6.12.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 296/2

Συνοπτικές πληροφορίες που διαβιβάζουν τα κράτη μέλη για τις κρατικές ενισχύσεις που χορηγούνται βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2004 της Επιτροπής, της 23ης Δεκεμβρίου 2003, σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις κρατικές ενισχύσεις προς μικρομεσαίες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται τους τομείς της παραγωγής, μεταποίησης και εμπορίας γεωργικών προϊόντων

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

(2006/C 296/02)

Αριθ. ενίσχυσης: XA 92/06

Κράτος μέλος: Ηνωμένο Βασίλειο

Περιφέρεια: Lancashire (συμπεριλαμβανομένων των Unitary Authority Areas του Blackpool και του Blackburn).

Τίτλος του καθεστώτος ενισχύσεων ή επωνυμία της εταιρείας που λαμβάνει μεμονωμένη ενίσχυση: Lancashire Rural Recovery Grant Fund (RRGF)

Νομική βάση: Section 5 of the Regional Development Agencies Act 1998

Προβλεπόμενη ετήσια δαπάνη βάσει του καθεστώτος ή συνολικό ποσό της μεμονωμένης ενίσχυσης σε εταιρεία: Το συνολικό ποσό της ενίσχυσης από το Δημόσιο που θα διατεθεί μέσω του καθεστώτος θα ανέλθει σε 1 034 061 λίρες στερλίνες και θα κατανεμηθεί σε δύο οικονομικά έτη:

1.4.2006-31.3.2007: 743 108 GBP,

1.4.2007-31.3.2008: 290 953 GBP

Μέγιστη ένταση ενίσχυσης: Η ακαθάριστη ένταση της ενίσχυσης δε θα υπερβεί τα κατωτέρω επίπεδα:

Άρθρο 4. Επένδυση σε γεωργικές εκμεταλλεύσεις: Μέχρι 50 % των επιλέξιμων δαπανών στις μειονεκτικές περιοχές και 40 % σε άλλες περιοχές.

Άρθρο 7. Μεταποίηση και εμπορία γεωργικών προϊόντων: Μέχρι 40 % των επιλέξιμων δαπανών.

Άρθρο 10. Ενίσχυση σε ομάδα παραγωγών: Το συνολικό ποσό της ενίσχυσης από το Δημόσιο σύμφωνα με το άρθρο αυτό δεν θα υπερβεί τις 100 000 EUR ανά δικαιούχο σε οποιοδήποτε διάστημα τριών ετών. Η ενίσχυση θα μπορεί να καλύπτει μέχρι και 100 % των επιλέξιμων δαπανών του πρώτου έτους και θα μειώνεται κατά 20 ποσοστιαίες μονάδες για κάθε επακόλουθο έτος λειτουργίας, ώστε το δεύτερο έτος το ποσό της ενίσχυσης να περιορίζεται στο 80 % των επιλέξιμων δαπανών.

Άρθρο 14. Παροχή τεχνικής υποστήριξης: Σύμφωνα με άρθρο αυτό, η ενίσχυση θα μπορεί να καλύπτει μέχρι και 100 % των επιλέξιμων δαπανών. Ωστόσο, το ανώτατο ποσό ενίσχυσης ανά δικαιούχο δεν επιτρέπεται να υπερβεί 100 000 EUR σε οποιοδήποτε διάστημα τριών ετών.

Ημερομηνία εφαρμογής: Το καθεστώς θα αρχίσει να ισχύει στις 19 Οκτωβρίου 2006.

Διάρκεια του καθεστώτος ή της μεμονωμένης ενίσχυσης: Το καθεστώς θα ισχύει μέχρι τις 31 Μαρτίου 2008. Εντούτοις, στο διάστημα αυτό ίσως να χρειαστούν τροποποιήσεις των κανόνων που διέπουν το καθεστώς, ώστε να προσαρμοστούν σε οποιεσδήποτε αλλαγές ευρωπαϊκών κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις

Στόχος της ενίσχυσης: Το καθεστώς θα βοηθήσει την μακροπρόθεσμη ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας του Lancashire μέσω παροχής οικονομικής ενίσχυσης σε μικρού και μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις, όπως ορίζονται στο παράρτημα 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 70/2001 της Επιτροπής (όπως τροποποιήθηκε). Προκειμένου επιχείρηση να είναι επιλέξιμη για ενίσχυση από το RRGF, πρέπει είτε να βρίσκεται σε διοικητικό διαμέρισμα χαρακτηρισμένο αγροτικό ή αστικό και περιαστικό σύμφωνα με την ταξινόμηση Rural and Urban Area Classification 2004 της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (Office of National Statistics), είτε να πρόκειται για επιχείρηση «Urban Business with Rural Interests», δηλαδή επιχείρηση εγκατεστημένη σε διοικητικό διαμέρισμα χαρακτηρισμένο αστικό της οποίας οι δραστηριότητες έχουν αντίκτυπο σε αγροτικές περιοχές. Σκοπός του εν λόγω καθεστώτος είναι να βοηθηθούν αγροτικές επιχειρήσεις μη επιλέξιμες υπό τα υπάρχοντα καθεστώτα επιχορήγησης.

Προβλέπονται τα ακόλουθα είδη ενίσχυσης.

Επένδυση σε γεωργικές εκμεταλλεύσεις: Επιλέξιμες είναι οι δαπάνες για: α) τη κατασκευή, την απόκτηση ή τη βελτίωση ακινήτων, β) την αγορά ή τη χρηματοδοτική μίσθωση με δυνατότητα αγοράς καινούργιου μηχανολογικού εξοπλισμού, και γ) επαγγελματικές αμοιβές, μελέτες σκοπιμότητας και για την απόκτηση διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και αδειών εκμετάλλευσης, μέχρι συνολικώς 12 % των δαπανών που προκύπτουν σύμφωνα με τα ανωτέρω στοιχεία α) ή/και β). Αυτό το μέτρο συμμορφώνεται με το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2004.

Μεταποίηση και εμπορία γεωργικών προϊόντων: Επιλέξιμες είναι οι δαπάνες για: α) τη κατασκευή, την απόκτηση ή τη βελτίωση ακινήτων, β) την αγορά ή τη χρηματοδοτική μίσθωση με δυνατότητα αγοράς καινούργιου μηχανολογικού εξοπλισμού, και γ) επαγγελματικές αμοιβές, μελέτες σκοπιμότητας και για την απόκτηση διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και αδειών εκμετάλλευσης, μέχρι συνολικώς 12 % των δαπανών που προκύπτουν σύμφωνα με τα ανωτέρω στοιχεία α) ή/και β). Αυτό το μέτρο συμμορφώνεται με το άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2004.

Ενίσχυση σε ομάδα παραγωγών: Επιλέξιμες είναι οι δαπάνες για: α) τη μίσθωση κατάλληλων εγκαταστάσεων, β) την προμήθεια εξοπλισμού γραφείου, συμπεριλαμβανομένων υλισμικού και λογισμικού ηλεκτρονικών υπολογιστών, γ) διοικητικό προσωπικό, δ) τα γενικά έξοδα, και ε) νομικές και διοικητικές αμοιβές. Αυτό το μέτρο συμμορφώνεται με το άρθρο 10 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2004.

Παροχή Τεχνικής Υποστήριξης: Επιλέξιμες υπό αυτό το μέτρο είναι οι εξής δαπάνες:

α)

όσον αφορά την εκπαίδευση και την κατάρτιση κατόχων και εργαζομένων σε γεωργικές εκμεταλλεύσεις:

i)	οι δαπάνες διοργάνωσης του προγράμματος κατάρτισης,

ii)	τα έξοδα μετακίνησης και διαμονής των συμμετεχόντων,

iii)	το κόστος της παροχής υπηρεσιών αντικατάστασης κατά την απουσία του κατόχου της εκμετάλλευσης ή του εργαζόμενου στην εκμετάλλευση·

β)	όσον αφορά υπηρεσίες αντικατάστασης στην εκμετάλλευση, οι πραγματικές δαπάνες αντικατάστασης ενός κατόχου της εκμετάλλευσης, του συνεταίρου του ή ενός εργάτη της εκμετάλλευσης κατά τη διάρκεια ασθένειας και των διακοπών·

γ)	όσον αφορά υπηρεσίες συμβούλων, οι αμοιβές για υπηρεσίες που δεν συνιστούν διαρκή ή περιοδική δραστηριότητα και δεν σχετίζονται με τις συνήθεις λειτουργικές δαπάνες της εταιρείας, όπως οι συνήθεις υπηρεσίες φοροτεχνικών, οι τακτικές υπηρεσίες νομικών συμβούλων ή η διαφήμιση·

δ)

όσον αφορά τη διοργάνωση διαγωνισμών, εμπορικών εκθέσεων και πανηγύρεων και τη συμμετοχή σε αυτά:

i)	τα έξοδα συμμετοχής,

ii)	τα έξοδα μετακίνησης,

iii)	τα έξοδα δημοσιεύσεων,

iv)	το μίσθωμα των εκθεσιακών χώρων.

Αυτό το μέτρο συμμορφώνεται με το άρθρο 14 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2004.

Σχετικός(-οί) τομέας(-είς): Το εν λόγω καθεστώς καλύπτει όλες τις μικρού και μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις που βρίσκονται στην περιοχή-στόχος, ανεξαρτήτως από τον τομέα στον οποίο δραστηριοποιούνται, εκτός εάν ειδικές διατάξεις, κανονισμοί ή οδηγίες προβλέπουν την ενίσχυση ορισμένων τομέων, όπως, λόγου χάρη, η αλιεία και η υδατοκαλλιέργεια. Υπό την παρούσα εξαίρεση θα ενισχυθούν επιχειρήσεις που παράγουν, μεταποιούν ή εμπορεύονται οποιοδήποτε γεωργικό προϊόν.

Υπό το καθεστώς θα ενισχυθούν μη γεωργικές επιχειρήσεις είτε σύμφωνα με τους de minimis κανόνες που καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 69/2001 της Επιτροπής, είτε εναλλακτικώς, εάν είναι σκοπιμότερο, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 70/2001 της Επιτροπής, της 12ης Ιανουαρίου 2001, σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις κρατικές ενισχύσεις προς μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Το RRGF έχει δηλωθεί σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 70/2001 και έχει καταχωρηθεί από τη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού με αριθμό αναφοράς καθεστώτος XS 56/06.

Όνομα και διεύθυνση της αρμόδιας αρχής: To Rural Recovery Grant Fund διαχειρίζεται η Lancashire County Developments Ltd, η Υπηρεσία Οικονομικής Ανάπτυξης του φορέα τοπικής αυτοδιοίκησης Lancashire County Council. Η ταχυδρομική διεύθυνση είναι:

Lancashire County Developments Ltd

Robert House

Starkie Street

PR1 3LU Preston

United Kingdom

Διεύθυνση στο Διαδίκτυο: Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το Rural Recovery Grant Fund παρέχονται στον ιστότοπο

http://www.lcdl.co.uk/grant_programmes/RRGF%20Scheme%20Criteria%20(Agricultural%20Businesses).pdf.

Εναλλακτικώς, μπορείτε να επισκεφτείτε τη κεντρική ιστοσελίδα του Ηνωμένου Βασιλείου σχετικά με τις εξαιρούμενες γεωργικές κρατικές ενισχύσεις: www.defra.gov.uk/farm/policy/state-aid/setup/exist-exempt.htm. Επιλέξτε το σύνδεσμο «Lancashire Rural Recovery Grant Fund»

Άλλες πληροφορίες: Τον πάροχο υπηρεσιών τεχνικής υποστήριξης που χρηματοδοτούνται μέσω του καθεστώτος θα επιλέγει ο δικαιούχος της υπηρεσίας.

Υπογραφή και ημερομηνία, εξ ονόματος του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Τροφίμων και Αγροτικών Υποθέσεων (αρμόδια αρχή του Ηνωμένου Βασιλείου)

Neil Marr

Agricultural State Aid Advisor

Defra

8B 9 Millbank

c/o 17 Smith Square

SW1P 3JR London

United Kingdom

Αριθ. ενίσχυσης: XA 87/06

Κράτος μέλος: Ηνωμένο Βασίλειο

Περιφέρεια: Somerset. Η ενίσχυση θα χορηγηθεί στις διοικητικές περιοχές των:

West Somerset District Council

Taunton Deane Borough Council

Sedgemoor District Council

Mendip District Council

South Somerset District Council

Τίτλος του καθεστώτος ενίσχυσης ή επωνυμία της εταιρείας που λαμβάνει μεμονωμένη ενίσχυση: Somerset Rural Business Support Service

Νομική βάση: Sections 4 and 5 of The Regional Development Agencies Act 1998

Ετήσια δαπάνη που προβλέπεται στο πλαίσιο του καθεστώτος ενίσχυσης ή συνολικό ποσό της χορηγούμενης στην εταιρεία μεμονωμένης ενίσχυσης:

1η Οκτωβρίου 2006-30 Σεπτεμβρίου 2007: 167 000 GBP

1η Οκτωβρίου 2007-30 Σεπτεμβρίου 2008: 175 000 GBP

Μέγιστη ένταση της ενίσχυσης: 100 %

Ημερομηνία εφαρμογής:

Διάρκεια του καθεστώτος ενίσχυσης ή της μεμονωμένης ενίσχυσης: Η υποβολή αιτήσεων στο πλαίσιο του καθεστώτος θα είναι δυνατή από την 1η Οκτωβρίου 2006 έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2008. Εντούτοις, ενδέχεται να χρειαστούν ορισμένες τροποποιήσεις των κανόνων που διέπουν το καθεστώς αυτό πριν από την ανωτέρω ημερομηνία, κατά τρόπο ώστε να ληφθούν υπόψη οι ενδεχόμενες αλλαγές στους ευρωπαϊκούς κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις

Στόχος της ενίσχυσης: Τομεακή ανάπτυξη

Στόχος του καθεστώτος είναι η παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών στη διοικητική περιφέρεια του Somerset (όπως ορίζεται ανωτέρω) και η καθοδήγηση προς συμπληρωματικές μορφές υποστήριξης που παρέχουν άλλοι οργανισμοί.

Η ενίσχυση θα καταβληθεί σύμφωνα με το άρθρο 14 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2004. Επιλέξιμες δαπάνες θα είναι οι αμοιβές για την παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών

Σχετικός(-οί) τομέας(-είς): Το καθεστώς αφορά τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον γεωργικό και αγροτικό τομέα και σε όλους τους σχετικούς υποτομείς, συμπεριλαμβανομένων των επιχειρήσεων παραγωγής, μεταποίησης και εμπορίας. Κατά περίπτωση, οι επιχειρήσεις ενδέχεται να παραπεμφθούν σε άλλους παρόχους συμβουλών/υπηρεσιών προς επιχειρήσεις.

Ονομασία και διεύθυνση της χορηγούσας αρχής:

South Somerset District Council

Brympton Way

Yeovil

BA20 2HT Somerset

United Kingdom

Ο οργανισμός που είναι υπεύθυνος για το καθεστώς είναι ο εξής:

Somerset Rural Business Support Scheme

Διεύθυνση: βλ. ανωτέρω

Αρμόδιος:

David Julian

Principal Economic Development Officer

South Somerset District Council

Διεύθυνση στο Διαδίκτυο: http://www.southsomerset.gov.uk/index.jsp?articleid=1929

Επιλέξτε Somerset Rural Business Support Service — Somerset στο μενού στην αριστερή πλευρά. Μπορείτε επίσης να επισκεφθείτε την κεντρική σελίδα του Ηνωμένου Βασιλείου για τις απαλλασσόμενες κρατικές ενισχύσεις στον τομέα της γεωργίας στην εξής διεύθυνση:

http://www.defra.gov.uk/farm/state-aid/setup/exist-exempt.htm

Επιλέξτε Somerset Rural Business Support Scheme

Άλλες πληροφορίες: Δικαιούχοι του καθεστώτος μπορεί να είναι όχι μόνο γεωργοί, αλλά και κάθε τύπου διαχειριστές γαιών. Οι ενισχύσεις σε μη γεωργικές επιχειρήσεις θα καταβάλλονται βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 69/2001 της Επιτροπής περί των ενισχύσεων ήσσονος σημασίας.

Οι δικαιούχοι δεν δύνανται να επιλέξουν τον πάροχο των υπηρεσιών. Πάροχος των υπηρεσιών είναι η Somerset Rural Business Support Service (Υπηρεσία παροχής υποστήριξης σε αγροτικές επιχειρήσεις του Somerset), η οποία επιλέχθηκε κατόπιν διαγωνισμού ο οποίος διεξήχθη σύμφωνα με τις αρχές τις αγοράς, βάσει των διατάξεων του άρθρου 14 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2004.

Υπογραφή και ημερομηνία εξ ονόματος του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Τροφίμων και Αγροτικών Υποθέσεων (αρμόδια αρχή του Ηνωμένου Βασιλείου)

Neil Marr

Agricultural State Aid Advisor

Department for Environment, Food and Rural Affairs

Area 8e

9, Millbank

c/o Nobel House

17, Smith Square

SW1P 3JR London

United Kingdom

Αριθ. ενίσχυσης: XA 88/06

Κράτος μέλος: Ισπανία

Περιφέρεια: Andalucía (Ανδαλουσία)

Τίτλος του καθεστώτος ενίσχυσης ή ονομασία της επιχείρησης που λαμβάνει μεμονωμένη ενίσχυση: Ενισχύσεις μεταποίησης και εμπορίας γεωργικών προϊόντων διατροφής

Νομική βάση:

—

Sección 8a del Decreto 280/2001, por el que se establecen las ayudas de la Junta de Andalucía a los sectores agrícola, ganadero y forestal incluidas en el Programa Operativo-Integrado Regional de Andalucía para el Desarrollo del Marco Comunitario de Apoyo 2000-2006, publicado en el Boletín Oficial de la Junta de Andalucía el 29 de diciembre de 2001.

—	La Orden de 10 de julio de 2002 por la que se desarrolla parcialmente la sección 8, sobre ayudas para la transformación y comercialización de los productos agroalimentarios, del Decreto 280/2001, publicada en el Boletín Oficial de la Junta de Andalucía el 27 de julio de 2002.

—	La Resolución de 29 de diciembre de 2003 de la Dirección General de Industrias y Promoción Agroalimentarias, por la que se convocan para el año 2003 y 2004 las ayudas previstas en la orden de 10 de julio de 2002.

—

Λόγω του μεγάλου αριθμού αιτήσεων που ανταποκρίνονται στις προϋποθέσεις επιλεξιμότητας καθώς και λόγω έλλειψης επαρκών ευρωπαϊκών πόρων για την κάλυψη του συνόλου αυτών των ενισχύσεων, κρίνεται σκόπιμη η κάλυψη μέρους αυτών των ενισχύσεων με αυτοχρηματοδότηση. Οι αυτοχρηματοδοτούμενες ενισχύσεις δεν μπορούν να υπαχθούν στην εξαίρεση που προβλέπεται στα άρθρα 51 και 52 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1257/1999, σύμφωνα με την απόφαση της 29ης Δεκεμβρίου 2002 με την οποία εγκρίνεται το POIA.

—

Μέρος των ενισχύσεων της υπόψη πρόσκλησης εκδήλωσης ενδιαφέροντος, οι οποίες προορίζονται για ΜΜΕ στο πλαίσιο των επιλέξιμων έργων του άρθρου 40 παράγραφος 3 υπό a), b) και c) του διατάγματος 280/2001, μπορούν να υπαχθούν στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1/2004 της Επιτροπής, της 23ης Δεκεμβρίου 2003, σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις κρατικές ενισχύσεις προς μικρομεσαίες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στους τομείς της παραγωγής, μεταποίησης και εμπορίας γεωργικών προϊόντων (ΕΕ L 1 της 3.1.2004).

—

La Resolución de concesión de las ayudas, de la Dirección General de Industrias y Promoción Agroalimentarias, por la que se concede al solicitante la ayuda prevista en la orden de 10 de julio de 2002 (Απόφαση σχετικά με τη χορήγηση των ενισχύσεων, της Γενικής Διεύθυνσης βιομηχανικών κλάδων διατροφής, βάσει της οποίας χορηγείται στον αιτούντα η ενίσχυση η προβλεπόμενη στη νομοθετική πράξη της 10ης Ιουλίου 2002). Ο ενδιαφερόμενος θα πληροφορηθεί ότι η αίτησή του έχει υπαχθεί στον υπόψη κανονισμό, με ρητή μνεία του τελευταίου η οποία θα περιέχεται στην απόφαση σχετικά με τη χορήγηση των εν λόγω ενισχύσεων. Επισυνάπτεται υπόδειγμα απόφασης στην οποία περιλαμβάνεται αυτή η μνεία.

Με τη λήξη της προθεσμίας έκδοσης των αποφάσεων, θα δημοσιευτεί στην Επίσημη Εφημερίδα ο κατάλογος των χορηγούμενων ενιςχύσεων, με ρητή μνεία όσων έχουν υπαχθεί στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1/2004.

Προβλεπόμενη ετήσια δαπάνη στο πλαίσιο του καθεστώτος ή συνολικό ύψος της μεμονωμένης ενίσχυσης που χορηγείται στην επιχείρηση: 45 000 000 ευρώ, ποσό προβλεπόμενο να διατεθεί από 1ης Σεπτεμβρίου 2006 δυνάμει της απόφασης για πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος σχετικά με τις ενισχύσεις 2004, στο πλαίσιο του καθεστώτος ενισχύσεων για μεταποίηση και εμπορία γεωργικών προϊόντων διατροφής που υπάγονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1/2004

Μέγιστη ένταση της ενίσχυσης: 29 %

Ημερομηνία εφαρμογής: από 1ης Σεπτεμβρίου 2006

Διάρκεια του καθεστώτος ή της μεμονωμένης ενίσχυσης: το αργότερο μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2006

Στόχος της ενίσχυσης: Επενδύσεις για μεταποίηση και εμπορία, σύμφωνα με το άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2004

Οι επιλέξιμες δαπάνες αφορούν:

—	Κατασκευή, αγορά και αναβάθμιση ακινήτων.

—	Αγορά νέων μηχανημάτων και εξοπλισμού σε τιμή που δεν θα υπερβαίνει την εμπορική αξία των προϊόντων.

—	Γενικές δαπάνες, όπως αμοιβές αρχιτεκτόνων, μηχανικών και συμβούλων, δαπάνες για μελέτες σκοπιμότητας, για την απόκτηση διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και αδειών εκμετάλλευσης, μέχρι ποσοστού 12 % του ύψους της επένδυσης

Καλυπτόμενοι τομείς: μεταποίηση

Όνομα και διεύθυνση του οργανισμού που χορηγεί την ενίσχυση:

Dirección General de Industrias y Promoción Agroalimentarias,

Consejería de Agricultura y Pesca de la Junta de Andalucía.

calle Tabladilla s/n

E-Sevilla

Διεύθυνση στο Διαδίκτυο: http:// www.cap.junta-andalucia.es/agriculturaypesca/portal/opencms/portal/portada.jsp

Αριθμός ενίσχυσης: XA 89/06

Κράτος μέλος: Ιταλία

Περιφέρεια: Friuli Venezia Giulia

Τίτλος του καθεστώτος ενίσχυσης ή ονομασία της επιχείρησης που δικαιούται μεμονωμένης ενίσχυσης: Legge 1329/65 «Sabatini» — Agevolazioni per l'acquisto o la locazione finanziaria di nuove macchine utensili o di produzione. Settore agricolo (Νόμος 1329/65 καλούμενος «νόμος Sabatini» — Ενισχύσεις για την αγορά ή τη χρηματοδοτική μίσθωση νέων εργαλειομηχανών ή μηχανών παραγωγής. Γεωργικός κλάδος)

Νομική βάση: Legge 28 novembre 1965 n. 1329.

Regolamento concernente criteri e modalità per la concessione delle agevolazioni di cui alla legge 1329/1965 emanato con decreto del Presidente della Regione 9 agosto 2006, n. 0244/Pres.

Ετήσιες δαπάνες που προβλέπονται στο πλαίσιο του καθεστώτος ενίσχυσης ή συνολικό ετήσιο ποσό της μεμονωμένης ενίσχυσης που χορηγείται στην επιχείρηση: Προβλεπόμενος συνολικός προϋπολογισμός για όλους τους παραγωγικούς κλάδους που λαμβάνουν ενίσχυση βάσει του νόμου 1329/1965: 11 876 528,04 ευρώ

Μέγιστη ένταση της ενίσχυσης: Για τις επιχειρήσεις που λειτουργούν σε μειονεκτικές περιοχές [άρθρα 18 έως 20 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1257/1999] η ακαθάριστη ένταση της ενίσχυσης δεν μπορεί να υπερβαίνει το 50 % των επιλέξιμων δαπανών.

Για τις επιχειρήσεις που λειτουργούν σε μη μειονεκτικές περιοχές η ακαθάριστη ένταση της ενίσχυσης δεν μπορεί να υπερβαίνει το 40 % των επιλέξιμων δαπανών

Ημερομηνία εφαρμογής: Το καθεστώς ενίσχυσης αρχίζει να ισχύει την 30ή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Περιφέρειας και οπωσδήποτε 10 εργάσιμες ημέρες από την αποστολή του παρόντος εντύπου, όπως προβλέπεται στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 19 του κανονισμού εξαίρεσης [Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1/2004]

Διάρκεια του καθεστώτος ενίσχυσης ή της μεμονωμένης ενίσχυσης: Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2006

Στόχος της ενίσχυσης: Υποστήριξη των ΜΜΕ με στόχο την επιδότηση της αγοράς ή της χρηματοοικονομικής μίσθωσης μόνο νέων εργαλειομηχανών ή μηχανών παραγωγής συνολικού κόστους ανώτερου των 1 000,00 ευρώ. Τα έξοδα συναρμολόγησης, δοκιμής, μεταφοράς και συσκευασίας είναι επιλέξιμα με ανώτατο όριο 15 % του κόστους του μηχανήματος.

Οι επιλέξιμες επενδύσεις πρέπει να έχουν έναν από τους ακόλουθους στόχους:

μείωση του κόστους παραγωγής·

βελτίωση και μετατροπή της παραγωγής·

βελτίωση της ποιότητας·

προστασία και βελτίωση του φυσικού περιβάλλοντος, των συνθηκών υγιεινής και ορθής μεταχείρισης των ζώων·

προώθηση της διαφοροποίησης των γεωργικών δραστηριοτήτων.

Η ενίσχυση υπόκειται στις διατάξεις του άρθρου 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2004 της 23ης Δεκεμβρίου 2003, που δημοσιεύθηκε στην ΕΕ L 1/1 της 3ης Ιανουαρίου 2004

Σχετικός(-οί) τομέας(-είς): ΜΜΕ που δραστηριοποιούνται στους τομείς της παραγωγής, της μεταποίησης και της εμπορίας γεωργικών προϊόντων

Ονομασία και διεύθυνση της χορηγούσας αρχής:

Regione autonoma Friuli Venezia Giulia

Direzione centrale attività produttive

Servizio sostegno e promozione comparto produttivo industriale

Via Trento, 2

I-34123-Trieste

Διεύθυνση στο Διαδίκτυο: www.regione.fvg.it

Λοιπές πληροφορίες: Il Direttore del Servizio sostegno e promozione del comparto produttivo industriale

Dott. Massimo Zanini

6.12.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 296/6

ΚΡΑΤΙΚΈΣ ΕΝΙΣΧΫΣΕΙΣ — ΓΑΛΛΊΑ

Κρατική ενίσχυση C 43/2006 (πρώην N 410/06 & NN 42/06) — Μεταρρύθμιση του τρόπου χρηματοδότησης των συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων που υπάγονται στα Ταχυδρομεία

Πρόσκληση για υποβολή παρατηρήσεων σύμφωνα με το άρθρο 88, παράγραφος 2 της Συνθήκης ΕΚ

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

(2006/C 296/03)

Με επιστολή της 12ης Οκτωβρίου 2006 που αναδημοσιεύεται στην αυθεντική γλώσσα του κειμένου της επιστολής στις σελίδες που ακολουθούν την παρούσα περίληψη, η Επιτροπή κοινοποίησε στη Γαλλία την απόφασή της να κινήσει τη διαδικασία του άρθρου 88, παράγραφος 2, της Συνθήκης ΕΚ σχετικά με το προαναφερθέν μέτρο.

Τα ενδιαφερόμενα μέρη μπορούν να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους επί των μέτρων για τα οποία η Επιτροπή κινεί τη διαδικασία μέσα σε ένα μήνα από την ημερομηνία δημοσίευσης της παρούσας περίληψης και της επιστολής που ακολουθεί, στην ακόλουθη διεύθυνση:

Commission européenne

Direction générale de la Concurrence

Greffe Aides d'Etat

SPA 3 6/5

B-1049 Bruxelles

Fax: (32-2) 296 12 42.

Οι παρατηρήσεις αυτές θα κοινοποιηθούν στη Γαλλία. Το απόρρητο της ταυτότητας του ενδιαφερόμενου μέρους που υποβάλει τις παρατηρήσεις μπορεί να ζητηθεί γραπτώς με μνεία των σχετικών λόγων.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

1. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

Δυνάμει του άρθρου 30 του νόμου του 1990 για την οργάνωση της δημόσιας υπηρεσίας των Ταχυδρομείων και των Τηλεπικοινωνιών, το γαλλικό κράτος παραμένει από νομικής απόψεως εγγυητής της υπηρεσιακής κατάστασης των δημοσίων υπαλλήλων των Ταχυδρομείων και εξακολουθεί να είναι αρμόδιο για την πληρωμή των συντάξεων τους. Το ίδιο άρθρο προβλέπει ότι τα Ταχυδρομεία διασφαλίζουν την οικονομική ισορροπία του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης για τους υπαχθέντες στην εν λόγω υπηρεσία δημοσίους υπαλλήλους. Η «σύμβαση στόχου και προόδου» που αφορά προγραμματική σύμβαση μεταξύ του κράτους και των Ταχυδρομείων για την περίοδο 1998/2001 έχει ωστόσο θέσει ανώτατο όριο στις υποχρεώσεις πληρωμών που επιβαρύνουν τα Ταχυδρομεία ενώ οι υπόλοιπες επιβαρύνουν το κράτος.

Στις 23 Ιουνίου 2006, οι γαλλικές αρχές γνωστοποίησαν τη μεταρρύθμιση του τρόπου χρηματοδότησης των συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων που έχουν υπαχθεί στα Ταχυδρομεία.

Η μεταρρύθμιση προβλέπει ότι τα Ταχυδρομεία θα καταβάλλουν από το 2007 εισφορά «εργοδότη» εξοφλητικού χαρακτήρα βασισμένη σε ένα συντελεστή ισότητας μεταξύ των ανταγωνιστών. Η εισφορά αυτή θα υπολογιστεί κατά τρόπο ώστε να εξισώνονται τα επίπεδα των υποχρεωτικών φορολογικών και ασφαλιστικών εισφορών (1) που βασίζονται στους μισθούς, μεταξύ των Ταχυδρομείων και των λοιπών επιχειρήσεων του ταχυδρομικού και του τραπεζιτικού τομέα που υπάγονται στο κοινό δίκαιο για τις κοινωνικές παροχές, για τους κινδύνους εκείνους που είναι κοινοί για τους υπαλλήλους των ιδιωτικών επιχειρήσεων και για τους δημόσιους υπαλλήλους.

Η κοινοποιηθείσα μεταρρύθμιση δεν θα επηρεάσει την ατομική κατάσταση των υπαλλήλων που υπάγονται στα Ταχυδρομεία σε ό,τι αφορά τα συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα, τις εισφορές και την υπηρεσιακή τους κατάσταση.

2. ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΓΑΛΛΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ

Κατά την άποψη των γαλλικών αρχών, τα εν λόγω μέτρα δεν συνιστούν ευνοϊκή μεταχείριση προς τα Ταχυδρομεία σε βάρος των ανταγωνιστών τους. Σύμφωνα με τις γαλλικές αρχές, από την πάγια νομολογία προκύπτει ότι η έννοια της κρατικής ενίσχυσης καλύπτει μόνο παρεμβάσεις που ελαφρύνουν τις επιβαρύνσεις που βαρύνουν κανονικά τον προϋπολογισμό μιας επιχείρησης. Καταργώντας μια αδικαιολόγητη για τον προϋπολογισμό των Ταχυδρομείων επιβάρυνση, τα εν λόγω μέτρα θα απαλλάξουν τα Ταχυδρομεία από το διαρθρωτικό μειονέκτημα με το οποίο την επιβάρυνε ο νόμος της 2ας Ιουλίου 1990.

3. ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

Η Επιτροπή, για να διαπιστώσει εάν υπάρχουν στοιχεία κρατικών ενισχύσεων προς όφελος των Ταχυδρομείων δυνάμει του άρθρου 87 παράγραφος 1 της Συνθήκης ΕΚ, πρέπει να προσδιορίσει εάν τα εν λόγω μέτρα παρέχουν οικονομικό πλεονέκτημα στα Ταχυδρομεία, δεδομένου ότι στην υπόθεση αυτή πληρούνται τα κριτήρια που αφορούν την ύπαρξη κρατικών πόρων, τη στρέβλωση του ανταγωνισμού και την επίδραση στις ανταλλαγές μεταξύ κρατών μελών.

Κατά το παρόν στάδιο, η Επιτροπή διαπιστώνει ότι χάρη στα εν λόγω μέτρα, τα Ταχυδρομεία απαλλάσσονται από εισφορές που θα έπρεπε να επωμιστούν δυνάμει του νόμου του 1990. Η Επιτροπή διατηρεί κατά το παρόν στάδιο αμφιβολίες για το εάν οι εισφορές από τις οποίες ελαφρύνονται τα Ταχυδρομεία αντιστοιχούν στο σύνολο τους σε μια «αδικαιολόγητη» επιβάρυνση κατά την έννοια της κοινοτικής νομολογίας. Ειδικότερα, στην απόφαση Combus (2), το Δικαστήριο φαίνεται να εκτιμά ως «αδικαιολόγητες» τις επιβαρύνσεις που προκύπτουν από παρέκκλιση της υπηρεσιακής κατάστασης του προσωπικού μιας επιχείρησης η οποία μετά από την αλλαγή του καθεστώτος της βρίσκεται σε καθεστώς κοινού δικαίου, δηλαδή ταυτόσημη με εκείνη των ανταγωνιστών της, όσον αφορά τη διαχείριση του προσωπικού της (3).

Ωστόσο, στη συγκεκριμένη περίπτωση, οι γαλλικές αρχές δεν εξέδωσαν καμιά ειδική νομοθετική διάταξη για την κατάργηση ή την τροποποίηση του ειδικού καθεστώτος απασχόλησης των υπαλλήλων των Ταχυδρομείων και τον τρόπο απόκτησης των συνταξιοδοτικών τους δικαιωμάτων.

Εξάλλου, οι γαλλικές αρχές ισχυρίζονται ότι η μεταρρύθμιση έχει ως στόχο την προοδευτική ευθυγράμμιση των εισφορών που καλύπτονται από τα Ταχυδρομεία με εκείνες των ανταγωνιστών τους σε ότι αφορά τις συντάξεις που καταβάλλονται στους δημοσίους υπαλλήλους που έχουν υπαχθεί στα Ταχυδρομεία. Κατά το παρόν στάδιο, η Επιτροπή διατυπώνει αμφιβολίες σχετικά με το εάν, μετά την εφαρμογή της μεταρρύθμισης, θα υπάρχει πραγματική ισότητα με τους ανταγωνιστές.

Τέλος, σύμφωνα με τις γαλλικές αρχές, τα Ταχυδρομεία δεν είχαν επωφεληθεί στο παρελθόν άλλων αντισταθμιστικών μέτρων, τα οποία τη στιγμή που παραχωρήθηκαν αποσκοπούσαν στην εξουδετέρωση των επιπτώσεων από τις πρόσθετες επιβαρύνσεις που επιβάλλονται στο πλαίσιο του ad hoc καθεστώτος των Ταχυδρομείων σε θέματα χρηματοδότησης των συντάξεων των υπαλλήλων. Όμως, από το 1998, τα Ταχυδρομεία δεν αποδίδουν στο κράτος το συνολικό κόστος των συντάξεων που καταβάλλονται στους υπαλλήλους, σε αντίθεση με την υποχρέωσή τους που προκύπτει από το άρθρο 30 του νόμου του 1990.

Με βάση τα ανωτέρω, η Επιτροπή δεν δύναται κατά το παρόν στάδιο να αποκλείσει το ενδεχόμενο τα μέτρα αυτά να παρέχουν οικονομικό πλεονέκτημα στα Ταχυδρομεία και να περιέχουν στοιχεία κρατικών ενισχύσεων.

Η Επιτροπή εξετάζει, στην υποθετική περίπτωση που τα εξεταζόμενα μέτρα συνιστούν κρατικές ενισχύσεις, εάν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν συμβιβάσιμα δυνάμει των παρεκκλίσεων που προβλέπονται από το άρθρο 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ της Συνθήκης ΕΚ (4).

Στο παρελθόν, η Επιτροπή είχε εγκρίνει μέτρα κρατικών ενισχύσεων που ελάφρυναν επιχειρήσεις ενός τομέα από ειδικές συνταξιοδοτικές υποχρεώσεις του τομέα οι οποίες ήταν μεγαλύτερες από τις αντίστοιχες του γενικού συνταξιοδοτικού καθεστώτος και είχαν καθοριστεί κατά την περίοδο του μονοπωλίου (5).

Τα υπό εξέταση μέτρα έχουν ως στόχο την προοδευτική ευθυγράμμιση των εισφορών που καταβάλλονται από τα Ταχυδρομεία για τις συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων που έχουν υπαχθεί στα Ταχυδρομεία, με τις συνταξιοδοτικές εισφορές των ανταγωνιστών τους. Ωστόσο, κατά το παρόν στάδιο η Επιτροπή δεν οδηγείται στο συμπέρασμα ότι τα Ταχυδρομεία βρίσκονται πράγματι σε κατάσταση αντίστοιχη με εκείνη των ανταγωνιστών τους, γεγονός που θα αποδείκνυε ότι η ενίσχυση είναι απαραίτητη ώστε να απολαύουν πλήρως των οφελών από την ελευθέρωση της αγοράς των ταχυδρομικών υπηρεσιών.

Σύμφωνα με το άρθρο 14 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 του Συμβουλίου, κάθε παράνομη ενίσχυση μπορεί να ανακτηθεί από το δικαιούχο αυτής.

ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ

«Par la présente, la Commission européenne (“la Commission”) a l'honneur d'informer la France qu'après avoir examiné les informations fournies par vos autorités sur la réforme citée en objet, elle a décidé d'ouvrir la procédure prévue à l'article 88, paragraphe 2, du traité CE.

1. PROCÉDURE

1.	Le 21 décembre 2005, les autorités françaises ont présenté à la Commission les grandes lignes du projet de réforme du mode de financement des retraites des fonctionnaires de l'État rattachés à La Poste.

Le 2 mars 2006, les autorités françaises ont envoyé par courrier électronique le projet de notification de la réforme. Une réunion de pré-notification s'est tenue le 29 mars 2006, au cours de laquelle la Commission a souligné que le projet de notification était largement incomplet et a indiqué les éléments manquants. Le 7 avril 2006, les autorités françaises ont fourni à la Commission une partie des informations manquantes.

Le 23 juin 2006, les autorités françaises ont notifié la réforme du mode de financement des retraites des fonctionnaires de l'État rattachés à La Poste (“la réforme”) conformément à l'article 88 paragraphe 3 du traité CE, en indiquant qu'elles considèrent que la réforme décrite par la notification ne contient pas d'élément d'aide d'État au sens de l'article 87 paragraphe 1 du traité CE.

4.	Le 20 juillet 2006, la Commission a envoyé une demande de renseignements complémentaires aux autorités françaises portant à la fois sur la mesure notifiée et sur d'éventuelles mesures compensatoires dont La Poste aurait pu bénéficier par le passé.

5.	Les autorités françaises ont transmis leur réponse le 17 août 2006.

2. DESCRIPTION DU MODE DE FINANCEMENT ACTUEL DES RETRAITES DES FONCTIONNAIRES DE L'ÉTAT RATTACHÉS À LA POSTE

L'attribution à La Poste de la personnalité morale par la loi du 2 juillet 1990 (6) (ci-après “la loi de 1990”) ne s'est pas accompagnée d'une modification du statut du personnel de l'administration des postes, le gouvernement s'étant engagé à conserver aux fonctionnaires de l'État rattachés à La Poste leur statut. Au titre de ses dispositions transitoires, la loi de 1990 précise notamment en son article 44 que les agents relevant au 31 décembre 1990 de la direction générale des postes sont affectés de plein droit à La Poste et ceci “sans changement de leur position statutaire”.

2.1. Régime de retraite de base des fonctionnaires de La Poste

Au 31 décembre 2005, La Poste employait 184 289 fonctionnaires de l'État (soit 61 % du personnel de La Poste). Les fonctionnaires en service à La Poste appartiennent à la fonction publique de l'État. À ce titre, et conformément à l'article 20 de la loi no 83-634 du 13 juillet 1983, ils relèvent du régime spécial de retraite des personnels civils et militaires de l'État organisé par le Code des pensions civiles et militaires de retraite. Les fonctionnaires de l'État rattachés à La Poste ne bénéficient d'aucun avantage spécifique en matière de retraite par rapport aux autres fonctionnaires de l'État. En outre, La Poste ne participe pas à un régime spécial d'entreprises ou de branche à la différence d'autres opérateurs publics.

En vertu de l'article 30 de la loi de 1990 (7), l'État reste juridiquement garant du statut des fonctionnaires de l'État rattachés à La Poste et demeure responsable du paiement de leurs retraites. Les prestations de retraite versées aux fonctionnaires, y compris ceux rattachés à La Poste (8), sont votées chaque année en loi de finances.

9.	La Poste ne maîtrise pas les décisions relatives au régime de retraite des fonctionnaires de l'État qui lui sont rattachés. Elle n'a aucune influence ni sur le montant des cotisations prélevées, ni sur le niveau des prestations versées.

10.

L'article 30 de la loi de 1990 prévoit que La Poste assure l'équilibre financier du régime de sécurité sociale pour la partie des fonctionnaires de l'État qui lui sont rattachés. La Poste doit en effet prendre en charge le financement intégral des pensions servies par l'État à ses fonctionnaires par voie de remboursement à l'État des montants versés (après déduction des cotisations acquittées par les fonctionnaires en activité):

“En contrepartie, [La Poste (…) est astreinte] à verser au Trésor public:

a)	Le montant de la retenue effectuée sur le traitement de l'agent, dont le taux est fixé par l'article L. 61 du code des pensions civiles et militaires de retraite;

b)	S'agissant de La Poste, une contribution complémentaire permettant la prise en charge intégrale des dépenses de pensions concédées et à concéder de leurs agents retraités”.

11.

Ce mode de financement est dérogatoire au droit commun. En effet, la contribution “employeur” de La Poste s'inscrit dans un régime à prestations définies puisqu'elle vise à couvrir le montant des pensions versées chaque année par l'État, sans être corrélée à la base des fonctionnaires actifs cotisant au sein de La Poste. À la différence d'un employeur de droit commun dans un système par répartition, La Poste n'acquitte pas de cotisation libératoire, mais a été chargée par la loi de 1990 d'équilibrer le régime de retraite pour ses fonctionnaires.

12.

Le “contrat d'objectif et de progrès” portant contrat de plan entre l'État et La Poste pour la période 1998/2001 a stabilisé ce remboursement en EUR constants au niveau de 1997. L'obligation de remboursement mise à la charge de La Poste a ainsi été plafonnée, le solde étant pris en charge par l'État (9).

13.

L'obligation d'équilibre financier du régime qui pèse sur La Poste se traduit aujourd'hui par l'inscription d'un engagement à l'égard de l'État dans le hors bilan de La Poste, qui serait comptabilisé en provision dans les comptes de La Poste lors du passage aux normes IFRS, lequel doit intervenir au plus tard en 2007. Le montant des engagements au titre des droits acquis des fonctionnaires au 31 décembre 2005 portés dans le hors bilan de La Poste est de 76 milliards EUR (dont 34 milliards concernent les droits acquis par les fonctionnaires en activité).

14.

Compte tenu de l'arrêt progressif du recrutement des fonctionnaires depuis 1990 (10) et de l'évolution démographique défavorable de la population concernée, l'obligation pour La Poste d'équilibrer financièrement le régime de retraite des fonctionnaires de l'État qui lui sont rattachés représente une charge financière croissante pour La Poste (11).

2.2. Régime de retraite complémentaire des fonctionnaires de La Poste

15.

L'article 76 de la loi no 2003-775 du 21 août 2003 portant réforme des retraites a institué la RAFP (Retraite Additionnelle de la Fonction Publique), un régime public de retraite additionnelle obligatoire depuis le 1er janvier 2005. Il s'agit d'un régime de retraite par répartition provisionnée et par points, destiné à permettre l'acquisition de droits à retraite. Le régime est géré par un établissement public à caractère administratif placé sous la tutelle de l'État et dénommé “établissement de retraite additionnelle de la fonction publique”.

16.

La Poste cotise à la RAPF pour les fonctionnaires de l'État qui lui sont rattachés et verse chaque mois à l'établissement de retraite additionnelle de la fonction publique les cotisations qu'elle doit en tant qu'employeur et les cotisations des fonctionnaires qu'elle prélève directement sur leur rémunération. Les cotisations “employeur” de La Poste payées au titre de la RAFP sont libératoires.

2.3. Régime de préretraite des fonctionnaires de l'État rattachés à La Poste

17.	Comme l'ensemble des autres fonctionnaires de l'État, les fonctionnaires rattachés à La Poste peuvent bénéficier des dispositifs de préretraite institués pour les fonctionnaires: la cessation progressive d'activité et le congé de fin de carrière.

18.	Le coût de ces dispositifs de préretraite est supporté en totalité par La Poste pour les fonctionnaires qui lui sont rattachés. Une provision a été comptabilisée à ce titre pour les fonctionnaires ayant adhéré à l'un des dispositifs de préretraite.

3. DESCRIPTION DE LA MESURE NOTIFIÉE

19.	La réforme notifiée a pour objet d'aligner progressivement les charges supportées par La Poste au titre des pensions de retraite de base versées aux fonctionnaires de l'État rattachés à La Poste, sur les charges de retraite de ses concurrents.

3.1. Fondements juridiques de la réforme

20.

Les fondements juridiques en droit interne de la réforme du mode de financement actuel des pensions des fonctionnaires de l'État rattachés à La Poste seront constitués par la modification de l'article 30 de la loi de 1990 et par le cahier des charges de La Poste approuvé par le décret no 90-1214 du 29 décembre 1990. L'article 46 de ce cahier des charges prévoit en particulier les modalités du remboursement à l'État par La Poste des charges de pension mises à sa charge par la loi de 1990.

21.

La traduction de la réforme en droit interne suppose, outre une modification de ces deux textes, de préciser les modalités de détermination et de versement de la contribution employeur à caractère libératoire qui sera mise à la charge de La Poste en remplacement du remboursement des charges de pension à l'État.

22.	Les autorités françaises se sont engagées à transmettre à la Commission les textes modifiés, une fois finalisés.

3.2. Philosophie de la réforme

23.	La philosophie de la réforme notifiée consiste à substituer à la contribution actuelle de La Poste une contribution analogue à une cotisation alignant les charges de retraites supportées par La Poste sur celles de ses concurrents et ayant un caractère libératoire.

24.

La réforme prévoit que La Poste acquittera à partir de 2007 une contribution “employeur” à caractère libératoire fondée sur un taux d'équité concurrentielle. Celle-ci sera calculée de manière à égaliser les niveaux de charges sociales et fiscales obligatoires, assises sur les salaires, entre La Poste et les autres entreprises du secteur des transports et du secteur bancaire relevant du droit commun des prestations sociales, pour les risques qui sont communs aux salariés des entreprises privées et aux fonctionnaires de l'État.

25.	Les assiettes, les taux de cotisation et les risques couverts étant différents pour les fonctionnaires et pour les salariés de droit privé, et les cotisations pouvant légèrement varier d'un secteur économique à l'autre, la méthode d'égalisation est fondée sur une reconstitution.

26.

Le calcul (voir annexe 1 pour une présentation détaillée du calcul) commence par une reconstitution de ce que serait le coût salarial d'un concurrent employant des salariés soumis au droit commun des cotisations sociales (y compris retraites), en leur assurant un salaire net égal à celui des fonctionnaires de La Poste, et ayant une structure d'emploi et un portefeuille d'activités identiques.

27.

La contribution libératoire qui sera versée par La Poste à l'État après la réforme est égale à la différence entre le coût salarial ainsi reconstitué et le coût salarial réel des fonctionnaires (hors retraites). La contribution ainsi calculée remplacera la contribution de La Poste prévue par l'article 30 de la loi de 1990. Elle sera versée par La Poste à un établissement public administratif.

28.

Rapportée aux traitements indiciaires bruts (12) des fonctionnaires en service à La Poste, cette contribution détermine le taux de cotisation de La Poste, appelé taux d'équité concurrentielle (ci-après TEC). Cette contribution sera calculée chaque année afin de tenir compte de l'évolution réelle des rémunérations des fonctionnaires en service à La Poste et des évolutions qui interviendront dans les niveaux de charges sociales et fiscales obligatoires de droit commun.

29.

La méthode de calcul de la contribution libératoire de La Poste est donc fondée sur une égalisation du niveau des cotisations sociales et fiscales obligatoires assises sur les salaires entre La Poste et les autres entreprises des secteurs des transports et de la banque relevant du droit commun. Cette méthode n'assure donc pas une égalisation des coûts salariaux globaux (salaires et cotisations) pour les risques communs.

30.

Les risques communs (vieillesse, famille, maladie, maternité, accidents du travail, formation professionnelle…) concernent les risques couverts par l'ensemble des prélèvements sociaux et fiscaux obligatoires, y compris au titre de dispositions conventionnelles, applicables respectivement dans le secteur bancaire (13) et dans le secteur postal. En sont exclues les cotisations en vigueur pour la couverture du risque chômage et l'assurance contre le risque de non-paiement des salaires en cas de procédure de redressement ou de liquidation judiciaire (AGS). Symétriquement, la contribution exceptionnelle de solidarité instituée par la loi du 4 novembre 1982 et acquittée par les seuls fonctionnaires est exclue de la comparaison.

31.	La nouvelle modalité de calcul de la contribution de La Poste sera sans effet sur la situation individuelle des fonctionnaires rattachés à La Poste, qu'il s'agisse de leurs droits à pension, de leurs cotisations ou de leur statut.

3.3. Distinction opérée par la réforme entre les secteurs d'activité de La Poste

32.

La Poste étant active dans deux secteurs, le secteur postal et la banque, dans lesquels les cotisations employeur de droit commun sont différentes, deux taux d'équité concurrentielle seront calculés en pratique:

—

l'un applicable au périmètre des fonctionnaires actifs dans le secteur courrier-colis, calculé par référence aux cotisations des entreprises de transport, secteur dont relèvent les activités postales; sur la base des données 2005, le taux d'équité “secteur postal” est estimé à 36,5 % de la masse des traitements indiciaires bruts de ce périmètre;

—

l'autre applicable au périmètre des fonctionnaires détachés à La Banque Postale ou actifs dans le groupement de moyens (14), calculé par référence aux cotisations des banques; sur la base des données 2005, le taux d'équité “secteur bancaire” est estimé à 40,9 % de la masse des traitements indiciaires bruts de ce périmètre.

33.

Un TEC global peut être déduit chaque année comme la moyenne pondérée des deux taux, la pondération s'effectuant sur la base de la masse des traitements indiciaires bruts correspondant à chacun des deux périmètres. Sur la base des données 2005, le taux d'équité concurrentielle global est estimé à 37,2 % de la masse des traitements indiciaires bruts de La Poste.

3.4. Période transitoire

34.

L'application du TEC tel que défini ci-dessus s'effectuera progressivement, à l'issue d'une période de transition de 4 ans. En 2006, la contribution libératoire de La Poste sera fixée de manière à obtenir un niveau de contribution en EUR équivalent à celui issu du dispositif actuel (actuellement estimé à environ […] de la masse des traitements indiciaires bruts). Pour les années 2007 à 2009, le taux de cotisation sera fixé en ajoutant au taux d'équité concurrentielle une surcotisation temporaire fixée à […] de la masse des traitements indiciaires bruts en 2007, […] en 2008, et […] en 2009. Ce complément de cotisation sera supprimé à partir de 2010.

35.

Compte tenu de ce dispositif, la chronique du TEC global (15) qui serait applicable pendant la période de transition serait la suivante (estimation sur la base des données 2005):

	2006	2007	2008	2009	2010
Taux de cotisation	[…]	[…]	[…]	[…]	[…]

3.5. Adossement du régime de retraite des fonctionnaires rattachés à La Poste aux régimes généraux

36.

L'État français a prévu de négocier avec les régimes généraux de retraite l'adossement du régime de retraite des fonctionnaires de l'État rattachés à La Poste. Ces négociations ont pour objet d'aboutir à la signature de conventions d'adossement organisant l'adossement financier de la population concernée aux régimes de droit commun. Parmi les principaux paramètres financiers de ces conventions, on mentionnera notamment le taux de reprise des droits ainsi que le montant de la soulte d'adossement, ces éléments étant fixés de manière à assurer la neutralité financière de l'opération pour les parties, à savoir au cas d'espèce l'État et les régimes de retraite de droit commun.

37.	Les négociations n'ayant pas encore débuté, les autorités françaises se sont engagées à informer régulièrement la Commission de l'évolution des réflexions et des négociations sur ce sujet.

4. DESCRIPTION DE LA MESURE NON NOTIFIÉE

38.	Comme indiqué au point 12 de la présente décision, le “contrat d'objectif et de progrès” portant contrat de plan entre l'État et La Poste pour la période 1998/2001 a plafonné le remboursement par La Poste des charges annuelles de retraite en EUR constants au niveau de 1997.

39.

Le tableau ci-dessous précise les contributions versées à l'État par La Poste depuis 1998 (stabilisées en EUR constants) et les versements de l'État au titre des pensions des fonctionnaires rattachés à La Poste. Le montant total de la charge des retraites pris en charge par l'État entre 1998 et 2005 s'élève à […] au 30 juin 2006.

	1998	1999	2000	2001	2002	2003	2004	2005	Valeur actualisée au 30.6.2006
Taux d'actualisation	[…]	[…]	[…]	[…]	[…]	[…]	[…]	[…]
Pensions versées (16)	[…]	[…]	[…]	[…]	[…]	[…]	[…]	[…]	[…]
Contribution de La Poste (“employeur”)	[…]	[…]	[…]	[…]	[…]	[…]	[…]	[…]	[…]

5. POSITION DES AUTORITÉS FRANÇAISES

40.

Selon les autorités françaises, le mode de financement des retraites actuel conduirait à faire supporter par La Poste des charges très significativement supérieures à celles supportées par ses concurrents (17), quel que soit le secteur d'activités de La Poste pris en compte alors que celle-ci évolue dans un environnement de plus en plus concurrentiel. Ce déséquilibre tendrait à s'aggraver rapidement du fait de l'évolution démographique défavorable de la population des fonctionnaires travaillant à La Poste (vieillissement et arrêt de facto du recrutement de fonctionnaires).

41.

En pratique, la contribution de La Poste à l'État au titre du paiement des retraites des fonctionnaires représente aujourd'hui plus de 50 % du traitement indiciaire des fonctionnaires en service à La Poste. Elle dépasserait 100 % en 2020 en cas de maintien du système actuel (c'est-à-dire que La Poste paierait en 2020 autant de charges de pensions que de traitements aux fonctionnaires encore actifs).

42.

Les autorités françaises sont d'avis que la réforme envisagée ne favorise pas La Poste par rapport à ses concurrents, mais a été au contraire conçue dans le but d'aligner à terme strictement la nature et le niveau des charges auxquelles est assujettie La Poste sur celles de ses concurrents.

—

La contribution de La Poste sera de même nature que celle des entreprises privées soumises au droit commun, à savoir une cotisation libératoire. À l'issue de la réforme, la contribution de La Poste ne sera plus assimilable à un régime à prestations définies visant à couvrir la charge annuelle pour l'État des pensions versées aux fonctionnaires rattachés à La Poste. Comme toutes les entreprises soumises au droit commun, La Poste versera une contribution proportionnelle à la masse des fonctionnaires actifs cotisants, juridiquement déconnectée du niveau des pensions servies.

—

La contribution de La Poste sera calculée de manière à aligner le niveau des charges sociales et fiscales obligatoires supportées par La Poste sur celles de ses concurrents. Ainsi qu'il ressort de la description détaillée présentée ci-dessus, la méthode de calcul de la contribution de La Poste garantit l'égalité des charges entre La Poste et les autres entreprises des secteurs bancaire et postal. Elle est fondée sur le principe selon lequel La Poste doit supporter pour les risques communs le même coût salarial qu'un concurrent soumis au droit commun, à rémunérations nettes égales, structure d'emploi comparable et portefeuille d'activités identiques.

43.

Or, selon les autorités françaises, il résulterait d'une jurisprudence constante que la notion d'aide d'État ne recouvre que des interventions qui allègent les charges grevant normalement le budget d'une entreprise (18). D'après les autorités françaises, le Tribunal de Première Instance aurait par ailleurs rappelé, dans son arrêt Combus, que la suppression d'un désavantage structurel imposé par l'État ne constitue pas un avantage susceptible d'être qualifié d'aide, dès lors qu'elle ne vise qu'à libérer l'entreprise d'une charge anormale et n'entraîne pas de rupture de l'égalité concurrentielle (19).

44.

En supprimant une charge anormale imputée sur le budget de La Poste, la réforme notifiée viserait simplement à faire supporter par La Poste des charges sociales et fiscales comparables à celles de ses concurrents soumis au droit commun. Elle libérerait ainsi La Poste du désavantage structurel mis à sa charge par la loi du 2 juillet 1990. La réforme envisagée ne confèrerait donc, selon les autorités françaises, aucun avantage à La Poste et ne contiendrait par conséquent aucun élément d'aide d'État.

45.

S'agissant de la mesure non notifiée, les autorités françaises considèrent que la stabilisation du remboursement de La Poste à l'État de la charge annuelle des retraites des fonctionnaires de l'État qui lui sont rattachés, ne comporte aucun élément d'aide d'État. Cette stabilisation aurait en effet permis de libérer partiellement La Poste d'un désavantage structurel par rapport à ses concurrents privés. Elle aboutirait à une contribution en augmentation continue, qui représente actuellement plus de 50 % du traitement indiciaire brut des fonctionnaires en activité à La Poste, ce qui reste clairement très défavorable par rapport à la situation des concurrents.

46.

De surcroît, le dispositif stabilisé restant à “prestations définies”, ni le principe de l'inscription dans le hors bilan de La Poste de l'engagement de retraites, ni ses modalités de calcul, ni l'obligation de provisionner cet engagement lors du passage aux normes IFRS si le dispositif était maintenu n'ont été modifiés.

47.	Dans ces conditions, les autorités françaises soutiennent que la mesure non notifiée ne constitue pas non plus une aide d'État. C'est la raison pour laquelle elle n'a pas fait l'objet d'une procédure de notification en application de l'article 88, paragraphe 3, du traité CE.

6. ÉVALUATION DES MESURES

6.1. Qualification des mesures

48.

L'article 87, paragraphe 1, du traité CE dispose: “Sauf dérogations prévues par ledit traité, sont incompatibles avec le marché commun, dans la mesure où elles affectent les échanges entre États membres, les aides accordées par les États ou au moyen de ressources d'État sous quelque forme que ce soit qui faussent ou qui menacent de fausser la concurrence en favorisant certaines entreprises ou certaines productions”.

49.

Dès lors, pour déterminer si les mesures en cause contiennent des éléments d'aide d'État au sens de l'article 87, paragraphe 1, du traité CE, il convient d'établir si les mesures sont mises en œuvre par l'État au moyen de ressources d'État, si La Poste en retire un avantage sélectif qui fausse ou menace de fausser la concurrence et, enfin, si ces mesures affectent les échanges entre États membres.

6.1.1. Présence de ressources étatiques

50.	L'article 87, paragraphe 1, du traité CE vise les aides accordées par les États ou au moyen de ressources d'État. Autrement dit, il faut que la mesure à l'examen apparaisse comme le résultat d'un comportement imputable à l'État concerné et qu'elle soit octroyée au moyen de ressources d'État.

51.

Dans le cas d'espèce, les mesures en cause sont imputables à l'État membre concerné. D'une part, la réforme notifiée découlera entre autres d'une modification de l'article 30 de la loi de 1990. D'autre part, la mesure non notifiée découle d'un contrat conclu entre l'État français et La Poste, lequel est qualifié par les autorités françaises de “modalité particulière d'application des dispositions de la loi de 1990”.

52.

Les mesures examinées sont susceptibles d'induire une renonciation de la part de l'État à des ressources financières puisque La Poste n'assure plus l'équilibre financier du régime des fonctionnaires de l'État qui lui sont rattachés. Or, il est de jurisprudence constante que constitue une ressource d'État le renoncement des pouvoirs publics à certaines rentrées fiscales ou autres (20).

6.1.2. Existence d'un avantage économique sélectif

53.

Afin d'apprécier si les mesures en cause comportent des éléments d'aide d'État, il convient de déterminer si ces mesures confèrent un avantage économique sélectif à La Poste en ce qu'elles lui permettent d'éviter de “supporter des coûts qui auraient normalement dû grever les ressources financières propres de l'entreprise et ont ainsi empêché que les forces en présence sur le marché ne produisent leurs conséquences normales” (21).

54.	En l'espèce, la Commission constate que la réforme notifiée libère La Poste de charges qu'elle aurait dû assumer au titre de la loi de 1990.

55.

En général, “les obligations qu'une entreprise doit assumer en vertu de la législation du travail ou de conventions collectives conclues avec les syndicats en matière d'indemnités de licenciement et/ou de retraites anticipées font partie des coûts normaux qu'une entreprise doit financer sur ses ressources propres” (22).

56.

Toutefois, la Commission a déjà conclu par le passé que, sous certaines conditions, une contribution financière de l'État destinée à honorer ses obligations envers ses fonctionnaires ne constituait pas une aide d'État. C'est le cas par exemple lorsque l'État compense directement les fonctionnaires en échange d'un changement de statut (23).

57.

Dans l'arrêt Combus (24), le Tribunal semble considérer comme charges “anormales” des charges résultant d'un statut dérogatoire des personnels d'une entreprise qui, à la suite d'une réforme, se trouve dans une situation de droit commun, donc identique à ses concurrents, s'agissant de la gestion de ses personnels (25). Le Tribunal de première instance a en effet déclaré au point 57: “la mesure en question visait à remplacer le statut privilégié et coûteux des fonctionnaires employés par Combus par un statut d'agent contractuel comparable à celui des employés d'autres entreprises de transport par autobus se trouvant en concurrence avec Combus. Il s'agissait donc de libérer Combus d'un désavantage structurel par rapport à ses concurrents privés. Or, l'article 87, paragraphe 1, du traité CE a pour seul objet d'interdire des avantages qui favorisent certaines entreprises, la notion d'aide ne recouvrant que des interventions qui allègent les charges grevant normalement le budget d'une entreprise et qui sont à considérer comme un avantage économique que l'entreprise bénéficiaire n'aurait pas obtenu dans des conditions normales de marché. […]. Par ailleurs, l'État danois aurait pu, au lieu de verser la somme de 100 millions DKK directement aux fonctionnaires employés par Combus, obtenir le même résultat par la réaffectation desdits fonctionnaires au sein de l'administration publique, sans versement de bonification spécifique, ce qui aurait permis à Combus d'employer immédiatement des agents contractuels relevant d'un statut de droit privé”.

58.

Dans le cas d'espèce, les autorités françaises invoquent l'application du principe posé par le Tribunal dans l'arrêt Combus, en prétendant que la réforme notifiée ne fait que décharger La Poste d'une charge “anormale”. Les autorités françaises ont fourni un ordre de grandeur des coûts additionnels supportés par La Poste par rapport à ses concurrents depuis 1991, en tenant compte de l'allégement des charges de retraites en place depuis 1998 (voir point 40).

59.	À ce stade, la Commission doute que les charges de La Poste faisant l'objet de l'allégement correspondent dans leur totalité à une charge “anormale” au sens de la jurisprudence du Tribunal.

60.

Tout d'abord, dans le cas d'espèce, les autorités françaises n'ont adopté aucune disposition législative visant à abolir ou à modifier le régime spécial d'emploi des fonctionnaires de La Poste et le mode d'acquisition de leurs droits à la retraite. En outre, la réforme n'incorpore aucune mesure destinée à compenser les fonctionnaires de l'État détachés à La Poste pour des désavantages financiers induits par la réforme.

61.

Sur la base des informations disponibles, La Poste a entamé un processus graduel de changement de statut du personnel, dans les limites imposées par le respect du statut des fonctionnaires et les contraintes légales (article 31 de la loi de 1990), en substituant des salariés de droit privé aux fonctionnaires partant à la retraite. Selon les autorités françaises, la loi no 2005-516 du 20 mai 2005 a toutefois établi un principe général de recrutement de salariés de droit privé en disposant que: “La Poste peut employer, sous le régime des conventions collectives, des agents contractuels, dans le cadre des orientations fixées par le contrat de plan.” La Commission n'est pas à ce stade informée d'une quelconque disposition législative qui organise le retour au droit commun de La Poste en matière de recrutement de personnel. En particulier, aucune disposition légale n'interdit actuellement à La Poste de recruter des fonctionnaires.

62.

Ensuite, les autorités françaises prétendent que la réforme est destinée à aligner progressivement sur celles de ses concurrents les charges supportées par La Poste au titre des pensions de retraites versées aux fonctionnaires de l'État rattachés à La Poste. Elles présentent le calcul pour La Poste d'une contribution libératoire “employeur” fondée sur un taux d'équité concurrentielle.

63.	À ce stade, la Commission émet des doutes quant au caractère effectif de l'équité concurrentielle après la mise en œuvre de la réforme.

64.

En premier lieu, comme indiqué au point 29 de la présente décision, la méthode de calcul de la contribution libératoire de La Poste est fondée sur une égalisation, entre La Poste et les autres entreprises des secteurs des transports et de la banque relevant du droit commun, du niveau des cotisations sociales et fiscales obligatoires assises sur les salaires pour les risques communs. Selon les autorités françaises, étant donné que la réforme notifiée ne concerne que les fonctionnaires de l'État rattachés à La Poste, lesquels ont un statut permanent, le risque chômage n'est pas repris dans la liste des risques communs (voir point 30 de la présente décision) aussi bien pour le secteur courrier-colis que pour les services financiers. Au vu de l'exclusion du risque chômage du calcul de la cotisation libératoire, la Commission doute que la réforme notifiée réalise pleinement l'équité concurrentielle.

65.

En second lieu, quand bien même l'exclusion du risque chômage serait justifiée, la Commission n'est pas en mesure de conclure que, s'agissant des risques communs, le calcul du niveau des cotisations sociales et fiscales obligatoires de droit commun est correctement effectué dans chacun des secteurs d'activités de La Poste (voir annexes).

66.

En troisième lieu, le calcul de la cotisation libératoire “services financiers” n'est calculée que pour les seuls les fonctionnaires détachés à La Banque Postale ou actifs dans le groupement de moyens (voir annexe 1, point 9). Autrement dit, la masse salariale des personnels multi-métiers de La Poste est entièrement allouée au secteur d'activités “courrier-colis”. Or, le taux d'équité concurrentielle dans le secteur “courrier-colis” est inférieur à celui du secteur bancaire (voir point 32). À ce stade, la Commission émet des doutes quant à la pertinence du choix de la clé d'allocation de la masse des rémunérations entre les secteurs d'activité de La Poste au regard de l'objectif affiché par la réforme notifiée, à savoir le placement de La Poste en situation d'équité concurrentielle.

67.

Enfin, selon les autorités françaises, La Poste n'aurait pas par le passé bénéficié d'autres mesures compensatoires qui, au moment de leur octroi, étaient destinées à neutraliser les effets des charges additionnelles imposées par le régime ad hoc de La Poste en matière de financement des retraites des fonctionnaires.

68.

Toutefois, les autorités françaises indiquent dans la notification de la réforme que, depuis 1998, “l'obligation de remboursement mise à la charge de La Poste a été plafonnée”. En d'autres termes, depuis 1998, La Poste ne rembourse pas l'État du coût total des retraites versées aux fonctionnaires, contrairement à l'obligation qui découle de l'article 30 de la loi de 1990 (voir points 38 et 39).

69.	La Commission s'interroge à ce stade si l'allégement de charges dont a bénéficié La Poste depuis 1998 peut être qualifié dans sa totalité d'allégement de charges anormales au sens de la jurisprudence.

70.

Le cas échéant, en l'absence de toute quantification fiable des coûts additionnels imposés par le régime dérogatoire applicable à La Poste pour la période 1998—2005, la Commission a en outre des doutes que l'allégement des charges dont a bénéficié l'entreprise pendant la période à l'examen n'a fait que la compenser des coûts additionnels anormaux pour La Poste.

71.	Compte tenu des considérations qui précèdent, la Commission ne peut pas exclure à ce stade que les mesures ne confèrent pas un avantage économique à La Poste.

72.	Dans l'hypothèse où la Commission conclurait que les mesures confèrent à La Poste un avantage économique, cet avantage serait sélectif puisqu'il ne concerne qu'une seule entreprise, La Poste.

6.1.3. La distorsion de concurrence et l'effet sur le commerce intra communautaire

73.	Les mesures examinées sont susceptibles de conduire à une réduction des coûts de fonctionnement de La Poste, ce qui aurait pour effet de favoriser une entreprise déterminée et donc de fausser la concurrence au sens de l'article 87 paragraphe 1 du traité CE.

74.

Dans la mesure où les secteurs dans lesquels La Poste est active sont largement ouverts aux échanges intracommunautaires, du fait notamment des directives du Conseil 88/361/CEE (libre circulation des capitaux), 89/646/CEE (liberté d'établissement) et 97/67/CE (directive postale), de telles mesures pourraient avoir un impact défavorable sur les entreprises qui ont, ou qui souhaitent développer, une activité économique similaire en France. Dans ces conditions, elles sont susceptibles d'affecter les échanges au sens de l'article 87 paragraphe 1 du traité CE.

6.2. Compatibilité des mesures

75.

Étant donné que les mesures examinées sont susceptibles de tomber dans le champ d'application de l'article 87, paragraphe 1, du traité CE, il est nécessaire d'examiner si, le cas échéant, ces mesures peuvent être déclarées compatibles par la Commission au titre des dérogations prévues par l'article 87, paragraphe 3, point c), les autorités françaises n'ayant pas invoqué l'application de l'article 86 paragraphe 2 du traité CE.

76.

Au titre de l'article 87 paragraphe 3 sous c du traité CE, une aide d'État peut être déclarée compatible avec le marché commun pour autant que cette aide soit destinée à favoriser le développement de certaines activités ou de certaines régions, dans la mesure où ladite aide n'affecte pas les conditions d'échanges dans une mesure contraire à l'intérêt commun.

77.

Dans le passé, la Commission a autorisé des mesures d'aide d'État déchargeant les entreprises concernées de certaines obligations de retraite (26). Dans sa décision EDF, la Commission a donné son feu vert à des aides d'État libérant les entreprises d'un secteur d'obligations de pensions spécifiques, qui excédaient celles résultant du régime général des retraites et qui avaient été définies pendant la période de monopole (27).

78.

À cette occasion, la Commission a considéré que l'allégement partiel de la charge résultant du mécanisme de financement des droits spécifiques de retraite acquis avant la date de la réforme constituait une aide d'État au sens de l'article 87, paragraphe 1, du traité CE qui pouvait être déclarée compatible avec le marché commun.

79.

L'analyse de la compatibilité de la mesure a reposé d'abord sur le fait que la mesure contribuait à la réalisation d'une libéralisation effective du marché en ce qu'elle faisait disparaître une barrière à l'entrée. La Commission a ensuite reconnu que le financement des droits de retraite spécifiques acquis pendant la période de monopole affectait la compétitivité des entreprises concernées une fois le marché ouvert à la concurrence. Enfin, la Commission a considéré compatible la mesure d'aide parce qu'elle ne concernait que les droits spécifiques acquis pendant la période précédant la réforme.

80.	Dans le cas d'espèce, l'obligation pour La Poste de rembourser à l'État le coût total des retraites des fonctionnaires de l'État qui lui sont rattachés lui a été imposée par la loi de 1990 à une époque où le secteur postal européen n'était pas encore entré en phase de libéralisation.

81.

La directive 97/67/CE du Parlement européen et du Conseil du 15 décembre 1997 relative au développement du marché intérieur des services postaux de la Communauté a défini entre autres des limites communes pour les services qui peuvent être réservés dans chaque État membre au(x) prestataire(s) du service universel, ainsi qu'un calendrier pour la poursuite de la libéralisation progressive et contrôlée du marché. Le 10 juin 2002, le Parlement européen et le Conseil ont adopté officiellement la directive postale 2002/39/CE qui modifie la directive postale initiale (97/67/CE) en définissant les étapes suivantes du processus d'ouverture progressive et contrôlée du marché et en limitant davantage les secteurs des services qui peuvent être réservés. Ladite directive prévoit le 1er janvier 2009 comme date éventuelle d'achèvement du marché intérieur des services postaux, cette date devant être confirmée (ou modifiée) par la procédure de codécision, c'est-à-dire avec l'accord du Parlement européen et du Conseil.

82.

S'agissant du remboursement du coût total des retraites versées aux fonctionnaires, l'obligation qui pèse sur La Poste a, selon les informations fournies par les autorités françaises, conduit l'entreprise à supporter depuis 1990 des charges supérieures à celles d'une entreprise de droit commun. Cette obligation d'équilibre du régime pour les fonctionnaires de l'État rattachés à La Poste pourrait donc être considérée comme un facteur affectant de manière importante la compétitivité de La Poste dans un environnement en phase de libéralisation.

83.

Toutefois, si les mesures à l'examen ont pour objet d'aligner progressivement les charges supportées par La Poste au titre des pensions de retraites versées aux fonctionnaires de l'État rattachés à La Poste, sur les charges de retraite de ses concurrents, la Commission n'est pas à ce stade à même de conclure que les mesures sont nécessaires pour engranger pleinement les bénéfices de la libéralisation du marché des services postaux. En effet, un tel raisonnement peut être fait si la Commission est assurée que La Poste se trouve effectivement en situation comparable à ses concurrents.

84.

En conclusion, en l'absence de législation organisant le retour de La Poste dans le droit commun et compte tenu de doutes relatifs au caractère effectif de l'équité concurrentielle créée par la réforme notifiée, la Commission n'est pas certaine à ce stade que l'allègement des charges de retraite supportées par La Poste au titre de la loi de 1990 corresponde dans sa totalité à un allègement de charges “anormales” au sens de la jurisprudence. Ces doutes sont renforcés par le fait que La Poste semble avoir par le passé bénéficié de mesures compensatoires destinées à couvrir les coûts supplémentaires de son régime dérogatoire. Dans l'hypothèse où la Commission conclurait que les mesures examinées contiennent des éléments d'aides d'État, elle n'est pas à ce stade à même de conclure que la mesure est nécessaire pour engranger pleinement les bénéfices de la libéralisation du marché des services postaux.

7. CONCLUSION

Compte tenu des considérations qui précèdent, la Commission a des doutes à ce stade que les mesures en cause ne constituent pas des aides d'État et, le cas échéant, que celles-ci sont compatibles avec le marché commun. Par conséquent, conformément à l'article 6 du règlement (CE) no 659/1999 du Conseil du 22 mars 1999 portant modalités d'application de l'article 93 du traité CE, la Commission invite la France, dans le cadre de la procédure prévue à l'article 88, paragraphe 2, du traité CE, à présenter ses observations et à fournir toute information utile pour l'évaluation des mesures dans un délai d'un mois à compter de la date de réception de la présente. Elle invite vos autorités à transmettre immédiatement une copie de cette lettre au bénéficiaire potentiel de l'aide.

La Commission rappelle à la France l'effet suspensif de l'article 88, paragraphe 3, du traité CE et se réfère à l'article 14 du règlement (CE) no 659/1999 du Conseil qui prévoit que toute aide illégale pourra faire l'objet d'une récupération auprès de son bénéficiaire.

Par la présente, la Commission avise la France qu'elle informera les intéressés par la publication de la présente lettre et d'un résumé de celle-ci au Journal officiel de l'Union européenne. Elle informera également les intéressés dans les pays de l'AELE signataires de l'accord EEE par la publication d'une communication dans le supplément EEE du Journal officiel, ainsi que l'autorité de surveillance de l'AELE en leur envoyant une copie de la présente. Tous les intéressés susmentionnés seront invités à présenter leurs observations dans un délai d'un mois à compter de la date de cette publication.»

(1) Η μέθοδος εξίσωσης των επιπέδων των υποχρεωτικών ασφαλιστικών και φορολογικών εισφορών βασίζεται σε μια ανασύσταση του ενδεχόμενου μισθολογικού κόστους ενός ανταγωνιστή που απασχολεί υπαλλήλους υποκείμενους στο κοινό δίκαιο ασφαλιστικών εισφορών (περιλαμβανομένων των συντάξεων), διασφαλίζοντας τους ίσο καθαρό μισθό με εκείνο των υπαλλήλων των Ταχυδρομείων και διαθέτοντας ίδια δομή απασχόλησης και φάσμα δραστηριοτήτων.

(2) Απόφαση της 16ης Μαρτίου 2004, Danske Busvognmænd/Επιτροπή, T-175/01

(3) Η Combus, επιχείρηση επιφορτισμένη από το κράτος με τη διαχείριση της δραστηριότητας των μαζικών μεταφορών με λεωφορείο στη Δανία, απασχολούσε υπαλλήλους που διατηρούσαν τη σχέση εργασίας τους με το κράτος, ενώ παράλληλα τέθηκαν στη διάθεση της Combus στο πλαίσιο ενός καθεστώτος απόσπασης. Εφόσον οι δημόσιοι υπάλληλοι εργάζονταν για την Combus, η εταιρεία αυτή υποχρεωνόταν να αποζημιώνει το δημόσιο για τις αμοιβές και τις συντάξεις που τους κατέβαλε το δημόσιο. Το Σεπτέμβριο του 1998, το κράτος συνήψε με την επιχείρηση συμφωνία σχετικά με τις προϋποθέσεις μεταβάσεως από το καθεστώς δημοσίου υπαλλήλου σε καθεστώς επί συμβάσει υπαλλήλου για τους δημοσίους υπαλλήλους που εργαζόταν στην Combus. Η συμφωνία αφορούσε κατ'ουσίαν τη δυνατότητα των δημοσίων υπαλλήλων να επιλέξουν, από την 1η Απριλίου 1999, μεταξύ της προσλήψεως ως επί συμβάσει υπαλλήλου στην Combus ή της αποσπάσεως σε άλλη κατάλληλη απασχόληση στους δανικούς σιδηροδρόμους. Σε αντιστάθμισμα της παραιτήσεως τους από τα δικαιώματα που απορρέουν από το καθεστώς του δημοσίου υπαλλήλου κατά τη μετάβασή του στο καθεστώς του υπό συμβάσει υπαλλήλου στην Combus, οι ενδιαφερόμενοι δημόσιοι υπάλληλοι απαίτησαν εφάπαξ αποζημίωση η οποία εκτιμήθηκε σε 100 εκατ. δανικές κορώνες. Το ποσό αυτό καταβλήθηκε το 1998 στους ενδιαφερόμενους δημοσίους υπαλλήλους.

(4) Δυνάμει του άρθρου αυτού, μία κρατική ενίσχυση μπορεί να θεωρηθεί ότι συμβιβάζεται με την κοινή αγορά εφόσον προορίζεται για την ανάπτυξη ορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων ή οικονομικών περιοχών, εφόσον δεν αλλοιώνει τους όρους των συναλλαγών κατά τρόπο που θα αντέκειτο προς το κοινό συμφέρον.

(5) ΕΕ L 49 της 22ας Φεβρουαρίου 2005, απόφαση της Επιτροπής της 16ης Δεκεμβρίου 2003, για τις κρατικές ενισχύσεις που χορήγησε η Γαλλία στην ΕDF και στον τομέα των επιχειρήσεων ηλεκτρισμού και αερίου (2005/145/ΕΚ).

(6) Loi du 2 juillet 1990 relative à l'organisation du service public de La Poste et des Télécommunications.

(7) L'article 30 de la loi du 2 juillet 1990 dispose: “la liquidation et le service des pensions allouées, en application du code des pensions civiles et militaires de retraite, aux fonctionnaires de La Poste sont effectués par l'État”.

(8) Par fonctionnaires de l'État rattachés à La Poste, on entend la population des fonctionnaires de l'État qui sont soit en service à La Poste soit retraités de La Poste ou de l'administration des postes.

(9) Le montant total de la charge des retraites pris en charge par l'État entre 1998 et 2005 s'élève à […] (*) au 30 juin 2006.

(*) Information couverte par le secret professionnel.

(10) Recrutement de fonctionnaires par La Poste entre 1990 et 2005:

1990	91	92	93	94	95	96	97	98	99	2000	01	02	03	04	05
[…]	[…]	[…]	[…]	[…]	[…]	[…]	[…]	[…]	[…]	[…]	[…]	[…]	[…]	[…]	[…]

(11) Les autorités françaises ont évalué à […] le montant des engagements de retraite envers les fonctionnaires de l'État rattachés à La Poste qui s'ajouteraient en l'absence de réforme.

(12) Le traitement indiciaire brut est le principal élément de la rémunération des fonctionnaires et dépend de leur indice qui est lui-même fonction de leur ancienneté dans leur corps. Les composantes de la rémunération des agents fonctionnaires sont définies par l'article 20 de la loi no 83-634 du 13 juillet 1983 portant droits et obligations des fonctionnaires.

(13) La comparaison comprend le complément bancaire, qui est une sur-cotisation retraite payée par les banques (4 % de la masse salariale).

(14) Voir note de bas de page 29.

(15) Il convient de noter que le taux applicable au sous-périmètre “bancaire” n'évoluera pas à la baisse dès lors qu'il aura atteint le taux d'équité concurrentielle “secteur bancaire” (estimé à 40,9 % sur la base des données 2005).

(16) Chiffres d'exécution budgétaire.

(17) Le surcoût cumulé supporté par La Poste sur la période 1991-2005 est estimé par les autorités françaises à […]. Cette estimation est obtenue en rétropolant le TEC calculé sur la base de données 2005 (égal à 37,2 %) et en l'appliquant aux traitements indiciaires bruts versés chaque année depuis 1991.

(18) Voir par ex. l'arrêt de la Cour du 15 mars 1994, Banco Extérieur de Espana, C-387-92.

(19) Arrêt du Tribunal de première instance du 16 mars 2004, Danske Busvognmaend (“Combus”), aff. 157/01.

(20) Arrêt du 27 janvier 1998, Ladbroke/Commission, T-67/94, Rec., pp II-1, point 109.

(21) Arrêt du 14 février 1990, France/Commission, C-301/87, Rec., pp.1-307, point 41.

(22) Voir point 63 des lignes directrices communautaires concernant les aides d'État au sauvetage et à la restructuration d'entreprises en difficulté (2004/C 244/02).

(23) Voir en particulier la décision de la Commission du 28 mars 2003 concernant le cas N483/2000 — Pays-Bas.

(24) Arrêt du 16 mars 2004, Danske Busvognmænd / Commission, T-175/01.

(25) Combus, entreprise chargée par l'État de gérer l'activité de transport en commun par autobus au Danemark, employait des fonctionnaires qui conservaient leur relation de travail avec l'État, tout en se mettant à la disposition de Combus dans le cadre d'un régime de détachement. Puisque les fonctionnaires travaillaient pour Combus, cette société était obligée d'indemniser l'État pour les traitements et les pensions qu'il leur versait. L'état a, en septembre 1998, conclu avec l'entreprise un accord relatif aux conditions de passage du statut de fonctionnaire à celui d'agent contractuel pour les fonctionnaires employés par Combus. L'accord consistait pour l'essentiel à donner aux fonctionnaires le choix, à compter du 1er avril 1999, entre un engagement en qualité d'agent contractuel auprès de Combus ou l'affectation à un autre emploi adéquat au sein des Chemins de Fer danois. En compensation de leur renonciation aux droits découlant de leur statut de fonctionnaire lors de leur passage au statut d'agent contractuel auprès de Combus, les fonctionnaires concernés avaient exigé une rémunération unique, évaluée à 100 millions DKK. Cette somme a été versée, en 1998, aux fonctionnaires concernés.

(26) Voir par exemple la décision de la Commission du 10 mai 1995 dans le cas Lufthansa SG(95) D/6040.

(27) Décision 2005/145/CE de la Commission du 16 décembre 2003 relative aux aides d'État accordées par la France à EDF et au secteur des industries électriques et gazières (JO L 49 du 22.2.2005, p. 9).

ANNEXE 1

Description du calcul du taux d'équité concurrentielle

(1)	La philosophie de la réforme notifiée consiste à substituer à la contribution actuelle de La Poste une contribution analogue à une cotisation alignant les charges de retraites supportées par La Poste sur celles de ses concurrents et ayant un caractère libératoire.

(2)

Les assiettes, les taux de cotisation et les risques couverts étant différents pour les fonctionnaires et pour les salariés de droit privé, et les cotisations pouvant légèrement varier d'un secteur économique à l'autre, la méthode d'égalisation est fondée sur une reconstitution de ce que serait le coût salarial d'un concurrent employant des salariés soumis au droit commun des cotisations sociales (y compris retraites), en leur assurant un salaire net égal à celui des fonctionnaires de La Poste, et ayant une structure d'emploi et un portefeuille d'activités identiques.

(3)	Le tableau ci-dessous illustre la méthode de calcul.

1. Calcul de la masse des rémunérations nettes des fonctionnaires

(4)

La masse des rémunérations nettes des fonctionnaires correspond à la masse des rémunérations brutes de ces fonctionnaires, de laquelle on soustrait les montants de cotisations salariales. Ces montants sont obtenus en appliquant les taux de cotisations salariales sociales et fiscales (1) en vigueur à la masse des rémunérations brutes compte tenu de la structure cadres/non cadres ainsi que des tranches de rémunération A, B et C (voir annexe 2).

2. Calcul du coût salarial total, hors retraites, supporté par La Poste au titre des fonctionnaires qui lui sont affectés

(5)

Le coût salarial total (hors retraites) supporté par La Poste au titre des fonctionnaires qui lui sont affectés est la somme des composantes suivantes:

(i)	la masse des rémunérations brutes des fonctionnaires en service à La Poste (en ce compris les traitements indiciaires bruts, les primes et indemnités) et;

(ii)	les cotisations «employeur» versées par La Poste pour ces fonctionnaires (hors retraites) (voir annexe 3). Le montant de ces cotisations est obtenu en appliquant aux rémunérations brutes par structure (cadres/non cadres) et par tranche les taux de charges patronales.

(iii)

les prestations en espèces au titre du capital décès et des prestations en nature d'accidents du travail versés directement aux fonctionnaires. Ces prestations sociales sont assurées directement par La Poste alors qu'elles sont assurées pour les employés des concurrents de La Poste par les organismes sociaux et donnent lieu à cotisations patronales. Pour ces deux risques, il est tenu compte de la valeur réelle des prestations prises en charge par La Poste. Il n'a pas été tenu compte en revanche des prestations en espèces assurées par La Poste au titre des arrêts de travail résultant de maladie et accident du travail.

3. Reconstitution du coût salarial total, y compris retraites, que supporterait une entreprise privée

(6)	Les autorités françaises procèdent à la reconstitution de ce que serait le coût salarial total d'un concurrent pour une masse de rémunérations nettes identique à celle versée par La Poste aux fonctionnaires qui lui sont affectés, avec la même structure d'emploi [cadres/non cadres (2)].

(7)

Cette reconstitution s'effectue en deux étapes:

(i)

reconstitution de la masse des rémunérations brutes d'un concurrent soumis au droit commun pour les mêmes rémunérations nettes (et avec la même structure cadres/non cadres).

Cette reconstitution s'effectue en appliquant à la masse des rémunérations nettes des fonctionnaires calculée sous 1 par structure (cadres/non cadres) et par tranche les taux de cotisations salariales sociales et fiscales de droit commun (voir annexe 2).

(ii)

reconstitution des cotisations employeur (y compris retraites) d'un concurrent soumis au droit commun en fonction du secteur d'activités (banques/courrier-colis) pour une masse de rémunération brute égale à (i) et pour les mêmes risques. Les entreprises concurrentes de La Poste bénéficient des allègements de cotisation sur les bas salaires, alors que La Poste n'en bénéficie pas pour les fonctionnaires. Il est tenu compte de ces allégements dans la reconstitution de ce que seraient les charges de droit commun appliquées à la rémunération nette des fonctionnaires (voir annexe 3).

(8)	Le coût salarial total reconstitué des fonctionnaires en droit commun (y compris retraites) par secteur d'activités est égal à la somme de (i) et (ii) calculé par secteur d'activités.

4. Calcul du taux d'équité concurrentielle

(9)

La Poste étant active principalement dans deux secteurs, le secteur postal et les services financiers, dans lesquels les cotisations employeur de droit commun sont différentes, une cotisation libératoire par secteur sera calculée:

—	l'une applicable au périmètre des fonctionnaires actifs dans le secteur courrier-colis, calculé par référence aux cotisations des entreprises du transport;

—

l'autre applicable au périmètre des fonctionnaires détachés à La Banque Postale ou actifs dans le groupement de moyens (3), calculé par référence aux cotisations des banques. Ainsi, la totalité de la masse salariale des personnels fonctionnaires assurant des activités exclusivement dédiées à La Banque Postale sert d'assiette au taux d'équité concurrentielle services financiers (s'y ajoute la masse salariale des […] fonctionnaires détachés à La Banque Postale).

(10)	Les cotisations libératoires sont définies comme la différence entre, d'une part, le coût salarial total reconstitué (y compris retraites) et d'autre part, le coût salarial total (hors retraites) supporté par La Poste pour l'emploi de fonctionnaires.

(11)	Ces cotisations libératoires sont ensuite rapportées aux traitements indiciaires bruts pour définir le taux d'équité concurrentielle par secteur d'activités.

(12)	Elles seront calculées chaque année pour tenir compte de l'évolution réelle des rémunérations des fonctionnaires en service à La Poste et de celle des niveaux de charges sociales et fiscales obligatoires de La Poste et de ses concurrents.

(1) C'est-à-dire pension civile (7,85 %), retraite additionnelle de la fonction publique (0,79 %) et contribution sociale généralisée/contribution au remboursement de la dette sociale (7,76 %).

(2) Sachant que le niveau des charges sociales n'est pas le même pour les cadres et les non cadres.

(3) Aux termes des conventions de services existant entre La Poste et La Banque Postale, deux grands types de relations peuvent être identifiées:

—

Celles au titre desquelles La Poste fournit des moyens dédiés à La Banque Postale (centres d'exploitation des services financiers, informatique des services financiers, moyens commerciaux dédiés y compris l'encadrement de ceux-ci…). Les dépenses engagées par La Poste à ce titre sont remboursées par La Banque Postale à l'euro/l'euro. Les personnels visés par ces conventions disposent de compétences spécifiquement bancaires. Leur nombre, leur implantation géographique, leur formation et leur déroulement de carrière sont définis en fonction des besoins et demandes exprimés par La Banque Postale.

—

Celles au titre desquelles La Poste fournit à La Banque des prestations de service. Ces services sont facturés à La Banque à un prix unitaire déterminé pour chaque prestation rendue. Les personnels visés par ces prestations ne disposent pas de compétences spécifiquement bancaires. Leur nombre, leur implantation géographique, leur formation et leur déroulement de carrière sont définis par La Poste.

ANNEXE 2

Comparaison des cotisations salariales s'appliquant aux fonctionnaires et aux employés de droit commun

Cotisations salariales retenues dans le calcul

RISQUES	Charges salariales s'appliquant aux fonctionnaires			Charges salariales en droit commun
RISQUES	Taux (base 2005)	Assiette	Observations	Taux (base 2005)	Assiette	Observations
CSG, CRDS	7,76 %	Rémunération brute (1)		7,76 %	Rémunération brute (3)
Maladie, maternité, invalidité, décès	NÉANT			0,75 %	Rémunération brute (3)
RETRAITE:
Pension civile	7,85 %	TIB (2)		NÉANT
CNAV	NÉANT			6,55 % (TA) - 0,1 % (totalité de la rémunération brute)	Partie de la rémunération <= plafond SS pour TA	Assurance vieillesse de la sécurité sociale
ARRCO	NÉANT			3 % (T1) - 8 % (non cadres T2)	Partie de la rémunération <= plafond SS pour T1 et partie de la rémunération > plafond SS limitée à 3 fois le plafond SS pour T2
AGIRC	NÉANT			7,5 % (TB et TC cadres)	partie de la rémunération > plafond SS limitée à 4 — 8 fois le plafond SS pour TB et TC
Contribution exceptionnelle et temporaire (participants AGIRC)	NÉANT			0,13 % (cadres)	Rémunération brute (2)
Association pour la Gestion du Fonds de Financement de l'AGIRC et de l'ARRCO (AGFF)	NÉANT			0,8 % (TA pour les cadres, T1 pour les non cadres) -0,9 % (TB pour les cadres, T2 pour les non cadres)	Partie de la rémunération <= plafond SS pour TA et T1 — partie de la rémunération > plafond SS limitée à 4 fois le plafond SS pour TB et à 3 fois le plafond de la SS pour la T2
Retraite additionnelle de la Fonction Publique (RAFP)	5,0 %	Primes et indemnités perçues dans la limite de 20 % du TIB (2)	Nouvelle cotisation obligatoire pour les fonctionnaires au 1er janvier 2005	NÉANT

Cotisations salariales exclues du calcul

RISQUES	Charges salariales s'appliquant aux fonctionnaires			Charges salariales en droit commun
RISQUES	Taux (base 2005)	Assiette	Observations	Taux (base 2005)	Assiette	Observations
Chômage:
1% solidarité	1,00 %	Rémunération brute (5) — cotisations de pension civile — cotisations salariales RAFP) dans la limite de quatre fois le plafond de la sécurité sociale		NÉANT	NÉANT
ASSEDIC	NÉANT			2,4 % (TA et TB)	Partie de la rémunération brute (6) <= plafond SS pour TA et partie de la rémunération > plafond SS limitée à 4 fois le plafond SS pour TB
APEC	NÉANT			0,024 % (TB des cadres)	partie de la rémunération brute (6) des cadres > plafond SS limitée à 4 fois le plafond SS

(1) Rémunération brute: fonctionnaire: traitement indiciaire brut + primes

(2) Traitement indiciaire brut

(3) Dans le calcul du TEC, la rémunération brute est reconstituée par application des cotisations salariales de droit commun à la rémunération nette des fonctionnaires (et avec la même structure cadres/non cadres).

(4) Traitement indiciaire brut

(5) Rémunération brute fonctionnaire: traitement indiciaire brut + primes

(6) Dans le calcul du TEC, la rémunération brute est reconstituée par application des cotisations salariales de droit commun à la rémunération nette des fonctionnaires (et avec la même structure cadres/non cadres).

ANNEXE 3

Comparaison des cotisations patronales La Poste/employeur de droit privé

Cotisations patronales retenues dans le calcul

RISQUES	Charges salariales s'appliquant aux fonctionnaires			Charges salariales en droit commun
RISQUES	Taux (base 2005)	Assiette	Observations	Taux (base 2005)	Assiette	Observations
Maladie, maternité, invalidité, décès	9,7 %	TIB (1)	Prestations en espèces au titre des capitaux décès	12,8 %	Rémunération brute (3)
Accidents du travail			Prestations en nature	Le taux est de 3,44 % dans le secteur postal (cotisations des entreprises de transport) et de 1 % dans le secteur bancaire	Rémunération brute (3)
Solidarité autonomie (CSAPAH)	0,3 %	TIB (1)		0,3 %	Rémunération brute (3)
Allocations familiales	5,2 %	TIB (1)		5,4 %	Rémunération brute (3)
Prévoyance assurance décès obligatoire des cadres	NÉANT			1,5 % (TA des cadres)	Pour les cadres: partie de la rémunération brute (3) <= plafond SS
Fonds national d'aide au logement (FNAL)	0,1 % (TA) — 0,4 % (totalité du TIB*)	partie du TIB (1) <=plafond SS pour TA		0,1 % (TA) — 0,4 % (totalité de la rémunération brute)	Partie de la rémunération <= plafond SS pour TA
Participation employeur effort construction logement	0,45 %	Rémunération brute (2)		0,45 %	Rémunération brute (3)
Taxe d'apprentissage	0,5 %	Rémunération brute (2)		0,50 %	Rémunération brute (3)
Taxe additionnelle à la taxe d'apprentissage	0,12 %	Rémunération brute (2)		0,12 %	Rémunération brute (3)
Formation professionnelle continue	1,60 %	Rémunération brute (2)		1,60 %	Rémunération brute (3)
Versement transport	1,19 % (cadres) — 1,06 % (non cadres)	TIB (1)		1,19 % (cadres) — 1,06 % (non cadres)	Rémunération brute (3)
Allègements de charges sur les bas salaires			La Poste ne bénéficie pas pour les fonctionnaires qui lui sont affectés de mesures équivalentes aux mesures générales de réductions de charges sociales patronales applicables aux salariés du privé (art L 241-13 code de la Sécurité Sociale)			Application du barème des allègements de charges sur les bas salaires
RETRAITE:
Vieillesse			Pas de cotisation libératoire. Remboursement à l'État des pensions versées	8,2 % (TA) — 1,6 % (totalité de la rémunération brute)	Partie de la rémunération <= plafond SS pour TA
Retraite complémentaire obligatoire
ARCO				4,5 % (T1) — 12 % (non cadres T2)	Partie de la rémunération <= plafond SS pour T1 et partie de la rémunération > plafond SS limitée à 3 fois le plafond SS pour T2
AGIRC				12,5 % (cadres TB et TC)	partie de la rémunération > plafond SS limitée à 4 — 8 fois le plafond SS pour TB et TC
Contribution exceptionnelle et temporaire (CET)				0,22 % (cadres)	Rémunération brute (3)
Association pour la Gestion du Fonds de Financement de l'AGIRC et de l'ARRCO (AGFF)				1,2 % (TA pour les cadres et T1 pour les non cadres) — 1,3 % (TB pour les cadres et T2 pour les non cadres)	Partie de la rémunération <= plafond SS pour TA et T1 et partie de la rémunération > plafond SS limitée à 4 fois le plafond SS pour TB et à 3 fois le plafond de la SS pour la T2
Complément bancaire				4 %	Rémunération brute (3)	Cotisation retenue dans le cadre du calcul du TEC «secteur bancaire»
Retraite additionnelle de la Fonction Publique (RAFP)	5,0 %	Primes et indemnités perçues dans la limite de 20 % du TIB (1)	Nouvelle cotisation obligatoire pour les fonctionnaires au 1er janvier 2005	NÉANT

Cotisations salariales exclues du calcul

RISQUES	Charges salariales s'appliquant aux fonctionnaires			Charges salariales en droit commun
RISQUES	Taux (base 2005)	Assiette	Observations	Taux (base 2005)	Assiette	Observations
Chômage:
1 % solidarité	1,00 %	Rémunération brute (5) — cotisations de pension civile — cotisations salariales RAFP) dans la limite de quatre fois le plafond de la sécurité sociale		NÉANT	NÉANT
ASSEDIC	NÉANT			2,4 % (TA et TB)	Partie de la rémunération brute (6) <= plafond SS pour TA et partie de la rémunération > plafond SS limitée à 4 fois le plafond SS pour TB
APEC	NÉANT			0,024 % (TB des cadres)	partie de la rémunération brute (6) des cadres > plafond SS limitée à 4 fois le plafond SS

(1) Traitement indiciaire brut

(2) Rémunération brute fonctionnaire: traitement indiciaire brut + primes

(4) Traitement indiciaire brut

(5) Rémunération brute fonctionnaire: traitement indiciaire brut + primes

6.12.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 296/26

Πληροφορίες που διαβιβάζουν τα κράτη μέλη για τις κρατικές ενισχύσεις που χορηγούνται βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 70/2001 της Επιτροπής, της 12ης Ιανουαρίου 2001, σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης στις κρατικές ενισχύσεις προς μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

(2006/C 296/05)

Αριθ. ενίσχυσης

XS 18/05

Κράτος μέλος

Ιταλία

Περιφέρεια

Molise

Τίτλος του καθεστώτος ενισχύσεων ή επωνυμία της εταιρείας που λαμβάνει μεμονωμένη ενίσχυση

«Ταμείο εγγυήσεων» βάσει της Δράσης 4.1.4 του ΠΕΠ Molise 2000-2006

Νομική βάση

POR Molise 2000-2006 — Azione 4.1.4. Deliberazione della Giunta Regionale Molise del 30 luglio 2004 n. 1105, cosi come modificata ed integrata dalla Deliberazione della Giunta Regionale Molise del 27 agosto 2004 n. 1122

Σχεδιαζόμενη ετήσια δαπάνη βάσει του καθεστώτος ή συνολικό ποσό της μεμονωμένης ενίσχυσης που χορηγείται στην εταιρεία

4 713 503 EUR για όλη τη διάρκεια της περιόδου εφαρμογής

Μέγιστη ένταση ενίσχυσης

Η ενίσχυση θα χορηγηθεί σε καθαρό και ακαθάριστο ισοδύναμο ενίσχυσης, σύμφωνα με τα ανώτατα όρια που ισχύουν στην περιφέρεια Molise για τις περιοχές του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) και για τις περιοχές σταδιακής κατάργησης.

Εξαιρείται η δυνατότητα των επιχειρήσεων να επιλέξουν την υποβολή αίτησης ενίσχυσης σύμφωνα με τον κανόνα «de minimis»

Ημερομηνία εφαρμογής

Από την 1η Δεκεμβρίου 2004 (ημερομηνία πιθανής κατακύρωσης του διαγωνισμού για την επιλογή των διαχειριστών και την ακόλουθη ενεργοποίηση του καθεστώτος)

Διάρκεια του καθεστώτος ή της μεμονωμένης ενίσχυσης

Δεκέμβριος 2008

Στόχος της ενίσχυσης

Διευκόλυνση της πρόσβασης των χρηματοοικονομικώς και οικονομικώς υγιών μικρομεσαίων επιχειρήσεων στη μεσομακροπρόθεσμη πίστη, μέσω παροχής εγγυήσεων για δάνεια ή/και για άλλα καθεστώτα χρηματοδότησης με στόχο την πραγματοποίηση επενδύσεων

Οικείος οικονομικός τομέας

—	Βιομηχανία

—

Εμπόριο

—

Τουρισμός

—

Βιοτεχνία

—	Παροχή υπηρεσιών στις επιχειρήσεις, με αναφορά στον πίνακα βάσει της Εγκυκλίου του Υπουργείου Βιομηχανίας, Εμπορίου και Βιοτεχνίας αριθ. 900315 της 14ης Ιουλίου 2000 και ακόλουθες τροποποιήσεις, κατ' εφαρμογή του Νόμου 488/92

Παρατηρήσεις

Εξαιρούνται από τις ελαφρύνσεις όλες οι δραστηριότητες που συνδέονται με την παραγωγή, τη μεταποίηση και την εμπορία των προϊόντων του Παραρτήματος Ι της συνθήκης ΕΕ, καθώς και οι δραστηριότητες που συνδέονται με τις εξαγωγές και τις ενισχύσεις που εξαρτώνται από το προτιμησιακό καθεστώς των εγχωρίων προϊόντων έναντι των εισαγομένων προϊόντων

Ονομασία και διεύθυνση της χορηγούσας αρχής

Regione Molise

Assessorato alla Attività Produttive — Settore Industria

Via Roma, 84

I-86100 Campobasso

Tel. 0874-429825

Fax 0874-429853

Referente: Dr. Elvio Carugno

Άλλες πληροφορίες

Περαιτέρω κανονιστικές αναφορές για την εφαρμογή του παρόντος καθεστώτος:

Κανονισμοί ΕΚ αριθ. 1260/1999, αριθ. 1783/1999, αριθ. 69/2001, αριθ. 70/2001, αριθ. 448/2004·

απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής C(2000)2371 της 8ης Αυγούστου 2000· ανακοίνωση ΕΚ 2000/C7I/07·

Νόμος 326 της 24ης Νοεμβρίου 2003· νομοθετικό διάταγμα αριθ. 385/1993· νομοθετικό διάταγμα 157/1995.

Η μεθοδολογία για τον υπολογισμό του ισοδύναμου επιχορήγησης βάσει του παρόντος καθεστώτος ανταποκρίνεται στις ρυθμίσεις του Μέρους VII των επιχειρησιακών διατάξεων του Ταμείου Εγγυήσεων για τις ΜΜΕ βάσει του νόμου 662/1996, άρθρο 2 εδάφιο 100 στοιχείο α), του νόμου 266/1997 άρθρο 15 και του υπουργικού διατάγματος 248/1999.

3.	Προβλέπεται η υποδιαίρεση του Ταμείου Εγγυήσεων σε τμήματα, βάσει του αριθμού των διαχειριστών στους οποίους θα έχει κατακυρωθεί ο διαγωνισμός.

4.	Οι επιλεχθέντες διαχειριστές για τη διαχείριση του ταμείου θα καταβάλλουν στο τμήμα του ταμείου που τους έχει ανατεθεί ένα μερίδιο ιδιωτικής συγχρηματοδότησης ίσο με τουλάχιστον το 20% των κρατικών πόρων που έχουν πιστωθεί σ' αυτούς.

Η προκήρυξη επιλογής των διαχειριστών και τα σχετικά παραρτήματα εγκρίθηκαν με αποφάσεις του Περιφερειακού Συμβουλίου οι οποίες συνιστούν τη νομική βάση του παρόντος καθεστώτος, όπως αναφέρονται ανωτέρω, και οι οποίες δημοσιεύθηκαν στην ΕΕΕΕ της 16.9.2004 (Συμπλήρωμα αριθ. 181 έγγραφο αριθ. 155086) και στο BURM — Bollettino Ufficiale della Regione Molise (επίσημο δελτίου της περιφερείας Molise) αριθ. 19 της 23.9.2004.

6.	Το Ταμείο Εγγυήσεων της δράσης 4.1.4 του ΠΕΠ Molise θα συμπεριληφθεί σε ένα νέο μέτρο του ΠΕΠ (μέτρο 4.4), κατόπιν της ενδιάμεσης αναδιαμόρφωσης που θα εκδοθεί με νέα απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ωστόσο, το περιεχόμενο της δράσης 4.1.4 θα παραμείνει αμετάβλητο.

Αριθ. ενίσχυσης

XS 62/05

Κράτος μέλος

Ιταλία

Περιφέρεια

Regione Marche

Τίτλος του καθεστώτος ενισχύσεων ή επωνυμία της εταιρείας που λαμβάνει μεμονωμένη ενίσχυση

ΕΕΠ στόχος 2 2000-2006 — μέτρο 1.1 Ενισχύσεις στις παραγωγικές και περιβαλλοντικές επενδύσεις βιομηχανικών και βιοτεχνικών ΜΜΕ, υπομέτρο 1.1.1 ενισχύσεις στις παραγωγικές επενδύσεις βιομηχανικών ΜΜΕ, παρέμβαση β3 «Νόμος αριθ. 598/94, αλφαριθμητικός κωδικός 11, όπως τροποποιήθηκε από το νόμο 488/99, άρθρο 54 και από το νόμο αριθ., 57/2001, άρθρο 15: ελαφρύνσεις για τη βιομηχανική έρευνα και την προανταγωνιστική ανάπτυξη»

Νομική βάση

Docup Ob. 2 2000-2006

Η προβλεπόμενη χρηματοοικονομική ενίσχυση της παρέμβασης είναι η ακόλουθη:

Τακτική στήριξη:

1 609 201 EUR για το έτος 2004

695 399,50 EUR (εκτίμηση για το έτος 2005)

695 399,50 ευρώ (εκτίμηση για το έτος 2006)

σύνολο 3 000 000 EUR

Μεταβατική στήριξη:

200 000 EUR για το έτος 2004

σύνολο 200 000 EUR

Μορφές επενδύσεων και επιλέξιμες δαπάνες

Σχέδια βιομηχανικής έρευνας ή/και προανταγωνιστικής ανάπτυξης διαρκείας που δεν υπερβαίνει τους 18 μήνες. Η δαπάνη του σχεδίου δεν μπορεί να είναι κατώτερη των 100 000 EUR και ανώτερη του 1 000 000 EUR

Είναι επιλέξιμες για ελάφρυνση οι ακόλουθες μορφές δαπάνης:

—	δαπάνες για το προσωπικό που εξαρτάται αποκλειστικά από το μέρος της πραγματικής απασχόλησης στις δραστηριότητες του σχεδίου·

—	γενικές δαπάνες που καταλογίζονται άμεσα στις δραστηριότητες έρευνας και ανάπτυξης

—	κόστος καινουργών συσκευών και εξοπλισμού που χρησιμοποιούνται για το σχέδιο και για όλη τη διάρκειά του·

—	δαπάνες για παροχή υπηρεσιών συμβουλών και για ισοδύναμες υπηρεσίες που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για τις δραστηριότητες έρευνας ή/και ανάπτυξης·

—	κόστος των υλικών που καταλογίζονται άμεσα στη δραστηριότητα έρευνας

Μέγιστη ένταση ενίσχυσης

Η ελάφρυνση χορηγείται σε μια από τις ακόλουθες μορφές:

α)

μη επιστρεπτέα ενίσχυση, ίση με:

—	το 25 % του κόστους του σχεδίου που είναι επιλέξιμο για την ελάφρυνση και σχετικά με τις δραστηριότητες προανταγωνιστικής ανάπτυξης·

—	το 50 % του κόστους του σχεδίου επιλέξιμο για ελάφρυνση και σχετικά με τις δραστηριότητες βιομηχανικής έρευνας,

β)

επιδότηση επιτοκίου (επιπλέον της μη επιστρεπτέας ενίσχυσης), έναντι μιας τραπεζικής χρηματοδότησης που παρουσιάζει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: διάρκεια που δεν υπερβαίνει τα 10 έτη, συμπεριλαμβανομένης περιόδου προαπόσβεσης που δεν υπερβαίνει τους 18 μήνες και δεν είναι μικρότερη από τη διάρκεια του σχεδίου, ποσό που δεν υπερβαίνει το 75 % του κόστους του σχεδίου που είναι επιλέξιμο για ελάφρυνση και όχι μικρότερο του συνολικού ποσού ενίσχυσης σε τρεχούμενο λογαριασμό σύμφωνα με την υποπαράγραφο α), με επιδότηση επιτοκίου και ίσον:

—	με το 80% του επιτοκίου αναφοράς, που ισχύει κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης ενίσχυσης, για τις ΜΜΕ που διαθέτουν παραγωγικές μονάδες, στις οποίες υλοποιείται το σχέδιο, στις περιοχές που είναι επιλέξιμες για την απαλλαγή του πρώην άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης ΕΚ·

—

με το 50 % του επιτοκίου αναφοράς για τις ΜΜΕ που διαθέτουν παραγωγικές μονάδες, στις οποίες υλοποιείται το σχέδιο, στις υπόλοιπες περιοχές της επικρατείας. Σε κάθε περίπτωση η ενίσχυση δεν μπορεί να υπερβεί τα ανώτατα όρια που προβλέπονται στα πλαίσια των ενισχύσεων στην έρευνα και ανάπτυξη από τον κανονισμό (EΚ) αριθ. 364/2004. Ειδικότερα, για τα σχέδια που περιλαμβάνουν δραστηριότητες βιομηχανικής έρευνας και δραστηριότητες προανταγωνιστικής ανάπτυξης, η ένταση ενίσχυσης δεν μπορεί να υπερβεί το μέσο όρο των εντάσεων ενίσχυσης που προβλέπονται για τις δύο μορφές δραστηριοτήτων, σταθμισμένη σύμφωνα με τις πραγματοποιηθείσες δαπάνες για κάθε μια μορφή δραστηριότητας

Ημερομηνία εφαρμογής

Είναι επιλέξιμες για ενίσχυση αποκλειστικά οι επενδύσεις που πραγματοποιούνται μετά την ημερομηνία υποβολής των αιτήσεων ενίσχυσης

Διάρκεια του καθεστώτος ή της μεμονωμένης ενίσχυσης

Η εφαρμογή του καθεστώτος έχει διάρκεια ίση με εκείνη του ΕΕΠ 2 2000 — 2006

Στόχος της ενίσχυσης

Προαγωγή της έρευνας των βιομηχανικών ΜΜΕ στις ζώνες της περιφέρειας Marche που περιλαμβάνονται στο στόχο 2 και στο Phasing out, μέσω της χορήγησης χρηματοπιστωτικών ενισχύσεων που προορίζονται να στηρίξουν τη δραστηριότητα βιομηχανικής έρευνας και προανταγωνιστικής ανάπτυξης, όπως αυτές ορίζονται στη κοινοτική νομοθεσία. Η παρέμβαση, ιδίως, σκοπεύει να στηρίξει τη διεξαγωγή δραστηριοτήτων που έχουν ως στόχο την απόκτηση καινοτόμων γνώσεων που να μπορούν να μεταφερθούν στις παραγωγικές διαδικασίες και να χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη νέων προϊόντων που έχουν ως στόχο να βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων

Οικείος οικονομικός τομέας

Τομείς C, D, E, F (κατάταξη Istat 1991) με τις εξαιρέσεις και τους περιορισμούς που προβλέπει η κοινοτική νομοθεσία περί κρατικών ενισχύσεων (μεταξύ των οποίων ενισχύσεις για εξαγωγές και ενισχύσεις στην αυτοκινητοβιομηχανία). Αποκλείονται οι δραστηριότητες που αφορούν την παραγωγή, τη μεταποίηση και την εμπορία των προϊόντων που περιλαμβάνονται στο παράρτημα Ι της συνθήκης ΕΚ

Ονομασία και διεύθυνση της χορηγούσας αρχής

Regione Marche, Servizio Industria, Artigianato, Energia

Via Tiziano 44

I-60100 Ancona

Tel. 071 8061

Αριθ. ενίσχυσης

XS 65/05

Κράτος μέλος

Δανία

Τίτλος του καθεστώτος ενισχύσεων ή επωνυμία της εταιρείας που λαμβάνει μεμονωμένη ενίσχυση

Regionale Videnpiloter (Περιφερειακά Πιλοτικά Σχέδια Γνώσης). Πιλοτικά σχέδια προσωρινής απασχόλησης πτυχιούχων ανωτάτης εκπαίδευσης σε ΜΜΕ οι οποίες είναι εγκατεστημένες σε απόμακρες περιοχές)

Νομική βάση

Lov om Teknologi og Innovation

Το ετήσιο δημοσιονομικό πλαίσιο για το 2005 ανήλθε σε 12,9 εκατ. DKK (1,2 εκατ. EUR). Το 2006, 2007 και 2008, το ποσό αυτό ανήλθε σε 15 εκατ. DKK (1,4 εκατ. EUR).

Μέγιστη ένταση ενίσχυσης

Η μέγιστη ένταση της ενίσχυσης είναι 50%, με ανώτατο όριο τα 145 000 DKK (20 000 EUR) ανά σχέδιο.

Ημερομηνία εφαρμογής

Οι κατευθυντήριες γραμμές εγκρίθηκαν το 2005 και σχετικές ενισχύσεις καταβάλλονται από το 2005.

Διάρκεια του καθεστώτος ή της μεμονωμένης ενίσχυσης

Το καθεστώς έχει εγγραφεί στο δημόσιο προϋπολογισμό έως το 2008. Τα επιμέρους σχέδια ενισχύσεων έχουν ισχύ από 6 έως 12 μήνες.

Στόχος της ενίσχυσης

Η αύξηση του αριθμού των πτυχιούχων ανωτάτης εκπαίδευσης που απασχολούνται σε μικρές επιχειρήσεις(με έως 100 εργαζομένους) οι οποίες δεν διέθεταν προηγουμένως εργαζομένους με ανώτατη εκπαίδευση, καθώς και η αύξηση της συνεργασίας μεταξύ των εν λόγω επιχειρήσεων και των δημοσίων ερευνητικών ιδρυμάτων.

Οικείος οικονομικός τομέας

Όλοι οι τομείς

Ονομασία και διεύθυνση της χορηγούσας αρχής

Ministeriet for Videnskab, Teknologi og Videnskab

Bredgade 43

DK-1260 København K

Άλλες πληροφορίες

Η ενίσχυση χορηγείται για την πρόσληψη πτυχιούχου ανωτάτης εκπαίδευσης και για την απόκτηση γνώσεων από ερευνητικό ίδρυμα για ένα αναπτυξιακό σχέδιο εντός της επιχείρησης. Τα επιμέρους σχέδια πρέπει να εγκρίνονται εκ των προτέρων από τη χορηγούσα αρχή.

Αριθ. ενίσχυσης

XS 142/06

Κράτος μέλος

Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας

Περιφέρεια

Freistaat Sachsen

Τίτλος του καθεστώτος ενισχύσεων ή επωνυμία της εταιρείας που λαμβάνει μεμονωμένη ενίσχυση

Υπουργικό διάταγμα του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Γεωργίας του κρατιδίου της Σαξονίας σχετικά με τις ενισχύσεις που χορηγούνται στο πλαίσιο του προγράμματος γεωργικών ενισχύσεων (AFP)·

RL-Nr. 21/2005 της 15ης Ιουνίου 2005·άρθρο 2.1.3 σε συνδυασμό με το άρθρο 5.1

http://www.saxonia-verlag.de/recht-sachsen/08540bs.pdf

Νομική βάση

Rahmenplan nach dem Gesetz über die Gemeinschaftsaufgabe „Verbesserung der Agrarstruktur und des Küstenschutzes“ vom 3. September 1969, neu gefasst durch Bekanntmachung vom 21. Juli 1988 (BGBl. I S. 1055), zuletzt geändert durch Art. 2 des Gesetzes vom 2. Mai 2005 (BGBl. I S. 1527)

Καθεστώς ενίσχυσης

Ετήσιο συνολικό ποσό

0,8 εκατ. EUR

Εγγυημένα δάνεια

Μεμονωμένη ενισχυση

Συνολικό ποσό ενίσχυσης

Εγγυημένα δάνεια

Μέγιστη ένταση ενίσχυσης

Σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 2 έως 6 και το άρθρο 5 του κανονισμού

Ναι

Ημερομηνία εφαρμογής

2006

Διάρκεια του καθεστώτος ή της μεμονωμένης ενίσχυσης

Έως τις 31.12.2006

Στόχος της ενίσχυσης

Ενίσχυση ΜΜΕ

Ναι

Οικείος οικονομικός τομέας

Όλοι οι τομείς που είναι επιλέξιμοι για ενισχύσεις προς ΜΜΕ

Ναι

Ονομασία και διεύθυνση της χορηγούσας αρχής

Landesanstalt für Landwirtschaft

Sörbigener Straße 3a

D-01326 Dresden

Μεγάλες μεμονωμένες ενισχύσεις

Σύμφωνα με το άρθρο 6 του κανονισμού

Ναι

6.12.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 296/40

Ανακοίνωση της Επιτροπής, στο πλαίσιο της εφαρμογής της οδηγίας 90/396/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 1990, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με τις συσκευές αερίου

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

(Δημοσίευση τίτλων και στοιχείων αναφοράς εναρμονισμένων προτύπων βάσει της οδηγίας)

(2006/C 296/10)

EOT (1)	Στοιχείο αναφοράς και τίτλος του προτύπου (έγγραφο αναφοράς)	Έγγραφο αναφοράς	Ημερομηνία λήξης της ισχύος του τεκμηρίου συμμόρφωσης του αντικατασταθέντος προτύπου Σημείωση 1
CEN	EN 26:1997 Συσκευές καύσεως αερίου για στιγμιαία παραγωγή ζεστού νερού για χρήσεις υγιεινής, με ατμοσφαιρικούς καυστήρες	—
	EN 26:1997/A1:2000	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (18.7.2001)
	EN 26:1997/AC:1998
CEN	EN 30-1-1:1998 Οικιακές μαγειρικές συσκευές αερίου — Μέρος 1-1: Ασφάλεια — Γενικά	—
	EN 30-1-1:1998/A1:1999	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (30.9.1999)
	EN 30-1-1:1998/A2:2003	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (29.2.2004)
	EN 30-1-1:1998/A3:2005	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (31.12.2005)
	EN 30-1-1:1998/A2:2003/AC:2004
CEN	EN 30-1-2:1999 Οικιακές μαγειρικές συσκευές αερίου — Μέρος 1-2: Ασφάλεια — Συσκευές με φούρνους ή/και σχάρες βεβιασμένης κυκλοφορίας αέρα	—
CEN	EN 30-1-3:2003 Οικιακές μαγειρικές συσκευές αερίου — Μέρος 1-3: Ασφάλεια — Συσκευές με υαλοκεραμικές εστίες	—
CEN	EN 30-1-3:2003/AC:2004
CEN	EN 30-1-4:2002 Οικιακές μαγειρικές συσκευές αερίου — Μέρος 1-4: Ασφάλεια — Συσκευές με έναν ή περισσότερους καυστήρες αερίου με αυτόματο σύστημα ελέγχου των καυστήρων	—
CEN	EN 30-2-1:1998 Οικιακές μαγειρικές συσκευές αερίου — Μέρος 2-1: Ορθολογική χρήση ενέργειας — Γενικά	—
	EN 30-2-1:1998/A1:2003	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (10.12.2004)
	EN 30-2-1:1998/A2:2005	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (11.11.2005)
	EN 30-2-1:1998/A1:2003/AC:2004
CEN	EN 30-2-2:1999 Οικιακές μαγειρικές συσκευές αερίου — Μέρος 2-2: Ορθολογική χρήση ενέργειας — Συσκευές με φούρνους ή/και σχάρες βεβιασμένης κυκλοφορίας	—
CEN	EN 88:1991 Ρυθμιστές πίεσης συσκευών αερίου για πιέσεις εισόδου έως 200 mbar	—
CEN	EN 88:1991/A1:1996	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (17.7.1997)
CEN	EN 89:1999 Θερμαντήρες νερού με αποθήκευση, με αέριο καύσιμο, για χρήσεις υγιεινής	—
	EN 89:1999/A1:1999	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (17.10.2000)
	EN 89:1999/A2:2000	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (18.7.2001)
CEN	EN 125:1991 Διατάξεις ελέγχου φλόγας για συσκευές αερίων καυσίμων — Θερμοηλεκτρικές διατάξεις ελέγχου φλόγας	—
CEN	EN 125:1991/A1:1996	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (17.7.1997)
CEN	EN 126:2004 Διατάξεις ελέγχου πολλαπλών λειτουργιών για συσκευές αερίου	EN 126:1995	Ημερομηνία λήξης (10.12.2004)
CEN	EN 161:2001 Αυτόματες βαλβίδες διακοπής παροχής για καυστήρες και συσκευές αερίου	EN 161:1991	Ημερομηνία λήξης (31.5.2002)
CEN	EN 203-1:2005 Εξοπλισμός τροφοδοσίας θερμαινόμενος με αέρια — Μέρος 1: Απαιτήσεις ασφαλείας	EN 203-1:1992	31.12.2008
CEN	EN 203-2-1:2005 Eπαγγελματικές μαγειρικές συσκευές αερίου — Μέρος 2-1: Ειδικές απαιτήσεις — Καυστήρες χωρίς κάλυμμα και καυστήρες τύπου wok	EN 203-2:1995	31.12.2008
CEN	EN 203-2-2:2006 Εξοπλισμός τροφοδοσίας θερμαινόμενος με αέρια — Μέρος 2-2: Ειδικές απαιτήσεις — Φούρνοι	EN 203-2:1995	31.12.2008
CEN	EN 203-2-3:2005 Eπαγγελματικές μαγειρικές συσκευές αερίου — Μέρος 2-3: Ειδικές απαιτήσεις — Χύτρες	EN 203-2:1995	31.12.2008
CEN	EN 203-2-4:2005 Εξοπλισμός επαγγελματικών μαγειρείων με αέρια καύσιμα — Μέρος 2-4: Ειδικές απαιτήσεις — Συσκευές τηγανίσματος	EN 203-2:1995	31.12.2008
CEN	EN 203-2-6:2005 Eπαγγελματικές μαγειρικές συσκευές αερίου — Μέρος 2-6: Ειδικές απαιτήσεις — Θερμαντήρες ζεστού νερού για αφεψήματα	EN 203-2:1995	31.12.2008
CEN	EN 203-2-8:2005 Εξοπλισμός επαγγελματικών μαγειρείων με αέρια καύσιμα — Μέρος 2-8: Ειδικές απαιτήσεις — Συσκευές για σωτάρισμα και παέγια	EN 203-2:1995	31.12.2008
CEN	EN 203-2-9:2005 Eπαγγελματικές μαγειρικές συσκευές αερίου — Μέρος 2-9: Ειδικές απαιτήσεις — Συμπαγή καλύμματα, ελάσματα θέρμανσης και εσχάρες	EN 203-2:1995	31.12.2008
CEN	EN 203-2-11:2006 Εξοπλισμός τροφοδοσίας θερμαινόμενος με αέρια — Μέρος 2-11: Ειδικές απαιτήσεις — Χύτρες πάστας	EN 203-2:1995	31.12.2008
CEN	EN 257:1992 Μηχανικοί θερμοστάτες για συσκευές αερίου	—
CEN	EN 257:1992/A1:1996	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (17.7.1997)
CEN	EN 297:1994 Λέβητες κεντρικής θερμάνσεως που χρησιμοποιούν καύσιμα αέρια — Λέβητες τύπου Β11 και Β11ΒS που φέρουν ατμοσφαιρικούς καυστήρες ονομαστικής θερμικής φόρτισης όχι μεγαλύτερης από 70 KW	—
	EN 297:1994/A3:1996	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (24.2.1998)
	EN 297:1994/A5:1998	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (31.12.1998)
	EN 297:1994/A2:1996	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (29.10.2002)
	EN 297:1994/A6:2003	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (23.12.2003)
	EN 297:1994/A4:2004	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (11.6.2005)
	EN 297:1994/A2:1996/AC:2006
CEN	EN 298:2003 Αυτόματα συστήματα ελέγχου καυστήρων αερίου για καυστήρες αερίου και συσκευές καύσεως αερίου με ή χωρίς ανεμιστήρες	EN 298:1993	Ημερομηνία λήξης (30.9.2006)
CEN	EN 303-3:1998 Λέβητες θέρμανσης — Μέρος 3: Λέβητες κεντρικής θέρμανσης αερίου — Συγκρότημα που περιλαμβάνει ένα λέβητα και ένα καυστήρα με βεβιασμένη προσαγωγή αέρα	—
	EN 303-3:1998/A2:2004	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (11.6.2005)
	EN 303-3:1998/AC:2006
CEN	EN 377:1993 Λιπαντικά για συσκευές και τον εξοπλισμό τους με χρήση καυσίμων αερίων εκτός από τις προοριζόμενες για βιομηχανική χρήση	—
CEN	EN 377:1993/A1:1996	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (11.6.2005)
CEN	EN 416-1:1999 Μη οικιακοί ανηρτημένοι θερμαντήρες αερίου, μη φωτεινής ακτινοβολίας, με ένα καυστήρα με ανεμιστήρα — Μέρος 1: Ασφάλεια	—
	EN 416-1:1999/A1:2000	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (18.7.2001)
	EN 416-1:1999/A2:2001	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (31.1.2002)
	EN 416-1:1999/A3:2002	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (31.10.2002)
CEN	EN 416-2:2006 Μη οικιακοί αναρτημένοι θερμαντήρες αερίου, μη φωτεινής ακτινοβολίας, με έναν καυστήρα με ανεμιστήρα — Μέρος 2: Ορθολογική χρήση ενέργειας	—
CEN	EN 419-1:1999 Μη οικιακοί ανηρτημένοι θερμαντήρες αερίου, φωτεινής ακτινοβολίας, με καυστήρες χωρίς ανεμιστήτα — Μέρος 1: Ασφάλεια	—
	EN 419-1:1999/A1:2000	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (18.7.2001)
	EN 419-1:1999/A2:2001	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (31.1.2002)
	EN 419-1:1999/A3:2002	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (9.9.2003)
CEN	EN 419-2:2006 Μη οικιακοί αναρτημένοι θερμαντήρες αερίου, φωτεινής ακτινοβολίας — Μέρος 2: Ορθολογική χρήση ενέργειας	—
CEN	EN 437:2003 Αέρια δοκιμής — Πιέσεις δοκιμής — Κατηγορίες συσκευών	EN 437:1993	Ημερομηνία λήξης (23.12.2003)
CEN	EN 449:2002 Προδιαγραφή συσκευών υγραερίου — Οικιακές συσκευές θέρμανσης χώρου χωρίς καπνοδόχο (περιλαμβανομένων και των συσκευών με καταλυτική καύση)	EN 449:1996	Ημερομηνία λήξης (2.7.2003)
CEN	EN 461:1999 Προδιαγραφές για συσκευές αποκλειστικά υγραερίου — Μη οικιακές συσκευές θέρμανσης χωρίς καπνοδόχο μέχρι 10 kW	—
CEN	EN 461:1999/A1:2004	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (10.12.2004)
CEN	EN 483:1999 Λέβητες αερίου κεντρικής θέρμανσης — Λέβητες τύπου C με ονομαστική θερμική ισχύ εισόδου μέχρι 70 kW	—
	EN 483:1999/A2:2001	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (31.1.2002)
	EN 483:1999/A2:2001/AC:2006
CEN	EN 484:1997 Προδιαγραφή συσκευών αερίου για υγραέριο — Ανεξάρτητες θερμαινόμενες πλάκες με ή χωρίς σχάρα για υπαίθρια χρήση	—
CEN	EN 497:1997 Προδιαγραφή συσκευών αερίου για υγραέριο — Καυστήρες βρασμού πολλαπλών χρήσεων για υπαίθρια χρήση	—
CEN	EN 498:1997 Προδιαγραφή συσκευών αερίου για υγραέριο — Συσκευές ψησίματος για υπαίθρια χρήση	—
CEN	EN 509:1999 Διακοσμητικά τζάκια αερίου	—
	EN 509:1999/A1:2003	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (31.12.2003)
	EN 509:1999/A2:2004	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (30.6.2005)
CEN	EN 521: 2006 Προδιαγραφές συσκευών που λειτουργούν αποκλειστικά με υγραέριο — Φορητές συσκευές υγραερίου με πίεση λειτουργίας την πίεση του αεριοποιημένου υγραερίου στο δοχείο τροφοδοσίας	EN 521:1998	Ημερομηνία λήξης (31.8.2006)
CEN	EN 525:1997 Μη οικιακοί αερολέβητες για θέρμανση χώρου, με άμεση καύση αερίου, βεβιασμένης κυκλοφορίας, με καθαρή θερμική ισχύ εισόδου που δεν υπερβαίνει τα 300 kW	—
CEN	EN 549:1994 Ελαστικά υλικά για στεγανωτικά παρεμβύσματα και διαφράγματα συσκευών και εξοπλισμού αερίων	EN 291:1992 EN 279:1991	Ημερομηνία λήξης (31.12.1995)
CEN	EN 613:2000 Μεμονωμένοι θερμαντίρες αερίου με συναγωγή	—
CEN	EN 613:2000/A1:2003	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (23.12.2003)
CEN	EN 621:1998 Μη οικιακοί αερολέβητες αερίου, για θέρμανση χώρου, βεβιασμένης κυκλοφορίας, με ονομαστική θερμική ισχύ εισόδου μη υπερβαίνουσα τα 300 kw, χωρίς ανεμιστήρα υποβοήθησης για τη μεταφορά του αέρα καύσεως ή και των καυσαερίων	—
CEN	EN 621:1998/A1:2001	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (31.3.2002)
CEN	EN 624:2000 Προδιαγραφές συσκευών που λειτουργούν αποκλειστικά με υγραέριο (LPG) — Μονωμένες διατάξεις θέρμανσης χώρου με υγραέριο για εγκατάσταση σε οχήματα και σκάφη	—
CEN	EN 625:1995 Λέβητες κεντρικής θέρμανσης με καύση αερίου — Ειδικές απαιτήσεις για τη λειτουργία θέρμανσης νερού οικιακής χρήσης, λεβήτων διπλής ενέργειας με ονομαστική θερμική παροχή μέχρι και 70 kW	—
CEN	EN 656:1999 Λέβητες αερίου κεντρικής θέρμανσης — Λέβητες τύπου Β με ονομαστική θερμική ισχύ εισόδου από 70 kW έως 300 kW	—
CEN	EN 676:2003 Αυτόματοι καυστήρες βεβιασμένης κυκλοφορίας για αέρια καύσιμα	EN 676:1996	Ημερομηνία λήξης (8.4.2004)
CEN	EN 677:1998 Λέβητες αερίoυ κεvτρικής θέρμαvσης — Eιδικές απαιτήσεις για λέβητες συμπύκvωσης με ovoμαστική θερμική ισxύ εισόδoυ όxι μεγαλύτερη από 70kW	—
CEN	EN 732:1998 Προδιαγραφές για συσκευές αποκλειστικά υγραερίου — Ψυγεία απορρόφησης	—
CEN	EN 751-1:1996 Υλικά στεγανοποίησης για μεταλλικές κοχλιωτές συνδέσεις σε επαφή με αέρια 1ης, 2ης και 3ης οικογένειας και θερμού νερού — Μέρος 1: Αναερόβιες συνδετικές ουσίες	—
CEN	EN 751-2:1996 Υλικά στεγανοποίησης για μεταλλικές κοχλιωτές συνδέσεις σε επαφή με αέρια 1ης, 2ης και 3ης οικογένειας και θερμού νερού — Μέρος 2: Μη σκληρυνόμενες συνδετικές ουσίες	—
CEN	EN 751-3:1996 Υλικά στεγανοποίησης για μεταλλικές κοχλιωτές συνδέσεις σε επαφή με αέρια 1ης, 2ης και 3ης οικογένειας και θερμού νερού — Μέρος 3: Μη τηκόμενες ταινίες PTFE	—
CEN	EN 751-3:1996/AC:1997
CEN	EN 777-1:1999 Μη οικιακοί αναρτημένοι θερμαντήρες αερίου, μη φωτεινής ακτινοβολίας, πολλαπλών καυστήρων, με ανεμιστήρα — Μέρος 1: Σύστημα D, ασφάλεια	—
	EN 777-1:1999/A1:2001	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (31.8.2001)
	EN 777-1:1999/A2:2001	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (31.1.2002)
	EN 777-1:1999/A3:2002	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (31.10.2002)
CEN	EN 777-2:1999 Μη οικιακοί αναρτημένοι θερμαντήρες αερίου, μη φωτεινής ακτινοβολίας, πολλαπλών καυστήρων, με ανεμιστήρα — Μέρος 2: Σύστημα E, ασφάλεια	—
	EN 777-2:1999/A1:2001	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (31.8.2001)
	EN 777-2:1999/A2:2001	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (31.1.2002)
	EN 777-2:1999/A3:2002	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (31.10.2002)
CEN	EN 777-3:1999 Μη οικιακοί αναρτημένοι θερμαντήρες αερίου, μη φωτεινής ακτινοβολίας, πολλαπλών καυστήρων, με ανεμιστήρα — Μέρος 3: Σύστημα F, ασφάλεια	—
	EN 777-3:1999/A1:2001	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (31.8.2001)
	EN 777-3:1999/A2:2001	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (31.1.2002)
	EN 777-3:1999/A3:2002	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (31.10.2002)
CEN	EN 777-4:1999 Μη οικιακοί αναρτημένοι θερμαντήρες αερίου, μη φωτεινής ακτινοβολίας, πολλαπλών καυστήρων, με ανεμιστήρα — Μέρος 4: Σύστημα Η, ασφάλεια	—
	EN 777-4:1999/A1:2001	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (31.8.2001)
	EN 777-4:1999/A2:2001	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (31.1.2002)
	EN 777-4:1999/A3:2002	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (31.10.2002)
CEN	EN 778:1998 Οικιακοί αερολέβητες αερίου, για θέρμανση χώρου, βεβιασμένης κυκλοφορίας, με ονομαστική θερμική ισχύ εισόδου μη υπερβαίνουσα τα 70 kw, χωρίς ανεμιστήρα υποβοήθησης για τη μεταφορά του αέρα καύσεως ή και των καυσαερίων	—
CEN	EN 778:1998/A1:2001	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (31.3.2002)
CEN	EN 1020:1997 Μη οικιακοί αερολέβητες για θέρμανση χώρου, με καύση αερίου, βεβιασμένης κυκλοφορίας με θερμική ισχύ εισόδου, που δεν υπερβαίνει τα 300 kW με ενσωματωμένο ανεμιστήρα για την υποστήριξη της μεταφοράς αέρα καύσεως ή/και καυσαερίων	—
CEN	EN 1020:1997/A1:2001	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (31.3.2002)
CEN	EN 1106:2001 Χειροκίνητες στρόφιγγες για συσκευές αερίου	—
CEN	EN 1196:1998 Oικιακoί και μη oικιακoί λέβητες αερίoυ — Συμπληρωματικές απαιτήσεις για αερoλέβητες συμπύκvωσης	—
CEN	EN 1266:2002 Μεμονωμένοι θερμαντήρες χώρου αερίου με συναγωγή, με ενσωματωμένο ανεμιστήρα για την υποστήριξη της προσαγωγής του αέρα καύσης ή/και της απαγωγής των καυσαερίων	—
CEN	EN 1266:2002/A1:2005	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (28.2.2006)
CEN	EN 1319:1998 Οικιακοί αερολέβητες αερίου για θέρμανση χώρου, βεβιασμένης κυκλοφορίας με καυστήρες με ανεμιστήρα, με κατώτερη θερμική ισχύ εισόδου μη υπερβαίνουσα τα 70 kW	—
	EN 1319:1998/A2:1999	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (17.10.2000)
	EN 1319:1998/A1:2001	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (31.3.2002)
CEN	EN 1458-1:1999 Στεγνωτήρια τυμπάνου οικιακής χρήσης, με άμεση καύση αερίου, των τύπων B22D και B23D, με ονομαστική θερμική ισχύ εισόδου όχι μεγαλύτερη από 6 kW — Μέρος 1: Ασφάλεια	—
CEN	EN 1458-2:1999 Στεγνωτήρια τυμπάνου οικιακής χρήσης, με άμεση καύση αερίου, των τύπων B22D και B23D, με ονομαστική θερμική ισχύ εισόδου όχι μεγαλύτερη από 6 kW — Μέρος 2: Ορθολογική χρήση ενέργειας	—
CEN	EN 1596:1998 Πρoδιαγραφή απoκλειστικά για συσκευές υγραερίoυ — Kιvητoί και φoρητoί μη oικιακoί αερoλέβητες βεβιασμέvης κυκλoφoρίας με άμεση καύση	—
CEN	EN 1596:1998/A1:2004	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (10.12.2004)
CEN	EN 1643:2000 Συστήματα ελέγχου στεγανότητας βαλβίδων για αυτόματες βαλβίδες διακοπής σε καυστήρες και συσκευές αερίου	—
CEN	EN 1854:2006 Διατάξεις επιτήρησης πίεσης για καυστήρες αερίου και συσκευές αερίου	EN 1854:1997	Ημερομηνία λήξης (4.11.2006)
CEN	EN 12067-1:1998 Διατάξεις ελέγχου της αναλογίας αερίου/αέρα για καυστήρες και συσκευές αερίου — Μέρος 1: Πνευματικοί τύποι	—
CEN	EN 12067-1:1998/A1:2003	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (23.12.2003)
CEN	EN 12067-2:2004 Διατάξεις ελέγχου της αναλογίας αερίου/αέρα για καυστήρες και συσκευές αερίου — Μέρος 2: Ηλεκτρονικοί τύποι	—
CEN	EN 12078:1998 Ρυθμιστές πίεσης μηδενικής βάσεως για καυστήρες και συσκευές αερίου	—
CEN	EN 12244-1:1998 Πλυντήρια με απ' ευθείας καύση αερίου με θερμική ισχύ εισόδου όχι μεγαλύτερη από 20k w — Μέρος 1: Ασφάλεια	—
CEN	EN 12244-2:1998 Πλυντήρια με απ' ευθείας καύση αερίου μ θερμική ισχύ εισόδου όχι μεγαλύτερη από 20 kw — Μέρος 2: Ορθολογική χρήση ενέργειας	—
CEN	EN 12309-1:1999 Κλιματιστικές συσκευές ή/και αντλίες θερμότητας αερίου, με απορρόφηση και προσρόφηση, με θερμική ισχύ εισόδου μη υπερβαίνουσα τα 70 kW — Μέρος 1: Ασφάλεια	—
CEN	EN 12309-2:2000 Κλιματιστικές συσκευές ή/ και αντλίες θερμότητας αερίου, με απορρόφηση και προσρόφηση, με θερμική ισχύ εισόδου μη υπερβαίνουσα τα 70 kW — Μέρος 2: Ορθολογική χρήση ενέργειας	—
CEN	EN 12669:2000 Φυσητήρες θερμού αέρα με απ' ευθείας καύση αερίου για χρήση σε θερμοκήπια και ως συμπληρωματική θέρμανση μη οικιακών χώρων	—
CEN	EN 12752-1:1999 Στεγνωτήρια τυμπάνου αερίου τύπου Β με ονομαστική θερμική ισχύ εισόδου όχι μεγαλύτερη από 20 kW — Μέρος 1: Ασφάλεια	—
CEN	EN 12752-2:1999 Στεγνωτήρια τυμπάνου αερίου τύπου Β με ονομαστική θερμική ισχύ εισόδου όχι μεγαλύτερη από 20 kW — Μέρος 2: Ορθολογική χρήση ενέργειας	—
CEN	EN 12864:2001 Ρυθμιστές πίεσης σταθερής ρύθμισης, με μέγιστη πίεση εξόδου μικρότερη ή ίση των 200 mbar, με παροχή μικρότερη ή ίση από 4 kg/h και οι σχετικές διατάξεις ασφαλείας για βουτάνιο, προπάνιο ή μείγματά τους	—
	EN 12864:2001/A1:2003	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (10.12.2004)
	EN 12864:2001/A2:2005	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (28.2.2006)
CEN	EN 13278:2003 Ανεξάρτητοι θερμαντήρες χώρου αερίου με ανοιχτή πρόσοψη θαλάμου καύσης	—
CEN	EN 13611:2000 Διατάξεις ασφαλείας και ελέγχου για καυστήρες αερίου — Γενικές απαιτήσεις	—
CEN	EN 13611:2000/A1:2004	Σημείωση 3	Ημερομηνία λήξης (30.6.2005)
CEN	EN 13785:2005 Ρυθμιστές πίεσης με παροχή έως και 100 Kg/h και με μέγιστη ονομαστική πίεση εξόδου έως και 4 bar, εκτός εκείνων που καλύπτονται από το EN 12864, και οι σχετικές διατάξεις ασφαλείας για βουτάνιο, προπάνιο ή μείγματά τους	—
CEN	EN 13786:2004 Αυτόματοι μεταγωγείς με μέγιστη πίεση εξόδου έως και 4 bar, με παροχή έως και 100 Kg/h και οι σχετικές διατάξεις ασφαλείας, για βουτάνιο, προπάνιο ή μείγματά τους	—
CEN	EN 13836:2006 Λέβητες αερίoυ κεvτρικής θέρμαvσης — Λέβητες τύπου Β με ovoμαστική θερμική ισxύ εισόδoυ μεγαλύτερη από 300 kW και μικρότερη ή ίση των 1000 kW	—
CEN	EN 14543:2005 Προδιαγραφές για συσκευές αποκλειστικά υγραερίου — Θερμαντήρες αιθρίων — Θερμαντήρες αιθρίων με υγραέριο, μη συνδεδεμένοι με καπνοδόχο, για χρήση σε υπαίθριους και αεριζόμενους χώρους	—

Σημείωση 1

Γενικά, η ημερομηνία λήξεως της ισχύος του τεκμηρίου συμμόρφωσης είναι η ημερομηνία απόσυρσης («dow»), η οποία καθορίζεται από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Τυποποίησης, αλλά εφιστάται η προσοχή των χρηστών των προτύπων αυτών στο γεγονός ότι σε ορισμένες εξαιρετικές περιπτώσεις, αυτό μπορεί να αλλάξει.

Σημείωση 3

Στην περίπτωση τροποποιήσεων, το έγγραφο αναφοράς είναι το EN CCCCC:YYYY. Οι προηγούμενες τροποποιήσεις, αν υπάρχουν, και οι νέες ονομάζονται «τροποποίηση». Το αντικατασταθέν πρότυπο (στήλη 4) συνεπώς αποτελείται από το EN CCCCC:YYYY και από τις προηγούμενες τροποποιήσεις του, αν υπάρχουν, αλλά χωρίς τη νέα ονομαζόμενη «τροποποίηση». Τη δεδομένη ημερομηνία, το αντικατασταθέν πρότυπο παύει να παρέχει τεκμήρια συμμόρφωσης με τις βασικές απαιτήσεις της οδηγίας.

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ:

—

Κάθε αίτηση για παροχή πληροφοριών σχετικά με τα πρότυπα πρέπει να απευθύνεται είτε στους Ευρωπαϊκούς Οργανισμούς Τυποποίησης είτε στους εθνικούς οργανισμούς τυποποίησης των οποίων ο κατάλογος επισυνάπτεται ως παράρτημα στην οδηγία 98/34/ΕΚ του Συμβουλίου (2) όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 98/48/ΕΚ (3).

—	Η δημοσίευση των στοιχείων αυτών στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν σημαίνει ότι τα πρότυπα είναι διαθέσιμα σε όλες τις κοινοτικές γλώσσες.

—	Ο κατάλογος αυτός αντικαθιστά τους προηγούμενους καταλόγους που δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Επιτροπή εξασφαλίζει την ενημέρωση του παρόντος καταλόγου.

Περισσότερες πληροφορίες σε

http://europa.eu.int/comm/enterprise/newapproach/standardization/harmstds/

(1) EOT: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Τυποποίησης.

—	CEN: rue de Stassart 36, B-1050 Brussels, Tel. (32-2) 550 08 11; fax (32-2) 550 08 19 (http://www.cenorm.be)

—	CENELEC: rue de Stassart 35, B-1050 Brussels, Tel. (32-2) 519 68 71; fax (32-2) 519 69 19 (http://www.cenelec.org)

—	ETSI: 650, route des Lucioles, F-06921 Sophia Antipolis, Tel. (33) 492 94 42 00· fax (33) 493 65 47 16 (http://www.etsi.org)

(2) ΕΕ L 204 της 21.7.1998.

(3) ΕΕ L 217 της 5.8.1998.

		ISSN 1725-2415
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 296

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	49ό έτος 6 Δεκεμβρίου 2006

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	I Ανακοινώσεις
	Επιτροπή
2006/C 296/1	Επιτόκιο που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στις πράξεις κύριας αναχρηματοδότησης: 3,30 % την 1η Δεκεμβρίου 2006 — Ισοτιμίες του ευρώ	1

2006/C 296/2	Συνοπτικές πληροφορίες που διαβιβάζουν τα κράτη μέλη για τις κρατικές ενισχύσεις που χορηγούνται βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2004 της Επιτροπής, της 23ης Δεκεμβρίου 2003, σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις κρατικές ενισχύσεις προς μικρομεσαίες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται τους τομείς της παραγωγής, μεταποίησης και εμπορίας γεωργικών προϊόντων ( 1 )	2

2006/C 296/3	Κρατικές ενισχύσεις — Γαλλία — Κρατική ενίσχυση C 43/2006 (πρώην N 410/06 & NN 42/06) — Μεταρρύθμιση του τρόπου χρηματοδότησης των συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων που υπάγονται στα Ταχυδρομεία — Πρόσκληση για υποβολή παρατηρήσεων σύμφωνα με το άρθρο 88, παράγραφος 2 της Συνθήκης ΕΚ ( 1 )	6

2006/C 296/4	Ανακοίνωση για την επικείμενη λήξη ορισμένων μέτρων αντιντάμπινγκ	25

2006/C 296/5	Πληροφορίες που διαβιβάζουν τα κράτη μέλη για τις κρατικές ενισχύσεις που χορηγούνται βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 70/2001 της Επιτροπής, της 12ης Ιανουαρίου 2001, σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης στις κρατικές ενισχύσεις προς μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις ( 1 )	26

2006/C 296/6	Ανακοίνωσης σχετικά με τα μέτρα αντιντάμπινγκ όσον αφορά με τις εισαγωγές π-κρεσόλης καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας	30

2006/C 296/7	Συνοπτικό δελτίο κοινοποιούμενο από τα κράτη μέλη σε σχέση με τις κρατικές ενισχύσεις που χορηγούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1/2004 της Επιτροπής, της 23ης Δεκεμβρίου 2003, σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις κρατικές ενισχύσεις προς μικρομεσαίες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στους τομείς της παραγωγής, μεταποίησης και εμπορίας γεωργικών προϊόντων ( 1 )	31

2006/C 296/8	Έγκριση των κρατικών ενισχύσεων στο πλαίσιο των διατάξεων των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ — Περιπτώσεις όπου η Επιτροπή δεν προβάλλει αντίρρηση ( 1 )	33

2006/C 296/9	Δεσμευτική δασμολογική πληροφορία	36

2006/C 296/0	Ανακοίνωση της Επιτροπής, στο πλαίσιο της εφαρμογής της οδηγίας 90/396/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 1990, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με τις συσκευές αερίου ( 1 )	40

2006/C 296/1	Μη διατύπωση αντιρρήσεων σχετικά με κοινοποιηθείσα συγκέντρωση (Υπόθεση COMP/M.4438 — Macquairie/Thames Water) ( 1 )	50

	Νομισματική μονάδα	Ισοτιμία
USD	δολάριο ΗΠΑ	1,3331
JPY	ιαπωνικό γιεν	152,74
DKK	δανική κορόνα	7,4559
GBP	λίρα στερλίνα	0,67430
SEK	σουηδική κορόνα	9,0495
CHF	ελβετικό φράγκο	1,5885
ISK	ισλανδική κορόνα	90,65
NOK	νορβηγική κορόνα	8,1300
BGN	βουλγαρικό λεβ	1,9558
CYP	κυπριακή λίρα	0,5781
CZK	τσεχική κορόνα	28,019
EEK	εσθονική κορόνα	15,6466
HUF	ουγγρικό φιορίνι	255,50
LTL	λιθουανικό λίτας	3,4528
LVL	λεττονικό λατ	0,6980
MTL	μαλτέζικη λίρα	0,4293
PLN	πολωνικό ζλότι	3,8140
RON	ρουμανικό λέι	3,4415
SIT	σλοβενικό τόλαρ	239,66
SKK	σλοβακική κορόνα	35,535
TRY	τουρκική λίρα	1,9330
AUD	αυστραλιανό δολάριο	1,6946
CAD	καναδικό δολάριο	1,5204
HKD	δολάριο Χονγκ Κονγκ	10,3598
NZD	νεοζηλανδικό δολάριο	1,9422
SGD	δολάριο Σιγκαπούρης	2,0509
KRW	νοτιοκορεατικό γουόν	1 232,25
ZAR	νοτιοαφρικανικό ραντ	9,5170
CNY	κινεζικό γιουάν	10,4272
HRK	κροατικό κούνα	7,3617
IDR	ινδονησιακή ρουπία	12 151,87
MYR	μαλαισιανό ρίγκιτ	4,7412
PHP	πέσο Φιλιππινών	66,095
RUB	ρωσικό ρούβλι	34,8930
THB	ταϊλανδικό μπατ	47,489

Ημερομηνία έκδοσης της απόφασης	7.6.2006
Αριθμός ενίσχυσης	N 118/06
Κράτος μέλος	Λετονία
Τίτλος	Platjoslas komunikācijas tīklu attīstība lauku apvidos
Νομική βάση	Latvijas Attīstības plāns (Vienotais programmdokuments) 1. mērķa programma 2004.–2006. gadam
Είδος μέτρου	Καθεστώς Ενισχύσεων
Στόχος	Περιφερειακή Ανάπτυξη, Τομεακή Ανάπτυξη
Είδος ενίσχυσης	Άμεση επιχορήγηση
Προϋπολογισμός	Προβλεπόμενη συνολική ενίσχυση 5 729 540 LVL
Ένταση	35 %
Διάρκεια	31 Δεκεμβρίου 2008
Κλάδοι της οικονομίας	Ταχυδρομεία και τηλεπικοινωνίες
Όνομα και διεύθυνση της χορηγούσας αρχής	Satiksmes Ministrija, Gogola iela 3, Riga, LV-1743

Ημερομηνία έκδοσης της απόφασης	4.7.2006
Αριθμός ενίσχυσης	N 201/06
Κράτος μέλος	Ελλάδα
Τίτλος	Ανάπτυξη ευρυζωνικής πρόσβασης σε υποεξυπηρετούμενες περιοχές
Νομική βάση	νόμος 2860/2000 («Διαχείριση, παρακολούθηση και έλεγχος του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης» για την εφαρμογή καθεστώτων κρατικών ενισχύσεων που χρηματοδοτούνται από το ΚΠΣ 2000-2006)
Είδος μέτρου	Καθεστώς Ενισχύσεων
Στόχος	Περιφερειακή Ανάπτυξη, Τομεακή Ανάπτυξη
Είδος ενίσχυσης	Άμεση επιχορήγηση
Προϋπολογισμός	Προβλεπόμενη συνολική ενίσχυση 160 000 000 EUR
Ένταση	50 %
Διάρκεια	31 Δεκεμβρίου 2008
Κλάδοι της οικονομίας	Ταχυδρομεία και τηλεπικοινωνίες
Όνομα και διεύθυνση της χορηγούσας αρχής	Κοινωνία της Πληροφορίας Α.Ε


	(1) Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ

Ημερομηνία έκδοσης της απόφασης	13.9.2006
Αριθμός ενίσχυσης	N 264/06
Κράτος μέλος	Ιταλία
Περιφέρεια	Toscana
Τίτλος	Banda larga nelle aree rurali della Toscana
Νομική βάση	D. Lgs. n. 259 del 1o agosto 2003, D. Lgs n. 82 del 7 marzo 2005, L.R. 1/2004, decisione della G.R. del 9 gennaio 2006
Είδος μέτρου	Καθεστώς Ενισχύσεων
Στόχος	Τομεακή Ανάπτυξη
Είδος ενίσχυσης	Άμεση επιχορήγηση
Προϋπολογισμός	Προβλεπόμενη συνολική ενίσχυση 20 εκατ. EUR
Ένταση	80 %
Διάρκεια	31 Δεκεμβρίου 2010
Κλάδοι της οικονομίας	Ταχυδρομεία και τηλεπικοινωνίες
Όνομα και διεύθυνση της χορηγούσας αρχής	Regione Toscana

Ημερομηνία έκδοσης της απόφασης	9.11.2005
Αριθμός ενίσχυσης	N 436/05
Κράτος μέλος	Ισπανία
Τίτλος	Ayuda a Mauritania (Construcción naval)
Νομική βάση	Disposición adicional vigésima segunda: Fondo de Ayuda al Desarrollo, de la Ley 62/2003, de 30 de diciembre, de medidas fiscales, administrativas y del orden social (BOE 31.12.2003, núm. 313, pags. 46970/46972)
Είδος μέτρου	Ατομική Ενίσχυση
Στόχος (1)	Ανάπτυξη
Είδος ενίσχυσης	Δάνειο με ευνοϊκούς όρους
Προϋπολογισμός	Προβλεπόμενη συνολική ενίσχυση: 50,1 % […] εκατομμύρια EUR
Διάρκεια	20 έτη
Κλάδοι της οικονομίας	Ναυπηγική βιομηχανία
Όνομα και διεύθυνση της χορηγούσας αρχής	Ministerio de Industria, Turismo y Comercio