Πρόσβαση σε δίκτυα ηλεκτρονικών επικοινωνιών

Η παρούσα οδηγία εναρμονίζει τον τρόπο κατά τον οποίο οι χώρες της ΕΕ ρυθμίζουν την πρόσβαση σε δίκτυα ηλεκτρονικών επικοινωνιών και σε συναφείς ευκολίες, καθώς και τη διασύνδεσή τους. Θεσπίζει κανονιστικό πλαίσιο για τη σχέση μεταξύ προμηθευτών δικτύων και υπηρεσιών που θα έχει ως αποτέλεσμα τον βιώσιμο ανταγωνισμό και τη διαλειτουργικότητα των υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών.

ΠΡΆΞΗ

Οδηγία 2002/19/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, σχετικά με την πρόσβαση σε δίκτυα ηλεκτρονικών επικοινωνιών και συναφείς ευκολίες, καθώς και με τη διασύνδεσή τους (οδηγία για την πρόσβαση).

ΣΎΝΟΨΗ

Μαζί με 4 άλλες οδηγίες (τις οδηγίες για το πλαίσιο, την αδειοδότηση, την καθολική υπηρεσία και την προστασία ιδιωτικής ζωής στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες), η οδηγία για την πρόσβαση αποτελεί μέρος της δέσμης τηλεπικοινωνιών, η οποία, ορίζει το κανονιστικό πλαίσιο που αποβλέπει στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας του τομέα των δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών.

Το 2009, η «δέσμη τηλεπικοινωνιών» τροποποιήθηκε από την οδηγία για τη «βελτίωση της νομοθεσίας» και την οδηγία για τα «δικαιώματα των πολιτών», όπως και από τη δημιουργία του Φορέα Ευρωπαϊκών Ρυθμιστικών Αρχών για τις Ηλεκτρονικές Επικοινωνίες (BEREC).

Εφαρμογή

Η οδηγία εφαρμόζεται σε όλες τις μορφές δημόσιων δικτύων επικοινωνιών τα οποία μεταφέρουν διαθέσιμες στο κοινό υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών. Σε αυτά περιλαμβάνονται σταθερά και κινητά τηλεπικοινωνιακά δίκτυα, δίκτυα επίγειων ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών, δίκτυα καλωδιακής τηλεόρασης και δορυφορικά δίκτυα και δίκτυα του διαδικτύου τα οποία χρησιμοποιούνται για τη φωνητική τηλεφωνία, την τηλεομοιοτυπία ή τη μετάδοση δεδομένων ή εικόνων.

Γενική αρχή

Οι χώρες της ΕΕ πρέπει να διασφαλίζουν ότι δεν υπάρχουν περιορισμοί που αποτρέπουν τις επιχειρήσεις στην ίδια χώρα της ΕΕ ή σε διαφορετικές χώρες της ΕΕ να διαπραγματεύονται μεταξύ τους ρυθμίσεις πρόσβασης ή/και διασύνδεσης, με την επιφύλαξη των κανόνων περί ανταγωνισμού της Συνθήκης.

Η γενική αρχή προβλέπει ότι, σε αγορές όπου εξακολουθούν να υπάρχουν μεγάλες διαφορές ως προς τη διαπραγματευτική ισχύ μεταξύ επιχειρήσεων, είναι σκόπιμη η θέσπιση ενός πλαισίου που βασίζεται στις αρχές της εσωτερικής αγοράς και στους κανόνες περί ανταγωνισμού το οποίο θα δρα ως μηχανισμός ρύθμισης της αγοράς.

Μέσω μιας τεχνολογικά ουδέτερης προσέγγισης, οι στόχοι που τίθενται είναι:

να θεσπιστεί πλαίσιο το οποίο θα ενθαρρύνει τον ανταγωνισμό και θα ενισχύει τις αποτελεσματικές επενδύσεις σε υποδομή δικτύου με το να επιτρέπει κατάλληλη πρόσβαση σε δίκτυα και τη διασύνδεσή τους, όπως και διαλειτουργικότητα των υπηρεσιών προς το συμφέρον των τελικών χρηστών·

να διασφαλίζεται ότι τυχόν συμφορήσεις στην αγορά δεν περιορίζουν την ανάδειξη καινοτόμων υπηρεσιών που μπορούν να ωφελήσουν τους χρήστες.

Δικαιώματα και υποχρεώσεις των φορέων εκμετάλλευσης

Η οδηγία θεσπίζει έναν θεμελιώδη κανόνα σύμφωνα με τον οποίο οι φορείς εκμετάλλευσης δημοσίων δικτύων επικοινωνιών έχουν το δικαίωμα και, όταν ζητείται από άλλες επιχειρήσεις που διαθέτουν άδεια, την υποχρέωση, να διαπραγματεύονται τη μεταξύ τους διασύνδεση προκειμένου να εξασφαλίζεται η διαλειτουργικότητα υπηρεσιών σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Οι εθνικές ρυθμιστικές αρχές (ΕΡΑ) είναι υπεύθυνες για τη διεξαγωγή τακτικών αναλύσεων της αγοράς ώστε να διαπιστώνεται αν ένας ή περισσότεροι φορείς εκμετάλλευσης διαθέτουν σημαντική ισχύ στην εν λόγω αγορά. Στις περιπτώσεις όπου διαπιστωθεί, ύστερα από ανάλυση αγοράς, ότι ένας φορέας εκμετάλλευσης έχει σημαντική ισχύ σε δεδομένη αγορά, οι ΕΡΑ επιβάλλουν μία ή περισσότερες από τις εξής υποχρεώσεις σε αυτόν τον φορέα εκμετάλλευσης, ανάλογα με τις περιστάσεις:

1.

υποχρεώσεις διαφάνειας σε σχέση με τη διασύνδεση ή/και την πρόσβαση, οι οποίες απαιτούν από τους φορείς εκμετάλλευσης να δημοσιοποιούν συγκεκριμένες πληροφορίες, όπως πληροφορίες λογιστικής φύσεως, τεχνικές προδιαγραφές και χαρακτηριστικά δικτύου μέσω προσφοράς αναφοράς, εφόσον είναι σκόπιμο·

2.

υποχρεώσεις αμεροληψίας για να διασφαλίζουν ότι οι φορείς εκμετάλλευσης εφαρμόζουν ισοδύναμους όρους σε ισοδύναμες περιστάσεις σε επιχειρήσεις που παρέχουν ισοδύναμες υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένης της απαγόρευσης να ευνοούν τις δικές τους υπηρεσίες·

3.

υποχρεώσεις λογιστικού διαχωρισμού όσον αφορά καθορισμένες δραστηριότητες που αφορούν τη διασύνδεση ή/και την πρόσβαση·

4.

υποχρεώσεις πρόσβασης και χρήσης ειδικών ευκολιών δικτύου. Από τους φορείς εκμετάλλευσης δύναται να απαιτείται:

η παροχή σε τρίτους πρόσβασης σε καθορισμένα στοιχεία ή/και ευκολίες του δικτύου, συμπεριλαμβανομένης της αδεσμοποίητης πρόσβασης στον τοπικό βρόχο·

η καλόπιστη διαπραγμάτευση με επιχειρήσεις που ζητούν πρόσβαση·

η μη ανάκληση ήδη χορηγηθείσας πρόσβασης σε ευκολίες·

η χορήγηση ελεύθερης πρόσβασης σε τεχνικές διεπαφές, πρωτόκολλα ή άλλες βασικές τεχνολογίες που είναι απαραίτητες για τη διαλειτουργικότητα των υπηρεσιών·

η παροχή συνεγκατάστασης ή άλλων μορφών από κοινού χρήσης συναφών ευκολιών·

η παροχή πρόσβασης σε συναφείς υπηρεσίες, όπως εκείνες που σχετίζονται με την ταυτοποίηση, τον εντοπισμό θέσης και την ικανότητα παρουσίας.

5.

υποχρεώσεις σχετικά με την ανάκτηση κόστους και ελέγχους τιμών, που περιλαμβάνουν υποχρέωση καθορισμού των τιμών με γνώμονα το κόστος και υποχρέωση όσον αφορά τα συστήματα κοστολόγησης.

Σε περιπτώσεις όπου οι αδυναμίες της αγοράς επιμείνουν παρά την εφαρμογή αυτών των υποχρεώσεων, οι ΕΡΑ δύνανται, ως έσχατη λύση, να απαιτήσουν από καθετοποιημένες επιχειρήσεις να μεταθέσουν δραστηριότητες που σχετίζονται με τη χονδρική παροχή συναφών προϊόντων και υπηρεσιών πρόσβασης σε επιχειρησιακή μονάδα που λειτουργεί ανεξάρτητα.

Η εν λόγω λειτουργική επιχειρησιακή μονάδα προμηθεύει προϊόντα και υπηρεσίες πρόσβασης σε όλες τις επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένων άλλων επιχειρησιακών μονάδων της μητρικής εταιρείας, με τα ίδια χρονικά περιθώρια, όρους και προϋποθέσεις, συμπεριλαμβανομένων όσον αφορούν επίπεδα τιμών και στάθμη υπηρεσιών, καθώς και μέσω των ίδιων συστημάτων και διαδικασιών.

ΠΑΡΑΠΟΜΠΈΣ

Πραξη

Έναρξη ισχύος

Προθεσμία για μεταφορά στο εθνικό δίκαιο των κρατών μελών

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Οδηγία 2002/19/EΚ

24.4.2002

24.7.2003

ΕΕ L 108, 24.4.2002, σ. 7-20

Πράξη (εις) τροποποίησης

Έναρξη ισχύος

Προθεσμία για μεταφορά στο εθνικό δίκαιο των κρατών μελών

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Οδηγία 2009/140/EΚ

19.12.2009

25.5.2011

ΕΕ L 337, 18.12.2009, σ. 37-69

ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΩΝ

Παράρτημα ΙΙ - Στοιχειώδης κατάλογος στοιχείων που πρέπει να περιλαμβάνονται σε προσφορά αναφοράς για πρόσβαση σε δίκτυο υποδομής χονδρικής, συμπεριλαμβανομένης μεριζόμενης ή πλήρως αδεσμοποίητης πρόσβασης στον τοπικό βρόγχο σε σταθερή θέση, ο οποίος πρέπει να δημοσιεύεται από τους κοινοποιημένους φορείς εκμετάλλευσης με σημαντική ισχύ στην αγορά (ΣΙΑ)

Οδηγία 2009/140/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2009, για την τροποποίηση των οδηγιών 2002/21/ΕΚ σχετικά με κοινό κανονιστικό πλαίσιο για δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών, 2002/19/ΕΚ σχετικά με την πρόσβαση σε δίκτυα ηλεκτρονικών επικοινωνιών και συναφείς ευκολίες καθώς και με τη διασύνδεσή τους, και 2002/20/ΕΚ για την αδειοδότηση δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών (ΕΕ L 337, 18 Δεκεμβρίου 2009, σ. 37-69).

Διορθωτικό στην οδηγία 2009/140/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2009, για την τροποποίηση των οδηγιών 2002/21/ΕΚ σχετικά με κοινό κανονιστικό πλαίσιο για δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών, 2002/19/ΕΚ σχετικά με την πρόσβαση σε δίκτυα ηλεκτρονικών επικοινωνιών και συναφείς ευκολίες καθώς και με τη διασύνδεσή τους, και 2002/20/ΕΚ για την αδειοδότηση δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών ((ΕΕ L 241, 10 Σεπτεμβρίου 2013, σ. 8-9)).

ΣΥΝΑΦΕΊΣ ΠΡΆΞΕΙΣ

Κατευθυντήριες γραμμές της Επιτροπής για την ανάλυση αγοράς και την εκτίμηση της σημαντικής ισχύος στην αγορά βάσει του κοινοτικού πλαισίου κανονιστικών ρυθμίσεων για τα δίκτυα και τις υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (ΕΕ C 165, 11 Ιουλίου 2002, σ. 6-31).

Βάσει του κανονιστικού πλαισίου για τις υπηρεσίες επικοινωνιών, οι παρούσες κατευθυντήριες γραμμές θεσπίζουν τις αρχές στις οποίες πρέπει να βασίζουν οι εθνικές κανονιστικές αρχές την ανάλυση της αγοράς που διεξάγουν, ώστε να εξασφαλίζεται πραγματικός ανταγωνισμός.

Πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη θέσπιση μέτρων σχετικά με την ενιαία ευρωπαϊκή αγορά ηλεκτρονικών επικοινωνιών και την επίτευξη μιας συνδεδεμένης ηπείρου και για την τροποποίηση των οδηγιών 2002/20/EΚ, 2002/21/EΚ και 2002/22/EΚ και των κανονισμών (EΚ) αριθ. 1211/2009 και (EΕ) αριθ. 531/201 [COM(2013)627 final της 11ης Σεπτεμβρίου 2013 - δεν έχει δημοσιευτεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης].

τελευταία ενημέρωση 10.09.2015