Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο

Η Ευρωπαϊκή Ένωση στηρίζει την αποτελεσματική λειτουργία του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και προάγει την υποστήριξή του παγκοσμίως ενθαρρύνοντας τη συμμετοχή στο καταστατικό της Ρώμης.

ΠΡΑΞΗ

Κοινή θέση 2003/444/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 16ης Ιουνίου 2003, σχετικά με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο [Επίσημη Εφημερίδα L 150 της 18.06.2003]

ΣΥΝΟΨΗ

Η παγιοποίηση του κράτους δικαίου, ο σεβασμός των δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, η διατήρηση της ειρήνης και η ενίσχυση της διεθνούς ασφάλειας περιλαμβάνονται στις προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) στον τομέα των εξωτερικών σχέσεων. Η Ένωση έχει δεσμευτεί σταθερά να προωθήσει την ίδρυση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (EN) (FR) και την έναρξη ισχύος του καταστατικού της Ρώμης που θα αποτελέσουν σημαντικό μέσο για την επίτευξη των επιδιωκόμενων στόχων.

Το καταστατικό της Ρώμης τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιουλίου 2002 οπότε άρχισε και η λειτουργία του Δικαστηρίου (ωστόσο τα όργανά του εξελέγησαν οριστικά τον Ιούνιο 2003).

Με την παρούσα κοινή θέση, η Ένωση αποβλέπει στην προώθηση της εύρυθμης λειτουργίας του Δικαστηρίου, αλλά και στην καθολική του στήριξη. Η κοινή αυτή θέση καταργεί και υποκαθιστά την κοινή θέση 2001/443/ΚΕΠΠΑ.

Η παρούσα κοινή θέση προβλέπει ότι η Ένωση και τα κράτη μέλη της καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για τη συμμετοχή στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο όσο το δυνατόν μεγαλύτερου αριθμού κρατών. Η Ένωση και τα κράτη μέλη της λαμβάνουν υπόψη τους το στόχο αυτό κατά τις (διμερείς ή πολυμερείς διαπραγματεύσεις) καθώς και τον πολιτικό διάλογο με τις τρίτες χώρες και τις περιφερειακές οργανώσεις. Επιπλέον, αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες με στόχο την προώθηση των αξιών, των αρχών και των διατάξεων του καταστατικού της Ρώμης και αναπτύσσουν συνεργασία με τα κράτη, τους διεθνείς οργανισμούς, τις μη κυβερνητικές οργανώσεις και τους ενδιαφερόμενους εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών.

Τα κράτη μέλη θέτουν στη διάθεση των ενδιαφερόμενων χωρών την πείρα τους όσον αφορά την εφαρμογή του καταστατικού της Ρώμης και παρέχουν την τεχνική και χρηματοδοτική βοήθεια που απαιτείται για την προετοιμασία της συμμετοχής και της εφαρμογής του καταστατικού στις τρίτες χώρες.

Προκειμένου να διασφαλισθεί η ανεξαρτησία του Δικαστηρίου, η Ένωση και τα κράτη μέλη της:

• ενθαρρύνουν τα κράτη που συμμετέχουν στο Δικαστήριο να μεταβιβάσουν την εισφορά που τους αναλογεί·
• συμβάλλουν στην παροχή βοήθειας και κατάρτισης για τους δικαστές, τους εισαγγελείς, τους υπαλλήλους του Δικαστηρίου·
• ενθαρρύνουν την υπογραφή και την επικύρωση από τα κράτη μέλη της συμφωνίας για τα προνόμια και τις ασυλίες του Δικαστηρίου.

Η Ένωση και τα κράτη μέλη της υπενθυμίζουν στις τρίτες χώρες τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 30ής Σεπτεμβρίου 2002. Στα συμπεράσματα αυτά έχει ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν συνάψει διμερείς συμφωνίες, σχετικά με τους όρους παράδοσης ενός προσώπου στο Δικαστήριο με ορισμένες χώρες που συμμετέχουν σ' αυτό. Το Συμβούλιο θεσπίζει κατευθυντήριες αρχές προκειμένου να καθοδηγήσει τα κράτη μέλη που μελετούν τη δυνατότητα υπογραφής συμφωνιών ή διακανονισμών του είδους αυτού με τις Ηνωμένες Πολιτείες:

• οι διεθνείς συμφωνίες που συνδέουν ένα κράτος που συμμετέχει στο Δικαστήριο και τις Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να ληφθούν υπόψη·
• η σύναψη συμφωνιών με τις Ηνωμένες Πολιτείες σχετικά με τους όρους παράδοσης προσώπου στο Δικαστήριο είναι αντίθετες με τις υποχρεώσεις των χωρών μελών του Δικαστηρίου·
• οι διακανονισμοί πρέπει να διασφαλίζουν ότι διαπράττοντες έγκλημα που εμπίπτει στην αρμοδιότητα του Δικαστηρίου δεν μένουν ατιμώρητοι·
• οι διακανονισμοί όσον αφορά την υπηκοότητα των προσώπων που δεν πρέπει να παραδίδονται, πρέπει να αφορούν αποκλειστικά τους υπηκόους χωρών που δεν συμμετέχουν στο Δικαστήριο·
• η κρατική ή διπλωματική ασυλία πρέπει να τηρείται·
• κάθε συμφωνία πρέπει να αφορά μόνο τα πρόσωπα που βρίσκονται σε ένα κράτος μέλος επειδή έχουν αποσταλεί από άλλο κράτος·
• οι συμφωνίες μπορούν να είναι περιορισμένης χρονικής διάρκειας·
• οι συμφωνίες πρέπει να έχουν επικυρωθεί σύμφωνα με τις συνταγματικές διαδικασίες κάθε κράτους.

Το Συμβούλιο προτείνει επίσης τη διενέργεια πολιτικού διαλόγου με τις Ηνωμένες Πολιτείες, κυρίως όσον αφορά:

• την ενδεχόμενη επιστροφή των Ηνωμένων Πολιτειών στη διαδικασία του Δικαστηρίου·
• την ανάπτυξη συνεργασίας μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του Δικαστηρίου για συγκεκριμένες περιπτώσεις·
• την εφαρμογή της αμερικανικής νομοθεσίας για την προστασία των μελών υπηρεσιών των Ηνωμένων Πολιτειών.

Τον Φεβρουάριο του 2004 το Συμβούλιο ενέκρινε ένα σχέδιο δράσης σε συνέχεια αυτής της κοινής θέσης. Αυτό το σχέδιο δράσης, που περιλαμβάνει τρεις πτυχές (συντονισμός των δραστηριοτήτων της Ένωσης, καθολικότητα και ακεραιότητα του καταστατικού της Ρώμης, ανεξαρτησία και σωστή λειτουργία του Δικαστηρίου) προσδιορίζει το πλαίσιο δραστηριοτήτων της Ένωσης με σκοπό την υποστήριξη του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου.

ΣΥΝΑΦΕΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ

Σύναψη συμφωνίας μεταξύ του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί συνεργασίας και συνδρομής [Επίσημη Εφημερίδα L 115 της 28.04.2006]

Η παρούσα συμφωνία καλύπτει τους όρους συνεργασίας και συνδρομής μεταξύ του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης διαμέσου, μεταξύ άλλων, της διαβούλευσης σε θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος και της τακτικής ανταλλαγής πληροφοριών και εγγράφων αμοιβαίου ενδιαφέροντος. Η συμφωνία αυτή εγκρίθηκε με την απόφαση 2006/313/ΚΕΠΠΑ της 10η Απριλίου 2006 [Επίσημη Εφημερίδα L 115 της 28.04.2006].

Ημερομηνία τελευταίας τροποποίησης: 21.08.2007