Μέτρα αντεπιδοτήσεων

ΣΥΝΟΨΗ ΤΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ:

Κανονισμός (ΕΕ) 2016/1037 για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο επιδοτήσεων εκ μέρους χωρών εκτός της ΕΕ

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ;

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2016/1037 καθορίζει τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο επιδοτήσεων εκ μέρους τρίτων χωρών και τις προϋποθέσεις εφαρμογής αντισταθμιστικών μέτρων.

Ο κανονισμός αυτός έχει τροποποιηθεί τρεις φορές: με τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/2321, τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/825 και τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2020/1173.

ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ

Κανονισμός (ΕΕ) 2016/1037

Επιβάλλεται αντισταθμιστικός δασμός για την εξουδετέρωση των ζημιογόνων συνεπειών των επιδοτούμενων εισαγωγών ενός προϊόντος στους παραγωγούς της ίδιας αγοράς προϊόντων στην ΕΕ και για την αποκατάσταση του θεμιτού ανταγωνισμού. Ο δασμός καταβάλλεται από τον εισαγωγέα και εισπράττεται από τις τελωνειακές αρχές της συγκεκριμένης χώρας της ΕΕ.

Για να είναι δυνατή η επιβολή μέτρων αντεπιδοτήσεων στις εισαγωγές ενός προϊόντος, πρέπει να πληρούνται τέσσερις προϋποθέσεις:

• να λαμβάνουν οι εισαγωγές επιδότησης ατομικού χαρακτήρα·
• να προκαλείται σημαντική ζημία* στον κλάδο παραγωγής του ομοειδούς προϊόντος στην ΕΕ*·
• να υπάρχει αιτιώδης συνάφεια μεταξύ των επιδοτούμενων εισαγωγών και της σημαντικής ζημίας και
• να μην αντίκεινται τα μέτρα αντεπιδοτήσεων στο συμφέρον της ΕΕ —η ζημία που θα υποστεί το σύνολο της οικονομίας της λόγω των μέτρων δεν πρέπει να υπερβαίνει την ανακούφιση που θα επέλθει στον κλάδο παραγωγής ο οποίος θίγεται από τις εισαγωγές.

Έναρξη καταγγελίας

• Οι καταγγελίες αντεπιδοτήσεων υποβάλλονται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκ μέρους ή για λογαριασμό των παραγωγών του σχετικού προϊόντος στην ΕΕ, είτε άμεσα είτε μέσω των αρχών των χωρών της ΕΕ. Μπορούν να υποβάλλουν καταγγελίες από κοινού με τον κλάδο παραγωγής της ΕΕ και να καθίστανται ενδιαφερόμενα μέρη της διαδικασίας και άλλα μέρη, όπως συνδικαλιστικές οργανώσεις. Επιπλέον, σε ειδικές περιπτώσεις, η Επιτροπή μπορεί να κάνει έρευνα για τις επιδοτήσεις με δική της πρωτοβουλία.
• Κάθε καταγγελία πρέπει να περιλαμβάνει αποδεικτικά στοιχεία σχετικά με την επιδότηση, τη ζημία και την αιτιώδη συνάφεια μεταξύ των εισαγωγών που καταγγέλλεται ότι αποτελούν αντικείμενο επιδοτήσεων και της κατά τους ισχυρισμούς ζημίας.
• Για την προστασία των εμπιστευτικών επιχειρηματικών δεδομένων, πρέπει να υποβάλλονται δύο εκδοχές της καταγγελίας: η εμπιστευτική εκδοχή και η μη εμπιστευτική. Η πρώτη θα είναι διαθέσιμη μόνο στο προσωπικό της Επιτροπής που ασχολείται άμεσα με την υπόθεση. Στη μη εμπιστευτική εκδοχή θα μπορούν να αποκτούν πρόσβαση όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη μετά την έναρξη της έρευνας, μετά από αίτηση.
• Η Επιτροπή πρέπει να εξετάζει την ακρίβεια και την πληρότητα των αποδεικτικών στοιχείων που περιέχονται στην καταγγελία προκειμένου να αποφανθεί κατά πόσον υπάρχει επαρκές έρεισμα για την έναρξη έρευνας. Η διαδικασία πρέπει να κινηθεί εντός 45 ημερών από την υποβολή της καταγγελίας.
• Πριν από την έναρξη της έρευνας αντεπιδότησης, η Επιτροπή οφείλει να προσφέρει τη δυνατότητα διαβουλεύσεων στην κυβέρνηση της χώρας εξαγωγής.

Έρευνα αντεπιδότησης

• Εφόσον η Επιτροπή αποφασίσει να διεξαγάγει έρευνα, πρέπει να δημοσιεύσει σχετική ανακοίνωση στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Επιτροπή επικοινωνεί με όλους τους γνωστούς κατασκευαστές και με όλα τα άλλα ενδιαφερόμενα μέρη ζητώντας τους να συμπληρώσουν ερωτηματολόγια εντός αυστηρής προθεσμίας.
• Όταν υπάρχουν πολλά δυνητικώς ενδιαφερόμενα μέρη, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει να διενεργήσει έρευνα βάσει δείγματος φορέων (παραγωγών-εξαγωγέων, κατασκευαστών της ΕΕ, εισαγωγέων, χρηστών).
• Εάν, μετά την έρευνα, η Επιτροπή κρίνει ότι έχει χορηγηθεί ζημιογόνα επιδότηση, ενδέχεται να επιβληθούν μέτρα αντεπιδοτήσεων στις εισαγωγές του υπό εξέταση προϊόντος στην ΕΕ. Γενικά, τα μέτρα αυτά έχουν τη μορφή:
  • κατ’ αξία δασμού —ένα ποσοστό της αξίας εισαγωγής του υπό εξέταση προϊόντος·
  • ειδικών δασμών —μια σταθερή τιμή για ορισμένη ποσότητα προϊόντων, π.χ. 100 ευρώ ανά τόνο προϊόντος, ή
  • ανάληψης υποχρεώσεων ως προς τις τιμές —υποχρέωση του εξαγωγέα να τηρεί τις ελάχιστες τιμές εισαγωγής.
• Οι αρχές της χώρας εξαγωγής μπορούν επίσης να αναλάβουν να καταργήσουν την επιδότηση ή να λάβουν μέτρα για την αντιμετώπιση των συνεπειών της.
• Τυχόν προσωρινά μέτρα πρέπει να επιβάλλονται το αργότερο εννέα μήνες μετά την έναρξη της έρευνας και να παραμένουν σε ισχύ για μέγιστο χρονικό διάστημα τεσσάρων μηνών. Μετά τα μέτρα αυτά ενδέχεται να ακολουθήσει η επιβολή οριστικών μέτρων, τα οποία παραμένουν σε ισχύ για 5 έτη.
• Οι δασμοί καταβάλλονται από τον εισαγωγέα στην ΕΕ και εισπράττονται από τις εθνικές τελωνειακές αρχές των εκάστοτε χωρών της ΕΕ.
• Η επανεξέταση των μέτρων που έχουν τεθεί σε ισχύ (ενδιάμεση επανεξέταση) είναι δυνατή υπό ορισμένες συνθήκες. Η επανεξέταση περιορίζεται συνήθως σε ένα ή σε διάφορα στοιχεία των αρχικών μέτρων, π.χ. στο επίπεδο της επιδότησης ή/και ζημίας, στο πεδίο κάλυψης του προϊόντος ή στη μορφή των μέτρων.
• Μετά από μια πενταετία, τα μέτρα παύουν να ισχύουν, εκτός εάν κατά την επανεξέταση ενόψει της λήξης της ισχύος διαπιστωθεί ότι, σε περίπτωση άρσης των μέτρων, η παροχή επιδοτήσεων και η σημαντική ζημία είναι πιθανό να συνεχιστούν ή να επαναληφθούν.
• Οι εισαγωγείς μπορούν να ζητήσουν πλήρη ή μερική επιστροφή των δασμών που κατέβαλαν εφόσον είναι σε θέση να αποδείξουν ότι το περιθώριο επιδότησης, που ελήφθη ως βάση για την καταβολή των δασμών, έχει εξαλειφθεί ή μειωθεί.
• Οι κανόνες της ΕΕ για τις αντεπιδοτήσεις βασίζονται στα παγκόσμια πρότυπα που έχει θέσει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου (ΠΟΕ).

Τροποποιητικός κανονισμός (ΕΕ) 2017/2321

Εφόσον η εμπειρία απέδειξε ότι ορισμένες επιδοτήσεις διαπιστώνονται μόνο κατά τη σχετική έρευνα, στον τροποποιητικό κανονισμό (ΕΕ) 2017/2321 προστέθηκε ένα εδάφιο σύμφωνα με το οποίο η Επιτροπή οφείλει, στις περιπτώσεις αυτές, να προσφέρει τη δυνατότητα συμπληρωματικών διαβουλεύσεων για τις συγκεκριμένες επιδοτήσεις στη χώρα καταγωγής ή/και εξαγωγής όσον αφορά τις επιδοτήσεις που εντοπίστηκαν κατά τη διάρκεια της έρευνας.

Τροποποιητικός κανονισμός (ΕΕ) 2018/825

Μεταξύ άλλων, ο κανονισμός:

• απλουστεύει τη διερευνητική διαδικασία και διευκολύνει τη συμμετοχή των μικρότερων επιχειρήσεων στις έρευνες εμπορικής άμυνας [συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας ενός γραφείου υποστήριξης εμπορικής άμυνας για τις μικρές και μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις (ΜΜΕ)].
• τροποποιεί την εφαρμογή του επονομαζόμενου «κανόνα του χαμηλότερου δασμού» σε περιπτώσεις αντεπιδοτήσεων. Στο παρελθόν η ΕΕ είχε επιβάλει μέτρα ύψους μικρότερου από αυτό των συνολικών επιδοτήσεων, όταν το χαμηλότερο ποσό (το «περιθώριο ζημίας») αρκούσε για την εξάλειψη της ζημίας που είχε υποστεί ο συγκεκριμένος κλάδος παραγωγής της ΕΕ. Σύμφωνα με τους νέους κανόνες, τα μέτρα αντεπιδοτήσεων μπορούν να αντισταθμίσουν πλήρως τις επιδοτήσεις που έχει λάβει ο εξαγωγέας, εφόσον αυτό είναι προς το συμφέρον του συνόλου της ΕΕ.
• θεσπίζει νέους κανόνες για τον υπολογισμό της «μη ζημιογόνας τιμής» (της τιμής που αναμένεται να ορίσει ο κλάδος παραγωγής υπό κανονικές συνθήκες). Στον υπολογισμό μπορούν πλέον να λαμβάνονται υπόψη το κόστος των αναγκαίων επενδύσεων, για παράδειγμα στον τομέα των υποδομών ή της έρευνας και ανάπτυξης, αλλά και μελλοντικές δαπάνες που σχετίζονται με κοινωνικά και περιβαλλοντικά πρότυπα, για παράδειγμα στο πλαίσιο του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών της ΕΕ. Η μη ζημιογόνα τιμή προϋποθέτει ελάχιστο κέρδος της τάξεως του 6 % το οποίο θα συμπεριληφθεί στον υπολογισμό, ενώ είναι δυνατό να οριστεί υψηλότερο περιθώριο κέρδους κατά περίπτωση.
• θέσπισε περίοδο εκ των προτέρων γνωστοποίησης, στη διάρκεια της οποίας τα ενδιαφερόμενα μέρη λαμβάνουν ενημέρωση σχετικά με την επιβολή ή μη προσωρινών μέτρων τρεις εβδομάδες νωρίτερα. Στην επανεξέταση που διενεργήθηκε σύμφωνα με τον τροποποιητικό κανονισμό (ΕΕ) 2018/825, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, συνολικά, οι εισαγωγές δεν είχαν προκαλέσει πρόσθετη ζημία στον συγκεκριμένο κλάδο παραγωγής της ΕΕ κατά την περίοδο της εκ των προτέρων γνωστοποίησης. Συνεπώς, εξέδωσε κατ’ εξουσιοδότηση πράξη η οποία αυξάνει τη διάρκεια της περιόδου εκ των προτέρων γνωστοποίησης σε τέσσερις εβδομάδες [κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2020/1173].

ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ Ο ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ;

• Ο κανονισμός (ΕΕ) 2016/1037 εφαρμόζεται από τις 20 Ιουλίου 2016. Ο παρών κανονισμός Κωδικοποίησε και αντικατέστησε τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 597/2009 και τις μεταγενέστερες τροποποιήσεις του.
• Ο τροποποιητικός κανονισμός (ΕΕ) 2017/2321 εφαρμόζεται από τις 20 Δεκεμβρίου 2017.
• Ο τροποποιητικός κανονισμός (ΕΕ) 2018/825 εφαρμόζεται από τις 8 Ιουνίου 2018.
• Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2020/1173 εφαρμόζεται από τις 11 Αυγούστου 2020.

ΓΕΝΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

• Η επιδότηση αποτελεί μια χρηματοδοτική συνεισφορά, όπως επιχορήγηση ή δάνειο, η οποία καταβάλλεται συνήθως από την κυβέρνηση μιας χώρας εκτός της ΕΕ. Αποφέρει όφελος σε επιχειρήσεις ή κλάδους παραγωγής που εξάγουν τα προϊόντα τους στην ΕΕ, προκαλώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο στρέβλωση του ανταγωνισμού στην αγορά της ΕΕ. Για την εξουδετέρωση της στρέβλωσης και την αποκατάσταση του θεμιτού ανταγωνισμού, η ΕΕ μπορεί να επιβάλλει αντισταθμιστικούς δασμούς σε αυτές τις εισαγωγές.
• Οι κανόνες της ΕΕ για τις αντεπιδοτήσεις βασίζονται στα παγκόσμια πρότυπα που έχει θέσει ο ΠΟΕ.
• Για περισσότερες πληροφορίες, βλέπε:
  • Αντεπιδότηση (Ευρωπαϊκή Επιτροπή)
  • Ανακοίνωση: Σχετικά με τις επιπτώσεις της επιδημικής έξαρσης της νόσου COVID-19 στις έρευνες αντιντάμπινγκ και κατά των επιδοτήσεων.

ΒΑΣΙΚΟΙ ΟΡΟΙ

ΒΑΣΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

Κανονισμός (ΕΕ) 2016/1037 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2016, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο επιδοτήσεων εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (κωδικοποιημένο κείμενο) (ΕΕ L 176 της 30.6.2016, σ. 55-91)

Οι διαδοχικές τροποποιήσεις του κανονισμού (ΕΕ) 2016/1037 έχουν ενσωματωθεί στο αρχικό κείμενο. Αυτή η ενοποιημένη απόδοση αποτελεί απλώς εργαλείο τεκμηρίωσης.

τελευταία ενημέρωση 16.10.2020