Τομείς στους οποίους η ΕΕ μπορεί να στηρίξει τη χάραξη πολιτικής στις χώρες της Ε.Ε.

ΣΥΝΟΨΗ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η συνθήκη της Λισσαβόνας εισάγει τέσσερις νέους τομείς πολιτικής στους οποίους μπορεί να παρέμβει η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ):

• πολιτική προστασία,
• διοικητική συνεργασία,
• τουρισμός και
• αθλητισμός.

Σε αυτούς τους τομείς, η ΕΕ έχει υποστηρικτικές αρμοδιότητες. Οι νέες αρμοδιότητες της ΕΕ στους τομείς αυτούς είναι υποστηρικτικές αρμοδιότητες. Πράγματι, η ΕΕ δεν αποκτά επιπλέον νομοθετικές αρμοδιότητες στο βαθμό που η δράση της θα περιορίζεται στη στήριξη των δράσεων των χωρών της ΕΕ, χωρίς τη δυνατότητα εναρμόνισης του εθνικού δικαίου.

Εξάλλου, η ΕΕ έχει ήδη παρέμβει στους τομείς αυτούς μέσω εγκάρσιων πολιτικών. Η συνθήκη της Λισσαβόνας διασαφηνίζει τους στόχους και τη δράση της ΕΕ με τη δημιουργία ειδικών νομικών βάσεων για τους τέσσερις αυτούς τομείς.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ

Η συνθήκη της Λισσαβόνας επιδιώκει να βελτιώσει την ικανότητα της ΕΕ να αντιμετωπίζει φυσικές ή ανθρωπογενείς καταστροφές. Έτσι, το άρθρο 196 της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης δίνει τη δυνατότητα στην ΕΕ να λαμβάνει μέτρα όσον αφορά:

• την πρόληψη κινδύνων
• την προετοιμασία των φορέων πολιτικής προστασίας
• την επέμβαση σε περιπτώσεις φυσικών ή ανθρωπογενών καταστροφών
• τη διεθνή συνεργασία μεταξύ των εθνικών υπηρεσιών προστασίας
• τη συνοχή των δράσεων που αναλαμβάνονται σε διεθνές επίπεδο.

Εξάλλου, οι εν λόγω όροι περί πολιτικής προστασίας συνδέονται με τη ρήτρα αλληλεγγύης του άρθρου 222 της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πράγματι, η ρήτρα αυτή δίνει τη δυνατότητα στην ΕΕ να παρέχει συνδρομή σε κράτος μέλος εάν αυτό έχει δεχθεί τρομοκρατική επίθεση ή έχει πληγεί από φυσική ή ανθρωπογενή καταστροφή.

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

Η διοικητική συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών καθίσταται αρμοδιότητα της ΕΕ (άρθρο 197 της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Στόχος είναι η διασφάλιση της αποτελεσματικής εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης, ιδίως με τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των διοικητικών υπηρεσιών των χωρών της ΕΕ (για πράδειγμα, στον τομέα των ειδικών φόρων κατανάλωσης). Έτσι, η ΕΕ μπορεί να εγκρίνει νέα μέτρα που σκοπό έχουν να ενθαρρύνουν την ανταλλαγή ορθών πρακτικών μεταξύ των χωρών της ΕΕ καθώς και τη θέσπιση προγραμμάτων κατάρτισης.

Ωστόσο, η συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης εισάγει δύο περιοριστικούς όρους στην άσκηση αυτής της νέας αρμοδιότητας:

• καμία χώρα της ΕΕ, σε καμία περίπτωση, δεν υποχρεούται να εππωφεληθεί της υποστήριξης της Ένωσης·
• η ΕΕ δεν μπορεί να θεσπίζει μέτρα για την εναρμόνιση των νομοθετικών και κανονιστικών διατάξεων των χωρών της ΕΕ.

ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ

Ο τουρισμός συμπεριλαμβανόταν ήδη σε πληθώρα πολιτικών της ΕΕ, όπως η περιφερειακή πολιτική ή η πολιτική για την απασχόληση. Στο εξής, η συνθήκη θεσπίζει μία ειδική νομική βάση ώστε να επιτρέπει στην ΕΕ να παρεμβαίνει σε αυτόν τον τομέα (άρθρο 195 της συνθήκης για τη λειτουργία της ΕΕ).

Έτσι, η δράση της ΕΕ επιδιώκει δύο στόχους:

• τη δημιουργία περιβάλλοντος ευνοϊκού για την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων στον τομέα του τουρισμού,
• την καλύτερη συνεργασία μεταξύ των χωρών της ΕΕ, ιδίως με την ανταλλαγή ορθών πρακτικών.

ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

Η συνθήκη της Λισσαβόνας κατοχυρώνει την αρμοδιότητα της ΕΕ στον τομέα του αθλητισμού. Ωστόσο, δεν προβλέπει ειδικό άρθρο, αλλά ενσωματώνει μία νομική βάση σχετική με τον αθλητισμό στο τμήμα των Συνθηκών που αφορά την παιδεία, την επαγγελματική εκπαίδευση και τη νεολαία.

Συνεπώς, το άρθρο 165 της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης διατυπώνει ότι στόχος της ΕΕ είναι η προώθηση των ευρωπαϊκών επιδιώξεων στον χώρο του αθλητισμού. Συγκεκριμένα, η ΕΕ θα είναι σε θέση, για παράδειγμα, να στηρίζει τις δράσεις των χωρών της ΕΕ που αποσκοπούν στην προστασία της σωματικής και ηθικής ακεραιότητας των αθλητών, ή εκείνες που αποσκοπούν στην καταπολέμηση της φαρμακοδιέγερσης.

Εξάλλου, η ΕΕ θα είναι επίσης σε θέση να αναπτύσσει συνεργασίες με διεθνείς οργανισμούς στον τομέα του αθλητισμού.

τελευταία ενημέρωση 15.02.2016