24.7.2009

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 193/1

---

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 606/2009 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 10ης Ιουλίου 2009

για καθορισμό ορισμένων λεπτομερειών εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 όσον αφορά τις κατηγορίες αμπελοοινικών προϊόντων, τις οινολογικές πρακτικές και τους περιορισμούς στους οποίους υπόκεινται

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,

τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 479/2008 του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2008, για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς, την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 1493/1999, (ΕΚ) αριθ. 1782/2003, (ΕΚ) αριθ. 1290/2005, (ΕΚ) αριθ. 3/2008 και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 2392/86 και (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 (1), και ιδίως το άρθρο 25 παράγραφοι 3 και 32,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Ο ορισμός του οίνου στο παράρτημα IV σημείο 1 δεύτερο εδάφιο στοιχείο γ) πρώτη περίπτωση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, στο οποίο απαριθμούνται οι κατηγορίες αμπελοοινικών προϊόντων, προβλέπει ανώτατο όριο 15 % vol για τον ολικό αλκοολικό τίτλο. Ωστόσο, το όριο αυτό αυξάνεται σε 20 % vol για τους οίνους που παράγονται χωρίς εμπλουτισμό σε ορισμένες αμπελουργικές περιοχές, οι οποίες πρέπει να οριοθετηθούν.

(2)

Το κεφάλαιο ΙΙ του τίτλου ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, καθώς και τα παραρτήματα V και VI του ίδιου κανονισμού ορίζουν γενικούς κανόνες για τις οινολογικές πρακτικές και επεξεργασίες και, για τις λεπτομέρειες, παραπέμπουν σε εκτελεστικές διατάξεις που πρέπει να θεσπιστούν από την Επιτροπή. Πρέπει να προσδιοριστούν σαφώς και επακριβώς οι αποδεκτές οινολογικές πρακτικές, συμπεριλαμβανομένων των μεθόδων γλύκανσης οίνου, και να καθοριστούν όρια και προϋποθέσεις για τη χρήση ορισμένων ουσιών.

(3)

Το παράρτημα IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 του Συμβουλίου της 17ης Μαΐου 1999 για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς (2) περιείχε κατάλογο των επιτρεπόμενων οινολογικών πρακτικών. Είναι σκόπιμο να διατηρηθούν σε ενιαίο παράρτημα τα σχετικά με τις εν λόγω επιτρεπόμενες οινολογικές πρακτικές, οι οποίες πρέπει να συμπληρωθούν, ώστε να ληφθεί υπόψη η εξέλιξη των τεχνικών, και να περιγράφονται με μεγαλύτερη σαφήνεια και συνοχή.

(4)

Στο παράρτημα V σημείο A του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 καθορίζονταν μέγιστες τιμές περιεκτικότητας σε θειώδη άλατα για τους οίνους που παράγονται στην Κοινότητα υψηλότερες από τα όρια του Διεθνούς Οργανισμού Αμπέλου και Οίνου (OIV). Είναι σκόπιμο να υιοθετηθούν τα διεθνώς αναγνωρισμένα όρια του OIV και, για ορισμένους ειδικούς γλυκούς οίνους που παράγονται σε μικρές ποσότητες, να ισχύουν παρεκκλίσεις οι οποίες είναι αναγκαίες λόγω της υψηλότερης περιεκτικότητας των οίνων αυτών σε σάκχαρα και για την καλή διατήρησή τους. Με βάση τα αποτελέσματα των σε εξέλιξη επιστημονικών μελετών που έχουν ως αντικείμενο τη μείωση και υποκατάσταση των θειωδών αλάτων στους οίνους, καθώς και την προσφορά θειωδών αλάτων από τους οίνους στη διατροφή του ανθρώπου, οι οριακές τιμές πρέπει να μπορούν να επανεξεταστούν αργότερα, με προοπτική την ελάττωσή τους.

(5)	Πρέπει να καθοριστεί ο τρόπος έγκρισης από τα κράτη μέλη της χρήσης ορισμένων οινολογικών πρακτικών ή επεξεργασιών που δεν προβλέπονται στις κοινοτικές ρυθμίσεις για καθορισμένη περίοδο και για πειραματικούς σκοπούς.

(6)	Για την παρασκευή των αφρωδών οίνων, των αφρωδών οίνων ποιότητας και των αφρωδών οίνων ποιότητας αρωματικού τύπου απαιτείται μια σειρά ειδικών πρακτικών επιπλέον των αποδεκτών οινολογικών πρακτικών. Είναι σκόπιμο, για λόγους σαφήνειας, να παρατεθούν οι πρακτικές αυτές σε χωριστό παράρτημα.

(7)

Για την παρασκευή των οίνων λικέρ απαιτούνται μια σειρά από ειδικές πρακτικές, επιπλέον των αποδεκτών οινολογικών πρακτικών, καθώς και, στην περίπτωση ορισμένων οίνων λικέρ με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης, ορισμένα ειδικά στοιχεία. Είναι σκόπιμο, για λόγους σαφήνειας, να διατυπωθούν οι εν λόγω πρακτικές και περιορισμοί σε χωριστό παράρτημα.

(8)

Δεδομένου ότι η ανάμειξη αποτελεί συνήθη οινολογική πρακτική και λαμβάνοντας υπόψη τις επιδράσεις που μπορεί να έχει στην ποιότητα των οίνων, είναι αναγκαίο να διασαφηνιστεί ο ορισμός της και να ρυθμιστεί η χρήση της, ώστε να αποφευχθούν καταχρήσεις και να διασφαλιστεί υψηλό ποιοτικό επίπεδο των οίνων που να συνάδει με την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του κλάδου. Για τους ίδιους λόγους, πρέπει να ρυθμιστεί η χρήση αυτή όσον αφορά την παραγωγή ερυθρωπών οίνων, ιδίως για ορισμένους οίνους που δεν υπόκεινται σε προδιαγραφές.

(9)

Οι κοινοτικές ρυθμίσεις για τα τρόφιμα, καθώς και ο Διεθνής Οινολογικός Κώδικας του OIV ορίζουν ήδη προδιαγραφές για την καθαρότητα και την ταυτοποίηση σημαντικού αριθμού ουσιών που χρησιμοποιούνται στις οινολογικές πρακτικές. Είναι σκόπιμο, για λόγους εναρμόνισης και σαφήνειας, να γίνει καταρχάς μνεία των προδιαγραφών αυτών και, ταυτόχρονα, να προβλεφθεί η συμπλήρωσή τους με κανόνες ειδικούς για την κοινοτική κατάσταση.

(10)

Τα αμπελοοινικά προϊόντα που δεν είναι σύμφωνα με τις διατάξεις του κεφαλαίου ΙΙ του τίτλου ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 ή με τις διατάξεις που είναι σκόπιμο να περιληφθούν στον παρόντα κανονισμό δεν μπορούν να διατίθενται στην αγορά. Επειδή, ωστόσο, είναι δυνατή η βιομηχανική χρήση ορισμένων από τα προϊόντα αυτά, είναι σκόπιμο να καθοριστεί ο τρόπος χρήσης τους ώστε να διασφαλιστεί ο κατάλληλος έλεγχος του τελικού προορισμού τους. Επιπλέον, για να μην υποστούν οικονομική ζημία οι επιχειρήσεις που διαθέτουν αποθέματα ορισμένων προϊόντων τα οποία έχουν παραχθεί πριν από την ημερομηνία εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, είναι σκόπιμο να προβλεφθεί η δυνατότητα διάθεσης στην κατανάλωση των προϊόντων τα οποία έχουν παραχθεί σύμφωνα με τους κανόνες που ίσχυαν πριν από την ημερομηνία αυτή.

(11)

Το παράρτημα V σημείο Δ παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 προβλέπει ότι κάθε εργασία εμπλουτισμού, αύξησης της οξύτητας και μείωσης της οξύτητας πρέπει να δηλώνεται στις αρμόδιες αρχές. Το ίδιο ισχύει για τις ποσότητες ζάχαρης ή συμπυκνωμένου γλεύκους σταφυλιών ή διορθωμένου (ανακαθαρισμένου) συμπυκνωμένου γλεύκους σταφυλιών τις οποίες κατέχουν τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που εκτελούν τις εργασίες αυτές. Σκοπός των σχετικών δηλώσεων είναι η δυνατότητα ελέγχου των εν λόγω εργασιών. Συνεπώς, όταν πρόκειται για αύξηση του αλκοολικού τίτλου, οι δηλώσεις αυτές πρέπει να απευθύνονται στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους στην επικράτεια του οποίου θα εκτελεστεί η εργασία, να είναι όσο το δυνατόν ακριβέστερες και να υποβάλλονται στην αρμόδια αρχή εντός της καταλληλότερης προθεσμίας που επιτρέπει τον αποτελεσματικό έλεγχο της εργασίας.

(12)

Όσον αφορά την αύξηση και τη μείωση της οξύτητας, αρκεί ο εκ των υστέρων έλεγχος. Για το λόγο αυτό και για την απλούστευση των διοικητικών διαδικασιών, πρέπει να είναι αποδεκτή η δήλωση με ενημέρωση βιβλίων που ελέγχονται τακτικά από την αρμόδια αρχή, εκτός της πρώτης δήλωσης κάθε περιόδου εμπορίας. Σε ορισμένα κράτη μέλη, οι αρμόδιες αρχές διενεργούν συστηματικό αναλυτικό έλεγχο όλων των παρτίδων των προϊόντων οινοποίησης. Ενόσω εξακολουθούν να συντρέχουν οι συνθήκες αυτές, δεν είναι απαραίτητη η δήλωση πρόθεσης εμπλουτισμού.

(13)

Κατά παρέκκλιση του γενικού κανόνα του παραρτήματος VI σημείο Δ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, η προσθήκη οίνου ή γλεύκους σταφυλιών σε οινολάσπη ή στέμφυλα σταφυλιών ή πολτό πιεσμένων σταφυλιών «aszú» ή «výber» αποτελεί ουσιώδες χαρακτηριστικό της παρασκευής ορισμένων ουγγρικών και σλοβακικών οίνων. Πρέπει να καθοριστούν οι ειδικές λεπτομέρειες της πρακτικής αυτής σύμφωνα με τις εθνικές διατάξεις που ίσχυαν στα συγκεκριμένα κράτη μέλη την 1η Μαΐου 2004.

(14)

Το άρθρο 31 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 προβλέπει ότι οι μέθοδοι ανάλυσης που επιτρέπουν να διαπιστωθεί η σύσταση των προϊόντων τα οποία διέπονται από τον κανονισμό αυτό και οι κανόνες που επιτρέπουν να διαπιστωθεί κατά πόσον τα προϊόντα αυτά έχουν υποβληθεί σε επεξεργασίες κατά παράβαση των επιτρεπόμενων οινολογικών πρακτικών είναι εκείνα που συνιστώνται και δημοσιεύονται από τον OIV στην οικεία Συλλογή Διεθνών Μεθόδων Ανάλυσης Οίνου και Γλεύκους. Εφόσον για ορισμένα κοινοτικά αμπελοοινικά προϊόντα χρειάζονται ειδικές αναλυτικές μέθοδοι που δεν έχουν καθοριστεί από τον OIV, οι εν λόγω κοινοτικές μέθοδοι πρέπει να περιγραφούν.

(15)	Για περισσότερη διαφάνεια, ο κατάλογος και η περιγραφή των σχετικών αναλυτικών μεθόδων πρέπει να δημοσιεύονται σε κοινοτικό επίπεδο.

(16)

Κατά συνέπεια πρέπει να καταργηθούν ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2676/90 της Επιτροπής της 17ης Σεπτεμβρίου 1990 περί καθορισμού κοινοτικών μεθόδων ανάλυσης που εφαρμόζονται στον οινικό τομέα (3) και ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 423/2008 της Επιτροπής της 8ης Μαΐου 2008 για τον καθορισμό ορισμένων λεπτομερειών εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 του Συμβουλίου και για την καθιέρωση κοινοτικού κώδικα των οινολογικών πρακτικών και επεξεργασιών (4).

(17)	Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της κανονιστικής επιτροπής του άρθρου 113 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Αντικείμενο

Στον παρόντα κανονισμό καθορίζονται ορισμένες λεπτομέρειες εφαρμογής του τίτλου ΙΙΙ κεφάλαια Ι και ΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008.

Άρθρο 2

Αμπελουργικές ζώνες των οποίων οι οίνοι επιτρέπεται να έχουν μέγιστο ολικό αλκοολικό τίτλο 20 % vol

Οι αμπελουργικές περιοχές που αναφέρονται στο σημείο 1 δεύτερο εδάφιο στοιχείο γ) πρώτη περίπτωση του παραρτήματος IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 είναι οι αμπελουργικές ζώνες Γ Ι, Γ ΙΙ και Γ ΙΙΙ που ορίζονται στο παράρτημα ΙΧ του ίδιου κανονισμού, καθώς και οι εκτάσεις της ζώνης Β στις οποίες μπορούν να παράγονται οι λευκοί οίνοι με τις ακόλουθες προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις: «Vin de pays de Franche-Comté» και «Vin de pays du Val de Loire».

Άρθρο 3

Εγκεκριμένες οινολογικές πρακτικές και περιορισμοί

1.   Οι εγκεκριμένες οινολογικές πρακτικές και οι περιορισμοί που ισχύουν για την παρασκευή και τη διατήρηση των υπαγόμενων στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 479/2008 προϊόντων και αναφέρονται στο άρθρο 29 παράγραφος 1 του εν λόγω κανονισμού, καθορίζονται στο παράρτημα Ι του παρόντος κανονισμού.

2.   Οι εγκεκριμένες οινολογικές πρακτικές, καθώς και οι προϋποθέσεις και τα όρια χρήσης τους παρατίθενται στο παράρτημα Ι Α.

3.   Τα όρια περιεκτικότητας των οίνων σε διοξείδιο του θείου παρατίθενται στο παράρτημα Ι Β.

4.   Τα όρια πτητικής οξύτητας παρατίθενται στο παράρτημα Ι Γ.

5.   Οι προϋποθέσεις που αφορούν την πρακτική της γλύκανσης καθορίζονται στο παράρτημα Ι Δ.

Άρθρο 4

Πειραματική χρήση νέων οινολογικών πρακτικών

1.   Για τους πειραματικούς σκοπούς που προβλέπονται στο άρθρο 29 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, κάθε κράτος μέλος μπορεί να επιτρέπει τη χρησιμοποίηση ορισμένων οινολογικών πρακτικών ή επεξεργασιών που δεν προβλέπονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 479/2008 ή από τον παρόντα κανονισμό για μέγιστη περίοδο τριών ετών, υπό τον όρο ότι:

α)	οι εν λόγω πρακτικές ή επεξεργασίες πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 27 παράγραφος 2 και τα κριτήρια του άρθρου 30 στοιχεία β) έως ε) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008·

β)	οι ποσότητες που αποτελούν αντικείμενο των πρακτικών ή επεξεργασιών δεν υπερβαίνουν μέγιστο όγκο 50 000 εκατολίτρων ανά έτος και ανά πειραματισμό·

γ)	το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος ενημερώνει στην αρχή του πειραματισμού την Επιτροπή και τα άλλα κράτη μέλη για τους όρους κάθε έγκρισης·

δ)	οι επεξεργασίες καταγράφονται στο συνοδευτικό έγγραφο που αναφέρεται στο άρθρο 112 παράγραφος 1 και στο βιβλίο που αναφέρεται στο άρθρο 112 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008.

Ο πειραματισμός συνίσταται σε μία ή περισσότερες εργασίες που εκτελούνται στο πλαίσιο ενός σαφώς καθορισμένου ερευνητικού έργου, το οποίο χαρακτηρίζεται από ενιαίο πειραματικό πρωτόκολλο.

2.   Τα προϊόντα που προκύπτουν από την πειραματική χρήση πρακτικών ή επεξεργασιών επιτρέπεται να διατίθενται στην αγορά άλλου κράτους μέλους πλην του ενδιαφερομένου, εφόσον οι αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους προορισμού έχουν ενημερωθεί προηγουμένως από το κράτος μέλος που εγκρίνει τον πειραματισμό σχετικά με τους όρους έγκρισης και τις αντίστοιχες ποσότητες.

3.   Εντός τριών μηνών από τη λήξη της περιόδου που αναφέρεται στην παράγραφο 1, το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος ανακοινώνει στην Επιτροπή τον εγκεκριμένο πειραματισμό και τα αποτελέσματά του. Η Επιτροπή ενημερώνει τα υπόλοιπα κράτη μέλη για τα αποτελέσματα του εν λόγω πειραματισμού.

4.   Κατά περίπτωση και ανάλογα με τα αποτελέσματα αυτά, το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος μπορεί να υποβάλει στην Επιτροπή αίτηση με σκοπό την έγκριση της συνέχισης του ανωτέρω πειραματισμού, ενδεχομένως με ποσότητα μεγαλύτερη από εκείνη που αποτέλεσε το αντικείμενο του πρώτου πειραματισμού, για νέα μέγιστη περίοδο τριών ετών. Για να στηρίξει την αίτησή του, το συγκεκριμένο κράτος μέλος υποβάλλει κατάλληλο φάκελο. Η Επιτροπή αποφασίζει σχετικά με την αίτηση συνέχισης του πειραματισμού με τη διαδικασία του άρθρου 113 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008.

Άρθρο 5

Εφαρμοστέες οινολογικές πρακτικές για τις κατηγορίες αφρωδών οίνων

Οι εγκεκριμένες οινολογικές πρακτικές και οι περιορισμοί, συμπεριλαμβανομένων των σχετικών με τον εμπλουτισμό, την αύξηση της οξύτητας και τη μείωση της οξύτητας, που ισχύουν για τους αφρώδεις οίνους, τους αφρώδεις οίνους ποιότητας και τους αφρώδεις οίνους ποιότητας αρωματικού τύπου και αναφέρονται στο άρθρο 32 δεύτερο εδάφιο στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, παρατίθενται στο παράρτημα ΙΙ του παρόντος κανονισμού, με την επιφύλαξη των οινολογικών πρακτικών και των γενικών περιορισμών που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 479/2008 ή στο παράρτημα Ι του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 6

Εφαρμοστέες οινολογικές πρακτικές για τους οίνους λικέρ

Οι εγκεκριμένες οινολογικές πρακτικές και οι περιορισμοί που ισχύουν για τους οίνους λικέρ και αναφέρονται στο άρθρο 32 δεύτερο εδάφιο στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, παρατίθενται στο παράρτημα ΙΙΙ του παρόντος κανονισμού, με την επιφύλαξη των οινολογικών πρακτικών και των γενικών περιορισμών που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 479/2008 ή στο παράρτημα Ι του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 7

Ορισμός της ανάμειξης

1.   Κατά την έννοια του άρθρου 32 δεύτερο εδάφιο στοιχείο δ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, ως «ανάμειξη» νοείται η σύμμειξη οίνων ή γλευκών διαφορετικής προέλευσης, διαφορετικής ποικιλίας αμπέλου, διαφορετικού έτους συγκομιδής ή διαφορετικής κατηγορίας οίνου ή γλεύκους.

2.   Θεωρούνται ως διαφορετικές κατηγορίες οίνου ή γλεύκους:

α)	ο ερυθρός οίνος, ο λευκός οίνος, καθώς και τα γλεύκη ή οι οίνοι από τα οποία είναι δυνατόν να προκύψει μια από αυτές τις κατηγορίες οίνου·

β)	ο οίνος χωρίς προστατευόμενη ονομασία προέλευσης/γεωγραφική ένδειξη, ο οίνος με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης (ΠΟΠ) και ο οίνος με προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη (ΠΓΕ), καθώς και τα γλεύκη ή οι οίνοι από τα οποία είναι δυνατόν να προκύψει μια από αυτές τις κατηγορίες οίνου.

Για την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου, ο ερυθρωπός οίνος θεωρείται ερυθρός οίνος.

3.   Δεν θεωρείται ανάμειξη:

α)	ο εμπλουτισμός με την προσθήκη συμπυκνωμένου γλεύκους σταφυλιών ή διορθωμένου (ανακαθαρισμένου) συμπυκνωμένου γλεύκους σταφυλιών·

β)	η γλύκανση.

Άρθρο 8

Γενικοί κανόνες για τη σύμμειξη και την ανάμειξη

1.   Η παραγωγή οίνου με σύμμειξη ή ανάμειξη επιτρέπεται μόνον εφόσον τα συστατικά του μείγματος διαθέτουν τα προβλεπόμενα για την παραγωγή οίνου χαρακτηριστικά και είναι σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 479/2008 και του παρόντος κανονισμού.

Δεν επιτρέπεται να παράγεται ερυθρωπός οίνος με ανάμειξη λευκού οίνου χωρίς ΠΟΠ/ΠΓΕ με ερυθρό οίνο χωρίς ΠΟΠ/ΠΓΕ.

Ωστόσο, η διάταξη του δευτέρου εδαφίου δεν αποκλείει την ανάμειξη του τύπου που προβλέπεται στο εν λόγω εδάφιο, εφόσον το τελικό προϊόν προορίζεται για την παρασκευή προϊόντος βάσης, το οποίο ορίζεται στο παράρτημα Ι του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, ή ημιαφρωδών οίνων.

2.   Απαγορεύεται η ανάμειξη γλεύκους σταφυλιών ή οίνου που αποτέλεσε αντικείμενο της οινολογικής πρακτικής η οποία αναφέρεται στο παράρτημα I Α σημείο 14 του παρόντος κανονισμού με γλεύκος σταφυλιών ή οίνο που δεν αποτέλεσε αντικείμενο αυτής της οινολογικής πρακτικής.

Άρθρο 9

Προδιαγραφές για την καθαρότητα και την ταυτοποίηση των ουσιών που χρησιμοποιούνται στις οινολογικές πρακτικές

1.   Εφόσον δεν καθορίζονται στην οδηγία 2008/84/ΕΚ της Επιτροπής (5), οι προδιαγραφές για την καθαρότητα και την ταυτοποίηση των χρησιμοποιούμενων στις οινολογικές πρακτικές ουσιών, οι οποίες αναφέρονται στο άρθρο 32 δεύτερο εδάφιο στοιχείο ε) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, είναι εκείνες που καθορίζονται και δημοσιεύονται στον Διεθνή Οινολογικό Κώδικα του Διεθνούς Οργανισμού Αμπέλου και Οίνου.

Κατά περίπτωση, τα εν λόγω κριτήρια καθαρότητας συμπληρώνονται από ειδικές προδιαγραφές που προβλέπονται στο παράρτημα Ι Α του παρόντος κανονισμού.

2.   Τα ένζυμα και ενζυμικά παρασκευάσματα που χρησιμοποιούνται στις εγκεκριμένες οινολογικές πρακτικές και επεξεργασίες, των οποίων κατάλογος παρατίθεται στο παράρτημα Ι Α, πληρούν τις απαιτήσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1332/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, για τα ένζυμα τροφίμων (6).

Άρθρο 10

Όροι κατοχής, κυκλοφορίας και χρήσης προϊόντων που δεν είναι σύμφωνα με τις διατάξεις του κεφαλαίου ΙΙ του τίτλου ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 ή τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού

1.   Τα προϊόντα που δεν είναι σύμφωνα με τις διατάξεις του κεφαλαίου ΙΙ του τίτλου ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 ή τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού καταστρέφονται. Ωστόσο, τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέπουν τη χρήση ορισμένων προϊόντων, των οποίων καθορίζουν τα χαρακτηριστικά, σε αποσταγματοποιεία, οξοποιεία ή για βιομηχανικούς σκοπούς.

2.   Τα προϊόντα αυτά δεν επιτρέπεται να βρίσκονται χωρίς νόμιμο λόγο στην κατοχή παραγωγού ή εμπόρου και μπορούν να κυκλοφορούν με προορισμό μόνο αποσταγματοποιεία, οξοποιεία, εγκαταστάσεις στις οποίες χρησιμοποιούνται για βιομηχανικούς σκοπούς ή σε βιομηχανικά προϊόντα ή εγκαταστάσεις διάθεσης αποβλήτων.

3.   Τα κράτη μέλη έχουν την ευχέρεια να επιβάλλουν την προσθήκη μετουσιωτικών μέσων ή δεικτών στους οίνους που αναφέρονται στην παράγραφο 1 για να διευκολύνεται η αναγνώρισή τους. Μπορούν επίσης να απαγορεύουν, για βάσιμους λόγους, τις χρήσεις που προβλέπονται στην παράγραφο 1 και να επιβάλλουν τη διάθεση των προϊόντων ως αποβλήτων.

4.   Επιτρέπεται η προσφορά ή διάθεση για απευθείας κατανάλωση από τον άνθρωπο οίνων που έχουν παραχθεί πριν από την 1η Αυγούστου 2009, εφόσον οι οίνοι αυτοί πληρούν τους κοινοτικούς ή εθνικούς κανόνες που ίσχυαν πριν από την ημερομηνία αυτή.

Άρθρο 11

Γενικοί όροι για τις εργασίες εμπλουτισμού και τις εργασίες αύξησης και μείωσης της οξύτητας άλλων προϊόντων εκτός από τον οίνο

Οι επεξεργασίες που αναφέρονται στο παράρτημα V σημείο Δ παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 πρέπει να εκτελούνται ως ενιαία εργασία. Ωστόσο, τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέπουν την τμηματική εκτέλεση ορισμένων από τις εν λόγω επεξεργασίες, εφόσον η πρακτική αυτή εξασφαλίζει καλύτερη οινοποίηση των σχετικών προϊόντων. Στην περίπτωση αυτή, τα όρια που προβλέπονται στο παράρτημα V του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 εφαρμόζονται στο σύνολο της επεξεργασίας.

Άρθρο 12

Διοικητικοί κανόνες για τον εμπλουτισμό

1.   Η δήλωση που αναφέρεται στο παράρτημα V σημείο Δ παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 και αφορά τις εργασίες αύξησης του αλκοολικού τίτλου υποβάλλεται από τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που εκτελούν τις εργασίες αυτές, εντός των κατάλληλων προθεσμιών και υπό τους κατάλληλους όρους ελέγχου που έχουν καθοριστεί από τις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους στην επικράτεια του οποίου εκτελείται η εργασία.

2.   Η δήλωση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 υποβάλλεται εγγράφως και περιλαμβάνει τα εξής στοιχεία:

α)	το όνομα και τη διεύθυνση του προσώπου που υποβάλλει τη δήλωση·

β)	τον τόπο εκτέλεσης της εργασίας·

γ)	την ημερομηνία και ώρα έναρξης της εργασίας·

δ)	περιγραφή του προϊόντος που θα αποτελέσει αντικείμενο της εργασίας·

ε)	την εφαρμοζόμενη για την εργασία αυτή μέθοδο, με αναφορά του είδους του προϊόντος που θα χρησιμοποιηθεί για το σκοπό αυτό.

3.   Τα κράτη μέλη μπορούν να αποδέχονται την εκ των προτέρων υποβολή στην αρμόδια αρχή δηλώσεων που καλύπτουν πολλές εργασίες ή μια συγκεκριμένη περίοδο. Η δήλωση αυτή γίνεται δεκτή μόνον εάν το πρόσωπο που την υποβάλλει τηρεί βιβλίο, στο οποίο εγγράφονται κάθε εργασία εμπλουτισμού, όπως προβλέπεται στην παράγραφο 6, καθώς και τα στοιχεία που αναφέρονται στην παράγραφο 2.

4.   Τα κράτη μέλη καθορίζουν τους όρους υπό τους οποίους το πρόσωπο που υποβάλλει τη δήλωση, σε περίπτωση που κωλύεται, για λόγους ανωτέρας βίας, να εκτελέσει εγκαίρως την εργασία η οποία προβλέπεται στη δήλωσή του, υποβάλλει στην αρμόδια αρχή νέα δήλωση που επιτρέπει τη διενέργεια των απαραίτητων ελέγχων.

5.   Η δήλωση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 δεν απαιτείται στα κράτη μέλη των οποίων οι αρμόδιες αρχές διενεργούν συστηματικό αναλυτικό έλεγχο όλων των παρτίδων των προϊόντων οινοποίησης.

6.   Η εγγραφή των στοιχείων που αφορούν την εκτέλεση των εργασιών αύξησης του αλκοολικού τίτλου στα βιβλία που αναφέρονται στο άρθρο 112 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 πραγματοποιείται αμέσως μετά το τέλος της εργασίας καθεαυτής.

Σε περίπτωση που στην εκ των προτέρων δήλωση, η οποία καλύπτει πολλές εργασίες, δεν συμπεριλαμβάνεται η ημερομηνία και ώρα έναρξης των εργασιών, απαιτείται επιπλέον εγγραφή στο εν λόγω βιβλίο πριν από την έναρξη κάθε εργασίας.

Άρθρο 13

Διοικητικοί κανόνες για την αύξηση και τη μείωση της οξύτητας

1.   Η δήλωση που αναφέρεται στο παράρτημα V σημείο Δ παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 και αφορά την αύξηση και τη μείωση της οξύτητας υποβάλλεται από τις επιχειρήσεις το αργότερο δύο ημέρες μετά την εκτέλεση της πρώτης εργασίας που πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια μιας αμπελοοινικής περιόδου. Η δήλωση αυτή ισχύει για όλες τις εργασίες της αμπελοοινικής περιόδου.

2.   Η δήλωση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 υποβάλλεται εγγράφως και περιλαμβάνει τα εξής στοιχεία:

α)	το όνομα και τη διεύθυνση του προσώπου που υποβάλλει τη δήλωση·

β)	το είδος της εργασίας·

γ)	τον τόπο εκτέλεσης της εργασίας.

3.   Τα στοιχεία που αφορούν την εκτέλεση κάθε εργασίας αύξησης ή μείωσης της οξύτητας πρέπει να εγγράφονται στα βιβλία που αναφέρονται στο άρθρο 112 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008.

Άρθρο 14

Προσθήκη οίνου ή γλεύκους σταφυλιών σε οινολάσπη ή στέμφυλα σταφυλιών ή πολτό πιεσμένων σταφυλιών «aszú»/«výber»

Η προσθήκη οίνου ή γλεύκους σταφυλιών σε οινολάσπη ή στέμφυλα σταφυλιών ή πολτό πιεσμένων σταφυλιών «aszú»/«výber», που αναφέρεται στο παράρτημα VI σημείο Δ παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, πραγματοποιείται με τον ακόλουθο τρόπο, σύμφωνα με τις εθνικές διατάξεις που ίσχυαν την 1η Μαΐου 2004:

α)	το προϊόν «Tokaji fordítás» ή «Tokajský forditáš» παρασκευάζεται με την προσθήκη γλεύκους ή οίνου σε πολτό πιεσμένων σταφυλιών «aszú»/«výber»·

β)	το προϊόν «Tokaji máslás» ή «Tokajský mášláš» παρασκευάζεται με την προσθήκη γλεύκους ή οίνου σε οινολάσπη από σταφύλια «szamorodni»/«samorodné» ή «aszú»/«výber».

Τα σχετικά προϊόντα πρέπει να είναι του ίδιου έτους συγκομιδής.

Άρθρο 15

Εφαρμοστέες κοινοτικές μέθοδοι ανάλυσης

1.   Οι μέθοδοι ανάλυσης που αναφέρονται στο άρθρο 31 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 και εφαρμόζονται για τον έλεγχο ορισμένων αμπελοοινικών προϊόντων ή καθορισμένων σε κοινοτικό επίπεδο ορίων, παρατίθενται στο παράρτημα IV.

2.   Η Επιτροπή δημοσιεύει στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σειρά C, τον κατάλογο και την περιγραφή των μεθόδων ανάλυσης που αναφέρονται στο άρθρο 31 πρώτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 και περιγράφονται στη Συλλογή Διεθνών Μεθόδων Ανάλυσης Οίνου και Γλεύκους του OIV, οι οποίες εφαρμόζονται για τον έλεγχο των ορίων και των απαιτήσεων των κοινοτικών ρυθμίσεων για την παραγωγή αμπελοοινικών προϊόντων.

Άρθρο 16

Κατάργηση

Οι κανονισμοί (ΕΟΚ) αριθ. 2676/90 και (ΕΚ) αριθ. 423/2008 καταργούνται.

Οι παραπομπές στους καταργούμενους κανονισμούς και στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 θεωρούνται παραπομπές στον παρόντα κανονισμό και διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας που παρατίθεται στο παράρτημα V.

Άρθρο 17

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την έβδομη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εφαρμόζεται από την 1η Αυγούστου 2009.

---

(1)  ΕΕ L 148 της 6.6.2008, σ. 1.

(2)  ΕΕ L 179 της 14.7.1999.

(3)  ΕΕ L 272 της 3.10.1990, σ. 1.

(4)  ΕΕ L 127 της 15.5.2008, σ. 13.

(5)  ΕΕ L 253 της 20.9.2008, σ. 1.

(6)  ΕΕ L 354 της 31.12.2008, σ. 7.

---

---

---

---

---

---

---

---

---

24.7.2009

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 193/60

---

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 607/2009 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 14 Ιουλίου 2009

για τον καθορισμό ορισμένων λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (EK) αριθ. 479/2008 του Συμβουλίου όσον αφορά τις προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης και τις προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις, τις παραδοσιακές ενδείξεις, την επισήμανση και την παρουσίαση ορισμένων προϊόντων του αμπελοοινικού τομέα

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,

τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 479/2008 του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2008, για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς και την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 1493/1999, (ΕΚ) αριθ. 1782/2003, (ΕΚ) αριθ. 1290/2005, (ΕΚ) αριθ. 3/2008 και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 2392/86 και (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 (1), και ιδίως τα άρθρα 52, 56, 63 και το άρθρο 126 στοιχείο α),

Εκτιμώντας τα εξής:

(1)	Το κεφάλαιο IV του τίτλου III του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 ορίζει τους γενικούς κανόνες για την προστασία των ονομασιών προέλευσης και των γεωγραφικών ενδείξεων ορισμένων προϊόντων του αμπελοοινικού τομέα.

(2)

Για να εξασφαλιστεί ότι οι καταχωρισμένες στην Κοινότητα ονομασίες προέλευσης και γεωγραφικές ενδείξεις πληρούν τις προϋποθέσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, οι αιτήσεις πρέπει να εξετάζονται από τις εθνικές αρχές του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους, στο πλαίσιο μιας προκαταρκτικής εθνικής διαδικασίας ένστασης. Πρέπει να εκτελούνται επακόλουθοι έλεγχοι για να εξασφαλιστεί ότι οι αιτήσεις πληρούν τις προϋποθέσεις του εν λόγω κανονισμού, ότι η προσέγγιση είναι ενιαία σε όλα τα κράτη μέλη και ότι οι καταχωρίσεις των ονομασιών προέλευσης και των γεωγραφικών ενδείξεων δεν θίγουν τρίτα μέρη. Κατά συνέπεια, πρέπει να καθοριστούν λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής για τις διαδικασίες υποβολής αιτήσεων, εξέτασης των αιτήσεων, υποβολής ενστάσεων και ανάκλησης όσον αφορά τις ονομασίες προέλευσης και τις γεωγραφικές ενδείξεις ορισμένων προϊόντων του αμπελοοινικού τομέα.

(3)

Πρέπει να καθοριστούν οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο δύναται να υποβάλει αίτηση καταχώρισης. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να αποδίδεται στην οριοθέτηση της εκάστοτε γεωγραφικής περιοχής, λαμβάνοντας υπόψη την περιοχή παραγωγής και τα χαρακτηριστικά του προϊόντος. Κάθε παραγωγός εγκατεστημένος στην οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή πρέπει να μπορεί να χρησιμοποιεί την καταχωρισμένη ονομασία, εφόσον πληρούνται οι προβλεπόμενες στις προδιαγραφές του προϊόντος προϋποθέσεις. Η οριοθέτηση της περιοχής πρέπει να είναι λεπτομερής, ακριβής και σαφής, ώστε οι παραγωγοί, οι αρμόδιες αρχές και οι οργανισμοί ελέγχου να είναι σε θέση να εξακριβώνουν ότι οι εργασίες εκτελούνται εντός της οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής.

(4)	Πρέπει να καθοριστούν ειδικοί κανόνες σχετικά με την καταχώριση των ονομασιών προέλευσης και των γεωγραφικών ενδείξεων.

(5)

Το γεγονός ότι η συσκευασία ενός αμπελοοινικού προϊόντος που φέρει ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη και οι εργασίες που συνδέονται με την παρουσίαση του προϊόντος αυτού περιορίζονται εντός μιας καθορισμένης γεωγραφικής περιοχής αποτελεί περιορισμό της ελεύθερης κυκλοφορίας των αγαθών και της ελευθερίας παροχής υπηρεσιών. Σύμφωνα με τη νομολογία των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, οι σχετικοί περιορισμοί μπορούν να επιβληθούν μόνον εάν είναι αναγκαίοι, σύμφωνοι με την αρχή της αναλογικότητας και ικανοί να προστατεύσουν τη φήμη της ονομασίας προέλευσης ή της γεωγραφικής ένδειξης. Κάθε περιορισμός πρέπει να αιτιολογείται πλήρως από την άποψη της ελεύθερης κυκλοφορίας των αγαθών και της ελευθερίας παροχής υπηρεσιών.

(6)	Πρέπει να θεσπιστούν διατάξεις σχετικά με την προϋπόθεση που αφορά την παραγωγή εντός της οριοθετημένης περιοχής. Πράγματι, υπάρχει περιορισμένος αριθμός παρεκκλίσεων στην Κοινότητα.

(7)	Πρέπει επίσης να οριστούν τα λεπτομερή στοιχεία από τα οποία συνάγεται ο δεσμός με τα χαρακτηριστικά της γεωγραφικής περιοχής και η επίδρασή τους στο τελικό προϊόν.

(8)	Η εγγραφή στο κοινοτικό μητρώο των προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και των γεωγραφικών ενδείξεων πρέπει να συνδυάζεται με την ενημέρωση των ενδιαφερομένων επαγγελματιών και των καταναλωτών. Προκειμένου να εξασφαλιστεί η προσβασιμότητά του σε όλους, πρέπει να είναι διαθέσιμο ηλεκτρονικά.

(9)

Προκειμένου να προστατευθεί ο ιδιαίτερος χαρακτήρας των οίνων με προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης και γεωγραφικές ενδείξεις και να υπάρξει προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών με στόχο την εξασφάλιση ίσων όρων ανταγωνισμού εντός της Κοινότητας, πρέπει να θεσπιστεί κοινοτικό νομικό πλαίσιο που να διέπει τους ελέγχους των οίνων αυτών, με το οποίο πρέπει να συμμορφώνονται οι ειδικές διατάξεις που θεσπίζουν τα κράτη μέλη. Οι έλεγχοι αυτοί πρέπει να επιτρέπουν τη βελτίωση της ιχνηλασιμότητας των εν λόγω προϊόντων και τον προσδιορισμό των πτυχών που πρέπει να καλύπτουν οι έλεγχοι. Προκειμένου να προληφθούν οι στρεβλώσεις του ανταγωνισμού, οι έλεγχοι πρέπει να διενεργούνται σε συνεχή βάση από ανεξάρτητους φορείς.

(10)	Για να εξασφαλιστεί ότι ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 479/2008 εφαρμόζεται με συνέπεια, πρέπει να εκπονηθούν υποδείγματα αίτησης καταχώρισης, ένστασης, τροποποίησης καταχώρισης και ανάκλησης καταχώρισης.

(11)	Το κεφάλαιο V του τίτλου III του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 ορίζει τους γενικούς κανόνες για την χρήση προστατευόμενων παραδοσιακών ενδείξεων σε σχέση με ορισμένα προϊόντα του αμπελοοινικού τομέα.

(12)

Η χρήση, η ρύθμιση και η προστασία ορισμένων ενδείξεων (εκτός από τις ονομασίες προέλευσης και τις γεωγραφικές ενδείξεις) που χρησιμεύουν για τον χαρακτηρισμό αμπελοοινικών προϊόντων συνιστούν πρακτικές που έχουν εδραιωθεί στην Κοινότητα. Οι παραδοσιακές αυτές ενδείξεις φέρνουν στη μνήμη των καταναλωτών μια μέθοδο παραγωγής ή παλαίωσης ή μια ποιότητα, ένα χρώμα ή ένα τύπο τοποθεσίας ή ακόμη ένα ιδιαίτερο γεγονός που συνδέεται με την ιστορία του οίνου. Προκειμένου να διασφαλιστεί θεμιτός ανταγωνισμός και να μην προκαλείται σύγχυση στους καταναλωτές, πρέπει να θεσπιστεί ένα κοινό πλαίσιο για τον ορισμό, την αναγνώριση, την προστασία και τη χρήση τέτοιων παραδοσιακών ενδείξεων.

(13)

Η χρήση παραδοσιακών ενδείξεων στα προϊόντα τρίτων χωρών επιτρέπεται εφόσον πληρούν τις ίδιες ή ισοδύναμες προϋποθέσεις με αυτές που απαιτούνται από τα κράτη μέλη για να εξασφαλιστεί ότι δεν παραπλανώνται οι καταναλωτές. Επιπλέον, δεδομένου ότι πολλές τρίτες χώρες δεν έχουν το ίδιο επίπεδο κεντρικών κανόνων όπως το κοινοτικό νομικό σύστημα, πρέπει να θεσπιστούν ορισμένες απαιτήσεις για «αντιπροσωπευτικές επαγγελματικές οργανώσεις» τρίτων χωρών ώστε να εξασφαλιστούν οι ίδιες εγγυήσεις με αυτές που παρέχουν οι κοινοτικοί κανόνες.

(14)	Το κεφάλαιο VI του τίτλου III του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 ορίζει τους γενικούς κανόνες για την επισήμανση και την παρουσίαση ορισμένων προϊόντων του αμπελοοινικού τομέα.

(15)

Ορισμένοι κανόνες για την επισήμανση των τροφίμων καθορίζονται στην οδηγία 89/104/ΕΟΚ (2) του Συμβουλίου, την οδηγία 89/396/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1989, σχετικά με τις ενδείξεις ή τα σήματα που επιτρέπουν την αναγνώριση της παρτίδας στην οποία ανήκει ένα τρόφιμο (3), την οδηγία 2000/13/ΕΚ (4) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και την οδηγία 2007/45/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Σεπτεμβρίου 2007, για τη θέσπιση κανόνων σχετικά με τις ονομαστικές ποσότητες για προσυσκευασμένα προϊόντα (5). Οι κανόνες αυτοί ισχύουν και για τα αμπελοοινικά προϊόντα εκτός ρητών εξαιρέσεων προβλεπόμενων στις σχετικές οδηγίες.

(16)	Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 479/2008 έχει εναρμονίσει την επισήμανση όλων των αμπελοοινικών προϊόντων και επιτρέπει τη χρήση ενδείξεων διαφορετικών από εκείνες που προβλέπονται ρητά από την κοινοτική νομοθεσία, υπό τον όρο ότι είναι ακριβείς.

(17)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 479/2008 προβλέπει την ανάγκη τον καθορισμό προϋποθέσεων για τη χρήση ορισμένων ενδείξεων που αναφέρονται, μεταξύ άλλων, στην προέλευση, στον εμφιαλωτή, στον παραγωγό, στον εισαγωγέα κ.λπ.. Για ορισμένες από τις ενδείξεις αυτές, είναι αναγκαίοι κοινοτικοί κανόνες ώστε να διασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Οι κανόνες αυτοί πρέπει γενικώς να βασιστούν στις υφιστάμενες διατάξεις. Για άλλες ενδείξεις, κάθε κράτος μέλος πρέπει να καθορίσει κανόνες που να συμβιβάζονται προς το κοινοτικό δίκαιο, εφαρμοστέους στους οίνους που παράγονται στην επικράτειά του προκειμένου να θεσπιστούν κανόνες που θα είναι όσο το δυνατό πλησιέστεροι προς τον παραγωγό. Πρέπει ωστόσο να διασφαλιστεί η διαφάνεια των κανόνων αυτών.

(18)	Προς το συμφέρον των καταναλωτών, ορισμένες υποχρεωτικές πληροφορίες πρέπει να είναι συγκεντρωμένες στο ίδιο οπτικό πεδίο πάνω στον περιέκτη· πρέπει επίσης να καθοριστούν όρια ανοχής για την ένδειξη του αποκτημένου αλκοολικού τίτλου και να ληφθούν υπόψη οι ιδιαιτερότητες των προϊόντων.

(19)	Οι υφιστάμενοι κανόνες σχετικά με τη χρήση, στην επισήμανση, ενδείξεων ή σημάτων για τον προσδιορισμό της παρτίδας στην οποία ανήκει ένα τρόφιμο έχουν αποδειχθεί χρήσιμοι και πρέπει επομένως να διατηρηθούν.

(20)	Οι ενδείξεις που αναφέρονται στη βιολογική παραγωγή σταφυλιών διέπονται μόνο από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 834/2007 του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 2007 για τη βιολογική παραγωγή και την επισήμανση των βιολογικών προϊόντων (6) και έχουν εφαρμογή σε όλα τα προϊόντα του αμπελοοινικού τομέα.

(21)

Η χρήση μολυβδούχων καψυλλίων για την κάλυψη των μέσων πωματισμού των δοχείων που περιέχουν τα προϊόντα τα οποία καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 479/2008 πρέπει να εξακολουθήσει να απαγορεύεται, προκειμένου να απομακρύνεται, κατά πρώτο λόγο κάθε κίνδυνος μόλυνσης, ειδικότερα από τυχαία επαφή με τα καψύλλια αυτά και, κατά δεύτερο λόγο, κάθε κίνδυνος ρύπανσης του περιβάλλοντος από τα απορρίμματα που περιέχουν μόλυβδο προερχόμενο από τα προαναφερθέντα καψύλλια.

(22)	Για σκοπούς ιχνηλασιμότητας των προϊόντων και διαφάνειας, πρέπει να θεσπιστούν νέοι κανόνες σχετικά με την «ένδειξη προέλευσης».

(23)	Η χρήση ενδείξεων που αφορούν οινοποιήσιμες ποικιλίες σταφυλιών και το έτος συγκομιδής για οίνους χωρίς ονομασία προέλευσης και γεωγραφικές ενδείξεις απαιτεί ειδικούς κανόνες εφαρμογής.

(24)

Η χρήση ορισμένων τύπων φιαλών για ορισμένα προϊόντα αποτελεί πρακτική που έχει εδραιωθεί από μακρού στην Κοινότητα και στις τρίτες χώρες. Οι φιάλες αυτές είναι δυνατό να φέρουν στη μνήμη των καταναλωτών ορισμένα χαρακτηριστικά ή την ακριβή καταγωγή των προϊόντων λόγω του γεγονότος ότι χρησιμοποιούνται από μακρού. Οι τύποι αυτοί φιαλών θα πρέπει συνεπώς να χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για τους εν λόγω οίνους.

(25)

Οι κανόνες που ισχύουν για την επισήμανση των αμπελοοινικών προϊόντων που κατάγονται από τρίτες χώρες και κυκλοφορούν στην κοινοτική αγορά πρέπει επίσης να εναρμονιστούν, κατά το μέτρο του δυνατού, σύμφωνα με τη μέθοδο που έχει καθοριστεί για τα κοινοτικά αμπελοοινικά προϊόντα, για να αποφευχθεί η παραπλάνηση των καταναλωτών και ο αθέμιτος ανταγωνισμός για τους παραγωγούς. Πρέπει ωστόσο να ληφθούν υπόψη οι διαφορές στις συνθήκες παραγωγής, στις οινικές παραδόσεις και στις νομοθεσίες των τρίτων χωρών.

(26)

Λαμβάνοντας υπόψη τις διαφορές μεταξύ των προϊόντων που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό και των αγορών τους, καθώς και τις προσδοκίες των καταναλωτών, οι κανόνες πρέπει να διαφοροποιούνται ανάλογα με τα συγκεκριμένα προϊόντα, ιδίως όσον αφορά ορισμένες προαιρετικές ενδείξεις που χρησιμοποιούνται για οίνους χωρίς προστατευόμενη ονομασία προέλευσης και γεωγραφική ένδειξη, οι οποίες ωστόσο αναφέρουν τις ονομασίες οινοποιήσιμων ποικιλιών σταφυλιών και το έτος τρύγου, εφόσον συμμορφώνονται με διαπίστευση πιστοποίησης (καλούμενοι «ποικιλιακοί οίνοι»). Επομένως, για να είναι δυνατή η διάκριση, εντός της κατηγορίας των οίνων χωρίς ΠΟΠ/ΠΓΕ, αυτών που ανήκουν στην υποκατηγορία «ποικιλιακοί οίνοι» από αυτούς που δεν ανήκουν στην κατηγορία αυτή, πρέπει να θεσπιστούν ειδικοί κανόνες για τη χρήση των προαιρετικών ενδείξεων, αφενός για οίνους με προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης και γεωγραφικές ενδείξεις και, αφετέρου, για οίνους χωρίς προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης και γεωγραφικές ενδείξεις, λαμβάνοντας υπόψη ότι πρέπει επίσης να καλύπτονται οι «ποικιλιακοί οίνοι».

(27)

Πρέπει να θεσπιστούν μέτρα διευκόλυνσης της μετάβασης από την προγενέστερη νομοθεσία για τον αμπελοοινικό τομέα (ιδίως τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς (7)) στον παρόντα κανονισμό, ώστε να αποφευχθεί η άσκοπη επιβάρυνση των επιχειρήσεων. Προκειμένου να επιτραπεί στους οικονομικούς φορείς που είναι εγκατεστημένοι στην Κοινότητα και στις τρίτες χώρες να συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις επισήμανσης, πρέπει να προβλεφθεί μεταβατική περίοδος προσαρμογής. Επομένως, πρέπει να θεσπιστούν διατάξεις για να εξασφαλιστεί ότι τα προϊόντα που φέρουν επισήμανση σύμφωνα με τους υφιστάμενους κανόνες μπορούν να εξακολουθήσουν να διατίθενται στην αγορά κατά τη διάρκεια μεταβατικής περιόδου.

(28)

Λόγω διοικητικού φόρτου, ορισμένα κράτη μέλη δεν είναι σε θέση να θεσπίσουν τις νομοθετικές, κανονιστικές ή διοικητικές διατάξεις που είναι αναγκαίες για τη συμμόρφωση με το άρθρο 38 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 έως την 1η Αυγούστου 2009. Προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι οι οικονομικοί φορείς και οι αρμόδιες αρχές δεν θα θιγούν από την εφαρμογή της προθεσμίας αυτής, πρέπει να προβλεφθεί μεταβατική περίοδος και να θεσπιστούν μεταβατικές διατάξεις.

(29)	Οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού πρέπει να εφαρμόζονται με την επιφύλαξη των ειδικών κανόνων που ενδέχεται να αποτελέσουν αντικείμενο διαπραγματεύσεων στο πλαίσιο συμφωνιών που έχουν συναφθεί με τρίτες χώρες με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 133 της συνθήκης.

(30)

Οι νέοι λεπτομερείς κανόνες για την εφαρμογή των κεφαλαίων των κεφαλαίων IV, V και VI του τίτλου III του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 πρέπει να αντικαταστήσουν τις υφιστάμενες εκτελεστικές διατάξεις για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1607/2000 της Επιτροπής της 24ης Ιουλίου 2000 για τον καθορισμό ορισμένων λεπτομερειών εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς, ιδίως του τίτλου σχετικά με τους οίνους ποιότητας που παράγονται σε καθορισμένες περιοχές (8) και ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 753/2002 της Επιτροπής της 29ης Απριλίου 2002 για τη θέσπιση ορισμένων λεπτομερειών εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 του Συμβουλίου όσον αφορά την περιγραφή, την ονομασία, την παρουσίαση και την προστασία ορισμένων αμπελοοινικών προϊόντων (9) πρέπει επομένως να καταργηθούν.

(31)

Το άρθρο 128 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 καταργεί την υφισταμένη νομοθεσία του Συμβουλίου στον αμπελοοινικό τομέα, συμπεριλαμβανομένης αυτής που αφορά θέματα που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό. Προκειμένου να αποφευχθούν οι δυσκολίες στον τομέα του εμπορίου, να καταστεί δυνατή η ομαλή μετάβαση για τους οικονομικούς φορείς και να δοθεί ένα εύλογο χρονικό περιθώριο στα κράτη μέλη, προκειμένου να θεσπίσουν μια σειρά μέτρων εφαρμογής, πρέπει να καθοριστούν μεταβατικές περίοδοι.

(32)	Οι λεπτομερείς κανόνες που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό πρέπει να έχουν εφαρμογή από την ημερομηνία από την οποία εφαρμόζονται τα κεφάλαια IV, V και VI του τίτλου III του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008.

(33)	Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της Διαχειριστικής Επιτροπής για την Κοινή Οργάνωση των Γεωργικών Αγορών,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΈΣ ΔΙΑΤΆΞΕΙΣ

Άρθρο 1

Αντικείμενο

Ο παρών κανονισμός ορίζει λεπτομερείς κανόνες σχετικά με την εφαρμογή του τίτλου ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 όσον αφορά:

α)	τις διατάξεις του κεφαλαίου IV του εν λόγω τίτλου, οι οποίες αφορούν τις προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης και γεωγραφικές ενδείξεις των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 33 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008·

β)	τις διατάξεις του κεφαλαίου V του εν λόγω τίτλου, οι οποίες αφορούν τις παραδοσιακές ενδείξεις των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 33 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008·

γ)	τις διατάξεις του κεφαλαίου VI του εν λόγω τίτλου, οι οποίες αφορούν την επισήμανση και την παρουσίαση ορισμένων προϊόντων του αμπελοοινικού τομέα.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΌΜΕΝΕΣ ΟΝΟΜΑΣΊΕΣ ΠΡΟΈΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΈΣ ΕΝΔΕΊΞΕΙΣ

ΤΜΗΜΑ 1

Αίτηση προστασίας

Άρθρο 2

Αιτών

1.   Ένας μεμονωμένος παραγωγός μπορεί να είναι αιτών κατά την έννοια του άρθρου 37 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 εφόσον αποδεικνύεται ότι:

α)	το εν λόγω πρόσωπο είναι ο μοναδικός παραγωγός στην οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή και

β)

όταν η οικεία οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή περιβάλλεται από περιοχές παραγωγής προϊόντων με ονομασίες προέλευσης ή γεωγραφικές ενδείξεις, η εν λόγω περιοχή διαθέτει χαρακτηριστικά που παρουσιάζουν ουσιαστικές διαφορές σε σύγκριση με αυτά των γειτονικών οριοθετημένων περιοχών ή τα χαρακτηριστικά του προϊόντος διαφέρουν από αυτά των προϊόντων που λαμβάνονται στις γειτονικές οριοθετημένες περιοχές.

2.   Ένα κράτος μέλος ή τρίτη χώρα ή οι αρχές αυτών δεν είναι αιτών κατά την έννοια του άρθρου 37 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008.

Άρθρο 3

Αίτηση προστασίας

Η αίτηση προστασίας συνίσταται στα έγγραφα που απαιτούνται δυνάμει των άρθρων 35 και 36 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 και σε ηλεκτρονικό αντίγραφο των προδιαγραφών του προϊόντος και του ενιαίου εγγράφου.

Η αίτηση προστασίας, καθώς και το ενιαίο έγγραφο, συντάσσονται σύμφωνα με τα υποδείγματα των παραρτημάτων I και II του παρόντος κανονισμού αντιστοίχως.

Άρθρο 4

Ονομασία

1.   Η ονομασία προς προστασία καταχωρίζεται μόνο στην ή στις γλώσσες που χρησιμοποιούνται για την περιγραφή του σχετικού προϊόντος στην οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή.

2.   Η ονομασία καταχωρίζεται στην ή στις πρωτότυπες γραφές της.

Άρθρο 5

Οριοθέτηση της γεωγραφικής περιοχής

Η περιοχή οριοθετείται με λεπτομερή, ακριβή και σαφή τρόπο.

Άρθρο 6

Παραγωγή εντός της οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής

1.   Για την εφαρμογή του άρθρου 34 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο iii) και στοιχείο β) σημείο iii) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 και του παρόντος άρθρου, ο όρος «παραγωγή» καλύπτει όλες τις σχετικές εργασίες, από τον τρύγο έως την ολοκλήρωση της οινοποίησης, πλην των εργασιών που εκτελούνται μετά την παραγωγή.

2.   Για τα προϊόντα με προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη, η αναλογία σταφυλιών, με ανώτατο όριο 15 %, τα οποία μπορούν να μην προέρχονται από την οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή, όπως προβλέπεται στο άρθρο 34 παράγραφος 1 στοιχείο β) σημείο ii) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, προέρχονται από το κράτος μέλος ή την τρίτη χώρα όπου βρίσκεται η οριοθετημένη περιοχή.

3.   Κατά παρέκκλιση του άρθρου 34 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο ii) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, εφαρμόζεται το παράρτημα III, μέρος B, παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 606/2009 (10) για τις οινοποιητικές πρακτικές και περιορισμούς.

4.   Κατά παρέκκλιση του άρθρου 34 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο iii) και στοιχείο β) σημείο iii) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 και υπό την προϋπόθεση ότι προβλέπεται στις προδιαγραφές του προϊόντος, ένα προϊόν με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη μπορεί να οινοποιηθεί είτε:

α)	σε περιοχή που γειτνιάζει άμεσα με την οριοθετημένη περιοχή· ή

β)	σε περιοχή που βρίσκεται εντός της ίδιας διοικητικής μονάδας ή εντός γειτονικής διοικητικής μονάδας, σύμφωνα με τους εθνικούς κανόνες· ή

γ)

σε περίπτωση διασυνοριακής ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης ή όταν υπάρχει συμφωνία για μέτρα ελέγχου μεταξύ δύο ή περισσοτέρων κρατών μελών ή μεταξύ ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών και μιας ή περισσοτέρων τρίτων χωρών, ένα προϊόν με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη μπορεί να οινοποιηθεί σε περιοχή που γειτνιάζει άμεσα με την οριοθετημένη περιοχή.

Κατά παρέκκλιση του άρθρου 34 παράγραφος 1 στοιχείο β) σημείο iii) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 και υπό την προϋπόθεση ότι προβλέπεται στις προδιαγραφές του προϊόντος, οι οίνοι με προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη μπορούν να εξακολουθήσουν να οινοποιούνται σε περιοχές που δεν γειτνιάζουν άμεσα με την οριοθετημένη περιοχή έως τις 31 Δεκεμβρίου 2012.

Κατά παρέκκλιση του άρθρου 34 παράγραφος 1 στοιχείο β) σημείο iii) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 και υπό την προϋπόθεση ότι προβλέπεται στις προδιαγραφές του προϊόντος, ένα προϊόν μπορεί να μετατρέπεται σε αφρώδη ή ημιαφρώδη οίνο με προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη σε περιοχές που δεν γειτνιάζουν άμεσα με την οριοθετημένη περιοχή, εάν η πρακτική αυτή εφαρμοζόταν πριν από την 1η Μαρτίου 1986.

Άρθρο 7

Δεσμός

1.   Τα λεπτομερή στοιχεία από τα οποία συνάγεται ο γεωγραφικός δεσμός και τα οποία αναφέρονται στο άρθρο 35 παράγραφος 2 στοιχείο ζ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, εξηγούν σε ποιο βαθμό τα χαρακτηριστικά της οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής επηρεάζουν το τελικό προϊόν.

Σε περίπτωση αιτήσεων που καλύπτουν διαφορετικές κατηγορίες αμπελοοινικών προϊόντων, οι λεπτομέρειες σχετικά με τον δεσμό πρέπει να αποδεικνύονται για κάθε ένα από τα σχετικά αμπελοοινικά προϊόντα.

2.   Όταν πρόκειται για ονομασία προέλευσης, στις προδιαγραφές του προϊόντος παρατίθενται:

α)	λεπτομέρειες για τη γεωγραφική περιοχή, ιδίως οι φυσικοί και ανθρώπινοι παράγοντες, που έχουν σημασία ως προς τον δεσμό·

β)	λεπτομέρειες για την ποιότητα ή τα χαρακτηριστικά του προϊόντος που μπορούν να αποδοθούν, ουσιαστικά ή αποκλειστικά, στο γεωγραφικό περιβάλλον·

γ)	περιγραφή της αιτιώδους αλληλεπίδρασης μεταξύ των λεπτομερειών που αναφέρονται στο στοιχείο α) και εκείνων που αναφέρονται στο στοιχείο β).

3.   Όταν πρόκειται για γεωγραφική ένδειξη, στις προδιαγραφές του προϊόντος παρατίθενται:

α)	λεπτομέρειες για τη γεωγραφική περιοχή που έχουν σημασία ως προς τον δεσμό·

β)	λεπτομέρειες για την ποιότητα, τη φήμη ή άλλα ειδικά χαρακτηριστικά του προϊόντος που μπορούν να αποδοθούν στη γεωγραφική του προέλευση·

γ)	περιγραφή της αιτιώδους αλληλεπίδρασης μεταξύ των λεπτομερειών που αναφέρονται στο στοιχείο α) και εκείνων που αναφέρονται στο στοιχείο β).

4.   Στις προδιαγραφές ενός προϊόντος που πρόκειται να φέρει προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη αναφέρεται εάν έχει χρησιμοποιηθεί ως βάση συγκεκριμένη ποιότητα ή φήμη ή άλλα χαρακτηριστικά που αποδίδονται στη γεωγραφική του προέλευση.

Άρθρο 8

Συσκευασία στην οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή

Εάν οι προδιαγραφές ενός προϊόντος αναφέρουν ότι η συσκευασία του προϊόντος πρέπει να εκτελείται εντός της οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής ή σε περιοχή που γειτνιάζει άμεσα με αυτή, σύμφωνα με απαίτηση του άρθρου 35 παράγραφος 2 στοιχείο η) του κανονισμού ΕΚ) αριθ. 479/2008, πρέπει να αιτιολογείται η εν λόγω απαίτηση σε σχέση με το συγκεκριμένο προϊόν.

ΤΜΗΜΑ 2

Διαδικασία εξέτασης από την Επιτροπή

Άρθρο 9

Παραλαβή της αίτησης

1.   Η αίτηση υποβάλλεται στην Επιτροπή σε έντυπη ή σε ηλεκτρονική μορφή. Η ημερομηνία υποβολής αίτησης στην Επιτροπή είναι η ημερομηνία κατά την οποία η αίτηση καταχωρίζεται στο μητρώο αλληλογραφίας της Επιτροπής. Η ημερομηνία αυτή γνωστοποιείται στο κοινό με κατάλληλα μέσα.

2.   Η Επιτροπή σημειώνει στα έγγραφα της αίτησης την ημερομηνία παραλαβής τους και τον αριθμό πρωτοκόλλου της αίτησης.

Οι αρχές του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας ή ο αιτών που είναι εγκατεστημένος στην εν λόγω τρίτη χώρα λαμβάνουν απόδειξη παραλαβής που αναφέρει τουλάχιστον τα ακόλουθα:

α)	τον αριθμό πρωτοκόλλου·

β)	την ονομασία που ζητείται να καταχωριστεί·

γ)	τον αριθμό των σελίδων που παραλήφθηκαν και

δ)	την ημερομηνία παραλαβής της αίτησης.

Άρθρο 10

Υποβολή διασυνοριακής αίτησης

1.   Όταν πρόκειται για διασυνοριακό αίτημα, μπορεί να υποβληθεί κοινή αίτηση για ονομασία που καλύπτει μια διασυνοριακή γεωγραφική περιοχή, από περισσότερες της μιας ομάδες παραγωγών που αντιπροσωπεύουν την εν λόγω περιοχή.

2.   Όταν η αίτηση αφορά μόνο κράτη μέλη, η προκαταρκτική εθνική διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 38 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 εφαρμόζεται σε όλα τα οικεία κράτη μέλη.

Για την εφαρμογή του άρθρου 38 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, η διασυνοριακή αίτηση διαβιβάζεται στην Επιτροπή από ένα κράτος μέλος εξ ονόματος των υπολοίπων και περιλαμβάνει εξουσιοδότηση καθενός από τα υπόλοιπα κράτη μέλη με την οποία εξουσιοδοτεί το κράτος μέλος που υποβάλλει την αίτηση να ενεργεί εξ ονόματός του.

3.   Όταν η διασυνοριακή αίτηση αφορά μόνο τρίτες χώρες, η αίτηση υποβάλλεται στην Επιτροπή είτε από μία από τις αιτούσες ομάδες εξ ονόματος των υπολοίπων είτε από μία από τις τρίτες χώρες εξ ονόματος των υπολοίπων και περιλαμβάνει:

α)	τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις των άρθρων 34 και 35 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008·

β)	την απόδειξη ότι το προϊόν προστατεύεται στις σχετικές τρίτες χώρες και

γ)	την εξουσιοδότηση που αναφέρεται στην παράγραφο 2 από κάθε μία από τις υπόλοιπες τρίτες χώρες.

4.   Όταν η διασυνοριακή αίτηση αφορά τουλάχιστον ένα κράτος μέλος και τουλάχιστον μία τρίτη χώρα, η προκαταρκτική εθνική διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 38 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 εφαρμόζεται σε όλα τα εμπλεκόμενα κράτη μέλη. Η αίτηση διαβιβάζεται στην Επιτροπή από ένα από τα κράτη μέλη ή τις τρίτες χώρες ή από μία από τις αιτούσες ομάδες της τρίτης χώρας και περιλαμβάνει:

α)	τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις των άρθρων 34 και 35 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008·

β)	την απόδειξη ότι το προϊόν προστατεύεται στις σχετικές τρίτες χώρες και

γ)	την εξουσιοδότηση που αναφέρεται στην παράγραφο 2 από κάθε ένα από τα υπόλοιπα κράτη μέλη ή από τις υπόλοιπες τρίτες χώρες.

5.   Τα κράτη μέλη, οι τρίτες χώρες και οι εγκατεστημένες σε τρίτες χώρες ομάδες παραγωγών που διαβιβάζουν στην Επιτροπή διασυνοριακή αίτηση σύμφωνα με τις παραγράφους 2, 3 και 4 του παρόντος άρθρου, καθίστανται αποδέκτης κάθε κοινοποίησης ή απόφασης που εκδίδεται από την Επιτροπή.

Άρθρο 11

Παραδεκτό

1.   Για να κριθεί εάν μία αίτηση για προστασία είναι παραδεκτή, η Επιτροπή επαληθεύει ότι έχει συμπληρωθεί η αίτηση καταχώρισης του παραρτήματος I και ότι τα δικαιολογητικά έγγραφα έχουν επισυναφθεί στην αίτηση.

2.   Κάθε αίτηση καταχώρισης που κρίνεται παραδεκτή κοινοποιείται στις αρχές του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας ή στον αιτούντα που είναι εγκατεστημένος στην εν λόγω τρίτη χώρα.

Εάν η αίτηση δεν έχει συμπληρωθεί ή έχει συμπληρωθεί μόνο εν μέρει ή εάν τα δικαιολογητικά έγγραφα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 δεν έχουν υποβληθεί ταυτοχρόνως με την αίτηση καταχώρισης ή ορισμένα από αυτά δεν έχουν υποβληθεί, η Επιτροπή ενημερώνει τον αιτούντα αναλόγως και τον καλεί να συμπληρώσει τις ελλείψεις που επισημάνθηκαν εντός προθεσμίας δύο μηνών. Αν οι ελλείψεις δεν συμπληρωθούν εμπρόθεσμα, η Επιτροπή απορρίπτει την αίτηση ως απαράδεκτη. Η απόφαση με την οποία η αίτηση κρίνεται απαράδεκτη κοινοποιείται στις αρχές του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας ή στον αιτούντα που είναι εγκατεστημένος στην εν λόγω τρίτη χώρα.

Άρθρο 12

Εξέταση των όρων εγκυρότητας

1.   Εάν μια παραδεκτή αίτηση για προστασία ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης δεν πληροί τις απαιτήσεις των άρθρων 34 και 35 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, η Επιτροπή ενημερώνει τις αρχές του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας ή τον αιτούντα που είναι εγκατεστημένος στην εν λόγω τρίτη χώρα για τους λόγους απόρριψης, ορίζοντας προθεσμία για την ανάκληση ή την τροποποίηση της αίτησης ή για την υποβολή παρατηρήσεων.

2.   Εάν τα κωλύματα για την καταχώριση δεν αρθούν εμπρόθεσμα από τις αρχές του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας ή από τον αιτούντα που είναι εγκατεστημένος στην εν λόγω τρίτη χώρα, η Επιτροπή απορρίπτει την αίτηση σύμφωνα με το άρθρο 39 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008.

3.   Κάθε απόφαση απόρριψης της εξεταζόμενης ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης λαμβάνεται από την Επιτροπή βάσει των εγγράφων και των στοιχείων που έχει στη διάθεσή της. Η εν λόγω απόφαση απόρριψης κοινοποιείται στις αρχές του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας ή στον αιτούντα που είναι εγκατεστημένος στην εν λόγω τρίτη χώρα.

ΤΜΗΜΑ 3

Διαδικασίες ένστασης

Άρθρο 13

Εθνική διαδικασία ένστασης σε περίπτωση διασυνοριακών αιτήσεων

Για τους σκοπούς του άρθρου 38 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, όταν μια διασυνοριακή αίτηση αφορά μόνο κράτη μέλη ή τουλάχιστον ένα κράτος μέλος και τουλάχιστον μία τρίτη χώρα, η διαδικασία ένστασης εφαρμόζεται σε όλα τα εμπλεκόμενα κράτη μέλη.

Άρθρο 14

Υποβολή ένστασης βάσει της κοινοτικής διαδικασίας

1.   Η ένσταση που αναφέρεται στο άρθρο 40 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 συντάσσεται σύμφωνα με το υπόδειγμα εντύπου του παραρτήματος III του παρόντος κανονισμού. Η ένσταση υποβάλλεται στην Επιτροπή σε έντυπη ή σε ηλεκτρονική μορφή. Η ημερομηνία υποβολής της ένστασης στην Επιτροπή είναι η ημερομηνία κατά την οποία η ένσταση καταχωρίζεται στο μητρώο αλληλογραφίας της Επιτροπής. Η ημερομηνία αυτή γνωστοποιείται στο κοινό με κατάλληλα μέσα.

2.   Η Επιτροπή σημειώνει στα έγγραφα της ένστασης την ημερομηνία παραλαβής τους και τον αριθμό πρωτοκόλλου.

Ο υποβάλλων την ένσταση λαμβάνει απόδειξη παραλαβής που αναφέρει τουλάχιστον τα ακόλουθα:

α)	τον αριθμό πρωτοκόλλου·

β)	τον αριθμό των σελίδων που παραλήφθηκαν και

γ)	την ημερομηνία παραλαβής.

Άρθρο 15

Παραδεκτό βάσει της κοινοτικής διαδικασίας

1.   Για να κριθεί εάν μία ένσταση είναι παραδεκτή, βάσει του άρθρου 40 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, η Επιτροπή επαληθεύει ότι η ένσταση αναφέρει το ή τα προγενέστερα δικαιώματα που επικαλείται ο υποβάλλων ένσταση, καθώς και τους σχετικούς λόγους, και ότι έχει παραληφθεί από την Επιτροπή εμπρόθεσμα.

2.   Εάν η ένσταση βασίζεται στην ύπαρξη προγενέστερου εμπορικού σήματος που διαθέτει φήμη και αναγνωρισιμότητα, σύμφωνα με το άρθρο 43 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, η ένσταση συνοδεύεται από απόδειξη της υποβολής, της καταχώρισης ή της χρήσης αυτού του προγενέστερου εμπορικού σήματος, όπως πιστοποιητικό καταχώρισης ή αποδεικτικό της χρήσης του, καθώς και από απόδειξη της φήμης και της αναγνωρισιμότητάς του.

3.   Κάθε δεόντως αιτιολογημένη ένσταση περιέχει λεπτομερή στοιχεία ως προς τα πραγματικά περιστατικά, τις αποδείξεις και τις παρατηρήσεις που την στηρίζουν και συνοδεύεται από τα σχετικά δικαιολογητικά.

Οι πληροφορίες και τα τεκμήρια που πρέπει να υποβάλλονται προς υποστήριξη της χρήσης ενός προγενέστερου εμπορικού σήματος περιλαμβάνουν λεπτομέρειες όσον αφορά τον τόπο, τη διάρκεια, την έκταση και τη φύση της χρήσης του προγενέστερου εμπορικού σήματος, καθώς και τη φήμη και την αναγνωρισιμότητά του.

4.   Εάν τα λεπτομερή στοιχεία του ή των προγενέστερων δικαιωμάτων που επικαλείται ο υποβάλλων ένσταση, καθώς και η αιτιολόγηση, τα πραγματικά περιστατικά, οι αποδείξεις ή οι παρατηρήσεις και τα δικαιολογητικά έγγραφα, που αναφέρονται στις παραγράφους 1 έως 3, δεν έχουν υποβληθεί ταυτοχρόνως με την ένσταση ή ορισμένα από αυτά δεν έχουν υποβληθεί, η Επιτροπή ενημερώνει τον υποβάλλοντα την ένσταση αναλόγως και τον καλεί να συμπληρώσει τις ελλείψεις που επισημάνθηκαν εντός προθεσμίας δύο μηνών. Αν οι ελλείψεις δεν συμπληρωθούν εμπρόθεσμα, η Επιτροπή απορρίπτει την ένσταση ως απαράδεκτη. Η απόφαση με την οποία η ένσταση κρίνεται απαράδεκτη κοινοποιείται στον υποβάλλοντα την ένσταση και στις αρχές του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας ή στον αιτούντα που είναι εγκατεστημένος στην εν λόγω τρίτη χώρα.

5.   Κάθε ένσταση που κρίνεται παραδεκτή κοινοποιείται στις αρχές του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας ή στον αιτούντα που είναι εγκατεστημένος στην εν λόγω τρίτη χώρα.

Άρθρο 16

Εξέταση ένστασης βάσει της κοινοτικής διαδικασίας

1.   Εάν η Επιτροπή δεν έχει απορρίψει την ένσταση σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 4, κοινοποιεί την ένσταση στις αρχές του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας ή στον αιτούντα που είναι εγκατεστημένος στην εν λόγω τρίτη χώρα και τον καλεί να υποβάλει τις παρατηρήσεις του εντός δύο μηνών από την ημερομηνία έκδοσης της εν λόγω κοινοποίησης. Οι παρατηρήσεις που λαμβάνονται εντός της δίμηνης αυτής προθεσμίας κοινοποιούνται στον υποβάλλοντα την ένσταση.

Κατά την εξέταση της ένστασης, η Επιτροπή ζητεί από τα μέρη να διατυπώσουν, κατά περίπτωση, παρατηρήσεις σχετικά με τις κοινοποιήσεις που έλαβε από τα άλλα μέρη, εντός προθεσμίας δύο μηνών.

2.   Εάν οι αρχές του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας ή ο αιτών που είναι εγκατεστημένος στην εν λόγω τρίτη χώρα ή ο υποβάλλων ένσταση δεν υποβάλουν παρατηρήσεις ή τις υποβάλουν εκπρόθεσμα, η Επιτροπή αποφαίνεται σχετικά με την ένσταση.

3.   Κάθε απόφαση απόρριψης ή καταχώρισης της εξεταζόμενης ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης λαμβάνεται από την Επιτροπή βάσει των στοιχείων που έχει στη διάθεσή της. Η απόφαση απόρριψης κοινοποιείται στον υποβάλλοντα την ένσταση και στις αρχές του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας ή στον αιτούντα που είναι εγκατεστημένος στην εν λόγω τρίτη χώρα.

4.   Σε περίπτωση που έχουν υποβληθεί περισσότερες της μιας ενστάσεις, ενδέχεται να καθίσταται αδύνατη η αποδοχή της αίτησης καταχώρισης, ως αποτέλεσμα της προκαταρκτικής εξέτασης μίας ή περισσοτέρων ενστάσεων· στις περιπτώσεις αυτές, η Επιτροπή δύναται να αναστέλλει τις υπόλοιπες διαδικασίες ένστασης. Η Επιτροπή ενημερώνει τους υπολοίπους που έχουν υποβάλει ένσταση για κάθε απόφαση η οποία ελήφθη κατά τη διάρκεια της διαδικασίας και έχει επίπτωση σε αυτούς.

Όταν μια αίτηση απορρίπτεται, οι διαδικασίες ένστασης που έχουν ανασταλεί θεωρείται ότι έχουν περατωθεί και ενημερώνονται δεόντως όσοι έχουν υποβάλει ένσταση.

ΤΜΗΜΑ 4

Προστασία

Άρθρο 17

Απόφαση σχετικά με την παροχή προστασίας

1.   Πλην της περίπτωσης όπου η αίτηση για προστασία ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης απορρίπτεται δυνάμει των άρθρων 11, 12, 16 και 28, η Επιτροπή εγκρίνει την προστασία της ονομασίας προέλευσης ή της γεωγραφικής ένδειξης.

2.   Οι αποφάσεις για προστασία που λαμβάνονται δυνάμει του άρθρου 41 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 18

Μητρώο

1.   Η Επιτροπή τηρεί «Μητρώο προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων», όπως προβλέπεται στο άρθρο 46 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, εφεξής καλούμενο «Μητρώο».

2.   Οι ονομασίες προέλευσης ή γεωγραφικές ενδείξεις που γίνονται δεκτές καταχωρίζονται στο Μητρώο.

Στην περίπτωση ονομασιών που έχουν καταχωρισθεί δυνάμει του άρθρου 51 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, η Επιτροπή καταχωρίζει στο Μητρώο τα στοιχεία που προβλέπονται στην παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου, πλην αυτών του στοιχείου στ).

3.   Η Επιτροπή καταχωρίζει τα ακόλουθα στοιχεία στο Μητρώο:

α)	καταχωρισμένη ονομασία του ή των προϊόντων·

β)	καταγραφή του γεγονότος ότι η ονομασία προστατεύεται ως γεωγραφική ένδειξη ή ως ονομασία προέλευσης·

γ)	χώρα ή χώρες καταγωγής·

δ)	ημερομηνία καταχώρισης·

ε)	παραπομπή στο νομικό μέσο καταχώρισης της ονομασίας·

στ)	παραπομπή στο ενιαίο έγγραφο.

Άρθρο 19

Προστασία

1.   Η προστασία μιας ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης αρχίζει από την ημερομηνία καταχώρισής της στο Μητρώο.

2.   Σε περίπτωση έκνομης χρήσης μιας προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης, οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών, με δική τους πρωτοβουλία, δυνάμει του άρθρου 45 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, ή κατόπιν αιτήματος ενός μέρους, λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα ώστε να παύσει η έκνομη αυτή χρήση και να αποτραπεί η διάθεση στην αγορά ή η εξαγωγή των σχετικών προϊόντων.

3.   Η προστασία μιας ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης εφαρμόζεται στο σύνολο της ονομασίας, συμπεριλαμβανομένων των στοιχείων που την αποτελούν, εφόσον αυτά είναι από μόνα τους διακριτά. Τα μη διακριτά ή τα γενικά στοιχεία προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης δεν προστατεύονται.

ΤΜΗΜΑ 5

Τροποποιήσεις και ανάκληση

Άρθρο 20

Τροποποίηση των προδιαγραφών του προϊόντος ή του ενιαίου εγγράφου

1.   Οι αιτήσεις για έγκριση τροποποιήσεων των προδιαγραφών προϊόντος, που έχουν υποβληθεί από τον αιτούντα σύμφωνα με το άρθρο 37 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 και αφορούν προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη, συντάσσονται σύμφωνα με το παράρτημα IV του παρόντος κανονισμού.

2.   Για να κριθεί εάν μια αίτηση έγκρισης τροποποιήσεων των προδιαγραφών προϊόντος δυνάμει του άρθρου 49 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 είναι παραδεκτή, η Επιτροπή επαληθεύει ότι έχουν αποσταλεί οι πληροφορίες που απαιτούνται δυνάμει του άρθρου 35 παράγραφος 2 του εν λόγω κανονισμού και μια συμπληρωμένη αίτηση, όπως προβλέπεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου.

3.   Για την εφαρμογή του άρθρου 49 παράγραφος 2 πρώτη φράση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, ισχύουν, κατ’αναλογία, τα άρθρα 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17 και 18 του παρόντος κανονισμού.

4.   Μια τροποποίηση θεωρείται ήσσονος σημασίας εάν:

α)	δεν αφορά ουσιώδη χαρακτηριστικά του προϊόντος·

β)	δεν αλλοιώνει τον δεσμό·

γ)	δεν περιλαμβάνει αλλαγή της ονομασίας του προϊόντος ή τμήματος αυτής·

δ)	δεν επηρεάζει την οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή·

ε)	δεν προσθέτει περιορισμούς στη διάθεση του προϊόντος στην αγορά.

5.   Όταν η αίτηση έγκρισης τροποποιήσεων των προδιαγραφών του προϊόντος υποβάλλεται από αιτούντα διαφορετικό από τον αρχικό, η Επιτροπή κοινοποιεί την αίτηση στον αρχικό αιτούντα.

6.   Όταν η Επιτροπή αποφασίζει να αποδεχθεί μια τροποποίηση των προδιαγραφών προϊόντος η οποία επηρεάζει τα στοιχεία που έχουν καταγραφεί στο Μητρώο ή περιλαμβάνει τροποποίηση αυτών, απαλείφει τα αρχικά στοιχεία από το Μητρώο και εγγράφει τα νέα στοιχεία με ισχύ από την ημερομηνία κατά την οποία αρχίζει να ισχύει η σχετική απόφαση.

Άρθρο 21

Υποβολή αίτησης ανάκλησης

1.   Η αίτηση ανάκλησης δυνάμει του άρθρου 50 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 συντάσσεται σύμφωνα με το υπόδειγμα εντύπου του παραρτήματος V του παρόντος κανονισμού. Η αίτηση ανάκλησης υποβάλλεται στην Επιτροπή σε έντυπη ή σε ηλεκτρονική μορφή. Η ημερομηνία υποβολής της αίτησης ανάκλησης στην Επιτροπή είναι η ημερομηνία κατά την οποία η αίτηση καταχωρίζεται στο μητρώο αλληλογραφίας της Επιτροπής. Η ημερομηνία αυτή γνωστοποιείται στο κοινό με κατάλληλα μέσα.

2.   Η Επιτροπή σημειώνει στα έγγραφα της αίτησης ανάκλησης την ημερομηνία παραλαβής τους και τον αριθμό πρωτοκόλλου της αίτησης.

Ο υποβάλλων την αίτηση ανάκλησης λαμβάνει απόδειξη παραλαβής που αναφέρει τουλάχιστον τα ακόλουθα:

α)	τον αριθμό πρωτοκόλλου·

β)	τον αριθμό των σελίδων που παραλήφθηκαν και

γ)	την ημερομηνία παραλαβής της αίτησης.

3.   Οι παράγραφοι 1 και 2 δεν ισχύουν όταν η ανάκληση έχει κινηθεί από την Επιτροπή.

Άρθρο 22

Παραδεκτό

1.   Για να κριθεί εάν μία αίτηση ανάκλησης είναι παραδεκτή, βάσει του άρθρου 50 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, η Επιτροπή επαληθεύει ότι η αίτηση:

α)	αναφέρει το έννομο συμφέρον, το σκεπτικό και την αιτιολόγηση του υποβάλλοντος την αίτηση ανάκλησης·

β)	εξηγεί τους λόγους ανάκλησης και

γ)	παραπέμπει σε δήλωση υποστήριξης του αιτήματος ανάκλησης προερχόμενη από το κράτος μέλος ή την τρίτη χώρα διαμονής ή έδρας του υποβάλλοντος την αίτηση.

2.   Κάθε αίτηση ανάκλησης περιέχει λεπτομερή στοιχεία ως προς τα πραγματικά περιστατικά, τις αποδείξεις και τις παρατηρήσεις που την στηρίζουν και συνοδεύεται από τα σχετικά δικαιολογητικά.

3.   Εάν τα λεπτομερή στοιχεία σχετικά με την αιτιολόγηση, τα πραγματικά περιστατικά, τις αποδείξεις ή τις παρατηρήσεις καθώς και τα δικαιολογητικά, που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2, δεν έχουν υποβληθεί ταυτοχρόνως με την αίτηση ανάκλησης, η Επιτροπή ενημερώνει τον υποβάλλοντα την αίτηση ανάκλησης αναλόγως και τον καλεί να συμπληρώσει τις ελλείψεις που επισημάνθηκαν εντός προθεσμίας δύο μηνών. Αν οι ελλείψεις δεν συμπληρωθούν εμπρόθεσμα, η Επιτροπή απορρίπτει την αίτηση ως απαράδεκτη. Η απόφαση με την οποία η αίτηση ανάκλησης κρίνεται απαράδεκτη κοινοποιείται στον υποβάλλοντα την αίτηση ανάκλησης και στις αρχές του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας ή στον υποβάλλοντα την αίτηση ανάκλησης που είναι εγκατεστημένος στην εν λόγω τρίτη χώρα.

4.   Κάθε αίτηση ανάκλησης που κρίνεται παραδεκτή, καθώς και η διαδικασία ανάκλησης με πρωτοβουλία της Επιτροπής, κοινοποιούνται στις αρχές του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας ή στους αιτούντες που είναι εγκατεστημένοι στην τρίτη χώρα, της οποίας μία ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη θίγεται από την ανάκληση.

Άρθρο 23

Εξέταση ανάκλησης

1.   Εάν η Επιτροπή δεν έχει απορρίψει την αίτηση ανάκλησης σύμφωνα με το άρθρο 22 παράγραφος 3, κοινοποιεί την ανάκληση στις αρχές του κράτους μέλος ή της τρίτης χώρας ή στους ενδιαφερόμενους παραγωγούς που είναι εγκατεστημένοι στην εν λόγω τρίτη χώρα και τους καλεί να υποβάλουν παρατηρήσεις εντός δύο μηνών από την ημερομηνία έκδοσης της εν λόγω κοινοποίησης. Τυχόν παρατηρήσεις που λαμβάνονται εντός της δίμηνης προθεσμίας κοινοποιούνται, όπου έχει εφαρμογή, στον υποβάλλοντα την αίτηση ανάκλησης.

Κατά τη διάρκεια της εξέτασης μιας ανάκλησης, η Επιτροπή ζητεί από τα μέρη να διατυπώσουν, κατά περίπτωση, παρατηρήσεις σχετικά με τις κοινοποιήσεις που έλαβε από τα άλλα μέρη, εντός δύο μηνών.

2.   Εάν οι αρχές του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας ή ο αιτών που είναι εγκατεστημένος στην εν λόγω τρίτη χώρα ή ο υποβάλλων αίτηση ανάκλησης δεν υποβάλουν παρατηρήσεις ή δεν τηρήσουν τις προθεσμίες, η Επιτροπή αποφαίνεται σχετικά με την ανάκληση.

3.   Κάθε απόφαση ανάκλησης της εξεταζόμενης ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης λαμβάνεται από την Επιτροπή βάσει των στοιχείων που έχει στη διάθεσή της. Η Επιτροπή εξετάζει εάν η συμμόρφωση με τις προδιαγραφές προϊόντος για αμπελοοινικό προϊόν καλυπτόμενο από προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη δεν είναι πλέον δυνατή ή δεν μπορεί πλέον να διασφαλιστεί, ιδίως εάν οι όροι του άρθρου 35 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 δεν πληρούνται πλέον ή ενδέχεται να μην πληρούνται πλέον στο εγγύς μέλλον.

Η απόφαση ανάκλησης κοινοποιείται στον υποβάλλοντα την αίτηση ανάκλησης και στις αρχές του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας ή στον αιτούντα που είναι εγκατεστημένος στην εν λόγω τρίτη χώρα.

4.   Σε περίπτωση που έχουν υποβληθεί περισσότερες της μιας αιτήσεις ανάκλησης ενδέχεται να είναι αδύνατο να συνεχιστεί η παροχή προστασίας σε μια ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη, ως αποτέλεσμα της προκαταρκτικής εξέτασης μίας ή περισσοτέρων αιτήσεων ανάκλησης· στις περιπτώσεις αυτές, η Επιτροπή δύναται να αναστέλλει τις υπόλοιπες διαδικασίες ανάκλησης. Στην περίπτωση αυτή, η Επιτροπή ενημερώνει τους υπολοίπους που έχουν υποβάλει αίτηση ανάκλησης για κάθε απόφαση η οποία ελήφθη κατά τη διάρκεια της διαδικασίας και έχει επίπτωση σε αυτούς.

Όταν ανακαλείται η προστασία μίας ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης, οι διαδικασίες ανάκλησης που έχουν ανασταλεί θεωρείται ότι έχουν περατωθεί και ενημερώνονται δεόντως όσοι έχουν υποβάλει σχετική αίτηση ανάκλησης.

5.   Όταν μία ανάκληση αρχίσει να ισχύει, η Επιτροπή απαλείφει την ονομασία από το Μητρώο.

ΤΜΗΜΑ 6

Έλεγχοι

Άρθρο 24

Δήλωση από επιχειρήσεις

Κάθε επιχείρηση που επιθυμεί να συμμετάσχει στο σύνολο ή σε τμήμα της παραγωγής ή της συσκευασίας προϊόντος με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη δηλώνεται στην αρμόδια αρχή ελέγχου που αναφέρεται στο άρθρο 47 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008.

Άρθρο 25

Ετήσιος έλεγχος

1.   Ο ετήσιος έλεγχος που διενεργείται από την αρμόδια αρχή ελέγχου κατά το άρθρο 48 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, συνίσταται στα εξής:

α)	οργανοληπτική και αναλυτική εξέταση για τα προϊόντα που καλύπτονται από ονομασία προέλευσης·

β)	είτε μόνο αναλυτική εξέταση είτε οργανοληπτική και αναλυτική εξέταση για τα προϊόντα που καλύπτονται από γεωγραφική ένδειξη και

γ)	έλεγχο των όρων που προβλέπονται στις προδιαγραφές προϊόντος.

Ο ετήσιος έλεγχος διεξάγεται στο κράτος μέλος στο οποίο παρήχθη το προϊόν σύμφωνα με τις προδιαγραφές προϊόντος, με έναν από τους ακόλουθους τρόπους:

α)	τυχαίους ελέγχους βασισμένους στην ανάλυση κινδύνου·

β)	δειγματοληψία·

γ)	συστηματικό έλεγχο.

Στην περίπτωση των τυχαίων ελέγχων, τα κράτη μέλη επιλέγουν τον ελάχιστο αριθμό επιχειρήσεων που υποβάλλονται σε αυτούς τους ελέγχους.

Στην περίπτωση των ελέγχων με δειγματοληψία, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν, μέσω του αριθμού, του είδους και της συχνότητας των ελέγχων, ότι αυτοί είναι αντιπροσωπευτικοί για το σύνολο της εκάστοτε οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής και ότι αντιστοιχούν στην ποσότητα των αμπελοοινικών προϊόντων που διατίθενται στην αγορά ή κατέχονται με σκοπό την εμπορία τους.

Οι τυχαίοι έλεγχοι μπορούν να συνδυαστούν με τη δειγματοληψία.

2.   Οι εξετάσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 πρώτο εδάφιο στοιχεία α) και β) εκτελούνται σε ανώνυμα δείγματα, καταδεικνύουν ότι το εξεταζόμενο προϊόν διαθέτει τα χαρακτηριστικά και τα ποιοτικά στοιχεία που περιγράφονται στις προδιαγραφές προϊόντος που αφορούν την ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη και εκτελούνται σε οποιοδήποτε στάδιο της παραγωγικής διαδικασίας, συμπεριλαμβανόμενης και της συσκευασίας, ή μεταγενέστερα. Κάθε λαμβανόμενο δείγμα είναι αντιπροσωπευτικό των αντίστοιχων οίνων που κατέχει η επιχείρηση.

3.   Για τον έλεγχο της συμμόρφωσης με τις προδιαγραφές του προϊόντος, που αναφέρεται στην παράγραφο 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο γ), η επιφορτισμένη με τον έλεγχο αρχή ελέγχει:

α)	τους χώρους των επιχειρήσεων, εξετάζοντας εάν οι επιχειρήσεις είναι πραγματικά σε θέση να τηρούν τους όρους που προβλέπονται στις προδιαγραφές του προϊόντος και

β)	τα προϊόντα σε οποιοδήποτε στάδιο της παραγωγικής διαδικασίας, συμπεριλαμβανόμενης της συσκευασίας, βάσει σχεδίου επιθεώρησης που έχει καταρτιστεί εκ των προτέρων από την αρχή ελέγχου και το οποίο είναι γνωστό στις επιχειρήσεις και καλύπτει κάθε στάδιο της παραγωγής του προϊόντος.

4.   Ο ετήσιος έλεγχος εξασφαλίζει ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ένα προϊόν η προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη που σχετίζεται με αυτό, εκτός εάν:

α)	τα αποτελέσματα των εξετάσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 πρώτο εδάφιο στοιχεία α) και β) και στην παράγραφο 2 αποδεικνύουν ότι το εν λόγω προϊόν συμμορφώνεται με τις οριακές τιμές και διαθέτει όλα τα δέοντα χαρακτηριστικά της αντίστοιχης ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης·

β)	οι λοιποί όροι που αναφέρονται στις προδιαγραφές του προϊόντος πληρούνται σύμφωνα με τις διαδικασίες που καθορίζονται στην παράγραφο 3.

5.   Τα προϊόντα που δεν πληρούν τους όρους του παρόντος άρθρου μπορούν να διατίθενται στην αγορά, αλλά χωρίς την αντίστοιχη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη, εφόσον πληρούνται οι άλλες νομικές απαιτήσεις.

6.   Στην περίπτωση προστατευόμενης διασυνοριακής ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης, ο έλεγχος μπορεί να διενεργείται από αρχή ελέγχου οποιουδήποτε από τα κράτη μέλη που επηρεάζονται από αυτήν την ονομασία προέλευσης ή τη γεωγραφική ένδειξη.

7.   Σε περίπτωση διενέργειας ετήσιου ελέγχου στο στάδιο της συσκευασίας του προϊόντος, στην επικράτεια κράτους μέλους το οποίο δεν είναι το κράτος μέλος παραγωγής, εφαρμόζεται το άρθρο 84 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 555/2008 (11) της Επιτροπής.

8.   Οι παράγραφοι 1 έως 7 ισχύουν για τους οίνους που φέρουν ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη, η οποία πληροί τις απαιτήσεις του άρθρου 38 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008.

Άρθρο 26

Αναλυτικές και οργανοληπτικές εξετάσεις

Οι αναλυτικές και οργανοληπτικές εξετάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 25 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο στοιχεία α) και β) συνίστανται στα εξής:

α)

ανάλυση του εξεταζόμενου οίνου με μέτρηση των ακόλουθων χαρακτηριστικών ιδιοτήτων: i) προσδιοριζόμενα με φυσικές και χημικές αναλυτικές μεθόδους: — ολικός και αποκτημένος αλκοολικός τίτλος, — ολικά σάκχαρα εκφραζόμενα ως φρουκτόζη και γλυκόζη (συμπεριλαμβανόμενης της σακχαρόζης, στην περίπτωση των ημιαφρωδών και αφρωδών οίνων), — ολική οξύτητα, — πτητική οξύτητα, — ολικό διοξείδιο του θείου. ii) προσδιοριζόμενα με πρόσθετες αναλύσεις: — διοξείδιο του άνθρακα (ημιαφρώδεις και αφρώδεις οίνοι, υπερπίεση εκφρασμένη σε bar στους 20 °C), — κάθε άλλη χαρακτηριστική ιδιότητα προβλεπόμενη στη νομοθεσία των κρατών μελών ή στις προδιαγραφές προϊόντος που αφορούν τις αντίστοιχες προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης ή γεωγραφικές ενδείξεις·

β)	οργανοληπτική εξέταση που καλύπτει την όψη, την οσμή και τη γεύση.

Άρθρο 27

Έλεγχοι των προϊόντων τρίτων χωρών

Όταν οι οίνοι τρίτων χωρών προστατεύονται με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη, η ενδιαφερόμενη τρίτη χώρα αποστέλλει στην Επιτροπή, όταν αυτή το ζητήσει, στοιχεία σχετικά με τις αρμόδιες αρχές που αναφέρονται στο άρθρο 48 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 και με τις πτυχές που καλύπτονται από τον έλεγχο, καθώς και στοιχεία που αποδεικνύουν ότι ο οικείος οίνος πληροί τους όρους που αφορούν τη σχετική ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη.

ΤΜΗΜΑ 7

Μετατροπή σε γεωγραφική ένδειξη

Άρθρο 28

Αίτηση

1.   Οι αρχές του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας ή ο αιτών που είναι εγκατεστημένος στην εν λόγω τρίτη χώρα μπορούν να ζητήσουν τη μετατροπή μιας προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης σε προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη, όταν η συμμόρφωση με τις προδιαγραφές προϊόντος που αφορούν προστατευόμενη ονομασία προέλευσης δεν είναι πλέον δυνατή ή δεν μπορεί πλέον να διασφαλιστεί.

Η αίτηση μετατροπής που υποβάλλεται στην Επιτροπή συντάσσεται σύμφωνα με το υπόδειγμα του παραρτήματος VI του παρόντος κανονισμού. Η αίτηση μετατροπής υποβάλλεται στην Επιτροπή σε έντυπη ή σε ηλεκτρονική μορφή. Η ημερομηνία υποβολής της αίτησης μετατροπής στην Επιτροπή είναι η ημερομηνία κατά την οποία η αίτηση καταχωρίζεται στο μητρώο αλληλογραφίας της Επιτροπής.

2.   Εάν μια αίτηση μετατροπής σε γεωγραφική ένδειξη δεν πληροί τις απαιτήσεις των άρθρων 34 και 35 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, η Επιτροπή ενημερώνει τις αρχές του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας ή τον αιτούντα που είναι εγκατεστημένος στην εν λόγω τρίτη χώρα για τους λόγους απόρριψης, ορίζοντας προθεσμία δύο μηνών για την ανάκληση ή την τροποποίηση της αίτησης ή για την υποβολή παρατηρήσεων.

3.   Εάν τα κωλύματα για την μετατροπή σε γεωγραφική ένδειξη δεν αρθούν εμπρόθεσμα από τις αρχές του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας ή από τον αιτούντα που είναι εγκατεστημένος στην εν λόγω τρίτη χώρα, η Επιτροπή απορρίπτει την αίτηση.

4.   Κάθε απόφαση απόρριψης της αίτησης μετατροπής λαμβάνεται από την Επιτροπή βάσει των εγγράφων και των στοιχείων που έχει στη διάθεσή της. Η εν λόγω απόφαση απόρριψης κοινοποιείται στις αρχές του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας ή στον αιτούντα που είναι εγκατεστημένος στην εν λόγω τρίτη χώρα.

5.   Δεν εφαρμόζονται το άρθρο 40 και το άρθρο 49 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΈΣ ΕΝΔΕΊΞΕΙΣ

ΤΜΗΜΑ 1

Αίτηση

Άρθρο 29

Αιτούντες

1.   Οι αρμόδιες αρχές κρατών μελών ή τρίτων χωρών ή αντιπροσωπευτικές επαγγελματικές οργανώσεις που είναι εγκατεστημένες σε τρίτες χώρες μπορούν να υποβάλλουν στην Επιτροπή αίτηση προστασίας παραδοσιακών ενδείξεων κατά την έννοια του άρθρου 54 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008.

2.   Ως «αντιπροσωπευτική επαγγελματική οργάνωση» νοείται κάθε οργάνωση παραγωγών ή ένωση οργανώσεων παραγωγών η οποία έχει υιοθετήσει τους ίδιους κανόνες, δραστηριοποιείται σε μία ή περισσότερες περιοχές παραγωγής οίνου με ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη, εφόσον μέλη της είναι τουλάχιστον τα δύο τρίτα των παραγωγών της περιοχής ή των περιοχών παραγωγής του οίνου με την ονομασία προέλευσης ή τη γεωγραφική ένδειξη, στην οποία ή τις οποίες δραστηριοποιείται, και αντιπροσωπεύει τουλάχιστον τα δύο τρίτα της παραγωγής της συγκεκριμένης περιοχής ή περιοχών. Μια αντιπροσωπευτική επαγγελματική οργάνωση μπορεί να υποβάλει αίτηση προστασίας μόνον των οίνων τους οποίους παράγει.

Άρθρο 30

Αίτηση προστασίας

1.   Η αίτηση προστασίας παραδοσιακής ένδειξης συντάσσεται σύμφωνα με το υπόδειγμα του παραρτήματος VII και συνοδεύεται από αντίγραφο των κανόνων που ρυθμίζουν τη χρήση της σχετικής ένδειξης.

2.   Σε περίπτωση υποβολής αίτησης από αντιπροσωπευτική επαγγελματική οργάνωση εγκατεστημένη σε τρίτη χώρα, συνυποβάλλονται λεπτομερή στοιχεία της αντιπροσωπευτικής επαγγελματικής οργάνωσης. Τα στοιχεία αυτά, στα οποία συμπεριλαμβάνονται λεπτομερή στοιχεία των μελών της αντιπροσωπευτικής επαγγελματικής οργάνωσης, όπου έχει εφαρμογή, παρατίθενται στο παράρτημα ΧΙ.

Άρθρο 31

Γλώσσα

1.   Η ένδειξη που πρόκειται να προστατευθεί πρέπει να είναι διατυπωμένη:

α)	στην ή στις επίσημες γλώσσες ή στην ή στις περιφερειακές γλώσσες του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας προέλευσης της ένδειξης· ή

β)	στη γλώσσα που χρησιμοποιείται στο εμπόριο για την ένδειξη αυτή.

Η ένδειξη που χρησιμοποιείται σε μια ορισμένη γλώσσα αφορά συγκεκριμένα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 33 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008.

2.   Η ένδειξη καταχωρίζεται στην ή στις πρωτότυπες γραφές της.

Άρθρο 32

Κανόνες για τις παραδοσιακές ενδείξεις τρίτων χωρών

1.   Το άρθρο 54 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 εφαρμόζεται, τηρουμένων των αναλογιών, στις ενδείξεις που χρησιμοποιούνται παραδοσιακά σε τρίτες χώρες για αμπελοοινικά προϊόντα που φέρουν γεωγραφικές ενδείξεις των σχετικών τρίτων χωρών.

2.   Οι οίνοι τρίτων χωρών, των οποίων οι ετικέτες φέρουν άλλες παραδοσιακές ενδείξεις εκτός εκείνων του παραρτήματος XII, μπορούν να χρησιμοποιούν τις εν λόγω παραδοσιακές ενδείξεις στις ετικέτες τους σύμφωνα με τους κανόνες που ισχύουν στις σχετικές τρίτες χώρες, συμπεριλαμβανόμενων αυτών που έχουν καθοριστεί από αντιπροσωπευτικές επαγγελματικές οργανώσεις.

ΤΜΗΜΑ 2

Διαδικασία εξέτασης

Άρθρο 33

Υποβολή της αίτησης

Η Επιτροπή σημειώνει στα έγγραφα της αίτησης την ημερομηνία παραλαβής τους και τον αριθμό πρωτοκόλλου. Η αίτηση υποβάλλεται στην Επιτροπή σε έντυπη ή σε ηλεκτρονική μορφή. Η ημερομηνία υποβολής της αίτησης στην Επιτροπή είναι η ημερομηνία κατά την οποία η αίτηση καταχωρίζεται στο μητρώο αλληλογραφίας της Επιτροπής. Η ημερομηνία αυτή και η παραδοσιακή ένδειξη γνωστοποιούνται στο κοινό με κατάλληλα μέσα.

Ο αιτών λαμβάνει απόδειξη παραλαβής που αναφέρει τουλάχιστον τα ακόλουθα:

α)	τον αριθμό πρωτοκόλλου·

β)	την παραδοσιακή ένδειξη·

γ)	τον αριθμό των εγγράφων που παραλήφθηκαν και

δ)	την ημερομηνία παραλαβής τους.

Άρθρο 34

Παραδεκτό

Η Επιτροπή επαληθεύει ότι το έντυπο αίτησης έχει συμπληρωθεί πλήρως και συνοδεύεται από τα έγγραφα που προβλέπονται στο άρθρο 30.

Εάν το έντυπο αίτησης δεν είναι πλήρως συμπληρωμένο ή ορισμένα έγγραφα δεν έχουν υποβληθεί ή είναι ελλιπή, η Επιτροπή ενημερώνει τον αιτούντα και τον καλεί να συμπληρώσει τις ελλείψεις που επισημάνθηκαν εντός προθεσμίας δύο μηνών. Αν οι ελλείψεις δεν συμπληρωθούν εμπρόθεσμα, η Επιτροπή απορρίπτει την αίτηση ως απαράδεκτη. Η απόφαση με την οποία η αίτηση κρίνεται απαράδεκτη κοινοποιείται στον αιτούντα.

Άρθρο 35

Προϋποθέσεις ισχύος

1.   Η αναγνώριση μιας παραδοσιακής ένδειξης είναι αποδεκτή όταν:

α)	πληροί τον ορισμό του άρθρου 54 παράγραφος 1 στοιχείο α) ή β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 και τις προϋποθέσεις του άρθρου 31 του παρόντος κανονισμού·

β)

η ένδειξη είναι αποκλειστικά: i) ονομασία που χρησιμοποιείται παραδοσιακά στο εμπόριο, σε μεγάλο τμήμα της επικράτειας της Κοινότητας ή της ενδιαφερόμενης τρίτης χώρας, για τη διάκριση συγκεκριμένων κατηγοριών αμπελοοινικών προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 33 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 ή ii) φημισμένη ονομασία που χρησιμοποιείται παραδοσιακά στο εμπόριο, τουλάχιστον στην επικράτεια του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους ή της ενδιαφερόμενης τρίτης χώρας, για τη διάκριση συγκεκριμένων κατηγοριών αμπελοοινικών προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 33 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008·

γ)

η ένδειξη: i) δεν είναι κοινή (γενόσημη)· ii) ορίζεται στη νομοθεσία του κράτους μέλους και ρυθμίζεται κανονιστικά από αυτήν· ή iii) υπόκειται σε προϋποθέσεις χρησιμοποίησης όπως προβλέπεται στους κανόνες που ισχύουν για τους οινοπαραγωγούς της ενδιαφερόμενης τρίτης χώρας, συμπεριλαμβανόμενων των κανόνων που έχουν καθοριστεί από αντιπροσωπευτικές επαγγελματικές οργανώσεις.

2.   Για τους σκοπούς της παραγράφου 1 στοιχείο β), ως παραδοσιακή χρήση νοείται:

α)	τουλάχιστον πενταετής χρήση σε περίπτωση ενδείξεων που έχουν υποβληθεί στην ή στις γλώσσες που προβλέπονται στο άρθρο 31 στοιχείο α) του παρόντος κανονισμού,

β)	τουλάχιστον δεκαπενταετής χρήση σε περίπτωση ενδείξεων που έχουν υποβληθεί σε γλώσσα που προβλέπεται στο άρθρο 31 στοιχείο β) του παρόντος κανονισμού.

3.   Για τους σκοπούς της παραγράφου 1 στοιχείο γ) i), ως «κοινή (γενόσημη)» νοείται η παραδοσιακή ονομασία η οποία, παρόλο που σχετίζεται με μια ειδική μέθοδο παραγωγής ή παλαίωσης ή με την ποιότητα, το χρώμα, τον τύπο τοποθεσίας ή με μια ιδιαίτερη λεπτομέρεια που συνδέεται με την ιστορία ενός αμπελοοινικού προϊόντος, έχει μετατραπεί σε κοινόχρηστη ονομασία του εν λόγω αμπελοοινικού προϊόντος στην Κοινότητα.

4.   Η προϋπόθεση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο β) του παρόντος άρθρου δεν ισχύει για τις παραδοσιακές ενδείξεις που αναφέρονται στο άρθρο 54 παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008.

Άρθρο 36

Λόγοι απόρριψης

1.   Όταν η αίτηση καταχώρισης παραδοσιακής ένδειξης δεν ανταποκρίνεται στον ορισμό του ορισμού του άρθρου 54 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 και στις απαιτήσεις των άρθρων 31 και 35, η Επιτροπή ενημερώνει τον αιτούντα για τους λόγους απόρριψης, ορίζοντας προθεσμία δύο μηνών από την ημερομηνία έκδοσης της σχετικής κοινοποίησης, για την ανάκληση ή την τροποποίηση της αίτησης ή για την υποβολή παρατηρήσεων.

Η Επιτροπή αποφασίζει σχετικά με την προστασία βάσει των στοιχείων που έχει στη διάθεσή της.

2.   Εάν τα κωλύματα δεν αρθούν από τον αιτούντα εντός της προθεσμίας της παραγράφου 1, η Επιτροπή απορρίπτει την αίτηση. Κάθε απόφαση απόρριψης της σχετικής παραδοσιακής ένδειξης λαμβάνεται από την Επιτροπή βάσει των εγγράφων και των στοιχείων που έχει στη διάθεσή της. Η απόφαση απόρριψης κοινοποιείται στον αιτούντα.

ΤΜΗΜΑ 3

Διαδικασίες ένστασης

Άρθρο 37

Υποβολή ένστασης

1.   Εντός δύο μηνών από την ημερομηνία δημοσίευσης που προβλέπεται στο άρθρο 33 πρώτο εδάφιο, οποιοδήποτε κράτος μέλος ή τρίτη χώρα ή οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο έχει έννομο συμφέρον δύναται να αντιταχθεί στην προτεινόμενη αναγνώριση καταθέτοντας ένσταση.

2.   Η ένσταση συντάσσεται σύμφωνα με το υπόδειγμα εντύπου του παραρτήματος VIII και υποβάλλεται στην Επιτροπή σε έντυπη ή σε ηλεκτρονική μορφή. Η ημερομηνία υποβολής της ένστασης στην Επιτροπή είναι η ημερομηνία κατά την οποία η ένσταση καταχωρίζεται στο μητρώο αλληλογραφίας της Επιτροπής.

3.   Η Επιτροπή σημειώνει στα έγγραφα της ένστασης την ημερομηνία παραλαβής τους και τον αριθμό πρωτοκόλλου της ένστασης.

Ο υποβάλλων την ένσταση λαμβάνει απόδειξη παραλαβής που αναφέρει τουλάχιστον τα ακόλουθα:

α)	τον αριθμό πρωτοκόλλου·

β)	τον αριθμό των σελίδων που παραλήφθηκαν και

γ)	την ημερομηνία παραλαβής της ένστασης.

Άρθρο 38

Παραδεκτό

1.   Για να κριθεί εάν μία ένσταση είναι παραδεκτή, η Επιτροπή επαληθεύει ότι αναφέρει το ή τα προγενέστερα δικαιώματα που επικαλείται ο υποβάλλων ένσταση καθώς και τους σχετικούς λόγους και ότι έχει παραληφθεί από την Επιτροπή εντός της προθεσμίας που ορίζεται στην πρώτη παράγραφο του άρθρου 37.

2.   Εάν η ένσταση βασίζεται στην ύπαρξη προγενέστερου εμπορικού σήματος που διαθέτει φήμη και αναγνωρισιμότητα, σύμφωνα με το άρθρο 41 παράγραφος 2, συνοδεύεται από απόδειξη της υποβολής, της καταχώρισης ή της χρήσης αυτού του προγενέστερου σήματος, όπως πιστοποιητικό καταχώρισης καθώς και απόδειξη της φήμης και της αναγνωρισιμότητάς του.

3.   Κάθε δεόντως αιτιολογημένη ένσταση περιέχει λεπτομερή στοιχεία ως προς τα πραγματικά περιστατικά, τις αποδείξεις και τις παρατηρήσεις που την στηρίζουν και συνοδεύεται από τα σχετικά δικαιολογητικά.

Οι πληροφορίες και οι αποδείξεις που πρέπει να υποβάλλονται προς υποστήριξη της χρήσης προγενέστερου εμπορικού σήματος περιλαμβάνουν λεπτομέρειες όσον αφορά τον τόπο, τη διάρκεια, την έκταση και το είδος της χρήσης του προγενέστερου εμπορικού σήματος, καθώς και τη φήμη και την αναγνωρισιμότητά του.

4.   Εάν τα λεπτομερή στοιχεία σχετικά με το ή τα προγενέστερα δικαιώματα που επικαλείται ο υποβάλλων ένσταση, την αιτιολόγηση, τα πραγματικά περιστατικά, τις αποδείξεις ή τις παρατηρήσεις ή τα δικαιολογητικά, που αναφέρονται στις παραγράφους 1 έως 3, δεν έχουν υποβληθεί ταυτοχρόνως με την ένσταση ή ορισμένα από αυτά δεν έχουν υποβληθεί, η Επιτροπή ενημερώνει τον υποβάλλοντα την ένσταση αναλόγως και τον καλεί να συμπληρώσει τις ελλείψεις που επισημάνθηκαν εντός προθεσμίας δύο μηνών. Αν οι ελλείψεις δεν συμπληρωθούν εμπρόθεσμα, η Επιτροπή απορρίπτει την αίτηση ως απαράδεκτη. Η απόφαση με την οποία η ένσταση κρίνεται απαράδεκτη κοινοποιείται στον υποβάλλοντα την ένσταση και στις αρχές του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας ή στην αντιπροσωπευτική επαγγελματική οργάνωση που είναι εγκατεστημένη στην εν λόγω τρίτη χώρα.

5.   Κάθε ένσταση που κρίνεται παραδεκτή κοινοποιείται στις αρχές του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας ή στην αντιπροσωπευτική επαγγελματική οργάνωση που είναι εγκατεστημένη στην εν λόγω τρίτη χώρα.

Άρθρο 39

Εξέταση ένστασης

1.   Εάν η Επιτροπή δεν έχει απορρίψει την ένσταση, σύμφωνα με το άρθρο 38 παράγραφος 4, την κοινοποιεί στις αρχές του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας ή στην αντιπροσωπευτική επαγγελματική οργάνωση που είναι εγκατεστημένη στην εν λόγω τρίτη χώρα και τις καλεί να υποβάλουν παρατηρήσεις εντός δύο μηνών από την ημερομηνία έκδοσης της σχετικής κοινοποίησης. Όλες οι παρατηρήσεις που λαμβάνονται εντός της δίμηνης προθεσμίας κοινοποιούνται στον υποβάλλοντα την ένσταση.

Κατά τη διάρκεια της εξέτασης μιας ένστασης, η Επιτροπή ζητεί από τα μέρη να υποβάλουν, ενδεχομένως, παρατηρήσεις σχετικά με τις κοινοποιήσεις που έλαβαν από τα άλλα μέρη, εντός δύο μηνών.

2.   Εάν οι αρχές του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας ή η αντιπροσωπευτική επαγγελματική οργάνωση που είναι εγκατεστημένη στην εν λόγω τρίτη χώρα ή ο υποβάλλων την ένσταση δεν υποβάλουν παρατηρήσεις ή δεν τηρήσουν τις προθεσμίες, η Επιτροπή αποφαίνεται σχετικά με την ένσταση.

3.   Κάθε απόφαση απόρριψης ή αναγνώρισης της σχετικής παραδοσιακής ένδειξης λαμβάνεται από την Επιτροπή βάσει των στοιχείων που έχει στη διάθεσή της. Η Επιτροπή εξετάζει αν δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις που αναφέρονται στο άρθρο 40 παράγραφος 1 ή καθορίζονται στο άρθρο 41 παράγραφος 3 και στο άρθρο 42. Η απόφαση απόρριψης κοινοποιείται στον υποβάλλοντα την ένσταση και στις αρχές του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας ή στην αντιπροσωπευτική επαγγελματική οργάνωση που είναι εγκατεστημένη στην εν λόγω τρίτη χώρα.

4.   Σε περίπτωση που έχουν υποβληθεί περισσότερες της μιας ενστάσεις, ενδέχεται να καθίσταται αδύνατη η αποδοχή της αίτησης αναγνώρισης, ως αποτέλεσμα της προκαταρκτικής εξέτασης μίας ή περισσοτέρων ενστάσεων. Στις περιπτώσεις αυτές, η Επιτροπή μπορεί να αναστέλλει τις άλλες διαδικασίες ένστασης. Η Επιτροπή ενημερώνει τους υπολοίπους που έχουν υποβάλει ένσταση για κάθε απόφαση η οποία ελήφθη κατά τη διάρκεια της διαδικασίας και έχει επίπτωση σε αυτούς.

Όταν μια αίτηση απορρίπτεται, οι διαδικασίες ένστασης που έχουν ανασταλεί θεωρείται ότι έχουν περατωθεί και ενημερώνονται δεόντως όσοι είχαν υποβάλει ένσταση.

ΤΜΗΜΑ 4

Προστασία

Άρθρο 40

Γενική προστασία

1.   Όταν μια αίτηση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 54 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 και των άρθρων 31 και 35 και δεν έχει απορριφθεί βάσει των άρθρων 38 και 39, η παραδοσιακή ένδειξη καταχωρίζεται στο παράρτημα XII του παρόντος κανονισμού.

2.   Οι παραδοσιακές ενδείξεις που παρατίθενται στο παράρτημα ΧΙΙ προστατεύονται μόνο στη γλώσσα και για τις κατηγορίες αμπελοοινικών προϊόντων που ζητούνται στην αίτηση από:

α)	κάθε κατάχρηση, ακόμη και εάν η προστατευόμενη ένδειξη συνοδεύεται από εκφράσεις όπως «στυλ», «τύπος», «μέθοδος», «όπως το παραγόμενο σε», «απομίμηση», «άρωμα», «είδος» ή άλλες ανάλογες εκφράσεις·

β)	κάθε άλλη ψευδή ή παραπλανητική αναφορά, ως προς τον χαρακτήρα, τα χαρακτηριστικά ή τις βασικές ιδιότητες του προϊόντος, περιλαμβανόμενη στην εσωτερική ή εξωτερική συσκευασία, στο διαφημιστικό υλικό ή στα σχετικά με το εν λόγω προϊόν έγγραφα·

γ)	κάθε άλλη πρακτική η οποία είναι δυνατόν να παραπλανήσει τον καταναλωτή και, ιδίως, να δημιουργήσει την εντύπωση ότι ο οίνος υπάγεται στο καθεστώς προστατευόμενης παραδοσιακής ένδειξης.

Άρθρο 41

Σχέση με τα εμπορικά σήματα

1.   Όταν μία παραδοσιακή ένδειξη προστατεύεται βάσει του παρόντος κανονισμού, η καταχώριση εμπορικού σήματος το οποίο αντιστοιχεί σε μία από τις περιπτώσεις του άρθρου 40 απορρίπτεται, εάν η αίτηση καταχώρισης του εμπορικού σήματος δεν αφορά οίνους που πληρούν τα κριτήρια χρήσης της συγκεκριμένης παραδοσιακής ένδειξης και υποβάλλεται μετά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης προστασίας της παραδοσιακής ένδειξης στην Επιτροπή και, κατά συνέπεια, η παραδοσιακή ένδειξη προστατεύεται.

Τα εμπορικά σήματα που καταχωρίζονται κατά παράβαση του πρώτου εδαφίου, κηρύσσονται άκυρα κατόπιν υποβολής αίτησης σύμφωνα με τις ισχύουσες διαδικασίες που καθορίζονται στην οδηγία 2008/95/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (12) και στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 40/94 (13) του Συμβουλίου.

2.   Ένα εμπορικό σήμα το οποίο αντιστοιχεί σε μία από τις περιπτώσεις του άρθρου 40 του παρόντος κανονισμού και έχει αποτελέσει αντικείμενο αίτησης ή έχει καταχωριστεί ή έχει καθιερωθεί με τη χρήση, εφόσον η δυνατότητα αυτή προβλέπεται από τη σχετική νομοθεσία, εντός της κοινοτικής επικράτειας πριν την 4η Μαΐου 2002, ή πριν την ημερομηνία υποβολής στην Επιτροπή της αίτησης για προστασία της παραδοσιακής ένδειξης, μπορεί να εξακολουθήσει να χρησιμοποιείται και να ανανεώνεται κατά παρέκκλιση της προστασίας της παραδοσιακής ένδειξης.

Στις εν λόγω περιπτώσεις, επιτρέπεται η παράλληλη χρήση της παραδοσιακής ένδειξης και του αντίστοιχου εμπορικού σήματος.

3.   Μία ονομασία δεν προστατεύεται ως παραδοσιακή ένδειξη εάν, λαμβανομένης υπόψη της φήμης ενός εμπορικού σήματος και της αναγνωρισιμότητάς του, η προστασία αυτή θα μπορούσε να παραπλανήσει τον καταναλωτή όσον αφορά την πραγματική ταυτότητα, το είδος, τα χαρακτηριστικά ή την ποιότητα του οίνου.

Άρθρο 42

Ομώνυμες ενδείξεις

1.   Μια ένδειξη, για την οποία έχει κατατεθεί αίτηση και η οποία είναι πλήρως ή εν μέρει ομώνυμη με παραδοσιακή ένδειξη που ήδη προστατεύεται δυνάμει του παρόντος κεφαλαίου, προστατεύεται λαμβανομένων δεόντως υπόψη των τοπικών και παραδοσιακών χρήσεων και των κινδύνων σύγχυσης.

Μια ομώνυμη ένδειξη που παραπλανά τους καταναλωτές όσον αφορά το είδος, την ποιότητα ή την πραγματική προέλευση των προϊόντων δεν καταχωρίζεται ακόμη και εάν η ένδειξη είναι ακριβής.

Η χρήση προστατευόμενης ομώνυμης ένδειξης επιτρέπεται μόνον εφόσον, στην πράξη, η ομώνυμη ένδειξη, η οποία προστατεύθηκε μεταγενέστερα, διακρίνεται σαφώς από την παραδοσιακή ένδειξη που έχει ήδη συμπεριληφθεί στο παράρτημα ΧΙΙ, λαμβανομένης υπόψη της ανάγκης να εξασφαλίζεται ίση μεταχείριση των ενδιαφερόμενων παραγωγών και να μην παραπλανάται ο καταναλωτής.

2.   Η παράγραφος 1 ισχύει, τηρουμένων των αναλογιών, για παραδοσιακές ενδείξεις που προστατεύθηκαν πριν την 1η Αυγούστου 2009 και οι οποίες είναι εν μέρει ομώνυμες με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη ή με ονομασία οινοποιήσιμης ποικιλίας αμπέλου ή συνώνυμό της που παρατίθεται στο παράρτημα XV.

Άρθρο 43

Επιβολή της προστασίας

Για την εφαρμογή του άρθρου 55 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, σε περίπτωση παράνομης χρήσης προστατευόμενων παραδοσιακών ενδείξεων, οι αρμόδιες εθνικές αρχές, με δική τους πρωτοβουλία ή κατόπιν αιτήματος ενός μέρους, λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να παύσει η εμπορία των σχετικών προϊόντων, συμπεριλαμβανόμενων των εξαγωγών.

ΤΜΗΜΑ 5

Διαδικασία ανάκλησης

Άρθρο 44

Λόγοι ανάκλησης

Λόγοι ανάκλησης της προστασίας μιας παραδοσιακής ένδειξης είναι το ότι δεν ανταποκρίνεται πλέον στον ορισμό που διατυπώνεται στο άρθρο 54 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 ή στις απαιτήσεις των άρθρων 31, 35, του άρθρου 40 παράγραφος 2, του άρθρου 41 παράγραφος 3 και του άρθρου 42.

Άρθρο 45

Υποβολή αίτησης ανάκλησης

1.   Δεόντως αιτιολογημένη αίτηση ανάκλησης μπορεί να υποβληθεί στην Επιτροπή από κράτος μέλος, τρίτη χώρα ή φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει έννομο συμφέρον, σύμφωνα με το υπόδειγμα εντύπου του παραρτήματος IX. Η αίτηση ανάκλησης υποβάλλεται στην Επιτροπή σε έντυπη ή σε ηλεκτρονική μορφή. Η ημερομηνία υποβολής της αίτησης ανάκλησης στην Επιτροπή είναι η ημερομηνία κατά την οποία αυτή καταχωρίζεται στο μητρώο αλληλογραφίας της Επιτροπής. Η ημερομηνία αυτή γνωστοποιείται στο κοινό με κατάλληλα μέσα.

2.   Η Επιτροπή σημειώνει στα έγγραφα της αίτησης ανάκλησης την ημερομηνία παραλαβής τους και τον αριθμό πρωτοκόλλου.

Ο συντάκτης της αίτησης ανάκλησης λαμβάνει απόδειξη παραλαβής που αναφέρει τουλάχιστον τα ακόλουθα:

α)	τον αριθμό πρωτοκόλλου·

β)	τον αριθμό των σελίδων που παραλήφθηκαν και

γ)	την ημερομηνία παραλαβής της αίτησης.

3.   Οι παράγραφοι 1 και 2 δεν ισχύουν όταν η διαδικασία ανάκλησης έχει κινηθεί από την Επιτροπή.

Άρθρο 46

Παραδεκτό

1.   Για να κριθεί εάν μία αίτηση ανάκλησης είναι παραδεκτή, η Επιτροπή επαληθεύει ότι η αίτηση:

α)	αναφέρει το έννομο συμφέρον του υποβάλλοντος την αίτηση ανάκλησης·

β)	αναφέρει τον ή τους λόγους για τους οποίους ζητείται η ανάκληση και

γ)	παραπέμπει σε δήλωση προερχόμενη από το κράτος μέλος ή την τρίτη χώρα διαμονής ή επαγγελματικής εγκατάστασης του υποβάλλοντος την αίτηση, στην οποία εξηγούνται το έννομο συμφέρον, το σκεπτικό και η αιτιολόγηση του συντάκτη της αίτησης ανάκλησης.

2.   Κάθε αίτηση ανάκλησης περιέχει λεπτομερή στοιχεία ως προς τα πραγματικά περιστατικά, τις αποδείξεις και τις παρατηρήσεις που την στηρίζουν και συνοδεύεται από τα σχετικά δικαιολογητικά.

3.   Εάν τα λεπτομερή στοιχεία σχετικά με την αιτιολόγηση, τα πραγματικά περιστατικά, τις αποδείξεις ή τις παρατηρήσεις, καθώς και τα δικαιολογητικά, που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2, δεν έχουν υποβληθεί ταυτοχρόνως με την αίτηση ανάκλησης, η Επιτροπή ενημερώνει τον συντάκτη της αίτησης ανάκλησης αναλόγως και τον καλεί να συμπληρώσει τις ελλείψεις που επισημάνθηκαν εντός προθεσμίας δύο μηνών. Αν οι ελλείψεις δεν συμπληρωθούν εμπρόθεσμα, η Επιτροπή απορρίπτει την αίτηση ως απαράδεκτη. Η απόφαση με την οποία η αίτηση ανάκλησης κρίνεται απαράδεκτη κοινοποιείται στον συντάκτη της αίτησης ανάκλησης και στις αρχές του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας ή στον συντάκτη της αίτησης ανάκλησης που είναι εγκατεστημένος στην εν λόγω τρίτη χώρα.

4.   Κάθε αίτηση ανάκλησης που κρίνεται παραδεκτή, συμπεριλαμβανόμενης της διαδικασίας ανάκλησης που κινείται με πρωτοβουλία της Επιτροπής, κοινοποιείται στις αρχές του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας ή στον συντάκτη της αίτησης ανάκλησης που είναι εγκατεστημένος στην τρίτη χώρα της οποίας μία παραδοσιακή ένδειξη θίγεται από την ανάκληση.

Άρθρο 47

Εξέταση ανάκλησης

1.   Εάν η Επιτροπή δεν έχει απορρίψει την αίτηση ανάκλησης σύμφωνα με το άρθρο 46 παράγραφος 3, την κοινοποιεί στις αρχές του κράτους μέλος ή της τρίτης χώρας ή στον αιτούντα που είναι εγκατεστημένος στην εν λόγω τρίτη χώρα και τους καλεί να υποβάλουν παρατηρήσεις εντός διμήνου από την ημερομηνία έκδοσης της εν λόγω κοινοποίησης. Τυχόν παρατηρήσεις που λαμβάνονται εντός της δίμηνης προθεσμίας κοινοποιούνται στον συντάκτη της αίτησης ανάκλησης.

Κατά τη διάρκεια της εξέτασης μιας ανάκλησης, η Επιτροπή ζητεί από τα μέρη να υποβάλουν, ενδεχομένως, παρατηρήσεις σχετικά με τις κοινοποιήσεις που έλαβαν από τα άλλα μέρη, εντός δύο μηνών.

2.   Εάν οι αρχές του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας ή ο αιτών που είναι εγκατεστημένος στην εν λόγω τρίτη χώρα ή ο συντάκτης μιας αίτησης ανάκλησης δεν υποβάλουν παρατηρήσεις ή δεν τηρήσουν τις προθεσμίες, η Επιτροπή αποφαίνεται σχετικά με την ανάκληση.

3.   Κάθε απόφαση ανάκλησης της προστασίας της σχετικής παραδοσιακής ένδειξης λαμβάνεται από την Επιτροπή βάσει των στοιχείων που έχει στη διάθεσή της. Εξετάζει εάν οι προϋποθέσεις που αναφέρονται στο άρθρο 44 δεν πληρούνται πλέον.

Η απόφαση ανάκλησης κοινοποιείται στον συντάκτη της αίτησης ανάκλησης και στις αρχές του κράτους μέλους ή της ενδιαφερόμενης τρίτης χώρας.

4.   Σε περίπτωση που έχουν υποβληθεί περισσότερες της μιας αιτήσεις ανάκλησης ενδέχεται, ως αποτέλεσμα της προκαταρκτικής εξέτασης μίας ή περισσοτέρων αιτήσεων ανάκλησης, να είναι αδύνατο να συνεχιστεί η παροχή προστασίας σε μια παραδοσιακή ένδειξη. Στην περίπτωση αυτή, η Επιτροπή δύναται να αναστέλλει τις υπόλοιπες διαδικασίες ανάκλησης. Η Επιτροπή ενημερώνει τους υπολοίπους που έχουν υποβάλει αίτηση ανάκλησης για κάθε απόφαση η οποία ελήφθη κατά τη διάρκεια της διαδικασίας και έχει επίπτωση σε αυτούς.

Όταν ανακαλείται η προστασία μιας παραδοσιακής ένδειξης, οι διαδικασίες ανάκλησης που έχουν ανασταλεί θεωρείται ότι έχουν περατωθεί και ενημερώνονται δεόντως όσοι έχουν υποβάλει σχετική αίτηση ανάκλησης.

5.   Όταν μία ανάκληση αρχίσει να ισχύει, η Επιτροπή απαλείφει την αντίστοιχη ονομασία από τον κατάλογο του παρατήματος XII.

ΤΜΗΜΑ 6

Υφιστάμενες προστατευόμενες παραδοσιακές ενδείξεις

Άρθρο 48

Υφιστάμενες προστατευόμενες παραδοσιακές ενδείξεις

Οι παραδοσιακές ενδείξεις οι οποίες προστατεύονται σύμφωνα με τα άρθρα 24, 28 και 29 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 753/2002 αυτόματα προστατεύονται στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού, εφόσον:

α)	έχει υποβληθεί στην Επιτροπή σύνοψη του ορισμού ή των προϋποθέσεων χρήσης έως την 1η Μαΐου 2009·

β)	τα κράτη μέλη ή οι τρίτες χώρες δεν έπαψαν να προστατεύουν ορισμένες παραδοσιακές ενδείξεις.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

ΕΠΙΣΉΜΑΝΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΊΑΣΗ

Άρθρο 49

Κοινοί κανόνες για όλες τις ενδείξεις που εμφαίνονται στην επισήμανση

Εκτός αντίθετων διατάξεων του παρόντος κανονισμού, η επισήμανση των προϊόντων που αναφέρονται στις παραγράφους 1 έως 11, 13, 15 και 16 του παραρτήματος IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 (εφεξής «προϊόντα») μπορεί να συμπληρώνεται με άλλες ενδείξεις εκτός από τις προβλεπόμενες στο άρθρο 58 και εκείνες που ρυθμίζονται από το άρθρο 59 παράγραφος 1 και το άρθρο 60 παράγραφος 1 του εν λόγω κανονισμού, μόνον εφόσον πληρούν τις απαιτήσεις του άρθρου 2 παράγραφος 1 στοιχείο α) της οδηγίας 2000/13/ΕΚ.

ΤΜΗΜΑ 1

Υποχρεωτικές ενδείξεις

Άρθρο 50

Παρουσίαση των υποχρεωτικών ενδείξεων

1.   Οι υποχρεωτικές ενδείξεις που αναφέρονται στο άρθρο 58 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, καθώς και αυτές που παρατίθενται στο άρθρο 59 αυτού, εμφανίζονται στο ίδιο οπτικό πεδίο στον περιέκτη, ώστε να μπορούν να διαβαστούν ταυτοχρόνως, χωρίς να απαιτείται περιστροφή του περιέκτη.

Ωστόσο, οι υποχρεωτικές ενδείξεις που αφορούν τον αριθμό παρτίδας, καθώς και αυτές που αναφέρονται στο άρθρο 51 και στο άρθρο 56 παράγραφος 4 του παρόντος κανονισμού, επιτρέπεται να αναγράφονται εκτός του οπτικού πεδίου, στο οποίο εμφαίνονται οι άλλες υποχρεωτικές ενδείξεις.

2.   Οι υποχρεωτικές ενδείξεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και αυτές που ισχύουν δυνάμει των νομικών μέσων που αναφέρονται στο άρθρο 58 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, αναγράφονται με ανεξίτηλους χαρακτήρες και διακρίνονται σαφώς από το περιβάλλον κείμενο ή τα γραφικά.

Άρθρο 51

Εφαρμογή ορισμένων οριζόντιων κανόνων

1.   Όταν ένα ή περισσότερα από τα συστατικά που απαριθμούνται στο παράρτημα IIIα της οδηγίας 2000/13/ΕΚ περιέχονται σε ένα από τα προϊόντα που αναφέρονται στο παράρτημα IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, τα εν λόγω συστατικά πρέπει να αναγράφονται στην επισήμανση και να προηγείται της ένδειξής τους ο όρος «περιέχει». Στην περίπτωση των ενώσεων του θειώδους οξέος, μπορούν να χρησιμοποιούνται οι ενδείξεις: «θειώδη», «ανυδρίτης του θειώδους οξέος» ή «διοξείδιο του θείου».

2.   Η υποχρεωτική επισήμανση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 μπορεί να συνοδεύεται από τη χρήση του εικονογράμματος που περιλαμβάνεται στο παράρτημα X του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 52

Διάθεση στην αγορά και εξαγωγές

1.   Τα προϊόντα των οποίων η επισήμανση ή η παρουσίαση δεν πληρούν τις αντίστοιχες προϋποθέσεις του παρόντος κανονισμού δεν μπορούν να διατεθούν στην κοινοτική αγορά ή να εξαχθούν.

2.   Κατά παρέκκλιση των κεφαλαίων V και VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, όταν τα σχετικά προϊόντα προορίζονται για εξαγωγή, τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέπουν να εμφανίζονται στις ετικέτες των προς εξαγωγή οίνων ενδείξεις οι οποίες αντίκεινται στους κανόνες επισήμανσης που προβλέπει η κοινοτική νομοθεσία, εφόσον οι ενδείξεις αυτές απαιτούνται από τη νομοθεσία της εκάστοτε τρίτης χώρας. Οι ενδείξεις αυτές μπορούν να εμφανίζονται σε γλώσσες άλλες από τις επίσημες κοινοτικές.

Άρθρο 53

Απαγόρευση της χρήσης μολυβδούχων καψυλλίων ή φύλλων

Το σύστημα πωματισμού των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 49 δεν εγκλείεται σε καψύλλιο ή φύλλο από μόλυβδο.

Άρθρο 54

Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος

1.   Ο αποκτημένος κατ’όγκο αλκοολικός τίτλος, ο οποίος αναφέρεται στο άρθρο 59 παράγραφος 1 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 εκφράζεται σε ακέραιες ή μισές ποσοστιαίες μονάδες.

Ο αριθμός που αντιστοιχεί στον αποκτημένο αλκοολικό τίτλο ακολουθείται από το σύμβολο «% vol» και είναι δυνατόν να προηγούνται αυτού οι όροι «αποκτημένος αλκοολικός τίτλος» ή «κτηθείσα αλκοόλη» ή η σύντμηση «alc».

Με την επιφύλαξη των ανοχών που έχουν καθοριστεί από τη χρησιμοποιούμενη αναλυτική μέθοδο αναφοράς, ο αλκοολικός τίτλος που αναγράφεται δεν μπορεί να διαφέρει κατά περισσότερο από 0,5 % vol από τον τίτλο που προσδιορίζεται με την ανάλυση. Ωστόσο, ο αλκοολικός τίτλος προϊόντων με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη, τα οποία παραμένουν εμφιαλωμένα επί χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τριών ετών, αφρωδών οίνων, αφρωδών οίνων ποιότητας, αεριούχων αφρωδών οίνων, ημιαφρωδών οίνων, αεριούχων ημιαφρωδών οίνων, οίνων λικέρ και οίνων από υπερώριμα σταφύλια, με την επιφύλαξη των ανοχών που έχουν καθοριστεί για τη χρησιμοποιούμενη αναλυτική μέθοδο αναφοράς, δεν μπορεί να διαφέρει κατά περισσότερο από 0,8 % vol σε σχέση από τον τίτλο που προσδιορίζεται με την ανάλυση.

2.   Ο αποκτημένος κατ' όγκο αλκοολικός τίτλος εμφανίζεται στην επισήμανση με χαρακτήρες ελάχιστου ύψους 5 χιλιοστών, εφόσον ο ονομαστικός όγκος είναι ανώτερος από 100 εκατοστόλιτρα, 3 χιλιοστών εφόσον ο ονομαστικός όγκος είναι ίσος ή κατώτερος από 100 εκατοστόλιτρα και ανώτερος από 20 εκατοστόλιτρα και 2 χιλιοστών εφόσον είναι ίσος ή κατώτερος από 20 εκατοστόλιτρα.

Άρθρο 55

Ένδειξη της προέλευσης

1.   Η ένδειξη της προέλευσης που αναφέρεται στο άρθρο 59 παράγραφος 1 στοιχείο δ) του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 479/2008, αναγράφεται ως εξής:

α)

για τους οίνους που αναφέρονται στις παραγράφους 1, 2, 3, 7 έως 9, 15 και 16 του παραρτήματος IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, χωρίς προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη, με έναν από τους ακόλουθους τρόπους: i) με τις λέξεις «οίνος του (…)», «παράγεται στ (…)», ή «προϊόν του (…)» ή με ισοδύναμες εκφράσεις, συνοδευόμενες από το όνομα του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας όπου συγκομίζονται τα σταφύλια και στην επικράτεια του οποίου ή της οποίας οινοποιούνται· Στην περίπτωση διαμεθοριακού οίνου παραγόμενου από ορισμένες οινοποιήσιμες ποικιλίες αμπέλου, που αναφέρεται στο άρθρο 60 παράγραφος 2 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, επιτρέπεται να αναφέρεται μόνο το όνομα ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών ή μίας ή περισσοτέρων τρίτων χωρών. ii) με τις λέξεις «οίνος Ευρωπαϊκής Κοινότητας» ή με ισοδύναμη έκφραση ή «μείγμα οίνων διαφορετικών χωρών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας», στην περίπτωση οίνου που έχει προκύψει από την ανάμιξη οίνων προερχόμενων από διάφορα κράτη μέλη, ή με τις λέξεις «μείγμα οίνων από διάφορες χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Κοινότητας» ή «μείγμα οίνων από (…)» συνοδευόμενες από τα ονόματα των σχετικών τρίτων χωρών, για τους οίνους που προκύπτουν από την ανάμειξη οίνων προερχόμενων από διάφορες τρίτες χώρες· iii) με τις λέξεις «οίνος Ευρωπαϊκής Κοινότητας»ή με ισοδύναμη έκφραση ή «οίνος που παράγεται στ (…) από σταφύλια που τρυγήθηκαν στ (…)», συνοδευόμενες από τα ονόματα των συγκεκριμένων κρατών μελών, για τους οίνους που παράγονται σε ένα κράτος μέλος από σταφύλια που συγκομίζονται σε άλλο κράτος μέλος, ή με τις λέξεις «οίνος που παράγεται στ(…) από σταφύλια που τρυγήθηκαν στ…», συνοδευόμενες από τα ονόματα των συγκεκριμένων τρίτων χωρών, για τους οίνους που παράγονται σε τρίτη χώρα από σταφύλια που συγκομίζονται σε άλλη τρίτη χώρα·

β)

για τους οίνους που αναφέρονται στις παραγράφους 4, 5 και 6 του παραρτήματος IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, χωρίς προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη, με έναν από τους ακόλουθους τρόπους: i) με τις λέξεις «οίνος του (…)», «παράγεται στ (…)», «προϊόν του (…)» ή «sekt του (…)» ή με ισοδύναμες εκφράσεις, συνοδευόμενες από το όνομα του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας όπου συγκομίζονται τα σταφύλια και στην επικράτεια του οποίου ή της οποίας οινοποιούνται, ii) με τις λέξεις «παράγεται στ (…)» ή με ισοδύναμη έκφραση, συνοδευόμενες από το όνομα του κράτους μέλους όπου εκτελείται η δεύτερη ζύμωση.

γ)

για τους οίνους με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη, με τις λέξεις «οίνος του (…)», «παράγεται στ (…)» ή «προϊόν του (…)» ή με ισοδύναμες εκφράσεις, συνοδευόμενες από το όνομα του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας όπου συγκομίζονται τα σταφύλια και στην επικράτεια του οποίου ή της οποίας οινοποιούνται. Σε περίπτωση διασυνοριακής προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης, επιτρέπεται να αναφέρεται μόνο το όνομα ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών ή μιας ή περισσοτέρων τρίτων χωρών.

Η παράγραφος αυτή ισχύει με την επιφύλαξη των άρθρων 56 και 67.

2.   Η ένδειξη προέλευσης που αναφέρεται στο άρθρο 59 παράγραφος 1 στοιχείο δ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, στις ετικέτες γλεύκους σταφυλιών, γλεύκους σταφυλιών που έχει υποστεί μερική ζύμωση, συμπυκνωμένου γλεύκους σταφυλιών ή νέου οίνου που βρίσκεται ακόμη στο στάδιο της ζύμωσης, αναγράφεται ως εξής:

α)	«γλεύκος του (…)» ή «γλεύκος παραγόμενο στ (….)» ή ισοδύναμες εκφράσεις, συνοδευόμενες από το όνομα του κράτους μέλους ή μιας από τις χώρες που συναποτελούν το κράτος μέλος στο οποίο παράγεται το προϊόν·

β)	«μείγμα από την παραγωγή δύο ή περισσοτέρων χωρών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας», σε περίπτωση ανάμιξης προϊόντων που έχουν παραχθεί σε δύο ή περισσότερα κράτη μέλη·

γ)	«γλεύκος παραχθέν στ(…) από σταφύλια που τρυγήθηκαν στ(…)», σε περίπτωση γλεύκους σταφυλιών που δεν παράγεται στο κράτος μέλος όπου συγκομίζονται τα χρησιμοποιούμενα σταφύλια.

3.   Στην περίπτωση του Ηνωμένου Βασιλείου, το όνομα του κράτους μέλους μπορεί να αντικατασταθεί από το όνομα μιας από τις χώρες που το συναποτελούν.

Άρθρο 56

Ένδειξη του εμφιαλωτή, του παραγωγού, του εισαγωγέα και του πωλητή

1.   Για την εφαρμογή του άρθρου 59 παράγραφος 1 στοιχεία ε) και στ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 και του παρόντος άρθρου νοούνται ως:

α)	«εμφιαλωτής»: το φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή η ομάδα φυσικών ή νομικών προσώπων, που προβαίνει στην εμφιάλωση ή που αναθέτει για λογαριασμό του/της την εμφιάλωση·

β)	«εμφιάλωση»: η τοποθέτηση του σχετικού προϊόντος σε περιέκτες χωρητικότητας έως 60 λίτρων με σκοπό την πώληση·

γ)

«παραγωγός»: το φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή η ομάδα φυσικών ή νομικών προσώπων που προβαίνει το ίδιο ή που αναθέτει για λογαριασμό του/της τη μεταποίηση σταφυλιών, γλεύκους σταφυλιών ή οίνου σε αφρώδεις οίνους, αεριούχους αφρώδεις οίνους, αφρώδεις οίνους ποιότητας ή αφρώδεις οίνους ποιότητας αρωματικού τύπου·

δ)	«εισαγωγέας»: το φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή η ομάδα φυσικών ή νομικών προσώπων που είναι εγκατεστημένο στην Κοινότητα και αναλαμβάνει την ευθύνη της θέσης μη κοινοτικών εμπορευμάτων σε κυκλοφορία, κατά την έννοια του άρθρου 4 παράγραφος 8 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2913/92 του Συμβουλίου (14)·

ε)	«πωλητής»: το φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή η ομάδα φυσικών ή νομικών προσώπων, που δεν καλύπτεται από τον ορισμό του παραγωγού και αγοράζει και κατόπιν θέτει σε κυκλοφορία αφρώδεις οίνους, αεριούχους αφρώδεις οίνους, αφρώδεις οίνους ποιότητας ή αφρώδεις οίνους ποιότητας αρωματικού τύπου·

στ)	«διεύθυνση»: η ένδειξη της περιοχής τοπικής αυτοδιοίκησης και του κράτους μέλους στο οποίο βρίσκεται η έδρα του εμφιαλωτή, παραγωγού, πωλητή ή εισαγωγέα.

2.   Το όνομα και η διεύθυνση του εμφιαλωτή συνοδεύονται είτε

α)	από τις ενδείξεις «εμφιαλωτής» ή «εμφιάλωση από (…)»· είτε

β)

από ενδείξεις χρησιμοποιούμενες σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που έχουν καθοριστεί από τα κράτη μέλη, όταν οι οίνοι με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη εμφιαλώνονται: i) στην αμπελουργική εκμετάλλευση του παραγωγού, ή ii) στις εγκαταστάσεις ομάδας παραγωγών, ή iii) σε επιχείρηση εγκατεστημένη εντός της οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής ή σε άμεση γειτνίαση με την εν λόγω οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή.

Σε περίπτωση εμφιάλωσης φασόν, η ένδειξη του εμφιαλωτή συνοδεύεται από την ένδειξη «εμφιαλώθηκε για (…)» ή, στην περίπτωση που αναφέρεται το όνομα και η διεύθυνση του προσώπου που έχει προβεί για λογαριασμό τρίτου στην εμφιάλωση, από την ένδειξη «εμφιαλώθηκε για (…) από (…)».

Όταν η εμφιάλωση δεν εκτελείται στις εγκαταστάσεις του εμφιαλωτή, οι ενδείξεις της παρούσας παραγράφου συνοδεύονται από αναφορά τους ακριβούς τόπου εμφιάλωσης, σε περίπτωση δε που αυτός βρίσκεται σε άλλο κράτος μέλος, αναφέρεται το όνομα του εν λόγω κράτους μέλους.

Σε περίπτωση άλλων περιεκτών πλην των φιαλών, οι ενδείξεις «συσκευαστής» και «συσκευάστηκε από (…)» αντικαθιστούν τις ενδείξεις «εμφιαλωτής» και «εμφιάλωση από (…)», αντιστοίχως, εκτός εάν στη χρησιμοποιούμενη γλώσσα δεν γίνεται παρόμοια διάκριση.

3.   Το όνομα και η διεύθυνση του παραγωγού ή του πωλητή συνοδεύονται από τις ενδείξεις «παραγωγός» ή «παράγεται από» και «πωλητής» ή «πωλείται από» ή ισοδύναμες εκφράσεις. Τα κράτη μέλη μπορούν να καθιστούν υποχρεωτική την ένδειξη του παραγωγού.

4.   Πριν από το όνομα και τη διεύθυνση του εισαγωγέα αναγράφονται οι ενδείξεις «εισαγωγέας» ή «εισάγεται από (…)».

5.   Οι ενδείξεις που αναφέρονται στις παραγράφους 2, 3 και 4 μπορούν να ομαδοποιούνται, εάν αφορούν το ίδιο φυσικό ή νομικό πρόσωπο.

Μία από τις ενδείξεις αυτές μπορεί να αντικαθίστανται από κωδικό καθοριζόμενο από το κράτος μέλος στο οποίο εδρεύει ο εμφιαλωτής, παραγωγός, εισαγωγέας ή πωλητής. Ο κωδικός συνοδεύεται από αναφορά του εν λόγω κράτους μέλους. Στην ετικέτα οίνου του οικείου προϊόντος αναγράφονται επίσης το όνομα και η διεύθυνση άλλου φυσικού ή νομικού προσώπου που συμμετέχει στην εμπορική διάθεση, πλην του εμφιαλωτή, παραγωγού, εισαγωγέα ή πωλητή που δηλώνεται με κωδικό.

6.   Σε περίπτωση που το όνομα ή η διεύθυνση του εμφιαλωτή, παραγωγού, εισαγωγέα ή πωλητή αποτελείται από ή περιέχει προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη, αυτό αναγράφεται στην ετικέτα ως εξής:

α)	με χαρακτήρες μεγέθους όχι μεγαλύτερου από το μισό του μεγέθους αυτών που χρησιμοποιούνται είτε για την προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη είτε για την κατηγορία του σχετικού αμπελοοινικού προϊόντος· ή

β)	με κωδικό, όπως προβλέπεται στην παράγραφο 5 δεύτερο εδάφιο.

Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν ποια επιλογή θα ισχύει για τα προϊόντα που παράγονται στην επικράτειά τους.

Άρθρο 57

Ένδειξη της εκμετάλλευσης

1.   Οι ενδείξεις του παραρτήματος ΧΙΙΙ που αναφέρονται σε αμπελουργική εκμετάλλευση, πλην της ένδειξης του ονόματος του εμφιαλωτή, του παραγωγού ή του πωλητή, χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για τους οίνους με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη, εφόσον:

α)	ο οίνος έχει παρασκευαστεί αποκλειστικά από σταφύλια που έχουν συγκομιστεί από αμπελώνες τους οποίους εκμεταλλεύεται η εν λόγω εκμετάλλευση·

β)	η οινοποίηση εκτελείται εξ ολοκλήρου σε αυτή την εκμετάλλευση·

γ)

τα κράτη μέλη ρυθμίζουν τη χρήση των ενδείξεων του παραρτήματος ΧΙΙΙ που τα αφορούν. Οι τρίτες χώρες θεσπίζουν τους κανόνες χρήσης που ισχύουν για τις αντίστοιχες γεωγραφικές ενδείξεις τους του παραρτήματος XIII, συμπεριλαμβανόμενων των κανόνων που έχουν καθοριστεί από αντιπροσωπευτικές επαγγελματικές οργανώσεις.

2.   Το όνομα μιας αμπελουργικής εκμετάλλευσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί από άλλες επιχειρήσεις που συμμετέχουν στην εμπορία του προϊόντος μόνον εφόσον η εν λόγω επιχείρηση συμφωνεί με αυτή τη χρήση.

Άρθρο 58

Ένδειξη της περιεκτικότητας σε σάκχαρα

1.   Οι ενδείξεις που παρατίθενται στο μέρος A του παραρτήματος XIV του παρόντος κανονισμού και αφορούν την περιεκτικότητα σε σάκχαρα αναγράφονται στην ετικέτα των προϊόντων που προβλέπονται στο άρθρο 59 παράγραφος 1 στοιχείο ζ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008.

2.   Εάν η περιεκτικότητα των προϊόντων σε σάκχαρο, εκφραζόμενη ως φρουκτόζη και γλυκόζη (συμπεριλαμβανόμενης της σακχαρόζης), δικαιολογεί τη χρήση δύο ενδείξεων από αυτές που παρατίθενται στο μέρος Α του παραρτήματος XIV, επιλέγεται μία μόνον από τις δύο αυτές ενδείξεις.

3.   Με την επιφύλαξη των προϋποθέσεων χρήσης που περιγράφονται στο μέρος Α του παραρτήματος XIV, η περιεκτικότητα σε σάκχαρα δεν επιτρέπεται να διαφέρει κατά περισσότερο από 3 γραμμάρια ανά λίτρο από την περιεκτικότητα που αναφέρεται στην ετικέτα του προϊόντος.

Άρθρο 59

Παρεκκλίσεις

Σύμφωνα με το άρθρο 59 παράγραφος 3 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, η ένδειξη «προστατευόμενη ονομασία προέλευσης» μπορεί να παραλείπεται για τους οίνους που φέρουν τις ακόλουθες προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης, εφόσον η δυνατότητα αυτή προβλέπεται στη νομοθεσία του κράτους μέλους ή στους κανόνες που ισχύουν στην ενδιαφερόμενη τρίτη χώρα, συμπεριλαμβανόμενων αυτών που έχουν καθοριστεί από αντιπροσωπευτικές επαγγελματικές οργανώσεις:

α) Κύπρος:	Κουμανδαρία (Commandaria)·
β) Ελλάδα:	Σάμος (Samos)·
γ) Ισπανία:	Cava, Jerez, Xérès ή Sherry, Manzanilla·
δ) Γαλλία:	Champagne·
ε) Ιταλία:	Asti, Marsala, Franciacorta·
στ) Πορτογαλία:	Madeira ή Madère, Port ή Porto.

Άρθρο 60

Ειδικοί κανόνες για τον αεριούχο αφρώδη οίνο, τον αεριούχο ημιαφρώδη οίνο και τον αφρώδη οίνο ποιότητας

1.   Οι ενδείξεις «αεριούχος αφρώδης οίνος» και «αεριούχος ημιαφρώδης οίνος» που αναφέρονται στο παράρτημα IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 συνοδεύονται, με χαρακτήρες του ιδίου τύπου και του ιδίου μεγέθους, από τις ενδείξεις «παρασκευαζόμενος με την προσθήκη διοξειδίου του άνθρακα» ή «παρασκευαζόμενος με την προσθήκη ανθρακικού ανυδρίτη», εκτός εάν στη γλώσσα που χρησιμοποιείται για την ένδειξη αυτή είναι σαφές ότι έχει προστεθεί διοξείδιο του άνθρακα.

Οι ενδείξεις «παρασκευαζόμενος με την προσθήκη διοξειδίου του άνθρακα» ή «παρασκευαζόμενος με την προσθήκη ανθρακικού ανυδρίτη» αναγράφονται ακόμη και όταν έχει εφαρμογή το άρθρο 59 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008.

2.   Για τους αφρώδεις οίνους ποιότητας, η αναφορά στην κατηγορία του αμπελοοινικού προϊόντος μπορεί να παραλείπεται, όταν στις ετικέτες των εν λόγω οίνων περιλαμβάνεται η ένδειξη «Sekt».

ΤΜΗΜΑ 2

Προαιρετικές ενδείξεις

Άρθρο 61

Έτος συγκομιδής

1.   Το έτος συγκομιδής που αναφέρεται στο άρθρο 60 παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 μπορεί να αναγράφεται στις ετικέτες των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 49, εφόσον τουλάχιστον το 85 % των σταφυλιών που χρησιμοποιήθηκαν για την παρασκευή του προϊόντος συγκομίστηκαν κατά το εν λόγω έτος. Δεν περιλαμβάνονται:

α)	οι ποσότητες προϊόντων που χρησιμοποιήθηκαν για γλύκανση, «liqueur d'expédition» ή «liqueur de tirage» ούτε

β)	οι ποσότητες προϊόντων που αναφέρονται στο παράρτημα IV παράγραφος 3 στοιχεία ε) και στ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008.

2.   Για τα προϊόντα που παραδοσιακά λαμβάνονται από σταφύλια που συγκομίζονται τον Ιανουάριο ή Φεβρουάριο, στην ετικέτα τους ως έτος συγκομιδής αναγράφεται το προηγούμενο ημερολογιακό έτος.

3.   Τα προϊόντα χωρίς προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη πληρούν επίσης τις απαιτήσεις που καθορίζονται στις παραγράφους 1 και 2 του παρόντος άρθρου και στο άρθρο 63.

Άρθρο 62

Ονόματα οινοποιήσιμων ποικιλιών αμπέλου

1.   Τα αναφερόμενα στο άρθρο 60 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 ονόματα των οινοποιήσιμων ποικιλιών αμπέλου, οι οποίες χρησιμοποιούνται για την παραγωγή προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 49 του παρόντος κανονισμού ή τα συνώνυμά τους, μπορούν να αναγράφονται στις ετικέτες των εν λόγω προϊόντων υπό τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στα στοιχεία α) και β) του παρόντος άρθρου.

α)

Για τους οίνους που παράγονται στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, τα ονόματα των οινοποιήσιμων ποικιλιών αμπέλου ή τα συνώνυμά τους είναι αυτά που περιλαμβάνονται στην ταξινόμηση των οινοποιήσιμων ποικιλιών αμπέλου που αναφέρεται στο άρθρο 24 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008. Για τα κράτη μέλη που εξαιρούνται από την υποχρέωση ταξινόμησης όπως προβλέπεται στο άρθρο 24 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, τα ονόματα των οινοποιήσιμων ποικιλιών αμπέλου ή τα συνώνυμά τους περιλαμβάνονται στον «Διεθνή κατάλογο ποικιλιών αμπέλου και συνωνύμων τους», τον οποίο διαχειρίζεται ο Διεθνής Οργανισμός Αμπέλου και Οίνου (OIV).

β)

Για οίνους τρίτων χωρών, οι προϋποθέσεις χρήσης των ονομάτων των οινοποιήσιμων ποικιλιών αμπέλου ή των συνωνύμων τους είναι σύμφωνες με τους κανόνες που ισχύουν για τους οινοπαραγωγούς στην ενδιαφερόμενη τρίτη χώρα, συμπεριλαμβανόμενων αυτών που έχουν καθοριστεί από αντιπροσωπευτικές επαγγελματικές οργανώσεις, και τα ονόματα των οινοποιήσιμων ποικιλιών αμπέλου ή των συνωνύμων τους περιλαμβάνονται σε κατάλογο τουλάχιστον ενός από τους ακόλουθους οργανισμούς: i) Διεθνής Οργανισμός Αμπέλου και Οίνου (OIV) ii) Ένωση για την Προστασία Φυτικών Ποικιλιών (UPOV) iii) Διεθνής Οργανισμός Φυτικών Γενετικών Πόρων (IBPGR).

γ)

Για προϊόντα με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη ή με γεωγραφική ένδειξη τρίτης χώρας, τα ονόματα των οινοποιήσιμων ποικιλιών αμπέλου ή τα συνώνυμά τους μπορούν να αναφέρονται υπό τους εξής όρους: i) όταν αναφέρεται μία μόνο οινοποιήσιμη ποικιλία αμπέλου ή το συνώνυμό της, τα προϊόντα έχουν παραχθεί σε ποσοστό τουλάχιστον 85 % από την ποικιλία αυτή, χωρίς να υπολογίζονται: — οι ποσότητες προϊόντων που χρησιμοποιήθηκαν για γλύκανση, «liqueur d'expédition»ή«liqueur de tirage» και — οι ποσότητες προϊόντων που αναφέρονται στο παράρτημα IV παράγραφος 3 στοιχεία ε) και στ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008. ii) όταν αναφέρονται περισσότερες της μίας οινοποιήσιμες ποικιλίες αμπέλου ή τα συνώνυμά τους, τα προϊόντα έχουν παραχθεί σε ποσοστό 100 % από τις ποικιλίες αυτές, χωρίς να υπολογίζονται: — οι ποσότητες προϊόντων που χρησιμοποιήθηκαν για γλύκανση, «liqueur d'expédition»ή«liqueur de tirage» και — οι ποσότητες προϊόντων που αναφέρονται στο παράρτημα IV παράγραφος 3 στοιχεία ε) και στ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008. Στην περίπτωση που αναφέρεται στο σημείο (ii), οι οινοποιήσιμες ποικιλίες αμπέλου πρέπει να αναγράφονται κατά φθίνουσα σειρά της χρησιμοποιηθείσας αναλογίας και με ισομεγέθεις χαρακτήρες.

δ)	Για προϊόντα με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη, τα ονόματα των οινοποιήσιμων ποικιλιών αμπέλου, ή τα συνώνυμά τους μπορούν να αναφέρονται, εφόσον πληρούνται οι απαιτήσεις των στοιχείων α) ή β) και γ) της παραγράφου 1 καθώς και του άρθρου 63.

2.   Όταν πρόκειται για αφρώδεις οίνους και για αφρώδεις οίνους ποιότητας, τα ονόματα ονομασίες των οινοποιήσιμων ποικιλιών αμπέλου που χρησιμοποιούνται για να συμπληρωθεί η περιγραφή του προϊόντος, δηλ. «Pinot blanc», «Pinot noir», «Pinot meunier» και «Pinot gris», καθώς και οι ισοδύναμες ονομασίες στις άλλες γλώσσες της Κοινότητας, μπορούν να αντικαθίστανται από το συνώνυμο «Pinot».

3.   Κατά παρέκκλιση του άρθρου 42 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, τα ονόματα των οινοποιήσιμων ποικιλιών αμπέλου και τα συνώνυμά τους που παρατίθενται στο μέρος A του παραρτήματος XV του παρόντος κανονισμού και αποτελούνται από ή περιέχουν προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη μπορούν να αναγράφονται στην ετικέτα προϊόντος με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη ή με γεωγραφική ένδειξη τρίτης χώρας, μόνον εάν έχουν εγκριθεί σύμφωνα με τους κοινοτικούς κανόνες που ίσχυαν την 11η Μαΐου 2002 ή την ημερομηνία προσχώρησης του κράτους μέλους, εφόσον αυτή είναι μεταγενέστερη.

4.   Τα ονόματα των οινοποιήσιμων ποικιλιών αμπέλου και τα συνώνυμά τους που παρατίθενται στο μέρος B του παραρτήματος XV του παρόντος κανονισμού και τα οποία εν μέρει περιέχουν προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη και αναφέρονται απευθείας στο γεωγραφικό στοιχείο της εν λόγω προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης, μπορούν να αναγράφονται στην ετικέτα μόνο προϊόντων με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη ή με γεωγραφική ένδειξη τρίτης χώρας.

Άρθρο 63

Ειδικοί κανόνες για τις οινοποιήσιμες ποικιλίες αμπέλου και τα έτη συγκομιδής για οίνους χωρίς προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη

1.   Τα κράτη μέλη ορίζουν την ή τις αρμόδιες αρχές που είναι επιφορτισμένες με την εξασφάλιση της πιστοποίησης που προβλέπεται στο άρθρο 60 παράγραφος 2 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, σύμφωνα με τα κριτήρια που καθορίζονται στο άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 882/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (15).

2.   Η πιστοποίηση του οίνου, σε οποιοδήποτε στάδιο της παραγωγής, συμπεριλαμβανομένης της συσκευασίας του, εξασφαλίζεται από:

α)	την ή αρμόδιες αρχές που αναφέρονται στην παράγραφο 1· ή

β)	έναν ή περισσότερους οργανισμούς ελέγχου, κατά την έννοια του άρθρου 2 δεύτερο εδάφιο σημείο 5) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 882/2004, που λειτουργούν ως οργανισμοί πιστοποίησης προϊόντων σύμφωνα με τα κριτήρια του άρθρου 5 του εν λόγω κανονισμού.

Η ή οι αρχές που αναφέρονται στην παράγραφο 1 παρέχουν επαρκή εχέγγυα αντικειμενικότητας και αμεροληψίας και διαθέτουν το ειδικευμένο προσωπικό και τους πόρους που απαιτούνται για την εκτέλεση των καθηκόντων τους.

Οι οργανισμοί πιστοποίησης που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο στοιχείο β) πληρούν το ευρωπαϊκό πρότυπο EN 45011 ή τον οδηγό ISO/IEC Guide 65 (γενικές απαιτήσεις για τους οργανισμούς οι οποίοι προβαίνουν στην πιστοποίηση προϊόντων) και, από την 1η Μαΐου 2010, είναι διαπιστευμένοι σύμφωνα με το πρότυπο αυτό ή τον οδηγό αυτόν.

Το κόστος της πιστοποίησης αυτής βαρύνει τους επιχειρηματίες που υπόκεινται σε αυτή.

3.   Κατά τη διαδικασία πιστοποίησης που προβλέπεται στο άρθρο 60 παράγραφος 2 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 εξασφαλίζονται στοιχεία διοικητικού χαρακτήρα από τα οποία αποδεικνύεται ότι οι ενδείξεις που αναγράφονται στην ετικέτα του ή των σχετικών οίνων και αφορούν την ή τις οινοποιήσιμες ποικιλίες αμπέλου και το έτος συγκομιδής είναι αληθείς.

Επιπροσθέτως, τα κράτη μέλη παραγωγής μπορούν να αποφασίσουν ότι μπορεί να εκτελείται:

α)	οργανοληπτική εξέταση του οίνου με αντικείμενο την οσμή και τη γεύση, και σε ανώνυμα δείγματα, για να επαληθεύεται ότι τα ουσιώδη χαρακτηριστικά του οίνου οφείλονται στην ή στις οινοποιήσιμες ποικιλίες αμπέλου που χρησιμοποιήθηκαν·

β)	αναλυτική εξέταση, σε περίπτωση οίνου παρασκευαζόμενου από μία μόνο οινοποιήσιμη ποικιλία αμπέλου.

Η διαδικασία πιστοποίησης εκτελείται από την ή τις αρμόδιες αρχές ή από τον ή τους φορείς ελέγχου που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2, στο κράτος μέλος παραγωγής.

Η πιστοποίηση εκτελείται με:

α)	τυχαίους ελέγχους βασισμένους σε ανάλυση κινδύνου· ή

β)	δειγματοληψία· ή

γ)	συστηματικό έλεγχο.

Στην περίπτωση των τυχαίων ελέγχων, αυτοί βασίζονται σε πρόγραμμα ελέγχου που έχει προκαθοριστεί από την ή τις αρχές και καλύπτει διάφορα στάδια της παραγωγής του προϊόντος. Το πρόγραμμα ελέγχου είναι γνωστό στις επιχειρήσεις. Τα κράτη μέλη επιλέγουν τυχαία τον ελάχιστο αριθμό επιχειρήσεων που υποβάλλονται στον έλεγχο αυτό.

Στην περίπτωση των ελέγχων με δειγματοληψία, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν, μέσω του αριθμού, του είδους και της συχνότητας των ελέγχων αυτών, ότι είναι αντιπροσωπευτικοί για το σύνολο της επικράτειάς τους και αντιστοιχούν στην ποσότητα των αμπελοοινικών προϊόντων που διατίθενται στην αγορά ή κατέχονται με σκοπό την εμπορία τους.

Οι τυχαίοι έλεγχοι μπορούν να συνδυάζονται με δειγματοληψία.

4.   Όσον αφορά το άρθρο 60 παράγραφος 2 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, τα κράτη μέλη παραγωγής εξασφαλίζουν ότι οι παραγωγοί των ελεγχόμενων οίνων έχουν λάβει έγκριση από το κράτος μέλος όπου πραγματοποιείται η παραγωγή.

5.   Όσον αφορά τον έλεγχο, συμπεριλαμβανόμενης της ιχνηλασιμότητας, τα κράτη μέλη παραγωγής εξασφαλίζουν ότι εφαρμόζεται ο τίτλος V του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 555/2008 και ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 606/2009.

6.   Όσον αφορά τους διαμεθοριακούς οίνους που αναφέρονται στο άρθρο 60 παράγραφος 2 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, η πιστοποίηση μπορεί να εκτελεστεί από οποιαδήποτε από τις αρχές των οικείων κρατών μελών.

7.   Για οίνους παραγόμενους σύμφωνα με το άρθρο 60 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να χρησιμοποιούν την ένδειξη «ποικιλιακός οίνος» συνοδευόμενη από τα ονόματα:

α)	του ή των ενδιαφερομένων κρατών μελών·

β)	της ή των οινοποιήσιμων ποικιλιών αμπέλου.

Για οίνους χωρίς προστατευόμενη ονομασία προέλευσης, προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη ή γεωγραφική ένδειξη παραγόμενους σε τρίτες χώρες, οι οποίοι φέρουν σε ετικέτες το όνομα μιας ή περισσότερων οινοποιήσιμων ποικιλιών αμπέλου ή το έτος τρύγου, οι τρίτες χώρες μπορεί να επιτρέψουν τη χρήση της ένδειξης «ποικιλιακός οίνος» συνοδευόμενη από το ή τα ονόματα της ή των ενδιαφερόμενων τρίτων χωρών.

Σε περίπτωση αναγραφής των ονομάτων του ή των κρατών μελών ή τρίτων χωρών, δεν εφαρμόζεται το άρθρο 55 του παρόντος κανονισμού.

8.   Οι παράγραφοι 1 έως 6 εφαρμόζονται σε προϊόντα παραγόμενα από σταφύλια που έχουν συγκομιστεί το έτος 2009 και κατόπιν.

Άρθρο 64

Ένδειξη της περιεκτικότητας σε σάκχαρα

1.   Εκτός αντιθέτων διατάξεων του άρθρου 58 του παρόντος κανονισμού, η περιεκτικότητα σε σάκχαρα, εκφραζόμενη ως φρουκτόζη και γλυκόζη, όπως προβλέπεται στο μέρος B του παραρτήματος XIV, μπορεί να αναγράφεται στην ετικέτα των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 60 παράγραφος 1 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008.

2.   Όταν η περιεκτικότητα των προϊόντων σε σάκχαρα δικαιολογεί τη χρήση δύο ενδείξεων από αυτές που παρατίθενται στο μέρος Β του παραρτήματος XIV του παρόντος κανονισμού, επιλέγεται μία μόνον από τις δύο αυτές ενδείξεις.

3.   Με την επιφύλαξη των προϋποθέσεων χρήσης που περιγράφονται στο μέρος Β του παραρτήματος XIV του παρόντος κανονισμού, η περιεκτικότητα σε σάκχαρα δεν επιτρέπεται να διαφέρει κατά περισσότερο από 1 γραμμάριο ανά λίτρο από την περιεκτικότητα που αναφέρεται στην ετικέτα του προϊόντος.

4.   Η παράγραφος 1 δεν ισχύει για προϊόντα που αναφέρονται στις παραγράφους 3, 8 και 9 του παραρτήματος IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, εφόσον τα κράτη μέλη ή οι τρίτες χώρες ρυθμίζουν τις προϋποθέσεις χρήσης της ένδειξης της περιεκτικότητας σε σάκχαρα.

Άρθρο 65

Ένδειξη των κοινοτικών συμβόλων

1.   Τα κοινοτικά σύμβολα που αναφέρονται στο άρθρο 60 παράγραφος 1 στοιχείο ε) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 μπορούν να εμφαίνονται στις ετικέτες των οίνων, όπως προβλέπεται στο παράρτημα V του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1898/2006 της Επιτροπής (16). Κατά παρέκκλιση του άρθρου 59, οι ενδείξεις «ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ» και «ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΕΝΔΕΙΞΗ» οι οποίες περιλαμβάνονται στα σύμβολα δύνανται να αντικατασταθούν από τις ισοδύναμες ενδείξεις σε άλλη επίσημη κοινοτική γλώσσα, όπως προβλέπεται στο προαναφερόμενο παράρτημα.

2.   Όταν τα κοινοτικά σύμβολα ή οι ενδείξεις που αναφέρονται στο άρθρο 60 παράγραφος 1 στοιχείο ε) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 εμφαίνονται στην ετικέτα προϊόντος, συνοδεύονται από την αντίστοιχη προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη.

Άρθρο 66

Ενδείξεις που αφορούν ορισμένες μεθόδους παραγωγής

1.   Σύμφωνα με το άρθρο 60 παράγραφος 1 στοιχείο στ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, οι οίνοι που διατίθενται στην κοινοτική αγορά μπορούν να φέρουν ενδείξεις που αφορούν ορισμένες μεθόδους παραγωγής όπως, μεταξύ άλλων, αυτές που προβλέπονται στις παραγράφους 2, 3, 4, 5 και 6 του παρόντος άρθρου.

2.   Οι ενδείξεις που παρατίθενται στο παράρτημα XVI είναι οι μόνες που μπορούν να χρησιμοποιούνται για τον χαρακτηρισμό οίνου που φέρει προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη ή γεωγραφική ένδειξη τρίτης χώρας και ο οποίος έχει υποστεί ζύμωση, ωριμάσει ή παλαιωθεί σε ξύλινο περιέκτη. Τα κράτη μέλη και οι τρίτες χώρες μπορούν, ωστόσο, να καθορίσουν άλλες ενδείξεις, ισοδύναμες με αυτές που καθορίζονται στο παράρτημα XVI για τους συγκεκριμένους οίνους.

Η χρήση μίας από τις ενδείξεις που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο επιτρέπεται όταν ο οίνος έχει παλαιωθεί σε ξύλινο περιέκτη σύμφωνα με τους ισχύοντες εθνικούς κανόνες, ακόμη και όταν η παλαίωση συνεχίζεται σε άλλον τύπο περιέκτη.

Οι ενδείξεις που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται για την περιγραφή οίνου ο οποίος έχει παραχθεί με χρήση τεμαχίων ξύλου δρυός, ακόμη και εάν η τεχνική αυτή έχει συνδυαστεί με τη χρήση ενός ή περισσότερων ξύλινων περιεκτών.

3.   Η ένδειξη «ζύμωση στη φιάλη» μπορεί να χρησιμοποιείται μόνο για την περιγραφή των αφρωδών οίνων με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή με γεωγραφική ένδειξη τρίτης χώρας ή των αφρωδών οίνων ποιότητας, εφόσον:

α)	το προϊόν έγινε αφρώδες με δεύτερη αλκοολική ζύμωση μέσα σε φιάλη·

β)	η διάρκεια της διεργασίας παραγωγής, που περιλαμβάνει την παλαίωση στην επιχείρηση παραγωγής, υπολογιζόμενη από την έναρξη της ζύμωσης που απαιτείται για να γίνει το προϊόν βάσεως («cuvée») αφρώδες, δεν ήταν μικρότερη των εννέα μηνών·

γ)	η διάρκεια της ζύμωσης που απαιτείται για να καταστεί το προϊόν βάσεως αφρώδες και η διάρκεια παραμονής του προϊόντος βάσεως επί της οινολάσπης ήταν τουλάχιστον ενενήντα ημέρες και

δ)	το προϊόν αποχωρίσθηκε από την οινολάσπη με διήθηση κατά τη μέθοδο της μετάγγισης ή με εκπωμάτιση και εξώθηση.

4.   Οι ενδείξεις «ζύμωση στη φιάλη με παραδοσιακή μέθοδο» ή «παραδοσιακή μέθοδος» ή «κλασική μέθοδος» ή «παραδοσιακή κλασική μέθοδος» μπορούν να χρησιμοποιούνται μόνο για την περιγραφή αφρωδών οίνων με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη τρίτης χώρας ή των αφρωδών οίνων ποιότητας, εφόσον το προϊόν:

α)	έγινε αφρώδες με δεύτερη αλκοολική ζύμωση μέσα στη φιάλη·

β)	παρέμεινε χωρίς διακοπή σε επαφή με την οινολάσπη για εννέα τουλάχιστον μήνες στην ίδια επιχείρηση, από τη στιγμή της σύστασης του προϊόντος βάσεως·

γ)	αποχωρίστηκε από την οινολάσπη με εκπωμάτιση και εξώθηση.

5.   Η ένδειξη «Crémant» μπορεί να χρησιμοποιείται μόνο για λευκούς ή ερυθρωπούς («rosé») αφρώδεις οίνους ποιότητας με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή με γεωγραφική ένδειξη τρίτης χώρας εφόσον:

α)	τα σταφύλια συγκομίζονται χειρωνακτικά·

β)	οι οίνοι παρασκευάζονται από γλεύκος λαμβανόμενο με σύνθλιψη σταφυλιών ακέραιων ή χωρίς μίσχο· η λαμβανόμενη ποσότητα γλεύκους δεν υπερβαίνει τα 100 λίτρα ανά 150 χιλιόγραμμα σταφυλιών·

γ)	η μέγιστη περιεκτικότητα σε διοξείδιο του θείου δεν υπερβαίνει τα 150 mg/l·

δ)	η περιεκτικότητα σε σάκχαρα είναι μικρότερη από 50 g/l·

ε)	οι οίνοι πληρούν τις απαιτήσεις της παραγράφου 4 και

στ)

με την επιφύλαξη του άρθρου 67, η ένδειξη «Crémant» αναγράφεται στις ετικέτες των αφρωδών οίνων ποιότητας, σε συνδυασμό με το όνομα της γεωγραφικής ενότητας στην οποία βασίζεται η οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή της συγκεκριμένης προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης ή της γεωγραφικής ένδειξης τρίτης χώρας.

Τα σημεία α) και στ) δεν έχουν εφαρμογή για παραγωγούς που έχουν στην κατοχή τους εμπορικά σήματα τα οποία περιέχουν την ένδειξη «crémant» και έχουν καταχωριστεί πριν την 1η Μαρτίου 1986.

6.   Οι αναφορές στη βιολογική παραγωγή των σταφυλιών διέπονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 834/2007 του Συμβουλίου (17).

Άρθρο 67

Ονόματα γεωγραφικών ενοτήτων μικρότερων ή μεγαλύτερων από την περιοχή στην οποία βασίζεται η ονομασία προέλευσης ή η γεωγραφική ένδειξη και αναφορές στη γεωγραφική περιοχή

1.   Όσον αφορά το άρθρο 60 παράγραφος 1 στοιχείο ζ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 και με την επιφύλαξη των άρθρων 55 και 56 του παρόντος κανονισμού, το όνομα μιας γεωγραφικής ενότητας και αναφορές στη γεωγραφική περιοχή μπορούν να εμφανίζονται μόνο στις ετικέτες οίνων με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη ή με γεωγραφική ένδειξη τρίτης χώρας.

2.   Για τη χρήση του ονόματος γεωγραφικής ενότητας μικρότερης από την περιοχή στην οποία βασίζεται η ονομασία προέλευσης ή η γεωγραφική ένδειξη, ορίζεται με ακρίβεια η περιοχή την οποία καλύπτει η εν λόγω γεωγραφική ενότητα. Τα κράτη μέλη δύνανται να θεσπίσουν κανόνες σχετικά με τη χρήση αυτών των γεωγραφικών ενοτήτων. Τουλάχιστον 85 % των σταφυλιών από τα οποία έχει παραχθεί ο οίνος προέρχονται από αυτήν την μικρότερη γεωγραφική ενότητα. Το υπόλοιπο 15 % των σταφυλιών προέρχεται από την οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή της σχετικής ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης.

Σε περίπτωση κατατεθέντων εμπορικών σημάτων ή εμπορικών σημάτων τα οποία έχουν καθιερωθεί με τη χρήση πριν την 11η Μαΐου 2002 και περιέχουν ή αποτελούνται από το όνομα γεωγραφικής ενότητας μικρότερης από την περιοχή στην οποία βασίζονται η ονομασία προέλευσης ή η προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη και οι αναφορές στη γεωγραφική περιοχή των οικείων κρατών μελών, τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να μην εφαρμόζουν τις απαιτήσεις της τρίτης και τέταρτης φράσης του πρώτου εδαφίου.

3.   Τα ονόματα γεωγραφικών ενοτήτων μικρότερων ή μεγαλύτερων από την περιοχή στην οποία βασίζονται η ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη και οι αναφορές στη γεωγραφική περιοχή αποτελούνται από:

α)	τοποθεσία ή ομάδα τοποθεσιών·

β)	περιοχή τοπικής αυτοδιοίκησης ή μέρος αυτής·

γ)	αμπελουργική υποπεριοχή ή τμήμα αυτής,

δ)	διοικητική περιοχή.

ΤΜΗΜΑ 3

Κανόνες για ορισμένα ειδικά σχήματα φιαλών και συστήματα πωματισμού και συμπληρωματικές διατάξεις των κρατών μελών παραγωγής

Άρθρο 68

Προϋποθέσεις χρήσης ορισμένων ειδικών σχημάτων φιαλών

Για να συμπεριληφθεί στον κατάλογο των ειδικών τύπων φιαλών που παρατίθεται στο παράρτημα XVII, ένας τύπος φιάλης πρέπει να πληροί τις ακόλουθες απαιτήσεις:

α)	να χρησιμοποιείται αποκλειστικά, πραγματικά και παραδοσιακά τα τελευταία εικοσιπέντε έτη για οίνο που φέρει συγκεκριμένη προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη και

β)	η χρήση του να φέρνει στη μνήμη των καταναλωτών έναν οίνο που φέρει συγκεκριμένη προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη.

Το παράρτημα XVII ορίζει τις προϋποθέσεις που διέπουν τη χρήση των αναγνωρισμένων ειδικών τύπων φιαλών.

Άρθρο 69

Κανόνες παρουσίασης ορισμένων προϊόντων

1.   Μόνο ο αφρώδης οίνος, ο αφρώδης οίνος ποιότητας και ο αφρώδης οίνος ποιότητας αρωματικού τύπου διατίθενται στην αγορά ή εξάγονται σε γυάλινες φιάλες τύπου «αφρωδών οίνων» πωματισμένες με:

α)

για φιάλες ονομαστικού όγκου μεγαλύτερου από 0,20 λίτρα: πώμα σε σχήμα μανιταριού από φελλό ή άλλο υλικό που επιτρέπεται να έρχεται σε επαφή με τρόφιμα, το οποίο συγκρατείται με πρόσδεση, καλύπτεται ενδεχομένως με καψύλλιο και επενδύεται με φύλλο που καλύπτει το πώμα και ολόκληρο το λαιμό της φιάλης ή ένα μέρος του·

β)	για φιάλες με περιεχόμενο ονομαστικού όγκου μικρότερου από 0,20 λίτρα ή ίσου: κάθε άλλο κατάλληλο σύστημα πωματισμού.

2.   Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν ότι οι απαιτήσεις που καθορίζονται στην παράγραφο 1 ισχύουν για:

α)

προϊόντα τα οποία παραδοσιακά εμφιαλώνονται σε φιάλες αυτού του είδους και τα οποία: i) αναφέρονται στο άρθρο 25 παράγραφος 2 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, ii) αναφέρονται στις παραγράφους 7, 8 και 9 του παραρτήματος IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, iii) αναφέρονται στον κανονισμό (EOK) αριθ. 1601/1991 (18) του Συμβουλίου, ή iv) έχουν αποκτημένο αλκοολικό τίτλο μέχρι 1,2 % vol.

β)	άλλα προϊόντα πλην αυτών που αναφέρονται στο στοιχείο α) εφόσον δεν παραπλανούν τους καταναλωτές όσον αφορά το πραγματικό είδος του προϊόντος.

Άρθρο 70

Συμπληρωματικές διατάξεις των κρατών μελών παραγωγής για την επισήμανση και την παρουσίαση

1.   Για οίνους με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη που παράγονται στην επικράτεια των κρατών μελών, οι ενδείξεις που αναφέρονται στα άρθρα 61, 62 και 64 έως 67 μπορούν να καταστούν υποχρεωτικές, να απαγορευθούν ή να περιοριστούν όσον αφορά τη χρήση τους, με την επιβολή αυστηρότερων προϋποθέσεων από αυτές που προβλέπονται στο παρόν κεφάλαιο, μέσω των προδιαγραφών προϊόντος που αφορούν αυτούς τους οίνους.

2.   Όσον αφορά τους οίνους χωρίς προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη που παράγονται στην επικράτειά τους, τα κράτη μέλη μπορούν να καταστήσουν υποχρεωτική την αναγραφή των ενδείξεων που αναφέρονται στα άρθρα 64 και 66.

3.   Για σκοπούς ελέγχου, τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να ορίσουν και να ρυθμίσουν άλλες ενδείξεις εκτός από αυτές που αναφέρονται στο άρθρο 59 παράγραφος 1 και στο άρθρο 60 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 για οίνους παραγόμενους στην επικράτειά τους.

4.   Για σκοπούς ελέγχου, τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να καταστήσουν εφαρμοστέα τα άρθρα 58, 59 και 60 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 για οίνους που εμφιαλώνονται στην επικράτειά τους αλλά δεν έχουν ακόμη διατεθεί στην αγορά ούτε εξαχθεί.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V

ΓΕΝΙΚΈΣ, ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΈΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΈΣ ΔΙΑΤΆΞΕΙΣ

Άρθρο 71

Ονομασίες οίνων προστατευόμενες δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999

1.   Η Επιτροπή σημειώνει στα έγγραφα που λαμβάνει από τα κράτη μέλη δυνάμει του άρθρου 51 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, σχετικά με ονομασίες προέλευσης ή γεωγραφικές ενδείξεις που αναφέρονται στο άρθρο 51 παράγραφος 3 του εν λόγω κανονισμού, την ημερομηνία παραλαβής τους και τον αριθμό πρωτοκόλλου.

Το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος λαμβάνει απόδειξη παραλαβής που αναφέρει τουλάχιστον τα ακόλουθα:

α)	τον αριθμό του φακέλου·

β)	τον αριθμό των εγγράφων που παραλήφθηκαν και

γ)	την ημερομηνία παραλαβής των εγγράφων.

Η ημερομηνία υποβολής των εγγράφων στην Επιτροπή είναι η ημερομηνία κατά την οποία τα έγγραφα καταχωρίζονται στο μητρώο αλληλογραφίας της Επιτροπής.

2.   Κάθε απόφαση ανάκλησης της προστασίας μιας ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης σύμφωνα με το άρθρο 51 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 λαμβάνεται από την Επιτροπή βάσει των εγγράφων που έχει στη διάθεσή της δυνάμει του άρθρου 51 παράγραφος 2 του εν λόγω κανονισμού.

Άρθρο 72

Προσωρινή επισήμανση

1.   Κατά παρέκκλιση του άρθρου 65 του παρόντος κανονισμού, οι οίνοι που φέρουν ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη η οποία πληροί τις απαιτήσεις που αναφέρονται στο άρθρο 38 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, επισημαίνονται σύμφωνα με τις διατάξεις του κεφαλαίου IV του παρόντος κανονισμού.

2.   Όταν η Επιτροπή αποφασίζει να μην παράσχει προστασία σε ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη δυνάμει του άρθρου 41 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, οι οίνοι που επισημαίνονται σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου αποσύρονται από την αγορά ή λαμβάνουν νέα επισήμανση σύμφωνα με το κεφάλαιο IV του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 73

Μεταβατικές διατάξεις

1.   Οι ονομασίες οίνων που έχουν αναγνωριστεί από τα κράτη μέλη ως ονομασίες προέλευσης ή γεωγραφικές ενδείξεις έως την 1η Αυγούστου 2009 και δεν έχουν δημοσιευθεί από την Επιτροπή δυνάμει του άρθρου 54 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 ή του άρθρου 28 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 753/2002, υπόκεινται στη διαδικασία του άρθρου 51 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008.

2.   Κάθε τροποποίηση των προδιαγραφών προϊόντος που αφορούν ονομασίες οίνων οι οποίες προστατεύονται δυνάμει του άρθρου 51 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 ή ονομασίες οίνων οι οποίες δεν προστατεύονται δυνάμει του άρθρου 51 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, η οποία έχει υποβληθεί στο κράτος μέλος το αργότερο μέχρι την 1η Αυγούστου 2009, υπόκειται στη διαδικασία του άρθρου 51 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, εφόσον έχει εκδοθεί απόφαση έγκρισης από το κράτος μέλος και έχει κοινοποιηθεί στην Επιτροπή, το αργότερο μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2011, ο τεχνικός φάκελος που προβλέπεται στο άρθρο 35 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008.

3.   Τα κράτη μέλη που δεν έχουν θεσπίσει τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που είναι αναγκαίες για τη συμμόρφωση με το άρθρο 38 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 έως την 1 Αυγούστου 2009, το πράττουν έως την 1 Αυγούστου 2010. Εν τω μεταξύ, τα άρθρα 9, 10, 11 και 12 εφαρμόζονται, τηρουμένων των αναλογιών, ως η «προκαταρκτική εθνική διαδικασία» που αναφέρεται στο άρθρο 38 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 στα εν λόγω κράτη μέλη.

4.   Οι οίνοι που διατίθενται στην αγορά ή επισημαίνονται πριν την 31η Δεκεμβρίου 2010 και οι οποίοι είναι σύμφωνοι με τις σχετικές διατάξεις που ισχύουν πριν την 1 Αυγούστου 2009, μπορούν να κυκλοφορούν στο εμπόριο έως την εξάντληση των αποθεμάτων.

Άρθρο 74

Κατάργηση

Οι κανονισμοί (ΕΚ) αριθ. 1607/2000 και (ΕΚ) αριθ. 753/2002 καταργούνται.

Άρθρο 75

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την έβδομη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εφαρμόζεται από την 1η Αυγούστου 2009.

---

(1)  ΕΕ L 148 της 6.6.2008, σ. 1

(2)  ΕΕ L 40 της 11.2.1989, σ. 1.

(3)  ΕΕ L 186 της 30.6.1989, σ. 21.

(4)  ΕΕ L 109 της 6.5.2000, σ. 29.

(5)  ΕΕ L 247 της 21.9.2007, σ. 17.

(6)  ΕΕ L 189 της 20.7.2007, σ. 1.

(7)  ΕΕ L 179 της 14.7.1999, σ. 1.

(8)  ΕΕ L 185 της 25.7.2000, σ. 17.

(9)  ΕΕ L 118 της 4.5.2002, σ. 1.

(10)  Βλέπε σελίδα 1 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας.

(11)  ΕΕ L 170 της 30.6.2008, σ. 1.

(12)  ΕΕ L 299 της 8.11.2008, σ. 25.

(13)  ΕΕ L 11 της 14.1.1994, σ. 1.

(14)  ΕΕ L 302 της 19.10.1992, σ. 1.

(15)  ΕΕ L 165 της 30.4.2004, σ. 1.

(16)  ΕΕ L 369 της 23.12.2006, σ. 1.

(17)  ΕΕ L 189 της 20.7.2007, σ. 1.

(18)  ΕΕ L 149 της 14.6.1991, σ. 1.

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---