Toegestane aroma's

De aroma's die in levensmiddelen worden gebruikt, moeten worden vermeld op het etiket van de producten die ze bevatten. De aroma's die in levensmiddelen worden gebruikt, alsook de voorwaarden waaronder ze mogen worden gebruikt, zijn op Europees niveau vastgesteld.

BESLUIT

Richtlijn 88/388/EEG van de Raad van 22 juni 1988 betreffende de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten inzake aroma's voor gebruik in levensmiddelen en de uitgangsmaterialen voor de bereiding van die aroma's [Zie wijzigingsbesluiten].

SAMENVATTING

De richtlijn is van toepassing op aroma's die worden gebruikt om levensmiddelen reuk en/of smaak te geven. Zij heeft ook betrekking op aroma's en levensmiddelen die in de Gemeenschap worden ingevoerd.

De lidstaten dienen de nodige maatregelen te nemen om ervoor te zorgen dat aroma's niet in de handel gebracht of gebruikt worden wanneer zij niet voldoen aan de voorschriften van de richtlijn, bij voorbeeld wat betreft de zuiverheid en de gehalten aan gevaarlijke en ongewenste stoffen.

Deze richtlijn voorziet in de toekomstige goedkeuring van bijzondere richtlijnen voor bepaalde categorieën aroma's, bijvoorbeeld voor door chemische synthese verkregen aromastoffen.

De Commissie stelt in samenwerking met het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid een lijst van toegestane stoffen en materialen, de voor de controle op de inachtneming van de maximumgehalten noodzakelijke analysemethoden en de overige voorwaarden en criteria vast.

De richtlijn stelt de procedures vast die moeten worden gevolgd als een lidstaat constateert dat een in de bijlagen bedoelde stof of een aroma gevaar voor de volksgezondheid oplevert, hoewel aan de bepalingen van de richtlijn is voldaan.

Tevens worden de etiketteringsvoorschriften gespecificeerd voor aroma's die niet voor verkoop aan de eindgebruikers zijn bestemd. Bijvoorbeeld: naam en adres van de fabrikant of verpakker, de verkoopbenaming en de samenstelling.

Hetzelfde geldt voor de etiketteringsvoorschriften voor aroma's die voor verkoop aan de eindgebruikers zijn bestemd. Bijvoorbeeld: minimale houdbaarheid, aanduiding van de partij en voorwaarden voor bewaring en gebruik. Bovendien moeten deze verplichte vermeldingen gemakkelijk zichtbaar, duidelijk leesbaar en onuitwisbaar op het etiket worden aangebracht en in een voor de koper gemakkelijk te begrijpen taal zijn gesteld.

Voor meer informatie, zie de pagina over het taalgebruik in de voorlichting aan de consument.

Etikettering van aroma's

Voor de etikettering van aroma's gelden de bepalingen van de algemene wetgeving inzake etikettering (Richtlijn 2000/13/EG):

• op het etiket van levensmiddelen die aroma's bevatten moet de term "aroma" zijn vermeld, gevolgd door een meer specifieke aanduiding of een beschrijving van het aroma;
• de term "natuurlijk aroma" of elke andere uitdrukking die dezelfde betekenis heeft, wordt op het etiket vermeld wanneer het aroma rechtstreeks is afgeleid van een stof of bereiding die in een dierlijk of plantaardig product voorkomt. Indien het aroma via synthese is verkregen, maar chemisch identiek is aan het natuurlijk aroma, wordt op het etiket vermeld dat het een aroma betreft dat identiek is aan het natuurlijk aroma.

De voorwaarden waaronder de term "natuurlijk" op het etiket mag worden vermeld, zullen worden gewijzigd bij een verordening, waarbij Richtlijn 88/388/EEG zal worden ingetrokken. (Zie het voorstel voor een verordening (COM(2006) 427 def.) in de "Gerelateerde besluiten" hieronder.

GERELATEERDE BESLUITEN

Voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad inzake aroma's en bepaalde voedselingrediënten met aromatiserende eigenschappen voor gebruik in of op levensmiddelen en tot wijziging van Verordening (EEG) nr. 1576/89 van de Raad, Verordening (EEG) nr. 1601/91 van de Raad, Verordening (EG) nr. 2232/96 en Richtlijn 2000/13/EG [COM(2006) 427 def. - Niet in het Publicatieblad verschenen]. Bij de toekomstige verordening wordt het gebruik van de term "natuurlijk" beperkt tot stoffen of bereidingen die rechtstreeks van dierlijke of plantaardige producten zijn afgeleid. De term "natuuridentiek", die door de consument als verwarrend wordt ervaren, wordt niet meer gebruikt.

Voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad van 27 juli 2006 tot vaststelling van een uniforme toelatingsprocedure (es de en fr) voor levensmiddelenadditieven, voedingsenzymen en levensmiddelenaroma's [COM(2006) 423 - Niet in het Publicatieblad verschenen]. Bij de toekomstige verordening zal een uniforme toelatingsprocedure worden ingesteld voor levensmiddelenadditieven, voedingsenzymen en levensmiddelenaroma's. De voorgestelde procedure is eenvoudiger dan de huidige.

Voor additieven kunnen de fabrikanten rechtstreeks bij de Commissie een aanvraag om toelating indienen en de goedkeuringstermijn wordt korter. Voorts wordt ook de lijst van toegelaten additieven bijgewerkt. Op additieven, aroma's en enzymen zal voortaan het bij Verordening (EG) nr. 178/2002 ingestelde kader voor risicobeoordeling worden toegepast.

Verordening (EG) nr. 2065/2003 van het Europees Parlement en de Raad van 10 november 2003 inzake in of op levensmiddelen gebruikte of te gebruiken rookaroma's [Publicatieblad L 309 van 26.11.2003]. Gewijzigd bij: Verordening (EG) nr. 627/2006 [Publicatieblad L 109 van 22.4.2006]. Rookaroma's worden geproduceerd door de condensatie van verse rook in water (rookcondensaten). De gecondenseerde rook wordt vervolgens gezuiverd. Rookaroma's worden vaak gebruikt in plaats van verse rook om een rooksmaak te geven aan levensmiddelen zoals vlees, vis of snacks.

Bij deze verordening wordt een evaluatieprocedure ingesteld voor de veiligheid en de toelating van primaire rookcondensaten die als zodanig in en op levensmiddelen kunnen worden gebruikt en/of voor de bereiding van afgeleide rookaroma's. Daarom bepaalt deze verordening dat geëvalueerde primaire rookcondensaten kunnen worden opgenomen in een positieve lijst van producten waarvan het gebruik in de Gemeenschap is toegestaan met uitsluiting van alle andere. De vergunningsduur wordt beperkt tot 10 jaar. Daarna moet de vergunning worden verlengd.

Voor het aanvragen van een vergunning voor een primair product moet de aanvrager uitvoerige informatie verstrekken over de productiemethode voor het product zelf en de verschillende stappen bij de productie van ervan afgeleide rookaroma's, het beoogde gebruik in of op specifieke levensmiddelen of levensmiddelencategorieën, de chemische specificaties, toxicologische studies en gevalideerde methoden voor de bemonstering en aantoning van het primaire product en de daarvan afgeleide rookaroma's.

De beoordeling van de vergunningsaanvragen wordt toevertrouwd aan de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid en het is de Commissie die de maatregelen voorstelt die moeten worden genomen indien er een risico bestaat.

Verordening (EG) Nr. 2232/96 (es de en fr) van het Europees Parlement en de Raad van 28 oktober 1996 tot vaststelling van een communautaire procedure voor in of op levensmiddelen gebruikte of te gebruiken aromastoffen (es de en fr).

Richtlijn 89/107/EEG van de Raad van 21 december 1988 betreffende de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten inzake levensmiddelenadditieven die in voor menselijke voeding bestemde waren mogen worden gebruikt [Publicatieblad L 40 van 11.2.1989].

See also

Nadere informatie over het beleid van de Europese Commissie met betrekking tot aroma's is te vinden op de internetpagina's van het directoraat-generaal Gezondheid en consumentenbescherming (EN).

Laatste wijziging: 09.02.2007