30.7.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 201/1

(1)

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 737/90 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1990, σχετικά με τους όρους εισαγωγής γεωργικών προϊόντων καταγωγής τρίτων χωρών μετά το ατύχημα στον πυρηνικό σταθμό του Τσερνομπίλ (1), έχει επανειλημμένα τροποποιηθεί (2) κατά τρόπο ουσιαστικό. Είναι, ως εκ τούτου σκόπιμη, για λόγους σαφήνειας και ορθολογισμού, η κωδικοποίηση του εν λόγω κανονισμού.

(2)

Μετά το ατύχημα στον πυρηνικό σταθμό του Τσερνομπίλ στις 26 Απριλίου 1986, σημαντικές ποσότητες ραδιενεργών στοιχείων διέφυγαν στην ατμόσφαιρα.

(3)

Με την επιφύλαξη ενδεχόμενης προσφυγής, εφόσον παραστεί ανάγκη, στο μέλλον, στις διατάξεις του κανονισμού (Ευρατόμ) αριθ. 3954/87 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1987, για τον καθορισμό των μεγίστων επιτρεπτών επιπέδων ραδιενέργειας στα τρόφιμα και τις ζωοτροφές λόγω πυρηνικού ατυχήματος ή σε περίπτωση εκτάκτου κινδύνου από ακτινοβολίες (3), η Κοινότητα θα πρέπει να μεριμνά, όσον αφορά τις συγκεκριμένες συνέπειες του ατυχήματος του Τσερνομπίλ, ώστε η εισαγωγή στην Κοινότητα γεωργικών και μεταποιημένων προϊόντων, τα οποία προορίζονται για ανθρώπινη διατροφή και έχουν τυχόν μολυνθεί, να γίνεται μόνο με κοινές διαδικασίες.

(4)

Επιβάλλεται οι κοινές αυτές διαδικασίες να διαφυλάττουν την υγεία των καταναλωτών, να διατηρούν την ενότητα της αγοράς, χωρίς να πλήττουν ανώφελα τις συναλλαγές μεταξύ της Κοινότητας και των τρίτων χωρών, και να αποτρέπουν τις εκτροπές του εμπορίου.

(5)

Για την τήρηση αυτών των ανωτάτων ορίων, πρέπει να εξακολουθήσουν να διενεργούνται κατάλληλοι έλεγχοι, συνοδευόμενοι από τη δυνατότητα απαγόρευσης των εισαγωγών σε περίπτωση μη τήρησής τους.

(6)

Η ραδιενεργός μόλυνση σε πολλά γεωργικά προϊόντα μειώθηκε και θα πρέπει να μειώνεται, φθάνοντας στα προ του ατυχήματος του Τσερνομπίλ υφιστάμενα επίπεδα. Επομένως, θα πρέπει να θεσπισθεί διαδικασία που θα επιτρέπει να αποκλείονται τα προϊόντα αυτά από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

(7)

Επειδή ο παρών κανονισμός αφορά το σύνολο των γεωργικών και μεταποιημένων γεωργικών προϊόντων που προορίζονται για ανθρώπινη διατροφή, δεν ενδείκνυται εν προκειμένω η εφαρμογή της διαδικασίας του άρθρου 14 της οδηγίας 2004/68/ΕΚ του Συμβουλίου, της 26ης Απριλίου 2004, σχετικά με τον καθορισμό κανόνων υγειονομικού ελέγχου για την εισαγωγή στην Κοινότητα και τη διαμετακόμιση μέσω αυτής ορισμένων ζώντων οπληφόρων ζώων (4).

(8)

Τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού θεσπίζονται σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (5),

α)

στο παράρτημα Ι της συνθήκης·

β)

στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1667/2006 του Συμβουλίου, της 7ης Νοεμβρίου 2006, περί της γλυκόζης και της λακτόζης (6)·

γ)

στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2783/75 του Συμβουλίου, της 29ης Οκτωβρίου 1975, περί κοινού συστήματος εμπορίας για την ωοαλβουμίνη και τη γαλακτοαλβουμίνη (7)·

δ)

στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 3448/93 του Συμβουλίου, της 6ης Δεκεμβρίου 1993, για τον καθορισμό του καθεστώτος συναλλαγών που εφαρμόζεται για ορισμένα εμπορεύματα που προέρχονται από τη μεταποίηση γεωργικών προϊόντων (8).

α)

τα 370 Bq/kg για το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα που απαριθμούνται στο παράρτημα ΙΙ, καθώς και για τα τρόφιμα που προορίζονται για την ειδική διατροφή των βρεφών κατά τους πρώτους τέσσερις έως έξι μήνες της ζωής τους και τα οποία καλύπτουν από μόνα τους τις ανάγκες διατροφής των προσώπων αυτής της κατηγορίας και προσφέρονται στη λιανική πώληση σε συσκευασίες που αναγνωρίζονται εύκολα και φέρουν την ένδειξη «παρασκευάσματα για βρέφη»·

β)

τα 600 Bq/kg για όλα τα άλλα σχετικά προϊόντα.

α)

στις 31 Μαρτίου 2010, εκτός εάν το Συμβούλιο αποφασίσει άλλως πριν από την ημερομηνία αυτή, ιδίως εάν ο κατάλογος των εξαιρουμένων προϊόντων που αναφέρεται στο άρθρο 4 καλύπτει όλα τα κατάλληλα για ανθρώπινη κατανάλωση προϊόντα στα οποία εφαρμόζεται ο παρών κανονισμός·

β)

όταν αρχίσει να ισχύει ο κανονισμός της Επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 του κανονισμού (Ευρατόμ) αριθ. 3954/87, εάν αυτό συμβεί πριν από τις 31 Μαρτίου 2010.

30.7.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 201/8

(1)

Η Κοινότητα είναι συμβαλλόμενο μέρος της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας και της συμφωνίας για την εφαρμογή των διατάξεων της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με το Δίκαιο της Θάλασσας της 10ης Δεκεμβρίου 1982 οι οποίες αφορούν τη διατήρηση και τη διαχείριση των αλληλοεπικαλυπτόμενων αποθεμάτων ιχθύων και των αποθεμάτων άκρως μεταναστευτικών ιχθύων. Σύμφωνα με τις εν λόγω διεθνείς πράξεις, τα κράτη οφείλουν να συνεργάζονται για τη διατήρηση των έμβιων πόρων στην ανοικτή θάλασσα και η συνεργασία αυτή επιτυγχάνεται απευθείας από τα κράτη ή μέσω κατάλληλων υποπεριφερειακών ή περιφερειακών οργανώσεων ή συμφωνιών διαχείρισης της αλιείας.

(2)

Η έλλειψη περιφερειακών οργανώσεων ή συμφωνιών διαχείρισης της αλιείας δεν απαλλάσσει τα κράτη από την υποχρέωσή τους, βάσει του δικαίου της θάλασσας, να λαμβάνουν για τους υπηκόους τους τα αναγκαία μέτρα για τη διατήρηση των έμβιων πόρων στην ανοικτή θάλασσα, συμπεριλαμβανομένης της προστασίας των ευπαθών θαλάσσιων οικοσυστημάτων από τις επιπτώσεις των αλιευτικών δραστηριοτήτων.

(3)

Σύμφωνα με το άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2002, για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής (2), η Κοινότητα, στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής, πρέπει να εφαρμόζει προληπτική προσέγγιση, λαμβάνοντας μέτρα για την ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων των αλιευτικών δραστηριοτήτων στα θαλάσσια οικοσυστήματα. Το άρθρο 7 του ιδίου κανονισμού ορίζει ότι, εάν υπάρχει ένδειξη σοβαρής απειλής για τη διατήρηση των έμβιων υδρόβιων πόρων ή για το θαλάσσιο οικοσύστημα η οποία οφείλεται σε αλιευτικές δραστηριότητες και απαιτεί άμεσες ενέργειες, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίζει τη λήψη επειγόντων μέτρων, κατόπιν τεκμηριωμένης αίτησης ενός κράτους μέλους ή με δική της πρωτοβουλία.

(4)

Η Κοινότητα έχει αναλάβει τη δέσμευση να συμβάλει στη διατήρηση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, όπως είναι οι ύφαλοι, τα θαλάσσια όρη, οι κοραλλιογενείς ύφαλοι των βαθέων υδάτων, οι υδροθερμικές αναβλύσεις και τα σπογγοφόρα πεδία. Υπάρχουν άφθονα επιστημονικά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η ακεραιότητα των οικοσυστημάτων αυτών απειλείται από τις αλιευτικές δραστηριότητες που χρησιμοποιούν εργαλεία βυθού. Η Κοινότητα έχει θεσπίσει ήδη μέτρα για την απαγόρευση της αλιείας βυθού σε ορισμένες περιοχές των κοινοτικών υδάτων όπου απαντούν τέτοια οικοσυστήματα. Επίσης, ήταν αποφασιστική η συνεισφορά της στην υιοθέτηση παρόμοιων μέτρων σε περιοχές της ανοικτής θάλασσας που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των υφισταμένων περιφερειακών οργανώσεων διαχείρισης της αλιείας οι οποίες είναι εξουσιοδοτημένες για τη ρύθμιση της αλιείας βυθού. Συνετέλεσε επιπλέον ενεργά στη σύσταση νέων περιφερειακών οργανώσεων ή στη σύναψη νέων συμφωνιών, με σκοπό την ολοκλήρωση της κάλυψης των ωκεανών του πλανήτη μας σε παγκόσμιο επίπεδο, με κατάλληλα περιφερειακά συστήματα διατήρησης και διαχείρισης των αλιευτικών πόρων. Υπάρχουν, ωστόσο, ορισμένες περιοχές της ανοικτής θάλασσας για τις οποίες η σύσταση τέτοιων φορέων αποδεικνύεται ιδιαίτερα δύσκολη.

(5)

Με το ψήφισμα 61/105 της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών που εκδόθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2006, η διεθνής κοινότητα συμφώνησε ότι υπάρχει επιτακτική ανάγκη λήψης μέτρων για την προστασία των ευπαθών θαλάσσιων οικοσυστημάτων από τις καταστροφικές επιπτώσεις των αλιευτικών δραστηριοτήτων βυθού, μέσω της υπαγωγής των εν λόγω δραστηριοτήτων σε αυστηρές διατάξεις που καθορίζονται από περιφερειακές οργανώσεις ή συμφωνίες διαχείρισης της αλιείας ή από τα αντίστοιχα κράτη σημαίας όσον αφορά τα σκάφη που αλιεύουν σε περιοχές όπου δεν υφίστανται τέτοιες οργανώσεις ή συμφωνίες.

Η Γενική Συνέλευση διατύπωσε κατευθύνσεις σχετικά με το είδος των μέτρων που πρέπει να θεσπιστούν για το σκοπό αυτό. Οι εργασίες που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO) για τη θέσπιση διεθνών κατευθυντήριων γραμμών για τη διαχείριση αυτών των αλιευτικών δραστηριοτήτων στο πλαίσιο του «Κώδικα Συμπεριφοράς για μια Υπεύθυνη Αλιεία» είναι επίσης ιδιαίτερα σημαντικές για τη θέσπιση και την έγκριση τέτοιων μέτρων, καθώς και για την εφαρμογή τους από τα κράτη μέλη.

(6)

Η Κοινότητα διαθέτει ευμεγέθη στόλο που ασκεί αλιευτικές δραστηριότητες βυθού σε περιοχές που δεν υπόκεινται σε ρυθμίσεις περιφερειακής οργάνωσης ή συμφωνίας διαχείρισης της αλιείας με αρμοδιότητα ρύθμισης των δραστηριοτήτων αυτών και για τις οποίες δεν αναμένεται βραχυπρόθεσμα η σύστασή τέτοιας οργάνωσης ή η σύναψη συμφωνίας. Με την επιφύλαξη των συνεχιζόμενων προσπαθειών για την κάλυψη των υπολειπόμενων αυτών χωρικών κενών στο διεθνές σύστημα διακυβέρνησης της αλιείας, η Κοινότητα οφείλει να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις που υπέχει από το δίκαιο της θάλασσας όσον αφορά τη διατήρηση των θαλάσσιων έμβιων πόρων στις περιοχές αυτές και πρέπει, επομένως, να λάβει κατάλληλα μέτρα για τον στόλο της. Στο πλαίσιο αυτό, η Κοινότητα οφείλει να ενεργήσει λαμβάνοντας υπόψη τις κατευθύνσεις που παρέχει η Γενική Συνέλευση με το ψήφισμα 61/105.

(7)

Βασικό στοιχείο των συστάσεων που διατύπωσε η Γενική Συνέλευση αποτελούν τα μέτρα «… για να εκτιμηθεί, με βάση τα βέλτιστα διαθέσιμα επιστημονικά στοιχεία, κατά πόσον επιμέρους αλιευτικές δραστηριότητες βυθού ενδέχεται να έχουν σημαντικές επιπτώσεις σε ευπαθή θαλάσσια οικοσυστήματα και να εξασφαλιστεί ότι, στην περίπτωση που εκτιμάται ότι οι δραστηριότητες αυτές θα έχουν σημαντικές δυσμενείς συνέπειες, η διαχείρισή τους θα γίνεται με τρόπο που να αποφεύγονται οι επιπτώσεις αυτές ή δεν θα χορηγείται η σχετική άδεια».

(8)

Για την εφαρμογή της εν λόγω σύστασης απαιτείται έγκριση των αλιευτικών δραστηριοτήτων των σχετικών σκαφών με τη διαδικασία έκδοσης ειδικής αδείας σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1627/94 του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 1994, για τη θέσπιση των γενικών διατάξεων για τις ειδικές άδειες αλιείας (3) και τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2943/95 της Επιτροπής, της 20ής Δεκεμβρίου 1995, για λεπτομέρειες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1627/94 του Συμβουλίου (4). Πέραν τούτου, η έκδοση και η ισχύς των αδειών αυτών πρέπει να υπόκειται σε ειδικούς όρους με τους οποίους να εξασφαλίζεται ότι οι επιπτώσεις των επιτρεπόμενων αλιευτικών δραστηριοτήτων έχουν εκτιμηθεί δεόντως και ότι η διεξαγωγή των αλιευτικών εργασιών είναι σύμφωνη με την εκτίμηση αυτή.

(9)

Για την εφαρμογή των συστάσεων της Γενικής Συνέλευσης απαιτείται επίσης η θέσπιση κατάλληλων μέτρων παρακολούθησης που θα εξασφαλίζουν τη συμμόρφωση με τους όρους έκδοσης των αδειών. Στα μέτρα αυτά περιλαμβάνονται η ύπαρξη παρατηρητών επί του σκάφους καθώς και ειδικές διατάξεις σχετικές με τη λειτουργία δορυφορικών συστημάτων παρακολούθησης των σκαφών με σκοπό την αντιμετώπιση περιπτώσεων τεχνικής αστοχίας ή μη λειτουργίας του συστήματος, πέραν εκείνων που καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2244/2003 της Επιτροπής, της 18ης Δεκεμβρίου 2003, για τη θέσπιση λεπτομερών διατάξεων όσον αφορά δορυφορικά συστήματα παρακολούθησης σκαφών (5).

(10)

Δεδομένου ότι η ταυτοποίηση ευπαθών θαλάσσιων οικοσυστημάτων σε περιοχές που δεν υπόκεινται στη ρυθμιστική δικαιοδοσία περιφερειακής οργάνωσης διαχείρισης της αλιείας βρίσκεται σε εξέλιξη, τα επιστημονικά στοιχεία που διατίθενται για το θέμα αυτό είναι σχετικά περιορισμένα. Ως εκ τούτου, επιβάλλεται η απαγόρευση χρήσης αλιευτικών εργαλείων βυθού σε περιοχές όπου δεν έχει πραγματοποιηθεί επιστημονική αξιολόγηση ως προς τον κίνδυνο τυχόν σημαντικών επιπτώσεων των εν λόγω αλιευτικών δραστηριοτήτων στα ευπαθή θαλάσσια οικοσυστήματα.

(11)

Η παραβίαση ειδικών όρων όπως οι σχετικοί με περιοχές όπου δεν έχει πραγματοποιηθεί αξιολόγηση, με τη λειτουργία του συστήματος παρακολούθησης σκαφών και τη μετατόπιση δραστηριοτήτων σε περίπτωση απρόβλεπτης συνάντησης με ευπαθές θαλάσσιο οικοσύστημα, μπορεί να οδηγήσει σε ανεπανόρθωτη φθορά των οικοσυστημάτων αυτών και αξίζει επομένως να περιληφθεί στον κατάλογο των σοβαρών παραβάσεων που περιλαμβάνεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1447/1999 του Συμβουλίου, της 24ης Ιουνίου 1999, περί πίνακος ενεργειών που θίγουν σοβαρά τους κανόνες της κοινής αλιευτικής πολιτικής (6).

(12)

Η προστασία των ατόμων σε σχέση με την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων διέπεται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2000, σχετικά με την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας και σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (7), ο οποίος είναι πλήρως εφαρμοστέος όσον αφορά την επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων για τους σκοπούς του εν λόγω κανονισμού, ιδίως για τα δικαιώματα πρόσβασης, διόρθωσης, απαγόρευσης και διαγραφής δεδομένων από τους ενδιαφερόμενους και την κοινοποίηση δεδομένων σε τρίτα πρόσωπα· συνεπώς, δεν εξειδικεύεται περαιτέρω στον παρόντα κανονισμό,

α)

που εμπίπτουν στη ρυθμιστική αρμοδιότητα περιφερειακής οργάνωσης διαχείρισης της αλιείας ή σε συμφωνία διαχείρισης της αλιείας με αρμοδιότητα ρύθμισης των δραστηριοτήτων αυτών·

β)

για τις οποίες έχει δρομολογηθεί διαδικασία σύστασης περιφερειακής οργάνωσης, οι δε συμμετέχοντες στη διαδικασία αυτή έχουν συμφωνήσει για τη θέσπιση μεταβατικών μέτρων προστασίας των ευπαθών θαλάσσιων οικοσυστημάτων από τις καταστροφικές επιπτώσεις της χρήσης εργαλείων βυθού.

α)

«θαλάσσιο οικοσύστημα»: δυναμικό σύμπλεγμα κοινοτήτων φυτών, ζώων και μικροοργανισμών, καθώς και του αβιοτικού περιβάλλοντός τους που αλληλοεπηρεάζονται ως μία λειτουργική μονάδα·

β)

«ευπαθές θαλάσσιο οικοσύστημα»: κάθε θαλάσσιο οικοσύστημα του οποίου η ακεραιότητα (ήτοι η δομή ή/και λειτουργία του) ενδέχεται, σύμφωνα με τα βέλτιστα διαθέσιμα επιστημονικά στοιχεία και με την αρχή της προφύλαξης, να απειλείται από σοβαρές δυσμενείς συνέπειες λόγω της πίεσης που οφείλεται στη φυσική επαφή με εργαλεία βυθού κατά τη διάρκεια συνήθων αλιευτικών δραστηριοτήτων· στο εν λόγω οικοσύστημα περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, ύφαλοι, θαλάσσια όρη, υδροθερμικές αναβλύσεις, κοραλλιογενείς ύφαλοι και σπογγοφόρα πεδία ψυχρών υδάτων. Τα πιο ευπαθή οικοσυστήματα είναι εκείνα που διαταράσσονται εύκολα και η αποκατάστασή τους επέρχεται αργά ή δεν επέρχεται ποτέ.

γ)

«ιδιαιτέρως δυσμενείς συνέπειες»: συνέπειες (εκτιμώμενες μεμονωμένα, σε συνδυασμό μεταξύ τους ή σωρευτικά) οι οποίες θέτουν σε κίνδυνο την ακεραιότητα των οικοσυστημάτων κατά τρόπον ώστε να παρεμποδίζεται η ικανότητα αναπαραγωγής των θιγόμενων πληθυσμών και να χειροτερεύει μακροπρόθεσμα η φυσική ικανότητα γένεσης των οικοσυστημάτων ή να προκαλείται σημαντική απώλεια της ποικιλίας, του οικότοπου ή των τύπων επικοινωνίας των ειδών η οποία δεν είναι απλώς προσωρινή.

δ)

«εργαλεία βυθού»: εργαλεία που έρχονται σε επαφή με τον θαλάσσιο βυθό κατά τη διάρκεια συνήθων αλιευτικών δραστηριοτήτων, μεταξύ των οποίων τράτες βυθού, δράγες, στάσιμα απλάδια βυθού, παραγάδια βυθού, κιούρτοι και παγίδες.

α)

ο προβλεπόμενος τόπος άσκησης των αλιευτικών δραστηριοτήτων,

β)

τα στοχευόμενα είδη,

γ)

το είδος των αλιευτικών εργαλείων και το βάθος στο οποίο θα χρησιμοποιηθούν και

δ)

τα βαθυμετρικά χαρακτηριστικά του βυθού στα προβλεπόμενα αλιευτικά πεδία, όταν οι αρμόδιες αρχές του ενδιαφερομένου κράτους σημαίας δεν έχουν ήδη στη διάθεσή τους τις πληροφορίες αυτές.

α)

καταχωρίζει ανεξάρτητα, με τη μορφή που χρησιμοποιείται για το ημερολόγιο του πλοίου, τις σχετικές με τα αλιεύματα πληροφορίες που απαιτούνται από το άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2847/93 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1993, για τη θέσπιση συστήματος ελέγχου της κοινής αλιευτικής πολιτικής (8)·

β)

καταχωρίζει τυχόν τροποποιήσεις του σχεδίου αλιείας, όπως αναφέρεται στο άρθρο 5 παράγραφος 2·

γ)

τεκμηριώνει τυχόν περιπτώσεις απρόβλεπτης συνάντησης με ευπαθή θαλάσσια οικοσυστήματα, όπως αναφέρεται στο άρθρο 7, και στο πλαίσιο αυτό συγκεντρώνει πληροφορίες που μπορεί να είναι χρήσιμες για την προστασία του τόπου·

δ)

καταγράφει το βάθος στο οποίο χρησιμοποιούνται τα αλιευτικά εργαλεία·

ε)

υποβάλλει έκθεση στις αρμόδιες αρχές του αντίστοιχου κράτους μέλους εντός 20 ημερών από τη λήξη της περιόδου παρατήρησης. Αντίγραφο της έκθεσης αυτής διαβιβάζεται στην Επιτροπή εντός 30 ημερών από τη λήψη σχετικής γραπτής αίτησης.

α)

συγγενής του πλοιάρχου του σκάφους ή άλλου αξιωματικού που υπηρετεί στο σκάφος στο οποίο έχει διοριστεί·

β)

υπάλληλος του πλοιάρχου του σκάφους στο οποίο έχει διοριστεί·

γ)

υπάλληλος του αντιπροσώπου του πλοιάρχου·

δ)

υπάλληλος εταιρείας που ελέγχεται από τον πλοίαρχο ή από τον αντιπρόσωπό του·

ε)

συγγενής του αντιπροσώπου του πλοιάρχου.

α)

εκτός από τις απαιτήσεις του άρθρου 18 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2847/93, τα αλιεύματα των αλιευτικών σκαφών που αναφέρονται στο άρθρο 1 του παρόντος κανονισμού, όπως προκύπτουν από τα στοιχεία που έχουν καταχωρισθεί στα ημερολόγια, συμπεριλαμβανομένων των πλήρων στοιχείων για τις ημέρες αλιείας εκτός λιμένος και των εκθέσεων που υπέβαλαν οι παρατηρητές, με ανάλυση ανά τρίμηνο, τύπο αλιευτικού εργαλείου και αλιευόμενο είδος·

β)

στοιχεία σχετικά με τη συμμόρφωση των αλιευτικών σκαφών που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 με τα σχέδια αλιείας και τις απαιτήσεις των άρθρων 6, 7 και 8, καθώς και τα επανορθωτικά μέτρα που έχουν ληφθεί και οι κυρώσεις που έχουν επιβληθεί σε περιπτώσεις μη συμμόρφωσης και σοβαρών παραβάσεων που αναφέρονται στο άρθρο 10·

γ)

στοιχεία για τον τρόπο με τον οποίο εφαρμόζουν το άρθρο 8.

30.7.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 201/14

30.7.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 201/16

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 994/98 εξουσιοδοτεί την Επιτροπή να δηλώνει, σύμφωνα με το άρθρο 87 της συνθήκης, ότι, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, ενισχύσεις που χορηγούνται σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις («ΜΜΕ») είναι συμβατές με την κοινή αγορά και δεν υπόκεινται σε κοινοποίηση σύμφωνα με το άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης.

(2)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 70/2001 της Επιτροπής, της 12ης Ιανουαρίου 2001, σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις κρατικές ενισχύσεις προς μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (3) δεν εφαρμόζεται σε δραστηριότητες οι οποίες συνδέονται με την παραγωγή, τη μεταποίηση ή εμπορία προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας τα οποία καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 104/2000 του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 1999, για την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας (4).

(3)

Η Επιτροπή έχει εφαρμόσει τα άρθρα 87 και 88 της συνθήκης σε πολυάριθμες αποφάσεις για ΜΜΕ που δραστηριοποιούνται στους τομείς της παραγωγής, μεταποίησης και εμπορίας προϊόντων αλιείας και πρόσφατα έχει επίσης εξαγγείλει την πολιτική της με τις κατευθυντήριες γραμμές για την εξέταση των κρατικών ενισχύσεων για τα προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας (5) (στο εξής «κατευθυντήριες γραμμές για τα προϊόντα αλιείας»). Βάσει της σημαντικής εμπειρίας της Επιτροπής όσον αφορά την εφαρμογή των άρθρων αυτών σε ΜΜΕ που δραστηριοποιούνται στους τομείς της παραγωγής, μεταποίησης και εμπορίας προϊόντων αλιείας, ενδείκνυται, με σκοπό να διασφαλιστεί επαρκής εποπτεία και απλούστευση των διοικητικών διαδικασιών χωρίς να εξασθενήσει η παρακολούθηση εκ μέρους της Επιτροπής, η Επιτροπή να κάνει χρήση των εξουσιών που της παρέχονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 994/98 και όσον αφορά τις ΜΜΕ που δραστηριοποιούνται στους τομείς της παραγωγής, μεταποίησης και εμπορίας προϊόντων αλιείας, στο μέτρο που το άρθρο 89 της συνθήκης έχει αναγνωριστεί ότι εφαρμόζεται στα προϊόντα αυτά.

(4)

Η συμβατότητα των κρατικών ενισχύσεων στον τομέα των προϊόντων αλιείας αξιολογείται από την Επιτροπή με βάση τους στόχους τόσο της πολιτικής για τον ανταγωνισμό όσο και της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

(5)

Ο παρών κανονισμός πρέπει να καλύπτει τα είδη των ενισχύσεων που χορηγούνται στον τομέα των προϊόντων αλιείας, οι οποίες εγκρίνονται συστηματικά επί σειρά ετών από την Επιτροπή. Για τις εν λόγω ενισχύσεις δεν απαιτείται κατά περίπτωση εκτίμηση της συμβατότητάς τους με την κοινή αγορά από την Επιτροπή, εφόσον τηρούνται οι όροι που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 του Συμβουλίου, της 27ης Ιουλίου 2006, για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας (6), στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 498/2007 της Επιτροπής, της 26ης Μαρτίου 2007, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 του Συμβουλίου για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας (7) και υπό ορισμένες άλλες προϋποθέσεις. Μολονότι ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 τέθηκε σε ισχύ μόλις στις 4 Σεπτεμβρίου 2006, η Επιτροπή έχει αποκτήσει, με βάση τις υφιστάμενες κατευθυντήριες γραμμές για τα προϊόντα αλιείας, επαρκή εμπειρία από την εφαρμογή παρόμοιων όρων γι’ αυτό το είδος των μέτρων, και έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι όροι του εν λόγω κανονισμού είναι αρκούντως σαφείς, οπότε δεν χρειάζεται να γίνεται εξέταση ανά περίπτωση.

(6)

Ο παρών κανονισμός δεν πρέπει να θίγει τη δυνατότητα των κρατών μελών να κοινοποιούν ενισχύσεις προς ΜΜΕ που δραστηριοποιούνται στους τομείς της παραγωγής, μεταποίησης και εμπορίας προϊόντων αλιείας. Οι κοινοποιήσεις αυτές πρέπει να αξιολογούνται από την Επιτροπή βάσει του παρόντος κανονισμού και των κατευθυντήριων γραμμών για τα προϊόντα αλιείας.

(7)

Ενισχύσεις τις οποίες τα κράτη μέλη προτίθενται να χορηγήσουν στον τομέα της αλιείας αλλά οι οποίες δεν εμπίπτουν στον πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, ή άλλων κανονισμών που έχουν εκδοθεί δυνάμει του άρθρου 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 994/98, πρέπει να εξακολουθήσουν να υπόκεινται στην απαίτηση κοινοποίησης του άρθρου 88 παράγραφος 3 της συνθήκης. Οι ενισχύσεις αυτές πρέπει να αξιολογούνται βάσει του παρόντος κανονισμού και των κατευθυντήριων γραμμών για τα προϊόντα αλιείας.

(8)

Ο παρών κανονισμός πρέπει να απαλλάσσει από την υποχρέωση κοινοποίησης κάθε ενίσχυση που ικανοποιεί όλες τις διατάξεις που ο ίδιος ορίζει, καθώς και κάθε καθεστώς ενισχύσεων, υπό τον όρο ότι οποιαδήποτε ενίσχυση δυνάμενη να χορηγηθεί κατ’ εφαρμογή του θα συμφωνεί προς όλες τις σχετικές διατάξεις του παρόντος κανονισμού. Οι μεμονωμένες ενισχύσεις που χορηγούνται βάσει καθεστώτων ενίσχυσης και οι ενισχύσεις ad hoc πρέπει να περιλαμβάνουν ρητή αναφορά στον παρόντα κανονισμό.

(9)

Για να υπάρχει συνοχή με τα χρηματοδοτούμενα από την Κοινότητα μέτρα στήριξης, τα ανώτατα όρια ενίσχυσης που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό πρέπει να είναι ίσα με εκείνα που ορίζονται για το ίδιο είδος ενίσχυσης στο παράρτημα ΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006.

(10)

Είναι σημαντικό να μην χορηγείται ενίσχυση σε περιπτώσεις που δεν συνάδουν με το κοινοτικό δίκαιο και, ιδιαίτερα, με τους κανόνες της κοινής αλιευτικής πολιτικής. Ενισχύσεις μπορούν συνεπώς να χορηγούνται από ένα κράτος μέλος στον τομέα της αλιείας μόνον εάν τα χρηματοδοτούμενα μέτρα και τα αποτελέσματά τους είναι σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο. Πριν από τη χορήγηση οποιασδήποτε ενίσχυσης, τα κράτη μέλη πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι δικαιούχοι κρατικής ενίσχυσης συμμορφώνονται με τους κανόνες της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

(11)

Για να εξασφαλιστεί ότι η ενίσχυση ανταποκρίνεται στην αρχή της αναλογικότητας και περιορίζεται στο αναγκαίο ποσό, τα όρια πρέπει, στο μέτρο του δυνατού, να εκφράζονται με όρους έντασης της ενίσχυσης σε σχέση με μια σειρά επιλέξιμων δαπανών. Για τον υπολογισμό των εντάσεων, οι ενισχύσεις που καταβάλλονται σε πολλές δόσεις ανάγονται στην αξία τους κατά το χρόνο χορήγησης της ενίσχυσης. Το επιτόκιο που χρησιμοποιείται για την αναγωγή καθώς και για τον υπολογισμό του ποσού της ενίσχυσης που δεν λαμβάνει τη μορφή επιχορήγησης πρέπει να είναι το επιτόκιο αναφοράς που ισχύει κατά το χρόνο χορήγησης της ενίσχυσης, όπως καθορίζεται στην ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την αναθεώρηση της μεθόδου καθορισμού των επιτοκίων αναφοράς και προεξόφλησης (8).

(12)

Για λόγους ελαχιστοποίησης των στρεβλώσεων του ανταγωνισμού στον ενισχυόμενο τομέα και διασφάλισης των στόχων του παρόντος κανονισμού δεν πρέπει να εξαιρούνται οι μεμονωμένες επιχορηγήσεις που υπερβαίνουν ένα καθορισμένο μέγιστο ποσό, άσχετα από το αν χορηγούνται ή όχι στα πλαίσια κάποιου καθεστώτος ενισχύσεων που εξαιρείται βάσει του παρόντος κανονισμού.

(13)

Ο παρών κανονισμός δεν εφαρμόζεται στις εξαγωγικές δραστηριότητες ή σε ενισχύσεις που ευνοούν τα εγχώρια έναντι των εισαγόμενων προϊόντων. Ειδικότερα, δεν πρέπει να υπάγονται σε αυτόν οι ενισχύσεις για τη χρηματοδότηση της δημιουργίας και λειτουργίας δικτύου διανομής σε άλλες χώρες. Κατά κανόνα δεν πρέπει να θεωρούνται εξαγωγικές ενισχύσεις οι ενισχύσεις για την κάλυψη του κόστους συμμετοχής σε εμπορικές εκθέσεις ή του κόστους μελετών ή συμβουλευτικών υπηρεσιών απαραίτητων για τη διάθεση ενός νέου ή υφιστάμενου προϊόντος σε μια νέα αγορά.

(14)

Οι ενισχύσεις που χορηγούνται σε προβληματικές επιχειρήσεις κατά την έννοια των κοινοτικών κατευθυντήριων γραμμών όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων (9) πρέπει να αξιολογούνται με βάση τις εν λόγω κατευθυντήριες γραμμές, έτσι ώστε να αποφεύγεται η καταστρατήγησή τους. Συνεπώς, οι ενισχύσεις προς τέτοιες επιχειρήσεις πρέπει να εξαιρεθούν από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. Για να περιοριστεί ο διοικητικός φόρτος στα κράτη μέλη που χορηγούν ενισχύσεις βάσει του παρόντος κανονισμού, ο ορισμός των θεωρούμενων ως προβληματικών επιχειρήσεων πρέπει να απλοποιηθεί σε σχέση με τον ορισμό που χρησιμοποιείται στις παραπάνω κατευθυντήριες γραμμές. Επιπλέον, οι ΜΜΕ που έχουν συσταθεί πριν από λιγότερο από τρία έτη δεν πρέπει να θεωρούνται προβληματικές επιχειρήσεις για την περίοδο αυτή για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, εκτός και αν πληρούν τις προϋποθέσεις της εθνικής τους νομοθεσίας περί υπαγωγής σε συλλογική πτωχευτική διαδικασία. Οι εν λόγω απλοποιήσεις δεν πρέπει να θίγουν τον χαρακτηρισμό αυτών των ΜΜΕ βάσει των παραπάνω κατευθυντήριων γραμμών όσον αφορά ενισχύσεις που δεν καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό, οι οποίες διέπονται πλήρως από τον ορισμό που περιέχουν οι εν λόγω κατευθυντήριες γραμμές.

(15)

Η Επιτροπή πρέπει να μεριμνά ώστε οι εγκρινόμενες ενισχύσεις να μη νοθεύουν τους όρους των συναλλαγών κατά τρόπο αντίθετο προς το κοινό συμφέρον. Συνεπώς, οι ενισχύσεις που χορηγούνται σε δικαιούχους για τους οποίους εκκρεμεί εντολή ανάκτησης ενισχύσεων κατόπιν προηγούμενης απόφασης της Επιτροπής με την οποία οι ενισχύσεις αυτές κηρύσσονται παράνομες και μη συμβατές με την κοινή αγορά, πρέπει να εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. Επομένως, για κάθε ενίσχυση ad hoc που καταβάλλεται στους εν λόγω δικαιούχους και για κάθε καθεστώς ενισχύσεων που δεν περιλαμβάνει ρητή διάταξη περί εξαίρεσης των δικαιούχων αυτών, εξακολουθεί να ισχύει η υποχρέωση κοινοποίησης του άρθρου 88 παράγραφος 3 της συνθήκης. Η διάταξη αυτή δεν πρέπει να επηρεάζει τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη των δικαιούχων καθεστώτων ενισχύσεων εναντίον των οποίων δεν εκκρεμούν εντολές ανάκτησης.

(16)

Για να εξαλειφθούν οι διαφορές που μπορεί να οδηγήσουν σε στρεβλώσεις του ανταγωνισμού και για να διευκολυνθεί ο συντονισμός μεταξύ διαφόρων κοινοτικών και εθνικών πρωτοβουλιών σχετικών με ΜΜΕ, ο ορισμός των «μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων» για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού είναι αυτός του παραρτήματος Ι του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 70/2001.

(17)

Για λόγους διαφάνειας, ίσης μεταχείρισης και αποτελεσματικής παρακολούθησης ο παρών κανονισμός πρέπει να εφαρμόζεται μόνο σε ενισχύσεις που χαρακτηρίζονται από διαφάνεια. Ως διαφανής θεωρείται μία ενίσχυση ως προς την οποία είναι δυνατόν να υπολογισθεί εκ των προτέρων με ακρίβεια το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης χωρίς να είναι αναγκαία η εκτίμηση του κινδύνου. Συγκεκριμένα, οι ενισχύσεις που συνίστανται σε δάνεια θεωρούνται ως διαφανείς, όταν το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης υπολογίζεται βάσει των επιτοκίων αναφοράς σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την αναθεώρηση της μεθόδου καθορισμού των επιτοκίων αναφοράς και προεξόφλησης (10). Οι ενισχύσεις που συνίστανται σε φορολογικά μέτρα πρέπει να θεωρούνται διαφανείς, όταν τα μέτρα προβλέπουν ανώτατο όριο με το οποίο διασφαλίζεται ότι δεν γίνεται υπέρβαση του ισχύοντος ορίου.

(18)

Οι ενισχύσεις που περιλαμβάνονται σε εγγυοδοτικά καθεστώτα πρέπει να θεωρούνται διαφανείς, όταν η μεθοδολογία για τον υπολογισμό του ακαθάριστου ισοδύναμου επιχορήγησης εγκρίνεται μετά την κοινοποίησή της στην Επιτροπή. Η Επιτροπή θα εξετάζει τις κοινοποιήσεις αυτές με βάση την ανακοίνωση της Επιτροπής για την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις κρατικές ενισχύσεις με τη μορφή εγγυήσεων (11). Οι ενισχύσεις που περιλαμβάνονται σε εγγυοδοτικά καθεστώτα, πρέπει επίσης να θεωρούνται διαφανείς όταν ο δικαιούχος είναι ΜΜΕ και το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης υπολογίζεται με βάση τις προμήθειες ασφαλούς λιμένα που καθορίζονται στα άρθρα 3.3 και 3.5 της εν λόγω ανακοίνωσης.

(19)

Λαμβανομένης υπόψη της δυσχέρειας υπολογισμού του ισοδυνάμου επιχορήγησης των ενισχύσεων που έχουν τη μορφή επιστρεπτέων προκαταβολών, οι ενισχύσεις αυτές πρέπει να καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό, μόνο εάν το συνολικό ποσό της επιστρεπτέας προκαταβολής είναι χαμηλότερο από το ισχύον όριο κοινοποίησης και τις μέγιστες εντάσεις ενισχύσεων που προβλέπει ο παρών κανονισμός.

(20)

Σε σχέση με το άρθρο 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης η ενίσχυση δεν πρέπει κανονικά να έχει ως αποκλειστικό αποτέλεσμα τη συνεχή ή περιοδική μείωση του λειτουργικού κόστους που πρέπει κανονικά να επιβαρύνει τον δικαιούχο, αλλά να είναι αναλογική προς τα μειονεκτήματα που πρέπει να εξαλειφθούν, προκειμένου να διασφαλισθούν τα κοινωνικοοικονομικά οφέλη τα οποία θεωρείται ότι είναι προς το συμφέρον της Κοινότητας. Μέτρα κρατικών ενισχύσεων με τα οποία επιδιώκεται απλώς η βελτίωση της οικονομικής κατάστασης των παραγωγών αλλά τα οποία δεν συνεισφέρουν κατά κανένα τρόπο στην ανάπτυξη του τομέα και, ιδιαίτερα, οι ενισχύσεις που χορηγούνται αποκλειστικά βάσει της τιμής, της ποσότητας, της μονάδας παραγωγής ή της μονάδας του μέσου παραγωγής θεωρούνται ότι συνιστούν ενισχύσεις λειτουργίας που δεν είναι συμβατές με την κοινή αγορά. Επιπλέον, οι ενισχύσεις αυτές ενδέχεται να εμποδίζουν και την ομαλή λειτουργία των μηχανισμών των κοινών οργανώσεων των αγορών. Είναι συνεπώς σκόπιμο να περιοριστεί το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού σε ενισχύσεις για επενδύσεις καθώς και σε ενισχύσεις για ορισμένα κοινωνικοοικονομικά μέτρα.

(21)

Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η ενίσχυση είναι αναγκαία και λειτουργεί ως κίνητρο ανάπτυξης ορισμένων δραστηριοτήτων, ο παρών κανονισμός δεν πρέπει να καλύπτει ενισχύσεις για δραστηριότητες τις οποίες ο δικαιούχος ασκεί υπό συνθήκες αγοράς. Το κίνητρο αυτό πρέπει να θεωρείται ότι υπάρχει όταν, πριν ξεκινήσουν οι δραστηριότητες που συνδέονται με την υλοποίηση του ενισχυόμενου έργου ή των ενισχυόμενων δραστηριοτήτων, ο δικαιούχος έχει υποβάλει αίτηση στο κράτος μέλος.

(22)

Για να εξακριβωθεί εάν τηρούνται τα επιμέρους όρια ενισχύσεων και οι μέγιστες εντάσεις ενισχύσεων που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το συνολικό ποσό της δημόσιας στήριξης που παρέχεται στην ενισχυόμενη δραστηριότητα ή το ενισχυόμενο έργο, ανεξάρτητα από το αν η στήριξη χρηματοδοτείται από τοπικές, περιφερειακές, εθνικές ή κοινοτικές πηγές.

(23)

Ο παρών κανονισμός πρέπει να καλύπτει τις ακόλουθες ενισχύσεις: τις ενισχύσεις για την οριστική και προσωρινή παύση αλιευτικών δραστηριοτήτων, για τη χρηματοδότηση κοινωνικοοικονομικών μέτρων, για παραγωγικές επενδύσεις στην υδατοκαλλιέργεια, για υδατο-περιβαλλοντικά μέτρα, για μέτρα υπέρ της δημόσιας υγείας και υπέρ της υγείας των ζώων, για αλιεία σε εσωτερικά ύδατα, τις ενισχύσεις για μεταποίηση και εμπορία προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, για μέτρα κοινού ενδιαφέροντος τα οποία υλοποιούνται με την ενεργό συμμετοχή των ίδιων των επιχειρήσεων ή οργανώσεων που ενεργούν εξ ονόματος των παραγωγών ή άλλων οργανώσεων αναγνωρισμένων από τα κράτη μέλη, τις ενισχύσεις για μέτρα κοινού ενδιαφέροντος για την προστασία και την ανάπτυξη της υδρόβιας πανίδας και χλωρίδας που συμβάλλουν ταυτόχρονα και στη βελτίωση του υδάτινου περιβάλλοντος, για επενδύσεις σε δημόσιους ή ιδιωτικούς αλιευτικούς λιμένες, τόπους εκφόρτωσης και αλιευτικά καταφύγια, για μέτρα κοινού ενδιαφέροντος που έχουν ως στόχο την εφαρμογή πολιτικής για την αύξηση της ποιότητας και της αξίας των προϊόντων, την ανάπτυξη νέων αγορών και εκστρατειών προώθησης των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, για πιλοτικά έργα, για την τροποποίηση των αλιευτικών σκαφών για άλλες δραστηριότητες και τις ενισχύσεις για τεχνική βοήθεια.

(24)

Όταν οι φορολογικές απαλλαγές που προβλέπονται στο άρθρο 14 της οδηγίας 2003/96/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με την αναδιάρθρωση του κοινοτικού πλαισίου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας (12) εφαρμόζονται κατά τον ίδιο τρόπο για ολόκληρο τον κλάδο της αλιείας, η Επιτροπή θεωρεί ότι δύνανται να συμβάλουν στην ανάπτυξη του κλάδου και να εξυπηρετήσουν το κοινό συμφέρον. Οι εν λόγω απαλλαγές έχουν εφαρμοστεί κατά τον ίδιο τρόπο από τα κράτη μέλη και η εμπειρία από την εφαρμογή των εν λόγω μέτρων βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1595/2004 έχει δείξει ότι δεν έχουν επηρεάσει δυσμενώς τις συνθήκες των συναλλαγών και συμβάλουν στην επίτευξη των στόχων της κοινής αλιευτικής πολιτικής εξασφαλίζοντας βιώσιμες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες. Λαμβάνοντας υπόψη τη διαφάνεια του μέτρου, δεδομένου ότι η ενίσχυση υπολογίζεται επί του πραγματικού ποσού του χρησιμοποιούμενου καυσίμου και βάσει του γεγονότος ότι ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται μόνον σε ΜΜΕ και ότι η μεγάλη πλειοψηφία των αλιευτικών επιχειρήσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ΜΜΕ (η πλειοψηφία των επιχειρήσεων που επωφελούνται από τις εν λόγω φορολογικές απαλλαγές είναι μικρές επιχειρήσεις που κατέχουν ένα μόνον σκάφος), η Επιτροπή θεωρεί ότι τα εν λόγω μέτρα δεν θα προκαλέσουν αδικαιολόγητη στρέβλωση του ανταγωνισμού ούτε θα επηρεάσουν τις συνθήκες των συναλλαγών σε έκταση που να αντιτίθεται στο κοινό συμφέρον. Συνεπώς, οι εν λόγω φορολογικές απαλλαγές πρέπει, εφόσον συνιστούν κρατική ενίσχυση, να θεωρηθούν ως συμβατές με την κοινή αγορά και να εξαιρεθούν από την υποχρέωση κοινοποίησης του άρθρου 88 παράγραφος 3 της συνθήκης υπό την προϋπόθεση ότι συμμορφούνται προς τις εν λόγω οδηγίες και εφαρμόζονται σε ολόκληρο τον κλάδο της αλιείας. Επιπλέον, με τον παρόντα κανονισμό πρέπει επίσης υπό ορισμένες προϋποθέσεις να θεωρηθούν συμβατές με την κοινή αγορά και να εξαιρεθούν από την υποχρέωση κοινοποίησης του άρθρου 88 παράγραφος 3 της συνθήκης, οι φορολογικές απαλλαγές ή οι μειώσεις που εφαρμόζονται στις αλιευτικές δραστηριότητες εσωτερικών υδάτων και στις ιχθυοκαλλιέργειες που είναι δυνατόν να καθιερώσουν τα κράτη μέλη βάσει του άρθρου 15 της οδηγίας 2003/96/ΕΚ.

(25)

Για να εξασφαλιστεί η διαφάνεια και ο αποτελεσματικός έλεγχος, σύμφωνα με το άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 994/98, θεωρείται σκόπιμο να καταρτιστεί ένα τυποποιημένο έντυπο που θα χρησιμοποιείται από τα κράτη μέλη για τη διαβίβαση στην Επιτροπή των συνοπτικών πληροφοριών κάθε φορά που, σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, εφαρμόζεται καθεστώς ενισχύσεων ή χορηγείται μεμονωμένη ενίσχυση. Η Επιτροπή θα χορηγεί έναν αριθμό ταυτοποίησης σε κάθε μέτρο ενίσχυσης που της κοινοποιείται. Η χορήγηση αριθμού σε μέτρο ενίσχυσης δεν σημαίνει ότι η Επιτροπή έχει εξετάσει κατά πόσο η ενίσχυση πληροί τους όρους του παρόντος κανονισμού. Συνεπώς, δεν δημιουργεί οποιαδήποτε θεμιτή προσδοκία στα κράτη μέλη ή στον δικαιούχο όσον αφορά τη συμβατότητα του μέτρου ενίσχυσης με τον παρόντα κανονισμό.

(26)

Για τους ίδιους λόγους, η Επιτροπή πρέπει να θεσπίσει ειδικές διατάξεις όσον αφορά τη μορφή και το περιεχόμενο των ετήσιων εκθέσεων που πρέπει να υποβάλλονται στην Επιτροπή από τα κράτη μέλη. Επιπλέον ενδείκνυται η θέσπιση κανόνων σχετικά με τα αρχεία τα οποία πρέπει να τηρούν τα κράτη μέλη όσον αφορά τα καθεστώτα ενίσχυσης και τις μεμονωμένες ενισχύσεις που εξαιρούνται με τον παρόντα κανονισμό, βάσει των διατάξεων του άρθρου 15 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της συνθήκης ΕΚ (13).

(27)

Για την παρακολούθηση της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, η Επιτροπή πρέπει επίσης να είναι σε θέση να λαμβάνει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες από τα κράτη μέλη σχετικά με τα μέτρα που εφαρμόζονται δυνάμει του παρόντος κανονισμού. Εάν ένα κράτος μέλος παραλείψει να χορηγήσει τις σχετικές πληροφορίες εντός εύλογης προθεσμίας όσον αφορά αυτά τα μέτρα ενισχύσεων, το γεγονός αυτό μπορεί, κατά συνέπεια, να θεωρηθεί ως ένδειξη ότι δεν τηρούνται οι προϋποθέσεις του παρόντος κανονισμού. Συνεπώς, εάν ένα κράτος μέλος δεν χορηγήσει τις πληροφορίες που να επιτρέπουν την παρακολούθηση ενός μέτρου ενίσχυσης, η Επιτροπή δύναται να αποφασίσει ότι ο κανονισμός, ή το σχετικό μέρος του κανονισμού, δεν πρέπει να εφαρμόζεται όσον αφορά το εν λόγω κράτος μέλος και ότι όλα τα μεταγενέστερα μέτρα ενίσχυσης, συμπεριλαμβανομένων των νέων μεμονωμένων ενισχύσεων που χορηγούνται βάσει καθεστώτων ενίσχυσης τα οποία καλύπτονταν προηγουμένως από τον παρόντα κανονισμό, πρέπει να κοινοποιούνται στην Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 88 της συνθήκης. Μόλις το κράτος μέλος χορηγήσει ορθές και πλήρεις πληροφορίες, η Επιτροπή θα επιτρέπει και πάλι την πλήρη εφαρμογή του κανονισμού.

(28)

Έχοντας υπόψη την ημερομηνία λήξης του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 και το γεγονός ότι οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση ενίσχυσης βάσει του παρόντος κανονισμού έχουν ευθυγραμμιστεί με τις προϋποθέσεις που καθορίζονται για τη χρησιμοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλιείας, κρίνεται σκόπιμο να περιοριστεί η περίοδος εφαρμογής του παρόντος κανονισμού έως την ημερομηνία λήξης του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006. Αν ο κανονισμός λήξει χωρίς να παραταθεί, τα καθεστώτα ενισχύσεων που έχουν ήδη απαλλαγεί βάσει του παρόντος κανονισμού θα συνεχίσουν να απαλλάσσονται για έξι μήνες.

(29)

Είναι σκόπιμο να θεσπιστούν μεταβατικές διατάξεις για κοινοποιήσεις που εκκρεμούν κατά την ημέρα έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού και για ενισχύσεις που χορηγήθηκαν πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού και δεν κοινοποιήθηκαν κατά παράβαση του άρθρου 88 παράγραφος 3 της συνθήκης, καθώς και για ενισχύσεις που πληρούν τις προϋποθέσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1595/2004 της Επιτροπής, της 8ης Σεπτεμβρίου 2004, σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις κρατικές ενισχύσεις προς μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην παραγωγή, μεταποίηση και εμπορία προϊόντων αλιείας (14),

α)

στις ενισχύσεις το ύψος των οποίων καθορίζεται βάσει της τιμής ή της ποσότητας των προϊόντων που διατίθενται στην αγορά·

β)

σε ενισχύσεις για δραστηριότητες που σχετίζονται με εξαγωγές, συγκεκριμένα σε ενισχύσεις που συνδέονται απευθείας με τις εξαγόμενες ποσότητες, την εγκαθίδρυση και λειτουργία δικτύου διανομής ή άλλες τρέχουσες δαπάνες συνδεόμενες με εξαγωγικές δραστηριότητες·

γ)

στις ενισχύσεις για τις οποίες τίθεται ως όρος η χρήση εγχώριων αγαθών αντί των εισαγόμενων·

δ)

στις ενισχύσεις που χορηγούνται σε προβληματικές επιχειρήσεις·

ε)

σε καθεστώτα ενισχύσεων που δεν αποκλείουν ρητά την καταβολή μεμονωμένης ενίσχυσης υπέρ επιχείρησης που αποτελεί αντικείμενο εκκρεμούσας εντολής ανάκτησης μετά από προηγούμενη απόφαση της Επιτροπής με την οποία η ενίσχυση κηρύσσεται παράνομη και ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά·

στ)

σε ενισχύσεις ad hoc υπέρ επιχείρησης που αποτελεί αντικείμενο εκκρεμούσας εντολής ανάκτησης μετά από προηγούμενη απόφαση της Επιτροπής με την οποία η ενίσχυση κηρύσσεται παράνομη και ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά.

α)

ως «ενίσχυση» νοείται κάθε μέτρο που πληροί όλα τα κριτήρια που προβλέπονται στο άρθρο 87 παράγραφος 1 της συνθήκης·

β)

ως «καθεστώς ενισχύσεων» νοείται κάθε πράξη με βάση την οποία, χωρίς να απαιτούνται περαιτέρω μέτρα εκτέλεσης, μπορούν να χορηγούνται μεμονωμένες ενισχύσεις σε επιχειρήσεις οι οποίες ορίζονται στην εν λόγω πράξη κατά τρόπο γενικό και αφηρημένο καθώς και κάθε πράξη βάσει της οποίας μπορεί να χορηγείται ενίσχυση μη συνδεόμενη με συγκεκριμένο έργο σε μια ή περισσότερες επιχειρήσεις για αόριστο χρονικό διάστημα ή/και για απροσδιόριστο ποσό·

γ)

ως «μεμονωμένη ενίσχυση» νοείται μια ενίσχυση ad hoc και μία ενίσχυση η οποία χορηγείται με βάση καθεστώς ενισχύσεων αλλά πρέπει να κοινοποιηθεί·

δ)

ως «ενίσχυση ad hoc» νοείται η ενίσχυση ατομικού χαρακτήρα που δεν χορηγείται βάσει καθεστώτος ενισχύσεων·

ε)

ως «ένταση ενίσχυσης» νοείται το ποσοστό της ενίσχυσης επί των επιλέξιμων δαπανών·

στ)

ως «προϊόν αλιείας» νοείται κάθε προϊόν που αλιεύεται στη θάλασσα ή σε εσωτερικά ύδατα καθώς και τα προϊόντα υδατοκαλλιέργειας που παρατίθενται στο άρθρο 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 104/2000·

ζ)

ως «μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις» («ΜΜΕ») νοούνται οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις όπως ορίζονται στο άρθρο 2 παράγραφος 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. …/2008 της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 2008, με τον οποίο ορισμένες κατηγορίες ενισχύσεων κηρύσσονται συμβιβάσιμες με την κοινή αγορά κατ’ εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ (15)·

η)

ως «διαφανής ενίσχυση» νοείται η ενίσχυση η οποία παρέχει τη δυνατότητα ακριβούς υπολογισμού του ακαθάριστου ισοδύναμου επιχορήγησης εκ των προτέρων χωρίς να απαιτείται η διενέργεια αξιολόγησης του κινδύνου.

θ)

ως «προβληματική επιχείρηση» νοείται επιχείρηση που πληροί τις εξής προϋποθέσεις:

α)

οι άμεσες μη επιστρεπτέες επιχορηγήσεις και επιδοτήσεις επιτοκίου·

β)

οι ενισχύσεις που συνίστανται σε δάνεια, όταν το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης υπολογίστηκε βάσει των επιτοκίων αναφοράς που ίσχυαν τη στιγμή της χορήγησης και λαμβάνοντας υπόψη την ύπαρξη συνήθους ασφάλειας ή/και ασυνήθιστου κινδύνου σε σχέση με το δάνειο·

γ)

ενισχύσεις που περιλαμβάνονται σε εγγυοδοτικά καθεστώτα:

δ)

οι ενισχύσεις που συνίστανται σε φορολογικά μέτρα, όταν τα μέτρα προβλέπουν ανώτατο όριο με το οποίο διασφαλίζεται ότι δεν γίνεται υπέρβαση του ισχύοντος ορίου.

α)

οι ενισχύσεις που περιλαμβάνονται σε εισφορά κεφαλαίου·

β)

οι ενισχύσεις που περιλαμβάνονται σε μέτρα για κεφάλαια επιχειρηματικού κινδύνου.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους του άρθρου 23 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 και του άρθρου 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 498/2007, και

β)

το ύψος της ενίσχυσης, εκφρασμένο σε ισοδύναμο επιδότησης, δεν υπερβαίνει το συνολικό ποσοστό των δημόσιων συνεισφορών που καθορίζονται στο παράρτημα II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους του άρθρου 24 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006, και

β)

το ύψος της ενίσχυσης, εκφρασμένο σε ισοδύναμο επιδότησης, δεν υπερβαίνει το συνολικό ποσοστό των δημόσιων συνεισφορών που καθορίζονται στο παράρτημα II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους του άρθρου 26 παράγραφος 3 και του άρθρου 27 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 και του άρθρου 8 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 498/2007, και

β)

το ύψος της ενίσχυσης, εκφρασμένο σε ισοδύναμο επιδότησης, δεν υπερβαίνει το συνολικό ποσοστό των δημόσιων συνεισφορών που καθορίζονται στο παράρτημα II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 28 και 29 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 και των άρθρων 9 και 10 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 498/2007, και

β)

το ύψος της ενίσχυσης, εκφρασμένο σε ισοδύναμο επιδότησης, δεν υπερβαίνει το συνολικό ποσοστό των δημόσιων συνεισφορών που καθορίζονται στο παράρτημα II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 28 και 30 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 και του άρθρου 11 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 498/2007, και

β)

το ύψος της ενίσχυσης, εκφρασμένο σε ισοδύναμο επιδότησης, δεν υπερβαίνει το συνολικό ποσοστό των δημόσιων συνεισφορών που καθορίζονται στο παράρτημα II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 28 και 31 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006, και

β)

το ύψος της ενίσχυσης, εκφρασμένο σε ισοδύναμο επιδότησης, δεν υπερβαίνει το συνολικό ποσοστό των δημόσιων συνεισφορών που καθορίζονται στο παράρτημα II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 28 και 32 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 και του άρθρου 12 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 498/2007, και

β)

το ύψος της ενίσχυσης, εκφρασμένο σε ισοδύναμο επιδότησης, δεν υπερβαίνει το συνολικό ποσοστό των δημόσιων συνεισφορών που καθορίζονται στο παράρτημα II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους του άρθρου 33 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 και του άρθρου 13 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 498/2007, και

β)

το ύψος της ενίσχυσης, εκφρασμένο σε ισοδύναμο επιδότησης, δεν υπερβαίνει το συνολικό ποσοστό των δημόσιων συνεισφορών που καθορίζονται στο παράρτημα II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 34 και 35 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 και του άρθρου 14 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 498/2007, και

β)

το ύψος της ενίσχυσης, εκφρασμένο σε ισοδύναμο επιδότησης, δεν υπερβαίνει το συνολικό ποσοστό των δημόσιων συνεισφορών που καθορίζονται στο παράρτημα II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 36 και 37 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 και του άρθρου 15 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 498/2007, και

β)

το ύψος της ενίσχυσης, εκφρασμένο σε ισοδύναμο επιδότησης, δεν υπερβαίνει το συνολικό ποσοστό των δημόσιων συνεισφορών που καθορίζονται στο παράρτημα II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 36 και 38 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 και του άρθρου 16 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 498/2007, και

β)

το ύψος της ενίσχυσης, εκφρασμένο σε ισοδύναμο επιδότησης, δεν υπερβαίνει το συνολικό ποσοστό των δημόσιων συνεισφορών που καθορίζονται στο παράρτημα II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 36 και 39 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 και του άρθρου 17 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 498/2007, και

β)

το ύψος της ενίσχυσης, εκφρασμένο σε ισοδύναμο επιδότησης, δεν υπερβαίνει το συνολικό ποσοστό των δημόσιων συνεισφορών που καθορίζονται στο παράρτημα II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 36 και 40 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 και του άρθρου 18 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 498/2007, και

β)

το ύψος της ενίσχυσης, εκφρασμένο σε ισοδύναμο επιδότησης, δεν υπερβαίνει το συνολικό ποσοστό των δημόσιων συνεισφορών που καθορίζονται στο παράρτημα II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 36 και 41 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 και του άρθρου 19 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 498/2007, και

β)

το ύψος της ενίσχυσης, εκφρασμένο σε ισοδύναμο επιδότησης, δεν υπερβαίνει το συνολικό ποσοστό των δημόσιων συνεισφορών που καθορίζονται στο παράρτημα II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 36 και 42 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 και του άρθρου 20 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 498/2007, και

β)

το ύψος της ενίσχυσης, εκφρασμένο σε ισοδύναμο επιδότησης, δεν υπερβαίνει το συνολικό ποσοστό των δημόσιων συνεισφορών που καθορίζονται στο παράρτημα II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους του άρθρου 46 παράγραφοι 2 και 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006, και

β)

το ύψος της ενίσχυσης, εκφρασμένο σε ισοδύναμο επιδότησης, δεν υπερβαίνει το συνολικό ποσοστό των δημόσιων συνεισφορών που καθορίζονται στο παράρτημα II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006.

30.7.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 201/29

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 882/2004 καθορίζει τα γενικά καθήκοντα, τις αρμοδιότητες και τις απαιτήσεις των κοινοτικών εργαστηρίων αναφοράς για τα τρόφιμα και τις ζωοτροφές, καθώς και για την υγεία των ζώων. Τα κοινοτικά εργαστήρια αναφοράς για την υγεία των ζώων και για τα ζωντανά ζώα παρατίθενται στο μέρος II του παραρτήματος VII του εν λόγω κανονισμού.

(2)

Η οδηγία 2006/88/ΕΚ θεσπίζει, αφενός, τις απαιτήσεις για την υγεία των ζώων όσον αφορά τη διάθεση στην αγορά, καθώς και την εισαγωγή και διαμετακόμιση μέσω της Κοινότητας ζώων υδατοκαλλιέργειας και των προϊόντων τους και, αφετέρου, ορισμένα ελάχιστα προληπτικά μέτρα και μέτρα καταπολέμησης ορισμένων νόσων που προσβάλλουν αυτά τα ζώα. Σύμφωνα με την εν λόγω οδηγία, τα κοινοτικά εργαστήρια αναφοράς για τις νόσους που προσβάλλουν τα υδρόβια ζώα πρέπει να συμμορφώνονται με τις αρμοδιότητες και τα καθήκοντα που προβλέπονται στο μέρος I του παραρτήματος VI της εν λόγω οδηγίας.

(3)

Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας επιλογής κρίθηκε σκόπιμο να οριστεί το Centre for Environment, Fisheries & Aquaculture Science (Cefas), Weymouth Laboratory, Ηνωμένο Βασίλειο, ως το κοινοτικό εργαστήριο αναφοράς για τις νόσους των καρκινοειδών.

(4)

Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας επιλογής κρίθηκε σκόπιμο να οριστεί το Laboratoire d’études sur la rage et la pathologie des animaux sauvages της Agence française de sécurité sanitaire des aliments (AFSSA), Nancy, Γαλλία, ως το κοινοτικό εργαστήριο αναφοράς για τη λύσσα.

(5)

Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας επιλογής κρίθηκε σκόπιμο να οριστεί το Laboratorio de Vigilancia Veterinaria (Visavet) της Facultad de Veterinaria, Universidad Complutense de Madrid, Μαδρίτη, Ισπανία, ως το κοινοτικό εργαστήριο αναφοράς για τη φυματίωση των βοοειδών.

(6)

Τα κοινοτικά εργαστήρια αναφοράς για τις νόσους των καρκινοειδών, τη λύσσα και τη φυματίωση των βοοειδών ορίζονται για αρχική περίοδο πέντε ετών από την 1η Ιουλίου 2008, ώστε να καταστεί εφικτή η εκτίμηση των επιδόσεων και της συμμόρφωσής τους.

(7)

Εκτός από τις γενικές αρμοδιότητες και καθήκοντα που ορίζονται στο άρθρο 32 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 882/2004, ορισμένες ειδικές αρμοδιότητες και καθήκοντα που συνδέονται με τα χαρακτηριστικά των παραγόντων που προκαλούν τη νόσο πρέπει να εκτελούνται σε κοινοτικό επίπεδο ώστε να εξασφαλίζεται ο μεγαλύτερος συντονισμός. Ως εκ τούτου, αυτές οι επιπλέον ειδικές αρμοδιότητες και καθήκοντα πρέπει να προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό όσον αφορά τα κοινοτικά εργαστήρια αναφοράς για τη λύσσα και τη φυματίωση των βοοειδών.

(8)

Ως εκ τούτου, το μέρος II του παραρτήματος VII του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 882/2004 πρέπει να τροποποιηθεί ανάλογα.

(9)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων,

30.7.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 201/33

(1)

Το παράρτημα Ι του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1763/2004 απαριθμεί τα πρόσωπα που αφορά η βάσει του εν λόγω κανονισμού δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων.

(2)

Η Επιτροπή διαθέτει την εξουσία να τροποποιεί το παράρτημα του εν λόγω κανονισμού, σε συνάρτηση με τις αποφάσεις του Συμβουλίου για την εφαρμογή της κοινής θέσης 2004/694/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 11ης Οκτωβρίου 2004, για περαιτέρω μέτρα προς υποστήριξη της αποτελεσματικής εφαρμογής της εντολής του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για την Πρώην Γιουγκοσλαβία (ICTY) (2). Η απόφαση 2008/613/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου (3), της 24ης Ιουλίου 2008, θέτει σε εφαρμογή την εν λόγω κοινή θέση. Επομένως, το παράρτημα Ι του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1763/2004 πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

30.7.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 201/34

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2015/2006 του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τον καθορισμό για το 2007 και το 2008 των αλιευτικών δυνατοτήτων για τα κοινοτικά αλιευτικά σκάφη και για ορισμένα αποθέματα ιχθύων βαθέων υδάτων (3), καθορίζει ποσοστώσεις για το 2007 και το 2008.

(2)

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έλαβε η Επιτροπή, τα αλιεύματα του αποθέματος το οποίο αναφέρεται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού, από σκάφη τα οποία φέρουν τη σημαία ή είναι νηολογημένα στα κράτη μέλη που αναφέρονται σε αυτό, έχουν εξαντλήσει την ποσόστωση που έχει κατανεμηθεί για το 2008.

(3)

Ως εκ τούτου, είναι αναγκαία η απαγόρευση της αλιείας του εν λόγω αποθέματος, καθώς και η διατήρησή του επί του σκάφους, η μεταφόρτωση και η εκφόρτωσή του,

30.7.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 201/36

(1)

Πρέπει να εξαλειφθεί κάθε ασάφεια όσον αφορά την εφαρμογή του άρθρου 18 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1013/2006 για τις μεταφορές αποβλήτων, για τις οποίες μια χώρα, στην απάντησή της στο αίτημα της Επιτροπής σύμφωνα με το άρθρο 37 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1013/2006, ανέφερε ότι δεν θα απαγορεύσει αυτές τις μεταφορές ούτε θα εφαρμόσει σε αυτές τη διαδικασία της προηγούμενης γραπτής κοινοποίησης και συγκατάθεσης, όπως ορίζεται στο άρθρο 35 του εν λόγω κανονισμού.

(2)

Η Επιτροπή έλαβε απαντήσεις από τη Βοσνία - Ερζεγοβίνη, το Ιράν και το Τόγκο, στα γραπτά της αιτήματα για τη γραπτή επιβεβαίωση ότι απόβλητα που απαριθμούνται στα παραρτήματα ΙΙΙ ή ΙΙΙΑ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1013/2006 και των οποίων η εξαγωγή δεν απαγορεύεται δυνάμει του άρθρου 36 του εν λόγω κανονισμού, μπορούν να εξαχθούν από την Κοινότητα, προς αξιοποίηση, στις εν λόγω χώρες και για την κοινοποίηση από τις εν λόγω χώρες της διαδικασίας ελέγχου, εφόσον υπάρχει, που θα ακολουθήσουν. Η Επιτροπή έλαβε επίσης περαιτέρω πληροφορίες που αφορούν την Ακτή Ελεφαντοστού, τη Μαλαισία, τη Μολδαβία (2), τη Ρωσία και την Ουκρανία. Επομένως, το παράρτημα του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1418/2007 της Επιτροπής (3) πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως ώστε να συνεκτιμηθεί το εν λόγω θέμα.

(3)

Από την κυβέρνηση του Λιχτενστάιν επισημάνθηκε ότι το Λιχτενστάιν πρέπει να θεωρείται χώρα για την οποία ισχύει η απόφαση του ΟΟΣΑ. Επομένως, το άρθρο 37 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1013/2006 δεν ισχύει για την εν λόγω χώρα και το Λιχτενστάιν πρέπει να διαγραφεί από το παράρτημα του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1418/2007.

(4)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1418/2007 πρέπει να τροποποιηθεί ανάλογα,

1.

Προστίθεται το ακόλουθο άρθρο 1α:

«Άρθρο 1a

Όταν μια χώρα, στην απάντησή της σε γραπτό αίτημα της Επιτροπής σύμφωνα με το άρθρο 37 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1013/2006, αναφέρει ότι, όσον αφορά ορισμένες μεταφορές αποβλήτων, δεν θα τις απαγορεύσει ούτε θα εφαρμόσει σε αυτές τη διαδικασία της προηγούμενης γραπτής κοινοποίησης και συγκατάθεσης, όπως ορίζεται στο άρθρο 35 του εν λόγω κανονισμού, τότε ισχύει κατ’ αναλογίαν το άρθρο 18 του εν λόγω κανονισμού.».

2.

Το παράρτημα του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1418/2007 τροποποιείται σύμφωνα με το παράρτημα του παρόντος κανονισμού.

30.7.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 201/45

(1)

Με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 996/97 της Επιτροπής, της 3ης Ιουνίου 1997, για το άνοιγμα και τον τρόπο διαχείρισης δασμολογικής ποσόστωσης για το κατεψυγμένο διάφραγμα βοοειδών του κωδικού ΣΟ 0206 29 91 (3), ανοίχθηκε δασμολογική ποσόστωση για την εισαγωγή προϊόντων του κλάδου του βοείου κρέατος.

(2)

Οι αιτήσεις πιστοποιητικών εισαγωγής που υποβλήθηκαν για την περίοδο από την 1η Ιουλίου 2008 έως τις 30 Ιουνίου 2009 αφορούν ποσότητες που υπερβαίνουν τις διαθέσιμες. Ως εκ τούτου, κρίνεται σκόπιμο να προσδιοριστεί σε ποιο βαθμό μπορούν να εκδοθούν τα πιστοποιητικά εισαγωγής, με τον καθορισμό συντελεστή κατανομής που πρέπει να εφαρμόζεται στις αιτούμενες ποσότητες,

30.7.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 201/46

(1)

Με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1451/2007 της Επιτροπής, της 4ης Δεκεμβρίου 2007, σχετικά με τη δεύτερη φάση του δεκαετούς προγράμματος εργασιών που αναφέρεται στο άρθρο 16 παράγραφος 2 της οδηγίας 98/8/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη διάθεση βιοκτόνων στην αγορά (2), θεσπίστηκε κατάλογος δραστικών ουσιών που πρέπει να αξιολογηθούν, με σκοπό την ενδεχόμενη καταχώρισή τους στο παράρτημα I ή IA ή IB της οδηγίας 98/8/ΕΚ. Στον κατάλογο αυτό περιλαμβάνεται η διφενακούμη.

(2)

Κατ’ εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1451/2007, η διφενακούμη αξιολογήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 2 της οδηγίας 98/8/ΕΚ για χρήση στον τύπο προϊόντων 14, τρωκτικοκτόνα, που ορίζεται στο παράρτημα V της οδηγίας 98/8/ΕΚ.

(3)

Ως κράτος μέλος εισηγητής ορίστηκε η Φινλανδία, η οποία, στις 21 Μαρτίου 2006, υπέβαλε στην Επιτροπή την έκθεση της αρμόδιας αρχής, συνοδευόμενη από σύσταση, σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφοι 4 και 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1451/2007.

(4)

Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή εξέτασαν την έκθεση της αρμόδιας αρχής. Σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1451/2007, οι διαπιστώσεις της εξέτασης ενσωματώθηκαν σε έκθεση αξιολόγησης, στις 29 Νοεμβρίου 2007, στο πλαίσιο της μόνιμης επιτροπής για τα βιοκτόνα προϊόντα.

(5)

Από την αξιολόγηση της διφενακούμης δεν προέκυψαν ερωτηματικά ή προβληματισμοί που θα έπρεπε να αντιμετωπιστούν από την επιστημονική επιτροπή για την υγεία και τους περιβαλλοντικούς κινδύνους.

(6)

Από τις διενεργηθείσες έρευνες συνάγεται ότι τα βιοκτόνα που χρησιμοποιούνται ως τρωκτικοκτόνα και περιέχουν διφενακούμη δεν αναμένεται να εκθέσουν σε κίνδυνο τον άνθρωπο, εκτός από τις περιπτώσεις ατυχημάτων με παιδιά. Όσον αφορά τα ζώα που δεν αποτελούν στόχο και το περιβάλλον, εντοπίστηκε κίνδυνος. Ωστόσο, τα τρωκτικά-στόχοι είναι επιβλαβή ζώα και επομένως επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία. Επιπλέον, δεν έχει ακόμη καταδειχθεί η ύπαρξη καταλλήλων υποκατάστατων της διφενακούμης που να είναι εξίσου αποτελεσματικά και ταυτόχρονα λιγότερο επιβλαβή για το περιβάλλον. Δικαιολογείται συνεπώς η καταχώριση της διφενακούμης στο παράρτημα I για περιορισμένο χρονικό διάστημα, ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι εγκρίσεις βιοκτόνων που χρησιμοποιούνται ως τρωκτικοκτόνα και περιέχουν διφενακούμη θα μπορούν να χορηγούνται, να τροποποιούνται ή να ανακαλούνται σύμφωνα με το άρθρο 16 παράγραφος 3 της οδηγίας 98/8/ΕΚ, σε όλα τα κράτη μέλη.

(7)

Λαμβανομένων υπόψη των διαπιστώσεων της έκθεσης αξιολόγησης, θεωρείται σκόπιμο να απαιτείται, στο επίπεδο της έγκρισης των προϊόντων, η εφαρμογή ειδικών μέτρων μετριασμού του κινδύνου στα προϊόντα που περιέχουν διφενακούμη και χρησιμοποιούνται ως τρωκτικοκτόνα. Τα μέτρα αυτά πρέπει να έχουν ως στόχο τον περιορισμό, αφενός του κινδύνου πρωτογενούς και δευτερογενούς έκθεσης του ανθρώπου και των ζώων που δεν αποτελούν στόχο και, αφετέρου, των μακροπρόθεσμων επιδράσεων της ουσίας στο περιβάλλον.

(8)

Λόγω των κινδύνων που εντοπίστηκαν και των χαρακτηριστικών της διφενακούμης, που την καθιστούν δυνάμει ανθεκτική στην αποικοδόμηση (έμμονη), βιοσυσσωρεύσιμη και τοξική ή πολύ έμμονη και πολύ βιοσυσσωρεύσιμη, η συγκεκριμένη ουσία πρέπει να καταχωριστεί στο παράρτημα Ι μόνο για πέντε έτη και, πριν ανανεωθεί η καταχώρισή της στο παράρτημα Ι, να υποβληθεί σε συγκριτική αξιολόγηση κινδύνου σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 5 σημείο i) δεύτερο εδάφιο της οδηγίας 98/8/ΕΚ.

(9)

Για να εξασφαλιστεί η ισότιμη αντιμετώπιση στην αγορά των βιοκτόνων που περιέχουν τη δραστική ουσία διφενακούμη και να διευκολυνθεί, γενικότερα, η εύρυθμη λειτουργία της αγοράς βιοκτόνων, είναι σημαντικό να εφαρμοστούν ταυτόχρονα οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας σε όλα τα κράτη μέλη.

(10)

Πρέπει να προβλέπεται ένα εύλογο χρονικό διάστημα πριν από την καταχώριση δραστικής ουσίας στο παράρτημα Ι, ώστε να παρέχεται η δυνατότητα, αφενός στα κράτη μέλη και στα ενδιαφερόμενα μέρη να προετοιμάζονται για την ικανοποίηση των συνεπαγόμενων νέων απαιτήσεων και, αφετέρου, στους αιτούντες που έχουν καταρτίσει φακέλους, να επωφελούνται πλήρως από τη δεκαετή περίοδο προστασίας των δεδομένων, η οποία, σύμφωνα με το άρθρο 12 παράγραφος 1 στοιχείο γ) σημείο ii) της οδηγίας 98/8/ΕΚ, αρχίζει την ημερομηνία καταχώρισης.

(11)

Μετά την καταχώριση, τα κράτη μέλη πρέπει να διαθέτουν εύλογα χρονικά περιθώρια για να εφαρμόσουν το άρθρο 16 παράγραφος 3 της οδηγίας 98/8/ΕΚ και, ειδικότερα, για να χορηγήσουν, να τροποποιήσουν ή να ανακαλέσουν εγκρίσεις βιοκτόνων του τύπου προϊόντων 14 που περιέχουν διφενακούμη, ώστε να εξασφαλιστεί η συμμόρφωσή τους με την οδηγία 98/8/ΕΚ.

(12)

Κατά συνέπεια, πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως η οδηγία 98/8/ΕΚ.

(13)

Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής για τα βιοκτόνα προϊόντα,

30.7.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 201/49

(1)

Η απόφαση αριθ. 1982/2006/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με το έβδομο πρόγραμμα-πλαίσιο δραστηριοτήτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (2007-2013) (2) (εφεξής «έβδομο πρόγραμμα-πλαίσιο») προβλέπει τη συμμετοχή της Κοινότητας σε προγράμματα έρευνας και ανάπτυξης που αναλαμβάνουν από κοινού διάφορα κράτη μέλη, καθώς και τη συμμετοχή στις δομές που έχουν συσταθεί για την εκτέλεση των εν λόγω προγραμμάτων, κατά την έννοια του άρθρου 169 της συνθήκης.

(2)

Στο έβδομο πρόγραμμα-πλαίσιο έχει καθοριστεί σειρά κριτηρίων για τον προσδιορισμό πεδίων κατάλληλων για την ανάληψη πρωτοβουλιών του άρθρου 169: η σημασία για τους κοινοτικούς στόχους, ο σαφής καθορισμός του επιδιωκόμενου στόχου και η σημασία του για τους στόχους του έβδομου προγράμματος-πλαισίου, η ύπαρξη υφιστάμενης βάσης (υφιστάμενα ή προγραμματιζόμενα εθνικά ερευνητικά προγράμματα), η ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία, η κρίσιμη μάζα από την άποψη του μεγέθους και του αριθμού των σχετικών προγραμμάτων και της ομοιότητας των δραστηριοτήτων που αυτά καλύπτουν, καθώς και η αποτελεσματικότητα του άρθρου 169 ως του πλέον ενδεδειγμένου μέσου για την επίτευξη των στόχων.

(3)

Στην απόφαση 2006/971/ΕΚ του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με το ειδικό πρόγραμμα «Συνεργασία» για την εκτέλεση του έβδομου προγράμματος-πλαισίου της Ευρωπαϊκής Κοινότητας για τις δραστηριότητες έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης (2007-2013) (3) (εφεξής «ειδικό πρόγραμμα Συνεργασία») προσδιορίζεται η «πρωτοβουλία βάσει του άρθρου 169 στον τομέα της υποβοηθούμενης από το περιβάλλον αυτόνομης διαβίωσης» ως ένα από τα ενδεδειγμένα πεδία για κοινοτική συμμετοχή σε εθνικά ερευνητικά προγράμματα που υλοποιούνται από κοινού βάσει του άρθρου 169 της συνθήκης.

(4)

Η Επιτροπή, στην από 1ης Ιουνίου 2005 ανακοίνωσή της με τίτλο «Η στρατηγική i2010 – Ευρωπαϊκή κοινωνία της πληροφορίας για την ανάπτυξη και την απασχόληση», πρότεινε τη δρομολόγηση εμβληματικής πρωτοβουλίας για την περίθαλψη ατόμων σε μια γηράσκουσα κοινωνία.

(5)

Η Επιτροπή, στην από 12ης Οκτωβρίου 2006 ανακοίνωσή της με τίτλο «Το δημογραφικό μέλλον της Ευρώπης, μετατροπή μιας πρόκλησης σε ευκαιρία», υπογράμμισε το γεγονός ότι η δημογραφική γήρανση είναι μια από τις κύριες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν όλες οι χώρες στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ότι η ενισχυμένη χρήση νέων τεχνολογιών θα μπορούσε να συμβάλει στον έλεγχο του κόστους και στην αύξηση της ευημερίας και της ενεργού συμμετοχής των ηλικιωμένων στην κοινωνία, καθώς και στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας, σε στήριξη της αναθεωρημένης στρατηγικής της Λισσαβόνας για την ανάπτυξη και την απασχόληση.

(6)

Συγκεκριμένα στο πεδίο των τεχνολογιών της πληροφορίας και της επικοινωνίας (ΤΠΕ) η γήρανση του πληθυσμού θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ευκαιρία για μία αναδυόμενη αγορά για νέα αγαθά και υπηρεσίες που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες των ηλικιωμένων. Όμως μία ταχεία ανάπτυξη και χρήση νέων ΤΠΕ δεν πρέπει να οδηγήσει σε κοινωνικό αποκλεισμό και διεύρυνση του ψηφιακού χάσματος· ιδιαιτέρως η διάδοση της ψηφιακής παράδοσης αποτελεί προαπαιτούμενο ένταξης και συμμετοχής στην κοινωνία της πληροφορίας.

(7)

Η παρούσα πρωτοβουλία για την υποβοηθούμενη από το περιβάλλον αυτόνομη διαβίωση θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη την πραγματικότητα μιας γηράσκουσας κοινωνίας στην Ευρώπη όπου το ποσοστό των γυναικών είναι μεγαλύτερο από το ποσοστό των ανδρών λόγω του μεγαλύτερου κατά μέσον όρο προσδόκιμου επιβίωσης των γυναικών.

(8)

H παράταση του ενεργού βίου αποτελεί κεντρικό στοιχείο των ανανεωμένων κατευθύνσεων για την απασχόληση. Η προσέγγιση της γήρανσης από την Ένωση στοχεύει στην κινητοποίηση του δυναμικού των ατόμων όλων των ηλικιών –η προσέγγιση κύκλου ζωής– και υπογραμμίζει την ανάγκη μετάβασης από αποσπασματικές σε σφαιρικές στρατηγικές.

(9)

Επί του παρόντος, σειρά ερευνητικών και αναπτυξιακών προγραμμάτων ή δραστηριοτήτων που έχουν αναληφθεί από κράτη μέλη μεμονωμένα σε εθνικό επίπεδο στο πεδίο των ΤΠΕ και αφορούν την ευγηρία, δεν συντονίζονται ικανοποιητικά και δεν παρέχουν τη δυνατότητα συνεκτικής προσέγγισης σε ευρωπαϊκό επίπεδο όσον αφορά την έρευνα και ανάπτυξη καινοτόμων προϊόντων και υπηρεσιών ΤΠΕ που αφορούν την ευγηρία.

(10)

Επιθυμώντας την επίτευξη συνεκτικής προσέγγισης, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, στο πεδίο των ΤΠΕ που αφορούν την ευγηρία και την ανάληψη αποτελεσματικής δράσης, διάφορα κράτη μέλη ανέλαβαν την πρωτοβουλία ανάληψης κοινού προγράμματος έρευνας και ανάπτυξης με τίτλο «αυτόνομη διαβίωση υποβοηθούμενη από το περιβάλλον» (εφεξής «κοινό πρόγραμμα AAL») στο πεδίο των ΤΠΕ που αφορούν την ευγηρία στην κοινωνία της πληροφορίας, αποβλέποντας στην επίτευξη συνέργειας ως προς τη διαχείριση και τους οικονομικούς πόρους, εξασφαλίζοντας ενιαίο και κοινό μηχανισμό αποτίμησης με τη βοήθεια ανεξαρτήτων εμπειρογνωμόνων βάσει καθιερωμένης πρακτικής όπως ορίζεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1906/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, με τον οποίο καθορίζονται οι κανόνες συμμετοχής επιχειρήσεων, ερευνητικών κέντρων και πανεπιστημίων στις δράσεις που αναλαμβάνονται βάσει του έβδομου προγράμματος-πλαισίου και οι κανόνες διάδοσης των ερευνητικών αποτελεσμάτων (2007-2013) (4), και το συνδυασμό διαθέσιμης συμπληρωματικής εμπειρογνωμοσύνης και πόρων σε διάφορες χώρες της Ευρώπης.

(11)

Το κοινό πρόγραμμα AAL στοχεύει στην αντιμετώπιση του προβλήματος της δημογραφικής γήρανσης παρέχοντας το απαραίτητο νομικό και οργανωτικό πλαίσιο για ευρωπαϊκή συνεργασία μεγάλης κλίμακας μεταξύ των κρατών μελών σε εφαρμοσμένη έρευνα και καινοτομία στο πεδίο των ΤΠΕ για την ευγηρία σε μια γηράσκουσα κοινωνία. Το Βέλγιο, η Δανία, η Γερμανία, η Ιρλανδία, η Ελλάδα, η Ισπανία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Κύπρος, το Λουξεμβούργο, η Ουγγαρία, οι Κάτω Χώρες, η Αυστρία, η Πολωνία, η Πορτογαλία, η Ρουμανία, η Σλοβενία, η Φινλανδία, η Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο (εφεξής «συμμετέχοντα κράτη μέλη») και το Ισραήλ, η Νορβηγία και η Ελβετία συμφώνησαν να συντονίσουν και να υλοποιήσουν από κοινού δραστηριότητες που αποβλέπουν σε συμβολή στο κοινό πρόγραμμα AAL. Το συνολικό ύψος της συμμετοχής καθεμιάς από τις χώρες αυτές εκτιμάται σε τουλάχιστον 150 εκατ. ευρώ για τη διάρκεια του έβδομου προγράμματος-πλαισίου. Η συμμετοχή καθεμιάς των χωρών αυτών στο έβδομο πρόγραμμα-πλαίσιο θα πρέπει να υπόκειται σε μια ελάχιστη χρηματοδοτική συνεισφορά ανάλογη προς την εν δυνάμει ζήτηση από τις εθνικές του ερευνητικές κοινότητες και κανονικά θα πρέπει να ανέρχεται σε τουλάχιστον 0,2 εκατ. ευρώ εάν η χώρα πρόκειται να συμμετάσχει στο ετήσιο πρόγραμμα εργασίας.

(12)

Το κοινό πρόγραμμα AAL θα πρέπει επίσης να προωθεί τη συμμετοχή μικρών και μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεων στις δραστηριότητές του σύμφωνα με τους στόχους του έβδομου προγράμματος-πλαισίου.

(13)

Για να αυξηθεί ο αντίκτυπος του κοινού προγράμματος AAL, τα συμμετέχοντα κράτη μέλη και το Ισραήλ, η Νορβηγία και η Ελβετία, συμφώνησαν να συμμετάσχει η Κοινότητα στο κοινό πρόγραμμα AAL. Η Κοινότητα αναμένεται να συμμετάσχει στο πρόγραμμα με χρηματοδοτική συνεισφορά ύψους έως 150 εκατ. ευρώ. Δεδομένου ότι το κοινό πρόγραμμα AAL ανταποκρίνεται στους επιστημονικούς στόχους του έβδομου προγράμματος-πλαισίου και ότι το ερευνητικό πεδίο του κοινού προγράμματος AAL εμπίπτει στον θεματικό τομέα των ΤΠΕ του ειδικού προγράμματος «Συνεργασία» του έβδομου προγράμματος-πλαισίου, η χρηματοδοτική συνεισφορά της Κοινότητας πρέπει να καλυφθεί από τις πιστώσεις του προϋπολογισμού που διατίθενται για τον συγκεκριμένο θεματικό τομέα. Ενδέχεται να υπάρξουν κι άλλες χρηματοδοτικές επιλογές, μεταξύ άλλων, από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ), και συγκεκριμένα μέσω της χρηματοδοτικής διευκόλυνσης καταμερισμού του κινδύνου που αναπτύσσεται από κοινού με την ΕΤΕπ και την Επιτροπή σύμφωνα με το παράρτημα ΙΙΙ της απόφασης 2006/971/ΕΚ για το ειδικό πρόγραμμα «Συνεργασία».

(14)

Η κοινοτική χρηματοδοτική στήριξη πρέπει να παρέχεται υπό τον όρο ότι έχει καταρτιστεί σχέδιο χρηματοδότησης που βασίζεται σε επίσημες δεσμεύσεις των αρμόδιων εθνικών αρχών για κοινή υλοποίηση των προγραμμάτων και δραστηριοτήτων έρευνας και ανάπτυξης που αναλαμβάνονται σε εθνικό επίπεδο, καθώς και για συμβολή στη χρηματοδότηση της κοινής εκτέλεσης του κοινού προγράμματος AAL.

(15)

Η κοινή υλοποίηση των εθνικών ερευνητικών προγραμμάτων προϋποθέτει την ύπαρξη ή τη σύσταση ειδικής εκτελεστικής δομής, όπως προβλέπεται στο ειδικό πρόγραμμα «Συνεργασία».

(16)

Τα συμμετέχοντα κράτη μέλη συμφώνησαν σχετικά με την εν λόγω ειδική εκτελεστική δομή για την υλοποίηση του κοινού προγράμματος AAL.

(17)

Η ειδική εκτελεστική δομή πρέπει να είναι ο αποδέκτης της χρηματοδοτικής συνεισφοράς της Κοινότητας και πρέπει να εξασφαλίζει την αποτελεσματική εκτέλεση του κοινού προγράμματος AAL.

(18)

Για την αποτελεσματική υλοποίηση του κοινού προγράμματος AAL πρέπει η ειδική εκτελεστική δομή να παρέχει χρηματοδοτική στήριξη σε τρίτους που συμμετέχουν στο κοινό πρόγραμμα AAL, και οι οποίοι επιλέγονται έπειτα από προσκλήσεις για υποβολή προτάσεων.

(19)

Η κοινοτική συνεισφορά παρέχεται υπό τον όρο της δέσμευσης πόρων από τα συμμετέχοντα κράτη μέλη και το Ισραήλ, τη Νορβηγία και την Ελβετία, και της καταβολής των αντίστοιχων χρηματοδοτικών συνεισφορών.

(20)

Η Κοινότητα θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να μειώσει, να αναστείλει ή να σταματήσει τη χρηματοδοτική συνεισφορά της σε περίπτωση που το κοινό πρόγραμμα AAL υλοποιείται ανεπαρκώς, μερικώς ή καθυστερημένα, σύμφωνα με τους όρους συμφωνίας που θα συναφθεί μεταξύ της Κοινότητας και της ειδικής εκτελεστικής δομής όπου θα ρυθμίζεται λεπτομερώς η κοινοτική συνεισφορά.

(21)

Οποιοδήποτε κράτος μέλος θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να συμμετάσχει στο κοινό πρόγραμμα AAL.

(22)

Σύμφωνα με το έβδομο πρόγραμμα-πλαίσιο, η Κοινότητα θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να συνάπτει συμφωνία επί των όρων της χρηματοδοτικής συνεισφοράς της στο κοινό πρόγραμμα AAL με αντικείμενο τη συμμετοχή σε αυτό οποιασδήποτε χώρας συνδεδεμένης με το έβδομο πρόγραμμα-πλαίσιο ή, εφόσον είναι ουσιαστικής σημασίας για την υλοποίηση του κοινού προγράμματος AAL, οποιασδήποτε άλλης χώρας που εντάσσεται στο πρόγραμμα στην πορεία υλοποίησής του, σύμφωνα με την παρούσα απόφαση.

(23)

Θα πρέπει να λαμβάνονται κατάλληλα μέτρα για την πρόληψη παρατυπιών και περιπτώσεων απάτης και να κινούνται οι αναγκαίες διαδικασίες για την ανάκτηση απολεσθέντων, αχρεωστήτως καταβληθέντων ή κακώς χρησιμοποιηθέντων κονδυλίων, σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 2988/95 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 1995, σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (5), του κανονισμού (Ευρατόμ, ΕΚ) αριθ. 2185/96 του Συμβουλίου, της 11ης Νοεμβρίου 1996, σχετικά με τους ελέγχους και εξακριβώσεις που διεξάγει επιτοπίως η Επιτροπή με σκοπό την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων από απάτες και λοιπές παρατυπίες (6), και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1073/1999 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Μαΐου 1999, σχετικά με τις έρευνες που πραγματοποιούνται από την Ευρωπαϊκή υπηρεσία καταπολέμησης της απάτης (OLAF) (7).

(24)

Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στον γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (8) (εφεξής αναφερόμενος ως «δημοσιονομικός κανονισμός»), και τον κανονισμό (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 2342/2002 της Επιτροπής, της 23ης Δεκεμβρίου 2002, για τη θέσπιση των κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (9) (εφεξής αναφερόμενος ως «κανόνες εφαρμογής»), η συνεισφορά της Κοινότητας αποτελεί αντικείμενο διαχείρισης στο πλαίσιο της έμμεσης κεντρικής διαχείρισης, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 54 παράγραφος 2 στοιχείο γ) και του άρθρου 56 του δημοσιονομικού κανονισμού και του άρθρου 35, του άρθρου 38 παράγραφος 2 και του άρθρου 41 των κανόνων εφαρμογής.

(25)

Είναι σημαντικό οι ερευνητικές δραστηριότητες που διεξάγονται στο πλαίσιο του κοινού προγράμματος AAL να συμβαδίζουν με θεμελιώδεις δεοντολογικές αρχές, συμπεριλαμβανομένων των αρχών που διακηρύσσονται στο άρθρο 6 της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στο Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και να τηρούν την αρχή της συνεκτίμησης της ισότητας των φύλων. Η εκτέλεση του προγράμματος θα πρέπει επίσης να λαμβάνει υπόψη το ρόλο των γυναικών στους χώρους της επιστήμης και της έρευνας.

(26)

Το κοινό πρόγραμμα AAL θα πρέπει επίσης να αποσκοπεί στην προώθηση επί ίσης βάσης και απλουστευμένης πρόσβασης στα σχετικά, βασιζόμενα στις ΤΠΕ, προϊόντα και υπηρεσίες σε όλα τα κράτη μέλη.

(27)

Η Επιτροπή θα πρέπει να διεξαγάγει έως το 2010 ενδιάμεση αξιολόγηση, ως προς την ποιότητα και την αποτελεσματικότητα της υλοποίησης του κοινού προγράμματος AAL και ως προς την πρόοδο υλοποίησης των στόχων που έχουν τεθεί. Κατά την εν λόγω αξιολόγηση θα πρέπει επίσης να εκτιμάται η ανάγκη για περαιτέρω ενδιάμεσες αξιολογήσεις πριν από την τελική αξιολόγηση στα τέλη του 2013,

α)

την τεκμηρίωση, εκ μέρους των συμμετεχόντων κρατών μελών, του Ισραήλ, της Νορβηγίας και της Ελβετίας, ότι το κοινό πρόγραμμα AAL έχει πράγματι συγκροτηθεί όπως περιγράφεται στο παράρτημα Ι·

β)

την επίσημη σύσταση ή τον καθορισμό, από τα συμμετέχοντα κράτη μέλη, το Ισραήλ, τη Νορβηγία και την Ελβετία, ή από οργανισμούς που έχουν καθοριστεί από τα συμμετέχοντα κράτη μέλη, το Ισραήλ, τη Νορβηγία και την Ελβετία, μιας δομής με νομική προσωπικότητα, υπεύθυνης για την υλοποίηση του κοινού προγράμματος AAL, καθώς και για την παραλαβή, την κατανομή και την παρακολούθηση της χρηματοδοτικής συνεισφοράς της Κοινότητας στο πλαίσιο της έμμεσης κεντρικής διαχείρισης σύμφωνα με το άρθρο 54 παράγραφος 2 στοιχείο γ) και το άρθρο 56 του δημοσιονομικού κανονισμού, καθώς και το άρθρο 35, το άρθρο 38 παράγραφος 2 και το άρθρο 41 των κανόνων εφαρμογής·

γ)

τον καθορισμό κατάλληλου και αποτελεσματικού μοντέλου διαχείρισης του κοινού προγράμματος AAL σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές του παραρτήματος II που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της παρούσας απόφασης·

δ)

την αποτελεσματική διεξαγωγή των δραστηριοτήτων του κοινού προγράμματος AAL που περιγράφονται στο παράρτημα Ι από την ειδική εκτελεστική δομή, η οποία συνεπάγεται την προκήρυξη προσκλήσεων υποβολής προτάσεων για τη χορήγηση επιχορηγήσεων·

ε)

τη δέσμευση των συμμετεχόντων κρατών μελών, του Ισραήλ, της Νορβηγίας και της Ελβετίας να συνεισφέρουν στη χρηματοδότηση του κοινού προγράμματος AAL, και από την πραγματική καταβολή της χρηματοδοτικής τους συνεισφοράς, ιδίως τη χρηματοδότηση των συμμετεχόντων στα έργα που έχουν επιλεγεί βάσει των προσκλήσεων υποβολής προτάσεων που προκηρύσσονται στο πλαίσιο του προγράμματος·

στ)

τη συμμόρφωση με τους κανόνες κρατικών ενισχύσεων της Κοινότητας και ιδίως με τους κανόνες που περιλαμβάνονται στο κοινοτικό πλαίσιο σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις για την έρευνα και ανάπτυξη και την καινοτομία (10)·

ζ)

τη διασφάλιση υψηλού επιπέδου επιστημονικής αριστείας και τήρησης των δεοντολογικών αρχών σύμφωνα με τις γενικές αρχές του έβδομου προγράμματος-πλαισίου σύμφωνα με τις αρχές της συνεκτίμησης της διάστασης του φύλου και της ισότητας των φύλων, καθώς και της αειφόρου ανάπτυξης· και

η)

τη διατύπωση διατάξεων που διέπουν τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας, τα οποία απορρέουν από τις δραστηριότητες που διεξάγονται στο πλαίσιο του κοινού προγράμματος AAL και από την υλοποίηση και τον συντονισμό των προγραμμάτων και δραστηριοτήτων έρευνας και ανάπτυξης που διεξάγουν, σε εθνικό επίπεδο, τα συμμετέχοντα κράτη μέλη, το Ισραήλ, η Νορβηγία και η Ελβετία, κατά τρόπο ώστε να αποβλέπουν στην προαγωγή της παραγωγής τέτοιων γνώσεων και στην υποστήριξη της ευρύτερης χρήσης και διάδοσης των παραγόμενων γνώσεων.

30.7.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 201/58

(1)

Η απόφαση αριθ. 1982/2006/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με το έβδομο πρόγραμμα-πλαίσιο δραστηριοτήτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (2007-2013) (3) (εφεξής «έβδομο πρόγραμμα-πλαίσιο»), προβλέπει τη συμμετοχή της Κοινότητας σε προγράμματα έρευνας και ανάπτυξης που αναλαμβάνουν από κοινού διάφορα κράτη μέλη, καθώς και τη συμμετοχή στις δομές που έχουν συσταθεί για την εκτέλεση των εν λόγω προγραμμάτων, κατά την έννοια του άρθρου 169 της συνθήκης.

(2)

Στο έβδομο πρόγραμμα-πλαίσιο έχει καθορισθεί σειρά κριτηρίων για τον προσδιορισμό πεδίων κατάλληλων για την ανάληψη πρωτοβουλιών δυνάμει του άρθρου 169: η σχέση με τους κοινοτικούς στόχους, ο σαφής καθορισμός του στόχου και η σχέση του με τους στόχους του έβδομου προγράμματος-πλαισίου, η ύπαρξη προϋφιστάμενης βάσης (υφιστάμενα ή προγραμματιζόμενα εθνικά ερευνητικά προγράμματα), η ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία, η κρίσιμη μάζα από την άποψη του μεγέθους και του αριθμού των σχετικών προγραμμάτων και της ομοιότητας των δραστηριοτήτων τους, καθώς και η αποτελεσματικότητα του άρθρου 169 της συνθήκης ως του πλέον ενδεδειγμένου μέσου για την επίτευξη των στόχων.

(3)

Στην απόφαση 2006/974/ΕΚ του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με το ειδικό πρόγραμμα «Ικανότητες» για την εκτέλεση του έβδομου προγράμματος-πλαισίου της Ευρωπαϊκής Κοινότητας για τις δραστηριότητες έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης (2007-2013) (4) (εφεξής «ειδικό πρόγραμμα Ικανότητες»), προσδιορίζεται πρωτοβουλία βάσει του άρθρου 169 σχετικά με τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ) που διεξάγουν έρευνα ως ένα από τα ενδεδειγμένα πεδία για κοινοτική συμμετοχή σε εθνικά ερευνητικά προγράμματα που υλοποιούνται από κοινού βάσει του άρθρου 169 της συνθήκης.

(4)

Στα συμπεράσματά του, της 24ης Σεπτεμβρίου 2004, το Συμβούλιο αναγνώρισε τον σημαντικό ρόλο του έβδομου προγράμματος-πλαισίου στην προώθηση της ανάπτυξης του Ευρωπαϊκού Χώρου Έρευνας (ΕΧΕ) και τόνισε παράλληλα τη σημασία της ενίσχυσης των δεσμών μεταξύ του ΕΧΕ και των ευρωπαϊκών διακυβερνητικών οργανισμών όπως το EUREKA.

(5)

Στα συμπεράσματά του, της 25ης και 26ης Νοεμβρίου 2004, το Συμβούλιο τόνισε τη σημασία των ΜΜΕ για την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα της ΕΕ και, κατά συνέπεια, την ανάγκη να ενισχύσουν τα κράτη μέλη και η Επιτροπή την αποτελεσματικότητα και τη συμπληρωματικότητα των εθνικών και των ευρωπαϊκών προγραμμάτων στήριξης των ΜΜΕ. Το Συμβούλιο ενθάρρυνε ιδιαίτερα την Επιτροπή να μελετήσει αν υπάρχει ανάγκη ενός σχεδίου «από τη βάση στην κορυφή» για τις ΜΜΕ που διεξάγουν έρευνα. Το Συμβούλιο υπενθύμισε τη σημασία του συντονισμού των εθνικών προγραμμάτων για την ανάπτυξη του ΕΧΕ. Το Συμβούλιο κάλεσε τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να συνεργαστούν στενά για τον προσδιορισμό περιορισμένου αριθμού τομέων για την περαιτέρω εφαρμογή του άρθρου 169 της συνθήκης. Το Συμβούλιο κάλεσε την Επιτροπή να αναπτύξει περαιτέρω τη συνεργασία και το συντονισμό μεταξύ των Κοινοτήτων και των δραστηριοτήτων των διακυβερνητικών φορέων, ιδίως με το EUREKA, υπενθυμίζοντας την υπουργική σύνοδο του EUREKA της 18ης Ιουνίου 2004.

(6)

Με το ψήφισμά του, της 10ης Μαρτίου 2005, σχετικά με την επιστήμη και την τεχνολογία — Κατευθυντήριες γραμμές της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπέρ της έρευνας (5), το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενθάρρυνε τα κράτη μέλη να παράσχουν φορολογικά και άλλα κίνητρα για την προώθηση της βιομηχανικής καινοτομίας, περιλαμβανομένης και της σύνδεσης με το πρόγραμμα EUREKA, ιδίως όσον αφορά τις ΜΜΕ, και τόνισε ότι ο ΕΧΕ θα υλοποιηθεί μόνο εφόσον η Ένωση διαθέσει μεγαλύτερο μερίδιο από τους χρηματοδοτικούς πόρους για την έρευνα, για τον στενότερο συντονισμό των ευρωπαϊκών, εθνικών και περιφερειακών πολιτικών έρευνας σε ό,τι αφορά τόσο την ουσία όσο και τη χρηματοδότησή τους, και εφόσον αυτοί οι πόροι προστεθούν στις πολιτικές έρευνας των κρατών μελών, τόσο στο εσωτερικό τους και μεταξύ τους. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέφρασε την πεποίθηση ότι χρειάζεται μια αποτελεσματικότερη και πιο συντονισμένη χρήση άλλων μηχανισμών χρηματοδότησης και μηχανισμών στήριξης της έρευνας και ανάπτυξης (εφεξής «Ε & A») και της καινοτομίας και αναφέρει, μεταξύ άλλων, το EUREKA. Το Κοινοβούλιο συνέστησε την ενίσχυση του συντονισμού μεταξύ των εθνικών ερευνητικών προγραμμάτων και κάλεσε την Επιτροπή να αναλάβει πρωτοβουλίες σύμφωνα με το άρθρο 169 της συνθήκης.

(7)

Στην ανακοίνωση της 4ης Ιουνίου 2003 με τίτλο «Επενδύοντας στην έρευνα: ένα σχέδιο δράσης για την Ευρώπη» η Επιτροπή υπογράμμισε τη σημασία της συμμετοχής των ΜΜΕ σε άμεσα μέτρα στήριξης της έρευνας και της καινοτομίας, τα οποία είναι ζωτικής σημασίας για την προώθηση του καινοτόμου δυναμικού μεγάλων τομέων της οικονομίας.

(8)

Σήμερα, μια σειρά προγραμμάτων και δραστηριοτήτων έρευνας και ανάπτυξης που αναλαμβάνουν τα κράτη μέλη μεμονωμένα σε εθνικό επίπεδο για την υποστήριξη δραστηριοτήτων έρευνας και ανάπτυξης που ασκούν οι ΜΜΕ δεν συντονίζονται επαρκώς σε ευρωπαϊκό επίπεδο και δεν επιτρέπουν μια συνεκτική προσέγγιση σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την εκπόνηση ενός αποτελεσματικού προγράμματος έρευνας και τεχνολογικής ανάπτυξης.

(9)

Επιθυμώντας να καθιερώσουν συνεκτική προσέγγιση σε ευρωπαϊκό επίπεδο στον τομέα των ΜΜΕ που διεξάγουν Ε & Α και προκειμένου να ενεργήσουν αποτελεσματικά, ορισμένα κράτη μέλη ανέλαβαν πρωτοβουλία στο πλαίσιο του EUREKA για τη συγκρότηση κοινού προγράμματος έρευνας και ανάπτυξης με τίτλο «Eurostars» (εφεξής το «κοινό πρόγραμμα Eurostars») υπέρ των ΜΜΕ που διεξάγουν Ε & Α, προκειμένου να επιτύχουν μια κρίσιμη μάζα όσον αφορά τους διαχειριστικούς και οικονομικούς πόρους και το συνδυασμό πρόσθετης εμπειρογνωμοσύνης και πόρων που διατίθενται σε διάφορες χώρες σε ολόκληρη την Ευρώπη.

(10)

Στόχος του κοινού προγράμματος Eurostars είναι η στήριξη των ΜΜΕ που διεξάγουν Ε & Α μέσω της εξασφάλισης του αναγκαίου νομικού και οργανωτικού πλαισίου για ευρωπαϊκή συνεργασία μεγάλης κλίμακας μεταξύ κρατών μελών όσον αφορά την εφαρμοσμένη έρευνα και την καινοτομία σε κάθε τεχνολογικό ή βιομηχανικό τομέα. Το Βέλγιο, η Βουλγαρία, η Τσεχική Δημοκρατία, η Δανία, η Γερμανία, η Εσθονία, η Ιρλανδία, η Ελλάδα, η Ισπανία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Κύπρος, η Λεττονία, η Λιθουανία, το Λουξεμβούργο, η Ουγγαρία, οι Κάτω Χώρες, η Αυστρία, η Πολωνία, η Πορτογαλία, η Ρουμανία, η Σλοβενία, η Σλοβακία, η Φινλανδία, η Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο (εφεξής «τα συμμετέχοντα κράτη μέλη»), καθώς και η Ισλανδία, το Ισραήλ, η Νορβηγία, η Ελβετία και η Τουρκία (εφεξής «οι λοιπές συμμετέχουσες χώρες») συμφώνησαν να συντονίσουν και να υλοποιήσουν από κοινού δραστηριότητες με στόχο τη συμμετοχή στο κοινό πρόγραμμα Eurostars. Το συνολικό ύψος της συμμετοχής τους εκτιμάται σε τουλάχιστον 300 εκατ. ευρώ για τη διάρκεια της προτεινόμενης εξαετούς περιόδου. Η οικονομική συνεισφορά της Κοινότητας θα πρέπει να είναι έως 25 % της συνολικής δημόσιας συνεισφοράς στο κοινό πρόγραμμα Eurostars, η οποία εκτιμάται σε 400 εκατ. ευρώ.

(11)

Για να αυξηθεί ο αντίκτυπος του κοινού προγράμματος Eurostars, τα συμμετέχοντα κράτη μέλη και οι άλλες συμμετέχουσες χώρες συμφώνησαν να συμμετάσχει η Κοινότητα στο κοινό πρόγραμμα Eurostars. Η Κοινότητα θα πρέπει να συμμετάσχει στο πρόγραμμα με συνεισφορά έως 100 εκατ. ευρώ για όλη τη διάρκειά του. Δεδομένου ότι το κοινό πρόγραμμα Eurostars ανταποκρίνεται στους επιστημονικούς στόχους του έβδομου προγράμματος-πλαισίου και ότι το ερευνητικό πεδίο του Eurostars εμπίπτει στο τμήμα «Έρευνα υπέρ των ΜΜΕ» του ειδικού προγράμματος «Ικανότητες», η χρηματοδοτική συνεισφορά της Κοινότητας θα πρέπει να καλυφθεί από τις πιστώσεις του προϋπολογισμού που διατίθενται για το συγκεκριμένο τμήμα. Υπάρχουν και άλλες επιλογές χρηματοδότησης, μεταξύ άλλων από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) και ειδικότερα μέσω της Χρηματοδοτικής διευκόλυνσης καταμερισμού του κινδύνου που έχει συσταθεί από κοινού με την ΕΤΕπ και την Επιτροπή σύμφωνα με το παράρτημα ΙΙΙ της απόφασης 2006/974/ΕΚ.

(12)

Η κοινοτική χρηματοδοτική στήριξη θα πρέπει να παρέχεται όταν έχει καταρτιστεί σχέδιο χρηματοδότησης που βασίζεται σε επίσημες δεσμεύσεις των αρμόδιων εθνικών αρχών για κοινή υλοποίηση των προγραμμάτων και δραστηριοτήτων έρευνας και ανάπτυξης οι οποίες αναλαμβάνονται σε εθνικό επίπεδο, καθώς και για συνεισφορά στη χρηματοδότηση της κοινής εκτέλεσης του κοινού προγράμματος Eurostars.

(13)

Η κοινή υλοποίηση των εθνικών ερευνητικών προγραμμάτων προϋποθέτει την ύπαρξη ή τη σύσταση μιας ειδικής εκτελεστικής δομής, όπως προβλέπεται στο ειδικό πρόγραμμα «Ικανότητες».

(14)

Τα συμμετέχοντα κράτη μέλη συμφώνησαν σχετικά με την εν λόγω ειδική εκτελεστική δομή για την υλοποίηση του κοινού προγράμματος Eurostars.

(15)

Η ειδική εκτελεστική δομή θα πρέπει να είναι ο αποδέκτης της χρηματοδοτικής συνεισφοράς της Κοινότητας και να εξασφαλίζει την αποτελεσματική εκτέλεση του κοινού προγράμματος Eurostars.

(16)

Η συνεισφορά της Κοινότητας θα πρέπει να παρέχεται υπό τον όρο της δέσμευσης πόρων από τα συμμετέχοντα κράτη μέλη και τις άλλες συμμετέχουσες χώρες, και της εκταμίευσης των αντίστοιχων χρηματοδοτικών συνεισφορών.

(17)

Η εκταμίευση της κοινοτικής συνεισφοράς θα πρέπει να εξαρτάται από τη σύναψη γενικής συμφωνίας μεταξύ της Επιτροπής, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και της ειδικής εκτελεστικής δομής, η οποία θα περιέχει λεπτομερείς ρυθμίσεις σχετικά με τη χρήση της κοινοτικής συνεισφοράς. Η εν λόγω συμφωνία θα πρέπει να περιέχει τις αναγκαίες διατάξεις περί προστασίας των οικονομικών συμφερόντων της Κοινότητας.

(18)

Οι τόκοι που παράγονται από τη χρηματοδοτική συνεισφορά της Κοινότητας θεωρούνται έσοδα για ειδικό προορισμό σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (6) (εφεξής «δημοσιονομικός κανονισμός»). Η μέγιστη χρηματοδοτική συνεισφορά της Κοινότητας που αναφέρεται στην παρούσα απόφαση μπορεί να αυξηθεί αναλόγως από την Επιτροπή.

(19)

Η Κοινότητα θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να μειώσει, να αναστείλει ή να σταματήσει τη χρηματοδοτική συνεισφορά της όταν το κοινό πρόγραμμα Eurostars υλοποιείται ανεπαρκώς, μερικώς ή καθυστερημένα, ή αν τα συμμετέχοντα κράτη μέλη και άλλες χώρες δεν συνεισφέρουν, ή συνεισφέρουν μερικώς ή καθυστερημένα στη χρηματοδότηση του κοινού προγράμματος Eurostars, σύμφωνα με τη συμφωνία μεταξύ της Κοινότητας και της ειδικής εκτελεστικής δομής.

(20)

Για την αποτελεσματική υλοποίηση του κοινού προγράμματος Eurostars θα πρέπει να παρασχεθεί χρηματοδοτική στήριξη προς τους συμμετέχοντες στα σχέδια του κοινού προγράμματος Eurostars (στο εξής «σχέδια Eurostars»), οι οποίοι επιλέγονται σε κεντρικό επίπεδο έπειτα από προσκλήσεις υποβολής προτάσεων. Η χρηματοδοτική στήριξη και οι συνδεόμενες με αυτήν πληρωμές θα πρέπει να είναι διαφανείς και αποτελεσματικές. Οι πληρωμές θα πρέπει να εκτελούνται εντός της περιόδου που καθορίζεται βάσει συμφωνίας μεταξύ των εθνικών φορέων χρηματοδότησης και της ειδικής εκτελεστικής δομής. Η ειδική εκτελεστική δομή θα πρέπει να ενθαρρύνει τα συμμετέχοντα κράτη μέλη να διευκολύνουν τις πληρωμές προς τους συμμετέχοντες στα επιλεγμένα σχέδια Eurostars, περιλαμβανομένης, ενδεχομένως, και της κατ’ αποκοπή χρηματοδότησης.

(21)

Η αξιολόγηση των προτάσεων θα πρέπει να γίνεται σε κεντρικό επίπεδο από ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες. Θα πρέπει να εγκριθεί σε κεντρικό επίπεδο ένας πίνακας ταξινόμησης, ο οποίος θα είναι δεσμευτικός για τη χρηματοδότηση από την κοινοτική συνεισφορά και από τους εθνικούς προϋπολογισμούς που προορίζονται για σχέδια Eurostars.

(22)

H συνεισφορά της Κοινότητας αποτελεί αντικείμενο διαχείρισης στο πλαίσιο της έμμεσης κεντρικής διαχείρισης βάσει του δημοσιονομικού κανονισμού και του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 2342/2002 της Επιτροπής, της 23ης Δεκεμβρίου 2002, για τη θέσπιση των κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου περί του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στον γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (7) (εφεξής «κανόνες εφαρμογής»).

(23)

Για κάθε επιλεγόμενο σχέδιο Eurostars, οι ΜΜΕ που διεξάγουν Ε & Α θα πρέπει να συνεισφέρουν συλλογικά στην κάλυψη του μεγαλύτερου μέρους των συλλογικών δαπανών που συνδέονται με τις δραστηριότητες Ε & Α όλων των συμμετεχόντων.

(24)

Όλα τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να συμμετάσχουν στο κοινό πρόγραμμα Eurostars.

(25)

Σύμφωνα με τους στόχους του έβδομου προγράμματος-πλαισίου, η συμμετοχή στο κοινό πρόγραμμα Eurostars χωρών που συνδέονται με το έβδομο πρόγραμμα-πλαίσιο ή άλλων χωρών θα πρέπει να είναι δυνατή υπό τον όρο ότι η εν λόγω συμμετοχή προβλέπεται από τη σχετική διεθνή συμφωνία και εφόσον συμφωνήσουν σε αυτή τόσο η Επιτροπή όσο και τα συμμετέχοντα κράτη μέλη και οι άλλες συμμετέχουσες χώρες.

(26)

Σύμφωνα με το έβδομο πρόγραμμα-πλαίσιο, η Κοινότητα θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να συνάπτει συμφωνία για τους όρους της χρηματοδοτικής συνεισφοράς της στο κοινό πρόγραμμα Eurostars προκειμένου για συμμετοχή σε αυτό οποιασδήποτε χώρας συνδεδεμένης με το έβδομο πρόγραμμα-πλαίσιο ή, εφόσον είναι ουσιαστικής σημασίας για την υλοποίηση του κοινού προγράμματος Eurostars, άλλων χωρών που εντάσσονται στο πρόγραμμα στην πορεία της υλοποίησής του, σύμφωνα με τους κανόνες και όρους της παρούσας απόφασης.

(27)

Θα πρέπει να ληφθούν κατάλληλα μέτρα για την πρόληψη παρατυπιών και απατών και για να κινούνται οι αναγκαίες διαδικασίες για την ανάκτηση απολεσθέντων, αχρεωστήτως καταβληθέντων ή κακώς χρησιμοποιηθέντων κονδυλίων, βάσει του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 2988/95 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 1995, σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (8), του κανονισμού (Ευρατόμ, ΕΚ) αριθ. 2185/96 του Συμβουλίου, της 11ης Νοεμβρίου 1996, σχετικά με τους ελέγχους και εξακριβώσεις που διεξάγει επιτοπίως η Επιτροπή με σκοπό την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων από απάτες και λοιπές παρατυπίες (9), και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1073/1999 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Μαΐου 1999, σχετικά με τις έρευνες που πραγματοποιούνται από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) (10).

(28)

Είναι σημαντικό οι ερευνητικές δραστηριότητες που διεξάγονται στο πλαίσιο του κοινού προγράμματος Eurostars να συμμορφούνται προς τις θεμελιώδεις δεοντολογικές αρχές, συμπεριλαμβανομένων των αρχών που διακηρύσσονται στο άρθρο 6 της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στο Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και να τηρούν, ως θέμα αρχής, την ένταξη της διάστασης του φύλου και την ισότητα των φύλων.

(29)

Η Επιτροπή θα πρέπει να πραγματοποιήσει ενδιάμεση αξιολόγηση, ιδίως ως προς την ικανότητα των ΜΜΕ που διεξάγουν Ε & Α να έχουν πρόσβαση στο κοινό πρόγραμμα Eurostars και την ποιότητα και την αποτελεσματικότητα της υλοποίησής του και ως προς την πρόοδο υλοποίησης των στόχων που έχουν τεθεί, καθώς και τελική αξιολόγηση.

(30)

Η παρακολούθηση της εκτέλεσης του κοινού προγράμματος Eurostars θα πρέπει να είναι αποτελεσματική και να μην επιβάλλει περιττά βάρη στους συμμετέχοντες στο πρόγραμμα, ιδίως στις ΜΜΕ.

(31)

Η ειδική εκτελεστική δομή θα πρέπει να ενθαρρύνει τους συμμετέχοντες στα επιλεγόμενα σχέδια Eurostars να κοινοποιούν και να διαδίδουν τα αποτελέσματά τους και να δημοσιοποιούν αυτά τα στοιχεία,

α)

την τεκμηρίωση, εκ μέρους των συμμετεχόντων κρατών μελών και των άλλων συμμετεχουσών χωρών, ότι το κοινό πρόγραμμα Eurostars έχει πράγματι καταρτισθεί όπως περιγράφεται στο παράρτημα Ι·

β)

την επίσημη ίδρυση ή καθορισμό, από τα συμμετέχοντα κράτη μέλη, και τις άλλες συμμετέχουσες χώρες, ή από οργανισμούς που ορίζονται από τα συμμετέχοντα κράτη μέλη και τις άλλες συμμετέχουσες χώρες, μιας ειδικής εκτελεστικής δομής με νομική προσωπικότητα, υπεύθυνης για την υλοποίηση του κοινού προγράμματος Eurostars, καθώς και για την παραλαβή, την κατανομή και την παρακολούθηση της χρηματοδοτικής συνεισφοράς της Κοινότητας στο πλαίσιο της έμμεσης κεντρικής διαχείρισης σύμφωνα με το άρθρο 54 παράγραφος 2 στοιχείο γ) και το άρθρο 56 του δημοσιονομικού κανονισμού καθώς και το άρθρο 35, το άρθρο 38 παράγραφος 2 και το άρθρο 41 των κανόνων εφαρμογής·

γ)

τον καθορισμό κατάλληλου και αποτελεσματικού προτύπου διαχείρισης του κοινού προγράμματος Eurostars σύμφωνα με το παράρτημα ΙΙ·