Διαβίβαση δικαστικών και εξώδικων πράξεων μεταξύ των χωρών της ΕΕ (μέχρι το 2022)

ΣΥΝΟΨΗ ΤΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ:

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1393/2007 περί επιδόσεως και κοινοποιήσεως στις χώρες της ΕΕ δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ;

Ο κανονισμός αποσκοπεί στη θέσπιση μιας γρήγορης, ασφαλούς και τυποποιημένης διαδικασίας διαβίβασης δικαστικών* και εξωδίκων πράξεων* σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις μεταξύ μερών που κατοικούν σε διαφορετικές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ).

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1393/2007 καταργείται και αντικαθίσταται από τον κανονισμό (ΕΕ) 2020/1784 (βλέπε σύνοψη) από την 1η Ιουλίου 2022.

ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ

Πεδίο εφαρμογής

Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις όταν μια δικαστική ή εξώδικη πράξη πρέπει να διαβιβασθεί από μια χώρα της ΕΕ σε άλλη.
Δεν εφαρμόζεται στα ακόλουθα:
- φορολογικές,
- τελωνειακές,
- διοικητικές υποθέσεις ή
- σε περιπτώσεις ευθύνης του κράτους για πράξεις ή παραλείψεις κατά την άσκηση δημόσιας εξουσίας.
Ο παρών κανονισμός δεν εφαρμόζεται όταν η διεύθυνση του παραλήπτη της πράξης είναι άγνωστη.

Περαιτέρω βελτίωση της επίδοσης ή κοινοποίησης (διαβίβασης) δικαστικών και εξώδικων πράξεων

Ο κανονισμός προβλέπει:

θέσπιση κανόνα σύμφωνα με τον οποίο η υπηρεσία παραλαβής πρέπει να φροντίζει ώστε η διαβίβαση της πράξης να πραγματοποιηθεί το συντομότερο δυνατό και, οπωσδήποτε, εντός μηνός από την παραλαβή·
καθιέρωση τυποποιημένου εντύπου για την ενημέρωση του παραλήπτη σχετικά με το δικαίωμά του να αρνηθεί την παραλαβή της πράξης — κατά τη στιγμή που έχει επιδοθεί ή κοινοποιηθεί — ή με την επιστροφή της πράξης στην υπηρεσία παραλαβής εντός εβδομάδας·
θέσπιση κανόνα σύμφωνα με τον οποίο τα έξοδα που προκύπτουν από την παρέμβαση δικαστικού λειτουργού ή αρμοδίου προσώπου κατά το δίκαιο της χώρας παραλαβής της ΕΕ πρέπει να αντιστοιχούν σε ενιαίο πάγιο τέλος, το οποίο προκαθορίζεται από την εν λόγω χώρα της ΕΕ και τηρεί της αρχές της αναλογικότητας και της μη εισαγωγής διακρίσεων·
θέσπιση ενιαίων όρων για την επίδοση ή κοινοποίηση μέσω ταχυδρομικών υπηρεσιών (με συστημένη επιστολή με απόδειξη παραλαβής ή ισοδύναμο έγγραφο).

Υπηρεσίες που διασφαλίζουν τη διαβίβαση σε κάθε χώρα της ΕΕ

Οι χώρες της ΕΕ διορίζουν τις αρμόδιες για τη διαβίβαση και την παραλαβή πράξεων υπηρεσίες. Πρέπει να γνωστοποιούν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή τις ονομασίες και τις διευθύνσεις των υπηρεσιών αυτών, την κατά τόπο αρμοδιότητά τους, τις γλώσσες που γίνονται αποδεκτές από αυτές και τα μέσα παραλαβής των πράξεων.
Σε κάθε χώρα της ΕΕ υπάρχει επίσης μια κεντρική αρχή που είναι αρμόδια να παρέχει πληροφορίες στις προαναφερθείσες υπηρεσίες, να επιλύει τυχόν προβλήματα που ανακύπτουν και να διαβιβάζει, εκτάκτως, στην αρμόδια υπηρεσία παραλαβής αίτηση επίδοσης ή κοινοποίησης της υπηρεσίας διαβίβασης.
Τα ομοσπονδιακά κράτη και τα κράτη με περισσότερα νομικά συστήματα ή με αυτόνομες εδαφικές μονάδες μπορούν να ορίζουν περισσότερες τέτοιες υπηρεσίες ή κεντρικές αρχές. Ο καθορισμός αυτός ισχύει για 5 έτη και μπορεί να ανανεώνεται ανά πενταετία.

Επίσπευση επίδοσης ή κοινοποίησης δικαστικών και εξώδικων πράξεων

Ο αιτών αποστέλλει τις πράξεις στην υπηρεσία διαβίβασης και επιβαρύνεται με τυχόν έξοδα μετάφρασης πριν από τη διαβίβαση της πράξης. Η υπηρεσία διαβίβασης υποχρεούται να επισημάνει στον αιτούντα ότι ο παραλήπτης μπορεί να αρνηθεί να παραλάβει την πράξη σε περίπτωση που αυτή δεν έχει συνταχθεί σε γλώσσα κατανοητή σε αυτόν ή στην επίσημη γλώσσα της χώρας της ΕΕ όπου πρόκειται να γίνει επίδοση ή κοινοποίηση.
Οι πράξεις πρέπει να διαβιβάζονται απευθείας και το ταχύτερο δυνατό μεταξύ των υπηρεσιών με οποιοδήποτε κατάλληλο μέσο διαβίβασης, εφόσον είναι ευανάγνωστες και συμπίπτουν απολύτως με την πρωτότυπη πράξη. Η πράξη πρέπει να συνοδεύεται από αίτηση συντασσόμενη επί του τυποποιημένου εντύπου που προσαρτάται στον κανονισμό, σε μία από τις αποδεκτές γλώσσες που έχουν καθορίσει οι χώρες της ΕΕ. Δεν απαιτείται βεβαίωση της γνησιότητας ή ανάλογη διατύπωση για τις πράξεις. Η υπηρεσία παραλαβής πρέπει να αποστέλλει αποδεικτικό παραλαβής εντός 7 ημερών. Επιπλέον, η εν λόγω υπηρεσία οφείλει να επικοινωνεί το ταχύτερο δυνατό με την υπηρεσία διαβίβασης σε περίπτωση που προσκομισθούν ελλιπείς πληροφορίες.

Επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων εντός ενός μηνός σύμφωνα με τη νομοθεσία της χώρας παραλαβής της ΕΕ

Η υπηρεσία παραλαβής είτε επιδίδει ή κοινοποιεί η ίδια την πράξη είτε φροντίζει ώστε η επίδοση ή κοινοποίηση να πραγματοποιηθεί εντός ενός μηνός. Εάν αυτό δεν είναι δυνατό, η υπηρεσία παραλαβής πρέπει να ειδοποιεί την υπηρεσία διαβίβασης και να συνεχίζει να επιδιώκει την επίδοση ή κοινοποίηση της πράξης. Η επίδοση ή κοινοποίηση πραγματοποιείται σύμφωνα με τη νομοθεσία της χώρας παραλαβής της ΕΕ ή με συγκεκριμένη μέθοδο, εφόσον ζητηθεί από την υπηρεσία διαβίβασης και συνάδει με την εθνική νομοθεσία. Αφού ολοκληρωθούν οι διατυπώσεις επίδοσης ή κοινοποίησης, εκδίδεται σχετική βεβαίωση, συνταγμένη σε αποδεκτή γλώσσα της χώρας προέλευσης της ΕΕ, η οποία και αποστέλλεται στην υπηρεσία διαβίβασης.
Ως ημερομηνία της επίδοσης ή κοινοποίησης μιας πράξης θεωρείται η ημερομηνία κατά την οποία η πράξη επιδόθηκε ή κοινοποιήθηκε σύμφωνα με το δίκαιο της χώρας παραλαβής της ΕΕ, εκτός αν σύμφωνα με το δίκαιο της εν λόγω χώρας μια πράξη πρέπει να επιδοθεί ή να κοινοποιηθεί εντός τακτής προθεσμίας. Για την επίδοση ή κοινοποίηση δεν καταβάλλονται έξοδα ούτε φόροι στη χώρα παραλαβής της ΕΕ, εκτός αν χρησιμοποιήθηκε ειδική μέθοδος ή χρειάστηκε η παρέμβαση δικαστικού λειτουργού στο εν λόγω κράτος. Στην περίπτωση αυτή, τα έξοδα επιβαρύνουν τον αιτούντα. Οι χώρες της ΕΕ πρέπει να προκαθορίζουν ένα πάγιο τέλος και να το γνωστοποιούν στην Επιτροπή.
Η επίδοση ή κοινοποίηση μιας πράξης μπορεί επίσης να γίνει απευθείας μέσω συστημένης επιστολής με απόδειξη παραλαβής ή μέσω δικαστικών λειτουργών, υπαλλήλων ή άλλων αρμόδιων προσώπων της χώρας παραλαβής της ΕΕ, εάν αυτό επιτρέπεται από τη νομοθεσία της συγκεκριμένης χώρας. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, επιτρέπεται η προώθηση πράξεων στις υπηρεσίες άλλων χωρών της ΕΕ δια της προξενικής ή διπλωματικής οδού.

Ενημέρωση του αποδέκτη για το δικαίωμά του να αρνηθεί την παραλαβή του προς επίδοση ή κοινοποίηση εγγράφου

Η υπηρεσία παραλαβής ενημερώνει τον αποδέκτη για το δικαίωμά του να αρνηθεί να παραλάβει την πράξη αν αυτή δεν έχει συνταχθεί σε γλώσσα κατανοητή σε αυτόν ή στην επίσημη γλώσσα της χώρας της ΕΕ όπου επιχειρείται η επίδοση ή κοινοποίηση. Η άρνηση πρέπει να δηλωθεί είτε κατά τη στιγμή της επίδοσης ή κοινοποίησης ή με την επιστροφή της πράξης στην υπηρεσία παραλαβής εντός εβδομάδας.
Αν η πράξη συνίσταται σε εισαγωγικό δίκης έγγραφο (επίσημη διαταγή να εμφανιστεί κάποιος σε δικαστήριο) ή άλλη ισοδύναμη πράξη και ο εναγόμενος ερημοδικήσει, ο δικαστής υποχρεούται να αναστείλει την έκδοση απόφασης μέχρις ότου βεβαιωθεί ότι η πράξη επιδόθηκε ή κοινοποιήθηκε όπως ορίζει το εσωτερικό δίκαιο της οικείας χώρας της ΕΕ, ότι όντως παρελήφθη και ότι η επίδοση ή κοινοποίηση έγινε εγκαίρως ώστε ο εναγόμενος να είναι σε θέση να αμυνθεί. Παρόλα αυτά, επιτρέπεται να εκδοθεί δικαστική απόφαση υπό την προϋπόθεση ότι η πράξη διαβιβάσθηκε με τρόπο προβλεπόμενο στον παρόντα κανονισμό και ότι παρήλθαν 6 μήνες χωρίς να έχει παραληφθεί καμία βεβαίωση, μολονότι έχει καταβληθεί κάθε εύλογη προσπάθεια από μέρους των αρμόδιων αρχών της χώρας παραλαβής της ΕΕ. Αν ο εναγόμενος, χωρίς υπαιτιότητά του, δεν έλαβε εγκαίρως γνώση του εγγράφου ώστε να προσέλθει στο δικαστήριο, εξακολουθεί να έχει τη δυνατότητα να ασκήσει ανακοπή μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα αφότου έλαβε γνώση της απόφασης.
Η Επιτροπή οφείλει να παρέχει και να επικαιροποιεί σε τακτική βάση εγχειρίδιο με τις πληροφορίες που παρέχουν οι χώρες της ΕΕ. Έως το 2011 και ακολούθως ανά πενταετία, πρέπει να υποβάλλει επίσης έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, αποδίδοντας έμφαση στην αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών.

Κατάργηση

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1393/2007 καταργείται και αντικαθίσταται από τον κανονισμό (ΕΕ) 2020/1784 από την 1η Ιουλίου 2022.

ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ Ο ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ;

Εφαρμόζεται από τις 13 Νοεμβρίου 2008, εκτός του άρθρου 23 (σχετικά με την ανακοίνωση και δημοσίευση ορισμένων πληροφοριών από τις χώρες της ΕΕ), το οποίο εφαρμόζεται από τις 13 Αυγούστου 2008.

ΓΕΝΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

Για περισσότερες πληροφορίες, βλέπε:

Επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων (Ευρωπαϊκή Επιτροπή)
Έντυπα για την επίδοση/κοινοποίηση εγγράφων (Διαδικτυακή πύλη της ευρωπαϊκής ηλεκτρονικής δικαιοσύνης)

ΒΑΣΙΚΟΙ ΟΡΟΙ

Δικαστική πράξη: νομικό έγγραφο το οποίο εκδίδεται στο πλαίσιο αστικής ή εμπορικής υπόθεσης (για παράδειγμα κλήτευση, διαταγή ή δικαστική απόφαση) και πρέπει να επιδοθεί ή να κοινοποιηθεί σε ένα μέρος.

Εξώδικη πράξη: νομικό έγγραφο το οποίο επιδίδεται ή κοινοποιείται αλλά δεν συμπεριλαμβάνεται στο φάκελο της υπόθεσης (για παράδειγμα τιμολόγιο ή ειδοποίηση έξωσης).

ΒΑΣΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1393/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Νοεμβρίου 2007, περί επιδόσεως και κοινοποιήσεως στα κράτη μέλη δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις («επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων») και κατάργησης του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1348/2000 του Συμβουλίου (ΕΕ L 324 της 10.12.2007, σ. 79-120)

Διαδοχικές τροποποιήσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1393/2007 του Συμβουλίου έχουν ενσωματωθεί στο πρωτότυπο κείμενο. Αυτή η ενοποιημένη έκδοση αποτελεί απλώς εργαλείο τεκμηρίωσης.

τελευταία ενημέρωση 11.12.2020