleid

a)   Overdracht van de managementautoriteit aan de financiële intermediair:

Na ondertekening van een financieringsovereenkomst tussen de managementautoriteit en het dakfonds of de financiële intermediair draagt de desbetreffende managementautoriteit de programmabijdragen over aan het dakfonds of de financiële intermediair die dergelijke bijdragen in een speciaal garantiefonds stort. De overdracht vindt plaats in tranches met inachtneming van de maxima van artikel 41 van Verordening (EU) nr. 1303/2013.

b)   Ontstaan van een portefeuille van nieuwe leningen:

De financiële instellingen zijn verplicht binnen een vooraf vastgestelde beperkte periode portefeuilles van nieuwe kmo-leningen op te bouwen. Nieuw verstrekte kmo-leningen worden deels gedekt door de programmabijdrage per afzonderlijke lening en tot een bepaald bedrag (maximum). In aanmerking komende kmo-leningen worden automatisch opgenomen in de portefeuille, wanneer voldaan is aan een vooraf vastgestelde reeks opnamecriteria voor de lening.

De opneming van kmo-leningen vindt automatisch plaats na ontvangst door de financiële intermediair die het garantiefonds beheert van een mededeling inzake opname die ten minste elk kwartaal wordt ingediend tot het einde van de desbetreffende opnameperiode.

De financiële instellingen voeren een consistent kredietbeleid uit met betrekking tot de diversificatie van de portefeuille, waardoor een goed beheer van de portefeuille en risicospreiding mogelijk is, terwijl tegelijkertijd wordt voldaan aan de toepasselijke normen van de sector en het beleid passend blijft ten aanzien van de financiële belangen en beleidsdoelstellingen van de managementautoriteit.

De identificatie, selectie, „due diligence”, documentatie en uitbetaling van de leningen aan de eindontvangers worden uitgevoerd door de financiële instellingen overeenkomstig hun standaardprocedures en in overeenstemming met de beginselen die zijn vastgesteld in de overeenkomst tussen de financiële intermediair en de financiële instelling die een portefeuille van nieuwe leningen opbouwt.

c)   Dekking van verlies:

De geplafonneerde portefeuillegarantie dekt verliezen van de financiële instellingen met betrekking tot elke niet tijdig terugbetaalde, in aanmerking komende kmo-lening overeenkomstig het garantiepercentage, met een maximumpercentage van 80 %.

Het totaal aan verliezen die worden gedekt door de geplafonneerde portefeuillegarantie in verband met de portefeuille van in aanmerking komende kmo-leningen, overschrijdt het maximumbedrag niet.

Het maximumbedrag, dat de maximale aansprakelijkheid is uit hoofde van dit instrument, is de omvang van de beoogde leningenportefeuille maal het garantiepercentage en het maximale garantiepercentage.

Het maximale garantiepercentage wordt bepaald in het kader van de ex-anterisicobeoordeling overeenkomstig artikel 42, lid 1, onder b), van Verordening (EU) nr. 1303/2013, en artikel 8 van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 480/2014.

De verliezen die worden gedekt zijn verschuldigde hoofdsommen, te betalen en uitstaande rente en standaardrente (met uitzondering van late betalingen, vergoedingen en andere kosten en uitgaven).

d)   Betaling van de garantie:

Na het ontstaan van een verlies in verband met een wanbetaling, verricht de financiële intermediair die het garantiefonds beheert normaal gesproken binnen zestig dagen garantiebetalingen aan de financiële instelling die onder de garantie valt.

Prijs- en onderpandbeleid

De financiële intermediair legt een methode voor die de volledige doorberekening van het financieel voordeel van de publieke programmabijdrage aan de in aanmerking komende kmo's waarborgt. De financiële instelling heeft een prijs- en onderpandbeleid dat in overeenstemming is met de methode. Het prijs- en onderpandbeleid en de methode omvatten de volgende elementen:

Garantie voor financiële instellingen: bedrag en percentage (productgegevens)

De geplafonneerde portefeuillegarantie voldoet aan de voorwaarden van artikel 8 van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 480/2014.

Het maximale garantiepercentage wordt bepaald in het kader van de ex-anterisicobeoordeling overeenkomstig artikel 42, lid 1, onder b), van Verordening (EU) nr. 1303/2013, en artikel 8 van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 480/2014 en is in geen geval hoger dan 25 %. De garantie kan verwachte en onverwachte verliezen dekken.

De vermenigvuldigingsfactor van de uit de programmabijdrage gefinancierde garantie wordt als volgt gedefinieerd:

Vermenigvuldigingsfactor = (1/garantiepercentage) × (1/maximaal garantiepercentage).

De vermenigvuldigingsfactor is gebaseerd op de ex-antebeoordeling en gelijk aan of hoger dan vijf.

De omvang van de beoogde portefeuille die deels wordt gedekt door de garantie wordt gebaseerd op de resultaten van de ex-antebeoordeling die de steun aan het financieringsinstrument rechtvaardigt (artikel 37 van Verordening (EU) nr. 1303/2013) en houdt rekening met de rotatiebenadering van het instrument (indien van toepassing). De samenstelling van de beoogde portefeuille van leningen wordt zodanig vastgesteld dat de spreiding van de risico's wordt gewaarborgd.

Garantie voor financiële instellingen (activiteiten)

De portefeuille van leningen die door het garantie-instrument wordt gegarandeerd, omvat nieuwe leningen aan eindontvangers, met uitsluiting van de herfinanciering van bestaande leningen. De criteria voor opname in de portefeuille worden bepaald overeenkomstig de EU-wetgeving (bijvoorbeeld Verordening (EU) nr. 1303/2013 en de fondsspecifieke voorschriften), programmavoorschriften en nationale bepalingen inzake subsidiabiliteit en met de financiële intermediair, met als doel het bereiken van een groot aantal eindontvangers en het zorgen voor voldoende diversificatie van de portefeuille. Financiële instellingen dienen over een redelijke inschatting van het risicoprofiel van de portefeuille (bijvoorbeeld de concentratiegrenswaarde per sector) te beschikken. Deze criteria weerspiegelen de marktomstandigheden en -praktijken in het desbetreffende land of de desbetreffende regio.

De financiële instelling maakt vooraf een raming van het invorderingspercentage dat wordt gebruikt voor de berekening van het bedrag dat naar verwachting zal worden teruggevorderd van debiteuren in de portefeuille, hetgeen van invloed is op de evaluatie van het maximale garantiepercentage.

Aansprakelijk-heid van de management-autoriteit

De aansprakelijkheid van de managementautoriteit met betrekking tot het financieringsinstrument is zoals omschreven in artikel 6 van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 480/2014.

Een wanbetaling ten aanzien van een lening aan een eindontvanger betekent dat i) de financiële instelling te allen tijde kan bewijzen (handelend overeenkomstig haar interne procedures en zoals blijkt uit haar financiële en reguliere verslaglegging) dat een eindontvanger waarschijnlijk niet zal kunnen voldoen aan zijn betalingsverplichting, of ii) een eindontvanger ten minste gedurende 90 opeenvolgende kalenderdagen niet heeft voldaan aan enige betalingsverplichting uit hoofde van de relevante kmo-lening.

Tijdsduur

De garantieperiode van het financieringsinstrument wordt op een zodanige manier vastgesteld dat ervoor wordt gezorgd dat de programmabijdrage, als bedoeld in artikel 42 van Verordening (EU) nr. 1303/2013, wordt gebruikt voor garanties die uiterlijk op 31 december 2023 worden uitbetaald aan eindontvangers.

Er wordt aanbevolen dat de typische duur van het creëren van de portefeuille van gegarandeerde leningen wordt vastgesteld op maximaal vier jaar vanaf de datum van ondertekening van de financieringsovereenkomst (tussen de managementautoriteit of het dakfonds en de financiële intermediair).

Risicodeling op FI-niveau (afstemming van de belangen)

De afstemming van de belangen tussen de managementautoriteit, de financiële intermediair en de financiële instellingen wordt als volgt bereikt:

In aanmerking komende financiële intermediairs en financiële instellingen

Financiële intermediairs zijn publieke en particuliere organen gevestigd in een lidstaat die wettelijk bevoegd zijn om garanties op leningen te verstrekken aan bedrijven die actief zijn binnen de jurisdictie van het programma dat een bijdrage levert aan het financieringsinstrument.

Financiële instellingen zijn publieke en particuliere organen gevestigd in een lidstaat die wettelijk bevoegd zijn om leningen te verstrekken aan bedrijven die actief zijn binnen de jurisdictie van het programma dat een bijdrage levert aan het financieringsinstrument. Dergelijke organen zijn financiële instellingen en, in voorkomend geval, microfinancieringsinstellingen of andere instellingen die bevoegd zijn om leningen te verstrekken.

Subsidiabiliteit van de eindontvanger(s)

De eindontvangers zijn subsidiabel uit hoofde van de EU- en nationale wetgeving, het desbetreffende programma en de financieringsovereenkomst. De eindontvangers voldoen aan de volgende subsidiabiliteitscriteria op de datum van het document dat het bewijs is van de desbetreffende kmo-garantie, dat wil zeggen, de garantieverbintenis:

Bovendien moeten eindontvangers op het tijdstip van de investering en tijdens de terugbetaling van de gegarandeerde lening een statutaire zetel hebben in een lidstaat en moeten hun economische activiteiten waarvoor de gegarandeerde lening is verstrekt plaatsvinden in de desbetreffende lidstaat en regio/jurisdictie van het ESIF-programma.

Kenmerken van het product voor eindontvangers

De financiële instelling verstrekt leningen aan eindontvangers die bijdragen aan de doelstelling van het programma en die worden gegarandeerd door het programma uit hoofde van de portefeuille met garantielimiet. De voorwaarden van de garanties en de leningen worden gebaseerd op de ex-antebeoordeling, zoals bedoeld in artikel 37, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1303/2013.

De leningen worden uitsluitend gebruikt voor de volgende toegestane doeleinden:

Aan de volgende subsidiabiliteitscriteria moet te allen tijde worden voldaan door leningen die zijn opgenomen in de portefeuille:

Verslaglegging en beoogde resultaten

Financiële intermediairs voorzien de managementautoriteit of het dakfonds ten minste eenmaal per kwartaal van informatie in een gestandaardiseerde vorm en omvang.

Dit verslag omvat alle voor de managementautoriteit relevante elementen om te voldoen aan de bepalingen van artikel 46 van Verordening (EU) nr. 1303/2013.

Lidstaten voldoen ook aan hun rapportageverplichtingen overeenkomstig de de-minimisverordening.

De indicatoren moeten worden afgestemd op de specifieke doelstellingen van de relevante prioriteit van het ESIF-programma voor de financiering van het financieringsinstrument en op de verwachte resultaten van de ex-antebeoordeling. Zij worden voor het garantiefonds ten minste eenmaal per kwartaal gemeten en gerapporteerd en ten minste in overeenstemming gebracht met de eisen van de verordening. Naast de gemeenschappelijke indicatoren van de prioritaire as van het ESIF-programma (toename van de werkgelegenheid, het aantal kmo's, …) zijn andere indicatoren:

Evaluatie van het economische voordeel van de programma-bijdrage

Het financiële voordeel van de publieke programmabijdrage aan het instrument wordt volledig doorberekend aan de eindontvangers (het voordeel van de garantie).

Het financiële voordeel voor de in aanmerking komende kmo's wordt aangetoond met een verlaging van de totale rente die wordt verlangd door de financiële instelling en/of een verlaging van het onderpand voor een dergelijke kmo-lening.

De financiële intermediair houdt toezicht op en brengt verslag uit over het BSE voor eindontvangers als bedoeld in het onderdeel over staatssteun.

Dit beginsel komt tot uiting in de overeenkomsten tussen de managementautoriteit of het dakfonds en de financiële intermediairs en tussen de financiële intermediairs en de financiële instellingen die portefeuilles van nieuwe leningen opbouwen.

Structuur van het financierings-instrument

De renovatielening heeft de vorm van een leningenfonds dat wordt opgezet door een financiële intermediair met bijdragen uit het programma en een bijdrage van de financiële intermediair zelf om een portefeuille van nieuw verstrekte leningen te financieren, met uitsluiting van herfinanciering van bestaande leningen.

De renovatielening wordt verstrekt in het kader van de actie die deel uitmaakt van de prioritaire as, zoals omschreven in het programma dat wordt gefinancierd door de ESI-fondsen en zoals bedoeld in het kader van de ex-antebeoordeling die vereist is uit hoofde van artikel 37 van Verordening (EU) nr. 1303/2013.

Doel van het instrument

Het doel van het instrument is het aanbieden van preferentiële leningen aan natuurlijke personen, rechtspersonen of onafhankelijke beroepsbeoefenaars die eigenaar zijn van gebouwen (appartementen, sociale huisvesting of individuele huishoudens), alsook beheerders of andere juridische entiteiten die namens en ten behoeve van eigenaren handelen om renovatiewerkzaamheden uit te voeren die in aanmerking komen voor steun uit de ESI-fondsen.

Het is niet de bedoeling dat de bijdrage uit het ESIF-programma van de managementautoriteit aan een financiële intermediair andere door particuliere of publieke investeerders beschikbaar gestelde financiering verdringt.

Het ESIF-programma verstrekt financiering aan de financiële intermediair teneinde een portefeuille van nieuwe leningen op te bouwen en tegelijkertijd te delen in de verliezen/wanbetalingen en terugvorderingen in verband met de leningen in deze portefeuille per afzonderlijke lening en in dezelfde verhouding als de programmabijdrage aan het instrument.

In het geval van een structuur van een dakfonds draagt het dakfonds de bijdrage uit het ESIF-programma over aan de financiële intermediair.

Naast de bijdrage uit het ESIF-programma kan het dakfonds eigen middelen bijdragen die worden gecombineerd met de middelen van de financiële intermediair. In dit geval neemt het dakfonds een evenredig deel van de risicodeling tussen de verschillende bijdragen in de leningenportefeuille voor zijn rekening. Staatssteunregels moeten ook ten aanzien van dergelijke middelen worden nageleefd, als dat publieke middelen zijn.

Gevolgen van staatssteun

De renovatielening wordt ontworpen als een staatssteun-vrij instrument, d.w.z. een marktconforme vergoeding voor de financiële intermediair, een volledige doorberekening van financiële voordelen door de financiële intermediair aan de eindontvangers en de toepassing van de de-minimisverordening op de verstrekte financiering aan de eindontvangers.

a)   Steun op het niveau van de financiële intermediair en het dakfonds is uitgesloten wanneer:

b)   Steun op het niveau van een entiteit die optreedt namens de eigenaren (d.w.z. natuurlijke en rechtspersonen, onafhankelijke beroepsbeoefenaren die gebouwen bezitten, beheerders en andere juridische entiteiten):

Steun op het niveau van een entiteit die optreedt namens eigenaren is uitgesloten wanneer:

c)   Op het niveau van eigenaren die wel of niet een economische activiteit uitvoeren (rechtspersoon of onafhankelijke beroepsbeoefenaren, verhuurders en eigenaren die hernieuwbare energie installeren en een deel van de geproduceerde energie leveren aan het net):

Eigenaren die natuurlijke personen zijn en niet als onderneming worden beschouwd omdat zij geen economische activiteit uitvoeren, worden niet beschouwd als ontvangers van staatssteun.

Eigenaren die een economische activiteit uitvoeren zijn een „onderneming” en zijn onderworpen aan de staatssteunregels. Dit is in het bijzonder het geval wanneer zij verhuurders zijn (verhuren is een economische activiteit) en wanneer, in het geval van het installeren van hernieuwbare energie, een deel van de geproduceerde hernieuwbare energie aan het net wordt geleverd (het leveren van energie aan het net wordt beschouwd als economische activiteit).

Op het niveau van eigenaren met een economische activiteit, voldoet de steun aan de de-minimisvoorschriften.

Voor elke lening die is opgenomen in de portefeuille met betrekking tot eigenaren met een economische activiteit, berekent de financiële intermediair het BSE met behulp van de volgende berekeningsmethode:

Berekening van het BSE = nominale bedrag van de lening (EUR) × (financieringskosten (standaardpraktijk) + risicokosten (standaardpraktijk) – vergoedingen in rekening gebracht door de managementautoriteit over de programmabijdrage aan de financiële intermediair) × gewogen gemiddelde looptijd van de lening (in jaren) × risicodelingstarief.

Wanneer het BSE wordt berekend aan de hand van de bovenstaande formule voor het instrument voor renovatieleningen wordt aan de vereiste als bedoeld in artikel 4 van de de-minimisverordening (1) geacht te zijn voldaan. Er is geen minimumvereiste voor onderpand.

Een toetsingsmechanisme zorgt ervoor dat het BSE dat is berekend met de bovenstaande formule niet lager is dan het BSE dat is berekend overeenkomstig artikel 4, lid 3, onder c), van de de-minimisverordening.

Het totale steunbedrag berekend op basis van het BSE mag niet meer dan 200 000 EUR bedragen over een fiscale periode van drie jaar, rekening houdend met de regels inzake cumulering voor eindontvangers van de de-minimisverordening.

Subsidies voor technische ondersteuning of andere subsidies verstrekt aan de eindontvanger worden gecumuleerd met het berekende BSE.

Beleid inzake krediet-verschaffing

a)   Uitbetaling door de managementautoriteit of het dakfonds aan de financiële intermediair:

Na ondertekening van een financieringsovereenkomst tussen de managementautoriteit en het dakfonds of de financiële intermediair, draagt de desbetreffende managementautoriteit de overheidsbijdragen van het programma over aan het dakfonds of de financiële intermediair die dergelijke bijdragen in een speciaal fonds voor renovatieleningen stort. De overdracht vindt plaats in tranches met inachtneming van de maxima van artikel 41 van Verordening (EU) nr. 1303/2013.

De beoogde totale omvang van de kredietverlening en het rente-interval worden bevestigd in het kader van de ex-antebeoordeling overeenkomstig artikel 37 van Verordening (EU) nr. 1303/2013 en worden in aanmerking genomen bij de vaststelling van de aard van het instrument (roterend of niet-roterend instrument).

De maximale risicodeling van het financieringsinstrument voor de eindontvangers bedraagt 85 % (dat wil zeggen: ten minste 15 % wordt verstrekt uit de eigen middelen van de financiële intermediair).

b)   Ontstaan van een portefeuille van nieuwe leningen:

De financiële intermediair is verplicht binnen een vooraf bepaalde beperkte periode een portefeuille van nieuwe leningen te initiëren die worden gefinancierd overeenkomstig het percentage van risicodeling dat is overeengekomen in de financieringsovereenkomst (d.w.z. gefinancierd uit i) de programmabijdrage en ii) de eigen middelen van de financiële intermediair).

Vooraf op basis van subsidiabiliteitscriteria op het niveau van afzonderlijke leningen en het niveau van de portefeuille vastgestelde subsidiabele leningen worden automatisch opgenomen in de portefeuille door ten minste ieder kwartaal mededelingen inzake opname in te dienen.

De financiële intermediair voert een consistent kredietbeleid uit, met name met betrekking tot de samenstelling van de portefeuille, waardoor een goed beheer van de portefeuille en risicospreiding mogelijk is, terwijl tegelijkertijd het tekortschieten van de markt, zoals vastgesteld in de ex-antebeoordeling (als bedoeld in artikel 37 van Verordening (EU) nr. 1303/2013), wordt aangepakt en het beleid afgestemd blijft op de financiële belangen en beleidsdoelstellingen van de managementautoriteit.

De identificatie, selectie, „due diligence”, documentatie en uitbetaling van de leningen aan de eindontvangers worden uitgevoerd door de financiële intermediair overeenkomstig zijn standaardprocedures en in overeenstemming met de beginselen van de desbetreffende financieringsovereenkomst.

c)   Hergebruik van middelen terugbetaald aan het financieringsinstrument:

Middelen die zijn terugbetaald aan het financieringsinstrument worden hergebruikt in het kader van hetzelfde financieringsinstrument (roterend binnen hetzelfde financieringsinstrument) of worden, na terugbetaling aan de managementautoriteit of het dakfonds, gebruikt overeenkomstig artikel 44 van Verordening (EU) nr. 1303/2013.

Wanneer de middelen roteren binnen hetzelfde financieringsinstrument, worden de bedragen die kunnen worden toegeschreven aan de steun uit de ESI-fondsen en de bedragen die binnen het tijdskader voor investeringen zijn terugbetaald en/of teruggevorderd door de financiële intermediair uit leningen aan eindontvangers, principieel beschikbaar gesteld voor hergebruik binnen hetzelfde financieringsinstrument. Deze rotatiebenadering zoals bedoeld in de artikelen 44 en 45 van Verordening (EU) nr. 1303/2013 wordt opgenomen in de financieringsovereenkomst.

Indien de managementautoriteit of het dakfonds rechtstreeks wordt terugbetaald, vindt de terugbetaling regelmatig plaats en weerspiegelt deze i) de aflossingen op de hoofdsom (op pro rata-basis op basis van het percentage voor risicodeling), ii) de teruggevorderde bedragen en de aftrek van verliezen (op basis van het percentage voor risicodeling) van de renovatieleningen en iii) eventuele rentebetalingen. Deze middelen moeten worden gebruikt overeenkomstig de artikelen 44 en 45 van Verordening (EU) nr. 1303/2013.

d)   Alsnog geïnde bedragen:

De financiële intermediair neemt stappen voor terugvordering met betrekking tot elke niet tijdig terugbetaalde lening die is medegefinancierd door de renovatielening overeenkomstig zijn interne richtsnoeren en procedures.

De door de financiële intermediair teruggevorderde bedragen (na aftrek van de kosten voor terugvordering en executie, indien van toepassing) worden pro rata van de risicodeling aan de financiële intermediair en de managementautoriteit toegewezen.

e)   Overige:

Rente en andere voordelen als gevolg van steun uit de ESI-fondsen aan financieringsinstrumenten worden gebruikt overeenkomstig artikel 43 van Verordening (EU) nr. 1303/2013.

Prijsbeleid

Bij het voorstellen van de prijzen legt de financiële intermediair een prijsbeleid en de methode om te zorgen voor de volledige doorberekening van het financieel voordeel van de publieke programmabijdrage aan de eindontvangers voor. Het prijsbeleid en de methode omvatten de volgende elementen:

Programma-bijdrage aan het financierings-instrument: bedrag en percentage (productgegevens)

De toewijzing van de renovatielening aan financiële intermediairs en het minimumpercentage voor risicodeling worden gebaseerd op de resultaten van de ex-antebeoordeling die de steun aan het financieringsinstrument rechtvaardigt (artikel 37 van Verordening (EU) nr. 1303/2013) en houden rekening met de rotatiebenadering van het instrument (indien van toepassing).

Programma-bijdrage aan het financierings-instrument (activiteiten)

De portefeuille van leningen die door het instrument voor renovatieleningen wordt gefinancierd, omvat nieuw verstrekte leningen aan eindontvangers, met uitsluiting van de herfinanciering van bestaande leningen. De criteria voor opname in de portefeuille worden bepaald overeenkomstig de EU-wetgeving (bijvoorbeeld Verordening (EU) nr. 1303/2013 en de fondsspecifieke voorschriften), programmavoorschriften en nationale bepalingen inzake subsidiabiliteit en met de financiële intermediair, met als doel het bereiken van een groot aantal eindontvangers en het zorgen voor voldoende diversificatie en homogeniteit van de portefeuille, teneinde een redelijke schatting van het risicoprofiel van de portefeuille mogelijk te maken. Deze criteria weerspiegelen de marktomstandigheden en -praktijken in het desbetreffende land of de desbetreffende regio.

De financiële intermediair is verplicht samen te werken met regionale of nationale instanties die verantwoordelijk zijn voor het verstrekken van aanvullende diensten in verband met de uitvoering van renovatieprojecten, waaronder: adviesdiensten; de verificatie en evaluatie van de projectvoorbereiding, de bouw, het technisch toezicht en de aanbestedingsdocumenten; de beoordeling van de overeenstemming van de renovatieprojecten met de EU- en nationale wetgeving; het verstrekken van subsidies, de verificatie en registratie van staatssteun.

Aansprakelijk-heid van de management-autoriteit

De aansprakelijkheid van de managementautoriteit met betrekking tot het financieringsinstrument is zoals omschreven in artikel 6 van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 480/2014.

Tijdsduur

De leenperiode van het financieringsinstrument wordt zodanig vastgesteld dat de programmabijdrage, als bedoeld in artikel 42 van Verordening (EU) nr. 1303/2013, wordt gebruikt voor leningen die uiterlijk op 31 december 2023 worden uitbetaald aan eindontvangers.

Kredietverlening en risicodeling op het niveau van de financiële intermediair (afstemming van de belangen)

De afstemming van de belangen tussen de managementautoriteit en de financiële intermediair wordt als volgt bereikt:

In aanmerking komende financiële intermediairs

Publieke en particuliere organen gevestigd in een lidstaat die wettelijk bevoegd zijn om renovatieleningen te verstrekken aan personen die gebouwen bezitten en aan bedrijven die gebouwen exploiteren en bezitten binnen de jurisdictie van het programma dat een bijdrage levert aan het financieringsinstrument. Dergelijke organen zijn financiële instellingen en, in voorkomend geval, microfinancieringsinstellingen of andere instellingen die bevoegd zijn om leningen te verstrekken.

Subsidiabiliteit van de eindontvangers

De eindontvangers zijn subsidiabel uit hoofde van de EU- en nationale wetgeving, de desbetreffende prioriteit en de financieringsovereenkomst.

Eindontvangers zijn natuurlijke personen, rechtspersonen of onafhankelijke beroepsbeoefenaren (economische activiteit), alsook beheerders of andere rechtspersonen die namens en ten behoeve van de eigenaren optreden, die gebouwen bezitten (appartementen of individuele huishoudens) en die maatregelen voor energie-efficiëntie of hernieuwbare energie ten uitvoer leggen die in aanmerking komen voor financiering uit hoofde van Verordening (EU) nr. 1303/2013 en programmasteun.

Volgens de subsidiabiliteitsvoorschriften van het programma en overeenkomstig nationale en EU-voorschriften kunnen de volgende voorbeelden van werkzaamheden in aanmerking komen:

Met betrekking tot de eindontvangers gelden de volgende criteria wanneer leningen worden verstrekt aan eindontvangers/eigenaars die als rechtspersoon een economische activiteit uitoefenen (bijvoorbeeld onafhankelijke beroepsbeoefenaren). Aan de subsidiabiliteitscriteria moet worden voldaan op de datum van ondertekening van de lening:

Bovendien moeten eindontvangers op het tijdstip van de investering en tijdens de terugbetaling van de lening een statutaire zetel hebben in een lidstaat en moeten hun economische activiteiten waarvoor de lening is verstrekt, plaatsvinden in de desbetreffende lidstaat en regio/de jurisdictie van het ESIF-programma.

Kenmerken van het product voor eindontvangers

De financiële intermediair verstrekt leningen aan eindontvangers die bijdragen aan de doelstelling van het programma en die worden medegefinancierd door het programma uit het instrument voor renovatieleningen, met uitzondering van de herfinanciering van bestaande leningen. De voorwaarden van deze leningen worden gebaseerd op de ex-antebeoordeling, zoals bedoeld in artikel 37 van Verordening (EU) nr. 1303/2013.

De looptijd van de renovatielening bedraagt maximaal twintig jaar.

Het maximumbedrag van elke renovatielening wordt vastgesteld in verband met de resultaten van de ex-antebeoordeling die de programmabijdrage aan het financieringsinstrument rechtvaardigt en wordt vastgesteld in de financieringsovereenkomst tussen de managementautoriteit, het dakfonds en de financiële intermediair. Het maximale bedrag per lening per individueel huishouden bedraagt 75 000 EUR. Leningen voor gebouwbeheerders zijn de som van de afzonderlijke huishoudens van het gebouw.

Het financieringsinstrument kan verlangen dat de eindontvangers of de beheerders van gemeenschappelijke eigendommen die optreden namens de eindontvangers, een bijdrage uit eigen middelen leveren.

De renovatielening heeft een jaarlijkse vaste rentevoet en omvat regelmatige afschrijvingen. De rente op de deelname van de financiële intermediair wordt marktconform vastgesteld. Het rentepercentage dat van toepassing is op de relevante in aanmerking komende lening uit de portefeuille wordt ten gunste van de eindontvangers verlaagd met het percentage van de publieke programmabijdrage.

Een rentesubsidie, als bedoeld in artikel 37, lid 7, van Verordening (EU) nr. 1303/2013, kan worden toegekend aan huishoudens met lage inkomens of kwetsbare huishoudens (3). De maximale rentesubsidie komt overeen met het rentepercentage dat voor elke lening moet worden betaald door huishoudens met lage inkomens over de bijdrage van de financiële intermediair.

Bepaalde kosten voor technische ondersteuning kunnen worden opgenomen in het financieringsinstrument in het kader van artikel 37, lid 7, van Verordening (EU) nr. 1303/2013. De ondersteuning dient alleen te worden verleend voor de voorbereiding van het project (voorbereidende studies en hulp bij de voorbereiding van de investering tot aan het besluit over de investering). Deze kosten voor technische ondersteuning komen alleen in aanmerking wanneer een renovatielening is ondertekend door de financiële intermediair en de eindontvangers, ongeacht de entiteit die deze diensten levert (bijvoorbeeld ongeacht de vraag of de financiële intermediair die diensten aanbiedt of zij worden afgenomen van een andere entiteit).

Verslaglegging en beoogde resultaten

Financiële intermediairs voorzien de managementautoriteit of het dakfonds ten minste eenmaal per kwartaal van informatie in een gestandaardiseerde vorm en omvang.

Dit verslag omvat alle voor de managementautoriteit relevante elementen om te voldoen aan de voorwaarden van artikel 46 van Verordening (EU) nr. 1303/2013.

Lidstaten voldoen ook aan hun rapportageverplichtingen overeenkomstig de de-minimisverordening.

De indicatoren moeten worden afgestemd op de specifieke doelstellingen van de relevante prioriteit van het ESIF-programma voor de financiering van het financieringsinstrument en op de verwachte resultaten van de ex-antebeoordeling. Zij worden voor de renovatielening ten minste eenmaal per kwartaal gemeten en gerapporteerd en ten minste in overeenstemming gebracht met de eisen van de verordening. Naast de gemeenschappelijke indicatoren van de prioritaire as van het ESIF-programma (aantal huishoudens met een verbeterde energieverbruikclassificatie, de geschatte jaarlijkse vermindering van broeikasgasemissies …) zijn andere indicatoren:

Evaluatie van het economische voordeel van de programma-bijdrage

De financiële intermediair verlaagt de totale effectieve rente (en wanneer nodig het onderpand) ten laste van de eindontvangers voor elke in aanmerking komende lening die is opgenomen in de portefeuille, als weerspiegeling van de gunstige voorwaarden ten aanzien van de financiering en risicodeling van de renovatielening.

Het volledige financiële voordeel van de publieke programmabijdrage aan het instrument wordt doorberekend aan de eindontvangers in de vorm van een renteverlaging. De financiële intermediair houdt toezicht op en brengt verslag uit over het BSE voor eindontvangers als bedoeld in het onderdeel over staatssteun. Dit beginsel komt tot uiting in de financieringsovereenkomst tussen de managementautoriteit of het dakfonds en de financiële intermediair.