Δυνάμει της εν λόγω αρχής, κάθε προϊόν που πωλείται νόμιμα σε μια χώρα της ΕΕ μπορεί να πωληθεί και σε άλλη, ακόμα και αν δεν πληροί όλους τους τεχνικούς κανόνες της, εκτός εάν συντρέχουν εξαιρετικά αυστηρές προϋποθέσεις.

Η ανακοίνωση επισημαίνει τα παρακάτω προβλήματα:

—	απουσία αξιόπιστων στοιχείων σχετικών με την εφαρμογή της αμοιβαίας αναγνώρισης,

—	δαπάνες και καθυστερήσεις λόγω της κακής εσωτερικής οργάνωσης σε ορισμένες εθνικές διοικήσεις,

—	επιφυλακτικότητα των υπαλλήλων να εγκρίνουν ένα προϊόν που δεν γνωρίζουν, συνοδευόμενο από πιστοποιητικά συντεταγμένα σε γλώσσες που δεν κατέχουν.

Για ορισμένα προϊόντα, και συγκεκριμένα τα περιπλοκότερα, υφίστανται ειδικές εθνικές απαιτήσεις προστασίας της υγείας, της ασφάλειας ή του καταναλωτή. Αυτό ισχύει ιδίως στους τομείς των τροφίμων, της ηλεκτρομηχανικής, των οχημάτων, των πολύτιμων μετάλλων, των κατασκευών καθώς και στον χημικό τομέα.

Οι υπηρεσίες σε τομείς όπως οι εμπορικές επικοινωνίες, οι κατασκευές, τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας και η ασφάλεια κρίνονται συχνά με βάση το κριτήριο του «γενικού συμφέροντος» για το κοινό της εκάστοτε χώρας.

Η ανακοίνωση προτείνει τα ακόλουθα μέτρα:

—	αυστηρότερη παρακολούθηση μέσα από έκθεση αξιολόγησης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής καταρτιζόμενης ανά διετία, συνοδευόμενης από οικονομική ανάλυση της εφαρμογής της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης. Η ανάλυση αυτή μπορεί να καθορίσει τομείς όπου απαιτείται πλήρη εναρμόνιση·

—	πιθανή προσφυγή στη δικαιοσύνη κατά των κυβερνήσεων της ΕΕ που δεν εφαρμόζουν την αρχή·

—	πιο ολοκληρωμένη ενημέρωση σχετικά με την αρχή των βασικών παραγόντων, όπως εθνικών και περιφερειακών διοικήσεων, επιχειρήσεων, δικηγόρων και επαγγελματικών ενώσεων

—	κατάρτιση για εθνικές αρχές και εκπροσώπους επαγγελματικών κύκλων από τους τομείς που ενδιαφέρονται περισσότερο, με την παράλληλη διεξαγωγή σεμιναρίων σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο·

—	αποτελεσματικότεροι τρόποι επίλυσης των προβλημάτων μειώνοντας τον χρόνο που χρειάζεται για τη διαχείριση των ατομικών καταγγελιών.

Οι χώρες της ΕΕ έχουν να διαδραματίσουν έναν σημαντικό ρόλο:

—	ενσωματώνοντας την αμοιβαία αναγνώριση στο εθνικό δίκαιο·

—	απαντώντας χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση στις αιτήσεις εφαρμογής της αρχής·

—	ενισχύοντας τη συνεργασία μεταξύ των κυβερνητικών υπηρεσιών·

—	αξιοποιώντας καλύτερα τα εθνικά σημεία επαφής.

Οι συμφωνίες αμοιβαίας αναγνώρισης προάγουν το εμπόριο αγαθών μεταξύ της ΕΕ και βασικών αγορών όπως η Αυστραλία, οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία, το Ισραήλ, ο Καναδάς και η Νέα Ζηλανδία.

764/2008 θεσπίζει τους κανόνες και τις διαδικασίες που πρέπει να εφαρμόζουν οι εθνικές αρχές εάν σκοπεύουν να απορρίψουν μια αίτηση αμοιβαίας αναγνώρισης για ένα προϊόν ή να εφαρμόσουν επιπρόσθετους όρους.