Κοινό καθεστώς που εφαρμόζεται στις εξαγωγές

Ο παρών κανονισμός καθιερώνει κοινό καθεστώς εξαγωγών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), που στηρίζεται στην αρχή της ελευθερίας των εξαγωγών, και ορίζει τις διαδικασίες που επιτρέπουν στην ΕΕ να εφαρμόζει, σε περίπτωση ανάγκης, τα μέτρα επιτήρησης και διασφάλισης που επιβάλλονται.

ΠΡΑΞΗ

Κανονισμός του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1061/2009 της 19ης Οκτωβρίου 2009 για θέσπιση κοινού καθεστώτος εξαγωγών.

ΣΥΝΟΨΗ

Ο κανονισμός αυτός καθιερώνει την αρχή της ελευθερίας των εξαγωγών, σύμφωνα με την οποία οι εξαγωγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) με προορισμό χώρες εκτός ΕΕ είναι ελεύθερες ποσοτικών περιορισμών.

Διαδικασίες πληροφόρησης και διαβούλευσης

Οι χώρες της ΕΕ μπορούν να εγκρίνουν μέτρα διασφάλισης, εάν το θεωρούν αναγκαίο λόγω ιδιαίτερων εξελίξεων στην αγορά. Πριν θέσει σε εφαρμογή τα μέτρα αυτά διασφάλισης, η χώρα της ΕΕ πρέπει να ενημερώνει σχετικά την Επιτροπή η οποία πληροφορεί τις άλλες χώρες της ΕΕ. Αρχίζουν διαβουλεύσεις, στο πλαίσιο μιας συμβουλευτικής επιτροπής η οποία αποτελείται από εκπροσώπους κάθε κράτους μέλους, με πρόεδρο εκπρόσωπο της Επιτροπής. Οι διαβουλεύσεις αυτές αφορούν κυρίως τους όρους και την ανάπτυξη των εξαγωγών του εν λόγω προϊόντος καθώς και τις διατάξεις που πρέπει ενδεχομένως να υιοθετηθούν.

Η Επιτροπή μπορεί να ζητήσει από τα άλλες χώρες της ΕΕ να της παρέχουν στατιστικές πληροφορίες σχετικά με την εξέλιξη της αγοράς ενός δεδομένου προϊόντος, προκειμένου να καθορίσει για αυτό την οικονομική και εμπορική κατάσταση. Μπορεί, επίσης, να ζητήσει από τα κράτη μέλη επιτήρηση των εξαγωγών σύμφωνα με τις εθνικές νομοθεσίες και σύμφωνα με τους τρόπους εφαρμογής που υποδεικνύει η Επιτροπή.

Μέτρα διασφάλισης

Τα συμφέροντα της ΕΕ μπορεί να απαιτούν την έκδοση κατάλληλων μέτρων για την αντιμετώπιση, ή την επίλυση μιας κρίσιμης κατάστασης που οφείλεται σε έλλειψη βασικών προϊόντων, ή για την εκτέλεση των διεθνών δεσμεύσεων της ΕΕ ή όλων των χωρών της, ιδίως όσον αφορά το εμπόριο βασικών προϊόντων. Τα μέτρα αυτά είναι γενικά ποσοτικοί περιορισμοί των εξαγωγών.

Η Επιτροπή μπορεί, κατόπιν αιτήσεως μίας χώρας της ΕΕ ή με δική της πρωτοβουλία, να θέτει ως προϋπόθεση της εξαγωγής ενός προϊόντος την προσκόμιση άδειας εξαγωγής. Η άδεια εξαγωγής χορηγείται κατά τον τρόπο και εντός των ορίων που ορίζει η Επιτροπή, αναμένοντας τη μεταγενέστερη απόφαση του Συμβουλίου. Τα ληφθέντα μέτρα γνωστοποιούνται στο Συμβούλιο και στις χώρες της ΕΕ και εφαρμόζονται αμέσως. Αυτά τα μέτρα διασφάλισης μπορούν να περιοριστούν σε ορισμένους προορισμούς και στις εξαγωγές σε ορισμένες περιοχές της ΕΕ. Δεν θίγουν τα προϊόντα που βρίσκονται στη φάση μεταφοράς προς τα σύνορα της ΕΕ.

Κατ΄ αρχήν, τα μέτρα διασφάλισης εκδίδονται από το Συμβούλιο, το οποίο αποφασίζει με ειδική πλειοψηφία για την πρόταση της Επιτροπής. Η τελευταία μπορεί επίσης να λάβει παρόμοια μέτρα όταν επιβάλλεται μία άμεση ενέργεια.

Κατά την περίοδο της εφαρμογής τους, τα μέτρα διασφάλισης αποτελούν αντικείμενο διαβούλευσης στο πλαίσιο της συμβουλευτικής επιτροπής, προκειμένου να εξεταστούν τα αποτελέσματά τους και να εξακριβωθεί εάν οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή τους εξακολουθούν να υφίστανται. Με τον τρόπο αυτόν, τα μέτρα μπορούν να τροποποιηθούν ή να καταργηθούν εφόσον δεν είναι πλέον αναγκαία.

Ο παρών κανονισμός δεν εμποδίζει την υιοθέτηση ή την εφαρμογή από τις χώρες της ΕΕ ποσοτικών περιορισμών κατά την εξαγωγή, που επιβάλλονται για λόγους δημόσιας ηθικής, δημόσιας τάξης, δημόσιας ασφάλειας, προστασίας της υγείας και της ζωής των ανθρώπων και των ζώων ή διατήρησης των φυτών, προστασίας των εθνικών θησαυρών που έχουν καλλιτεχνική, ιστορική ή αρχαιολογική αξία, ή προστασίας της βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας.

Ημερομηνία τελευταίας τροποποίησης: 09.02.2011