Ασφαλής επεξεργασία τροφίμων: κοινά πρότυπα για τους διαλύτες εκχύλισης
ΣΎΝΟΨΗ ΤΟΥ ΑΚΌΛΟΥΘΟΥ ΕΓΓΡΆΦΟΥ:
Οδηγία 2009/32/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών που αφορούν τους διαλύτες εκχύλισης οι οποίοι χρησιμοποιούνται στην παρασκευή των τροφίμων και των συστατικών τους (αναδιατύπωση) (ΕΕ L 141 της 6.6.2009, σ. 3-11). Σύνδεσμος σε ενοποιημένη έκδοση.
ΣΎΝΟΨΗ
Η εκχύλιση με διαλύτες αποτελεί τρόπο διαχωρισμού μιας ουσίας από μία ή περισσότερες άλλες με τη χρήση ενός διαλύτη*. Χρησιμοποιείται στη βιομηχανία τροφίμων και θα πρέπει να ρυθμιστεί προκειμένου να διασφαλίσει την προστασία της ανθρώπινης υγείας και την ελεύθερη πώληση των προϊόντων που προέρχονται από την εν λόγω τεχνική σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ).
ΤΙ ΠΡΟΒΛΈΠΕΙ Η ΟΔΗΓΊΑ;
Αντικαθιστά την πρότερη νομοθεσία και καταρτίζει έναν ενιαίο κατάλογο διαλυτών εκχύλισης οι οποίοι μπορεί να χρησιμοποιηθούν στην επεξεργασία τροφίμων, συστατικών τροφίμων και πρώτων υλών σύμφωνα με τις καλές παρασκευαστικές συνθήκες.
ΒΑΣΙΚΆ ΣΗΜΕΊΑ
Οι επιτρεπόμενοι διαλύτες εκχύλισης είναι οι εξής:
— |
προπάνιο
|
— |
βουτάνιο
|
— |
οξικός αιθυλεστέρας
|
— |
αιθανόλη
|
— |
διοξείδιο του άνθρακα
|
— |
ακετόνη και
|
— |
υποξείδιο του αζώτου
|
Οι χώρες της ΕΕ δεν μπορούν να απαγορεύουν, να περιορίζουν ή να εμποδίζουν την πώληση τροφίμων ή συστατικών τους, εφόσον οι εν λόγω διαλύτες ανταποκρίνονται στις προδιαγραφές της νομοθεσίας.
Οι χώρες της ΕΕ δεν επιτρέπουν τη χρήση, ως διαλυτών εκχύλισης, άλλων ουσιών και υλών.
Οι εθνικές αρχές μπορούν να αναστείλουν ή να περιορίσουν τη χρήση επιτρεπόμενου διαλύτη εκχύλισης εάν υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι η χρήση του σε τρόφιμα ενδέχεται να βλάψει την ανθρώπινη υγεία.
Θα πρέπει να ενημερώσουν άμεσα τις άλλες χώρες της ΕΕ καθώς και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία θα διερευνήσει τα στοιχεία που αιτιολογούν την απόφασή τους.
Οι ουσίες που προορίζονται να χρησιμοποιηθούν ως διαλύτες εκχύλισης πρέπει να παρέχουν ενδείξεις κατά τρόπο ευδιάκριτο, ευανάγνωστο και ανεξίτηλο στις συσκευασίες, τα δοχεία ή τις ετικέτες τους. Αυτές περιλαμβάνουν τα εξής:
— |
εμπορική ονομασία
|
— |
σαφής ένδειξη καταλληλότητας για την εκχύλιση τροφίμων ή συστατικών τροφίμων και
|
— |
πιθανές ειδικές συνθήκες διατήρησης.
|
ΠΌΤΕ ΕΦΑΡΜΌΖΕΤΑΙ Η ΟΔΗΓΊΑ;
Από τις 26 Ιουνίου 2009.
ΒΑΣΙΚΟΊ ΌΡΟΙ
* Διαλύτης: οποιαδήποτε ουσία διαλύει ένα τρόφιμο.
* Διαλύτης εκχύλισης: ουσία που χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας τροφίμων και έπειτα αφαιρείται. Μπορεί να αφήσει αθέλητα, αλλά τεχνικώς αναπόφευκτα, υπολείμματα ή παράγωγα στα τρόφιμα.
τελευταία ενημέρωση 26.10.2015