Κρατικές ενισχύσεις: κατευθυντήριες γραμμές

Η Επιτροπή έχει καταρτίσει νέες κατευθυντήριες γραμμές για την αξιολόγηση των κρατικών ενισχύσεων στον τομέα της αλιείας και των υδατοκαλλιεργειών. Η υιοθέτηση τους αποσκοπεί στο να εναρμονιστούν οι κανόνες που αφορούν τις κρατικές ενισχύσεις στον συγκεκριμένο τομέα, με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 σχετικά με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας (ΕΤΑ), ο οποίος παρέχει ένα νέο πλαίσιο στην διαρθρωτική ενίσχυση στον τομέα της αλιείας για την περίοδο 2007-2013. Οι νέες κατευθυντήριες γραμμές τίθενται σε ισχύ από την 1η Απριλίου 2008.

ΠΡΑΞΗ

Κατευθυντήριες γραμμές για την εξέταση των κρατικών ενισχύσεων στον τομέα της αλιείας και των υδατοκαλλιεργειών [Επίσημη Εφημερίδα C 84 της 3.4.2008].

ΣΥΝΟΨΗ

Οι κρατικές ενισχύσεις κανονικά απαγορεύονται από την ιδρυτική συνθήκη της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, καθώς ενδέχεται να οδηγήσουν σε αθέμιτο ανταγωνισμό στην εσωτερική αγορά. Ωστόσο, μπορούν να υπάρξουν εξαιρέσεις. Τις διαχειρίζεται η Επιτροπή στο πλαίσιο των παρακάτω κατευθυντήριων γραμμών που αφορούν τον τομέα της αλιείας και των υδατοκαλλιεργειών.

Οι κατευθυντήριες γραμμές εφαρμόζονται στον τομέα της αλιείας και στις δραστηριότητες που σχετίζονται με την εκμετάλλευση των θαλάσσιων πόρων και των υδατοκαλλιεργειών, καθώς και στα μέσα παραγωγής, μετατροπής και εμπορευματοποίησης των προϊόντων που προκύπτουν.

Οι παρούσες κατευθυντήριες γραμμές αφορούν όλα τα μέτρα που αποτελούν ενίσχυση σύμφωνα με το άρθρο 87, παράγραφος 1 της Συνθήκης ΕΚ, υπό οποιαδήποτε μορφή, και είτε χρηματοδοτούνται άμεσα ή έμμεσα από τους κρατικούς πόρους.

Οι κανόνες που αφορούν τις κρατικές ενισχύσεις, όπως καθορίζονται στα άρθρα 87 έως 89 στη Συνθήκη ΕΚ, προς όφελος του τομέα της αλιείας και των υδατοκαλλιεργειών, δεν εφαρμόζονται στις χρηματοοικονομικές εισφορές των κρατών μελών για τις ενέργειες που συγχρηματοδοτούνται από Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας (ΕΤΑ) και προβλέπονται στα πλαίσια κάποιου λειτουργικού προγράμματος.

Τα κράτη μέλη οφείλουν να κοινοποιούν στην Επιτροπή τις κρατικές επιχορηγήσεις που σκοπεύουν να χορηγήσουν ώστε η Επιτροπή να διασφαλίζει πως οποιοδήποτε σχέδιο κρατικής ενίσχυσης είναι σύμφωνο με τους κοινοτικούς κανονισμούς.

Οι δημόσιες επιχορηγήσεις πρέπει να συμμορφώνονται με τους στόχους της πολιτικής ανταγωνισμού και της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑλΠ). Καμία επιχορήγηση δεν πρέπει να έχει συντηρητικό χαρακτήρα, ούτε να χορηγείται για δραστηριότητες τις οποίες έχει ήδη θέσει σε εφαρμογή ο δικαιούχος. Οι επιχορηγήσεις που πληρούν τους όρους που καθορίζονται από τον κανονισμό εξαίρεσης ο οποίος πρόκειται να υιοθετηθεί προσεχώς (εις αντικατάσταση του κανονισμού αριθ. 1595/2004 που λήγει στις 31.12.2006) καθώς και οι επιχορηγήσεις για επιμόρφωση, έρευνα ή για την απασχόληση, μπορούν να εξαιρεθούν από την υποχρέωση κοινοποίησης.

Το κράτος μέλος πρέπει να κοινοποιήσει το ποσό και την ένταση της ενίσχυσης. Τα προγράμματα ενίσχυσης πρέπει να έχουν μέγιστη διάρκεια τα δέκα χρόνια. Δύο μήνες πριν τη λήξη της περιόδου, μπορεί να ζητηθεί παράταση του προγράμματος. Σε αυτή την περίπτωση, το κράτος μέλος πρέπει να αιτιολογήσει το αίτημα του και να το κοινοποιήσει εκ νέου.

Αν υπάρχουν ενδείξεις ότι ο δικαιούχος του προγράμματος ενίσχυσης δεν τηρεί τους κανόνες της ΚΑλΠ, η ενίσχυση πρέπει να επιστραφεί αναλογικά με τη σοβαρότητα της παράβασης.

Η Επιτροπή διευκρινίζει πως οι κρατικές ενισχύσεις για την εξαγωγή και την ανταλλαγή προϊόντων αλιείας στο εσωτερικό της Κοινότητας, καθώς και οι ενισχύσεις λειτουργίας κανονικά δεν συμβαδίζουν με την έννοια της εσωτερικής αγοράς.

Οι κατευθυντήριες γραμμές που αφορούν τις περιφερειακές ενισχύσεις δεν εφαρμόζονται στον τομέα της αλιείας και των υδατοκαλλιεργειών.

Θεωρούνται συμβιβάσιμες με την κοινή αγορά:

• οι ενισχύσεις για μέτρα που καλύπτονται από κάποιο κανόνα εξαίρεσης˙
• οι ενισχύσεις που εντάσσονται στο πεδίο εφαρμογής ορισμένων κατευθυντήριων γραμμών οριζόντιων ενισχύσεων (διάσωση και αναδιάρθρωση επιχειρήσεων που αντιμετωπίζουν δυσκολίες)˙
• οι ενισχύσεις για τον εξοπλισμό και τον εκσυγχρονισμό των αλιευτικών σκαφών δεν είναι συμβιβάσιμες με την κοινή αγορά, εκτός αν αφορούν σκάφη ηλικίας πέντε ετών και πάνω και αποσκοπούν στη βελτίωση της ασφάλειας εν πλω, τις συνθήκες εργασίας, την υγιεινή, την ποιότητα των προϊόντων, την ενεργητική απόδοση και την επιλεκτικότητα, χωρίς να αυξάνεται η αλιευτική ικανότητα του σκάφους. Δεν πρέπει να υπερβαίνουν το συνολικό ποσοστό που ορίζεται στο παράρτημα ΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006˙
• οι ενισχύσεις που προορίζονται για την αποκατάσταση ζημιών από φυσικές καταστροφές ή άλλα έκτακτα γεγονότα˙
• οι φορολογικές ελαφρύνσεις και οι μισθολογικές δαπάνες που αφορούν τα σκάφη που αλιεύουν θυννοειδή και συναφή είδη, και δραστηριοποιούνται εκτός των κοινοτικών υδάτων˙
• οι ενισχύσεις που χρηματοδοτούνται από πόρους οι οποίοι προέρχονται από μη κρατική φορολόγηση˙
• οι ενισχύσεις που απευθύνονται ρητά στις εξόχως απομακρυσμένες περιφέρειες˙
• οι ενισχύσεις για την πραγματοποίηση άλλων μέτρων που συμβάλλουν με σαφή τρόπο στην εκπλήρωση των στόχων της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

Οι παρούσες κατευθυντήριες γραμμές εφαρμόζονται από την 1η Απριλίου 2008 σε όλες τις κρατικές επιχορηγήσεις που κοινοποιήθηκαν μετά από αυτή την ημερομηνία.

Ημερομηνία τελευταίας τροποποίησης: 15.07.2008