Verbetering van de besluitvorming bij het beheer van de visserijsector

In deze mededeling worden een aantal belangrijke wijzigingen voorgesteld van de wijze waarop de jaarlijkse verordening van de Raad betreffende de vangstmogelijkheden wordt voorbereid. Het doel is te waarborgen dat de belanghebbenden sterk bij alle stadia van het beleid, van ontwerp tot uitvoering, worden betrokken.

BESLUIT

Mededeling van de Commissie aan de Raad en het Europees Parlement - Verbetering van de Raadpleging inzake het communautaire visserijbeheer [COM(2006) 246 def. - Niet verschenen in het Publicatieblad].

SAMENVATTING

De Commissie wenst de planning voor de besluitvorming over de vangstmogelijkheden te wijzigen. Zij beoogt hiermee het overleg te vervroegen zodat betere besluiten kunnen worden uitgewerkt.

2. De advies- en besluitvormingsprocedure voor het beheer van de visserijsector werd aan het begin van de jaren 1980, samen met het gemeenschappelijk visserijbeleid, uitgewerkt.

De verordening van de Raad over de totaal toegestane vangsten (TAC's) en de quota waarover de lidstaten beschikken, is gebaseerd op een voorstel voor een verordening van de Commissie. Tot dusverre werd dit voorstel zeer laat op het jaar ingediend opdat bij de vaststelling van de vangstmogelijkheden rekening zou kunnen worden gehouden met de recentste wetenschappelijke en technische adviezen. Een dergelijke planning laat slechts weinig tijd voor overleg met de belanghebbenden.

Huidige procedure

De besluitvorming in het kader van het beheer van de visserijsector verloopt volgens een planning waarbij jaarlijks de vangstmogelijkheden voor de lidstaten en alle belanghebbenden worden vastgesteld. Voor het merendeel van de demersale bestanden ziet die planning eruit als volgt:

• in september worden de laatste studies afgerond en worden de gegevens aan boord van de onderzoeksschepen geanalyseerd;
• in oktober worden de resultaten van de wetenschappelijke evaluaties voorgelegd aan het raadgevend comité voor het beheer van de visserijsector van de Internationale Raad voor het Onderzoek van de Zee (ICES (es de en fr)) dat zijn advies overmaakt aan de Europese Commissie, Noorwegen, IJsland en de Visserijcommissie voor het noordoostelijk deel van de Atlantische Oceaan (NEAFC);
• in november analyseert de Commissie het wetenschappelijk advies, en raadpleegt zij het Wetenschappelijk, Technisch en Economisch Comité voor de Visserij (WTECV (es de en fr)) en de belanghebbenden; vervolgens vinden onderhandelingen plaats met Noorwegen en andere kuststaten over gezamenlijk beheerde bestanden;
• in december keurt de Commissie haar voorstel voor een verordening tot vaststelling van de vangstmogelijkheden goed dat door de Raad moet worden aangenomen.

Er rest uiteindelijk slechts weinig tijd voor doeltreffend en constructief overleg met de visserijsector. Niettemin blijft het mogelijk de voorbereiding van de besluiten in het kader van het beheer van de visserijsector te verbeteren en het overleg te verruimen.

Optimaal gebruik van de vangstregels

De Commissie is van oordeel dat een op "vangstregels" gebaseerde methode van beheer de voorbereiding van de besluiten voor het beheer van de visserijsector zou verbeteren. Op basis van deze vangstregels zouden voorlopige besluiten over de vast te stellen TAC's kunnen worden genomen.

Deze vangstregels zouden betrekking hebben op:

• de jaarlijkse variaties van de TAC's;
• de daling van de visserijsterfte per visserijtak tot een niveau dat duurzaamheid garandeert;
• de aanpassing van de visserij-inspanning (zeedagen) aan de visserijsterfte (de hoeveelheid vis die gedurende een jaar uit de zee wordt gehaald).

Ideaal zou zijn dat deze vangstregels worden vastgelegd in verordeningen van de Raad en geen frequente aanpassingen ondergaan. Zij zouden betrekking moeten hebben op de belangrijkste visserijtakken en visbestanden waarop het gemeenschappelijk visserijbeleid van toepassing is. Dankzij een dergelijke aanpak zou meer tijd kunnen worden besteed aan overleg met de belanghebbenden over beheersprincipes terwijl de wetenschappelijke ramingen van de precieze hoeveelheden betrokken vis binnen de ICES en het WTECV zouden kunnen worden verfijnd.

Voor bestanden waarvoor geen langetermijnplannen gelden, zou de Commissie vanaf april haar plannen voor de vaststelling van de TAC voor het volgende jaar kunnen bekendmaken. Op basis van de strekkingen van het wetenschappelijk advies van het vorige jaar zouden in deze beleidsverklaring de volgende elementen moeten worden behandeld:

• een verbintenis om de bestanden geleidelijk te laten aanwassen tot het meest geschikte niveau om een duurzame exploitatie en een hoog rendement te garanderen;
• de TAC's en de inspanningsniveaus voor het volgende jaar die moeten worden vastgesteld conform de herstelplannen of bestaande langetermijnbeheersplannen of conform het principe dat de visserijsterfte van een bestand niet mag toenemen indien deze sterfte het niveau overschrijdt dat toelaat op de lange termijn een hoog rendement te behalen;
• eenzelfde behandeling van bestanden met een vergelijkbaar niveau van exploitatie of uitputting;
• de regels betreffende de variaties van de TAC's, onder voorbehoud van grotere wijzigingen indien de omstandigheden zulks vereisen.

Op basis van deze beleidsverklaring zou de Commissie met de lidstaten en met de regionale adviesraden (RAR's (es de en fr)) overleg plegen tijdens de zomer. De belanghebbenden zouden een strategische inbreng in de besprekingen over de visserijactiviteiten kunnen hebben alvorens de Raad in oktober zijn opmerkingen op de door de Commissie voorgestelde strategie zou formuleren.

Een nieuwe planning

Deze nieuwe aanpak vereist een wijziging van de planning voor de besluitvorming over de vangstmogelijkheden.

De Commissie heeft reeds overleg gepleegd met de ICES en het WTECV over de planning voor de overlegging van het wetenschappelijk advies. Zij heeft beide instellingen gevraagd of dit advies met ingang van 2007 niet wat eerder op het jaar kan worden overgelegd. In sommige gevallen zal deze vroegere overlegging van het wetenschappelijk advies leiden tot minder exacte voorspellingen maar de Commissie is van oordeel dat deze consequentie binnen aanvaardbare perken blijft.

Om de planning voor de besluitvorming te wijzigen stelt de Commissie een aanpak in twee fasen voor, waarbij ze enerzijds rekening houdt met de visbestanden waarvoor het wetenschappelijk advies met betrekking tot de hoeveelheden in juni voorligt, en anderzijds met die visbestanden waarvoor de jaarlijkse aanwas - m.a.w. de hoeveelheid jonge vis waarmee het betrokken bestand aangroeit - van doorslaggevend belang is voor het besluit en waarbij er sprake is van soorten die voor de handel zeer belangrijk en biologisch zeer kwetsbaar zijn. De voorgestelde planning ziet eruit als volgt:

• de eerste fase loopt van juni tot oktober. De ICES en het WTECV verstrekken het wetenschappelijk advies voor bepaalde visbestanden, namelijk voor de zogenaamde "groep van juni". De Commissie dient begin september, na onderhandelingen met de RAR's, een voorstel voor een verordening over de vangstmogelijkheden voor de "groep van juni" in. De Raad keurt in oktober de TAC's goed voor de visbestanden van de "groep van juni";
• de tweede fase loopt van oktober tot december. Dit gedeelte van de nieuwe planning wijkt niet sterk af van de huidige planning. De ICES rondt in de herfst (met ingang van 2007 misschien in september) zijn advies af ten aanzien van de visbestanden - die in dit geval de "groep van oktober" worden genoemd - waarvoor de jaarlijkse aanwas van doorslaggevend belang is. De Commissie dient haar voorstel, dat voor de belanghebbenden geen verrassingen mag inhouden, in november in. Overleg met de visserijsector heeft dan immers gedurende het jaar reeds plaatsgevonden op basis van de beleidsverklaring van de Commissie over de visbestanden waarvoor geen langetermijnplannen gelden. Ten slotte keurt de Raad in december een verordening over de vangstmogelijkheden voor het visbestand van de "groep van oktober" goed.

De momenteel geldende regelingen van de Gemeenschap zullen worden herzien naar aanleiding van de evaluatie van het herstelplan voor kabeljauw. Volgens de Commissie kan dus best 2007 worden afgewacht alvorens een nieuwe verordening over deze regelingen wordt voorgesteld.

Laatste wijziging: 14.02.2008