31.3.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 84/20

(1)

Mode S (Select) is een coöperatieve surveillancetechniek voor luchtverkeersleiding. Via deze techniek kunnen luchtvaartuigen selectief worden ondervraagd en kunnen vluchtgegevens worden opgevraagd die de ontwikkeling van nieuwe luchtverkeerbeheersfuncties mogelijk maken. Systemen die de individuele ondervraging van luchtvaartuigen via Mode S ondersteunen (hierna „Mode S-ondervragingssystemen” genoemd) zijn zodanig ontworpen dat Mode S-ondervragingscodes moeten worden gebruikt voor de detectie en surveillance van luchtvaartuigen die met een Mode S-transponder zijn uitgerust.

(2)

Om de veiligheid van het luchtverkeerssurveillancesysteem te garanderen, is het van essentieel belang dat de gebieden die onder de radardekking vallen van twee Mode S-ondervragingssystemen die gebruikmaken van dezelfde ondervragingscode, elkaar niet overlappen, tenzij zij in een cluster zijn gegroepeerd of andere passende operationele risicobeperkende maatregelen zijn genomen.

(3)

Om de ingebruikneming van een toenemend aantal Mode S-ondervragingssystemen mogelijk te maken en een oplossing te vinden voor het tekort aan beschikbare codes voor de ondervraging van luchtvaartuigen, moeten de toewijzing en toepassing van die ondervragingscodes op efficiënte wijze worden gecoördineerd.

(4)

Overeenkomstig artikel 8, lid 1, van Verordening (EG) nr. 549/2004 heeft Eurocontrol het mandaat gekregen om eisen inzake de toewijzing en toepassing van Mode S-ondervragingscodes (hierna „ondervragingscodes” genoemd) op te stellen. De onderhavige verordening is gebaseerd op het uit het mandaat voortgevloeide verslag van Eurocontrol van 2 januari 2008.

(5)

Om technische redenen werden in eerste instantie alleen de ondervragingsidentificatiecodes (hierna „II-codes” genoemd) 0 tot en met 15 gedefinieerd en als ondervragingscodes gebruikt. Gezien het verwachte aantal Mode S-ondervragingssystemen zijn vervolgens maatregelen genomen om het gebruik van de aanvullende surveillance-identificatiecodes (hierna „SI-codes” genoemd) 1 tot en met 63 mogelijk te maken.

(6)

Het gebruik van SI-codes vereist doorgaans dat alle Mode S-targets binnen het bereik van Mode S-ondervragingssystemen daartoe zijn uitgerust. Eurocontrol heeft echter specificaties opgesteld voor een II/SI-code-werking, die het mogelijk maken dat Mode S-ondervragingssystemen in een vroeg stadium met SI-codes werken, zelfs wanneer niet alle Mode S-targets daartoe zijn uitgerust. Daarom moet van Mode S-operators worden verlangd dat zij II/SI-code-werking mogelijk maken.

(7)

Onder leiding van Eurocontrol is een gecentraliseerde dienst voor de toewijzing van ondervragingscodes opgezet, die wordt verleend via het systeem voor de toewijzing van ondervragingscodes. De lidstaten dienen de nodige maatregelen te nemen om te garanderen dat het systeem voor de toewijzing van ondervragingscodes informatie oplevert die de consistentie van de essentiële elementen van een toewijzing van een ondervragingscode waarborgt. Die essentiële elementen moeten duidelijk worden omschreven.

(8)

Er moeten gemeenschappelijke procedures worden vastgesteld om te garanderen dat de essentiële elementen van de toewijzingen van ondervragingscodes op passende wijze worden geïmplementeerd. Daarbij moet rekening worden gehouden met de toepasselijke bepalingen van de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie (hierna „ICAO” genoemd).

(9)

Mode S-operators en verleners van luchtverkeersdiensten moeten passende maatregelen nemen om mogelijke conflicten tussen ondervragingscodes te detecteren en het effect daarvan te beperken.

(10)

Deze verordening dient geen betrekking te hebben op militaire operaties en trainingen in de zin van artikel 1, lid 2, van Verordening (EG) nr. 549/2004.

(11)

Een beperkt aantal ondervragingscodes is exclusief gereserveerd voor gebruik en beheer door militaire entiteiten, inclusief intergouvernementele organisaties, met name de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie. Mode S-ondervragingssystemen die van die codes gebruikmaken, hoeven dan ook niet aan het gecoördineerde toewijzingsproces te worden onderworpen. De lidstaten dienen evenwel de nodige maatregelen te nemen om te garanderen dat het gebruik van die ondervragingscodes geen nadelige gevolgen heeft voor de veiligheid van het algemene luchtverkeer.

(12)

Ondervragingscode 0 is door de ICAO gereserveerd voor gebruik zonder een toegewezen code. Mode S-ondervragingssystemen die overeenkomstig de ICAO-normen en aanbevolen praktijken gebruikmaken van ondervragingscode 0, hoeven niet aan het gecoördineerde toewijzingsproces te worden onderworpen.

(13)

II-code 14 is gereserveerd voor gedeeld gebruik door testsystemen. De detectie van Mode S-targets kan niet worden gegarandeerd wanneer verscheidene testsystemen tegelijk actief zijn. Operators van Mode S-testsystemen die tijdelijke tests uitvoeren waarvoor een conflictloze situatie vereist is, moeten dan ook zorgen voor goede bilaterale coördinatie met andere operators van Mode S-testsystemen.

(14)

De gecentraliseerde dienst voor de toewijzing van ondervragingscodes dient een plan voor de toewijzing van ondervragingscodes, dat een veilige en efficiënte toepassing van ondervragingscodes garandeert, ter beschikking te stellen van de lidstaten en de Mode S-operators, en dit plan indien nodig te actualiseren. Dat plan moet worden goedgekeurd door de lidstaten waarop de inhoud ervan betrekking heeft.

(15)

Er moet een mechanisme worden vastgesteld om oplossingen te vinden voor gevallen waarin het plan voor de toewijzing van ondervragingscodes niet tijdig wordt goedgekeurd.

(16)

Teneinde de huidige veiligheidsniveaus te handhaven of te verbeteren, dienen de lidstaten te waarborgen dat de betrokken partijen veiligheidsbeoordelingen uitvoeren, met inbegrip van gevarenidentificatie, risicobeoordeling en risicobeperking. Om deze processen op geharmoniseerde wijze te kunnen toepassen op de onder deze verordening vallende systemen, moeten specifieke veiligheidsvoorschriften voor alle interoperabiliteits- en prestatie-eisen worden vastgesteld.

(17)

Overeenkomstig artikel 3, lid 3, onder d), van Verordening (EG) nr. 552/2004 moeten de implementatiemaatregelen voor interoperabiliteit de specifieke comformiteitsbeoordelingsprocedures omschrijven die moeten worden gebruikt bij de beoordeling van de conformiteit of de geschiktheid voor gebruik van onderdelen, alsmede voor de verificatie van systemen.

(18)

Gezien het maturiteitsniveau van de markt voor de onderdelen waarop deze verordening van toepassing is, kan de conformiteit of gebruiksgeschiktheid daarvan op een bevredigende wijze worden beoordeeld via interne fabricagecontrole, met gebruikmaking van procedures gebaseerd op Module A van Besluit nr. 768/2008/EG van het Europees Parlement en de Raad van 9 juli 2008 betreffende een gemeenschappelijk kader voor het verhandelen van producten en tot intrekking van Besluit 93/465/EEG van de Raad (3).

(19)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité voor het gemeenschappelijke luchtruim,

1.

„Mode S-ondervragingssysteem”: een uit antennes en elektronische onderdelen samengesteld systeem ter ondersteuning van de ondervraging van individuele luchtvaartuigen via de Mode Select, ook Mode S genoemd;

2.

„ondervragingscode”: een ondervragingsidentificatiecode of surveillance-identificatiecode die wordt gebruikt voor multisite-lock-outprotocollen en eventueel voor multisite-communicatieprotocollen;

3.

„ondervragingsidentificatiecode” (hierna „II-code” genoemd): een Mode S-ondervragingscode met een waarde van 0 tot 15 die zowel voor multisite-lock-outprotocollen als voor multisite-communicatieprotocollen kan worden gebruikt;

4.

„surveillance-identificatiecode” (hierna „SI-code” genoemd): een Mode S-ondervragingscode met een waarde van 1 tot 63 die voor multisite-lock-outprotocollen, maar niet voor multisite-communicatieprotocollen kan worden gebruikt;

5.

„multisite lock-out”: het protocol dat voorziet in de mogelijkheid van Mode S-targetidentificatie en lock-out door verscheidene Mode S-ondervragingssysteem met overlappende dekking;

6.

„multisite-communicatieprotocollen”: de protocollen die in gebieden met een overlappende dekking van Mode S-ondervragingssystemen worden gebruikt om de controle van de in meer dan één transactie uitgevoerde communicatie te coördineren;

7.

„Mode S-target”: een platform dat is uitgerust met een Mode S-transponder;

8.

„lock-out”: het protocol dat het onderdrukken van antwoorden van reeds geïdentificeerde Mode S-targets op collectieve Mode S-ondervragingen („all call”) mogelijk maakt;

9.

„Mode S-operator”: een persoon, organisatie of onderneming die een Mode S-ondervragingssysteem exploiteert of aanbiedt voor exploitatie, zoals:

10.

„toewijzing van een ondervragingscode”: de vaststelling van waarden voor ten minste alle in bijlage II, deel B, genoemde essentiële elementen van de toewijzing van een ondervragingscode;

11.

„systeem voor de toewijzing van ondervragingscodes”: een systeem binnen het Europese netwerk voor luchtverkeerbeheer, en de bijbehorende procedures, door middel waarvan een gecentraliseerde dienst voor de toewijzing van ondervragingscodes (hierna „dienst voor de toewijzing van ondervragingscodes” genoemd) ter verwerking van aanvragen van ondervragingscodes en ter verspreiding van een voorstel voor een plan voor de toewijzing van ondervragingscodes, via de lidstaten aan Mode S-operators wordt verleend;

12.

„aanvraag van een ondervragingscode”: een door een Mode S-operator gedane aanvraag om de toewijzing van een ondervragingscode;

13.

„voorstel voor een plan voor de toewijzing van ondervragingscodes”: een voorstel voor een volledige reeks IC-toewijzingen, ter goedkeuring aan de lidstaten voorgelegd door de dienst voor de toewijzing van ondervragingscodes;

14.

„plan voor de toewijzing van ondervragingscodes”: de meest recente goedgekeurde volledige reeks van toewijzingen van ondervragingscodes;

15.

„in aanmerking komend Mode S-ondervragingssysteem”: een Mode S-ondervragingssysteem dat aan ten minste een van de volgende voorwaarden voldoet:

16.

„in aanmerking komende ondervragingscode”: alle II- en SI-codes, behalve:

17.

„collectieve Mode S-ondervragingen” („Mode S all call interrogations”): de berichten die normaal door Mode S-ondervragingssystemen worden gebruikt voor de identificatie van Mode S-targets die hun dekkingsgebied binnenkomen;

18.

„operationele ondervragingscode”: alle in aanmerking komende ondervragingscodes, behalve II-code 14;

19.

„bevoegde lidstaat”:

20.

„ondervragingscodeconflict”: niet-gecoördineerde overlapping van de dekking van twee of meer Mode S-ondervragingssystemen die met dezelfde ondervragingscode werken, hetgeen tot gevolg kan hebben dat luchtvaartuigen door ten minste een van de Mode S-ondervragingssystemen niet worden gedetecteerd;

21.

„bewaking van ondervragingscodeconflicten”: de aanwending door een Mode S-operator van technische of procedurele middelen om na te gaan welk effect ondervragingscodeconflicten met andere Mode S-ondervragingssystemen hebben op de surveillancegegevens van zijn eigen Mode S-ondervragingssystemen;

22.

„uitvoeringssequentie”: de tijdsgebonden sequentie van de uitvoering van toewijzingen van ondervragingscodes die Mode S-operators in acht moeten nemen om tijdelijke ondervragingscodeconflicten te voorkomen;

23.

„overeenstemmende II-code”: de II-code die door een Mode S-transponder die geen SI-codes ondersteunt, wordt gedecodeerd in antwoord op een collectieve Mode S-ondervraging die een SI-code bevat, en die door deze transponder wordt gebruikt om het antwoord op de collectieve ondervraging te coderen;

24.

„lock-outkaart”: het configuratiebestand van het Mode S-ondervragingssysteem waarin is beschreven waar en hoe de lock-out moet worden toegepast op Mode S-targets.

1.

het gebruik van SI-codes en II-codes ondersteunt overeenkomstig de in bijlage I, punt 1, genoemde bepalingen van de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie;

2.

II-/SI-code-werking ondersteunt, overeenkomstig de eisen van bijlage III.

a)

controleert of de aanvragen van een ondervragingscode voldoen aan de afspraken inzake formaat en inhoud;

b)

controleert of de aanvragen van een ondervragingscode volledig en accuraat zijn en tijdig zijn ingediend;

c)

uiterlijk zes kalendermaanden na de aanvraag:

a)

ervoor zorgen dat het derde land in kennis wordt gesteld van de veiligheidseisen met betrekking tot de toewijzing en toepassing van ondervragingscodes;

b)

de nodige maatregelen nemen om het gebruik van ondervragingscodes met het derde land te coördineren.

a)

bewakingsmiddelen toepassen teneinde door andere Mode S-operators veroorzaakte ondervragingscodeconflicten te detecteren die invloed hebben op de in aanmerking komende Mode S-ondervragingssystemen die zij met een operationele ondervragingscode exploiteren;

b)

ervoor zorgen dat de toegepaste bewakingsmiddelen de ondervragingscodeconflicten tijdig detecteren en binnen een bereik dat in overeenstemming is met hun veiligheidseisen;

c)

indien nodig een noodwerkwijze uitwerken en toepassen om de eventuele risico's van het ondervragingscodeconflict voor een operationele code te beperken, zoals vastgesteld in de in lid 1 vermelde beoordeling;

d)

ervoor zorgen dat de toegepaste noodwerkwijze niet leidt tot een ondervragingscodeconflict met andere Mode S-ondervragingssystemen die in het plan voor de toewijzing van ondervragingscodes zijn vermeld.

a)

stellen Mode S-handleidingen op en onderhouden deze, met daarin de nodige instructies en informatie die hun met de implementatie van de toewijzing van ondervragingscodes belaste personeel in staat stelt de bepalingen van deze verordening toe te passen;

b)

zorgen ervoor dat de onder a) bedoelde handleidingen toegankelijk zijn en worden bijgewerkt en dat het bijwerken en verspreiden ervan aan een passend kwaliteits- en documentconfiguratiebeheer worden onderworpen;

c)

zorgen ervoor dat de werkmethoden en exploitatieprocedures die vereist zijn voor de implementatie van de toewijzing van ondervragingscodes aan de toepasselijke bepalingen van deze verordening voldoen.

a)

handleidingen opstelt en onderhoudt met daarin de nodige instructies en informatie teneinde zijn personeel in staat te stellen de bepalingen van deze verordening toe te passen;

b)

ervoor zorgt dat de onder a) bedoelde handleidingen toegankelijk zijn en worden bijgewerkt en dat het bijwerken en verspreiden ervan aan een passend kwaliteits- en documentconfiguratiebeheer worden onderworpen;

c)

ervoor zorgt dat de werkmethoden en exploitatieprocedures aan de toepasselijke bepalingen van deze verordening voldoen.