Βελτιώνει και απλοποιεί τις δικαστικές διαδικασίες για την επιτάχυνση της επιστροφής προσώπων από άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) που έχουν διαπράξει ένα σοβαρό έγκλημα.
Το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης (ΕΕΣ) αντικαθιστά το σύστημα έκδοσης. Απαιτεί από κάθε εθνική δικαστική αρχή να αναγνωρίσει και να ενεργήσει βάσει αυτών, με ελάχιστες γραφειοκρατικές διαδικασίες και εντός μιας σειράς προθεσμιών, αιτήματα που υποβάλλονται από τη δικαστική αρχή άλλης χώρας της ΕΕ. Ένα ένταλμα ζητά την παράδοση ενός προσώπου έτσι ώστε:
Το ένταλμα ισχύει στις ακόλουθες περιπτώσεις:
Αναλογική χρήση του εντάλματος
Οι χώρες της ΕΕ πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα ακόλουθα (μη εξαντλητικός κατάλογος):
Όταν συλλαμβάνεται πρόσωπο, αυτό πρέπει να ενημερώνεται για το περιεχόμενο του εντάλματος σύλληψης.
Σε ποιες περιπτώσεις οι χώρες της ΕΕ αρνούνται να ενεργήσουν βάσει εντάλματος;
Κανόνες για τη διασφάλιση των δικονομικών δικαιωμάτων κατά τις διαδικασίες του εντάλματος σύλληψης
Σε αυτούς τους κανόνες περιλαμβάνονται:
Περιθώριο βελτίωσης
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε την πρώτη έκθεσή της για το ΕΕΣ το 2011. H έκθεση κατέδειξε ότι, μολονότι το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης ήταν πολύ επιτυχές όσον αφορά τη βοήθεια που παρείχε στις χώρες της ΕΕ για την καταπολέμηση του εγκλήματος, ορισμένοι τομείς χρήζουν περαιτέρω βελτίωσης, μεταξύ άλλων:
Η Επιτροπή ενέκρινε την 4η έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του ΕΕΣ τον Ιούλιο του 2020.
Εφαρμόζεται από τις 7 Αυγούστου 2002 και οι χώρες της ΕΕ έπρεπε να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης με αυτήν την απόφαση-πλαίσιο μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2003.
Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε:
Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών — Δηλώσεις τις οποίες έκαναν ορισμένα κράτη μέλη με την ευκαιρία της έκδοσης της απόφασης-πλαισίου (ΕΕ L 190 της 18.7.2002, σ. 1–20)
Οι διαδοχικές τροποποιήσεις της απόφασης-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ έχουν ενσωματωθεί στο αρχικό κείμενο. Αυτή η ενοποιημένη απόδοση έχει μόνο αξία τεκμηρίωσης.
Οδηγία (ΕΕ) 2016/1919 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Οκτωβρίου 2016, σχετικά με τη δικαστική αρωγή για υπόπτους και κατηγορουμένους στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών και για καταζητούμενους σε διαδικασίες εκτέλεσης του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης (ΕΕ L 297 της 4.11.2016, σ. 1-8)
Βλέπε ενοποιημένη απόδοση.
Οδηγία 2013/48/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2013, σχετικά με το δικαίωμα πρόσβασης σε δικηγόρο στο πλαίσιο ποινικής διαδικασίας και διαδικασίας εκτέλεσης του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης, καθώς και σχετικά με το δικαίωμα ενημέρωσης τρίτου προσώπου σε περίπτωση στέρησης της ελευθερίας του και με το δικαίωμα επικοινωνίας με τρίτα πρόσωπα και με προξενικές αρχές κατά τη διάρκεια της στέρησης της ελευθερίας (ΕΕ L 294 της 6.11.2013, σ. 1-12)
Οδηγία 2012/13/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2012, σχετικά με το δικαίωμα ενημέρωσης στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών (ΕΕ L 142 της 1.6.2012, σ. 1-10)
Έκθεση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο για την εφαρμογή, από το 2007, της απόφασης πλαισίου του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών [COM(2011) 175 τελικό της 11.4.2011]
Οδηγία 2010/64/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Οκτωβρίου 2010, σχετικά με το δικαίωμα σε διερμηνεία και μετάφραση κατά την ποινική διαδικασία (ΕΕ L 280 της 26.10.2010, σ. 1-7)
Δηλώσεις προβλεπόμενες στο άρθρο 31 παράγραφος 2 της απόφασης-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ κρατών μελών (EE L 246 της 29.9.2003, σ. 1)
τελευταία ενημέρωση 30.10.2020