30.11.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 408/1

30.11.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 408/2

—

έχοντας υπόψη την ειδική έκθεση αριθ. 25/2012 του Ελεγκτικού Συνεδρίου με τίτλο: «Υπάρχουν εργαλεία για την παρακολούθηση της αποτελεσματικότητας των δαπανών στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου για τους εργαζομένους μεγαλύτερης ηλικίας;»,

—

έχοντας υπόψη το Ευρωπαϊκό Ίδρυμα για τη Βελτίωση των Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας, και, πιο συγκεκριμένα, την ανάλυση των τάσεων και των πολιτικών απασχόλησης των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας στην περίοδο ύφεσης, στην οποία προέβη το 2012,

—

έχοντας υπόψη τη συμβολή του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία σχετικά με τις ομάδες προτεραιότητας, ειδικότερα τους εργαζόμενους μεγαλύτερης ηλικίας,

—

έχοντας υπόψη τη μελέτη του Eurofound του 2013 σχετικά με τον ρόλο των κυβερνήσεων και των κοινωνικών εταίρων στην προσπάθεια διατήρησης των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας στην αγορά εργασίας,

—

έχοντας υπόψη την πρώτη διεθνή έρευνα για τις δεξιότητες των ενηλίκων που πραγματοποιήθηκε από την Επιτροπή και τον ΟΟΣΑ το 2013 ως μέρος του προγράμματος διεθνούς αξιολόγησης των ικανοτήτων των ενηλίκων (PIAAC),

—

έχοντας υπόψη τις κατευθυντήριες αρχές των νέων κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου για την περίοδο προγραμματισμού 2014-2020 που εγκρίθηκαν από το Κοινοβούλιο στις 20 Νοεμβρίου 2013,

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 48 και 119 παράγραφος 2 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Ελέγχου του Προϋπολογισμού και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων (A7-0151/2014),

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η γήρανση του πληθυσμού, οι μεταβαλλόμενες συνθήκες εργασίας, τα κίνητρα για πρόωρη συνταξιοδότηση που ακόμη υφίστανται, η χρηματοπιστωτική κρίση και οι αλλαγές στα πρότυπα παραγωγής απαιτούν αποφασιστικές απαντήσεις που θα δώσουν τη δυνατότητα στους μεγαλύτερης ηλικίας εργαζόμενους να παραμείνουν ενεργοί στην αγορά εργασίας, μεταξύ άλλων και μετά την ηλικία συνταξιοδότησης, εφόσον το επιθυμούν·

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με το πρόγραμμα της Λισαβόνας, ως «εργαζόμενος μεγαλύτερης ηλικίας» ορίζεται κάθε εργαζόμενος ηλικίας 55 έως 64 ετών·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το 2012 ο δείκτης απασχόλησης των ατόμων ηλικίας 55-64 ετών ήταν κάτω από το 50 % στην Ευρωπαϊκή Ένωση (54,4 % για τους άνδρες και 41,8 % για τις γυναίκες) και ότι σε ορισμένα κράτη μέλη μειώθηκε έως και κοντά στο 30 %· λαμβάνοντας υπόψη ότι το φαινόμενο αυτό ενδέχεται να έχει προκληθεί από διάφορους παράγοντες, όπως είναι οι παρωχημένες δεξιότητες και προσόντα, η στάση των εργοδοτών απέναντι σε μεγαλύτερης ηλικίας εργαζόμενους, οι δυσκολίες σχετικά με το συνδυασμό της επαγγελματικής και της ιδιωτικής ζωής και τα προβλήματα υγείας·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ένα μεγαλύτερης ηλικίας εργατικό δυναμικό και ένας μακρότερος εργασιακός βίος μπορούν να συμβάλουν θετικά στην ανάκαμψη και την αύξηση της οικονομίας στο μέλλον·

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα μεγαλύτερης ηλικίας άτομα είναι απαραίτητα για την μεταφορά γνώσεων και πείρας σε μελλοντικές γενεές·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το πρόγραμμα της Λισαβόνας (1) και η στρατηγική «Ευρώπη 2020» (2) που εγκρίθηκε το 2010 και θεσπίζει τις οικονομικές και κοινωνικές στρατηγικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περιλαμβάνουν σχέδια δράσης για μεγαλύτερη ανάπτυξη και περισσότερες θέσεις εργασίας και θέτουν στόχους, ιδίως σε σχέση με την απασχόληση·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η διατήρηση της απασχολησιμότητας των μεγαλύτερης ηλικίας εργαζομένων και η συνεχιζόμενη απασχόληση μεγάλου ποσοστού του πληθυσμού έως μεγαλύτερη ηλικία είναι κρίσιμης σημασίας για να αντιμετωπιστούν οι δημογραφικές προκλήσεις και να επιτευχθεί ο στόχος της ΕΕ για απασχόληση του 75 % του πληθυσμού ηλικίας μεταξύ 20 και 64 ετών έως το 2020·

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι αναγκαίο, για την υποστήριξη των πρόσφατων αλλαγών στα συνταξιοδοτικά συστήματα που προέκυψαν λόγω της αύξησης της ηλικίας συνταξιοδότησης, να εισαχθούν μέτρα στην αγορά εργασίας και τον χώρο εργασίας για να ενθαρρύνουν την παράταση της σταδιοδρομίας και να επιτρέψουν τη συνέχιση της εργασίας έως την ηλικία συνταξιοδότησης·

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ως αποτέλεσμα της τρέχουσας δημογραφικής μεταβολής, όπου η μέση ηλικία του πληθυσμού αυξάνει, τα άτομα ηλικίας 55 έως 64 ετών θα αντιστοιχούν σε διαρκώς αυξανόμενο ποσοστό των εργαζομένων στην Ευρώπη·

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι πλείονα έτη οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης σημαίνουν ότι τα μέτρα του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου (ΕΚΤ) έχουν μεγαλύτερη σημασία από ποτέ ως ένα από τα εργαλεία για την αντιμετώπιση της υψηλής ανεργίας, και ότι τα διδάγματα που αντλήθηκαν από την εφαρμογή παλαιότερων μέτρων θα έχουν ζωτική σημασία όταν τεθούν σε ισχύ τα νέα προγράμματα από το 2014·

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το ΕΚΤ, το οποίο κατά τη διάρκεια της περιόδου προγραμματισμού 2007–2013 αντιστοιχούσε σε 8 % του συνολικού προϋπολογισμού της ΕΕ, αποτελεί κομβικής σημασίας χρηματοδοτικό μέσο που αποσκοπεί στην παροχή βοήθειας στα κράτη μέλη προς επίτευξη των στόχων της ΕΕ στους τομείς της πολιτικής για την απασχόληση και της κοινωνικής ένταξης, και λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι απαραίτητο να υπάρχουν αξιόπιστα δεδομένα για να εκτιμάται κατά πόσον οι πόροι του ΕΚΤ αξιοποιούνται αποτελεσματικά·

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι όσον αφορά την περίοδο από το 2007 έως τα τέλη του 2013 ούτε η Επιτροπή ούτε και τα κράτη μέλη μπορούν να προσδιορίσουν πόσοι εργαζόμενοι μεγαλύτερης ηλικίας απόκτησαν νέα προσόντα, βρήκαν απασχόληση ή διατήρησαν τη θέση εργασίας τους μετά τη συμμετοχή τους σε δράση που χρηματοδοτήθηκε από το ΕΚΤ·

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα μέτρα δια βίου μάθησης που προωθούνται από το ΕΚΤ είναι συνολικά κατάλληλα για τη διατήρηση της απασχόλησης των ατόμων (π.χ. μέσω κατάρτισης για απασχολησιμότητα ή μέσω επανακατάρτισης)·

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εργαζόμενοι μεγαλύτερης ηλικίας αντιστοιχούν σε λιγότερο από το 5 % των συμμετεχόντων σε δράσεις δια βίου μάθησης του ΕΚΤ, πράγμα που υποδηλώνει χαμηλότερη συμμετοχή σε προγράμματα κατάρτισης αλλά όχι έλλειψη κατάρτισης και δεξιοτήτων από την πλευρά αυτών των εργαζομένων·

ΙΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα κράτη μέλη ορίζουν διαχειριστικές αρχές (ΔΑ) για την εφαρμογή των πολυετών επιχειρησιακών προγραμμάτων (ΕΠ) τα οποία καταρτίζουν τα κράτη μέλη κατόπιν διαβουλεύσεων με τα ενδιαφερόμενα μέρη και διμερών συναντήσεων με την Επιτροπή και τα οποία εγκρίνονται εν τέλει υπό τη μορφή αποφάσεων της Επιτροπής, οι οποίες καταρτίζουν και διατηρούν συστήματα δημοσιονομικής διαχείρισης και συστήματα ελέγχου για την εκτέλεση του προγραμματισμού, των ελέγχων, της παρακολούθησης και της υποβολής εκθέσεων·

ΙΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα ΕΠ εν γένει καλύπτουν διάφορες ομάδες ανέργων (νέους, εργαζόμενους μεγαλύτερης ηλικίας, μακροχρόνια ανέργους και άτομα εκτός εκπαίδευσης, απασχόλησης ή κατάρτισης (ΕΕΑΚ))·

ΙΖ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η υλοποίηση του ΕΚΤ πρέπει να συμμορφώνεται προς τους δημοσιονομικούς κανονισμούς της ΕΕ, συγκεκριμένα προς τις θεμελιώδεις αρχές της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης, ήτοι της οικονομίας, της αποδοτικότητας και της αποτελεσματικότητας·

1.

εκφράζει ανησυχία για το γεγονός ότι στα ΕΠ της περιόδου 2007-2013 ο ορισμός των «εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας» δεν χρησιμοποιείται με συνέπεια· σημειώνει ότι πολλές ΔΑ δεν χρησιμοποιούν στα αντίστοιχα ΕΠ τους τον ορισμό του «εργαζομένου μεγαλύτερης ηλικίας» που περιέχεται στο πρόγραμμα της Λισαβόνας, ήτοι δεν περιλαμβάνουν οιονδήποτε εργαζόμενο ηλικίας από 55 έως 64 ετών, αλλά αντίθετα χρησιμοποιούν διαφορετικές ηλικιακές ομάδες· θεωρεί ότι ο ορισμός του «εργαζομένου μεγαλύτερης ηλικίας» πρέπει να προσαρμοστεί σε σχέση με τη μέγιστη νόμιμη ηλικία συνταξιοδότησης στα αντίστοιχα κράτη μέλη·

2.

εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι δεν υπάρχουν πλήρη και αξιόπιστα στοιχεία, περιλαμβανομένων δεδομένων που να αναλύονται κατά φύλο, για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των δαπανών του ΕΚΤ για τους μεγαλύτερης ηλικίας εργαζομένους· είναι της άποψης ότι η διάθεση των πιστώσεων του ΕΚΤ πρέπει να είναι διαφανής· τονίζει ότι οι πληροφορίες σχετικά με τα χρηματοδοτούμενα προγράμματα, την επίτευξη των στόχων τους και τα ποσά που προβλέπονται στον προϋπολογισμό πρέπει να είναι διαθέσιμες στους πολίτες με προσιτό τρόπο σε δημόσιους ιστοτόπους·

3.

αναγνωρίζει ότι, αναλόγως με τις συγκεκριμένες κοινωνικοοικονομικές και δημογραφικές καταστάσεις τους, τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν διαφορετικές ηλικιακές ομάδες για να ορίζουν τους εργαζομένους μεγαλύτερης ηλικίας· θεωρεί ωστόσο λυπηρό το γεγονός ότι ο ορισμός αυτός δεν εφαρμόζεται πάντοτε με συνέπεια καθ’ όλη τη διεργασία προγραμματισμού σ’ ένα δεδομένο κράτος μέλος· ενθαρρύνει ως εκ τούτου τα κράτη μέλη, να διασφαλίσουν κατά την επικείμενη περίοδο προγραμματισμού (2014-2020) ότι οι ηλικιακές ομάδες που χρησιμοποιούνται στην ανάλυση αναγκών είναι ίδιες με αυτές των προγραμμάτων και/ή των σχετικών δράσεων και στόχων·

4.

τονίζει ότι η εκτέλεση του ΕΚΤ πρέπει να συμμορφώνεται προς τον δημοσιονομικό κανονισμό της ΕΕ και, ειδικότερα, προς τις θεμελιώδεις αρχές για τη χρηστή δημοσιονομική διαχείριση, όπως είναι η αποτελεσματικότητα, η οποία πρέπει να ερμηνεύεται ως επίτευξη των συγκεκριμένων στόχων που έχουν τεθεί και πραγμάτωση των επιδιωκόμενων αποτελεσμάτων·

5.

καλεί τα κράτη μέλη να βασίζονται περισσότερο σε ποσοτικά και ποιοτικά στοιχεία όταν αναλύουν την κοινωνικοοικονομική κατάσταση των μεγαλύτερης ηλικίας εργαζομένων και να παρέχουν μια μετρήσιμη σύνδεση αιτίου αιτιατού μεταξύ των δράσεων που προσδιορίζονται στα επιχειρησιακά προγράμματα και των επιδιωκόμενων στόχων, γεγονός που θα διευκολύνει την επαλήθευση της συνέπειας ανάμεσα στις ανάγκες που προσδιορίζονται, στη στρατηγική που επιλέγεται και στους συγκεκριμένους στόχους που τίθενται, και θα δώσει τη δυνατότητα να λαμβάνονται εύστοχες αποφάσεις όσον αφορά το μέλλον·

6.

εκφράζει τη λύπη του διότι τα δεδομένα που παρέχουν τα κράτη μέλη και που απαιτούνται για την αξιολόγηση της υφιστάμενης κατάστασης της απασχόλησης των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας, την αποτίμηση της μελλοντικής εξέλιξης και τη λήψη μέτρων για την επίτευξη των καθορισμένων στόχων είναι αναξιόπιστα και μη ικανοποιητικής ποιότητας· ζητεί να ληφθούν μέτρα τα οποία θα δώσουν κίνητρα στα κράτη μέλη για να υποβάλλουν αξιόπιστα δεδομένα υψηλής ποιότητας·

7.

σημειώνει ότι το ισχύον ρυθμιστικό πλαίσιο (2007-2013) προβλέπει την παροχή δημοσιονομικών στοιχείων μόνο σε επίπεδο άξονα προτεραιότητας, και ότι κανένα από τα υπό επανεξέταση ΕΠ δεν έχει ως άξονα προτεραιότητας ειδικά τους «εργαζομένους μεγαλύτερης ηλικίας»· εκφράζει τη λύπη του για τη δυσκολία ακριβούς αποτίμησης του ποσού της χρηματοδότησης που έχει διατεθεί στις δράσεις για τις οποίες προοριζόταν, συγκεκριμένα για τους «εργαζόμενους μεγαλύτερης ηλικίας»·

8.

επισημαίνει ότι για την περίοδο 2007-2013 κανένα θέμα προτεραιότητας που αφορά πρωτοβουλίες για τους εργαζόμενους μεγαλύτερης ηλικίας, όπως η «ενθάρρυνση της ενεργού συμμετοχής του γηράσκοντος εργατικού δυναμικού και παράταση του επαγγελματικού βίου», δεν περιλαμβάνεται στα ΕΠ, κυρίως εξαιτίας των διαφορετικών ερμηνειών της μορφής που θα πρέπει να λαμβάνει μια προτεραιότητα αυτού του είδους·

9.

θεωρεί ότι συγκεκριμένες ομάδες εργαζομένων, όπως είναι όσοι εργάζονται σε βάρδιες ή στη βαριά βιομηχανία, χρειάζονται ειδικά προσαρμοσμένα προγράμματα και έργα, διαφορετικά από εκείνα που προορίζονται για όσους έχουν εργασίες με μικρότερη σωματική καταπόνηση, όπως οι εργαζόμενοι στον κλάδο των υπηρεσιών· επισημαίνει περαιτέρω ότι πρέπει να ενσωματωθεί η διάσταση του φύλου ως παράγοντας πολιτικής·

10.

πιστεύει ακράδαντα ότι η πείρα των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας αποτελεί πλεονέκτημα το οποίο θα πρέπει να αξιοποιείται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, όχι μόνο ώστε να μπορούν να παραμείνουν ενεργοί οι μεμονωμένοι εργαζόμενοι στη δική τους θέση στην αγορά εργασίας, αλλά και ώστε να μπορούν την πείρα αυτή να την αξιοποιούν όταν αλλάζουν θέση εργασίας·

11.

εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι στα ΕΠ οι «εργαζόμενοι μεγαλύτερης ηλικίας» αναγνωρίζονται μεν ως ομάδα-στόχος, αλλά δεν διαθέτουν πάντα δικούς τους δείκτες ή τιμές-στόχους, το οποίο οδηγεί σε κατάσταση στο πλαίσιο της οποίας είναι δύσκολο ή ακόμα και αδύνατο να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα των μέτρων που αφορούν τις ανάγκες των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας· σημειώνει ότι όταν υπάρχουν δείκτες στο πλαίσιο έργων, παραπέμπουν κυρίως σε στοιχεία εκροών, όπως είναι ο αριθμός των συμμετεχόντων, και σε αποτελέσματα και όχι σε οιονδήποτε συγκεκριμένο αντίκτυπο·

12.

καλεί την Επιτροπή να δώσει περισσότερη έμφαση στην καταπολέμηση των με βάση την ηλικία διακρίσεων εις βάρος των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας και να κάνει χρήση των προνομίων που διαθέτει βάσει υφιστάμενων νομικών μέσων για να καταπολεμήσει κατάφωρες μορφές διακρίσεων με βάση την ηλικία σε ορισμένα κράτη μέλη και σε ορισμένους τομείς της οικονομίας·

13.

ζητεί τη λήψη μέτρων που να αποτιμάνε όχι μόνο την απασχολησιμότητα, αλλά και την πρόοδο από άποψη δεξιοτήτων (περιλαμβανομένων των «μη τεχνικών» δεξιοτήτων), μεγαλύτερης αυτοεκτίμησης και μεγαλύτερου ζήλου· σημειώνει ότι η μετάδοση δεξιοτήτων για την καθημερινή ζωή και η παροχή ανεπίσημης κατάρτισης μπορούν να αποτελέσουν μείζονα συμβολή εν προκειμένω·

14.

ζητεί να παρακολουθούνται και να αρθούν οι φραγμοί που παρεμποδίζουν τις δυνατότητες για ενεργό γήρανση και να υποστηριχθεί η δια βίου μάθηση, και ειδικότερα η απόκτηση νέων προσόντων και τεχνικών δεξιοτήτων, όπως οι δεξιότητες χρήσης ηλεκτρονικού υπολογιστή και γνώσης ξένων γλωσσών· τονίζει ότι η ενεργός γήρανση και η δια βίου μάθηση μεταξύ των μεγαλύτερης ηλικίας ανδρών και γυναικών πρέπει να αποτελέσουν κανονικά χαρακτηριστικά του εργασιακού βίου και ότι οι πολιτικές αυτές πρέπει να παρακολουθούνται, να αξιολογούνται και να βελτιώνονται σε μόνιμη βάση·

15.

ζητεί να εφαρμόζεται στα νέα ΕΠ μια περισσότερο ομοιόμορφη προσέγγιση στην επιλογή των ομάδων στόχου και τη χρησιμοποίηση δεδομένων της αγοράς εργασίας σε εθνικό επίπεδο, και τούτο με σκοπό να τίθενται φιλόδοξοι, αλλά ρεαλιστικοί στόχοι· σημειώνει, δεδομένης της μελλοντικής σημασίας του αυξανόμενου πλήθους των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας, ότι οι προετοιμασίες για τα ΕΠ πρέπει επίσης να περιλαμβάνουν διάλογο σχετικά με την ιεράρχηση των ομάδων στόχων·

16.

εκφράζει την ανησυχία του για το ότι ορισμένοι από τους στόχους και τους δείκτες που χρησιμοποιούνται στα έργα δεν είχαν άμεση σύνδεση με τις παρεμβάσεις του ΕΚΤ, δυσχεραίνοντας την αξιολόγηση των επιδόσεών τους, για παράδειγμα ο προσδιορισμός της επιτυχίας ή της αποτυχίας τους σε σχέση με την επίτευξη των μακροοικονομικών στόχων που είχαν τεθεί στα ΕΠ, δεδομένου ότι αυτό είναι πέραν του πεδίου των δράσεων του ΕΚΤ, καθόσον εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από εξωτερικούς παράγοντες, όπως το οικονομικό περιβάλλον, τα συστήματα κοινωνικής προστασίας και οι όροι για τις σε τοπική κλίμακα δημόσιες ή ιδιωτικές επενδύσεις·

17.

εκφράζει τη λύπη του για το ότι κανένα από τα ΕΠ δεν περιλάμβανε μεσοπρόθεσμους στόχους ούτε θέσπιζε κατάλληλη ιεράρχηση μεταξύ των διαφόρων ποσοτικώς εκπεφρασμένων στόχων που έπρεπε να επιτευχθούν, στοιχεία που θα επέτρεπαν στις ΔΑ να αναλάβουν διορθωτικές δράσεις όσο το δυνατόν νωρίτερα·

18.

αποδοκιμάζει το ότι η Επιτροπή αδυνατεί ως εκ τούτου να παρουσιάσει κατά τρόπο αρμόζοντα τα συνολικά αποτελέσματα και τον αντίκτυπο των δραστηριοτήτων οι οποίες αποσκοπούν στη βελτίωση της κατάστασης των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας στα κράτη μέλη και χρηματοδοτούνται από το ΕΚΤ·

19.

πιστεύει ακράδαντα ότι η Επιτροπή θα πρέπει να ενισχύσει τον τρόπο με τον οποίο αξιολογούνται οι επιδόσεις των ΕΠ· στηρίζει ένθερμα την καθιέρωση σαφώς δηλωμένων, τυποποιημένων στοιχείων επιδόσεων (που θα είναι αξιόπιστα, επαληθεύσιμα και έγκαιρα) για τα μελλοντικά προγράμματα, τα οποία να μπορούν, κατά περίπτωση, να αθροίζονται σε επίπεδο ΕΕ για την περίοδο προγραμματισμού 2014-2020·

20.

χαιρετίζει το γεγονός ότι ο νέος προσανατολισμός των ταμείων του Κοινού Στρατηγικού Πλαισίου για την επόμενη περίοδο προγραμματισμού 2014-2020 επικεντρώνεται στα αποτελέσματα, στοιχείο δυνάμει του οποίου κάθε προτεινόμενο μέτρο πρέπει να σχεδιάζεται προς επίτευξη συγκεκριμένου στόχου·

21.

τονίζει ότι ο καθορισμός σαφών προτεραιοτήτων στα νέα ΕΠ με στόχο την επίτευξη αποτελεσμάτων θα επιτρέψει την εξεύρεση συνεργιών μεταξύ των διαφόρων ταμείων και άλλων πηγών χρηματοδότησης, εξασφαλίζοντας ότι τα μέτρα προς επίτευξη των προτεινόμενων στόχων είναι όσο το δυνατόν αποτελεσματικά τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνικό επίπεδο·

22.

θεωρεί ότι είναι απαραίτητο τα νέα ΕΠ να περιλαμβάνουν στους καθορισμένους δείκτες και δείκτες προειδοποίησης σε χρηματοπιστωτικό επίπεδο και σε φυσικό επίπεδο, και χαιρετίζει το ότι αποτελούν αντικείμενο ειδικής παρακολούθησης, ούτως ώστε τα αίτια κάθε παρέκκλισης από συγκεκριμένο όριο όσον αφορά τους προγραμματισμένους στόχους να αναλύονται από τη μονάδα αξιολόγησης σε συνεργασία με τους ενδιάμεσους φορείς των προγραμμάτων, με σκοπό να προσδιορίζεται εάν πρόκειται για μεταβατικές καταστάσεις ή για προβλήματα διαρθρωτικού χαρακτήρα τα οποία απαιτούν πιο ενδελεχή ανάλυση ή, κατά περίπτωση επιβάλλουν τροποποίηση του προγράμματος·

23.

πιστεύει επίσης ότι είναι απαραίτητο να παρακολουθείται η εμφάνιση αλλαγών στο κοινωνικοοικονομικό πλαίσιο και στις εθνικές και/ή ενωσιακές προτεραιότητες και η εμφάνιση προβλημάτων στην εφαρμογή των ΕΠ τα οποία απαιτούν αξιολόγηση ή ουσιαστική τροποποίηση του προγράμματος·

24.

ζητεί να γίνεται συστηματική χρήση συναφών δεικτών επιδόσεων, όπως οι επιχειρησιακοί στόχοι, οι στόχοι όσον αφορά τα αποτελέσματα και τον ειδικό αντίκτυπο, ήδη από το στάδιο της εξαγγελίας των όρων του έργου, ώστε τα προγράμματα του ΕΚΤ για την περίοδο 2014-2020 να μπορέσουν να βελτιώσουν όχι μόνο τον αριθμό και την ποιότητα των δεδομένων που συλλέγονται σε σχέση με τους εργαζόμενους μεγαλύτερης ηλικίας στην αγορά εργασίας αλλά και τη διεργασία λήψης των αποφάσεων·

25.

καλεί τα κράτη μέλη την προσεχή περίοδο προγραμματισμού να εφαρμόσουν και να συμπληρώσουν, όπου αρμόζει, τους κοινούς δείκτες που προβλέπει ο κανονισμός ΕΚΤ για να προσδιοριστεί ο αριθμός των μεγαλύτερης ηλικίας εργαζομένων, με ανάλυση κατά φύλο, που συμμετείχαν σε προγράμματα χρηματοδοτούμενα από το ΕΚΤ επικεντρωμένα στην προσαρμογή στον χώρο εργασίας, την απόκτηση δεξιοτήτων, την βελτίωση της θέσης στην αγορά εργασίας για μεμονωμένα άτομα ή στην εξεύρεση θέσης εργασίας, καθώς και ο αριθμός εκείνων από τους μεγαλύτερης ηλικίας εργαζομένους που απέκτησαν νέα προσόντα, βελτίωσαν τη θέση τους στην αγορά εργασίας ή βρήκαν απασχόληση επειδή επωφελήθηκαν από προγράμματα που είχαν χρηματοδότηση από το ΕΚΤ·

26.

υπενθυμίζει ότι συνολικά τα έργα πρέπει να εκφράζουν με τον δέοντα τρόπο τους στόχους των ΕΠ για να μειωθεί ο κίνδυνος μη επίτευξης των αρχικών στόχων που έχουν τεθεί· ζητεί από τις ΔΑ να ελέγχουν συστηματικά την ύπαρξη αυτής της σύνδεσης για να επιλέγονται τα βέλτιστα έργα·

27.

καλεί ένθερμα τα ενδιαφερόμενα μέρη να βελτιώσουν τη μεθοδολογία, κατά περίπτωση, με σκοπό να μεταβούν από μια απλοϊκή προσέγγιση όσον αφορά τις εκταμιεύσεις ή το πραγματικό κόστος σε μια ολοκληρωμένη προσέγγιση που θα αποσκοπεί στις βέλτιστες επιδόσεις των έργων διαχείρισης·

28.

καλεί την Επιτροπή να εξακριβώνει με περισσότερο ενδελεχή τρόπο την υποβολή και την ποιότητα των δεδομένων που παρέχονται από τα ΕΠ και να καταρτίσει οδηγό ο οποίος θα περιλαμβάνει συμβουλές επιχειρησιακού χαρακτήρα και θα τεθεί στη διάθεση των κρατών μελών·

29.

φρονεί ότι κάθε σύστημα παρακολούθησης θα πρέπει να βασίζεται στην αποτελεσματική τεκμηρίωση των ελέγχων που διεξάγονται στο πλαίσιο των ΕΠ με σκοπό την απόκτηση ικανοποιητικού επιπέδου ασφάλειας·

30.

επικροτεί το γεγονός ότι οι ΔΑ όρισαν εν γένει με σαφήνεια τα δεδομένα παρακολούθησης που ζητούσαν· υπενθυμίζει, εντούτοις, ότι τα συστήματα παρακολούθησης και αξιολόγησης θα πρέπει να επιτρέπουν την έγκαιρη και περιοδική εξακρίβωση της προόδου που σημειώνεται προς την επίτευξη των καθορισμένων στόχων, καθώς και να παρέχουν τη δυνατότητα ταχείας αντίδρασης σε σημαντικές αποκλίσεις από τους στόχους αυτούς·

31.

ζητεί η διεργασία αξιολόγησης η οποία θα ορισθεί να καλύπτει περισσότερο ακριβείς ρυθμιστικές απαιτήσεις όσον αφορά τις αξιολογήσεις που ζητούνται από τις ΔΑ και τον ορισμό ελάχιστου συνόλου θεμάτων των ΕΠ· ζητεί να καταβληθούν προσπάθειες για να εξασφαλισθεί ότι τα διδάγματα που αντλήθηκαν από τη διαχείριση των προγραμμάτων θα λαμβάνονται δεόντως υπόψη στη λήψη αποφάσεων στο μέλλον·

32.

καλεί την Επιτροπή σταδιακά να επανισορροπήσει και να τα ενισχύσει τα εργαλεία διαχείρισής της ώστε να μεταβεί από την απλή παρακολούθηση της συμμόρφωσης — βάσει των αρχών της νομιμότητας/κανονικότητας — προς τη μέτρηση της προόδου στην επίτευξη των τιμών-στόχων και των επιδόσεων της χρήσης του ΕΚΤ κατά την επικείμενη περίοδο 2014-2020· υπενθυμίζει ότι η επιτυχημένη θέσπιση ενός αυστηρού πλαισίου επιδόσεων, με σαφείς και μετρήσιμους σκοπούς και στόχους που θα εξασφαλίζουν λογοδοσία και αποτελέσματα, έχει καίρια σημασία για τη μεγιστοποίηση του αντίκτυπου στην αύξηση της οικονομίας και τις θέσεις εργασίας και ζητεί να καταβάλλονται κοινές και ισοδύναμες προσπάθειες από την Επιτροπή και από τα κράτη μέλη·

33.

χαιρετίζει την πρόταση της Επιτροπής να βελτιωθεί η αποτίμηση των επιδόσεων των ΕΠ την περίοδο προγραμματισμού 2014-2020 και να ενταχθεί στον κανονισμό του ΕΚΤ ένα σύνολο κοινών δεικτών αποτελεσμάτων και επιτευγμάτων, όπου θα περιλαμβάνονται και δείκτες μακροπρόθεσμων αποτελεσμάτων·

34.

ενθαρρύνει, εν προκειμένω, την Επιτροπή να εντείνει τη συνεργασία της με άλλους διεθνείς οργανισμούς, όπως είναι ο ΟΟΣΑ, βάσει συγκεκριμένων αξιολογήσεων για μειονεκτούσες ομάδες ή κατηγορίες ευάλωτων εργαζομένων και βάσει προσδιορισμού συγκεκριμένων μέτρων που θα βοηθήσουν τα κράτη μέλη να ορίσουν καλύτερα τις βασικές προτεραιότητες, τις στρατηγικές και τα βιώσιμα έργα που θα είναι επιλέξιμα για χρηματοδότηση από το ΕΚΤ κατά την επικείμενη περίοδο 2014-2020·

35.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και την Επιτροπή.

30.11.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 408/8

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 25ης Νοεμβρίου 2009 σχετικά με την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο — ένας χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης στην υπηρεσία των πολιτών — το πρόγραμμα της Στοκχόλμης (1),

—

έχοντας υπόψη το πρόγραμμα της Στοκχόλμης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου — Μια ανοικτή και ασφαλής Ευρώπη που εξυπηρετεί και προστατεύει τους πολίτες (2),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη τις κοινές συνεδριάσεις της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων, της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, και της Επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων σύμφωνα με το άρθρο 51 του Κανονισμού,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων, της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων και της Επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων, καθώς και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων (A7-0153/2014),

1.

πιστεύει ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας και η αναγνώριση του νομικά δεσμευτικού χαρακτήρα του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης έφεραν σημαντικές βελτιώσεις και ενίσχυσαν τη συνταγματική βάση των θεσμικών οργάνων και των κρατών μελών της ΕΕ για την επίτευξη του στόχου της εγκαθίδρυσης ενός χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, αλλά παρατηρεί ότι σε ορισμένους τομείς απαιτούνται περαιτέρω προσπάθειες, ιδίως όσον αφορά την υλοποίησή τους· θεωρεί ότι ο εν λόγω στόχος απαιτεί να εφαρμοστούν οι Συνθήκες και το παράγωγο δίκαιο σε όλη την ΕΕ· συμφωνεί, κατά συνέπεια, ότι οι ρήτρες εξαίρεσης ή τα ειδικά καθεστώτα πρέπει να αποφεύγονται, και όπου είναι δυνατόν να καταργηθούν· ζητεί από την Επιτροπή και την Προεδρία του Συμβουλίου να εκπληρώνουν καλύτερα την υποχρέωσή τους να ενημερώνουν το Κοινοβούλιο «αμέσως και πλήρως σε όλα τα στάδια της διαδικασίας» για τη σύναψη διεθνών συμφωνιών· αποδοκιμάζει τις καθυστερήσεις όσον αφορά την ευθυγράμμιση των πράξεων του πρώην τρίτου πυλώνα με τη νέα ιεραρχία των κανόνων — βασικές, κατ’ εξουσιοδότηση και εκτελεστικές πράξεις — σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισαβόνας και τη νέα θεσμική δομή·

2.

εκτιμά ότι η επέκταση της χρήσης της συνήθους νομοθετικής διαδικασίας προσέδωσε μεγαλύτερη νομιμότητα στο νομοθετείν και το έφερε πλησιέστερα στους πολίτες δεδομένου ότι αύξησε την επιρροή του Κοινοβουλίου, του μόνου δημοκρατικά εκλεγμένου θεσμικού οργάνου της ΕΕ· πιστεύει ότι σε μια μελλοντική αναθεώρηση της Συνθήκης πρέπει να καταργηθούν οι εναπομένουσες εξαιρέσεις στην προσφυγή στη συνήθη νομοθετική διαδικασία·

3.

παρατηρεί ότι η Επιτροπή στην ανακοίνωσή της 20ής Απριλίου 2010 με τίτλο «Για έναν χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης στην υπηρεσία των πολιτών της Ευρώπης — Σχέδιο δράσης για την εφαρμογή του προγράμματος της Στοκχόλμης», (COM(2010)0171) τάχθηκε υπέρ του να επιδείξει η Ένωση «μεγαλύτερη φιλοδοξία ανταποκρινόμενη στους καθημερινούς προβληματισμούς και τις προσδοκίες των πολιτών στην Ευρώπη» και, επίσης, τόνισε ότι «η Ένωση πρέπει να είναι ικανή να αντιδρά σε απροσδόκητα γεγονότα, να εκμεταλλεύεται αμέσως τις ευκαιρίες που εμφανίζονται και να προβλέπει τις μελλοντικές τάσεις στις οποίες ακολούθως να προσαρμόζεται»·

4.

υπενθυμίζει την εφαρμογή της συνήθους νομοθετικής διαδικασίας της ΕΕ ως αρχής που αγκαλιάζει τη διαδικασία λήψης αποφάσεων σε ευρύτερο φάσμα πολιτικών στον τομέα της ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, την απαίτηση της Συνθήκης να λαμβάνονται αποφάσεις «όσο το δυνατόν πιο ανοικτά και όσο το δυνατόν εγγύτερα στους πολίτες» και την αυξημένη ανάγκη ευελιξίας· καλεί την Επιτροπή να χρησιμοποιήσει το δικαίωμά της να δρομολογεί νομοθεσία, με πλήρη σεβασμό στις αρμοδιότητές της όπως αυτές θεσπίζονται από τις Συνθήκες και τις αρχές που καθορίζονται σε αυτές, συμπεριλαμβανομένης της επικουρικότητας, και σε στενή συνεργασία με τους συννομοθέτες·

5.

εκτιμά ότι η αυξημένη συμμετοχή των εθνικών κοινοβουλίων στις δραστηριότητες της Ένωσης, όπως προβλέπεται στα πρωτόκολλα αριθ. 1 (σχετικά με τον ρόλο των εθνικών κοινοβουλίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση) και αριθ. 2 (σχετικά με την εφαρμογή των αρχών της επικουρικότητας και της αναλογικότητας) της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επέφερε ιδιαίτερα θετικό αντίκτυπο στην ανάπτυξη και τη λειτουργία του χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, όχι μόνο επειδή η αρχή της επικουρικότητας διασφαλίζεται καλύτερα, αλλά και επειδή η ευρύτερη και αυξημένη δημοκρατική σύμπραξη των ευρωπαϊκών λαών συνετέλεσε σημαντικά στην ευρωπαϊκή νομοθεσία και πολιτική·

6.

απευθύνει έκκληση για ενίσχυση της συνεργασίας και του διαλόγου μεταξύ των εθνικών κοινοβουλίων και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και μεταξύ των θεσμικών οργάνων και οργανισμών της ΕΕ γενικώς και των εθνικών κοινοβουλίων, ώστε να διασφαλίζεται, στο μέτρο του δυνατού, ότι οι πληροφορίες για τις πρωτοβουλίες της ΕΕ διατίθενται άμεσα και έγκαιρα από τα θεσμικά όργανα και τους οργανισμούς της ΕΕ στα εθνικά κοινοβούλια·

7.

επισημαίνει ότι, ακόμη και εν απουσία συμφωνίας για μια ενιαία εκλογική διαδικασία για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, παρατηρείται μια σταδιακή σύγκλιση των εκλογικών συστημάτων, ιδίως μέσω της δημιουργίας πολιτικών κομμάτων και πολιτικών ιδρυμάτων σε επίπεδο ΕΕ, μέσω των εργασιών για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού καθεστώτος με βάση την πρόταση της Επιτροπής για τη μεταρρύθμιση των κανόνων που αφορούν τα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα και μέσω της απαγόρευσης άσκησης διπλής εντολής, δεδομένου ότι η ιδιότητα του μέλους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν είναι συμβατή με την ιδιότητα του μέλους εθνικού κοινοβουλίου· ενθαρρύνει την αύξηση της διαφάνειας των διαδικασιών ορισμoύ των υποψηφίων οι οποίες θα διασφαλίζουν την ανεξαρτησία τους·

8.

πιστεύει ότι ο δημοκρατικός ρόλος του Κοινοβουλίου θα έπρεπε να είχε αναδειχθεί περισσότερο στην κοινή γνώμη και ότι οι προεκλογικές εκστρατείες για την ανανέωσή του πρέπει να επικεντρώνονται στις πραγματικές ευρωπαϊκές προκλήσεις·

9.

ως εκ τούτου, θεωρεί ότι η μεταρρύθμιση της εκλογικής διαδικασίας θα είναι απαραίτητη στο μέλλον για την ενίσχυση της νομιμότητας και της αποτελεσματικότητας του Κοινοβουλίου σύμφωνα με τις αρχές που καθορίζονται στις Συνθήκες· πιστεύει ότι μια τέτοια μεταρρύθμιση θα είναι σε θέση να ενθαρρύνει τους ευρωπαίους πολίτες να συμμετέχουν στις ευρωπαϊκές εκλογές στο κράτος μέλος κατοικίας τους, εάν δεν έχουν την ιθαγένειά του·

10.

χαιρετίζει, ωστόσο, ως πρώτο βήμα την έκδοση της οδηγίας 2013/1/ΕΕ του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2012, για την τροποποίηση της οδηγίας 93/109/ΕΚ σχετικά με τις λεπτομέρειες άσκησης του δικαιώματος του εκλέγεσθαι κατά τις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από τους πολίτες της Ένωσης που κατοικούν σε ένα κράτος μέλος του οποίου δεν είναι υπήκοοι (3), δεδομένου ότι χαλαρώνει τις υποχρεώσεις που πρέπει να πληρούν οι πολίτες της ΕΕ που κατοικούν σε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης του οποίου δεν είναι υπήκοοι εάν επιθυμούν να θέσουν υποψηφιότητα για τις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου· απευθύνει έκκληση για την άρση των γραφειοκρατικών εμποδίων τα οποία εξακολουθούν να παρεμποδίζουν τη συμμετοχή στις ευρωπαϊκές εκλογές των πολιτών της ΕΕ που κατοικούν σε κάποιο κράτος μέλος αλλά δεν είναι υπήκοοί του, και ενθαρρύνει τη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών με στόχο την εξάλειψη αυτής της μάστιγας που απειλεί τα δημοκρατικά πρότυπα της ΕΕ· επαναλαμβάνει ότι πρέπει να πραγματοποιηθούν περισσότερες ενέργειες για να διασφαλιστεί το δικαίωμα ψήφου κάθε πολίτη της ΕΕ, ανεξάρτητα από το κράτος της πραγματικής διαμονής του·

11.

χαιρετίζει την έκδοση του κανονισμού σχετικά με την πρωτοβουλία των Ευρωπαίων πολιτών (4) ο οποίος παρέχει στους πολίτες της ΕΕ εξουσίες διατύπωσης προτάσεων πολιτικής ίδιες με εκείνες που απολαμβάνουν ήδη το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο·

12.

πιστεύει ότι η πρωτοβουλία των πολιτών μπορεί να διαδραματίσει κομβικό ρόλο για τον εντοπισμό των θεμάτων που πρέπει να εξετάζονται σε επίπεδο ΕΕ και ότι αυξάνει τη νομιμοποίηση της διαδικασίας χάραξης πολιτικής σε επίπεδο ΕΕ·

13.

αποδοκιμάζει, ωστόσο, τα τεχνικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι διοργανωτές πρωτοβουλιών των πολιτών και καλεί την Επιτροπή να τα λύσει·

14.

υπογραμμίζει ότι η αποτελεσματική εφαρμογή της πρωτοβουλίας πολιτών παρεμποδίζεται όχι μόνο από τεχνικά προβλήματα, αλλά και από οικονομικά προβλήματα που οφείλονται στην έλλειψη δημοσιονομικών πόρων·

15.

θεωρεί ότι η ΕΕ πρέπει να προάγει το υψηλότερο επίπεδο προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών για όλους· θεωρεί ότι το κεφάλαιο του Προγράμματος της Στοκχόλμης για την προώθηση των δικαιωμάτων των πολιτών είναι σύμφωνο με αυτή τη φιλοδοξία· παρατηρεί, ωστόσο, ότι παρά τις προόδους που έχουν σημειωθεί, η υλοποίηση του εν λόγω κεφαλαίου πρέπει να ενταθεί·

16.

σημειώνει την ανακοίνωση της Επιτροπής και υπενθυμίζει τις εγκριθείσες θέσεις του Κοινοβουλίου όσον αφορά τη θέσπιση ενός νέου πλαισίου της ΕΕ για το κράτος δικαίου, με στόχο την ενίσχυση της ικανότητας της ΕΕ για την αντιμετώπιση του επονομαζόμενου «διλήμματος της Κοπεγχάγης» — μιας κατάστασης κατά την οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση θέτει στις υποψήφιες προς ένταξη χώρες υψηλά πρότυπα, αλλά δεν διαθέτει λειτουργικά εργαλεία για τα υφιστάμενα κράτη μέλη — στόχος του οποίου πρέπει να είναι η διασφάλιση της συμμόρφωσης όλων των κρατών μελών με τις κοινές αξίες που προβλέπονται στο άρθρο 2 της ΣΕΕ, με σκοπό την ύπαρξη συνέχειας με τα «κριτήρια της Κοπεγχάγης», σε αναμονή της τροποποίησης του κανονισμού για τον Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (5), όπως έχει ζητήσει επανειλημμένως το Κοινοβούλιο·

17.

χαιρετίζει, στο πλαίσιο αυτό, την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Ένα νέο πλαίσιο της ΕΕ για την ενίσχυση του κράτους δικαίου» (COM(2014)0158), και προσβλέπει στη συνεργασία με την Επιτροπή για την αποτελεσματική εφαρμογή του πλαισίου αυτού· τονίζει, ωστόσο, ότι παραμένει απαραίτητη μια τακτική αξιολόγηση της συμμόρφωσης των κρατών μελών με τις θεμελιώδεις αξίες της ΕΕ, όπως ορίζεται στο άρθρο 2 της ΣΕΕ· αναγνωρίζει τον ιδιαίτερο ρόλο που δίδεται στις ειδικές γνώσεις και τις συμβουλές της Επιτροπής της Βενετίας, και υπενθυμίζει ότι ο FRA, δικαστικά δίκτυα και άλλα ανεξάρτητα όργανα παροχής εμπειρογνωμοσύνης θα πρέπει επίσης να συμβάλλουν στην αξιολόγηση των απειλών κατά του κράτους δικαίου·

18.

εκφράζει τον φόβο ότι η οικονομική κρίση μπορεί να εξελιχθεί σε κρίση της δημοκρατίας και πιστεύει ότι απαιτούνται μια ισχυρή πολιτική ώθηση και η διαφανής λειτουργία των δημοκρατικών θεσμικών οργάνων σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, για την προάσπιση των δημοκρατικών επιτευγμάτων, του κράτους δικαίου και των θεμελιωδών δικαιωμάτων, για την αντιμετώπιση της ανόδου του λαϊκισμού στην Ευρώπη και για την περαιτέρω ενίσχυση της ενωσιακής ιθαγένειας· εκφράζει την ανησυχία του για την εκδήλωση ανοιχτής δυσανεξίας απέναντι στην κινητικότητα των πολιτών της ΕΕ, με στόχο να θιγούν τα δικαιώματα των εργαζομένων από ορισμένα νέα κράτη μέλη·

19.

θεωρεί ότι πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή ώστε να ληφθεί υπόψη η ιδιαίτερη κατάσταση ευάλωτων ομάδων και να ενισχυθεί ο αγώνας κατά του ρατσισμού, της ξενοφοβίας, του αντισημιτισμού, της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας, της ισλαμοφοβίας, του αντι-αθιγγανισμού, της ομοφοβίας και της τρανσφοβίας·

20.

έχει την άποψη ότι είναι ύψιστης σημασίας η έγκριση και η αποτελεσματική εφαρμογή της νομοθεσίας για την αντιμετώπιση των εγκλημάτων μίσους και της ρητορικής του μίσους, και όσων ενθαρρύνουν, στηρίζουν και διαπράττουν εγκλήματα μίσους και ρητορική του μίσους, και ζητεί την περαιτέρω εξέλιξη αυτής της νομοθεσίας σε πλήρη συμμόρφωση με την αρχή της επικουρικότητας·

21.

αποδοκιμάζει την έλλειψη προόδου σχετικά με την εφαρμογή των εθνικών στρατηγικών ένταξης των Ρομά και τις συνεχιζόμενες πράξεις ρατσισμού και τις διακρίσεις κατά των Ρομά σε ολόκληρη την ΕΕ, συμπεριλαμβανομένου του διαχωρισμού των παιδιών Ρομά στην εκπαίδευση· καλεί τα κράτη μέλη να αυξήσουν τις προσπάθειές τους για την εφαρμογή των δικαιωμάτων των Ρομά και την κοινωνική τους ένταξη υλοποιώντας, το ταχύτερο δυνατό, τις συστάσεις που εκτίθενται στη σύσταση του Συμβουλίου της 9ης Δεκεμβρίου 2013 για αποτελεσματικά μέτρα ένταξης των Ρομά στα κράτη μέλη (6)· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να στηρίξουν οικονομικά τις οργανώσεις των Ρομά και να τις συμπεριλάβουν σε όλες τις πολιτικές που τους αφορούν·

22.

υπογραμμίζει το γεγονός ότι η αρχή της καθολικότητας ισχύει για τα θεμελιώδη δικαιώματα και την ίση μεταχείριση· προτρέπει το Συμβούλιο, επομένως, να εγκρίνει την πρόταση οδηγίας κατά των διακρίσεων· εκφράζει τη λύπη του για την ανεπάρκεια των πολιτικών ένταξης των ατόμων με αναπηρία καθώς και την έλλειψη σεβασμού προς τα δικαιώματά τους·

23.

χαιρετίζει την έγκριση της οδηγίας 2012/29/ΕΕ για τη θέσπιση ελάχιστων προτύπων σχετικά με τα δικαιώματα, την υποστήριξη και την προστασία θυμάτων εγκληματικών πράξεων (7), η οποία δίνει ιδιαίτερη προσοχή στην προστασία των μειονεκτούντων ομάδων, όπως οι γυναίκες και τα παιδιά· υπογραμμίζει τη συχνή θυματοποίηση αυτών των ομάδων με όλες τις μορφές βίας συμπεριλαμβανομένης της ενδοοικογενειακής βίας· συνιστά την σε βάθος έρευνα, τον εντοπισμό και τη δίωξη αυτών των σοβαρών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· χαιρετίζει την έγκριση της οδηγίας 2011/99/ΕΕ περί της ευρωπαϊκής εντολής προστασίας (8) και την οδηγία 2011/36/ΕΕ σχετικά με την πρόληψη και την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων και για την προστασία των θυμάτων της (9) (Οδηγία κατά της εμπορίας ανθρώπων)· ζητεί από τα κράτη μέλη να μεταφέρουν και να εφαρμόσουν τις οδηγίες αυτές το συντομότερο δυνατόν·

24.

αναφέρεται στην εξέτασή του σχετικά με την ηλεκτρονική μαζική επιτήρηση πολιτών της ΕΕ· επαναλαμβάνει τη βαθιά του ανησυχία όπως εκφράστηκε στο ψήφισμά του της 4ης Ιουλίου 2013 σχετικά με το πρόγραμμα παρακολούθησης και τα όργανα παρακολούθησης της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφάλειας των Ηνωμένων Πολιτειών σε διάφορα κράτη μέλη και τον αντίκτυπό τους στην ιδιωτική ζωή των πολιτών της ΕΕ (10)· θεωρεί ότι η μαζική παρακολούθηση αποτελεί σοβαρή πρόσκληση για τις αρχές της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και των θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ένωσης, και επιμένει στην οργάνωση ορθής και αποτελεσματικής κοινοβουλευτικής και δικαστικής εποπτείας και ασφάλειας στην ΕΕ σε εθνικό επίπεδο· θεωρεί απαραίτητο να δημιουργηθούν περισσότερες διασφαλίσεις, ιδίως μέσω της έγκρισης του νομικού πλαισίου της ΕΕ για την προστασία των δεδομένων, διασφαλίζοντας τον πλήρη σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων· θεωρεί ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα σχετικά με την επιτήρηση, η οποία απειλεί την εσωτερική ασφάλεια της ΕΕ· καλεί το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να εξετάσει τις συστάσεις και εκκλήσεις που περιέχονται στο ψήφισμά του της 12ης Μαρτίου 2014 σχετικά με το πρόγραμμα παρακολούθησης της NSA (Εθνικής Αρχής Ασφαλείας των ΗΠΑ), τις υπηρεσίες παρακολούθησης σε διάφορα κράτη μέλη και τον αντίκτυπό τους στα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών της ΕΕ και στη διατλαντική συνεργασία στους τομείς της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων·

25.

θεωρεί ότι μια ορθή διαδικασία λογοδοσίας είναι κρίσιμης σημασίας προκειμένου να προστατεύονται και να προάγονται αποτελεσματικά τα ανθρώπινα δικαιώματα και να εφαρμόζονται σε θέματα ασφαλείας νόμιμες και αποτελεσματικές πολιτικές θεμελιωμένες στο κράτος δικαίου· καλεί την Επιτροπή να προτείνει μηχανισμό λογοδοσίας με στόχο την ενίσχυση της ικανότητας της ΕΕ και των κρατών μελών να προλαμβάνουν, να διερευνούν και να αποκαθιστούν παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε επίπεδο ΕΕ, ιδίως εκείνες που διαπράττονται στο πλαίσιο της εικαζόμενης μεταφοράς και της παράνομης κράτησης ατόμων στις ευρωπαϊκές χώρες από τη CIA·

26.

τονίζει ότι η προσχώρηση της Ένωσης στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (ΕΣΔΑ), όπως προβλέπεται στο άρθρο 6 παράγραφος 2 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα ενισχύσει περαιτέρω την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην Ένωση, όπως αυτή κατοχυρώνεται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και στη νομολογία του Δικαστηρίου·

27.

διαπιστώνει ότι η προσχώρηση σε αυτή τη σύμβαση θα διασφαλίσει στους πολίτες, καθώς και σε άλλα άτομα για τα οποία φέρει ευθύνη η Ένωση, σε ό,τι αφορά τη δράση της Ένωσης, προστασία ανάλογη με αυτή που ήδη απολαμβάνουν στο πλαίσιο της δράσης κάθε κράτους μέλους· υπενθυμίζει ότι τούτο έχει ιδιαίτερη σημασία, δεδομένου ότι τα κράτη μέλη έχουν εκχωρήσει στην Ένωση σημαντικές αρμοδιότητες, ιδίως στους τομείς του χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης·

28.

επικροτεί το σχέδιο συμφωνίας που επετεύχθη από τα 47 κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης και την ΕΕ σχετικά με την προσχώρηση της ΕΕ στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, και αναμένει τη θετική γνωμοδότηση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) όσον αφορά το κείμενο που συμφωνήθηκε· καλεί το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο να προβούν σε ταχεία κύρωση της συμφωνίας μετά από την έκδοση της οριστικής απόφασης του ΔΕΕ·

29.

επικροτεί το γεγονός ότι η προσχώρηση στη Σύμβαση θα προσφέρει στους πολίτες, καθώς και σε άλλα άτομα για τα οποία φέρει ευθύνη η Ένωση, ζωτική πρόσθετη προστασία, ιδίως στο πλαίσιο του χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης· υπογραμμίζει την υπερβολικά μεγάλη προθεσμία για την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων προσχώρησης, και εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η ΕΕ δεν έχει ακόμη προσχωρήσει ουσιαστικά στη Σύμβαση· υπενθυμίζει ότι η προσχώρηση της ΕΕ εξαρτάται από την κύρωση όχι μόνο από τα κράτη μέλη της αλλά και από όλα τα άλλα κράτη που είναι μέλη της Σύμβασης· απευθύνει έκκληση σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη να προβούν στην κύρωση το συντομότερο δυνατό·

30.

καταδικάζει απερίφραστα την εμπλοκή και τις καθυστερήσεις που παρατηρήθηκαν κατά τις διαπραγματεύσεις για την προσχώρηση της ΕΕ στην ΕΣΔΑ, και καλεί τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και τα κράτη μέλη να επισπεύσουν τις διαδικασίες της προσχώρησης της ΕΕ στην ΕΣΔΑ και να αποκρούσουν τυχόν μελλοντικές προσπάθειες για την υποτίμηση του ρόλου, των αρμοδιοτήτων και εξουσιών του ΕΔΔΑ σε σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες των πολιτών και των μόνιμων κατοίκων της ΕΕ·

31.

ζητεί την αναθεώρηση του κανονισμού για την πρόσβαση σε έγγραφα (11) ο οποίος πρέπει να εκδοθεί με βάση τις προτάσεις του Κοινοβουλίου·

32.

ζητεί από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να επεξεργασθούν ειδικά εργαλεία με βάση τις νέες τεχνολογίες της πληροφορίας και των επικοινωνιών για την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών καταπολέμησης των διακρίσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο·

33.

υπογραμμίζει ότι έχει ιδιαίτερη σημασία να λαμβάνεται υπόψη η διάσταση του φύλου σε όλες τις στρατηγικές κοινωνικής ένταξης προσώπων με αναπηρία, μεταναστών, του πληθυσμού Ρομά και άλλων μειονοτήτων καθώς και αποκλεισμένων ατόμων·

34.

επισημαίνει ότι στόχος του προγράμματος της Στοκχόλμης είναι να διευκολύνει την ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών και των μονίμων κατοίκων της ΕΕ με την προάσπιση και τον σεβασμό όλων των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων που απορρέουν από έναν ευρωπαϊκό χώρο δικαιοσύνης, και ότι η δικαστική συνεργασία αποτελεί το βασικό εργαλείο για την επίτευξη του στόχου αυτού·

35.

αναγνωρίζει ότι οι πρωτοβουλίες στον τομέα της αμοιβαίας αναγνώρισης νομικών καταστάσεων, αποφάσεων και εγγράφων διαδραματίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στο θέμα αυτό, καθώς η αμοιβαία αναγνώριση δεν επιφέρει αλλαγές στα νομικά συστήματα των κρατών μελών, αλλά μειώνει τις οικονομικές επιβαρύνσεις και τα νομικά εμπόδια που συναντούν πολίτες, οικογένειες και επιχειρήσεις προκειμένου να ασκήσουν τις ελευθερίες τους που απορρέουν από τη Συνθήκη, με παράλληλο σεβασμό του κράτους δικαίου και των θεμελιωδών δικαιωμάτων.

36.

υπενθυμίζει ότι το πρόγραμμα της Στοκχόλμης περιλαμβάνει πολλές σημαντικές πρωτοβουλίες στον τομέα του αστικού δικαίου, όπως πιο εύκολη αναγνώριση των δικαστικών αποφάσεων, εγκυρότητα των διαθηκών σε ολόκληρη την ΕΕ, πιο εύκολες διαδικασίες για την αποδοχή δημόσιων εγγράφων, απλούστερη διασυνοριακή αναγκαστική είσπραξη οφειλών, και πρωτοβουλίες σε επίπεδο ΕΕ στον τομέα της νομικής κατάρτισης·

37.

επισημαίνει ότι μέχρις στιγμής έχουν εγκριθεί μόνο τρεις νομοθετικές πράξεις στον εν λόγω τομέα, πιο συγκεκριμένα η αναδιατύπωση του κανονισμού «Βρυξέλλες Ι» (12), ο κανονισμός για την κληρονομική διαδοχή (13) και ο κανονισμός «Ρώμη ΙΙΙ» (14), από τις οποίες μόνο η τρίτη ισχύει σήμερα, και ότι, ενώ η Επιτροπή έχει υποβάλει σημαντικό αριθμό από τις προτάσεις που ζητήθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος της Στοκχόλμης, πολλές σημαντικές προτάσεις εξακολουθούν να εκκρεμούν, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αφορούν την αμοιβαία αναγνώριση των αποτελεσμάτων των πιστοποιητικών οικογενειακής κατάστασης και την 14η οδηγία περί εταιρικού δικαίου·

38.

φρονεί ότι η αμοιβαία αναγνώριση προϋποθέτει την αμοιβαία εμπιστοσύνη των πολιτών και των επαγγελματιών του νομικού κλάδου απέναντι στους νομικούς θεσμούς των μεν και των δε· επισημαίνει ότι η ενίσχυση μιας πραγματικά ευρωπαϊκής νομικής παιδείας με την οποία θα γίνονται απολύτως σεβαστά τα θεμελιώδη δικαιώματα και οι αρχές της επικουρικότητας και της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης, η θέσπιση κοινών προτύπων και η κατανόηση των άλλων νομικών συστημάτων, ιδίως μέσω της κατάρτισης, διαδραματίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη θεμελίωση της αμοιβαίας αναγνώρισης και εμπιστοσύνης· επισημαίνει ότι η αμοιβαία αναγνώριση και εμπιστοσύνη μπορούν να οδηγήσουν σε σταδιακές αλλαγές στις εθνικές πρακτικές του αστικού δικαίου μέσω της ανταλλαγής βέλτιστων πρακτικών μεταξύ των κρατών μελών· θεωρεί ότι η ανταλλαγή αυτή δεν πρέπει να υπονομεύσει την αξία των εθνικών νομικών παραδόσεων·

39.

διαπιστώνει ότι οι νομοθετικές πρωτοβουλίες στον τομέα του αστικού δικαίου έχουν μέχρι στιγμής επικεντρωθεί κατά βάση στο ουσιαστικό δίκαιο· ζητεί μεγαλύτερη εστίαση στο δικονομικό δίκαιο στο μέλλον·

40.

ενθαρρύνει την Επιτροπή να εργαστεί αποτελεσματικά για την καθιέρωση μιας σύμβασης για την εκτέλεση διεθνών αποφάσεων, η οποία επιδιώκει παρόμοιους στόχους με τον κανονισμό Βρυξέλλες Ι·

41.

χαιρετίζει την πρόταση οδηγίας για τη βελτίωση της ισορροπίας των φύλων μεταξύ των μη εκτελεστικών διοικητικών στελεχών των εισηγμένων στο χρηματιστήριο εταιρειών (15)· τονίζει την ανάγκη για την καταπολέμηση του εμμένοντος φαινομένου της «γυάλινης οροφής», που παραμένει ένα από τα κύρια εμπόδια για την ανάπτυξη της σταδιοδρομίας των γυναικών·

42.

χαιρετίζει την πρόταση της Επιτροπής για έναν κανονισμό σχετικά με την προώθηση της ελεύθερης κυκλοφορίας των πολιτών και των επιχειρήσεων με την απλοποίηση της αναγνώρισης ορισμένων δημοσίων εγγράφων, εξαλείφοντας έτσι τη γραφειοκρατία και το υφιστάμενο χάσμα μεταξύ των θεσμικών οργάνων και των πολιτών της ΕΕ·

43.

ζητεί από την Επιτροπή, σύμφωνα με τις προηγούμενες δεσμεύσεις και μετά τα επανειλημμένα αιτήματα του Κοινοβουλίου, να συνεχίσει τα υφιστάμενα σχέδια για έκδοση πρότασης, στην οποία θα υιοθετεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση σε σχέση με έναν κανονισμό για την αμοιβαία αναγνώριση των συνεπειών όλων των ληξιαρχικών εγγράφων στην ΕΕ, προκειμένου να εξαλειφθούν οι διακρίσεις των νομικών και διοικητικών εμποδίων για τους πολίτες, άνδρες και γυναίκες, και τις οικογένειές τους, που επιθυμούν να ασκήσουν το δικαίωμά τους στην ελεύθερη κυκλοφορία, και να επιτραπεί σε πολίτες και μόνιμους κατοίκους της ΕΕ και τις οικογένειές τους να μεταφέρουν σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση τα υφιστάμενα δικαιώματα που συνδέονται με τα πιστοποιητικά οικογενειακής κατάστασης, τα οποία έχουν ήδη νομίμως αναγνωριστεί στο δίκαιο πολλών ευρωπαϊκών χωρών·

44.

επαναλαμβάνει την έκκλησή του για τη θέσπιση ενός Ευρωπαϊκού Κώδικα Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου·

45.

καλεί την Επιτροπή να αναπτύξει περαιτέρω το πρόγραμμα ηλεκτρονικής δικαιοσύνης (e-Justice), που θα επιτρέψει στους πολίτες άμεση επιγραμμική πρόσβαση σε νομικές πληροφορίες και τη δικαιοσύνη·

46.

αναγνωρίζει την πρόοδο που έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα με τον οδικό χάρτη για την ενίσχυση των δικονομικών δικαιωμάτων υπόπτων και κατηγορουμένων στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών, συμπεριλαμβανομένης της έγκρισης οδηγιών σχετικά με το δικαίωμα διερμηνείας και μετάφρασης (16), το δικαίωμα ενημέρωσης στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών (17), και σχετικά με το δικαίωμα πρόσβασης σε δικηγόρο κατά την ποινική διαδικασία (18)· ζητεί την έγκαιρη και ορθή μεταφορά τους, και την κατάρτιση κυβερνητικών αξιωματούχων, δικαστών, εισαγγελέων και δικηγόρων υπεράσπισης· επαναλαμβάνει ότι τα εν λόγω μέτρα είναι κρίσιμα για την εύρυθμη λειτουργία της ενωσιακής δικαστικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις, ιδίως όσον αφορά την εφαρμογή μέτρων που βασίζονται στην αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης, όπως το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης, και ότι είναι εξαιρετικά σημαντική η συνεχής πρόοδος στον τομέα προστασίας των δικαιωμάτων υπόπτων και εναγομένων· λαμβάνει υπόψη τις προτάσεις για νομική βοήθεια, το τεκμήριο αθωότητας και την προάσπιση των παιδιών· πιστεύει ακράδαντα ότι ιδίως η νομική συνδρομή πρέπει να κατοχυρωθεί αποτελεσματικά, ώστε να διασφαλιστεί η ουσιαστική εφαρμογή της οδηγίας σχετικά με το δικαίωμα πρόσβασης σε δικηγόρο· ζητεί να γίνει συζήτηση σχετικά με την προστασία των μαρτύρων και των καταγγελτών· ζητεί η ενίσχυση των δικονομικών δικαιωμάτων υπόπτων και κατηγορουμένων στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών να αποτελέσει προτεραιότητα για το πρόγραμμα μετά τη Στοκχόλμη και υπενθυμίζει ότι ο οδικός χάρτης δεν έχει εξαντλητικό χαρακτήρα·

47.

αποδοκιμάζει το γεγονός ότι δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί οι εργασίες σχετικά με την προσωρινή κράτηση, τη διοικητική κράτηση και την κράτηση ανηλίκων, θέματα για τα οποία τα πρότυπα που επικρατούν σε πολλά κράτη μέλη υπολείπονται των διεθνών προτύπων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άλλων διεθνών προτύπων· αναγνωρίζει ότι πρέπει να αξιολογείται η αποτελεσματικότητα του μη νομοθετικού έργου σχετικά με τις υπάρχουσες αποφάσεις πλαίσια, να αναγνωριστούν ευρέως τα προβλήματα που σχετίζονται με τον νόμο περί προσωρινής κράτησης και την πρακτική σε όλη την Ευρώπη όπως προσδιορίστηκαν στο πλαίσιο της διαβούλευσης της Επιτροπής, και ότι πρέπει να υπάρξει δέσμευση ώστε να επανεξεταστεί το θέμα της καθιέρωσης με νομοθετικές ενέργειες ελάχιστων και εκτελεστών προτύπων σε σχέση με την προσωρινή κράτηση· καλεί την Επιτροπή να επανεξετάσει την καθιέρωση με νομοθετικές ενέργειες τέτοιων προτύπων σε σχέση με την προσωρινή κράτηση, τη διοικητική κράτηση και την κράτηση ανηλίκων·

48.

πιστεύει ακράδαντα ότι η συνέπεια στις αρχές που εφαρμόζονται για την ανάπτυξη ενός χώρου ποινικής δικαιοσύνης της ΕΕ πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα και ότι τα θεσμικά όργανα της ΕΕ πρέπει να συνεργάζονται στενά μεταξύ τους επί του θέματος αυτού, όπως αναφέρεται στο ψήφισμα του Κοινοβουλίου της 22ας Μαΐου 2012 για την προσέγγιση της ΕΕ όσον αφορά το ποινικό δίκαιο (19)·

49.

πιστεύει ότι η αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ των κρατών μελών πρέπει να ενισχυθεί, με εναρμόνιση του σεβασμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων με τις ποινικές διαδικασίες, λαμβάνοντας κοινά μέτρα με στόχο τη χρηστή απονομή δικαιοσύνης και τη χρηστή διοίκηση σωφρονιστικών καταστημάτων καθώς τα ζητήματα αυτά αποτελούν συχνά την αιτία για την έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ κρατών μελών, και ότι η αμοιβαία αναγνώριση και η εναρμόνιση του ποινικού δικαίου της ΕΕ δεν μπορούν να προοδεύσουν χωρίς την ύπαρξη αξιόπιστης αναπληροφόρησης σχετικά με την εφαρμογή των κανόνων αυτών σε επίπεδο κρατών μελών·

50.

επιδοκιμάζει την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου σχετικά με τη σύσταση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας (COM(2013)0534)· πιστεύει σθεναρά ότι η σύσταση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό βήμα για την περαιτέρω ανάπτυξη της ΕΕ σε χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης· χαιρετίζει, περαιτέρω, την πρόταση κανονισμού σχετικά με τη σύσταση της Υπηρεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Δικαστική Ποινική Συνεργασία (Eurojust) (COM(2013)0535)·

51.

πιστεύει ότι απαιτούνται μεγαλύτερες προσπάθειες για την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης των δικαστικών αποφάσεων στον τομέα της εκτέλεσης των αποφάσεων σε ποινικές υποθέσεις·

52.

πιστεύει ότι ένα αποτελεσματικό, προσιτό, δίκαιο, και σύμφωνο με τα θεμελιώδη δικαιώματα δικαστικό σύστημα συνιστά ισχυρό παράγοντα για να υπάρξει δημοκρατία, εμπιστοσύνη και ευημερία των πολιτών και μια ευημερούσα οικονομία·

53.

χαιρετίζει τις συνεχείς προσπάθειες των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και των κρατών μελών να προαχθεί η καθολική υποστήριξη και η συνεργασία με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ), ως απαραίτητο μέσο για την εξασφάλιση της απόδοσης δικαιοσύνης για τα θύματα εγκληματικών πράξεων δυνάμει του διεθνούς δικαίου, και για την προώθηση του σεβασμού του διεθνούς δικαίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα· ενθαρρύνει όλα τα κράτη μέλη να συνάψουν συμφωνίες πλαίσιο με το ΔΠΔ, κυρίως όσον αφορά τη μετεγκατάσταση μαρτύρων, την προσωρινή αποφυλάκιση, τη μετεγκατάσταση των ατόμων που έχουν αθωωθεί, και για την επιβολή των ποινών· καλεί τα κράτη μέλη της ΕΕ, ως συμβαλλόμενα μέρη στο Καταστατικό της Ρώμης του ΔΠΔ, να εξασφαλίσουν ότι το Δικαστήριο διαθέτει τους αναγκαίους πόρους για την εκπλήρωση της εντολής του και για την απόδοση δικαιοσύνης κατά τρόπο άρτιο, δίκαιο και διαφανή·

54.

υπογραμμίζει την ανάγκη να εκπαιδεύονται επαρκώς οι υπάλληλοι (αστυνομία, υγειονομικές υπηρεσίες, προσωπικό δικαστηρίων κλπ.) που ενδέχεται να έλθουν σε επαφή με περιπτώσεις όπου η σωματική, η ψυχολογική και η σεξουαλική ακεραιότητα ενός ατόμου βρίσκεται σε κίνδυνο, ιδίως σε περιπτώσεις όπου εμπλέκονται γυναίκες που είναι θύματα βίας λόγω φύλου· ζητεί από τα κράτη μέλη να υποστηρίζουν το έργο της κοινωνίας των πολιτών, ειδικότερα των ΜΚΟ, των ενώσεων γυναικών και άλλων οργανώσεων εθελοντών που παρέχουν εξειδικευμένη υποστήριξη και να συνεργάζονται μαζί τους, παρέχοντας βοήθεια στις γυναίκες που είναι θύματα βίας λόγω φύλου·

55.

καλεί τα κράτη μέλη να επικυρώσουν τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας και καλεί την Επιτροπή να προτείνει κατευθυντήριες γραμμές διαπραγμάτευσης για την προσχώρηση της ΕΕ σε αυτή τη σύμβαση χωρίς καμία περαιτέρω καθυστέρηση·

56.

επισημαίνει την πρόοδο που έχει επιτευχθεί από τα κράτη μέλη και την Επιτροπή στο πλαίσιο της Στρατηγικής Εσωτερικής Ασφάλειας και του κύκλου πολιτικής της ΕΕ για το οργανωμένο και το σοβαρό διεθνές έγκλημα, ιδίως στους ακόλουθους τομείς: την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, του διασυνοριακού οργανωμένου εγκλήματος (συμπεριλαμβανομένων των οικονομικών εγκλημάτων), της εγκληματικότητας στον κυβερνοχώρο και της εγκληματικότητας που διευκολύνεται από το Διαδίκτυο, όπως η παιδική πορνογραφία· την προστασία των υποδομών ζωτικής σημασίας· και την καταπολέμηση της διαφθοράς, της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές ενέργειες, της χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, της βίαιης ριζοσπαστικοποίησης και του εμπορίου παράνομων όπλων· υπογραμμίζει, ωστόσο, ότι απαιτείται περαιτέρω πρόοδος σε όλους αυτούς τους τομείς·

57.

υπογραμμίζει ότι η εμπορία ανθρώπων αποτελεί σοβαρό έγκλημα που πλήττει κυρίως τις γυναίκες και συνιστά παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας την οποία η Ένωση δεν μπορεί να ανεχθεί· αποδοκιμάζει το γεγονός ότι ο αριθμός των ανθρώπων που γίνονται αντικείμενο εμπορίας από και προς την ΕΕ αυξάνεται, παρά την έναρξη ισχύος της οδηγίας της ΕΕ για την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων, τον Δεκέμβριο του 2011· καλεί τα κράτη μέλη να εντείνουν τις προσπάθειές τους για την ανάσχεση αυτής της ανησυχητικής τάσης, διασφαλίζοντας ότι θα αναπτυχθούν και θα εφαρμοσθούν μία κοινή, συντονισμένη και φιλόδοξη ευρωπαϊκή στρατηγική καθώς και νομοθεσία και μέτρα για την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων και των διεθνών οργανωμένων εγκληματικών δικτύων σε αυτό τον τομέα, με ιδιαίτερο στόχο τις γυναίκες και τα παιδιά· υπογραμμίζει ότι οι ενέργειες για την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων, της καταναγκαστικής εργασίας και της λαθρομετανάστευσης και της παράνομης διακίνησης πρέπει να εστιάζουν στα πρωταρχικά αίτια του προβλήματος·

58.

αποδοκιμάζει το γεγονός ότι το σχέδιο δράσης της ΕΕ της περιόδου 2010-2013 σχετικά με την ενίσχυση της χημικής, βιολογικής, ραδιολογικής και πυρηνικής ασφάλειας (CBRN) (COM(2009)0273) δεν εφαρμόστηκε πλήρως ή δεν ενσωματώθηκε κατά τη χάραξη εθνικών πολιτικών από τα κράτη μέλη· καλεί, ως εκ τούτου, την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να ενισχύσουν την περιφερειακή και ευρωπαϊκή συνεργασία και τον συντονισμό στον τομέα της χημικής, βιολογικής, ραδιολογικής και πυρηνικής ασφάλειας και, ως προς αυτό, καλεί επίσης το Συμβούλιο να εξασφαλίσει τον συντονισμό μεταξύ εθνικών αρχών και του συντονιστή αντιτρομοκρατικής δράσης·

59.

προτρέπει την Επιτροπή να εντατικοποιήσει και να ενισχύσει τις προσπάθειές της για την προάσπιση των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης και να ολοκληρώσει την καθυστερημένη μεταρρύθμιση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Καταπολέμησης της Απάτης, ενσωματώνοντας πλήρως την αρχή της προστασίας δεδομένων και των δικαιωμάτων των υπόπτων με βάση κατάλληλους ορισμούς του ποινικού δικαίου·

60.

χαιρετίζει τη συμφωνία που επετεύχθη επί της πρότασης οδηγίας σχετικά με τη δέσμευση και τη δήμευση των προϊόντων εγκλήματος στην Ευρωπαϊκή Ένωση (COM(2012)0085)· υπενθυμίζει ότι η δήμευση περιουσιακών στοιχείων εγκληματικής προέλευσης συνιστά ένα από τα πλέον αποτελεσματικά εργαλεία για την καταπολέμηση των εγκληματικών οργανώσεων·

61.

πιστεύει ακράδαντα ότι στο πλαίσιο της αντιτρομοκρατικής πολιτικής της ΕΕ πρέπει να εξεταστεί η ριζοσπαστικοποίηση ομάδων/ατόμων σε ευρωπαϊκές κοινωνίες και η προφανής τάση προς την εξατομίκευση των τρομοκρατικών δραστηριοτήτων στις κοινωνίες μας· ζητεί καλύτερο συντονισμό όλων των υπηρεσιών της ΕΕ που έχουν αρμοδιότητες κατά την εφαρμογή των αντιτρομοκρατικών πολιτικών της ΕΕ, συγκεκριμένα του συντονιστή αντιτρομοκρατικής δράσης της ΕΕ, της Ευρωπόλ, της μόνιμης επιτροπής επιχειρησιακής συνεργασίας του Συμβουλίου σε θέματα εσωτερικής ασφάλειας (COSI), της ομάδας εργασίας «Τρομοκρατία» (Διεθνείς πτυχές) (COTER) και της Eurojust·

62.

εκφράζει την απογοήτευσή του για το γεγονός ότι η ανακοίνωση της Επιτροπής της 10ης Απριλίου 2013 με τίτλο «Δεύτερη έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της στρατηγικής εσωτερικής ασφάλειας της ΕΕ» (COM(2013)0179) είναι ελάχιστα επικριτική για τις δράσεις που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο της Στρατηγικής Εσωτερικής Ασφάλειας και επιβεβαιώνει τις ίδιες προτεραιότητες με την αρχική της ανακοίνωση του Νοεμβρίου 2010 χωρίς να λαμβάνει υπόψη ιδίως τις συνέπειες της ενσωμάτωσης του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, οι περισσότερες διατάξεις του οποίου ισχύουν όχι μόνο για τους πολίτες της ΕΕ αλλά και για οποιοδήποτε άτομο βρίσκεται στην επικράτεια της ΕΕ·

63.

υπενθυμίζει ότι το Κοινοβούλιο είναι πλέον ένας πλήρως ανεπτυγμένος θεσμικός παράγοντας στον τομέα των πολιτικών ασφάλειας και, συνεπώς, δικαιούται να συμμετέχει ενεργά στον καθορισμό των χαρακτηριστικών και των προτεραιοτήτων της στρατηγικής εσωτερικής ασφάλειας και στην αξιολόγηση αυτών των μέσων, μεταξύ άλλων μέσω παρακολούθησης της εφαρμογής της Στρατηγικής Εσωτερικής Ασφάλειας, οι οποίες θα πραγματοποιούνται από κοινού με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τα εθνικά κοινοβούλια και το Συμβούλιο σύμφωνα με τα άρθρα 70 και 71 της ΣΛΕΕ· πιστεύει ότι το Κοινοβούλιο πρέπει να διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στην αξιολόγηση και τη χάραξη πολιτικών εσωτερικής ασφάλειας, καθώς αυτές οι πολιτικές έχουν βαθύ αντίκτυπο στα θεμελιώδη δικαιώματα όλων των ατόμων που ζουν στην ΕΕ· επισημαίνει, ως εκ τούτου, την ανάγκη να εξασφαλισθεί ότι οι πολιτικές αυτές εμπίπτουν στον τομέα αρμοδιότητας του μοναδικού άμεσα εκλεγμένου ευρωπαϊκού θεσμικού οργάνου, που είναι υπεύθυνο για τον έλεγχο και τη δημοκρατική εποπτεία·

64.

φρονεί ότι μια ορθή αξιολόγηση της εφαρμογής, των επιπτώσεων και των απτών αποτελεσμάτων των πολιτικών και της νομοθεσίας στον τομέα της εσωτερικής ασφάλειας, καθώς και η ανάλυση των απειλών για την ασφάλεια που χρήζουν αντιμετώπισης, η συνεκτίμηση των αρχών της αναλογικότητας και της αναγκαιότητας, καθώς και η δημοκρατική ανταλλαγή απόψεων αποτελούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για μια αποτελεσματική στρατηγική εσωτερικής ασφάλειας·

65.

επισημαίνει ότι η τρέχουσα Στρατηγική Εσωτερικής Ασφάλειας θα λήξει το 2014· καλεί την Επιτροπή να ξεκινήσει την προετοιμασία μιας νέας στρατηγικής εσωτερικής ασφάλειας για την περίοδο 2015 έως 2019, η οποία θα λαμβάνει υπόψη την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας και την ενσωμάτωση του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων στο δίκαιο της Ένωσης· καλεί το Συμβούλιο να λάβει δεόντως υπόψη του τη συμβολή του Κοινοβουλίου σε σχέση με τη νέα Στρατηγική Εσωτερικής Ασφάλειας πριν από την έγκριση της νέας στρατηγικής· λαμβάνει υπόψη του τις αναλύσεις της Ευρωπόλ, συμπεριλαμβανομένης της ανάλυσης κινδύνου του, από αυτή την άποψη·

66.

αναγνωρίζει ότι το διασυνοριακό έγκλημα εμφανίζει αυξητικές τάσεις στην ΕΕ και ως εκ τούτου υπογραμμίζει τη σημασία της επαρκούς χρηματοδότησης για τους οργανισμούς που δραστηριοποιούνται στον τομέα της συνεργασίας για την επιβολή του νόμου· πιστεύει ότι το σημερινό «τοπίο» των διαφόρων μέσων, διαύλων και εργαλείων είναι περίπλοκο και κατακερματισμένο, με αποτέλεσμα να οδηγεί σε αναποτελεσματική χρήση των διαθέσιμων μέσων και σε ανεπαρκή δημοκρατική εποπτεία και λογοδοσία σε επίπεδο ΕΕ· ζητεί την ανάπτυξη ενός μελλοντοστρεφούς οράματος όσον αφορά τον τρόπο διαμόρφωσης και βελτιστοποίησης της ανταλλαγής δεδομένων σχετικά με την επιβολή του νόμου στην ΕΕ, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα τα θεμελιώδη δικαιώματα, μεταξύ των οποίων ένα ισχυρό επίπεδο προστασίας των δεδομένων· επισημαίνει ότι πρέπει να ενισχυθεί η αμοιβαία εμπιστοσύνη των αρχών επιβολής του νόμου προκειμένου να βελτιωθεί η ανταλλαγή πληροφοριών·

67.

απορρίπτει την έννοια της προληπτικής αστυνόμευσης χωρίς προηγουμένως να υπάρχουν υποψίες, και ιδίως την πρόταση της ΕΕ για τις καταστάσεις με τα ονόματα των επιβατών και την ιδέα ενός ενωσιακού συστήματος παρακολούθησης της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας· καλεί την Επιτροπή να καταργήσει την οδηγία για τη διατήρηση δεδομένων (20)·

68.

καλεί την Επιτροπή να ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να συγκροτήσουν κέντρα παροχής βοήθειας σε περιοχές διαβόητες για πορνεία, προκειμένου να παρέχουν στα θύματα άμεση ψυχολογική και σωματική αποκατάσταση·

69.

καλεί την Επιτροπή να παρουσιάσει ταχέως προτάσεις ούτως ώστε να μεταφερθούν στο νομικό πλαίσιο της Συνθήκης της Λισαβόνας οι μηχανισμοί διασυνοριακής συνεργασίας οι οποίοι είχαν εγκριθεί στο πλαίσιο του πρώην τρίτου πυλώνα –όπως η απόφαση Prüm και η σουηδική πρωτοβουλία·

70.

χαιρετίζει την πρόταση της Επιτροπής για τον νέο κανονισμό της Ευρωπόλ, που θα βασίζεται στη νέα νομική βάση την οποία παρέχει η Συνθήκη της Λισαβόνας, και ελπίζει ότι αυτό το σημαντικό νομοθετικό θέμα θα προχωρήσει γρήγορα, σε πλήρη συμφωνία με τις αρχές της Συνθήκης, έτσι ώστε η Ευρωπόλ να είναι σε θέση να εκπληρώσει πιο αποτελεσματικά τον ρόλο της για την καταπολέμηση του οργανωμένου διασυνοριακού εγκλήματος·

71.

εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι ακόμα επαρκώς εξοπλισμένη ώστε να προλαμβάνει και να αντιδρά στις φυσικές ή ανθρωπογενείς καταστροφές·

72.

επικροτεί την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων σχετικά με τη δέσμη μέτρων για τη διακυβέρνηση του χώρου Σένγκεν· καλεί την Επιτροπή να διαδραματίζει πλήρως τον ρόλο της ως συντονιστή των αξιολογήσεων Σένγκεν και ως θεματοφύλακα της Συνθήκης, προκειμένου να αποφευχθεί οποιαδήποτε κατάσταση θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τη λειτουργία του χώρου Σένγκεν· υπενθυμίζει ότι ο χώρος Σένγκεν εξαρτάται από την αμοιβαία εμπιστοσύνη και ότι κάθε κράτος μέλος εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του, συμπεριλαμβανομένου του ελέγχου των εξωτερικών συνόρων του, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Συνόρων του Σένγκεν, όπου περιλαμβάνεται επίσης η χρήση των διαθέσιμων τεχνολογιών· υπενθυμίζει τη σημασία της καταπολέμησης των διαφόρων μορφών παράνομης διακίνησης και του λαθρεμπορίου στα σύνορα, και ιδίως της καταπολέμησης της παράνομης μεταφοράς μεταναστών· επαναλαμβάνει τη θέση του ότι ο χώρος Σένγκεν πρέπει, χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση, να διευρυνθεί ώστε να συμπεριλάβει τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία·

73.

θεωρεί ότι η απουσία ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα είναι ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης· ζητεί από την Επιτροπή να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στην απουσία ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα και απορρίπτει κατηγορηματικά τις προσπάθειες για τον περιορισμό της ελεύθερης κυκλοφορίας προσώπων, οι οποίες δεν είναι σύμφωνες με το κεκτημένο·

74.

αναγνωρίζει ότι ο χώρος Σένγκεν είναι ένας μοναδικός στο είδος του χώρος και έχει μέχρι στιγμής εξελιχθεί σταδιακά· υποστηρίζει, ωστόσο, ότι απαιτείται μακροπρόθεσμος προβληματισμός για την περαιτέρω ανάπτυξή του· πιστεύει ότι τα εξωτερικά σύνορα Σένγκεν πρέπει στο μέλλον να φυλάσσονται με τη στήριξη ευρωπαίων συνοριοφυλάκων, η εκπαίδευση των οποίων θα περιλαμβάνει τα ανθρώπινα δικαιώματα·

75.

επιδοκιμάζει την αναμόρφωση της εντολής του FRONTEX και τη συμφωνία για το Eurosur· χαιρετίζει τους νέους κανόνες για την επιτήρηση των θαλάσσιων συνόρων, με τους οποίους η διάσωση της ζωής των μεταναστών, καθώς και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μεταναστών και των αιτούντων άσυλο, συμπεριλαμβανομένης της αρχής της μη επαναπροώθησης, έχουν επίσης καταστεί προτεραιότητες· υπενθυμίζει ότι το διεθνές δίκαιο, το κεκτημένο και ιδίως η νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων πρέπει να λαμβάνονται υπόψη από την Ένωση και τα κράτη μέλη της κατά τις επεμβάσεις στην ανοικτή θάλασσα ή όταν πραγματοποιείται η εποπτεία των εξωτερικών συνόρων της Ένωσης·

76.

εκφράζει βαθιά λύπη και θλίψη για την τραγική απώλεια ανθρώπινων ζωών στα σύνορα της ΕΕ, ιδίως στη Μεσόγειο· επαναλαμβάνει την άποψή του ότι τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στα ανοιχτά της Λαμπεντούσα πρέπει να αποτελέσουν σημείο καμπής για την ΕΕ και θεωρεί ότι ο μόνος τρόπος για να αποφευχθεί μια νέα τραγωδία είναι να υιοθετηθεί μια συντονισμένη προσέγγιση βασισμένη στην αλληλεγγύη και την ευθύνη και υποστηριζόμενη από κοινά μέσα·

77.

καλεί την Επιτροπή να παράσχει πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί στα κέντρα κράτησης, μεταξύ άλλων σε σχέση με τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και να αναλάβει πρωτοβουλίες για τη μελλοντική λειτουργία αυτών των κέντρων·

78.

δηλώνει θορυβημένο για τον αυξανόμενο αριθμό των θανάτων, ιδίως στη θάλασσα, και των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά τη διάρκεια προσπαθειών παράτυπων μεταναστών να εισέλθουν στην ΕΕ· ζητεί από την Επιτροπή να ενημερώσει το Κοινοβούλιο πριν από τη σύναψη οποιασδήποτε συμφωνίας μεταξύ του Frontex και τρίτης χώρας· επιμένει ότι οι συμφωνίες αυτές πρέπει να προβλέπουν αυστηρές εγγυήσεις που θα εξασφαλίζουν τον πλήρη σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταξύ άλλων και όσον αφορά την επιστροφή, τις κοινές περιπολίες, την έρευνα και διάσωση και τις επιχειρήσεις σύλληψης·

79.

υπενθυμίζει τον καίριο ρόλο που διαδραματίζουν ο Frontex και η Ευρωπαϊκή Αστυνομική Ακαδημία στην κατάρτιση του προσωπικού επιβολής του νόμου, καθώς και των συνοριακών φρουρών, ώστε κατά την εφαρμογή του ευρωπαϊκού δικαίου και την επιβολή του νόμου να επιδεικνύεται σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών·

80.

συμφωνεί απόλυτα με την έκκληση που απευθύνει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για την ενίσχυση του ρόλου του Frontex σύμφωνα με το πρόγραμμα της Στοκχόλμης, προκειμένου να αυξηθεί η ικανότητά του να αντιμετωπίζει πιο αποτελεσματικά τις μεταβαλλόμενες μεταναστευτικές ροές·

81.

εκφράζει τη λύπη του για την καθυστερημένη μετάβαση στο σύστημα πληροφοριών Σένγκεν II καθώς και για το αυξημένο κόστος που συνεπάγεται· χαιρετίζει τη συνεχιζόμενη ανάπτυξη του συστήματος πληροφοριών για τις θεωρήσεις και τη σύσταση του οργανισμού eu-LISA για την επιχειρησιακή διαχείρισή τους· υπογραμμίζει ότι τα νέα αυτά συστήματα πρέπει τώρα να αντεπεξέλθουν στη δοκιμασία της καθημερινής χρήσης· επαναλαμβάνει το αίτημά του ότι «δεν πρέπει να δρομολογηθούν νέοι μηχανισμοί διαχείρισης των συνόρων ή συστήματα μεγάλης κλίμακας για την αποθήκευση δεδομένων εάν προηγουμένως τα υφιστάμενα εργαλεία δεν είναι πλήρως απαραίτητα, λειτουργικά, ασφαλή και αξιόπιστα»· εκφράζει βαθιά ανησυχία για τις αναφορές περί παραβιάσεων του συστήματος πληροφοριών Σένγκεν και πιστεύει ότι πρέπει να συζητηθεί το θέμα της εξωτερικής ανάθεσης δραστηριοτήτων που συνδέονται με τη διαχείριση και τη λειτουργία ευρωπαϊκών συστημάτων ΤΠ μεγάλης κλίμακας· καλεί την Επιτροπή να παρουσιάσει έγκαιρα τις αξιολογήσεις αυτών των συστημάτων που προβλέπονται στις αντίστοιχες νομικές πράξεις· εκφράζει τη λύπη του για την έλλειψη προόδου όσον αφορά τη χρήση ασφαλών εγγράφων βάσης·

82.

επικροτεί την πρόοδο που έχει συντελεστεί όσον αφορά το κεκτημένο περί θεωρήσεων, αλλά ζητεί επίσης την καλύτερη εφαρμογή των υφιστάμενων κανόνων· θεωρεί ότι τα κοινά κέντρα υποβολής αιτήσεων θεώρησης έχουν αποδειχτεί χρήσιμο εργαλείο που θα μπορούσε να αποτελέσει το πρότυπο στο μέλλον· πιστεύει ότι η διοργάνωση διοργανικής συζήτησης σχετικά με τους στόχους της κοινής πολιτικής θεωρήσεων πρέπει να ορίσει τα μέτρα που πρέπει να θεσπιστούν με στόχο την περαιτέρω εναρμόνιση των διαδικασιών έκδοσης θεώρησης, συμπεριλαμβανομένων κοινών κανόνων για την έκδοση θεωρήσεων· ζητεί τη σύναψη περαιτέρω συμφωνιών απλούστευσης της έκδοσης θεωρήσεων και παρακολούθηση και βελτίωση των υφιστάμενων συμφωνιών·

83.

καλεί τα κράτη μέλη να εφαρμόζουν τις τρέχουσες διατάξεις του Κώδικα Θεωρήσεων και του Κώδικα Συνόρων του Σένγκεν, που επιτρέπουν την έκδοση θεωρήσεων ανθρωπιστικού χαρακτήρα, και να διευκολύνουν την παροχή προσωρινού καταφυγίου στους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διατρέχουν κίνδυνο σε τρίτες χώρες·

84.

καλεί τα θεσμικά όργανα και τα κράτη μέλη της ΕΕ να αυξήσουν την κινητικότητα των εργαζομένων επιτρέποντας την έκδοση προσωρινών θεωρήσεων και διευκολύνοντας τη διαδικασία της επαναληπτικής υποβολής αίτησης για τα άτομα που έχουν ήδη καταχωρηθεί στο σύστημα· θεωρεί ότι με αυτόν τον τρόπο θα αυξηθεί σημαντικά η κινητικότητα των εργαζομένων διασφαλίζοντας παράλληλα την ασφάλεια δικαίου και την αύξηση της εσωτερικής κινητικότητας εντός της ΕΕ·

85.

καλεί την Επιτροπή να βελτιώσει περαιτέρω τις ισχύουσες συμφωνίες απλούστευσης της διαδικασίας έκδοσης θεωρήσεων μεταξύ της Ένωσης και των ανατολικών της γειτόνων, και να καταβάλει προσπάθειες για τη δημιουργία ενός χώρου όπου θα επιτρέπονται οι μετακινήσεις χωρίς θεώρηση, διευκολύνοντας κατά αυτόν τον τρόπο τις διαπροσωπικές επαφές·

86.

υπενθυμίζει ότι στο πρόγραμμα της Στοκχόλμης, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο υπογράμμισε ότι «η σωστή διαχείριση της μετανάστευσης μπορεί να είναι επωφελής για όλους τους εμπλεκομένους»· αναμένει να σημειωθεί περαιτέρω πρόοδος όσον αφορά τη θέσπιση κανονιστικής ρύθμισης στον τομέα της νόμιμης μετανάστευσης, και ζητεί να καταβληθούν μεγαλύτερες προσπάθειες στο μέλλον, δεδομένων των δημογραφικών προκλήσεων και των αναγκών της οικονομίας· φρονεί, συγχρόνως, ότι η ένταξη των μεταναστών απαιτεί μεγαλύτερη προσοχή·

87.

καλεί τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και τις κυβερνήσεις των κρατών μελών να επιστήσουν την προσοχή στο ευρύτερο κοινό και στους εργοδότες σχετικά με τη διαδικτυακή πύλη της ΕΕ για τη μετανάστευση· ζητεί από την Επιτροπή να παρακολουθεί τη μεταφορά της οδηγίας της ΕΕ για την μπλε κάρτα και να υποβάλλει εκθέσεις για την εφαρμογή της, όπως προβλέπεται στην οδηγία·

88.

ζητεί επειγόντως μεγαλύτερη διαφάνεια, και να επιβληθεί σε κάθε κράτος μέλος η υποχρέωση να υποβάλλει ετησίως έκθεση σχετικά με την πρόοδο κάθε μειονοτικής ομάδας όσον αφορά την ένταξη στην αγορά εργασίας και τα αποτελέσματα της πολιτικής της ισότητας· ενθαρρύνει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υποβάλλει «ετήσια έκθεση τάσεων», η οποία θα αντικατοπτρίζει τους συγκρίσιμους δείκτες που έχουν συμφωνηθεί για την κοινωνική συνοχή, έχουν τεθεί ως στόχοι και συμπεριλαμβάνουν την παρακολούθηση σε επίπεδο ΕΕ της κατάστασης των νεοεισερχομένων, των επί μακρόν διαμενόντων, των πολιτογραφημένων μεταναστών, και των παιδιών των μεταναστών ανά κριτήριο ισότητας (δηλ. εθνότητα/φυλή, θρησκεία/πεποιθήσεις, φύλο, ηλικία, γενετήσιος προσανατολισμός και αναπηρία), με στόχο την αξιολόγηση της προόδου των πολιτικών κοινωνικής ένταξης με την πάροδο του χρόνου· θεωρεί ότι για τον σκοπό αυτό θα πρέπει να εφαρμοστεί η ανοικτή μέθοδος συντονισμού·

89.

αναγνωρίζει ότι οι πρόσφατες αλλαγές και οι αναταραχές στη Βόρειο Αφρική και στη Μέση Ανατολή έχουν εντείνει την πίεση στα ανατολικά και τα νότια σύνορα της ΕΕ·

90.

επιδοκιμάζει την έγκριση της δέσμης μέτρων για το άσυλο· καλεί την Επιτροπή να παρακολουθεί την ορθή εφαρμογή της δέσμης μέτρων από τα κράτη μέλη από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης και να λάβει τα απαραίτητα μέτρα ώστε να διασφαλίσει ότι οι εθνικές νομοθεσίες εναρμονίζονται με την εξέλιξη της νομολογίας· συνιστά στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο (EASO) να συμπεριλάβει στο εξής τη νέα νομοθεσία στα προγράμματα κατάρτισης που παρέχει·

91.

ζητεί τη δημιουργία ενός συντονιστικού κέντρου για θέματα φύλου στην EASO·

92.

εκφράζει τη λύπη του για τη συνεχή και συστηματική πρακτική της κράτησης μεταναστών σε κέντρα κράτησης, όπως υπογράμμισε προσφάτως το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών· ζητεί την περαιτέρω ανάπτυξη και εφαρμογή εναλλακτικών λύσεων πέραν της κράτησης, όπως μεταξύ άλλων τη νομιμοποίηση των μεταναστών που δεν διαθέτουν άδεια παραμονής, βάσει σαφών κριτηρίων·

93.

πιστεύει ότι, στο πλαίσιο του συστήματος του Δουβλίνου, θα πρέπει να εξεταστεί στο μέλλον η δυνατότητα αναστολής μεταφοράς μεταναστών σε κράτη μέλη που υφίστανται μεγάλη πίεση·

94.

εκφράζει τη βαθιά λύπη του σχετικά με την αδυναμία υλοποίησης της αρχής της αλληλεγγύης και της δίκαιης κατανομής ευθυνών, όπως ορίζεται στο άρθρο 80 της ΣΛΕΕ· πιστεύει ότι στο μέλλον θα προκύψει η ανάγκη επιτακτικών και πιο συγκεκριμένων μέτρων, ιδίως για εκείνα τα κράτη μέλη που δέχονται μεγαλύτερο αριθμό μεταναστών και περισσότερες αιτήσεις παροχής ασύλου· ζητεί τη θέσπιση ενός συνεκτικού, εθελοντικού και μόνιμου συστήματος επανεγκατάστασης εντός της ΕΕ για τους δικαιούχους διεθνούς προστασίας·

95.

πιστεύει ότι πρέπει να επεκταθεί η εξωτερική διάσταση της πολιτικής για το άσυλο όσον αφορά την επανεγκατάσταση και τις διαδικασίες προστατευόμενης εισόδου· εκφράζει τη λύπη του για τη μέχρι στιγμής περιορισμένη συμμετοχή των κρατών μελών στη διαδικασία επανεγκατάστασης·

96.

εκφράζει τη βαθιά του ανησυχία για την τύχη των υπηκόων τρίτων χωρών και των απατρίδων κατά την επανεισδοχή τους στο πλαίσιο των ενωσιακών συμφωνιών επανεισδοχής (EURAS), περιλαμβανομένων περιπτώσεων επ’ αόριστον κράτησης, νομικού κενού ή επαναπροώθησης στη χώρα καταγωγής, και ζητεί τη μη ενσωμάτωση ρητρών σχετικά με τους υπηκόους τρίτων χωρών σε αυτές τις συμφωνίες· υπογραμμίζει τη σημασία της εφαρμογής των συστάσεων που περιλαμβάνονται στην αξιολόγηση της Επιτροπής σχετικά με τις συμφωνίες επανεισδοχής·

97.

υπογραμμίζει τη σημασία μιας ενισχυμένης εξωτερικής διάστασης για ευρωπαϊκές πολιτικές στον τομέα της ελευθερίας, της ασφάλειας και της δικαιοσύνης, και ζητεί την ενίσχυση της συνεργασίας με τρίτες χώρες σε όλα τα επίπεδα στον τομέα της ασφάλειας, της μετανάστευσης, των θεμελιωδών δικαιωμάτων και της διαχείρισης των συνόρων·

98.

υπενθυμίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη πρέπει να συνεχίσουν να ενσωματώνουν το ζήτημα της μετανάστευσης στη συνεργασία για την ανάπτυξη, να ενισχύσουν τις συμφωνίες εταιρικής σχέσης με σκοπό την εντατικοποίηση της συνεργασίας τους με τις τρίτες χώρες καταγωγής και διέλευσης για την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων και της λαθρομετανάστευσης, την αποκατάσταση των οικογενειακών δεσμών, την επιστροφή και την επανεισδοχή, στο πλαίσιο του τακτικού διαλόγου που διεξάγει η Ευρωπαϊκή Ένωση με τα εν λόγω κράτη καθώς και στο πλαίσιο των ενεργειών της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ)· ζητεί αλληλεγγύη με τις τρίτες χώρες οι οποίες βρίσκονται κοντά στις περιοχές όπου σημειώνονται εμφύλιες συγκρούσεις οι οποίες δέχονται πρόσφυγες που προσπαθούν να διαφύγουν από αυτές τις συγκρούσεις·

99.

επισημαίνει την ανάγκη στήριξης των πολιτικών εθελούσιας επιστροφής·

100.

υπογραμμίζει ότι η Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ) θέτει τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου στο επίκεντρο των εσωτερικών αλλά και των εξωτερικών πολιτικών της ΕΕ, δυνάμει των άρθρων 2, 3 και 21 της ΣΕΕ και, ως εκ τούτου, θεωρεί ότι ο σεβασμός, η προστασία και η προώθηση των εν λόγω αξιών θα πρέπει να εξασφαλίζονται με συνεκτικό τρόπο ώστε να διατηρείται η αξιοπιστία της ΕΕ στο διεθνή στίβο· θεωρεί λυπηρή τη συνεχιζόμενη άρνηση της Επιτροπής να συντάξει ένα Σχέδιο Δράσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα με στόχο την προώθηση των αξιών της ΕΕ στην εξωτερική διάσταση των πολιτικών στον τομέα της ελευθερίας, της ασφάλειας και της δικαιοσύνης, όπως ζήτησε το Συμβούλιο στο πρόγραμμα της Στοκχόλμης·

101.

προτρέπει την Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) να λάβουν πρακτικά μέτρα για να εξασφαλίσουν μεγαλύτερη συνοχή και συνέπεια μεταξύ της εσωτερικής και της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ·

102.

πιστεύει ακράδαντα ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της δεν θα πρέπει να υπογράφουν συμφωνίες στον τομέα της ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης (ΕΑΔ) με τρίτες χώρες στις οποίες υπάρχει σοβαρός κίνδυνος παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και όπου το κράτος δικαίου δεν εφαρμόζεται στην πράξη· τονίζει ότι οποιαδήποτε συμφωνία στον τομέα αυτό θα πρέπει να συνάπτεται μετά από προσεκτική αξιολόγηση των επιπτώσεων στα ανθρώπινα δικαιώματα και θα πρέπει να περιλαμβάνει ρήτρα αναστολής σε σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα·

103.

εκφράζει την ανησυχία του για τις αυξημένες απαιτήσεις στις οποίες καλούνται να ανταποκριθούν οι γειτονικές χώρες, σε σχέση με την πολιτική μετανάστευσης της ΕΕ και διαχείρισης των συνόρων· καλεί για μια προσέγγιση με κριτήριο τα ανθρώπινα δικαιώματα όσον αφορά τη μετανάστευση και τη διαχείριση των συνόρων στην ΕΕ, που θα διασφαλίζει ότι τα δικαιώματα των νόμιμων και των παράνομων μεταναστών και άλλων ευάλωτων ομάδων θα είναι πάντα η πρώτη μέριμνα· υπενθυμίζει την εξωεδαφική εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα κατά την εφαρμογή της μεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ, που αποτελεί απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων·

104.

ζητεί καλύτερο συντονισμό μεταξύ των βημάτων διαλόγου για τα ανθρώπινα δικαιώματα και των υποεπιτροπών «δικαιοσύνης, ελευθερίας και ασφάλειας» που έχουν θεσπιστεί στο πλαίσιο συμφωνιών με τρίτες χώρες, ιδίως στις χώρες που περιλαμβάνονται στην ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας και γενικότερα σε όλες τις χώρες που συμμετέχουν σε συμφωνίες επανεισδοχής·

105.

ζητεί από την Επιτροπή να προτείνει μέτρα για την προστασία και τη στήριξη των γυναικών που είναι θύματα εμπορίας ανθρώπων και σεξουαλικής εκμετάλλευσης, μέσω μέτρων που θα περιλαμβάνουν τη δημιουργία συστημάτων αποζημίωσης, την ασφαλή επιστροφή, την παροχή βοήθειας για την επανένταξη στην κοινωνία της χώρας καταγωγής τους στην περίπτωση εκούσιας επιστροφής, υποστήριξη και βοήθεια κατά την παραμονή τους στην ΕΕ και συνεργασία με τις αρχές των χωρών προέλευσης για την προστασία των οικογενειών των θυμάτων εμπορίας ανθρώπων και σεξουαλικής εκμετάλλευσης·

106.

πιστεύει ότι η διαδικασία χάραξης πολιτικής πρέπει να ανταποκρίνεται στα υψηλότερα δυνατά πρότυπα· θεωρεί ότι ο ορισμός των προβλημάτων, η συζήτηση των πιθανών λύσεων και η επιλογή μεταξύ των πιθανών εναλλακτικών πρέπει να πραγματοποιούνται με διαδοχική σειρά· παρατηρεί ότι απαιτείται μεγαλύτερη ερευνητική προσπάθεια σε ευρωπαϊκό επίπεδο και ότι ο στενότερος συντονισμός και ο καλύτερος μερισμός πληροφοριών μεταξύ των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων και οργανισμών και των κρατών μελών θα βελτιώσουν τη χάραξη και υλοποίηση πολιτικής·

107.

αποδοκιμάζει την απουσία, αφενός, αντικειμενικής αξιολόγησης της προόδου προς την κατεύθυνση ενός χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης και, αφετέρου, αξιόπιστων πληροφοριών σχετικά με την εφαρμογή του κεκτημένου εκ μέρους των κρατών μελών·

108.

προτείνει μια συστηματική, αντικειμενική και ανεξάρτητη εκ των υστέρων αξιολόγηση της νομοθεσίας και της εφαρμογής της, στο πλαίσιο της οποίας πρέπει επίσης να εκτιμάται η συνεχιζόμενη ανάγκη για θέσπιση νομοθεσίας στον τομέα αυτό· υπογραμμίζει, ιδίως, τη σημασία να διενεργούνται αξιολογήσεις για τις επιπτώσεις στην Επιτροπή, το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο γι' αυτό το σκοπό, με διατήρηση των προτύπων και αποφυγή της υπερβολικής γραφειοκρατίας·

109.

επικροτεί την πρωτοβουλία της Επιτροπής για την κατάρτιση του πίνακα αποτελεσμάτων της ΕΕ στον τομέα της δικαιοσύνης, με στόχο την εξασφάλιση ενός συστήματος δικαιοσύνης υψηλής ποιότητας στον τομέα του αστικού, εμπορικού και διοικητικού δικαίου, δεδομένου ότι, σε τελική ανάλυση, η συγκεκριμένη εφαρμογή των νόμων απόκειται στα δικαστήρια·

110.

τονίζει ότι τα συστήματα δικαιοσύνης υψηλής ποιότητας μπορούν να διαδραματίσουν καίριο ρόλο στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης και στην επάνοδο στην ανάπτυξη συμβάλλοντας στην εμπιστοσύνη και στη σταθερότητα· επισημαίνει ότι η λήψη προβλέψιμων, έγκαιρων και εκτελεστών δικαστικών αποφάσεων αποτελεί σημαντική διαρθρωτική συνιστώσα ενός ελκυστικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος, όπως υπογραμμίζεται στην ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με τίτλο «Ο πίνακας αποτελεσμάτων της ΕΕ για τον τομέα της δικαιοσύνης, ένα εργαλείο για την προώθηση αποτελεσματικής δικαιοσύνης και ανάπτυξης» (COM(2013)0160)·

111.

ζητεί από την Επιτροπή να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στην εποπτεία και τη διασφάλιση της ουσιαστικής εφαρμογής της ενωσιακής νομοθεσίας από τα κράτη μέλη· θεωρεί ότι αυτό πρέπει να αποτελέσει μια πολιτική προτεραιότητα, λαμβάνοντας υπόψη το μεγάλο χάσμα που συχνά παρατηρείται μεταξύ πολιτικών που εγκρίνονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο και της εφαρμογής τους σε εθνικό επίπεδο· επισημαίνει ότι οποιοσδήποτε στρατηγικός προγραμματισμός πρέπει να αντλεί από την πείρα της προηγούμενης εφαρμογής και ότι, κατά συνέπεια, αυτός ο προγραμματισμός δεν πρέπει να συνίσταται απλώς σε έναν κατάλογο στόχων και προτεραιοτήτων αλλά ότι αντιθέτως πρέπει να προσβλέπει στο μέλλον με στόχο την εκτίμηση της εφαρμογής· επισημαίνει ότι, όταν πρόκειται για τα δικαιώματα των πολιτών και των μόνιμων κατοίκων, τούτο πρέπει να γίνεται από την πρώτη μέρα που τίθεται μια πράξη σε ισχύ· θεωρεί ότι απαιτούνται περαιτέρω ενέργειες ούτως ώστε να επιτευχθεί εύρυθμη εφαρμογή, μεταξύ άλλων μέσω του στενότερου συντονισμού και της συνεργασίας μεταξύ της Επιτροπής, των κρατών μελών και των οργανισμών, και με τη βοήθεια προς τα κράτη μέλη μέσω κατευθυντήριων γραμμών και ανταλλαγής βέλτιστης πρακτικής· είναι της άποψης ότι πρέπει να προσδιορίζονται οι λόγοι για τυχόν ελλιπή εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ και, εάν είναι ανάγκη, να αντιμετωπίζονται με κίνηση διαδικασιών επί παραβάσει·

112.

πιστεύει ότι η βελτίωση της ποιότητας της νομοθεσίας της ΕΕ στον χώρο της ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης απαιτεί κοινή προσπάθεια από τα κράτη μέλη και τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, προκειμένου να βελτιωθεί η ανταλλαγή πληροφοριών για κάθε εθνικό σύστημα και να παρέχονται ακριβείς νομικές πληροφορίες (για την ισχύουσα νομοθεσία και τα εφαρμοστέα πρότυπα σε εθνικό/περιφερειακό επίπεδο), καθώς και πληροφορίες σχετικά με την εφαρμογή και τις πρακτικές· ζητεί την ενίσχυση του συντονισμού μεταξύ των θεσμικών οργάνων·

113.

εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι το Συμβούλιο δεν επιδιώκει τη στενότερη συμμετοχή του Κοινοβουλίου στην κατάρτιση εγγράφων στρατηγικής όπως η στρατηγική για τα ναρκωτικά και η στρατηγική εσωτερικής ασφάλειας·

114.

θεωρεί ότι η ανάπτυξη μιας ευρωπαϊκής δικαστικής παιδείας αποτελεί βασική προϋπόθεση ώστε να καταστεί ο χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης μια πραγματικότητα για τους πολίτες και να εξασφαλιστεί η καλύτερη εφαρμογή του ενωσιακού δικαίου· λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω, ζητεί να δοθεί πολύ μεγαλύτερη έμφαση και χρηματοδότηση υπέρ της δικαστικής κατάρτισης στην ΕΕ για όλους τους επαγγελματίες του νομικού κλάδου· επισημαίνει τη σημασία της χρήσης μιας «εκ των κάτω προς τα άνω προσέγγισης» για τα συστήματα δικαστικής κατάρτισης, της εξασφάλισης μεγαλύτερης προσβασιμότητας των πληροφοριακών πόρων του ευρωπαϊκού δικαίου μέσω τεχνολογίας ιστού (δηλαδή μια δικτυακή πύλη e-Justice), της βελτίωσης των γνώσεων του δικαστικού σώματος όσον αφορά το ευρωπαϊκό δίκαιο, καθώς και των γλωσσικών τους δεξιοτήτων, και της δημιουργίας και συντήρησης δικτύων στον τομέα αυτό, καθώς και κάθε άλλου μέτρου που διευκολύνει την καθημερινή τους συνεργασία έτσι ώστε να εξασφαλιστεί αμοιβαία εμπιστοσύνη, συνεπής συνεργασία και αμοιβαία αναγνώριση·

115.

πιστεύει ότι απαιτούνται καθοδήγηση, συνοχή και σημεία αναφοράς για τον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης· θεωρεί ότι τέτοιοι στόχοι απαιτούν να προετοιμάζεται ο κατάλληλος προγραμματισμός σύμφωνα με το πνεύμα της Συνθήκης της Λισαβόνας από κοινού από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Επιτροπή·

116.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

30.11.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 408/21

—

έχοντας υπόψη την ετήσια έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας,

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 2, 3, 21, 24 και 36 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ),

—

έχοντας υπόψη τον Τίτλο V της ΣΕΕ και τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 21 παράγραφος 3 της ΣΕΕ που ορίζει ότι ο Ύπατος Εκπρόσωπος επικουρεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή στην εξασφάλιση της συνοχής μεταξύ των διαφόρων τομέων εξωτερικής δράσης της Ένωσης,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 24 παράγραφος 3 της ΣΕΕ, στο οποίο ορίζεται ότι τα κράτη μέλη υποστηρίζουν ενεργά και ανεπιφυλάκτως την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας της Ένωσης, με πνεύμα πίστης και αμοιβαίας αλληλεγγύης και σέβονται τη δράση της Ένωσης στον εν λόγω τομέα, ότι απέχουν από κάθε δράση αντίθετη προς τα συμφέροντα της Ένωσης ή ικανή να θίξει την αποτελεσματικότητά της ως συνεκτικής δύναμης στις διεθνείς σχέσεις και ότι το Συμβούλιο και ο Ύπατος Εκπρόσωπος μεριμνούν για την τήρηση αυτών των αρχών,

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 14ης Δεκεμβρίου 2012,

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της Διακοινοβουλευτικής Διάσκεψης για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας και την Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας της 6ης Σεπτεμβρίου 2013,

—

έχοντας υπόψη την κοινή ανακοίνωση της Επιτροπής και της ΥΕ/ΑΕ προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της 11ης Δεκεμβρίου 2013 για τη σφαιρική προσέγγιση της ΕΕ για τη διαχείριση εξωτερικών συγκρούσεων και κρίσεων (JOIN(2013)0030),

—

έχοντας υπόψη τη σύστασή του προς την Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας και Αντιπρόεδρο της Επιτροπής, προς το Συμβούλιο και την Επιτροπή της 13ης Ιουνίου 2013 σχετικά με την επισκόπηση της οργάνωσης και της λειτουργίας της ΕΥΕΔ για το 2013 (1), καθώς και την ανασκόπηση της ΕΥΕΔ για το 2013 που παρουσίασε η Ύπατη Εκπρόσωπος τον Ιούλιο του 2013 (2),

—

έχοντας υπόψη τα ψηφίσματα του Κοινοβουλίου σχετικά με την ΚΕΠΠΑ και την ΚΠΑΑ, και ιδίως το ψήφισμά του της 22ας Νοεμβρίου 2012 για τον ρόλο της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας στις κρίσεις που προκαλούνται από το κλίμα και τις φυσικές καταστροφές (3),

—

έχοντας υπόψη την ευρωπαϊκή κοινή αντίληψη για την ανάπτυξη,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση που υπέβαλε η Ύπατη Εκπρόσωπος/Αντιπρόεδρος της Επιτροπής στις 15 Οκτωβρίου 2013 σχετικά με την Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της ΕΥΕΔ σχετικά με την αναθεώρηση των διαδικασιών της ΚΠΑΑ για τη διαχείριση κρίσεων, την οποία ενέκρινε η Επιτροπή Πολιτικής και Ασφάλειας (ΕΠΑ) στις 18 Ιουνίου 2013,

—

έχοντας υπόψη τον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Ανάπτυξης και της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων (A7-0138/2014),

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι αποτελεί ήδη απαίτηση της Συνθήκης της Λισαβόνας και των τρεχουσών διαδικασιών λήψης αποφάσεων όπως η Ένωση «μεριμνά για τη συνοχή μεταξύ των διαφόρων τομέων της εξωτερικής της δράσης και μεταξύ αυτών και των άλλων πολιτικών της»· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ενίσχυση του ρόλου του Κοινοβουλίου στον τομέα των εξωτερικών σχέσεων θα συμβάλει στην επίτευξη του εν λόγω στόχου·

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ολιστική προσέγγιση δεν αναφέρεται μόνον στην κοινή χρήση των μέσων και των πόρων της ΕΕ, αλλά και στην κοινή ευθύνη των φορέων σε επίπεδο ΕΕ και των κρατών μελών, οι πολιτικές, οι ενέργειες και η στήριξη των οποίων θα συνεισφέρουν σε μια πιο συνεκτική και πιο αποτελεσματική εξωτερική δράση της ΕΕ·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, μέσω της Συνθήκης της Λισαβόνας, η ΕΕ απέκτησε πρόσφατα νέα μέσα εξωτερικής δράσης, τα οποία της επιτρέπουν να αναπτύξει μια πιο δραστήρια, ενιαία και πραγματικά ενωσιακή εξωτερική πολιτική·

1.

εκτιμά ότι σημειώνονται σημαντικές γεωστρατηγικές αλλαγές, εξαιτίας ιδίως της ανάδυσης ενός πολυπολικού διεθνούς σκηνικού με νέους παράγοντες που επιδιώκουν την υλοποίηση ανταγωνιστικών φιλοδοξιών σε περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο, της αυξανόμενης αλληλεξάρτησης, της εμφάνισης πολυδιάστατων ασύμμετρων απειλών, της εκ νέου εστίασης της πολιτικής ασφάλειας των ΗΠΑ στην περιοχή της Ασίας-Ειρηνικού, των εντεινόμενων προσπαθειών για την ενεργειακή ασφάλεια και την ασφάλεια των πόρων, των ολοένα και σοβαρότερων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και μιας σοβαρής και μακράς διάρκειας παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης που επηρεάζει όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ·

2.

τονίζει ότι σε ένα τέτοιο γεωπολιτικό κλίμα, η ΕΕ πρέπει να διατηρήσει και να προωθήσει τις αξίες, τα συμφέροντα και τη σταθερότητά της στο παγκόσμιο σκηνικό, καθώς και να προστατεύσει την ασφάλεια και την ευημερία των πολιτών της· τονίζει ότι κάτι τέτοιο απαιτεί μια νέα προσέγγιση όσον αφορά τη διαμόρφωση, σε συνεργασία με τους στρατηγικούς εταίρους μας, μιας νέας πολυπολικής παγκόσμιας τάξης, η οποία θα είναι χωρίς αποκλεισμούς, αξιόπιστη, δίκαιη, συνεργατική και θα στηρίζεται στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στο κράτος δικαίου και στη δημοκρατία και θα στοχεύει στην επίτευξη της επίλυσης των διαφορών χωρίς προσφυγή σε ένοπλες συγκρούσεις·

3.

επισημαίνει ότι η ισχύς της ΕΕ έγκειται στο δυναμικό της να κινητοποιεί πόρους από ολόκληρο το φάσμα των διπλωματικών και οικονομικών μηχανισμών και των μηχανισμών ασφάλειας, άμυνας, ανάπτυξης και παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας –με πλήρη συμμόρφωση προς τις διατάξεις του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών– και ότι η χρήση των εν λόγω μηχανισμών στο πλαίσιο μιας ολιστικής προσέγγισης παρέχει μοναδική ευελιξία για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των δυσκολότερων διεθνών ζητημάτων και την επίτευξη των στόχων πολιτικής της·

4.

τονίζει τη σημασία που έχουν ο αποτελεσματικός συντονισμός και η συνοχή στην εξωτερική δράση της Ευρωπαϊκής Ένωσης· συμφωνεί με την άποψη ότι τα πεδία της ανάπτυξης, της πολιτικής και της ασφάλειας είναι αλληλένδετα και ότι η προστιθέμενη αξία που παρέχει η ΕΕ όταν αντιμετωπίζει περίπλοκες έκτακτες καταστάσεις έγκειται στην ικανότητά της να δημιουργεί διατομεακές και διοργανικές συνέργειες, ώστε να παράγει διατηρήσιμα αποτελέσματα στο πεδίο και να επιτυγχάνει μακροπρόθεσμους στρατηγικούς στόχους·

5.

τονίζει ότι η ολιστική προσέγγιση θεωρείται σήμερα από όλους τους σχετικούς διεθνείς παράγοντες (συμπεριλαμβανομένων των πολυμερών οργανισμών και των κρατών) ως ο βέλτιστος τρόπος για την πλαισίωση μιας αποτελεσματικής απόκρισης σε πολυδιάστατες κρίσεις και για την προαγωγή της ανθρώπινης ασφάλειας σε παγκόσμιο επίπεδο, άποψη που απορρέει από την αναγνώριση, εδώ και χρόνια, ότι η προσπάθεια εδραίωσης της σταθερότητας με αποκλειστική εφαρμογή μιας μονοδιάστατης προσέγγισης είναι πιθανό να αποτύχει·

6.

υπενθυμίζει συγκεκριμένα ότι ο ΟΗΕ έχει αναπτύξει, ήδη από το 2006, την έννοια της «ολοκληρωμένης προσέγγισης» όσον αφορά τις καταστάσεις σύγκρουσης και μετά τη φάση σύγκρουσης και ότι τα μέλη του ΝΑΤΟ ενέκριναν, κατά τη Σύνοδο Κορυφής της Λισαβόνας του 2010, ένα νέο Στρατηγικό Δόγμα που υπαγορεύει μια ολιστική προσέγγιση για τη διαχείριση κρίσεων·

7.

υπογραμμίζει το γεγονός ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας παρέχει στην Ένωση το πλαίσιο για την επίτευξη μιας περισσότερο συνεκτικής, συνδεδεμένης και ολιστικής προσέγγισης για την αποτελεσματική διαχείριση των εξωτερικών σχέσεών της, μεταξύ άλλων μέσω της δημιουργίας του τριπλού αξιώματος του Ύπατου Εκπροσώπου (ΥΕ) της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας που είναι επίσης Αντιπρόεδρος της Επιτροπής και Πρόεδρος του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων, και της ίδρυσης μιας ενιαίας και αποτελεσματικής Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ)·

8.

εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι, παρά τις καινοτομίες που εισήχθησαν με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, εξακολουθεί να παρατηρείται ελλιπής πρόοδος όσον αφορά τη συνεκτικότητα της εξωτερικής δράσης της Ένωσης σε τομείς που σχετίζονται με την ασφάλεια, τα ανθρωπιστικά ζητήματα, την ανάπτυξη, το εμπόριο, την ενέργεια, το περιβάλλον, τη μετανάστευση και άλλα παγκόσμια ζητήματα· εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι η Επιτροπή συχνά υιοθετεί μια περιοριστική προσέγγιση, προστατεύοντας τις αρμοδιότητές της στους εν λόγω τομείς και ελαχιστοποιώντας τις λειτουργίες συντονισμού με την ΕΥΕΔ·

9.

παροτρύνει τα κράτη μέλη να ανταποκριθούν στις δεσμεύσεις τους, που απορρέουν από τις Συνθήκες, για ενεργό υποστήριξη των εξωτερικών σχέσεων και της πολιτικής ασφάλειας της Ένωσης σε πνεύμα αμοιβαίας αλληλεγγύης και να συμμορφωθούν, κατά την άσκηση των οικείων πολιτικών τους, με τη δράση της Ένωσης στον συγκεκριμένο τομέα· καλεί τα κράτη μέλη να διαδραματίσουν εποικοδομητικό ρόλο προωθώντας τον στρατηγικό συντονισμό των πολιτικών σε επίπεδο ΕΕ· τονίζει ότι η εξωτερική πολιτική της ΕΕ μπορεί να έχει αποτέλεσμα μόνον εάν τα κράτη μέλη επιθυμούν και είναι σε θέση να διαμορφώσουν κοινές γραμμές πολιτικής, ιδίως εντός πολυμερών οργανισμών, όπως τα Ηνωμένα Έθνη·

10.

επικροτεί την κοινή ανακοίνωση για τη σφαιρική προσέγγιση της ΕΕ για τη διαχείριση εξωτερικών συγκρούσεων και κρίσεων της 11ης Δεκεμβρίου 2013· εκφράζει, εντούτοις, τη λύπη του για το γεγονός ότι βασίζεται περισσότερο στις ήδη υφιστάμενες διαδικασίες, αντί να προσπαθεί να διερευνήσει συγκεκριμένους νέους τρόπους διευκόλυνσης της θεσμικής και πρακτικής συνεργασίας·

11.

επιμένει ότι η ολιστική προσέγγιση αποτελεί κοινή ευθύνη όλων των φορέων της ΕΕ στα θεσμικά της όργανα, στα κράτη μέλη της και σε επιτόπιο επίπεδο σε τρίτες χώρες και ότι, ταυτόχρονα, πρέπει να εξασφαλίζει τον πλήρη σεβασμό των ειδικών αρμοδιοτήτων κάθε επιμέρους οργάνου και παράγοντα·

12.

ζητεί την ενεργό συμμετοχή και τον διάλογο με τους πολίτες και την κοινωνία των πολιτών για τη διασφάλιση της νομιμοποίησης και μιας κοινής κατανόησης της ολιστικής προσέγγισης και της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ γενικότερα·

13.

θεωρεί ότι, ως βάση για τη μετάβαση από τη θεωρία στην πράξη κατά την επιδίωξη μιας ολιστικής προσέγγισης, πρέπει να ληφθούν υπόψη οι ακόλουθοι τέσσερις τομείς·

14.

θεωρεί ότι η έννοια της ολιστικής προσέγγισης θα πρέπει να εννοηθεί ως το συντονισμένο έργο όλων των σχετικών θεσμικών οργάνων (της ΕΥΕΔ και των συναφών υπηρεσιών της Επιτροπής, συμπεριλαμβανομένων των ΓΔ Ανθρωπιστικής Βοήθειας και Πολιτικής Προστασίας (ECHO), Ανάπτυξης και Συνεργασίας — EuropeAid (DEVCO), Εμπορίου (TRADE) και Διεύρυνσης (ELARG)), αλλά επίσης του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου) που επιδιώκουν την επίτευξη κοινών στόχων εντός συμφωνηθέντος πλαισίου σχεδιασμένου σε επίπεδο ΕΕ και μέσω της κινητοποίησης των πλέον συναφών μηχανισμών αυτής, συμπεριλαμβανομένης της ΚΠΑΑ όταν το απαιτεί η κατάσταση ασφαλείας· θεωρεί ότι, μέχρι στιγμής, οι θεσμικές και διαδικαστικές ελλείψεις έχουν παρεμποδίσει σε μεγάλο βαθμό αυτή τη συνεκτικότητα της εξωτερικής δράσης της ΕΕ στις περισσότερες πληγείσες από κρίσεις περιοχές στις οποίες ανέλαβε δράση η ΕΕ, ζημιώνοντας τα στρατηγικά συμφέροντα της ΕΕ και την αξιοπιστία της ως παγκοσμίου παράγοντα και εγγυητή της ασφάλειας·

15.

υπενθυμίζει ότι μέσω της Συνθήκης της Λισαβόνας δημιουργήθηκε η ΕΥΕΔ και το τριπλό αξίωμα του ΥΕ/ΑΕ με σκοπό την εξασφάλιση ενότητας, συνεκτικότητας, προβολής και αποτελεσματικότητας στην εξωτερική δράση της ΕΕ· υπογραμμίζει το γεγονός ότι, μέχρι στιγμής, το δυναμικό των εν λόγω τριών ρόλων δεν έχει αξιοποιηθεί στο έπακρο· ζητεί την ενίσχυση του ζωτικής σημασίας συντονιστικού ρόλου του ΥΕ/ΑΕ ως Αντιπροέδρου της Επιτροπής στο πλαίσιο της τελευταίας, μέσω θεσμοθετημένων τακτικών συνεδριάσεων του σώματος Επιτρόπων RELEX, υπό την προεδρία της ΥΕ/ΑΕ, και τη διεύρυνση του εν λόγω σώματος ώστε να περιλαμβάνει και άλλους σχετικούς Επιτρόπους· ζητεί την άμεση μεταρρύθμιση της ΕΥΕΔ βάσει της αναθεώρησης του 2013 και των κατευθυντήριων γραμμών του Κοινοβουλίου, προκειμένου να γίνεται βέλτιστη χρήση των ελάχιστων οικονομικών πόρων·

16.

τονίζει ότι, αν και η συνεργασία έχει ουσιαστική σημασία, πρέπει να γίνονται απόλυτα σεβαστές οι αρμοδιότητες και οι διαδικασίες όλων των θεσμικών οργάνων και των κρατών μελών· καλεί, συνεπώς, όλους τους φορείς της ΕΕ να ενεργήσουν με καλή πίστη και να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να καταστήσουν δυνατή την επιδίωξη μιας ολιστικής προσέγγισης·

17.

θεωρεί ότι μια ολιστική προσέγγιση απαιτεί ευέλικτες, αποδοτικές και με ικανότητες ανταπόκρισης δομές εντός της ΕΥΕΔ· υπενθυμίζει την άποψή του ότι η θεσμική δομή της ΕΥΕΔ θα πρέπει να εξορθολογιστεί ούτως ώστε να εξασφαλιστεί αποτελεσματική λήψη αποφάσεων και χρήση των μηχανισμών της, συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών και μη μηχανισμών της ΚΠΑΑ, όπως ζητήθηκε από τη σχετική έκθεση του Κοινοβουλίου του 2013·

18.

υπογραμμίζει ότι η ανάπτυξη της ολιστικής προσέγγισης θα πρέπει επίσης να διασφαλίζει τη συνεκτίμηση της διάστασης του φύλου και τη σχετική ισορροπία κατά τη διαμόρφωση, ανάπτυξη και εφαρμογή όλων των εξωτερικών δράσεων της ΕΕ·

19.

υπογραμμίζει τον σημαντικό ρόλο της μεσολάβησης και του διαλόγου για την πρόληψη και την ειρηνική επίλυση των συγκρούσεων· επικροτεί την πρόοδο που έχει κάνει η ΕΥΕΔ για την ενίσχυση των ικανοτήτων μεσολάβησής της, επαναλαμβάνει τη στήριξή της για την περαιτέρω ενίσχυση των ικανοτήτων της Ευρώπης στον εν λόγω τομέα και ζητεί να καταστεί η μεσολάβηση σημαντικό βασικό στοιχείο οποιασδήποτε μελλοντικής ολιστικής προσέγγισης για μια συγκεκριμένη περιοχή κρίσης· τονίζει τον ρόλο του Κοινοβουλίου στη διατύπωση και παρακολούθηση της κοινής εξωτερικής πολιτικής και καλεί το επόμενο Κοινοβούλιο να διασφαλίσει την αποτελεσματικότητα και κυρίως τη συνοχή της· επισύρει την προσοχή στη δέσμευση του Κοινοβουλίου να συμμετέχει ενεργά στην παρακολούθηση των εκλογών, στη μεσολάβηση και στην υποστήριξη της δημοκρατίας· πιστεύει ότι η συμμετοχή του Κοινοβουλίου σε διαδικασίες μεσολάβησης στην Ουκρανία και την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (FYROM), απέδειξε τον σημαντικό ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν οι βουλευτές σε αυτό τον τομέα·

20.

υπενθυμίζει ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στον σεβασμό των αρχών που διέπουν την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας (ανεξαρτησία, αμεροληψία, ουδετερότητα)· θεωρεί ότι η ασφαλής πρόσβαση σε πληγέντες πληθυσμούς και η ασφάλεια των εργαζομένων στον τομέα της ανθρωπιστικής δράσης εξαρτώνται πρωτίστως από τον τρόπο με τον οποίο γίνονται αντιληπτοί από παράγοντες που ασκούν επιρροή σε επιτόπιο επίπεδο, και ότι θα πρέπει να θεωρούνται ανεξάρτητοι από κάθε κομματικό πολιτικό συμφέρον· επισημαίνει, ωστόσο, ότι η υπηρεσία ανθρωπιστικής βοήθειας και πολιτικής προστασίας της Επιτροπής (ECHO) εξακολουθεί να αποτελεί τμήμα της ΕΕ και, ως εκ τούτου, είναι πεπεισμένο ότι θα πρέπει να καταβληθούν μεγαλύτερες προσπάθειες για την ενίσχυση της συνεργασίας και του συντονισμού μεταξύ της ECHO και της ΕΥΕΔ·

21.

χαιρετίζει την κοινή ανακοίνωση της 11ης Δεκεμβρίου 2013 με θέμα «Η ολιστική προσέγγιση της ΕΕ για τη διαχείριση εξωτερικών συγκρούσεων και κρίσεων» (JOIN(2013)0030), η οποία αποτελεί μια ευκαιρία να αποσαφηνισθεί και να τεθεί σε πλήρη λειτουργία αυτή η προσέγγιση στο νέο, μετά τη Συνθήκη της Λισαβόνας, θεσμικό πλαίσιο, καθώς και να εδραιωθεί η δέσμευση της ΕΕ προς ένα ολιστικό πλαίσιο για το έργο της στον τομέα των εξωτερικών σχέσεων· αναγνωρίζει τις σημαντικές προκλήσεις που ενέχει η προώθηση και εφαρμογή μιας τόσο φιλόδοξης πολιτικής· επικροτεί, ειδικότερα, την έμφαση που δίδεται στη σύνδεση ασφάλειας και ανάπτυξης, η οποία θα πρέπει να αποτελέσει βασική αρχή για την εφαρμογή μιας ολιστικής προσέγγισης της ΕΕ·

22.

υποστηρίζει σθεναρά την ιδέα μιας πιο συνεκτικής εξωτερικής δράσης· τονίζει ότι η ΕΕ δεν θα πρέπει να υιοθετήσει ένα στενό ορισμό της ολιστικής προσέγγισης· χαιρετίζει το γεγονός ότι η κοινή ανακοίνωση προωθεί μια κατανόηση της ολιστικής προσέγγισης που καλύπτει όλα τα στάδια του κύκλου μιας σύγκρουσης ή άλλης εξωτερικής κρίσης, από την έγκαιρη προειδοποίηση και την ετοιμότητα, την πρόληψη των συγκρούσεων, την αντιμετώπιση και τη διαχείριση κρίσεων έως την πρώιμη φάση της ανάκαμψης, και τη σταθεροποίηση και οικοδόμηση της ειρήνης, προκειμένου να βοηθήσει τις χώρες να επανέλθουν σε τροχιά βιώσιμης και μακροπρόθεσμης ανάπτυξης· υπενθυμίζει ότι οι στόχοι της εξωτερικής πολιτικής δεν θα πρέπει να έρχονται σε αντίθεση με τις αναπτυξιακές αρχές και την ανθρωπιστική δράση που βασίζεται σε αρχές, καθώς και οι τρεις πολιτικές είναι συμπληρωματικές·

23.

υπενθυμίζει ότι το άρθρο 208 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) θεσπίζει την αρχή της συνοχής της αναπτυξιακής πολιτικής (ΣΑΠ) και τονίζει ότι υπάρχει δυναμικό εντάσεων ανάμεσα στη ΣΑΠ από τη μια και την ολιστική προσέγγιση όσον αφορά τη διαχείριση κρίσεων εκτός ΕΕ από την άλλη· τονίζει ότι κύριος στόχος της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ είναι η εξάλειψη της φτώχειας και ότι, συνεπώς, έχει ζωτική σημασία να μην περιθωριοποιηθούν, στην εξωτερική πολιτική της ΕΕ, οι στόχοι για την καταπολέμησή της, και να μη διαβρώσει η ολιστική προσέγγιση τον μη στρατιωτικό χαρακτήρα της αναπτυξιακής συνεργασίας· λαμβάνει υπό σημείωση το γεγονός ότι η κοινή ανακοίνωση αναθέτει στην Ύπατη Εκπρόσωπο/Αντιπρόεδρο και τον Πρόεδρο της Επιτροπής, την ευθύνη να εξασφαλίσουν τη στρατηγική και επιχειρησιακή συνοχή στις εξωτερικές σχέσεις, συμπεριλαμβανομένων των εξωτερικών επιπτώσεων των εσωτερικών πολιτικών· καλεί την Ύπατη Εκπρόσωπο/Αντιπρόεδρο και τον Πρόεδρο της Επιτροπής να δεσμευθούν επ' αυτού·

24.

επισημαίνει ότι, τόσο το άρθρο 214 της ΣΛΕΕ όσο και η Ευρωπαϊκή Συναίνεση για την Αναπτυξιακή Βοήθεια, του 2008, προστατεύουν την ανθρωπιστική δράση που βασίζεται σε αρχές· ζητεί να διασφαλισθούν οι ανθρωπιστικές αρχές της ανθρωπιάς, της ουδετερότητας, της αμεροληψίας και της ανεξαρτησίας, που έχουν καίρια σημασία τόσο για την αποτελεσματικότητα της ανθρωπιστικής δράσης όσο και για την ασφάλεια των φορέων της· τονίζει με έμφαση ότι τα προγράμματα για την ασφάλεια και για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας δεν πρέπει να υπονομεύουν τη δυνατότητα των φορέων της ανθρωπιστικής βοήθειας να προσφέρουν βοήθεια και ότι η ανθρωπιστική βοήθεια δεν πρέπει, σε καμία περίπτωση, να υπηρετεί πολιτικούς σκοπούς ή να θεωρείται εργαλείο για τη διαχείριση κρίσεων· τονίζει ότι, για να είναι δυνατή η πρόσβαση σε πληθυσμούς που χρειάζονται ανθρωπιστική βοήθεια, η βοήθεια αυτή δεν πρέπει μόνο να είναι ουδέτερη, αλλά και να γίνεται αντιληπτή ως τέτοια· μολονότι αναγνωρίζει ότι η παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας ανάλογα με τις ανάγκες θα πρέπει να διαθέτει κάποιο περιθώριο ελιγμών, ζητεί μια ευρύτερη συμμετοχή των ανθρωπιστικών φορέων, προκειμένου να καθορισθούν καλύτερα οι παράμετροι της σχέσης τους με την ολιστική προσέγγιση·

25.

θεωρεί ότι υπάρχει στενή σύνδεση μεταξύ ανάπτυξης και πρόληψης των συγκρούσεων, καθώς η φτώχεια αποτελεί συχνά βασική αιτία και αποτέλεσμα των συγκρούσεων· τονίζει ότι η πρόληψη συμβάλλει στην ειρήνη, την ασφάλεια και τη βιώσιμη ανάπτυξη· επικροτεί την έμφαση που δίνει η κοινή ανακοίνωση στην πρόληψη και ζητεί την ενίσχυση των συστημάτων έγκαιρης προειδοποίησης της ΕΕ· καλεί την ΕΕ να συνεχίσει να υποστηρίζει χώρες που βρίσκονται σε ευάλωτη κατάσταση, ώστε να αντιμετωπισθούν οι βαθύτερες αιτίες και να δημιουργηθούν λειτουργικοί θεσμοί με υποχρέωση λογοδοσίας, που να είναι σε θέση να προσφέρουν βασικές υπηρεσίες και να συμβάλουν στη μείωση της φτώχειας· υπογραμμίζει την ανάγκη να καταρτισθεί μια στρατηγική της ΕΕ για τις χώρες σε ευάλωτη κατάσταση, που θα ενσωμάτωνε στο σύστημα της ΕΕ τόσο τις αρχές που έχει εκπονήσει η ομάδα ΟΟΣΑ/ΕΑΒ για τα ευάλωτα κράτη όσο και τους στόχους της «Νέας συμφωνίας δέσμευσης για τα ευάλωτα κράτη», που διατυπώθηκε στο Busan τον Δεκέμβριο του 2011.

26.

χαιρετίζει τη δέσμευση για μια μακροπρόθεσμη στρατηγική που εκφράζεται στην κοινή ανακοίνωση, καθώς μόνο μια μακροπρόθεσμη δέσμευση σε συνδυασμό με βιώσιμη ανάπτυξη μπορεί να προωθήσει την ειρήνη και την ασφάλεια· ζητεί καλύτερο συντονισμό των βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων στόχων των πολιτικών της ΕΕ, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη τις απόψεις των ενδιαφερομένων σε τοπικό επίπεδο·

27.

τονίζει ότι, προκειμένου να είναι αποτελεσματική, η ολιστική προσέγγιση της ΕΕ πρέπει να βασίζεται όσο το δυνατόν περισσότερο στην κοινή ανάλυση, την αξιολόγηση και το σχεδιασμό σε όλο το σύστημα της ΕΕ, με σαφή κατανομή αρμοδιοτήτων· επισημαίνει, στο πλαίσιο αυτό, τη σημασία του κοινού προγραμματισμού ως εργαλείου για την επίτευξη της συνοχής της εξωτερικής δράσης·

28.

θεωρεί ότι η ολιστική προσέγγιση πρέπει να βασίζεται σε ένα όραμα κοινό για όλους τους φορείς της ΕΕ στο εξελισσόμενο στρατηγικό πλαίσιο εντός του οποίου λαμβάνει χώρα η δράση της ΕΕ· ζητεί, συνεπώς, τακτικότερη και περισσότερο διαφανή ανταλλαγή πληροφοριών, πολιτικό συντονισμό και ομαδική εργασία μεταξύ των φορέων της ΕΕ και σε όλα τα στάδια της δράσης της· ζητεί, επιπλέον, την ανάπτυξη επίσημων δομών, στο πλαίσιο των οποίων θα μπορούσαν να πραγματοποιούνται οι εν λόγω ανταλλαγές και να διενεργούνται δραστηριότητες έγκαιρης προειδοποίησης, ανάλυσης καταστάσεων και παρακολούθησης των κρίσεων τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά το πέρας αυτών, με ενδεχόμενη δυνατότητα ενσωμάτωσης των υφιστάμενων δομών (όπως η αίθουσα διαχείρισης κρίσεων (SitRoom) της ΕΕ, το κέντρο συντονισμού αντίδρασης σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και το σύστημα ARGUS)· επαναλαμβάνει την ανάγκη για ένα «Συμβούλιο αντίδρασης σε καταστάσεις κρίσεως» στο πλαίσιο της ΕΥΕΔ, υπό την προεδρία του ΥΕ/ΑΕ, που θα φέρνει σε επαφή όλους τους φορείς που σχετίζονται με τη διαχείριση κρίσεων·

29.

θεωρεί ότι η επιδίωξη μιας ολιστικής προσέγγισης απαιτεί επίσης τη βελτίωση του συντονισμού, υπό την ηγεσία της ΥΕ/ΑΕ, με τις εσωτερικές πολιτικές της ΕΕ που διαθέτουν σημαντική διάσταση εξωτερικής πολιτικής, όπως η εσωτερική αγορά, η μετανάστευση, το περιβάλλον και η ενέργεια·

30.

ζητεί την καλύτερη ευθυγράμμιση μεταξύ της εμπορικής πολιτικής και της κοινής εξωτερικής πολιτικής, συμπεριλαμβανομένων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ανάπτυξης·

31.

τονίζει ότι ο ανεπαρκής συντονισμός και πολιτικός σχεδιασμός μεταξύ των σχετικών θεσμικών οργάνων ευθύνεται εν μέρει για την ελλιπή επιτόπια εφαρμογή των εξωτερικών πολιτικών της ΕΕ· τονίζει ότι η κατάσταση βρίσκεται σε τροχιά βελτίωσης μετά την ανάληψη του ρόλου του επιτόπιου συντονισμού από τις αντιπροσωπείες της ΕΕ, αλλά πρέπει να συντελεστεί μεγαλύτερη πρόοδος για την περαιτέρω ενίσχυση της επιτόπιας εφαρμογής των εξωτερικών πολιτικών της ΕΕ, ιδίως σε περιοχές που βρίσκονται σε κρίση, και σε σύνδεση με τις δραστηριότητες της ΚΕΠΠΑ·

32.

ζητεί την ενδυνάμωση των ικανοτήτων της ΕΕ για την αντιμετώπιση παγκοσμίων προκλήσεων, και συγκεκριμένα της διπλωματίας για το κλίμα· καλεί την ΕΥΕΔ να προσδιορίσει πολιτικούς συμβιβασμούς και να κλείσει πολιτικές συμφωνίες μέσω της σύνδεσης του κλίματος με άλλες πτυχές των σχέσεων της ΕΕ με χώρες εταίρους· ελπίζει ότι, στο διάστημα που μεσολαβεί μέχρι τη διάσκεψη του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή στο Παρίσι το 2015, η ΕΥΕΔ θα αρχίσει να χρησιμοποιεί το εκτενές δίκτυο αντιπροσωπειών της ΕΕ ανά τον κόσμο προκειμένου να εμβαθύνει την κατανόηση εκ μέρους της Ευρώπης των συμφερόντων και των εγχώριων πολιτικών κλιματικής δράσης στις χώρες εταίρους·

33.

υπογραμμίζει την αποφασιστικότητα του Κοινοβουλίου να διασφαλίσει ότι οι εξωτερικοί χρηματοδοτικοί μηχανισμοί της Ένωσης για την περίοδο 2014 έως 2020 θα είναι σχεδιασμένοι κατά τέτοιον τρόπο ώστε να διευκολύνουν την επιδίωξη μιας ολιστικής προσέγγισης όσον αφορά τις εξωτερικές σχέσεις της Ένωσης, ιδίως μέσω της δημιουργίας μηχανισμών που θα λειτουργούν εντός του πλέγματος της πρόληψης των συγκρούσεων, της διαχείρισης κρίσεων, της εδραίωσης της ειρήνης, της αναπτυξιακής συνεργασίας και της ενίσχυσης των στρατηγικών εταιρικών σχέσεων· τονίζει ότι το νέο Μέσο Εταιρικής Σχέσης παρέχει επίσης στην ΕΕ ένα εργαλείο που καλύπτει χρηματοδοτικά τις ενέργειες εξωτερικής πολιτικής με τρίτες χώρες· υπογραμμίζει τη δέσμευσή του να ασκήσει στο έπακρο τον δημοκρατικό του έλεγχο επί της εφαρμογής των εν λόγω μηχανισμών με σκοπό να διασφαλιστεί ότι οι σημαντικοί αλλά πεπερασμένοι πόροι της Ένωσης χρησιμοποιούνται με αποτελεσματικό και οικονομικά αποδοτικό τρόπο για την επίτευξη αποτελεσμάτων· υπογραμμίζει το δικαίωμα του Κοινοβουλίου, στο πλαίσιο της ενδιάμεσης αξιολόγησης των εξωτερικών χρηματοδοτικών μηχανισμών, να επανεξετάσει την εφαρμογή των μέσων και να προβεί σε τυχόν απαραίτητες αλλαγές·

34.

εκφράζει τη λύπη του για την έλλειψη δημοσιονομικής φιλοδοξίας της ΕΕ στον τομέα της εξωτερικής δράσης για την περίοδο 2014-2020· ζητεί την καλύτερη πρόβλεψη των χρηματοδοτικών αναγκών για την υλοποίηση των στρατηγικών της ΕΕ· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις, οι δράσεις της ΕΕ σημείωσαν καθυστέρηση λόγω ζητημάτων χρηματοδοτικού χαρακτήρα· ζητεί τη μελλοντική επίλυση τέτοιου είδους υφιστάμενων διαρθρωτικών προβλημάτων, μεταξύ άλλων μέσω της αξιοποίησης των νέων διατάξεων σχετικά με την ενίσχυση των ικανοτήτων συμμετοχής και ανάπτυξης δυνάμεων σε μη στρατιωτικές αποστολές σταθεροποίησης (άρθρο 4γ) που παρέχονται μέσω του Μηχανισμού Σταθερότητας και Ειρήνης (ΜΣΕ)· υπενθυμίζει επίσης την ανάγκη αναθεώρησης του χρηματοδοτικού μηχανισμού στρατιωτικών επιχειρήσεων της ΚΠΑΑ (γνωστός ως μηχανισμός ΑΘΗΝΑ), ούτως ώστε ο επιμερισμός του κόστους των στρατιωτικών επιχειρήσεων της ΕΕ να είναι καταλληλότερος και δικαιότερος, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα σε όλα τα κράτη μέλη να συνεισφέρουν σε αυτές μέσω της συγκρότησης δυνάμεων ή της χρηματοδότησης του κόστους υποστήριξης·

35.

υπενθυμίζει στην ΥΕ/ΑΕ ότι το Κοινοβούλιο έχει αναθεωρήσει τους εξωτερικούς χρηματοδοτικούς μηχανισμούς της Ένωσης για την περίοδο 2014 έως 2020 για να παράσχει το πεδίο εφαρμογής για την ενίσχυση των ικανοτήτων διεθνών, περιφερειακών, κυβερνητικών φορέων και φορέων της κοινωνίας των πολιτών με τις ίδιες αξίες, που επιθυμούν να συνεργαστούν με την Ένωση για την επίτευξη στόχων, με σεβασμό προς τις θεμελιώδεις αξίες μας, όπως η προαγωγή της δημοκρατίας·

36.

επικροτεί την πρόσφατη χάραξη από την ΕΕ περιφερειακών στρατηγικών για τον καθορισμό των πολιτικών προτεραιοτήτων, την κοινοποίηση των πολιτικών στόχων, τον συντονισμό των πολιτικών αποκρίσεων, την οικοδόμηση εταιρικών σχέσεων και την εστίαση στην αξιοποίηση των πόρων· ζητεί τη συστηματική εκπόνηση στρατηγικών της ΕΕ, προκειμένου να οριοθετηθεί και να αποκτήσει συνοχή η επιτόπια δράση της ΕΕ, οι οποίες θα καταρτίζονται από κοινού από την ΕΥΕΔ και τις αρμόδιες υπηρεσίες της Επιτροπής (ιδίως την DEVCO και την ECHO), και υπό την ηγεσία της ΥΕ/ΑΕ· ζητεί από την Επιτροπή να ασχοληθεί ενεργά με τους τομείς της αρμοδιότητάς της ήδη από την αρχή του συντονισμού αυτού·

37.

επιμένει ότι αυτού του είδους οι στρατηγικές θα πρέπει να ορίζουν σαφώς τους στόχους και τις προτεραιότητες της ΕΕ και το συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο εφαρμογής τους, καθώς και να καθορίζουν τους πλέον ενδεδειγμένους μηχανισμούς δράσης (οι οποίοι περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων ανθρωπιστική και αναπτυξιακή βοήθεια, διπλωματική δράση και μεσολάβηση, οικονομικές κυρώσεις και ΚΠΑΑ)· επιμένει ότι ο ρόλος και η συμβολή της ΚΠΑΑ θα πρέπει να περιλαμβάνονται στην αρχική πολιτική ανάλυση και τον ορισμό των στόχων πολιτικής, διευκολύνοντας έτσι την έγκαιρη συμμετοχή των υπευθύνων σχεδιασμού της ΚΠΑΑ και των οικείων κοινοβουλευτικών οργάνων σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο· επικροτεί, εν προκειμένω, τη θετική ανάπτυξη ενός Πολιτικού Πλαισίου Προσέγγισης των Κρίσεων για τις αποστολές και τις επιχειρήσεις της ΚΠΑΑ και ζητεί την επέκταση αυτού ώστε να καλύπτει όλες τις πρωτοβουλίες απόκρισης σε καταστάσεις κρίσεων·

38.

επικροτεί, ειδικότερα, το στρατηγικό πλαίσιο της ΕΕ για το Κέρας της Αφρικής, το οποίο έχει ως στόχο να φέρει σταθερότητα στην εν λόγω στρατηγικής σημασίας περιοχή, καταπολεμώντας την πειρατεία και τα βασικά αίτιά της, συγκροτώντας νόμιμες αρχές στη Σομαλία και προωθώντας την περιφερειακή συνεργασία μέσω της ταυτόχρονης χρήσης των εξωτερικών μηχανισμών της ΕΕ, σε συνεργασία με τους σχετικούς επιτόπιους εταίρους· υπενθυμίζει, ωστόσο, ότι η δράση της ΕΕ στην περιοχή έχει οικοδομηθεί στη βάση πρωτοπόρων πρωτοβουλιών της ΚΠΑΑ (δηλαδή της επιχείρησης EUNAVFOR Atalanta και της EUTM Σομαλία) που ακολουθήθηκαν από άλλους μηχανισμούς της ΕΕ, καθιστώντας την ολιστική προσέγγιση για το Κέρας της Αφρικής περισσότερο ένα εκ των υστέρων εμπειρικό και πρακτικό επίτευγμα παρά μια άρτια σχεδιασμένη και προγραμματισμένη στρατηγική· πιστεύει ένθερμα ότι, στο μέλλον, οι στρατηγικές της ΕΕ πρέπει να καταρτίζονται πριν από την ανάληψη δράσης της ΕΕ σε μια περιοχή και όχι κατόπιν αυτής·

39.

εκφράζει τη λύπη του διότι, ακόμα και όταν χαράσσονται στρατηγικές, η ΕΕ συχνά δεν κατορθώνει να τις υλοποιήσει και αναγκάζεται αντίθετα να λάβει μέτρα και να αναλάβει δράσεις έκτακτης ανάγκης· υπενθυμίζει ότι αυτό συνέβη ιδίως στην περιοχή του Σαχέλ, για την οποία είχε εγκριθεί ομόφωνα ένα καθόλα ολοκληρωμένο και άρτια σχεδιασμένο έγγραφο στρατηγικής της ΕΕ (η στρατηγική της ΕΕ του 2011 για την ασφάλεια και την ανάπτυξη στο Σαχέλ), το οποίο ωστόσο δεν είχε ως αποτέλεσμα την ικανοποιητική εφαρμογή της εν λόγω στρατηγικής προτού η κατάσταση στο Μάλι επιδεινωθεί δραματικά· ζητεί να διενεργηθεί ανάλυση των διδαγμάτων που αντλήθηκαν από τη συγκεκριμένη περίπτωση, καθώς και –σε ευρύτερο επίπεδο– να βελτιωθεί η ανάλυση έγκαιρης προειδοποίησης σε καίριας σημασίας ασταθείς περιοχές, με σκοπό τη θέσπιση συγκεκριμένων πρωτοβουλιών πρόληψης των συγκρούσεων και διαμεσολάβησης και, κατά τον τρόπο αυτόν, να βελτιωθεί η ανάληψη δράσης σε προηγούμενο στάδιο μέσω της αλλαγής των πολιτικών από προσεγγίσεις με επίκεντρο την αντίδραση σε καταλληλότερες και πιο αποτελεσματικές προσεγγίσεις με επίκεντρο την πρόληψη·

40.

τονίζει ότι πολλές από τις τρέχουσες εθνικές, περιφερειακές και διεθνείς συγκρούσεις οφείλονται και στην αλλαγή του κλίματος και, συνεπώς, η ολιστική προσέγγιση πρέπει να συμπεριλαμβάνει την έννοια της ανθρώπινης ασφάλειας· υπενθυμίζει την ανάλυση που δημοσιοποίησε το Πρόγραμμα των ΗΕ για το Περιβάλλον (UNEP) τον Δεκέμβριο του 2011 αναφορικά με την κατάσταση της περιφέρειας του Σαχέλ, στην οποία σημειώνεται ότι η αυξημένη θερμοκρασία οδήγησε σε λειψυδρία επιφέροντας τεράστια πίεση στους τοπικούς πληθυσμούς, των οποίων τα μέσα διαβίωσης εξαρτώνται από τους φυσικούς πόρους, όπως κτηνοτροφία, αλιεία και βοσκή, γεγονός το οποίο σε ορισμένες περιπτώσεις προκάλεσε βία και ένοπλες συγκρούσεις·

41.

είναι πεπεισμένο ότι, σε περιπτώσεις όπου δεν είναι δυνατόν να αποφευχθούν κρίσεις, η ΕΕ πρέπει να είναι σε θέση να προγραμματίζει και να αναπτύσσει τα κατάλληλα στρατιωτικά και μη μέσα, καθώς και να κινητοποιεί συμπληρωματικούς μηχανισμούς της ΕΕ, που θα καλύπτουν με ταχύ και αποτελεσματικό τρόπο ολόκληρο το φάσμα των επιχειρήσεων διαχείρισης κρίσεων, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων ανθρωπιστικών κρίσεων· ζητεί την εφαρμογή των σχετικών άρθρων της Συνθήκης στον τομέα της ταχείας αντίδρασης, συμπεριλαμβανομένου του άρθρου 44 της ΣΕΕ· υπογραμμίζει, εν προκειμένω, την ανάγκη ύπαρξης εμπειρογνωμόνων στον τομέα της πολιτικής και της ασφάλειας στις αντίστοιχες αντιπροσωπείες της ΕΕ·

42.

επιμένει ότι η ΕΕ θα πρέπει να είναι σε θέση να εδραιώσει την ειρήνη και τη σταθερότητα σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα· ζητεί τον εκ των προτέρων καθορισμό σαφών στρατηγικών μετάβασης από τους βραχυπρόθεσμους μηχανισμούς απόκρισης σε καταστάσεις κρίσεων (ιδίως των διπλωματικών μηχανισμών, της ΚΠΑΑ, των μηχανισμών της ECHO και του νέου ΜΣΕ) στους μηχανισμούς που προορίζονται για τις περιόδους μετά την κρίση (ιδίως τον ΜΣΕ και την αναπτυξιακή βοήθεια) με σκοπό τη διατήρηση της προόδου που έχει επιτευχθεί επιτόπου· επικροτεί –ως σημαντικό πρώτο βήμα– την αποτελεσματική συνεργασία μεταξύ της ΕΥΕΔ και της Επιτροπής για την υποστήριξη της αποστολής ΚΠΑΑ στο Μάλι, και την εξέταση, σε πρώιμο στάδιο, μιας στρατηγικής εξόδου της EUTM Μάλι·

43.

καλεί την ΕΕ να βελτιώσει περαιτέρω τον τρόπο δράσης της ως ενιαίας μονάδας σε επίπεδο χώρας, με σαφή καταμερισμό των αρμοδιοτήτων και υπό την ηγεσία ενός επικεφαλής αντιπροσωπείας, υπεύθυνου για την εφαρμογή της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ στη χώρα, και παράλληλα για τον συντονισμό σε τοπικό επίπεδο με τα κράτη μέλη καθώς και με την κυβέρνηση της χώρας υποδοχής, την κοινωνία των πολιτών και άλλους διεθνείς εταίρους· καλεί τα κράτη μέλη να δεσμευτούν για μια ενιαία δράση της ΕΕ σε τρίτες χώρες και να διασφαλίσουν ότι ο συντονισμός και η διάρθρωση των επιτόπιων δράσεων συμφωνείται κατάλληλα με τα θεσμικά όργανα της ΕΕ, ήτοι με την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ· εκφράζει τη λύπη του, εν προκειμένω, για το γεγονός ότι αυτόνομες ενέργειες κρατών μελών σε τρίτες χώρες, και ιδίως σε κοινωνίες μετά τη φάση της σύγκρουσης και σε κοινωνίες σε φάση εκδημοκρατισμού, οι οποίες ελήφθησαν χωρίς τον κατάλληλο συντονισμό με την τοπική Αντιπροσωπεία της ΕΕ, αποδείχθηκαν επιζήμιες για τους στόχους και τα συμφέροντα της ΕΕ, καθώς και για την αξιοπιστία της έναντι της τρίτης χώρας και άλλων διεθνών εταίρων·

44.

τονίζει ότι μια επιτυχημένη ολιστική προσέγγιση απαιτεί επίσης την ανάπτυξη εταιρικών σχέσεων εκτός των θεσμικών οργάνων και των κρατών μελών της Ένωσης, με τη συμμετοχή και άλλων διεθνών και πολυμερών εταίρων, στρατηγικών εταίρων, χωρών υποδοχής, περιφερειακών οργανισμών, φορέων της κοινωνίας των πολιτών και του ιδιωτικού τομέα, με δέοντα σεβασμό της αυτονομίας της ΕΕ όσον αφορά τη διαδικασία λήψης αποφάσεων·

45.

παροτρύνει την ΕΕ να εξασφαλίσει την αποτελεσματική συμμετοχή της στις εργασίες της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, κάνοντας πλήρη χρήση όλων των αρμοδιοτήτων που της παρέχει το καθεστώς της ως οργανισμού περιφερειακής ολοκλήρωσης·

46.

επαναλαμβάνει την άποψη, σύμφωνα με τους σκοπούς της Συνθήκης της Λισαβόνας για την ενίσχυση της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ και του ρόλου της στην παγκόσμια ειρήνη, ασφάλεια και ρύθμιση, ότι μια μόνιμη έδρα για την ΕΕ σε ένα διευρυμένο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ εξακολουθεί να αποτελεί κεντρικό και μακροπρόθεσμο στόχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης· καλεί την Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπο να αναλάβει την πρωτοβουλία να αναπτύξει μια κοινή θέση των κρατών μελών προς τον σκοπό αυτό· προτείνει, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος αυτός στο μέλλον, να υπάρξει προηγουμένως συντονισμός των θέσεων στο Συμβούλιο της ΕΕ σχετικά με την ένταξη νέων μελών στο Συμβούλιο Ασφαλείας, καθώς και με τη μεταρρύθμιση της διαδικασίας λήψης αποφάσεών του, με στόχο την ενδεχόμενη εφαρμογή ενός συστήματος υπερενισχυμένης πλειοψηφίας·

47.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

30.11.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 408/28

—

έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του για προηγούμενες ετήσιες εκθέσεις της Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF),

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της 24ης Ιουλίου 2013 με τίτλο «Προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Καταπολέμηση της απάτης — Ετήσια έκθεση για το 2012» (COM(2013)0548) και τα έγγραφα που την συνοδεύουν (SWD(2013)0283, SWD(2013)0284, SWD(2013)0285, SWD(2013)0286 και SWD(2013)0287),

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της OLAF — Ετήσια έκθεση για το 2012,

—

έχοντας υπόψη την ετήσια έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου σχετικά με την εκτέλεση του προϋπολογισμού για το οικονομικό έτος 2012, συνοδευόμενη από τις απαντήσεις των θεσμικών οργάνων (1),

—

έχοντας υπόψη την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου σχετικά με τη σύσταση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας (COM(2013)0534),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 17ης Ιουλίου 2013 με τίτλο «Βελτίωση της διακυβέρνησης της OLAF και ενίσχυση των διαδικαστικών εγγυήσεων στις έρευνες: Μια σταδιακή προσέγγιση που θα συνοδεύει τη σύσταση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας» (COM(2013)0533),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 17ης Ιουλίου 2013 με τίτλο «Καλύτερη προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης: Σύσταση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας και μεταρρύθμιση της Eurojust» (COM(2013)0532),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 26ης Μαΐου 2011 σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης με μέσα του ποινικού δικαίου και με διοικητικές έρευνες — Μια ολοκληρωμένη πολιτική για τη διασφάλιση των χρημάτων των φορολογουμένων (COM(2011)0293),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 24ης Ιουνίου 2011 σχετικά με τη στρατηγική της Επιτροπής για την Καταπολέμηση της Απάτης (COM(2011)0376),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 6ης Δεκεμβρίου 2012 με τίτλο «Σχέδιο δράσης για την ενίσχυση της καταπολέμησης της φορολογικής απάτης και της φοροδιαφυγής» (COM(2012)0722),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 26ης Σεπτεμβρίου 2013 με τίτλο «Προστασία του προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέχρι το τέλος του 2012» (COM(2013)0682),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 13ης Δεκεμβρίου 2013 με τίτλο «Εφαρμογή καθαρών δημοσιονομικών διορθώσεων στα κράτη μέλη για τη γεωργία και την πολιτική συνοχής» (COM(2013)0934),

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με τίτλο «Έκθεση της ΕΕ για την καταπολέμηση της διαφθοράς» (COM(2014)0038),

—

έχοντας υπόψη την οδηγία 2013/43/ΕΕ του Συμβουλίου, της 22ας Ιουλίου 2013, για την τροποποίηση της οδηγίας 2006/112/ΕΚ σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας όσον αφορά την προαιρετική και προσωρινή εφαρμογή του μηχανισμού αντιστροφής της επιβάρυνσης για τις παραδόσεις ορισμένων αγαθών και την παροχή υπηρεσιών που είναι επιδεκτικά απάτης (2),

—

έχοντας υπόψη την οδηγία 2013/42/ΕΕ του Συμβουλίου, της 22ας Ιουλίου 2013, για την τροποποίηση της οδηγίας 2006/112/ΕΚ σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας όσον αφορά τον μηχανισμό ταχείας αντίδρασης για την καταπολέμηση της απάτης στον τομέα του ΦΠΑ (3),

—

έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής για οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την καταπολέμηση, μέσω του ποινικού δικαίου, της απάτης εις βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης (COM(2012)0363),

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 250/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 26ης Φεβρουαρίου 2014 σχετικά με τη θέσπιση προγράμματος για την προώθηση δράσεων στον τομέα της προστασίας των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρόγραμμα Hercule III) και την κατάργηση της απόφασης αριθ. 804/2004/EΚ (4),

—

έχοντας υπόψη την οδηγία 2014/23/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 26ης Φεβρουαρίου 2014 σχετικά με την ανάθεση συμβάσεων παραχώρησης (5),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 325 παράγραφος 5 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 883/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Σεπτεμβρίου 2013, σχετικά με τις έρευνες που πραγματοποιούνται από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1073/1999 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (Ευρατόμ) αριθ. 1074/1999 του Συμβουλίου (6),

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης (7),

—

έχοντας υπόψη τη γνώμη αριθ. 1/2014 της Επιτροπής Εποπτείας της Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) σχετικά με τις προτεραιότητες της πολιτικής ερευνών της OLAF,

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 2988/95 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 1995, σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (8),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 3ης Ιουλίου 2013 όσον αφορά την ετήσια έκθεση για το 2011 σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της ΕΕ — Καταπολέμηση της απάτης (9),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 15ης Σεπτεμβρίου 2011, σχετικά με τις προσπάθειες της ΕΕ για την καταπολέμηση της διαφθοράς (10),

—

έχοντας υπόψη τη δήλωσή του της 18ης Μαΐου 2010 σχετικά με τις προσπάθειες της ΕΕ για την καταπολέμηση της διαφθοράς (11),και την ανακοίνωση της Επιτροπής της 6ης Ιουνίου 2011 με τίτλο «Καταπολέμηση της δωροδοκίας στην ΕΕ» (COM(2011)0308),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 23ης Οκτωβρίου 2013 σχετικά με το οργανωμένο έγκλημα, τη διαφθορά και την νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες: συστάσεις για δράσεις και πρωτοβουλίες που πρέπει να αναληφθούν (12),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Ελέγχου του Προϋπολογισμού (A7-0195/2014),

A.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Επιτροπής, οι ετήσιες απώλειες της ΕE λόγω φορολογικής απάτης, φοροδιαφυγής, φοροαποφυγής και επιθετικού φορολογικού σχεδιασμού ανέρχονται σε 1 000 000 000 000 EUR, ποσό που αντιστοιχεί περίπου σε ετήσιο κόστος 2 000 EUR για κάθε ευρωπαίο πολίτη·

B.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η προστασία των οικονομικών συμφερόντων της ΕΕ αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο του πολιτικού προγράμματος της Ένωσης για την εμπέδωση και την αύξηση της εμπιστοσύνης των πολιτών και για τη διασφάλιση της ορθής χρήσης των χρημάτων τους·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας έχει ενισχύσει σημαντικά τα μέσα που υπάρχουν για την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της ΕΕ και υποχρεώνει τόσο την ΕΕ όσο και τα κράτη μέλη της να καταπολεμούν όλες τις μορφές παράνομης δραστηριότητας που θίγουν τα οικονομικά συμφέροντα της ΕΕ·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι λόγω της μεγάλης πολυμορφίας των νομικών συστημάτων και παραδόσεων της ΕΕ, η προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης από την απάτη και από οποιαδήποτε άλλη παράνομη δραστηριότητα συνιστά μια ιδιαίτερα απαιτητική και αναπόφευκτη πρόκληση·

E.

λαμβάνοντας υπόψη ότι για την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης και για την καταπολέμηση της απάτης είναι απαραίτητη η υιοθέτηση μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης που θα περιλαμβάνει στρατηγικές καταπολέμησης της απάτης και της διαφθοράς μέσω νόμιμων, αποτελεσματικών, συνεκτικών και ισοδύναμων μέτρων σε όλη την επικράτεια της Ένωσης· λαμβάνοντας υπόψη ότι η εν λόγω ευθύνη είναι κοινή μεταξύ της ΕΕ και των κρατών μελών και ότι η στενή συνεργασία μεταξύ της Επιτροπής και των κρατών μελών καθίσταται ακόμα πιο αναγκαία σε καιρούς δημοσιονομικών περιορισμών·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) είναι υπεύθυνη για την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης μέσω της διερεύνησης περιπτώσεων απάτης, διαφθοράς και οποιωνδήποτε άλλων παράνομων δραστηριοτήτων και ότι η Επιτροπή Εποπτείας της συστάθηκε με σκοπό την ενίσχυση και τη εγγύηση της ανεξαρτησίας της OLAF μέσω του τακτικού ελέγχου της επιτέλεσης της ερευνητικής λειτουργίας της OLAF·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα κράτη μέλη φέρουν την κύρια ευθύνη για την εκτέλεση του 80 % περίπου του προϋπολογισμού της Ένωσης·

H.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα κράτη μέλη είναι υπεύθυνα για τον υπολογισμό της εναρμονισμένης φορολογικής βάσης ΦΠΑ, για την τροποποίηση των εφαρμοστέων συντελεστών ΦΠΑ και για την είσπραξη των ίδιων πόρων και ότι οι τρεις αυτές αρμοδιότητες έχουν αντίκτυπο στον προϋπολογισμό της Ένωσης·

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Επιτροπή έλαβε πρόσφατα ορισμένες σημαντικές πρωτοβουλίες σχετικά με στρατηγικά μέτρα για την καταπολέμηση της απάτης, κατόπιν αιτήματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου·

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η έκταση της απάτης και των διαφόρων μορφών φοροδιαφυγής και διαφθοράς στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπονομεύει την εμπιστοσύνη των πολιτών στην Ένωση· λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι αναγκαίο να παρέχονται περισσότερες εγγυήσεις ακεραιότητας και διαφάνειας στον τομέα των δημόσιων δαπανών·

1.

υπογραμμίζει ότι εναπόκειται τόσο στην Επιτροπή όσο και στα κράτη μέλη να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για την καταπολέμηση της απάτης, της διαφθοράς και οποιασδήποτε άλλης παράνομης δραστηριότητας που είναι επιζήμια για τα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης, σύμφωνα με τις διατάξεις της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης· υπενθυμίζει ότι η στενή συνεργασία και ο συντονισμός μεταξύ της Επιτροπής και των κρατών μελών είναι ουσιώδεις προϋποθέσεις για την εξασφάλιση αποτελεσματικής προστασίας των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης και ότι, συνεπώς, αυτή η συνεργασία και αυτός ο συντονισμός πρέπει, ως ζήτημα προτεραιότητας, να ενισχυθούν και να καταστούν όσο το δυνατόν περισσότερο αποτελεσματικά· υπενθυμίζει ότι η προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης απαιτεί το ίδιο επίπεδο εγρήγορσης τόσο στο επίπεδο των πόρων όσο και στο επίπεδο των δαπανών·

2.

υπενθυμίζει ότι η απάτη είναι μια μορφή εσκεμμένης αδικοπραγίας που συνιστά ενίοτε ποινικό αδίκημα, ενώ η παρατυπία είναι η παράλειψη συμμόρφωσης με κάποιον κανόνα και εκφράζει την απογοήτευσή του για το γεγονός ότι η έκθεση της Επιτροπής δεν προβαίνει σε διεξοδική εξέταση της απάτης και ασχολείται σε πολύ γενικό επίπεδο με τις παρατυπίες· υπενθυμίζει ότι το άρθρο 325 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) σχετίζεται με την απάτη και όχι με τις παρατυπίες, και ζητεί να πραγματοποιηθεί διαχωρισμός ανάμεσα στην απάτη και τα σφάλματα ή τις παρατυπίες·

3.

λαμβάνει υπό σημείωση την έκθεση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Καταπολέμηση της απάτης — Ετήσια έκθεση για το 2012 (εφεξής «η ετήσια έκθεση της Επιτροπής»)· επισημαίνει ότι, ανταποκρινόμενη στο αίτημα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η έκθεση περιλαμβάνει δύο νέα στοιχεία:

4.

ζητεί από την Επιτροπή, κατά την έναρξη της διαδικασίας υποβολής της ετήσιας έκθεσης σχετικά με την ΠΟΣ, να υποβάλει στο Κοινοβούλιο έκθεση σχετικά με την παρακολούθηση και εφαρμογή των συστάσεων που εγκρίθηκαν από το Κοινοβούλιο μετά από την έκθεση ΠΟΣ του προηγούμενου έτους, και να παράσχει λογικές εξηγήσεις για τα αιτήματα που δεν έλαβε υπόψη της ή που δεν κατάφερε να εκπληρώσει· ζητεί από την OLAF να πράξει το ίδιο για τα μέτρα που ζητήθηκαν από το Κοινοβούλιο στην έκθεση αυτή·

5.

επικροτεί τις κύριες πρωτοβουλίες που ανέλαβε η Επιτροπή, κατόπιν αιτήματος του Κοινοβουλίου, με στόχο τη διαμόρφωση ενός νέου νομοθετικού τοπίου της ΕΕ όσον αφορά την πολιτική για την καταπολέμηση της απάτης, και ειδικότερα την πρόταση οδηγίας σχετικά με την καταπολέμηση, μέσω του ποινικού δικαίου, της απάτης εις βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης, η οποία αποσκοπεί στην αποσαφήνιση και στην εναρμόνιση του ποινικού δικαίου των κρατών μελών όσον αφορά τα αδικήματα που σχετίζονται με τον προϋπολογισμό της ΕΕ (COM(2012)0363), την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου σχετικά με τη σύσταση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας (COM(2013)0534) και την πρόταση κανονισμού σχετικά με τον οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη συνεργασία στον τομέα της ποινικής δικαιοσύνης (Eurojust) (COM(2013)0535), καθώς και την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1073/1999 σχετικά με τις έρευνες που πραγματοποιούνται από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) και την ενίσχυση των διαδικαστικών δικαιωμάτων των προσώπων τα οποία αφορούν οι έρευνες της OLAF· αναγνωρίζει τη σημασία της επαρκούς εναρμόνισης και της ενδελεχούς αξιολόγησης αυτών των διαφορετικών νομοθετικών κειμένων· καλεί το Συμβούλιο να αφιερώσει τον απαραίτητο χρόνο και να μην βιαστεί να ολοκληρώσει τις διαπραγματεύσεις, ώστε να δημιουργήσει ένα ισχυρό ευρωπαϊκό νομικό πλαίσιο και να ενισχύσει την υφιστάμενη θεσμική διάσταση της προστασίας των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης· τονίζει ότι θα πρέπει να αποφευχθεί το ενδεχόμενο πρόωρης μετάβασης στη διαδικασία ενισχυμένης συνεργασίας· επικροτεί επίσης το σχέδιο δράσης για την ενίσχυση της καταπολέμησης της φορολογικής απάτης και της φοροδιαφυγής, και τη μεταρρύθμιση του συστήματος ΦΠΑ στην ΕΕ, προσπάθειες που δρομολογήθηκαν αμφότερες το 2011·

6.

διαπιστώνει ότι το 2012 ο αριθμός των δόλιων παρατυπιών παρέμεινε στην ουσία αμείωτος σε σύγκριση με το 2011, καθώς αναφέρθηκαν ως δόλιες 1 231 παρατυπίες, ενώ ο οικονομικός τους αντίκτυπος μειώθηκε ελαφρώς στο συνολικό ποσό των 392 εκατομμυρίων EUR· διαπιστώνει ότι τα υψηλότερα ποσοστά απάτης σημειώθηκαν στους τομείς της πολιτικής συνοχής και της γεωργίας –ιδίως όσον αφορά την αγροτική ανάπτυξη και την αλιεία– οι οποίοι εξακολουθούν να συνιστούν τους δύο τομείς που εμπνέουν τη μεγαλύτερη ανησυχία, με οικονομικό αντίκτυπο που εκτιμάται στα 279 εκατομμύρια EUR και στα 143 εκατομμύρια EUR, αντίστοιχα· επισημαίνει, ωστόσο, ότι, σε γενικές γραμμές, ο αριθμός των δόλιων παρατυπιών που έχουν αναφερθεί και τα αντίστοιχα ποσά εμπίπτουν σε έναν ευρύτερο ορισμό της απάτης και δεν θα πρέπει να θεωρούνται ως αξιόπιστος γνώμονας για την εξακρίβωση του επιπέδου της απάτης· ζητεί να γίνει σαφής διάκριση μεταξύ της απάτης, του σφάλματος και της παρατυπίας στο πλαίσιο της ετήσιας έκθεσης για το 2013 σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Καταπολέμηση της απάτης·

7.

σημειώνει ότι, το 2012, ο αριθμός των μη δόλιων παρατυπιών που αναφέρθηκαν στην Επιτροπή αυξήθηκε περίπου κατά 6 % σε σχέση με το 2011, με οικονομικό αντίκτυπο της τάξης των 2 900 000 000 EUR περίπου (ποσό υπερδιπλάσιο του αντίστοιχου ποσού για το 2011, ιδίως στους τομείς της πολιτικής συνοχής και των άμεσων δαπανών)· εκφράζει ανησυχία για το γεγονός ότι, αν και η εν λόγω αύξηση οφείλεται κυρίως στην επίδραση παρατυπιών που αφορούν μεγάλα χρηματικά ποσά, αντανακλά επίσης και συστημικές παρατυπίες που αναφέρονται όταν λήγουν τα προγράμματα·

8.

σημειώνει ότι το 2012 αυξήθηκαν αισθητά τα διορθωτικά μέτρα που εγκρίθηκαν από την Επιτροπή έναντι των κρατών μελών, κυρίως στον τομέα της πολιτικής συνοχής, φθάνοντας τα 37 000 000 000 EUR, γεγονός που οφείλεται μεταξύ άλλων στη λήξη της περιόδου προγραμματισμού 2000-2006·

9.

διαπιστώνει ότι οι συστάσεις που διατύπωσε η Επιτροπή προς τα κράτη μέλη το 2011, ιδίως σχετικά με τις αναφερθείσες δόλιες και μη δόλιες παρατυπίες, την ανάκτηση των ποσών που καταβλήθηκαν παράτυπα, την παρακολούθηση των αποτελεσμάτων των ποινικών ερευνών και τη βελτίωση των σχετικών με την απάτη εθνικών στατιστικών στοιχείων, ήταν σε γενικές γραμμές κατάλληλες, εκφράζει όμως τη λύπη του για το γεγονός ότι ορισμένοι προβληματισμοί δεν ελήφθησαν πλήρως υπόψη· ζητεί από τα κράτη μέλη να δώσουν συνέχεια στις συστάσεις που διατύπωσε η Επιτροπή το 2011 και το 2012 και να εξασφαλίσουν ότι θα υλοποιηθούν στο ακέραιο οι συστάσεις που τους απηύθυνε η Επιτροπή στην έκθεσή της για το 2012 και ότι σε περίπτωση που δεν είναι δυνατή η ανάληψη δράσης για την εφαρμογή των εν λόγω συστάσεων θα παράσχουν αιτιολογημένη εξήγηση·

10.

προτείνει να μελετηθεί το ενδεχόμενο συγκρότησης σώματος ευρωπαίων τελωνειακών υπαλλήλων ειδικευμένων στην καταπολέμηση της απάτης που θα επικουρεί τις εθνικές τελωνειακές αρχές·

11.

αναγνωρίζει ότι στον τομέα των παραδοσιακών ιδίων πόρων το προς ανάκτηση ποσό για περιπτώσεις απάτης και άλλες παρατυπίες που διαπιστώθηκαν το 2012 ανήλθε σε 444 εκατομμύρια EUR, εκ των οποίων τα 208 εκατομμύρια EUR είχαν ήδη ανακτηθεί από τα κράτη μέλη· σημειώνει ότι το 2012 ανακτήθηκαν 83 εκατομμύρια EUR επιπλέον, τα οποία αφορούσαν περιπτώσεις που εντοπίστηκαν μεταξύ του 1989 και του 2011·

12.

εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι οι ίδιοι πόροι δεν αποτελούν πλέον την κύρια πηγή εσόδων του προϋπολογισμού της ΕΕ, αντιπροσωπεύοντας το 20 % των εσόδων αυτών, με αποτέλεσμα η ορθή είσπραξη του ΦΠΑ και των τελωνειακών δασμών να έχει άμεσες επιπτώσεις όχι μόνο στις οικονομίες των κρατών μελών και στον προϋπολογισμό της Ένωσης, αλλά επίσης και στους ευρωπαίους φορολογουμένους· υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Επιτροπής, οι ετήσιες απώλειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης λόγω φορολογικής απάτης και φοροδιαφυγής, ανέρχονται περίπου σε ένα τρισεκατομμύριο EUR, ποσό που αντιστοιχεί περίπου σε ετήσιο κόστος 2 000 EUR για κάθε πολίτη της ΕΕ·

13.

εκφράζει την ικανοποίησή του σχετικά με το σχέδιο δράσης της Επιτροπής για την ενίσχυση της καταπολέμησης της φορολογικής απάτης και της φοροδιαφυγής· επαναλαμβάνει ότι η καταπολέμηση της απάτης και της φοροδιαφυγής πρέπει να εξακολουθήσει να αποτελεί απόλυτη προτεραιότητα τόσο για την Επιτροπή όσο και για τα κράτη μέλη και ότι ο στόχος αυτός καθιστά αναγκαία την ανάπτυξη μιας ενισχυμένης και πολυδιάστατης στρατηγικής συνεργασίας και συντονισμού μεταξύ των κρατών μελών και μεταξύ των κρατών μελών και της Επιτροπής, η οποία θα επιτρέπει την καλύτερη χρησιμοποίηση των υφιστάμενων μέσων, την εμπέδωση της υφιστάμενης νομοθεσίας, την έγκριση των προτάσεων που εκκρεμούν και τη διοικητική συνεργασία· σημειώνει ότι η ενίσχυση της συνεργασίας των φορολογικών, αστυνομικών και δικαστικών αρχών στο εσωτερικό της ίδιας χώρας είναι επίσης σημαντική· ζητεί να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στην ανάπτυξη μηχανισμών πρόληψης και έγκαιρης ανίχνευσης, αξιολόγησης των αποτελεσμάτων, καλύτερης είσπραξης εσόδων και αποτελεσματικότερης παρακολούθησης της τελωνειακής διαμετακόμισης, καθώς αυτός είναι ένας από τους τομείς που εξακολουθούν να πλήττονται από τα υψηλότερα ποσοστά συστημικής διαφθοράς στην Ευρώπη· ζητεί από την Επιτροπή και από τα κράτη μέλη να διαδραματίσουν πιο ενεργό ρόλο σε διεθνές επίπεδο με στόχο την καθιέρωση προτύπων συνεργασίας με κύρια βάση τις αρχές της διαφάνειας, της χρηστής διακυβέρνησης και της ανταλλαγής πληροφοριών·

14.

ζητεί από την Επιτροπή να διενεργεί τακτικά συγκριτική ανάλυση των διαφορών που παρατηρούνται όσον αφορά την αποδοτικότητα των εθνικών συστημάτων είσπραξης των παραδοσιακών ίδιων πόρων, η οποία θα εστιάζει μεταξύ άλλων στον εντοπισμό και τη διάδοση των βέλτιστων πρακτικών όσον αφορά την αποτελεσματικότητα της διαδικασίας ανάκτησης στο σύνολο των κρατών μελών και να προτείνει κατά περίπτωση τα αντίστοιχα αναγκαία μέτρα·

15.

εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι, παρότι ο αριθμός των μη δόλιων παρατυπιών για τις οποίες αναφέρθηκε ότι το 2012 επηρέασαν τα έσοδα από παραδοσιακούς ίδιους πόρους, παρέμεινε σταθερός, το συνολικό ποσό παρέμεινε κατά 20 % υψηλότερο από τον μέσο όρο της περιόδου 2008-2012·

16.

ζητεί να διενεργηθεί πιο διεξοδική ανάλυση των διαφορών μεταξύ του επιπέδου των θεωρητικών εσόδων και του επιπέδου των πραγματικών εσόδων που εισπράττονται για τον ΦΠΑ και να συμπεριληφθεί στην έκθεση της Επιτροπής, ώστε να διαμορφωθεί μια σαφέστερη εικόνα του κενού που πρέπει να καλυφθεί όσον αφορά τα οικονομικά της Ένωσης· υπενθυμίζει ότι η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας πρέπει να αποτελεί μόνιμο στόχο της Επιτροπής και των κρατών μελών·

17.

εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι το 98 % των ποσών που θεωρούνται παραδοσιακοί ίδιοι πόροι εισπράττονται κανονικά, αλλά ζητεί από την Επιτροπή να συνεχίσει τις προσπάθειές της για το υπόλοιπο 2 % που δεν εισπράττεται λόγω απάτης και παρατυπιών·

18.

σημειώνει ότι έχει διαπιστωθεί από τις αρχές επιβολής του νόμου αύξηση της κατάχρησης του συστήματος παρακολούθησης της διακίνησης των προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης (EMCS) από εγκληματικές ομάδες· πιστεύει ότι υπάρχει έλλειψη φυσικού ελέγχου των προϊόντων που διακινούνται μέσω του συστήματος EMCS· τονίζει ότι η πραγματοποίηση πρόσθετων επενδύσεων στον τομέα του ελέγχου μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση των συλλεγόμενων φόρων, καθώς και σε ενίσχυση της πρόληψης της φοροδιαφυγής· σημειώνει επιπλέον ότι, σύμφωνα με το άρθρο 21 σημείο 3 και το άρθρο 24 σημείο 3 της οδηγίας 2008/118/ΕΚ του Συμβουλίου, οι αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους αποστολής και προορισμού επαληθεύουν ηλεκτρονικά τα στοιχεία που αναφέρονται στο σχέδιο ηλεκτρονικού διοικητικού εγγράφου και στην αναφορά παραλαβής· πιστεύει ακράδαντα ότι θα πρέπει να θεσπιστούν κριτήρια σύμφωνα με τα οποία τα έτοιμα προς αποστολή ή/και τα παραληφθέντα προϊόντα πρέπει να υποβάλλονται σε φυσικό έλεγχο από το αρμόδιο όργανο του κράτους μέλους·

19.

κατανοεί ότι οι αυξημένοι έλεγχοι θα μπορούσαν να συμβάλουν επίσης στη διάλυση των εν λόγω επιχειρήσεων ή των εταιρειών-βιτρινών που έχουν συσταθεί από εγκληματίες με μοναδικό στόχο τη διευκόλυνση των δραστηριοτήτων απάτης· σημειώνει ότι μέχρι στιγμής οι πληροφορίες σχετικά με την αποστολή και την παραλαβή των προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης επιβεβαιώνονται στο σύστημα EMCS από τις ίδιες τις επιχειρήσεις· ζητεί από την Επιτροπή να αναλάβει πρωτοβουλία καθιστώντας αυστηρότερη την πρόσβαση στο σύστημα EMCS για να συμπεριληφθεί ένα ολοκληρωμένο ιστορικό συμμόρφωσης πριν από την έναρξη των εμπορικών συναλλαγών ούτως ώστε να υπάρχει δυνατότητα χορήγησης στις επιχειρήσεις του καθεστώτος του «εξουσιοδοτημένου οικονομικού φορέα» («έμπιστη επιχείρηση») και ούτως ώστε μόνο οι εν λόγω επιχειρήσεις να έχουν δυνατότητα άμεσης πρόσβασης στο σύστημα EMCS· ζητεί από την Επιτροπή να παρουσιάσει τα αποτελέσματα των τρεχουσών ερευνών που αφορούν την ανάγκη τροποποίησης της οδηγίας 2008/118/EK·

20.

ζητεί οι έλεγχοι επαλήθευσης που διενεργούν τα κράτη μέλη σε πρόσωπα και σε εταιρείες που υποβάλλουν αίτηση για εγγραφή στο μητρώο να καταστούν πιο αυστηροί και ολοκληρωμένοι· κατανοεί ότι τα προϊόντα μπορούν εύκολα να δηλωθούν με εσφαλμένα στοιχεία με στόχο την αποφυγή των ειδικών φόρων κατανάλωσης· ζητεί, εν προκειμένω, την ενίσχυση της συνεργασίας με τις φορολογικές αρχές·

21.

θεωρεί ότι τα επιτρεπόμενα χρονικά περιθώρια για τη διακίνηση των προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης μεταξύ εξουσιοδοτημένων αποθηκών είναι εξωπραγματικά μεγάλα· κατανοεί ότι τα χρονικά αυτά περιθώρια επιτρέπουν πολλαπλές μετακινήσεις με την ίδια διασάφηση και εκτροπή πριν από την καταχώριση της ημερομηνίας παράδοσης στο σύστημα· ζητεί η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους που έχει δηλωθεί ως προορισμός και ως νέος προορισμός να ενημερώνεται αμέσως από τον αποστολέα σχετικά με τις αλλαγές· ζητεί επίσης ο μέγιστος επιτρεπόμενος χρόνος για την υποβολή της αναφοράς παραλαβής των προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης να ανέρχεται σε μία εργάσιμη ημέρα και, επιπλέον, ο χρόνος ταξιδίου να υπολογίζεται και να καθορίζεται για κάθε μετακίνηση ανάλογα με το είδος του μέσου μεταφοράς που χρησιμοποιείται και την απόσταση μεταξύ των τόπων αποστολής και προορισμού·

22.

θεωρεί ότι οι εγγυήσεις που απαιτούνται για τη δημιουργία τελωνειακών αποθηκών είναι πολύ χαμηλές σε σύγκριση με την αξία των προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης· θεωρεί ότι θα πρέπει να θεσπιστεί μια μεταβλητή ανάλογα με το είδος των προϊόντων και τον όγκο των διενεργούμενων εμπορικών συναλλαγών·

23.

εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι τα κράτη μέλη εφαρμόζουν τα δικά τους συστήματα EMCS σύμφωνα με γενικές απαιτήσεις που έχει ορίσει η Επιτροπή· ζητεί, εν προκειμένω, από την Επιτροπή να αναλάβει πρωτοβουλία για τη δημιουργία ενός περισσότερο ομοιόμορφου συστήματος σε ολόκληρη την ΕΕ·

24.

επισημαίνει το γεγονός ότι, σύμφωνα με τη νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2013 σχετικά με το έλλειμμα ΦΠΑ (VAT Gap) και η οποία χρηματοδοτήθηκε από την Επιτροπή στο πλαίσιο των εργασιών της για τη μεταρρύθμιση του συστήματος του ΦΠΑ στην Ευρώπη και την εξάλειψη της φοροδιαφυγής, το 2011 οι απώλειες εσόδων από ΦΠΑ ανήλθαν σε 193 000 000 000 EUR (1,5 % του ΑΕγχΠ) λόγω μη συμμόρφωσης ή μη ανάκτησης· υπογραμμίζει, ωστόσο, ότι το έλλειμμα ΦΠΑ δεν οφείλεται μόνο στην απάτη αλλά και σε άλλους παράγοντες, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται μεταξύ άλλων, η πτώχευση και η αφερεγγυότητα, τα στατιστικά σφάλματα, οι καθυστερήσεις πληρωμών και η φοροδιαφυγή· επισημαίνει, εν προκειμένω, ότι για την αποτελεσματική καταπολέμηση του ελλείμματος ΦΠΑ απαιτείται μια πολυτομεακή και συντονισμένη προσέγγιση· υπογραμμίζει τη σημασία της εφαρμογής νέων στρατηγικών και της αποτελεσματικότερης αξιοποίησης των υφιστάμενων δομών της ΕΕ με στόχο την ενίσχυση της καταπολέμησης της απάτης στον τομέα του ΦΠΑ·

25.

επικροτεί το γεγονός ότι η μεταρρύθμιση για τον ΦΠΑ που ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 2011 έχει ήδη παράσχει σημαντικά εργαλεία για την καλύτερη προστασία από την απάτη στον τομέα του ΦΠΑ· εκφράζει, εν προκειμένω, την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι οι οδηγίες σχετικά με τον μηχανισμό ταχείας αντίδρασης για την καταπολέμηση της απάτης στον τομέα του ΦΠΑ και σχετικά με την προαιρετική και προσωρινή εφαρμογή του μηχανισμού αντιστροφής της επιβάρυνσης για τις παραδόσεις ορισμένων αγαθών και την παροχή υπηρεσιών επιρρεπών στην απάτη εγκρίθηκαν τελικά τον Ιούλιο του 2013 και ζητεί από τα κράτη μέλη την ταχεία εφαρμογή τους·

26.

πιστεύει επίσης ότι πρέπει να δοθεί έμφαση στην ανάγκη απλούστευσης του συστήματος του ΦΠΑ για τις επιχειρήσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη· επιδοκιμάζει, εν προκειμένω, τα νέα μέτρα που αποσκοπούν στη διευκόλυνση της ηλεκτρονικής τιμολόγησης, καθώς και τις ειδικές διατάξεις για τις μικρές επιχειρήσεις που τέθηκαν σε ισχύ το 2013, και αναμένει την εφαρμογή του τυποποιημένου εντύπου δήλωσης ΦΠΑ σε ολόκληρη την Ένωση· ευελπιστεί ότι η ενιαία θυρίδα που θα αρχίσει να λειτουργεί το 2015 για τις ηλεκτρονικές υπηρεσίες και τις επιχειρήσεις τηλεπικοινωνιών θα βελτιώσει ουσιαστικά τη συμμόρφωση, απλουστεύοντας τις διαδικασίες απόδοσης ΦΠΑ για αυτές τις επιχειρήσεις·

27.

ζητεί από τα κράτη μέλη να μεταρρυθμίσουν τα εθνικά φορολογικά τους συστήματα ώστε να τα καταστήσουν απλούστερα, πιο δίκαια και πιο αποτελεσματικά, προκειμένου να διευκολυνθεί η συμμόρφωση, να προληφθούν, να αποτραπούν και να τιμωρηθούν η φορολογική απάτη και η φοροδιαφυγή και να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα της είσπραξης των φόρων· ζητεί επίσης από τα κράτη μέλη να λάβουν υπόψη τις ειδικές ανά χώρα συστάσεις που διατύπωσε η Επιτροπή το 2013· επιδοκιμάζει την έκκληση που απηύθυνε εκ νέου η Επιτροπή στα κράτη μέλη για διεύρυνση των εθνικών φορολογικών τους βάσεων και περιορισμό των φορολογικών απαλλαγών και μειώσεων, ώστε τα κράτη μέλη όχι μόνο να μπορέσουν να απλουστεύσουν τα φορολογικά τους συστήματα αλλά να αποφύγουν επίσης τις αυξήσεις των συντελεστών ΦΠΑ που εφαρμόζουν συνήθως·

28.

υπογραμμίζει ότι, ουσιαστικά, ο αριθμός των δόλιων παρατυπιών που αναφέρθηκαν το 2012 και ο αντίκτυπός τους παρέμειναν στην ουσία στα ίδια επίπεδα με το προηγούμενο έτος·

29.

σημειώνει ότι, κατά μέσο όρο, μεσολαβούν περίπου δύο έτη και επτά μήνες από την έναρξη μιας δόλιας πρακτικής μέχρι τον εντοπισμό της· σημειώνει επίσης ότι χρειάζονται επτά ή οχτώ μήνες επιπλέον για την αναφορά της παρατυπίας στην Επιτροπή· εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι οι κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τη χρονική στιγμή κατά την οποία τα κράτη μέλη αναφέρουν δόλιες παρατυπίες ή/και άλλες παρατυπίες στην OLAF, εφόσον βέβαια υπάρχουν τέτοιες κατευθυντήριες γραμμές σε ένα κράτος μέλος, δεν διαφέρουν μόνο μεταξύ των επιμέρους κρατών μελών αλλά και μεταξύ των τομέων πολιτικής· αναμένει από την Επιτροπή να καταρτίσει πανευρωπαϊκές κατευθυντήριες γραμμές για την αναφορά δόλιων παρατυπιών ή/και άλλων παρατυπιών στην OLAF· υπενθυμίζει ότι τα μέλη του προσωπικού των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων έχουν την υποχρέωση να αποκαλύπτουν στην OLAF κάθε περίπτωση απάτης που περιέρχεται στην αντίληψή τους στο πλαίσιο της άσκησης των καθηκόντων τους, χωρίς καθυστέρηση και χωρίς να διατρέχουν κίνδυνο να αμφισβητηθεί η ευθύνη τους εξαιτίας της εν λόγω αποκάλυψης·

30.

σημειώνει ότι, όσον αφορά τα έσοδα, ο αριθμός των περιπτώσεων απάτης που αναφέρθηκαν το 2012 ήταν μικρότερος κατά 20 % από τον μέσο αριθμό των ετών 2008-2012· επικροτεί το γεγονός ότι οι αναλύσεις που πραγματοποίησε η Επιτροπή καταδεικνύουν μια σαφή τάση μείωσης του αριθμού των περιπτώσεων απάτης για την εν λόγω περίοδο·

31.

διαπιστώνει ότι, όσον αφορά τις δαπάνες, οι περιπτώσεις παρατυπιών που δηλώνονται ως δόλιες είναι λίγες και η αξία τους χαμηλή, ότι περιλαμβάνουν είδη παρατυπιών που έχουν ήδη εντοπιστεί, καθώς και ότι, για την περίοδο 2008-2012, το 5 % των περιπτώσεων που αναφέρθηκαν ήταν περιπτώσεις απάτης· σημειώνει ότι, όπως και κατά τα προηγούμενα έτη, η πλειονότητα των δόλιων παρατυπιών εντοπίστηκε στον τομέα της πολιτικής συνοχής — 50 % του συνολικού αριθμού και 63 % των αντίστοιχων ποσών· υπογραμμίζει ότι από τις 1 194 παρατυπίες που αναφέρθηκαν ως δόλιες οι 9 αφορούν περιπτώσεις διαφθοράς και ότι όλες οι περιπτώσεις εντοπίστηκαν στον τομέα της πολιτικής συνοχής· εκφράζει ανησυχία για το γεγονός ότι ο αριθμός αυτών των περιπτώσεων παρουσιάζει αύξηση· επισημαίνει με ανησυχία την τάση απλούστευσης των τρόπων διάπραξης της απάτης, γεγονός που αντανακλά ενδεχομένως το φαινόμενο της απόπειρας διάπραξης απάτης από δικαιούχους, οι οποίοι υπό κανονικές συνθήκες δεν θα είχαν παραβιάσει τον νόμο, λόγω της οικονομικής κρίσης· θεωρεί ότι οι εν λόγω τάσεις πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο παρακολούθησης και μελέτης κατά τα επόμενα έτη·

32.

ζητεί η διαφθορά που έχει αντίκτυπο στα οικονομικά συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να θεωρείται απάτη για τους σκοπούς του άρθρου 325, παράγραφος 5 της ΣΛΕΕ και να περιλαμβάνεται στην ετήσια έκθεση της Επιτροπής σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης και την καταπολέμηση της απάτης·

33.

σημειώνει ότι, όσον αφορά τους φυσικούς πόρους (γεωργία, αγροτική ανάπτυξη και αλιεία), ο αριθμός των παρατυπιών που αναφέρθηκαν ως δόλιες το 2012 αυξήθηκε περίπου κατά 50 % σε σχέση με το 2011 λόγω της αναφοράς 56 περιπτώσεων από μία μόνο χώρα, όλες εκ των οποίων διαπράχθηκαν με τον ίδιο τρόπο, συνδέονται με την ίδια έρευνα και αφορούν αποκλειστικά το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Εγγυήσεων· διαπιστώνει ότι το ποσοστό βεβαιωμένης απάτης είναι ελαφρά υψηλότερο στον τομέα της γεωργίας — περίπου 6 % όλων των περιπτώσεων που αναφέρθηκαν κατά την περίοδο 2008 — 2012 — απ’ ό,τι συνολικά·

34.

αναγνωρίζει ότι στους τομείς της γεωργίας και της αγροτικής ανάπτυξης τα κράτη μέλη ανέκτησαν 169,4 εκατομμύρια EUR από τους δικαιούχους κατά τη διάρκεια του οικονομικού έτους 2012, ενώ μέχρι το τέλος του εν λόγω οικονομικού έτους υπολείπονταν προς ανάκτηση από τους δικαιούχους 1 216,8 εκατομμύρια EUR· σημειώνει ότι το ποσοστό ανάκτησης του 43 % επηρεάζεται σημαντικά από τα χαμηλά ποσοστά ανάκτησης (κάτω του 30 %) που παρουσιάζουν έξι κράτη μέλη (13)· καλεί τα εν λόγω κράτη μέλη να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα ώστε να επιτύχουν σημαντικά υψηλότερο ποσοστό ανάκτησης·

35.

αναγνωρίζει ότι, εδώ και αρκετά οικονομικά έτη, έχει αποδειχθεί ότι η πολιτική συνοχής είναι ο πλέον κρίσιμος τομέας, με κυρίαρχη την πολιτική περιφερειακής ανάπτυξης, αλλά ότι τουλάχιστον ο αριθμός των παρατυπιών που αναφέρθηκαν ως δόλιες έχει μείνει σταθερός την τελευταία τριετία· διαπιστώνει ότι το ποσοστό βεβαιωμένης απάτης — 4 % για την περίοδο 2008-2012 — είναι χαμηλότερο από τον συνολικό μέσο όρο· επικροτεί το γεγονός ότι οι προσπάθειες που κατέβαλε η Επιτροπή κατά τα τελευταία έτη να ευαισθητοποιήσει τα κράτη μέλη κατά της απάτης στον τομέα αυτόν φαίνεται να έχουν αποδώσει καρπούς μεταξύ των εθνικών αρχών και ότι η νομοθεσία της Ένωσης συνέβαλε σε ποσοστό 59 % στον εντοπισμό των δόλιων παρατυπιών· ζητεί από την Επιτροπή να εντείνει και να εδραιώσει την κοινή στρατηγική της για την καταπολέμηση της απάτης την οποία δρομολόγησε το 2008· εκφράζει, επίσης, επιδοκιμασία για το γεγονός ότι οι περιπτώσεις απάτης αναφέρονται νωρίτερα μετά τον εντοπισμό τους·

36.

εκφράζει, ωστόσο, τη λύπη του για την έλλειψη ενημέρωσης σχετικά με τα ποσά προς ανάκτηση και τα ποσοστά ανάκτησης στον τομέα της πολιτικής συνοχής για το οικονομικό έτος 2012· καλεί την Επιτροπή να παράσχει λεπτομερείς πληροφορίες εν προκειμένω στην μελλοντική ετήσια έκθεσή της·

37.

επιδοκιμάζει την σταθερή μείωση του αριθμού των παρατυπιών που αναφέρθηκαν στο πλαίσιο της προενταξιακής βοήθειας τα τελευταία τρία έτη και διαπιστώνει ότι για τα δώδεκα νέα κράτη μέλη η προενταξιακή βοήθεια καταργείται σταδιακά και έχει σχεδόν ολοκληρωθεί· σημειώνει, ωστόσο, τη σημαντική αύξηση του οφειλόμενου ποσού σε δύο περιπτώσεις οι οποίες αναφέρθηκαν από το ίδιο κράτος μέλος· σημειώνει επίσης ότι, όσον αφορά την τρέχουσα περίοδο προγραμματισμού, οι δόλιες παρατυπίες που αναφέρθηκαν σχετικά με τον μηχανισμό προενταξιακής βοήθειας (ΜΠΒ) παρουσίασαν μικρή μείωση, η οποία ενδεχομένως οφείλεται στην καθυστέρηση της εφαρμογής του·

38.

υπενθυμίζει ότι οι προσεγγίσεις των κρατών μελών όσον αφορά την απάτη παρουσιάζουν ολοένα και μεγαλύτερες διαφορές, κυρίως λόγω των νομικών και οργανωτικών διαφορών που υφίστανται τόσο μεταξύ των κρατών μελών όσο και στο εσωτερικό των διοικήσεών τους, αλλά και λόγω των διαφορετικών προσεγγίσεων όσον αφορά τον εντοπισμό της απάτης· εκφράζει μεγάλη ανησυχία για το γεγονός ότι σε περιπτώσεις δόλιων παρατυπιών ορισμένα κράτη μέλη περιορίζουν τη δράση τους στην εφαρμογή δημοσιονομικών διορθώσεων αντί να διερευνούν το ενδεχόμενο ποινικού αδικήματος· επισημαίνει ότι η μη διερεύνηση ποινικών αδικημάτων θα μπορούσε να ενθαρρύνει την διάπραξη απάτης, υπονομεύοντας έτσι την καταπολέμηση της απάτης και των δραστών της· καλεί τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη να επενδύσουν περισσότερους πόρους στην καταπολέμηση της απάτης, μεταξύ άλλων, μέσων ποινικών διαδικασιών· ζητεί από την Επιτροπή να συνεχίσει να παρακολουθεί προσεκτικά τη λειτουργία και την αποτελεσματικότητα των συστημάτων παρακολούθησης και ελέγχου που εφαρμόζονται στα κράτη μέλη και υπογραμμίζει πόσο σημαντικό είναι να θεσπίσει η Επιτροπή ενιαίες αρχές σχετικά με την αναφορά παρατυπιών για όλα τα κράτη μέλη· ζητεί από τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν τις συστάσεις της Επιτροπής, ιδίως όσον αφορά τον έγκαιρο εντοπισμό, την απλούστευση των προτύπων και την άμεση αναφορά·

39.

επισημαίνει, επιπλέον, ότι τα κράτη μέλη εξακολουθούν να μην διαβιβάζουν τα δεδομένα εγκαίρως ή εξακολουθούν να παρέχουν ανακριβή δεδομένα· υπενθυμίζει επίσης ότι τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν διαφορετικούς ορισμούς για παρεμφερείς τύπους αδικημάτων και δεν συλλέγουν όλα παρεμφερή και λεπτομερή στατιστικά δεδομένα σύμφωνα με κοινά κριτήρια, γεγονός που καθιστά δύσκολη τη συλλογή αξιόπιστων και συγκρίσιμων στατιστικών σε επίπεδο ΕΕ, με αποτέλεσμα να παρεμποδίζεται η πραγματοποίηση συγκρίσεων και αντικειμενικής ανά χώρα αξιολόγησης της έκτασης της απάτης· εκφράζει εκ νέου την ανησυχία του για το γεγονός ότι, ως επακόλουθο των παραπάνω, το Kοινοβούλιο, η Επιτροπή και η OLAF δεν είναι σε θέση να ασκούν το καθήκον τους της αξιολόγησης της συνολικής έκτασης των παρατυπιών και της απάτης στα επιμέρους κράτη μέλη και της διατύπωσης συστάσεων· εκφράζει αποδοκιμασία για το γεγονός ότι η κατάσταση αυτή εμποδίζει τον εντοπισμό των κρατών μελών με το υψηλότερο ποσοστό παρατυπιών και απάτης και την επιβολή κυρώσεων σε αυτά τα κράτη, όπως έχει επανειλημμένως ζητήσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο· σημειώνει ότι η Επιτροπή ζήτησε από τα κράτη μέλη να βελτιώσουν τα σχετικά με την απάτη στατιστικά στοιχεία και δεσμεύτηκε να αποδώσει μεγαλύτερη έμφαση στο ζήτημα αυτό· τονίζει ότι η Επιτροπή θα πρέπει να εξασφαλίσει ότι τα δεδομένα που συλλέγονται είναι συγκρίσιμα, αξιόπιστα και επαρκή· καλεί, συνεπώς, την Επιτροπή να ενημερώσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με τα μέτρα που έχουν ληφθεί για την επίτευξη υψηλότερου βαθμού ομοιομορφίας και συγκρισιμότητας μεταξύ των στατιστικών δεδομένων που συλλέγονται σε εθνικό επίπεδο· παροτρύνει τα κράτη μέλη να υποβάλουν εγκαίρως όσον το δυνατόν πληρέστερες πληροφορίες που να αντικατοπτρίζουν επαρκώς το πραγματικό επίπεδο της απάτης· ζητεί από το Ελεγκτικό Συνέδριο να δώσει συνέχεια στις προηγούμενες ειδικές εκθέσεις του σχετικά με τις επιδόσεις της OLAF ούτως ώστε να προσδιορίσει τα αποτελέσματα της αναδιοργάνωσης·

40.

υπογραμμίζει ότι η ενίσχυση της διαφάνειας, ώστε να είναι δυνατός ο κατάλληλος έλεγχος, αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για τον εντοπισμό των μηχανισμών απάτης· υπενθυμίζει ότι κατά τα προηγούμενα έτη το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητούσε από την Επιτροπή να αναλάβει δράση για την εξασφάλιση διαφάνειας με τη συγκεντρωτική συλλογή στοιχείων για όλους τους δικαιούχους κονδυλίων της ΕΕ από όλα τα κράτη μέλη μέσω της δημοσίευσης όλων των δικαιούχων κονδυλίων της ΕΕ στην ιστοσελίδα της Επιτροπής, ανεξάρτητα από τον διαχειριστή των κονδυλίων και βάσει τυποποιημένων κατηγοριών πληροφοριών που θα παρέχονται από όλα τα κράτη μέλη τουλάχιστον σε μία από τις γλώσσες εργασίας της Ένωσης· καλεί τα κράτη μέλη να συνεργαστούν με την Επιτροπή και να της παράσχουν πλήρεις και αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με τους δικαιούχους των κονδυλίων της ΕΕ που διαχειρίζονται τα κράτη μέλη· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι το μέτρο αυτό δεν εφαρμόστηκε και καλεί την Επιτροπή να προβεί επειγόντως στην εφαρμογή του·

41.

σημειώνει ότι, το 2012, η OLAF απηύθυνε 54 συστάσεις για κίνηση δικαστικών διαδικασιών σε εθνικές αρχές, ενώ παράλληλα διατυπώθηκε σύσταση για την ανάκτηση περίπου 284 000 000 EUR· εκφράζει τη λύπη του για την έλλειψη ενημέρωσης σχετικά με τον αριθμό των δικαστικών διαδικασιών που κινήθηκαν και το ύψος των ποσών που πράγματι ανακτήθηκαν βάσει των συστάσεων της OLAF, καθώς και σχετικά με το ποσοστό καταδικαστικών αποφάσεων σε περιπτώσεις που αφορούν αδικήματα με επιζήμιες επιπτώσεις στον προϋπολογισμό της Ένωσης· επαναλαμβάνει το αίτημά του προς την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εξασφαλίζουν την αποτελεσματική και έγκαιρη εφαρμογή των συστάσεων που γίνονται σε συνέχεια της διερεύνησης υποθέσεων από την OLAF·

42.

εκφράζει, ωστόσο, την ανησυχία του για το γεγονός ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις, η OLAF απέρριψε υποθέσεις και τις παρέπεμψε στις Γενικές Διευθύνσεις προκειμένου να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα παρά το γεγονός ότι δεν διαθέτουν αρμοδιότητες έρευνας·

43.

εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι η μεταρρύθμιση των διατάξεων που διέπουν τη λειτουργία της OLAF εγκρίθηκε τελικά και επιδοκιμάζει την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Βελτίωση της διακυβέρνησης της OLAF και ενίσχυση των διαδικαστικών εγγυήσεων στις έρευνες: Μια σταδιακή προσέγγιση που θα συνοδεύει τη σύσταση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας»· σημειώνει τα πρώτα αποτελέσματα της αναδιοργάνωσης και της αναδιάρθρωσης των ερευνητικών διαδικασιών της OLAF, που αναμένεται να επιφέρουν αποσαφήνιση των διαδικαστικών δικαιωμάτων των προσώπων που υπόκεινται σε έρευνα, βελτίωση της συνεργασίας και του διαλόγου με τους εταίρους της OLAF, αύξηση της αποτελεσματικότητας των ερευνών και μείωση της μέσης διάρκειας περάτωσης των δραστηριοτήτων έρευνας, ιδίως στο στάδιο της επιλογής των υποθέσεων· σημειώνει, ωστόσο, ότι την 1η Φεβρουαρίου 2012 στοιχειοθετήθηκε φάκελος για συνολικά 421 υποθέσεις ταυτόχρονα, οι οποίες τέθηκαν στο αρχείο κατά τη διάρκεια του ίδιου έτους, χωρίς να διατυπωθούν συστάσεις για τις περισσότερες εξ αυτών· διαπιστώνει επίσης ότι πολλές υποθέσεις διάρκειας μεγαλύτερης των 24 μηνών τέθηκαν στο αρχείο το 2012, με κίνδυνο να μην έχουν διατυπωθεί συστάσεις κατά τη στιγμή που τέθηκαν στο αρχείο· σημειώνει επιπλέον ότι σε αυτό το μέτρο που εφαρμόζεται άπαξ οφείλεται η μείωση της μέσης διάρκειας περάτωσης των ερευνών·

44.

σημειώνει ότι, από το 2012, η OLAF καθορίζει τις προτεραιότητες της πολιτικής ερευνών (IPP) σε ετήσια βάση με στόχο τη βελτίωση της διαδικασίας επιλογής των ερευνών· διαπιστώνει σημαντικές αλλαγές μεταξύ των IPP που καθορίστηκαν το 2012, το 2013 και το 2014 και, συνεπώς, εκφράζει την ανησυχία του για τον κίνδυνο που συνεπάγεται η έλλειψη συνέπειας στο σύνολο της διαδικασίας επιλογής των ερευνών· είναι της άποψης ότι οι μελλοντικές IPP θα πρέπει πάντοτε να υπόκεινται σε ενδελεχή αξιολόγηση που θα βασίζεται σε συγκεκριμένες ανάγκες, μετρήσιμους δείκτες και διδάγματα που έχουν αποκομιστεί από παλαιότερες IPP· καλεί την OLAF να παράσχει λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που αποφασίζει όσον αφορά τις IPP·

45.

λαμβάνει υπόψη του την ετήσια έκθεση της OLAF για το 2012 και σημειώνει ότι κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η OLAF δρομολόγησε 431 έρευνες, 287 υποθέσεις συντονισμού και διεκπεραίωσε 465 υποθέσεις, διαβίβασε 54 συστάσεις στις εθνικές αρχές για ποινικές διώξεις και σύστησε την ανάκτηση σχεδόν 284 εκατομμυρίων EUR (165,8 από έσοδα και 118,2 από δαπάνες), και

46.

λαμβάνει υπό σημείωση τη γνώμη 1/2014 της επιτροπής εποπτείας σχετικά με τις προτεραιότητες της πολιτικής έρευνας (IPP) της OLAF και εγκρίνει τις συστάσεις της, ιδίως όσον αφορά τη θέσπιση κατευθυντήριων γραμμών για την εφαρμογή των χρηματοοικονομικών δεικτών ως κριτηρίου αναλογικότητας, το οποίο θα παρέχει στην αρμόδια για την επιλογή των υποθέσεων αρχή πιο σαφή καθοδήγηση εν προκειμένω· αναμένει, επιπλέον, ότι στο μέλλον οι IPP θα αποτελέσουν αντικείμενο τακτικού διαλόγου μεταξύ του Γενικού Διευθυντή της OLAF και των Γενικών Διευθυντών οι τομείς πολιτικής των οποίων καλύπτονται από τις IPP και τους χρηματοοικονομικούς δείκτες που περιλαμβάνονται σε αυτές·

47.

λαμβάνει υπό σημείωση τις παρατηρήσεις της επιτροπής εποπτείας όσον αφορά την πολιτική «de minimis» της OLAF· υπενθυμίζει ότι η πολιτική «de minimis» δεν αποτελεί το μοναδικό κριτήριο για την επιλογή των υποθέσεων και ότι στόχος της είναι να διασφαλιστεί ότι η OLAF θα επικεντρώνει τις προσπάθειές της και τους πόρους της στις πιο σοβαρές και πολύπλοκες υποθέσεις, καθώς και ότι το ανθρώπινο δυναμικό διατίθεται για τη μεγιστοποίηση της ανάκτησης αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών από τον προϋπολογισμό της ΕΕ· καλεί τον Γενικό Διευθυντή να λάβει υπόψη τις παρατηρήσεις της επιτροπής εποπτείας κατά την αναθεώρηση της πολιτικής «de minimis» της OLAF· αναμένει να ενημερωθεί καταλλήλως σχετικά με την απόφαση του Γενικού Διευθυντή σχετικά με αυτό το θέμα·

48.

ζητεί βελτίωση της διακυβέρνησης της OLAF μέσω της συνεχούς αναθεώρησης και ενοποίησης των βασικών ερευνητικών διαδικασιών της· υπογραμμίζει εν προκειμένω την ιδιαίτερη σημασία που έχει για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ο έλεγχος της τήρησης των διαδικαστικών εγγυήσεων και των θεμελιωδών δικαιωμάτων των προσώπων που αφορά μια έρευνα·

49.

επιδοκιμάζει το σύνολο των πρωτοβουλιών της Επιτροπής που αποσκοπούν στην καταπολέμηση της απάτης με περισσότερο αποδοτικό τρόπο, με την ανάληψη καινοτόμων δράσεων όσον αφορά τις κυρώσεις, συμπληρωματικά προς τις προσπάθειες που αποσκοπούν στην πρόληψη και στον εντοπισμό· θεωρεί ότι η θέσπιση ρητρών για την καταπολέμηση της απάτης στις διεθνείς συμφωνίες, στις συμφωνίες διοικητικής συνεργασίας και στον τομέα των δημόσιων συμβάσεων συνιστά ένα ακόμα σημαντικό βήμα προόδου για την προάσπιση των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης και την καταπολέμηση της διαφθοράς·

50.

υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1848/2006 της Επιτροπής, της 14ης Δεκεμβρίου 2006, τα κράτη μέλη πρέπει να παρέχουν πληροφορίες για την θέσπιση ή την κατάργηση ενδεχόμενων διαδικασιών επιβολής διοικητικών ή ποινικών κυρώσεων για τις αναφερθείσες παρατυπίες καθώς και για τα κύρια αποτελέσματα των διαδικασιών αυτών· υπενθυμίζει επίσης ότι αυτές οι πληροφορίες πρέπει να διευκρινίζουν επίσης τον χαρακτήρα των κυρώσεων που εφαρμόζονται ή/και κατά πόσο οι εν λόγω κυρώσεις αφορούν την εφαρμογή κοινοτικής ή/και εθνικής νομοθεσίας, και να συμπεριλαμβάνουν αναφορά στους κοινοτικούς ή/και εθνικούς κανόνες στους οποίους ορίζονται οι κυρώσεις· ζητεί λεπτομερείς πληροφορίες οι οποίες θα συνοδεύονται από ολοκληρωμένη ανάλυση σχετικά με τις εκθέσεις που υποβλήθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1848/2006 της Επιτροπής· σημειώνει ότι τα κράτη μέλη πρέπει να θεσπίσουν διαδικασίες παρακολούθησης των περιπτώσεων απάτης και ότι τα στατιστικά στοιχεία που αφορούν τις ποινικές υποθέσεις και την έκβασή τους είναι ελλιπή, γεγονός που δυσκολεύει την αξιολόγηση των διαδικασιών διερεύνησης και δίωξης των περιπτώσεων απάτης στα κράτη μέλη καθώς και την αποτελεσματικότητα βασικών μελλοντικών πολιτικών·

51.

εκφράζει την ικανοποίησή του για τη δημοσίευση από την Επιτροπή τον Φεβρουάριο του 2014 της πρώτης έκθεσης της ΕΕ για την καταπολέμηση της διαφθοράς, στην οποία αναφέρεται ότι η διαφθορά πλήττει όλα τα κράτη μέλη με πολύ διαφορετικούς τρόπους και κοστίζει στην οικονομία της ΕΕ περίπου 120 δισεκατομμύρια EUR ετησίως και υποδέχεται επίσης θετικά κάθε πρόταση για εντατικοποίηση των ανταλλαγών υφιστάμενων ορθών πρακτικών και εντοπισμό των συναφών νέων μέτρων που πρέπει να ληφθούν σε επίπεδο ΕΕ· υπογραμμίζει, σε αυτό το πλαίσιο, ότι οι ευρωπαίοι πολίτες απαιτούν εγγυήσεις πλήρους ακεραιότητας και διαφάνειας όσον αφορά τις δημόσιες δαπάνες, ιδίως λόγω των σημερινών προκλήσεων που απορρέουν από την οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση· συμφωνεί με την Επιτροπή ότι τα αποτελέσματα των πρωτοβουλιών που αναπτύχθηκαν είναι ιδιαίτερα άνισα και ότι πρέπει να καταβληθούν περαιτέρω προσπάθειες για την πρόληψη και τιμωρία της διαφθοράς· εκφράζει, ωστόσο, τη λύπη του για το γεγονός ότι η έκθεση παρουσιάζει περιορισμένη μόνο επισκόπηση της κατάστασης που επικρατεί στην ΕΕ όσον αφορά τη διαφθορά· ζητεί να καταβληθούν περαιτέρω προσπάθειες ανάλογες προς τα επίμαχα μείζονα κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα, με στόχο την αποτελεσματική πρόληψη και τιμωρία της διαφθοράς που διαβρώνει την οικονομία και το κοινωνικό μοντέλο της Ευρώπης, έχει επιζήμιες επιπτώσεις στα φορολογικά έσοδα των κρατών μελών και υπονομεύει την εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς τους·

52.

ζητεί από το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο να μελετήσει το πρόβλημα και να διατυπώσει συστάσεις από τη δική του οπτική και εμπειρία μέσω της παρουσίασης μίας ή περισσότερων εκθέσεων σχετικά με τα κύρια προβλήματα που έχουν εντοπιστεί από την Επιτροπή στην έκθεσή της σχετικά με τη διαφθορά, λαμβάνοντας ιδιαιτέρως υπόψη τα αποτελέσματα των εκθέσεων για κάθε χώρα·

53.

επιδοκιμάζει την πρόταση κανονισμού σχετικά με τη σύσταση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας· υπογραμμίζει την ανάγκη θέσπισης ενός συνεκτικού συμπληρωματικού συστήματος για την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης· παροτρύνει την Επιτροπή να προσδιορίσει σαφώς, σε επίπεδο ΕΕ τους ρόλους και το πεδίο των δραστηριοτήτων της μελλοντικής Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, της Eurojust και της OLAF, αντίστοιχα·

54.

εκφράζει επιδοκιμασία για τη δημοσίευση της μελέτης της Επιτροπής με τίτλο «Identifying and Reducing Corruption in Public Procurement in the EU» (Ο εντοπισμός και η μείωση της διαφθοράς στις δημόσιες συμβάσεις στην ΕΕ) κατόπιν αιτήματος του Κοινοβουλίου, η οποία αναπτύσσει μεθοδολογία για τον υπολογισμό του κόστους της διαφθοράς στον τομέα των δημόσιων συμβάσεων όσον αφορά τα κονδύλια της Ένωσης· σημειώνει ότι το συνολικό άμεσο κόστος της διαφθοράς στον τομέα των δημόσιων συμβάσεων ανήλθε, σύμφωνα με υπολογισμούς σε 1,4 έως 2,2 δισεκατομμύρια EUR το 2010 για τους πέντε τομείς που μελετήθηκαν σε 8 κράτη μέλη (14)· υπογραμμίζει το γεγονός ότι στη μελέτη συνιστώνται, μεταξύ άλλων, η ενίσχυση της διαφάνειας στις δημόσιες συμβάσεις, η βελτίωση των μηχανισμών ελέγχου και αξιολόγησης, η ανάπτυξη κεντρικού συστήματος συλλογής δεδομένων για τις δημόσιες συμβάσεις, η επικαιροποίηση της βάσης δεδομένων της TED, καθώς και η ενίσχυση της προστασίας των καταγγελλόντων· καλεί την Επιτροπή να παράσχει πληροφορίες σχετικά με τις πολιτικές και τα μέτρα που εφαρμόζονται για την υλοποίηση των εν λόγω συστάσεων·

55.

σημειώνει ότι, σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις, τα κράτη μέλη της ΕΕ χάνουν ετησίως πάνω από 11 δισεκατομμύρια EUR φορολογικά έσοδα ως αποτέλεσμα του λαθρεμπόριου τσιγάρων, απώλειες από τις οποίες επωφελούνται δίκτυα οργανωμένου εγκλήματος και επιμένει ότι πρέπει να αποκατασταθεί το επίπεδο των πόρων και της πραγματογνωσίας που διατίθεντο κατά το παρελθόν εντός της OLAF για αυτόν τον τομέα· στηρίζει σθεναρά την Επιτροπή και την OLAF στην θέσπιση σχεδίου δράσης για την καταπολέμηση του λαθρεμπορίου τσιγάρων· ζητεί, εν προκειμένω, την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ της OLAF και της Ευρωπόλ·

56.

θεωρεί απαραίτητη την ανάπτυξη του δικτύου των συνδέσμων της OLAF όσον αφορά τις χώρες που απειλούνται περισσότερο από το λαθρεμπόριο·

57.

ζητεί να ενημερωθεί σχετικά με τυχόν εξελίξεις στις συζητήσεις για το ενδεχόμενο επαναδιαπραγμάτευσης των ισχυουσών συμφωνιών και απαιτεί την εκπόνηση ανεξάρτητης μελέτης για τις συμφωνίες με την καπνοβιομηχανία με στόχο τον ποσοτικό προσδιορισμό του αντίκτυπου του λαθρεμπορίου τσιγάρων στους ίδιους πόρους και την εξέταση του ενδεχομένου επέκτασης των υφιστάμενων συμφωνιών ώστε να συμπεριλάβουν και άλλους κατασκευαστές πέραν αυτών που καλύπτουν επί του παρόντος, με στόχο τη βελτίωση της ιχνηλασιμότητας των προϊόντων καπνού από το στάδιο της παραγωγής μέχρι το στάδιο της διανομής·

58.

επικροτεί την έγκριση του κανονισμού για τη θέσπιση του προγράμματος Hercule III, το οποίο θα καλύπτει τη δημοσιονομική περίοδο 2014-2020· σημειώνει ότι, με προϋπολογισμό που υπερβαίνει τα 104 εκατομμύρια EUR, το πρόγραμμα θα συγχρηματοδοτήσει μέτρα όπως η αγορά εξοπλισμού σάρωσης για τον εντοπισμό λαθραίων εμπορευμάτων στα φορτηγά και συστημάτων αυτόματης αναγνώρισης κωδικού εμπορευματοκιβωτίων και αυτόματης αναγνώρισης πινακίδων, με στόχο την ενίσχυση της καταπολέμησης του λαθρεμπορίου και της παραποίησης/απομίμησης· εκφράζει τη λύπη του για την έλλειψη διαφάνειας που διαπιστώθηκε κατά την εφαρμογή του προγράμματος Hercule II όσον αφορά την αγορά και τη χρήση τεχνικού εξοπλισμού από τους δικαιούχους και υπενθυμίζει ότι λόγω του γεγονότος αυτού, το Κοινοβούλιο διατήρησε στο αποθεματικό ορισμένες πιστώσεις της OLAF από τον προϋπολογισμό του 2013 και του 2014 της Ένωσης εν αναμονή κατάλληλης ενημέρωσης σχετικά με αυτό το ζήτημα· ζητεί από την OLAF να συνεχίσει να παρέχει αυτές τις πληροφορίες, συμπεριλαμβανομένων λεπτομερών στοιχείων σχετικά με τη σημερινή κατάσταση και τον αντίκτυπο του εξοπλισμού που χρηματοδοτήθηκε, καθώς και να ενισχύσει τη διαφάνεια κατά την εφαρμογή του προγράμματος Hercule III·

59.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, την Επιτροπή, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο, την Επιτροπή Εποπτείας της OLAF, καθώς και στην OLAF.

30.11.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 408/39

—

έχοντας υπόψη τα προηγούμενα ψηφίσματά του σχετικά με το Ιράν, ιδίως τα ψηφίσματα της 10ης Μαρτίου 2011 σχετικά με την προσέγγιση της ΕΕ έναντι του Ιράν (1), της 17ης Νοεμβρίου 2011 σχετικά με πρόσφατες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν (2), της 2ας Φεβρουαρίου 2012 σχετικά με το Ιράν και το πυρηνικό του πρόγραμμα (3) και της 14ης Ιουνίου 2012 σχετικά με την κατάσταση των εθνοτικών μειονοτήτων στο Ιράν (4),

—

έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση της Αντιπροέδρου της Επιτροπής/Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, Catherine Ashton, και του Ιρανού Υπουργού Εξωτερικών, Mohammad Javad Zarif, της 24ης Νοεμβρίου 2013 στη Γενεύη, καθώς και τη δήλωση της Αντιπροέδρου της Επιτροπής/Ύπατης Εκπροσώπου της 12ης Ιανουαρίου 2014,

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 15ης Οκτωβρίου 2012 και της 16ης Δεκεμβρίου 2013 και τις τροποποιήσεις στα περιοριστικά μέτρα που εφαρμόζονται κατά του Ιράν, όπως αποφασίστηκαν από το Συμβούλιο κατά τη συνεδρίασή του στις 20 Ιανουαρίου 2014,

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 21ης Μαρτίου 2011, στα οποία εξαγγέλλεται η εφαρμογή περιοριστικών μέτρων εις βάρος εκείνων που είναι υπεύθυνοι για σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν,

—

έχοντας υπόψη τη δήλωση της Αντιπροέδρου της Επιτροπής/Ύπατης Εκπροσώπου, της 19ης Σεπτεμβρίου 2013, σχετικά με την απελευθέρωση της Nasrin Sotoudeh και άλλων κρατουμένων για λόγους συνείδησης στο Ιράν,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση του Ειδικού Εισηγητή των Ηνωμένων Εθνών, της 4ης Οκτωβρίου 2013, σχετικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν, την πρόσφατη δήλωσή του της 22ας Ιανουαρίου 2014 με την οποία προειδοποιεί για την «απότομη αύξηση του αριθμού των απαγχονισμών στο Ιράν», και την έκθεση του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, της 10ης Σεπτεμβρίου 2013, σχετικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν (5),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 11ης Δεκεμβρίου 2012, σχετικά με τη θέσπιση μιας Στρατηγικής Ψηφιακής Ελευθερίας στο πλαίσιο της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ (6),

—

έχοντας υπόψη τη δήλωση σχετικά με τα κριτήρια για ελεύθερες και δίκαιες εκλογές, που εγκρίθηκε ομόφωνα στις 26 Μαρτίου 1994 από τη Διακοινοβουλευτική Ένωση στην οποία συμμετέχει το ιρανικό κοινοβούλιο,

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, της 18ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν (7), στο οποίο «εκφράζει τη βαθειά της ανησυχία για τις συνεχιζόμενες και επαναλαμβανόμενες σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν», στις οποίες περιλαμβάνεται, μεταξύ άλλων, η αυθαίρετη, συχνή και συνεχιζόμενη χρήση της θανατικής ποινής,

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, της 18ης Δεκεμβρίου 2013, με τίτλο «Ο κόσμος κατά της βίας και του βίαιου εξτρεμισμού» (8),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 110 παράγραφος 2 του Κανονισμού του,

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι στις 24 Νοεμβρίου 2013 στη Γενεύη η Αντιπρόεδρος της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπος Catherine Ashton, και οι υπουργοί εξωτερικών της Ε3/ΕΕ+3, συνήψαν προσωρινή συμφωνία με την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν (εφεξής «Ιράν») σχετικά με το ζήτημα των πυρηνικών (όπως παρουσιάζεται λεπτομερώς στο κοινό σχέδιο δράσης)· λαμβάνοντας υπόψη ότι στις 10 Ιανουαρίου 2014 η Ε3/ΕΕ+3 συνήψε συμφωνία σχετικά με τις λεπτομέρειες εφαρμογής του κοινού σχεδίου δράσης· λαμβάνοντας υπόψη ότι η εξάμηνη περίοδος εφαρμογής του κοινού σχεδίου δράσης είναι κρίσιμη και απαιτεί ταυτόχρονη και αμοιβαία δράση από τις δύο πλευρές·

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι προεδρικές εκλογές δεν διεξήχθησαν σύμφωνα με τα δημοκρατικά πρότυπα που προασπίζει η ΕΕ· λαμβάνοντας, ωστόσο, υπόψη ότι ο Πρόεδρος Hassan Rouhani επέδειξε προθυμία για πιο ανοικτές και εποικοδομητικές σχέσεις μεταξύ του Ιράν και της Δύσης· λαμβάνοντας υπόψη ότι, εκτός από την πυρηνική συμφωνία, πρέπει να συζητηθούν διάφορα θέματα μεταξύ της ΕΕ και του Ιράν, συμπεριλαμβανομένων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της περιφερειακής ασφάλειας·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δεσμεύσεις που ανελήφθησαν στο κοινό σχέδιο δράσης αποτελούν απλώς ένα πρώτο βήμα προς την επίτευξη μιας πιο ολοκληρωμένης λύσης στο ιρανικό πυρηνικό ζήτημα και αποσκοπούν στη μείωση των άμεσων εντάσεων, παρέχοντας μεγαλύτερα περιθώρια χρόνου και χώρου για μια σφαιρική διπλωματική λύση· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πυρηνικές δραστηριότητες του Ιράν ήταν αντίθετες με προηγούμενες αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις στο Ιράν και η προσωρινή συμφωνία για το ζήτημα των πυρηνικών παρέχουν νέες ευκαιρίες τόσο για μεταρρυθμίσεις εντός του Ιράν όσο και για βελτίωση των εξωτερικών σχέσεών του με την ΕΕ·

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι διαπραγματεύσεις για μια σφαιρική συμφωνία εμπορίου και συνεργασίας και για μια συμφωνία πολιτικού διαλόγου μεταξύ της ΕΕ και του Ιράν ξεκίνησαν το 2002· λαμβάνοντας υπόψη ότι η διεργασία αυτή διακόπηκε το 2005 εξαιτίας των αποκαλύψεων σχετικά με τις παράνομες πυρηνικές δραστηριότητες του Ιράν και την άρνηση της χώρας να συνεργαστεί πλήρως με τον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ)·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται από διαρκή και συστηματική παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ιράν έχει τον νεότερο σε ηλικία πληθυσμό στον κόσμο και σε αυτόν περιλαμβάνονται πάνω από 7 εκατομμύρια παιδιά κάτω των έξι ετών·

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ιράν εξακολουθεί να αρνείται να συνεργαστεί με διάφορα όργανα των Ηνωμένων Εθνών στο ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αρνούμενο, παραδείγματος χάρη, την έκδοση θεώρησης στον Ειδικό Εισηγητή των Ηνωμένων Εθνών για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν και εμποδίζοντάς τον να εκπληρώσει την εντολή του με ανεξάρτητο τρόπο·

1.

χαιρετίζει την προσωρινή συμφωνία της Γενεύης μεταξύ της Ε3/ΕΕ+3 και του Ιράν σχετικά με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν· θεωρεί απαραίτητο να συνεχίσουν όλα τα μέρη να συμμετέχουν εποικοδομητικά στη διαδικασία διαπραγματεύσεων, ούτως ώστε να μπορέσει η τελική σφαιρική συμφωνία να συναφθεί εντός του συμφωνημένου χρονοδιαγράμματος·

2.

τονίζει ότι δεν μπορεί να υπάρξει εναλλακτική λύση σε μια ειρηνική λύση κατόπιν διαπραγματεύσεων η οποία θα αντιμετωπίζει τις ανησυχίες της διεθνούς κοινότητας σχετικά με τον αποκλειστικά ειρηνικό χαρακτήρα του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν και σχετικά με τα ευαίσθητα περιφερειακά ζητήματα καθώς και τα ευαίσθητα ζητήματα ασφάλειας του Ιράν·

3.

εκφράζει την ικανοποίησή του για τις αποφάσεις που έλαβε το Συμβούλιο κατά τη συνεδρίασή του στις 20 Ιανουαρίου 2014 όσον αφορά την εφαρμογή του κοινού σχεδίου δράσης, ιδίως τις διατάξεις σχετικά με τη μερική απαλλαγή από τις κυρώσεις· επισημαίνει ότι έχει καίρια σημασία να παρακολουθείται με αξιόπιστο τρόπο η εφαρμογή από το Ιράν των δεσμεύσεων που ανέλαβε στο πλαίσιο του κοινού σχεδίου δράσης· θεωρεί ότι, μόλις επιτευχθεί σφαιρική συμφωνία η οποία διασφαλίζει τον αποκλειστικά ειρηνικό χαρακτήρα του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, θα πρέπει να αρθούν σταδιακά οι κυρώσεις για πυρηνικά ζητήματα κατά του Ιράν·

4.

τονίζει ότι η ανάπτυξη πιο εποικοδομητικών σχέσεων με το Ιράν εξαρτάται από την πρόοδο που επιτυγχάνεται στην πλήρη εκπλήρωση των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει το Ιράν στο πλαίσιο του κοινού σχεδίου δράσης· ευελπιστεί ότι η πρόοδος στην εφαρμογή του κοινού σχεδίου δράσης και στις διαπραγματεύσεις για τη συμφωνία της Γενεύης θα προετοιμάσει το έδαφος για πιο εποικοδομητικές σχέσεις μεταξύ της ΕΕ και του Ιράν, μεταξύ άλλων σχετικά με θέματα περιφερειακού ενδιαφέροντος, όπως ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία και η καταπολέμηση κάθε μορφής τρομοκρατίας και των αιτίων της, αλλά και σχετικά με τομείς όπως η οικονομική ανάπτυξη, οι εμπορικές συμφωνίες, το κράτος δικαίου και η προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

5.

καλεί την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) να πραγματοποιήσει όλες τις προπαρασκευαστικές εργασίες για το άνοιγμα αντιπροσωπείας της Ένωσης στην Τεχεράνη έως το τέλος του 2014· πιστεύει σθεναρά ότι τούτο θα αποτελούσε αποτελεσματικό εργαλείο επιρροής στις πολιτικές του Ιράν και θα στήριζε επίσης τον διάλογο για ζητήματα όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα των μειονοτήτων·

6.

καλεί το Συμβούλιο, υπό τον όρο ότι θα επιτευχθεί ουσιαστική πρόοδος στις διαπραγματεύσεις για το ζήτημα των πυρηνικών, να ξεκινήσει διάλογο σχετικά με συγκεκριμένα μέτρα τα οποία θα μπορούσαν να οδηγήσουν στη βελτίωση των διμερών σχέσεων μεταξύ της ΕΕ και του Ιράν, μεταξύ άλλων ένα πιθανό μελλοντικό συμβατικό πλαίσιο για τις σχέσεις αυτές και την ανάπτυξη τομεακής συνεργασίας, με εστίαση, για παράδειγμα, στην ανάπτυξη της κοινωνίας των πολιτών και του ιδιωτικού τομέα στο Ιράν, καθώς και στους τομείς της καταπολέμησης των ναρκωτικών ουσιών (με ταυτόχρονη διασφάλιση ότι οι ύποπτοι υποβάλλονται σε δίκαιη δίκη και δεν τους επιβάλλεται θανατική ποινή), της περιβαλλοντικής συνεργασίας, της μεταφοράς τεχνολογίας, της ανάπτυξης και του σχεδιασμού των υποδομών, της εκπαίδευσης και του πολιτισμού, της προστασίας του παιδιού και της υγείας, καθώς και κοινών πρωτοβουλιών για την προαγωγή και προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· εκφράζει την ανησυχία του για την πιθανή εκδήλωση λοιμωδών νόσων όπως η πολιομυελίτιδα και η ιλαρά, ιδίως στα παιδιά, και καλεί επιτακτικά την ΕΕ να διευκολύνει την πρόσβαση στη σχετική φαρμακευτική αγωγή που ειδάλλως θα ήταν δύσκολο να εξασφαλιστεί λόγω των κυρώσεων·

7.

επισημαίνει με ιδιαίτερη ανησυχία την επιδείνωση της περιβαλλοντικής κατάστασης στο Ιράν, ιδίως όσον αφορά τη λειψυδρία, την απερήμωση και την ατμοσφαιρική ρύπανση, και καλεί την ΕΕ να διευκολύνει τη συνεργασία μεταξύ των ευρωπαϊκών και των ιρανικών ερευνητικών ιδρυμάτων, περιβαλλοντικών οργανισμών και πόλεων·

8.

επισημαίνει τη σημασία των εμπορικών σχέσεων με το Ιράν για πολλές μεσαίου μεγέθους ευρωπαϊκές εταιρείες και υπογραμμίζει ότι οι εν λόγω εμπορικές σχέσεις θα πρέπει να συμβάλουν θετικά στην εφαρμογή του σχεδίου δράσης·

9.

καλεί, εν τω μεταξύ, την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ να χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα που διαθέτει η ΕΕ για συντονισμένες προσπάθειες με στόχο την ενδυνάμωση και την ανάπτυξη της κοινωνίας των πολιτών στο Ιράν και την αύξηση των ανταλλαγών φοιτητών, καλλιτεχνών και άλλων επισκεπτών, καθώς και των πολιτισμικών και ακαδημαϊκών ανταλλαγών, και την προαγωγή της συμμετοχής των νέων και της ενασχόλησης με τα κοινά· ζητεί, προς επίτευξη αυτού του σκοπού, περισσότερες ανταλλαγές και μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ της ΕΥΕΔ και των σχετικών υπηρεσιών της Επιτροπής, όπως η Γενική Διεύθυνση Ανάπτυξης και Συνεργασίας — EuropeAid·

10.

ζητεί να εφαρμόσει η ΕΕ μια πιο ανεξάρτητη πολιτική έναντι του Ιράν, με παράλληλο συντονισμό με τους συμμάχους και τους εταίρους·

11.

θεωρεί ότι το Ιράν θα πρέπει να χρησιμοποιήσει τη σημαντική επιρροή του στη Συρία για να τεθεί τέλος στον αιματηρό εμφύλιο πόλεμο και καλεί την ηγεσία του Ιράν να αναλάβει έναν εποικοδομητικό ρόλο στις διεθνείς προσπάθειες για την εξεύρεση λύσης στην κρίση της Συρίας· θεωρεί ότι το Ιράν θα πρέπει να συμμετέχει σε όλες τις συζητήσεις σχετικά με το θέμα αυτό, υπό τον όρο ότι επιδεικνύει δέσμευση για εξεύρεση διπλωματικής λύσης στην κρίση στη Συρία και στην περιοχή·

12.

θεωρεί ότι μια μεγαλύτερη δέσμευση μεταξύ της ΕΕ και του Ιράν που βασίζεται στην αξιόπιστη εφαρμογή του κοινού σχεδίου δράσης και, στο μέλλον, της σφαιρικής συμφωνίας θα μπορούσε να επιφέρει οφέλη όσον αφορά τη σταθεροποίηση της κατάστασης στη Μέση Ανατολή· ενθαρρύνει την ΕΕ, ειδικότερα, να διευκολύνει τον διάλογο μεταξύ του Ιράν και των μελών του Συμβουλίου Συνεργασίας του Περσικού Κόλπου·

13.

υποστηρίζει ότι η ΕΕ, οι ΗΠΑ και το Ιράν θα πρέπει να αναπτύξουν περαιτέρω τη συνεργασία τους με το Αφγανιστάν, ιδίως επί του ζητήματος της διακίνησης ναρκωτικών ουσιών και επί ανθρωπιστικών ζητημάτων, όπως η προστασία των προσφύγων, και να διασφαλίσουν την προστασία του κεκτημένου όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα προκειμένου να επιτευχθεί βιώσιμη ειρηνική επίλυση της σύγκρουσης· υπενθυμίζει ότι το Ιράν φιλοξενεί περίπου 3 εκατομμύρια αφγανούς πρόσφυγες και καλεί το Ιράν, τα όργανα των Ηνωμένων Εθνών και τη διεθνή κοινότητα να διασφαλίσουν τον σεβασμό των βασικών τους δικαιωμάτων·

14.

εκφράζει την ικανοποίησή του για την απελευθέρωση πολλών κρατουμένων για λόγους συνείδησης στο Ιράν, μεταξύ των οποίων και της δικηγόρου σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κατόχου του Βραβείου Ζαχάρωφ Nasrin Sotoudeh, και καλεί τις ιρανικές αρχές να απελευθερώσουν όλους τους κρατούμενους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πολιτικούς κρατούμενους, συνδικαλιστές και ακτιβιστές για εργασιακά θέματα καθώς και όσους τέθηκαν υπό κράτηση μετά τις προεδρικές εκλογές του 2009· σημειώνει με ενδιαφέρον την πρωτοβουλία του Προέδρου Hassan Rouhani για κατάρτιση Χάρτη Δικαιωμάτων των Πολιτών· εκφράζει, ωστόσο, διαρκή και σοβαρή ανησυχία σχετικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν, ιδίως σχετικά με τις ευρείες καταγγελίες για βασανισμούς, μεροληπτικές δίκες — μεταξύ άλλων, δικηγόρων και υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων — και ατιμωρησία για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων· εκπέμπει σήμα κινδύνου για τον υψηλό αριθμό εκτελέσεων το 2013 και το 2014, συμπεριλαμβανομένων εκτελέσεων ανηλίκων· επισημαίνει ότι οι περισσότερες εκτελέσεις το 2013 διενεργήθηκαν κατά τους τελευταίους πέντε μήνες του έτους· καταδικάζει τους περιορισμούς στην ελευθερία της πληροφόρησης, στην ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι, στην ελευθερία της έκφρασης, στην ελευθερία του συνέρχεσθαι, στην ελευθερία της θρησκείας, στην ακαδημαϊκή ελευθερία, στην ελευθερία της εκπαίδευσης και κυκλοφορίας, καθώς και την καταπίεση και τις διακρίσεις για λόγους θρησκείας, πεποιθήσεων, εθνικής καταγωγής, φύλου ή γενετήσιου προσανατολισμού, που εξακολουθούν να ασκούνται μεταξύ άλλων εις βάρος της κοινότητας Μπαχάι, Χριστιανών, ατόμων που έχουν αλλάξει θρήσκευμα και προσήλυτων·

15.

υποστηρίζει ότι ο Χάρτης Δικαιωμάτων των Πολιτών θα πρέπει να συνάδει πλήρως με τις διεθνείς υποχρεώσεις του Ιράν, ιδιαίτερα όσον αφορά την απαγόρευση των διακρίσεων και το δικαίωμα στη ζωή, την ενίσχυση της απαγόρευσης των βασανιστηρίων, τη διασφάλιση της πλήρους ελευθερίας της θρησκείας και των πεποιθήσεων, και την εξασφάλιση της ελευθερίας της έκφρασης, η οποία περιορίζεται επί του παρόντος από την ασαφώς διατυπωμένη διάταξη για το «αδίκημα που σχετίζεται με την εθνική ασφάλεια»·

16.

καλεί, επομένως, την ΕΕ να εντάξει το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλες τις πτυχές των σχέσεών της με το Ιράν· φρονεί ότι ένας υψηλού επιπέδου και ανοικτός σε όλους διάλογος με το Ιράν για τα ανθρώπινα δικαιώματα θα πρέπει να περιλαμβάνεται στο μελλοντικό πλαίσιο πολιτικής για τις διμερείς σχέσεις ΕΕ-Ιράν· καλεί την ΕΕ να ξεκινήσει τον διάλογο με το Ιράν για τα ανθρώπινα δικαιώματα ο οποίος θα περιλαμβάνει το δικαστικό σώμα και τις δυνάμεις ασφαλείας και θα καθιερώνει σαφώς καθορισμένα κριτήρια αναφοράς για τη μέτρηση της προόδου· καλεί την ΕΕ να υποστηρίξει πλήρως το έργο του Ειδικού Εισηγητή των Ηνωμένων Εθνών για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν και καλεί το Ιράν να του χορηγήσει άμεσα και άνευ όρων θεώρηση εισόδου· ενθαρρύνει την Ύπατη Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών, Navi Pillay, να αποδεχτεί την πρόσκληση των ιρανικών αρχών να επισκεφθεί το Ιράν· καλεί το Ιράν να κηρύξει μορατόριουμ για τη θανατική ποινή·

17.

υπογραμμίζει ότι οιεσδήποτε μελλοντικές αντιπροσωπείες του Κοινοβουλίου στο Ιράν θα πρέπει να επιδιώκουν να συναντούν μέλη της αντιπολίτευσης και ακτιβιστές της κοινωνίας των πολιτών καθώς και να έχουν πρόσβαση σε πολιτικούς κρατουμένους·

18.

υπογραμμίζει τη σημασία της δημιουργίας ενός περιβάλλοντος που θα ευνοεί την ορθή λειτουργία των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, περιλαμβανομένου ενός αναθεωρημένου νομικού πλαισίου· καλεί την ΕΕ να αξιοποιήσει στον μέγιστο δυνατό βαθμό τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένων των κατευθυντηρίων γραμμών της ΕΕ για τους υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη νέα ευελιξία που παρέχει το ευρωπαϊκό μέσο για τη δημοκρατία και τα δικαιώματα του ανθρώπου (ΕΜΔΔΑ) 2014-2020 καθώς και τις δυνατότητες του Ευρωπαϊκού Ταμείου για τη Δημοκρατία που συστάθηκε πρόσφατα από την ΕΕ και τα κράτη μέλη, για να στηρίξει τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών στο Ιράν·

19.

συντάσσεται με την επείγουσα έκκληση που απηύθυναν 772 ιρανοί δημοσιογράφοι προς τον Πρόεδρο του Ιράν να τηρήσει την υπόσχεσή του και να επιτρέψει την επανέναρξη της λειτουργίας της Ένωσης Ιρανών Δημοσιογράφων·

20.

ενθαρρύνει την ΕΕ να διερευνήσει τη δυνατότητα επέκτασης της τεχνικής συνδρομής στο Ιράν, σε συνεργασία με διεθνείς οργανισμούς, για να συμβάλει στην αναθεώρηση του Ποινικού Δικονομικού Κώδικα η οποία σχεδιάζεται επί του παρόντος από την ιρανική κυβέρνηση· εκφράζει ανησυχία ιδίως για το γεγονός ότι οι κρατούμενοι δεν έχουν δυνατότητα πρόσβασης σε δικηγόρο κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων, για τις σοβαρές καταγγελίες σχετικά με κακοποίηση ατόμων κατά την κράτηση πριν από την απαγγελία κατηγοριών και πριν από τη διεξαγωγή της δίκης καθώς και για τις δίκες πολιτών ενώπιον επαναστατικών δικαστηρίων· τονίζει ότι η ανεξαρτησία από πολιτικές παρεμβάσεις και η διασφάλιση δίκαιης δίκης είναι καίριας σημασίας για την ανάπτυξη ενός σύγχρονου κώδικα ποινικής δικονομίας και ουσιαστικής σημασίας για την αντιμετώπιση ζητημάτων ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

21.

καλεί το Ιράν να συνεργαστεί με διεθνείς οργανισμούς ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τις ΜΚΟ αυτών, υλοποιώντας τις συστάσεις των Ηνωμένων Εθνών και της καθολικής περιοδικής εξέτασης καθώς και επιτρέποντας σε διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων να εκτελέσουν τις αποστολές τους·

22.

υποστηρίζει ότι πρέπει να συνεχίσει να δίδεται απαρέγκλιτα ιδιαίτερη έμφαση στα δικαιώματα των γυναικών στο πλαίσιο κάθε διαλόγου μεταξύ της ΕΕ και του Ιράν· θεωρεί ότι, παρά την πρόοδο που έχει ήδη σημειωθεί, η κατάσταση των γυναικών στο Ιράν εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται από απαράδεκτες διακρίσεις, ιδίως όσον αφορά νομικά ζητήματα, καθώς και σε σχέση με το οικογενειακό δίκαιο και τη συμμετοχή τους στην οικονομική και πολιτική ζωή·

23.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης, στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών, καθώς και στην κυβέρνηση και το κοινοβούλιο της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν.

30.11.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 408/43

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 215 της ΣΛΕΕ,

—

έχοντας υπόψη την πρόταση σύστασης προς το Συμβούλιο, των Guy Verhofstadt και Kristiina Ojuland, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE, σχετικά με την καθιέρωση κοινών περιορισμών όσον αφορά τη χορήγηση θεωρήσεων διαβατηρίων στους αξιωματούχους της Ρωσίας που εμπλέκονται στην υπόθεση Sergei Magnitsky (B7-0473/2013),

—

έχοντας υπόψη τη σύστασή του, της 2ας Φεβρουαρίου 2012, προς το Συμβούλιο, σχετικά με μια συνεκτική πολιτική έναντι καθεστώτων κατά των οποίων η ΕΕ εφαρμόζει περιοριστικά μέτρα (1),

—

έχοντας υπόψη τη σύστασή του της 23ης Οκτωβρίου 2012 προς το Συμβούλιο για την καθιέρωση κοινών περιορισμών όσον αφορά τη χορήγηση θεωρήσεων διαβατηρίων στους αξιωματούχους της Ρωσίας που εμπλέκονται στην υπόθεση Sergei Magnitsky (2),

—

έχοντας υπόψη τη δήλωση της Αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής/Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για τις Εξωτερικές Υποθέσεις και την Πολιτική Ασφάλειας (ΑΕ/ΥΕ) Catherine Ashton, της 20ής Μαρτίου 2013, σχετικά με την υπόθεση Magnitsky στη Ρωσική Ομοσπονδία,

—

έχοντας υπόψη τη δήλωση του εκπροσώπου της ΑΕ/ΥΕ Catherine Ashton της 12ης Ιουλίου 2013 σχετικά με την υπόθεση Sergei Magnitsky,

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμα και τη σύσταση της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, της 28ης Ιανουαρίου 2014, σχετικά με την άρνηση της ατιμωρησίας των δολοφόνων του Sergei Magnitsky,

—

έχοντας υπόψη αφενός τις αποφάσεις των Ηνωμένων Πολιτειών για την επιβολή ταξιδιωτικών περιορισμών σε αρκετούς αξιωματούχους που εμπλέκονται στην υπόθεση Sergei Magnitsky και, αφετέρου, ανάλογες εκτιμήσεις σε άλλες χώρες,

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 11ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με την ετήσια έκθεση του 2012 για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία ανά τον κόσμο και την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης επί του θέματος (3),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 121 παράγραφος 3 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων (A7-0215/2014),

A.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η σύλληψη του Sergei Magnitsky και ο επακόλουθος θάνατός του στη φυλακή στοιχειοθετούν μία καλά τεκμηριωμένη και σημαντική υπόθεση παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών στη Ρωσία, έθεσαν υπό αμφισβήτηση την ανεξαρτησία και την αμεροληψία των δικαστικών σωμάτων της και έρχονται να υπενθυμίσουν τις πολλές τεκμηριωμένες ελλείψεις όσον αφορά το κράτος δικαίου στη Ρωσία·

B.

λαμβάνοντας υπόψη ότι δύο ανεξάρτητες έρευνες, τις οποίες διεξήγαγαν η επιτροπή δημόσιας επαγρύπνησης για την τήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα κέντρα κράτησης της Μόσχας και το Προεδρικό Συμβούλιο της Μόσχας για την ανάπτυξη της κοινωνίας των πολιτών και τα ανθρώπινα δικαιώματα, αποκάλυψαν ότι ο Sergei Magnitsky κρατήθηκε υπό απάνθρωπες συνθήκες, παραμελήθηκε σκοπίμως και βασανίστηκε·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ρωσία, ως μέλος πολλών διεθνών οργανισμών όπως το Συμβούλιο της Ευρώπης, ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη και τα Ηνωμένα Έθνη, έχει δεσμευτεί για την προστασία και την προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των θεμελιωδών ελευθεριών και του κράτους δικαίου, και δεδομένου ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει προσφέρει επανειλημμένως πρόσθετη ενίσχυση και εμπειρογνωμοσύνη για να συνδράμει στον εκσυγχρονισμό της Ρωσίας και στην ευθυγράμμιση της συνταγματικής και έννομης τάξης της προς τα πρότυπα του Συμβουλίου της Ευρώπης·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη την αυξανόμενη ανάγκη για μία σταθερή, συνεκτική και σφαιρική πολιτική της ΕΕ έναντι της Ρωσίας, την οποία υποστηρίζουν όλα τα κράτη μέλη, με δράσεις υποστήριξης και ενίσχυσης που συνοδεύονται από την άσκηση συνεπούς και δίκαιης κριτικής, συμπεριλαμβανομένων κυρώσεων και περιοριστικών μέτρων, εάν αυτό κριθεί αναγκαίο·

E.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι περιορισμοί στη χορήγηση θεωρήσεων διαβατηρίων και τα λοιπά περιοριστικά μέτρα δεν συνιστούν καθαυτό παραδοσιακές δικαστικές κυρώσεις, αλλά αποτελούν πολιτικό μήνυμα το οποίο εκφράζει την ανησυχία της ΕΕ έναντι ενός ευρύτερου κοινού και, ως εκ τούτου, εξακολουθούν να αποτελούν αναγκαίο και θεμιτό εργαλείο εξωτερικής πολιτικής·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ύπατη Εκπρόσωπος δεν συμπεριέλαβε το εν λόγω ζήτημα στην ημερήσια διάταξη του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων, και ότι η σύσταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 26ης Οκτωβρίου 2012 δεν έχει λάβει επίσημη συνέχεια·

1.

απευθύνει στο Συμβούλιο τις ακόλουθες συστάσεις:

2.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει την παρούσα σύσταση στο Συμβούλιο και την Επιτροπή, καθώς και στις κυβερνήσεις των κρατών μελών και στο κοινοβούλιο και την κυβέρνηση της Ρωσίας.

30.11.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 408/46

—

έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ), και ιδίως τα άρθρα 21 και 34 αυτής,

—

έχοντας υπόψη την πρόταση σύστασης προς το Συμβούλιο, σχετικά με την 69η Σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών (ΓΣΗΕ) που υπέβαλε ο Alexander Graf Lambsdorff, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE (B7-0014/2014),

—

έχοντας υπόψη την 68η Σύνοδο της ΓΣΗΕ,

—

έχοντας υπόψη τη σύστασή του της 11ης Ιουνίου 2013 προς το Συμβούλιο σχετικά με την 68η Σύνοδο της ΓΣΗΕ (1),

—

έχοντας υπόψη τις προτεραιότητες της ΕΕ για την 68η Σύνοδο της ΓΣΗΕ, που υιοθετήθηκαν από το Συμβούλιο στις 24 Ιουνίου 2013 (2),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμα της ΓΣΗΕ, της 3ης Μαΐου 2011, σχετικά με τη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις εργασίες των Ηνωμένων Εθνών (3), και το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 11 Μαΐου 2011, σχετικά με «την ΕΕ ως παγκόσμιο παράγοντα: ο ρόλος της σε πολυμερείς οργανισμούς» (4),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 25ης Νοεμβρίου 2010, σχετικά με τη δέκατη επέτειο της απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ 1325 (2000) σχετικά με «τις γυναίκες, την ειρήνη και την ασφάλεια» (5),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 7ης Ιουλίου 2011 σχετικά με τις εξωτερικές πολιτικές της ΕΕ υπέρ του εκδημοκρατισμού (6),

—

έχοντας υπόψη του την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ αριθ. 2016 της 24ης Ιουνίου 2013 σχετικά με την αύξηση των προσπαθειών κατά της ατιμωρησίας των δραστών εγκλημάτων σεξουαλικής βίας και τις προηγούμενες αποφάσεις επί του θέματος (7),

—

έχοντας υπόψη την από 18ης Απριλίου 2013 σύστασή του προς το Συμβούλιο σχετικά με την αρχή της «Ευθύνης Προστασίας» (8) των Ηνωμένων Εθνών,

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 8ης Οκτωβρίου 2013 σχετικά με τη «διαφθορά στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα: επιπτώσεις στα ανθρώπινα δικαιώματα σε τρίτες χώρες» (9)·

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 7ης Φεβρουαρίου 2013 σχετικά με την 22η σύνοδο του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (10),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 121 παράγραφος 3 και το άρθρο 97 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Ανάπτυξης (A7-0250/2014),

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η δέσμευση για μία αποτελεσματική πολυμερή προσέγγιση, επίκεντρο της οποίας είναι τα Ηνωμένα Έθνη, είναι εγγενές στοιχείο της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, το οποίο βασίζεται στην πεποίθηση ότι απαιτείται ένα αποτελεσματικό πολυμερές σύστημα για την επίτευξη των κοινών στόχων και την αντιμετώπιση των παγκόσμιων κρίσεων, προκλήσεων και απειλών·

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ ως σύνολο και τα κράτη μέλη της είναι ο μεγαλύτερος μεμονωμένος χρηματοδότης του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών (τακτικός προϋπολογισμός, προγράμματα και ταμεία των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και προϋπολογισμός για τη διατήρηση της ειρήνης)·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι μια ισχυρή και σταθερή εταιρική σχέση ΕΕ-ΟΗΕ έχει θεμελιώδη σημασία για το έργο του ΟΗΕ και στους τρεις πυλώνες –ειρήνη και ασφάλεια, ανθρώπινα δικαιώματα και ανάπτυξη– και αποφασιστική σημασία για τον ρόλο της ΕΕ ως παγκόσμιου παράγοντα·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα και η δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδεις αξίες της ΕΕ, καθώς επίσης και αρχές και στόχους της ευρωπαϊκής εξωτερικής δράσης· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο σεβασμός, η προαγωγή και η διαφύλαξη της οικουμενικότητας και του αδιαίρετου χαρακτήρα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτελούν ακρογωνιαίους λίθους της ευρωπαϊκής ενότητας και ακεραιότητας·

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η συνέχιση των σημερινών τάσεων όσον αφορά τις εκπομπές αναμένεται να επιφέρει αύξηση της θερμοκρασίας κατά 2 oC εντός 20 έως 30 ετών και αύξηση της θερμοκρασίας κατά 4 oC μέχρι το 2100, σύμφωνα με την έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας «Turn Down the Heat»· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Ban Ki-moon κάλεσε τους αρχηγούς κρατών στη Σύνοδο Κορυφής για το Κλίμα, τον Σεπτέμβριο του 2014, με σκοπό την ανάληψη σαφών δεσμεύσεων για περαιτέρω δράση όσον αφορά την κλιματική αλλαγή·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, ως ο μεγαλύτερος παγκόσμιος δωρητής, η ΕΕ υποστηρίζει αφενός της εντατικοποίηση των προσπαθειών για την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της χιλιετίας μέχρι το 2015 και, αφετέρου μια κοινή προσέγγιση με στόχο την εξάλειψη της φτώχειας και τη βιώσιμη ανάπτυξη·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το θέμα προτεραιότητας της 58ης συνόδου της Επιτροπής για τη Θέση της Γυναίκας θα είναι οι προκλήσεις και τα επιτεύγματα κατά την υλοποίηση των αναπτυξιακών στόχων της χιλιετίας για τις γυναίκες και τα κορίτσια·

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαφθορά στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα παράγει και επιδεινώνει τις ανισότητες και τις διακρίσεις όσον αφορά την ισότιμη ενάσκηση των ατομικών, πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων και ότι είναι αποδεδειγμένο ότι οι πράξεις διαφθοράς και οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ενέχουν κατάχρηση εξουσίας, έλλειψη λογοδοσίας και διάφορες μορφές διακρίσεων·

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ανάπτυξη της αρχής της Ευθύνης Προστασίας συνιστά σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της πρόβλεψης, της πρόληψης και της αντιμετώπισης των γενοκτονιών, των εγκλημάτων πολέμου, των εθνικών εκκαθαρίσεων και των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας· λαμβάνοντας υπόψη ότι η εν λόγω αρχή πρέπει να εφαρμόζεται με τη μεγαλύτερη δυνατή συνέπεια και ομοιομορφία·

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η επικύρωση των τροποποιήσεων της Καμπάλα από τα κράτη και η χορήγηση δικαιοδοσίας στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο όσον αφορά το έγκλημα της επίθεσης θα συμβάλουν περαιτέρω στον τερματισμό της ατιμωρησίας των δραστών του εγκλήματος αυτού·

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, στις περιπτώσεις που εφαρμόζεται η Ευθύνη Προστασίας, είναι ύψιστης σημασίας να διατηρείται η διάκριση των εντολών μεταξύ στρατιωτικών και ανθρωπιστικών φορέων, προκειμένου να διαφυλάσσεται η αντίληψη της ουδετερότητας και της αμεροληψίας όλων των ανθρωπιστικών φορέων και να αποτρέπεται το ενδεχόμενο να τεθεί σε κίνδυνο η αποτελεσματική παροχή βοήθειας και συνδρομής·

1.

απευθύνει στο Συμβούλιο τις ακόλουθες συστάσεις:

α)

να προωθήσει ενεργά τον στόχο να δοθεί ειδική συνέχεια και να εφαρμοσθεί η δήλωση της 24ης Σεπτεμβρίου 2012 της συνόδου υψηλού επιπέδου για το κράτος δικαίου σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, και να διερευνήσει σε ποιο βαθμό το κράτος δικαίου μπορεί να συνδεθεί με τις τρέχουσες συζητήσεις για τους ΑΣΧ μετά το 2015·

β)

να ενισχύσει τις διεθνείς προσπάθειες με στόχο να εξασφαλισθεί ότι όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα που περιλαμβάνονται σε συμβάσεις του ΟΗΕ θεωρούνται οικουμενικά, αδιαίρετα, αλληλεξαρτώμενα και αλληλένδετα και ότι επιβάλλεται ο σεβασμός τους· να προωθήσει την ενσωμάτωση της διάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών σε όλες τις πτυχές των εργασιών των Ηνωμένων Εθνών·

γ)

να επιδιώξει την ενίσχυση της διαδικασίας της Οικουμενικής Περιοδικής Επανεξέτασης (ΟΠΕ) εντάσσοντας συστάσεις στο πλαίσιο διμερών και πολυμερών διαλόγων με τα μέλη των Ηνωμένων Εθνών, ιδίως στο πλαίσιο διαλόγων για τα ανθρώπινα δικαιώματα· να διευκολύνει τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος που θα επιτρέπει στις ΜΚΟ να συμβάλλουν στα διάφορα στάδια της διαδικασίας της ΟΠΕ·

δ)

να προωθήσει την εκτεταμένη συμβολή της κοινωνίας των πολιτών στους διάφορους μηχανισμούς ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΗΕ, συμπεριλαμβανομένων των διαφόρων σταδίων της Οικουμενικής Περιοδικής Επανεξέτασης· προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι πιέσεις ή και τα αντίποινα, και παράλληλα με τη στενή παρακολούθηση τέτοιων δυνητικών υποθέσεων που αφορούν ΜΚΟ και την κοινωνία των πολιτών, να παράσχει στήριξη στην ικανότητα οικοδόμησης θεσμών που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα·

ε)

να επαναλάβει την πλήρη υποστήριξή του στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο και να συνεχίσει να επαγρυπνεί για τυχόν απόπειρες να υπονομευθεί η νομιμοποίηση, η καθολικότητα και η ακεραιότητα του συστήματος του Καταστατικού της Ρώμης· να δεσμεύσει ενεργά τα κράτη που δεν είναι ακόμη μέλη αυτού του συστήματος, με στόχο την ταχεία υπογραφή και κύρωση· να οργανώσει εκστρατεία για την κύρωση των τροποποιήσεων της Καμπάλα του 2010 για το έγκλημα της επίθεσης, μεταξύ άλλων και από όλα τα κράτη μέλη·

στ)

να υποστηρίξει ενεργά την κύρωση της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών κατά της διαφθοράς και της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών κατά του διεθνικού οργανωμένου εγκλήματος από όλα τα μέλη των Ηνωμένων Εθνών· να εντείνει τις προσπάθειες για την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων για μια ολοκληρωμένη σύμβαση σχετικά με τη διεθνή τρομοκρατία· να υποστηρίξει τη θέσπιση του θεσμού του ειδικού εισηγητή του ΟΗΕ για το οικονομικό έγκλημα, τη διαφθορά και τα ανθρώπινα δικαιώματα·

ζ)

να καλέσει τα μέλη της ΓΣΗΕ να καταστήσουν την απόλυτη διαφάνεια στην υποβολή εκθέσεων σχετικά με τη διαχείριση των εταιρειών και την καταπολέμηση της διαφθοράς, το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, τους φορολογικούς παραδείσους, τις παράνομες ροές χρήματος και τις επιβλαβείς φορολογικές δομές, καθοριστική προτεραιότητα στην ατζέντα των διεθνών χρηματοπιστωτικών και αναπτυξιακών οργανισμών·

η)

να τονίσει ότι τα αναπτυξιακά οφέλη δεν θα είναι βιώσιμα χωρίς χρηστή διακυβέρνηση και ελέγξιμα και δημοκρατικά θεσμικά όργανα και κράτος δικαίου· να διασφαλίσει, συνεπώς, ότι στο νέο πλαίσιο θα αντικατοπτρίζεται η σαφής προσήλωση στη δημοκρατική διακυβέρνηση·

θ)

να προωθήσει την πρόληψη των βαναυσοτήτων και άλλων σοβαρών παραβιάσεων, μετατρέποντας το UNHRC σε μηχανισμό έγκαιρης προειδοποίησης και πρόληψης, αντί για ένα φορέα που απλώς αντιδρά, με στόχο την πρόληψη της περαιτέρω κλιμάκωσης των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

ι)

να αναλάβει πρωτοβουλίες ανά θέμα, προωθώντας τη λογοδοσία για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αναλαμβάνοντας σχετικές δράσεις που να στοχεύουν στα βασικά μελήματα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, περιλαμβανομένης της προσπάθειας για κατάργηση της θανατικής ποινής και την προστασία των δικαιωμάτων ατόμων σε επισφαλή κατάσταση, όπως είναι τα παιδιά, οι γυναίκες, οι ΛΟΑΔΜ ή οι αυτόχθονες λαοί·

ια)

να καταδικάσει τις συστηματικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν·

ιβ)

να υπενθυμίσει τη σημασία της καταπολέμησης των βασανιστηρίων και άλλων μορφών κακομεταχείρισης και την προτεραιότητα που δίνει η ΕΕ στο θέμα αυτό, ιδίως όσον αφορά τα παιδιά· να ανανεώσει για τρία ακόμη έτη την εντολή του ειδικού εισηγητή και να διασφαλίσει αποτελεσματική συνέχεια σε προηγούμενα ψηφίσματα για τα βασανιστήρια· να επιδείξει κοινή δέσμευση για την εξάλειψη των βασανιστηρίων και την υποστήριξη των θυμάτων συνεχίζοντας ή, ενδεχομένως, αρχίζοντας να συμβάλλει στο Εθελοντικό Ταμείο του ΟΗΕ για τα θύματα βασανιστηρίων και στο Ειδικό Ταμείο που θεσπίστηκε με το Προαιρετικό Πρωτόκολλο της Σύμβασης κατά των βασανιστηρίων·

ιγ)

να συνεχίσει να μάχεται κατά της χρήσης της θανατικής ποινής και να υποστηρίζει σθεναρά την αναστολή της, ως ένα βήμα προς την κατάργησή της· να συνεχίσει να προωθεί την κατάργησή της σε παγκόσμιο επίπεδο· να παρακινήσει έντονα τις χώρες που εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τη θανατική ποινή να δημοσιοποιούν σαφή και ακριβή στοιχεία σχετικά με τον αριθμό καταδικών και εκτελέσεων·

ιδ)

να εκφράσει ανησυχία για την πρόσφατη αύξηση των μεροληπτικών νόμων και πρακτικών καθώς και των βιαιοπραγιών εις βάρος ατόμων με βάση τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου τους· να ενθαρρύνει τη στενή παρακολούθηση της κατάστασης στη Νιγηρία και την Ουγκάντα, όπου νέοι νόμοι συνιστούν σοβαρή απειλή για την ελευθερία των σεξουαλικών μειονοτήτων· να επιβεβαιώσει την υποστήριξή του στο συνεχιζόμενο έργο του Ύπατου Αρμοστή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα με στόχο την καταπολέμηση των μεροληπτικών αυτών νόμων και πρακτικών, καθώς και στο έργο του ΟΗΕ γενικότερα για το θέμα αυτό· να συστήσει ενεργό συμμετοχή στην καταπολέμηση των προσπαθειών για υπονόμευση των δικαιωμάτων αυτών·

ιε)

να στηρίξει τις διεθνείς προσπάθειες για την προώθηση μεγαλύτερης διαφάνειας και λογοδοσίας στη χρήση οπλισμένων μη επανδρωμένων αεροσκαφών, σύμφωνα με το καθιερωμένο διεθνές νομικό πλαίσιο, και να εξακολουθήσει να στηρίζει τις έρευνες για στοχευμένες δολοφονίες· να συνεχίσει να στηρίζει τη διερεύνηση των στοχευμένων δολοφονιών και να ακολουθεί τις συστάσεις των ειδικών εισηγητών του ΟΗΕ για τις εξωδικαστικές, συνοπτικές ή αυθαίρετες εκτελέσεις και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας·

ιστ)

προκειμένου να εφοδιασθεί ο ΟΗΕ με αποτελεσματικότερα μέσα αποκλιμάκωσης, να στηρίξει αποστολές επιβολής της ειρήνης και διατήρησης της ειρήνης, παρέχοντας, όπου χρειάζεται, αυξημένη στήριξη από την ΕΕ (τεχνική, χρηματοδοτική, εξοπλισμό ή δυνάμεις της ΕΕ)·

ιζ)

να διασφαλίσει ότι οι ειρηνευτικές εντολές ανταποκρίνονται σε μακροπρόθεσμες ανάγκες για τη δημιουργία κρατικού μηχανισμού και θεσμών και τη στήριξη της δημοκρατίας, εστιάζοντας σε μια ολοκληρωμένη προσέγγιση προκειμένου να είναι δυνατή η στόχευση στα βαθύτερα αίτια των συγκρούσεων και της κρατικής αστάθειας·

ιη)

να συνεργαστεί για την ενίσχυση του ρόλου και των ικανοτήτων των περιφερειακών οργανώσεων στη διατήρηση της ειρήνης, την πρόληψη των συγκρούσεων, τη στρατιωτική και μη στρατιωτική διαχείριση κρίσεων και την επίλυση των συγκρούσεων·

ιθ)

να απαιτεί από όλα τα μέρη ένοπλης σύρραξης να τηρούν πλήρως τις υποχρεώσεις τους δυνάμει του διεθνούς δικαίου, συμπεριλαμβανομένης της απρόσκοπτης πρόσβασης σε ανθρωπιστική βοήθεια·

κ)

να διασφαλίσει ότι το αναπτυξιακό πλαίσιο για την περίοδο μετά το 2015 προωθεί τη βιώσιμη ειρήνη μέσω της αντιμετώπισης βασικών αιτιών συγκρούσεων, προκειμένου να δημιουργηθούν οι απαραίτητες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη και την εκπλήρωση των δικαιωμάτων·

κα)

να εστιάσει στον τερματισμό της τρομοκρατίας, κρατικής και μη·

κβ)

να διασφαλίσει ότι η διάσκεψη του ΟΗΕ για την εγκαθίδρυση στη Μέση Ανατολή μιας ζώνης χωρίς όπλα μαζικής καταστροφής, η οποία δεν έλαβε χώρα το 2012 όπως είχε αποφασιστεί στη διάσκεψη αναθεώρησης της ΝΡΤ το 2010, θα διεξαχθεί το 2014·

κγ)

να υποστηρίξει τα ψηφίσματα της ΓΣΗΕ σχετικά με τα όπλα απεμπλουτισμένου ουρανίου και να αναπτύξει μια κοινή θέση της ΕΕ η οποία θα αντικατοπτρίζει καλύτερα τις επανειλημμένες εκκλήσεις του Κοινοβουλίου για ένα προληπτικό παγκόσμιο μορατόριουμ και την ανάπτυξη παγκόσμιας συναίνεσης για τους δυνητικούς κινδύνους για τη δημόσια υγεία, τον περίπλοκο διαχειριστικό φόρτο μετά τις συγκρούσεις και το οικονομικό κόστος που συνδέεται με τη χρήση τους·

κδ)

να διασφαλίσει ότι η διαδικασία επανεξέτασης της αρχιτεκτονικής του ΟΗΕ για την οικοδόμηση της ειρήνης το 2015 προωθεί την αρχή της ευθύνης προστασίας και το ρόλο των γυναικών στην οικοδόμηση της ειρήνης·

κε)

να εργασθεί για την καθιέρωση της Ευθύνης Προστασίας ως διεθνούς κανόνα, διατηρώντας παράλληλα την εύθραυστη ισορροπία μεταξύ του ρόλου των οικείων κρατών και της διεθνούς κοινότητας και διατηρώντας στον πυρήνα του την αρχή της πρόληψης των συγκρούσεων και της χρήσης της ένοπλης βίας ως έσχατου μέσου·

κστ)

να εξασφαλίσει, εν προκειμένω, ότι την ευθύνη να προλαμβάνει και να θέτει τέλος στη γενοκτονία και τις μαζικές θηριωδίες φέρει πρωτίστως το ενδιαφερόμενο κράτος, αλλά ότι η διεθνής κοινότητα έχει επίσης ένα ρόλο που υπερισχύει της επίκλησης της κυριαρχίας·

κζ)

να προωθήσει τη βασική έννοια ότι η πρόληψη απαιτεί επιμερισμό της ευθύνης και προώθηση της συνεργασίας ανάμεσα στα εμπλεκόμενα κράτη και τη διεθνή κοινότητα·

κη)

να εξασφαλίσει, σε συνεργασία με όλους τους διεθνείς εταίρους, την πλήρη συμμόρφωση και τη συνεκτικότητα ενδεχόμενων περαιτέρω εξελίξεων της έννοιας της Ευθύνης Προστασίας με το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο·

κθ)

να εργασθεί προς την κατεύθυνση της ένταξης της προστασίας των αμάχων στις εντολές των αποστολών διατήρησης της ειρήνης που πραγματοποιούνται υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών·

λ)

να επιβεβαιώσει τη δέσμευσή του για την εφαρμογή των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τις γυναίκες, την ειρήνη και την ασφάλεια (11), οι οποίοι αναγνωρίζουν τις δυσανάλογες συνέπειες που έχει ο πόλεμος για τις γυναίκες, αλλά και τον κεφαλαιώδη τους ρόλο στη διαχείριση των συγκρούσεων, την επίλυση των συγκρούσεων και τη βιώσιμη ειρήνη·

λα)

να υποστηρίξει σθεναρά και να προωθήσει την πλήρη εφαρμογή της απόφασης αριθ. 2016 του ΟΗΕ σχετικά με την καταπολέμηση της ατιμωρησίας των εγκλημάτων σεξουαλικής βίας στο πλαίσιο συγκρούσεων και να διασφαλίσει την εδραίωση περαιτέρω ευθύνης λογοδοσίας και προληπτικών μέτρων σε ό,τι αφορά τα σεξουαλικά εγκλήματα και κακοποιήσεις, και υποστήριξης των θυμάτων τέτοιων εγκλημάτων·

λβ.

να δώσει προτεραιότητα στην κατάργηση των γάμων παιδιών·

λγ)

να διασφαλίσει την εκπροσώπηση των γυναικών σε όλα τα στάδια των ειρηνευτικών διαδικασιών και τη συμμετοχή τους στην προληπτική διπλωματία, την έγκαιρη προειδοποίηση και την παρακολούθηση της ασφάλειας, καθώς και στις επιτροπές έρευνας τις περιόδους που έπονται των συγκρούσεων·

λδ)

να εξασφαλίσει ότι δίδεται βάρος στην εκπαίδευση των κοριτσιών·

λε)

να συμμετάσχει ενεργά στην 58η σύνοδο της Επιτροπής για τη θέση των γυναικών, με στόχο να μην υπονομευθεί το κεκτημένο του προγράμματος δράσης του Πεκίνου του ΟΗΕ όπως, για παράδειγμα, η πρόσβαση στην εκπαίδευση και την υγεία ως βασικό ανθρώπινο δικαίωμα, συμπεριλαμβανομένων των σεξουαλικών και αναπαραγωγικών δικαιωμάτων· να καταδικάζει έντονα την χρήση σεξουαλικής βίας κατά των γυναικών ως πολεμικής τακτικής, και εγκλήματα όπως οι μαζικοί βιασμοί, η σεξουαλική δουλεία, η εξαναγκαστική πορνεία, οι μορφές δίωξης με βάση το φύλο όπως ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων, η εμπορία ανθρώπων, οι πρόωροι και καταναγκαστικοί γάμοι, τα εγκλήματα τιμής και όλες οι άλλες μορφές σεξουαλικής βίας συγκρίσιμης σοβαρότητας· να υπογράψει και να κυρώσει τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας·

λστ)

να ζητήσει από τα κράτη μέλη να κυρώσουν το 3ο Προαιρετικό Πρωτόκολλο στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού, το οποίο θα επιτρέπει στα παιδιά να υποβάλλουν καταγγελίες στην επιτροπή·

λζ)

να αναγνωρίσει ότι έχει επιτευχθεί σημαντική και ουσιαστική πρόοδος για την επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας· να αξιοποιήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την προπαρασκευαστική φάση πριν από τη Σύνοδο του Σεπτεμβρίου 2015 για το θεματολόγιο το διάστημα μετά το 2015, να διασφαλίσει συνοχή και συντονισμό μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ σχετικά με τους βασικούς τομείς και τους στόχους που επιθυμεί να προωθήσει η ΕΕ, ώστε να αποφευχθούν η έλλειψη συνεκτικότητας και η ασάφεια που προκαλούνται από έναν υπερβολικά μακρύ κατάλογο στόχων· να επισημάνει ότι ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στις ανάγκες των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών και των χωρών που βρίσκονται σε σύρραξη και σε μετασυγκρουσιακή κατάσταση· να διασφαλιστεί ο ενστερνισμός των στόχων αυτών από τις αναπτυσσόμενες χώρες·

λη)

να επισημάνει ότι οι συνολικές προσπάθειες για την επίτευξη των ΑΣΧ πρέπει να ενισχυθούν κατά τη διάρκεια του υπολοίπου χρονικού διαστήματος μέχρι την προθεσμία του 2015 και να εστιάσει σε τομείς όπου σημειώνεται η μέγιστη υστέρηση·

λθ)

να διασφαλίσει ότι η εξάλειψη της φτώχειας θα παραμείνει προτεραιότητα στο νέο ενιαίο και ολοκληρωμένο πλαίσιο, παράλληλα με την καταπολέμηση της ανισότητας, την προώθηση της αειφόρου ανάπτυξης, τη διατροφική ασφάλεια και την ισότητα των φύλων·

μ)

να καταβάλει προσπάθειες για την έγκριση ενός ενιαίου, συνεκτικού και ολοκληρωμένου πλαισίου για τους ΑΣΧ μετά το 2015, με σαφείς δείκτες αναφοράς οι οποίοι θα καλύπτουν τα βασικά ζητήματα ανάπτυξης και βιωσιμότητας· να διασφαλίσει ότι το πλαίσιο αυτό έχει καθολικό και παγκόσμιο χαρακτήρα και προωθεί την ευημερία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ευζωία για όλους·

μα)

να υιοθετήσει προσέγγιση που θα βασίζεται στα ανθρώπινα δικαιώματα και να διασφαλίσει ότι η οικουμενικότητα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα βρεθεί στο επίκεντρο του πλαισίου μετά το 2015·

μβ)

να ζητήσει μια συνεκτική και ολοκληρωμένη διεθνή προσέγγιση για τη χρηματοδότηση μετά το 2015, η οποία θα καλύπτει με προβλέψιμο τρόπο όλες τις διαστάσεις της βιώσιμης ανάπτυξης, και, σύμφωνα με τα συμπεράσματα του Συμβουλίου τον Δεκέμβριο του 2013, να προωθήσει περαιτέρω εντός του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών τους προβληματισμούς σχετικά με εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης και άλλα μέσα εφαρμογής της συνδρομής, ιδίως τις ιδιωτικές επενδύσεις και τα μη οικονομικά μέσα·

μγ)

να διασφαλίσει ότι τυχόν νέοι φιλόδοξοι στόχοι θα στηριχθούν σε εξίσου φιλόδοξη και καινοτόμο χρηματοδότηση της ανάπτυξης·

μδ)

δεδομένου ότι τα περιβαλλοντικά και αναπτυξιακά ζητήματα συνήθως τείνουν να έχουν χωριστή αντιμετώπιση σε παγκόσμιο επίπεδο, να αναζητήσει νέους τρόπους ώστε να καταργήσει τη διαχωριστική αυτή πρακτική και να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ των στενά αλληλένδετων αυτών τομέων, μεταξύ άλλων από θεσμική άποψη·

με)

να υπενθυμίσει τη δέσμευση που ανελήφθη από τις ανεπτυγμένες χώρες στη Διάσκεψη της Κανκούν (COP16) το 2010, να χορηγήσουν 100 δισ. δολάρια υπό μορφή «νέας και συμπληρωματικής» χρηματοδότησης σε ετήσια βάση μέχρι το 2020, προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες όσον αφορά την κλιματική αλλαγή στις αναπτυσσόμενες χώρες· να επισημάνει ότι η χρηματοδότηση αυτή πρέπει να διασφαλίζει ισόρροπη κατανομή μεταξύ προσαρμογής και μετριασμού·

μστ)

να λάβει όλα τα αναγκαία νομοθετικά και διοικητικά μέτρα για την πλήρη εφαρμογή των συστάσεων του ψηφίσματος της ΓΣΗΕ (12), προκειμένου να διασφαλισθεί ότι οι πολίτες έχουν τα ίδια δικαιώματα στο διαδίκτυο και εκτός διαδικτύου, και ιδίως όσον αφορά την αναθεώρηση των διαδικασιών, τις πρακτικές και τη νομοθεσία, καθώς και την καθιέρωση ανεξάρτητων και αποτελεσματικών μηχανισμών εποπτείας, τονίζοντας τη σημασία της προστασίας των δεδομένων·

μζ)

με σκοπό να επιβεβαιωθεί η δέσμευση της ΕΕ επί του θέματος σε παγκόσμια κλίμακα, να προωθήσει ενεργά το στόχο να δοθεί ειδική συνέχεια στο ψήφισμα από όλα τα μέλη των Ηνωμένων Εθνών·

μη)

να προωθήσει ενεργά την άμεση υπογραφή και κύρωση της Συνθήκης για το Εμπόριο Όπλων από όλα τα μέλη των Ηνωμένων Εθνών, συμπεριλαμβανομένων όλων των μελών της ΕΕ, προκειμένου να δοθεί στη διεθνή κοινότητα η δυνατότητα να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις αρνητικές συνέπειες από την έλλειψη διαφάνειας και τη μη ορθή ρύθμιση του εμπορίου συμβατικών όπλων και πυρομαχικών και επικίνδυνων τεχνολογιών, που υποδαυλίζουν τις παγκόσμιες ένοπλες συγκρούσεις και χρησιμοποιούνται για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· να δεσμεύσει άλλα σχετικά κράτη, περιφερειακούς και διεθνείς οργανισμούς και την κοινωνία των πολιτών, με στόχο να προωθηθεί, στο πλαίσιο αυτό, η περαιτέρω διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής της Συνθήκης για το Εμπόριο Όπλων

μθ)

να υποστηρίξει ενεργά μια ολοκληρωμένη αναθεώρηση του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών, και ιδίως του Συμβουλίου Ασφαλείας, προκειμένου να ενισχυθούν η νομιμοποίηση, η περιφερειακή εκπροσώπηση, η ευθύνη λογοδοσίας και η αποτελεσματικότητά του· να καταβάλει προσπάθειες για τον μακροπρόθεσμο στόχο να αποκτήσει η ΕΕ μια έδρα σε ένα διευρυμένο ΣΑΗΕ·

ν)

να διασφαλίσουν τη συνεκτικότητα και αποτελεσματικότητα της ΕΕ ως παγκόσμιου παράγοντα, με στόχο να ενεργεί με ταχύ και ολοκληρωμένο τρόπο και να παραδίδει ένα «μήνυμα με μια φωνή», βελτιώνοντας τον συντονισμό των θέσεων των κρατών μελών και τη συνεργασία μεταξύ της ΕΥΕΔ και των κρατών μελών· στο πλαίσιο αυτό, να ενθαρρύνει την ΕΥΕΔ, ιδίως μέσω των αντιπροσωπειών στη Νέα Υόρκη και τη Γενεύη, να εργασθούν για τη μεγαλύτερη συνεκτικότητα της ΕΕ·

να)

να υποστηρίξει τον ρόλο των κοινοβουλίων και των περιφερειακών συνελεύσεων στο σύστημα του ΟΗΕ, καθώς και τον παγκόσμιο κοινοβουλευτισμό·

νβ)

να συνεχίσει την επωφελή συνεργασία για τη στήριξη της πολυμερούς προσέγγισης και της παγκόσμιας διακυβέρνησης και να επισημάνει τη σημασία της στρατηγικής εταιρικής σχέσης μεταξύ ΕΕ και του Προγράμματος του ΟΗΕ για την Ανάπτυξη (UNDP) που, τον Φεβρουάριο του 2014, γιόρτασε τα δέκα χρόνια λειτουργίας του·

νγ)

να διευρύνει την ευαισθητοποίηση για το γεγονός ότι το 2015 θα ανακηρυχτεί Ευρωπαϊκό Έτος Ανάπτυξης, πράγμα που θα δώσει μια άνευ προηγουμένου ώθηση στη βελτίωση των γνώσεων της κοινής γνώμης στην Ευρώπη σχετικά με τις παγκόσμιες προκλήσεις και τη σημασία των νέων αναπτυξιακών στόχων που πρόκειται να εγκριθούν·

νδ)

να επισημάνει ότι οι παγκόσμιες προκλήσεις παραμένουν και αναμένεται να αυξηθούν, και ότι η κλιματική αλλαγή και η περιβαλλοντική υποβάθμιση απειλούν να αντιστρέψουν την πρόοδο που έχει επιτευχθεί όσον αφορά την επίτευξη των ΑΣΧ· να ενισχύσει, κατά συνέπεια, τη δράση για την κλιματική αλλαγή στο πλαίσιο της διάσκεψης κορυφής των Ηνωμένων Εθνών 2014 για το κλίμα, προκειμένου να τεθεί ένα στέρεο θεμέλιο που θα ενθαρρύνει την επίτευξη επιτυχών διαπραγματεύσεων και συνεχούς προόδου προς την κατεύθυνση της μείωσης των εκπομπών και της ενίσχυσης των στρατηγικών προσαρμογής στη Σύμβαση Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή το 2015· να δώσει το παράδειγμα εγκρίνοντας ένα φιλόδοξο δεσμευτικό πλαίσιο πολιτικής για το κλίμα με στόχους έγκαιρα πριν από σύνοδο κορυφής, προκειμένου αυτό να επηρεάσει θετικά τις διαπραγματεύσεις·

νε)

να συμμετάσχει ενεργά στη συζήτηση σχετικά με τη χρήση του όρου «κλιματικός πρόσφυγας», συμπεριλαμβανομένου ενός πιθανού νομικού ορισμού στο διεθνές δίκαιο ή σε κάποια νομικώς δεσμευτική διεθνή συμφωνία

νστ)

να επαναλάβει, με την ευκαιρία της τρίτης διεθνούς διάσκεψης τον Σεπτέμβριο του 2014, την υποστήριξη της ΕΕ στα αναπτυσσόμενα μικρά νησιωτικά κράτη·

νζ)

να εργασθεί προς την επίτευξη μιας βιώσιμης πολιτικής λύσης για τη Συρία, η οποία θα μπορεί να θέσει τέρμα στη βία και να προωθήσει μια δημοκρατική μετάβαση που θα ανταποκρίνεται στις νόμιμες προσδοκίες του συριακού λαού· να υποστηρίξει την πλήρη εφαρμογή των συμπερασμάτων της Διάσκεψης της Γενεύης I και, έχοντας κατά νου τη σημασία της Διάσκεψης της Γενεύης II ως μοναδικού φόρουμ που δίνει τη δυνατότητα άμεσων διαπραγματεύσεων ειρήνευσης και δημοκρατικής μετάβασης ανάμεσα σε συγκρουόμενα μέρη, να συνεχίσει τη διαδικασία της Γενεύης ΙΙ·

νη)

να εργασθεί για την ένταξη όλων των σχετικών παγκόσμιων και περιφερειακών παραγόντων στη Διάσκεψη της Γενεύης II, αναγνωρίζοντας ότι πολλοί διαφορετικοί παράγοντες διαδραματίζουν αποφασιστικό ρόλο στην κρίση στη Συρία·

νθ)

να συγκαλέσει διεθνή διάσκεψη για την κρίση των Σύριων προσφύγων με επίκεντρο τις ανθρωπιστικές προσπάθειες, θέτοντας ως προτεραιότητα τη στήριξη των χωρών υποδοχής στην περιοχή, και ενισχύοντας την εμπλοκή της ΕΕ στις διπλωματικές προσπάθειες για τον τερματισμό της σύγκρουσης·

ξ)

να καταβάλει επείγουσες προσπάθειες για την ταχεία εφαρμογή της απόφασης 2139 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ σχετικά με την ανθρωπιστική κατάσταση στη Συρία, ούτως ώστε να διευκολυνθεί επιτέλους η ασφαλής, ανεμπόδιστη και άμεση πρόσβαση όλων των ατόμων που χρήζουν βοήθειας, μεταξύ άλλων σε περιοχές συγκρούσεων και στα σύνορα· να εξασφαλίσει ότι η αφαίρεση, μεταφορά και καταστροφή του χημικού οπλοστασίου της Συρίας θα γίνει κατά τρόπο εντελώς διαφανή·

ξα)

να προωθήσει τη διεθνή συνεργασία όσον αφορά την καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας και να ζητήσει την πλήρη εφαρμογή της απόφασης του Εκτελεστικού Συμβουλίου του Οργανισμού για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων της 27ης Σεπτεμβρίου 2013·

ξβ)

να υποστηρίξει όλες τις προσπάθειες για να εξασφαλίσει λογοδοσία για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου στη Συρία και να προωθήσει ενεργά την προσφυγή του Συμβουλίου Ασφαλείας στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο σχετικά με την κατάσταση στη Συρία·

ξγ)

να ενθαρρύνει όλα τα μέρη να σεβασθούν τη συμφωνία παύσης των εχθροπραξιών και κατάπαυσης πυρός που υπεγράφη στις 23 Ιανουαρίου 2014, συμπεριλαμβανομένων των διατάξεων που απαιτούν από τα συγκρουόμενα μέρη να απέχουν από επιθέσεις κατά πολιτών και να εξασφαλίσουν στους εργαζόμενους στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας ασφαλή πρόσβαση σε περιοχές που πλήττονται από συγκρούσεις στο Νότιο Σουδάν· να υπογραμμίζει ότι η συμφωνία αυτή αποτελεί απλώς το πρώτο βήμα προς την ειρήνη και τη συμφιλίωση, λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση στο Νότιο Σουδάν, περιλαμβανομένης της πολιτικής διαμάχης για την ανάληψη της ηγεσίας της χώρας, η οποία έχει προκαλέσει αυξανόμενες εθνοτικές συγκρούσεις και έχει οδηγήσει στον εκτοπισμό πάνω από 650 000 ατόμων·

ξδ)

να στηρίξει την ατζέντα οικοδόμησης κράτους όσον αφορά το Νότιο Σουδάν, καθώς και μια πραγματική συμφιλίωση και ειρηνευτική διαδικασία χωρίς αποκλεισμούς με στόχο να διασφαλιστεί η διαρκής σταθερότητα· να προσφέρει βοήθεια στην αντιμετώπιση του ζητήματος της διαφθοράς, η οποία αποτελεί εμπόδιο στις προοπτικές εγκαθίδρυσης μιας ελεύθερης και δίκαιης δημοκρατίας, σταθερότητας, βιώσιμης ανάπτυξης και οικονομικής μεγέθυνσης·

ξε)

να καταδικάσει τις εκτεταμένες παραβιάσεις και καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράττονται· να επικροτήσει και να υποστηρίξει τις προσπάθειες του ειδικού εντεταλμένου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Κέρας της Αφρικής, Alexander Rondos, της ειδικής απεσταλμένης των Ηνωμένων Εθνών, Hilde Johnson, και της Αφρικανικής Ένωσης, καθώς και την ενίσχυση των δυνατοτήτων έρευνας για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων της αποστολής των Ηνωμένων Εθνών στη Δημοκρατία του Νοτίου Σουδάν·

ξστ)

να καταδικάσει τις επιθέσεις εναντίον εργαζομένων και υποδομών στο πεδίο της παροχής βοήθειας, την ανάμιξη σε δράσεις ανακούφισης και την ευρείας κλίμακας λεηλασία προμηθειών που παρατηρήθηκαν στο Νότιο Σουδάν και που παρεμποδίζουν σοβαρά τις προσπάθειες να προσεγγιστεί ο άμαχος πληθυσμός που βρίσκεται σε κατάσταση ανάγκης·

ξζ)

να ζητήσει τη δημιουργία ανεξάρτητης διεθνούς επιτροπής έρευνας για τη διερεύνηση όλων των εικαζόμενων παραβιάσεων των διεθνών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου από την έναρξη της σύρραξης· να ζητήσει την απόδοση ευθυνών στους υπεύθυνους·

ξη)

να διασφαλίσει καλή συνεργασία και συμπληρωματικότητα των διεθνών προσπαθειών που απαιτούνται για τη σταθεροποίηση της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας και να καταβάλει προσπάθειες για την υιοθέτηση μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης αυτής της πολυεπίπεδης κρίσης· να υποστηρίξει τη διαδικασία πολιτικής μετάβασης και να συμβάλει στη δημιουργία αποτελεσματικών δημοκρατικών θεσμών, οι οποίοι θα είναι σε θέση να καταπολεμούν τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, να προστατεύουν τους πολίτες, να θέσουν τέρμα στη βία και να αποκλιμακώσουν τις δογματικές εντάσεις στη χώρα· να συνεχίσει να παρέχει την απαραίτητη χρηματοδοτική στήριξη για τη δημιουργία βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης· να εντείνει τις προσπάθειες για να ανταποκριθεί στην πρωτόγνωρη ανθρωπιστική κρίση, παρέχοντας την κατάλληλη χρηματοδοτική ενίσχυση·

ξθ)

να στηρίξει τις προσπάθειες που καταβάλλει η διεθνής κοινότητα, ιδίως η Αφρικανική Ένωση, ο ΟΗΕ και η Γαλλία, καθώς και οι αρχές της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας για τη σταθεροποίηση της χώρας· να εφαρμόσει αμελλητί την απόφαση της ΕΕ της 20ής Ιανουαρίου 2014 για τη σύσταση της μονάδας EUFOR CAR και να επιταχύνει τις διαδικασίες για να αναπτυχθούν οι δυνάμεις επιτόπου·

ο)

να υποστηρίξει τη συνεχιζόμενη διαδικασία διαπραγματεύσεων και τις σημερινές προσπάθειες εξεύρεσης λύσεων για τη σύρραξη, με παράλληλες προσπάθειες προς την κατεύθυνση της διαδικασίας παλαιστινιακής συμφιλίωσης, με στόχο την επανένωση των Παλαιστινίων που ζουν στη Δυτική Όχθη, την Ανατολική Ιερουσαλήμ και τη Λωρίδα της Γάζας·

οα)

να εξασφαλίσει ότι η ΓΣΗΕ θα παράσχει, σε συνεργασία με την ΕΕ και τις ΗΠΑ, όλα τα μέσα προκειμένου να διασφαλισθεί ότι μία λύση δύο κρατών θα είναι βιώσιμη και αποτελεσματική, με βάση τα σύνορα του 1967 και με την Ιερουσαλήμ πρωτεύουσα και των δύο χωρών, ενώ το κράτος του Ισραήλ, με ασφαλή και αναγνωρισμένα σύνορα, και ένα ανεξάρτητο, δημοκρατικό, ενιαίο και βιώσιμο κράτος της Παλαιστίνης θα γειτνιάζουν ειρηνικά και με ασφάλεια·

2.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει την παρούσα σύσταση στην Αντιπρόεδρο/Ύπατη Εκπρόσωπο, στον Ειδικό Εντεταλμένο της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, στο Συμβούλιο και, για ενημέρωση, στην Επιτροπή.

30.11.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 408/54

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 2 και 21 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 167 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—

έχοντας υπόψη την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που εγκρίθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 10 Δεκεμβρίου 1948 και όλα τα σχετικά διεθνή μέσα προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένης της Διεθνούς Σύμβασης για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και της Διεθνούς Σύμβασης για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα,

—

έχοντας υπόψη το Πρωτόκολλο αριθ. 29 που προσαρτάται στη Συνθήκη της Λισαβόνας, για το σύστημα δημόσιας ραδιοτηλεόρασης στα κράτη μέλη,

—

έχοντας υπόψη τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και συγκεκριμένα το άρθρο 11,

—

έχοντας υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα,

—

έχοντας υπόψη το στρατηγικό πλαίσιο και το σχέδιο δράσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία, που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο στις 25 Ιουνίου 2012 (1),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 3ης Οκτωβρίου 2007, με τίτλο «Σύμπραξη για την επικοινωνιακή προβολή των ευρωπαϊκών θεμάτων» (COM(2007)0568) και την πρόταση της Επιτροπής, της 3ης Οκτωβρίου 2007, για διοργανική συμφωνία σχετικά με τη «Σύμπραξη για την επικοινωνιακή προβολή των ευρωπαϊκών θεμάτων» (COM(2007)0569),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 25ης Νοεμβρίου 2010, σχετικά με τα κρατικά ραδιοτηλεοπτικά μέσα στην ψηφιακή εποχή: το μέλλον του διττού συστήματος (2),

—

έχοντας υπόψη την οδηγία 2010/13/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 10ης Μαρτίου 2010, για τον συντονισμό ορισμένων νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σχετικά με την παροχή υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων (οδηγία για τις υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων) (3),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 12ης Μαΐου 2011, σχετικά με τις πολιτιστικές διαστάσεις των εξωτερικών δράσεων της ΕΕ (4),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 11ης Δεκεμβρίου 2012, σχετικά με τη θέσπιση μιας Στρατηγικής Ψηφιακής Ελευθερίας στο πλαίσιο της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ (5),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 13ης Ιουνίου 2013, σχετικά με την ελευθερία του Τύπου και των μέσων ενημέρωσης ανά τον κόσμο (6),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 24ης Οκτωβρίου 2013, σχετικά με την ετήσια έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας (7),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 11ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με την ετήσια έκθεση για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία στον κόσμο το 2012 και την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε αυτό τον τομέα (8),

—

έχοντας υπόψη τον Ευρωπαϊκό Χάρτη για την ελευθερία του Τύπου,

—

έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του της 22ας Νοεμβρίου 2012 σχετικά με τη διεύρυνση: πολιτικές, κριτήρια και στρατηγικά συμφέροντα της ΕΕ (9), της 12ης Δεκεμβρίου 2013 σχετικά με την έκθεση προόδου του 2013 για την Αλβανία (10), της 6ης Φεβρουαρίου 2014 σχετικά με έκθεση προόδου του 2013 για την Βοσνία και Ερζεγοβίνη (11), της 6ης Φεβρουαρίου 2014 σχετικά με την έκθεση προόδου του 2013 για την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (12), της 16ης Ιανουαρίου 2014 σχετικά με την έκθεση προόδου του 2012 για την Ισλανδία και τις μετεκλογικές προοπτικές (13), της 16ης Ιανουαρίου 2014 σχετικά με τη διαδικασία ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης του Κοσσυφοπεδίου (14), της 6ης Φεβρουαρίου 2014 σχετικά με την έκθεση προόδου του 2013 για το Μαυροβούνιο (15), της 16ης Ιανουαρίου 2014 σχετικά με την έκθεση προόδου του 2013 για τη Σερβία (16), της 12ης Μαρτίου 2014 σχετικά με την έκθεση προόδου του 2013 για την Τουρκία (17), της 23ης Οκτωβρίου 2013 σχετικά με την ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας: προς την ενίσχυση της εταιρικής σχέσης. Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τις εκθέσεις του 2012 (18), της 23ης Μαΐου 2013 σχετικά με την ανάκτηση περιουσιακών στοιχείων από τις χώρες της Αραβικής Άνοιξης που βρίσκονται σε μεταβατικό στάδιο (19), της 14ης Μαρτίου 2013 σχετικά με τις σχέσεις ΕΕ-Κίνας (20), και της 13ης Δεκεμβρίου 2012 που περιέχει τις συστάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προς το Συμβούλιο, την Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης σχετικά με τις διαπραγματεύσεις για τη νέα συμφωνία σύνδεσης ΕΕ — Ρωσίας (21),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 97 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη τη σύσταση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων (A7-0248/2014),

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα ανεξάρτητα ευρωπαϊκά ραδιοτηλεοπτικά μέσα παρέχουν στο κοινό –στην Ευρώπη και παγκοσμίως– ένα κοινό όραμα, υποστηρίζουν τις αξίες που κατοχυρώνονται από τις συνθήκες της ΕΕ, όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες, συμπεριλαμβανομένης της ελευθερίας της έκφρασης, και προωθούν την πολυφωνία, την ανεξάρτητη σκέψη, την πολιτιστική πολυμορφία, την πολυφωνία των απόψεων και τη θεμελιώδη αξία της προώθησης της μη βίαιης επίλυσης των συγκρούσεων, της ανοχής και του σεβασμού, τόσο εντός της ΕΕ όσο και στο πλαίσιο των εξωτερικών της σχέσεων·

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οποιαδήποτε απειλή για την ανεξαρτησία των μέσων ενημέρωσης μέσω κυβερνητικών παρεμβάσεων, εκφοβισμού των δημοσιογράφων, έλλειψης διαφάνειας στις δομές ιδιοκτησίας ή υπερίσχυσης εμπορικών συμφερόντων διαταράσσει το γενικότερο καθεστώς ελευθερίας των μέσων ενημέρωσης και την πολυφωνία σε οποιαδήποτε χώρα·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι κυβερνήσεις φέρουν την πρωταρχική ευθύνη για την εγγύηση και την προστασία της ελευθερίας της έκφρασης και των μέσων ενημέρωσης, με την επιφύλαξη του ρόλου της ΕΕ να επιβλέπει την τήρηση του άρθρου 11 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ κατά την εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ από τα κράτη μέλη· λαμβάνοντας υπόψη ότι το δίκαιο της ΕΕ, και ιδίως το Πρωτόκολλο αριθ. 29 που προσαρτάται στη ΣΕΕ, προβλέπει ότι το σύστημα δημόσιας ραδιοτηλεόρασης στα κράτη μέλη είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τις δημοκρατικές, κοινωνικές και πολιτιστικές ανάγκες κάθε κοινωνίας, καθώς και με την ανάγκη να διασφαλίζεται η πολυφωνία στα μέσα ενημέρωσης·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, στα οποία προστίθενται ολοένα και περισσότερες επιγραμμικές υπηρεσίες, είναι ένας αποτελεσματικός και οικονομικός τρόπος προσέγγισης του κοινού στην Ευρώπη και σε τρίτες χώρες, και αποτελούν την κύρια πηγή πληροφόρησης για τους περισσότερους πολίτες της ΕΕ αλλά και άλλων χωρών·

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι νέες πλατφόρμες ψηφιακών και επιγραμμικών μέσων έχουν συνεισφέρει στην ενίσχυση της διαφορετικότητας και της πολυφωνίας και είναι ιδιαίτερα σημαντικές σε χώρες με περιορισμένη πρόσβαση σε πιο παραδοσιακές πηγές πληροφόρησης·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα ευρωπαϊκά μέσα διεθνούς εμβέλειας μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στη μετάδοση των αξιών της δημοκρατίας, της ελευθερίας των μέσων ενημέρωσης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ολόκληρο τον κόσμο, στην ερμηνεία των διαφορετικών εθνικών αντιλήψεων, στην προβολή των πολιτικών της ΕΕ, στη διαμόρφωση μιας πραγματικά ευρωπαϊκής οπτικής και στην παροχή αξιόπιστων πληροφοριών υψηλής ποιότητας στο κοινό, ιδίως μέσω μιας ισχυρής και ακλόνητης δέσμευσης στη δημοσιογραφική αντικειμενικότητα·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές για τον εκδημοκρατισμό και την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε τρίτες χώρες δεν εμπίπτουν ρητώς στο πεδίο αναφοράς της πολιτικής της ΕΕ για τα μέσα ενημέρωσης·

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι ανάγκη να θεσπιστεί μια συνεκτική ευρωπαϊκή στρατηγική στον τομέα των ραδιοτηλεοπτικών μέσων όσον αφορά τις εξωτερικές σχέσεις της ΕΕ με στόχο την προώθηση των θεμελιωδών αξιών της ΕΕ και των στόχων της ως παγκόσμιου παράγοντα, καθώς και τη διαμόρφωση του διαλόγου και την ενίσχυση της κατανόησης των ζητημάτων εξωτερικής πολιτικής·

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η αρχική χρηματοδότηση της ΕΕ προς το «Ευρωπαϊκό Ράδιο για τη Λευκορωσία» και η συνεχής στήριξη των ανεξάρτητων ραδιοτηλεοπτικών μέσων σε τρίτες χώρες βάσει συγκεκριμένων έργων αποτελούν καλά παραδείγματα προώθησης της ελευθερίας της έκφρασης και άλλων θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών στο πλαίσιο της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας (ΚΕΠΠΑ)·

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η δημιουργία μιας ευρωπαϊκής ραδιοφωνικής υπηρεσίας παγκόσμιας εμβέλειας θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμη ως ολοκληρωμένο εργαλείο για τις εξωτερικές σχέσεις της ΕΕ και για την προώθηση των οικουμενικών δημοκρατικών αξιών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· λαμβάνοντας υπόψη ότι η χρήση επιγραμμικών τεχνολογιών θα μπορούσε να διευκολύνει την εν λόγω πρωτοβουλία·

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ στηρίζει το διεθνές κανάλι ειδήσεων Euronews, το οποίο αναμεταδίδεται σε 13 γλώσσες, γίνεται κατανοητό από το 53 % του παγκόσμιου πληθυσμού, διανέμεται σε 410 εκατομμύρια νοικοκυριά σε 155 χώρες, διαθέτει παγκόσμια δορυφορική κάλυψη, αποτελεί το κορυφαίο κανάλι σε επίπεδο εν δυνάμει κοινού στην Ευρώπη και μεταξύ των μη αραβικών καναλιών ειδήσεων στις αραβικές χώρες και την Υποσαχάρια Αφρική και είναι δωρεάν προσβάσιμο σε παγκόσμιο επίπεδο μέσω διαφόρων κινητών συσκευών·

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ έχει συνάψει σύμβαση παροχής υπηρεσιών με το Euronews από το 2005, παρέχοντας βασική χρηματοδότηση 5 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως για την παραγωγή και αναμετάδοση διαφόρων προγραμμάτων σχετικά με ευρωπαϊκά θέματα· λαμβάνοντας υπόψη ότι, το 2007 και το 2009, υπεγράφησαν δύο ακόμη συμβάσεις παροχής υπηρεσιών αξίας 5 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως σε διάστημα πενταετίας για την αναμετάδοση του Euronews στην αραβική και φαρσί γλώσσα αντίστοιχα· λαμβάνοντας υπόψη ότι τον Δεκέμβριο του 2010 η ΕΕ και το Euronews υπέγραψαν πολυετή συμφωνία-πλαίσιο εταιρικής σχέσης· λαμβάνοντας υπόψη ότι η χρηματοδοτική συνεισφορά της Επιτροπής προς το Euronews για το 2013 ορίστηκε με την απόφαση της Επιτροπής, της 8ης Μαΐου 2013, σχετικά με την έγκριση του τροποποιημένου προγράμματος εργασίας του 2013 στον τομέα των επικοινωνιών, η οποία υπέχει θέση απόφασης χρηματοδότησης (C(2013)2631)· λαμβάνοντας υπόψη ότι τα εκτιμώμενα έσοδα του Euronews για το 2014 απαρτίζονται από τέλη αδειών των μετόχων (9 %), εμπορικά κέρδη (49 %) και τη χρηματοδότηση της Επιτροπής και των διαφόρων γενικών διευθύνσεών της (42 %)·

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η συντακτική ανεξαρτησία από οποιαδήποτε πολιτική παρέμβαση, καθώς και η αμεροληψία, η διαφορετικότητα και ο σεβασμός των θεατών αποτελούν σημαντικό στοιχείο της ετήσιας δήλωσης δέσμευσης του Euronews έναντι των θεατών (22)·

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το 2009 η Επιτροπή διεξήγαγε μια αξιολόγηση της βασικής σύμβασης του Euronews, η οποία επιβεβαίωσε το μοναδικό καθεστώς του Euronews ως οικονομικά αποδοτικού πανευρωπαϊκού παρόχου ειδήσεων, που έχει πρόσβαση σε περισσότερους θεατές στην Ευρώπη σε σχέση με τα ανταγωνιστικά διεθνή κανάλια ειδήσεων (23)·

1.

απευθύνει προς το Συμβούλιο, την Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης τις ακόλουθες συστάσεις:

2.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει την παρούσα σύσταση στο Συμβούλιο, την Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης και, για ενημέρωση, στα κράτη μέλη.

30.11.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 408/59

—

έχοντας υπόψη την από 21 Νοεμβρίου 2013 αίτηση του Mario Borghezio σχετικά με την υπεράσπιση της ασυλίας του στο πλαίσιο έρευνας που διενεργεί εις βάρος του το δικαστήριο του Μιλάνου (αριθ. αναφοράς 47917/13), και η οποία ανακοινώθηκε στην ολομέλεια στις 21 Νοεμβρίου 2013,

—

έχοντας ακούσει τον Carlo Casini, ο οποίος εκπροσώπησε τον Mario Borghezio, σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 5 του Κανονισμού του, καθώς και τον Mario Borghezio αυτοπροσώπως,

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 1, 11 και 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 153 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 8 του πρωτοκόλλου αριθ. 7 περί προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το άρθρο 6 παράγραφος 2 της πράξης της 20ής Σεπτεμβρίου 1976 περί της εκλογής των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με άμεση και καθολική ψηφοφορία,

—

έχοντας υπόψη τις από 12 Μαΐου 1964, 10 Ιουλίου 1986, 15 και 21 Οκτωβρίου 2008, 19 Μαρτίου 2010 και 6 Σεπτεμβρίου 2011 αποφάσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1),

—

έχοντας υπόψη τον ιταλικό ποινικό κώδικα,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 5 παράγραφος 2, το άρθρο 6α και το άρθρο 7 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων (A7-0245/2014),