ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/3

Αναίρεση που άσκησε στις 21 Νοεμβρίου 2017 η VM Vermögens-Management GmbH κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 7 Σεπτεμβρίου 2017 στην υπόθεση T-374/15, VM Vermögens-Management κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

(Υπόθεση C-653/17 P)

(2018/C 094/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: VM Vermögens-Management GmbH (εκπρόσωποι: T. Dolde και P. Homann, Rechtsanwälte)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, DAT Vermögensmanagement GmbH

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 7ης Σεπτεμβρίου 2017 στην υπόθεση T-374/15·

—	να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Στο πλαίσιο του πρώτου λόγου αναιρέσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 65, παράγραφος 2, του κανονισμού για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1) σε συνδυασμό με το δικαίωμα ακροάσεως βάσει του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με το δικαίωμα ιδιοκτησίας βάσει του άρθρου 17 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο λόγος προς τούτο είναι ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του την αναδρομική ισχύ της μεταβολής του καταλόγου υπηρεσιών του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Vermögensmanufaktur» κατόπιν δηλώσεως βάσει του άρθρου 28, παράγραφος 8, του κανονισμού για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η προσβαλλόμενη απόφαση κήρυξε άκυρο το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για τις νέες υπηρεσίες που προστέθηκαν στον κατάλογο υπηρεσιών, χωρίς να εξετασθεί συναφώς η δυνατότητα καταχωρίσεως του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνεπώς, το Γενικό Δικαστήριο δεν έπρεπε να απορρρίψει ως απαράδεκτα τα αιτήματα της αναιρεσείουσας περί μεταρρυθμίσεως της προσβαλλόμενης αποφάσεως.

Στο πλαίσιο του δευτέρου λόγου αναιρέσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 36 του Οργανισμού του Δικαστηρίου, διότι το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε τα αιτήματα της αναιρεσείουσας περί μεταρρυθμίσεως της προσβαλλόμενης αποφάσεως στο σύνολό τους ως απαράδεκτα, χωρίς να εξετάσει επί της ουσίας την αναδρομική ισχύ της μεταβολής του καταλόγου υπηρεσιών του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Vermögensmanufaktur» κατόπιν δηλώσεως βάσει του άρθρου 28, παράγραφος 8, του κανονισμού για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στο πλαίσιο του τρίτου λόγου αναιρέσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι οι διαπιστώσεις του Γενικού Δικαστηρίου περί του περιγραφικού χαρακτήρα στηρίζονται επί εσφαλμένων εκτιμήσεων σε σχέση με τον τρόπο που γίνεται αντιληπτή η ένδειξη «Vermögensmanufaktur» από το ενδιαφερόμενο κοινό, ενώ μεταξύ του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των αμφισβητούμενων ως περιγραφικών υπηρεσιών δεν υπάρχει αρκούντως άμεσος και συγκεκριμένος σύνδεσμος εξαιτίας του οποίου το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να μπορεί να εκληφθεί ως περιγραφικό.

Στο πλαίσιο του τέταρτου λόγου αναιρέσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι το Γενικό Δικαστήριο στήριξε την έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης απλώς στην εκτίμηση ότι το «Vermögensmanufaktur» γίνεται αντιληπτό από το ενδιαφερόμενο κοινό ως επαινετικό μήνυμα και ως ενημέρωση διαφημιστικού χαρακτήρα χωρίς να εκθέσει για ποιον λόγο το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορεί να χρησιμεύει ταυτόχρονα και ως ένδειξη προελεύσεως με διακριτικό χαρακτήρα.

Στο πλαίσιο του πέμπτου λόγου αναιρέσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 75, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε τον ισχυρισμό περί προσβολής του δικαιώματος ακροάσεως απλώς και μόνον με την αιτιολογία ότι τα εκπροθέσμως προσκομισθέντα έγγραφα στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του EUIPO δεν ελήφθησαν υπόψη στο πλαίσιο της εκτιμήσεως στην οποία προέβη το τμήμα προσφυγών και ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν στηρίχθηκε σε αυτά, μολονότι από τη δικογραφία σαφώς προκύπτει ότι το τμήμα προσφυγών στήριξε την εκτίμηση του σε αυτά τα αποδεικτικά μέσα επαναλαμβάνοντας αυτολεξεί το περιεχόμενό τους, ενώ ουδέποτε παρασχέθηκε στην αναιρεσείουσα η δυνατότητα να διατυπώσει τις απόψεις της επ’ αυτών των αποδεικτικών μέσων.

Στο πλαίσιο του έκτου λόγου αναιρέσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 76, παράγραφος 2, του κανονισμού για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι η προσβαλλόμενη απόφαση στηρίχθηκε σε αποδεικτικά μέσα, τα οποία στον πρώτο βαθμό ενώπιον του EUIPO είχαν προσκομισθεί εκπροθέσμως, οπότε και το τμήμα προσφυγών θα έπρεπε ομοίως να τα θεωρήσει ως εκπρόθεσμα. Το Γενικό Δικαστήριο κακώς έκρινε συναφώς στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση ότι τα αποδεικτικά αυτά μέσα δεν ελήφθησαν υπόψη από το τμήμα προσφυγών και ότι αυτά δεν ήσαν αποφασιστικής σημασίας για την προσβαλλόμενη απόφαση.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (EE L 78, σ. 1).

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/4

Αναίρεση που άσκησε στις 22 Νοεμβρίου 2017 η Bayerische Motoren Werke AG κατά της αποφάσεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 12 Σεπτεμβρίου 2017 στην υπόθεση T-671/14, Bayerische Motoren Werke AG κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-654/17 P)

(2018/C 094/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Bayerische Motoren Werke AG (εκπρόσωποι: M. Rosenthal, G. Drauz και M. Schütte, δικηγόροι)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Freistaat Sachsen

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

1.	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πέμπτο τμήμα) της 12ης Σεπτεμβρίου 2017 στην υπόθεση T-671/14,

να ακυρώσει, βάσει του άρθρου 263, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, την απόφαση της αναιρεσίβλητης που εκδόθηκε στις 9 Ιουλίου 2014 στην υπόθεση SA.32009 (2011/C) και αποτέλεσε αντικείμενο της προσφυγής, καθόσον με την απόφαση αυτή κηρύσσεται μη συμβατό με την εσωτερική αγορά το ποσό των 28 257 273 ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί στο μέρος εκείνο της ζητηθείσας ενισχύσεως, ύψους 45 257 273 ευρώ, το οποίο υπερβαίνει τα 17 εκατομμύρια ευρώ· επικουρικώς, εάν και καθόσον το Δικαστήριο κρίνει ότι δεν είναι σε θέση να αποφανθεί οριστικά επί του ζητήματος αυτού, να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

επικουρικώς: να ακυρώσει, βάσει του άρθρου 263, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, την επίμαχη απόφαση της αναιρεσίβλητης, της 9ης Ιουλίου 2014, στην υπόθεση SA.32009 (2011/C), καθόσον με την απόφαση αυτή απαγορεύεται, και κηρύσσεται μη συμβατή με την εσωτερική αγορά, η χορήγηση οποιασδήποτε μη υποκείμενης στην υποχρέωση κοινοποιήσεως, κατ’ άρθρο 6, παράγραφος 2, του Γενικού κανονισμού απαλλαγής κατά κατηγορία, όπως ίσχυε στις 6 Αυγούστου 2008, ενισχύσεως για τα επενδυτικά σχέδια της αναιρεσείουσας, στο μέτρο κατά το οποίο τέτοια ενίσχυση υπερβαίνει το ποσό των 17 εκατομμυρίων ευρώ,

4.	να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στα δικαστικά έξοδα βάσει των άρθρων 138, παράγραφος 1, και 184, παράγραφοι 1 και 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους αναιρέσεως:

Πρώτος λόγος αναιρέσεως: παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ

Η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση ενέχει παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο, εάν δεν είχε υποπέσει σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την εκτίμηση της επίμαχης αποφάσεως της αναιρεσίβλητης, θα έπρεπε να έχει συναγάγει ότι η έλλειψη χωριστής εξετάσεως του ζητήματος αν, και κατά πόσον, η χορήγηση της ενισχύσεως θα συνεπαγόταν νόθευση του ανταγωνισμού συνιστά παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 3, στοιχείο γ', ΣΛΕΕ.

Το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη ότι η αναιρεσίβλητη δεν μπορούσε να περιορίσει την εξέτασή της μόνον στον καθορισμό των εκ των προτέρων υπολογισθεισών πρόσθετων δαπανών για το σχέδιο στη μειονεκτική τοποθεσία και να «συναγάγει κατά τεκμήριο» –αγνοώντας πλήρως τη συγκεκριμένη θέση της αναιρεσείουσας στην αγορά– ότι κάθε ενίσχυση μεγαλύτερου ποσού συνεπαγόταν νόθευση του ανταγωνισμού.

Δεύτερος λόγος: παράβαση του άρθρου 288 ΣΛΕΕ και των άρθρων 3 και 13, παράγραφος 1, του Γενικού κανονισμού απαλλαγής κατά κατηγορία του 2008 καθώς και παραβίαση της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων

Η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση ενέχει παράβαση του άρθρου 288 ΣΛΕΕ και των άρθρων 3 και 13, παράγραφος 1, του Γενικού κανονισμού απαλλαγής κατά κατηγορία (στο εξής: Γενικός κανονισμός του 2008), καθόσον το Γενικό Δικαστήριο, εάν δεν είχε υποπέσει σε πλάνη περί το δίκαιο, δεν θα μπορούσε να έχει δεχθεί ότι η αναιρεσίβλητη είχε αρμοδιότητα να εξετάσει ενισχύσεις εκ νέου και να κηρύξει, με απόφαση, το μη συμβατό αυτών, στο μέτρο κατά το οποίο οι εν λόγω ενισχύσεις, ποσού ανερχόμενου έως το κατώτατο όριο του άρθρου 6, παράγραφος 2, του Γενικού κανονισμού του 2008, είχαν ήδη κηρυχθεί ουσιαστικά συμβατές με την εσωτερική αγορά βάσει διατάξεων του ιεραρχικώς υπέρτερου, παράγωγου δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Επιπλέον, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση έχει ως συνέπεια να υφίσταται η αναιρεσείουσα δυσμενή διάκριση σε σχέση με τους ανταγωνιστές της λόγω της απαγορεύσεως λήψεως ενισχύσεως ποσού υπερβαίνοντος τα 17 εκατομμύρια ευρώ και ανερχόμενου έως το κατώτατο όριο του Γενικού κανονισμού του 2008. Τούτο δε διότι κάθε –ακόμη και κατέχων δεσπόζουσα θέση– ανταγωνιστής θα είχε τη δυνατότητα, σε αντίστοιχη περίπτωση, να λάβει, για επένδυση αντίστοιχου ύψους, ενίσχυση ποσού ανερχόμενου έως το κατώτατο όριο βάσει του γερμανικού νόμου περί επιδοτήσεως των επενδύσεων.

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/5

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Centrale Raad van Beroep (Κάτω Χώρες) στις 4 Δεκεμβρίου 2017 — M. Çoban κατά Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen

(Υπόθεση C-677/17)

(2018/C 094/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Centrale Raad van Beroep

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: M. Çoban

Αναιρεσίβλητο: Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen

Προδικαστικό ερώτημα

Πρέπει το άρθρο 6, παράγραφος 1, της αποφάσεως 3/80 (1) του Συμβουλίου συνδέσεως ΕΟΚ-Τουρκίας, σε συνδυασμό με το άρθρο 59 του προσθέτου πρωτοκόλλου, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αντιτίθεται σε ρύθμιση κράτους μέλους, όπως αυτή του άρθρου 4a του Toeslagenwet (νόμου περί συμπληρωματικών παροχών), σύμφωνα με την οποία μια χορηγηθείσα συμπληρωματική παροχή καταργείται όταν ο δικαιούχος εγκαθίσταται στην Τουρκία, ακόμη και αν ο δικαιούχος αυτός εγκατέλειψε αυτοβούλως το έδαφος του κράτους μέλους; Έχει συναφώς σημασία ότι κατά τον χρόνο της αναχωρήσεώς του ο ενδιαφερόμενος δεν διαθέτει πια δικαίωμα διαμονής βάσει του καθεστώτος συνδέσεως, αλλά διαθέτει άδεια διαμονής επί μακρόν διαμένοντος στην ΕΕ; Έχει συναφώς σημασία ότι εθνική ρύθμιση επιτρέπει στον ενδιαφερόμενο να επιστρέψει εντός ενός έτους από την αναχώρησή του και έτσι να ανακτήσει τη συμπληρωματική παροχή και ότι αυτός διατηρεί τη δυνατότητα αυτή όσο διαθέτει άδεια διαμονής επί μακρόν διαμένοντος στην ΕΕ;

(1) Απόφαση 3/80 του Συμβουλίου Συνδέσεως, της 19ης Σεπτεμβρίου 1980, περί της εφαρμογής των καθεστώτων κοινωνικής ασφαλίσεως των κρατών μελών των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στους Τούρκους εργαζόμενους και στα μέλη των οικογενειών τους (ΕΕ 1983, C 110, σ. 60).

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/6

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Hof van beroep te Antwerpen (Βέλγιο) στις 4 Δεκεμβρίου 2017 — Vlaams Gewest, εκπροσωπούμενη από τη Vlaamse regering διά του Vlaamse Minister van Begroting, Financiën en Energie en Vlaams Gewest, εκπροσωπούμενη από τη Vlaamse regering διά του Vlaamse Minister van Omgeving, Natuur en Landbouw κατά Johannes Huijbrechts

(Υπόθεση C-679/17)

(2018/C 094/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hof van beroep te Antwerpen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσες: Vlaams Gewest, εκπροσωπούμενη από τη Vlaamse regering διά του Vlaamse Minister van Begroting, Financiën en Energie en Vlaams Gewest, εκπροσωπούμενη από τη Vlaamse regering διά του Vlaamse Minister van Omgeving, Natuur en Landbouw

Εφεσίβλητος: Johannes Huijbrechts

Προδικαστικά ερωτήματα

Συνιστά παραβίαση της ελεύθερης κυκλοφορίας των κεφαλαίων κατά την έννοια του άρθρου 63 ΣΛΕΕ μια κατάσταση όπου κληρονόμος κληρονομεί δασική έκταση, η οποία βρίσκεται στην αλλοδαπή και αποτελεί αντικείμενο αειφόρου διαχειρίσεως, χωρίς απαλλαγή από τον φόρο κληρονομίας βάσει του άρθρου 55 quater Vl.W.Succ. (νυν άρθρου 2.7.6.0.3 Vl.C.Fisc.), ενώ κληρονόμος που κληρονομεί δασική έκταση η οποία βρίσκεται στην ημεδαπή και αποτελεί αντικείμενο αειφόρου διαχειρίσεως απαλλάσσεται από τον φόρο κληρονομίας βάσει του άρθρου 55 quater Vl.W.Succ. (νυν άρθρου 2.7.6.0.3 Vl.C.Fisc.);

Συνιστά το συμφέρον της φλαμανδικής κομοστέγης κατά την έννοια του άρθρου 55 quater Vl.W.Succ. (νυν άρθρου 2.7.6.0.3 Vl.C.Fisc.) επιτακτικό λόγο γενικού συμφέροντος ο οποίος δικαιολογεί μια ρύθμιση με την οποία το ευεργέτημα της απαλλαγής από τον φόρο κληρονομίας περιορίζεται στις δασικές εκτάσεις που βρίσκονται στη Φλάνδρα και αποτελούν αντικείμενο αειφόρου διαχειρίσεως;

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/7

Αναίρεση που άσκησαν στις 7 Δεκεμβρίου 2017 οι Aanbestedingskalender BV, Negometrix BV, CTM Solution BV, Stillpoint Applications BV, Huisinga Beheer BV κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 28 Σεπτεμβρίου 2017, στην υπόθεση T-138/15, Aanbestedingskalender BV κ.λπ. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-687/17 P)

(2018/C 094/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Aanbestedingskalender BV, Negometrix BV, CTM Solution BV, Stillpoint Applications BV, Huisinga Beheer BV (εκπρόσωποι: C. T. Dekker, L. Fiorilli, advocaten)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Βασίλειο των Κάτω Χωρών, Σλοβακική Δημοκρατία

Αιτήματα

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει, εν όλω ή εν μέρει, την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση καθόσον με αυτήν απορρίφθηκε η προσφυγή που είχαν ασκήσει οι νυν αναιρεσείουσες στο πλαίσιο της υποθέσεως T-138/15 και, κατά συνέπεια:

—	να ακυρώσει την επίμαχη απόφαση, εν όλω ή εν μέρει· και/ή

—

επικουρικώς, να αναιρέσει, εν όλω ή εν μέρει, την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση καθόσον με αυτήν απορρίφθηκε η προσφυγή που είχαν ασκήσει οι νυν αναιρεσείουσες στο πλαίσιο της υποθέσεως T-138/15 και να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί της ουσίας της υποθέσεως με γνώμονα τις υποδείξεις του Δικαστηρίου·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Οι αναιρεσείουσες υποστηρίζουν ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, προέβη σε πεπλανημένη εκτίμηση περί των κρίσιμων πραγματικών περιστατικών και παρέλειψε να αιτιολογήσει προσηκόντως και συνεπώς την απόφασή του, αποφαινόμενο ότι έπρεπε να απορριφθεί ο μόνος λόγος ακυρώσεως και, ως εκ τούτου, η προσφυγή στο σύνολό της, επειδή ορθώς έκρινε η Επιτροπή ότι οι δραστηριότητες που ασκούσε η TenderNed δεν ήταν οικονομικού χαρακτήρα και επειδή το επίμαχο εν προκειμένω μέτρο δεν συνεπαγόταν κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

Οι αναιρεσείουσες διατείνονται ότι οι οικονομικού και μη οικονομικού χαρακτήρα δραστηριότητες της TenderNed, ιδίως δε το πρότυπο υποβολής προσφορών, δεν μπορούν να θεωρηθούν όψεις μίας μόνον δραστηριότητας και ότι το πρότυπο υποβολής προσφορών που κατήρτισε η TenderNed πρέπει να χαρακτηρισθεί ως δραστηριότητα οικονομικού χαρακτήρα διακριτή από την άσκηση δημόσιας εξουσίας. Οι αναιρεσείουσες υποστηρίζουν ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν συμμορφώθηκε προς τη νομολογία του Δικαστηρίου όσον αφορά τα κριτήρια που καθιστούν δυνατό να καθορισθεί αν μια δραστηριότητα έχει οικονομικό χαρακτήρα ή όχι.

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/7

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht München I (Γερμανία) στις 8 Δεκεμβρίου 2017 — Conti 11. Container Schiffahrts-GmbH & Co. KG MS «MSC Flaminia» κατά Land Niedersachsen

(Υπόθεση C-689/17)

(2018/C 094/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht München I

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Conti 11. Container Schiffahrts-GmbH & Co. KG MS «MSC Flaminia»

Εναγόμενο: Land Niedersachsen

Προδικαστικό ερώτημα

Συνιστούν «απόβλητα που δημιουργούνται επί των οχημάτων, των τραίνων, των αεροσκαφών και των πλοίων», κατά την έννοια του άρθρου 1, παράγραφος 3, στοιχείο β', του κανονισμού 1013/2006 (1), τα συνεπεία ατυχήματος κατάλοιπα επί πλοίου τα οποία έχουν τη μορφή παλαιών σιδηρικών και πυροσβεστικού υγρού αναμεμιγμένου με λάσπη και με υπολείμματα φορτίου;

(1) Κανονισμός (EK) 1013/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2006, για τις μεταφορές αποβλήτων (ΕΕ L 190, σ. 1).

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/8

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Supremo Tribunal Administrativo (Πορτογαλία) στις 11 Δεκεμβρίου 2017 — Paulo Nascimento Consulting — Mediação Imobiliária Lda κατά Autoridade Tributária e Aduaneira

(Υπόθεση C-692/17)

(2018/C 094/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Supremo Tribunal Administrativo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Paulo Nascimento Consulting — Mediação Imobiliária Lda

Αναιρεσίβλητη: Autoridade Tributária e Aduaneira

Προδικαστικό ερώτημα

Για τους σκοπούς της εφαρμογής της απαλλαγής που προβλέπεται στο άρθρο 135, παράγραφος 1, στοιχείο β', της οδηγίας ΦΠΑ (1), εμπίπτει στις έννοιες της «χορηγήσεως», «διαπραγματεύσεως» ή «διαχειρίσεως πιστώσεων» η εκχώρηση σε τρίτο, εξ επαχθούς αιτίας, του δικαιώματος που αφορά την υπεισέλευση στη δικονομική θέση την οποία κατέχει υποκείμενος στον ΦΠΑ σε διαδικασία αναγκαστικής εκτελέσεως για την είσπραξη απαιτήσεως η οποία αναγνωρίστηκε με δικαστική απόφαση και η οποία προέκυψε από την αθέτηση συμβάσεως μεσιτείας ακινήτων, πλέον του ΦΠΑ με τον συντελεστή που θα ισχύει κατά την ημερομηνία πραγματοποιήσεως της πληρωμής και των τόκων υπερημερίας που είναι γεγενημένοι ή που ενδέχεται να γεννηθούν έως την πλήρη εξόφληση της απαιτήσεως;

(1) Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας

ΕΕ 2006, L 347, σ. 1.

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/8

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Λιθουανία) στις 18 Δεκεμβρίου 2017 — Achema AB, Orlen Lietuva AB, Lifosa AB κατά Valstybinė kainų ir energetikos kontrolės komisija (VKEKK)

(Υπόθεση C-706/17)

(2018/C 094/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Αιτούν δικαστήριο

Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσες και πρωτοδίκως προσφεύγουσες: Achema AB, Orlen Lietuva AB, Lifosa AB

Εφεσίβλητη και καθής: Valstybinė kainų ir energetikos kontrolės komisija (VKEKK)

Προδικαστικό ερώτημα

Πρέπει το κανονιστικό πλαίσιο για την παροχή υπηρεσιών κοινής ωφέλειας (στο εξής: ΥΚΩ) στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας και τη χρηματοδότηση (αντιστάθμιση) αυτών (στο εξής: καθεστώς ΥΚΩ) –που θεσπίζουν ο λιθουανικός νόμος περί ηλεκτρικής ενέργειας, ο λιθουανικός νόμος περί ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, ο λιθουανικός νόμος περί ενσωματώσεως του συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας στα ευρωπαϊκά συστήματα ηλεκτρικής ενέργειας, ο λιθουανικός νόμος περί εφαρμογής, τροποποιήσεως και συμπληρώσεως των άρθρων 2, 11, 13, 14, 16, 20 και 21 του νόμου περί ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, καθώς και οι κανονιστικές πράξεις εφαρμογής των ως άνω νομοθετημάτων, περιλαμβανομένης της διαδικασίας για την παροχή υπηρεσιών κοινής ωφέλειας στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας που εγκρίθηκε με την υπ’ αριθ. 916 απόφαση της Κυβερνήσεως της Δημοκρατίας της Λιθουανίας της 18ης Ιουλίου 2012, της διαδικασίας για τη διαχείριση των κονδυλίων για υπηρεσίες κοινής ωφέλειας στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας που εγκρίθηκε με την υπ’ αριθ. 1157 απόφαση της Κυβερνήσεως της Δημοκρατίας της Λιθουανίας της 19ης Σεπτεμβρίου 2012, και ούτω καθεξής– όπως ίσχυε το 2014, ή μέρος αυτού, να θεωρηθεί κρατική ενίσχυση (καθεστώς κρατικών ενισχύσεων) για τους σκοπούς του άρθρου 107, παράγραφος 1, της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περιλαμβανομένων των ακόλουθων ερωτημάτων:

—	πρέπει, υπό περιστάσεις όπως αυτές της παρούσας υποθέσεως, το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι τα κονδύλια ΥΚΩ θα πρέπει να θεωρούνται κρατικοί πόροι;

—

πρέπει το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, στην περίπτωση που επιβάλλεται σε φορείς εκμεταλλεύσεως δικτύου (επιχειρήσεις) η υποχρέωση να προμηθεύονται ηλεκτρική ενέργεια από παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας με προκαθορισμένη τιμή και/ή να εξισορροπούν την ηλεκτρική ενέργεια και που οι ζημίες των φορέων εκμεταλλεύσεως δικτύου συνεπεία αυτής της υποχρεώσεως αντισταθμίζονται από κονδύλια που ενδέχεται να χαρακτηρίζονται ως κρατικοί πόροι, δεν θα πρέπει να θεωρηθεί ότι χορηγείται ενίσχυση σε παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας μέσω κρατικών πόρων;

—

πρέπει το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, υπό περιστάσεις όπως αυτές της παρούσας υποθέσεως, οι ακόλουθες ενισχύσεις, ήτοι: ενισχύσεις που χορηγούνται σε επιχείρηση η οποία υλοποιεί έργο στρατηγικής σημασίας, όπως το «NordBalt»· ενισχύσεις που χορηγούνται σε επιχειρήσεις στις οποίες ανατίθεται να εξασφαλίσουν την παροχή ηλεκτρικής ενέργειας για συγκεκριμένη χρονική περίοδο· ενισχύσεις που χορηγούνται σε αντιστάθμιση ζημιών που αντανακλούν τις συνθήκες της αγοράς και τις οποίες υπέστησαν εν προκειμένω επιχειρήσεις που εκμεταλλεύονται ηλιακές φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις, συνεπεία της αρνήσεως του κράτους να εκπληρώσει υποχρεώσεις τις οποίες έχει αναλάβει (εξαιτίας τροποποιήσεων του εθνικού κανονιστικού πλαισίου)· ενισχύσεις που χορηγούνται σε επιχειρήσεις (φορείς εκμεταλλεύσεως δικτύου) με σκοπό να αντισταθμίσουν πραγματικές ζημίες τις οποίες υπέστησαν κατά την εκπλήρωση της υποχρεώσεώς τους να αγοράζουν ηλεκτρική ενέργεια σε προκαθορισμένη τιμή από παραγωγούς που παρέχουν ΥΚΩ και να εξισορροπούν την ηλεκτρική ενέργεια, θα πρέπει να θεωρηθούν ως επιλεκτικές και/ή ικανές να επηρεάσουν το εμπόριο μεταξύ κρατών μελών;

—

πρέπει το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 106, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, υπό περιστάσεις όπως αυτές της παρούσας υποθέσεως, το επίμαχο καθεστώς ΥΚΩ (ή μέρος αυτού) θα πρέπει να θεωρηθεί ότι πληροί τα κριτήρια που εκτίθενται στις σκέψεις 88 έως 93 της αποφάσεως του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 24ης Ιουλίου 2003 στην υπόθεση Altmark Trans και Regierungspräsidium Magdeburg (C-280/00, EU:C:2003:415);

—	πρέπει το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, υπό περιστάσεις όπως αυτές της παρούσας υποθέσεως, το καθεστώς ΥΚΩ (ή μέρος αυτού) θα πρέπει να θεωρηθεί ότι νοθεύει ή απειλεί να νοθεύσει τον ανταγωνισμό;

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/10

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Rayonen sad Svilengrad (Βουλγαρία) στις 19 Δεκεμβρίου 2017 — Ποινική δίκη κατά Daniela Pinzaru και Robert-Andrei Cirstinoiu

(Υπόθεση C-707/17)

(2018/C 094/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Rayonen sad Svilengrad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Κατηγορούσα αρχή: Rayonna prokuratura Svilengrad

Κατηγορούμενοι: Daniela Pinzaru, Robert-Andrei Cirstinoiu

Προδικαστικά ερωτήματα

1.1.

Πρέπει το άρθρο 65, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ και το άρθρο 9, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1889/2005 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Οκτωβρίου 2005, σχετικά με τους ελέγχους ρευστών διαθεσίμων που εισέρχονται ή εξέρχονται από την Κοινότητα (1), να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι αντίκεινται σε εθνική νομοθεσία η οποία προβλέπει, σε περίπτωση παραβιάσεως της υποχρεώσεως δηλώσεως του άρθρου 3 του κανονισμού, ορισμένες κυρώσεις αντίστοιχες, κατά το είδος και τη βαρύτητά τους, προς αυτές που προβλέπει το άρθρο 251 του Nakazatelen kodeks (Ποινικού Κώδικα) (NK) της Βουλγαρικής Δημοκρατίας — το οποίο προβλέπει, στην παράγραφο 1, εναλλακτικά, είτε στερητική της ελευθερίας ποινή έως έξι έτη, της οποίας η εκτέλεση δεν αναστέλλεται κατ’ ανάγκην ακόμη και εάν το αδίκημα διαπράττεται για πρώτη φορά, είτε χρηματική ποινή ίση προς το διπλάσιο της αξίας του αντικειμένου του εγκλήματος και, στην παράγραφο 2, σωρευτικά με τη μία ή την άλλη ποινή την κατάσχεση του συνόλου των μη δηλωθέντων ρευστών διαθεσίμων υπέρ του κράτους, χωρίς να χρειάζεται να εξετασθεί η προέλευση και ο σκοπός χρήσεως –, εκ του λόγου ότι πρόκειται συναφώς για συνδυασμό κυρώσεων οι οποίες, κατά παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας αξιόποινων πράξεων και ποινών που κατοχυρώνεται στο άρθρο 49, παράγραφος 3, του Χάρτη, βαίνουν πέραν του αναγκαίου μέτρου για την επίτευξη των σκοπών του κανονισμού και αποτελούν συγκεκαλυμμένο περιορισμό της ελεύθερης κινήσεως των κεφαλαίων;

1.2.

Πρέπει οι προδιαληφθείσες διατάξεις του δικαίου της Ένωσης, ήτοι το άρθρο 65, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ, το άρθρο 3 και το άρθρο 9, παράγραφος 1, του κανονισμού 1889/2005 καθώς και το άρθρο 49, παράγραφος 3, του Χάρτη, να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι αντίκεινται σε εθνική νομοθεσία, και συγκεκριμένα στο άρθρο 251, παράγραφος 2, του NK, το οποίο επιτάσσει σε περίπτωση παραβιάσεως της υποχρεώσεως δηλώσεως του άρθρου 3 του κανονισμού 1889/2005, πέραν των προβλεπόμενων ποινικών κυρώσεων, την κατάσχεση ολόκληρου του μη δηλωθέντος ποσού υπέρ του κράτους ανεξαρτήτως της προελεύσεως και του σκοπού χρήσεως;

1.3.

Πρέπει το άρθρο 17, παράγραφος 1, του Χάρτη να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η εθνική διάταξη του άρθρου 251, παράγραφος 2, του NK, ως μέτρο δημεύσεως που αποτελεί κύρωση απλώς και μόνον για τη μη τήρηση της υποχρεώσεως δηλώσεως, δεν προβαίνει σε δίκαιη στάθμιση μεταξύ του δημοσίου συμφέροντος και της απαιτήσεως του άρθρου 17 του Χάρτη περί προστασίας της ιδιοκτησίας;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1889/2005 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Οκτωβρίου 2005, σχετικά με τους ελέγχους ρευστών διαθεσίμων που εισέρχονται ή εξέρχονται από την Κοινότητα, ΕΕ 2005, L 309, σ. 9.

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/10

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Rayonen sad Asenovgrad (Βουλγαρία) στις 19 Δεκεμβρίου 2017 — EVN Bulgaria Toplofikatsia EAD κατά Nikolina Stefanova Dimitrova

(Υπόθεση C-708/17)

(2018/C 094/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Rayonen sad Asenovgrad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: EVN Bulgaria Toplofikatsia EAD

Εναγομένη: Nikolina Stefanova Dimitrova

Προδικαστικά ερωτήματα

Είναι αντίθετη προς το άρθρο 13, [παράγραφος] 2, της οδηγίας 2006/32/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 2006, η δυνατότητα που έχει η εταιρία παροχής τηλεθερμάνσεως να τιμολογεί την καταναλωνόμενη θερμότητα που εκλύεται από τροφοδοτούμενη με τηλεθέρμανση εγκατάσταση κτιρίου επί του οποίου έχει συσταθεί οριζόντια ιδιοκτησία κατ’ αναλογία προς τον θερμαινόμενο όγκο των ιδιόκτητων διαμερισμάτων σύμφωνα με το σχέδιο κατόψεως, χωρίς να λαμβάνει υπόψη την πραγματική ποσότητα θερμότητας που εκλύεται στα επιμέρους διαμερίσματα;

Είναι συμβατή με το άρθρο 27 της οδηγίας 2011/83/ΕΕ (2) εθνική ρύθμιση κατά την οποία οι καταναλωτές που είναι ιδιοκτήτες διαμερισμάτων σε κτίρια υπαγόμενα στις διατάξεις περί οριζοντίου ιδιοκτησίας και οι οποίοι διέκοψαν τη χρήση της θερμότητας είτε επειδή αφαίρεσαν οι ίδιοι τα θερμαντικά σώματα στα διαμερίσματά τους είτε επειδή, κατόπιν αιτήματός τους, η εκπομπή θερμότητας από τα θερμαντικά σώματα κατέστη τεχνικά αδύνατη κατόπιν ενεργειών υπαλλήλων της εταιρίας παροχής τηλεθερμάνσεως, πρέπει να χρεώνονται για παρασχεθείσα αλλά μη χρησιμοποιηθείσα θερμότητα, η οποία εκλύεται από την τροφοδοτούμενη με τηλεθέρμανση εγκατάσταση του κτιρίου;

Οδηγεί μια τέτοια εθνική ρύθμιση σε αθέμιτες εμπορικές πρακτικές κατά την έννοια της οδηγίας 2005/29/EK (3) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές στην εσωτερική αγορά και για την τροποποίηση της οδηγίας 84/450/ΕΟΚ του Συμβουλίου, των οδηγιών 97/7/ΕΚ, 98/27/ΕΚ, 2002/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) 2006/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου;

(1) Οδηγία 2006/32/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 2006, για την ενεργειακή απόδοση κατά την τελική χρήση και τις ενεργειακές υπηρεσίες και για την κατάργηση της οδηγίας 93/76/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ 2006, L 114, σ. 64).

(2) Οδηγία 2011/83/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2011, σχετικά με τα δικαιώματα των καταναλωτών, την τροποποίηση της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 1999/44/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και την κατάργηση της οδηγίας 85/577/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 97/7/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ 2011, L 304, σ. 64).

(3) Οδηγία 2005/29/EK του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές στην εσωτερική αγορά και για την τροποποίηση της οδηγίας 84/450/ΕΟΚ του Συμβουλίου, των οδηγιών 97/7/ΕΚ, 98/27/ΕΚ, 2002/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) 2006/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου («Οδηγία για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές») (ΕΕ 2005, L 149, σ. 22)

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/11

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sofiyski rayonen sad (Βουλγαρία) στις 27 Δεκεμβρίου 2017 — Toplofikatsia Sofia EAD κατά Mitko Simeonov Dimitrov

(Υπόθεση C-725/17)

(2018/C 094/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Sofiyski rayonen sad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Toplofikatsia Sofia EAD

Εναγόμενος: Mitko Simeonov Dimitrov

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	H οδηγία [2011/83/ΕΕ] (1) εξαιρεί μεν από το πεδίο εφαρμογής της τις διατάξεις του παραδοσιακού περί συμβάσεων δικαίου σχετικά με τη σύναψη συμβάσεων, εξαιρεί όμως και τη ρύθμιση αυτού του άκρως ατυπικού και εκ του νόμου προβλεπόμενου πλαισίου δημιουργίας συμβατικών σχέσεων;

2)	Εφόσον η οδηγία δεν αποκλείει στην περίπτωση αυτή μια ειδική ρύθμιση: πρόκειται για σύμβαση κατά την έννοια του άρθρου 5 της οδηγίας αυτής ή για άλλου είδους σχέση; Είτε πρόκειται περί συμβάσεως είτε όχι, τυγχάνει εφαρμογής στην προκειμένη περίπτωση η οδηγία;

Εμπίπτει το συγκεκριμένο είδος de facto συμβάσεων στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας ανεξάρτητα από τον χρόνο δημιουργίας τους ή ισχύει αυτή μόνο για νεοαποκτηθείσες ή, υπό τη στενότερη έννοια, νεόδμητες κατοικίες (ήτοι εγκαταστάσεις για τις οποίες έχει υποβληθεί αίτηση συνδέσεως στο δίκτυο παροχής τηλεθερμάνσεως);

4)	Σε περίπτωση που η οδηγία τυγχάνει εφαρμογής: αντιβαίνει η εθνική ρύθμιση στις διατάξεις του άρθρου 5, παράγραφος 1, στοιχείο στ', σε συνδυασμό με την παράγραφο 2, οι οποίες προβλέπουν το δικαίωμα ή την κατ’ αρχήν δυνατότητα καταγγελίας της εννόμου σχέσεως;

Σε περίπτωση που θα πρέπει να συναφθεί σύμβαση, απαιτείται συγκεκριμένη μορφή συμβάσεως και ποιο θα πρέπει να είναι το εύρος των παρεχόμενων στον καταναλωτή (εν προκειμένω στον κάθε ιδιοκτήτη κατοικίας και όχι στην κοινωνία των συνιδιοκτητών) πληροφοριών; Επηρεάζει η έλλειψη έγκαιρης και δημοσιοποιημένης πληροφορήσεως τη δημιουργία της εννόμου σχέσεως;

6)	Απαιτείται ρητό αίτημα του καταναλωτή, ήτοι εκπεφρασμένη βούλησή του που έχει περιβληθεί ορισμένο τύπο, προκειμένου αυτός να καταστεί μέρος μιας τέτοιας εννόμου σχέσεως;

Σε περίπτωση συνάψεως συμβάσεως, είτε αυτή έχει περιβληθεί ορισμένο τύπο είτε όχι, αποτελεί η θέρμανση των κοινόχρηστων χώρων του κτιρίου (ιδίως του κλιμακοστασίου) μέρος του αντικειμένου της συμβάσεως και θεωρείται ότι ο καταναλωτής έχει ζητήσει το συγκεκριμένο μέρος της υπηρεσίας σε περίπτωση που δεν υπάρχει σχετικό ρητό αίτημα από μέρους του ή ακόμη και από την κοινωνία των συνιδιοκτητών (στην περίπτωση που, επί παραδείγματι, αφαιρέθηκαν τα θερμαντικά σώματα, πράγμα που ισχύει στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, οι δε εμπειρογνώμονες δεν αναφέρουν την ύπαρξη θερμαντικών σωμάτων στους κοινόχρηστους χώρους του κτιρίου);

8)	Έχει σημασία για την ιδιότητα του ιδιοκτήτη ως καταναλωτή όταν αυτός έχει ζητήσει τη θέρμανση των κοινόχρηστων χώρων του κτιρίου (ή ασκεί συναφώς επιρροή) σε περίπτωση που έχει διακοπεί η παροχή θερμάνσεως στο διαμέρισμά του;

(1) Οδηγία 2011/83/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2011, σχετικά με τα δικαιώματα των καταναλωτών, την τροποποίηση της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 1999/44/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και την κατάργηση της οδηγίας 85/577/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 97/7/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 304 της 22.11.2011 σ. 64).

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/12

Αναίρεση που άσκησε στις 5 Ιανουαρίου 2018 ο Oleksandr Viktorovych Klymenko κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 8 Νοεμβρίου 2017 στην υπόθεση T-245/15, Klymenko κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση C-11/18 P)

(2018/C 094/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Oleksandr Viktorovych Klymenko (εκπρόσωπος: M. Phelippeau, avocate)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων υποστηρίζει ότι το Δικαστήριο πρέπει να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 8ης Νοεμβρίου 2017 στην υπόθεση T-245/15.

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο να κάνει δεκτά τα αιτήματα που είχε υποβάλει ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, και συγκεκριμένα:

—	να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2015/364 του Συμβουλίου της 5ης Μαρτίου 2015 (1) και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2015/357 του Συμβουλίου της 5ης Μαρτίου 2015 (2)·

—	να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2016/318 του Συμβουλίου της 4ης Μαρτίου 2016 (3) και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2016/311 της 4ης Μαρτίου 2016 (4)·

—	να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2017/381 του Συμβουλίου της 3ης Μαρτίου 2017 (5) και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2017/374 του Συμβουλίου της 3ης Μαρτίου 2017 (6),

στο βαθμό που τα ανωτέρω μέτρα αφορούν τον αναιρεσείοντα και να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα της αναιρέσεως και της προσφυγής ακυρώσεως την οποία αφορά το υπόμνημα προσαρμογής.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως ο αναιρεσείων προβάλλει τρεις λόγους.

Πρώτον, υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο κακώς έκρινε ότι το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης εντόπισε τους πραγματικούς και συγκεκριμένους λόγους για την επιβολή των περιοριστικών μέτρων σε βάρος του και ότι Γενικό Δικαστήριο κακώς χαρακτήρισε το Γραφείο του Ουκρανού Γενικού Εισαγγελέα ως «ανώτερη δικαστική αρχή».

Δεύτερον, υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο κακώς έκρινε ότι το κριτήριο εγγραφής που περιλαμβάνεται στις επίμαχες πράξεις ανταποκρινόταν στους σκοπούς της ΚΕΠΠΑ.

Τρίτον, υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι το περιοριστικό μέτρο δεν προσέβαλλε το δικαίωμα ιδιοκτησίας.

(1) Απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2015/364 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2015, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία (ΕΕ 2015, L 62, σ. 25)

(2) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2015/357 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2015, περί εφαρμογής του κανονισμού (ΕE) 208/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων ενόψει της κατάστασης στην Ουκρανία (ΕΕ 2015, L 62, σ. 1)

(3) Απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2016/318 του Συμβουλίου, της 4ης Μαρτίου 2016, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία (ΕΕ 2016, L 60, σ. 76)

(4) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2016/311 του Συμβουλίου, της 4ης Μαρτίου 2016, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 208/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων ενόψει της κατάστασης στην Ουκρανία (ΕΕ 2016, L 60, σ. 1)

(5) Απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2017/381 του Συμβουλίου, της 3ης Μαρτίου 2017, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία (ΕΕ 2017, L 58, σ. 34).

(6) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2017/374 του Συμβουλίου, της 3ης Μαρτίου 2017, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 208/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων ενόψει της κατάστασης στην Ουκρανία (ΕΕ 2017, L 58, σ. 1)

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/13

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Svea hovrätt (Σουηδία) στις 11 Ιανουαρίου 2018 — Textilis Ltd, Ozgur Keskin κατά Svenskt Tenn Aktiebolag

(Υπόθεση C-21/18)

(2018/C 094/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Αιτούν δικαστήριο

Svea hovrätt

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούντες: Textilis Ltd, Ozgur Keskin

Εφεσίβλητη: Svenskt Tenn Aktiebolag

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΕ) 2015/2424 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2015, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 207/2009 του Συμβουλίου για το κοινοτικό σήμα, κ.λπ., να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο ε', σημείο iii, [του κανονισμού 207/2009], υπό τη νέα διατύπωσή του, είναι εφαρμοστέο όταν δικαστής πρέπει να εξετάσει αίτημα κηρύξεως ακυρότητας (βάσει του άρθρου 52, παράγραφος 1, στοιχείο α' του κανονισμού 207/2009) μετά την έναρξη ισχύος της τροποποιήσεως, δηλαδή μετά τις 23 Μαρτίου 2016, ενώ η αγωγή για κήρυξη ακυρότητας ασκήθηκε πριν από την εν λόγω ημερομηνία και συνεπώς αφορά σήμα καταχωρισμένο πριν από αυτή την ημερομηνία;

Πρέπει το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο ε', σημείο iii, του κανονισμού 207/2009, στην εφαρμοστέα διατύπωσή του, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι καλύπτει ένα σημείο που αποτελείται από δισδιάστατη αναπαράσταση δισδιάστατου προϊόντος, για παράδειγμα ύφασμα διακοσμημένο με το επίμαχο εν προκειμένω σημείο;

Αν η απάντηση στο ερώτημα 2 είναι καταφατική, βάσει ποιων αρχών πρέπει να ερμηνευθεί το χωρίο «σημεία που συνίστανται αποκλειστικά από το σχήμα (ή άλλο χαρακτηριστικό) που προσδίδει ουσιαστική αξία στο προϊόν» στο άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο ε', σημείο iii, του κανονισμού 207/2009, στην περίπτωση που η καταχώριση αφορά ευρύ φάσμα κλάσεων προϊόντων και πλείστα προϊόντα και το σημείο μπορεί να τεθεί με διάφορους τρόπους στα προϊόντα; Πρέπει η εκτίμηση να γίνει βάσει πιο αντικειμενικών/γενικών κριτηρίων, για παράδειγμα με σημείο αφετηρίας το πώς φαίνεται το σήμα και το πώς μπορεί να τεθεί σε διάφορα προϊόντα, δηλαδή χωρίς να ληφθεί υπόψη ο τρόπος με τον οποίο ο δικαιούχος του σήματος έχει όντως επιθέσει ή σκοπεύει να επιθέσει το σημείο σε διάφορα προϊόντα;

(1) EE 2015, L 341, σ. 21.

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/14

Προσφυγή της 18ης Ιανουαρίου 2018 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ελληνικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-36/18)

(2018/C 094/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: Δ. Τριανταφύλλου, M. Morales Puerta και G. von Rintelen)

Καθής: Ελληνική Δημοκρατία

Αιτήματα:

Η Επιτροπή ζητεί από το Δικαστήριο:

—

Να αναγνωρίσει ότι η Ελληνική Δημοκρατία, μη θεσπίζοντας τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που είναι αναγκαίες προκειμένου να συμμορφωθεί με την οδηγία 2014/89/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Ιουλίου 2014, περί θεσπίσεως πλαισίου για τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό (1) ή, εν πάση περιπτώσει, μη ανακοινώνοντας τις εν λόγω διατάξεις στην Επιτροπή, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει του άρθρου 15 της οδηγίας αυτής.

—	Να επιβάλει στην Ελληνική Δημοκρατία χρηματική ποινή ύψους 31 416 ευρώ ανά ημέρα από την ημερομηνία εκδόσεως της αποφάσεως του Δικαστηρίου.

—	Να καταδικάσει την Ελληνική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

—

Σύμφωνα με το άρθρο 15 της οδηγίας τα κράτη μέλη όφειλαν να μεταφέρουν την οδηγία ως προς το πλαίσιο για τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό στο εσωτερικό τους δίκαιο μέχρι τις 18 Σεπτεμβρίου 2016 και να ενημερώσουν την Επιτροπή σχετικά. Η Επιτροπή δεν έλαβε, ωστόσο, καμιά απάντηση ούτε στην προειδοποιητική της επιστολή ούτε στην αιτιολογημένη γνώμη που απηύθυνε στην Ελληνική Δημοκρατία και ζητεί, κατά συνέπεια, την αναγνώριση της παραβάσεως λόγω μη μεταφοράς δεσμευτικής οδηγίας κατά το άρθρο 258 ΣΛΕΕ.

—

Προκειμένου για τη θέσπιση διαδικασίας με την οποία οι αρχές του κάθε κράτους μέλους αξιολογούν και οργανώνουν τις ανθρώπινες δραστηριότητες στις θαλάσσιες περιοχές της δικαιοδοσίας τους για την επίτευξη οικολογικών, οικονομικών και κοινωνικών στόχων, η Επιτροπή, σύμφωνα με τη δημοσιευμένη πρακτική της περί εφαρμογής του άρθρου 260, παρ. 3 ΣΛΕΕ (2), ζητεί παράλληλα την επιβολή χρηματικής ποινής ύψους 31 416 ευρώ ημερησίως, λαμβανομένης υπόψη ιδίως της βαρύτητας της παραβάσεως (δηλ. των στόχων της οδηγίας που αφορούν την κοινή αλιευτική πολιτική, τις θαλάσσιες μεταφορές, τη διατήρηση και προστασία του περιβάλλοντος και την ενέργεια, αλλά και του αντίκτυπου για τους ενδιαφερόμενους επιχειρηματίες).

(1) ΕΕ 2014, L 25, σ. 135.

(2) EE 2011, C 12, σ. 1.

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/15

Προσφυγή της 30ής Ιανουαρίου 2018 — Ιταλική Δημοκρατία κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-59/18)

(2018/C 094/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. Palmieri, S. Fiorentino και C. Colelli, avvocati dello Stato)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης:

—

να ακυρώσει την απόφαση που εκδόθηκε στο περιθώριο της συνόδου της 20ής Νοεμβρίου 2017 — 14559/17, του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ειδικότερα του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων, η οποία δημοσιεύθηκε μέσω ανακοινωθέντος τύπου το οποίο περιέχει την περίληψη αυτής [Outcome of the Council meeting (3579th Council meeting)], καθόσον με την απόφαση αυτή καθορίζεται το Άμστερνταμ ως νέα έδρα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων και, κατά συνέπεια, να κρίνει ότι ως νέα έδρα πρέπει να ορισθεί το Μιλάνο.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Η Ιταλική Κυβέρνηση προσβάλλει ενώπιον του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης την απόφαση που εκδόθηκε στο περιθώριο της συνόδου της 20ής Νοεμβρίου 2017 — 14559/17, του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ειδικότερα του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων, η οποία δημοσιεύθηκε μέσω ανακοινωθέντος τύπου το οποίο περιέχει την περίληψη αυτής [Outcome of the Council meeting (3579th Council meeting)], καθόσον με αυτήν καθορίζεται το Άμστερνταμ ως νέα έδρα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων. Προς στήριξη της προσφυγής της, η Ιταλική Κυβέρνηση προβάλλει έναν και μοναδικό λόγο ακυρώσεως, ο οποίος αντλείται από κατάχρηση εξουσίας λόγω μη διενέργειας έρευνας και παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών, καθόσον η πραγματική κατάσταση της έδρας του Άμστερνταμ δεν αντιστοιχεί στις πληροφορίες που προσκομίστηκαν στο πλαίσιο της προσφοράς.

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/16

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Ιανουαρίου 2018 — BSCA κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-818/14) (1)

((Κρατικές ενισχύσεις - Ενισχύσεις χορηγηθείσες από το Βέλγιο προς το BSCA - Απόφαση κηρύσσουσα τις ενισχύσεις εν μέρει συμβατές και εν μέρει ασύμβατες με την εσωτερική αγορά - Νομικώς δεσμευτική πράξη - Προθεσμία παραγραφής - Οικονομική φύση του συστήματος ILS - Αναλογία της οικονομικής χρήσεως των εγκαταστάσεων - Λανθασμένα αριθμητικά στοιχεία - Αίτημα προσαρμογής - Καθορισμός των επικαιροποιημένων αξιών - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Στρεβλώσεις του ανταγωνισμού - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη))

(2018/C 094/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Brussels South Charleroi Airport (BSCA) (Σαρλερουά, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: P. Frühling, S. Golinvaux, H. Tacheny και J. Delarue, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: S. Noë, R. Sauer και B. Stromsky)

Παρεμβαίνουσα υπέρ του προσφεύγοντος: Société Wallonne des Aéroports SA (Sowaer) (εκπρόσωποι: A. Lepièce και H. Baeyens, δικηγόροι)

Παρεμβαίνουσες υπέρ της καθής: Brussels Airport Company SA (εκπρόσωποι: T. Janssens, F. Hoseinian και T. Oeyen, δικηγόροι) και Brussels Airlines SA/NV (εκπρόσωποι: αρχικώς J. Derenne, J. Blockx, D. Vallindas και D. Dauchez, στη συνέχεια J. Derenne και D. Vallindas, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αίτημα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση των άρθρων 3 έως 6 της αποφάσεως C(2014) 6849 τελικό της Επιτροπής, της 1ης Οκτωβρίου 2014, σχετικά με τα μέτρα που εφάρμοσε το Βέλγιο υπέρ του Brussels South Charleroi Airport (BSCA) και της Ryanair.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της και το ήμισυ των εξόδων του Brussels South Charleroi Airport (BSCA).

3)	Οι Société wallonne des aéroports SA (Sowaer), Brussels Airport Company SA και Brussels Airlines SA/NV φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

(1) EE C 65 της 23.2.2015.

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/17

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Ιανουαρίου 2018 — Gyarmathy κατά FRA

(Υπόθεση T-196/15 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Υπαλληλική υπόθεση - Έκτακτοι υπάλληλοι - Προσλήψεις - Προκήρυξη θέσεως - Απόρριψη υποψηφιότητας - Διενέργεια της διαδικασίας επιλογής - Αλλοίωση των αποδεικτικών στοιχείων - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Κανόνας περί αντιστοιχίας μεταξύ δικογράφου της προσφυγής και διοικητικής ενστάσεως - Αμεροληψία του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης))

(2018/C 094/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Valéria Anna Gyarmathy (Györ, Ουγγαρία) (εκπρόσωπος: A. Cech, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (FRA) (εκπρόσωπος: Κ. Μανωλόπουλος, επικουρούμενος από τον B. Wägenbaur, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (δεύτερο τμήμα) της 5ης Μαρτίου 2015, Gyarmathy κατά FRA (F-97/13, EU:F:2015:7).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει τη Valéria Anna Gyarmathy στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 86 της 20.3.2017.

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/17

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Ιανουαρίου 2018 — Novartis κατά EUIPO — SK Chemicals (Αναπαράσταση εμπλάστρου)

(Υπόθεση T-44/16) (1)

({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας - Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αναπαριστά έμπλαστρο - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Σημείο αποτελούμενο αποκλειστικά από το σχήμα του προϊόντος που είναι απαραίτητο για την επίτευξη ενός τεχνικού αποτελέσματος - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο ε', σημείο ii, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο ε', σημείο ii, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]})

(2018/C 094/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Novartis AG (Βασιλεία, Ελβετία) (εκπρόσωποι: αρχικά M. R. Douglas, στη συνέχεια A. Nordemann-Schiffel, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: H. Kunz)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: SK Chemicals GmbH (Eschborn, Γερμανία) (εκπρόσωποι: R. Dissmann, J. Bogatz, και C. Lindenthal, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 27ης Νοεμβρίου 2015 (υπόθεση R 2342/2014-5), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ SK Chemicals και Novartis.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Novartis AG στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 111 της 29.3.2016.

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/18

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Ιανουαρίου 2018 — Ιταλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-91/16) (1)

([ΕΚΤ - Επιχειρησιακό πρόγραμμα στο πλαίσιο του στόχου 1 για την Περιφέρεια της Σικελίας - Μείωση της αρχικώς χορηγηθείσας χρηματοδοτικής συνδρομής - Μέθοδος κατά προβολήν υπολογισμού - Αναλογικότητα - Άρθρο 39, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1260/1999 - Υποχρέωση αιτιολογήσεως])

(2018/C 094/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. Palmieri, επικουρούμενη από τον P. Gentili, avvocato dello Stato)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Arenas και F. Tomat)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της αποφάσεως C(2015) 9413 της Επιτροπής, της 17ης Δεκεμβρίου 2015, περί μειώσεως της χρηματοδοτικής συνδρομής που χορηγήθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ) για επιχειρησιακό πρόγραμμα στην Περιφέρεια της Σικελίας, το οποίο εντάσσεται στο κοινοτικό πλαίσιο στήριξης για τις διαρθρωτικές παρεμβάσεις του στόχου 1 στις οικείες ιταλικές περιοχές (CCI 1999IT 161PO011).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Ιταλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 136 της 18.4.2016.

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/18

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Ιανουαρίου 2018 — Arctic Cat κατά EUIPO — Slazengers (Απεικόνιση αιλουροειδούς που εφορμά προς τα δεξιά)

(Υπόθεση T-113/16) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Εικονιστικό σήμα το οποίο απεικονίζει αιλουροειδές που εφορμά προς τα δεξιά - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης το οποίο απεικονίζει αιλουροειδές που εφορμά προς τα αριστερά - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]»)

(2018/C 094/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Arctic Cat, Inc. (Thief River Falls, Μινεσότα, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: M. Hartmann και S. Fröhlich, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: J. Ivanauskas)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Slazengers Ltd (Burnham, Ηνωμένο Βασίλειο)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 11ης Ιανουαρίου 2016 (υπόθεση R 2953/2014-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Slazengers και Arctic Cat.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Arctic Cat, Inc. φέρει, πέραν των δικαστικών της εξόδων, τα δικαστικά έξοδα του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).

(1) EE C 175 της 17.5.2016.

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/19

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Ιανουαρίου 2018 — Centro Clinico e Diagnostico G.B. Morgagni κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-172/16) (1)

((Κρατικές ενισχύσεις - Μείωση φόρων και εισφορών οφειλόμενων από τις επιχειρήσεις οι οποίες κείνται εντός των περιοχών που επλήγησαν από τις φυσικές καταστροφές στην Ιταλία - Απόφαση με την οποία οι ενισχύσεις κρίνονται μη συμβατές με την εσωτερική αγορά και διατάσσεται η ανάκτησή τους - Προσφυγή ακυρώσεως - Δικαιούχος ο οποίος έχει εν δυνάμει κεκτημένο δικαίωμα - Άμεσος και ατομικός επηρεασμός - Παραδεκτό - Ίση μεταχείριση - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη))

(2018/C 094/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Centro Clinico e Diagnostico G.B. Morgagni Srl (Κατάνια, Ιταλία) (εκπρόσωπος: E. Castorina, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Stancanelli και V. Bottka)

Αντικείμενο

Κυρίως, αίτημα για «σύμφωνη ερμηνεία» της αποφάσεως (ΕΕ) 2016/195 της Επιτροπής, της 14ης Αυγούστου 2015, σχετικά με τα μέτρα κρατικών ενισχύσεων SA.33083 (12/C) (πρώην 12/NN) που έθεσε σε εφαρμογή η Ιταλία σχετικά με τη μείωση φόρων και εισφορών που συνδέεται με φυσικές καταστροφές (όλοι οι κλάδοι πλην της γεωργίας) και SA.35083 (12/C) (πρώην 12/NN) που έθεσε σε εφαρμογή η Ιταλία σχετικά με τη μείωση φόρων και εισφορών που συνδέεται με τον σεισμό του 2009 στο Αμπρούτσο (όλοι οι κλάδοι πλην της γεωργίας) (ΕΕ 2016, L 43, σ. 1), και, επικουρικώς, προσφυγή βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της αποφάσεως αυτής.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Centro Clinico e Diagnostico G. B. Morgagni Srl στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 211 της 13.6.2016.

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/20

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Ιανουαρίου 2018 — Brunner κατά EUIPO — CBM (H HOLY HAFERL HAFERL SHOE COUTURE)

(Υπόθεση T-367/16) (1)

({«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης H HOLY HAFERL HAFERL SHOE COUTURE - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης HOLY - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]»})

(2018/C 094/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Gerd Brunner (Moosthenning, Γερμανία) (εκπρόσωποι: N. Maenz και D. Oerter, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: A. Schifko)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: CBM Creative Brands Marken GmbH (Ζυρίχη, Ελβετία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 10ης Μαΐου 2016 (υπόθεση R 2943/2014–5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ CBM και G. Brunner.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τον Gerd Brunner στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 305 της 22.8.2016.

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/20

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Ιανουαρίου 2018 — Galocha κατά κοινής επιχειρήσεως Fusion for Energy

(Υπόθεση T-561/16) (1)

((Υπαλληλική υπόθεση - Συμβασιούχοι υπάλληλοι - Διαδικασία επιλογής της κοινής επιχειρήσεως Fusion for Energy - Πίνακες επιτυχόντων - Πλημμέλεια της διαδικασίας επιλογής - Μεταγενέστερες πράξεις που αφορούν τρίτους - Συμφέρον των τρίτων - Συμφέρον της υπηρεσίας))

(2018/C 094/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Yosu Galocha (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: A. Asmaryan Degtyareva και R.-B. Dan, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή κοινή επιχείρηση για τον ITER και την ανάπτυξη της πυρηνικής σύντηξης (εκπρόσωποι: R. Hanak, G. Poszler και S. Bernal Blanco, επικουρούμενοι από τους D. Waelbroeck και A. Duron, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με αιτήματα, ιδίως, την ακύρωση της αποφάσεως της επιτροπής επιλογής, κοινοποιηθείσας με το μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της 4ης Ιουνίου 2015 του προϊσταμένου της διοικητικής μονάδας ανθρωπίνων πόρων της ευρωπαϊκής κοινής επιχείρησης για τον ITER και την ανάπτυξη της πυρηνικής σύντηξης, περί μη εγγραφής του ονόματος του προσφεύγοντος στους πίνακες επιτυχόντων της διαδικασίας επιλογής F4E/CA/ST/FGIV/2015/001, την ακύρωση των εν λόγω πινάκων επιτυχόντων και την ακύρωση των αποφάσεων προσλήψεως επιτυχόντων περιλαμβανόμενων στους πίνακες αυτούς.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση της επιτροπής επιλογής, κοινοποιηθείσα με το μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της 4ης Ιουνίου 2015 του προϊσταμένου της διοικητικής μονάδας ανθρωπίνων πόρων της ευρωπαϊκής κοινής επιχείρησης για τον ITER και την ανάπτυξη της πυρηνικής σύντηξης, περί μη εγγραφής του ονόματος του Yosu Galocha στους πίνακες επιτυχόντων της διαδικασίας επιλογής F4E/CA/ST/FGIV/2015/001.

2)	Ακυρώνει τους πίνακες επιτυχόντων της διαδικασίας επιλογής F4E/CA/ST/FGIV/2015/001.

3)	Ακυρώνει τις αποφάσεις της ευρωπαϊκής κοινής επιχείρησης για τον ITER και την ανάπτυξη της πυρηνικής σύντηξης για την πρόσληψη επιτυχόντων περιλαμβανόμενων στους πίνακες επιτυχόντων της διαδικασίας επιλογής F4E/CA/ST/FGIV/2015/001.

4)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή.

5)	Καταδικάζει την ευρωπαϊκή κοινή επιχείρηση για τον ITER και την ανάπτυξη της πυρηνικής σύντηξης στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων και των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

(1) EE C 328 της 5.10.2015 (υπόθεση η οποία καταχωρίστηκε αρχικώς στο πρωτόκολλο του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με αριθμό F-117/15 και μεταφέρθηκε στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης την 1.9.2016).

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/21

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Ιανουαρίου 2018 — Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej κατά ECHA

(Υπόθεση T-625/16) (1)

((REACH - Οφειλόμενο τέλος για την καταχώριση ουσίας - Μείωση του τέλους στην περίπτωση μικρομεσαίων επιχειρήσεων - Σφάλμα στη δήλωση σχετικά με το μέγεθος της επιχειρήσεως - Απόφαση με την οποία επιβάλλεται διοικητική επιβάρυνση - Παύση της παραγωγής της ουσίας - Κριτήρια υπολογισμού του ποσού του διοικητικού τέλους - Σύσταση 2003/361/ΕΚ - Ασφάλεια δικαίου - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη - Αναλογικότητα - Ίση μεταχείριση))

(2018/C 094/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej sp. z o.o. (Grajewo, Πολωνία) (εκπρόσωπος: T. Dobrzyński, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ECHA) (εκπρόσωποι: αρχικώς E. Maurage, E. Maurage, J.-P. Trnka και M. Heikkilä, στη συνέχεια J.-P. Trnka και M. Heikkilä)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση, πρώτον, της αποφάσεως SME(2016) 2851 του ECHA, της 23ης Ιουνίου 2016, που διαπιστώνει ότι η προσφεύγουσα δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις για τη μείωση του τέλους το οποίο προβλέπεται για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και που της επιβάλλει διοικητική επιβάρυνση, δεύτερον, των τιμολογίων αριθ. 10058238 και αριθ. 10058239 που εξέδωσε ο ECHA και τα οποία επισυνάπτονται στην απόφαση SME(2016) 2851 και, τρίτον, της αποφάσεως MB/43/2014 του διοικητικού συμβουλίου του ECHA, της 4ης Ιουνίου 2015, περί τροποποιήσεως της αποφάσεως MB/D/29/2010, όπως είχε τροποποιηθεί με την απόφαση MB/21/2012, σχετικά με την κατάταξη των υπηρεσιών για τις οποίες χρεώνονται επιβαρύνσεις.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej sp. z o.o. στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

(1) EE C 402 της 31.10.2016.

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/22

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Ιανουαρίου 2018 — Grupo Ganaderos de Fuerteventura κατά EUIPO (EL TOFIO El sabor de CANARIAS)

(Υπόθεση T-765/16) (1)

({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης EL TOFIO El sabor de CANARIAS - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]})

(2018/C 094/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Grupo Ganaderos de Fuerteventura, SL (Puerto del Rosario, Ισπανία) (εκπρόσωπος: E. Manresa Medina, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Crespo Carrillo και J. García Murillo)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 28ης Ιουλίου 2016 (υπόθεση R 1404/2015-5), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σημείου EL TOFIO El sabor de CANARIAS ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 28ης Ιουλίου 2016 (υπόθεση R 1404/2015-5).

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Το EUIPO φέρει τα δικαστικά του έξοδα καθώς και αυτά στα οποία υποβλήθηκε η Grupo Ganaderos de Fuerteventura, SL.

(1) EE C 6 της 9.1.2017.

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/22

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Ιανουαρίου 2018 — Jean Patou Worldwide κατά EUIPO — Emboga (HISPANITAS JOY IS A CHOICE)

(Υπόθεση T-808/16) (1)

({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης HISPANITAS JOY IS A CHOICE - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης JOY - Ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Ομοιότητα των σημείων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]})

(2018/C 094/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Jean Patou Worldwide Ltd (Watford, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: S. Baran, Barrister)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: T. Frydendahl, A. Folliard-Monguiral και D. Walicka)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Emboga, SA (Petrel, Ισπανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 23ης Ιουνίου 2016 (υπόθεση R 235/2016-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Jean Patou Worldwide και Emboga.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Jean Patou Worldwide Ltd στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 14 της 16.1.2017.

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/23

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Ιανουαρίου 2018 — SilverTours κατά EUIPO (billiger mietwagen.de)

(Υπόθεση T-866/16) (1)

({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης billiger-mietwagen.de - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]})

(2018/C 094/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: SilverTours GmbH (Fribourg-en-Brisgau, Γερμανία) (εκπρόσωπος: P. Neuwald, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: S. Hanne)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 3ης Νοεμβρίου 2016 (υπόθεση R 206/2016-5), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σήματος billiger-mietwagen.de ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την SilverTours GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 53 της 20.2.2017.

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/24

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Ιανουαρίου 2018 — Weber-Stephen Products κατά EUIPO (iGrill)

(Υπόθεση T-35/17) (1)

({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Επέκταση της προστασίας διεθνούς καταχωρίσεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Λεκτικό σήμα iGrill - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]})

(2018/C 094/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Weber-Stephen Products LLC (Palatine, Illinois, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: R. Niebel και A. Jauch)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: M. Rajh)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 4ης Νοεμβρίου 2016 (υπόθεση R 538/2016-2), σχετικά με την επέκταση της ισχύος στην Ευρωπαϊκή Ένωση διεθνούς καταχωρίσεως του λεκτικού σήματος iGrill.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Weber-Stephen Products LLC στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 70 της 6.3.2017.

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/24

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Ιανουαρίου 2018 — Constantin Film Produktion κατά EUIPO (Fack Ju Göhte)

(Υπόθεση T-69/17) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου Fack Ju Göhte ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Σήμα αντίθετο προς τη δημόσια τάξη ή τα χρηστά ήθη - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο στ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο στ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]»)

(2018/C 094/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Constantin Film Produktion GmbH (Μόναχο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: E. Saarmann και P. Baronikians, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Fischer και D. Walicka)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 1ης Δεκεμβρίου 2016 (υπόθεση R 2205/2015-5), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου Fack Ju Göhte ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Constantin Film Produktion GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 104 της 3.4.2017.

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/25

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιανουαρίου 2018 — Pebagua κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-715/16) (1)

([Προσφυγή ακυρώσεως - Περιβάλλον - Προστασία από τα χωροκατακτητικά ξένα είδη - Πρόληψη και διαχείριση της εισαγωγής και εξάπλωσης χωροκατακτητικών ξένων ειδών - Κανονισμός (ΕΕ) 1143/2014 - Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2016/1141 - Έγκριση καταλόγου χωροκατακτητικών ξένων ειδών ενωσιακού ενδιαφέροντος - Αναγραφή του είδους Procambarus clarkii - Δεν αφορά ατομικά την προσφεύγουσα - Κανονιστική πράξη για την εφαρμογή της οποίας απαιτούνται εκτελεστικά μέτρα - Προδήλως απαράδεκτο])

(2018/C 094/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Asociación de la pesca y acuicultura del entorno de Doñana y del Bajo Guadalquívir (Pebagua) (Isla Mayor, Ισπανία) (εκπρόσωπος: A. Uceda Sosa, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Hermes και E. Sanfrutos Cano)

Αντικείμενο

Αίτημα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ περί ακυρώσεως του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2016/1141 της Επιτροπής, της 13ης Ιουλίου 2016, για την έκδοση καταλόγου χωροκατακτητικών ξένων ειδών ενωσιακού ενδιαφέροντος σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1143/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ 2016, L 189, σ. 4).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Asociación de la pesca y acuicultura del entorno de Doñana y del Bajo Guadalquívir (Pebagua) στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 441 της 28.11.2016.

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/26

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιανουαρίου 2018 — ArcelorMittal Belval & Differdange και ThyssenKrupp Steel Europe κατά ECHA

(Υπόθεση T-762/16) (1)

([Πρόσβαση σε έγγραφα - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 - Έγγραφα τα οποία έχει στην κατοχή του ο ECHA - Αίτηση που αφορά τα έγγραφα και την ταυτότητα αρχικού αιτούντος την παροχή προσβάσεως σε πληροφορίες σχετικές με τον καταχωρίζοντα ουσίες βάσει του κανονισμού (ΕΚ) 1907/2006 - Μερική άρνηση παροχής προσβάσεως - Ανάκληση της αποφάσεως περί αρνήσεως παροχής προσβάσεως - Κατάργηση της δίκης])

(2018/C 094/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: ArcelorMittal Belval & Differdange SA (Esch-sur-Alzette, Λουξεμβούργο) και ThyssenKrupp Steel Europe AG (Duisburg, Γερμανία) (εκπρόσωποι: H. Scheidmann και M. Kottmann, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ECHA) (εκπρόσωποι: αρχικώς M. Heikkilä, C. Buchanan και E. Maurage, εν συνεχεία M. Heikkilä, C. Buchanan και M. Broere, επικουρούμενοι από την G. Gilmore, barrister)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως ATD/52/2016 του ECHA της 26ης Σεπτεμβρίου 2016, κοινοποιηθείσας στις προσφεύγουσες στις 28 Σεπτεμβρίου 2016, με την οποία παρασχέθηκε μερική πρόσβαση στα ζητηθέντα έγγραφα που αφορούσαν προγενέστερη αίτηση προσβάσεως σε έγγραφα ευρισκόμενα στην κατοχή του ECHA.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη.

2)	Παρέλκει η έκδοση αποφάσεως επί της αιτήσεως παρεμβάσεως του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (EMA).

3)	Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ECHA) φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων του, τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν οι ArcelorMittal Belval & Differdange SA και ThyssenKrupp Steel Europe AG.

4)	Ο EMA φέρει τα σχετικά με την αίτηση παρεμβάσεως δικαστικά έξοδά του.

(1) EE C 14 της 16.1.2017.

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/26

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Ιανουαρίου 2018 — Cristalfarma κατά EUIPO — Novartis (ILLUMINA)

(Υπόθεση T-157/17) (1)

((Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ILLUMINA - Ανάκληση της προσβαλλομένης αποφάσεως - Εξαφάνιση του αντικειμένου της διαφοράς - Κατάργηση της δίκης))

(2018/C 094/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Cristalfarma Srl (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωπος: R. Almaraz Palmero, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. King και D. Gája)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Novartis AG (Βασιλεία, Ελβετία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 11ης Ιανουαρίου 2017 (υπόθεση R 1187/2016-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Novartis και Cristalfarma.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναστολής της διαδικασίας που υπέβαλε η Cristalfarma Srl.

2)	Καταργεί τη δίκη.

3)	Το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα δικαστικά έξοδα της Cristalfarma.

4)	Η Novartis AG φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) EE C 129 της 24.4.2017.

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/27

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Ιανουαρίου 2018 — W&O medical esthetics κατά EUIPO — Fidia farmaceutici (HYALSTYLE)

(Υπόθεση T-178/17) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης HYALSTYLE - Κακή πίστη - Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 59, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Αίτηση εξετάσεως μαρτύρων - Άρθρο 75 του κανονισμού 207/2009 (νυν άρθρο 94, παράγραφος 1, του κανονισμού 2017/1001) - Προσφυγή εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως νόμω αβάσιμη])

(2018/C 094/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: W&O medical esthetics GmbH (Oberursel, Γερμανία) (εκπρόσωπος: A. Finkentey, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: A. Söder)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Fidia farmaceutici SpA (Abano Terme, Ιταλία) (εκπρόσωποι: R. Kunz-Hallstein και H. Kunz-Hallstein, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 17ης Ιανουαρίου 2017 (υπόθεση R 872/2016-1), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ W&O medical esthetics και Fidia farmaceutici.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η W&O medical esthetics GmbH φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, και τα δικαστικά έξοδα του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) και της Fidia farmaceutici SpA.

(1) EE C 144 της 8.5.2017.

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/28

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Ιανουαρίου 2018 — Strabag Belgium κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-784/17 R)

((Ασφαλιστικά μέτρα - Δημόσιες συμβάσεις έργων - Αίτηση λήψεως προσωρινών μέτρων - Χρόνος αναμονής - Ασυνήθιστα χαμηλή προσφορά - Fumus boni juris - Επείγον - Στάθμιση των συμφερόντων))

(2018/C 094/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αιτούσα: Strabag Belgium (Αμβέρσα, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: M. Schoups, K. Lemmens και M. Lahbib, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: Z. Nagy και B. Simon)

Αντικείμενο

Αίτηση βάσει των άρθρων 278 και 279 ΣΛΕΕ με την οποία ζητείται, αφενός, η αναστολή εκτελέσεως της αποφάσεως του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 24ης Νοεμβρίου 2017, περί μη επιλογής της προσφοράς της αιτούσας και περί αναθέσεως της συμβάσεως με αντικείμενο τη σύμβαση-πλαίσιο εργασιών γενικής εργολαβίας για τα κτίρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες (Βέλγιο) (πρόσκληση προς υποβολή προσφορών 06/D 20/2017/M036) σε πέντε άλλους υποψηφίους και, αφετέρου, η προσκόμιση διάφορων εγγράφων από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

Αναστέλλει την εκτέλεση της αποφάσεως του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 24ης Νοεμβρίου 2017, περί μη επιλογής της προσφοράς της Strabag Belgium και περί αναθέσεως της συμβάσεως με αντικείμενο τη σύμβαση-πλαίσιο εργασιών γενικής εργολαβίας για τα κτίρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες (Βέλγιο) (πρόσκληση προς υποβολή προσφορών 06/D 20/2017/M036) σε πέντε άλλους υποψηφίους.

2)	Απορρίπτει την αίτηση κατά τα λοιπά.

3)	Ανακαλεί τη διάταξη της 6ης Δεκεμβρίου 2017, Strabag Belgium κατά Κοινοβουλίου (T-784/17 R).

4)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/28

Προσφυγή της 15ης Δεκεμβρίου 2017 — Frinsa del Noroeste κατά EUIPO — Alimentos Friorizados (Alfrisa)

(Υπόθεση T-820/17)

(2018/C 094/38)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Frinsa del Noroeste, SA (Santa Eugenia de Ribeira, Ισπανία) (εκπρόσωπος: J. Botella Reyna, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Alimentos Friorizados, SA (Barberá del Vallés, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «Alfrisa» — Υπ’ αριθ. 14 899 223 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 27ης Σεπτεμβρίου 2017 στην υπόθεση R 956/2017-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει τις αποφάσεις του EUIPO με τις οποίες απορρίφθηκε η ανακοπή και η προσφυγή τις οποίες άσκησε η προσφεύγουσα σχετικά με το κοινοτικό σήμα 14 899 223 «Alfrisa» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 29 και 35·

—	να καταδικάσει στα δικαστικά έξοδα την αιτούσα το επίδικο σήμα, κατά τις διατάξεις του άρθρου 85 του κανονισμού για το σήμα της ΕΕ (ΚΣΕΕ) και του κανόνα 94 του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 207/2009.

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/29

Προσφυγή της 11ης Ιανουαρίου 2018 — easyJet Airline κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-8/18)

(2018/C 094/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: easyJet Airline Co. Ltd (Λούτον, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: P. Willis, Solicitor, και E. Μπουρτζάλας, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση (ΕΕ) 2017/1861 (1) της Επιτροπής στο σύνολό της και, εν πάση περιπτώσει, καθόσον αφορά την φερόμενη ως παράνομη κρατική ενίσχυση που χορηγήθηκε στην προσφεύγουσα, και

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει έξι λόγους.

Με τον πρώτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση βαρύνεται με πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως περί τα πράγματα και περί το δίκαιο, όσον αφορά το συμπέρασμα ότι οι φορείς εκμεταλλεύσεως των αερολιμένων ενήργησαν ως απλοί «μεσάζοντες» της Περιφέρειας της Σαρδηνίας και, επομένως, ότι η χρηματοδότηση την οποία χορήγησαν στην προσφεύγουσα περιελάμβανε κρατικούς πόρους και ήταν καταλογιστέα στο κράτος.

Με τον δεύτερο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση βαρύνεται με πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως περί τα πράγματα και περί το δίκαιο όσον αφορά το συμπέρασμα ότι η χρηματοδότηση που χορηγήθηκε στην προσφεύγουσα από τους φορείς εκμεταλλεύσεως των αερολιμένων τής εξασφάλισε αθέμιτο πλεονέκτημα και, ιδίως, ότι η Επιτροπή εφάρμοσε εσφαλμένα την αρχή του ιδιώτη επενδυτή στην οικονομία της αγοράς.

Με τον τρίτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση βαρύνεται με πρόδηλη πλάνη περί τα πράγματα και περί το δίκαιο όσον αφορά το συμπέρασμα ότι η χρηματοδότηση των οικείων αεροπορικών εταιριών στρεβλώνει ή απειλεί να στρεβλώσει τον ανταγωνισμό και επηρεάζει το ενδοκοινοτικό εμπόριο.

Με τον τέταρτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση βαρύνεται με πρόδηλη πλάνη περί τα πράγματα και περί το δίκαιο όσον αφορά το συμπέρασμα ότι η ενίσχυση που η Επιτροπή ισχυρίζεται ότι χορηγήθηκε στην προσφεύγουσα δεν μπορούσε να επιτραπεί ως συμβατή με την εσωτερική αγορά βάσει μίας εκ των εξαιρέσεων του άρθρου 107, παράγραφος 3 ΣΛΕΕ.

Με τον πέμπτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση βαρύνεται με πρόδηλη πλάνη περί τα πράγματα και περί το δίκαιο, καθόσον η Επιτροπή παραβίασε την αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, δεδομένου ότι η προσφεύγουσα είχε δικαιολογημένη εμπιστοσύνη ότι οι συμφωνίες της με τους φορείς εκμεταλλεύσεως των αερολιμένων δεν περιελάμβαναν κρατική ενίσχυση.

Με τον έκτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση βαρύνεται με ελλιπή αιτιολογία όσον αφορά τόσον: (α) το συμπέρασμα ότι οι φορείς εκμεταλλεύσεως των αερολιμένων ενήργησαν ως απλοί «μεσάζοντες» της Περιφέρειας της Σαρδηνίας και ότι, επομένως, η χρηματοδότηση που χορήγησαν στην προσφεύγουσα περιελάμβανε κρατικούς πόρους και ήταν καταλογιστέα στο κράτος, και β) την εφαρμογή της αρχής του ιδιώτη επενδυτή στην οικονομία της αγοράς με σκοπό να αποδειχθεί ότι η προσφεύγουσα αποκόμισε αθέμιτο πλεονέκτημα.

(1) Απόφαση (ΕΕ) 2017/1861 της Επιτροπής, της 29ης Ιουλίου 2016, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA33983 (2013/C) (πρώην 2012/NN) (πρώην 2011/N) — Ιταλία — Αποζημίωση των αερολιμένων της Σαρδηνίας για υποχρεώσεις παροχής δημόσιας υπηρεσίας (ΥΓΟΣ) (ΕΕ 2017, L 268, σ. 1).

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/30

Προσφυγή της 15ης Ιανουαρίου 2018 — Crédit mutuel Arkéa κατά EUIPO — Confédération nationale du Crédit mutuel (Crédit Mutuel)

(Υπόθεση T-13/18)

(2018/C 094/40)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Crédit mutuel Arkéa (Le Relecq Kerhuon, Γαλλία) (εκπρόσωποι: A. Casalonga, F. Codevelle και C. Bercial Arias, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Confédération nationale du Crédit mutuel (Παρίσι, Γαλλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Crédit Mutuel» — Αριθ. 9 943 135 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 8ης Νοεμβρίου 2017 στην υπόθεση R 1724/2016-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση καθόσον με αυτή γίνεται δεκτό ότι το αριθ. 9 943 135 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Crédit Mutuel» είχε αποκτήσει διακριτικό χαρακτήρα διά της χρήσεως όσον αφορά ορισμένα προϊόντα εμπίπτοντα στις κλάσεις 9, 35 και 36·

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση καθόσον με αυτή αναγνωρίζεται ο διακριτικός χαρακτήρας του αριθ. 9 943 135 σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Crédit Mutuel» όσον αφορά ορισμένα προϊόντα εμπίπτοντα στις κλάσεις 9, 16, 36, 38, 42 και 45·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 52, παράγραφος 1, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', και παράγραφος 3, του κανονισμού 207/2009.

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/31

Προσφυγή της 17ης Ιανουαρίου 2018 — Lillelam κατά EUIPO — Pfaff (LITTLE LAMB)

(Υπόθεση T-18/18)

(2018/C 094/41)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Lillelam A/S (Όσλο, Νορβηγία) (εκπρόσωπος: N. Köster, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Nick Pfaff (Ammanford, Ηνωμένο Βασίλειο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Ο αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «LITTLE LAMB» — Υπ’ αριθ. 8 121 675 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 7ης Νοεμβρίου 2017 στην υπόθεση R 536/2017-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να ανακαλέσει την καταχώριση του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπ’ αριθ. 8 121 675 «LITTLE LAMB» τουλάχιστον για τις κατηγορίες «Ενδύματα» και «Συμπληρώματα του ενδύματος»

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', και του άρθρου 18, παράγραφος 1, του κανονισμού 2017/1001.

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/31

Προσφυγή της 19ης Ιανουαρίου 2018 — Nova Brands κατά EUIPO — Natamil (Natamil)

(Υπόθεση T-23/18)

(2018/C 094/42)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Nova Brands SA (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: V. Wellens, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Natamil GmbH (Μόναχο, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση λεκτικού σήματος «natamil» — Υπ’ αριθ. 1 235 069 διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 25ης Οκτωβρίου 2017 στην υπόθεση R 1910/2016-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 75 του κανονισμού 207/2009 και του άρθρου 296 ΣΛΕΕ όσον αφορά την υποχρέωση αιτιολογήσεως.

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/32

Προσφυγή της 20ής Ιανουαρίου 2018 — adidas International Trading κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-24/18)

(2018/C 094/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: adidas International Trading BV (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες), Gabor Footwear GmbH (Rosenheim, Γερμανία), Gabor Shoes AG (Rosenheim), HR Online GmbH (Osnabrück, Γερμανία), Nike European Operations Netherlands BV (Hilversum, Κάτω Χώρες), Timberland Europe BV (Almelo, Κάτω Χώρες), Wolverine Europe BV (Άμστερνταμ,), Wolverine Europe Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: E. Vermulst και J. Cornelis, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2017/1982 της Επιτροπής, της 31ης Οκτωβρίου 2017, για την εκ νέου επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές ορισμένων υποδημάτων με το πάνω μέρος από δέρμα καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και Βιετνάμ που παράγονται από τις επιχειρήσεις Dongguan Luzhou Shoes Co. Ltd, Dongguan Shingtak Shoes Co. Ltd, Guangzhou Dragon Shoes Co. Ltd, Guangzhou Evervan Footwear Co. Ltd, Guangzhou Guangda Shoes Co. Ltd, Long Son Joint Stock Company και Zhaoqing Li Da Shoes Co., Ltd, και την εφαρμογή της απόφασης του Δικαστηρίου στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-659/13 και C-34/14 (ΕΕ 2017, L 285, σ. 14)· και

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα των προσφευγουσών.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν πέντε λόγους ακυρώσεως.

1.	Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται αναρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να εκδώσει τον προσβαλλόμενο κανονισμό.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η επανέναρξη της περατωθείσας διαδικασίας που αφορούσε τις εισαγωγές των υποδημάτων και η αναδρομική επιβολή, με τον προσβαλλόμενο κανονισμό, του δασμού αντιντάμπινγκ του οποίου η ισχύς είχε λήξει:

(i)	στερούνται νομικής βάσεως, στηρίζονται σε πρόδηλη πλάνη κατά την εφαρμογή του άρθρου 266 ΣΛΕΕ και του βασικού κανονισμού (1) και αντιβαίνουν στο άρθρο 9, παράγραφος 4, του βασικού κανονισμού·

(ii)	δεν είναι σύμφωνες με τις αρχές της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, της ασφάλειας του δικαίου και της μη αναδρομικότητας, καθόσον αφορούν τις προσφεύγουσες· και

(iii)

στηρίζονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 266 ΣΛΕΕ και σε κατάχρηση εξουσίας εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και αντιβαίνουν στο άρθρο 5, παράγραφος 4, ΣΕΕ.

3.	Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η αναδρομική επιβολή του δασμού αντιντάμπινγκ στους προμηθευτές των προσφευγουσών, με συνέπεια να καθίσταται αδύνατη η επιστροφή του ποσού στις προσφεύγουσες, αντιβαίνει στην αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων.

Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέπεσε, κατά την εξέταση των αιτήσεων των προμηθευτών των προσφευγουσών περί υπαγωγής σε καθεστώς οικονομίας της αγοράς και περί ατομικής μεταχειρίσεως, σε κατάχρηση της εξουσίας αναδρομικής επιβολής δασμού αντιντάμπινγκ και παραβίασε την αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων.

5.	Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν τήρησε την υποχρέωση που προβλέπεται στο άρθρο 20, παράγραφος 5, του βασικού κανονισμού ούτε την υποχρέωση αιτιολογήσεως που επιβάλλεται με το άρθρο 296 ΣΛΕΕ.

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 2016/1036 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2016, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2016, L 176, σ. 21).

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/33

Προσφυγή της 22ας Ιανουαρίου 2018 — Marriott Worldwide κατά EUIPO — AC Milan (AC MILAN)

(Υπόθεση T-28/18)

(2018/C 094/44)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Marriott Worldwide Corp. (Bethesda, Πολιτεία του Μέρυλαντ, Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής) (εκπρόσωπος: A. Reid, Solicitor)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: AC Milan SpA (Μιλάνο, Ιταλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Διεθνής καταχώριση, με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εικονιστικού σήματος που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «AC MILAN» — Αριθ. 1 182 615 διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 16ης Νοεμβρίου 2017 στην υπόθεση R 356/2017-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να απορρίψει την υποβληθείσα ενώπιον του EUIPO αίτηση όσον αφορά τις επίμαχες υπηρεσίες·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα στο πλαίσιο της υπό κρίση προσφυγής.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 2017/1001.

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/34

Προσφυγή της 23ης Ιανουαρίου 2018 — Yado κατά EUIPO — Dvectis CZ (Μαξιλάρι καθίσματος)

(Υπόθεση T-30/18)

(2018/C 094/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβακική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Yado s.r.o. (Handlová, Σλοβακία) (εκπρόσωπος: D. Futej, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Dvectis CZ s.r.o. (Μπρνο, Τσεχική Δημοκρατία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σχεδίου: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σχέδιο: Υπ’ αριθ. 2 371 591-0001 σχέδιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 14ης Νοεμβρίου 2017 στην υπόθεση R 1017/2017-3.

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση με την οποία κρίθηκε απαράδεκτη η προσφυγή·

—	να διατάξει το καθού να εξετάσει την προσφυγή και να αποφανθεί επ’ αυτής·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	πλάνη περί το δίκαιο υπό την έννοια του άρθρου 57 του κανονισμού 6/2002 και του άρθρου 65 του κανονισμού 2245/2002·

—	προσβολή του δικαιώματος ακροάσεως της προσφεύγουσας·

—	παράβαση του άρθρου 7 του κανονισμού 6/2002.

12.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 94/35

Προσφυγή της 30ής Ιανουαρίου 2018 — Comune di Milano κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-46/18)

(2018/C 094/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Comune di Milano [Δήμος Μιλάνου] (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: F. Sciaudone και M. Condinanzi, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, την απόφαση την οποία εξέδωσε το Συμβούλιο στο περιθώριο της 3579ης συνόδου, υπό τη σύνθεση «Γενικές Υποθέσεις», στις 20 Νοεμβρίου 2017, όσον αφορά την επιλογή της νέας έδρας του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (EMA), και η οποία δημοσιεύθηκε με ανακοινωθέν τύπου που περιέχει τα πρακτικά της συνόδου [Outcome of the Council Meeting (3579th Council meeting), ανακοινωθέν τύπου αριθ. 65, προσωρινό κείμενο], καθόσον ορίζει το Άμστερνταμ ως νέα έδρα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται κατάχρηση εξουσίας.

—

Ο προσφεύγων υποστηρίζει συναφώς ότι ο σκοπός που επιδίωκε το Συμβούλιο με τη διαδικασία επιλογής συνίστατο στον καθορισμό της καλύτερης προσφοράς για τη μεταφορά της έδρας του EMA με γνώμονα προκαθορισμένα κριτήρια επιλογής. Ο ορισμός, όμως, της νέας έδρας του EMA με κλήρωση της οποίας δεν προηγήθηκε καμία εξέταση στοιχείων αντιβαίνει στον σκοπό, ο οποίος είχε διακηρυχθεί κατά τον χρόνο καθορισμού των κανόνων διαδικασίας, περί επιλογής της καλύτερης προσφοράς μέσω διαφανούς διαδικασίας λήψεως αποφάσεως, βάσει τεχνικής αξιολογήσεως και προκαθορισμένων ειδικών κριτηρίων, μην καθιστώντας, επομένως, δυνατό να διαπιστωθεί ότι οι δύο υποψηφιότητες, συγκεκριμένα δε του Μιλάνου και του Άμστερνταμ, δεν ήταν ισοδύναμης αξίας.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παραβίαση των αρχών της χρηστής διοικήσεως και της διαφάνειας.

—

Ο προσφεύγων υποστηρίζει συναφώς ότι η προσβαλλόμενη απόφαση στερείται νομιμότητας καθόσον συνιστά το αποτέλεσμα διαδικασίας λήψεως αποφάσεως που χαρακτηρίζεται από: i) έλλειψη τύπων και όρων με σκοπό τη διασφάλιση της αναγκαίας διαφάνειας και ii) το ότι δεν ελήφθησαν προσηκόντως υπόψη τα κρίσιμα στοιχεία για την επίμαχη αξιολόγηση.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση της αποφάσεως του Συμβουλίου της 1ης Νοεμβρίου 2009, περί εγκρίσεως του εσωτερικού κανονισμού του Συμβουλίου, και των κανόνων διαδικασίας της 31ης Οκτωβρίου 2017.

—	Ο προσφεύγων υποστηρίζει συναφώς ότι οι όροι διεξαγωγής της ψηφοφορίας και λήψεως της προσβαλλομένης αποφάσεως της 20ής Νοεμβρίου 2017 συνιστούν και λόγους ελλείψεως νομιμότητας της αποφάσεως αυτής, καθόσον αντιβαίνουν σε ειδικές διατάξεις τις οποίες το Συμβούλιο όφειλε να τηρήσει.

		ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 94

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	61ό έτος 12 Μαρτίου 2018

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2018/C 94/01	Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1

	V Γνωστοποιήσεις
	ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
	Δικαστήριο
2018/C 94/02	Υπόθεση C-553/17 P: Αναίρεση που άσκησε στις 21 Σεπτεμβρίου 2017 η Windfinder R & L Co. KG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 20 Ιουλίου 2017 στην υπόθεση T-395/16, Windfinder R & L Co. KG κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης	2
2018/C 94/03	Υπόθεση C-570/17 P: Αναίρεση που άσκησε στις 25 Σεπτεμβρίου 2017 η Lackmann Fleisch- und Feinkostfabrik GmbH κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 19 Ιουλίου 2017 στην υπόθεση T-432/16, Lackmann Fleisch- und Feinkostfabrik κατά EUIPO	2
2018/C 94/04	Υπόθεση C-653/17 P: Αναίρεση που άσκησε στις 21 Νοεμβρίου 2017 η VM Vermögens-Management GmbH κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 7 Σεπτεμβρίου 2017 στην υπόθεση T-374/15, VM Vermögens-Management κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)	3
2018/C 94/05	Υπόθεση C-654/17 P: Αναίρεση που άσκησε στις 22 Νοεμβρίου 2017 η Bayerische Motoren Werke AG κατά της αποφάσεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 12 Σεπτεμβρίου 2017 στην υπόθεση T-671/14, Bayerische Motoren Werke AG κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής	4
2018/C 94/06	Υπόθεση C-677/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Centrale Raad van Beroep (Κάτω Χώρες) στις 4 Δεκεμβρίου 2017 — M. Çoban κατά Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen	5
2018/C 94/07	Υπόθεση C-679/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Hof van beroep te Antwerpen (Βέλγιο) στις 4 Δεκεμβρίου 2017 — Vlaams Gewest, εκπροσωπούμενη από τη Vlaamse regering διά του Vlaamse Minister van Begroting, Financiën en Energie en Vlaams Gewest, εκπροσωπούμενη από τη Vlaamse regering διά του Vlaamse Minister van Omgeving, Natuur en Landbouw κατά Johannes Huijbrechts	6
2018/C 94/08	Υπόθεση C-687/17 P: Αναίρεση που άσκησαν στις 7 Δεκεμβρίου 2017 οι Aanbestedingskalender BV, Negometrix BV, CTM Solution BV, Stillpoint Applications BV, Huisinga Beheer BV κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 28 Σεπτεμβρίου 2017, στην υπόθεση T-138/15, Aanbestedingskalender BV κ.λπ. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής	7
2018/C 94/09	Υπόθεση C-689/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht München I (Γερμανία) στις 8 Δεκεμβρίου 2017 — Conti 11. Container Schiffahrts-GmbH & Co. KG MS MSC Flaminia κατά Land Niedersachsen	7
2018/C 94/10	Υπόθεση C-692/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Supremo Tribunal Administrativo (Πορτογαλία) στις 11 Δεκεμβρίου 2017 — Paulo Nascimento Consulting — Mediação Imobiliária Lda κατά Autoridade Tributária e Aduaneira	8
2018/C 94/11	Υπόθεση C-706/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Λιθουανία) στις 18 Δεκεμβρίου 2017 — Achema AB, Orlen Lietuva AB, Lifosa AB κατά Valstybinė kainų ir energetikos kontrolės komisija (VKEKK)	8
2018/C 94/12	Υπόθεση C-707/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Rayonen sad Svilengrad (Βουλγαρία) στις 19 Δεκεμβρίου 2017 — Ποινική δίκη κατά Daniela Pinzaru και Robert-Andrei Cirstinoiu	10
2018/C 94/13	Υπόθεση C-708/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Rayonen sad Asenovgrad (Βουλγαρία) στις 19 Δεκεμβρίου 2017 — EVN Bulgaria Toplofikatsia EAD κατά Nikolina Stefanova Dimitrova	10
2018/C 94/14	Υπόθεση C-725/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sofiyski rayonen sad (Βουλγαρία) στις 27 Δεκεμβρίου 2017 — Toplofikatsia Sofia EAD κατά Mitko Simeonov Dimitrov	11
2018/C 94/15	Υπόθεση C-11/18 P: Αναίρεση που άσκησε στις 5 Ιανουαρίου 2018 ο Oleksandr Viktorovych Klymenko κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 8 Νοεμβρίου 2017 στην υπόθεση T-245/15, Klymenko κατά Συμβουλίου	12
2018/C 94/16	Υπόθεση C-21/18: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Svea hovrätt (Σουηδία) στις 11 Ιανουαρίου 2018 — Textilis Ltd, Ozgur Keskin κατά Svenskt Tenn Aktiebolag	13
2018/C 94/17	Υπόθεση C-36/18: Προσφυγή της 18ης Ιανουαρίου 2018 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ελληνικής Δημοκρατίας	14
2018/C 94/18	Υπόθεση C-59/18: Προσφυγή της 30ής Ιανουαρίου 2018 — Ιταλική Δημοκρατία κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης	15
	Γενικό Δικαστήριο
2018/C 94/19	Υπόθεση T-818/14: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Ιανουαρίου 2018 — BSCA κατά Επιτροπής (Κρατικές ενισχύσεις — Ενισχύσεις χορηγηθείσες από το Βέλγιο προς το BSCA — Απόφαση κηρύσσουσα τις ενισχύσεις εν μέρει συμβατές και εν μέρει ασύμβατες με την εσωτερική αγορά — Νομικώς δεσμευτική πράξη — Προθεσμία παραγραφής — Οικονομική φύση του συστήματος ILS — Αναλογία της οικονομικής χρήσεως των εγκαταστάσεων — Λανθασμένα αριθμητικά στοιχεία — Αίτημα προσαρμογής — Καθορισμός των επικαιροποιημένων αξιών — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Στρεβλώσεις του ανταγωνισμού — Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη)	16
2018/C 94/20	Υπόθεση T-196/15 P: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Ιανουαρίου 2018 — Gyarmathy κατά FRA (Αίτηση αναιρέσεως — Υπαλληλική υπόθεση — Έκτακτοι υπάλληλοι — Προσλήψεις — Προκήρυξη θέσεως — Απόρριψη υποψηφιότητας — Διενέργεια της διαδικασίας επιλογής — Αλλοίωση των αποδεικτικών στοιχείων — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Κανόνας περί αντιστοιχίας μεταξύ δικογράφου της προσφυγής και διοικητικής ενστάσεως — Αμεροληψία του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης)	17
2018/C 94/21	Υπόθεση T-44/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Ιανουαρίου 2018 — Novartis κατά EUIPO — SK Chemicals (Αναπαράσταση εμπλάστρου) {Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας — Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αναπαριστά έμπλαστρο — Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου — Σημείο αποτελούμενο αποκλειστικά από το σχήμα του προϊόντος που είναι απαραίτητο για την επίτευξη ενός τεχνικού αποτελέσματος — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο ε', σημείο ii, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο ε', σημείο ii, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]}	17
2018/C 94/22	Υπόθεση T-91/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Ιανουαρίου 2018 — Ιταλία κατά Επιτροπής [ΕΚΤ — Επιχειρησιακό πρόγραμμα στο πλαίσιο του στόχου 1 για την Περιφέρεια της Σικελίας — Μείωση της αρχικώς χορηγηθείσας χρηματοδοτικής συνδρομής — Μέθοδος κατά προβολήν υπολογισμού — Αναλογικότητα — Άρθρο 39, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1260/1999 — Υποχρέωση αιτιολογήσεως]	18
2018/C 94/23	Υπόθεση T-113/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Ιανουαρίου 2018 — Arctic Cat κατά EUIPO — Slazengers (Απεικόνιση αιλουροειδούς που εφορμά προς τα δεξιά) Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία ανακοπής — Διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση — Εικονιστικό σήμα το οποίο απεικονίζει αιλουροειδές που εφορμά προς τα δεξιά — Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης το οποίο απεικονίζει αιλουροειδές που εφορμά προς τα αριστερά — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]	18
2018/C 94/24	Υπόθεση T-172/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Ιανουαρίου 2018 — Centro Clinico e Diagnostico G.B. Morgagni κατά Επιτροπής (Κρατικές ενισχύσεις — Μείωση φόρων και εισφορών οφειλόμενων από τις επιχειρήσεις οι οποίες κείνται εντός των περιοχών που επλήγησαν από τις φυσικές καταστροφές στην Ιταλία — Απόφαση με την οποία οι ενισχύσεις κρίνονται μη συμβατές με την εσωτερική αγορά και διατάσσεται η ανάκτησή τους — Προσφυγή ακυρώσεως — Δικαιούχος ο οποίος έχει εν δυνάμει κεκτημένο δικαίωμα — Άμεσος και ατομικός επηρεασμός — Παραδεκτό — Ίση μεταχείριση — Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη)	19
2018/C 94/25	Υπόθεση T-367/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Ιανουαρίου 2018 — Brunner κατά EUIPO — CBM (H HOLY HAFERL HAFERL SHOE COUTURE) {Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης H HOLY HAFERL HAFERL SHOE COUTURE — Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης HOLY — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Κίνδυνος συγχύσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]}	20
2018/C 94/26	Υπόθεση T-561/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Ιανουαρίου 2018 — Galocha κατά κοινής επιχειρήσεως Fusion for Energy (Υπαλληλική υπόθεση — Συμβασιούχοι υπάλληλοι — Διαδικασία επιλογής της κοινής επιχειρήσεως Fusion for Energy — Πίνακες επιτυχόντων — Πλημμέλεια της διαδικασίας επιλογής — Μεταγενέστερες πράξεις που αφορούν τρίτους — Συμφέρον των τρίτων — Συμφέρον της υπηρεσίας)	20
2018/C 94/27	Υπόθεση T-625/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Ιανουαρίου 2018 — Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej κατά ECHA (REACH — Οφειλόμενο τέλος για την καταχώριση ουσίας — Μείωση του τέλους στην περίπτωση μικρομεσαίων επιχειρήσεων — Σφάλμα στη δήλωση σχετικά με το μέγεθος της επιχειρήσεως — Απόφαση με την οποία επιβάλλεται διοικητική επιβάρυνση — Παύση της παραγωγής της ουσίας — Κριτήρια υπολογισμού του ποσού του διοικητικού τέλους — Σύσταση 2003/361/ΕΚ — Ασφάλεια δικαίου — Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη — Αναλογικότητα — Ίση μεταχείριση)	21
2018/C 94/28	Υπόθεση T-765/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Ιανουαρίου 2018 — Grupo Ganaderos de Fuerteventura κατά EUIPO (EL TOFIO El sabor de CANARIAS) {Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης EL TOFIO El sabor de CANARIAS — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Περιγραφικός χαρακτήρας — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]}	22
2018/C 94/29	Υπόθεση T-808/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Ιανουαρίου 2018 — Jean Patou Worldwide κατά EUIPO — Emboga (HISPANITAS JOY IS A CHOICE) {Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης HISPANITAS JOY IS A CHOICE — Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης JOY — Ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Κίνδυνος συγχύσεως — Ομοιότητα των σημείων — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]}	22
2018/C 94/30	Υπόθεση T-866/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Ιανουαρίου 2018 — SilverTours κατά EUIPO (billiger mietwagen.de) {Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης billiger-mietwagen.de — Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου — Περιγραφικός χαρακτήρας — Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]}	23
2018/C 94/31	Υπόθεση T-35/17: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Ιανουαρίου 2018 — Weber-Stephen Products κατά EUIPO (iGrill) {Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Επέκταση της προστασίας διεθνούς καταχωρίσεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση — Λεκτικό σήμα iGrill — Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου — Περιγραφικός χαρακτήρας — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]}	24
2018/C 94/32	Υπόθεση T-69/17: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Ιανουαρίου 2018 — Constantin Film Produktion κατά EUIPO (Fack Ju Göhte) Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου Fack Ju Göhte ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Σήμα αντίθετο προς τη δημόσια τάξη ή τα χρηστά ήθη — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο στ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο στ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]	24
2018/C 94/33	Υπόθεση T-715/16: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιανουαρίου 2018 — Pebagua κατά Επιτροπής [Προσφυγή ακυρώσεως — Περιβάλλον — Προστασία από τα χωροκατακτητικά ξένα είδη — Πρόληψη και διαχείριση της εισαγωγής και εξάπλωσης χωροκατακτητικών ξένων ειδών — Κανονισμός (ΕΕ) 1143/2014 — Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2016/1141 — Έγκριση καταλόγου χωροκατακτητικών ξένων ειδών ενωσιακού ενδιαφέροντος — Αναγραφή του είδους Procambarus clarkii — Δεν αφορά ατομικά την προσφεύγουσα — Κανονιστική πράξη για την εφαρμογή της οποίας απαιτούνται εκτελεστικά μέτρα — Προδήλως απαράδεκτο]	25
2018/C 94/34	Υπόθεση T-762/16: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιανουαρίου 2018 — ArcelorMittal Belval & Differdange και ThyssenKrupp Steel Europe κατά ECHA [Πρόσβαση σε έγγραφα — Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 — Έγγραφα τα οποία έχει στην κατοχή του ο ECHA — Αίτηση που αφορά τα έγγραφα και την ταυτότητα αρχικού αιτούντος την παροχή προσβάσεως σε πληροφορίες σχετικές με τον καταχωρίζοντα ουσίες βάσει του κανονισμού (ΕΚ) 1907/2006 — Μερική άρνηση παροχής προσβάσεως — Ανάκληση της αποφάσεως περί αρνήσεως παροχής προσβάσεως — Κατάργηση της δίκης]	26
2018/C 94/35	Υπόθεση T-157/17: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Ιανουαρίου 2018 — Cristalfarma κατά EUIPO — Novartis (ILLUMINA) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ILLUMINA — Ανάκληση της προσβαλλομένης αποφάσεως — Εξαφάνιση του αντικειμένου της διαφοράς — Κατάργηση της δίκης)	26
2018/C 94/36	Υπόθεση T-178/17: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Ιανουαρίου 2018 — W&O medical esthetics κατά EUIPO — Fidia farmaceutici (HYALSTYLE) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας — Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης HYALSTYLE — Κακή πίστη — Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 59, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] — Αίτηση εξετάσεως μαρτύρων — Άρθρο 75 του κανονισμού 207/2009 (νυν άρθρο 94, παράγραφος 1, του κανονισμού 2017/1001) — Προσφυγή εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως νόμω αβάσιμη]	27
2018/C 94/37	Υπόθεση T-784/17 R: Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Ιανουαρίου 2018 — Strabag Belgium κατά Κοινοβουλίου (Ασφαλιστικά μέτρα — Δημόσιες συμβάσεις έργων — Αίτηση λήψεως προσωρινών μέτρων — Χρόνος αναμονής — Ασυνήθιστα χαμηλή προσφορά — Fumus boni juris — Επείγον — Στάθμιση των συμφερόντων)	28
2018/C 94/38	Υπόθεση T-820/17: Προσφυγή της 15ης Δεκεμβρίου 2017 — Frinsa del Noroeste κατά EUIPO — Alimentos Friorizados (Alfrisa)	28
2018/C 94/39	Υπόθεση T-8/18: Προσφυγή της 11ης Ιανουαρίου 2018 — easyJet Airline κατά Επιτροπής	29
2018/C 94/40	Υπόθεση T-13/18: Προσφυγή της 15ης Ιανουαρίου 2018 — Crédit mutuel Arkéa κατά EUIPO — Confédération nationale du Crédit mutuel (Crédit Mutuel)	30
2018/C 94/41	Υπόθεση T-18/18: Προσφυγή της 17ης Ιανουαρίου 2018 — Lillelam κατά EUIPO — Pfaff (LITTLE LAMB)	31
2018/C 94/42	Υπόθεση T-23/18: Προσφυγή της 19ης Ιανουαρίου 2018 — Nova Brands κατά EUIPO — Natamil (Natamil)	31
2018/C 94/43	Υπόθεση T-24/18: Προσφυγή της 20ής Ιανουαρίου 2018 — adidas International Trading κ.λπ. κατά Επιτροπής	32
2018/C 94/44	Υπόθεση T-28/18: Προσφυγή της 22ας Ιανουαρίου 2018 — Marriott Worldwide κατά EUIPO — AC Milan (AC MILAN)	33
2018/C 94/45	Υπόθεση T-30/18: Προσφυγή της 23ης Ιανουαρίου 2018 — Yado κατά EUIPO — Dvectis CZ (Μαξιλάρι καθίσματος)	34
2018/C 94/46	Υπόθεση T-46/18: Προσφυγή της 30ής Ιανουαρίου 2018 — Comune di Milano κατά Συμβουλίου	35
2018/C 94/47	Υπόθεση T-610/16: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιανουαρίου 2018 — PC κατά EASO	36
2018/C 94/48	Υπόθεση T-642/16: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Ιανουαρίου 2018 — Iame κατά EUIPO — Industrie Aeronautiche Reggiane (Parilla)	36
2018/C 94/49	Υπόθεση T-181/17: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιανουαρίου 2018 — PC κατά EASO	36
2018/C 94/50	Υπόθεση T-281/17: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιανουαρίου 2018 — European Dynamics Luxembourg και Ευρωπαϊκή Δυναμική κατά Επιτροπής	36