ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/1

Κώδικας δεοντολογίας

(2007/C 223/01)

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

έχοντας υπόψη

τις αποφάσεις που έλαβε το Δικαστήριο στις από 28 Μαρτίου, 24 Απριλίου και 3 Ιουλίου 2007 συνεδριάσεις του,

τα άρθρα 2, 4, 6, 18 και 47 του Οργανισμού του Δικαστηρίου και το άρθρο 5 του παραρτήματος του εν λόγω Οργανισμού, τα άρθρα 3 και 4 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου, καθώς και τα άρθρα 4 και 5 του Κανονισμού Διαδικασίας του Πρωτοδικείου,

εκτιμώντας ότι,

υπό την επιφύλαξη των εφαρμοστέων καταστατικών και κανονιστικών διατάξεων, πρέπει να θεσπιστεί κώδικας δεοντολογίας ώστε να διευκρινιστούν ορισμένες από τις υποχρεώσεις που υπέχουν τα μέλη του Δικαστηρίου, του Πρωτοδικείου και του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης από τις εν λόγω διατάξεις,

κατόπιν διαβουλεύσεως με το Πρωτοδικείο και το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης,

αποφασίζει τη θέσπιση του παρόντος Κώδικα δεοντολογίας:

Άρθρο πρώτο

Γενικές αρχές

1. Ο κώδικας δεοντολογίας εφαρμόζεται στα μέλη και πρώην μέλη του Δικαστηρίου, του Πρωτοδικείου και του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης.

2. Τα μέλη αφοσιώνονται πλήρως στην εκπλήρωση της αποστολής τους.

3. Τα μέλη δεν προβαίνουν, εκτός Δικαστηρίου, σε κανένα σχόλιο που ενδέχεται να θίξει τη φήμη του Δικαστηρίου ή που μπορεί να ερμηνευθεί ως θέση του Δικαστηρίου σε συζητήσεις που δεν αφορούν τον θεσμικό του ρόλο.

Άρθρο 2

Ακεραιότητα

Τα μέλη δεν δέχονται οποιασδήποτε φύσεως δωρεές που ενδέχεται να θέσουν υπό αμφισβήτηση την ανεξαρτησία τους.

Άρθρο 3

Αμεροληψία

Τα μέλη αποφεύγουν οποιαδήποτε κατάσταση ενδέχεται να οδηγήσει σε σύγκρουση συμφερόντων.

Άρθρο 4

Δήλωση οικονομικών συμφερόντων

1. Κατά την ανάληψη των καθηκόντων τους, τα μέλη διαβιβάζουν στον Πρόεδρο του Δικαστηρίου δήλωση σχετική με τα οικονομικά τους συμφέροντα.

2. Η δήλωση της παραγράφου 1 έχει ως εξής: «Δηλώνω ότι από την κατάσταση της περιουσίας μου δεν προκύπτει κανένα οικονομικό συμφέρον ικανό να θίξει την αμεροληψία και την ανεξαρτησία μου κατά την άσκηση των καθηκόντων μου».

Άρθρο 5

Λοιπές δραστηριότητες

1. Εφόσον επιθυμούν να μετάσχουν σε εξωτερική δραστηριότητα, τα μέλη ζητούν προηγουμένως έγκριση από το δικαιοδοτικό όργανο στο οποίο ανήκουν. Δεσμεύονται ωστόσο να τηρούν την υποχρέωσή τους να είναι διαθέσιμοι, προκειμένου να αφοσιώνονται πλήρως στην εκπλήρωση της αποστολής τους.

2. Στα μέλη μπορεί να επιτραπεί να παρουσιάσουν εισηγήσεις στο πλαίσιο διδακτικής δραστηριότητας, συνεδρίου, σεμιναρίου ή συμποσίου, χωρίς ωστόσο να μπορούν να λάβουν, με την ευκαιρία αυτή, αποζημίωση που υπερβαίνει τα ειωθότα.

3. Στα μέλη μπορεί επίσης να επιτραπεί να ασκούν επιστημονικές δραστηριότητες καθώς και να έχουν μη αμειβόμενα τιμητικά καθήκοντα σε ιδρύματα ή ανάλογους οργανισμούς πολιτιστικού, καλλιτεχνικού, κοινωνικού, αθλητικού ή φιλανθρωπικού χαρακτήρα και σε εκπαιδευτικά ή ερευνητικά ιδρύματα. Προς τούτο, δεσμεύονται να μην ασκούν διαχειριστικά καθήκοντα ικανά να θίξουν την ανεξαρτησία τους ή την υποχρέωσή τους να είναι διαθέσιμοι ή τα οποία θα οδηγούσαν σε σύγκρουση συμφερόντων. Ως ανάλογα ιδρύματα ή οργανισμοί νοούνται τα ιδρύματα ή οι ενώσεις μη κερδοσκοπικού σκοπού που ασκούν δραστηριότητες δημοσίου συμφέροντος στους προαναφερθέντες τομείς.

Άρθρο 6

Δέσμευση των μελών μετά το πέρας της θητείας τους

1. Τα μέλη εξακολουθούν να δεσμεύονται, και μετά το πέρας της θητείας τους, από την υποχρέωση διακριτικότητας.

2. Τα μέλη δεσμεύονται να μη συμμετέχουν, μετά το πέρας της θητείας τους,

—	καθ' οιονδήποτε τρόπο σε υποθέσεις που εκκρεμούσαν ενώπιον του δικαιοδοτικού οργάνου στο οποίο ανήκαν κατά το πέρας της θητείας τους,

—	καθ' οιονδήποτε τρόπο σε υποθέσεις που συνδέονται με άμεσο και προφανή τρόπο με υποθέσεις, έστω περατωθείσες, τις οποίες χειρίστηκαν ως δικαστές ή γενικοί εισαγγελείς,

και για τρία έτη από την ημερομηνία αυτή,

—	ως εκπρόσωποι των διαδίκων, είτε κατά την έγγραφη είτε κατά την προφορική διαδικασία, σε υποθέσεις που εκδικάζονται από τα κοινοτικά δικαιοδοτικά όργανα.

3. Τα πρώην μέλη μπορούν να παρέμβουν ως σύμβουλοι ή εμπειρογνώμονες σε άλλες υποθέσεις ή να παράσχουν νομικές γνωμοδοτήσεις, υπό την προϋπόθεση πάντως να τηρούν τις υποχρεώσεις της παραγράφου 1.

Άρθρο 7

Εφαρμογή του Κώδικα

1. Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου, επικουρούμενος από συμβουλευτική επιτροπή αποτελούμενη από τα τρία αρχαιότερα μέλη του Δικαστηρίου, μεριμνά για την ορθή εφαρμογή του παρόντος Κώδικα δεοντολογίας.

2. Το Δικαστήριο εξασφαλίζει την τήρηση του Κώδικα και, εν αμφιβολία, αποφασίζει, κατά περίπτωση, κατόπιν διαβουλεύσεως με το Πρωτοδικείο ή το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης.

Άρθρο 8

Έναρξη ισχύος

1. Ο παρών Κώδικας τίθεται σε ισχύ την 1η Οκτωβρίου 2007.

2. Η δήλωση οικονομικών συμφερόντων των μελών που ασκούν τα καθήκοντά τους κατά την ημερομηνία αυτή πρέπει να διαβιβαστεί στον Πρόεδρο του Δικαστηρίου το αργότερο στις 30 Νοεμβρίου 2007.

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/4

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Bundesgerichtshof (Γερμανία) στις 22 Ιουνίου 2007 — Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände — Verbraucherzentrale Bundesverband e.V.κατά deutsche internet versicherung AG

(Υπόθεση C-298/07)

(2007/C 223/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände —Verbraucherzentrale Bundesverband e.V.

Αναιρεσίβλητη: deutsche internet versicherung AG

Προδικαστικά ερωτήματα

Υποχρεούται ο φορέας παροχής υπηρεσιών κατά το άρθρο 5, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2000, για ορισμένες νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου, στην εσωτερική αγορά («οδηγία για το ηλεκτρονικό εμπόριο») (1) να γνωστοποιεί, πριν από τη σύναψη της σύμβασης με τον αποδέκτη των υπηρεσιών, ορισμένο αριθμό τηλεφώνου που να επιτρέπει την ταχεία επαφή και την άμεση και ουσιαστική επικοινωνία με τον φορέα αυτό;

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα:

α)

Έχει ο φορέας παροχής υπηρεσιών την υποχρέωση, κατά το άρθρο 5, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας για το ηλεκτρονικό εμπόριο, όχι μόνο να γνωστοποιεί την ηλεκτρονική του διεύθυνση πριν από τη σύναψη της σύμβασης με τον αποδέκτη των υπηρεσιών, αλλά και να ανοίγει ένα δεύτερο δίαυλο επικοινωνίας;

β)

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης: Συνιστά δεύτερο δίαυλο επικοινωνίας το γεγονός και μόνο ότι ο φορέας παροχής υπηρεσιών δημιουργεί ένα τυποποιημένο ερωτηματολόγιο με το οποίο ο αποδέκτης των υπηρεσιών μπορεί να απευθυνθεί μέσω Internet στον φορέα αυτό, ο οποίος στη συνέχεια απαντά στην ερώτηση του αποδέκτη με ηλεκτρονικό μήνυμα;

(1) ΕΕ L 178, σ. 1.

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/4

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Oberster Gerichtshof (Αυστρία) στις 26 Ιουνίου 2007 — PAGO International GmbH κατά Tirolmilch registrierte Genossenschaft mbH

(Υπόθεση C-301/07)

(2007/C 223/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberster Gerichtsho

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: PAGO International GmbH

Καθού: Tirolmilch registrierte Genossenschaft mbH

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Προστατεύεται σε όλη την Κοινότητα ως σήμα που «χαίρει φήμης», κατά την έννοια του άρθρου 9, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 94/40/ΕΚ του Συμβουλίου της 20ής Δεκεμβρίου 1993 για το κοινοτικό σήμα (ΚΚΣ) (1), το κοινοτικό σήμα που «χαίρει φήμης» μόνο σε ένα κράτος μέλος;

2)	Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: Προστατεύεται, το σήμα που «χαίρει φήμης» μόνο σε ένα κράτος μέλος, σύμφωνα με το άρθρο 9, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του ΚΚΣ, σε αυτό το κράτος μέλος, κατά τρόπον ώστε να μπορεί να απαγγελθεί απαγόρευση περιοριζόμενη στο εν λόγω κράτος μέλος;

(1) ΕΕ L 11, σ. 1.

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/5

Αναίρεση που άσκησε στις 12 Ιουλίου 2007 η Papierfabrik August Koehler AG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (πέμπτο τμήμα) στις 26 Απριλίου 2007 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-109/02, Bolloré κατά Επιτροπής, T-118/02, Arjo Wiggins Appleton κατά Επιτροπής, T-122/02, Mitsubishi HiTec Paper Bielefeld κατά Επιτροοπής, T-125/02, Papierfabrik August Koehler κατά Επιτροπής, T-126/02, M-real Zanders κατά Επιτροπής, T-128/02, Papeteries Mougeot κατά Επιτροπής, T-129/02, Torraspapel κατά Επιτροπής, T-132/02, Distribuidora Vizcaína de Papeles κατά Επιτροπής, και T-136/02, Papelera Guipuzcoana de Zicuñaga κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-322/07 P)

(2007/C 223/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Papierfabrik August Koehler AG (εκπρόσωποι: I. Brinker, S. Hirsbrunner, Rechtsanwälte, J. Schwarze, Universitätsprofessor)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Πρωτοδικείου (πέμπτο τμήμα) της 26ης Απριλίου 2007 (υπόθεση T-125/02), καθόσον θίγει τα συμφέροντα της αναιρεσείουσας,

—

να ακυρώσει την απόφαση 2004/337/ΕΚ της Επιτροπής, της 20ής Δεκεμβρίου 2001, σχετικά με διαδικασία του άρθρου 81 της Συνθήκης ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/E-1/36.212 — Αυτογραφικό χαρτί) (1), καθόσον θίγει τα συμφέροντα της αναιρεσείουσας,

επικουρικά: να μειώσει το πρόστιμο που επιβλήθηκε στην αναιρεσείουσα με το άρθρο 3 της απόφασης της Επιτροπής,

—	επικουρικά ως προς το αίτημα που αναφέρεται παραπάνω στο σημείο 2: να αναπέμψει την υπόθεση στο Πρωτοδικείο, για να την εκδικάσει σύμφωνα με τη νομική εκτίμηση στην οποία θα προβεί το Δικαστήριο με την απόφασή του,

—	να καταδικάσει, σε κάθε περίπτωση, την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της αναιρεσείουσας τόσο για την πρωτόδικη όσο και για την αναιρετική διαδικασία.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα προβάλλει τους εξής λόγους αναίρεσης: τα εκτιθέμενα από το Πρωτοδικείο όσον αφορά την επιμέτρηση του προστίμου αντιβαίνουν στις αρχές της ίσης μεταχείρισης και της αναλογικότητας. Συναφώς η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι συντρέχει παραβίαση του ουσιαστικού κοινοτικού δικαίου. Είναι νομικά εσφαλμένο το συμπέρασμα του Πρωτοδικείου ότι δεν έχει καμία σημασία το γεγονός ότι η αναιρεσείουσα είναι οικογενειακή επιχείρηση που δεν έχει, σε σύγκριση με τις άλλες επιχειρήσεις, άμεση πρόσβαση στις κεφαλαιαγορές. Αντίθετα, το Πρωτοδικείο τόνισε, κακώς, ότι μια επιχείρηση δεν μπορεί να επικαλείται προς όφελός της την παραβίαση του δικαίου που τελέστηκε υπέρ άλλων επιχειρήσεων. Η αναιρεσείουσα όμως δεν επικαλέστηκε ποτέ το επιχείρημα αυτό. Το Πρωτοδικείο δεν αξιολόγησε προσηκόντως τις διαρθρωτικές διαφορές μεταξύ της αναιρεσείουσας και των άλλων επιχειρήσεων στις οποίες καταλογίστηκε παράβαση. Επομένως, το Πρωτοδικείο παραβίασε την επιταγή περί ίσης μεταχείρισης και αναλογικότητας.

Κατά την αναιρεσείουσα, κακώς επίσης το Πρωτοδικείο δέχτηκε ότι η αναιρεσείουσα μετείχε στην παράβαση πριν από τον Οκτώβριο του 1993. Συναφώς το Πρωτοδικείο δεν συνέλεξε επαρκή αποδεικτικά στοιχεία, προέβη σε αντιφατικές εκτιμήσεις τους και, επιπλέον, παραμόρφωσε το περιεχόμενό τους, δεν σεβάστηκε το τεκμήριο αθωότητας και πρόσβαλε τα δικαιώματα άμυνας της αναιρεσείουσας. Η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι συναφώς υπάρχει διαδικαστική πλημμέλεια. Οι σκέψεις του Πρωτοδικείου στις οποίες στηρίχθηκε το συμπέρασμά του ότι οι επίσημες συνεδριάσεις της Ένωσης Ευρωπαίων Παραγωγών Αυτογραφικού Χαρτιού — AEMCP κατά το διάστημα μεταξύ Ιανουαρίου 1992 και Σεπτεμβρίου 1993 ήσαν το πλαίσιο για τη σύναψη συμφωνιών καθορισμού των τιμών σε πανευρωπαϊκή κλίμακα είναι ανεπαρκείς και αντιφατικές. Το συμπέρασμα του Πρωτοδικείου ότι η αναιρεσείουσα μετέσχε σε ανεπίσημες συνεδριάσεις, στις οποίες συζητήθηκαν οι τιμές σε εθνικές αγορές, είναι επίσης νομικά εσφαλμένο.

(1) ΕΕ 2004, L 115, σ. 1.

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/6

Αναίρεση που άσκησε στις 13 Ιουλίου 2007 η Bolloré SA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (πέμπτο τμήμα) στις 26 Απριλίου 2007 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-109/02 (Bolloré κατά Επιτροπής), T-118/02 (Arjo Wiggins Appleton κατά Επιτροπής), T-122/02 (Mitsubishi HiTec Paper Bielefeld κατά Επιτροπής), T-125/02 (Papierfabrik August Koehler κατά Επιτροπής), T-126/02 (M-real Zanders κατά Επιτροπής), T-128/02 (Papeteries Mougeot κατά Επιτροπής), T-129/02 (Torraspapel κατά Επιτροπής), T-132/02 (Distribuidora Vizcaína de Papeles κατά Επιτροπής) και T-136/02 (Papelera Guipuzcoana de Zicuñaga κατά Επιτροπής)

(Υπόθεση C-327/07 P)

(2007/C 223/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Bolloré SA (εκπρόσωποι: C. Momège και P. Gassenbach, avocats)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, καθόσον, αφενός, προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας της Bolloré SA και την αρχή του τεκμηρίου αθωότητας και, αφετέρου, παραμόρφωσε το περιεχόμενο αποδεικτικών στοιχείων προς απόδειξη της διάρκειας της παραβάσεως·

—

να αποφανθεί οριστικά επί της υποθέσεως T-109/02, σύμφωνα με το άρθρο 61 του Οργανισμού του Δικαστηρίου, και, στο πλαίσιο αυτό, να ακυρώσει την απόφαση 2004/337/ΕΚ της Επιτροπής, της 20ής Δεκεμβρίου 2001, σχετικά με διαδικασία του άρθρου 81 της συνθήκης ΕΚ και του άρθρου 53 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/E-1/36.212 — Αυτογραφικό χαρτί) (1) κατά το μέρος που αφορά την Bolloré SA ή, εν πάση περιπτώσει, να μειώσει το ύψος του προστίμου που επιβλήθηκε στην Bolloré SA από την Επιτροπή και επικυρώθηκε από το Πρωτοδικείο·

—	αν το Δικαστήριο δεν αποφανθεί επί της παρούσας υποθέσεως, να επιφυλαχθεί επί των δικαστικών εξόδων και να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Πρωτοδικείου για επανεξέταση, σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου·

—	τέλος, σύμφωνα με το άρθρο 69 του Κανονισμού Διαδικασίας, να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα τόσο ενώπιον του Πρωτοδικείου όσο και ενώπιον του Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα επικαλείται δύο λόγους προς στήριξη της αναιρέσεως.

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, ο οποίος περιλαμβάνει δύο σκέλη, η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται, αφενός, ότι το Πρωτοδικείο παραβίασε τη θεμελιώδη αρχή του σεβασμού των δικαιωμάτων άμυνας, καθόσον δεν ακύρωσε την προαναφερθείσα απόφαση της Επιτροπής, παρά το γεγονός ότι, στο πλαίσιο της ίδιας υποθέσεως, έκρινε ότι η ανακοίνωση των αιτιάσεων δεν παρέσχε τη δυνατότητα στην αναιρεσείουσα να λάβει γνώση της αιτιάσεως που αντλείται από την άμεση ανάμειξή της στην παράβαση, ούτε των πραγματικών περιστατικών τα οποία η Επιτροπή έκρινε αποδεδειγμένα προς στήριξη της αιτιάσεως αυτής, κατά τρόπον ώστε η αναιρεσείουσα δεν μπόρεσε να διασφαλίσει λυσιτελώς την άμυνά της κατά τη διοικητική διαδικασία.

Αφετέρου, η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι τα δικαιώματα άμυνας παραβιάστηκαν επίσης κατά το μέρος που το Πρωτοδικείο έκρινε ότι η μη σύννομη ενέργεια της Επιτροπής δεν αρκούσε για να δικαιολογήσει την ακύρωση της επίδικης αποφάσεως, καθόσον δεν άσκησε αποφασιστική επιρροή στο διατακτικό της εν λόγω αποφάσεως. Συγκεκριμένα, κατά την αναιρεσείουσα, η ανακοίνωση των αιτιάσεων διαδραματίζει τόσο σημαντικό ρόλο στο κοινοτικό δίκαιο του ανταγωνισμού, ώστε η μη τήρηση των σχετικών με την ανακοίνωση των αιτιάσεων κανόνων, όταν οι αιτιάσεις αφορούν τον προσδιορισμό και την απόδοση των ευθυνών, θα έπρεπε να έχει ως συνέπεια την ακύρωση της επίδικης αποφάσεως.

Με το δεύτερο λόγο αναιρέσεως, εξάλλου, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι για την απόδειξη της διάρκειας της παραβάσεως και, συνακόλουθα, για τον προσδιορισμό του ύψους του οφειλομένου από την Bolloré προστίμου, το Πρωτοδικείο, αφενός, προσέβαλε την αρχή του τεκμηρίου αθωότητας βασιζόμενο σε απλές ενδείξεις που δεν αποδείχθηκαν και, αφετέρου, παραμόρφωσε το περιεχόμενο αποδεικτικών στοιχείων σχετικών με τη σημασία των δηλώσεων άλλης εταιρίας (Arjo Wiggins Appleton) και το υποτιθέμενο αντίθετο προς τον ανταγωνισμό αντικείμενο μιας επίσημης συναντήσεως της Ένωσης των ευρωπαίων παραγωγών αυτογραφικού χαρτιού που έλαβε χώρα στη Ζυρίχη στις 23 Ιανουαρίου 1992.

(1) ΕΕ 2004, L 115, σ. 1.

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/6

Αναίρεση που άσκησε στις 18 Ιουλίου 2007 η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (πέμπτο πενταμελές τμήμα) στις 3 Μαΐου 2007 στην υπόθεση T-357/02, Freistaat Sachsen κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση C-334/07 P)

(2007/C 223/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωπος: Kilian Gross)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Freistaat Sachsen

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει πλήρως την απόφαση που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (πέμπτο πενταμελές τμήμα) στις 3 Μαΐου 2007 στην υπόθεση T-357/02, Freistaat Sachsen κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων,

—	να αποφανθεί επί της ουσίας της υποθέσεως και να απορρίψει την προσφυγή ως αβάσιμη,

—	να καταδικάσει την προσφεύγουσα στην υπόθεση T-357/02 στα δικαστικά έξοδα τόσο της αναιρετικής, όσο και της πρωτοβάθμιας δίκης

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Κατά την Επιτροπή, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στα άρθρα 88, παράγραφοι 2 και 3, 249, παράγραφος 2, 254, παράγραφος 2, της Συνθήκης ΕΚ, στα άρθρα 3 επ. του κανονισμού περί της διαδικασίας των κρατικών ενισχύσεων, καθώς και στο άρθρο 10, παράγραφος 1, του κανονισμού περί εξαιρέσεως των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων (στο εξής: ΜΜΕ), διότι το Πρωτοδικείο όφειλε να εξετάσει τη νομιμότητα της προσβαλλομένης αποφάσεως (2003/226ΕΚ) (1) αποκλειστικά υπό το πρίσμα των διατάξεων του κανονισμού περί εξαιρέσεως των ΜΜΕ [κανονισμός (ΕΚ) 70/2001] (2).

Ο κανονισμός περί εξαιρέσεως των ΜΜΕ είχε τεθεί σε ισχύ πριν τη έκδοση της προσβαλλομένης αποφάσεως και, επομένως, ήταν άμεσα εφαρμοστέος. Αποτελούσε το μόνον ισχύον κανονιστικό πλαίσιο. Κατά την Επιτροπή, το Πρωτοδικείο έκρινε εσφαλμένως ότι ο κανονισμός περί εξαιρέσεως των ΜΜΕ δεν έχει εφαρμογή, διότι δέχθηκε ότι, στην περίπτωση της προσβαλλομένης αποφάσεως, ο κανονισμός αυτός θα έπρεπε να εφαρμοστεί αναδρομικά.

Επικουρικώς, η Επιτροπή προβάλλει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει επίσης τα άρθρα 2, παράγραφος 2, και 4, παράγραφος 5, του κανονισμού περί της διαδικασίας των κρατικών ενισχύσεων [κανονισμός (ΕΚ) 659/1999] (3), διότι το Πρωτοδικείο δεν έλαβε υπόψη του το κριτήριο εκτιμήσεως και τους όρους βάσει των οποίων η κοινοποίηση θεωρείται πλήρης.

(1) ΕΕ L 91, σ. 13.

(2) ΕΕ L 10, σ. 33.

(3) ΕΕ L 83, σ. 1.

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/7

Αναίρεση που άσκησε στις 20 Ιουλίου 2007 η Distribuidora Vizcaína de Papeles, S.L., κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (πέμπτο τμήμα) στις 26 Απριλίου 2007 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-109/02, Bolloré κατά Επιτροπής, T-118/02, Arjo Wiggins Appleton κατά Επιτροπής, T-122/02, Mitsubishi HiTec Paper Bielefeld κατά Επιτροοπής, T-125/02, Papierfabrik August Koehler κατά Επιτροπής, T-126/02, M-real Zanders κατά Επιτροπής, T-128/02, Papeteries Mougeot κατά Επιτροπής, T-129/02, Torraspapel κατά Επιτροπής, T-132/02, Distribuidora Vizcaína de Papeles κατά Επιτροπής, και T-136/02, Papelera Guipuzcoana de Zicuñaga κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-338/07 P)

(2007/C 223/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Distribuidora Vizcaína de Papeles, S.L. (εκπρόσωπος: E. Pérez Medrano, abogado)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να κηρύξει την παρούσα αναίρεση παραδεκτή και βάσιμη,

—

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση εν όλω ή εν μέρει, καθόσον θίγει την αναιρεσείουσα, για όλους ή ορισμένους από τους αναφερόμενους νομικούς λόγους, και να συναγάγει όλες τις αναγκαίες συνέπειες από την αναίρεση της απόφασης αυτής, τόσο στην περίπτωση που αποφανθεί το ίδιο οριστικά επί της ουσίας της υπόθεσης όσο και στην περίπτωση που αναπέμψει την υπόθεση στο Πρωτοδικείο,

—	να ακυρώσει ή να μειώσει το πρόστιμο που επιβλήθηκε με την προσβαλλόμενη απόφαση 2004/337/ΕΚ της Επιτροπής, της 20ής Δεκεμβρίου 2001, σχετικά με διαδικασία του άρθρου 81 της Συνθήκης ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/E-1/36.212 — Αυτογραφικό χαρτί) (1),

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων της παρούσας διαδικασίας,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας κατόπιν της οποίας εκδόθηκε η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

1.	Προσβολή του δικαιώματος για δίκαιη δίκη, όσον αφορά την εκτίμηση ότι η αναιρεσείουσα μετέσχε σε ορισμένες συναντήσεις εκπροσώπων των συμπραττουσών επιχειρήσεων για την ισπανική αγορά και σε ευρωπαϊκή σύμπραξη επιχειρήσεων.

2.	Προσβολή του τεκμηρίου αθωότητας, καθόσον το συμπέρασμα για τη διάπραξη των παραβάσεων στηρίχθηκε σε ενδείξεις.

3.	Παραβίαση του κοινοτικού δικαίου, καθόσον το πρόστιμο είναι δυσανάλογο και άδικο ενόψει της σοβαρότητας, του υπολογισμού και της εφαρμογής ελαφρυντικών στοιχείων και της έλλειψης αιτιολόγησης της αξιολόγησης καθενός από τα στοιχεία αυτά.

4.	Προσβολή του δικαιώματος για διεξαγωγή δίκαιης δίκης εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος.

(1) ΕΕ 2004, L 115, σ. 1.

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/8

Προσφυγή της 25ης Ιουλίου 2007 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ιταλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-347/07)

(2007/C 223/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωπος: C. Cattabriga)

Καθής: Ιταλική Δημοκρατία

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Ιταλική Δημοκρατία, παραλείποντας να θεσπίσει τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθεί προς την οδηγία 2004/41/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Απριλίου 2004, για την κατάργηση ορισμένων οδηγιών σχετικών με την υγιεινή των τροφίμων και τους υγειονομικούς όρους για την παραγωγή και διάθεση στην αγορά ορισμένων προϊόντων ζωικής προέλευσης που προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση και για την τροποποίηση των οδηγιών 89/662/ΕΟΚ (2) και 92/118/ΕΟΚ (3) του Συμβουλίου και της απόφασης 95/408/ΕΚ (4) του Συμβουλίου, ή, εν πάση περιπτώσει, παραλείποντας να κοινοποιήσει τις εν λόγω διατάξεις στην Επιτροπή, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 8 της ως άνω οδηγίας.

—	να καταδικάσει την Ιταλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προθεσμία για τη μεταφορά της οδηγίας 2004/41/ΕΚ στην εσωτερική έννομη τάξη έληξε την 1η Ιανουαρίου 2006.

(1) EE L 157, σ. 33.

(2) EE L 395, σ. 13.

(3) EE L 62, σ. 49.

(4) EE L 243, σ. 17.

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/8

Προσφυγή της 2ας Αυγούστου 2007 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ιταλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-368/07)

(2007/C 223/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: K. Simonsson, E. Montaguti)

Καθής: Ιταλική Δημοκρατία

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Ιταλική Δημοκρατία, παραλείποντας να καταρτίσει και να θεσπίσει, για κάθε λιμένα της Ιταλίας, προγράμματα παραλαβής και διακίνησης αποβλήτων, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 5, παράγραφος 1, και 16, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/59/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, σχετικά με τις λιμενικές εγκαταστάσεις παραλαβής αποβλήτων πλοίου και καταλοίπων φορτίου·

—	να καταδικάσει την Ιταλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προθεσμία για τη μεταφορά της οδηγίας στην εσωτερική έννομη τάξη έληξε στις 28 Δεκεμβρίου 2002.

(1) EE L 332, σ. 81.

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/9

Προσφυγή της 3ης Αυγούστου 2007 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-370/07)

(2007/C 223/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: G. Valero Jordana και C. Zadra, Agents)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του Συμβουλίου, της 24ης Μαΐου 2007, για τον καθορισμό της θέσης που πρόκειται να υποστηριχθεί, εξ ονόματος της Κοινότητας, επί ορισμένων προτάσεων που έχουν υποβληθεί προς συζήτηση στη 14η συνεδρίαση της Διάσκεψης των συμβαλλομένων μερών (COP 14) στη Σύμβαση για το διεθνές εμπόριο των ειδών άγριας πανίδας και χλωρίδας που απειλούνται με εξαφάνιση (CITES), η οποία θα πραγματοποιηθεί στη Χάγη, Κάτω Χώρες, μεταξύ 3 και 15 Ιουνίου 2007·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή ισχυρίζεται ότι η παράλειψη αναφοράς στην προσβαλλόμενη απόφαση του Συμβουλίου των συγκεκριμένων διατάξεων της Συνθήκης ΕΚ που αποτελούν τη νομική βάση εκδόσεώς της, συνιστά παράβαση ουσιώδους τύπου και, ιδίως, της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως την οποία επιβάλει το άρθρο 253.

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/9

Προσφυγή της 8ης Αυγούστου 2007 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-382/07)

(2007/C 223/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: N. Yerrell και M. Telles Romão)

Καθής: Πορτογαλική Δημοκρατία

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Πορτογαλική Δημοκρατία, παραλείποντας να θεσπίσει εμπροθέσμως τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθεί προς την οδηγία 2004/51/EK (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για την τροποποίηση της οδηγίας 91/440/ΕΟΚ του Συμβουλίου, για την ανάπτυξη των κοινοτικών σιδηροδρόμων, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία αυτή·

—	να καταδικάσει την Πορτογαλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προθεσμία για τη μεταφορά της οδηγίας στην εσωτερική έννομη τάξη έληξε στις 31 Δεκεμβρίου 2005.

(1) ΕΕ L 164, σ. 164.

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/10

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 9ης Ιουλίου 2007 — wheyco κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-6/06) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Στοιχείο κινήτρου - Προσφυγή ακυρώσεως - Πράξη παράγουσα έννομα αποτελέσματα - Έννομο συμφέρον - Απαράδεκτο)

(2007/C 223/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: wheyco GmbH, πρώην Mopro-Nord GmbH (Altentreptow, Γερμανία) (εκπρόσωποι: L. Harings και C. Schmidt, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: K. Gross, T. Scharf και A. Stobiecka-Kuik)

Αντικείμενο

Αίτημα μερικής ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής της 6ης Σεπτεμβρίου 2005 σε σχέση με την κρατική ενίσχυση N 363/2004 για την κατασκευή μονάδας επεξεργασίας ορού γάλακτος στο Mecklembourg-Vorpommern (Γερμανία) (ΕΕ 2005, C 262, σ. 5).

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο διατάσσει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2.	Καταδικάζει τη wheyco GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 74 της 25.3.2006.

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/10

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 12ης Ιουλίου 2007 — Beau κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-252/06 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Επαγγελματική ασθένεια - Αίτηση αναιρέσεως προδήλως απαράδεκτη - Αίτηση αναιρέσεως προδήλως αβάσιμη)

(2007/C 223/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Marie-Yolande Beau (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: S. Rodrigues και C. Bernard-Glanz, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: J. Currall και K. Herrmann)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (τρίτο τμήμα) της 28ης Ιουνίου 2006, F-39/05, Beau κατά Επιτροπής (δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή), με την οποία ζητείται η εξαφάνιση της αποφάσεως αυτής.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο διατάσσει:

1.	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2.	Η Μ.-Υ. Beau φέρει τα δικαστικά της έξοδα καθώς και τα δικαστικά έξοδα της Επιτροπής.

(1) ΕΕ C 281 της 18.11.2006.

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/11

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 9ης Ιουλίου 2007 — De Smedt κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-415/06 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι επί συμβάσει - Πρώην επικουρική υπάλληλος - Αίτηση αναθεωρήσεως της κατατάξεως που καθορίστηκε κατά την πρόσληψη - Αίτηση αναιρέσεως προδήλως αβάσιμη)

(2007/C 223/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Elisabeth De Smedt (Wezembeek-Oppem, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: L. Vogel και R. Kechiche, δικηγόροι)

Αντίδικοι κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: J. Currall και G. Berscheid) και Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (εκπρόσωποι: M. Arpio Santacruz και I. Sulce)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (δεύτερο τμήμα) της 19ης Οκτωβρίου 2006, F-59/05, De Smedt κατά Επιτροπής (δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή), με την οποία ζητείται η εξαφάνιση της αποφάσεως αυτής.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο διατάσσει:

1.	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2.	Καταδικάζει την E. De Smedt στα δικαστικά της έξοδα καθώς και στα έξοδα της Επιτροπής.

3.	Το Συμβούλιο φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

(1) ΕΕ C 42 της 24.2.2007.

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/11

Διάταξη του Προέδρου του Πρωτοδικείου της 19ης Ιουλίου 2007 — Du Pont de Nemours (Γαλλία) κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-31/07 R)

(Ασφαλιστικά μέτρα - Αίτηση αναστολής εκτελέσεως - Οδηγία 91/414/ΕΟΚ - Παραδεκτό - Fumus boni juris - Επείγον - Στάθμιση των συμφερόντων)

(2007/C 223/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Du Pont de Nemours (France) SAS (Puteaux, Γαλλία), Du Pont Portugal — Serviços, Sociedada Unipessoal Lda (Λισσαβόνα, Πορτογαλία), Du Pont Ibérica SL (Βαρκελώνη, Ισπανία), Du Pont de Nemours (Belgium) BVBA (Mechelen, Βέλγιο), Du Pont de Nemours Italiana Srl (Μιλάνο, Ιταλία), Du Pont de Nemours (Nederland) BV (Dordrecht, Κάτω Χώρες), Du Pont de Nemours (Deutchland) GmbH (Bad Homburg vor der Höhe, Γερμανία), DuPont CZ s.r.o. (Πράγα, Δημοκρατία της Τσεχίας), DuPont Magyarország Kereskedelmi kft (Budaors, Ουγγαρία), DuPont Poland sp. z o.o. (Βαρσοβία, Πολωνία), DuPont Romania Srl (Βουκουρέστι, Ρουμανία), DuPont (UK) Ltd (Herts, Ηνωμένο Βασίλειο), Ντυ Ποντ Άγκρο Ελλάς ΑΕ (Χαλάνδρι, Ελλάδα), DuPont International Operations SARL (Grand Saconnex, Ελβετία) και DuPont Solutions (France) SAS (Puteaux) (εκπρόσωποι: D. Waelbroeck και N. Rampal, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: L. Parpala και B. Doherty)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση περί αναστολής της ισχύος ορισμένων διατάξεων της οδηγίας 2006/133/ΕΚ της Επιτροπής, της 11ης Δεκεμβρίου 2006, για την τροποποίηση της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου ώστε να καταχωριστεί η ουσία flusilazole ως δραστική ουσία (ΕΕ L 349, σ. 27).

Διατακτικό της διατάξεως

Ο Πρόεδρος του Πρωτοδικείου διατάσσει:

Η εκπνοή της προθεσμίας καταχώρησης του flusilazole στο παράρτημα Ι της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 1991, σχετικά με τη διάθεση στην αγορά φυτοπροστατευτικών προϊόντων, η οποία καθορίζεται στις 30 Ιουνίου 2008 από το παράρτημα της οδηγίας 2006/133/ΕΚ της Επιτροπής, της 11ης Δεκεμβρίου 2006, για την τροποποίηση της οδηγίας 91/414 ώστε να καταχωριστεί η ουσία flusilazole ως δραστική ουσία, αναστέλλεται μέχρι την έκδοση της αποφάσεως στην κύρια δίκη.

Η καταληκτική ημερομηνία μέχρι την οποία τα κράτη μέλη τροποποιούν ή ανακαλούν, κατά περίπτωση, κατόπιν αξιολογήσεως, την έγκριση που έχει χορηγηθεί στα προϊόντα τα οποία περιέχουν flusilazole, η οποία καθορίζεται στις 30 Ιουνίου 2008 από το άρθρο 3, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2006/133, αναστέλλεται μέχρι την έκδοση της αποφάσεως στην κύρια δίκη.

Ο περιορισμός που προβλέπεται στο μέρος Α των ειδικών διατάξεων του παραρτήματος της οδηγίας 2006/133, ο οποίος αφορά τους τύπους καλλιεργειών στους οποίους τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέπουν τη χρήση του flusilazole, ήτοι τα σιτηρά εκτός από το ρύζι, τον αραβόσιτο, την κράμβη και τα ζαχαρότευτλα, αναστέλλεται μέχρι την έκδοση της αποφάσεως στην κύρια δίκη.

4.	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/12

Προσφυγή της 17ης Ιουλίου 2007 — Εσθονία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-263/07)

(2007/C 223/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η εσθονική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Δημοκρατία της Εσθονίας (εκπρόσωπος: Lembit Uibo)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής, της 4ης Μαΐου 2007, σχετικά με το εθνικό σχέδιο κατανομής εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, το οποίο υπέβαλε η Εσθονία σύμφωνα με την οδηγία 2003/87/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η απόφαση της Επιτροπής, της 4ης Μαΐου 2007, σχετικά με το εθνικό σχέδιο κατανομής εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, το οποίο υπέβαλε η Εσθονία σύμφωνα με την οδηγία 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου πρέπει να ακυρωθεί:

—	λόγω παραβάσεως του άρθρου 9, παράγραφοι 1 και 3, καθώς και του άρθρου 11, παράγραφος 2, της οδηγίας 2003/87/ΕΚ, και λόγω της συνακόλουθης υπερβάσεως αρμοδιότητας,

—

λόγω πρόδηλης πλάνης εκτιμήσεως, η οποία συνίσταται στο ότι η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη της τα ορθά πληροφοριακά στοιχεία που ήταν διαθέσιμα, αλλά στηρίχθηκε σε εσφαλμένες υποθέσεις, οι οποίες επηρέασαν ευθέως και ουσιωδώς το περιεχόμενο της προσβαλλομένης αποφάσεως και τον προσδιορισμό της συνολικής ποσότητας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων,

—

λόγω παραβάσεως του άρθρου 175, παράγραφος 2, στοιχείο γ', ΕΚ, η οποία συνίσταται στο ότι η Επιτροπή δεν είναι αρμόδια, κατά τη Συνθήκη ΕΚ, να θεσπίσει μέτρα δυνάμενα να θίξουν, σε σημαντικό βαθμό, την επιλογή ενός κράτους μέλους μεταξύ περισσοτέρων πηγών ενέργειας και την εν γένει διάρθρωση του ενεργειακού εφοδιασμού του,

—	λόγω παραβιάσεως της αρχής της χρηστής διοικήσεως, συνιστάμενη στο ότι η Επιτροπή, κατά την έκδοση της αποφάσεως αυτής, δεν έλαβε υπόψη της όλες τις ουσιώδεις περιστάσεις της υφιστάμενης καταστάσεως και δεν εξακρίβωσε αν όλες οι υποθέσεις βάσει των οποίων εξέδωσε την απόφασή της ήταν ορθές,

—	λόγω παραβιάσεως της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως.

(1) Οδηγία 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με τη θέσπιση συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας και την τροποποίηση της οδηγίας 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 275 της 25.10.2003, σ. 32).

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/12

Προσφυγή της 9ης Ιουλίου 2007 — Ιταλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-267/07)

(2007/C 223/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. Aiello και S. Fiorentino, Avvocati dello Stato)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής C(2007) 1901, της 27ης Απριλίου 2007, για την εκκαθάριση των λογαριασμών των οργανισμών πληρωμών κρατών μελών όσον αφορά δαπάνες που χρηματοδοτούνται από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα Εγγυήσεων, για το οικονομικό έτος 2006, καθ' ό μέρος η Ιταλική Δημοκρατία επιβαρύνεται κατά 50 %, σύμφωνα με το άρθρο 32, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) 1290/2005, με τις οικονομικές συνέπειες από τη μη ανάκτηση ποσών σε συγκεκριμένες περιπτώσεις παρατυπιών ή αμελειών.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Ιταλική Κυβέρνηση βάλλει ενώπιον του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά της αποφάσεως της Επιτροπής C(2007) 1901, της 27ης Απριλίου 2007, η οποία κοινοποιήθηκε αυθημερόν, για την εκκαθάριση των λογαριασμών των οργανισμών πληρωμών κρατών μελών όσον αφορά δαπάνες που χρηματοδοτούνται από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα Εγγυήσεων, για το οικονομικό έτος 2006, καθ' ό μέρος η Ιταλική Δημοκρατία επιβαρύνεται κατά 50 %, σύμφωνα με το άρθρο 32, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) 1290/2005, με τις οικονομικές συνέπειες από τη μη ανάκτηση ποσών σε συγκεκριμένες περιπτώσεις παρατυπιών ή αμελειών.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η Ιταλική Κυβέρνηση αιτιάται την Επιτροπή επειδή στην απόφασή της συμπεριέλαβε περιπτώσεις που θα όφειλε, επιδεικνύοντας επιμέλεια εντός εύλογου χρόνου, να επιλύσει σε προγενέστερο χρόνο, επιβαρύνοντας συνολικά το ΕΓΤΠΕ. Και τούτο, λαμβάνοντας υπόψη και το γεγονός ότι οι υπηρεσίες της Επιτροπής είχαν διατυπώσει θετική γνώμη, διαφορετική από την ως άνω θέση.

Η Ιταλική Δημοκρατία προβάλλει ως λόγους ακυρώσεως στα πλαίσια της προσφυγής της:

α)	παράβαση και/ή εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 5, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΟΚ) 595/91 και του άρθρου 8, του κανονισμού (ΕΚ) 1663/95, καθώς και παράβαση του άρθρου 253 ΕΚ λόγω ελλείψεως αιτιολογήσεως·

β)	παράβαση και/ή εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 8, παράγραφος 2, των κανονισμών (ΕΟΚ) 729/70 και (ΕΚ) 1258/99, καθώς και παράβαση του άρθρου 253 ΕΚ λόγω ελλείψεως αιτιολογήσεως·

γ)

παράβαση και/ή εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 5, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΟΚ) 595/91 και του άρθρου 8, του κανονισμού (ΕΚ) 1663/95, του άρθρου 8, παράγραφος 2, των κανονισμών (ΕΟΚ) 729/70 και (ΕΚ) 1258/99 (όσον αφορά ποσά κατώτερα των 500 000,00 ευρώ), καθώς και παράβαση του άρθρου 253 ΕΚ λόγω ελλείψεως αιτιολογήσεως (όσον αφορά ποσά κατώτερα των 500 000,00 ευρώ).

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/13

Αγωγή της 19ης Ιουλίου 2007 — Agrícola del Sureste κατά Συμβουλίου και Επιτροπής

(Υπόθεση T-268/07)

(2007/C 223/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Ενάγουσα: S. Coop. Agrícola del Sureste (Murcia, Ισπανία) (εκπρόσωπος: L. Ortiz Blanco, δικηγόρος)

Εναγόμενοι: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της ενάγουσας

Η ενάγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να δεχθεί με την απόφασή του την αγωγή αποζημιώσεως, βάσει του άρθρου 288 ΕΚ, και να αναγνωρίσει το δικαίωμα της ενάγουσας να λάβει από το Συμβούλιο και την Επιτροπή, που ευθύνονται εις ολόκληρον, αποζημίωση συνολικού ύψους εκατόν σαράντα δύο χιλιάδων πεντακοσίων ογδόντα πέντε ευρώ (EUR 142 585),

—	να καταδικάσει τα εναγόμενα κοινοτικά όργανα στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Οι ισχυρισμοί και τα κύρια επιχειρήματα συμπίπτουν με τα προβαλλόμενα στην υπόθεση T-217/07, Las Palmeras κατά Συμβουλίου και Επιτροπής.

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/13

Αγωγή της 19ης Ιουλίου 2007 — Mediterráneo Algodón κατά Συμβουλίου και Επιτροπής

(Υπόθεση T-269/07)

(2007/C 223/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Mediterráneo Algodón, SA (Σεβίλλη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: L. Ortiz Blanco, δικηγόρος)

Εναγόμενοι: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της ενάγουσας

Η ενάγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—

να δεχθεί με την απόφασή του την αγωγή αποζημιώσεως, βάσει του άρθρου 288 ΕΚ, και να αναγνωρίσει το δικαίωμα της ενάγουσας να λάβει από το Συμβούλιο και την Επιτροπή, που ευθύνονται εις ολόκληρον, αποζημίωση συνολικού ύψους τριών εκατομμυρίων διακοσίων εβδομήντα τριών χιλιάδων εκατόν σαράντα επτά ευρώ (EUR 3 273 147),

—	να καταδικάσει τα εναγόμενα κοινοτικά όργανα στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/14

Αγωγή της 19ης Ιουλίου 2007 — Nueva Desmotadora Sevillana (Devisa) κατά Συμβουλίου και Επιτροπής

(Υπόθεση T-270/07)

(2007/C 223/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Nueva Desmotadora Sevillana, SA (Devisa) (Σεβίλλη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: L. Ortiz Blanco, δικηγόρος)

Εναγόμενοι: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της ενάγουσας

Η ενάγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—

να δεχθεί με την απόφασή του την αγωγή αποζημιώσεως, βάσει του άρθρου 288 ΕΚ, και να αναγνωρίσει το δικαίωμα της ενάγουσας να λάβει από το Συμβούλιο και την Επιτροπή, που ευθύνονται εις ολόκληρον, αποζημίωση συνολικού ύψους δύο εκατομμυρίων τριακοσίων ογδόντα πέντε χιλιάδων πεντακοσίων εβδομήντα ενός ευρώ (EUR 2 385 571),

—	να καταδικάσει τα εναγόμενα κοινοτικά όργανα στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/14

Αγωγή της 19ης Ιουλίου 2007 — Eurosemillas κατά Συμβουλίου και Επιτροπής

(Υπόθεση T-271/07)

(2007/C 223/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Eurosemillas, SA (Κόρδοβα, Ισπανία) (εκπρόσωπος: L. Ortiz Blanco, δικηγόρος)

Εναγόμενοι: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της ενάγουσας

Η ενάγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—

να δεχθεί με την απόφασή του την αγωγή αποζημιώσεως, βάσει του άρθρου 288 ΕΚ, και να αναγνωρίσει το δικαίωμα της ενάγουσας να λάβει από το Συμβούλιο και την Επιτροπή, που ευθύνονται εις ολόκληρον, αποζημίωση συνολικού ύψους δύο εκατομμυρίων εξακοσίων εξήντα μιας χιλιάδων τετρακοσίων είκοσι επτά ευρώ (EUR 2 661 427),

—	να καταδικάσει τα εναγόμενα κοινοτικά όργανα στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/14

Αγωγή της 19ης Ιουλίου 2007 — Surcotton κατά Συμβουλίου και Επιτροπής

(Υπόθεση T-272/07)

(2007/C 223/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Surcotton, SA (Κόρδοβα, Ισπανία) (εκπρόσωπος: L. Ortiz Blanco, δικηγόρος)

Εναγόμενοι: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της ενάγουσας

Η ενάγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—

να δεχθεί με την απόφασή του την αγωγή αποζημιώσεως, βάσει του άρθρου 288 ΕΚ, και να αναγνωρίσει το δικαίωμα της ενάγουσας να λάβει από το Συμβούλιο και την Επιτροπή, που ευθύνονται εις ολόκληρον, αποζημίωση συνολικού ύψους ενός εκατομμυρίου επτακοσίων τριάντα τεσσάρων χιλιάδων είκοσι επτά ευρώ (EUR 1 734 027),

—	να καταδικάσει τα εναγόμενα κοινοτικά όργανα στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/15

Προσφυγή της 19ης Ιουλίου 2007 — Zhejiang Harmonic Hardware Products κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-274/07)

(2007/C 223/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Zhejiang Harmonic Hardware Products Co. Ltd (Zhejiang, Κίνα) (εκπρόσωπος: R. MacLean, Solicitor)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει τα άρθρα 1 και 2 του κανονισμού (ΕΚ) 452/2007 του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2007, στο μέτρο που αφορά τον προσφεύγοντα· και

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα, η οποία κατασκευάζει σανίδες σιδερώματος και τα βασικά μέρη αυτών στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, ζητεί την ακύρωση του κανονισμού (EΚ) 452/2007 του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2007, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές σανίδων σιδερώματος, καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και Ουκρανίας (1), κατά το μέρος που τα εν λόγω μέτρα αφορούν αυτή.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται, πρώτον, ότι τα κοινοτικά όργανα παρέβησαν το άρθρο 2, παράγραφος 7, στοιχεία β' και γ', του βασικού κανονισμού (2), καθόσον η Επιτροπή υπέβαλε στο Συμβούλιο πρόταση για τη λήψη μέτρων αντιντάμπινγκ βασιζόμενη στην εσφαλμένη εκτίμηση ότι η προσφεύγουσα δεν ανταποκρίνεται στα προβλεπόμενα στο άρθρο 2, παράγραφος 7, στοιχείο γ', κριτήρια της οικονομίας της αγοράς.

Δεύτερον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι τα κοινοτικά όργανα παρέβησαν το άρθρο 20, παράγραφοι 4 και 5, του βασικού κανονισμού και το δικαίωμά της ακροάσεως, στο μέτρο που της δόθηκε προθεσμία έξι μόνο ημερών προκειμένου να απαντήσει στο αναθεωρημένο έγγραφο της Επιτροπής περί οριστικής γνωστοποίησης στοιχείων.

Τρίτον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι τα κοινοτικά όργανα παρέβησαν το άρθρο 8 του βασικού κανονισμού, καθόσον δεν έλαβαν υπόψη τις υποχρεώσεις για τις τιμές που προσφέρθηκε να αναλάβει η προσφεύγουσα.

Τέλος, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι τα κοινοτικά όργανα παρέβησαν το άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο α', του βασικού κανονισμού, καθόσον δεν αποκάλυψαν την ταυτότητα του καταγγέλλοντος, με πρωτοβουλία του οποίου κινήθηκε η έρευνα που οδήγησε στην έκδοση του προσβαλλόμενου κανονισμού.

(1) ΕΕ 2007, L 109, σ. 12.

(2) Κανονισμός (EΚ) 384/96 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1995, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΕΕ 1996 L 56, σ. 1).

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/15

Προσφυγή της 18ης Ιουλίου 2007 — Ιταλία κατά Κοινοβουλίου και Επιτροπής

(Υπόθεση T-285/07)

(2007/C 223/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωπος: P. Gentili, Avvocato dello Stato)

Καθών: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—

να ακυρώσει την προκήρυξη του γενικού διαγωνισμού EPSO/AD/95/07, για την κατάρτιση εφεδρικού πίνακα για πρόσληψη 20 διοικητικών υπαλλήλων (AD5) στον τομέα της πληροφόρησης (βιβλιοθήκη/τεκμηρίωση), η οποία δημοσιεύθηκε μόνο στην αγγλική, γαλλική και γερμανική έκδοση της Επίσημης Εφημερίδας των Ευρωπαϊκών Ένωσης της 8ης Μαΐου 2007, αριθ. φύλλου C 103 A.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Οι ισχυρισμοί και τα κύρια επιχειρήματα συμπίπτουν με τα προβαλλόμενα στην υπόθεση T-156/07, Ισπανία κατά Επιτροπής.

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/16

Προσφυγή της 25ης Ιουλίου 2007 — cApStAn κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-287/07)

(2007/C 223/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: cApStAn Sprl (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: J. Bublot, avocat)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απορριπτική απόφαση της Επιτροπής.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με την υπό κρίση προσφυγή, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής, της 22ας Μαΐου 2007, καθόσον απορρίπτει την προσφορά που υπέβαλε η προσφεύγουσα στο πλαίσιο της διαδικασίας υποβολής προσφορών «Υπηρεσίες τελικής επεξεργασίας PER 2007» (1) λόγω μη αποδείξεως της σχετικής εμπειρίας στον εν λόγω τομέα.

Προς στήριξη του αιτήματός της για ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη κατά την εξέταση της υποψηφιότητάς της, διότι η πρόσκληση υποβολής προσφορών αφορούσε ακριβώς τον τομέα δραστηριότητάς της, πράγμα το οποίο η προσφεύγουσα διατείνεται ότι ρητά ανέφερε στην προσφορά της. Η προσφεύγουσα αναφέρει, επίσης, ότι της είχε ήδη ανατεθεί σχετική δημόσια σύμβαση από την Επιτροπή και ότι οι παρασχεθείσες επ' ευκαιρία αυτής της συμβάσεως υπηρεσίες της ουδέποτε αμφισβητήθηκαν.

Επιπλέον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση στηρίζεται σε λόγους προφανώς εσφαλμένους και ότι το εν λόγω σφάλμα ισοδυναμεί με έλλειψη αιτιολογίας.

(1) ΕΕ 2007/S 21-023949.

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/16

Αναίρεση που άσκησε στις 3 Αυγούστου 2007 ο Alessandro Lofaro κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 24 Μαΐου 2007 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις F-27/06 και F-75/06, Lofaro κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-293/07 P)

(2007/C 223/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Alessandro Lofaro (Λισσαβόνα, Πορτογαλία) (εκπρόσωπος: J.- L. Laffineur, avocat)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να κηρύξει την αίτηση αναιρέσεως παραδεκτή και βάσιμη και, συνακόλουθα,

—	να ακυρώσει τη διάταξη που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 24 Μαΐου 2007 στις υποθέσεις F-27/06 και F-75/06·

—	να εκδικάσει τη διαφορά και να δεχθεί την αρχική προσφυγή του αναιρεσείοντος.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την αίτησή του αναιρέσεως, ο αναιρεσείων ισχυρίζεται ότι το Πρωτοδικείο υπέπεσε σε νομικά σφάλματα κατά την ερμηνεία του άρθρου 90, παράγραφος 2, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως και, ειδικότερα, όσον αφορά την προβλεπόμενη σε αυτό προθεσμία για την υποβολή ενστάσεως και την ημερομηνία κατά την οποία λήγει η εν λόγω προθεσμία. Ο αναιρεσείων ισχυρίζεται ότι η ερμηνεία στην οποία προέβη το Πρωτοδικείο παραβιάζει γενικές αρχές του κοινοτικού δικαίου, όπως την αρχή της ασφάλειας δικαίου, της απαγόρευσης των διακρίσεων και της αναλογικότητας, καθώς και τα δικαιώματα του αναιρεσείοντος. Επιπλέον, υποστηρίζει ότι το Πρωτοδικείο δεν απάντησε στο σύνολο των λόγων που αυτός ανέπτυξε με το δικόγραφο της προσφυγής του και ότι, για τον λόγο αυτό, η διάταξη του Πρωτοδικείου πάσχει λόγω ελλιπούς και εσφαλμένης αιτιολογίας.

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/18

Προσφυγή-αγωγή της 11ης Ιουλίου 2007 — Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-133/06)

(2007/C 223/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: G. Cipressa, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Ο προσφεύγων-ενάγων (στο εξής: προσφεύγων) ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

να αναγνωρίσει ότι νομικώς είναι ανύπαρκτη ή, επικουρικώς, να ακυρώσει την απόφαση με την οποία απορρίφθηκε η από 31 Αυγούστου 2005 αίτηση του προσφεύγοντος προς την αρμόδια για τους διορισμούς αρχή (στο εξής: ΑΔΑ) να ανακτήσει την κατοχή των πραγμάτων του τα οποία ήδη βρίσκονται στην κατοικία που η υπηρεσία τού είχε παραχωρήσει στην Αγκόλα και των οποίων την κατοχή η Επιτροπή είχε προηγουμένως αποκτήσει χωρίς νόμιμη αιτία·

—	να αναγνωρίσει ότι νομικώς είναι ανύπαρκτη ή, επικουρικώς, να ακυρώσει, εφόσον παρίσταται ανάγκη, την από 20 Ιουλίου 2006 απόφαση της ΑΔΑ με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση του προσφεύγοντος κατά της επίμαχης αποφάσεως·

—	να υποχρεώσει την καθής-εναγομένη (στο εξής: καθής) να αποδώσει στον προσφεύγοντα την κατοχή των πραγμάτων του·

—

να υποχρεώσει την καθής να καταβάλει στον προσφεύγοντα το ποσό του 1 000 000 ευρώ ή το μεγαλύτερο ή μικρότερο ποσό που το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης θα καθορίσει κατά δίκαιη κρίση, ως αποζημίωση για την αποκατάσταση της ζημίας που η επίμαχη απόφαση προκάλεσε στον προσφεύγοντα από την ημερομηνία της αιτήσεως της 31ης Αυγούστου 2005 ή, επικουρικώς, από την ημερομηνία λήψεως της επίμαχης αποφάσεως μέχρι σήμερα·

—

να υποχρεώσει την καθής να καταβάλλει στον προσφεύγοντα, για κάθε ημέρα από σήμερα μέχρι την ημέρα που θα εκτελεστεί από την καθής κάθε απόφαση με την οποία γίνεται εν όλω και χωρίς καμία εξαίρεση δεκτή η από 31 Αυγούστου 2005 αίτησή του, το ποσό των 300 ευρώ, ή το μεγαλύτερο ή μικρότερο ποσό που το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης θα καθορίσει κατά δίκαιη κρίση, την πρώτη ημέρα κάθε μήνα σχετικά με τα δικαιώματα που γεννήθηκαν τον προηγούμενο μήνα, ως αποζημίωση για την αποκατάσταση της ζημίας που απορρέει από την επίμαχη απόφαση και που θα παραχθεί στο χρονικό διάστημα που αναφέρθηκε αμέσως πιο πάνω·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Ο προσφεύγων, προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του, προβάλλει τους ακόλουθους τρεις ισχυρισμούς:

1)	απόλυτη έλλειψη αιτιολογίας, και λόγω του ότι η αιτιολογία που παρέθεσε η καθής είναι παράλογη, ανακόλουθη, συγκεχυμένη και προσχηματική·

2)	σοβαρή, κατάφωρη και πρόδηλη παράβαση των εφαρμοστέων διατάξεων·

3)	παράβαση του καθήκοντος προνοίας και του καθήκοντος χρηστής διοικήσεως.

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/18

Προσφυγή της 10ης Ιουλίου 2007 — Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-18/07)

(2007/C 223/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: G. Cipressa, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

να ακυρώσει την από 25 Οκτωβρίου 2005 απόφαση του με αντικείμενο την υγειονομική ασφάλιση Κοινού Καθεστώτος της καθής, με την οποία ο καθής απέρριψε την από 11 Οκτωβρίου 2005 αίτηση που ο προσφεύγων είχε υποβάλει προκειμένου, κατά το άρθρο 72 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και κατά τη ρύθμιση για την κάλυψη των κινδύνων ασθενείας των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, να αναγνωριστεί ότι πάσχει από βαριά ασθένεια.

—	να ακυρώσει, εφόσον παρίσταται ανάγκη, την από 30 Νοεμβρίου 2006 και υπό στοιχεία ADMIN.B.2/MB/nb D(06) 27556 απόφαση της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής κατά το μέρος που με την απόφαση αυτή απορρίφθηκε η από 23 Αυγούστου 2006 διοικητική ένσταση του προσφεύγοντος κατά της επίμαχης αποφάσεως·

—

να αναγνωρίσει ότι νομικώς είναι ανύπαρκτη ή, επικουρικώς, να ακυρώσει, εφόσον παρίσταται ανάγκη και εφόσον όντως υπάρχει, πράγμα που όπως τώρα έχουν τα πράγματα είναι αβέβαιο, τη φερόμενη γνωμοδότηση της υγειονομικής επιτροπής, την οποία γνωμοδότηση αφορά το σημείωμα της 30ής Νοεμβρίου 2006 και την οποία αγνοεί καθ' ολοκληρίαν ο προσφεύγων·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Ο προσφεύγων προβάλλει τους ακόλουθους τρεις λόγους ακυρώσεως:

1)	απόλυτη έλλειψη αιτιολογίας, και λόγω του ότι η αιτιολογία που παρέθεσε η καθής είναι παράλογη, ανακόλουθη, ταυτολογική και συγκεχυμένη, δεν ερευνά τα πράγματα και αποτελεί πρόσχημα·

2)	πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και παράβαση των εφαρμοστέων διατάξεων·

3)	παράβαση του καθήκοντος προνοίας και του καθήκοντος χρηστής διοικήσεως.

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/19

Προσφυγή-αγωγή της 27ης Ιουνίου 2007 — Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-20/07)

(2007/C 223/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: G. Cipressa, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Ο προσφεύγων-ενάγων (στο εξής: προσφεύγων) ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

να ακυρώσει, εφόσον παρίσταται ανάγκη, την απόφαση απορρίψεως της από 31 Μαρτίου 2006 αιτήσεως που απεστάλη στις 4 Απριλίου 2006 κατά το μέρος που η απόφαση αυτή αφορά την αίτηση που ο προσφεύγων υπέβαλε προκειμένου, σχετικά με τον καθορισμό μιας επιστροφής εξόδων και τη συνακόλουθη χορήγηση του ποσού αυτού για μια ιατρική επίσκεψη που πραγματοποιήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2005, να εφαρμοστεί το σημείο 4 του άρθρου XV του παραρτήματος I της ρυθμίσεως για την κάλυψη των κινδύνων ασθενείας των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (στο εξής: ρύθμιση)·

—	να ακυρώσει την απόφαση με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση της 31ης Μαρτίου 2006·

—	να ακυρώσει, εφόσον παρίσταται ανάγκη, τον λογαριασμό αριθ. 58, κατάλογος αριθ. 30001052, της 24ης Μαρτίου 2006·

—

να ακυρώσει, εφόσον παρίσταται ανάγκη, το από 30 Νοεμβρίου 2006 σημείωμα ADMIN.B.2/MB/nb D(06) 27556, το οποίο περιέχει, μεταξύ άλλων, την απόφαση της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής επί της διοικητικής ενστάσεως της 7ης Αυγούστου 2006 που έχει στην ουσία το ίδιο αντικείμενο με την παρούσα προσφυγή-αγωγή·

—

να υποχρεώσει την καθής-εναγομένη (στο εξής: καθής) να καταβάλει στον πρσοφεύγοντα, για την επιστροφή ολόκληρου του ποσού των ιατρικών εξόδων στα οποία αποβλήθηκε ο προσφεύγων και των οποίων την επιστροφή ζήτησε από το Κοινό Καθεστώς με την αίτηση της 31ης Μαρτίου 2006, τη διαφορά μεταξύ του ποσού των 720,45 ευρώ που κατέβαλε ο προσφεύγων και του ποσού των 396,36 ευρώ που του επιστράφηκαν, ή το μικρότερο ποσό που το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης θα κρίνει δίκαιο εν προκειμένω, πλέον τόκων από τις 8 Απριλίου 2006 προς 10 % ετησίως και με ετήσιο ανατοκισμό, ή με τον ανατοκισμό και από την ημερομηνία που το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης θα καθορίσει κατά δίκαιη κρίση·

—

να υποχρεώσει την καθής, εφόσον παρίσταται ανάγκη, να καταβάλει στον προσφεύγοντα όσα του οφείλονται κατά το σημείο 4 του άρθρου XV του παραρτήματος I της ρυθμίσεως, σχετικά με την ιατρική επίσκεψη που πραγματοποιήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2005, πλέον τόκων από τις 4 Απριλίου 2006 προς 10 % ετησίως και με ετήσιο ανατοκισμό, ή με τον ανατοκισμό και από την ημερομηνία που το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης θα καθορίσει κατά δίκαιη κρίση·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφυγή-αγωγή ασκήθηκε σχετικά με την άρνηση της καθής να επιστρέψει το 100 % των ιατρικών εξόδων στα οποία υποβλήθηκε ο προσφεύγων και να εφαρμόσει, για τον καθορισμό της επιστροφής όσον αφορά μια ιατρική επίσκεψη που πραγματοποιήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2005, το σημείο 4 του άρθρου XV του παραρτήματος I της ρυθμίσεως.

Ο προσφεύγων, προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του, προβάλλει τους ακόλουθους τρεις ισχυρισμούς:

1)	απόλυτη έλλειψη αιτιολογίας, και λόγω του ότι ουδαμώς ερευνάται η υπόθεση, οπότε ουδόλως γίνεται κατανοητό γιατί η καθής αντέταξε στον προσφεύγοντα την πιο πάνω άρνηση·

2)	πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και παράβαση του δικαίου, καθόσον η παθολογική κατάσταση του προσφεύγοντος ήταν τέτοιας φύσεως ώστε κατά το άρθρο 72 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεων των υπαλλήλων να έχει δικαίωμα να του επιστραφεί το 100 % των ιατρικών εξόδων·

3)	παράβαση του καθήκοντος προνοίας και του καθήκοντος χρηστής διοικήσεως, καθόσον η καθής παρέλειψε να λάβει δεόντως υπόψη τα συμφέροντα του προσφεύγοντος και δημιούργησε πλήθος συναφών πράξεων και γεγονότων που κατάφωρα στερούνται νομιμότητας.

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/20

Προσφυγή-αγωγή της 4ης Ιουνίου 2007 — Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-21/07)

(2007/C 223/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: G. Cipressa, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Ο προσφεύγων-ενάγων (στο εξής: προσφεύγων) ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει τη σιωπηρή απόφαση (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση) με την οποία απορρίφθηκε η από 30 Δεκεμβρίου 2005 αίτηση που ο προσφεύγων απέστειλε στις 17 Ιανουαρίου 2006·

—	να ακυρώσει, εφόσον παρίσταται ανάγκη, την από 15 Νοεμβρίου 2006 απόφαση της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση του προσφεύγοντος κατά της προσβαλλομένης αποφάσεως·

—	να υποχρεώσει την καθής-εναγομένη (στο εξής: καθής) να καταβάλει στον προσφεύγοντα την αποζημίωση που ζητήθηκε με την αίτηση της 30ής Δεκεμβρίου 2005, δηλαδή το ποσό των 100 000 ευρώ ή το μεγαλύτερο ή μικρότερο ποσό που το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης θα καθορίσει κατά δίκαιη κρίση·

—	να υποχρεώσει την καθής να καταβάλει στον προσφεύγοντα το επί πλέον ποσό των 50 000 ευρώ ή το μεγαλύτερο ή μικρότερο ποσό που το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης θα καθορίσει κατά δίκαιη κρίση, ως αποζημίωση για την αποκατάσταση της ζημίας που προκλήθηκε μετά την ημερομηνία της πιο πάνω αιτήσεως·

—

να υποχρεώσει την καθής να καταβάλει στον προσφεύγοντα τόκους υπερημερίας προς 10 % ετησίως, με ετήσιο ανατοκισμό και από την ημερομηνία της αιτήσεως της 30ής Δεκεμβρίου 2005 μέχρι την εξόφληση και γενικότερα μέχρι την πλήρη καταστροφή των επίμαχων σημειωμάτων, ή με τον ανατοκισμό και από την ημερομηνία που το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης θα καθορίσει κατά δίκαιη κρίση, επί του ποσού των 100 000 ευρώ ή του μεγαλύτερου ή μικρότερου ποσού που το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης θα κρίνει δίκαιο·

—

να υποχρεώσει την καθής να προβεί, χωρίς περαιτέρω χρονοτριβή, στην υλική καταστροφή των πρωτοτύπων και όλων των αντιγράφων του σημειώματος της 20ής Φεβρουαρίου 2001 με αριθ. πρωτοκ. 951883, του σημειώματος της 15ης Νοεμβρίου 2006 και, τέλος, αν υπάρχει, του εγγράφου της 20ής Ιουλίου 2006 το οποίο η καθής αναφέρει στο σημείωμα της 15ης Νοεμβρίου 2006·

—

να υποχρεώσει την καθής να γνωστοποιήσει στον προσφεύγοντα την υλική καταστροφή που θα έχει γίνει, διευκρινίζοντας, για κάθε έγγραφο που θα έχει καταστραφεί, τον τόπο όπου βρισκόταν πριν από την υλική καταστροφή και όλα τα του χρόνου, του τόπου και της διενέργειας της υλικής καταστροφής, και ειδικότερα την ημερομηνία, τον τόπο και τον υπάλληλο που προέβη στην καταστροφή·

—

να υποχρεώσει την καθής να καταβάλλει στον προσφεύγοντα το ποσό των 100 ευρώ, ή το μεγαλύτερο ή μικρότερο ποσό που το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης θα καθορίσει κατά δίκαιη κρίση, για κάθε ημέρα καθυστερήσεως σχετικά με την υλική καταστροφή, από την ημερομηνία της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης στην παρούσα υπόθεση μέχρι την πραγματική γνωστοποίηση στον προσφεύγοντα της γενομένης υλικής καταστροφής, την πρώτη ημέρα κάθε μήνα σχετικά με τα δικαιώματα που εν προκειμένω γεννήθηκαν τον προηγούμενο μήνα·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η παρούσα προσφυγή-αγωγή ανάγεται σε ορισμένους ισχυρισμούς που φέρεται ότι περιέχονται σε ορισμένα σημειώματα της καθής, από τα οποία, κατά τον προσφεύγοντα, προκύπτουν παράνομες πράξεις, γεγονότα και μορφές συμπεριφοράς όσον αφορά τη μεταχείριση λεπτών στοιχείων σχετικών με το πρόσωπό του.

Ο προσφεύγων, προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του, προβάλλει τους ακόλουθους τρεις ισχυρισμούς:

1)	έλλειψη αιτιολογίας, καθόσον, αφενός, η αίτηση του προσφεύγοντος απορρίφθηκε μόνο σιωπηρώς και, αφετέρου, η αιτιολογία που η καθής παρέθεσε στο σημείωμα της 15ης Νοεμβρίου είναι ανακόλουθη, παράλογη και προσχηματική·

παράβαση του δικαίου, καθόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις να αναγνωριστεί στον προσφεύγοντα το δικαίωμα αποζημιώσεως που επικαλέστηκε με την αίτηση της 30ής Δεκεμβρίου 2005, δηλαδή: έλλειψη νομιμότητας πράξεων και μορφών συμπεριφοράς της καθής, επέλευση ζημίας στον προσφεύγοντα και αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της ζημίας που προκλήθηκε και της βαλλόμενης συμπεριφοράς·

παράβαση του καθήκοντος προνοίας και του καθήκοντος χρηστής διοικήσεως, καθόσον η καθής παρέλειψε να λάβει δεόντως υπόψη τα συμφέροντα του προσφεύγοντος και δημιούργησε πλήθος συναφών πράξεων και γεγονότων τα οποία, λόγω της κατάφωρης ελλείψεως νομιμότητας και του σημαντικού χρονικού διαστήματος εντός του οποίου έλαβαν χώρα, συνιστούν παράβαση των πιο πάνω καθηκόντων.

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/20

Προσφυγή-αγωγή της 23ης Ιουλίου 2007 — Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-70/07)

(2007/C 223/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: G. Cipressa, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Ο προσφεύγων-ενάγων (στο εξής: προσφεύγων) ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

να ακυρώσει την, όποια μορφή και αν έχει, απόφαση (στο εξής: επίμαχη απόφαση) με την οποία η καθής-εναγομένη (στο εξής: καθής) απέρριψε την από 22 Ιουνίου 2006 αίτηση του προσφεύγοντος να του καταβάλει η Επιτροπή το μέρος των δικαστικών του εξόδων στην υπόθεση T-176/04 (1), Marcuccio κατά Επιτροπής, που εκδικάστηκε από το Πρωτοδικείο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, στην καταβολή του οποίου μέρους η καθής καταδικάστηκε με διάταξη της 6ης Μαρτίου 2006·

—	να ακυρώσει, εφόσον παρίσταται ανάγκη, την, όποια μορφή και αν έχει, απόφαση με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση του προσφεύγοντος κατά της επίμαχης αποφάσεως·

—

να υποχρεώσει την καθής να καταβάλει στον προσφεύγοντα το ποσό των 6 347,67 ευρώ πλέον τόκων υπερημερίας προς 10 % ετησίως με ετήσιο ανατοκισμό από την ημερομηνία της αιτήσεως της 22ας Ιουνίου 2006 μέχρι σήμερα, ως αποζημίωση για την αποκατάσταση της περιουσιακής ζημίας που ο προσφεύγων υπέστη από την επίμαχη απόφαση·

—	να υποχρεώσει την καθής να καταβάλει στον προσφεύγοντα το ποσό των 1 000 ευρώ, ως αποζημίωση για το κέρδος που διέφυγε από τον προσφεύγοντα λόγω του ότι ο τελευταίος δεν μπόρεσε να έχει εγκαίρως το ποσό που δεν του καταβλήθηκε·

—	να υποχρεώσει κατά δίκαιη κρίση την καθής να καταβάλει στον προσφεύγοντα το ποσό των 3 000 ευρώ ή το μεγαλύτερο ή μικρότερο ποσό που το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης θα καθορίσει κατά δίκαιη κρίση, ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που η επίμαχη απόφαση προκάλεσε στον προσφεύγοντα·

—

να υποχρεώσει την καθής να καταβάλλει στον προσφεύγοντα, για κάθε ημέρα από σήμερα μέχρι την ημέρα που θα εκτελεστεί από την καθής κάθε απόφαση με την οποία γίνεται εν όλω και χωρίς καμία εξαίρεση δεκτή η από 22 Ιουνίου 2006 αίτησή του, το ποσό των 2 ευρώ, ή το μεγαλύτερο ή μικρότερο ποσό που το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης θα καθορίσει κατά δίκαιη κρίση, την πρώτη ημέρα κάθε μήνα σχετικά με τα δικαιώματα που γεννήθηκαν τον προηγούμενο μήνα, ως αποζημίωση για την αποκατάσταση της ζημίας που θα απορρεύσει από την τυχόν καθυστέρηση όσον αφορά την εκτέλεση της αποφάσεως να γίνει δεκτή η αίτησή του·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Ο προσφεύγων, προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του, προβάλλει τους ακόλουθους τρεις ισχυρισμούς: 1) απόλυτη έλλειψη αιτιολογίας, 2) παράβαση των εφαρμοστέων διατάξεων και 3) παράβαση του καθήκοντος προνοίας και του καθήκοντος χρηστής διοικήσεως.

(1) EE C 121 της 20.5.2006, σ. 12. Εκ παραδρομής ο προσφεύγων αναφέρεται στην υπόθεση T-176/03 αντί της υποθέσεως T-176/04.

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/21

Προσφυγή της 3ης Ιουλίου 2007 — Meierhofer κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-74/07)

(2007/C 223/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Stefan Meierhofer (Μόναχο, Γερμανία) (Εκπρόσωπος: H.-G. Schiessl, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει την απόφαση που εξέδωσε η καθής αναφορικά με τον προσφεύγοντα στις 10 Μαΐου 2007,

—	να ακυρώσει την απόφαση που εξέδωσε η καθής στις 19 Ιουνίου 2007 επί της διοικητικής ενστάσεως του προσφεύγοντος,

—	να υποχρεωθεί η καθής να επαναξιολογήσει την προφορική δοκιμασία στην οποία υποβλήθηκε ο προσφεύγων στις 29 Μαρτίου 2007 βάσει των ισχυόντων κριτηρίων,

—	να υποχρεωθεί η καθής να αποφασίσει εκ νέου, υπό το πρίσμα των νέων αποτελεσμάτων του διαγωνισμού, σχετικά με την κατάταξη του προσφεύγοντος στον κατάλογο επιτυχόντων του διαγωνισμού AD/26/05,

—	να υποχρεωθεί η καθής να αιτιολογήσει τη νέα απόφαση που πρόκειται να εκδώσει,

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Ο προσφεύγων μετέσχε στον διαγωνισμό AD/26/05 (πρόσληψη υπαλλήλων στον βαθμό Α5). Μετά το πέρας των δοκιμασιών, η εξεταστική επιτροπή γνωστοποίησε στον προσφεύγοντα ότι δεν θα περιληφθεί στον κατάλογο επιτυχόντων, διότι δεν είχε συγκεντρώσει την απαιτούμενη βαθμολογία.

Αντικείμενο των αιτιάσεων του προσφεύγοντος είναι η πλημμελής αιτιολόγηση της αποφάσεως της Επιτροπής να μην τον περιλάβει στον κατάλογο επιτυχόντων και οι διαδικαστικές πλημμέλειες της προφορικής δοκιμασίας.

22.9.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 223/22

Προσφυγή της 31ης Ιουλίου 2007 — Labate κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-77/07)

(2007/C 223/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Kay Labate (Tarquinia, Ιταλία) (Εκπρόσωπος: I. S. Forrester,Queen's Counsel)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει τις αποφάσεις της Επιτροπής της 6ης Οκτωβρίου 2006 και της 18ης Οκτωβρίου 2004,

—

να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει στην προσφεύγουσα τα ποσά που προβλέπονται στο άρθρο 73 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των Υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων («Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως») και στο άρθρο 9 της κοινής ρύθμισης σχετικά με την ασφάλιση των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά των κινδύνων ατυχήματος και επαγγελματικής ασθένειας («Κανόνες Ασφάλισης»),

—	να διατάξει κάθε άλλο αναγκαίο μέτρο για την ορθή απονομή της δικαιοσύνης,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα, Kay Labate, χήρα του πρώην υπαλλήλου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων Mario Labate, ενεργούσα για ίδιο λογαριασμό και για λογαριασμό της κληρονομίας του συζύγου της, αμφισβητεί τις αποφάσεις της Επιτροπής που αρνούνται να αναγνωρίσουν τον καρκίνο του πνεύμονα του συζύγου της ως επαγγελματική ασθένεια.

Ο Labate ήταν υπάλληλος της Επιτροπής για 29 έτη, κατά τη διάρκεια των οποίων εκτέθηκε, σύμφωνα με την προσφεύγουσα, παθητικά σε μεγάλες ποσότητες καπνού τσιγάρου. Κηρύχθηκε σε μόνιμη αναπηρία κατόπιν διαγνώσεως καρκίνου του πνεύμονα, ο οποίος ακολούθως επέφερε τον θάνατό του. Υπέβαλε αίτηση για την αναγνώριση της ασθένειάς του ως επαγγελματικής ασθένειας. Η ιατρική επιτροπή, αν και δέχθηκε την έκθεση του Labate σε παθητικό κάπνισμα και δεν διαπίστωσε κανένα άλλο αίτιο για τον καρκίνο του πνεύμονα, με την απόφασή της δήλωσε ότι δεν δύναται να διαπιστώσει με βεβαιότητα αιτιώδη συνάφεια με τις επαγγελματικές του δραστηριότητες. Η Επιτροπή απέρριψε ακολούθως την αίτηση, βασιζόμενη στη διαπίστωση της ιατρικής επιτροπής ότι δεν θεμελιωνόταν επαρκώς αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της ασθένειας και των επαγγελματικών δραστηριοτήτων του Labate.

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε νομικό σφάλμα καταλήγοντας ότι ο καρκίνος από τον οποίο έπασχε ο Labate δεν καλύπτεται από το άρθρο 73 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως. Ισχυρίζεται ότι το κριτήριο της «βεβαιότητας» που εφάρμοσε η ιατρική επιτροπή είναι αδικαιολόγητα αυστηρό και αντίκειται στη νομολογία.

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει, επίσης, ότι η ιατρική επιτροπή παρέλειψε να εξετάσει το ενδεχόμενο ότι το παθητικό κάπνισμα στο οποίο εκτέθηκε ο κ. Labate μπορεί να επιδείνωσε τον καρκίνο του, όπως ορίζει το άρθρο 3 των Κανόνων Ασφάλισης. Επίσης, η Επιτροπή παρέλειψε να εξετάσει το ζήτημα ότι αν και το παθητικό κάπνισμα δεν περιλαμβάνεται αυτό καθεαυτό στο εν λόγω άρθρο, αρκετά συγκεκριμένα καρκινογενή στοιχεία του παθητικού καπνίσματος περιλαμβάνονται και ως εκ τούτου καλύπτονται από το άρθρο 73 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η ιατρική επιτροπή έσφαλε διότι επιχείρησε να εξετάσει θέματα αποδείξεως, πέραν των αρμοδιοτήτων της, αντί να θεμελιώσει απλώς τα ιατρικά πραγματικά περιστατικά.

Τέλος, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η απόφαση της Επιτροπής στερείται επαρκούς αιτιολογίας και ότι ο χρόνος που ανάλωσε η Επιτροπή μέχρι την έκδοση της αποφάσεώς της ήταν υπερβολικός και ότι τούτο αντίκειται προς την αρχή της χρηστής διοικήσεως. Εάν η απόφαση είχε ληφθεί πριν από τον θάνατο του Labate και εάν η ασθένειά του είχε αναγνωρισθεί ως επαγγελματική, αυτός θα είχε λάβει ως αποζημίωση αποδοχές 8 ετών.

		ISSN 1725-2415
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 223

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	50ό έτος 22 Σεπτεμβρίου # 2007

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο
2007/C 223/01	Κώδικας δεοντολογίας	1

2007/C 223/02	Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης EE C 211 της 8.9.2007	3

	V Γνωστοποιήσεις
	ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
	Δικαστήριο
2007/C 223/03	Υπόθεση C-298/07: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Bundesgerichtshof (Γερμανία) στις 22 Ιουνίου 2007 — Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände — Verbraucherzentrale Bundesverband e.V.κατά deutsche internet versicherung AG	4

2007/C 223/04	Υπόθεση C-301/07: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Oberster Gerichtshof (Αυστρία) στις 26 Ιουνίου 2007 — PAGO International GmbH κατά Tirolmilch registrierte Genossenschaft mbH	4

2007/C 223/05	Υπόθεση C-322/07 P: Αναίρεση που άσκησε στις 12 Ιουλίου 2007 η Papierfabrik August Koehler AG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (πέμπτο τμήμα) στις 26 Απριλίου 2007 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-109/02, Bolloré κατά Επιτροπής, T-118/02, Arjo Wiggins Appleton κατά Επιτροπής, T-122/02, Mitsubishi HiTec Paper Bielefeld κατά Επιτροοπής, T-125/02, Papierfabrik August Koehler κατά Επιτροπής, T-126/02, M-real Zanders κατά Επιτροπής, T-128/02, Papeteries Mougeot κατά Επιτροπής, T-129/02, Torraspapel κατά Επιτροπής, T-132/02, Distribuidora Vizcaína de Papeles κατά Επιτροπής, και T-136/02, Papelera Guipuzcoana de Zicuñaga κατά Επιτροπής	5

2007/C 223/06	Υπόθεση C-327/07 P: Αναίρεση που άσκησε στις 13 Ιουλίου 2007 η Bolloré SA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (πέμπτο τμήμα) στις 26 Απριλίου 2007 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-109/02 (Bolloré κατά Επιτροπής), T-118/02 (Arjo Wiggins Appleton κατά Επιτροπής), T-122/02 (Mitsubishi HiTec Paper Bielefeld κατά Επιτροπής), T-125/02 (Papierfabrik August Koehler κατά Επιτροπής), T-126/02 (M-real Zanders κατά Επιτροπής), T-128/02 (Papeteries Mougeot κατά Επιτροπής), T-129/02 (Torraspapel κατά Επιτροπής), T-132/02 (Distribuidora Vizcaína de Papeles κατά Επιτροπής) και T-136/02 (Papelera Guipuzcoana de Zicuñaga κατά Επιτροπής)	6

2007/C 223/07	Υπόθεση C-334/07 P: Αναίρεση που άσκησε στις 18 Ιουλίου 2007 η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (πέμπτο πενταμελές τμήμα) στις 3 Μαΐου 2007 στην υπόθεση T-357/02, Freistaat Sachsen κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων	6

2007/C 223/08	Υπόθεση C-338/07 P: Αναίρεση που άσκησε στις 20 Ιουλίου 2007 η Distribuidora Vizcaína de Papeles, S.L., κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (πέμπτο τμήμα) στις 26 Απριλίου 2007 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-109/02, Bolloré κατά Επιτροπής, T-118/02, Arjo Wiggins Appleton κατά Επιτροπής, T-122/02, Mitsubishi HiTec Paper Bielefeld κατά Επιτροοπής, T-125/02, Papierfabrik August Koehler κατά Επιτροπής, T-126/02, M-real Zanders κατά Επιτροπής, T-128/02, Papeteries Mougeot κατά Επιτροπής, T-129/02, Torraspapel κατά Επιτροπής, T-132/02, Distribuidora Vizcaína de Papeles κατά Επιτροπής, και T-136/02, Papelera Guipuzcoana de Zicuñaga κατά Επιτροπής	7

2007/C 223/09	Υπόθεση C-347/07: Προσφυγή της 25ης Ιουλίου 2007 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ιταλικής Δημοκρατίας	8

2007/C 223/10	Υπόθεση C-368/07: Προσφυγή της 2ας Αυγούστου 2007 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ιταλικής Δημοκρατίας	8

2007/C 223/11	Υπόθεση C-370/07: Προσφυγή της 3ης Αυγούστου 2007 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης	9

2007/C 223/12	Υπόθεση C-382/07: Προσφυγή της 8ης Αυγούστου 2007 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας	9

	Πρωτοδικείο
2007/C 223/13	Υπόθεση T-6/06: Διάταξη του Πρωτοδικείου της 9ης Ιουλίου 2007 — wheyco κατά Επιτροπής (Κρατικές ενισχύσεις — Στοιχείο κινήτρου — Προσφυγή ακυρώσεως — Πράξη παράγουσα έννομα αποτελέσματα — Έννομο συμφέρον — Απαράδεκτο)	10

2007/C 223/14	Υπόθεση T-252/06 P: Διάταξη του Πρωτοδικείου της 12ης Ιουλίου 2007 — Beau κατά Επιτροπής (Αίτηση αναιρέσεως — Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Επαγγελματική ασθένεια — Αίτηση αναιρέσεως προδήλως απαράδεκτη — Αίτηση αναιρέσεως προδήλως αβάσιμη)	10

2007/C 223/15	Υπόθεση T-415/06 P: Διάταξη του Πρωτοδικείου της 9ης Ιουλίου 2007 — De Smedt κατά Επιτροπής (Αίτηση αναιρέσεως — Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι επί συμβάσει — Πρώην επικουρική υπάλληλος — Αίτηση αναθεωρήσεως της κατατάξεως που καθορίστηκε κατά την πρόσληψη — Αίτηση αναιρέσεως προδήλως αβάσιμη)	11

2007/C 223/16	Υπόθεση T-31/07 R: Διάταξη του Προέδρου του Πρωτοδικείου της 19ης Ιουλίου 2007 — Du Pont de Nemours (Γαλλία) κ.λπ. κατά Επιτροπής (Ασφαλιστικά μέτρα — Αίτηση αναστολής εκτελέσεως — Οδηγία 91/414/ΕΟΚ — Παραδεκτό — Fumus boni juris — Επείγον — Στάθμιση των συμφερόντων)	11

2007/C 223/17	Υπόθεση T-263/07: Προσφυγή της 17ης Ιουλίου 2007 — Εσθονία κατά Επιτροπής	12

2007/C 223/18	Υπόθεση T-267/07: Προσφυγή της 9ης Ιουλίου 2007 — Ιταλία κατά Επιτροπής	12

2007/C 223/19	Υπόθεση T-268/07: Αγωγή της 19ης Ιουλίου 2007 — Agrícola del Sureste κατά Συμβουλίου και Επιτροπής	13

2007/C 223/20	Υπόθεση T-269/07: Αγωγή της 19ης Ιουλίου 2007 — Mediterráneo Algodón κατά Συμβουλίου και Επιτροπής	13

2007/C 223/21	Υπόθεση T-270/07: Αγωγή της 19ης Ιουλίου 2007 — Nueva Desmotadora Sevillana (Devisa) κατά Συμβουλίου και Επιτροπής	14

2007/C 223/22	Υπόθεση T-271/07: Αγωγή της 19ης Ιουλίου 2007 — Eurosemillas κατά Συμβουλίου και Επιτροπής	14

2007/C 223/23	Υπόθεση T-272/07: Αγωγή της 19ης Ιουλίου 2007 — Surcotton κατά Συμβουλίου και Επιτροπής	14

2007/C 223/24	Υπόθεση T-274/07: Προσφυγή της 19ης Ιουλίου 2007 — Zhejiang Harmonic Hardware Products κατά Συμβουλίου	15

2007/C 223/25	Υπόθεση T-285/07: Προσφυγή της 18ης Ιουλίου 2007 — Ιταλία κατά Κοινοβουλίου και Επιτροπής	15

2007/C 223/26	Υπόθεση T-287/07: Προσφυγή της 25ης Ιουλίου 2007 — cApStAn κατά Επιτροπής	16

2007/C 223/27	Υπόθεση T-293/07 P: Αναίρεση που άσκησε στις 3 Αυγούστου 2007 ο Alessandro Lofaro κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 24 Μαΐου 2007 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις F-27/06 και F-75/06, Lofaro κατά Επιτροπής	16

2007/C 223/28	Υπόθεση T-272/04: Διάταξη του Πρωτοδικείου της 29ης Ιουνίου 2007 — Keppenne κατά Επιτροπής	17

2007/C 223/29	Υπόθεση T-411/04: Διάταξη του Πρωτοδικείου της 29ης Ιουνίου 2007 — Keppenne κατά Επιτροπής	17

2007/C 223/30	Υπόθεση T-326/05: Διάταξη του Πρωτοδικείου της 9ης Ιουλίου 2007 — Rath κατά ΓΕΕΑ — AstraZeneca (VIXACOR)	17

2007/C 223/31	Υπόθεση T-114/06: Διάταξη του Πρωτοδικείου της 12ης Ιουλίου 2007 — Globe κατά Επιτροπής	17

	Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2007/C 223/32	Υπόθεση F-133/06: Προσφυγή-αγωγή της 11ης Ιουλίου 2007 — Marcuccio κατά Επιτροπής	18

2007/C 223/33	Υπόθεση F-18/07: Προσφυγή της 10ης Ιουλίου 2007 — Marcuccio κατά Επιτροπής	18

2007/C 223/34	Υπόθεση F-20/07: Προσφυγή-αγωγή της 27ης Ιουνίου 2007 — Marcuccio κατά Επιτροπής	19

2007/C 223/35	Υπόθεση F-21/07: Προσφυγή-αγωγή της 4ης Ιουνίου 2007 — Marcuccio κατά Επιτροπής	20

2007/C 223/36	Υπόθεση F-70/07: Προσφυγή-αγωγή της 23ης Ιουλίου 2007 — Marcuccio κατά Επιτροπής	20

2007/C 223/37	Υπόθεση F-74/07: Προσφυγή της 3ης Ιουλίου 2007 — Meierhofer κατά Επιτροπής	21

2007/C 223/38	Υπόθεση F-77/07: Προσφυγή της 31ης Ιουλίου 2007 — Labate κατά Επιτροπής	22