Λιθουανία

1) ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

Γνώμη της Επιτροπής COM(97)2007 τελικόΈκθεση της Επιτροπής COM(98)706 τελικόΈκθεση της Επιτροπής COM(99)507 τελικόΈκθεση της Επιτροπής COM (2000) 707 τελικόΈκθεση της Επιτροπής SEC (2001) 1750 τελικόΣυνθήκη προσχώρησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση [Επίσημη Εφημερίδα L 236 της 23.09.2003]

2) ΣΥΝΟΨΗ

Στην γνωμοδότησής της του Ιουλίου 1997, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμούσε ότι, στο γεωργικό τομέα, η Λιθουανία έπρεπε να καταβάλει ακόμη σημαντικές προσπάθειες ώστε να ενσωματώσει στην εθνική της νομοθεσία το σύνολο του κοινοτικού κεκτημένου, αλλά ότι, ωστόσο, είχε επιτευχθεί πρόοδος στη θέσπιση των μέτρων που αναφέρονται στο λευκό βιβλίο για τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και την εσωτερική αγορά (1995).

Η Επιτροπή ζητούσε να καταβληθούν ιδιαίτερες προσπάθειες για:

Η Επιτροπή διαπίστωνε τότε ότι η Λιθουανία εφάρμοζε έναν μικρό μόνο αριθμό μηχανισμών της κοινής γεωργικής πολιτικής και ότι απαιτείτο η ουσιαστική μεταρρύθμιση της γεωργικής πολιτικής καθώς και σημαντικές προσπάθειες προκειμένου να αντιμετωπιστεί θετικά η προσχώρηση της στην Ευρωπαϊκή Ένωση μεσοπρόθεσμα. Όσον αφορά τον τομέα της αλιείας, η Επιτροπή υπογράμμιζε ότι η ενσωμάτωσή της στη σχετική κοινή πολιτική δεν αναμένετο να δημιουργήσει ιδιαίτερες δυσκολίες, αλλά ότι απαιτούνταν προσπάθειες για να προσαρμοστεί αυτός ο τομέας ενόψει της ένταξης.

Η έκθεση του Νοεμβρίου του 1998 διαπιστώνει ότι ελήφθησαν σημαντικά μέτρα για να τηρηθούν οι βραχυπρόθεσμες προτεραιότητες της εταιρικής σχέσης για την ένταξη. Σημειώθηκε πρόοδος όσον αφορά την ευθυγράμμιση με την κοινή γεωργική πολιτική, αλλά απαιτούνται επιπλέον προσπάθειες για την αναδιάρθρωση του τομέα γεωργικών προϊόντων διατροφής και για να καθοριστούν οι πολιτικές στον τομέα του περιβάλλοντος και της αγροτικής ανάπτυξης. Το ίδιο ισχύει για την εφαρμογή των κοινοτικών κτηνιατρικών και φυτοϋγειονομικών προδιαγραφών και τη συμμόρφωση των εγκαταστάσεων με τα κοινοτικά πρότυπα. Αντίθετα, στον τομέα της αλιείας, δεν σημειώθηκε καμία πρόοδος, και θα πρέπει να πραγματοποιηθούν νομοθετικές και διοικητικές μεταρρυθμίσεις για την εφαρμογή της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

Η έκθεση του Οκτωβρίου 1999 διαπιστώνει ότι η Λιθουανία εξακολούθησε να καταβάλλει προσπάθειες ώστε να τηρήσει τις προτεραιότητες που έχουν καθορισθεί στην προενταξιακή εταιρική σχέση. Πρέπει όμως να βελτιωθεί η λήψη μέτρων υπέρ της αγροτικής και περιβαλλοντικής ανάπτυξης, του εκσυγχρονισμού του τομέα της γεωργίας και των τροφίμων, και της υλοποίησης των ουσιώδους σημασίας αποφάσεων. Στον τομέα της αλιείας, παρά την λήψη μέτρων που αφορούν τις στατιστικές και την ποιότητα των ιχθύων, είναι απαραίτητο να ενισχυθούν: ο κοινός έλεγχος της αλιείας, οι κανονιστικές ρυθμίσεις των αγορών και η διαχείριση των ικανοτήτων. Τέλος, θα πρέπει να αποφεύγονται οι συγκρούσεις μεταξύ των διαφόρων αρχών των υπουργείων που είναι επιφορτισμένα με την αλιεία.

Η έκθεση του Νοεμβρίου 2000 επισημαίνει ότι η Λιθουανία συνεχίζει τη μεταρρύθμιση του γεωργικού της τομέα και την προσαρμογή της αλιευτικής της πολιτικής προκειμένου να μπορέσει να εφαρμόσει το κοινοτικό κεκτημένο.

Η έκθεση του Νοεμβρίου 2001 αναφέρει ότι στα γεωργικά θέματα, η Λιθουανία, συνεχίζει την προσαρμογή της προς το κοινοτικό κεκτημένο. Πάντως, πρέπει ακόμη να καταβληθούν ορισμένες σημαντικές προσπάθειες.

Σχετικά με την αλιεία, πραγματοποιήθηκαν ορισμένες νομοθετικές και διοικητικές προσαρμογές ιδίως όσον αφορά την αναδιάρθρωση της Διεύθυνσης Αλιείας του Υπουργείου Γεωργίας. Σημειώθηκε ορισμένη πρόοδος με τη θέσπιση ενός συστήματος επιτήρησης των αλιευτικών σκαφών στα πεδία της διαχείρισης, της επιθεώρησης και του ελέγχου των πόρων. Δημιουργήθηκε ένα νηολόγιο αλιευτικών σκαφών και το Υπουργείο Γεωργίας εξέδωσε την κανονιστική ρύθμιση για τις οργανώσεις παραγωγών. Από την άλλη πλευρά, έπαψε, από τον Απρίλιο, να εφαρμόζεται η διμερής συμφωνία με τις νήσους Φερόες (Δανίας).

Η συνθήκη προσχώρησης υπογράφηκε στις 16 Απριλίου 2003 και η προσχώρηση πραγματοποιήθηκε την 1η Μαΐου 2004.

ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΚΕΚΤΗΜΕΝΟ

Η κοινή γεωργική πολιτική (ΚΓΠ) αποσκοπεί στη διατήρηση και την ανάπτυξη ενός σύγχρονου γεωργικού συστήματος που θα εξασφαλίζει ένα δίκαιο βιοτικό επίπεδο στον γεωργικό πληθυσμό και τον εφοδιασμό σε τρόφιμα σε λογικές τιμές για τους καταναλωτές, ενώ παράλληλα θα διασφαλίζει την ελεύθερη κυκλοφορία προϊόντων στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.

Η ευρωπαϊκή συμφωνία, η οποία συνιστά το νομικό πλαίσιο για τις συναλλαγές γεωργικών προϊόντων ανάμεσα στην Λιθουανία και στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, αποσκοπεί στην προώθηση της συνεργασίας στον τομέα του εκσυγχρονισμού, της αναδιάρθρωσης και της ιδιωτικοποίησης του γεωργικού τομέα της Λιθουανίας και της βιομηχανίας γεωργικών προϊόντων διατροφής, καθώς και στον τομέα των φυτοϋγειονομικών προτύπων. Το Λευκό Βιβλίο για τις χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης και την εσωτερική αγορά (1995), καλύπτει τη νομοθεσία στον τομέα των κτηνιατρικών και φυτοϋγειονομικών ελέγχων και αφορά τη διατροφή των ζώων καθώς και τους όρους εμπορίας των προϊόντων. Στόχος της εν λόγω νομοθεσίας είναι η προστασία των καταναλωτών, η δημόσια υγεία καθώς και η υγεία των ζώων και των φυτών.

Η κοινή αλιευτική πολιτική περιλαμβάνει τις κοινές οργανώσεις αγοράς, τη διαρθρωτική πολιτική, τις συμφωνίες που συνήφθησαν με τις τρίτες χώρες, τη διαχείριση και τη διατήρηση των αλιευτικών πόρων και την επιστημονική έρευνα που αφορά αυτές τις δραστηριότητες.

Η ευρωπαϊκή συμφωνία περιλαμβάνει διατάξεις σχετικά με το εμπόριο των αλιευτικών προϊόντων με την Κοινότητα. Το Λευκό Βιβλίο δεν προβλέπει μέτρα σ' αυτόν τον τομέα.

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Γεωργία

Η ακαθάριστη προστιθέμενη αξία της γεωργίας ανήλθε από το 7,6% του 1999 στο 8,4% το 2000, ενώ η απασχόληση στον τομέα μειώθηκε από το 20,2% του 1999 στο 18% της συνολικής απασχόλησης του 2000. Το θετικό για την Κοινότητα αποτέλεσμα του εμπορικού ισοζυγίου ανήλθε σε 130,9 εκατ. ευρώ έναντι των 151,8 εκατ. το 1999. Ο δημόσιος προϋπολογισμός στον τομέα αυτόν ήταν, το 2001, κοντά στα 180 εκατ. ευρώ.

Η γεωργική μεταρρύθμιση προοδεύει με ιδιαίτερα χαμηλούς ρυθμούς.

Αλιεία

Η παραγωγή και το διεθνές εμπόριο της Λιθουανίας στον τομέα της αλιείας είναι χαμηλά σε σύγκριση με αυτά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, επομένως, δεν αναμένεται να έχουν αξιοσημείωτες επιπτώσεις μεσοπρόθεσμα στο σύνολο της Κοινότητας.

Το λιθουανικό Κοινοβούλιο ψήφισε τον Ιούνιο του 2000 ένα νόμο σχετικά με την αλιεία για την προσαρμογή προς το κοινοτικό κεκτημένο στους τομείς της διαχείρισης, της επιθεώρησης και του ελέγχου των πόρων. Το Δεκέμβριο του 1999 το Υπουργείο Γεωργίας έθεσε σε εφαρμογή ένα σύστημα επιτήρησης των αλιευτικών πλοίων. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος είναι αρμόδιο από τον Απρίλιο του 2000 για την χρησιμοποίηση των πόρων της Βαλτικής και των εσωτερικών υδάτων. Στο πλαίσιο των διαρθρωτικών δράσεων η στρατηγική ενίσχυσης των γεωργών που εγκρίθηκε το Σεπτέμβριο του 1999 από την κυβέρνηση περιλαμβάνει μία στρατηγική ενσωμάτωσης της υδατοκαλλιέργειας, της μεταφοράς και της επεξεργασίας των ψαριών στον αλιευτικό τομέα της Κοινότητας. Πάντως, για να είναι πλήρως αποτελεσματική, αυτή η στρατηγική επιβάλλει τη δημιουργία ενός οργανισμού, επιφορτισμένου με τον προγραμματισμό, τη θέση σε εφαρμογή, τον οικονομικό έλεγχο και την αξιολόγηση των διαρθρωτικών μέτρων.

Αφετέρου, η Λιθουανία οφείλει να επικεντρώσει τις προσπάθειές της στην αναδιάρθρωση και την ενίσχυση (από την άποψη της κατάρτισης και της πρόσληψης του αρμόδιου προσωπικού) του διοικητικού δυναμικού.

Οφείλει επίσης να επιταχύνει τη νομοθετική προσαρμογή, ιδίως στο επίπεδο της εφαρμογής των ενδεδειγμένων κυρώσεων σε περιπτώσεις παραβάσεων. Είναι επίσης αναγκαία η καταβολή προσπαθειών για την τεχνική βελτίωση και για τη λήψη αποφάσεων όσον αφορά τις ενέργειες επιθεώρησης και ελέγχου και, ειδικότερα, της δορυφορικής παρακολούθησης των αλιευτικών σκαφών. Η Λιθουανία οφείλει επίσης να αναλάβει τη διενέργεια νέου ελέγχου του εκτοπίσματος των αλιευτικών σκαφών και να ολοκληρώσει το σχετικό νηολόγιο σύμφωνα με τις επιταγές του κοινοτικού κεκτημένου. Όσον αφορά την πολιτική της αγοράς, το κυριότερο κενό που πρέπει να καλυφθεί είναι η θέση σε εφαρμογή ενός μηχανισμού παρέμβασης για τα προϊόντα της αλιείας. Σε διεθνές επίπεδο, η Λιθουανία έχει υπογράψει αλιευτικές συμφωνίες με τη Ρωσία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά.

Ημερομηνία τελευταίας τροποποίησης: 10.03.2002