26.4.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 114/1

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 80 παράγραφος 1 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1107/2009, η οδηγία 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου (2) εφαρμόζεται, όσον αφορά τη διαδικασία και τους όρους έγκρισης, στις δραστικές ουσίες των οποίων η πληρότητα έχει επιβεβαιωθεί βάσει του άρθρου 16 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 33/2008 της Επιτροπής, της 17ης Ιανουαρίου 2008, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου όσον αφορά την καθιέρωση συνήθους και ταχείας διαδικασίας εκτίμησης των δραστικών ουσιών που συμπεριλαμβάνονταν στο πρόγραμμα εργασίας το οποίο αναφέρεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2 της εν λόγω οδηγίας, αλλά δεν έχουν περιληφθεί στο παράρτημα I (3). Η ουσία metam είναι μια δραστική ουσία της οποίας η πληρότητα έχει επιβεβαιωθεί βάσει του εν λόγω κανονισμού.

(2)

Οι κανονισμοί της Επιτροπής (ΕΚ) αριθ. 451/2000 (4) και (ΕΚ) αριθ. 1490/2002 (5) καθορίζουν λεπτομερείς κανόνες για την εφαρμογή της δεύτερης και της τρίτης φάσης του προγράμματος εργασίας που αναφέρεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2 της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ και θεσπίζουν καταλόγους δραστικών ουσιών που πρέπει να αξιολογηθούν με σκοπό την ενδεχόμενη καταχώρισή τους στο παράρτημα I της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ. Στους καταλόγους αυτούς περιλαμβάνεται η ουσία metam. Με την απόφαση 2009/562/ΕΚ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, σχετικά με τη μη καταχώριση της ουσίας metam στο παράρτημα I της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ και την ανάκληση των εγκρίσεων για τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα που περιέχουν αυτή την ουσία (6) αποφασίστηκε να μη συμπεριληφθεί η ουσία metam στο παράρτημα I της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ.

(3)

Σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 2 της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ, ο αρχικός κοινοποιών (εφεξής «ο αιτών») υπέβαλε νέα αίτηση, ζητώντας να εφαρμοστεί η ταχεία διαδικασία που προβλέπεται στα άρθρα 14 έως 19 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 33/2008.

(4)

Η αίτηση υποβλήθηκε στο Βέλγιο που είχε οριστεί κράτος μέλος-εισηγητής με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1490/2002. Τηρήθηκε η χρονική περίοδος για την ταχεία διαδικασία. Οι προδιαγραφές της δραστικής ουσίας και οι προβλεπόμενες χρήσεις είναι ίδιες με εκείνες που περιέχονται στην απόφαση 2009/562/ΕΚ. Η εν λόγω αίτηση ικανοποιεί επίσης τις υπόλοιπες ουσιώδεις και διαδικαστικές απαιτήσεις του άρθρου 15 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 33/2008.

(5)

Το Βέλγιο αξιολόγησε τα συμπληρωματικά δεδομένα που υποβλήθηκαν από τον αιτούντα και εκπόνησε πρόσθετη έκθεση. Κοινοποίησε αυτή την έκθεση στην Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (στο εξής «η Αρχή») και στην Επιτροπή στις 31 Αυγούστου 2010.

(6)

Η Αρχή κοινοποίησε τη συμπληρωματική έκθεση στα άλλα κράτη μέλη και στον αιτούντα για υποβολή σχολίων και διαβίβασε τα σχόλια που έλαβε στην Επιτροπή. Σύμφωνα με το άρθρο 20 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 33/2008 και κατόπιν αίτησης της Επιτροπής, η Αρχή παρουσίασε τα συμπεράσματά της για την ουσία metam στην Επιτροπή στις 8 Αυγούστου 2011 (7). Το σχέδιο έκθεσης αξιολόγησης, η συμπληρωματική έκθεση και τα συμπεράσματα της Αρχής επανεξετάστηκαν από τα κράτη μέλη και την Επιτροπή στο πλαίσιο της μόνιμης επιτροπής για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων και οριστικοποιήθηκαν στις 9 Μαρτίου 2012 υπό τη μορφή έκθεσης ανασκόπησης της Επιτροπής για την ουσία metam.

(7)

Η συμπληρωματική έκθεση από το κράτος μέλος-εισηγητή και τα νέα συμπεράσματα της Αρχής επικεντρώνονται στις επιφυλάξεις που υπαγορεύουν τη μη καταχώριση της εν λόγω ουσίας. Οι ανησυχίες αυτές, συγκεκριμένα, ήταν ότι δεν κατέστη δυνατό να καταδειχθεί η αποδεκτότητα της έκθεσης των καταναλωτών και ότι δεν υπάρχουν στοιχεία όσον αφορά τη συμπεριφορά στο περιβάλλον της πρόσμειξης N,N’-διμεθυλδιουρία (DMTU).

(8)

Οι νέες πληροφορίες που υποβλήθηκαν από τον αιτούντα δείχνουν ότι η έκθεση των καταναλωτών μπορεί να θεωρηθεί αποδεκτή και ότι η συμπεριφορά της DMTU στο περιβάλλον δεν προξενεί μη αποδεκτές επιπτώσεις.

(9)

Συνεπώς, οι πρόσθετες πληροφορίες που υπέβαλε ο αιτών επιτρέπουν να εξαλειφθούν οι συγκεκριμένες αιτίες ανησυχίας που οδήγησαν στη μη καταχώριση.

(10)

Από τις διάφορες εξετάσεις φάνηκε ότι τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα που περιέχουν την ουσία metam μπορεί να θεωρηθεί ότι πληρούν, γενικά, τις απαιτήσεις του άρθρου 5 παράγραφος 1 στοιχεία α) και β) της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ, ιδίως όσον αφορά τις χρήσεις που εξετάστηκαν και αναλύθηκαν στην έκθεση ανασκόπησης της Επιτροπής. Συνεπώς, είναι σκόπιμο να εγκριθεί η ουσία metam σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1107/2009.

(11)

Σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1107/2009 σε συνδυασμό με το άρθρο 6 αυτού και με βάση τις τρέχουσες επιστημονικές και τεχνικές γνώσεις, είναι, εντούτοις, απαραίτητο να συμπεριληφθούν ορισμένοι όροι και περιορισμοί.

(12)

Με την επιφύλαξη του συμπεράσματος ότι η ουσία metam θα πρέπει να εγκριθεί κρίνεται σκόπιμο, ιδίως, να ζητηθούν περαιτέρω επιβεβαιωτικές πληροφορίες.

(13)

Πριν από την έγκριση θα πρέπει να μεσολαβήσει εύλογο χρονικό διάστημα που θα επιτρέψει στα κράτη μέλη και στα ενδιαφερόμενα μέρη να προετοιμαστούν για να ανταποκριθούν στις νέες απαιτήσεις που θα προκύψουν από την έγκριση.

(14)

Ωστόσο, με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1107/2009 ως συνέπεια της έγκρισης, λαμβανομένης υπόψη της ειδικής κατάστασης που δημιουργήθηκε λόγω της μετάβασης από την οδηγία 91/414/ΕΟΚ στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1107/2009, θα πρέπει να εφαρμοστούν τα ακόλουθα. Μετά την έγκριση, τα κράτη μέλη θα πρέπει να διαθέτουν μια χρονική περίοδο για να επανεξετάσουν τις εγκρίσεις φυτοπροστατευτικών προϊόντων που περιέχουν την ουσία metam οι οποίες έχουν διατηρηθεί για ορισμένες χρήσεις σύμφωνα με το άρθρο 3 της απόφασης 2009/562/ΕΚ. Για τον υπολογισμό αυτής της περιόδου πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η συγκεκριμένη διάταξη. Τα κράτη μέλη πρέπει, ανάλογα με την περίπτωση, να τροποποιούν, να αντικαθιστούν ή να ανακαλούν τις ισχύουσες εγκρίσεις.

(15)

Για τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα που περιέχουν την ουσία metam, στις περιπτώσεις που τα κράτη μέλη παραχωρούν περίοδο χάριτος σύμφωνα με το άρθρο 46 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1107/2009, για τον υπολογισμό αυτής της περιόδου θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το άρθρο 4 της απόφασης 2009/562/ΕΚ. Επομένως, η εν λόγω περίοδος χάριτος θα πρέπει να λήγει το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2014.

(16)

Η εμπειρία που αποκτήθηκε από προηγούμενες καταχωρίσεις στο παράρτημα I της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ δραστικών ουσιών οι οποίες αξιολογήθηκαν στο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3600/92 της Επιτροπής, της 11ης Δεκεμβρίου 1992, σχετικά με τον καθορισμό των λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του πρώτου σταδίου του προγράμματος εργασίας που αναφέρεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2 της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου σχετικά με τη διάθεση στην αγορά φυτοπροστατευτικών προϊόντων (8), έχει δείξει ότι μπορεί να προκύψουν δυσκολίες κατά την ερμηνεία των καθηκόντων που έχουν οι κάτοχοι υφιστάμενων εγκρίσεων όσον αφορά την πρόσβαση σε στοιχεία. Συνεπώς, για να αποφευχθούν περαιτέρω δυσκολίες, κρίνεται αναγκαίο να διασαφηνιστούν τα καθήκοντα των κρατών μελών, και ιδίως το καθήκον να επαληθεύουν ότι ο κάτοχος έγκρισης αποδεικνύει την πρόσβαση σε φάκελο που ικανοποιεί τις απαιτήσεις του παραρτήματος II της εν λόγω οδηγίας. Ωστόσο, η εν λόγω διασαφήνιση δεν επιβάλλει νέες υποχρεώσεις στα κράτη μέλη ή στους κατόχους εγκρίσεων, σε σύγκριση με τις οδηγίες οι οποίες έχουν εκδοθεί μέχρι σήμερα για την τροποποίηση του παραρτήματος I της εν λόγω οδηγίας ή με τους κανονισμούς για την έγκριση δραστικών ουσιών.

(17)

Σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1107/2009, το παράρτημα του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 540/2011 της Επιτροπής, της 25ης Μαΐου 2011, σχετικά με την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1107/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τον κατάλογο των εγκεκριμένων δραστικών ουσιών (9) θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(18)

Για λόγους σαφήνειας θα πρέπει να καταργηθεί η απόφαση 2009/562/ΕΚ.

(19)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων,

α)

σε περίπτωση που ένα προϊόν περιέχει την ουσία metam ως μόνη δραστική ουσία, κατά περίπτωση, τροποποιούν ή ανακαλούν την έγκριση έως τις 30 Ιουνίου 2016·

β)

σε περίπτωση που ένα προϊόν περιέχει την ουσία metam ως μία από πολλές δραστικές ουσίες, κατά περίπτωση, τροποποιούν ή ανακαλούν την έγκριση έως τις 30 Ιουνίου 2016 ή έως την ημερομηνία που έχει οριστεί για μια τέτοια τροποποίηση ή ανάκληση στην αντίστοιχη νομοθετική πράξη ή πράξεις με τις οποίες καταχωρίστηκαν η σχετική ουσία ή ουσίες στο παράρτημα I της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ, ή εγκρίθηκαν η εν λόγω ουσία ή ουσίες, εφόσον η τελευταία ημερομηνία είναι μεταγενέστερη.

26.4.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 114/8

(1)

Με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 994/98, εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να καθορίσει με κανονισμό ένα όριο κάτω από το οποίο θεωρείται ότι οι ενισχύσεις δεν πληρούν όλα τα κριτήρια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της Συνθήκης και, συνεπώς, εξαιρούνται από τη διαδικασία κοινοποίησης που προβλέπεται στο άρθρο 108 παράγραφος 3 της Συνθήκης.

(2)

Δυνάμει του εν λόγω κανονισμού, η Επιτροπή εξέδωσε, ειδικότερα, τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1998/2006, της 15ης Δεκεμβρίου 2006, για την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της Συνθήκης στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας (3), με τον οποίο ορίζεται το γενικής ισχύος ανώτατο όριο των 200 000 ευρώ για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας ανά δικαιούχο για περίοδο τριών οικονομικών ετών.

(3)

Η πείρα που έχει αποκτήσει η Επιτροπή από την εφαρμογή των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις σε επιχειρήσεις που παρέχουν υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος κατά την έννοια του άρθρου 106 παράγραφος 2 της Συνθήκης έχει καταδείξει πως το ανώτατο όριο μέχρι το οποίο τα πλεονεκτήματα που χορηγούνται στις εν λόγω επιχειρήσεις είναι δυνατό να θεωρηθεί ότι δεν επηρεάζουν το εμπόριο μεταξύ κρατών μελών και/ή δεν στρεβλώνουν ούτε απειλούν να στρεβλώσουν τον ανταγωνισμό μπορεί, σε ορισμένες περιπτώσεις, να διαφέρει από το γενικής ισχύος ανώτατο όριο των ενισχύσεων ήσσονος σημασίας που ορίζει ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1998/2006. Πράγματι, τουλάχιστον μέρος των εν λόγω πλεονεκτημάτων είναι πιθανό να αποτελεί αντιστάθμιση για επιπρόσθετα έξοδα που συνδέονται με την παροχή υπηρεσιών γενικού οικονομικού συμφέροντος. Επιπλέον, πολλές δραστηριότητες που χαρακτηρίζονται ως παροχή υπηρεσιών γενικού οικονομικού συμφέροντος είναι τοπικού χαρακτήρα. Είναι, επομένως, σκόπιμο να εκδοθεί, παράλληλα με τον κανονισμό (ΕΚ) 1998/2006, ένας κανονισμός που να περιέχει συγκεκριμένους κανόνες για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας που χορηγούνται στις επιχειρήσεις που παρέχουν υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος. Θα πρέπει να καθορισθεί ένα ανώτατο όριο για το ποσό ενισχύσεων ήσσονος σημασίας που κάθε επιχείρηση επιτρέπεται να λάβει μέσα σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.

(4)

Με γνώμονα την πείρα που έχει αποκτήσει η Επιτροπή, συνάγεται ότι οι ενισχύσεις που χορηγούνται σε επιχειρήσεις οι οποίες παρέχουν υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος δεν θα πρέπει να θεωρείται ότι επηρεάζουν το εμπόριο μεταξύ κρατών μελών και/ή ότι δεν στρεβλώνουν ούτε απειλούν να στρεβλώσουν τον ανταγωνισμό, υπό την προϋπόθεση ότι το συνολικό ποσό της χορηγούμενης για την παροχή υπηρεσιών γενικού οικονομικού συμφέροντος ενίσχυσης που λαμβάνει η δικαιούχος επιχείρηση δεν υπερβαίνει τις 500 000 ευρώ για οποιαδήποτε περίοδο τριών οικονομικών ετών. Με βάση την ανάπτυξη του κλάδου των οδικών επιβατικών μεταφορών και τον ως επί το πλείστον τοπικό χαρακτήρα των υπηρεσιών γενικού οικονομικού συμφέροντος στον υπόψη κλάδο, δεν ενδείκνυται η εφαρμογή χαμηλότερου ανώτατου ορίου στον συγκεκριμένο κλάδο και, συνεπώς, θα πρέπει να ισχύει το ανώτατο όριο των 500 000 ευρώ.

(5)

Τα έτη που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για να διαπιστωθεί η κάλυψη ή μη του εν λόγω ανώτατου ορίου θα πρέπει να είναι τα οικονομικά έτη που λαμβάνονται ως βάση για φορολογικούς σκοπούς από την εκάστοτε επιχείρηση στο οικείο κράτος μέλος. Η κρίσιμη τριετία θα πρέπει να εκτιμάται σε κυλιόμενη βάση, ούτως ώστε, για κάθε νέα χορήγηση ενίσχυσης ήσσονος σημασίας, να είναι απαραίτητο να καθορίζεται το συνολικό ποσό ενισχύσεων ήσσονος σημασίας που χορηγούνται κατά τη διάρκεια του εκάστοτε οικονομικού έτους, καθώς και κατά τα προηγούμενα δύο οικονομικά έτη. Για τον σκοπό αυτό, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κάθε ενίσχυση που χορηγείται από ένα κράτος μέλος, ακόμη και όταν αυτή χρηματοδοτείται εξ ολοκλήρου ή εν μέρει με πόρους ενωσιακής προέλευσης. Δεν θα πρέπει να είναι δυνατή η κατάτμηση των μέτρων ενίσχυσης που υπερβαίνουν το όριο που ισχύει για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας σε περισσότερα μικρότερα τμήματα κατά τρόπον ώστε τα τμηματικά αυτά ποσά να εμπίπτουν πλέον στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

(6)

Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμόζεται μόνον σε ενισχύσεις οι οποίες χορηγούνται για την παροχή υπηρεσίας γενικού οικονομικού συμφέροντος. Επομένως, θα πρέπει να ανατίθεται εγγράφως στη δικαιούχο επιχείρηση η παροχή της υπηρεσίας γενικού οικονομικού συμφέροντος για την οποία χορηγείται η ενίσχυση. Ενώ η πράξη ανάθεσης θα πρέπει να ενημερώνει την επιχείρηση σχετικά με την υπηρεσία γενικού οικονομικού συμφέροντος για την οποία χορηγείται ενίσχυση, δεν είναι υποχρεωτικό να περιλαμβάνει το σύνολο των αναλυτικών πληροφοριών που καθορίζονται στην απόφαση 2012/21/ΕΕ της Επιτροπής, της 20ής Δεκεμβρίου 2011, για την εφαρμογή του άρθρου 106 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις κρατικές ενισχύσεις υπό μορφή αντιστάθμισης για την παροχή δημόσιας υπηρεσίας που χορηγούνται σε ορισμένες επιχειρήσεις επιφορτισμένες με τη διαχείριση υπηρεσιών γενικού οικονομικού συμφέροντος (4).

(7)

Λαμβανομένων υπόψη των ειδικών κανόνων που ισχύουν στους τομείς της πρωτογενούς παραγωγής γεωργικών προϊόντων, της αλιείας, της υδατοκαλλιέργειας και των οδικών εμπορευματικών μεταφορών, του γεγονότος ότι σπάνια ανατίθενται σε επιχειρήσεις των εν λόγω τομέων υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος, καθώς και του ενδεχομένου να πληρούνται στους τομείς αυτούς τα κριτήρια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της Συνθήκης στην περίπτωση ενισχύσεων των οποίων το ποσό είναι μικρότερο από το όριο που καθορίζεται στον παρόντα κανονισμό, είναι σκόπιμο να εξαιρεθούν οι τομείς αυτοί από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. Εντούτοις, σε περίπτωση που μια επιχείρηση δραστηριοποιείται στους τομείς της πρωτογενούς παραγωγής γεωργικών προϊόντων, της αλιείας, της υδατοκαλλιέργειας ή των οδικών εμπορευματικών μεταφορών καθώς και σε άλλους τομείς ή δραστηριότητες, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμόζεται στους εν λόγω άλλους τομείς ή δραστηριότητες (όπως π.χ. στη συλλογή απορριμμάτων στη θάλασσα), υπό την προϋπόθεση ότι τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι δραστηριότητες στους εξαιρούμενους τομείς δεν τυγχάνουν ενίσχυσης ήσσονος σημασίας δυνάμει του παρόντος κανονισμού, με τα κατάλληλα μέσα όπως ο διαχωρισμός των δραστηριοτήτων ή η διάκριση του κόστους. Τα κράτη μέλη μπορούν να εκπληρώσουν την υποχρέωση αυτή, περιορίζοντας, ειδικότερα, το ποσό της ενίσχυσης ήσσονος σημασίας στην αντιστάθμιση για το κόστος παροχής της υπηρεσίας, συμπεριλαμβανόμενου ενός εύλογου κέρδους. Ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται στον τομέα του άνθρακα, λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του και του γεγονότος ότι σπάνια ανατίθενται σε επιχειρήσεις των εν λόγω τομέων υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος.

(8)

Λαμβάνοντας υπόψη τις ομοιότητες μεταξύ της μεταποίησης και εμπορίας γεωργικών προϊόντων, αφενός, και μη γεωργικών προϊόντων, αφετέρου, ο παρών κανονισμός είναι σκόπιμο να καλύπτει και τη μεταποίηση και εμπορία γεωργικών προϊόντων, εφόσον πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις. Εν προκειμένω, ούτε οι δραστηριότητες στη γεωργική εκμετάλλευση οι οποίες είναι απαραίτητες προκειμένου να προετοιμασθεί το προϊόν για την πρώτη πώληση, όπως π.χ. συγκομιδή, κοπή και αλώνισμα των σιτηρών ή συσκευασία των αυγών, ούτε η πρώτη πώληση προς μεταπωλητές ή προς μεταποιητικές επιχειρήσεις πρέπει να λογίζονται ως μεταποίηση ή εμπορία.

(9)

Το Δικαστήριο έχει αποφανθεί (5) ότι, αφ’ ης στιγμής η Ένωση έχει θεσπίσει νομοθεσία για τη συγκρότηση κοινής οργάνωσης της αγοράς σε έναν συγκεκριμένο γεωργικό τομέα, τα κράτη μέλη είναι υποχρεωμένα να απέχουν από τη λήψη οιουδήποτε μέτρου που θα μπορούσε να υπονομεύσει ή να εισαγάγει εξαιρέσεις στην κοινή οργάνωση της αγοράς. Για τον λόγο αυτό, είναι σκόπιμο να μην υπάγονται στον παρόντα κανονισμό ενισχύσεις των οποίων το ποσό καθορίζεται με βάση την τιμή ή την ποσότητα προϊόντων που αγοράζονται ή διατίθενται στην αγορά. Ούτε θα πρέπει να υπάγονται στον κανονισμό περιπτώσεις ενισχύσεων ήσσονος σημασίας οι οποίες συνοδεύονται από την υποχρέωση απόδοσης ενός μέρους της ενίσχυσης σε πρωτογενείς παραγωγούς.

(10)

Ο παρών κανονισμός είναι σκόπιμο να μην ισχύει για τις εξαγωγικές ενισχύσεις ήσσονος σημασίας ούτε για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας που ευνοούν τα εγχώρια προϊόντα σε βάρος των εισαγόμενων.

(11)

Στον παρόντα κανονισμό είναι σκόπιμο να μην υπάγονται οι προβληματικές επιχειρήσεις κατά την έννοια των κοινοτικών κατευθυντήριων γραμμών όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων (6), διότι δεν ενδείκνυται να χορηγούνται ενισχύσεις λειτουργίας σε προβληματικές επιχειρήσεις εκτός του πλαισίου ενός σχεδίου αναδιάρθρωσης, καθώς και λόγω των προβλημάτων που σχετίζονται με τον προσδιορισμό του ακαθάριστου ισοδύναμου επιχορήγησης των ενισχύσεων που χορηγούνται σε επιχειρήσεις αυτής της κατηγορίας.

(12)

Σύμφωνα με τις αρχές που διέπουν τις ενισχύσεις οι οποίες εμπίπτουν στο άρθρο 107 παράγραφος 1 της Συνθήκης, ενίσχυση ήσσονος σημασίας θα πρέπει να θεωρείται ότι χορηγείται κατά τον χρόνο παραχώρησης στην οικεία επιχείρηση του έννομου δικαιώματος λήψης της ενίσχυσης σύμφωνα με το εφαρμοστέο εθνικό νομικό καθεστώς.

(13)

Προκειμένου να αποτραπεί η καταστρατήγηση των μέγιστων επιτρεπόμενων τιμών έντασης ενίσχυσης που προβλέπονται σε διάφορες νομικές πράξεις της Ένωσης, δεν θα πρέπει να υπάρχει σώρευση ενισχύσεων ήσσονος σημασίας με άλλες κρατικές ενισχύσεις για τις ίδιες επιλέξιμες δαπάνες αν από τη σώρευση αυτή προκύπτει ένταση ενίσχυσης μεγαλύτερη από αυτήν που καθορίζεται με βάση τις ειδικές περιστάσεις εκάστης περίπτωσης σε κανονισμό περί απαλλαγής κατά κατηγορία ή απόφαση που έχει εκδώσει η Επιτροπή.

(14)

Ο παρών κανονισμός δεν είναι σκόπιμο να περιορίζει την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1998/2006 στις επιχειρήσεις που παρέχουν υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος. Είναι σκόπιμο να διατηρήσουν τα κράτη μέλη την ευχέρεια να επιλέξουν αν θα βασιστούν στον παρόντα κανονισμό ή στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1998/2006 αναφορικά με τις ενισχύσεις που χορηγούνται για την παροχή υπηρεσιών γενικού οικονομικού συμφέροντος.

(15)

Το Δικαστήριο, στην απόφαση Altmark (7), καθόρισε τις προϋποθέσεις οι οποίες πρέπει να πληρούνται έτσι ώστε η αντιστάθμιση για την παροχή υπηρεσίας γενικού οικονομικού συμφέροντος να μη συνιστά κρατική ενίσχυση. Με τις εν λόγω προϋποθέσεις διασφαλίζεται ότι αντιστάθμιση περιοριζόμενη στα καθαρά έξοδα στα οποία υποβάλλεται μια αποτελεσματική επιχείρηση για την παροχή υπηρεσίας γενικού οικονομικού συμφέροντος δεν συνιστά κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της Συνθήκης. Τυχόν αντιστάθμιση η οποία υπερβαίνει τα εν λόγω καθαρά έξοδα συνιστά κρατική ενίσχυση, η οποία ενδέχεται να κηρυχθεί συμβιβάσιμη με βάση τους εφαρμοστέους κανόνες της Ένωσης. Προκειμένου να αποφευχθεί η εφαρμογή του παρόντος κανονισμού με σκοπό την καταστρατήγηση των προϋποθέσεων που καθορίστηκαν στη δικαστική απόφαση Altmark, και για να αποτραπεί η περίπτωση ενισχύσεις ήσσονος σημασίας οι οποίες χορηγούνται δυνάμει του παρόντος κανονισμού να επηρεάσουν τις συναλλαγές λόγω της σώρευσής τους με άλλη αντιστάθμιση για την ίδια υπηρεσία γενικού οικονομικού συμφέροντος, οι ενισχύσεις ήσσονος σημασίας βάσει του παρόντος κανονισμού δεν θα πρέπει να σωρεύονται με οποιαδήποτε άλλη αντιστάθμιση για την ίδια υπηρεσία, χωρίς να έχει σημασία κατά πόσον συνιστούν κρατική ενίσχυση με βάση τη δικαστική απόφαση Altmark ή συμβιβάσιμη κρατική ενίσχυση με βάση την απόφαση 2012/21/ΕΕ ή με βάση την ανακοίνωση της Επιτροπής — Πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις κρατικές ενισχύσεις υπό μορφή αντιστάθμισης για την παροχή δημόσιας υπηρεσίας (2011) (8). Επομένως, ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται σε αντιστάθμιση που λαμβάνεται για την παροχή υπηρεσίας γενικού οικονομικού συμφέροντος για την οποία χορηγούνται συγχρόνως και άλλα είδη αντιστάθμισης, εκτός αν τα εν λόγω άλλα είδη αντιστάθμισης συνιστούν ενίσχυση ήσσονος σημασίας σύμφωνα με άλλους κανονισμούς σχετικά με τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας και τηρούνται οι κανόνες περί σώρευσης οι οποίοι καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό.

(16)

Προς χάριν της διαφάνειας, της ίσης μεταχείρισης και της ορθής εφαρμογής του ανώτατου ορίου για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, είναι σκόπιμο όλα τα κράτη μέλη να εφαρμόζουν την ίδια μέθοδο υπολογισμού. Για να διευκολυνθεί ο υπολογισμός αυτός και σύμφωνα με την τρέχουσα πρακτική όσον αφορά την εφαρμογή του κανόνα για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, τα ποσά των ενισχύσεων που δεν έχουν μορφή επιχορήγησης σε μετρητά θα πρέπει να μετατρέπονται σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης. Ο υπολογισμός του ισοδύναμου επιχορήγησης για διαφανείς μορφές ενίσχυσης με εξαίρεση τις επιχορηγήσεις, και για ενισχύσεις που είναι καταβλητέες σε περισσότερες δόσεις προϋποθέτει τη χρήση των επιτοκίων της αγοράς τα οποία ισχύουν κατά τον χρόνο χορήγησης της εκάστοτε ενίσχυσης. Με σκοπό την ομοιόμορφη, διαφανή και απλή εφαρμογή των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις, ως επιτόκια της αγοράς για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να θεωρούνται τα επιτόκια αναφοράς, όπως αυτά καθορίζονται επί του παρόντος στην ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την αναθεώρηση της μεθόδου καθορισμού των επιτοκίων αναφοράς και προεξόφλησης (9).

(17)

Προς χάριν της διαφάνειας, της ίσης μεταχείρισης και της αποτελεσματικής παρακολούθησης, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμόζεται μόνο στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας που χαρακτηρίζονται από διαφάνεια. Ως διαφανής θεωρείται μια ενίσχυση ως προς την οποία είναι δυνατό να υπολογισθεί εκ των προτέρων με ακρίβεια το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης χωρίς να είναι αναγκαία εκτίμηση κινδύνου. Ακριβής υπολογισμός, π.χ., μπορεί να γίνει όσον αφορά τις επιχορηγήσεις, τις επιδοτήσεις επιτοκίου ή τις φοροαπαλλαγές που υπόκεινται σε ανώτατο όριο. Οι ενισχύσεις που συνίστανται σε εισφορά κεφαλαίου δεν πρέπει να θεωρούνται διαφανείς ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, εκτός αν το συνολικό ποσό της κρατικής εισφοράς είναι μικρότερο από το ανώτατο όριο που ισχύει για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας. Οι ενισχύσεις που συνίστανται σε παροχή επιχειρηματικού κεφαλαίου κατά την έννοια των κοινοτικών κατευθυντήριων γραμμών για τις κρατικές ενισχύσεις, που χορηγούνται για την προώθηση των επενδύσεων επιχειρηματικών κεφαλαίων σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις (10), δεν θα πρέπει να θεωρούνται διαφανείς ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, εκτός αν το οικείο καθεστώς παροχής επιχειρηματικών κεφαλαίων παρέχει κεφάλαια στην κάθε αποδέκτρια επιχείρηση μόνο μέχρι το ανώτατο όριο που ισχύει για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας. Οι ενισχύσεις υπό μορφή δανείου θα πρέπει να θεωρούνται διαφανείς ενισχύσεις ήσσονος σημασίας υπό την προϋπόθεση ότι το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης έχει υπολογισθεί με βάση τα επιτόκια της αγοράς που ισχύουν κατά τον χρόνο χορήγησης.

(18)

Είναι απαραίτητη η παροχή ασφάλειας δικαίου για τα καθεστώτα εγγυήσεων τα οποία δεν είναι ικανά να επηρεάσουν τις συναλλαγές ούτε να στρεβλώσουν τον ανταγωνισμό και σε σχέση με τα οποία είναι διαθέσιμα επαρκή στοιχεία ώστε να είναι δυνατή η αξιόπιστη εκτίμηση των τυχόν σχετικών δυνητικών επιπτώσεων. Για τον λόγο αυτό, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να μετατρέπει το ανώτατο όριο των 500 000 ευρώ για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας σε ένα ειδικό για την περίπτωση των εγγυήσεων ανώτατο όριο με βάση το καλυπτόμενο από εγγύηση ποσό του κάθε δανείου για το οποίο παρέχεται η εγγύηση. Το εν λόγω ειδικό ανώτατο όριο είναι σκόπιμο να υπολογίζεται με εφαρμογή της μεθοδολογίας βάσει της οποίας εκτιμάται το ποσό κρατικής ενίσχυσης που εμπεριέχεται σε καθεστώτα εγγυήσεων προς κάλυψη δανείων χορηγούμενων σε βιώσιμες επιχειρήσεις. Η μεθοδολογία και τα στοιχεία που χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό του ειδικού για τις εγγυήσεις ανώτατου ορίου πρέπει να αποκλείουν τις προβληματικές επιχειρήσεις όπως αυτές ορίζονται στις κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων. Το εν λόγω ειδικό ανώτατο όριο θα πρέπει επομένως να μην ισχύει ούτε για τις μεμονωμένες ενισχύσεις οι οποίες δεν εντάσσονται στην εφαρμογή καθεστώτος εγγυήσεων, ούτε για τις ενισχύσεις που χορηγούνται σε προβληματικές επιχειρήσεις, ούτε για εγγυήσεις των οποίων η υποκείμενη συναλλαγή δεν αποτελεί δάνειο, όπως είναι οι εγγυήσεις για συναλλαγές με αντικείμενο μετοχικό κεφάλαιο. Το ειδικό όριο είναι σκόπιμο να καθορίζεται με βάση το γεγονός ότι, αν ληφθεί υπόψη ένα ανώτατο επιτόκιο (καθαρό επιτόκιο υπερημερίας) ύψους 13%, που αντιστοιχεί στο χειρότερο πιθανό σενάριο για τα καθεστώτα εγγυήσεων στην Ένωση, το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης μιας εγγύησης ύψους 3 750 000 ευρώ μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι ίδιο με το ανώτατο όριο των 500 000 ευρώ που ισχύει για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας. Μόνον εγγυήσεις που καλύπτουν ποσοστό μέχρι και 80% του υποκείμενου δανείου είναι σκόπιμο να υπόκεινται στα εν λόγω ειδικά ανώτατα όρια. Μια μεθοδολογία η οποία έχει γίνει δεκτή από την Επιτροπή κατόπιν κοινοποίησής της βάσει κανονισμού της Επιτροπής στον τομέα των κρατικών ενισχύσεων είναι επίσης δυνατό να χρησιμοποιείται από τα κράτη μέλη με σκοπό την εκτίμηση του ακαθάριστου ισοδύναμου επιχορήγησης που εμπεριέχει η εγγύηση, υπό την προϋπόθεση ότι η εγκεκριμένη μεθοδολογία περιλαμβάνει ρητή πρόβλεψη για το είδος εγγυήσεων και το είδος υποκείμενων πράξεων που ανακύπτουν στο πλαίσιο της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

(19)

Κατόπιν κοινοποίησης από κράτος μέλος, η Επιτροπή δύναται να εξετάζει κατά πόσον ένα μέτρο ενίσχυσης που δεν συνίσταται σε επιχορήγηση, δάνειο, εγγύηση, εισφορά κεφαλαίου, μέτρο παροχής επιχειρηματικών κεφαλαίων ή φοροαπαλλαγή που υπόκειται σε ανώτατο όριο οδηγεί σε ένα ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης που δεν υπερβαίνει το ανώτατο όριο το οποίο ισχύει για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, με αποτέλεσμα να εμπίπτει ενδεχομένως στις διατάξεις του παρόντος κανονισμού.

(20)

Η Επιτροπή υποχρεούται να διασφαλίζει ότι τηρούνται οι κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις, ιδίως δε ότι οι ενισχύσεις που χορηγούνται βάσει των κανόνων για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας πληρούν τους σχετικούς όρους. Σύμφωνα με την αρχή της συνεργασίας που διατυπώνεται στο άρθρο 4 παράγραφος 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, τα κράτη μέλη οφείλουν να διευκολύνουν την εκπλήρωση αυτής της αποστολής, δημιουργώντας τον αναγκαίο μηχανισμό για να εξασφαλίζουν ότι το συνολικό ποσό ενισχύσεων ήσσονος σημασίας που χορηγούνται στην ίδια επιχείρηση για την παροχή υπηρεσιών γενικού οικονομικού συμφέροντος δεν υπερβαίνει το ανώτατο συνολικό επιτρεπτό όριο. Προς τον σκοπό αυτό και προκειμένου να διασφαλίζεται η συμμόρφωση με τις διατάξεις περί σώρευσης με ενισχύσεις ήσσονος σημασίας που χορηγούνται βάσει άλλων κανονισμών σχετικά με τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, ενδείκνυται τα κράτη μέλη, όταν χορηγούν ενίσχυση ήσσονος σημασίας βάσει του παρόντος κανονισμού, να ενημερώνουν την ενδιαφερόμενη επιχείρηση για το ποσό της ενίσχυσης και για το ότι η ενίσχυση θεωρείται ήσσονος σημασίας, με παραπομπή στον παρόντα κανονισμό. Πέραν αυτού, πριν από τη χορήγηση τέτοιας ενίσχυσης, το κράτος μέλος θα πρέπει να λαμβάνει από την οικεία επιχείρηση δήλωση σχετικά με τυχόν άλλες ενισχύσεις ήσσονος σημασίας που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό ή από άλλους κανονισμούς σχετικά με τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας τις οποίες έλαβε κατά τη διάρκεια του συγκεκριμένου οικονομικού έτους και κατά τα δύο προηγούμενα οικονομικά έτη. Εναλλακτικά, το κράτος μέλος θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να εξασφαλίζει τη μη υπέρβαση του ανώτατου ορίου με την τήρηση κεντρικού μητρώου.

(21)

Ο παρών κανονισμός είναι σκόπιμο να ισχύει με την επιφύλαξη των απαιτήσεων του δικαίου της Ένωσης στον τομέα των δημοσίων συμβάσεων ή συμπληρωματικών απαιτήσεων που απορρέουν από τη Συνθήκη ή από τομεακή νομοθεσία της Ένωσης.

(22)

Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμόζεται σε ενισχύσεις που χορηγήθηκαν πριν από την έναρξη ισχύος του σε επιχειρήσεις που παρέχουν υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος.

(23)

Η Επιτροπή προτίθεται να προβεί σε επανεξέταση του παρόντος κανονισμού πέντε έτη μετά την έναρξη ισχύος του,

α)

ενισχύσεις προς επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στους τομείς της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας, που εμπίπτουν στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 104/2000 του Συμβουλίου (11)·

β)

ενισχύσεις που χορηγούνται σε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην πρωτογενή παραγωγή γεωργικών προϊόντων·

γ)

ενισχύσεις που χορηγούνται σε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην μεταποίηση και την εμπορία γεωργικών προϊόντων, στις ακόλουθες περιπτώσεις:

δ)

ενισχύσεις για δραστηριότητες που σχετίζονται με εξαγωγές προς τρίτες χώρες ή προς κράτη μέλη, ιδίως δε ενισχύσεις που συνδέονται άμεσα με τις εξαγόμενες ποσότητες, με τη δημιουργία και λειτουργία δικτύου διανομής ή με άλλες τρέχουσες δαπάνες που σχετίζονται με την εξαγωγική δραστηριότητα·

ε)

ενισχύσεις για τις οποίες τίθεται ως όρος η χρήση εγχώριων αγαθών αντί των εισαγόμενων·

στ)

ενισχύσεις προς επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα του άνθρακα, όπως ορίζεται στην απόφαση 2010/787/ΕΕ του Συμβουλίου (12)·

ζ)

ενισχύσεις προς επιχειρήσεις οι οποίες εκτελούν οδικές εμπορευματικές μεταφορές για λογαριασμό τρίτων·

η)

ενισχύσεις που χορηγούνται σε προβληματικές επιχειρήσεις.

α)

«γεωργικά προϊόντα» τα προϊόντα που απαριθμούνται στο παράρτημα I της Συνθήκης, με εξαίρεση τα προϊόντα αλιείας·

β)

«μεταποίηση γεωργικών προϊόντων» κάθε επέμβαση επί γεωργικού προϊόντος από την οποία προκύπτει επίσης γεωργικό προϊόν, με εξαίρεση τις εργασίες εντός της γεωργικής εκμετάλλευσης που είναι απαραίτητες για την προετοιμασία προϊόντος ζωικής ή φυτικής προέλευσης για την πρώτη του πώληση·

γ)

«εμπορία γεωργικών προϊόντων» η κατοχή ή η έκθεση με σκοπό την πώληση, την προσφορά προς πώληση, την παράδοση ή οποιονδήποτε άλλον τρόπο διάθεσης στην αγορά, με εξαίρεση την πρώτη πώληση από μέρους πρωτογενούς παραγωγού σε μεταπωλητές ή μεταποιητικές επιχειρήσεις και κάθε δραστηριότητα η οποία προετοιμάζει το προϊόν για μια τέτοια πρώτη πώληση· η πώληση από μέρους πρωτογενούς παραγωγού προς τελικούς καταναλωτές λογίζεται ως εμπορία αν πραγματοποιείται σε χωριστό και ειδικό για τον σκοπό αυτό χώρο.

α)

οι ενισχύσεις υπό μορφή δανείου θεωρούνται διαφανείς ενισχύσεις ήσσονος σημασίας υπό την προϋπόθεση ότι το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης έχει υπολογισθεί με βάση το επιτόκιο αναφοράς που ίσχυε κατά τον χρόνο χορήγησης·

β)

οι ενισχύσεις υπό μορφή εισφοράς κεφαλαίου δεν θεωρούνται διαφανείς ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, εκτός αν το συνολικό ποσό της κρατικής εισφοράς δεν υπερβαίνει το ανώτατο όριο που ισχύει για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας·

γ)

οι ενισχύσεις υπό μορφή παροχής επιχειρηματικού κεφαλαίου δεν θεωρούνται διαφανείς ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, εκτός αν το οικείο καθεστώς παροχής επιχειρηματικού κεφαλαίου παρέχει κεφάλαια στην κάθε αποδέκτρια επιχείρηση μόνο μέχρι το ανώτατο όριο που ισχύει για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας·

δ)

οι επιμέρους ενισχύσεις που χορηγούνται βάσει καθεστώτος εγγυήσεων σε μη προβληματικές επιχειρήσεις λογίζονται ως διαφανείς ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, εφόσον το καλυπτόμενο από την εγγύηση μέρος του υποκείμενου δανείου που παρέχεται βάσει του οικείου καθεστώτος δεν υπερβαίνει το ποσό των 3 750 000 ευρώ ανά επιχείρηση. Αν το καλυπτόμενο από την εγγύηση μέρος του υποκείμενου δανείου ισοδυναμεί μόνο με ένα συγκεκριμένο ποσοστό του εν λόγω ανώτατου ορίου, γίνεται δεκτό ότι το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης της εγγύησης αντιστοιχεί σε ίδιο ποσοστό του ανώτατου ορίου που προβλέπεται στην παράγραφο 2. Η εγγύηση δεν μπορεί να υπερβαίνει το 80% του υποκείμενου δανείου. Ένα καθεστώς εγγυήσεων θεωρείται επίσης διαφανές εφόσον:

26.4.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 114/14

(1)

Ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 543/2011 προβλέπει, κατ’ εφαρμογή των αποτελεσμάτων των πολυμερών εμπορικών διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης, τα κριτήρια για τον καθορισμό από την Επιτροπή των κατ’ αποκοπή τιμών εισαγωγής από τρίτες χώρες, για τα προϊόντα και τις περιόδους που ορίζονται στο παράρτημα XVI μέρος A του εν λόγω κανονισμού.

(2)

Η κατ’ αποκοπή τιμή εισαγωγής υπολογίζεται κάθε εργάσιμη ημέρα, σύμφωνα με το άρθρο 136 παράγραφος 1 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 543/2011, λαμβανομένων υπόψη των ημερήσιων μεταβλητών στοιχείων. Συνεπώς, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

26.4.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 114/16

(1)

Το κεφάλαιο ΙΙΙ τμήμα 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1187/2009 καθορίζει τη διαδικασία για την κατανομή των πιστοποιητικών εξαγωγής για ορισμένα γαλακτοκομικά προϊόντα που θα εξαχθούν προς τη Δομινικανή Δημοκρατία στο πλαίσιο της ποσόστωσης που άνοιξε για τη χώρα αυτή.

(2)

Οι αιτήσεις που υποβλήθηκαν για το έτος ποσόστωσης 2012/2013 αφορούν ποσότητες μικρότερες από τις διαθέσιμες. Λόγω τούτου ενδείκνυται, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 31 παράγραφος 2 τέταρτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1187/2009 να προβλεφθεί κατανομή των εναπομενουσών ποσοτήτων. Η έκδοση πιστοποιητικών εξαγωγής για τις εν λόγω εναπομένουσες ποσότητες θα πρέπει να εξαρτηθεί από την κοινοποίηση, στην αρμόδια αρχή, των ποσοτήτων που έγιναν δεκτές από τον οικείο επιχειρηματία και από τη σύσταση εγγύησης εκ μέρους των ενδιαφερόμενων επιχειρηματιών,

—

1,294210 για τις αιτήσεις που υποβλήθηκαν για το μέρος της ποσόστωσης που αναφέρεται στο άρθρο 28 παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1187/2009,

—

2,928104 για τις αιτήσεις που υποβλήθηκαν για το μέρος της ποσόστωσης που αναφέρεται στο άρθρο 28 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1187/2009.

26.4.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 114/17

(1)

Στις 22 Δεκεμβρίου 2009 και στις 18 Ιανουαρίου 2010, το Συμβούλιο εξέδωσε τις αποφάσεις 2009/1014/ΕΕ (1) και 2010/29/ΕΕ (2) για τον διορισμό των τακτικών και αναπληρωματικών μελών της Επιτροπής των Περιφερειών για την περίοδο από 26 Ιανουαρίου 2010 έως 25 Ιανουαρίου 2015.

(2)

Χηρεύει μία θέση αναπληρωματικού μέλους της Επιτροπής των Περιφερειών λόγω της λήξης της θητείας του κ. Heino VAHLDIECK,

—

ο κ. Heiko HECHT, Mitglied des Europa-ausschusses der Hamburgischen Bürgerschaft.

26.4.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 114/18

(1)

Στις 22 Δεκεμβρίου 2009 και στις 18 Ιανουαρίου 2010, το Συμβούλιο εξέδωσε τις αποφάσεις 2009/1014/ΕΕ (1) και 2010/29/ΕΕ (2) για τον διορισμό των τακτικών και αναπληρωματικών μελών της Επιτροπής των Περιφερειών για την περίοδο από 26 Ιανουαρίου 2010 έως 25 Ιανουαρίου 2015.

(2)

Έχει κενωθεί μία θέση τακτικού μέλους της Επιτροπής των Περιφερειών λόγω της λήξης της θητείας του κ. Albert LENTZ,

—

ο κ. Ali KAES, Bourgmestre de la commune de Tandel.

26.4.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 114/19

(1)

Στις 22 Δεκεμβρίου 2009 και στις 18 Ιανουαρίου 2010, το Συμβούλιο εξέδωσε τις αποφάσεις 2009/1014/ΕΕ (1) και 2010/29/ΕΕ (2) για τον διορισμό των τακτικών και αναπληρωματικών μελών της Επιτροπής των Περιφερειών, για την περίοδο από 26 Ιανουαρίου 2010 έως 25 Ιανουαρίου 2015.

(2)

Έχει κενωθεί μία θέση τακτικού μέλους της Επιτροπής των Περιφερειών λόγω της λήξης της θητείας του κ. Folke SJÖLUND.

(3)

Μία θέση αναπληρωματικού μέλους έμεινε κενή κατόπιν της λήξης της θητείας της κ. Britt LUNDBERG,

α)

ως τακτικό μέλος:

και

β)

ως αναπληρωματικό μέλος:

26.4.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 114/20

(1)

Στις 22 Δεκεμβρίου 2009 και στις 18 Ιανουαρίου 2010, το Συμβούλιο εξέδωσε τις αποφάσεις 2009/1014/ΕΕ (1) και 2010/29/ΕΕ (2) περί διορισμού των τακτικών και αναπληρωματικών μελών της Επιτροπής των Περιφερειών για την περίοδο από 26 Ιανουαρίου 2010 έως 25 Ιανουαρίου 2015.

(2)

Έχουν κενωθεί επτά θέσεις μελών της Επιτροπής των Περιφερειών μετά από τη λήξη της θητείας της κ. Claude du GRANRUT, του κ. Alain LE VER, του κ. Daniel PERCHERON, του κ. Jean PRORIOL, της κ. Camille de ROCCA SERRA, του κ. Alain ROUSSET και του κ. Ange SANTINI.

(3)

Έχουν κενωθεί έντεκα θέσεις αναπληρωματικών μελών της Επιτροπής των Περιφερειών μετά τη λήξη της θητείας του κ. Jacques AUXIETTE, του κ. Jean-Paul BACHY, της κ. Martine CALDEROLI-LOTZ, της κ. Anne-Marie COMPARINI, του κ. Jean-Jacques FRITZ, του κ.Claude GEWERC, της κ. Arlette GROSSKOST, του κ. Antoine KARAM, του κ. Martin MALVY, του κ. Michel NEUGNOT και της κ. Élisabeth THÉVENON-DURANTIN,

α)

ως τακτικά μέλη:

και

β)

ως αναπληρωματικά μέλη:

26.4.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 114/21

(1)

Στις 26 Οκτωβρίου 2011, η BDEW διαβίβασε με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο στην Επιτροπή αίτημα δυνάμει του άρθρου 30 παράγραφος 5 της οδηγίας 2004/17/ΕΚ. Η Επιτροπή ενημέρωσε τις γερμανικές αρχές περί του αιτήματος στις 11 Νοεμβρίου 2011 και ζήτησε πρόσθετες πληροφορίες από τις εν λόγω αρχές με ηλεκτρονικό μήνυμα στις 10 Ιανουαρίου 2012, και από την BDEW με ηλεκτρονικό μήνυμα στις 21 Δεκεμβρίου 2011. Πρόσθετες πληροφορίες διαβίβασαν οι γερμανικές αρχές με ηλεκτρονικό μήνυμα στις 14 Δεκεμβρίου 2011 και η BDEW με ηλεκτρονικά μηνύματα στις 17 Ιανουαρίου 2012, 26 Ιανουαρίου 2012 και 28 Φεβρουαρίου 2012.

(2)

Το αίτημα που υπέβαλε η BDEW εξ ονόματος των αναθετουσών αρχών του κλάδου αφορά, σύμφωνα με τα περιγραφόμενα στο αίτημα, «την κατασκευή, αγορά και λειτουργία (συμπεριλαμβανομένης της συντήρησης) σταθμών ηλεκτροπαραγωγής παντός τύπου καθώς και τις συναφείς δραστηριότητες υποστήριξης» (2).

(3)

Το αίτημα συνοδεύεται από γνωμοδότηση της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Συμπράξεων (Bundeskartellamt) με ημερομηνία 25 Ιουλίου 2011. Η εν λόγω γνωμοδότηση (εφεξής «γνωμοδότηση») εκδόθηκε βάσει της σχετικής γερμανικής νομοθεσίας και πραγματεύεται το ερώτημα του κατά πόσον η δραστηριότητα που αποτελεί αντικείμενο της διαδικασίας εκτίθεται απευθείας στον ανταγωνισμό. Η γνωμοδότηση στηρίζεται σε ευρεία τομεακή έρευνα των σχετικών αγορών.

(4)

Το άρθρο 30 της οδηγίας 2004/17/ΕΚ προβλέπει ότι οι συμβάσεις που προορίζονται να επιτρέψουν την άσκηση δραστηριότητας η οποία εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας δεν υπόκεινται στην οδηγία εάν η δραστηριότητα, στο κράτος μέλος όπου ασκείται, είναι απευθείας εκτεθειμένη στον ανταγωνισμό σε αγορές στις οποίες η πρόσβαση δεν είναι περιορισμένη. Η άμεση έκθεση στον ανταγωνισμό αξιολογείται με βάση αντικειμενικά κριτήρια, λαμβανομένων υπόψη των συγκεκριμένων χαρακτηριστικών του οικείου τομέα. Η πρόσβαση θεωρείται ότι δεν περιορίζεται εάν το κράτος μέλος έχει ενσωματώσει και εφαρμόσει τη σχετική κοινοτική νομοθεσία για την απελευθέρωση ενός συγκεκριμένου τομέα ή μέρους αυτού. Η εν λόγω νομοθεσία παρατίθεται στο παράρτημα XI της οδηγίας 2004/17/ΕΚ, το οποίο, για τον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας, παραπέμπει στην οδηγία 96/92/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 1996, σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας (3). Η οδηγία 96/92/ΕΚ αντικαταστάθηκε από την οδηγία 2003/54/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2003, σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και την κατάργηση της οδηγίας 96/92/ΕΚ (4), η οποία με τη σειρά της αντικαταστάθηκε από την οδηγία 2009/72/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενεργείας και για την κατάργηση της οδηγίας 2003/54/ΕΚ (5).

(5)

Η Γερμανία μετέφερε στο εσωτερικό της δίκαιο και εφάρμοσε με τη σειρά τις οδηγίες 96/92/ΕΚ, 2003/54/ΕΚ και 2009/72/ΕΚ. Κατά συνέπεια, και σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 30 παράγραφος 3 πρώτο εδάφιο, η πρόσβαση στην αγορά πρέπει να θεωρηθεί ότι δεν είναι περιορισμένη σε ολόκληρη την επικράτεια της Γερμανίας.

(6)

Η άμεση έκθεση στον ανταγωνισμό πρέπει να αξιολογείται βάσει διαφόρων δεικτών, κανένας από τους οποίους δεν είναι εξ ορισμού καθοριστικός. Σχετικά με τις αγορές τις οποίες αφορά η παρούσα απόφαση, το μερίδιο αγοράς των κυριότερων παραγόντων σε δεδομένη αγορά αποτελεί ένα κριτήριο που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη. Άλλο κριτήριο αποτελεί ο βαθμός συγκέντρωσης στις εν λόγω αγορές. Δεδομένων των χαρακτηριστικών των υπό εξέταση αγορών, πρέπει επίσης να λαμβάνονται υπόψη και άλλα κριτήρια, όπως η λειτουργία της αγοράς εξισορρόπησης, ο ανταγωνισμός στις τιμές και ο βαθμός στον οποίο οι πελάτες αλλάζουν προμηθευτή.

(7)

Με την παρούσα απόφαση δεν θίγεται η εφαρμογή των κανόνων περί ανταγωνισμού.

(8)

Η γερμανική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας χαρακτηρίζεται από πολυάριθμους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής τους οποίους εκμεταλλεύονται πολυάριθμοι παράγοντες της αγοράς (6). Το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγικής δυναμικότητας ανήκει σε τέσσερεις μεγάλες εταιρείες ενέργειας: την RWE AG, την E.ON AG, την EnBW AG και την Vattenfall Europe AG. Ωστόσο, καθώς δύο από τις εν λόγω εταιρείες, ήτοι η RWE και η E.ON είναι ιδιωτικές [δηλαδή δεν υπάγονται στην άμεση ή την έμμεση καθοριστική επιρροή των αναθετουσών αρχών όπως προβλέπεται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο β) της οδηγίας 2004/17/ΕΚ], δεν αναπτύσσουν δραστηριότητες στον κλάδο της ηλεκτροπαραγωγής βάσει ειδικών ή αποκλειστικών δικαιωμάτων κατά την έννοια του άρθρου 2 παράγραφος 3 της οδηγίας 2004/17/ΕΚ και δεν είναι αναθέτοντες φορείς κατά την έννοια της οδηγίας 2004/17/ΕΚ. Κατά συνέπεια οι προμήθειες από τις εν λόγω εταιρείες με σκοπό την παραγωγή ή την πώληση ηλεκτρικής ενέργειας δεν υπόκεινται στις διατάξεις της εν λόγω οδηγίας· ως εκ τούτου, σχετικά με τις υπόψη δραστηριότητες πρέπει να θεωρηθούν ως ανταγωνιστές των αναθετόντων φορέων των οποίων οι προμήθειες υπόκεινται στην υπόψη οδηγία. Συνεπώς η επακολουθούσα ανάλυση θα εστιαστεί στους αναθέτοντες φορείς κατά την εξέταση του κατά πόσο η δραστηριότητα εκτίθεται σε ανταγωνισμό σε αγορές στις οποίες δεν περιορίζεται η πρόσβαση.

(9)

Η ηλεκτρική ενέργεια διατίθεται στην αγορά χονδρικής μέσω χρηματιστηρίων δηλαδή στις αγορές άμεσων (spot) ή προθεσμιακών συναλλαγών του European Energy Exchange AG (EEX) και του European Power Exchange S.E. (EPEX), ή με συναλλαγές άμεσης πώλησης εκτός χρηματιστηρίων. Η τιμή στα χρηματιστήρια ηλεκτρικής ενέργειας χρησιμεύει συνήθως ως τιμή αναφοράς για τις συναλλαγές άμεσης πώλησης. Οι εταιρείες παραγωγής βελτιστοποιούν τη λειτουργία των οικείων σταθμών ηλεκτροπαραγωγής βάσει των αποτελεσμάτων των άμεσων εμπορικών συναλλαγών στα χρηματιστήρια. Κατ’ αρχήν λειτουργούν μόνον οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής των οποίων το οριακό κόστος είναι μικρότερο της αγοραίας τιμής.

(10)

Ο Gesetz für den Vorrang Erneuerbarer Energien (7) (νόμος παρέχων προτεραιότητα στις ανανεώσιμες ενέργειες, εφεξής EEG) καθορίζει τους κανόνες για την ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από ανανεώσιμες πηγές (8), η οποία σε συνδυασμό με την ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από συμβατικές πηγές (9) διαδραματίζει αυξανόμενο ρόλο στη γερμανική αγορά. Σύμφωνα με τον τροποποιημένο EEG που τέθηκε σε ισχύ στις αρχές του 2012, το μερίδιο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην ηλεκτροδότηση θα αυξηθεί για να φθάσει στο 35 % μέχρι το 2020, στο 50 % μέχρι το 2030 και στο 80 % μέχρι το 2050.

(11)

Στο τέλος του 2010, δυναμικό παραγωγής ύψους 160,5 GW ήταν συνδεδεμένο στα δίκτυα διαχειριστών συστημάτων μεταφοράς (ΔΣΜ) (77,6 GW) και διαχειριστών συστημάτων διανομής (ΔΣΔ) (82,9 GW). Σε σύγκριση με το 2009 (152,7 GW), αυτό αντιπροσωπεύει αύξηση περίπου 7,8 GW. Οι ανανεώσιμες πηγές αντιπροσωπεύουν 54,2 GW της συνολικής δυναμικότητας. 50,7 GW περίπου από τις ανανεώσιμες πηγές πληρώνονται βάσει των τιμολογίων του EEG. Αυτό σημαίνει ότι οι ανανεώσιμες πηγές αντιπροσωπεύουν περίπου το 34 % της συνολικής δυναμικότητας (10).

(12)

Από πλευράς τροφοδοσίας, το 2010 διοχετεύθηκαν συνολικά 531,2 TWh στα συστήματα των ΔΣΜ (367,5 TWh) και των ΔΣΔ (163,7 TWh). Η ποσότητα που διοχετεύθηκε από ανανεώσιμες πηγές ανήλθε σε 93,7 TWh, εκ των οποίων 80,7 TWh πληρώθηκαν βάσει του EEG. Αυτό σημαίνει ότι η διοχετευθείσα ενέργεια που προερχόταν από ανανεώσιμες πηγές αντιπροσωπεύει το 18 % της συνολικής διοχετευθείσας ποσότητας, ποσοστό το οποίο συνεπώς είναι μικρότερο από το 34 % της συνολικής δυναμικότητας παραγωγής που αντιπροσωπεύουν οι εν λόγω πηγές (11). Η διαφορά οφείλεται στο γεγονός ότι η περίοδος χρήσης των ανανεώσιμων πηγών σε ετήσια βάση είναι μικρότερη από εκείνη των συμβατικών πηγών.

(13)

Ένα άλλο χαρακτηριστικό της γερμανικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας σχετίζεται με την πρόσφατη απόφαση των εθνικών αρχών να κλείσουν 8 πυρηνικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής, συνολικής δυναμικότητας 8 400 MW (12), μετά την πυρηνική καταστροφή στην Ιαπωνία στις αρχές του 2011. Επιπλέον, αποφασίστηκε το κλείσιμο των υπόλοιπων πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής στη Γερμανία μέχρι το 2022. Βραχυπρόθεσμα αυτό άλλαξε το ισοζύγιο μεταξύ εισαγωγών και εξαγωγών, έτσι ώστε από καθαρός εξαγωγέας ηλεκτρικής ενέργειας μέχρι το 2010 η Γερμανία να καταστεί καθαρός εισαγωγέας το 2011.

(14)

Βάσει προηγούμενων αποφάσεων της Επιτροπής (13), στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας μπορεί να γίνει διάκριση μεταξύ των ακόλουθων σχετικών αγορών προϊόντων: i) παραγωγή και χονδρική προμήθεια· ii) μεταφορά· iii) διανομή και iv) λιανική προμήθεια. Αν και μερικές από τις εν λόγω αγορές υποδιαιρούνται περαιτέρω, η μέχρι σήμερα προηγούμενη πρακτική της Επιτροπής (14) απέρριπτε τη διάκριση μεταξύ αγοράς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και αγοράς χονδρικής προμήθειας δεδομένου ότι η παραγωγή από μόνη της αποτελεί το πρώτο στάδιο μιας αξιακής αλυσίδας ενόσω οι ποσότητες της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας πωλούνται μέσω της αγοράς χονδρικής.

(15)

Το αίτημα της BDEW αφορά την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και τη χονδρική πώληση. Στη γνωμοδότησή της, η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Συμπράξεων ορίζει την αγορά προϊόντος ως «πρωτογενή αγορά πωλήσεων ηλεκτρικής ενέργειας» (15), η οποία καλύπτει τις αρχικές πωλήσεις της ιδίας παραγωγής όλων των προμηθευτών ηλεκτρικής ενέργειας και των καθαρών εισαγωγών ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά δεν περιλαμβάνει τις μεταγενέστερες εμπορικές ανταλλαγές μεταξύ των συμμετεχόντων στην αγορά. Επιπλέον, η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Συμπράξεων θεωρεί ότι η παραγωγή και εμπορία της ηλεκτρικής ενέργειας που υπάγεται στις ρυθμίσεις του EEG (εφεξής ηλεκτρική ενέργεια EEG) δεν αποτελεί μέρος της εν λόγω αγοράς.

(16)

Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Συμπράξεων θεωρεί ότι η αγορά για την ηλεκτρική ενέργεια EEG αντιπροσωπεύει χωριστή αγορά όσον αφορά την πρώτη πώλησή της. Κανονικά, η ηλεκτρική ενέργεια EEG δεν πωλείται απευθείας στην αγορά χονδρικής, αλλά πρώτα αγοράζεται από τους διαχειριστές του συστήματος μεταφοράς έναντι αμοιβής το ύψος της οποίας καθορίζεται από το κράτος. Σε δεύτερο στάδιο, οι ανωτέρω διαχειριστές είναι δυνατόν να την πωλήσουν στην αγορά χονδρικής.

(17)

Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Συμπράξεων συμπεραίνει ότι η αγορά και εμπορία της ηλεκτρικής ενέργειας EEG δεν είναι οργανωμένη επί ανταγωνιστικής βάσης και ότι η ηλεκτρική ενέργεια EEG δεν συνδέεται με τους δείκτες ζήτησης και τιμών (16). Το συμπέρασμα αυτό στηρίζεται ιδίως στα εξής πραγματικά γεγονότα:

(18)

Η ηλεκτρική ενέργεια EEG έχει προτεραιότητα ως προς την τροφοδοσία· ως εκ τούτου η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας EEG είναι πλήρως ανεξάρτητη από τη ζήτηση. Η παραγωγή και η τροφοδότηση είναι επίσης ανεξάρτητες από τις τιμές, καθώς οι επιχειρήσεις δικαιούνται πληρωμής που καθορίζεται από το κράτος. Η ηλεκτρική ενέργεια EEG διατίθεται στην αγορά άμεσης παράδοσης από τους ΔΣΜ σύμφωνα με τις κρατικές διατάξεις, χωρίς οποιοδήποτε περιθώριο ελιγμών.

(19)

Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Συμπράξεων σημείωσε επίσης ότι, σύμφωνα με τον νόμο, η ηλεκτρική ενέργεια EEG μπορεί να διατεθεί στο εμπόριο απευθείας και ορισμένο ποσοστό διαχειριστών εκμεταλλεύεται την εν λόγω ευκαιρία. Ο EEG προβλέπει ότι οι διαχειριστές εγκαταστάσεων EEG είναι δυνατόν να προτιμήσουν την άμεση πώληση αντί της τιμής του επίσημου τιμολογίου βάσει του EEG την πρώτη ημέρα του μήνα. Ανάλογα με την πρόβλεψη αγοραίας τιμής και ανάλογα με τη ζήτηση, οι διαχειριστές εγκαταστάσεων EEG μπορούν συνεπώς να αποφασίσουν σε μηνιαία βάση ποια μορφή πωλήσεων είναι η καλύτερη για τους ίδιους. Ωστόσο, η εν λόγω άμεση εμπορία στο μέλλον θα έχει περιθωριακή μόνο σημασία.

(20)

Βάσει του τροποποιημένου EEG που τέθηκε σε ισχύ στις αρχές του 2012, οι διαχειριστές εγκαταστάσεων EEG μπορούν –όπως αναφέρθηκε ανωτέρω– να επιλέξουν να διαθέσουν στην αγορά την ηλεκτρική ενέργεια που παράγουν οι ίδιοι εισπράττοντας επίσης πριμοδότηση εμπορίας. Η πριμοδότηση εμπορίας προορίζεται να αντικαταστήσει τη διαφορά μεταξύ της σταθερής αποζημίωσης EEG και της μέσης μηνιαίας τιμής στο χρηματιστήριο που καθορίζεται εκ των υστέρων. Ωστόσο, η λήψη της πριμοδότησης εμπορίας είναι προαιρετική, δηλαδή οι διαχειριστές εγκαταστάσεων EEG είναι δυνατόν να παραμείνουν στο σύστημα σταθερών αμοιβών ή να επιστρέψουν σε αυτό οιονδήποτε μήνα. Το μεγαλύτερο μερίδιο ηλεκτρικής ενέργειας EEG αναμένεται, εντούτοις, να διατεθεί στην αγορά μέσω των διαχειριστών του δικτύου μεταφοράς. Επιπλέον, το μοντέλο της πριμοδότησης εμπορίας δεν μεταβάλλει το γεγονός ότι το επίπεδο της συνολικής αμοιβής για τους παραγωγούς EEG δεν καθορίζεται πρωτογενώς από τις αγοραίες τιμές (17).

(21)

Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Συμπράξεων αναγνωρίζει συνεπώς ότι, ενώ η ηλεκτρική ενέργεια EEG ασκεί ανταγωνιστική πίεση στην ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από συμβατικές πηγές, δεν ισχύει και το αντίθετο· συνεπώς, η ηλεκτρική ενέργεια EEG δεν μπορεί να συμπεριληφθεί στην ίδια αγορά με τη συμβατική ηλεκτρική ενέργεια επειδή οι όροι της αγοράς που υπερισχύουν για την πρώτη πώληση διαφέρουν σημαντικά μεταξύ των δύο μορφών ηλεκτροπαραγωγής. Επιπλέον, η πρώτη πώληση ηλεκτρικής ενέργειας EEG πραγματοποιείται κυρίως μέσω των διαχειριστών του δικτύου μεταφοράς. Ως εκ τούτου, είναι προφανές ότι η αγορά είναι διαφορετική και από πλευράς ζήτησης από την αγορά χονδρικής για τη συμβατική ηλεκτρική ενέργεια.

(22)

Λαμβάνοντας υπόψη την ιδιαιτερότητα της γερμανικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, για τους σκοπούς της αξιολόγησης των όρων που καθορίζονται στο άρθρο 30 παράγραφος 1 της οδηγίας 2004/17/ΕΚ, και χωρίς να θίγεται το δίκαιο περί ανταγωνισμού, η σχετική αγορά προϊόντος ορίζεται ως η αγορά παραγωγής και πρώτης πώλησης της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από συμβατικές πηγές. Η παραγωγή και η πρώτη πώληση ηλεκτρικής ενέργειας EEG δεν αποτελεί μέρος της εν λόγω αγοράς, για τους λόγους που προαναφέρθηκαν, και κατά συνέπεια θα αξιολογηθεί χωριστά.

(23)

Σύμφωνα με το αίτημα, αυτό αφορά δραστηριότητες στο έδαφος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Ο αιτών διερευνά τη δυνατότητα ευρύτερης αγοράς που να περιλαμβάνει τη Γερμανία και την Αυστρία βάσει σειράς τάσεων που αφορούν την ανάπτυξη του κανονιστικού πλαισίου, το επίπεδο των εισαγωγών και εξαγωγών ηλεκτρικής ενέργειας και τη διασύνδεση των αγορών, καθώς και τις διαδικασίες διαχείρισης της συμφόρησης, αλλά καταλήγει τελικά ότι «ο αιτών δεν μπορεί να καταλήξει σε τελικό συμπέρασμα για το αν η γερμανική αγορά χονδρικής πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας και οι συναφείς αγορές στις γειτονικές χώρες είναι επαρκώς ενοποιημένες προς το παρόν, έτσι ώστε να θεωρηθούν ως μια περιφερειακή αγορά».

(24)

Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Συμπράξεων, με βάση τη διεξαχθείσα τομεακή έρευνα, υποθέτει ότι υφίσταται κοινή πρωτογενής αγορά ηλεκτρικής ενέργειας στη Γερμανία και την Αυστρία. Το συμπέρασμα αυτό στηρίζεται στην έλλειψη σημείων συμφόρησης στα μεθοριακά συστήματα διασύνδεσης μεταξύ Γερμανίας και Αυστρίας και στην τυπική περιοχή εμπορίας και τιμολόγησης στο European Power Exchange S.E. (EPEX).

(25)

Με βάση την προγενέστερη πρακτική της Επιτροπής, τις περισσότερες φορές οι αγορές ηλεκτρικής ενέργειας ορίζονται ως εκείνες που είχαν εθνικό (18) ή και μικρότερο (19) πεδίο εφαρμογής. Περιστασιακά, άφηνε ανοικτή τη δυνατότητα αγορών ευρύτερων από τις εθνικές (20).

(26)

Η Επιτροπή θεωρεί ότι για τους σκοπούς της αξιολόγησης των όρων που καθορίζονται στο άρθρο 30 παράγραφος 1 της οδηγίας 2004/17/ΕΚ και χωρίς να θίγεται το δίκαιο περί ανταγωνισμού, δεν απαιτείται να εξαχθεί συμπέρασμα επί της επακριβούς έκτασης της συναφούς γεωγραφικής αγοράς για την παραγωγή και την πρώτη πώληση συμβατικής ηλεκτρικής ενέργειας επειδή, με βάση οιονδήποτε ορισμό εναλλακτικής αγοράς, τα αποτελέσματα της αξιολόγησης θα ήταν τα ίδια.

(27)

Όσον αφορά την παραγωγή και την πρώτη πώληση ηλεκτρικής ενέργειας EEG, η γεωγραφική εμβέλεια δεν μπορεί να εκτείνεται πέραν του εδάφους της Γερμανίας επειδή βασίζεται στις συγκεκριμένες νομικές προϋποθέσεις που καθορίζει ο γερμανικός EEG.

(28)

Όπως προκύπτει από την πάγια πρακτική (21) σχετικά με τις αποφάσεις της Επιτροπής κατ’ εφαρμογή του άρθρου 30, η Επιτροπή έκρινε ότι, όσον αφορά την ηλεκτροπαραγωγή, «το συνολικό μερίδιο αγοράς των τριών μεγαλύτερων παραγωγών αποτελεί δείκτη του βαθμού ανταγωνισμού που εκδηλώνεται στις εθνικές αγορές».

(29)

Σύμφωνα με τη γνωμοδότηση της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Συμπράξεων (22), το άθροισμα των μεριδίων αγοράς των τριών μεγαλύτερων παραγωγών, από πλευράς διοχετευόμενης ηλεκτρικής ενέργειας, ήταν 74 % το 2007,73 % το 2008 και 70 % το 2010. Η γερμανική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας βρίσκεται συνεπώς στο μέσον της κλίμακας σε σύγκριση με προηγούμενες αποφάσεις εξαίρεσης βάσει του άρθρου 30 της οδηγίας 2004/17/ΕΚ (23).

(30)

Ωστόσο, υπενθυμίζεται ότι οι δύο μεγαλύτεροι παραγωγοί, RWE και E.ON, οι οποίοι από κοινού κατέχουν συνολικό μερίδιο αγοράς 58 % (24), δεν υπόκεινται στις διατάξεις της νομοθεσίας περί συμβάσεων.

(31)

Σκοπός της παρούσας απόφασης είναι να προσδιοριστεί εάν οι δραστηριότητες παραγωγής και χονδρικής πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας είναι εκτεθειμένες σε τέτοιο βαθμό ανταγωνισμού (σε αγορές στις οποίες είναι ελεύθερη η πρόσβαση), ώστε να διασφαλίζεται ότι, ακόμη και ελλείψει της πειθαρχίας που επιβάλλεται από τους λεπτομερείς κανόνες περί σύναψης συμβάσεων, οι οποίοι προβλέπονται στην οδηγία 2004/17/ΕΚ, η σύναψη συμβάσεων για τη συνέχιση των σχετικών δραστηριοτήτων θα διεξάγεται κατά διαφανή τρόπο που δεν εισάγει διακρίσεις, με βάση κριτήρια που να επιτρέπουν την επιλογή της συνολικά πλέον συμφέρουσας λύσης από οικονομική άποψη. Σε αυτό το πλαίσιο έχει σημασία να τονιστεί ότι οι εταιρείες που δεν υπάγονται στις διαδικασίες σύναψης δημόσιων συμβάσεων (κυρίως οι RWE και E.ON) όταν δραστηριοποιούνται στις εν λόγω αγορές έχουν τη δυνατότητα να ασκήσουν ανταγωνιστικές πιέσεις στους άλλους παράγοντες της αγοράς. Αυτό δεν θα αλλάξει ακόμη και αν συμπεριληφθεί στη συναφή γεωγραφική αγορά η Αυστρία, αφού τα μερίδια αγοράς των μεγαλύτερων παραγωγών αναμένεται να είναι ελαφρώς μόνο μικρότερα σε μια αγορά που θα καλύπτει αμφότερες την Αυστρία και τη Γερμανία (25).

(32)

Όσον αφορά την παραγωγή και την προμήθεια χονδρικής ηλεκτρικής ενέργειας από συμβατικές πηγές, τα ανωτέρω πραγματικά γεγονότα μπορούν να θεωρηθούν ως ένδειξη της διαφορετικής έκθεσης στον ανταγωνισμό των παραγόντων της αγοράς που καλύπτονται από τις διατάξεις του δικαίου περί σύναψης συμβάσεων.

(33)

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι στο έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής «Έκθεση 2009-2010 σχετικά με τη συντελεσθείσα πρόοδο στη δημιουργία της εσωτερικής αγοράς αερίου και ηλεκτρισμού» (26) αναφέρεται μείωση της συγκέντρωσης της γερμανικής αγοράς (27) σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια, και η γερμανική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας κατατάσσεται στην κατηγορία των αγορών «μέτριας συγκέντρωσης» (28), ήτοι στις αγορές στις οποίες ο δείκτης Herfindahl-Hirchman (HHI) (29) όσον αφορά τη δυναμικότητα έχει τιμή από 750 έως 1 800.

(34)

Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω στοιχεία, για τους σκοπούς της παρούσας απόφασης και χωρίς να θίγεται το δίκαιο περί ανταγωνισμού, μπορεί να υποτεθεί όσον αφορά τους αναθέτοντες φορείς ότι ο βαθμός συγκέντρωσης της αγοράς μπορεί να θεωρηθεί ως ένδειξη κάποιου βαθμού έκθεσης στον ανταγωνισμό της παραγωγής και της χονδρικής πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας από συμβατικές πηγές στη Γερμανία.

(35)

Κατά τα τελευταία χρόνια, και συγκεκριμένα μέχρι τον Μάρτιο του 2011, η Γερμανία ήταν καθαρός εξαγωγέας ηλεκτρικής ενέργειας. Ωστόσο, λόγω της απόφασης της σταδιακής αναστολής της ηλεκτροπαραγωγής από σειρά πυρηνικών σταθμών, η Γερμανία κατέστη καθαρός εισαγωγέας. Υφίσταται συνεπώς σήμερα ανταγωνιστική πίεση στην αγορά που προκύπτει από το δυναμικό εισαγωγών ηλεκτρικής ενέργειας εκτός Γερμανίας. Αυτό εξασφαλίζει ότι δεν είναι δυνατόν να γίνουν επενδύσεις στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας στη Γερμανία χωρίς να ληφθούν υπόψη άλλοι παραγωγοί στις γειτονικές χώρες. Οι εν λόγω παράγοντες πρέπει συνεπώς να θεωρηθεί ότι συνηγορούν με το συμπέρασμα ότι οι αναθέτοντες φορείς στη γερμανική αγορά ηλεκτροπαραγωγής από συμβατικές πηγές εκτίθενται στον ανταγωνισμό. Επιπλέον, από ανάλυση της κατάστασης όσον αφορά τους πελάτες που αλλάζουν προμηθευτή (30) και τον βαθμό ρευστότητας της αγοράς χονδρικής (31), προκύπτει ότι οι εν λόγω παράγοντες συνηγορούν με το συμπέρασμα ότι οι αναθέτοντες φορείς που λειτουργούν στη γερμανική αγορά ηλεκτροπαραγωγής από συμβατικές πηγές εκτίθενται στον ανταγωνισμό. Τέλος, πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι η γερμανική αγορά εξισορρόπησης (32) και τα κύρια χαρακτηριστικά της (τιμολόγηση βάσει της αγοράς και διαφορά μεταξύ θετικής και αρνητικής εξισορρόπησης ισχύος) για άλλη μια φορά δεν αναιρούν το συμπέρασμα ότι οι αναθέτοντες φορείς που λειτουργούν στη γερμανική αγορά ηλεκτροπαραγωγής από συμβατικές πηγές εκτίθενται στον ανταγωνισμό.

(36)

Η ηλεκτρική ενέργεια EEG επωφελείται από κατά προτεραιότητα σύνδεση στο δίκτυο και έχει προτεραιότητα έναντι της συμβατικής ηλεκτρικής ενέργειας για την τροφοδοσία του δικτύου, γεγονός που σημαίνει ότι η ηλεκτροπαραγωγή EEG είναι ανεξάρτητη από τη ζήτηση. Επειδή η ηλεκτρική ενέργεια EEG παράγεται γενικά με κόστος που είναι υψηλότερο από την αγοραία τιμή, δημιουργήθηκε ένα καθεστώς βάσει του οποίου η ηλεκτρική ενέργεια EEG λαμβάνει ιδιαίτερη στήριξη. Οι διαχειριστές εγκαταστάσεων EEG (33) έχουν το δικαίωμα να λαμβάνουν το ύψος της αμοιβής που καθορίζεται από το κράτος για τους διαχειριστές του συστήματος μεταφοράς επί εικοσαετία, συν το έτος έναρξης λειτουργίας. Η εν λόγω αμοιβή εξασφαλίζει την κάλυψη των εξόδων τους και κατά συνέπεια είναι μεγαλύτερη από την αγοραία τιμή. Συνεπώς, μπορούν να τροφοδοτήσουν το δίκτυο με την ηλεκτρική ενέργεια που παράγουν ανεξάρτητα από την τιμή στα χρηματιστήρια (34).

(37)

Η ηλεκτρική ενέργεια EEG δεν πωλείται κανονικά απευθείας στην αγορά χονδρικής, αλλά πρώτα αγοράζεται από τους διαχειριστές του δικτύου μεταφοράς έναντι αμοιβής το ύψος της οποίας καθορίζεται από το κράτος. Οι διαχειριστές του συστήματος μεταφοράς ευθύνονται για την εμπορία της ηλεκτρικής ενέργειας EEG στη χρηματιστηριακή αγορά ενέργειας άμεσης παράδοσης και, κατά συνέπεια, αυτό τους ζημιώνει. Το εν λόγω κόστος καταβάλλεται τελικώς από τους τελικούς καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας που πληρώνουν στους προμηθευτές τους ένα πρόσθετο τέλος EEG, το οποίο στη συνέχεια περνά στους διαχειριστές του δικτύου μεταφοράς. Οι προμηθευτές ενέργειας που αγοράζουν περισσότερο από 50 % ηλεκτρική ενέργεια EEG συμπεριλαμβανομένης τουλάχιστον 20 % ηλεκτρικής ενέργειας από ηλιακές ή αιολικές πηγές καταβάλουν μειωμένο τέλος EEG.

(38)

Οι διαχειριστές εγκαταστάσεων EEG έχουν επίσης τη δυνατότητα «άμεσης εμπορικής διάθεσης» της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας. Αυτό σημαίνει ότι ο διαχειριστής μιας εγκατάστασης EEG μπορεί να αποποιηθεί την από το κράτος καθοριζόμενη αμοιβή και να επιλέξει να πωλήσει την ηλεκτρική ενέργεια απευθείας στην αγορά άμεσης παράδοσης. Λόγω του υψηλού κόστους παραγωγής της ηλεκτρικής ενέργειας EEG, η απευθείας εμπορική διάθεση εκτός των όρων που έχουν καθοριστεί από το κράτος δεν αποτελεί συνήθως βιώσιμη εναλλακτική επιλογή. Στο παρελθόν η εν λόγω μέθοδος χρησιμοποιήθηκε κυρίως περιορισμένα σε περιπτώσεις στις οποίες οι αγοραστές ήταν σε θέση να πετύχουν εξαίρεση από τα έκτακτα τέλη EEG συνδυάζοντας ορισμένη ποσότητα ηλεκτρικής ενέργειας EEG προερχόμενης απευθείας από τον παραγωγό με συμβατική ηλεκτρική ενέργεια (35). Με τη νέα νομοθεσία EEG που τέθηκε σε ισχύ στις αρχές του 2012, η δυνατότητα για αυτή τη συγκεκριμένη εξαίρεση περιορίστηκε, γεγονός που αναμένεται να περιορίσει αυτή τη μορφή της άμεσης εμπορικής διάθεσης (36).

(39)

Η νέα νομοθεσία περιέχει μια νέα δυνατότητα «απευθείας εμπορικής διάθεσης» η οποία, ωστόσο, περιλαμβάνει την πληρωμή της αποκαλούμενης «πριμοδότησης αγοράς» στους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας EEG, η οποία καλύπτει τη διαφορά μεταξύ του υψηλότερου κόστους των και της μέσης αγοραίας τιμής (εφεξής «μοντέλο πριμοδότησης αγοράς»). Οι διαχειριστές συστημάτων μεταφοράς εκτιμούν ότι οι πωλήσεις στο μοντέλο πριμοδότησης αγοράς θα αντιστοιχούν σε μερίδιο 15 % το 2012 για όλους μαζί τους τύπους ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (37). Είναι δυνατόν να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι επί του παρόντος και στο εγγύς μέλλον το μεγαλύτερο μέρος ηλεκτρικής ενέργειας EEG θα διατίθεται στην αγορά υπό το καθεστώς των αμοιβών που καθορίζονται από το κράτος και μέσω των διαχειριστών δικτύων μεταφοράς. Η μη επιδοτούμενη άμεση διάθεση στην αγορά θα διαδραματίσει περιθωριακό μόνο ρόλο.

(40)

Για τους λόγους που αναφέρθηκαν ανωτέρω, η παραγωγή και η πρώτη πώληση ηλεκτρικής ενέργειας EEG αποτελεί μέρος νομικά ρυθμιζόμενου συστήματος στο πλαίσιο του οποίου οι παραγωγοί αμείβονται βάσει πληρωμής που καθορίζεται από το κράτος. Δεν εκτίθενται στον ανταγωνισμό επειδή μπορούν να διοχετεύσουν την ηλεκτρική ενέργεια EEG που παράγουν ανεξάρτητα από την επικρατούσα αγοραία τιμή. Λόγω της προτεραιότητας τροφοδοσίας μπορούν επίσης να πωλήσουν όλες τις ποσότητες που παράγουν. Κατά συνέπεια, δεν μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι η δραστηριότητα των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας EEG εκτίθεται στον ανταγωνισμό. Βάσει των ανωτέρω, δεν απαιτείται η εκτίμηση άλλων δεικτών όπως εκείνων που αναφέρονται στην αιτιολογική σκέψη 6.

(41)

Λαμβάνοντας υπόψη τους παράγοντες που εξετάζονται παραπάνω, ο όρος της άμεσης έκθεσης στον ανταγωνισμό, ο οποίος ορίζεται στο άρθρο 30 παράγραφος 1 της οδηγίας 2004/17/ΕΚ πρέπει να θεωρηθεί ότι πληρούται όσον αφορά τους αναθέτοντες φορείς σχετικά με την παραγωγή και χονδρική προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας στη Γερμανία.

(42)

Συν τοις άλλοις, δεδομένου ότι θεωρείται ότι πληρούται ο όρος της χωρίς περιορισμό πρόσβασης στην αγορά, η οδηγία 2004/17/ΕΚ δεν πρέπει να εφαρμόζεται όταν οι αναθέτοντες φορείς συνάπτουν συμβάσεις που έχουν σκοπό να επιτρέψουν την παραγωγή και χονδρική προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας από συμβατικές πηγές στη Γερμανία, ούτε όταν διοργανώνουν διαγωνισμούς εκπόνησης μελετών για την άσκηση αυτής της δραστηριότητας στην εν λόγω γεωγραφική περιοχή.

(43)

Ωστόσο, ο όρος της άμεσης έκθεσης στον ανταγωνισμό, που ορίζεται στο άρθρο 30 παράγραφος 1 της οδηγίας 2004/17/ΕΚ, πρέπει να θεωρηθεί ότι δεν πληρούται όσον αφορά τους αναθέτοντες φορείς σχετικά με την παραγωγή και την πρώτη πώληση ηλεκτρικής ενέργειας EEG στη Γερμανία.

(44)

Δεδομένου ότι η παραγωγή και η πρώτη πώληση ηλεκτρικής ενέργειας EEG συνεχίζει να αποτελεί αντικείμενο των διατάξεων της οδηγίας 2004/17/ΕΚ, υπενθυμίζεται ότι οι συμβάσεις προμηθειών που καλύπτουν πολλές δραστηριότητες αντιμετωπίζονται σύμφωνα με το άρθρο 9 της οδηγίας 2004/17/ΕΚ. Αυτό σημαίνει ότι όταν ένας αναθέτων φορέας δεσμεύεται σε σύναψη «μεικτής» σύμβασης για τη στήριξη αμφότερων των δραστηριοτήτων, δηλαδή των δραστηριοτήτων που εξαιρούνται από την εφαρμογή της οδηγίας 2004/17/ΕΚ και των δραστηριοτήτων που δεν εξαιρούνται, πρέπει να δίνεται έμφαση στις δραστηριότητες για τις οποίες προορίζεται κυρίως η σύμβαση. Σε περίπτωση τέτοιας μεικτής σύμβασης, όπου κύριος σκοπός είναι η υποστήριξη της παραγωγής και χονδρικής διάθεσης ηλεκτρικής ενέργειας EEG, εφαρμόζονται οι διατάξεις της οδηγίας 2004/17/ΕΚ. Εάν είναι αντικειμενικά αδύνατο να προσδιοριστεί για ποια δραστηριότητα προορίζεται κυρίως η σύμβαση, η σύμβαση συνάπτεται σύμφωνα με τους κανόνες που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφοι 2 και 3 της οδηγίας 2004/17/ΕΚ. Η παρούσα απόφαση βασίζεται στη νομική και πραγματική κατάσταση από τον Οκτώβριο του 2011 έως τον Φεβρουάριο του 2012, όπως προκύπτει από τις πληροφορίες που διαβίβασαν η BDEW και οι γερμανικές αρχές. Δύναται να αναθεωρηθεί εφόσον, λόγω σημαντικών μεταβολών στη νομική ή στην πραγματική κατάσταση, δεν πληρούνται πλέον οι όροι εφαρμογής του άρθρου 30 παράγραφος 1 της οδηγίας 2004/17/ΕΚ όσον αφορά την παραγωγή και τη χονδρική διάθεση ηλεκτρικής ενέργειας από συμβατικές πηγές.

(45)

Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα απόφαση είναι σύμφωνα με τη γνώμη της συμβουλευτικής επιτροπής για τις δημόσιες συμβάσεις,

26.4.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 114/28

(1)

Το σημείο 12 του μέρους A του παραρτήματος III της οδηγίας 2000/29/ΕΚ προβλέπει μια γενική απαγόρευση εισαγωγής στην Ένωση κονδύλων των ειδών Solanum L. και των υβριδίων τους, εκτός εκείνων που ορίζονται στα σημεία 10 και 11 του εν λόγω μέρους A, συμπεριλαμβανομένων των κονδύλων του Solanum tuberosum L., καταγωγής τρίτων χωρών. Η εν λόγω απαγόρευση δεν ισχύει για τις ευρωπαϊκές τρίτες χώρες που έχουν αναγνωριστεί ως απαλλαγμένες από τον Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus (Spieckerman and Kotthoff) Davis et al. («ο οργανισμός»).

(2)

Από τις επίσημες εκθέσεις σχετικά με τις εκστρατείες έρευνας το 2009, το 2010 και το 2011, τις οποίες υπέβαλε η Σερβία, καθώς και από πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν στη διάρκεια αποστολής του Γραφείου Τροφίμων και Κτηνιατρικών Θεμάτων στη συγκεκριμένη χώρα τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο του 2009, προκύπτει ότι ο οργανισμός δεν εμφανίζεται στη Σερβία και ότι η χώρα εφαρμόζει διαδικασίες ελέγχου, επιθεώρησης και δοκιμής για τον οργανισμό για τις εισαγωγές και την εγχώρια παραγωγή κονδύλων Solanum tuberosum L.

(3)

Κατά συνέπεια, είναι σκόπιμο να αναγνωριστεί η Σερβία ως απαλλαγμένη από τον οργανισμό.

(4)

Η παρούσα απόφαση δεν προδικάζει οποιεσδήποτε μεταγενέστερες διαπιστώσεις οι οποίες μπορεί να καταδείξουν την παρουσία του οργανισμού στη Σερβία.

(5)

Η Επιτροπή θα ζητήσει από τη Σερβία να παρέχει, σε ετήσια βάση, τις πληροφορίες που απαιτούνται προκειμένου να επαληθεύεται ότι η Σερβία εξακολουθεί να είναι απαλλαγμένη από τον οργανισμό.

(6)

Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα απόφαση είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης φυτοϋγειονομικής επιτροπής,

26.4.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 114/29

(1)

Η προώθηση των συναλλαγών με την Κροατία θα διευκολυνθεί με ένα κοινό καθεστώς διαμετακόμισης για τα εμπορεύματα που μεταφέρονται μεταξύ της Κροατίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Δημοκρατίας της Ισλανδίας, του Βασιλείου της Νορβηγίας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας.

(2)

Για την επίτευξη αυτού του καθεστώτος είναι σκόπιμο να κληθεί η Κροατία να προσχωρήσει στη σύμβαση,

26.4.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 114/31

(1)

Οι εμπορευματικές συναλλαγές με την Κροατία θα διευκολυνθούν με την απλούστευση των διατυπώσεων που επηρεάζουν τις εμπορευματικές συναλλαγές μεταξύ της Κροατίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Δημοκρατίας της Ισλανδίας, του Βασιλείου της Νορβηγίας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας.

(2)

Για την επίτευξη αυτής της διευκόλυνσης είναι σκόπιμο να κληθεί η Κροατία να προσχωρήσει στη σύμβαση,

26.4.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 114/33

(1)

Η προώθηση των συναλλαγών με την Τουρκία θα διευκολυνθεί με ένα κοινό καθεστώς διαμετακόμισης για τα εμπορεύματα που μεταφέρονται μεταξύ της Τουρκίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Δημοκρατίας της Ισλανδίας, του Βασιλείου της Νορβηγίας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας.

(2)

Για την επίτευξη του καθεστώτος αυτού, είναι σκόπιμο να κληθεί η Τουρκία να προσχωρήσει στη σύμβαση,

26.4.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 114/35

(1)

Κατά την προετοιμασία της διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς την Τουρκία, οι εμπορευματικές συναλλαγές με την Τουρκία θα διευκολυνθούν με την απλούστευση των διατυπώσεων που επηρεάζουν τις εμπορευματικές συναλλαγές μεταξύ της Τουρκίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Δημοκρατίας της Ισλανδίας, του Βασιλείου της Νορβηγίας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας.

(2)

Για την επίτευξη αυτής της διευκόλυνσης είναι σκόπιμο να κληθεί η Τουρκία να προσχωρήσει στη σύμβαση,