(1)

Σύμφωνα με το κεφάλαιο V του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας (ΕΤΘΑ) μπορεί να στηρίξει την αντιστάθμιση για τις συμπληρωματικές δαπάνες με τις οποίες επιβαρύνονται οι οικονομικοί φορείς κατά την αλίευση, καλλιέργεια, μεταποίηση και εμπορία ορισμένων προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας που προέρχονται από εξόχως απόκεντρες περιοχές οι οποίες αναφέρονται στο άρθρο 349 της Συνθήκης.

(2)

Προκειμένου να διατηρηθεί η ανταγωνιστικότητα ορισμένων αλιευτικών προϊόντων και προϊόντων υδατοκαλλιέργειας από τις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες της Ένωσης σε σχέση με την εκείνη των ομοειδών προϊόντων από άλλες περιφέρειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ένωση θέσπισε το 1992 μέτρα για να αντισταθμίσει τις σχετικές συμπληρωματικές δαπάνες στον κλάδο της αλιείας. Τα μέτρα αντιστάθμισης για την περίοδο 2007-2013 θεσπίστηκαν με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 791/2007 του Συμβουλίου ( 2 ). Επειδή η διαρθρωτική, κοινωνική και οικονομική κατάσταση των εξόχως απόκεντρων περιοχών της Ένωσης επιδεινώνεται από τη μεγάλη απόσταση, τον νησιωτικό τους χαρακτήρα, τη μικρή έκταση, τη δύσκολη μορφολογία του εδάφους, την οικονομική εξάρτηση από έναν μικρό αριθμό προϊόντων, και τις ιδιαίτερες κλιματικές συνθήκες, είναι απαραίτητο να συνεχιστεί η παροχή στήριξης για την αντιστάθμιση των συμπληρωματικών δαπανών για την αλίευση, καλλιέργεια, μεταποίηση και εμπορία ορισμένων προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας από την 1η Ιανουαρίου 2014. Πράγματι, η αποζημίωση για συμπληρωματικές δαπάνες συμβάλλει στην οικονομική βιωσιμότητα των επιχειρηματιών από τις περιοχές αυτές.

(3)

Οι εν λόγω πρόσθετες δαπάνες πρέπει να ορίζονται σε ένα πρόγραμμα αντιστάθμισης, όπως αναφέρεται στο άρθρο 72 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014.

(4)

Για να προβλεφθεί εναρμονισμένη και ίση μεταχείριση όλων των ενδιαφερόμενων περιφερειών, μέσω πληρέστερης συγκρισιμότητας μεταξύ των περιφερειών και από έτος σε έτος και, ειδικότερα, προκειμένου να αποφευχθεί υπεραντιστάθμιση των πρόσθετων δαπανών, είναι αναγκαίο να καθοριστούν κριτήρια για τον υπολογισμό της πρόσθετης δαπάνης που προκύπτει από τα ιδιαίτερα μειονεκτήματα των εξόχως απόκεντρων περιοχών της Ένωσης. Τα κοινά κριτήρια που πρέπει να χρησιμοποιούνται θα εξασφαλίσουν ομοιογενή μέθοδο υπολογισμού των πρόσθετων δαπανών σε όλες τις ενδιαφερόμενες περιοχές.

(5)

Το κόστος αναφοράς για προϊόντα ή κατηγορίες προϊόντων που επιβαρύνει τους οικονομικούς φορείς στο ηπειρωτικό τμήμα του κράτους μέλους ή του εδάφους της Ένωσης βάσει του οποίου καθορίζονται οι πρόσθετες δαπάνες πρέπει να εκτιμάται με ιδιαίτερη προσοχή, ώστε να αποφεύγεται τυχόν υπεραντιστάθμιση.

(6)

Υπάρχουν προϊόντα ή κατηγορίες προϊόντων για τις οποίες δεν υπάρχουν κριτήρια σύγκρισης ή μονάδες μέτρησης στο ηπειρωτικό τμήμα του εδάφους κράτους μέλους. Στις περιπτώσεις αυτές, το στοιχείο αναφοράς για τον υπολογισμό των πρόσθετων δαπανών ορίζεται σε σύγκριση με το κόστος για ισοδύναμα προϊόντα ή κατηγορίες προϊόντων που βαρύνει τους οικονομικούς φορείς από το ηπειρωτικό τμήμα του εδάφους της Ένωσης.

(7)

Λόγω των διαφορετικών συνθηκών εμπορίας στις εν λόγω εξόχως απόκεντρες περιοχές, των διακυμάνσεων στα αλιεύματα και τα αποθέματα, καθώς και στη ζήτηση της αγοράς, ο καθορισμός των αλιευτικών προϊόντων που είναι επιλέξιμα για αντιστάθμιση, οι αντίστοιχες μέγιστες ποσότητες και τα αντισταθμιστικά ποσά στο πλαίσιο της συνολικής κατανομής ανά κράτος μέλος πρέπει να επαφίενται στα εμπλεκόμενα κράτη μέλη.

(8)

Τα κράτη μέλη πρέπει να καθορίζουν τα αντισταθμιστικά ποσά σε επίπεδα που να επιτρέπουν ορθή αντιστάθμιση των πρόσθετων δαπανών που προκύπτει από τα ιδιαίτερα μειονεκτήματα των απόκεντρων περιφερειών και να αποφεύγεται υπεραντιστάθμιση. Για τον σκοπό αυτό, στο ποσό της αντιστάθμισης πρέπει να λαμβάνονται επίσης υπόψη άλλοι τύποι δημόσιας παρέμβασης, συμπεριλαμβανομένων τυχόν κρατικών ενισχύσεων που κοινοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 108 παράγραφος 3 της Συνθήκης και το άρθρο 73 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014, που συνεπάγονται αντίκτυπο στο επίπεδο των πρόσθετων δαπανών.

(9)

Για να υπάρξει εναρμονισμένη παρουσίαση των πρόσθετων δαπανών, είναι αναγκαίο να εκφραστεί με βάση τόνους βάρους ζωντανών αλιευμάτων, όπως ορίζονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου ( 3 ) και τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 409/2009 της Επιτροπής ( 4 ), που καθορίζει εάν είναι συντελεστές μετατροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα νωπά και νωπά αλατισμένα ψάρια και κωδικοί παρουσίασης για μεταποιημένους ιχθύς, για τη μετατροπή αποθηκευμένου ή μεταποιημένου βάρους ιχθύων σε βάρος ζωντανών ιχθύων με στόχο την παρακολούθηση των αλιευμάτων.

(10)

Προκειμένου να αποδείξουν ότι δεν υφίσταται υπεραντιστάθμιση, τα κράτη μέλη πρέπει να περιλαμβάνουν στην ετήσια έκθεση υλοποίησης συναφείς πληροφορίες σχετικά με την εφαρμογή του μηχανισμού αντιστάθμισης, όπως ορίζεται στο άρθρο 114 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014.

(11)

Προκειμένου να καταστεί δυνατή η άμεση εφαρμογή των μέτρων που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό, δεδομένου ότι οι δαπάνες είναι ήδη επιλέξιμες για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας, από την 1η Ιανουαρίου 2014, σύμφωνα με το άρθρο 65 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ( 5 ), ο παρών κανονισμός αναμένεται να αρχίσει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,